Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ścigalska, B." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ocena aktywnosci biologicznej gleby po roslinach regenerujacych monokulture pszenzyta jarego
Autorzy:
Scigalska, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807684.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
pszenzyto jare
rosliny regenerujace
gleby
gorczyca
uprawa roslin
owies
monokultury
aktywnosc biologiczna
bobik
aktywnosc celulolityczna
Opis:
Badania przeprowadzono w 2002 roku w Stacji Doświadczalnej Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Roślin w Mydlnikach k. Krakowa. Oznaczano aktywność biologiczną gleby w obiektach po roślinach regenerujących krótkotrwałą monokulturę (4 lata) pszenżyta jarego. Aktywność biologiczną gleby oznaczono metodą sączków ilościowych [KUŹNIAR 1979]. Jest to metoda wskaźnikowa, określająca aktywność celulolityczną gleby wyrażoną w % rozkładu błonnika. Dwuczynnikowe doświadczenie polowe przeprowadzono na glebie kompleksu żytniego dobrego. Pierwszym czynnikiem była głębokość warstwy ornej (0-10, 10-20 i 20-30 cm). Drugim czynnikiem były rośliny testowe: bobik, owies, gorczyca biała i pszenżyto jare w 5-letniej monokulturze - przyjęte za obiekt kontrolny. Stwierdzono, że porównywane rośliny testowe istotnie różnicowały aktywność celulolityczną gleby w stosunku do wieloletniej monokultury pszenżyta jarego. Zanotowano największą aktywność celulolityczną w warstwie gleby 0-30 cm w wypadku obiektów z uprawą bobiku i gorczycy białej. Niższą aktywność celulolityczną obserwowano w obiektach z uprawą owsa i pszenżyta jarego. Wyniki badań wskazują na duży wpływ regenerujący gorczycy białej, co uwidoczniło się we wzroście zawartości azotu w glebie tych obiektów oraz mniejszym spadkiem węgla organicznego w stosunku do pozostałych obiektów doświadczenia.
Studies were conducted in 2002 at Mydliniki Experimental Station, near Kraków. Soil biological activity was tested on the objects after plants regenerating short (4 years) monoculture of spring triticale. Biological activity of soil was determined by quantitative filter method [KUŹNIAR 1979]. It is an indicative method, determining soil cellulolytic activity as percentage of cellulose decomposition. Two-factor field experiment was conducted on soil of good rye complex. The arable layer depth (0-10, 10-20 and 20-30 cm) was the first factor, and the test plants: faba bean, oats, white mustard and spring triticale in 5 year monoculture (control) constituted the second factor. It was found that compared test crops significantly diversified soil celluololytic activity in comparison with many- year monoculture of spring triticale. The highest celulolytic activity in soil layer 0-30 cm was found after growing white mustard and faba bean. Lower celluololytic activity was observed on the objects where oats and spring triticale were cultivated. The results of studies indicated a considerable regenerative effect of white mustard, what was visible in increased nitrogen concentrations and lower decrease of organic carbon in soil of these objects in relation to the other experimental objects.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 501; 443-450
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of Heavy Metals in the Top Layer of Soils with Triticale Growing Thereon in One-Crop Systems
Zawartość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gleby w uprawie pszenżyta w monokulturach zbożowych
Autorzy:
Ścigalska, B.
Łabuz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389431.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
metale ciężkie
pszenżyto
warstwa orna
monokultura
heavy metals
triticale
arable layer
and one-crop system
Opis:
The research was carried out in the period from 2002 to 2008 on the basis of a strict field experiment located at the Experimental Station of the Department of Soil and Plant Cultivation, University of Agriculture in Krakow, in the locality of Mydlniki near Krakow. A two-factor experiment was set up using a method of random sub-blocks, in 4 repetitions, on a typical, good wheat complex soil of a slightly acid reaction (pHCl = 5.7). Two triticale species were grown: Woltario winter triticale and Matejko spring triticale, using three crop sequences: Norfolk crop rotation, two species, one-crop system with the addition of oats, and one species, one-crop system with the addition of triticale. The objective of the research was to assess the heavy metal contamination level (Cr, Zn, Pb, Cu, Cd, Ni, and Mn) of the top soil layer (0–20 cm) when triticale was grown thereon using a one-crop system method in comparison with the cultivation of triticale using crop rotation. In the soil material, the following was determined: pH, organic matter, and total content of heavy metals. The research experiments showed that the analyzed soil on which triticale was grown during a period of 6 years using a one-crop system was characterized by an averagely higher content of Cr, Zn, Pb, Cu, Ni, and Mn compared with the crop rotation system, and by a higher content of Cd. In the objects, where a two species, one-crop system was applied with oats as a forecrop for triticale, it was reported that the content of Cr, Zn, Pb, Fe, and Ni tended to decrease whereas the Cu content to increase. Except for Cu, the highest increase in the content of heavy metals in the soil was reported for the one species, one-crop system used to grow this cereal.
Badania realizowano w latach 2002–2008 na bazie ścisłego doświadczenia polowego, zlokalizowanego w Stacji Doświadczalnej Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Rooelin Uniwersytetu Rolniczego w Mydlikach koło Krakowa. Dwuczynnikowe doświadczenie założono metodą losowych podbloków, w 4 powtórzeniach, na glebie brunatnej właściwej, kompleksu pszennego dobrego o odczynie lekko kwaoenym (pHKCl = 5,7). Uprawiano dwie odmiany pszenżyta – ozimą Woltario i jarą – Matejko w trzech wariantach następstwa roślin: płodozmian Norfolk, monokultura zbożowa 2-gatunkowa z udziałem owsa i monokultura 1-gatunkowa z udziałem pszenżyta. Celem badań była ocena stopnia zanieczyszczenia wierzchniej warstwy gleby (0–20 cm) Cr, Zn, Pb, Cd, Cu, Fe, Ni i Mn w uprawie pszenżyta w monokulturach zbożowych w porównaniu z uprawą tego zboża w płodozmianie. W materiale glebowym oznaczono: pH, materię organiczną oraz całkowitą zawartość metali ciężkich. Wyniki badań wykazały, że gleba spod uprawy w 6-letniej monokulturze zbożowej pszenżyta charakteryzowała się średnio wyższą w porównaniu z płodozmianem zawartością Cr, Zn, Pb, Cu, Ni i Mn oraz podwyższoną zawartością Cd. W monokulturze 2-gatunkowej w obiektach, gdzie przedplonem dla pszenżyta był owies, obserwowano tendencję do spadku zawartości Cr, Zn, Pb, Fe, Ni i wzrostu zawartości Cu. Natomiast w 1-gatunkowej monokulturze tego zboża zanotowano największy wzrost zawartości metali ciężkich w glebie – z wyjątkiem Cu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 3; 461-467
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies