Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Żuk, K." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 42
Tytuł:
Produkcyjność i zdrowotność bobiku w zależności od jakości materiału siewnego oraz sposobu i terminu stosowania fungicydów
Productivity and wholesomeness of faba bean in relation to quality of the sown material and method and period fungicides application
Autorzy:
Zuk-Golaszewska, K.
Fordonski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800094.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
bobik
produktywnosc
plonowanie
wzrost roslin
zdrowotnosc roslin
ochrona roslin
fungicydy
terminy stosowania
cechy morfologiczne
material siewny
jakosc
zageszczenie roslin w lanie
obsada roslin
Opis:
Field experiment was carried out in 1992-1994 in the Agricultural Experimental Station Balcyny to study the effect of the quality seeds faba bean and the effectiveness of different fungicides applications on the growth, wholesomeness and yield of faba bean, Dino cultivar. Wholesomeness of the sown material and applied fungicides did not significantly affect on yield bean. Fungicides Sportak 45 EC and combined treatment Sportak 45 EC + Ronilan WP limited the infestation of plants only in early phases of growth.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 439
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcyjność i zdrowotność nowych genotypów bobiku w zależności od obsady roślin
Productivity and healthness of the new faba bean genotypes in the dependence on plant density
Autorzy:
Zuk-Golaszewska, K.
Fordonski, G.
Grochot, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807319.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Field experiments were carried out in 1992-1994 to study the effect of sowing density (30, 40, 50 and 60 germinating seeds per 1 m2) upon growth, health and yield of four cultivars of faba bean - Nadwiślański, Pionier, Dino and Tinos. Plant densities have resulted in higher plant infection (Botrytis cinerea, B. fabae, Ascochyta fabae). Cultivars Nadwiślański and Dino gave the highest yield of seed, whereas the lowest cv. Tinos. The most effective appeard to be density of 30 plants/1 m2 in the case of cv. Nadwiślański and for another tested cultivars 40 plants/ m2 .
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 439
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany ilosciowe i jakosciowe w skladzie gatunkowym grzybow w roznych czesciach nasion bobiku w zaleznosci od czasu przechowywania i jakosci materialu siewnego
Autorzy:
Fordonski, G
Zuk-Golaszewska, K.
Plodzien, K.
Pszczolkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806472.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
przechowywanie
sklad gatunkowy
rosliny straczkowe
zmiany ilosciowe
zmiany jakosciowe
zdrowotnosc roslin
jakosc
material siewny
bobik
grzyby chorobotworcze
Opis:
Celem pracy było zbadanie składu gatunkowego grzybów w różnych częściach nasion bobiku (okrywa nasienna, liścienie, oś zarodka) przechowywanych w zmiennych warunkach termicznych. Podczas przechowywania nasion bobiku obserwowano redukcję składu gatunkowego grzybów. Kilkuletnie przechowywanie nasion spowodowało ograniczenie polowych grzybów patogenicznych oraz dominację grzybów saprofitycznych, głównie z rodzaju Penicillium spp., Rhizpous spp. i Mucor spp. Grzyby występowały we wszystkich częściach nasion (okrywa nasienna, liścienie, oś zarodka). Największą liczbę grzybów stwierdzano w okrywie nasiennej i liścieniach. Oś zarodka była porażana przez grzyby saprofityczne z rodzaju Penicillium spp. Nie sortowane i porażone nasiona były zainfekowane w największym stopniu przez grzyby saprofityczne.
The study aimed to examine the composition of fungi species in different parts of faba bean seeds (seed coat, cotyledons, embryo axis) stored in variable thermal conditions. During storage of faba bean seeds the composition of fungal species was reduced. Several years of storing caused a reduction of pathogenic field fungi, and a domination of saprofitic fungi, mainly from the genus of Penicillium spp., Rhizopus spp. and Mucor spp. was observed. The fungi were present in all parts of seed (seed coat, cotyledons, axis). The largest number of fungi were found in the seed coat and cotyledons. The axis was infected by saprophytic fungi mainly from the genus of Penicillium spp. Non graded seeds were infected in the highest degree, particulary by saprophytic fungi.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 455-462
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photoreflectance Studies of InGaAs/GaAs/AlGaAs Single Quantum Well Laser Structures
Autorzy:
Ochalski, T. J.
Żuk, J.
Regiński, K.
Bugajski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992051.pdf
Data publikacji:
1998-09
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
78.66.Fd
78.20.-e
Opis:
We report on photoreflectance investigations of strained-layer In$\text{}_{0.2}$Ga$\text{}_{0.8}$As/GaAs/Al$\text{}_{0.3}$Ga$\text{}_{0.7}$As single quantum well laser structures grown by molecular beam epitaxy. All the observed photoreflectance spectral features were assigned to the e-hh transitions with Δn=0. The transition energies were determined and compared to their values calculated within the envelope function approximation. Assuming that one third of the total strain in the central In$\text{}_{0.2}$Ga$\text{}_{0.8}$As layer is relaxed by biaxial deformation of surrounding thin GaAs layers, it is possible to explain reasonably the results of our photoreflectance experiment.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1998, 94, 3; 463-467
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stanu pszczolowatych [Hynenoptera, Apoidea] oblatujacych koniczyne czerwona [Trifolium pratense L.] w okolicy Ostrody
Autorzy:
Sadej, W
Kuberska, J.
Zuk-Golaszewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803868.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zageszczenie owadow
oblot roslin
trzmiele
obsada owadow
pszczoly
uprawa roslin
pszczolowate
koniczyna czerwona
okolice Ostrody
owady dziko zyjace
Opis:
Badania nad owadami zapylającymi koniczynę czerwoną Trifolium pratense L. przeprowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Doświadczalnej w Bałcynach. Celem ich było ustalenie obsady zapylaczy czynnika warunkującego plonowanie koniczyny. Zespól pszczołowatych stanowiły dominujące liczebnościowo trzmiele Bombus LATR., nielicznie występująca pszczoła miodna Apis mellifera L. oraz sporadycznie pojawiające się pszczoły samotnie żyjące z rodzaju Andrena. Obserwacje wykazały zróżnicowane zagęszczenie zapylaczy w latach badań. Zespół trzmieli stanowiło 7 gatunków. W pierwszych dwu latach dominował Bombus terrestris L., w trzecim roku B. lapidarius L. Obsada zapylaczy w 2002 i 2003 roku zdecydowanie przewyższała liczebność gwarantującą ekonomiczną opłacalności uprawy koniczyny, natomiast w 2004 roku była zbyt niska. Koniczyna czerwona stanowiła ważne ogniwo w łańcuchu pokarmowym trzmieli Bombus LATR.
A study on insects’ pollinating of red clover was conducted at the Experimental Station in Bałcyny near Ostróda in 2002-2004. The study dealt with the determination of species composition, one of factors affecting the yield of clover. Apidae consisted of the bumblebees dominating in the number, honeybees (Apis mellifera L.) which showed up in small numbers, and solitary bees of the Andrena genus, which appeared only sporadically. The observations revealed strong variability in the densities of pollinators during the two Apidae years when the research was conducted. The bumblebees belonged to 7 species. In the first two years Bombus terrestris L. was dominant; in the third year B. lapidarius L. became more numerous. The population of pollinators determined in 2002 and 2003 was much above the number necessary to guarantee economic profitability of clover cultivation, whereas in the third year the number of the insects was too low. Trifolium pratense L. was an important link in the food chain of bumblebees Bombus Latr.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 505; 379-384
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczno-eksperymentalne badania penetracji pancerza RHA litego i warstwowego pociskiem EFP
Theoretical-experimental tests for penetration of homogeneous and layered RHA armour by EFP projectile
Autorzy:
Jach, K.
Rutyna, K.
Świerczyński, R.
Żuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/235981.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia
Tematy:
symulacje komputerowe
balistyka końcowa
computer simulations
terminal ballistics
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki prac teoretyczno-eksperymentalnych dotyczące przebijania litych i wielowarstwowych tarcz ze stali RHA. Ciałem przebijającym był pocisk typu EFP z żelaza ARMCO. Zaprezentowano wyniki symulacji komputerowych procesu napędzania oraz deformacji sferycznej wkładki kumulacyjnej przez produkty detonacji aż do momentu uformowania pocisku EFP typu powłokowego - dla oceny jego kształtów i parametrów. W oparciu o uzyskane dane przyjęto zastępczy model pocisku do symulacji procesu zderzenia. Przedstawiono wyniki modelowania komputerowego procesu penetracji pancerza litego i warstwowego przez tego typu pocisk oraz wyniki eksperymentu poligonowego penetracji tarczy RHA 70 mm.
Theoretical and experimental results of homogeneous and multi-layered RHA targets penetration by an ARMCO iron EFP are presented in the paper. A computer simulation from initial movement and deformation of spherical shaped charge liner to the creation of EFP is included both with a simplified model of the projectile for the simulation of penetration process. Experimental results are provided for 70 mm RHA plate.
Źródło:
Problemy Techniki Uzbrojenia; 2005, R. 34, z. 94; 135-143
1230-3801
Pojawia się w:
Problemy Techniki Uzbrojenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of mineral fertilization and growth regulators on the content of mineral components in pea plants
Autorzy:
Wierzbowska, J
Zuk-Golaszewska, K.
Bochenek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15456.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
pea plant
plant cultivation
fertilization
mineral fertilization
growth regulator
mineral content
plant cultivar
phosphorus
calcium
potassium
magnesium
Opis:
The aim of the study has been to determine the effect of mineral fertilization and growth regulators on the content of mineral components in plants of two pea cultivars. The research was based on a two-factor pot trial. Two cultivars of pea were gown: cv. Poker (sugar pea with traditional foliage) and cv. Wenus (a general use, narrow-leaf cultivar). The effect of traditional fertilization with single NPK fertilizers was compared to that with multi-component fertilizers: Polifoska 6 and Amofoska 3 (alone or with the growth regulators: auxins IBA and NAA, triacontanol, L-tryptophan, adenine and cyokinin BA). Seeds of sugar pea cultivar Poker contained more phosphorus, potassium and calcium than those of universal cv. Wenus. Higher concentration of potassium in vegetative organs was found in cv. Wenus. Fertilization with Polifoska 6 increased the content of phosphorus in seeds and vegetative organs whereas Amofoska 3 stimulated mainly the accumulation of potassium. The growth stimulators tended to depress the content of phosphorus, potassium and magnesium in seeds but raised their levels in vegetative organs. Cultivar Poker, a traditional pea variety, was characterised by a more desirable distribution of phosphorus, potassium, calcium and magnesium than narrow-leaf cv. Wenus. Mineral fertilization, compared to the control, stimulated more strongly the uptake of phosphorus than that of calcium and consequently lead to the narrowing of the mol calcium to phosphorus ratio. In contrast, the growth regulators improved that ratio owing to the increased transfer of calcium to seeds. Cv. Wenus was characterised by a broader K : (Ca + Mg) ratio in all examined aerial organs than cv. Poker. Mineral fertilization considerably increased these values.
Źródło:
Journal of Elementology; 2007, 12, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartosc wypiekowa maki otrzymanej z ziarna wybranych odmian orkiszu [Triticum spelta L.]
Baking quality of flour obtained from grain of chosen spelt varieties [Triticum spelta L.]
Autorzy:
Majewska, K
Dabkowska, E.
Zuk-Golaszewska, K.
Tyburski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827175.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wartosc wypiekowa
pszenica orkisz
Triricum spelta
wypiek laboratoryjny
ziarno
maka pszenna
odmiany roslin
Opis:
W pracy określono wartość wypiekową mąki otrzymanej z ziarna 7 odmian pszenicy orkisz (Triticum spelta L.) oraz z ziarna (wzorca) 1 odmiany pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L.) uprawianego w Polsce w kontrolowanych warunkach agrotechnicznych wg zasad rolnictwa ekologicznego. W badanej mące określono zawartość popiołu całkowitego, liczbę opadania, wydajność glutenu mokrego, zawartość białka ogółem oraz liczbę sedymentacji Zeleny’ego. Wykonano również próbny wypiek laboratoryjny, przeprowadzono komisyjną ocenę sensoryczną uzyskanych bochenków chleba oraz oceniono ściśliwość miękiszu, stosując test jednoosiowego ściskania między płytkami. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Mąka otrzymana z ziarna większości odmian orkiszu charakteryzowała się większą wydajnością glutenu mokrego i zawartością białka ogółem w porównaniu ze wzorcem. Białko to miało nieco niższą jakość niż białko mąki z ziarna pszenicy zwyczajnej odmiany Korweta, o czym świadczyły istotnie niższe wartości liczby sedymentacji mąk orkiszowych. Na podstawie wyników próbnego wypieku laboratoryjnego stwierdzono, że z mąki otrzymanej z ziarna niektórych badanych odmian orkiszu można uzyskać pieczywo o jakości porównywalnej z jakością pieczywa uzyskanego z mąki z ziarna pszenicy zwyczajnej odmiany Korweta, a nawet – w przypadku niektórych parametrów opisujących jakość pieczywa (wydajność pieczywa, strata piecowa, porowatość miękiszu, krajalność, smak i zapach) – przewyższającej jakość pieczywa uzyskanego ze wzorca. Wartość ściśliwości miękiszu pieczywa orkiszowego (z wyjątkiem miękiszu chleba z orkiszu odmiany Ceralio) były istotnie wyższe lub pozostawały na tym samym poziomie, co ściśliwość miękiszu chleba z pszenicy zwyczajnej. Stwierdzono również, że pośrednie metody oceny wartości wypiekowej mąki orkiszowej nie wykazują ścisłej zależności z rezultatami próbnego wypieku laboratoryjnego pieczywa, co sugeruje konieczność przeprowadzania tej ostatniej analizy. Ziarno orkiszu może stanowić dobry surowiec do produkcji mąki chlebowej, ale jest to zależne od doboru odmiany orkiszu. Rekomendowanymi odmianami są: Oberkulmer Rotkorn i Ceralio.
Flour baking quality obtained from grain of 7 spelt varieties (Triticum spelta L.) and grain of one common wheat (control sample) cultivated in Poland in controlled agrotechnical conditions according to ecological agriculture rules, was determined in this study. The total ash content, falling number, wet gluten yield, total protein content and Zeleny test were investigated in the studied flour. The laboratory baking test was made and the studied breads were analyzed by panel organoleptic evaluation. The compressibility of bread crumb was analyzed using the test of uniaxial compression between two parallel plates. The obtained results were statically analyzed. Flour obtained from grain of most of investigated spelt varieties showed higher wet gluten yield and total protein content, comparing with the control, but this protein had worse technological quality than flour protein from grain of common wheat variety Korweta. It was indicated by significantly lower levels of Zeleny test values in the spelt flours. Analyzing the results of the laboratory baking test, it was stated, that the bread, obtained from the studied spelt flours, can have quality comparable with the quality of bread from flour from grain of common wheat variety Korweta, and even in some bread quality parameters (bread yield, baking loss, crumb porosity, cutting ability, taste and aroma) - can show better quality than the control bread. Values of spelt bread crumb compressibility (except of bread crumb from spelt variety Ceralio) were significantly higher or left on the same level as crumb compressibility of common wheat bread. It was also noticed, that the indirect methods of determination of breadmaking quality of the spelt flour, do not show linear correlation with the results of the laboratory baking test, which suggest a necessity of performing the laboratory baking trials. The spelt grain can be a good source for making bread flour, but it closely depends on choice of spelt variety. The recommended spelt varieties are: Oberkulmer Rotkorn and Ceralio.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 2; 60-71
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Possibilities for improvement of economic and energetic effectiveness of spring barley production depending on nitrogen fertilization level
Możliwości poprawy efektywności ekonomicznej oraz energetycznej produkcji jęczmienia jarego w zależności od poziomu nawożenia azotem
Autorzy:
Zuk-Golaszewska, K.
Truszkowski, W.
Winnicki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47260.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
This study compares the effectiveness of fertilization of spring barley of the cultivar Orthega relative to varied nitrogen fertilization rates in 2001, 2002 and 2004. Analysis of economic effectiveness was made on the basis of a record of measures and types of technological equipment used and outlays of labor and tractive force and material outlays, and the energy effectiveness of production on the basis of the ratio of energy contained in the obtained crops to energy outlays incurred in production. On the basis of determination of economic and energy effectiveness it was indicated that the optimal fertilization of fodder spring barley amounts to 80 kg N·ha-1. Cost analysis indicated that the main cost generator is work of tractors and machines. Additionally, growing nitrogen fertilization resulted in an increase in profitability index from an economic perspective and a decrease in value of production energy profitability index.
W pracy porównano efektywność nawożenia jęczmienia jarego odmiany Orthega w odniesieniu do zróżnicowanych dawek nawożenia azotem w latach 2001, 2002 i 2004. Analizę efektywności ekonomicznej określono w oparciu o ewidencję zabiegów i rodzajów wykorzystanego sprzętu technologicznego oraz nakładów siły roboczej, pociągowej i nakładów materiałowych, a efektywności energetycznej produkcji na podstawie stosunku energii zawartej w uzyskanych plonach do nakładów energetycznych poniesionych w produkcji. Na podstawie określenia efektywności ekonomicznej oraz energetycznej wykazano, że optymalne nawożenie paszowego jęczmienia jarego wynosi 80 kg N·ha-1. Analiza kosztów wykazała, że głównym generatorem kosztów jest praca ciągników i maszyn. Zwiększanie nawożenia azotem powodowało ponadto wzrost wskaź-nika opłacalności w ujęciu ekonomicznym i spadek wartości wskaźnika energetycznej opłacalności produkcji.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2010, 09, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne
Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct referral to the interventional centre to reduce treatment delay in patients with STEMI. A preliminary report
Autorzy:
Mężyński, G.
Kralisz, P.
Nowak, K.
Bachórzewska-Gajewska, H.
Poniatowski, B.
Prokopczuk, P.
Gugała, K.
Żuk, J.
Musiał, W.
Dobrzycki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262034.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
zawał mięśnia sercowego
teletransmisja EKG
pierwotna PCI
myocardial infarction
ECG transmission
primary PCI
Opis:
Wstęp. Wczesne rozpoznanie oraz zastosowanie terapii reperfuzyjnej mają istotne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI - ST Segment Elevation Myocardial Infraction). Pierwotna angioplastyka wieńcowa (pPCI - Primary Percutaneous Coronary Intervention) jest obecnie najlepszą metodą leczenia. Większość pacjentów z zawałem serca jest przyjmowanych do szpitali rejonowych i musi być transportowana do ośrodków kardiologii interwencyjnej (OKI), co powoduje znaczne wydłużenie czasu do rozpoczęcia leczenia. Kwalifikacja zaburzenia w oparciu o teletransmisję EKG (tele-EKG), a następnie bezpośredni transport chorego do OKI mogą to opóźnienie zmniejszyć. Cel. Celem pracy jest ocena porównawcza czasu rozpoczęcia leczenia interwencyjnego z wykorzystaniem teletransmisji EKG i bezpośredniego transportu pacjentów z zawałem STEMI do OKI oraz w przypadku przyjęcia pacjentów do szpitali rejonowych. Metody. Pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddano ocenie lekarskiej w miejscu zdarzenia. Wykonywano także 12 odprowadzeniowy zapis EKG, który natychmiast transmitowano do OKI przez telefon komórkowy. W oparciu o typowe objawy podmiotowe oraz zapis EKG kardiolog interwencyjny decydował o bezpośrednim transporcie chorego do OKI, z pominięciem dyżurnego szpitala rejonowego. Analizowano czas wystąpienia objawów zawału, pierwszego kontaktu z lekarzem, przybycia do szpitala oraz rozpoczęcia zabiegu pPCI. Odpowiednie przedziały czasowe porównywano z grupą kontrolną, którą stanowili chorzy ze STEMI, transportowani do ośrodka kardiologii interwencyjnej ze szpitali rejonowych w celu wykonania pPCI. Grupę kontrolną dobrano pod względem miejsca zamieszkania. Jako czas pierwszego kontaktu w grupie badanej przyjmowano godzinę transmisji EKG, zaś w grupie kontrolnej - zanotowany czas przybycia karetki do pacjenta. Czas od pierwszego kontaktu do przybycia do ośrodka, w przypadku grupy kontrolnej, zawierał czas transportu do szpitala rejonowego, czas oceny w izbie przyjęć i czas transportu do OKI. Wyniki. Transmisję EKG wykonano u 113 pacjentów. W 74 przypadkach (65,5%) stwierdzono cechy STEMI. Pacjenci ci zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka. Średnia odległość transportowania wyniosła w grupie badanej 25,3±27,4 km. We wszystkich przypadkach w OKI potwierdzono rozpoznanie zawału STEMI oraz wykonano zabieg koronarografii. Pierwotną angioplastykę wykonano u 72 pacjentów (97,3%). Średni czas od początku zawału do pierwszego kontaktu z lekarzem wyniósł 189,3±162 min w grupie badanej i 154,4±131 min w grupie kontrolnej (p = 0,06), zaś od przybycia do szpitala do rozpoczęcia PCI odpowiednio 27,7±18 min i 30,8±14 min (p=0,13). Istotnie statystycznie skrócił się czas od pierwszego kontaktu do przybycia do OKI 43,8±25 min w grupie badanej i 81,7±63 min w grupie kontrolnej (p<0,001), jak również od pierwszego kontaktu do rozpoczęcia leczenia inwazyjnego 71,6±32 i 112,6±64 min (p<0,001). Wnioski. Teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG jest użytecznym narzędziem do wczesnego rozpoznawania zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W połączeniu z bezpośrednim transportem pacjenta do ośrodka kardiologii inwazyjnej pozwala na istotne zmniejszenie opóźnienia rozpoczęcia terapii reperfuzyjnej w porównaniu ze strategią transportu pacjenta uwzględniającą przyjęcie do szpitala rejonowego.
Background. Early diagnosis and reperfusion is crucial for outcome in patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Primary PCI is the best therapy, but majority of patients are admitted to hospitals without PCI facilities. Rerouting patients to PCI center may cause unacceptable delays. Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct transfer to interventional centre may reduce treatment delay. Aim. The goal of this study was assessment of delays in patients with prehospital ECG transmission and direct transport to PCI centre compared to patients initially admitted to referring hospitals. Methods. STEMI suspected patients were included into the study. Prehospital clinical diagnosis was established by ambulance physician. Prehospital ECG was transmitted by wireless technology to invasive hospital. Based of typical symptoms of STEMI interventional cardiologist in the PCI center decided on direct transfer for primary PCI. Time intervals for symptoms onset, first medical contact, hospital arrival and primary PCI, were evaluated. Corresponding intervals were compared with controls from database of our previous study on transfer STEMI patients for primary PCI via referring hospitals. Controls were matched according to the place of living. As a first medical contact we regarded time of ECG transmission in study group and time of ambulance on-scene arrival in control group. In control group interval "first medical contact-invasive center" includes time the transfer and evaluation in ER (emergency room) of referring hospital and transfer to PCI hospital. Results: ECG transmission was performed in 113 patients. 74 (65.5%) were STEMI patients and directed to the PCI center. Average distance of transfer was 25,3±27,4 km. In all patients diagnosis of STEMI was confirmed and all patients underwent coronarography. Primary PCI was performed in 72 patients (97,3%). The average time delay from symptoms onset to the first medical contact was equal 189,3±63 min in the study group and 154,4±131 min. in control group (p=0,06). Time from hospital arrival to PCI (door-to-needle) was 27,7±18 min in study group and 30,8±14 min. in control group (p=0,13). In the study group time intervals "first medical contact-invasive center" (43,8±25 min vs. 81,7±63, p<0,001) and "first medical contact-PCI" (71,6±32 min vs. 112,6±64 min p<0,001) were significantly shorter . Conclusion. Wireless 12-lead ECG transmission is useful tool in early diagnosis of STEMI. Application of prehospital ECG transmission with direct transfer to PCI hospital result in reduction in the treatment delay compared to strategy with initial admission to referring hospital.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2010, 16, 3; 268-271
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yields and quality of green forage from red clover di- and tetraploid forms
Plony i jakosc zielonki di- i tetraploidalnych form koniczyny czerwonej
Autorzy:
Zuk-Golaszewska, K
Purwin, C.
Pysera, B.
Wierzbowska, J.
Golaszewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15138.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
yield
quality
green forage
red clover
diploid form
tetraploid form
macronutrient concentration
nutritive value
chemical composition
green matter
Opis:
The purpose of the study has been to determine the yield, chemical composition and nutritive value of green forage from di- and tetraploid forms of red clover grown in different seed density regimes. The yield of green forage was analysed in the first year of full use, in 2003 and 2004, having cut the plants in the early inflorescence phase (1st cut). In green forage samples, the following were determined: basic chemical composition, concentration of water soluble carbohydrates (WSC), fibre fractions (NDF, ADF and ADL) and macronutrients (P, K, Mg, Ca, Na). The nutritive value of green forage was expressed according to the INRA 1988 system. The yield of green matter from the tetraploid cultivars Bona and Jubilatka was higher than from the diploid cultivars Krynia and Parada. The cultivar Bona distinguished itself by its highest average yield of green matter, dry matter, total protein and net energy. The dry matter content was the most variable green forage quality characteristic. In both years, green forage from the diploid cultivars contained more dry matter than the one made from the tetraploid varieties. At the same time, seed density did not have any significant influence on the differentiation of green forage yields. Green forage from the two diploid cultivars was characterised by a similar energy and protein value and a better fill unit value (better potential intake by ruminants). The concentrations of phorphorus, potassium and calcium in green forage from the diploid forms were slightly higher compared to the tetraploid forms, unlike the level of magnesium, which was slightly lower. Irrespectively of the polidy level, the concentration of macronutrients, except phosphorus, was higher in the first year of the study. Considering the nutritional requirements of animals, green forage from the analysed red clover cultivars was characterised by an inadequate level of magnesium, deficient amount of sodium and an improper Ca:P ratio. The results suggest that diploid forms of red clover can potentially generate a higher nutrititive value than tetraploid ones.
Celem badań było określenie plonowania oraz składu chemicznego i wartości pokarmowej zielonki di- i tetraploidalnych odmian koniczyny czerwonej uprawianej z zastosowaniem różnej gęstości siewu nasion. Plon zielonki analizowano w pierwszym roku pełnego użytkowania w latach 2003 i 2004, po skoszeniu roślin w fazie początku kwitnienia (I pokos). W próbach zielonki oznaczono podstawowy skład chemiczny, zawartość cukrów rozpuszczalnych w wodzie (WSC), frakcje włókna (NDF, ADF i ADL) i makroelementy (P, K, Mg, Ca, Na). Wartość pokarmową zielonki wyrażono według systemu INRA 1988. Plon zielonej masy odmian tetraploidalnych Bona i Jubilatka był wyższy niż odmian diploidalnych Krynia i Parada. Wyróżniała się odmian Bona, dla której stwierdzono najwyższy średni plon zielonej masy, suchej masy, białka ogólnego i energii netto. Cechą jakościową zielonki o największej zmienności była zawartość suchej masy. W obu latach użytkowania zielonka odmian diploidalnych miała wyższą zawartość suchej masy niż zielonka odmian tetraploidalnych. Jednocześnie gęstość siewu nasion nie miała istotnego wpływu na zróżnicowanie plonów zielonki. W przypadku zielonki odmian diploidalnych stwierdzono zbliżoną wartość energetyczną i białkową oraz korzystniejszą wartość wypełnieniową (większa możliwością pobrania przez przeżuwacze). Poziom fosforu, potasu i wapnia w zielonkach odmian diploidalnych był nieznacznie wyższy, a magnezu niższy w porównaniu z odmianami tetraploidalnymi. Niezależnie od poziomu ploidalności odmian koncentracja makroelementów, z wyjątkiem fosforu, była wyższa w pierwszym roku badań. Uwzględniając wymagania pokarmowe zwierząt, zielonka badanych odmian koniczyny miała odpowiedni poziom magnezu, niedoborową ilość sodu oraz niewłaściwy stosunek Ca:P. Uzyskane wyniki wskazują, że odmiany diploidalne koniczyny czerwonej mają możliwości osiągania wyższej wartości pokarmowej niż odmiany tetraploidalne.
Źródło:
Journal of Elementology; 2010, 15, 4; 757-770
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of magnesium on pork quality
Wpływ magnezu na jakość mięsa świń
Autorzy:
Lipinski, K.
Stasiewicz, M.
Purwin, C.
Zuk-Golaszewska, .
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15195.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Over the recent years, there has been an increasing interest in improving pork quality, which at present often fails consumer requirements. Nutritional regime is one of the key environmental factors affecting fattening results, slaughter value and meat quality. The technological and organoleptic properties of pork can be modified through feeding. Numerous studies have been conducted to determine the effect of diet composition on meat quality. Consumers prefer lean pork with a bright reddish-pink color, and they object to muscles that are too pale or too dark. An excess amount of meat juice in the package is also considered unacceptable. The role of vitamins, minerals and feed additives in animal nutrition is an important consideration. Animal production efficiency is dependent upon an adequate supply of nutrients and minerals. Nutrient availability from feedstuffs is a principal factor in improving animal productivity and health as well as meat quality. Organic forms of minerals have been proven to have high bioavailability. Since the magnesium content of standard diets satisfies the needs of animals, pigs are usually not provided with supplemental magnesium. However, research results show that magnesium compounds have a beneficial influence on selected aspects of pig production. Dietary magnesium supplementation positively affects the behavior of animals, decreases their stress sensitivity and improves pork quality by enhancing meat color, reducing drip loss and increasing acidity.
W ostatnich latach dużo uwagi poświęca się jakości mięsa wieprzowego, która w opinii wielu konsumentów jest niska i nie odpowiada ich wymaganiom. Żywienie zwierząt jest jednym z najważniejszych czynników środowiskowych, który ma wpływ na efektywność tuczu, wartość rzeźną i jakość mięsa. W przypadku trzody chlewnej istnieje możliwość modyfikowania zasadniczych cech jakości technologicznej i organoleptycznej mięsa poprzez żywienie. Obecnie prowadzi się wiele badań związanych z wpływem składników pokarmowych na jakość uzyskanego mięsa. Nabywca wybierając opakowanie mięsa kulinarnego preferuje porcje z dużą zawartością chudej tkanki mięśniowej, o typowej dla wieprzowiny różowoczerwonej barwie. Nie akceptowane są porcje mięsa o barwie zbyt jasnej lub zbyt ciemnej oraz mięso z dużą ilością wycieku soku mięsnego. Analizując wpływ żywienia na jakość mięsa, często zwraca się uwagę na rolę witamin i składników mineralnych, a także niektórych dodatków paszowych. Prawidłowe zaopatrzenie organizmu w składniki mineralne jest jednym z podstawowych czynników decydujących o efektywności produkcji zwierzęcej. Ważnym problemem jest dostępność składników mineralnych. Decyduje ona o wynikach produkcyjnych, zdrowotności zwierząt, ma również wpływ na jakość mięsa. W ostatnich latach w wielu badaniach wykazano wysoką biodostępność tzw. organicznych połączeń składników mineralnych. Zawartość magnezu w typowych dawkach pokarmowych jest wystarczająca do pokrycia potrzeb świń. Mając na uwadze powyższe informacje, magnez nie jest zwykle dodawany do mieszanek paszowych dla świń. W piśmiennictwie naukowym znajduje się jednak wiele informacji o korzystnym wpływie dodatku związków magnezu na niektóre aspekty produkcyjne trzody chlewnej. Stosowanie dodatku magnezu w mieszankach dla świń może korzystnie oddziaływać na zachowanie świń, wrażliwość na stres i jakość mięsa, poprzez poprawę barwy, zmniejszenie wycieku soku mięsnego, podwyższenie kwasowości.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eksperymentalna weryfikacja algorytmów sterowania zrzutem spadochronowym z wykorzystaniem GPS
Control algorithms of parafoil airdrop with GPS experimental verification
Autorzy:
Kiczyński, K.
Żuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/208678.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
elektronika
spadochron szybujący
GPS
electronics
parafoil
Opis:
Zastosowanie GPS w zrzutach spadochronowych daje liczne korzyści, w tym przede wszystkim zwiększa liczbę dostępnych stref zrzutu oraz znacząco poprawia precyzję dostarczenia ładunku. Wpływa także na bezpieczeństwo samolotu i jego załogi. Wynika to bezpośrednio z czasu przebywania w strefie zrzutu. Długość strefy zrzutu wyznacza się obecnie na co najmniej 500 m. Dla zrzutów wielokrotnych z jednego samolotu długość ta przekracza nawet 1 km. W celu skrócenia tego dystansu możliwe jest wykonanie kilku podejść, ale nie jest to dobre rozwiązanie ze względu na zagrożenie ze strony obrony przeciwlotniczej. Dodatkowo, w celu osiągnięcia dokładności zrzutu lepszej niż 100 m, samolot powinien lecieć na wysokości 150-600 m w zależności od ukształtowania strefy lądowania, rodzaju ładunku i typu spadochronu. Znacznie lepsze parametry uzyskuje się przy zastosowaniu spadochronów szybujących sterowanych sygnałem GPS. Standardowa strefa wielokrotnego zrzutu o długości 1 km umożliwia osiągnięcie strefy lądowania na znacznie mniejszym obszarze. Także wysokość wykonania zrzutu jest znacznie większa, dzięki czemu wzrasta bezpieczeństwo samolotu i załogi. W artykule omówiono kilka algorytmów sterowania zrzutem spadochronowym. Autorzy skupili się szczególnie na dwóch algorytmach sterowania lotem spadochronu - z pojedynczym nawrotem oraz z wieloma nawrotami. Opracowano także metodę pomiaru prędkości wiatru w czasie lotu spadochronu. Opiera się ona na wykonaniu przez spadochron nawrotu o 180º. Szczególną uwagę zwrócono na procedurę lądowania, której algorytm zapewnia maksymalne bezpieczeństwo ładunku przy zetknięciu z ziemią. Opracowane i przeanalizowane algorytmy sterowania lotem zostały zweryfikowane praktycznie. Zbudowano fizykalny model urządzenia do zrzutu sterowanego sygnałami GPS, wykorzystując spadochron szybujący o powierzchni czaszy 24 m² oraz silniki bezszczotkowe prądu stałego do wyciągania linek sterujących. Wykonano 27 zrzutów, z których tylko 2 zakończyły się niekontrolowanym upadkiem na ziemię i zniszczeniem urządzenia. Uzyskano 12 lądowań w strefie poniżej 100 m od punktu docelowego oraz 6 w strefie 100-200 m. Udało się zweryfikować użyteczność algorytmów sterowania na korzyść rozwiązania z pojedynczym zwrotem. Dla tego algorytmu uzyskano 9 lądowań w strefie do 100 m na 14 wykonanych. Dla algorytmu z wieloma zwrotami tylko 3 lądowania na 11 wykonanych miały miejsce w odległości do 100 m od punktu docelowego.
GPS is applied for parachute airdrop systems to reach several main benefits, including an increase in the number of available drop zones and an increase in the cargo's precision, which benefits the user. Parachute airdrop systems with GPS also increase the survivability of the delivery aircraft and its crew. Current drop zones are quite large, 500 meters or more. Airdropping sequential loads (multiple loads aboard a single aircraft) require very long drop zones on the order of 1000 meters, or else the aircraft must make multiple passes over the same area, a tactically unsound thing to do. Furthermore, achieving a high degree of accuracy (less than 100 meters) requires the aircraft to fly at the lowest altitude possible, which can range from 150 meters above ground level to as high as 600 meters, depending on the altitude of the drop zone, the weight of the load, and the number and type of parachutes required. Especially parafoil airdrop systems with GPS can achieve the same or better accuracy from greater heights, allowing the aircraft to drop the load at a much higher, and usually safer, altitude. Furthermore, sequential loads which may require a conventional drop zone as long as 1000 meters can be dropped using GPS parafoil system into a much smaller area. Several algorithms for aerial delivery of payloads with a GPS parafoil system were composed and analyzed in this paper. Authors analysed advantages and disadvantages of two main algorithms for control of parafoil airdrop system using GPS. To improve parameters of designed airdrop system, a method for the wind speed was created. In this method, only one 180 degree return of the parafoil is necessary. An algorithm of the landing procedure was also created and analysed. All created and analysed algorithms were realized by the experiments. There were 27 airdrops of the system including 24 m² parafoil integrated with GPS and a special control unit with brushless DC motors. Only 2 tests were crashed. 12 airdrops finished not far than 100 meters from the desired point of impact, next 6 tests ended in the zone 100-200 meters. As far as the control algorithms are concerned, one-return algorithm appeared better than multi-return one. For the one-return algorithm, 9 tests of 14 finished successfully closer than 100 meters from the desired point of impact. For the multi-return - only 3 of 11 realized.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2011, 60, 1; 351-370
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Hot Implantation on Residual Radiation Damage in Silicon Carbide
Autorzy:
Rawski, M.
Żuk, J.
Kulik, M.
Droździel, A.
Lin, L.
Prucnal, S.
Pyszniak, K.
Turek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1504145.pdf
Data publikacji:
2011-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
61.72.U-
78.30.-j
61.05.Np
63.50.-x
79.20.Rf
81.70.Fy
Opis:
Remarkable thermomechanical and electrical properties of silicon carbide (SiC) make this material very attractive for high-temperature, high-power, and high-frequency applications. Because of very low values of diffusion coefficient of most impurities in SiC, ion implantation is the best method to selectively introduce dopants over well-defined depths in SiC. Aluminium is commonly used for creating p-type regions in SiC. However, post-implantation radiation damage, which strongly deteriorates required electric properties of the implanted layers, is difficult to anneal even at high temperatures because of remaining residual damage. Therefore implantation at elevated target temperatures (hot implantation) is nowadays an accepted method to decrease the level of the residual radiation damage by avoiding ion beam-induced amorphization. The main objective of this study is to compare the results of the Rutherford backscattering spectroscopy with channeling and micro-Raman spectroscopy investigations of room temperature and 500°C $Al^{+}$ ion implantation-induced damage in 6H-SiC and its removal by high temperature (up to 1600°C) thermal annealing.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2011, 120, 1; 192-195
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanocrystal- and Dislocation-Related Luminescence in~Si Matrix with InAs Nanocrystals
Autorzy:
Komarov, F.
Vlasukova, L.
Milchanin, O.
Mudryi, A.
Zuk, J.
Pyszniak, K.
Kulik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1504152.pdf
Data publikacji:
2011-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
78.66.-w
78.60.Fi
Opis:
We have studied the influence of ion implantation and post-implantation annealing regimes on the structural and optical properties of silicon matrix with ion-beam synthesized InAs nanocrystals. (100) Si wafers were implanted at 25 and 500°C, subsequently with high fluences of As and In ions. After implantation the samples were processed by furnace and rapid thermal annealing at 900, 950 and 1050°C. A part of the samples implanted at 25°C was additionally exposed to $H_2^{+}$ ions (100 keV, 1.2 × $10^{16} cm^{-2}$ in terms of atomic hydrogen). This procedure was performed to obtain an internal getter. In order to characterize the implanted samples transmission electron microscopy and low-temperature photoluminescence techniques were employed. It was demonstrated that by introducing getter, varying the ion implantation temperature, ion fluences and post-implantation annealing duration, and temperature it is possible to form InAs nanocrystals in the range of sizes of 2-80 nm and create various concentration and distribution of different types of secondary defects. The last ones cause in turn the appearance in photoluminescence spectra dislocation-related D1, D2 and D4 lines at 0.807, 0.870 and 0.997 eV, respectively.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2011, 120, 1; 204-207
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 42

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies