Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Adamska-Chudzińska, Małgorzata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Zarządzanie wiekiem a wykorzystanie kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwie
    Age Management and Using Human Capital in a Company
    Управление возрастом и использование человеческого капитала на предприятии
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547369.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    zarządzanie wiekiem
    kapitał ludzki
    pracownik „50+”
    age management
    human capital
    employee „50+”
    Opis:
    W artykule zaprezentowano ważniejsze rezultaty zarządzania zróżnicowaniem wiekowym w kontekście efektywności wykorzystania kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwie. Praktyczne zastosowanie koncepcji zarządzania zróżnicowaniem wiekowym stanowić może jedną z propozycji przeciwdziałania zagrożeniom związanym z utratą stabilności lub niedoboru zatrudnienia w przedsiębiorstwach, będących skutkiem niekorzystnych zmian społeczno-demograficznych. Istotą koncepcji zarządzania wiekiem jest nowy sposób postrzegania pracowników starszych i tworzenie środowiska pracy przyjaznego zatrudnionym wszystkich grup wiekowych, przy uwzględ-nieniu ich potrzeb i możliwości zależnych od wieku. Zarządzanie wiekiem oparte jest na systemie różnorodnych działań dotyczących rozwoju, kariery zawodowej pracowników, utrzymania ich kondycji psychofizycznej i czasu pozostawania w zatrudnieniu podejmowanych w celu racjonalnego i efektywnego wykorzystania kapitału ludzkiego i przeciwdziałania dyskryminacji pracowników „50+”. Zaprezentowano główne podejścia do zarządzania wiekiem uwzględniające perspektywy wszyst-kich zainteresowanych podmiotów, tzn. pracowników, przedsiębiorstwa i państwa. Zwrócono uwagę na znaczenie kompleksowego ich realizowania i kluczową rolę przedsiębiorstwa w bezpośrednim kształtowaniu uczestnictwa zatrudnionych w środowisku pracy. Wykazano, że wzrost efektywności wykorzy-stania kapitału ludzkiego, jaki może nastąpić na skutek wprowadzenia działań z zakresu zarządzania zróżnicowaniem wiekowym w praktykę funkcjonowania przedsiębiorstw przejawia się w kilku formach. Są to: a) zwiększenie wykorzystania potencjału pracowników w każdym wieku, b) wzrost warto-ści kapitału intelektualnego przedsiębiorstw, c) obniżenie kosztów pracy i działalności organizacyjnej, d) wzrost liczby klientów, e) stymulacja rozwoju pracowników starszych. W oparciu o dostrzeżone bariery w upowszechnianiu koncepcji zarządzania wiekiem sformułowano postulat opracowania modelu, właściwego polskim uwarunkowaniom, który mógłby stanowić pod-stawę budowania w przedsiębiorstwach strategii zarządzania zróżnicowaniem wiekowym, zapewniającej wysoką efektywność wykorzystania kapitału ludzkiego i satysfakcję pracowników.
    The article presents major results of age diversity management in the context of using human capital in a company. The practical use of the concept of age diversity management might be one of the possibilities of addressing threats connected with losing stability or deficiency in employ-ment in companies resulting from unfavourable social and demographic changes. The essence of the age management concept is a new way of perceiving older employees and creating a friendly working environment for employees of all age groups, taking into consideration their age dependent needs and abilities. Age management is based on the system of various actions concern-ing employees' development, professional career, psychological and physical condition and em-ployment time taken in order to use human capital reasonably and effectively and fight against discrimination of „50+” employees. The main approaches to age management were presented, taking into consideration perspec-tives of all the interested entities, that is, employees, companies, and the state. The significance of the all-embracing execution and the key role of a company in shaping the participation of employ-ees in a working environment directly were emphasized. It was showed that an increase in effec-tiveness of using human capital, which might take place as a result of putting age diversity man-agement actions into practice of companies' functioning, manifests itself in several forms. These are: a) an increase in using the potential of employees of all ages, b) an increase in intellectual capital value of companies, c) a decrease in costs of work and organization, d) an increase in a number of clients, e) stimulation of older employees' development. On the basis of the observed barriers in popularising the concept of age management, there was a postulate formulated concerning working out a model, specific for Polish conditionings, which could be the basis for building the strategy of age diversity management in companies, providing high effectiveness of using human capital, and employees' satisfaction.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 46; 334-344
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezawodność pracowników jako warunek przezwyciężania sytuacji kryzysowych w działalności gospodarczej
    Reliability of Employees As Condition For Overcoming Crisis Situations In Economic Activity
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547626.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    niezawodność pracownika
    sytuacje kryzysowe
    Opis:
    W artykule skupiono uwagę na zdolności pracowników do niezawodnego funkcjonowania w psychologicznie trudnych sytuacjach działania, jakimi są sytuacje kryzysowe. Przyjęto, że ta szczególna charakterystyka zachowania się człowieka w sytuacji pracy stanowi istotny (elementarny) warunek skutecznego rozwiązywania problemów współczesnych organizacji funkcjonujących w turbulentnym i zmiennym zewnętrznym otoczeniu. Zaprezentowano istotę i uwarunkowania tej formy zachowania się. Wykazano, że niezawodność charakteryzuje tych pracowników, którzy w sytuacjach o podwyższonym stopniu trudności dostrzegają systemowy kontekst własnego działania zawodowego i są zdolni do podejmowania czynności regulacyjnych. Wysoki poziom regulacyjnych mechanizmów zachowania się sprawia, że możliwe jest szybkie zapobieganie błędom i neutralizowanie czynników zakłócających działanie. Skuteczność przezwyciężania sytuacji kryzysowych w działalności ekonomicznej pozostaje zatem zależna od doboru do ich rozwiązywania osób, które, obok odpowiednich kompetencji merytorycznych, wykazują psychospołeczne predyspozycje do utrzymania sprawności działania w psychologicznie trudnych sytuacjach pracy
    The article focuses on the ability of employee to reliable operation in psychologically difficult situations of work, such as crisis situations. It is assumed that this particular characteristic of human behavior in work situations is an important (elementary), a prerequisite for effectively solving problems of modern organizations operating in turbulent and changing external environment. Presented the essence and conditions of this form of behavior. It was shown that reliability is characterized by these workers who, in situations involving greater difficulty recognize the systemic context of their professional activities and are able to make the adjustment. The high level of regulatory mechanisms of behavior makes it possible to quickly preventing and neutralizing the effect of interfering factors. The effectiveness of overcoming the crisis in economic activity is therefore dependent on the selection of people to solve them, which, alongside the relevant substantive competence, show a psychosocial predisposition to functioning in psychologically difficult situations of work.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2012, 25; 105-115
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychospołeczne kontrowersje w zarządzaniu kompetencjami pracowników dojrzałych 65+
    Psychosocial controversies over managing mature age employees (65+)
    Психосоциальные контроверсии в управлении компетенциями работников дости- гших 65+
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547745.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    zarządzanie pracownikami dojrzałymi
    kompetencje przyszłości
    rozwój w wieku późnej dorosłości
    management of mature age employee
    competencies of the future
    development in late maturity
    Opis:
    W artykule podjęte zostało zagadnienie zatrzymywania lub ponownego zatrudniania w przedsiębiorstwach pracowników dojrzałych 65+ jako odpowiedzi na zjawisko zwiększania się populacji ludzi starszych i pojawiające się zagrożenie deficytu kapitału ludzkiego w wieku produkcyjnym. Możliwe do osiągnięcia rezultaty reaktywacji pracowników dojrzałych 65+ skonfrontowano z dynamicznie zmieniającym się profilem wymagań współczesnego rynku pracy oraz psychologicznymi mechanizmami rozwoju i absorbcji zmian w wieku późnej dorosłości. Ujawniające się kontrowersje w tych obszarach stanowiły główny punkt odniesienia prowadzonych rozważań. Zwrócono uwagę na takie cechy współczesnego rynku pracy, jak turbulentność, innowacyjność, umiędzynarodowienie, mobilność, koopetycja (kooperencja) i wikinomiczność jako nowa forma komunikacji i współpracy. Na tym tle przedstawiony został zestaw kompetencji przyszłości charakteryzujących sylwetkę pracownika na obecnym i przyszłym rynku pracy. Wykazano, że postępujące tempo globalizacji i zawrotna dynamika rozwoju nowoczesnych technologii potęgują złożoność, zmienność i nieprzewidywalność sytuacji zawodowych. Kontrowersje w zakresie aktywności zawodowej pracowników dojrzałych 65+ dotyczą głównie rozbieżności pomiędzy bogactwem posiadanych zasobów wiedzy i doświadczeń a zakresem otwartości na złożoność i zmienność rynku pracy i psychicznym potencjałem możliwości spełniania nowych wyzwań. Rozpoznanie tego typu kontrowersji jest szczególnie istotne dla przezwyciężania pułapek rozwojowych w obszarze reaktywacji pracowników dojrzałych 65+ we współczesnych przedsiębiorstwach. Liczenie się z nimi służyć może formułowaniu trafnych i skutecznych rozwiązań problemów demograficznych.
    The article discussed the issue of keeping or re-employing mature age employees (65+) in companies as an answer to the phenomenon of the increasing population of older people and the occurring threat of deficit in human capital of working age. The achievable results of reactivation of mature age employees (65+) were confronted with the rapidly changing profile of requirements of the contemporary labour market and psychological mechanisms of development and absorption of changes in the elderly. The controversies appearing in these areas were the main point of departure for the deliberations. The following features of the contemporary labour market were discussed: turbulent environment, innovativeness, internationalisation, mobility, coopetition and wikinomics as a new form of communication and cooperation. This was the background for presentation of the competencies of the future describing the figure of an employee in the current and future labour market. It was shown that the increasing pace of globalisation and breathtaking dynamics of the development of modern technologies intensify the complexity, variability and unpredictability of professional situations. Controversies over the professional activity of mature age employees (65+) mainly concern the discrepancies between the wealth of knowledge and experiences and the scope of openness to the complexity and changeability of the labour market as well as psychological potential of taking up new challenges. Recognition of this type of controversies is especially significant in relation to overcoming developmental pitfalls within the area of reactivating mature age employees (65+) in the contemporary companies. Taking them into consideration may give one assistance in formulating apt and effective solutions of demographic problems.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2017, 50; 380-390
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prospołeczne stymulowanie zaangażowania organizacyjnego jako aspekt działań ekonomicznych w warunkach kryzysu
    Pro-Social Stimulation of Organizational Engagement as an Aspect of Economic Actions during Crisis
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547865.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    zaangażowanie organizacyjne
    bodźce prospołeczne
    prosocial incentives
    organizational commitment
    Opis:
    W artykule skoncentrowano się na społecznym wymiarze kryzysu w gospodarce. Wykazano, że sprawny system społeczny i prospołecznie wzbudzone zaangażowanie pracowników są warun-kiem skutecznego realizowania reform ekonomicznych. Zaprezentowano komponenty i właściwe im typy zaangażowania pracowników zgodnie z modelem Meyera i Allen oraz wybrane mechani-zmy prospołecznego stymulowania tegoż zaangażowania. Objęto ich zakresem: 1. udział pracow-ników w podejmowaniu decyzji i zarządzanie przez „chodzenie”, 2. stosowanie przejrzystej poli-tyki informacyjnej i zarządzanie „przy otwartych księgach”, 3. rozwój poczucia przynależności do społeczności organizacyjnej (wspólnotowość). Prospołeczne mechanizmy oddziaływania na zaan-gażowanie pracowników prowadzą do wzrostu efektywności ekonomicznej.
    The article focuses on the social dimension of the economic crisis. It was shown that an efficient social system and socially triggered engagement of workers constitute a condition of effective realization of economic reforms. There is a presentation of components and related types of workers’ involvement according to the model of Meyer and Allen, as well as chosen mechanisms of pro-community stimulation of this involvement. They were embraced by the following scope: 1. Workers’ engagement in decision making, and managing through “walking around”, 2. Using clear information policy, and “open books” managing, 3. Development of the sense of belonging to an organizational community (commonness). The pro-social mechanisms of influencing the engagement of workers lead to the growth of economic effectiveness.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2013, 31; 372-382
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola edukacji akademickiej w integrowaniu procesów rozwoju społeczno-gospodarczego
    The Role of Academic Education in the Integration of Socio-economic Development Processes
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/548053.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    edukacja akademicka
    jakość kształcenia
    zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy
    academic education
    education quality
    suitable socio-economic development
    Opis:
    W artykule zaprezentowane zostały rozważania dotyczące roli edukacji akademickiej w integrowaniu procesów rozwoju społeczno-gospodarczego. Aktualna formuła kształcenia akademickiego charakteryzuje się silnym powiązaniem z wymogami rynku pracy i oczekiwaniami przedstawicieli otoczenia uczelni (interesariuszy zewnętrznych). Stwarza to istotne szanse dla rozwoju gospodarczego, ale zarazem wywołuje pytanie o zdolność systemu edukacyjnego do utrzymania społeczno-formacyjnego wymiaru działań edukacyjnych. Stanowi on bowiem o możliwościach przeciwdziałania negatywnym skutkom nadmiernej ekonomizacji życia społecznego. W tekście przedstawiona została istota jakości kształcenia jako kategorii dynamicznej, zależnej od kontekstu przyjmowanego przez poszczególnych interesariuszy procesu kształcenia, tj. studentów, nauczycieli akademickich, pracodawców, władze państwowe. Konieczność zespalania wszystkich kontekstów i działań poszczególnych grup podmiotów wskazuje, że jakość kształcenia akademickiego obejmować musi wiele obszarów pozostających w procesie ciągłego wzajemnego dostrajania się. Omówione zostały ważniejsze dylematy edukacyjne utrudniające poszukiwanie ujednoliconego modelu kształcenia akademickiego. W konsekwencji wskazano obszary działań doskonalenia jakości kształcenia akademickiego i zwrócono uwagę na znaczący udział w tym procesie interesariuszy zewnętrznych. Podkreślona została konieczność ujmowania problematyki kształcenia akademickiego nie tylko w wąskiej, ale także w szerokiej perspektywie. Pozwoli to na uwzględnienie wszystkich kontekstów konstytuujących cele kształcenia i nadanie właściwego znaczenia aksjologicznym postawom dysponentów określonej wiedzy i umiejętności profesjonalnych. Warunkują one bowiem prospołeczną refleksję i krytyczny namysł nad zadaniami stawianymi edukacji wyższej oraz liczenie się ze społecznymi skutkami działań ekonomicznych. Implementowane wówczas w proces kształcenia działania służyć będą integracji procesów rozwoju społecznego i gospodarczego.
    In the paper one presented considerations on the role of academic education in the integration of socio-economic development processes. The current form of academic education is characterised by strong connection with labour market requirements and expectations of representatives of the tertiary education surrounding (external stakeholders). On the one hand, it creates significant chances for economic development, on the other, it poses questions about the ability of the education system to maintain the socio-formative dimension of educational activities because it determines possibilities to counteract negative results of excessive economisation of social life. In the text one illustrated the essence of education quality as a dynamic category depending on the context adopted by given stakeholders of the education process: i.e. students, academic teachers, employers, and public authorities. The necessity to connect all contexts and activities of specific groups of entities indicates that the quality of academic education should include numerous areas covered by the process of constant mutual adjustment. One discussed more important educational dilemmas hindering the pursuit of searching of unified academic education model. Moreover, one indicated the areas of improvement for the quality of academic education and highlighted the significant impact of external stakeholders on the process. Additionally, one underlined the necessity to analyse the issues concerning academic education not only in narrow, but also in wider perspective. It allows for taking into consideration all contexts constituting education objectives and giving proper meaning to axiological attitudes of holders of professional knowledge and skills. They determine pro-social reflection and critical thought over tasks imposed on tertiary education and acknowledgement of social consequences of economic activities. Then, measures implemented in education process will serve for the integration of social and economic development.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2015, 43; 25-34
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Employee retention management in the context of situational leadership
    Zarządzanie retencją pracowników w kontekście przywództwa sytuacyjnego
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942917.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    employee retention
    retention factors
    flexible management
    situational leadership
    retencja pracowników
    elastyczne zarządzanie
    przywództwo sytuacyjne
    czynniki retencji
    Opis:
    The way employees are managed is fundamental to modern organizations. Employees are the most valuable and productive resource of any organization. When they leave the organization, they take knowledge, experience, culture, and the system of values with them, which significantly limits the effectiveness and competitiveness of the organization. The phenomenon of employees leaving now affects most organizations. Employee retention, especially referring to those employees with high potential, is one of the biggest challenges for modern managers. The problem raised in the article concerns the impact of the situational approach to employee management on their attachment to the organization. The author’s goal was to determine the importance and role of situational leadership in building retention strategies. It was assumed that the flexible selection of management style, taking into account competences and professional experience, may contribute to a stronger identification with the organization and staying in it for longer. The article was prepared based on a critical analysis of the latest literature on the analyzed issue. The issue of employee retention and the factors taken by organizations into account to retain employees (in particular those most talented), were presented. The idea of the situational leadership model was discussed. Attention was paid to its poor dissemination and, at the same time, its usefulness in the era of growing dynamics, non-linearity, and uncertainty of the organization’s functioning conditions. It was shown that the situational leadership model creates the possibility of building more comprehensive retention strategies based on subjective mechanisms of flexible impact on employees. The situational leadership methodology allows one to deal with the variability of operating conditions by preparing different management styles and different scenarios. The answer to the challenge of key employee retention can be the strategy of managers taking into account the relevant retention factors using the situational leadership methodology and integrating them into a primary business strategy.
    Sposób zarządzania pracownikami ma fundamentalne znaczenie dla współczesnych organizacji. Pracownicy są najbardziej wartościowym i produktywnym zasobem każdej organizacji. Kiedy odchodzą z organizacji, zabierają ze sobą wiedzę, doświadczenie, kulturę i system wartości, co znacząco ogranicza jej efektywność i konkurencyjność. Zjawisko słabego przywiązania pracowników dotyka obecnie większość organizacji. Retencja pracowników, zwłaszcza tych o wysokim potencjale, to jedno z największych wyzwań dla współczesnych menedżerów. Problem podjęty w artykule dotyczy wpływu sytuacyjnego podejścia do zarządzania pracownikami na ich przywiązanie do organizacji. Celem autora było określenie znaczenia i roli przywództwa sytuacyjnego dla budowania strategii retencyjnych. Założono, że elastyczny dobór stylu zarządzania uwzględniający kompetencje i doświadczenia zawodowe może przyczyniać się do silniejszego identyfikowania się z organizacją i pozostawania w niej na dłużej. Artykuł opracowano na podstawie krytycznej analizy najnowszej literatury dotyczącej analizowanego zagadnienia. Zaprezentowano ideę modelu przywództwa sytuacyjnego. Zwrócono uwagę na jego słabe upowszechnienie i zarazem przydatność w dobie narastającej dynamiczności, nielinearności i niepewności warunków funkcjonowania organizacji. Przedstawiono zagadnienie retencji pracowników oraz czynniki podejmowane przez organizacje w celu zatrzymania pracowników, w szczególności tych najbardziej utalentowanych. Wykazano, że model przywództwa sytuacyjnego stwarza możliwość budowania bardziej kompleksowych strategii retencyjnych opartych na podmiotowych mechanizmach elastycznego oddziaływania na pracowników. Metodologia przywództwa sytuacyjnego umożliwia radzenie sobie ze zmiennością warunków działania poprzez przygotowanie różnych stylów zarządzania i różnych scenariuszy działania. Odpowiedzią na wyzwanie, jakim jest retencja kluczowych pracowników, może być podejmowanie przez menedżerów strategii uwzględniających odpowiednie czynniki retencji przy zastosowaniu metodologii przywództwa sytuacyjnego i wkomponowanie ich w podstawową strategię biznesową.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2020, 62; 214-227
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalistic Human Capital Management: Basic Conditions
    Personalistyczne zarządzanie kapitałem ludzkim – podstawowe uwarunkowania
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1922263.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    management
    personalism
    human capital
    human being in organization
    zarządzanie
    personalizm
    kapitał ludzki
    człowiek w organizacji
    Opis:
    The article discusses the issue of personalistic human capital management. The argument is based on a new approach to the employee within an organisation, as well as the role of the subjective determinants of employee activity in the effective attainment of strategic goals. The essence of the personalistic approach to human capital within an organisation is presented through the prism of personalism, mainly the personalistic concept developed by K. Wojtyła (later John Paul II), emphasising the autonomous value of human being as a person. Against such a backdrop, it is shown that the application of the personalistic approach to human capital requires resolving dilemmas associated with the recognition of both subjective and economic dimensions of actions. The outlined bi-directionality in the approach to a human being in the modern organisation greatly complicates the discussion about the personalistic perspective of the human being within an organisation. However, the author points to basic conditions of the personalistic human capital management in an organisation. Pro-social strengthening of organisational culture and the introduction of pro-social orientation into strategic activities, as well as axiological targeting of managers’ attitudes are necessary. These factors condition the presence of a personalistic norm in the long-term achievement of economic efficiency based on a fully subjective management of the organisation’s human capital.
    W artykule rozważana jest kwestia personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim. Tok wywodu oparty jest na nowym podejściu do pracownika w organizacji oraz roli podmiotowych wyznaczników jego aktywności w efektywnym realizowaniu celów strategicznych. Istota prezentowanego ujmowania kapitału ludzkiego w organizacji przedstawiona została przy uwzględnieniu filozofii typu personalistycznego, głównie personalistycznej koncepcji K. Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II akcentującej autonomiczną wartość człowieka jako osoby. Na tym tle wykazano, że aplikacja personalistycznego podejścia do kapitału ludzkiego wymaga rozwiązywania dylematów związanych z równoczesnym ujmowaniem podmiotowego i ekonomicznego wymiaru działania. Zarysowana dwukierunkowość w podejściu do człowieka we współczesnej organizacji znacznie komplikuje dyskusję nad personalistyczną perspektywą człowieka w organizacji. Autorka wskazuje jednak podstawowe warunki personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim w organizacji. Niezbędne jest prospołeczne wzmacnianie kultury organizacyjnej i wprowadzenie orientacji prospołecznej w działalność strategiczną oraz aksjologiczne ukierunkowanie postaw menedżerów. Czynniki te warunkują obecność normy personalistycznej w długotrwałym osiąganiu efektywności ekonomicznej opartej na w pełni podmiotowym zarządzaniu potencjałem kapitału ludzkiego organizacji.
    Źródło:
    Problemy Zarządzania; 2018, 6/2018 (80); 68-84
    1644-9584
    Pojawia się w:
    Problemy Zarządzania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa formuła celów kształcenia w kontekście wyzwań zarządzania dydaktyką akademicką
    A new formula of teaching objectives in the context of challenges of managing academic didactics
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/548238.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    szkoła wyższa
    kształcenie akademickie
    cele kształcenia
    wyzwania zarządzania dydaktyką akademicką
    higher education institution
    educational process
    teaching goals
    challenges of managing academic didactics
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie na tle aktualnych wyzwań zarządzania dydaktyką akademicką pożądanej formuły celów kształcenia, których realizacja z jednej strony wzmocni status szkół wyższych, a z drugiej umożliwi ich absolwentom efektywne funkcjonowanie zawodowe. Zaprezentowano istotę kształcenia akademickiego, zwracając uwagę na odróżnienie „przekazu wiedzy” od „uprawiania nauki”. Wskazano i omówiono główne wyzwania zarządzania dydaktyką akademicką, przed jakimi stają obecnie szkoły wyższe. Zaliczono do nich: szybką dezaktualizację wiedzy nabywanej w szkołach wyższych; niespójność relacji nauczyciel akademicki –student oraz dysproporcje rozwojowe zdolności poznawczych współczesnych studentów. Zaproponowano nową formułę celów kształcenia obejmującą trzy wymiary, a mianowicie: (1) rozwój wiedzy i umiejętności specjalistycznych; (2) rozwój wiedzy ogólnej i formowanie postaw oraz (3) wdrażanie do badań naukowych i rozwój zdolności poznawczych. Zaprezentowana formuła celów kształcenia oparta została na założeniu, że wszystkie wskazane wymiary powinny się dopełniać i tworzyć kompendium działań współistniejących. Kształcenie nie sprowadza się wówczas jedynie do przekazywania wiedzy jako rezultatów wcześniejszych badań, lecz umożliwia jej głębsze zrozumienie i rozwój indywidualnych zdolności pozwalających efektywnie funkcjonować w złożonej, zmiennej rzeczywistości. Artykuł opracowano na podstawie studiów literaturowych z zakresu współczesnej edukacji akademickiej głównie ostatniego 10-lecia. Wykazano, że dla przezwyciężenia widocznego w dotychczasowych programach studiów rozdźwięku pomiędzy wiedzą fachową a rozwojem zdolności indywidualnych istotne jest nadanie celom kształcenia wymiaru „naukowości” uwzględniającego udział studentów w badaniach naukowych i umożliwiającego osiągnięcie szerszego profilu rozwoju.
    The aim of the paper is to present, against the background of current challenges of managing academic didactics, the desired formula of goals in academic teaching, the implementation of which will strengthen the status of higher education institutions on the one hand, and enable their graduates to experience effective professional practice on the other. The essence of academic education is presented, paying attention to the distinction between “transfer of knowledge” and “practicing science”. The main challenges of managing academic didactics faced by higher education institutions are pointed out and discussed. These included: quick obsolescence of knowledge acquired in higher education institutions, inconsistency of the academic teacher-student relationship and developmental disparities of the cognitive abilities of modern students. A new formula of teaching objectives including three dimensions is proposed, namely: (1) development of specialist knowledge and skills; (2) development of general knowledge and formation of attitudes; and (3) training in scientific research and development of cognitive abilities. The presented formula of teaching objectives was based on the assumption that all indicated dimensions should complement each other and create a compendium of coexisting activities. Teaching is not limited to transferring knowledge as the results of earlier research, but makes its deeper understanding and development of individual abilities possible, which in turn allows one to function effectively in a complex, changing reality. The paper was prepared on the basis of literature studies in the field of modern academic education, mainly from the last 10 years. It was shown that to overcome the discrepancy between professional knowledge and the development of individual skills visible in the current syllabuses, it is important to give educational goals a dimension of “science” taking into account the participation of students in scientific research and enabling the achievement of a broader development profile.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2019, 59; 173-185
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konkurencyjność przedsiębiorstwa oparta na wartości relacji z interesariuszami
    Competitiveness of an Enterprise Based on the Value of Co-opetitive Relations with Stakeholders
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549371.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    konkurencyjność przedsiębiorstwa
    relacje społeczne
    interesariusze
    potencjał relacyjny
    kooperencja
    competitiveness of enterprises
    social relations
    stakeholders
    potential relational
    coopetition
    Opis:
    W artykule podjęto rozważania dotyczące wpływu relacji społecznych, jakie przedsiębior-stwo tworzy ze swoimi interesariuszami, na jego konkurencyjność na rynku. Wskazano rolę po-tencjałów relacyjnych uczestników relacji w generowaniu zdolności przedsiębiorstwa do konku-rowania. Rozróżniono dwa typy wpływu relacji z interesariuszami na konkurencyjność tzn.: wpływ na zdolność do konkurowania i wpływ na osiąganie przewagi konkurencyjnej. Pierwszy jest nieza-leżny od innych uwarunkowań i ma charakter regulacyjny wobec podejmowanych działań, drugi zależy od strategicznego wymiaru relacji. Strategiczna wartość relacji społecznych z interesariu-szami zawiera się w specyficzności ich konfiguracji dla realizacji celów przedsiębiorstwa, a zara-zem w możliwości elastycznego wykorzystania niemal w każdym produkcie tworzonym w przed-siębiorstwie. Strategicznie zorientowane relacje zmieniają przyjętą dotychczas w gospodarce rynkowej regułę konkurencji. Nowa reguła określana jest jako kooperencja (też jako koopety-cja) i przyjmuje postać orientacji ukierunkowanej na współpracę z konkurentami-partnerami. Poprzez uzyskiwanie wspólnych korzyści (większa wiedza o rynku, zmniejszenie kosztów trans-akcji, zmniejszenie kosztów informacji, szybszy przepływ informacji, współfinansowanie więk-szych inwestycji, wspólne decyzje dotyczące form promocji itp.) relacje z interesariuszami prowa-dzą do ożywienia przedsiębiorczości, a w efekcie do wzrostu efektywności i zdobycia przewagi konkurencyjnej w określonym obszarze funkcjonowania. Partnerskie układy sieciowe wymuszają nowe spojrzenie na prowadzenie działalności gospodarczej. Współdziałanie staje się konieczne, gdyż przedsiębiorstwa i interesariusze stają się dla siebie zarówno konkurentami i partnerami w różnych płaszczyznach działalności. Wskazano także ważniejsze cechy kooperencyjnych relacji z interesariuszami (podmiotowa proaktywność, innowacyjność, wspólnotowość) i ich znaczenie dla osiągania zrównoważonego rozwoju gospodarczego.
    The article presents deliberations regarding influence of social relationships, which are estab-lished by an enterprise with its stakeholders, on its competitiveness on the market. There is also a demonstration of a role of relationship potential of the relationship’s participants in generating the enterprise’s ability to compete. Two types of influence of relationships with stakeholders on competitiveness were differentiated, i.e.: influence on the ability to compete and influence on achieving competitive advantage. The first one is of regulative character towards actions that are taken, the second one depends on the strategic dimensions of relationships. The strategic value of social relationships with stakeholders is included in the specificity of their configuration to achieve the objectives of the company. Strategically oriented relationships change the previously accepted principle of competition present within the market economy. The new rule is called coopetition, and it takes a form of orientation directed towards cooperation with competitors-partners in differ-ent ranges of functional connections. Through achieving common benefits, relationships with stakeholders lead to activation of entrepreneurship, and as a result of growth in effectiveness, and competitive advantage within a specific area of functioning. Partner network systems necessitate a new look at running a business. Interoperability becomes necessary because the company and the stakeholders are both competitors and partners for each other. The more important features of co-opetitive relationships with stakeholders were pointed out (subject pro-activity, innovation, com-monness) as well as their meaning for balanced economic development.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2014, 37; 296-305
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mentoring w doświadczeniach polskich menedżerek
    Mentoring in the experiences of Polish female managers
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Blachnicka, Klaudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22968742.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-14
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
    Tematy:
    mentoring
    wsparcie zawodowe
    wsparcie psychospołeczne
    menedżerki
    rozwój zawodowy
    career support
    psychosocial support
    female managers
    Opis:
    Coraz powszechniej wykorzystywany w rozwoju kompetencji zawodowych mentoring rzadko jest przedmiotem analiz z uwzględnieniem ról menedżerskich, a także płci. Równocześnie kobiety pełniące funkcje menedżerskie coraz wyraźniej ujawniają wysoką efektywność w sferze biznesu. Celem artykułu jest usystematyzowanie wiedzy dotyczącej mentoringu oraz diagnoza jego zakresu i zróżnicowania mentoringu doświadczanego przez polskie menedżerki z uwzględnieniem mentoringu zawodowego i psychospołecznego. Badaniami objęto 370 kobiet pełniących funkcje menedżerskie w organizacjach usytuowanych na terenie Polski i posiadających doświadczenie uczestniczenia w relacji mentoringowej. Wykorzystano metodę ilościową przy zastosowaniu kwestionariusza globalnego pomiaru praktyk mentoringowych GMMP i techniki CAWI. Przeprowadzono testy t-Studenta i jednoczynnikowe analizy wariancji ANOVA poprzedzone testami Levene’a. Wykazano, że kariera badanych menedżerek w dużym zakresie wspierana była działaniami mentora. Przy czym zakres wsparcia psychospołecznego okazał się większy niż wsparcia zawodowego. Z kolei w ramach mentoringu psychospołecznego najwięcej wsparcia uzyskiwały menedżerki najwyższego szczebla zarządzania, a w zakresie mentoringu zawodowego te, których relacja z mentorem miała charakter zarówno formalny, jak i nieformalny oraz była zróżnicowana ze względu na płeć mentora. Zaprezentowane wyniki mogą być przydane w procesie doskonalenia programów mentoringowych kierowanych do kobiet menedżerek.
    Mentoring, which is increasingly used in the development of professional competences, is rarely analysed in terms of managerial roles and gender. Simultaneously, women in managerial roles increasingly reveal high levels of effectiveness in the business environment. The aim of this article is to diagnose the range and diversity of mentoring experienced by Polish female managers, including two types of mentoring: career and psychosocial. The research involved 370 women who hold managerial positions in organisations located in Poland and who have experience of participating in a mentoring relationship. A quantitative method was used using the Global Measurement of Mentoring Practices questionnaire and the CAWI technique. Student's t-tests and one-way ANOVA preceded by Levene's tests of variance were conducted. It has been demonstrated that the career paths of the surveyed female managers were significantly supported by the activities of the mentor. The extent of psychosocial support was found to be greater than of professional support. In terms of psychosocial mentoring, top-level female managers received the greatest extent of support, and in terms of career mentoring, those whose relationship with a mentor was both formal and informal and varied by the gender of the mentor. The findings presented here may be useful in improving mentoring programmes targeted at female managers.
    Źródło:
    e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2023, 100, 3; 32-42
    1731-6758
    1731-7428
    Pojawia się w:
    e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzajemne dopasowanie pracownik-organizacja jako czynnik wykorzystania kapitału ludzkiego dla zintegrowanego rozwoju
    Employees-organization matching as a factor of using human capital for integrated development
    Autorzy:
    Adamska-Chudzińska, Małgorzata
    Huculak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547999.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    dopasowanie pracownik-organizacja
    dopasowanie interakcyjne
    kapitał ludzki
    rozwój zintegrowany
    employee-organization matching
    interactive matching
    human capital
    integrated development
    Opis:
    Przemiany dokonujące się w funkcjonowaniu współczesnych organizacji w coraz większym stopniu ukierunkowane są na wykorzystywanie, obok tradycyjnych także instytucjonalnych czynników rozwoju (wewnątrzorganizacyjnych i indywidualnych). Jednakże rozwiązania instytucjonalne wciąż nie są wystarczająco zakorzenione w fundamentalnych wartościach ogólnoludzkich, w szczególności w odniesieniu do normy podmiotowości w zakresie wzajemnego respektowania potrzeb, możliwości i oczekiwań pracowników i organizacji. Analiza relacji wzajemnego dopasowania pracownik-organizacja wskazuje na istotny brak równowagi w tym zakresie. Niedostosowania te są przejawem braku spójności społeczno-ekonomicznej i utrudniają pełne wykorzystanie kapitału ludzkiego dla zapewniania zintegrowanego rozwoju społeczno-gospodarczego. Przedmiotem artykułu jest kwestia dbałości o wzajemne dopasowanie pracownik-organizacja we współczesnym zarządzaniu kapitałem ludzkim. Przyjęto założenie, że wielowymiarowe sprzężenie efektywności działań ekonomicznych ze sferą dopasowania w zakresie potrzeb i zasobów pomiędzy pracownikami a zatrudniającymi ich organizacjami ma istotne znaczenie dla budowania polityki spójności społeczno-ekonomicznej. W artykule dokonano usystematyzowania występującego w literaturze zróżnicowania podejść teoretycznych charakteryzujących proces wzajemnego dopasowania pracownik-organizacja. Na tym tle przedstawiono ewolucję pojęcia dopasowanie pracownik-organizacja oraz wyodrębniono trzy kluczowe typy koncepcji, do których zaliczono koncepcje adaptacji pracowniczej, przystosowania zawodowego i dopasowania interakcyjnego. Dokonano ich prezentacji przy uwzględnieniu głównych wyznaczników i determinat przyjmowanych w poszczególnych modelach dopasowania. Przedstawione zostały rezultaty interakcyjnego dopasowania pracownik-organizacja, zarówno dla pracownika, jak i dla organizacji w kontekście zintegrowanego rozwoju. Wykazano, że holistyczne ujmowanie kapitału ludzkiego dokonywane w klimacie podmiotowości, którego praktycznym przejawem jest wzajemne liczenie się z potrzebami i możliwościami po obu stronach relacji dopasowania stanowi ważną, społeczną stymulantę integrowanego rozwoju.
    The changes of the modern organization functioning are increasingly focused on using, apart from traditional, also institutional factors of development (internal-organizational and individual). However, institutional solutions have not been sufficiently rooted in fundamental human values, in particular regarding the subjectivity standard as to mutual respect of the needs, capabilities and expectations of employees and organizations. The analysis of the employee-organization match reveals a significant imbalance in this area. This mismatching is a manifestation of a lack of social and economic cohesion and it hinders the harmonious use of human capital to ensure integrated socio-economic development. The subject of the paper is the issue of harmonizing the employee-organization matching in contemporary human capital management. The assumption was made that multidimensional coupling of economic activities’ effectiveness with the sphere of matching in terms of the needs and resources between employees and the organizations employing them is significant for building the policy of social and economic cohesion. The study systematizes the diversity of theoretical approaches characterizing the process of employee-organization matching in the literature. Against this background, the evolution of the concept of employee-organization matching was presented, and three key types of concepts were distinguished, including the concepts of employee adaptation, occupational adaptation and interactive matching. They were presented taking into account the main determinants adopted in individual matching models. The results of the employee-organization interactive matching were presented both for the employee and for the organization in the context of integrated development. It was shown that the holistic recognition of human capital made in an atmosphere of subjectivity, the practical manifestation of which is the mutual reckoning with the needs and possibilities on both sides of the matching relationship, is an important social stimulus of integrated development.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2019, 58; 92-104
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies