Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Guzek, Łukasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
WŁADZA VS. SZTUKA W PRL-U I DZIŚ
POWER VERSUS ART IN POLISH PEOPLE’S REPUBLIC AND TODAY
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487714.pdf
Data publikacji:
2017-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
TOTALITARIANISM
DEMOCRACY
STALINISM, THAW
REPRESSION
MAREK WLODARCZYK
CONCEPTUALISM
CONTEXTUALISM
POLISH CONTEMPORARY ART
ELECTIONS 2015
TOTALITARYZM,
DEMOKRACJA
STALINIZM
ODWILŻ
REPRESJA
MAREK WŁODARCZYK,KONCEPTUALIZM
KONTEKSTUALIZM
POLSKA SZTUKA WSPÓŁCZESNA
WYBORY 2015
Opis:
POWER VERSUS ART IN POLISH PEOPLE’S REPUBLIC AND TODAY The basis of this study is Mark Wlodarczyk’s paper on research methodology of art history in Polish People’s Republic, especially in the 1950’s. Włodarczyk put the thesis that power in that decade, standing under the banner of Stalinism, introduced elements of a thaw in the art, but at the same time they continued the policy of repression. Meltdown was an immanent part of policy. However, policy enforcement can be seen in the pragmatics of government throughout the entire period of communism. Hence the thesis of this article on the dialectics of thaw and repression as the dominant instrument of power used in art, as this area of power relations is discussed here. Among the examples, there are mainly those from the seventies, for a period of domination of conceptual art is considered a period when artists concentrated on the autonomy of art, and abandoned their social engagement in order to avoid repression. That consensus with the government, however, was apparent. Artists still challenged the tolerance of power and thus triggered a dialectic of thaw and repression, and the government showed its totalitarian face. After 1989, the power in a democratic system is distributed, therefore the dialectic of thaw and repression loses its functionality. Also, Włodarczyk described the situation in Poland after the elections of 2015. He believes that political and totalitarian method of governance brings back functionality of dialectic thaw and repression against contemporary art.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 36-47
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What the avant-garde stands for today
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593923.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the avant-garde
utopia
the ready-made
philosophy of dialogue
theory of encounters
icontrology
relational aesthetics
Documenta 14
awangarda
ready made
filozofia dialogu
teoria spotkań
ikontrologia
estetyka relacjonalna
Opis:
The main question of this article expresses doubts as to whether the end of the avant-garde was not in fact declared too early. Did we state too hastily that postmodernism has completely nullified the significance of the concept of the avant-garde? The resulting question that must be also asked is whether we need the avant-garde today. And if so, how do we use the methods and the theory of the avant-garde in the current context? This article assumes that the characteristics of the avant-garde continue to be recognized in contemporary art. In the beginning of my paper, I will summarize those characteristics as distinguished by Mieczysław Porębski, looking at them from the perspective of Nicolas Bourriaud's conception of relational aesthetics. Its emphasis on intersubjective relationships in their social environment and on the present moment, extends the ideas of the historical avant-garde. Here it meets the theory of encounters – icontrology. Among the historical avant-garde artists it is Marcel Duchamp who is indicated here in a pivotal role, especially with regard to his concept of the ready-made, which was extended by Joseph Kosuth. The concept of Documenta 14 was linked to the historiography of Frank Ankersmit, based on micronarrations that function as ready-mades. The exhibition of Documenta 14 is shown here as composed of such micro-histories and at the same time, organized around key narratives. Small narratives make up a grand narrative – the story of an open and tolerant United Europe which is against racism and xenophobia and invites the presence of migrants. This is the practical lesson that we draw today from the Holocaust. This is the grand European narrative told in Documenta 14.
Główne pytanie zadane w artykule wyraża wątpliwość, czy nie za wcześnie rozstaliśmy się z awangardą? Czy nie zbyt pośpiesznie stwierdziliśmy, że postmodernizm dokonał całkowitego unieważnienia znaczenia pojęcia awangarda? I wynikające stąd pytanie, czy awangarda jest dziś potrzebna? A jeżeli tak, to jak dziś na terenie sztuki wykorzystujemy metody działania i teorię awangardy? Teza artykułu zakłada, iż cechy awangard rozpoznajemy także w sztuce współczesnej. Na początku mojego artykułu streszczam cechy awangardy wyróżnione przez Mieczysława Porębskiego. Następnie cechy te zostały zestawione z założeniami estetyki relacjonalnej Nicolasa Bourriaud. Budowanie relacji międzyludzkich zostało tu wskazane jako idea najlepiej dziś rozszerzająca cechy historycznej awangardy. I tu spotyka ona teorię spotkań - ikontrologię. Wśród artystów historycznej awangardy to Marcel Duchamp został wskazany jako postać pośrednicząca, a szczególnie jego koncepcja ready made, rozszerzona przez Josepha Kosutha. Natomiast koncepcja Doumenta 14 została powiązana z koncepcją historiograficzną Franka Ankersmita, opartą na mikronarracjach funkcjonujących tak jak ready made. Wystawa Documenta 14 została pokazana jako złożona z takich mikrohistorii, a zarazem zorganizowana wokół narracji kluczowych. Małe narracje składają się na wielką narrację – opowieść o otwartej i tolerancyjnej Zjednoczonej Europie, występującej przeciw rasizmowi i ksenofobii wobec obecności migrantów. To praktyczna lekcja jaką dziś wyciągamy z Holokaustu. To wielka narracja europejska opowiedziana w Documenta 14.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 45-56
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomáš Ruller. Perform-made
Autorzy:
GUZEK, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171484.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2022, 26; 260-263
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tabloidyzacja Nauki. O książce Kazimierza Piotrowskiego Świdziński i współcześni. Konteksty sztuki jako sztuki kontekstualnej i estetyka niemonotoniczna
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424566.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
tabloid
tabloidyzacja nauki
Kazimierz Piotrowski
Jan Świdziński
sztuka kontekstualna
tabloidization of scholarship
contextual art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 167 -170
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka na rzecz demokracji
Art for the sake of democracy
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424712.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Opis:
edytorial
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2017, 16; 5-7
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch galeryjny w Polsce. Zarys historyczny. Od lat sześćdziesiątych poprzez galerie konceptualne lat siedemdziesiątych po ich konsekwencje w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych
The Art Gallery Movement in Poland. A Historical Outline. From the Sixties, Through the Conceptual Galleries of the Seventies, Until Their Consequences in the Eighties and the Nineties
Autorzy:
Guzek, Lukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424263.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
conceptual art
conceptual gallery
conceptual galleries movement
art gallery movemet conceptual art in Poland
art of 70s
Opis:
The gallery movement was in fact an art institution in Poland. The movement created its own art world based on the principles of self-organisation and self-study. People who participated in it were artists, art professionals and art lovers, altogether so called ‘conducive people’. Around each of such institutions its circles emerged – communities that co-operated with each other within the town, the country or internationally. This is how the network of personal ties as well as artistic influences appeared. A formal-artistic feature of the movement was the great number of various action art forms or, more broadly – art based on the present-ness. The history of the movement embraces half a century of contemporary Polish art. It starts just after Stalinist times. In 1956 in Krakow there emerged the Krzysztofory Gallery founded by the Grupa Krakowska [Krakow Group] Association, that directly continued the tradition of the pre-war avant-garde. The development of the movement in the seventies was especially dynamic, forming a conceptual art decade during when the conceptual galleries movement emerged. The expansion of the definition of art by the conceptual art movement allowedfor the making of a gallery to be as significant as making art. That period was ended by the imposition of martial law on December 13th, 1981. In those extremely unfavourable conditions the gallery movement and art communities showed their strength. After the total elimination of art in the public sphere, the world of art revived quickly and relocated into the private sphere – private studios and apartments. The art community in Łódź, where the tradition of selforganisation was especially strong, was able to organise the movement throughout the whole country. It was later called the “Pitch-in Culture”. After 1989 and the fall of communism, first in Poland and then in the whole of Eastern Europe, the new social and political conditions caused changes in the way the art world began to be organised.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 13-30
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola sztuki akcji w ukształtowaniu specyfiki artystycznej grupy Łódź Kaliska
The role of action art in shaping Kaliska Art Group
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487583.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Opis:
Kaliska Art Group uses mainly photography and film as their medium. However, their use is "extended" according to the idea of "expanded cinema", which is the starting point of artistic exploration by the group. They concentrate on action in their production of artistic photographs and films. Action determines images and photographs. They take photographs in order to register actions, therefore photographs are considered as secondary medium. Actions are dynamic forms of expression. Also, criticism, pastiche and irony contribute to producing a momentum. Łódź Kaliska is a postmodernist art group. Guzek analyzes their activity in the context of conceptual art and the role of action art in their artistic development. They concentrate on the deconstruction of modernist and avant-garde artistic ideas. He considers his analysis as case study of actionism and its influence on art. He describes the typology of the group including performance for photography and film (all actions are group actions), conceptual ‘performance’ in front of the camera by different members of the group, the ‘Fluxus’- kind of performance which combines art and everyday life, ‘environmental’ actions which are more open and involve people from outside of the group (friends), jokes connected with other artists and celebrities of art (not planned as art). After all, action art reveals the position of artists superior to their work and existential elements in art.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2013, 16; 276-294
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywność sztuki konceptualnej
Performativity of Conceptual Art
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487862.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Opis:
The first part of the text is a kind of dictionary of conceptual art. It includessuch phrases and words associated with conceptual art as readymade, blank sign, signifier/signified, tautology, anthropoligization, contextualism, modernism and postmodernism. The phrases and words are more precisely defined in the context of art’s dynamic nature. That more dynamic forms of art is not only the result of actions and performances in arts of the 1970’s. Also, they are influenced by the fact that the reality was combined with art, culture, life practice, the condition of the different people. I consider those phenomena in the contex of ‘presence’. New artistic means contributed to an overall change in the nature of art— its performatisation. Examples of conceptual art discussed in the text come from Polish art. However, they are not direct references to popular and frequently discussed art-forms. They are shown through the prism of existing overviews approximating the history of conceptual art in Poland. These are the texts by Morawski and Kępińska, which attempt to summarize Polish conceptual art in the 1970’s, and contemporary text by Dziamski on the same subject. While analyzing the texts, I point out to the way in which their authors dialed with problem of documentation. Documentation is intrinsically connected with ephemeral forms, such as conceptual art and actions, and this is the way it is considered in the listed studies. However, as the result of subsequent evolution of post conceptual and postmodernist forms, such as installations and performances, and widespread complex projects embedded in a social and cultural context, documentation has gained a new, independent role and contributed to the emergence of transmedial forms. This change in the role of documentation is connected with changeable forms and processes. Art has assumed a form of critical discourse, both artistic (inner-artistic) and non-artistic—political, social, cultural. In this way performantization of art is connected with global performance in all aspects of operation in the modern world (John McKenzie).
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2014, 17; 188-220
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatyka jako Metoda w Badaniach Interpretacyjnych
Performance as a Method in Interpretative Research
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424378.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performatyka
sztuka performance
badania interpretacyjne
kontekst
metodologia badawcza
performance studies
performance art
interpretative research
context
research methotology
Opis:
Performatyka oferuje dynamiczny sposób ujmowania różnych zjawisk. Z kolei badania interpretacyjne wymagają określonego przedmiotu, a jednocześnie przyjmują podejście subiektywne. Kluczem jest tutaj umieszczenie przedmiotu badań w kontekście. Relacje kontekstowe są z definicji zmienne. Performatyka, w najszerszym zakresie zaproponowanym przez Jona McKenzie;go, opisuje zjawiska w trzech wymiarach, jako performance kulturowe, techniczne i organizacyjne. Ten paradygmat performatywny można wykorzystać w opisie i interpretacji dzieł sztuki (oczywiście nie tylko). Na podstawie tego schematu przedstawię jego zastosowania w badaniu dzieł sztuki jako zjawisk dynamicznych, performatywnych i kontekstualnych. W moim tekście pokazuję, na zasadzie porównawczej, przeciwieństwo dwóch rodzajów podejść metodologicznych: pozytywistycznego, unieruchamiającego przedmiot badań i poszukującego tego, co niezmienne i performatywnego, koncentrującego się w procesie badawczym na zmiennych relacjach, ujmującego przedmiot badań jako zmienny, dynamiczny. Badania interpretacyjne opierają się na opisie wcześniej zgromadzonej wiedzy. Dotyczą one zatem przedstawionych już wniosków z badań naukowych. Mogą łączyć różne dziedziny, mają charakter interdyscyplinarny i łatwo dostosowują się do przedmiotu, co jest ważne przy badaniu przedmiotu tak złożonego i zanurzonego w wielu kontekstach jak dzieło sztuki. Metoda performatywnego podejścia jest preferowana w odniesieniu do dzieł sztuki bio artu, ponieważ zjawiska wykorzystujące żywą materię organiczną jako materiał artystyczny są z natury zmienne. Metodologia badania, opisu i interpretacji dzieł bio artu musi więc być dostosowana do charakteru badanych zjawisk.
Performance studies offers a dynamic way of capturing various phenomena. Interpretative research, in turn, requires a specific subject, and at the same time accepts a subjective approach. The key here is to place the research subject matter in context. Contextual relations are by definition variable. Performance studies, in the broadest terms proposed by Jon McKenzie, describes phenomena in three dimensions, as a cultural, technical and organizational performance. This performative paradigm can be used in the description and interpretation of works of art (of course not only). Based on this scheme, I will present its applications in the study of works of art as dynamic, performative and contextual phenomena. In my text, I show, on a comparative basis, the opposition of two types of methodological approaches: positivist, immobilizing the subject of studies and searching for what is immutable and performative, focusing in the research process on changing relations, capturing the subject of study as dynamically variable. Interpretation studies are based on the description of previously accumulated knowledge. They therefore concern the already presented conclusions from scientific research. They can combine various fields, are interdisciplinary in nature and are easily adaptable to the subject, which is important when examining an object as complex and immersed in many contexts as a work of art. The performative methodological approach is preferred in relation to works of art of bio art, because phenomena that use live organic matter as artistic material are inherently variable. Thus, the methodology of study, description and interpretation, of works of bio art must be adapted to the character of the studied phenomena.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 75-84
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz-Tekst. Struktury obrazowe oparte na tekście w konceptualnych i postkonceptualnych pracach Josepha Kosutha i Jana Świdzińskiego
Image-text. The Structures of Images Based on Conceptual and Post- -conceptual Art-pieces by Joseph Kosuth and Jan Świdziński.
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487928.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Opis:
Kosuth uses printed texts in his textual art-pieces. He believes that his art-pieces become objective and stable by the way of his using of ready made forms. The square form of ‘Definition’ plays the same role. According to dictionaries, fonts copy letter forms. In his out-door installations, Kosuth uses script fonts, that are both similar to industrial and hand-written characters. His neon signs and signs lighted from underneath look liketechnical forms. The changes in text-images mirror different theoretical approach between Art after Philosophy and Artists as Anthropologists, i.e. between scientific objectivism and dynamic social life. Texts by Świdziński are almost without exception hand-written texts. The artist himself writes the texts. They can be considered in the context of ‘performances’. Sometimes, writing becomes a performance (videoperformance), which includes the images of direct presence of the artist (on the same basis documents and artifacts are proofs of actions). Hand-written texts do not attack on-lookers, they do not look official, they are not order-like, they do not persuade, and they do not form distance,hierarchies that contribute to ‘discriminate between those who know and those who should be taught’*. This is the reason Kosuth uses fonts that resemble hand-written letters. Kosuth and Świdziński meet with each other on external and internal platform based on a pattern designed according to the metaphor of tourist. Together with other formal features, image-texts reveal the presence factor: existing in the reality as existing in art.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2011, 12; 154-177
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naked Forms – a Cultural Challenge
Nagie formy – wyzwanie kulturowe
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041821.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
performance art
pornography
gaze
pleasure principle
posthuman
gender
Festival of Naked Forms
Lenka Klodova
pornografia
spojrzenie
posthumanizm
Opis:
The starting point of the article is the Festival of Naked Forms which is organized by Lenka Klodova in Prague (and occasionally in other cities). The curator gave the festival a monothematic character. It concerns nudity in performance art, i.e. in a live form. The festival has been held every year since 2016. At that time, the festival presented a huge variety of performance forms, artistic means and media hybrids. The festival's documentation is the basis for research into the nude form in live art. In interpretative methodology, the naked form has been associated with forms of presenting libido and the 'principle of pleasure', as well as the visual aspect of a work of art and the role of 'gaze' in the very specific performance art work. The point of reference is both surreal art and the contemporary relationship of art to pornography. In conclusion, the subversive, challenging or political power of naked forms and their ability to make changes in culture is indicated.
Punktem wyjścia artykułu jest Festival of Naked Forms, który jest organizowany przez Lenka Klodova w Pradze (i okazjonalnie w innych miastach). Kuratorka nadała festiwalowi charakter monotematyczny. Dotyczy on nagości w sztuce performance, a więc formie na żywo. Festiwal odbywa się co roku, od 2016. W tym czasie na festiwalu została zaprezentowana ogromna różnorodność form performance, środków artystycznych, hybryd medialnych. Dokumentacja festiwalu stanowi podstawę badań nagiej formy w sztuce na żywo. W metodologii interpretacyjnej naga forma została powiązana z formami prezentacji libido oraz 'zasady przyjemności', a także aspekt wizualności dzieła sztuki i roli 'spojrzenia' w tak specyficznym dziele jakim jest dzieło sztuki performance. Punktem odniesienia są zarówno sztuka surrealistyczna jak i po współczesne relacje sztuki wobec pornografii. W konkluzji została wskazana subwersywna, rzucająca wyzwanie czyli polityczna, siła nagich form i ich zdolność dokonania zmian w kulturze
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 239-260
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najbardziej radykalne postawy w ruchu galerii konceptualnych lat siedemdziesiątych. Galeria 80x140 Jerzego Trelińskiego i Galeria A4 Andrzeja Pierzgalskiego
The Most Radical Attitudes Within The Movement Of 'Conceptual Galleries' In The 70s. Jerzy Trelinski's Gallery 80x140 And Andrzej Pierzgalski's Gallery A4
Autorzy:
Guzek, Lukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424312.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
ANDRZEJ PIERZGALSKI
CONCEPTUAL GALLERIES
CONCEPTUALISM
GALLERY 80X140
GALLERY A4
JERZY TRELINSKI
LODZ
Opis:
The 'Gallery movement', which formed in Poland in the 70s is a world phenomenon that provides extremely rich material, in terms of diversity, as well as in quantitative terms. The galleries were created under the dominant influence of conceptual art, that is why I describe them as 'conceptual galleries'. They played the traditional role of a gallery, that is, they were places of exhibition and they functioned as an 'art container', but at the same time, they were art projects created according to the individual decision of the artist, just like the works of art. They were therefore a form of conceptual art, developed in the 70s, the conceptual art decade. One of the most radical galleries at that time was the 80x140 Gallery, founded by Jerzy Trelinski, in spring 1971 in Lodz. The Gallery operated until 1977. Initially, the gallery space was a wall surface of dimensions given in the name of the gallery (80 x 140 cm). But soon the work presented in the gallery began to develop directly into the space of the room, turning it into an installation space. Then artworks began to be realized around the city and numerous projects by J. Trelinski, as well as collaborative projects, began to be created in various locations outside Lodz, all under the facade of Gallery 80x140. In May 1972, at the 80x140 Gallery, the A4 Gallery began its activity, which was an initiative of Andrzej Pierzgalski. It was perhaps an even more radical art project in the category of 'conceptual galleries', and it was limited to a plain sheet of A4 size paper (literally, a piece of A4 paper was placed within the 80x140 Gallery). This article also announces broader research on issues arising from the 'gallery movement' and the category of 'conceptual galleries' in Polish art of the 70s. The 'gallery movement' also had a social and political dimension. Thus a network of the independent exchange of ideas was created, and it functioned well on an international scale. The patterns of self-organising initiated by the artists' community and the art procedures that were developed in the 70s on the basis of conceptual art, proved extremely useful in the 80s. Also during the economic crisis and transformation of the 90s, the model of a 'conceptual gallery' enabled the artistic community to function, despite limitations of an economic nature. This article describes the methodology of research on the 'conceptual galleries' phenomenon. It contains a detailed description of works that were created in the Gallery 80x140 and Gallery A4 (and under their auspices) throughout the time of their operation. It also presents the consequences that the initiators of these galleries have drawn from them later in their artistic practice; particularly a series of works titled Autotautologies by J. Trelinski, (the artist puts a graphic sign TRELINSKI on various objects and in various places and situations), as well as further artistic development of A. Pierzgalski.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 4; 49-68
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linia, czyli Co Łączy Nurty Awangardy Polskiej
The Line, or What Connects the Polish Avant-Garde Trends?
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424631.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Osieki
plener
abstrakcja geometryczna
sztuka konceptualna
nowe media
ruch Solidarność
performatyka
plein-air
geometrical abstraction
conceptual art
new media
Solidarity movement
performance studies
Opis:
Plenery w Osiekach były organizowane w latach 1963-1981. Na ich podstawie można prześledzić, w formie niejako laboratoryjnej, zmienne trajektorie wpływów sztuki światowej na sztukę Polską. Zarówno ich artystyczny charakter jak i dynamikę zmian. Badanie sztuki zrealizowanej w Osiekach pozwala wskazać wiodące procesy zachodzące w sztuce polskiej. Lata sześćdziesiąte poddane wpływom sztuki postawangardowej i lata siedemdziesiąte, poddane dominacji sztuki konceptualnej, oraz zmierzch tych tendencji. Linia - jako wiodące hasło pleneru w przełomowym roku 1980, stanowi użyteczny punkt odniesienia. Szeroką interpretację linii wywodzę z książki Wasyla Kandinskiego Punkt i linia a płaszczyzna. Innym, lokalnym punktem odniesienia są rysunki linearne Wacława Szpakowskiego, odkrywane w tym czasie przez Janusza Zagrodzkiego. W historii sztuki polskiej konceptualizm ma źródła zarówno w abstrakcji geometrycznej, jak i w sztuce mediów foto-filmowych. Sztuka o proweniencji geometrycznej zawsze była obecna w Osiekach. Ale dopiero w 1980 i 1981 roku sztuka konceptualna i sztuka nowych mediów zajęły dominującą pozycję podczas plenerów. Plenery ’80 i ‘81 stanowiły rodzaj podsumowania debat artystycznych lat siedemdziesiątych nad sztuką konceptualną (a zarazem stały się podsumowaniem cyklu plenerów osieckich). Ich znaczenie polegało także na tym, że odbywały się w kontekście ostrego konfliktu miedzy władzą a społeczeństwem, strajków w Stoczni Gdańskiej i wpływów ruchu Solidarność. Artykuł jest próbą rekonstrukcji znaczenia artystycznego i politycznego dwóch ostatnich plenerów osieckich. W części podsumowania proponuję zastosowanie metodologii performatyki do analizy tego zjawiska. Rozpatrywanie plenerów osieckich w związku z trzema rodzajami performansów: organizacyjnym, kulturowym i technicznym pozwala dokonać ich reaktualizacji we współczesnej refleksji kulturowej.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 37-44
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leszek Przyjemski - "Polski sytuacjonista"
Leszek Przyjemski – ‘Polish situationist’
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487621.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Przyjemski
Parisian May
detournament
grotes que
‘Tak ’ Gallery
Opis:
I analyze detournament in the work by Leszek (Leonard) Przyjemski – one of the basic strategy by situa-tionists. Przyjemski graduated from the Academy of Fine Arts in Gdansk in 1968 – in the year of the student revolt in Paris, where the Situationists celebrated their strategies as the biggest triumph. There is no hard evidence (the artist does not provide any) that he was directly inspired by those events. The analysis is therefore based on the similarity of the results. This revolt was directed against authority and oppression in both the capitalist and communist systems. The situational strategy was used by many artists, including for example Przemysław Kwiek, Marek Konieczny, Pawel Freisler, and Anastasius Wisniewski who cooperated with Przyjemski at the beginning of their careers. It was Przyjemski, though, who considered the situationist strategy as the basis of his artistic method which he used throughout his career. Situationist strategy includes the reversal of the vector of meanings. Detournament reveals itself also (but not only) through the use of comedy – through incompatibility of ideas and reality, most often through the reduction ad absurdum. In his artwork, humor is associated with reflec-tion. I describe the most important artwork by Przyjemski, and I analyze it in the context of detournament strategy. I also describe the significant shift in Przyjemski’s detournament in connection with the activities by other Situationists. The most important difference is the lack of set goals – social, general – in Przyjemski’s artwork (other Polish artists followed the same idea). It was their response to the situation in which they found themselves in Poland.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 178-191
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Informel i sztuka mediów. Na przykładach twórczości Józefa Robakowskiego
Informel art and media art based on Joseph Robakowski’s work
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487726.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Opis:
In the second half of the 1950’s, abstract expressionist Informel became the leading trend in Polish art and it kept that position throughout the decade of the 1960’s. Informel lost its dominant position only the only under the influence of conceptualism, rising from the beginning of the seventies, but even in the 1970’s, it was still the mainstream in official art. Photo-film media played the key role in the emergence of conceptual art as a separate mainstream media. One of the most important artists who greatly contributed to the development of conceptual art in Poland in early seventies, was Józef Robakowski. However, his artistic path begins at the end of the 1950’s and it coincides with the chronology of the reception of Informel and later conceptual art. Initially, Robakowski concentrated on photography. He produced luxographies and chemigraphies, however, he also developed his own technical procedures. He was interested in self-production of images (automatic creative process) – the process that was beyond the control of an artist. He used photographic methods, although visual forms produced that way were connected with Informel. His photographic experiments from the beginning of the 1970’s were connected with structural trend in photography and film. Structuralism was considered as the study of the internal structure of artwork and extracting its formal and technical components as independent artistic issues. The most important structural issues was to expose the creative process, i.e. revealing the performative character of artwork. Visual expression and the expression of gesture, action, also belong to basic Informel issues. Films by Robakowski are also based on direct action. The camera operates in isolation from eyes and images are formed beyond conscious control of the artist. Just like in the photography, the essence of creativity moves from the image onto the process. The artist is an important element of art. His physical and psychological condition becomes the basis of cinematographic images. Interpretation of images is connected with a person. Robakowski concentrates on light effects. It is a structural problem (because it still is the basis of the creative process in film and photography), but also it is a sign of expression or image energy, as Robakowski often said. He considers ‘Eenergy’ as the key-word in photography, film, performance and his paintings. Image as a sign of the expression is the key to understanding and interpreting of Informel painting. For Robakowski – a media artist, Informel became a kind of ready made art. Informel painting was not important to him; it only indicated the problems of media art in his work.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2014, 18; 148-163
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies