Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bodzek, M." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Możliwości wykorzystania nanofiltracji do usuwania estrogenów z roztworów wodnych
Removal of estrogens by nanofiltration
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236784.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
środowisko wodne
hormony płciowe
estrogeny
oczyszczanie wody
oczyszczanie ścieków
nanofiltracja
water environment
hormones
estrogens
water treatment
wastewater treatment
nanofiltration
Opis:
Obecnie obserwuje się nowe zagrożenia wynikające z obecności w środowisku wodnym substancji biologicznie aktywnych, które mogą zakłócać funkcje endokrynologiczne organizmu (EDCs - Endocrine Disrupting Compunds). Do tej grupy związków zalicza się żeńskie hormony płciowe (estron, 17(beta)-estradiol i estriol), których obecność w środowisku wodnym była do niedawna ignorowana. Ponadto w wodach zidentyfikowano szereg odpowiedników naturalnych estrogenów, stosowanych w medycynie i w weterynarii (17(alfa)-etinylestradiol, mestranol i dietylostilbestrol). Nieodpowiednio oczyszczone ścieki powodują obciążenie środowiska wodnego tymi mikrozanieczyszczeniami, co może prowadzić do nieodwracalnych zmian. Jako jeden z kierunków rozwoju technologii oczyszczania wody i ścieków proponuje się stosowanie technik membranowych. W pracy przedstawiono podstawowe parametry procesu nanofiltracji oraz jego zastosowanie do usuwania naturalnych i syntetycznych estrogenów z roztworów wodnych. Omówione w pracy osiągnięcia i problemy wskazują na potrzebę prowadzenia badań w tym kierunku, co może przyczynić się do lepszego poznania procesu nanofiltracji oraz do jego szybszego wdrożenia na skalę techniczną.
In recent years new environmental threats arising from the presence of some endocrine disrupting compounds (EDCs) in aquatic environment have been reported. Female sex hormones (estrone, 17 (beta)-estradiol and estriol) are frequently regarded as the main species belonging to the EDCs group. Their presence in the water environment has been ignored until recently. These days also various equivalent compounds to natural estrogens that are widely used in medicine and veterinary medicine (17 (alfa)-ethinylestradiol, mestranol and diethylstilbestrol) are being detected there. An inadequate treatment of wastewaters carrying micropollutants of that type may produce contamination of the aquatic environment, as well as some irreversible changes. Membrane techniques are regarded as an alternative to conventional water and wastewater treatment. In the study reported on in this paper consideration was given to the nanofiltration process, its parameters and potentiality for the removal of natural and synthetic estrogens from aqueous solutions. The results obtained, along with those reported by other investigators, substantiate the need of further research in this field in order to gain a better understanding of the nanofiltration process and speed up its application on a technical scale.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 2, 2; 9-12
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie i oznaczanie progestagenów w środowisku wodnym
The occurence and determination of progestogens in the water environment
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236806.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
progestagen
występowanie progestagenu
oznaczanie progestagenu
wody powierzchniowe
ścieki komunalne
progestogen
occurrence
determination
surface water
municipal sewage
Opis:
Progestageny są grupą żeńskich hormonów płciowych, wydzielanych głównie wraz z moczem zwierząt i ludzi, które zawsze były obecne w środowisku. Egzogenne progestageny są składnikiem leków, głównie skojarzonych z estrogenami, stosowanych obecnie powszechnie w medycynie, w hormonalnej terapii zastępczej i antykoncepcji. Powoduje to, że związki te są obecne w ściekach komunalnych i szpitalnych, w wodach gruntowych i powierzchniowych oraz osadach dennych rzek. Intensywny rozwój technik oznaczania tych związków, głównie chromatograficznych, umożliwia określenie profili stężeniowych progestagenów w środowisku wodnym. Przedstawiono zakresy zawartości tych związków w środowisku wodnym. Z uwagi na potwierdzony nieobojętny wpływ obecności tych związków na organizmy żywe, istnieje potrzeba opracowania objętej walidacją, szybkiej, powtarzalnej i precyzyjnej procedury oznaczenia tych związków. Omówiono podstawowe techniki chromatograficzne stosowane przy oznaczeniu progestagenów w środowiskowych próbkach wodnych, wraz z omówieniem samego procesu identyfikacji oraz potrzeb analitycznych w tym zakresie.
Progestogens are female sex hormones. They are mainly excreted with human and animal urine and have always been present in the environment. Exogenous progestogens are components of drugs, especially of those estrogens-based, which are commonly used in medicine, hormone-substitutive therapy, as well as in contraception. Those factors are responsible for the presence of progestogens in municipal and hospital sewage, ground and surface waters, as well as in the bottom sediments of rivers. The developments in analytical methods (especially in the chromatographic ones) for the determination of progestogens made it possible to characterize the progestogen concentration profiles in the water environment. Based on the literature reports, this paper presents the range of concentrations at which these compounds occur in the water environment. Taking into consideration the confirmed harmful effect of progestogens on living organisms, it is desirable to develop a quick and accurate analysis method that can be repeated and valuated. The basic chromatographic methods for determining the concentrations of progestogens in water samples are discussed. Consideration is also given to the process of identifying particular progestogens and to the resulting analytical needs.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 1, 1; 35-38
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu oleju roślinnego na skuteczność oczyszczania ścieków osadem czynnym
Effect of vegetable oil on the efficiency of wastewater treatment by the activated sludge method
Autorzy:
Łobos-Moysa, E.
Bodzek, M.
Kopytiuk, M.
Mateja, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237634.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie ścieków
osad czynny
olej roślinny
wastewater treatment
activated sludge
vegetable oil
Opis:
Praca zawiera wyniki badań nad wpływem spożywczego oleju roślinnego na skuteczność biologicznego oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego. Badania przeprowadzono w warunkach tlenowych w układach porcjowym i przepływowym, przy obciążeniu (suchej masy) osadu czynnego ładunkiem BZT5 w zakresie 0,03÷0,25 gO2/gźd. Osad czynny pobrano z oczyszczalni ścieków komunalnych znajdującej się w województwie śląskim. W badaniach wykorzystano ścieki modelowe (na bazie wzbogaconego bulionu) oraz ścieki rzeczywiste pochodzące z oczyszczalni komunalnej. Do obu rodzajów ścieków wprowadzono olej rzepakowy w postaci emulsji. Badania wykazały zmniejszenie skuteczności oczyszczania ścieków zawierających olej, niezależnie od sposobu prowadzania procesu. Poddając biodegradacji ścieki modelowe bez oleju w obu układach uzyskano zmniejszenie wartości ChZT o 93-95%, a w przypadku ścieków komunalnych o 89-95%. Wprowadzenie oleju roślinnego do ścieków zmniejszyło skuteczność oczyszczania odpowiednio do 86-92% i 80-85%. Również OWO był usuwany z mniejszą skutecznością, najczęściej poniżej 90%. W przypadku BZT5 stwierdzono zmniejszenie skuteczności procesu oczyszczania ścieków tylko w układzie przepływowym. Podczas eksploatacji oczyszczalni ścieków w takich warunkach (np. nagły zrzut ścieków zaolejonych) oleje, które nie uległy biodegradacji lub produkty ich biodegradacji przedostaną się do odbiornika naturalnego. Stwierdzono, że oceniając proces biologicznego oczyszczania ścieków zawierających oleje czy tłuszcze należy również analizować zanieczyszczenia specyficzne pochodzące od tych produktów spożywczych (np. sterole czy wyższe kwasy tłuszczowe), aby określić wpływ tych zanieczyszczeń na proces oczyszczania ścieków osadem czynnym oraz na biodegradację samych olejów.
The paper addresses the problem of how the presence of edible vegetable oil in the wastewater affects the biological treatment process involving activated sludge. The experiments were conducted under aerobic conditions in a batch reactor and a flow reactor, at a BOD5 loading of the activated sludge (dry solids) varying from 0.03 to 0.25 gO2/gźd. Sludge samples were collected at a municipal sewage treatment plant in the Silesian District. The water samples being treated contained model sewage (prepared on the basis of enriched broth) and actual sewage from the municipal sewage treatment plant mentioned. All the samples were added rapeseed oil in the form of emulsion. The experiments have revealed a reduction in the efficiency of treatment when rapeseed oil was present in the samples, regardless of the method with which the process was conducted. Biodegradation of the sewage where rapeseed oil was absent produced a COD removal efficiency of 93 to 95% and 89 to 95% for the model sewage and actual sewage, respectively, both in the batch and in the flow system. Upon addition of the vegetable oil, the efficiency of COD removal was lower and totalled 86 to 92% and 80 to 85%, respectively. The extent of reduction in TOC was also found to be lower in the presence of the oil, and in most instances failed to exceed 90%. As for BOD5, the removal efficiency was lower only when the process was conducted in the flow reactor. There is a real risk that during operation of the sewage treatment plant, under conditions of an emergency discharge of oil-contaminated wastewater, the non-biodegraded oils or the products of their biodegradation will enter the natural recipient. Thus, when assessing the biological treatment of wastewaters that contain oils or fats, it is necessary to take into account the pollutants specific to these food products (e.g. sterols or fatty acids), in order to determine the effect of the pollutants on the course of the activated sludge process and on the biodegradation of the oils.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 4; 35-38
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelowanie wydajności ultrafiltracji i mikrofiltracji w oczyszczaniu wód naturalnych w układzie hybrydowym z koagulacją
Modeling the efficiency of ultrafiltration and microfiltration in natural water treatment
Autorzy:
Rajca, M.
Bodzek, M.
Konieczny, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237460.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
ultrafiltracja
mikrofiltracja
koagulacja
proces hybrydowy
water treatment
ultrafiltration
microfiltration
coagulation
hybrid system
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań wydajności ultrafiltracji (UF), mikrofiltracji (MF) i procesu hybrydowego koagulacja-sedymentacja-UF/MF w procesie oczyszczania wody powierzchniowej z rzeki Czarna Przemsza. Do prognozowania wydajności UF/MF zastosowano model w procesie niestacjonarnym (relaksacyjny) oparty o zmianę objętościowego strumienia permeatu w czasie z wyznaczeniem stałej czasowej (to) oraz model oporowy oparty o analizę oporów, wywołanych wzajemnym oddziaływaniem membrana-zanieczyszczenia w wodzie z wyznaczeniem stałej tRo. W doświadczeniach użyto modułów membranowych z kapilarnymi membranami ultrafiltracyjnymi z polieterosulfonu (PES) oraz mikrofiltracyjnymi z polipropylenu (PP). Stwierdzono, że analizowane modele dobrze opisują proces bezpośredniej UF/MF oraz badany układ hybrydowy, a wartości obliczone pozostają w zgodności z danymi doświadczalnymi.
The efficiency of ultrafiltration/microfiltration (UF/MF) and of the hybrid system coagulation-sedimentation-UF/MF as unit processes in the treatment of natural riverine water (Czarna Przemsza) was made subject to analysis. UF/MF efficiency was predicted using two models: a model in a nonstationary process (a relaxation model) that described time-related changes in the volume flux of the permeate and determined the time constant to, as well as a resistance model that analyzed the resistance induced by the interaction of the membrane with water pollutants, and determined the time constant tRo. The experiments were conducted using modules of capillary polyethersulfone (PES) ultrafiltration and polypropylene (PP) microfiltration membranes. It has been found that the models characterize adequately both the process of direct UF/MF and the hybrid system, and that the calculated values are consistent with the experimental ones.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 1; 13-20
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja nanofiltracyjna bisfenolu A w warunkach nasycenia powierzchni membrany
Separation of bisphenol A by nanofiltration under conditions of membrane surface saturatio
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237518.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
nanofiltracja
bisfenol A
nasycenie powierzchni membrany
water treatment
nanofiltration
bisphenol A
membrane surface saturation
Opis:
W badaniach dokonano oceny skuteczności separacji nanofiltracyjnej bisfenolu A (ksenoestrogen, stanowiący środowiskowe zanieczyszczenie o znacznej aktywności biologicznej) w warunkach zmiennego stężenia i ciśnienia transmembranowego procesu. Badania zmierzały do określenia wpływu nasycenia powierzchni membrany na współczynnik retencji usuwanego mikrozanieczyszczenia. Wykazano, że towarzyszące nanofiltracji zjawisko adsorpcji bisfenolu A na membranie i w jej strukturach narastało w czasie procesu aż do momentu nasycenia powierzchni membrany. Po tym czasie nie zaobserwowano zmiany wartości badanego parametru, a współczynnik retencji usuwanego związku utrzymywał się na stałym poziomie. Stwierdzono, że zjawisko adsorpcji było zależne zarówno od stężenia usuwanego związku w wodzie, jak i ciśnienia transmembranowego procesu. Powoduje to, że podczas separacji mikrozanieczyszczeń organicznych występujących w wodach można spodziewać się zaburzeń skuteczności procesu oczyszczania. Podkreślono, że podczas regularnego czyszczenia membran powstają roztwory poregeneracyjne, charakteryzujące się znacznie większą ilością biologicznie aktywnych mikrozanieczyszczeń niż w wodzie surowej, co powoduje konieczność ich oczyszczania i skutecznego unieszkodliwienia.
The aim of the study was to assess the efficiency of separating bisphenol A (a xeno-estrogen classified as an environmental pollutant of a comparatively high biological activity) by nanofiltration, at varying concentration and transmembrane pressure in the course of the process. Consideration was also given to the effect of membrane surface saturation on the retention coefficient of the micropollutant being removed. It has been shown that bisphenol A underwent adsorption on the membrane and in the membrane structures (a phenomenon concomitant with nanofiltration) and that the extent of adsorption increased up to the moment of membrane surface saturation. Once the membrane surface was saturated, no changes were observed in the value of the parameter examined, and the retention coefficient of the pollutant being removed remained constant. The adsorption phenomenon was found to depend both on the concentration of the pollutant in the water and on the transmembrane pressure in the course of the process. It can therefore be expected that during separation of the organic micropollutants which are present in the water the efficiency of the treatment process will be disturbed. It has been emphasized that regular membrane cleaning produces postregeneration solutions where the quantity of biologically active micropollutants is higher than in raw water, and this necessitates their treatment and an efficient decontamination.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 2; 17-21
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ właściwości substancji organicznych na blokowanie membran ultrafiltracyjnych
Influence of NOM properties on the fouling of ultrafiltration membranes
Autorzy:
Konieczny, K.
Rajca, M.
Bodzek, M.
Gembołyś, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237840.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
substancje organiczne
związki hydrofobowe
związki hydrofilowe
ultrafiltracja
koagulacja
water treatment
organic substances
hydrophobic compounds
hydrophilic compounds
ultrafiltration
coagulation
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad zjawiskiem blokowania membran ultrafiltracyjnych (fouling) podczas oczyszczania wody modelowej zawierającej naturalne substancje organiczne (NOM) w postaci kwasów humusowych. Badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych stosując zestaw badawczy Millipore z płaską membraną z celulozy (pow. 38,5 cm2) o granicznej masie cząsteczkowej (cut-off) 30 kDa. Wodę modelową oczyszczano w samodzielnym procesie UF oraz w procesie UF skojarzonym z koagulacją. Na podstawie wyników testów naczyniowych do koagulacji zastosowano siarczan glinu (4,1 gAl/m3) przy pH=7,0. Wodę modelową zawierającą tylko rozpuszczone substancje organiczne (<0,22 žm) poddano frakcjonowaniu na żywicach Amberlite XAD-7HP/4, otrzymując frakcje hydrofobową (HFO), transfilową (TFI) oraz hydrofilową (HFI). Do frakcjonowania zawartych w wodzie naturalnych substancji organicznych wg wielkości cząsteczek zastosowano ultrafiltrację, przy wykorzystaniu membran Nadir o granicznych masach cząsteczkowych (cut-off) 1 kDa, 3 kDa i 10 kDa. Stwierdzono, że w badanych substancjach organicznych dominowały związki o masie cząsteczkowej <1 kDa (ok. 78%). Wykazano, że w substancjach organicznych przeważała frakcja hydrofobowa (ok. 70%), która w znacznym stopniu powodowała blokowanie membrany ultrafiltracyjnej. Stwierdzono, że w procesie wstępnej koagulacji hydrofobowe cząsteczki wywołujące blokowanie membrany łączyły się w większe aglomeraty, które odkładając się na powierzchni membrany w mniejszym stopniu ograniczały strumień permeatu niż bez koagulacji. Podczas bezpośredniej ultrafiltracji (bez koagulacji) cząsteczki hydrofobowe (jak również hydrofilowe) blokując pory membran powodowały istotne zmniejszenie wydajności procesu.
The phenomenon of ultrafiltration (UF) membrane fouling was investigated during treatment of a model water solution which contained natural organic matter (NOM) in the form of humic acids. The experiments were conducted under laboratory conditions, using a Millipore system with a flat cellulose membrane (surface area, 38.5 cm2) of 30 kDa cut-off. Water samples were treated in a direct UF process and in a UF process combined with coagulation. On the basis of jar test results, alum (4.1 gAl/m3) was chosen as a coagulant and coagulation was conducted at pH=7.0. The model solution that contained dissolved organic substances alone (<0.22 žm) was made subject to fractionation on XAD-7HP/4 resins, and thus hydrophobic (HFO), transphilic (TFI) and hydrophilic (HFI) fractions were obtained. To fractionate the NOM in the model solution according to molecular weight, the UF process was carried out with Nadir membranes of 1 kDa, 3 kDa and 10 kDa cut-offs. The study has produced the following findings: compounds of molecular weights lower than 1 kDa dominated in the NOM (accounting for approx. 78%); among the organic substances, the hydrophobic fraction (the one that largely contributed to membrane fouling) was dominant (approx. 70%); when use was made of coagulation as a prior step, the hydrophobic particles responsible for membrane fouling clustered together to form larger agglomerates, which deposited on the membrane surface and limited the permeate flux to a smaller extent than when coagulation was not applied. During direct UF (with no coagulation) hydrophobic particles (as well as the hydrophilic ones) blocked the pores of the membranes and thus substantially reduced the efficiency of the process.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 3; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie metodą ekstrakcji sorpcyjnej
Analyzing the content of xenoestrogens in water by sorptive extraction
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236516.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ekstrakcja sorpcyjna
GC-MS
ksenoestrogeny
oczyszczanie wody
xenoestrogens
water treatment
SBSE
Opis:
Przedstawiono badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie z wykorzystaniem mało znanej metody ekstrakcji sorpcyjnej (SBSE) oraz analizy GC/MS. Z grupy ksenoestrogenów do badań wybrano 4-tert-oktylofenol, 4-nonylofenol i bisfenol A. Do ekstrakcji sorpcyjnej zaproponowano pręt z polidimetylosiloksanu o długości 2 cm. Badane związki upochodniono w wodzie do pochodnych acylowych z wykorzystaniem bezwodnika kwasu octowego. Do uwolnienia ksenoestrogenów z elementu sorpcyjnego wykorzystano desorpcję do niewielkiej ilości rozpuszczalnika organicznego (LD - liquid desorption) w polu ultradźwiękowym. Wydajność ekstrakcji ksenoestrogenów w przypadku wody wodociągowej i powierzchniowej, w zakresie stężeń 40÷200 ng/cm3, była większy niż 60%. Precyzja oznaczeń ilościowych metody nie przekraczała 11%, a granica detekcji wynosiła 1 ng/cm3 w przypadku 4-tert-oktylofenolu i bisfenolu A oraz 5 ng/cm3 w przypadku 4-nonylofenolu. Opisany sposób uwolnienia zaadsorbowanych związków z elementu sorpcyjnego jest konkurencyjny w stosunku do techniki SBSE z desorpcją termiczną, wykorzystywanej w laboratoriach analizy próbek środowiskowych.
The content of xenoestrogens in water was determined using the rather poorly known Stir Bar Sorptive Extraction (SBSE) technique, as well as GC/MS analysis. Of the xenoestrogen group the following compounds were selected for the study: 4-tert-octylphenol, 4-nonylphenol and bisphenol A. For soptive extraction the use of a polydimethyloxosilane bar (2 cm in length) was proposed. Using acetic acid anhydride, the compounds were derivatized in water to acyl derivatives. In order to release the xenoestrogens from the sorptive element, use was made of desorption to a small amount of an organic solvent (liquid desorption, LD) in an ultrasonic field. For tap and surface waters, at the concentration of xenoestrogens ranging between 40 and 200 ng/cm3, the efficiency of extraction exceeded 60%. The accuracy of the quantitative determinations performed with this method was lower than 11%, the limits of detection being 1 ng/cm3 for 4-tert-octylphenol and bisphenol A, and 5 ng/cm3 for 4-nonylphenol. The method of releasing the adsorbed compounds from the sorptive element in the way described above is competitive with the SBSE technique which involves thermal desorption and is used in laboratories for environmental analysis.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 9-14
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fouling membran półprzepuszczalnych podczas oczyszczania wody metodą ultra- i mikrofiltracji - przegląd piśmiennictwa
The fouling of semi-permeable membranes during water treatment by use of UF/MF proces - review
Autorzy:
Bodzek, M.
Płatkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296721.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
NOM
fouling
membrany
HPSEC
SEM/AFM
FTIR
koagulacja
PAC
membranes
coagulation
Opis:
Procesom membranowym uzdatniania wody i oczyszczania ścieków towarzyszy nieodłącznie zjawisko zmniejszania wydajności i żywotności membran zwane foulingiem. Pierwszym krokiem do ograniczenia foulingu jest poznanie natury tego zjawiska. Pozwalają na to dostępne techniki analityczne, takie jak: SEM, AFM, FTIR, HPSEC, analiza OWO, ASA, pomiar kąta zwilżenia oraz potencjału elektrokinetycznego membran czy też frakcjonowanie na żywicach XAD8/4. Stopień foulingu powodowanego przez NOM uzależniony jest m.in. od siły jonowej oraz pH. Zależy on w dużej mierze od właściwości filtrowanej wody, w tym hydrofilowości/hydrofobowości jej składników. Duża część badaczy obarcza frakcję hydrofobową odpowiedzialnością za fouling. Dla procesów niskociśnieniowych zaobserwowano wpływ rozmiaru cząstek filtrowanej frakcji (im mniejsze, tym większy obserwowany spadek strumienia oraz opór filtracji) na zjawisko foulingu. Zidentyfikowano 4 kategorie NOM, które uważane są za silne foulanty, a mianowicie białka, aminocukry, polisacharydy i związki poli(hydroksy-aromatyczne). Znaczenia ma również rodzaj membrany. W zdecydowanej większości prac zaobserwowano większą tendencję do foulingu w przypadku membran hydrofobowych niż hydrofilowych, co tłumaczono adsorpcją ujemnie naładowanych grup funkcyjnych NOM na dodatnio naładowanych powierzchniach membrany. Obecnie stosowane są różne procesy wstępnego przygotowania nadawy, mające na celu zwiększenie jakości wody i/lub wydajności membran. Koagulacja oraz adsorpcja na węglu aktywnym są polecane przy minimalizacji foulingu związanego z dużymi stężeniami poli(hydroksy-aromatów), proces utlenienia natomiast jest zalecany do zmniejszania foulingu powodowanego polisacharydami.
During membrane water and wastewater processes reduction of capacity and membranes lifetime can be observed. Those phenomena are caused by membrane fouling. To limit the influence of fouling on the efficiency of membrane processes detailed recognition of its nature is required. This can be done using available analytical technologies like: electron microscopy (SEM, AFM), infrared spectroscopy (FTIR), high performance size exclusion chromatography (HPSEC), TOC analysis, atomic absorption spectroscopy (AAS), measurement of contact angle and zeta potential or fractionation on XAD8/4 resins. The influence of fouling caused by NOM mainly depends on ionic strength and pH, but also on properties of filtrated water, including hydophobicity/hydrophilicity of its components. Resent scientific reports suggest that the hydrophobic water fraction has a significant impact on fouling. Size of molecules of filtrated fraction is responsible for fouling occurring fouling during low-pressure membrane processes (the smallest size of molecules the highest flux decline). 4 categories of NOM, which are considered to be strong foulants, were identified. They include: proteins, aminosugars, polysaccharides and poly(hydroxy-aromatics). The membrane composing material also has a meaning. Hydrophobic membranes seem to have greater ability to fouling than hydrophilic ones. It can be explained by the fact, that the positively charged membrane surface tends to adsorb negatively charged functional groups of NOM. Nowadays different water pretreatment processes are applied. Their aim is to improve water quality and/or membrane capacity. Fouling caused by poly(hydroxyl-amines) can be minimized by coagulation or adsorption on activated carbon, while oxidation reduces the fouling induced by polysacharides.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 1; 5-24
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fouling of membranes during ultrafiltration of surface water (NOM)
Fouling membran podczas ultrafiltracji wody powierzchniowej
Autorzy:
Bodzek, M.
Płatkowska, A.
Rajca, M.
Komosiński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388487.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ultrafiltracja
koagulacja
naturalne substancje organiczne (NOM)
hydrofilowość
hydrofobowość
wysokosprawna chromatografia wykluczenia objętościowego (HPSEC)
ultrafiltration
coagulation
natural organic matter (NOM)
hydrophobicity/hydrophilicity
chromatography - HPSEC
Opis:
The results of studies focused on membrane fouling during surface water treatment by use, of ultrafiltration, coagulation/sedimentation/ultrafiltration and in-line coagulation/ultrafiltration processes were presented. Medium- and low-molecular organic compounds (NOM) that are not rejecting in UF/MF process tan be remove by use of pre-coagulation. The surface water used in the tests coming from Smieszek Lake located in Zory (Silesia province, Poland) contained organic matter of about 14 mg/dm3 TOC. Aluminum su1fate was used in both coagula-tions (4.9 mg Al/dm3, pH = 7.0). Molecular mass distribution in feed water and permeates was determined by use of high performance size exclusion (HPSEC). Applications of coagulation/sedimentation/ultrafiltration and in-line coagulation/ultrafiltration processes in water treatment allowed to get better quality of permeate than in ultrafiltration process alone. The smallest flux decline and the highest membrane capacity were observed in in-line coagulation/ultrafiltration process. Molecular weight distribution showed that integrated/hybrid processes allow rejecting molecules > 10 kDa in the highest degree. These molecules were responsible for membrane blocking as they deposit on surface and/or in membrane pores. The paper also presents impact hydrophobicity/hydrophilicity of NOM on UF membrane fouling. From isolated fractions the hydrophobic fraction of NOM caused the largest flux decline, while hydrophilic fraction - the smallest. Transphilic fraction pollutants were removed in highest grade. They might have a significant influence on membrane fouling.
Przedstawiono wyniki badania intensywności foulingu membran podczas oczyszczania wody naturalnej w procesie jednostkowym ultrafiltracji, zintegrowanym koagulacji klasycznej/ultrafiltracji oraz hybrydowym koagulacji in-line/ultrafiltracji zawierającej naturalne substancje organiczne (NOM). Wstępna koagulacja umożliwia usunięcie średnio- i małomolekularnych związków organicznych, które w samodzielnym procesie UF/MF nie są usuwane. W badaniach stosowano wodę powierzchniową z jeziora Śmieszek, zlokalizowanego na terenie miasta Żory, charakteryzującą się zawartością związków organicznych na poziomie ok. 14 mg TOC/dm3. W procesie koagula-cji zastosowano siarczan glinu (4,9 mg Al/dm3, pH = 7,0). W strumieniach powstających podczas procesu oczyszczania wyznaczono rozkład mas molekularnych za pomocą HPSEC. Zastosowanie układu hybrydowego/zintegrowanego do oczyszczania wody zawierającej substancje organiczne pozwoliło na uzyskanie permeatu lepszej jakości niż w bezpośredniej UF. Ponadto proces koagulacji in-line/UF w największym stopniu zmniejszył fouling membrany UF i w konsekwencji polepszył jej wydajność. Rozkład mas molekularnych wykazał, iż w procesach zintegrowanych/hybrydowych w największym stopniu zostały zatrzymane molekuły o rozmiarach> 10kDa. Molekuły te są odpowiedzialne za zjawisko blokowania membran, osadzając się na powierzchni i/lub w porach. Określano również wpływ hydrofilowości/hydrofobowości substancji organicznej na zjawisko blokowania membran ultrafiltracyjnych. Spośród wyizolowanych trakcji NOM trakcja hydrofobowa NOM spowodowała największy spadek strumienia permeatu, podczas gdy hydrofilowa najmniejszy. W największym stopniu zatrzymane zostały zanieczyszczenia trakcji transfilowej, które mogą znacząco przyczynić się do zjawiska foulingu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 1-2; 107-119
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie mikrozanieczyszczeń estrogenicznych z roztworów wodnych w wysokociśnieniowych procesach membranowych
Removal of estrogenic micropollutants from water solutions by high-pressure driven membrane processes
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236718.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
mikrozanieczyszczenia estrogeniczne
kwasy humusowe
filtracja membranowa
odwrócona osmoza
nanofiltracja
układ filtracji
estrogenic micropollutants
humic acids
membrane filtration
reverse osmosis
nanofiltration
filtration mode
Opis:
Filtracji osmotycznej i nanofiltracyjnej poddano modelowe roztwory wodne zawierające osiem wybranych związków z grupy fitoestrogenów i ksenoestrogenów. Badano wpływ procesu membranowego i układu filtracji na skuteczność usuwania mikrozanieczyszczeń. Dokonano analizy współczynnika retencji mikrozanieczyszczeń estrogenicznych w zależności od rodzaju filtracji, tj. w układzie filtracji jednokierunkowej (dead-end) oraz w układzie skrośnym (cross-flow), a także warunków operacyjnych filtracji (temperatura, ciśnienie transmembranowe i liniowa prędkość przepływu nadawy) i składu modelowego roztworu wodnego. Wykazano, że w układzie filtracji jednokierunkowej większy stopień usunięcia mikrozanieczyszczeń uzyskano podczas odwróconej osmozy niż nanofiltracji. Jednakże proces nanofiltracji prowadzony w układzie skrośnym także umożliwił skuteczne usunięcie badanych związków. W tym układzie filtracji retencja mikrozanieczyszczeń malała wraz ze wzrostem temperatury i ciśnienia transmembranowego, z jednoczesnym zwiększeniem wydajności membrany. Z kolei wzrost liniowej prędkości nadawy powodował również wzrost współczynnika retencji mikrozanieczyszczeń. Zwiększenie retencji badanych mikrozanieczyszczeń stwierdzono również w warunkach występowania zjawiska blokowania membrany wywołanego obecnością w wodzie kwasu humusowego.
Model water solutions containing eight compounds chosen from the group of phytoestrogens and xenoestrogens were made subject to reverse osmosis and nanofiltration with the aim of examining how the membrane process and the filtration mode influence the removal of the micropollutants. The retention coefficients for the estrogenic micropollutants were related to the filtration mode (dead-end, cross-flow), the operating parameters of filtration (temperature, transmembrane pressure, linear velocity of feed flow), and the com-position of the model solution. It has been demonstrated that the dead-end mode produced higher removal efficiencies during reverse osmosis than during nanofiltration. However, con-ducted in the cross-flow mode, nanofiltration also enabled efficient removal of the micro-pollutants examined. In the cross-flow mode, the retention of the micropollutants decreased with the rise in temperature and transmembrane pressure, and there was a concomitant increase in the performance of the membrane. The rise in the linear velocity of the feed flow was found to be a factor contributing to the increase in the retention coefficient. An increase in the retention coefficient was also observed under conditions of membrane fouling caused by the presence of humic acid in the water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 3; 33-36
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu kwasów tłuszczowych i steroli na skuteczność oczyszczania ścieków osadem czynnym w układzie porcjowym
Effect of fatty acids and sterols on the efficiency of wastewater treatment by the activated sludge process in a batch system
Autorzy:
Łobos-Moysa, E.
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237291.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie ścieków
proces tlenowy
osad czynny
oleje jadalne
kwasy tłuszczowe
sterole
wastewater treatment
aerobic process
activated sludge
edible oil
fatty acids
sterols
Opis:
Doświadczenia przeprowadzono w układzie porcjowym, z użyciem mieszanej populacji osadu czynnego z oczyszczalni ścieków komunalnych. Skuteczność biodegradacji składników ścieków modelowych i rzeczywistych określono na podstawie zmian zawartości zanieczyszczeń specyficznych, tj. kwasów tłuszczowych nienasyconych (linolowego - C18:2 i oleinowego - C18:1) i nasyconych (palmitynowego - C16:0) oraz steroli (stigmasterolu, -sitosterolu i betuliny). Stwierdzono całkowite usunięcie kwasu linolowego z obu rodzajów ścieków. Pozostałe zanieczyszczenia były usuwane w różnym stopniu, np. kwas oleinowy w zakresie 68÷93% (ścieki modelowe) i 90÷91% (ścieki komunalne). Wyjątek stanowił kwas palmitynowy, który podczas biodegradacji ścieków modelowych bez dodatku oleju został usunięty tylko w 32÷44%. Różnica w skuteczności usuwania tych zanieczyszczeń może wynikać z faktu, iż nienasycone kwasy tłuszczowe łatwo ulegają utlenieniu (wraz ze wzrostem ilości wiązań podwójnych). Stwierdzono również, iż skuteczność biodegradacji była zależna od początkowej zawartości kwasów tłuszczowych oraz od obciążenia osadu czynnego ładunkiem tych zanieczyszczeń. W przypadku steroli, które występowały w znacznie mniejszych ilościach niż kwasy tłuszczowe, nie stwierdzono takiej zależności. Wydaje się, że głównym mechanizmem ich usuwania była adsorpcja i biokumulacja.
The experiments were conducted in a batch system, with a mixed microbial population of the activated sludge obtained from a municipal sewage treatment plant. The extent of biodegradation for the polluting species occurring both in the model and real waste-waters was established taking into account the variations in the content of specific pollutants, i.e. unsaturated fatty acids (linoleic - C18:2 and oleinic - C18:1), saturated fatty acid (palmitic - C16:0) and sterols (stigmasterol, [beta]-sitosterol and betuline). The study produced the following findings. Removal of linoleic acid was complete with both types of wastewater. As for the other pollutants, differences were observed in the removal patterns between the two wastewater types: e.g., for oleinic acid the efficiency of removal varied from 68 to 93% in the case of the model wastewater, and from 90 to 91% in the case of the municipal sewage. Palmitic acid was an exception: its removal achieved during biodegradation of the model wastewater with no oil additive only varied between 32 and 44%. The difference in the efficiency of removal can be attributed to the readiness of unsaturated acids to undergo oxidation with the increase in the number of double bonds. The extent of biodegradation was also found to depend on the initial concentrations of the fatty acids and on the load of pollutants received by the activated sludge. In the case of sterols, whose concentrations were noticeably lower than those of fatty acids, no such relation was found to occur. Seemingly, the principal mechanism governing the removal of sterols involved adsorption and bio-accumulation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 53-56
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Removal of Phytoestrogens from Water Solutions Using Tubular Nanofiltration Membranes
Usuwanie fitoestrogenów z roztworów wodnych za pomocą rurowych membran nanofiltracyjnych
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389275.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nanofiltracja
matryca wody
fitoestrogeny
oczyszczanie wody
nanofiltration
water matrix
phytoestrogens
water treatment
Opis:
The research focused on the effectiveness of phytoestrogens (daidzein and coumestrol) removal from different water solutions using a tubular nanofiltration membrane (AFC-30). The micropollutants (concentration of 5 ng/dm3) were added to different matrices (deionized and tap water - with and without humic acid). The retention coefficient of phytoestrogens and volumetric permeate flux were determined during membrane filtration. The membrane was characterized in terms of the removal of salts representing mono- and divalent ions ie NaCl and MgSO4. The highest retention coefficient was found for coumestrol during the filtration of tap water with humic acid added, however, the volumetric permeate flux for this filtration was the lowest. The removal of inorganic and organic matter (measured as electric conductivity of water and UV absorbance at X = 254 nm) from the waters was high. Thanks to those properties, nanofiltration can be used to remove simultaneously organic micropollutants, excessive hardness and precursors of disinfection by-products formation, and also partially desalt water.
Badania dotyczyły efektywności usuwania dwóch fitoestrogenów (daidzeina i kumestrol) z różnych roztworów wodnych przy użyciu rurowej membrany nanofiltracyjnej (AFC-30). Mikrozanieczyszczenia dodawano do różnych matryc (woda dejonizowana i woda wodociągowa - bez i z dodatkiem kwasu humusowego) w stężeniu 5 mg/dm3. W trakcie filtracji membranowej wyznaczano współczynniki retencji fitoestrogenów oraz objętościowy strumień permeatu. Membranę scharakteryzowano pod kątem usuwania soli reprezentujących jony jedno- i dwuwartościowych, mianowicie NaCl i MgSO4. Największy współczynnik retencji uzyskano dla kumestrolu podczas filtracji wody wodociągowej z dodatkiem kwasu humusowego, ale objętościowy strumień permeatu dla tej filtracji był najmniejszy. Usunięcie substancji nieorganicznej i organicznej (mierzone jako przewodność elektryczna właściwa wody i absorbancja UV dla X = 254 nm) z badanych wód było duże. Z uwagi na te własności proces nanofiltracji może być stosowany do równoczesnego usuwania mikrozanieczyszczeń organicznych, nadmiernej twardości, prekursorów tworzenia ubocznych produktów dezynfekcji oraz do częściowego odsalania wody.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 2-3; 289-295
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of membrane techniques in the removal of inorganic impurities from water environment- state of art
Zastosowanie technik membranowych w usuwaniu zanieczyszczeń nieorganicznych ze środowiska wodnego - stan wiedzy
Autorzy:
Bodzek, M.
Konieczny, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401228.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
procesy membranowe
usuwanie związków nieorganicznych
odsalanie i zmiękczanie wody
usuwanie anionów i metali
membrane processes
removal of inorganic
compounds
water desalination and softening
Opis:
Introduction and development of membrane technology in the production of drinking water, in the last 30 years, is considered as a significant step in the field of water treatment effectiveness, comparable with the introduction of sand filters at the beginning of 20 age. The special role played the high- and low- pressure-driven membrane processes as well as electrodialysis. Desalination of seawater and brackish groundwater is often the way to obtaining drinking water. Significant improvements in technology and design of reverse osmosis, the availability of alternative energy sources, the possibility of pretreatment and applied materials have caused the process to become environmentally-friendly source of fresh water in many regions of the world, particularly in those where their sources are limited. In the 1980s increased interest of nan filtration and to some extent the reverse osmosis as the methods of water softening, while in the 1990s. they start to be applied to remove micro-pollutants, also inorganic. To remove nitrate ions and fluoride, boron and metals (Fe, Mn and heavy metals) is successfully applied reverse osmosis, nan filtration and electro dialysis, as well as bioreactors and ultrafiltration integrated with coagulation and oxidation.
Wprowadzenie i rozwój technik membranowych w produkcji wody do picia, w ostatnich 30. latach, jest uważane jako znaczący krok w dziedzinie skuteczności uzdatniania wody, porównywalny z wprowadzeniem filtrów piaskowych na początku 20. wieku. Szczególną rolę odegrały w tym zakresie wysoko- jak i niskociśnieniowe procesy membranowe oraz elektrodializa. Odsalanie wody morskiej i zasolonych wód podziemnych jest częstym sposobem otrzymywania wody do picia. Znaczne ulepszenia w technologii i projektowaniu procesu odwróconej osmozy, dostępność alternatywnych źródeł energii, możliwości wstępnego oczyszczania oraz stosowanych materiałów spowodowały, że proces stał się przyjaznym ekologicznie źródłem wody słodkiej w wielu regionach świata, szczególnie w tych, gdzie ich źródła są ograniczone. W latach 80. wzrosło zainteresowanie nanofiltracją i w pewnym zakresie odwróconą osmozą jako metodami zmiękczania wody, natomiast w latach 90. zaczęto je stosować do usuwania mikrozanieczyszczeń, w tym nieorganicznych. Do usuwania jonów azotanowych i fluorkowych, boru oraz metali (Fe, Mn i metale ciężkie) z powodzeniem stosuje się odwróconą osmozę, nanofiltrację i elektrodializę, jak również bioreaktory membranowe oraz ultrafiltrację wspomaganą koagulacją i utlenieniem.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2011, 26; 18-36
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie wpływu właściwości wody na intensywność i mechanizm zjawiska foulingu w procesie ultrafiltracji
Influence of water properties on fouling ratio and fouling mechanism during ultrafiltration
Autorzy:
Płatkowska-Siwiec, A.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127252.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ultrafiltracja
NOM
fouling
pH
siła jonowa
ultrafiltration
ionic strength
Opis:
Alternatywną metodą oczyszczania i uzdatniania wody w stosunku do metod klasycznych są procesy membranowe, którym towarzyszy nieodłącznie zjawisko foulingu, związane z obniżeniem wydajności i z akumulacją substancji organicznych bądź nieorganicznych na powierzchni membrany. W artykule omówiono wyniki badań wpływu właściwości wód (pH, rodzaj substancji organicznych, siła jonowa) na intensywność foulingu, wyrażoną za pomocą jednostkowego indeksu foulingu UMFI (Unified Membrane Fouling Index), i na mechanizm zjawiska.
Membrane techniques are an alternative water treatment method for classical processes. However, mostly their capacity and membrane lifetime are limited by the phenomenon called fouling, ie the accumulation of organic and/or inorganic substances on the surface and into the pores of the membrane. The results of the study presenting the dependence of water properties such as pH, kind of organic matters and ionic strength on membrane fouling are discussed in this article. Unified Modified Fouling Index (UMFI) was used to describe intensity of fouling. Also the influence of water properties on fouling mechanism is shown.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 275-279
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka degradacji kwasów fulwowych w zintegrowanym procesie fotoutlenianie-ultrafiltracja
Kinetics of fulvic acid degradation in the integrated process photooxidation-ultrafiltration
Autorzy:
Rajca, M.
Bodzek, M.
Cichy, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237389.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
kwasy fulwowe
oczyszczanie wody
fotokataliza
ultrafiltracja
kataliza
fotoliza
model kinetyczny
fulvic acids
water treatment
photocatalysis
ultrafiltration
catalysis
photolysis
kinetic model
Opis:
Przedstawiono wyniki badań skuteczności usuwania kwasów fulwowych z modelowych roztworów wodnych w procesach katalizy, fotolizy i fotokatalizy oraz w procesie zintegrowanym fotokataliza-ultrafiltracja. Badania przeprowadzono w reaktorze Heraeus, w którym oczyszczano wodę zawierającą kwasy fulwowe w ilości ok. 10 g/m3. Jako fotokatalizator wykorzystano dwutlenek tytanu. Badano wpływ pH (3,5, 7,0 i 10,0) oraz dawki katalizatora (100÷600 gTiO2/m3) na skuteczność utleniania kwasów fulwowych, mierzoną zawartością rozpuszczonego węgla organicznego i absorbancją w nadfiolecie (lambda=254 nm). Wykazano skuteczność procesu fotokatalizy w usuwaniu kwasów fulowych z wody oraz przydatność membrany ultrafiltracyjnej do odzyskiwania katalizatora użytego w procesie fotokatalizy. Wyznaczono wartości stałej szybkości reakcji i czasu połowicznego rozkładu kwasów fulwowych według modelu kinetycznego opartego na reakcji pierwszego rzędu, a także zależność stałej szybkości od pH i ilości fotokatalizatora w środowisku reakcji. Uzyskane wyniki pozwoliły w dokładny sposób określić przebieg fotodegradacji kwasów fulwowych w wodzie.
In this study, fulvic acids were removed from model solutions by catalysis, photolysis and photocatalysis, as well as in the integrated process of photocatalysis and ultrafiltration. Experiments were carried out in the Heraeus reactor, where model water of an approximately 10 g/m3 content of fulvic acids was treated. Titanium dioxide was used as a photocatalyst. The efficiency of fulvic acid oxidation, measured in terms of dissolved organic carbon content and UV absorbance (lambdha=254 nm), was related to the pH of the water (3.5, 7.0 and 10.0) and to the catalyst dose applied (100 to 600 gTiO2/m3). The results substantiated the efficiency of the photocatalysis process at fulvic acid removal from water and the usefulness of the ultrafiltration membrane in the recovery of the catalyst being used in the photocatalytic process. The values of the reaction rate constant and the half-time of fulvic acid degradation were determined using a kinetic model based on a first-order reaction. Established were also the relations between rate constant, pH and photocatalyst concentration in the reaction environment. The results obtained make it possible to precisely describe the progression of fulvic acid photodegradation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 63-66
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies