Yields and quality of green forage from red clover di- and tetraploid forms

The purpose of the study has been to determine the yield, chemical composition and nutritive value of green forage from di- and tetraploid forms of red clover grown in different seed density regimes. The yield of green forage was analysed in the first year of full use, in 2003 and 2004, having cut the plants in the early inflorescence phase (1st cut). In green forage samples, the following were determined: basic chemical composition, concentration of water soluble carbohydrates (WSC), fibre fractions (NDF, ADF and ADL) and macronutrients (P, K, Mg, Ca, Na). The nutritive value of green forage was expressed according to the INRA 1988 system. The yield of green matter from the tetraploid cultivars Bona and Jubilatka was higher than from the diploid cultivars Krynia and Parada. The cultivar Bona distinguished itself by its highest average yield of green matter, dry matter, total protein and net energy. The dry matter content was the most variable green forage quality characteristic. In both years, green forage from the diploid cultivars contained more dry matter than the one made from the tetraploid varieties. At the same time, seed density did not have any significant influence on the differentiation of green forage yields. Green forage from the two diploid cultivars was characterised by a similar energy and protein value and a better fill unit value (better potential intake by ruminants). The concentrations of phorphorus, potassium and calcium in green forage from the diploid forms were slightly higher compared to the tetraploid forms, unlike the level of magnesium, which was slightly lower. Irrespectively of the polidy level, the concentration of macronutrients, except phosphorus, was higher in the first year of the study. Considering the nutritional requirements of animals, green forage from the analysed red clover cultivars was characterised by an inadequate level of magnesium, deficient amount of sodium and an improper Ca:P ratio. The results suggest that diploid forms of red clover can potentially generate a higher nutrititive value than tetraploid ones.

Celem badań było określenie plonowania oraz składu chemicznego i wartości pokarmowej zielonki di- i tetraploidalnych odmian koniczyny czerwonej uprawianej z zastosowaniem różnej gęstości siewu nasion. Plon zielonki analizowano w pierwszym roku pełnego użytkowania w latach 2003 i 2004, po skoszeniu roślin w fazie początku kwitnienia (I pokos). W próbach zielonki oznaczono podstawowy skład chemiczny, zawartość cukrów rozpuszczalnych w wodzie (WSC), frakcje włókna (NDF, ADF i ADL) i makroelementy (P, K, Mg, Ca, Na). Wartość pokarmową zielonki wyrażono według systemu INRA 1988. Plon zielonej masy odmian tetraploidalnych Bona i Jubilatka był wyższy niż odmian diploidalnych Krynia i Parada. Wyróżniała się odmian Bona, dla której stwierdzono najwyższy średni plon zielonej masy, suchej masy, białka ogólnego i energii netto. Cechą jakościową zielonki o największej zmienności była zawartość suchej masy. W obu latach użytkowania zielonka odmian diploidalnych miała wyższą zawartość suchej masy niż zielonka odmian tetraploidalnych. Jednocześnie gęstość siewu nasion nie miała istotnego wpływu na zróżnicowanie plonów zielonki. W przypadku zielonki odmian diploidalnych stwierdzono zbliżoną wartość energetyczną i białkową oraz korzystniejszą wartość wypełnieniową (większa możliwością pobrania przez przeżuwacze). Poziom fosforu, potasu i wapnia w zielonkach odmian diploidalnych był nieznacznie wyższy, a magnezu niższy w porównaniu z odmianami tetraploidalnymi. Niezależnie od poziomu ploidalności odmian koncentracja makroelementów, z wyjątkiem fosforu, była wyższa w pierwszym roku badań. Uwzględniając wymagania pokarmowe zwierząt, zielonka badanych odmian koniczyny miała odpowiedni poziom magnezu, niedoborową ilość sodu oraz niewłaściwy stosunek Ca:P. Uzyskane wyniki wskazują, że odmiany diploidalne koniczyny czerwonej mają możliwości osiągania wyższej wartości pokarmowej niż odmiany tetraploidalne.