Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bednarczyk, Michał Jan." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Pierwsza wizyta polskiej delegacji partyjno-rządowej w Chińskiej Republice Ludowej w 1954 r. w świetle artykułów „Trybuny Ludu”
    The First Visit of the Polish Party–Government Delegation to the Peoples Republic of China in 1954 as Reported by the “Trybuna Ludu”
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578091.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    Trybuna Ludu [People’s Tribune]
    People’s Republic of China
    Polish–Chinese relations
    history of Poland 1944–1956
    Stalinism
    Polish United Workers’ Party
    Mongolian People’s Republic
    Communist Bloc
    Opis:
    Foreign visits by state delegations constitute a regular component of international relations. The case of Poland in the Stalinist era was no different in this respect, even though the foreign visits were usually limited to the democracies of their fellow comrades. Among such numerous visits made by the Polish officials of the time, one is of special interest to us. This was a party-governmental visit to the People’s Republic of China and the Mongolian People’s Republic, held from 24 September until 13 October 1954. The pretext for the “friendly visit” were the celebrations of the fifth anniversary of the rise of the People’s Republic of China, held on 1 October 1954. The invitation was issued by the Central Government of the People’s Republic of China, and addressed exclusively to representatives of the Communist states and parties. The four–member Polish delegation was headed by the Secretary General of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (henceforth as PUWP) Bolesław Bierut and it also included a Member of the Political Office (Politburo) of the Central Committee of PUWP, deputy prime minister Jakub Berman, deputy prime minister Stefan Jędrychowski and the vice-president of the Council of the State Stefan Ignar. It was the first visit by top-ranking Polish Communist officials in China, which would not have been possible without the prior reshuffle in the Soviet Union’s political regime after the death of Joseph Stalin. This article presents the course of events of the above–mentioned, exotic visit as reported by the press articles in “Trybuna Ludu” [People’s Tribune] – the major press title of the Central Committee of PUWP. Our analysis of these press reports, sent with a two-day delay via a correspondent of the Polish Press Agency, shows which facts relating to the event were highlighted by the journalists.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2016, 1-2; 13-30
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obchody 60. rocznicy urodzin Bolesława Bieruta na łamach „Życia Lubelskiego”. Studium poznawcze
    The commemoration of the 60th anniversary of the birth of Bolesław Bierut in the pages of "Życie Lubelskie". An epistemic study
    Юбилей 60-летия Болеслава Берута в «Люблинской жизни». Исследование
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462830.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
    Tematy:
    Bolesław Bierut
    prasoznawstwo
    „Życie Lubelskie”
    prasa na Lubelszczyźnie
    propaganda
    historia Polski 1944–1956
    press studies
    "Życie Lubelskie"
    press in the Lublin Region
    history of Poland 1944–1956
    Болеслав Берут
    теория прессы
    «Люблинская жизнь»
    пресса на люблинской территории
    пропаганда
    история Польши 1944–1956
    Opis:
    Jednym z najbardziej rozpowszechnionych źródeł informacji jest prasa, należąca do najstarszych mediów masowych. W okresie Polski Ludowej, gdy państwem rządzili komuniści, wydawnictwa drukowane stanowiły ważne źródło legitymizacji władzy. Pierwszoplanową opisywaną wówczas postacią był Bolesław Bierut, Prezydent RP i przewodniczący Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Aby pokazać w jaki sposób w ówczesnej prasie kreowano wizerunek przywódcy, w artykule ukazano, jak redakcja „Życia Lubelskiego”, dziennika będącego protoplastą „Kuriera Lubelskiego”, prezentowała obchody 60. rocznicy urodzin Bieruta, przypadającej na 18 IV 1952 r. Analiza ilościowa materiału prasowego poświęconego uroczystościom, wraz z refleksją nad powierzchnią zajmowaną przez artykuły związane z wydarzeniem, a także ocena stosowanych środków wizualnych i ich skuteczności udowodni, iż rocznica była w badanym okresie tematem najważniejszym. Analiza językowa wzmianek związanych z Bierutem potwierdza tezę, iż szczególny nacisk położono na majestatyczne i wyidealizowane ukazanie postaci. Wszelkie wyciągnięte wnioski skonfrontowano z badaniami, prowadzonymi przez prasoznawców zarówno w Polsce, jak i w państwach Zachodu. Ważne jest również ujęcie problemu w kontekście ówczesnej propagandy i nowomowy partyjnej, wraz z całym stosowanym przez komunistów aparatem ideologicznym.
    One of the most-popular sources of information is the press, which belongs to the oldest mass media. In the period of The People's Poland, when the State was controlled by the communists, printed publications constituted an important source of legitimacy for authority. The foreground figure described at that time was Bolesław Bierut, President of Poland and Chairman of the Polish United Workers' Party. In order to show how the image of a leader was created in the press of the time, the article depicts how the editorial staff of "Życie Lubelskie", a newspaper that was the protoplast of "Kurier Lubelski", presented the commemoration of the 60th anniversary of birth of Bierut, which fell on 18 April 1952. The quality analysis of the press material dedicated to the celebrations, including a reflection on the amount of space taken up by the articles related to the event, as well as the assessment of the visual devices used and their effectiveness, prove that the anniversary was the most-important topic in the analysed period. The linguistic analysis of the references to Bierut confirms the premise that particular emphasis was put on a majestic and idealised portrayal of the figure. All the conclusions drawn are evaluated, along with research conducted by press experts, both in Poland and in the countries of the West. Also important is the take on the issue in the context of propaganda and party newspeak, including the entire ideological apparatus used by the communists.
    Пресса – один из более распространенных и самых старых среди СМИ источников информаций. Во время Польской Народной Республики, когда правили коммунисты, печатные издательства были важным источником легитимности власти. Главным описываемым тогда лицом был Болеслав Берут, президент Польши и председатель Польской объединенной рабочей партии. Чтобы показать, как в тогдашней прессе строился портрет вождя, в статье указывается, каким образом в «Люблинской жизни» (которая была предшественником «Люблинского курьера») описывался юбилей 60-летия Берута (18 IV 1952). Анализ количества материала посвященного празднику вместе с рефлексией об месте, которое занимали статьи на эту тему, а также оценка визуальных средств и их эффективности свидетельствуют о том, что годовщина была тогда самой главной темой. Анализ языка информаций связанных с Берутом подтверждает, что главной целью было идеализировать и указать величие вождя. Все выводы были сопоставлены с исследованиями теоретиков прессы так в Польше, как и на Западе. Важным является также указание проблемы в контексте тогдашней пропаганды и партийного новояза вместе с использованным коммунистами идеологическим аппаратом.
    Źródło:
    Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 127-160
    0137-9895
    Pojawia się w:
    Bibliotekarz Lubelski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631819.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
    Opis:
    Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632275.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
    Opis:
    The end of the warfare led to the beginning of efforts of the Polish Workers’ Party to take control in every area of life. Achieving this goal required the transformation of the underground organisation into a party capable of governing the state. Maintaining the obedience of its members was one of the priorities of the party’s leadership. The body responsible for detecting and punishing offences was the Central Commission for Party Control which ruled over the voivodeship commissions. The aim of the article is to present a sociological overview of PWP activists who were in the range of interest of the Voivodeship Party Control Commission in Lublin, using statistical methods showing, e.g. their age, profession or party experience. The analysis of the issued decisions and their motives will show what violations were recorded, what penalties were applied and will facilitate the understanding of the party’s problems in the first years of the “People’s Rule”. Most of 1,358 cases originated in Lublin where the Voivodeship Party Control Commission had the greatest influence. The highest percentage of the penalised people were young activists with short party experience the majority of whom lived off manual labour, although many of them held party and administrative positions. Almost the same number of cases were closed with exclusion and discontinuance of proceedings, some of the applications were untruthful. The members of the Commission tried to fulfil their educational duties, as evidenced by the number of penalties for breach of order. The most common offenses were drunkenness, violation of party discipline and material abuse, there were also frequent cases of cooperation with the independence underground and crimes from the occupation period, which shows the insufficient knowledge of the leadership about the past of the activists. The Voivodeship Party Control Commission, being aware of its few staff, sometimes withdrew from the exclusion of the activists performing their functions, tolerating them until the party found the right candidates for these positions. Conclusions appear to be unfavourable for the party, however, it should be noted that in comparison with the total number of members of the Polish Workers’ Party in the voivodeship, the number of accused persons seems to be small.
    Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „W naszym aparacie powiatowym towarzysze wyobcowali się z klasy, z której pochodzą”. Kontrole Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w Komitetach Powiatowych PPR na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607516.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Voivodeship Party Control Commission (WKKP)
    Polish Workers’ Party
    PPR Voivodeship Committee in Lublin
    Polish history 1944–1956
    party control bodies
    PPR District Committee
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej
    Polska Partia Robotnicza
    Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie
    historia Polski 1944–1956
    organy kontroli partyjnej
    Komitet Powiatowy PPR
    Opis:
    The aim of the article is to present the assumptions and forms of implementing the inspection policy of the Voivodeship Party Control Commission of the Polish Workers’ Party in Lublin in the party structures at the district level in the Lubelskie region over the period 1945–1948. These considerations will make it possible to find out how the body whose controlling competence was controversial, mainly due to the threat of duplication of activities with the KW institutions, was functioning in the lower structures of the party organization. This seemingly small piece of the PPR activities may be important in the discussions around the representative offices of “the workers’ party” in the first years after the Second World War.
    Celem artykułu jest przedstawienie założeń i form realizacji polityki inspekcyjnej Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w strukturach partyjnych szczebla powiatowego na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948. Rozważania te umożliwią stwierdzenie, w jaki sposób w niższych strukturach organizacji partyjnej funkcjonował organ, którego kompetencje kontrolne w terenie budziły kontrowersje głównie z powodu groźby dublowania działań z instytucjami KW. Ten drobny, zdawałoby się, wycinek z działalności PPR może okazać się istotny przy rozważaniach wokół terenowych przedstawicielstw „partii robotniczej” w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2016, 71
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Oczyścić Partię z elementów wrogich i obcych...". Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w latach 1945-1948
    "Cleanase the Party of alien and hostile elements..." Provincial Commission for Party Control of the Polish Workers Party in Lublin in 1945-1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477376.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej Polska Partia Robotnicza Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie historia Polski 1944-1956 organy kontroli partyjnej
    Provincial Commission for Party Control Polish Workers' Party Polish Workers' Party Provincial Committee in Lublin Polish History 1944-1956
    Opis:
    Streszczenie: Polska Partia Robotnicza - w czasie II wojny światowej kadrowa, licząca kilkuset członków organizacja konspiracyjna przekształciła się w PZPR - partię masową, której szeregi w szczytowym okresie, końca lat 70-tych liczyły ponad 3 miliony osób. Warto zastanowić się nad metodami, za pomocą których PPR kontrolowała poczynania i poziom ideologiczny nie tylko swoich działaczy, lecz także gremiów wszystkich szczebli, za co odpowiadały Komisje Kontroli Partyjnej. Specyficznym obszarem aktywności komunistów była Lubelszczyzna, na terenach której już od dwudziestolecia międzywojennego rozwijały się partie komunistyczne, stanowiąca dogodny obszar organizowania komunistycznego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Nie wolno zapominać o roli regionu, jako pierwszego obszaru istnienia „ludowej” władzy. Celem artykułu jest przedstawienie utworzonej w czerwcu 1945 r. Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie we wszystkich aspektach jej działalności. Wprowadzenie do zagadnienia stanowi zarys funkcjonowania Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej. Analizując działalność WKKP skupiono się na jej powstaniu, składzie, wykonywanych zadaniach, zasadach i efektach pracy. Wszyscy jej pracownicy dysponowali długim, sięgającym dwudziestolecia międzywojennego stażem partyjnym, współpracowali z KPP, KPZU lub GL/AL. Członkowie nieeetatowi rekrutowali się spośród osób, które wstąpiły do PPR po 1944 r., nie odgrywali jednak większej roli. Głównym polem działalności WKKP było karanie członków PPR za przewinienia, ważną rolę pełni zatem statystyczne ujęcie spraw partyjno-dochodzeniowych prowadzonych przeciwko członkom partii dopuszczającym się wykroczeń. Socjologiczne ujęcie zagadnienia umożliwi ukazanie jak dalece działacze PPR odbiegali od propagowanego wizerunku „nowego człowieka”. Rozważania umożliwią odpowiedź na pytanie czy komisja spełniała swoje zadania, polegające na karaniu działaczy, a także kontroli funkcjonowania instytucji partyjnych. Kwestią drugorzędną jest określenie, czy WKKP była narzędziem walk frakcyjnych w łonie KW PPR.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 27; 327-367
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Cały kraj serdecznie wita swego pierwszego obywatela”. Przebieg obchodów 60. rocznicy urodzin Bolesława Bieruta na łamach „Trybuny Ludu”
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607537.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Bolesław Bierut
    “People’s Tribune”
    propaganda
    Polish United Workers’ Party
    press
    stalinism in Poland
    Polish history 1944–1956
    cult of personality
    communist celebration
    „Trybuna Ludu”
    Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
    prasa
    stalinizm w Polsce
    historia Polski 1944–1956
    kult jednostki
    komunistyczne święto
    urodziny
    Opis:
    Bolesław Bierut, the President of Poland (1947–1952) and from 1948 the First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party, was a leading political figure of postwar Poland. The paper analyses the way in which the propaganda machine associated with “People’s Tribune” (“Trybuna Ludu”), an official media outlet of the Polish United Workers’ Party, presented the celebrations of Bierut’s 60th birthday. On the 18th and 19th of April 1952, thirty news items mentioning the celebrations of Bierut’s 60th birthday were published, ranging from congratulation letters to reports on meeting production targets by factories and individual workers. Official ceremonies constituted an attempt of the Polish regime to create a cult of Bolesław Bierut and were inspired by the similar ones organized by the Kremlin and associated with Joseph Stalin’s cult of personality. The Soviet propaganda was a clear source of inspiration for “People’s Tribune” whose aim was to demonstrate how lavishly the communist society celebrated Bierut’s birthday. Nevertheless, the official enthusiasm was not shared by all readers.
    W Polsce powojennej czołową postacią był Bolesław Bierut, prezydent RP w latach 1947–1952, od 1948 r. I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W rozprawie podjęto temat propagandowego obrazu obchodów 60. rocznicy urodzin Bieruta, ukazanego w artykułach „Trybuny Ludu”, naczelnym organie prasowym PZPR. W dniach 18–19 kwietnia 1952 r. opublikowano 30 wzmianek poświęconych obchodom, w tym listy gratulacyjne i potwierdzenia wykonania zobowiązań podjętych dla uczczenia wydarzenia przez zakłady pracy i osoby prywatne. Oficjalne ceremonie miały stanowić element kultu jednostki Bieruta. Widoczne są także podobieństwa z uroczystościami związanymi z osobą Józefa Stalina, które wpłynęły na krajowe obchody, a poszczególne etapy przygotowań były nawiązaniem do rytuału odbywającego się na Kremlu. Opis przedstawianych wydarzeń był przesiąknięty propagandą wzorowaną na tej rozpowszechnionej w Związku Radzieckim. Celem było pokazanie, w jak uroczysty sposób społeczeństwo czciło rocznicę, wizja ta nie była jednak bezkrytycznie przyjmowana przez czytelników.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2014, 69
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies