Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Grudniewska, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Biochemical changes in the muscle tissue of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) disinfected by chloramine-T
Zmiany biochemiczne w tkance mięśniowej pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum) po kąpielach dezynfekujących z chloraminą-T
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84980.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
biochemical change
muscle tissue
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
disinfection
chloramine-T
Opis:
Chloramine-T is a widely used disinfectant for the treatment of gill diseases of fish in freshwater, and more recently attention has turned to its use in seawater. However, despite the wide use of chloramine-T, few studies have examined its toxicity to fish. Therefore, the aim of the current study was to examine the effects of disinfection by Chloramine-T on the muscle tissue of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) using oxidative stress biomarkers (levels of 2-thiobarbituric acid reactive substances and derivatives of oxidatively modified proteins) and biochemical enzymes’ activity (alanine- and aspartate aminotransferases (ALT and AST), lactate dehydrogenase (LDH)) to observe the its toxic effects. The endpoints obtained from this study will be useful to monitor the effects of disinfectant bathing with Chloramine-T for this species of fish. In the disinfectant group, rainbow trout (n = 11) were exposed to Chloramine-T in final concentration of 9 mg per L. Control group of trout (n = 11) was handled with water from basin in the same way as Chloramine-T exposed group. Fish were bathed with Chloramine-T for 20 min and repeated three times every 3 days. Two days after the last bathing fish were sampled to study. Our results showed that Chloramine-T bathing caused the decrease of the lipid peroxidation as well as ALT and AST activity and significant decrease of LDH activity (by 339%, p = 0.017) compared to controls. Chloramine-T markedly affects on lactate and pyruvate metabolism and resulted to decrease of LDH activity. Correlative analysis revealed that the lipid peroxidation level is correlated with ALT and AST activity in the muscle tissue of unhandled control group. In the muscle tissue of trout disinfected by Chloramine-T, LDH activity is correlated positively with ALT and AST activity. Thus, the skeletal muscles of fish play an important role in the processing of lactate through the gluconeogenic and glycogenic pathways including a greater potential for biosynthesis. Our studies indicated that Chloramine-T in dose of 9 mg per L could at least partly attenuate oxidative stress and can be used for prophylactic disinfecting treatment of rainbow trout. Oxidative stress and biochemical alterations could be effectively used as potential biomarkers of Chloramine-T toxicity to the fish in the warning signal for pharmaceutical exposure to aquatic organisms. However, more detailed studies on using of these specific biomarkers to monitor the disinfectant treatment in aquaculture are needed.
Chloramina-T jest szeroko stosowanym środkiem dezynfekcyjnym i terapeutycznym do leczenia chorób skrzeli ryb w wodach słodkich i morskich. Jednak pomimo szerokiego stosowania tego środka, tylko w niewielu badaniach analizowano jego toksyczność dla ryb (Powell i Harris 2004). W związku z tym celem pracy było zbadanie wpływu dezynfektanta chloraminy-T na tkankę mięśniową pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum) z wykorzystaniem biomarkerów stresu oksydacyjnego (poziom produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym, aldehydowe i ketonowe pochodne oksydacyjnej modyfikacji białek) oraz przemian metabolicznych (aktywność aminotransferaz alaninowej i asparaginianowej, dehydrogenazy mleczanowej, stężenie mleczanu i pirogronianu). Uzyskane wyniki końcowe będą przydatne do monitorowania skutków dezynfekujących kąpieli z chloraminą-T dla tego gatunku ryb. Nasze wyniki wskazują, że chloramina-T znacznie obniża peroksydację lipidów na tle zmniejszenia aktywności aminotransferaz alaninowej i asparaginianowej oraz dehydrogenazy mleczanowej. Ponadto obniżona aktywność dehydrogenazy mleczanowej spowodowała zmniejszenie aktywności aminotransferaz. Zatem mięśnie szkieletowe ryb odgrywają ważną rolę w obróbce mleczanu przez glukoneogenezę i glikogenezę. Chloramina-T w dawce 9 mg na litr może przynajmniej częściowo złagodzić stres oksydacyjny w tkance mięśniowej pstrąga tęczowego i może być stosowana do dezynfekcji tego gatunku ryb. Konieczne są jednak bardziej szczegółowe badania dotyczące korzystania z tych specyficznych biomarkerów do monitorowania dezynfekcji w akwakulturze.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2016, 20
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muscle biochemistry in rainbow trout Oncorhynchus mykiss following Yersinia ruckeri vaccination
Zmiany biochemiczne w mięśniach pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) immunizowanego przeciwko Yersinia ruckeri
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Pekala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85189.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
muscle
biochemistry
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
Yersinia ruckeri
vaccination
yersiniosis
lipid peroxidation
oxidatively modified protein
amino transferase
lactate dehydrogenase
lactate
pyruvate
Opis:
Vaccination of rainbow trout against Yersiniosis confers a high degree of protection to the fish (Raida et al. 2011). On the other hand, vaccination could alter metabolitic reactions in organisms. Therefore, exploring the effects of vaccination against Y. ruckeri on health condition of trout in general, and oxidative stress biomarkers and biochemical alterations in different tissues specifically, would be valuable. This prompted us to investigate theeffects of vaccination against Y. ruckeri on muscle function, and the oxidative mechanism underlying those effects, by detecting relevant lipid peroxidation (2-thiobarbituric acid reactive substances, TBARS) and protein oxidation biomarkers (aldehydic derivatives and ketonic derivatives) as well as biochemical alterations (aminotransferases and lactate dehydrogenase activity, lactate and pyruvate levels) in rainbow trout Oncorhynchus mykiss following Y. ruckeri vaccination at first month after oral immunization. Concentrated vaccine with inactivated by formalin Y. ruckeri strains was enclosed by fish feed, and was administered three times every other day. Rainbow trout from each group were euthanized 30 days after the immunization, and then muscle tissue were sampled for analysis. The TBARS level in the muscle tissue of vaccinated group was at same level compared to unhandled group. The ketonic derivatives of oxidatively modified proteins in the trout following Y. ruckeri vaccination at first month after immunization were significantly increased compared to the level in the controls, while the aldehydic derivatives of oxidatively modified proteins were non-significantly increased. Pyruvate level was increased by 47% (p = 0.013) in vaccinated trout compared to values of untreated fish. Lactate level, aminotransferases and lactate dehydrogenase activities were nonsignificantly altered in vaccinated trout. Our results suggest that vaccination could promote the activation of the gluconeogenic substrate-providing enzymes, as well as substrates for aerobic metabolism that might in turn contribute to increase of oxidatively modified proteins. The oxidative stress biomarkers, i.e. content of oxidative protein damage, as well as biochemical enzymes and substrates were sensitive to vaccination of trout against Y. ruckeri and may potentially be used as biomarkers in evaluating vaccine toxicity in rainbow trout. From a practical point of view, the results may be useful in relation to studies of infections and the development, administration and uptake of new vaccines applicable for large amounts of fish.
Ciągłe ulepszanie i wprowadzanie nowych, cechujących się wysoką skutecznością, metod ochrony zdrowia ryb to podstawowe czynniki, decydujące o ekonomicznych efektach oraz postępie w chowie i hodowli ryb. Duże znaczenie mają metody ochrony zdrowia tarlaków, których kondycyja oraz stan zdrowia mają znaczący wpływ na uzyskanie od nich zdrowego potomstwa. Celem badań była analiza mechanizmów kształtowania się reakcji odpornościowych ryb przez ocenę stężenia markerów stresu oksydacyjnego (produkty reagujące z kwasem 2-tiobarbiturowym, aldehydowe i ketonowe pochodne oksydacyjnej modyfikacji białek) i przemian metabolicznych (aktywność aminotransferaz alaninowej i asparaginianowej, dehydrogenazy mleczanowej, stężenie mleczanu i pirogronianu) w tkance mięśniowej młodocianych osobników pstrąga tęczowego, które to mechanizmy decydują o efektywności stosowania szczepionki przeciwko Yersinia ruckeri w pierwszym miesiącu po immunizacji doustnej. Ryby zostały podzielone na dwie grupy doświadczalne. Pierwszą z nich karmiono paszą bez dodatków i konserwantów (firma „Bestfeed”), drugą paszą z inaktywowanymi antygenami Y. ruckeri podawaną 3 razy co drugi dzień, a w pozostałe dni podawano paszę kontrolną. Po pierwszym miesiącu od zakończenia immunizacji szczepionką przeciwko Y. ruckeri z grup kontrolnej i doświadczalnej pobrano ryby do badań. Szczepionka zawierała trzy szczepy Y. ruckeri pochodzące z pstrągów tęczowych hodowanych na różnych farmach, gdzie ryby wykazywały kliniczne objawy jersiniozy. Wyizolowane bakterie należały do serotypu O1. Po określeniu opcjonalnych warunków szczepień (dawki antygenów, czasu ekspozycji ryb), młodociane osobniki pstrąga tęczowego karmiono paszą z inaktywowanymi antygenami Y. ruckeri. Zaobserwowano statystycznie istotne zwiększenie poziomu ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek między średnimi w grupach immunizowanej i kontrolnej po upływie pierwszego miesiąca po szczepieniu. Aktywacja proteolitycznej degradacji zmodyfikowanych reszt aminokwasowych może być jedną z przyczyn aktywacji metabolizmu pirogronianu w wyniku adaptacji do immunizacji. Korelacyjne zależności między stężeniem markerów stresu oksydacyjnego oraz metabolitami w tkance mięśniowej pstrąga tęczowego immunizowanego szczepionką przeciwko Y. ruckeri w pierwszym miesiącu po szczepieniu potwierdzają ważną rolę metabolitów i enzymów przemian energetycznych w przebiegu stresu oksydacyjnego spowodowanego immunizacją pstrąga tęczowego przeciwko Y. ruckeri. Wyniki badań wykazały, że szczepionka skierowana przeciwko jersiniozie nie wywiera negatywnego wpływu na kondycję i zdrowie ryb. W układach doświadczalnych nie zarejestrowano jakichkolwiek zmian o charakterze klinicznym u osobników poddanych wakcynacji, co jest dowodem na to, że szczepionka nie jest toksyczna.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2016, 20
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of oral vaccination against Yersinia ruckeri on oxidative stress biomarkers in gills, liver and heart of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Efekty doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na stężenie markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Pekala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84972.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
oral vaccination
Yersinia ruckeri
oxidative stress
biomarker
gill
liver
heart
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
Opis:
The aim of this study was to assess the effect of oral vaccination against Yersinia ruckeri based on oxidative stress biomarkers in different tissues of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Vaccine consisted of three Y. ruckeri strains (O1 serotype) that originated from rainbow trout cultured on the different farms, where fish exhibited clinical signs of enteric redmouth disease. Concentrated vaccine was incorporated in the fish food; treatment was delivers three times at one day intervals. One month after immunization, gills, hepatic and cardiac tissues were sampled. The vaccinated trout showed tissue-specific oxidative stress responses in the gills, liver, and heart. The gill tissue was the most sensitive to oxidative damage among the samples. Accumulation of oxidative stress biomarkers in the rainbow trout was tissue-specific with following accumulation: gills > heart > liver. These results suggest that the trout expressed tissue-specific oxidative stress mechanisms due to anti- Yersinia vaccine treatment. There were no statistically significant alterations in the activities of antioxidant defenses instead superoxide dismutase activity in the hepatic and cardiac tissue and glutathione peroxidase activity in the gills of vaccinated trout. Correlative analysis confirmed the role of catalase in the antioxidant defense in vaccinated trout. The oxidative stress biomarkers, i.e. content of oxidative modified proteins in the gills, and liver, and 2-thiobarbituric acid reactive substances level in the gills, and total antioxidant capacity in the liver, were sensitive to vaccination of trout against Y. ruckeri and may potentially be used as biomarkers in evaluating vaccine toxicity in rainbow trout.
Celem pracy było zbadanie wpływu doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w różnych tkankach pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Szczepionka składała się z trzech szczepów Y. ruckeri (serotyp O1) pochodzących od pstrąga tęczowego z klinicznymi objawami jersiniozy. Inaktywowane antygeny Y. Druckeri wprowadzono do paszy; immunizacja ryb odbywała się trzykrotnie w odstępach jednodniowych. Po upływie pierwszego miesiąca po skończeniu szczepienia do badań biochemicznych pobrano próbki skrzeli, tkanki wątrobowej i sercowej ryb. Szczepione ryby wykazały specyficzne zmiany poziomu markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu. Skrzela okazały się najbardziej wrażliwe na uszkodzenia oksydacyjne wśród badanych tkanek. Akumulacja biomarkerów stresu oksydacyjnego u pstrąga tęczowego charakteryzowała się następującą specyficznością: skrzela > serce > wątroba. Wyniki te sugerują, że mechanizmy stresu oksydacyjnego są specyficzne dla różnych tkanek pstrąga tęczowego w wyniku szczepienia przeciwko jersiniozie. Nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian w aktywności przeciwutleniaczy oprócz dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątroby i serca oraz peroksydazy glutationowej w skrzelach szczepionych ryb. Analiza korelacyjna potwierdziła ważną rolę katalazy w obronie antyoksydacyjnej immunizowanych ryb. Biomarkery stresu oksydacyjnego, tj. zawartość zmodyfikowanych oksydacyjnie białek w skrzelach i wątrobie, poziom produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym w skrzelach oraz całkowita zdolność antyoksydacyjna w wątrobie, są wrażliwe na wpływ szczepienia przeciwko Y. ruckeri i mogą potencjalnie być wykorzystane jako biomarkery w ocenie toksyczności szczepionek w akwakulturze pstrąga tęczowego.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2017, 21
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oxidative stress biomarkers in the heart and liver of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) upon disinfection by formalin
Biomarkery stresu oksydacyjnego w sercu i wątrobie pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum) po dezynfekcji z formaliną
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84974.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
oxidative stress
biomarker
heart
liver
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
disinfection
formalin
Opis:
To evaluate the effect of formalin disinfection on the oxidative stress biomarkers in the cardiac and hepatic tissue, rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) were assigned into test and control groups. The test group was disinfected by formalin in final concentration 200 mL per m3. Fish were bathed for 20 min, three times, every 3 days. Two days after the last bathing fish were sampled. 2-Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and carbonyl derivatives of protein oxidative destruction, as well as antioxidant defense biomarkers (superoxide dismutase, catalase, glutathione reductase, glutathione peroxidase activity, total antioxidant capacity) were determined. The formaldehyde- exposed animals showed decrease of aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins and increased superoxide dismutase activity in the hepatic tissue compared to untreated group. In cardiac tissue, TBARS level, aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins were increased in formalin-exposed trout and down-regulated antioxidant status versus control group. It could be concluded that the disinfection of rainbow trout by formalin not contributed to the hepatic injury and may not be toxic. Toxic effect to cardiac tissue was more considerable.
Celem badań była ocena wpływu dezynfekcji z formaliną na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w tkance sercowej i wątrobowej pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Badaną grupę ryb dezynfekowano formaliną w końcowym stężeniu 200 ml/m3. Ryby były kąpane przez 20 minut, trzykrotnie, w trzydniowych odstępach. Dwa dni po trzeciej kąpieli tkanki sercową i wątrobową pobrano do badań biochemicznych. Określono poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego (produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym (TBARS) i karbonylowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek) oraz obrony antyoksydacyjnej (aktywności dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy, reduktazy glutationowej, peroksydazy glutationowej, całkowitej zdolności antyoksydacyjnej). Grupa ryb po dezynfekcji z formaliną wykazała zmniejszenie poziomu aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek oraz wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątrobowej w porównaniu z grupą kontrolną. W tkance sercowej dezynfekowanych ryb zanotowano zwiększenie poziomu TBARS, aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek. Można stwierdzić, że dezynfekcja pstrąga tęczowego nie przyczynia się do uszkodzenia wątroby. Toksyczny wpływ na tkankę sercową był bardziej znaczący.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2017, 21
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies