Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ablewicz, Krystyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Wartości antropologii, aksjologii i pedagogiki Gestalt w perspektywie pedagoga (Anthropological and axiological value of Gestalt therapy in focus the practice of pedagogy)
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707293.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych; 2013, LXVI
0079-3418
Pojawia się w:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość cielesności ducha i duchowości ciała w procesie wychowywania człowieka. Opis w kontekście bioenergetycznej analizy charakteru Aleksandra Lowena oraz porządku wartości Maxa Schelera
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373683.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wychowanie
wartości
ciało
gracja
duchowość
bioenergia
education
values
body
grace
spirituality
bioenergy
Opis:
Reprezentując holistyczną antropologię, Autorka opisuje w niniejszym tekście mechanizm zależności zachodzący pomiędzy wychowawczą intencją uzdolnienia człowieka do przeżyć duchowych oraz „przekazem” wartości wyższego rzędu a psychofizycznymi reakcjami ciała, które są na nie bezpośrednią odpowiedzią. Czyni to w oparciu o fenomenologiczną koncepcję wartości Maxa Schelera oraz teorię bioenergetycznej analizy charakteru Aleksandra Lowena. Pojęciem wiążącym ciało i umysł są emocje i uczucia, zaś pełna integracja i dojrzałość osobowości człowieka przejawia się (według Lowena) w gracji – rozumianej przez niego jako duchowe przeżywanie przyjemności.
In the following text, the author, representing holistic anthropology, describes the mechanism of dependencies occurring between the educational intention of enabling the human for spiritual experiences, and the “traduction” of higher degree values, and the psychophysical reactions of the body, being the direct response to the former. The description is based on the phenomenological theory of Max Scheler and the bioenergetics character analysis theory of Alexander Lowen. The concept that binds the body and the mind consists of emotions and feelings, while the complete integrity and maturity of human personality is displayed (according to Lowen) in grace – which he perceived as a spiritual experience of pleasure.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2021, 12, 1; 88-109
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z działalności Zespołu Pedagogiki Ogólnej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN (za rok 2013-2014)
Autorzy:
Hejnicka-Bezwińska, Teresa
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433862.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
Źródło:
Rocznik Pedagogiczny; 2014, 37; 251-256
0137-9585
Pojawia się w:
Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność potrzebna i niepotrzebna. Perspektywa faktu, rozwoju i relacji na przykładzie studium tekstów Janusza Korczaka
Necessary and needless loneliness. The perspective of fact, development and relation - a case study of texts by Janusz Korczak
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196770.pdf
Data publikacji:
2020-07-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
wychowanie
dzieci
rozwój
relacja
Korczak
loneliness
education
children
development
relation
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie doświadczenia samotności jako potrzeby człowieka, która na kolejnych etapach jego życia (dzieciństwa, adolescencji) pełni określone funkcje rozwojowe i egzystencjalne. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem przedstawiony został w pytaniu o to, jak prezentuje się i jaką pełni funkcję doświadczenie samotności na kolejnych etapach życia człowieka, biorąc pod uwagę trzy sposoby jego występowania: jako faktu, jako zmiennej rozwoju ontogenetycznego oraz efektu relacji inter i intrapersonalnych. Autorka podejmuje się rekonstrukcji rozwojowego i egzystencjalnego sensu i bezsensu doświadczenia samotności (aspekt fenomenologiczny) w kontekście jego interpretacji przedstawionej w esejach Janusza Korczaka (aspekt hermeneutyczny). PROCES WYWODU: Wprowadzenie w przyjęte kategorie interpretacyjne oraz strukturę pytań badawczych w następujących perspektywach: filozoficznej, psychologicznej i pedagogicznej oraz kontinuum dwóch aporii aksjologicznych: sensu i bezsensu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zaprezentowane analizy treści tekstów: Samotność dziecka, Samotność młodości zawierają zarazem jakościowe wyniki ich opracowywania. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Samotność jest doświadczana zarówno jako obiektywnie istniejąca prawidłowość ludzkiej egzystencji, jak i jako relacyjny stan przeżywania. Świadomość sensu i bezsensu konsekwencji doświadczania samotności w rozwoju i egzystencji człowieka pozwala wychowawcy dostrzegać ją, interpretować oraz działać z większą korzyścią dla sił witalnych i poczucia sensu życia wychowanków.
On the basis of two essays by Janusz Korczak, the author performs an analysis of the phenomenon of human loneliness, as an experience that is both necessary and needless for his existence. As a “necessary” experience, it is combined with the objective fact of the separateness of the existence of each human being, as well as, the objective process of remaining “one-to-one” with self, both towards other persons, and world phenomena. Also during the moments, when he involves himself in relations with them. The experience is difficult and requires learning to exist with it during the entire lifetime. Particularly, at the beginnings, interaction of children and youth with adults is the most crucial, as they latter may aid them in learning to cope with the inevitability of loneliness on the one side, and with the subjective potential of dealing with it and using is a development determining asset. However, in reality it often occurs, that natural loneliness is strengthened by the inept building of relations, and, in this case, assume a form of destructive loneliness. One, that does not foster creativity. The author refers to this type of loneliness as needless.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 50; 77-91
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie pracy – antropologia oraz aksjologia osobistych i społecznych relacji w perspektywie rozwoju człowieka
Experience of Work – Anthropology and Axiology of Personal and Social Relations from the Vantage Point of Human Development
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198509.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
antropologia pedagogiczna
ethos pracy
osobisty rozwój człowieka
alienacja
wartości
dialog
przyjemność
pedagogical anthropology
ethos of work
personal human development
alienation
values
dialogue
pleasure
Opis:
Autorka wychodzi z założenia, że konstytutywne dla doświadczeniasensu wykonywanej pracy jako rodzaju aktywności człowieka ukierunkowanej na dobro publiczne jest doświadczenie dobra osobistego. Ono bowiem w pierwszej kolejności pozwala na faktyczne realizowanie dobra wspólnego. Poczucie dobra osobistego zostaje zinterpretowane w kontekście holistycznej koncepcji człowieka, w której pozostaje on świadomy zachodzących w nim powiązań pomiędzy myślami, przeżyciami oraz towarzyszącymi im cielesnymi doznaniami. Jednocześnie też autorka zwraca uwagę, że samo doświadczenie pracy może być dla człowieka doświadczeniem rozwojowo pozytywnym oraz destruktywnym. O tym, jakie ono jest, decyduje ethos pracy, na który składają się zarówno warunki zewnętrzne, organizowane przez pracodawcę, jak i warunki osobowe, za które jest odpowiedzialny sam pracujący. Na poszczególnych etapach rozważań autorka korzysta między innymi z tekstów Józefa Tischnera, Martina Bubera i Aleksandra Lowena. Zwłaszcza studia tego ostatniego stały się podstawą do wskazania empirycznego wskaźnika poczucia dobra osobistego, jakim jest cielesna przyjemność towarzysząca zaangażowanemu wykonywaniu określonych pracą zawodową czynności.
The author assumes that experiencing personal good is constitutivefor the meaningfulness of performed professional work as a kind of human activity aimed at the public good. This is because personalgood experienced in the first place allows for the actual realization of the common good. The feeling of personal interest is interpreted in the context of the holistic concept of man, in which man remains conscious of the relationships between his thoughts, experiences and accompanying bodily sensations. At the same time the author points out that the experience of work may be either developmentally positive or destructive. It depends on the ethos of work, which comprises both external conditions, organized by the employers, and personal conditions, which are the responsibility of the employees themselves. In various parts of the text the author draws on the ideas of such authors as Jozef Tischner, Martin Buber and Alexander Lowen. Especially the studies of Lowen were the basis of pinpointing the empirical indicator of the sense of personalgood, which is the sensual pleasure accompanying the engaged performance of the activities determined by your professional work.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 11-29
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy pedagogicznego dialogu oraz etapy ich uczenia się. Odniesienie do relacji: nauczyciel - uczeń
The properties of pedagogical dialogue and the phases of learning them In reference to the teacher – student relation
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544540.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
dialog
filozofia wychowania
nauczyciel
pedagogika
relacje
uczeń
Opis:
Autorka przedstawia cechy dialogu pedagogicznego jako odmiany dialogu ogólnoludzkiego. Wyodrębnia kolejno cztery, które – według niej – umożliwiają nauczycielowi nawiązanie dialogicznej relacji z uczniem. Są to: „przydawanie się komuś”, „zdawanie sprawy”, „potwierdzanie” oraz „świadomość korzeni i odmienności”. Podczas ich omawiania Autorka korzysta z kilku kontekstów filozoficzno-teoretycznych: przykładu relacji „przydawania się” w sytuacji psychoterapeutycznej, etymologii pojęcia „relacja”, filozofii dialogu Martina Bubera, starochińskiej koncepcji Yin i Yang oraz m.in. psychosomatycznych zaburzeń rozwoju. W praktyce wymienione cechy pedagogicznego dialogu mają być reprezentowane poprzez osobowość i postawę nauczyciela. Autorka zwraca jednakże uwagę na potrzebę ich uczenia się w odwrotnej kolejności aniżeli przedstawiona. Argumentuje to wzajemnym warunkowaniem się poszczególnych cech.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 2; 33-48
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies