Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "w starożytności" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Witolorauda Józefa Ignacego Kraszewskiego w twórczości Stanisława Moniuszki
Witolorauda by Józef Ignacy Kraszewski in the Works by Stanisław Moniuszko
Autorzy:
Magdziak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37515140.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stanisław Moniuszko
Józef Ignacy Kraszewski
Witolorauda
„starożytności” litewskie
muzyka i literatura
Lithuanian “antiquities”
music and literature
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie metod adaptacji artystycznej Witoldoraudy Józefa Ignacego Kraszewskiego przez Stanisława Moniuszkę w kantatach mitologicznych Milda, Nijoła i Krumine, a także opisowi związków słowa i muzyki w utworach Moniuszki inspirowanych tą epopeją Kraszewskiego. Na podstawie korespondencji oraz tekstów publicystycznych obydwu twórców omówione zostały kulisy ich współpracy, a także Moniuszkowska wizja sztuki (zwłaszcza muzyki i literatury oraz związków między nimi). Wykorzystane w badaniach źródła są świadectwem stosunku kompozytora do muzycznych opracowań wielkiej poezji, a nawet zawierają jego deklaracje programowe w tym zakresie. Prócz próby zobrazowania konkretnych, retorycznych związków dźwięków ze słowem w opisywanej parze dzieł artykuł zawiera analizę sposobu, w jaki „litewskość” literackiej fantazji Kraszewskiego została oddana w muzyce związanego z Wileńszczyzną Moniuszki. Wnioski płynące z analiz pozwoliły dookreślić i pogłębić rozumienie osobowości twórczej Stanisława Moniuszki. Są także są przykładem realizacji idei powinowactwa sztuk w okresie polskiego romantyzmu.
The article presents an analysis of Stanisław Moniuszko’s artistic adaptation methods of Józef Ignacy Kraszewski’s Witolorauda in the mythological cantatas Milda, Nijoła, and Krumine, alongside an examination of the interplay between words and music in Moniuszko’s compositions inspired by Kraszewski’s epic. Drawing on correspondence and journalistic texts of both artists, the study explores their behind-the-scenes collaboration and Moniuszko’s artistic vision, particularly concerning the relationship between music and literature. The sources utilized in the article serve as a testament to the composer’s approach to setting great poetry to music, encompassing his programmatic declarations on this subject matter. Apart from elucidating specific rhetorical connection between sounds and words in the aforementioned works, the article analyzes how Moniuszko’s music reflected the “Lithuanianness” of Kraszewski’s literary fantasy, given Moniuszko’s own connection to the Vilnius Region. The conclusions derived from this analysis have the potential to delineate and enrich comprehension of the creative persona of Stanisław Moniuszko, while also exemplifying the manifestation of the interconnectedness of the arts during the era of Polish Romanticism.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 371-384
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decision against Abortion in an Ancient Greek Novel (Chariton, Callirhoe 2.8–11)
Autorzy:
Wojciechowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Chariton
Kallirhoe
aborcja w starożytności
kobiety w starożytności
krytyka aborcji
embrion ludzki
sophrosyne
Callirhoe
abortion in antiquity
women in antiquity
criticisms towards abortion
human embryo
Opis:
The article firstly outlines attitudes toward abortion in the Greek pagan world. Against this background, a unique passage from Callirhoe, a Greek novel from the first century AD, is presented. It is the longest ancient text on the subject and the only one that presents the opinions of women (and perhaps is also authored by a woman). These women are Callirhoe, who was sold into slavery, and Plangon, another slave. The article includes a translation of Callirhoe 2.8–11 and discusses its message. The novel cites some justifications for abortion (the unfortunate fate of the prospective slave and his mother; avoiding an unwanted marriage), but speaks of a child, not a fetus. In the end, the protagonist describes abortion as unlawful and ungodly infanticide and states that both the child and its father would have voted for life. The life of the child is more important than the personal virtue of sophrosyne.
Artykuł najpierw szkicuje postawy wobec aborcji w greckim świecie pogańskim. Na tym tle przedstawiony zostaje wyjątkowy fragment z Kallirhoe, powieści greckiej z I wieku po Chr. Jest to najdłuższy tekst antyczny na ten temat i jedyny, który przedstawia opinie kobiet (a może jest też kobiecego autorstwa). Są to mianowicie Kallirhoe, sprzedana do niewoli, i Plangona, inna niewolnica. Artykuł zawiera przekład Kallirhoe 2,8–11 i omawia jego przesłanie. Powieść przytacza pewne usprawiedliwienia aborcji (nieszczęśliwy los przyszłego niewolnika oraz jego matki; uniknięcie niechcianego małżeństwa), ale mówi o dziecku, a nie o płodzie. Ostatecznie bohaterka opisuje aborcję jako nieprawe i bezbożne dzieciobójstwo oraz stwierdza, że zarówno dziecko, jak jego ojciec zagłosowaliby za życiem. Życie dziecka jest ważniejsze od osobistej cnoty sophrosyne.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 3; 33-50
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania Tyberiusza w wybranych regionach jako narzędzie polityki dyplomatycznej w latach 20 p.n.e.–37 n.e.
Tiberius’ Actions in Selected Regions as Instruments of Diplomatic Policy from 20 BCE to 37 CE
Autorzy:
Haba, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731681.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Tiberius
Augustus
Principate
Imperium Romanum
Parthian Empire
diplomacy in antiquity
August
Pryncypat
Królestwo Partów
Tyberiusz
dyplomacja w starożytności
Opis:
This article is devoted to the diplomatic activities of Tiberius which can be divided into two main phases. The first period concerns the time before Tiberius became emperor (20 BCE–14 CE), whilst the second relates to his time as ruler of the Empire (14–37). The composition of the work is geographical, because in some regions Tiberius acted as a diplomatic envoy of Augustus and later as the emperor. The paper discusses his role and how effective his actions were with regards to the following regions: (I) Armenia and Parthia; (II) Pannonia; (III) Germania; (IV) Thrace; (V) Cappadocia, Commagene, Amanus and Pontus; (VI) Greek cities; (VII) Palestine and Syria.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2023, 8; 42-54
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona małoletniego i dziecka w systemie prawnym Kościoła katolickiego
Child Protection in the Legal System of the Catholic Church
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Mazur, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20679004.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
dziecko w starożytności i średniowieczu
wychowanie katolickie
kościelne prawo rodzinne
nadużycia seksualne
małoletnie ofiary
the child in antiquity and the Middle Ages
Catholic education
ecclesiastical family law
sexual abuse
underage victims
Opis:
Celem artykułu jest omówienie kościelnych reform legislacyjnych, które dotyczą małoletnich. Zarys praw należnych dzieciom rozpoczyna się od starożytności, w ramach którego przedstawiono sytuację chrześcijan w społeczeństwie grecko-rzymskim basenu Morza Śródziemnego, w którym obowiązywało prawo rzymskie nie do końca przestrzegane. W artykule odniesiono się do średniowiecza, aby zbadać, czy ustawodawstwo zawierało przepisy prawne dotyczące ochrony małoletnich. Po krótkim historycznym nawiązaniu, Autorzy przedstawili proces ewolucji kościelnego systemu prawnego względem małoletnich, dzieląc go na trzy etapy. Obecny system prawny Kościoła katolickiego wchodzi w czwarty okres ewolucji, dlatego Państwo i Kościół powinni wykorzystywać narzędzia prawne, aby chronić małoletnich i dzieci.
The purpose of this article is to discuss ecclesiastical legislative reforms that affect minors. An outline of the rights due to children begins with antiquity, addressing the situation of Christians in the Greco-Roman society of the Mediterranean basin, where Roman law was in force but not fully respected. The article refers to the Middle Ages to examine whether legislation contained legal provisions for the protection of minors. After a brief historical reference, the Authors presented the process of evolution of the Church’s legal system towards minors, dividing it into three stages. The current legal system of the Catholic Church is entering the fourth period of evolution, and therefore the State and the Church should use legal tools to protect minors and children.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (1); 137-156
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co Potockim kolekcja sztuki, czyli o wystawie Kolekcjonerstwo Potockich w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Autorzy:
Gołąbek, Marta
Paprocka-Gajek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27694398.pdf
Data publikacji:
2023-10-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Potoccy
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Wystawa Starożytności
Karol Minter
kolekcja sztuki
historia muzeum
Opis:
Artykuł omawia założenia, cele oraz efekty nowej ekspozycji stałej zorganizowanej w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, zatytułowanej Kolekcjonerstwo Potockich. Wystawa prezentuje mniej znaną kartę dziejów pałacu wilanowskiego, kiedy właścicielami majątku byli Potoccy: Aleksandra z Lubomirskich i Stanisław Kostka, ich syn Aleksander oraz wnuk August i jego małżonka, Aleksandra z Potockich. Te trzy pokolenia rodu Pilawitów ukonstytuowały nowy, niezwykle istotny rozdział w dziejach dawnej rezydencji królewskiej i magnackiej, tworząc w niej, przez prawie stulecie, Muzeum Sztuki oraz miejsce pamięci o dziejach narodu polskiego. Potoccy gromadzili zbiory artystyczne oraz pamiątki narodowe, a także wprowadzali zmiany w przestrzeni prywatnej rezydencji, aby przystosować ją do celów muzealnych. Konsekwentnie powiększana kolekcja stała się – w myśl idei Potockich – skarbnicą udostępnioną szerokiej publiczności. Za początek publicznej działalności Muzeum uznaje się datę pierwszego wpisu do wilanowskiej Księgi Gości – 5 sierpnia 1805 r. Nowa wystawa podejmuje w swej narracji oraz aranżacji historię muzeum Potockich. Na podstawie przekazów ikonograficznych z XIX oraz początku XX w. przekształcone zostały wnętrza galerii ogrodowych na pierwszym piętrze pałacu. W galerii południowej przypominamy o działającej tu niegdyś Bibliotece, w galerii północnej zaś o ważnym kulturalnym wydarzeniu warszawskim – Wystawie Starożytności z 1856 r. W ramach wprowadzonych zmian powstały nowe przestrzenie ekspozycyjne: Gabinet Historyczny, Gabinet Rycin oraz Gabinet Ikonograficzny. Pierwszy z wymienionych poświęcony jest pamiątkom narodowym, dwa kolejne wnętrza to kameralna przestrzeń ekspozycji obiektów na podłożu papierowym.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attitudes Towards Disabled People from Ancient to the Present Times and inclusive education system in Poland
Postawy wobec osób niepełnosprawnych od starożytności do współczesności i integracyjny system edukacji w Polsce
Autorzy:
Wędzińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050810.pdf
Data publikacji:
2022-03-10
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
postawy
niepełnosprawność
dyskryminacja
izolacja
segregacja
integracja
attitudes
disability
discrimination
isolation
segregation
integration
Opis:
The main objective of this paper is to present the changes which have taken place in people’s attitudes towards the disabled from ancient to the present times. In this paper, I will present the past knowledge and representations of disability that have been fossilized in myths, literature, theatre, folklore, biography, and history. Changes in attitudes towards disabled people will be presented in four groups: attitudes of discrimination and extermination, attitudes of isolation, attitudes of segregation, and attitudes of integration. The last part of the paper will be devoted to the discussion about equal opportunities and the need for the integration of disabled and non-disabled pupils at school.
Głównym celem artykułu jest przedstawienie zmian, jakie zaszły w stosunku do osób z niepełnosprawnościami od starożytności do współczesności. W niniejszym artykule przedstawione zostaną dotychczasowa wiedza i reprezentacje niepełnosprawności, które zostały utrwalone w mitach, literaturze, teatrze, folklorze, biografii i historii. Zmiany postaw wobec osób niepełnosprawnych zostaną zaprezentowane w czterech grupach: postawy dyskryminacji i eksterminacji, postawy izolacji, postawy segregacyjne, postawy integracyjne. Ostatnia część referatu zostanie poświęcona dyskusji o równych szansach i potrzebie integracji uczniów z niepełnosprawnościami i uczniów pełnosprawnych w szkole.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2021, 13; 339-358
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblical Ban on Tattoos (Lev 19:26-28). Background, Context, Meaning and Perspectives
Biblijny zakaz tatuażu (Kpł 19, 26-28). Tło, kontekst, znaczenie i perspektywy
Autorzy:
Sokal, Bartłomiej Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676680.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
tattoo
tattoos in antiquity
tattooing prohibition
polytheistic rituals
theological context of Lev 19:26-28
tatuaż
tatuaże w starożytności
zakaz tatuażu
teologiczny kontekst Kpł 19, 26–28
politeistyczne rytuały
Opis:
The main subject of the paper is a critical evaluation of meaning behind ban on tattoos in Lev 19:26-28 and analysis of historic and cultural contexts of the practice in antiquity. An exempt of Leviticus is deeply entrenched in its context of commandments which forbid imitating religious customs of surrounding cultures and their magical practices, so the research into all of contexts allows reaching main motivation behind the ban and main meaning behind the practice in Israel and in antiquity in general. First step is analysis of motivation for getting tattoos in Israel’s neighboring countries to determine main reasons which led ancient people to tattooing and being tattooed. Then, we undergo a thorough philological and exegetical analysis of bans in vv. 26–28, which allows us to understand perspectives which followed authors of ancient biblical translations. Next, after an overview of rabbinic literature we form main conclusions concerning tattoos practice in Leviticus.
Głównym tematem artykułu jest krytyczna analiza znaczenia zakazu tatuażu zawartego w Kpł 19, 26–28 oraz badanie historycznych oraz kulturowych kontekstów praktyki tatuowania w starożytności. Zapis Księgi Kapłańskiej jest osadzony w kontekście zbioru zakazów praktyk magicznych, imitujących religijne zwyczaje narodów ościennych, w związku z czym analiza kontekstu pozwala dotrzeć do głównej motywacji, która towarzyszyła prawodawcy. Pierwszym krokiem jest analiza motywacji tatuażu w krajach ościennych Izraela, by dalej ustalić główne powody, dla których w starożytności wykonywano tatuowanie ciała. Następnie szczegółowej analizie filologicznej oraz egzegetycznej poddane zostaną zakazy z ww. 26–28, by na tej podstawie prześledzić w kolejnym kroku, jak starożytni tłumacze rozumieli te zakazy. Dalej, po zarysowaniu zagadnienia w literaturze rabinicznej, sformułowane zostały główne wnioski dotyczące praktyki tatuowania w Księdze Kapłańskiej.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 1; 71-96
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powody wędrówek duchowieństwa w świetle postanowień późnoantycznych zgromadzeń biskupich (IV, V wiek)
Causes of clergy mobility in the light of the provisions of the late-classical synods (4th – 5th century)
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31026803.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
chrześcijaństwo antyczne
duchowieństwo IV i V wieku
Kościół starożytny
podróże w starożytności
zgromadzenia biskupie późnego antyku
ancient Christianity
4th and 5th century clergy
ancient Church
travel in antiquity
late-classical synods
Opis:
W artykule zajęliśmy się przyczynami wędrówek późnoantycznego duchowieństwa (IV, V w.), które pojawiały się w kościelnych tekstach normatywnych ustalanych na zgromadzeniach biskupich Cesarstwa Rzymskiego. Poruszyliśmy kwestie powodów wędrówek osób duchownych podzielone na te zgodne z prawem kanonicznym i wszelkie inne wynikające z powodów czy to ambicjonalnych, prestiżowych, niezgadzania się na ekskomuniki, czy to różnych skandali. Kanony ustalane przez synody i sobory były naszym głównym źródłem. Kolekcja tekstów normatywnych jest bogata i można na jej podstawie odtwarzać fragmenty obrazu dyscypliny duchowieństwa (i wielu problemów nękających ówczesnych chrześcijan) w interesującej nas epoce. Temat wędrówek potrzebuje dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych źródeł.
The paper addresses the reasons why the late-antique clergy (4th – 5th century) moved from place to place in the light of ecclesiastical normative texts promulgated at episcopal assemblies of the Roman Empire. At times this mobility had its reasons in the canon law and sometimes in either personal ambition, prestige, disagreement with excommunication, or in various scandals. Canons established by synods and councils were our main source. The collections of normative texts are abundant and from this it is possible to reconstruct the parts of a wider picture of clerical disciplinary issues and of the many problems besetting Christians at that time. The question of clerical mobility needs further research, especially in the analysis of other late antique sources.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 451-468
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów kontaktów polskich i ukraińskich badaczy starożytności w okresie międzywojennym: przypadek Andrija S. Kocewałowa
From the History of Contacts of Polish and Ukrainian Antiquity Researchers in the Interwar Period: the Case of Andriy S. Kocevalov
Autorzy:
Królczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33774017.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Andriy Kocevalov
Lviv
Kharkiv
Soviet Ukraine
classical philology
ancient history
Andrij Kocewałow
Lwów
Charków
radziecka Ukraina
filologia klasyczna
historia starożytna
Opis:
W niniejszym tekście omówiono związki pomiędzy polskimi uczonymi, reprezentującymi Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie oraz Polskie Towarzystwo Filologiczne (w tym zwłaszcza profesorem Ryszardem Ganszyńcem) a filologiem klasycznym i historykiem starożytności z Charkowa – Andrijem S. Kocewałowem. Zaowocowały one ukazaniem się w Polsce prac naukowych pióra Kocewałowa. Rozważania autora rzucają niewątpliwie nowe światło na zagadnienie kontaktów naukowych badaczy antyku z Polski i radzieckiej Ukrainy w okresie międzywojennym, choć oczywiście nie wyczerpują tej problematyki. Stanowią też – w szerszej perspektywie badawczej – przyczynek do analizy zawiłych i trudnych polsko-radzieckich relacji naukowych w okresie dwudziestolecia międzywojennego, a zarazem jednoznacznie świadczą , że pomimo istnienia barier politycznych współpraca pomiędzy uczonymi z obu krajów mogła się rozwijać, choć oczywiście w dosyć ograniczonym wymiarze.
This text discusses the relationship between Polish classical philologists, representing the Jan Kazimierz University in Lwów (today Lviv in Ukraine) and the Polish Philological Society (especially Professor Ryszard Ganszyniec) and Andriy S. Kocevalov, a classical philologist and historian of antiquity from Soviet Ukraine, specifically from Kharkiv. These contacts resulted in the publication of scientific works by Kocevalov in Poland in the interwar period. The author's considerations shed a new light on the issue of scientific contacts between scholars of antiquity from Poland and Soviet Ukraine between the First and Second World Wars, although they obviously do not exhaust the problem. In a broader research perspective, they are also a contribution to the analysis of intricate and difficult Polish–Soviet scientific relations in the interwar period, and at the same time they clearly prove that despite the existence of political barriers, cooperation between scholars from both countries could develop, although obviously in a rather limited dimension.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 431-450
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Democracy as a Tool of Interaction between State and the Public While Counteracting Epidemics: from Antiquity to the COVID-19 Coronavirus Pandemic
Demokracja jako narzędzie interakcji między państwem a obywatelami w trakcie przeciwdziałania epidemiom. Od starożytności aż do czasów pandemii koronawirusa COVID-19
Autorzy:
Fedorenko, Vladislav
Nesterovych, Volodymyr
Fedorenko, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964333.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
demokracja bezpośrednia
państwo
obywatele
epidemia
pandemia
koronawirus COVID-19
participatory democracy
state
public
epidemic
pandemic
coronavirus COVID-19
Opis:
The article examines theoretical and practical problems concerning the realisation of participatory democracy’s potential for forming and implementing state policy on counteracting epidemics. The article is aimed at the study of participatory democracy as a tool of state’s interaction with the public while counteracting epidemics throughout history, from antiquity to the COVID-19 coronavirus pandemic. Comparative, comparative legal, systemic-structural, dialectical, historical and other scientific methods have been employed to examine the issues discussed in the article. The application of the aforementioned methods is conducted on the interdisciplinary scientific basis.
Artykuł bada problemy teoretyczne i praktyczne dotyczące wykorzystania potencjału demokracji bezpośredniej do tworzenia i wdrażania państwowej polityki przeciwdziałania epidemiom. Artykuł nakierowany jest na przestudiowanie demokracji bezpośredniej jako narzędzia interakcji państwa z jego obywatelami podczas przeciwdziałania epidemiom na przestrzeni wieków, od starożytności aż do czasów pandemii koronawirusa COVID-19. W celu zbadania poruszanych kwestii zastosowano metodę porównawczą, porównawczo-prawną, systemowo-strukturalną, dialektyczną, historyczną oraz inne metody naukowe. Zastosowanie wyżej wymienionych metod naukowych opiera się na interdyscyplinarnej podstawie badawczej.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 4; 7-23
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzno-teologiczne źródła muzykoterapii w starożytności i średniowieczu
Philosophical and theological sources of music therapy in antiquity and the Middle Ages
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044475.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
music therapy
philosophy of music
theology of music
king David
St. Hildegard of Bingen
muzykoterapia
filozofia muzyki
teologia muzyki
król Dawid
Hildegarda z Bingen
Opis:
Terapeutyczne znaczenie muzyki jest zagadnieniem wieloaspektowym. Aby zrozumieć jego podstawy istotna jest refleksja o charakterze filozoficznym i teologicznym. Już w starożytności istniało powszechne przekonanie o uzdrawiającym oddziaływaniu muzyki. Świadectwem tego jest spuścizna szkoły pitagorejskiej oraz wielkich myślicieli antycznych, zwłaszcza Platona i Arystotelesa. Ich badaniom zawdzięczamy pierwsze sklasyfikowanie oraz systematyczne wykorzystanie w praktyce określonych rodzajów muzyki, mogących oddziaływać na człowieka. Jednym z podstawowych założeń antycznego pojmowania muzyki było przekonanie, że może nas ona uspokajać, pocieszać, odrywać od codziennych trosk, a także pobudzać i wprowadzać w stan uniesienia, a nawet szału. W ten sposób greccy myśliciele nadali filozoficzne podstawy sięgającemu zamierzchłej starożytności przeświadczeniu o terapeutycznej mocy muzyki i jej związku z medycyną. Sformułowali oni katartyczną (gr. katharsis) koncepcję muzyki jako oczyszczającego lekarstwa dla ludzkiej duszy, nadając jej funkcję etyczną i wychowawczą. Wzmianki o uzdrawiającym charakterze muzyki można odnaleźć również w przekazach biblijnych. Najbardziej znacząca jest tu postać króla Dawida – władcy, wojownika, ale także niezwykle uzdolnionego poety, kompozytora i muzyka, który grą na cytrze uspokajał ataki szału Saula. Starożytna idea muzycznego katharsis, czyli oczyszczenia obejmującego różne aspekty ludzkiego życia, stała się źródłem średniowiecznych koncepcji teologicznych i medycznych, których najbardziej znaczącą reprezentantką jest św. Hildegarda z Bingen.
The therapeutic importance of music is a multi-faceted issue. To understand its basics, a philosophical and theological reflection is essential. Already in antiquity, there was a common belief that music had a healing effect. This is evidenced by the legacy of the Pythagorean school and great ancient thinkers, especially Plato and Aristotle. We owe their research to the first classification and systematic use in practice of certain types of music that can affect humans. One of the basic assumptions of the ancient understanding of music was the belief that it can soothe us, console us, distract us from everyday worries, as well as stimulate and lead us into a state of elation, and even madness. In this way, Greek thinkers gave a philosophical foundation to the ancient antiquity belief in the therapeutic power of music and its relationship with medicine. They formulated a cathartic (Greek katharsis) concept of music as a cleansing medicine for the human soul, giving it an ethical and educational function. Mentions about the healing nature of music can also be found in biblical accounts. The most significant figure here is King David – a ruler, warrior, but also an extremely talented poet, composer and musician, who by playing the zither soothed the attacks of Saul's frenzy. The ancient idea of musical katharsis, i.e. purification involving various aspects of human life, became the source of medieval theological and medical concepts, of which St. Hildegard of Bingen.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 1, 1(29); 123-142
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka w służbie imperium i narodu: casus bizantyjskich fresków w kaplicy Św. Trójcy na Zamku Lubelskim w świetle poglądów rosyjskich historyków (XIX –początek XX wieku)
Art in the Service of Empire and Nation: The Case of Byzantine Frescoes of The Holy Trinity Chapel in Lublin Castle Through the Lens of Russian Historians (19th ‒ Early 20th Century)
Autorzy:
Piccin, Matteo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787955.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kaplica Świętej Trójcy na Zamku Lubelskim
Królestwo Polskie
imperium rosyjskie
nacjonalizm rosyjski
starożytności
Holy Trinity Chapel in Lublin Castle
Kingdom of Poland
Russian Empire
russian nationalism
antiquities
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest refleksja nad nacjonalizmem rosyjskim – jego znaczeniem i zasięgiem terytorialnym, realnym, a także wyobrażonym – w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX w. Jako case study autor wybrał znamienite bizantyjskie freski z początku XV w., które pokrywają wewnętrzne ściany kaplicy Świętej Trójcy na Zamku Lubelskim w Lublinie. Autor stawia sobie pytanie, czy Lublin, ze względu na obecność fresków szkoły ruskiej, odsłoniętych dopiero na początku XX w., był w rozumieniu rosyjskich nacjonalistów miastem o rodowodzie ruskim (rosyjskim) i miał w takim razie ulec rusyfikacji, której sąsiednia Chełmszczyzna doświadczała od co najmniej 30 lat. Gdzie więc była granica nacjonalizmu rosyjskiego? Lublin leżał na granicy z ziemią chełmską, a odkrycie malowideł mogło spowodować zasadniczą rewizję spojrzenia na to miasto jako miasto polskie. Znani intelektualiści polscy, a także rosyjscy archeologowie, historycy i badacze starożytności wzięli udział w debacie wokół pochodzenia fresków i ich genezy. I wojna światowa przerwała wszelkie projekty prac konserwatorskich, a wraz z nimi także próby dalszego odsłaniania „rosyjskości” Lublina.
The purpose of this article is to reflect on Russian nationalism ‒ its significance and territorial range, real and imagined ‒ in the Kingdom of Poland at the turn of the 19th and 20th centuries. As a case study, the author chose the renowned Byzantine frescoes from the early 15th century that cover the inner walls of the chapel of the Holy Trinity in the Lublin Castle. The author considers whether, due to the presence of Ruthenian frescoes, whose uncovering dates back to early 20th century, Russian nationalists understood Lublin as a “Russian” (Ruthenian) city, which would then need to undergo Russification (as had occurred in the neighbouring Chełm region for at least the previous 30 years). Where then was the border of Russian nationalism? Given Lublin’s location on the border with the Chełm land, the discovery of the paintings could have caused a radical reassessment in the perception of the city as Polish. Well-known Polish intellectuals, as well as Russian archaeologists historians and zealous seekers of antiquities took part in the debate about the origin of the frescoes and their attribution. The First World War interrupted all conservation projects, and with them any further attempt at unearthing Lublin’s “Russiannes”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 105-142
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Genesis and History of ius gentium in the Ancient World and the Middle Ages
Geneza i historia ius gentium w starożytności i w Średniowieczu
Autorzy:
Wielgus, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917627.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Ius gentium sięga swoimi korzeniami czasów prehistorycznych. Związane było wówczas z wierzeniami religijnymi i opartymi na nich obyczajami. Przekonanie jednak wcześniejszych autorów, wyrażone chociażby przez Monteskiusza, jakoby wszystkie ludy stosowały prawo narodów, w świetle współczesnych badań okazuje się błędne. W wielu kulturach takie prawo nie występowało. U niektórych prymitywnych narodów jeszcze dziś „obcy” traktowany jest z zasady jak „nieczłowiek”. Prawo narodów stosowali jednak już w czwartym tysiącleciu przed Chrystusem Sumerowie. Występuje ono również w starożytnych kulturach Babilonii, Egiptu, Indii i Chin. Starożytni Grecy stosowali je tylko do tych ludzi, z którymi łączył ich wspólny język, kult religijny, igrzyska olimpijskie itp. Niegreków traktowali jako naturalnych wrogów. Rozwój i precyzacja ius gentium dokonały się w starożytnym Rzymie, gdy stał się imperium o światowym zasięgu i wchłonął liczne narody. Prawo to obejmowało zespół norm regulujących prawne stosunki między Rzymianami a obcymi. Z biegiem czasu ulegało ewolucji. Gaius (II w. po Chr.) rozróżnił ius civile – prawo ustanowione przez określony naród dla siebie – od ius gentium, tj. prawa ustanowionego przez wszystkich ludzi w oparciu o naturalny rozum (naturalis ratio). Rozróżnienie powyższe przyjęli i rozwinęli prawnicy średniowieczni, którzy ius gentium uznali za synonim prawa uniwersalnego. Przyjmując z greckiej tradycji rozróżnienie między ius gentium a ius naturae, liczni autorzy rzymscy, zwłaszcza stoicy (Cycero, Marek Aureliusz), a także wcześni Ojcowie Kościoła, utożsamiali prawo narodów z prawem natury. Byli jednak także tacy, którzy te dwa prawa sobie przeciwstawiali (Ulpianus, †228), stwierdzając, że ius gentium dotyczy wyłącznie rodzaju ludzkiego, podczas gdy ius naturae rozciąga się na wszystkie żywe istoty. Po upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego Kościół rozwinął system prawny zwany prawem kanonicznym. Nie było ono ani prawem narodowym, ani międzynarodowym. Miało charakter prawa ponadnarodowego, dotyczącego wszystkich chrześcijan. Ze względu na uniwersalny – politycznie i społecznie – charakter ówczesnego Kościoła, prawo kanoniczne regulowało nie tylko życie wewnątrzkościelne, lecz także stosunki międzynarodowe, zwłaszcza w odniesieniu do wojny i pokoju. Kościół wykorzystywał prawo kanoniczne i sankcje, które mu ono dawało, do łagodzenia obyczajów i do eliminacji różnego rodzaju wojen, w tym zwłaszcza tzw. wojen prywatnych, które stanowiły szczególnie dotkliwą plagę średniowiecznych społeczeństw Zachodniej Europy. W tym celu pod karą ekskomuniki proklamował tzw. Boży pokój i zakazywał używania do walki broni szczególnie groźnej i podstępnej, a mianowicie kusz i łuków. Średniowieczne ius gentium było więc głęboko zakorzenione w prawie kanonicznym, chociaż pozostawało również pod dużym wpływem chrześcijańskich teorii teologicznych i filozoficznych. Myślicielami, którzy wywarli znaczący wpływ na jego oblicze i rozwój, zwłaszcza w odniesieniu do tzw. doktryny wojny sprawiedliwej oraz do pokoju między narodami, byli: św. Augustyn, Tertulian, Orygenes oraz Izydor z Sewilli (†636), który zmodyfikował Gaiusową definicję ius gentium, dodając, że uniwersalność prawa narodów będzie zachowana, jeśli zaakceptują je „prawie” wszystkie narody. Ius gentium w ujęciu Izydora obejmowało nie tylko sprawy wojny i pokoju, lecz także takie zagadnienia, jak tworzenie i zbrojenie baz wojskowych, niewola, przymierze, układ pokojowy, zawieszenie broni, nietykalność posłów itp. Ujęcie Izydora włączone zostało do Dekretu Gracjana (1150). Franciszkańscy uczeni średniowieczni, podejmujący rozważania na ten temat (np. Aleksander z Hales i Bonawentura), nawiązywali do myśli św. Augustyna. Dominującą jednak w XIII w. opcją stała się teoria ius gentium w ujęciu Tomasza z Akwinu, który korzystając z teorii prawa narodów św. Augustyna oraz Izydora z Sewilli, wniósł do niej nowe ujęcie, a doktrynę wojny sprawiedliwej wprowadził na stałe do teologii moralnej. Korzystając z dorobku swoich poprzedników, tematem wojny sprawiedliwej zajmowali się w sposób szczególny następujący autorzy średniowieczni: Rajmund z Pennafort, Wilhelm z Rennes, papież Innocenty IV, Henryk de Segusio (Hostiensis), Marcin Polak z Opawy, Oldradus de Ponte, Ioannes de Lignano, Bartolus, Baldus, Idzi Rzymianin, Augustyn z Ankony, Dante, Wilhelm Ockham, Marsyliusz z Padwy, Jan Quidort, Piotr Dubois i inni. Godna szczególnej uwagi jest kontrowersja na temat wojny oraz traktowania przez chrześcijan pogan i innych niewiernych, która to kontrowersja wystąpiła między Innocentym IV – przyznającym niechrześcijanom takie same prawa, jakie mają chrześcijanie – a Henrykiem de Segusio, który uważał, że poganie nie mają prawa do posiadania rodziny, własności prywatnej i własnego państwa. Trzeba zaznaczyć, że polscy średniowieczni uczeni (Stanisław ze Skarbimierza, Paweł Włodkowic i inni) jednoznacznie opowiadali się za stanowiskiem Innocentego IV. Duże znaczenie dla rozwoju średniowiecznego ius gentium miały także różne teorie usiłujące rozwiązać kwestię określenia właściwej relacji między Kościołem a Cesarstwem, papieżem a cesarzem. W XIV w. opracowano trzy główne teorie na ten temat: opcję papieską (Idzi Rzymianin, Augustyn de Ancona), przyznającą papieżowi absolutną władzę duchową i świecką; opcję Dantego, prezentującą ideologię Hohenstaufów poszukującą równowagi między władzą papieża i cesarza; oraz opcję Ockhama i Marsyliusza z Padwy, przyznających całą władzę świecką narodowi, a duchowną wspólnocie wiernych. Interesujący wkład do teorii prawa narodów wniósł także Piotr z Dubois (†1312), który domagał się ustanowienia powszechnego pokoju w obrębie całego chrześcijaństwa. Pokój ten winien zapewnić specjalny trybunał powołany przez specjalnie zwołany sobór, w którym winni wziąć udział wszyscy liczący się dostojnicy chrześcijańscy – zarówno kościelni, jak i świeccy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1999, 47, 2; 335-351
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рецепция античности в творчестве авторов литературного объединения «Беловежа»
Reception of antiquity in the works of the authors of the «Białowieża» literary group
Recepcja starożytności w twórczości autorów stowarzyszenia literackiego «Białowieża»
Рэцэпцыя антычнасці ў творчасці аўтараў літаратурнага аб’яднання «Белавежа»
Autorzy:
Ламм, Мария
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932676.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
Classical antiquity
Sokrat Janowicz
Michał Androsiuk
Jan Czykwin
Mira Łuksza
classical metacode
dialogue of cultures
Starożytna Grecja
klasyczny metakod
dialog kultur
Античность
Сократ Янович
Михал Андросюк
Ян Чиквин
Мира Лукша
классический метакод
диалог культур
Антычнасць
Сакрат Яновіч
Міхал Андрасюк
Ян Чыквін
Мiра Лукша
класічны метакод
дыялог культур
Opis:
The article is devoted to the study of the reception of antiquity in the works of Belarusian writers in Bialystok. The main directions of the reception of antiquity in the Belarusian literature of the twentieth century, the productive models of the appeal of Belarusian authors in Poland to the comprehension of classical metacodes are considered. The topic of antiquity is not the main one for the work of Bialystotsky authors, thanks to this it was possible to expand the coverage of authors, analyze the work of writers belonging to different generations and characterize two characteristic directions of the reception of antiquity: folklore and book, based on two ideas about the development of Bela¬rusian literature. The reception of antiquity is regarded as an important part of the Belarusian-Polish interethnic and intercultural dialogue.
Artykuł poświęcony jest badaniu recepcji starożytności w twórczości pisarzy białoruskich w Białymstoku. Rozważane są główne kierunki recepcji antyku w literaturze białoruskiej ХХ wieku, produktywne modele apelu autorów białoruskich w Polsce do rozumienia klasycznych metakodów. Temat staro-żytności nie jest głównym tematem twórczości białostockich autorów, dzięki temu udało się rozszerzyć zasięg autorów, przeanalizować twórczość pisarzy należących do różnych pokoleń i scharakteryzować dwa charakterystyczne kierunki recepcji starożytności: folklor i książka, oparta na dwóch koncepcjach rozwoju literatury białoruskiej. Recepcja starożytności jest uważana za ważną część białorusko-polskiego dialogu międzyetnicznego i międzykulturowego.
Статья посвящена изучению рецепции античности в творчестве бело-русских писателей Белостока. Рассматриваются основные направления рецепции античности в белорусской литературе ХХ в., продуктивные модели обращения белорусских авторов в Польше к осмыслению классических метакодов. Тема античности не является основной для творчества белос-тоцких авторов, благодаря этому была возможность расширить охват авто-ров, проанализировать творчество литераторов, принадлежащих к различным поколениям и охарактеризовать два характерных направления рецепции античности: народно-фольклорное и книжное, основывающихся на двух представлениях о пути развития белорусской литературы. Рецепция античности рассматривается как важная часть белорусско-польского межнационального и межкультурного диалога.
Артыкул прысвечаны вывучэнню рэцэпцыі антычнасці ў творчасці бела-рускіх пісьменнікаў Беласточчыны. Разглядаюцца асноўныя напрамкі рэцэпцыі антычнасці ў беларускай літаратуры ХХ ст., прадуктыўныя мадэлі звароту беларускіх аўтараў у Польшчы да асэнсавання класічных метакодаў. Тэма антычнасці не з'яўляецца асноўнай для творчасці беластоцкіх аўтараў, дзякуючы гэтаму была магчымасць пашырыць ахоп аўтараў, прааналі-заваць творчасць літаратараў, якія належаць да розных пакаленняў і ахарак-тарызаваць два характэрныя кірункі рэцэпцыі антычнасці: народна-фальклорны і кніжны, якія грунтуюцца на двух уяўленнях аб шляхах развіцця беларускай пісьменнасці. Рэцэпцыя антычнасці разглядаецца як важная частка беларуска-польскага міжнацыянальнага і міжкультурнага дыялогу.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2021, 21; 121-132
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjomat extra ecclesiam nulla salus w starożytności chrześcijańskiej
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131915.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
salvation
baptism
Church
Origen
Cyprian
Augustine
Opis:
The axiom extra eccelsiam nulla salus occurred in the utterances of many early Christian authors. The study examines three of them: Origen, St. Cyprian and St. Augustine. They were convinced that there was no salvation outside the Church because for them the two ideas: the Church and salvation were closely interconnected. As regards the meaning of salvation, it was not a subject of dispute in the Church of the first centuries, but such was not the case with the concept of the Church, which was to subsist in unity, guard the deposit of the Truth and maintain the unbroken apostolic succession. These criteria were by no means fulfilled by schismatics and heretics, so they could offer neither salvation nor valid baptism for the forgiveness of personal sins.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 93-103
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies