Oxidative stress biomarkers in the heart and liver of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) upon disinfection by formalin

To evaluate the effect of formalin disinfection on the oxidative stress biomarkers in the cardiac and hepatic tissue, rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) were assigned into test and control groups. The test group was disinfected by formalin in final concentration 200 mL per m3. Fish were bathed for 20 min, three times, every 3 days. Two days after the last bathing fish were sampled. 2-Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and carbonyl derivatives of protein oxidative destruction, as well as antioxidant defense biomarkers (superoxide dismutase, catalase, glutathione reductase, glutathione peroxidase activity, total antioxidant capacity) were determined. The formaldehyde- exposed animals showed decrease of aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins and increased superoxide dismutase activity in the hepatic tissue compared to untreated group. In cardiac tissue, TBARS level, aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins were increased in formalin-exposed trout and down-regulated antioxidant status versus control group. It could be concluded that the disinfection of rainbow trout by formalin not contributed to the hepatic injury and may not be toxic. Toxic effect to cardiac tissue was more considerable.

Celem badań była ocena wpływu dezynfekcji z formaliną na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w tkance sercowej i wątrobowej pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Badaną grupę ryb dezynfekowano formaliną w końcowym stężeniu 200 ml/m3. Ryby były kąpane przez 20 minut, trzykrotnie, w trzydniowych odstępach. Dwa dni po trzeciej kąpieli tkanki sercową i wątrobową pobrano do badań biochemicznych. Określono poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego (produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym (TBARS) i karbonylowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek) oraz obrony antyoksydacyjnej (aktywności dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy, reduktazy glutationowej, peroksydazy glutationowej, całkowitej zdolności antyoksydacyjnej). Grupa ryb po dezynfekcji z formaliną wykazała zmniejszenie poziomu aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek oraz wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątrobowej w porównaniu z grupą kontrolną. W tkance sercowej dezynfekowanych ryb zanotowano zwiększenie poziomu TBARS, aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek. Można stwierdzić, że dezynfekcja pstrąga tęczowego nie przyczynia się do uszkodzenia wątroby. Toksyczny wpływ na tkankę sercową był bardziej znaczący.