Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "visual culture" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 101
Tytuł:
Awareness of K-Culture Among Polish University Students and Preferred Teaching Methods
Autorzy:
Moon, Hyoung-Jin
Nam, Jong-ho
Juszczyk-Frelkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311706.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish university students
K-culture
audio-visual teaching method (ATM)
language and culture teaching method (LCTM)
Opis:
This study explores the most preferred and effective teaching methods for Korean language and culture for university students. Statistical analysis of awareness of the Korean language, history, and culture was conducted. It tested differences in students’ knowledge about Korea dependently on a teaching method and sociodemographic variables. The study investigated is there a dependency between favourite teaching methods of K-culture and analogical methods using K-pop, K-drama, and K-food. The main research tool was the survey conducted among 70 students studying Korean language and culture at the University of Silesia in Katowice, Poland. The study’s statistical analyses employed the IBM SPSS Statistics 29.0 package, used for analysing basic descriptive statistics, r Pearson and rho Spearman correlation analyses, and t Student test for independent variables. The analysis proves that the students do not differ in terms of knowledge about Korea in relation to a preferred and effective teaching method.
Źródło:
The New Educational Review; 2023, 73; 95-108
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Ukrainian Visual Culture on the Way to the International Cultural Space
Współczesna ukraińska kultura wizualna w drodze do międzynarodowej przestrzeni kulturowej
Autorzy:
Bakirov, Bil
Petrenko, Dmytrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37479807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ukraińska kultura wizualna
sztuka współczesna
fotografia konceptualna
instalacja
kino dokumentalne i fabularne
Ukrainian visual culture
contemporary art
conceptual photography
installation
documentary and fiction films
Opis:
The article is devoted to the visual culture of Ukraine since independence. It pays special attention to the trends and phenomena of contemporary Ukrainian visual culture that have entered the context of world culture through recognition on international cultural platforms (competitions, festivals, biennials, etc.). The considerations concern the development of various trends in contemporary Ukrainian art, which use various artistic media: photography, installation, performance and film. In particular, Ukrainian conceptual photography was the most interestingly represented by several generations of photographers of the Kharkiv School, who combined radical bodily imagery and social criticism. The Ukrainian installation is represented by the works of artists of the REP (Revolutionary Experimental Space) group, which is focused on the unity of art and politics and considers artistic creation as a political act. An interesting sub-direction of the installation is the video installation, which delivers an original combination of contemporary Ukrainian artists with site-specific art and artistic means of reflecting on the traumas inflicted on Ukrainian society by the war. The article pays special attention to the development of contemporary Ukrainian cinema. The author demonstrates the connection between the work of contemporary Ukrainian filmmakers and the traditions of Ukrainian poetic cinema. In addition, other trends in Ukrainian cinema are identified: the experimental search for a new film language, the development of documentary cinema, on top of the convergence of fiction and non-fiction artistic languages in the work of contemporary Ukrainian filmmakers. The dominant issues of contemporary Ukrainian films selected for screening at leading European film festivals are identified: inclusiveness, reflection on Ukrainian history, war trauma, psychological rehabilitation of combatants, etc.
Artykuł poświęcony jest ukraińskiej kulturze wizualnej od czasu uzyskania niepodległości. Tekst zwraca szczególną uwagę na trendy i zjawiska współczesnej ukraińskiej kultury wizualnej, które weszły w kontekst kultury światowej poprzez zdobycie uznania na międzynarodowych platformach kulturalnych (konkursy, festiwale, biennale itp.). Badany jest rozwój różnych trendów we współczesnej sztuce ukraińskiej, które wykorzystują rozmaite media artystyczne: fotografię, instalację, performance i kino. W szczególności ukraińska fotografia konceptualna była najciekawiej reprezentowana przez kilka pokoleń fotografów szkoły charkowskiej, którzy łączyli w swoich pracach radykalne obrazy ciała z krytyką społeczną. Ukraińską instalację reprezentują prace artystów z grupy REP (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna), która koncentruje się na jedności sztuki i polityki oraz traktuje twórczość artystyczną jako akt polityczny. Interesującym podkierunkiem jest instalacja wideo, będąca oryginalnym połączeniem współczesnych ukraińskich artystów ze sztuką site-specific i odzwierciedlająca traumy zadane ukraińskiemu społeczeństwu przez wojnę. Artykuł zwraca szczególną uwagę na rozwój współczesnego kina ukraińskiego. Pokazuje związek między twórczością współczesnych ukraińskich filmowców a tradycjami ukraińskiego kina poetyckiego. Ponadto zidentyfikowano inne trendy w kinie ukraińskim: eksperymentalne poszukiwanie nowego języka filmowego, rozwój kina dokumentalnego oraz konwergencję artystycznych języków fikcji i non-fiction w twórczości współczesnych ukraińskich filmowców. Zidentyfikowano dominujące tematy współczesnych ukraińskich filmów wybranych do pokazów na wiodących europejskich festiwalach filmowych: inkluzywność, refleksja nad ukraińską historią, trauma wojenna, psychologiczna rehabilitacja bojowników itp.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 91-110
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expansion as a Culture-Creating Principle of Post-Modernity: Semantic Contexts and Aesthetic Practices
Autorzy:
Marchenko, Oleksii
Pushonkova, Oksana
Gladun, Olha
Kolomiiets, Olena
Protsyshyn, Volodymyr
Pianzin, Serhii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18752531.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
postmodernity
expansion
paradigm of visual culture
aestheticisation
aesthetic practices
modern art
creativity
identity
Opis:
Aim. The purpose of the study is to analyse the structural aspects of expansion, which find expression in cultural metaphors and philosophical concepts, the transformation of the content of which is evidence of the emergence of new aesthetic practices. Methods. The research methodology involves the use of a systemic approach and such methods as analytical, comparative, axiological, and hermeneutic to understand the patterns of formation of paradigms of visual culture and contexts of expansion in postmodern culture. Results. The metaphor of glass during the 20th century loses its meaning as a source of the effects of refraction of reality in perception, the excessive complexity of which forms a tendency for simplifying and zeroing. The expansion becomes an important principle of cultural dynamics, extends to space and time, communication and identity in the world of the rapid circulation of information and its instant obsolescence. The patterns of expansion are observed in the processes of aestheticisation and aesthetic experience as the breaking out of form, perspective, perception and inclusion of the Self in the profound contexts of collective practices. Conclusions. Through mastering new sensual modalities in the photo, film reality, and the latest Internet technologies, there is an expansion of perception as an expansion of media. Therefore, at the level of identity the practices of focus, concentration, and slow contemplation gain importance. In the cultural aspect, the expansion enables a return to tradition in a new capacity.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2023, 14, 2; 57-77
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstrukcje kobiecości w polskim filmie [] Szkic do analizy
Constructions of Femininity in Polish Film [] A Draft Analysis
Autorzy:
Chudzicka-Dudzik, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37496299.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kobieta w kulturze wizualnej
wizerunki kobiet
film polski
woman in visual culture
women’s representation
Polish film
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie obrazu kobiety w polskiej kinematografii na tle najważniejszych przemian polityczno-gospodarczych oraz kulturowych w kraju, począwszy od niestabilnych lat międzywojennych, poprzez okres komunizmu, aż do w pełni demokratycznego państwa o gospodarce wolnorynkowej. Autorka dowodzi, że społeczne pojmowanie kobiecości poddawane jest procesowi rekonstruowania lub modyfikowania zawsze wtedy, gdy zmieniają się realia historyczne i obyczajowe, a będące efektem owej rekonstrukcji reprezentacje kobiecości stają się definicją, według której funkcjonują pożądane i akceptowane w danej społeczności modele kobiety. Zjawisko to jest szczególnie widoczne na przykładzie kultury polskiej, której przemiany dokonywały się dotąd w cieniu politycznych transformacji, a dla której ważnym nośnikiem wartości pozostaje kino. Podjęta w artykule analiza nie tylko pokazuje, jak zmieniający się kontekst społeczno-historyczny kształtował kulturowe wizerunki kobiet i sposób rozumienia kobiecości przez polskich twórców filmowych, ale również określa najważniejsze i najbardziej typowe dla polskiej kultury konstrukcje kobiecości i kobiece wzorce osobowe.
The article aims to analyse the representation of women in Polish cinematography against the background of crucial political, economic and cultural transformations in the country, starting from the unstable interwar years, through the communist period, to a fully democratic state with a free market economy. The author argues that the social perception of femininity is modified whenever historical realities and social conventions change. Those reconstructed models of womanhood provide a defining framework for women’s expected and acceptable behaviours and attitudes in a given community. This has been particularly evident in Poland, where cultural transformations have constantly been intertwined with political and economic changes, while cinema remains a vital medium to convey cultural values and raise important social issues. The study examines how the changing socio-historical context has shaped the category of womanhood in Polish (film) culture and discusses the most distinctive constructions of femininity and female role models it has developed.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 145-158
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka artystyczna (sztuki teatralne, plastyczne, muzyczne i estradowe) w dodatku „Życie i Kultura” dziennika „Głos Szczeciński” (1951–1956). Część II
Artistic critique (theater, visual arts, music, and entertainment) in the supplement “Życie i Kultura” of “Głos Szczeciński” newspaper (1951–1956). Part 2
Autorzy:
Olechowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146511.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
artistic critique
socialist realism in art
press in the People’s Republic of Poland (PRL)
culture in Szczecin
Życie i Kultura
Głos Szczeciński
krytyka artystyczna
socrealizm w sztuce
prasa w PRL
„Głos Szczeciński”
„Życie i Kultura”
kultura w Szczecinie
Opis:
Ukazujący się w latach 1956–1957 cotygodniowy dodatek „Życie i Kultura” do „Głosu Szczecińskiego”, organu prasowego KW PZPR w Szczecinie – jest ważnym źródłem społecznych i politycznych uwarunkowań życia artystycznego Szczecina, świadectwem aktywności pewnych grup społeczności (publicystów oraz środowisk artystycznych) w tworzeniu regionalnej tożsamości kulturowej. Założeniem artykułu jest wypełnienie luki badawczej związanej z obecnością na łamach periodyku krytyki artystycznej. W drugiej części opracowania zaprezentowano krytykę sztuk plastycznych, muzycznych i estradowych na łamach periodyku w dwóch okresach – socrealizmu, kiedy podlegała dominacji wytycznych polityki kulturalnej; oraz w pierwszej fazie tzw. ducha odnowy, będącej zapowiedzią liberalizacji w obszarze kultury.
The weekly supplement “Życie i Kultura”, published from 1956 to 1957 in “Głos Szczeciński”, the press organ of the Polish United Workers’ Party (KW PZPR) in Szczecin, is an important source for understanding the social and political conditions of Szczecin’s artistic life. It also serves as evidence of the activities of certain community groups (journalists and artistic circles) in shaping the regional cultural identity. The article’s aim is to fill a research gap related to the presence of artistic critique in this periodical. In the second part of the study, critiques of visual arts, music, and entertainment in the aforementioned periodical are presented in two eras: the era of socialist realism when it was dominated by cultural policy guidelines, and in the initial phase of what was known as the „spirit of renewal,” which foreshadowed cultural liberalization.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 380-405
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O ilustracji literatury dla dzieci Janusza Korczaka
On the illustration of Janusz Korczak’s children’s literature
Autorzy:
Boguszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Libron
Tematy:
Janusz Korczak
wychowanie estetyczne
książka obrazkowa
ilustracja książkowa
kultura wizualna
dziecko
aesthetic education
picture book
book illustration
visual culture
child
Opis:
Opracowanie poświęcone jest twórczości ilustratorskiej do utworów literackich Janusza Korczaka oraz książkom obrazkowym związanym z życiem J. Korczaka. Zaprezentowano wybór polskich, reprezentatywnych, najpopularniejszych ilustracji dla młodego czytelnika, Dokonując ich syntetycznej analizy formalnej, uwzględniono publikacje ukazujące się od lat międzywojennych aż po czasy współczesne, w których obecna jest książka obrazkowa. Zastosowano opis charakterystyczny dla naukowych badań jakościowych.
The study highlights the illustrator’s creativity in the literary works of Janusz Korczak and picture books related to the life of J. Korczak. A selection of Polish most popular illustrations for young readers has been presented as well as synthetic formal analysis has been carried out. The selection of books ranges from the publications from early afterwar period until the present day, when there appears a picture book. A description characteristic of scientific qualitative research has been used.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2023, 1, 20; 85-99
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence of Bauhaus Aesthetics and Ideology on the Formation of the Contemporary Artistic and Design Culture
Autorzy:
Zeleniuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050985.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
innovation
functionality
synthesis of art and design
visual communication
industrial design
architecture
practicality
modernism
Opis:
In the scientific article, the author explores the influence of Bauhaus aesthetics and ideology on the formation of contemporary artistic and design culture. It is noted that Bauhaus, which operated during the interwar period in Germany, became a key moment in world culture, promoting innovative approaches and the synthesis of art and design. The article discusses key aspects of Bauhaus, its influence, and relevance to contemporary art, architecture, and design. The progressive ideas of this school, such as the synthesis of art and design, experimental approach, functionalism, and visual communication, are considered in the context of their impact on the development of the artistic and design sphere. The school advocated for the combination of different art forms, the creation of functional and simple forms, and the use of new materials and technologies. Artists inspired by these ideas use the synthesis of art and design to create innovative works. They experiment with forms, materials, and concepts to create unique visual impressions. Contemporary artistic culture reflects the diversity of Bauhaus, adapting its principles to the challenges and opportunities of the 21st century. In addition to art, the author also examines the influence of Bauhaus on contemporary design. The ideas of functionalism and industrial design, emphasizing simplicity and purity of forms, have become the basis for present-day designers. Creating objects that meet the needs of modern life is an essential part of contemporary design trends. The article also investigates how Bauhaus influences architecture. Bauhaus representatives believed that architecture should be functional while embodying aesthetic principles. This concept is reflected in contemporary architectural trends, where simplicity of form and the use of new materials and technologies combine with the desire to create a functional and aesthetic environment. In the conclusions, the author emphasizes the importance of Bauhaus in shaping contemporary artistic and design culture. The influence of Bauhaus is manifested in an open, experimental approach to creativity, the use of new materials and technologies, and a focus on the functionality and simplicity of forms. Bauhaus ideas continue to inspire artists, architects, and designers, contributing to the development of contemporary art and design. All of this highlights the relevance and significance of Bauhaus in the modern world, where the traditions of the past and the innovations of the present come together to create a new dimension of art and design.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2023, 8(1); 63-69
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art
Kultura wizualna selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”. Problematyka selfie w sztuce współczesnej
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37262194.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura wizualna
sztuka współczesna
selfie
tożsamość wizualna
koncepcja biowładzy
potulne ciała
obraz
ORLAN
visual culture
contemporary art
the selfie
visual identity
the biopower concept
the docile bodies
an image
Opis:
The essay attempts to outline the issues of the visual culture of the selfie from the perspective of “visual identity” that has referred to contemporary art. In this paper, I analyze examples of the following artworks: The Reincarnation of Saint ORLAN by the French artist ORLAN, the Bodies© INCorporated website, designed by Victoria Vesna, The Little Revenge from the Periphery by José Bedia Valdés, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists and Autoportraits by Samuel Fosso. In addition, this paper is focused on an analysis of the “biopower” concept which refers to Michel Foucault’s “docile bodies.” This concept is based on the neoliberal power process over the production of living beings and exercising control over them is an updating of the development of political, democratic, and economic institutions, as well as information and biocybernetic technologies. The “docile bodies” concept strengthens the conviction of the bodies must become the object of biopower interventions for the “perfect body” concept to act upon the strictly defined appearance of the body consistent with the standards and norms of “beauty” adopted by visual culture. In this situation, the selfie and photographic images produce homogeneous images, which function as “ideological texts” making our “visual identity” and self-image. This concept is given a lot of considerable space in this paper because the selfie can be regarded as an “personality identity” shaping the visual appearance of our bodies. In the essay’s conclusion, I claim that the visual culture of the selfie seems to be an aesthetic phenomenon shaped by a visual medium such as digital photography. However, photography does not is the key medium of the selfie. My analyses were aimed at showing that this role plays an “image,” no matter how it can be understood.
Esej jest próbą nakreślenia problematyki kultury wizualnej selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”, która odnosi się do sztuki współczesnej. W niniejszym artykule analizuję przykłady następujących dzieł sztuki: The Reincarnation of Saint ORLAN francuskiej artystki ORLAN, strona internetowa Bodies© INCorporated, zaprojektowana przez Victorię Vesna, The Little Revenge from the Periphery José Bedia Valdésa, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists i Autoportraits Samuela Fosso. Ponadto niniejszy artykuł koncentruje się na analizie koncepcji „biowładzy”, która odnosi się do „podatnych ciał” Michela Foucaulta. Koncepcja ta opiera się na neoliberalnym procesie władzy nad produkcją istot żywych i sprawowaniem nad nimi kontroli. Jest aktualizacją rozwoju instytucji politycznych, demokratycznych i ekonomicznych, a także technologii informacyjnych i bio-cybernetycznych. Koncepcja „podatnych ciał” wzmacnia przekonanie, że ciała muszą się stać przedmiotem interwencji biowładzy, aby koncepcja „ciała idealnego” oddziaływała na ściśle określony wygląd ciała zgodny z przyjętymi przez kulturę wizualną standardami i normami „piękna”. W tej sytuacji media i obrazy fotograficzne wytwarzają jednorodne obrazy, które funkcjonują jako „teksty ideologiczne” tworzące naszą „tożsamość wizualną” i obraz siebie. Koncepcji tej poświęcono w tym artykule bardzo dużo miejsca, ponieważ selfie można traktować jako „tożsamość osobistą”, kształtującą wizualny wygląd naszych ciał. W podsumowaniu eseju twierdzę, że kultura wizualna selfie wydaje się zjawiskiem estetycznym ukształtowanym przez medium wizualne, jakim jest fotografia cyfrowa. Fotografia nie jest jednak kluczowym medium selfie. Moje analizy miały na celu pokazanie, że funkcję tę pełni „obraz”, bez względu na to, jak może być rozumiany.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 201-226
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creatively rethinking the augmented Society of the Spectacle. A discussion on art and the political
Autorzy:
Grubišić, Daniela
Manfredini, Manfredo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407826.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Public space
Emancipatory artistic practice
The Society of the Spectacle
Hegemonic Culture
The Right to the City
Carnivalesque distribution of the sensible
Public art installation
Visual art film
Opis:
Radical structural transformations of the public realm in our post-civic urban condition progressively reduce relationality and negate the Right to the city. Fifty years after Debord’s Real Split, the ever-accelerating abstractive effects of the Society of the Spectacle impose a radical redress of the critical theory informing its interpretation. This paper discusses a film on the creative work of Daniela Grubisic, documenting daily detournement practices of public space subversion-by-sublation. An initial analysis of her sculptural work that deconstructs abstractive conditions of domination to reestablish instances of emancipatory relational resonance is followed by an exploration of her filmic work that reverses emplaced annihilating conditions. Finally, a critical evaluation of the combined capacity of these established rich relational intensities foregrounds its effectiveness in engaging multiple actants in formulating effective counter-hegemonic cultural practices.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2022, 17, 375; 91-103
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak „widzą” niewidomi?
How Do Blind People “See”?
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130729.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
osoby niewidome
podmiot wizualny
reprodukcja
nowa wizualność
społeczne widzenie
zdarzenie wizualne
podmiot fraktalny
bioobrazy
studia kultury wizualnej
The Passing Billa Violi
blind people
visual subject
reproduction
new visuality
social seeing
visual event
fractal subject
biopictures
Visual Culture Studies
Bill Viola’s The Passing
Opis:
Artykuł porusza problematykę nowej widzialności i reprodukcji pola społecznego „widzenia” u osób niewidomych jako „podmiotów wizualnych” w perspektywie studiów kultury wizualnej. Przyjmując założenie, że kultura wizualna pociąga za sobą rozważania na temat ślepoty, niewidzialnego, niewidomego w perspektywie społecznej, autor śledzi, w jaki sposób niewidomi funkcjonują jako podmioty wizualne w społeczeństwie wizualnym, czyli osoby konstytuujące aktywny społecznie środek wzroku (niezależnie od jego biologicznej zdolności widzenia) oraz jako efekt szeregu kategorii podmiotów wzrokowych. W tym kontekście Nicholas Mirzoeff odwołuje się do przykładu niewidomych, którzy na początku ery panoptycznej stali się przedmiotem społecznej troski państwa, co doprowadziło do powstania instytucji państwowych dla niewidomych. Panoptyzm stworzył niewidomych jako „naturalny” cel społeczeństwa, państwa i troski, właśnie dlatego, że „widzenie” i „bycie widzianym” stały się problematyczne w trosce dyscyplinarnego państwa narodowego. W eseju The Question of Cultural Identity Stuart Hall wyróżnia trzy typy podmiotów: oświeceniowy, socjologiczny i postmodernistyczny. Odniesienie do racjonalnego podmiotu dotyczy także osób niewidomych. Mitchell wspomina Optykę René Descartesa, w której filozof uważał wzrok za „rozszerzoną formę dotyku”, porównując go do „kija używanego przez niewidomych” do wzmocnienia ścieżki w realnej przestrzeni. Podobnie w perspektywie podmiotu ponowoczesnego warto przywołać model „widzenia bez patrzenia” Paula Virilia – reprodukcji intensywnej ślepoty, która jest ostatnią formą „industrializacji ślepoty” przez „maszyny widzenia”. Koncepcja podmiotu fraktalnego Jeana Baudrillarda dowodzi, że życie niewidomych jest „społeczną konstrukcją widzenia”. Podmiot wizualny, który znajdujemy w koncepcji bioobrazów W.J.T. Mitchell, prowadzi nas do wniosku, że obrazy można tworzyć tak, jak obrazy przedmiotu, wyczuwając je w wyobraźni. Nicholas Mirzoeff proponuje wprowadzenie terminu „zdarzenie wizualne” zamiast pojęcia „podmiot wizualny”; jest on generowany w interfejsie z technologią wizualną w procesie komunikacji za pośrednictwem komputera, w którym mogą uczestniczyć również osoby niewidome. Wreszcie, The Passing Billa Violi zostało zinterpretowane w kontekście obrazów wewnętrznych. Trudno nie przywołać tej koncepcji, mówiąc o obrazach, które są efektem „widzenia” niewidomych. Obrazy generowane przez „oko umysłu” pochodzą ze snów, wspomnień, obrazów i wyobrażeń, w których widzimy siebie, ale z punktu widzenia obserwatora – osoby niewidomej. Viola przypisuje tę funkcję wewnętrznych obrazów kamerze wideo, która działa jak świadomość, stając się odzwierciedleniem naszego „ja”. Według Violi można opisać dynamikę świadomości, która na jednym końcu umieszcza obrazy zewnętrzne (także postrzegane przez niewidomych) i obrazy wewnętrzne (stany uczuć, emocje, marzenia senne i społeczne skutki „widzenia”).
The paper deals with the issues of new visibility and reproduction of the field of social “seeing” in blind people as “visual subjects” in the perspective of Visual Culture Studies. Taking an assumption that visual culture entails considerations on blindness, the invisible, the unseen, and the unseeable in social perspective, the author tracks the ways in which the blind function as visual subjects in a visual society, i.e., people who are constituted as an active social agent of sight (regardless of his or her biological capacity to see) and as the effect of a series of categories of visual subjects. In this context, Nicholas Mirzoeff refers to the example of the blind, who became an object of social state concern at the beginning of the panoptic era, leading to the establishment of state institutions for the blind. Panopticism created the blind as what has now become a “natural” target of social and state and concern precisely because “seeing” and “being seen” has become problematic in the concern of the disciplinary nation-state. In his essay The Question of Cultural Identity, Stuart Hall distinguishes three types of subjects: the enlightenment, sociological, and postmodern. The reference to the rational subject also applies to the blind. Mitchell mentions René Descartes’s Optics, in which the philosopher considered sight an “extended form of touch,” comparing it to “a staff used by the blind” to strengthen the path in real space. Similarly, in the perspective of the postmodern subject, it is worth recalling Paul Virilio’s model of “sightless vision” – the reproduction of an intense blindness that is the last form of the “industrialisation of the non-gaze” by “the vision machines.” Jean Baudrillard’s concept of the fractal subject proves that the life of the blind is “the social construction of vision.” The visual subject that we find in the concept of biopictures by W.J.T. Mitchell leads us to the conclusion that images can be created in a way like creating images of an object, by feeling them in the imagination of blind people. Nicholas Mirzoeff suggests an introduction to the term “visual event” instead of the concept of “visual subject,” which is generated in an interface with visual technology on computer-mediated communication process, in which blind people can be also participated. Finally, The Passing by Bill Viola has been interpreted in the context of internal images. It is difficult not to recall this concept when talking about pictures that are the result of the blind “seeing.” The images generated by the “mind’s eye” come from dreams, memories, images, and imaginations in which we see ourselves, but from the observer’s point of view as a blind person. Viola assigns this function of internal images to the video camera which acts as a tool of awareness as it becomes a reflection of our “I.” According to Viola, one can describe the dynamics of consciousness, which at one end places external images (also perceived by the blind) and internal images (states of feelings, emotions, dreams, and the social effects of “seeing”).
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 387-410
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między ciszą a ciszą słowa się kołyszą – polski język migowy (PJM) jako element identyfikacji społecznej Głuchych
Between stillness and stillness words are swaying – polish sign language (PSL) as an element of the social identity of Deaf
Autorzy:
Walas, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232743.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Community of Deaf
Culture of Deaf
Polish Sign Language (PSL
Signed Polish
spatio-visual grammar
audism
education
Wspólnota Głuchych
Kultura Głuchych
polski język migowy (PJM
system językowo-migowy (SJM
gramatyka wizualnoprzestrzenna
audyzm
edukacja
Opis:
Artykuł jest próbą przybliżenia czytelnikom Wspólnoty Głuchych oraz polskiego języka migowego (PJM) jako elementu tożsamości kulturowej społeczności Głuchych. W tekście starano się przybliżyć historię polskiego języka migowego i wskazać na jego elementy jako języka naturalnego osób Głuchych (m.in. komponenty manualne i niemanualne, gramatykę wizualnoprzestrzenną). Ważnym elementem artykułu jest odniesienie do aktów prawnych dotyczących edukacji osób Głuchych w języku migowym. Celem tekstu jest także, zwrócenie uwagi na problemy w komunikacji osób Głuchych w jednostkach użyteczności publicznej m.in. w urzędach państwowych, szpitalach.
This article is an attempt to bring readers closer to the Deaf Community and the Polish Sign Language (PJM) as an element of the cultural identity of the Deaf Community. The text attempts to introduce the history of the Polish Sign Language and point to its elements as the natural language of Deaf people (including manual and non-manual components, visual and spatial grammar). An important element of the article is a reference to legal acts concerning the use of sign language in education of the Deaf. The text also aims to highlight the problems in communication for Deaf people in public institutions, e.g. government offices, hospitals.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2022, 48, 2; 159-171
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Not a question of style? Catholic enlightenment and its reflection in the visual culture of baroque ceiling painting in Southern Germany
Autorzy:
Dreyer, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408640.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Visual rhetoric structures
Baroque ceiling painting
Catholic Enlightenment
Ludovico Antonio Muratori
Law of Amortisation
Augsburg
Munich
Opis:
The new methodological principles for the research on the Enlightenment and its visual reflection in baroque ceiling painting in southern Germany show a clear correspondence between composition and iconography and the reform concepts of the Catholic Enlightenment. The methodological approach does no longer focus on stylistic questions which do not lead to conclusive results or on the relationship between neoclassicism and Enlightenment but aspects of religious and ideological changes taking place in the 18th-century – devotional rhetoric, instructions regarding the sacrament, or the scholarly approach to history in the sense of the Congrégation de Saint-Maur. The changes occurring during the Enlightenment did not lead to neoclassical forms but visual rhetoric structures in narrative cycles of large ceiling decorations. Earlier ceiling decorations followed the post-Tridentine principle of a correspondence between the calculated effects of the rhetoric of the images and the written words. The viewer should be surprised (maraviglia) by deceptions through ingenious perspectives (inganno degli occhi) as well as rejoice (diletto) in the beauty of the paintings. Later, in the years of the Catholic Enlightenment, we observed a return to the system of horizontal perspective, which focused more exclusively on the iconographic content of the representation. This tendency follows the goals of spiritual literature by authors like Lodovico Antonio Muratori.
Źródło:
Wiek Oświecenia; 2022, 38; 130-144
0137-6942
Pojawia się w:
Wiek Oświecenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Of Cannibals and Witches: Monstrosity and Capitalism at the Onset of Colonial Visual Culture
Autorzy:
Racy, Gustavo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177645.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
cannibalism
hexes
monstrosity
capitalism
Theodor de Bry
Brazilian visual culture
Opis:
This article provides preliminary insight into the creation of colonial visual culture. Using visual examples, the author shows how the encounter between European and Amerindian was, at first, apparently deprived of moral judgement, later being increasingly signified through moral and physical monstrosity, especially the female body, which served as an apparatus to assure colonial dominion. Looking mostly at the works of Liègeois artist Theodor de Bry, the author shows how increasing female protagonism may have helped to coin a proper visual culture that mirrored the development of productive force in early capitalism. Assuming that the European colonizer in the fifteenth and sixteenth centuries was still highly informed by Medieval culture, the author quickly retraces how the New World was imagined through cartography, following to the first depictions of the Amerindian and, finally, focusing on de Bry’s work and an argument on capitalism and how visual culture may help us understand its process.
Źródło:
Review of International American Studies; 2022, 15, 2; 71-94
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status i prestiż zawodu scenarzysty w systemie produkcji audiowizualnej
Status and Prestige of the Screenwriting Profession in the Dynamics of Audio-Visual Production
Autorzy:
Szostak, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806664.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
screenwriter
production culture
work culture
film profession
self-reflective discourse
scenarzysta
kultura produkcji
kultura pracy
zawód filmowy
dyskurs autorefleksyjny
Opis:
Widzowie i badacze rzadko mają dostęp do kulis produkcji medialnych oraz szczegółów ich procesów realizacyjnych. W efekcie historycznie wiedza na temat codziennych realiów pracy przedstawicieli zawodów filmowych jest niewielka. Dopiero zainteresowanie angloamerykańskiej akademii kulturą produkcji z perspektywy tworzących ją praktyków powoli odsłania dotychczas niewidoczne aspekty działania branży audiowizualnej. Autorka, w duchu zainicjowanych przez Johna Thorntona Caldwella studiów nad kulturą produkcji, bada realia pracy scenarzysty przez analizę autorefleksyjnego dyskursu przedstawicieli tego zawodu. Krytyczna analiza wypowiedzi scenarzystów pozwala bowiem na lepsze zrozumienie niuansów produkcji audiowizualnej, jej kontekstu społecznego i statusu tego fachu w polskiej branży audiowizualnej. Synteza wniosków tworzy zaś obraz zawodu scenarzysty jako rzemieślnika filmowego o względnie niskim prestiżu, zależnego od przedstawicieli innych zawodów branży i zmagającego się z instytucjonalnym niezrozumieniem jego kluczowych atrybutów.
Audiences, as well as media researchers, have rarely gained access to behind-the-scenes reality of media production. As a result, historically, there has been little knowledge of the day-to-day realities of film professionals. The recent interest of the Anglo-American academy in the perspective of media practitioners is uncovering previously hidden dynamics of the audio-visual industries. Inspired by John Thornton Caldwell’s production culture methodology, the author investigates the profession of a screenwriter by critically analysing the practitioners’ self-reflexive discourse. Such narratives reveal many of the nuances involved in audio-visual production, its social context and the status of the screenwriter in the Polish audio-visual industry. The author draws a rather grim portrait of the screenwriting profession as a film craft with a relatively low status, entangled in a network of dependencies and struggling with institutional misunderstanding of its key attributes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 116-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Image of Lesia Ukrainka in the Modern Urban Cultural Space of Ukraine: On the Issue of Various Forms of Keeping the National Memory on the Way to European Integration
Obraz Łesi Ukrainki we współczesnej miejskiej przestrzeni kulturowej Ukrainy. O problemie różnych form zachowania pamięci narodowej na drodze do integracji europejskiej
Autorzy:
Kravchenko, Yana
Nikolova, Oleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38583790.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Łesia Ukrainka
Ukraina
wizualna „modernizacja”
kultura miejska
postmodernizm
kicz
deikonizacja
integracja europejska
Lesia Ukrainka
Ukraine
visual "modernization"
urban culture
postmodernism
kitsch
de-iconization
European integration
Opis:
This article is devoted to determining the key trends in visual “modernization” of the image of the renowned Ukrainian writer and poetess Lesia Ukrainka in the urban cultural space of twenty-first-century Ukraine as a state that is going along its way to European integration. The study examines the peculiarities of transformation of her iconic figure under the conditions of changing value paradigms which reflect the significant processes of renovation in the society’s art and ideology. The analysis conducted indicates that it is the visual methods of “modernizing” her image that reflect the emergence of several social trends oriented at the average Ukrainian of the new generation – one who, in search of the form of self-identification, is willing to connect aesthetic and axiological categories of the past with the demands of the present, to connect national identity with European identity. The transformation of Lesia Ukrainka’s image in urban culture is realized, on the one hand, by means of symbolization and sacralization, and, on the other hand, by means of kitsch, play, breaking the axiological hierarchy (de-iconization), fetishization, simulacrization, and others.
Artykuł jest poświęcony określeniu kluczowych trendów wizualnej „modernizacji” portretu słynnej ukraińskiej pisarki i poetki Łesi Ukrainki w miejskiej przestrzeni kulturowej Ukrainy XXI wieku jako państwa na drodze do integracji europejskiej. Opracowanie analizuje osobliwości przetwarzania jej ikonicznej postaci w warunkach zmieniających się paradygmatów wartości, które odzwierciedlają istotne procesy odnowy w sztuce i ideologii społeczeństwa. Przeprowadzona analiza wskazuje, że wizualne metody „modernizacji” jej sylwetki odzwierciedlają pojawienie się kilku trendów społecznych zorientowanych na przeciętnego Ukraińca nowego pokolenia – takiego, który w poszukiwaniu formy samoidentyfikacji jest skłonny łączyć estetyczne i aksjologiczne kategorie z przeszłości z wymogami teraźniejszości, łączyć tożsamość narodową z tożsamością europejską. Przetwarzanie wizerunku Łesi Ukrainki w kulturze miejskiej dokonuje się z jednej strony za pomocą symbolizacji i sakralizacji, z drugiej zaś za pomocą m.in. kiczu, gry, obalania hierarchii aksjologicznej (deikonizacji), fetyszyzacji czy też symulakryzacji.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 101

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies