Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bartuzi, Zbigniew" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Heart rate variability (HRV) and muscular system activity (EMG) in cases of crash threat during simulated driving of a passenger car
Autorzy:
Zużewicz, Krystyna
Roman-Liu, Danuta
Konarska, Maria
Bartuzi, Paweł
Matusiak, Krzysztof
Korczak, Dariusz
Lozia, Zbigniew
Guzek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179075.pdf
Data publikacji:
2013-10-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
heart rate variability
electromyography
driving simulator
crash
Opis:
Objectives: The aim of the study was to verify whether simultaneous responses from the muscular and circulatory system occur in the driver's body under simulated conditions of a crash threat. Materials and Methods: The study was carried out in a passenger car driving simulator. The crash was included in the driving test scenario developed in an urban setting. In the group of 22 young male subjects, two physiological signals - ECG and EMG were continuously recorded. The length of the RR interval in the ECG signal was assessed. A HRV analysis was performed in the time and frequency domains for 1-minute record segments at rest (seated position), during undisturbed driving as well as during and several minutes after the crash. For the left and right side muscles: m. trapezius (TR) and m. flexor digitorum superficialis (FDS), the EMG signal amplitude was determined. The percentage of maximal voluntary contraction (MVC) was compared during driving and during the crash. Results: As for the ECG signal, it was found that in most of the drivers changes occurred in the parameter values reflecting HRV in the time domain. Significant changes were noted in the mean length of RR intervals (mRR). As for the EMG signal, the changes in the amplitude concerned the signal recorded from the FDS muscle. The changes in ECG and EMG were simultaneous in half of the cases. Conclusion: Such parameters as mRR (ECG signal) and FDS-L amplitude (EMG signal) were the responses to accident risk. Under simulated conditions, responses from the circulatory and musculoskeletal systems are not always simultaneous. The results indicate that a more complete driver's response to a crash in road traffic is obtained based on parallel recording of two physiological signals (ECG and EMG).
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2013, 26, 5; 710-723
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia na brzoskwinie – obecny stan wiedzy
Peach allergy – current knowledge
Autorzy:
Zielińska, Joanna
Leśny, Mateusz
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Gawrońska-Ukleja, Ewa
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034478.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Pru p 3
alergen
brzoskwinia
diagnostyka
komponenty alergenowe
Opis:
Peach allergy is particularly common in the Mediterranean countries, but in other parts of the Europe, including Poland, this is a growing problem. The main peach allergen is the non-specific, low molecular weight lipid transfer protein (LTP) Pru p 3, belonging to the prolamin superfamily, mainly found in the peach skin. The most common clinical manifestation of peach allergy is oral allergy syndrome (OAS), which occurs in 79% of peach allergic patients. The diagnostic gold standard in peach allergy remains the double blind placebo controlled food challenge (DBPCFC). The future lies with molecular diagnostics, which is becoming more and more popular nowadays. It enables precise determination of allergic components to which a patient is hypersensitive. It has crucial in predicting the patient’s allergic disease’s natural course, and is useful in identifying patients with higher risk of anaphylactic reactions.
Alergia na brzoskwinie jest szczególnie często obserwowana w krajach basenu Morza Śródziemnego, natomiast w innych częściach Europy, w tym także w Polsce jest to narastający problem. Głównym alergenem brzoskwini jest nieswoiste, niskocząsteczkowe białko transportujące lipidy (LTP) Pru p 3, należące do nadrodziny prolamin, znajdujące się głównie w skórce brzoskwini. Najczęstszą manifestacją kliniczną alergii na brzoskwinie jest zespół alergii jamy ustnej występujący aż u 79% uczulonych na ten owoc. Złotym standardem diagnostycznym w alergii na brzoskwinie wciąż pozostaje podwójnie ślepa, kontrolowana placebo, próba prowokacyjna z pokarmem. Przyszłość należy do cieszącej się coraz większym zainteresowaniem diagnostyki molekularnej, która umożliwia precyzyjne określenie, na które komponenty alergenowe chory wykazuje nadwrażliwość. Ma to istotne znaczenie w przewidywaniu przebiegu naturalnego choroby alergicznej u pacjenta, umożliwiając wyodrębnienie chorych o wysokim ryzyku reakcji anafilaktycznych.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 2; 67-72
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół aktywacji makrofagów (macrophage activation syndrome, MAS) w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej
Macrophage activation syndrome (MAS) associated with connective tissue diseases
Autorzy:
Zalewska, Joanna
Napiórkowska-Baran, Katarzyna
Pałgan, Krzysztof
Jeka, Sławomir
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034473.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
choroby układowe tkanki łącznej
Opis:
Macrophage activation syndrome (MAS) is a reactive form of haemophagocytic lymphohistiocytosis (HLH). The mechanisms causing the disease include activation and proliferation of macrophages, which is associated with symptoms of systemic inflammatory reaction, enlargement of organs and cytopenia due to hemophagocytosis of hematopoietic cells. MAS may develop in the course of systemic connective tissue diseases, most commonly in juvenile idiopathic arthritis, Still’s disease and systemic lupus erythematosus. In clinical image is characterized by persistent fever despite the use of antibiotics, hepatosplenomegaly, lymph node enlargement, rash, neurological symptoms, hepatic and myocardial insufficiency are observed. It is a serious, life-threatening and potentially fatal complication. Therefore, proper diagnostic process and providing optimal treatment is crucial. In the diagnostic process the HScore scale can be used to assess the probability of MAS occurrence in a patient. In the case of MAS secondary to systemic connective tissue diseases, the treatment should be considered individually depending on the underlying disease, triggering factor and the severity of symptoms. The first line of treatment are intravenous glucocorticosteroids. In case of ineffective treatment, cyclosporin A, intravenous immunoglobulin, etoposide, plasmapheresis, anti-thymocyte globulin, granulocyte-macrophage colony-stimulating factor (GM-CSF) as well as biological treatment are used.
Zespół aktywacji makrofagów (macrophage activation syndrome, MAS) jest reaktywną postacią limfohistiocytozy hemofagocytarnej (haemophagocytic lymphohistiocytosis, HLH). U podłoża choroby znajduje się nadmierne pobudzenie i proliferacja makrofagów, co łączy się z objawami uogólnionej reakcji zapalnej, powiększeniem narządów wewnętrznych oraz cytopenią związaną z hemofagocytozą komórek krwiotwórczych w szpiku. Zespół może występować w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej, najczęściej w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów, chorobie Stilla i toczniu rumieniowatym układowym. W obrazie klinicznym dominują długo trwające stany gorączkowe utrzymujące się pomimo stosowania antybiotykoterapii, hepatosplenomegalia, powiększenie węzłów chłonnych, zmiany skórne, objawy neurologiczne, niewydolność wątroby i mięśnia sercowego. Jest to ciężkie, zagrażające życiu i potencjalnie śmiertelne powikłanie, dlatego bardzo istotne jest szybkie rozpoznanie oraz zastosowanie optymalnego leczenia. W procesie diagnostycznym MAS można wykorzystać skalę HScore oceniającą prawdopodobieństwo MAS u pacjenta. W przypadku MAS wtórnego do chorób układowych tkanki łącznej, leczenie powinno być rozpatrywane indywidualnie zależnie od choroby podstawowej, czynnika indukującego oraz nasilenia objawów. Pierwszą linię leczenia stanowią glikokortykosteroidy podawane dożylnie w dużych dawkach. W przypadku braku efektów leczenia stosuje się cyklosporynę A, immunoglobuliny dożylnie, etopozyd, plazmaferezę, globulinę antytymocytarną, czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (granulocyte-macrophage colonystimulating factor, GM-CSF) a także leki biologiczne.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 1; 7-13
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Panalergeny - źródło alergii pokarmowej
Panallergens - main causes of food allergy
Autorzy:
Wawrzeńczyk, Adam
Napiórkowska- Baran, Katarzyna
Wawrzeńczyk, Anna
Alska, Ewa
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176164.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
panalergeny
alergia pokarmowa
reakcje krzyżowe
panallergens
food allergy
cross-reactivity
Opis:
Panalergeny to powszechnie występujące w przyrodzie białka. Pomimo, iż są one obecne w niespokrewnionych organizmach, to pełnią w nich podobną funkcję. Panalergeny w swojej budowie posiadają wysoce konserwatywne regiony sekwencji aminokwasów oraz podobną strukturę trójwymiarową, a zatem spełniają wymagania dotyczące wzajemnego, krzyżowego rozpoznawania przez IgE. Część z nich stanowi białka obronne, produkowane w tkankach roślinnych w wyniku działania biotycznego i abiotycznego stresu środowiskowego. W artykule scharakteryzowano opisane do tej pory najważniejsze rodziny panalergenów.
Panallergens are proteins commonly found in nature. Although they are present in unrelated organisms, they perform a similar function in them. Panallergens have highly conserved amino acid sequence regions and a similar three-dimensional structure, and thus meet the requirements for cross-recognition by IgE. Some of them are pathogenesis-releted proteins produced in plant tissues as a result of biotic and abiotic environmental stress. The article describes the most important panallergen families described so far
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2019, 24, 4; 164-169
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespoły kliniczne alergii krzyżowej
Cross-reactivity syndromes
Autorzy:
Wawrzeńczyk, Adam
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034495.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
komponenty alergenowe
Opis:
In the last 10-15 years, we have been dealing with a “second wave” of allergic disease outbreaks caused by food allergies. 60% of cases of food allergy in adults and children are associated with the co-occurrence of inhaled allergy. The structural similarity of proteins, even those of a different origin, is the main factor determining the occurrence of cross-reactions. The article reviews important clinical aspects of food allergy related to cross-reactivity syndromes.
W ostatnich 10-15 latach mamy do czynienia z „drugą falą” epidemii chorób alergicznych wywołaną uczuleniem na pokarmy. 60% przypadków alergii pokarmowej u osób dorosłych i dzieci związane jest z współwystępowaniem alergii wziewnej. Strukturalne podobieństwo białek, nawet tych o odmiennym pochodzeniu, jest głównym czynnikiem determinującym występowanie reakcji krzyżowych. W artykule dokonano przeglądu istotnych klinicznych aspektów alergii pokarmowej związanych z zespołami klinicznymi alergii krzyżowej.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 2; 64-66
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia na roztocza kurzu domowego i krewetki – co wiemy obecnie?
Allergy to house dust mites and shrimp - what do we know now?
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Sokołowski, Łukasz
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034437.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
alergia krzyżowa
Opis:
Allergy to house dust mites is the most common cause of perennial allergic rhinitis in Poland. Shrimps, on the other hand, are a rich source of proteins that may be the cause of hypersensitivity. It is known that tropomyosin of house dust mite is highly homologous to the tropomyosin of shrimps. Several dozen mite allergens have been described so far. Over 97% of patients are sensitized to cysteine protease (Der p 1, Der f 1) and members of the NPC2 protein family (Der p 2, Der f 2). Due to relatively small number of patients allergic to other allergen components of house dust mite, the number of commercially available allergen components of house dust mite is still limited. Nevertheless, the number of commercially available allergen components of house dust mite is constantly increasing, and the interpretation of the result can often cause difficulties. In this article we present house dust mite and shrimp allergens that were described so far. The current diagnostic possibilities in sensitization to these allergens are also presented.
Alergia na roztocza kurzu domowego jest najczęstszą przyczyną ca- łorocznego alergicznego nieżytu nosa w Polsce. Krewetki natomiast stanowią bogate źródło białek, które mogą stanowić powód nadwraż- liwości. Wiadomo, że tropomiozyna roztoczy kurzu domowego ma budowę sekwencyjną homologiczną do tropomiozyny krewetek. Opisano do tej pory kilkadziesiąt alergenów roztoczy. Ponad 97% pacjentów uczulonych jest na białka roztoczy będące proteazą cysteinową (Der p 1, Der f 1) oraz należących do rodziny NPC2 (Der p 2, Der f 2). Pomimo to liczba dostępnych komponent stale wzrasta, a interpretacja wyniku niejednokrotnie może sprawiać trudności. W pracy scharakteryzowano opisane do tej pory alergeny roztoczy kurzu domowego i krewetek. Przybliżono także dostępne możliwości w diagnostyce uczulenia na te alergeny.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 4; 221-227
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vivo w diagnostyce alergii pokarmowej – wybrane aspekty praktyczne
In vivo studies in the diagnosis of food allergy – selected practical aspects
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Kuźmiński, Andrzej
Tykwińska, Marta
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012564.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
alergia
diagnostyka
próby prowokacji
IgE
testy skórne płatkowe
testy skórne punktowe
allergy
diagnostics
challenge tests
skin prick tests
atopy patch test
Opis:
Diagnostyka alergii pokarmowej niejednokrotnie jest bardzo trudna. Pacjenci zgłaszają liczne objawy, które czasem trudno powiązać z konkretnym pokarmem. Pomimo rozwoju immunologicznych metod diagnostycznych, przede wszystkim zwiększenia dostępności diagnostyki opartej o komponenty alergenowe, badania in vivo, w szczególności próby prowokacyjne, są niezbędne by rzetelnie ocenić faktyczny przebieg reakcji u pacjenta. Próby prowokacyjne są czasochłonne i niejednokrotnie trudne do przygotowania. Z tego powodu poszukuje się innych, alternatywnych metod diagnostycznych, takich jak np. różne modyfikacje testów skórnych. Metody te budzą liczne kontrowersje oraz wątpliwości u klinicystów. Szczególny problem dotyczy diagnostyki reakcji o charakterze niezależnym od IgE. W tym przypadku testy skórne płatkowe budziły nadzieje, jednak okazało się, że ich swoistość jest ograniczona, a interpretacja trudna. W pracy przedstawiono praktyczne aspekty przeprowadzania badań in vivo u chorych z podejrzeniem alergii na pokarmy. Wyjaśniono, na podstawie danych literatury oraz obserwacji własnych, jakie ograniczenia mają badania diagnostyczne in vivo i jak można usprawnić postępowanie diagnostyczne u pacjenta.
Diagnosis of food allergy is often very difficult. Patients report numerous symptoms that are sometimes difficult to associate with a specific kind of food. Despite the development of immunological diagnostic methods, most importantly the increasing availability of component resolved diagnosis, in vivo tests, in particular oral challenge tests, are necessary to reliably assess the actual course of the patient's symptoms. Food challenges are time-consuming and often difficult to prepare. For this reason, other alternative diagnostic methods are being sought, such as various skin prick test modifications. These methods raise numerous controversies and doubts in clinicians. In particular many concerns are gathered with the diagnosis of IgE-independent reactions. Atopy patch tests raised hopes in this area, but it turned out that their specificity is limited and the interpretation of the result difficult. In this article we present practical aspects of conducting in vivo diagnosis in patients suspected of food allergies. Based on literature data and own observations, we explaine what are the limitations of in vivo diagnostic tests and how the patient’s diagnostic procedure can be improved.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 1; 10-17
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak przygotować podwójnie ślepą próbę prowokacji kontrolowaną placebo? – trudna sztuka zaślepiania pokarmów
How to prepare a double-blind placebo-controlled food challenge? – the difficult art of blinding food
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Bartuzi, Marcelina
Bartuzi, Zbigniew Bartuzi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019618.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
DBPCFC
prowokacja pokarmem
przepis
orzeszki ziemne
mleko
food challenge
recipe
peanuts
milk
Opis:
Doustna próba prowokacyjna wciąż pozostaje najbardziej wiarygodną metodą umożliwiającą potwierdzenie lub wykluczenie alergii pokarmowej. Najbardziej wiarygodną jej odmianą jest podwójnie zaślepiona próba prowokacyjna kontrolowana placebo (DBPCFC). W przypadku DBPCFC zarówno pacjent, jak i osoba prowadząca badanie nie wiedzą, która próbka zawiera placebo, a która verum (próbka aktywna). DBPCFC należy przygotować w ten sposób, by stężenie badanego alergenu w pokarmie podawanym pacjentowi było możliwie najwyższe, jednocześnie pozostając niewyczuwalnym dla chorego, a te same składniki powinny zostać wykorzystane w próbce aktywnej i placebo. Ponadto składniki pokarmu, inne niż testowany, nie mogą powodować u chorego objawów nadwrażliwości, a smak, konsystencja, zapach i kolor testowanego pokarmu musi uniemożliwić rozpoznanie, która próbka jest aktywna, a która zawiera placebo. Samodzielne przygotowanie przepisów na próbkę aktywną i placebo umożliwia zaślepienie praktycznie każdego pokarmu, jednak niestety niejednokrotnie obarczone jest błędem związanym z niedostatecznym ukryciem alergenu. Jeżeli pacjent rozpozna zawartość danego pokarmu wówczas warunki DBPCFC nie są spełnione. Aby uniknąć niepowodzeń, skrócić czas przygotowywania próby i zwiększyć prawdopodobieństwo skutecznego zaślepienia pokarmu można zastosować jeden z walidowanych, opracowanych przez zespoły badawcze przepisów na próbkę aktywną i plecebo. W pracy przedstawiono założenia, wg których należy zaślepiać alergeny. Podano wytyczne, dotyczące przygotowywania własnych przepisów, jak również przedstawiono walidowane przepisy dostępne w publikacjach naukowych.
The oral food challenge remains the most reliable method for confirming or excluding food allergies. The most trustworthy variant is double-blind placebo-controlled food challenge (DBPCFC). In DBPCFC, both the patient and the investigator do not know which sample contains placebo and which is the active sample (verum). DBPCFC should be prepared in such a way that the concentration of the allergen tested in the food administered to the patient is as high as possible, while remaining imperceptible to the patient, and the same ingredients should be used in the active sample and placebo. In addition, meal ingredients, other than those tested, must not cause hypersensitivity symptoms in the patient and the taste, consistency, smell and colour of the food must make it impossible to identify which sample is active and which contains placebo. Self-preparation of recipes for active sample and placebo allows to blind virtually any allergen, but unfortunately it is often fraught with the error of insufficient concealment of the allergen. If the patient recognizes the content of a given food, then the DBPCFC conditions are not met. To avoid setbacks, reduce the preparation time of the sample and increase the likelihood of effective food blinding, one of the validated recipes for active sample and plecebo developed by the research teams can be used. The work presents general guidelines according to which allergens should be blinded. Strategies for the preparation of active and placebo sample are provided, as well as examples of validated recipes available in scientific publications.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 4; 89-95
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczulenie na LTP czy anafilaksja zależna od posiłku indukowana wysiłkiem fizycznym?
LTP allergy or food-dependent exercise-induced anaphylaxis?
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Zacniewsk, Robert
Gocki, Jacek
Żbikowska-Gotz, Magdalena
Lis, Kinga
Sokołowski, Łukasz
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034522.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
diagnostyka oparta o komponenty alergenowe
Opis:
Introduction. Examination of IgE levels specific to allergen components is indicated in patients with anaphylaxis of unclear cause. Case report. A 27 year old male underwent diagnosis because of recurrent allergic reactions, occurring only after physical exertion, without any specific cause. Patient had 3 episodes of anaphylaxis in the last 3 years, always due to food and physical exercise. The first reaction occurred after consumption of kiwi, the second and third after meals, which were consumed by the patient regularly, without any side effects. Methods. During the diagnostics, the patient underwent skin prick tests (SPT) with selected inhaled and food allergens, prick by prick tests with selected fruits and vegetables. IgE levels specific to allergen components were determined using ImmunoCap ISAC. Patient performed exercise provocation test, with and without proceeding food challenge. Results. SPT were positive with the following allergens: weed, poplar, alder, birch, Artemisia vulgaris, tomato, banana. Prick by prick tests were positive for peach. In the ImmunoCap ISAC we found elevated IgE levels specific to birch Bet v 1, allergens belonging to the LTP family (Ara h1, Cor 8, Jug r 3, Pru p 3, Art v 3, Pla 3) and Mal d 1, Pru p 1, and Act d 2. Food-exercise challenges, both without and with suspected allergen consumption, were negative. Conclusions. The clinical pattern of allergic disease, its heterogeneous course, and co-occurrence of cofactors necessary to induce anaphylaxis may suggest that in this case LTP-allergy is the source of symptoms.
Wstęp. Badanie stężeń IgE swoistych dla komponent alergenowych jest wskazane u chorych z anafilaksją o niejasnej przyczynie. Opis przypadku. Mężczyzna, lat 27, został poddany diagnostyce z powodu nawracających reakcji alergicznych występujących wyłącznie po wysiłku fizycznym bez uchwytnej dla pacjenta przyczyny. Anafilaksja u chorego wystąpiła 3 razy w ciągu ostatnich 3 lat, zawsze w związku z pokarmem i wysiłkiem fizycznym. Pierwsza reakcja wystąpiła po spo- życiu kiwi, druga i trzecia po posiłkach, które chory spożywał regularnie bez objawów niepożądanych. Metody. W trakcie diagnostyki u chorego wykonano testy skórne punktowe z wybranymi alergenami inhalacyjnymi i pokarmowymi, testy punktowo-punktowe z wybranymi owocami i warzywami, badanie poziomów IgE swoistych dla komponent alergenowych metodą ImmunoCap ISAC. Wykonano także próbę prowokacji wysiłkiem fizycznym bez obciążenia alergenem i po obciążeniu wybranymi alergenami. Wyniki. Testy skórne punktowe były dodatnie w przypadku alergenów chwastów, topoli, olchy, brzozy, bylicy, pomidora, banana. Testy natywne były dodatnie w przypadku brzoskwini. W badaniu ImmunoCap ISAC stwierdzono podwyższony poziom IgE dla Bet v 1 brzozy, alergenów należących do rodziny LTP (Ara h1, Cor a 8, Jug r 3, Pru p 3, Art v 3, Pla a 3), a także Mal d 1, Pru p 1 i Act d 2. Próby prowokacji wysiłkiem fizycznym, zarówno bez jak i z obciążeniem alergenem były ujemne. Wnioski. Obraz kliniczny choroby alergicznej, jej niejednorodny przebieg i współudział kofaktora w reakcji może sugerować, że za objawy anafilaksji u chorego odpowiada uczulenie na LTP.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2017, 22, 4; 87-92
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ diety na rozwój chorób alergicznych
Role of diet in the development of allergic diseases
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Sokołowski, Łukasz
Gawrońska-Ukleja, Ewa
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034525.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
BMI
alergia
astma
dieta
otyłość
Opis:
Overweight and obesit, as well as allergies, represent a growing problem in all developed countries. An interesting issue is the impact of these health problems on one another. At present, a characteristic phenotype of asthma associated with obesity is distinguished. There is plenty of evidence that weight loss results in improved bronchial asthma control. What is more, weight gain can aggravate the course of asthma. Adipose tissue is immunologically active, which may be an important factor in the development of allergies. It is known that allergic inflammation is promoted by some cytokines and interleukins. Weight gain results in an increase of levels of Il-6, leptin, TNF-alpha. Il-6 and leptin influence the decrease in T-regs activity. The relationship between asthma and obesity is evident, but does diet affect the development of other atopic diseases? In this article we attempt to answer this question based on the latest publications.
Nadwaga i otyłość, podobnie jak alergia, stanowią coraz większy problem w krajach rozwiniętych. Interesującym zagadnieniem jest wpływ tych problemów zdrowotnych na siebie nawzajem. Obecnie wyodrębnia się charakterystyczny fenotyp astmy związanej z otyłością. Istnieje szereg dowodów, że utrata masy ciała powoduje poprawę kontroli astmy oskrzelowej w tym fenotypie astmy. Co więcej przyrost masy ciała pogarsza przebieg astmy. Tkanka tłuszczowa jest immunologicznie czynna, przez co wydaje się, że może mieć istotne znaczenie w rozwoju alergii. Wiadomo, że proces zapalny o charakterze alergicznym jest promowany przez niektóre cytokiny i interleukiny. Wzrost masy ciała powoduje wzrost poziomu krążącej Il 6, leptyny, TNF-alfa. Il-6 i leptyna wpływają na spadek aktywności limfocytów T regulatorowych (T regs). Związek pomiędzy astmą oskrzelową a otyłością jest ewidentny, jednak czy dieta wywiera wpływ na rozwój innych chorób atopowych? W pracy podjęto próbę odpowiedzi na to pytanie w oparciu o najnowsze publikacje.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2017, 22, 4; 67-71
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia, jako maska Pierwotnych Niedoborów Odporności
Allergy as a mask of Primary Immunodeficiences
Autorzy:
Rosada, Tomasz
Napiórkowska-Baran, Katarzyna
Alska, Ewa
Baranowska, Karolina
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012565.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Pierwotne Niedobory Odporności
Primary Immunodeficiencies
Opis:
Pierwotne Niedobory Odporności (PNO) występują częściej niż nam się wydaje. Najczęściej występujący PNO, tj. izolowany niedobór IgA występuje w populacji kaukaskiej z częstością 1:500. Niedobory te są wynikiem braku, osłabienia lub nieprawidłowego funkcjonowania jednego lub więcej elementów układu immunologicznego. Alergia również wynika z pewnej nieprawidłowości zachodzącej w układzie immunologicznym, z założenia może więc współwystępować z Pierwotnymi Niedoborami Odporności. Wykazano znacznie częstsze występowanie alergii u pacjentów z PNO, a ponadto udowodniono, że niejednokrotnie objawy alergii mogą wyprzedzać, a nawet maskować objawy PNO, utrudniając diagnostykę, co wiąże się z opóźnieniem prawidłowego rozpoznania niedoboru i gorszym rokowaniem dla tych chorych.
Primary Immunodeficiencies (PIDs) are more common than we think. The most common PNO, is isolated IgA deficiency, occurs in the Caucasian population with a frequency of 1:500. These deficiencies are the result of one or more parts of the immune system missing, weakened or not working properly. Allergy also results from an abnormality in the immune system, so it is assumed to be associated with Primary Immunodeficiencies. It has been shown that allergies are more common in patients with PID, and it has been proven that allergy symptoms may precede or even mask symptoms of PID, making diagnosis difficult, which is associated with a delay in the correct diagnosis of deficiency and a worse prognosis for these patients.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 1; 2-9
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia na soję – co wiemy obecnie?
Soy allergy – what do we know?
Autorzy:
Rosada, Tomasz
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176123.pdf
Data publikacji:
2019-09
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
soja
alergia
komponenty alergenowe
alergen
diagnostyka
soy
allergy
allergen components
allergen
diagnostics
Opis:
Alergia na soję nadal stanowi duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Wydaje się, że problem ten nie straci na znaczeniu w najbliższych latach, gdyż białka soi, głównie ze względu na swoje rozpowszechnienie oraz unikatowy skład aminokwasowy, są nadal niezwykle chętnie używane w produkcji żywności, w przetwórstwie i w hodowli. Alergia na soję najczęściej manifestuje się klinicznie jako objawy ze strony przewodu pokarmowego, ale inne dolegliwości nie należą do rzadkości. Pomimo dostępności wielu metod diagnostycznych rozpoznanie alergii na soję nie jest sprawą łatwą. Nadal złotym standardem diagnostycznym pozostaje doustna próba prowokacyjna z podwójnie ślepą próbą kontrolowaną placebo. Jednakże przyszłość z pewnością należy do metod molekularnych, pozwalających ocenić nawdrażliwość na konkretne komponenty alergenowe, co otwiera nowe możliwości zarówno w przewidywaniu przebiegu naturalnego choroby, jak i jej leczenia, a także wyodrębnienia pacjentów, u których występuje największe ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych.
Allergy to soy is still a big diagnostic and therapeutic problem. It seems that this problem will not lose its significance in the coming years, because soy proteins, mainly due to their prevalence and unique amino acid composition, are still extremely popular in food production, processing and breeding. Allergy to soy is most often manifested clinically as gastrointestinal symptoms, but other ailments are not uncommon. Despite the availability of many diagnostic methods, the diagnosis of soy allergy is not easy. A double-blind placebo-controlled oral provocation test remains the gold standard. However, the future certainly belongs to the molecular methods that allow to assess the sensitivity to specific allergen components, which opens up new possibilities both in predicting the course of natural disease and its treatment, and also in identifying patients at the highest risk of severe anaphylactic reactions
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2019, 24, 3; 119-125
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ABO blood groups, Rhesus factor, and anaphylactic reactions due to Hymenoptera stings
Autorzy:
Pałgan, Krzysztof
Bartuzi, Zbigniew
Chrzaniecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/991107.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
hymenoptera sting
anaphylaxis
abo blood group
rh factor
Opis:
Introduction. Numerous publications indicate that the prevalence of some infectious, neoplastic and immunological diseases are associated with ABO blood groups. Objective. The aim of this study was to verify whether ABO and Rh blood groups are associated with severe anaphylactic reactions after Hymenoptera stings. Materials and Method. A study was undertaken of 71,441 Caucasian subjects living in the same geographic area. The study group included 353 patients with diagnosed systemic anaphylaxis to Hymenoptera venom. Control group included 71,088 healthy blood donors. Frequencies of ABO and Rhesus groups in the study and control groups were compared using univariate and multivariate analyses. Results. No statistically significant interactions were observed between the ABO blood group and anaphylactic reactions to Hymenoptera.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 3
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of hymenoptera venom immunotherapy on neutrophils, interleukin 8 (IL-8) and interleukin 17 (IL-17)
Autorzy:
Pałgan, Krzysztof
Żbikowska-Gotz, Magdalena
Zacniewski, Robert
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116499.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
bee
IL-8
IL-17A
venom immunotherapy
wasp
neutrophils
Opis:
ObjectivesVenom immunotherapy (VIT) is an effective treatment method and is addressed to patients with a history of an anaphylactic reaction to Hymenoptera stings. However, the immunological mechanisms of protection have not been explained yet. The objective of this study was to analyze neutrophils, interleukin 8 (IL-8) and interleukin 17 (IL-17) before and after the initial phase of the immunotherapy.Material and MethodsOverall, 40 individuals, including 20 wasp venom sensitized and 20 bee venom sensitized patients, were included in the study. The patients had had a history of severe allergic reactions type III and IV according to Mueller’s classification. An ultra-rush VIT protocol was used in this study. The concentration of serum IL-8 and IL-17A was determined using the ELISA enzymatic method.ResultsThe authors demonstrated a significant rise in the IL-8 level after the immunotherapy, compared to baseline (14.9 vs. 24.7, p < 0.05). The rise in the neutrophils level was also noticeable but proved to be barely out of the range of statistical significance (4.3 vs. 5.0, p = 0.06). The shift in IL-17A was negligent and not statistically significant in the paired samples t-test (1.6 vs. 1.5, p = 0.34)ConclusionsVenom immunotherapy induces neutrophils and IL-8 activity after 2 days. After the desensitization, the level of IL-17A did not change.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 6; 811-817
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności diagnostyczne w rozpoznawaniu chorób alergicznych
Difficulties in the diagnosis of allergic diseases
Autorzy:
Napiórkowska-Baran, Katarzyna
Tykwińska, Marta
Kołodziejczyk-Pyrzyk, Joanna
Bąkowska-Kocik, Natalia
Zacniewski, Robert
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034493.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
alergeny ukryte
diagnostyka alergii
ograniczenia testów skórnych
Opis:
Diagnosis of allergic diseases is one of the most difficult in medicine. Detailed gathering of a medical history, especially if it concerns food allergy is a big challenge, among others due to the amount and variety of food intake, the presence of cofactors, or the use of food additives. The problem is also the presence of the so-called hidden allergens. Diagnostic process is also complicated by the lack of precise research tools, which are characterized by 100% sensitivity and specificity. Each of the methods used has its limitations, and the negative result is not the basis for the exclusion of allergies. The article presents problems that may be encountered by a doctor diagnosing allergic diseases. The authors hope that it will be helpful, especially in those patients whose clinical manifestations do not correlate with the results of the tests. The more so that allergic diseases are an increasing problem that affects not only the patient himself, but they also constitute a social and economical problem. The symptoms of allergic diseases are so troublesome for patients that they have been combined into one disease entity known as: allergic irritability syndrome.
Diagnostyka chorób alergicznych należy do najtrudniejszych w medycynie. Dużym wyzwaniem jest prawidłowe zebranie wywiadu, szczególnie jeżeli chodzi o alergię pokarmową m.in. ze względu na ilość i różnorodność spożywanych pokarmów, obecność kofaktorów, czy stosowanie dodatków do żywności. Problemem jest również obecność tak zwanych alergenów ukrytych. Diagnostykę komplikuje również brak precyzyjnych narzędzi badawczych, które charakteryzują się 100% czułością i swoistością. Każda ze stosowanych metod ma swoje ograniczenia, a ujemny wynik nie jest podstawą do wykluczenia alergii. W artykule przedstawiono problemy, z którymi może spotkać się lekarz zajmujący się diagnostyką alergii. Autorzy mają nadzieję, że bę- dzie on pomocny, szczególnie u tych chorych, u których obraz kliniczny nie koreluje z wynikiem otrzymywanych badań. Tym bardziej, że choroby alergiczne stanowią coraz większy problem, który dotyczy on nie tylko samego chorego, ale również stanowią problem społeczny i ekonomiczny. Objawy chorób alergicznych są na tyle uciążliwe dla pacjentów, że połączono w jedną jednostkę chorobową określaną jako: allergic irritability syndrome.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 2; 79-85
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies