Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Architecture of Light of the Orthodox Temple

Autorzy:

Yatsiv, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/344624.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego

Tematy:

Orthodox Church
sacral space
light
architectonics
functions of the light
system of illumination
principles of illumination
cerkiew prawosławna
przestrzeń sakralna
światło
architektonika
funkcje światła
system iluminacji
zasady iluminacji

Opis:

Main tendencies, appropriateness and features of the embodiment of the architectural and theological essence of the light are defined in architecturally spatial organization of the Orthodox Church; the value of the natural and artificial light is set in forming of symbolic structure of sacral space and architectonics of the church building.

Źródło:

Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 147-150
1731-2442
2543-8700

Pojawia się w:

Środowisko Mieszkaniowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Bogoczłowieczeństwo w myśli prawosławnej
Godmanhood in the Orthodox Thought

Autorzy:

Kosche, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1600668.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Opis:

Bogoczłowieczeństwo jawi się jako wielka kategoria interpretacyjna, zdolna pomieścić w sobie zarówno namysł nad Bosko-ludzką rzeczywistością Chrystusa, jak i nad istotą człowieczeństwa w jego indywidualnym i społecznym charakterze. Dlatego też warto przyjrzeć się bliżej możliwościom, jakie daje ta kategoria w wydaniu teologii prawosławnej.
The article is an outline of the idea of Godmanhood in the Orthodox thought. In the first part, the historical aspect of the concept is sketched. Next, the concept of Godmanhood is presented on three levels: Christological, which is fundamental and basic; anthropological, which is the humanistic reinterpretation of the first one; and social, which is typical of the Eastern thought.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2012, 6, 2; 121-127
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Prawosławie wobec reformacji Lutra
The Orthodox Church towards Luther’s Reformation

Autorzy:

Pańkowski, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Luther
orthodoxe Kirche
Westkirche
der Leipziger Disput
Primat
Rechtfertigung
Fegefeuer
Ekklesiologie
the Orthodox Church
the Western Church
the Leipzig dispute
primacy
justification
purgatory
ecclesiology
Luter
Kościół prawosławny
Kościół zachodni
dysputa lipska
prymat
usprawiedliwienie
czyściec
eklezjologia

Opis:

Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Prawosławie i Cerkiew we francuskich Rossica XVIII wieku – Chappe’a d’Auteroche’a i Charles’a Massona

Autorzy:

Jolanta, Kazimirczyk-Kuncer,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/897629.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

The Orthodox faith
The Orthodox Church
despotism
Chappe d’Auteroche
Charles Masson
prawosławie
Cerkiew
despotyzm

Opis:

The presentation shows the polemics of French travellers: Chappe d’Auteroche and Philip Mason, who reveal the secrets of Russian mirage during their journeys to Russia of Catherine II. The Orthodox faith and the institution of the Orthodox Church, which alongside the despotism of the authorities turn out to be the major source of Russia’s gloomy history, are at the heart of their reliable and insightful analyses. Revealing the weaknesses of the faith, it is the religion where they discover a hidden spring of Russian politics, which made the nation become the slavish peasants taught only to humble if confronted with force. Devoid of freedom or authority, the Orthodox Church, fully dependent on secular power, serves the despotic ruler.

Źródło:

Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(2 (453)); 107-120
0033-2194

Pojawia się w:

Przegląd Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Obecność Kościoła prawosławnego w przestrzeni medialnej
Presence of the Orthodox Church in the Media Space

Autorzy:

Karczewski, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2168691.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

media
telewizja
internet
radio
Orthodoxia
Cerkiew.pl

Opis:

The paper describes the main problems and challenges connected to the presence of the Orthodox Church and religious content in the media space – especially in electronic media (radio, television, internet). The text outlines the general history and current status of activities of the Polish Autocephalous Orthodox Church in the media, with particular emphasis on the role of the laity. Problems and possible ways of solving them are presented, as well as challenges faced by the clergy and lay people who use new forms of evangelization.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 150-157
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Matka Boża w teologii prawosławnej
Mother of God in the Orthodox theology

Autorzy:

Blaza, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596383.pdf

Data publikacji:

2021-09-01

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

Maryja
Matka Boża
Bogurodzica
święta maryjne
dogmaty maryjne
Kościół prawosławny
Mary
Mother of God
Theotokos
Marial feasts
Marial dogmas
Orthodox Church

Opis:

W niniejszym artykule zostało podjęte zagadnienie dotyczące osoby Matki Bożej w teologii prawosławnej. Najpierw poruszono kwestię tytułów, które przypisane zostały Maryi, omówiono też treści sześciu spośród Dwunastu Wielkich Świąt roku liturgicznego, w których Bogurodzica zajmuje poczesne miejsce. Na końcu zaś naszej refleksji przeszliśmy do święta Poczęcia św. Anny i związanego z nim katolickiego dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. W tym kontekście ukazaliśmy, jak teologia prawosławna ustosunkowuje się do tego katolickiego dogmatu. Jako źródło naszej refleksji posłużyły nam przede wszystkim teksty liturgiczne, jak również orzeczenia pierwszych siedmiu soborów powszechnych, które są traktowane przez prawosławnych jako jedyne miejsce możliwości ogłaszania dogmatów. Analizując refleksję na temat osoby Maryi w teologii prawosławnej, najpierw trzeba podkreślić, że oparta jest ona przede wszystkim na liturgicznym życiu Kościoła, zgodnie z zasadą lex orandi, lex credendi. Prawosławne prawdy wiary o Bogurodzicy formułowane są w świetle tekstów liturgicznych, których autorami byli częstokroć Ojcowie Kościoła. Ponadto teksty te wynikają bezpośrednio z treści biblijnych, zwłaszcza Ewangelii, jak i apokryfów opisujących dzieciństwo lub kres doczesnego życia Matki Bożej. Sam układ świąt związanych z Maryją każe chrześcijaninowi przebywać pielgrzymi szlak wraz z nią, od Jej narodzenia do jej zaśnięcia. Wyraźnie też widać, że poczesne miejsce wśród świąt maryjnych zajmuje zwiastowanie. To w tym właśnie wyda- rzeniu znajduje się źródło doniosłości powołania Maryi z Nazaretu jako Matki Boga. Dlatego św. Jan Chryzostom nazwał zwiastowanie „Świętem Korzenia”. Widać zatem, że wątek inkarnacyjny w teologii jest bardziej doceniany i rozbudowany w refleksji teologicznej na Wschodzie niż na Zachodzie, który koncentruje się jedynie niemal na Misterium Paschalnym Chrystusa. Jednak Maryja łączy w sobie oba te wątki w swojej postawie, które można zawrzeć w trzech słowach: fiat, magnificat, stabat. Mariologia prawosławna, choć w dużym stopniu jest podobna do katolickiej, nie przyjmuje treści dogmatów o Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Po pierwsze: z prawosławnego punktu widzenia, to nie papież, a jedynie sobór powszechny może ogłosić dogmat, który domaga się potem przyjęcia go przez lud Boży (recepcja). Po drugie, treść obydwu tych dogmatów zbudowana jest na antropologii św. Augustyna, która w swej istocie różni się od antropologii Ojców greckich.
The article addresses the theme of the Mother of God in the Orthodox theology. First, the matter of the titles assigned to Mary, in which the Mother of God is prominent, was raised. Then the content of six among the Twelve Great Holidays of the liturgical year was discussed. At the end of our reflection, the Feast of the Conception of Saint Anna and the associated Catholic dogma about the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary is commented. In this context, it was shown how Orthodox theology would address this Catholic dogma. As the source for our reflection in this article liturgical texts were mainly used, as well as the verdicts of the first seven general councils which are treated by the Orthodox Church as the only place for announcing dogma. Analysing the reflection on the subject of Mary in Orthodox theology, it must first be emphasised that it is based primarily on the liturgical life of the Church, according to the principle of lex orandi, lex credendi. The Orthodox truths of faith about the Mother of God are formulated in the light of liturgical texts, whose authors were often the Fathers of the Church. In addition, these texts result directly from the Biblical content, especially the Gospel, as well as apocryphs describing childhood or the end of the life of the Mother of God. The very arrangement of the feasts associated with Mary makes the Christian attend the pilgrim path along with her, from her Birth to her Eternal Sleep. It is also evident that the Annunciation holds a prominent place among the Marian feasts. It is in this very event that the source of the importance of calling Mary of Nazareth as the Mother of God is found. That is why Saint Jan Chryzostom called the Annunciation “La Fête de la racine” (verbatim: the feast of the root). Thus, it can be seen that the East’s incarnation theme in theology is more appreciated and expanded in theological reflection than in the West which focuses almost only on the Paschal Mystery of Christ. However, Mary combines both these threads in her person what can be described with three words: fiat, magnificat, stabat. Orthodox Mariology, although to a large extent similar to the Catholic one, does not accept the content of dogmas about the Immaculate Conception and the Assumption of the Blessed Virgin Mary. First of all, from the Orthodox point of view, it is not the Pope, but the council, that can proclaim a dogma, which is then accepted by the people of God (reception). Secondly, the content of both these dogmas is based on the anthropology of Saint Augustine, which in its essence is different from the anthropology of the Greek Fathers.

Źródło:

Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 23-45
1642-5650
2720-1686

Pojawia się w:

Studia Bobolanum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Nierozerwalność małżeństwa w Kościele prawosławnym
Indissolubility of Marriage in the Orthodox Church

Autorzy:

Kałużny, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554145.pdf

Data publikacji:

2010-12-31

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
Kościół prawosławny

Opis:

The Orthodox Church lays a big emphasis on indissolubility of marriage as the Roman Catholic Church does. However, the Orthodox Church does not treat the indissolubility as an absolute requirement of the law, but as a moral ideal which should be defended by the Church. When the indissolubility turns out to be inaccessible - the spouses having not become mature enough for receiving the mystery which the Church entrusts them with – then the Orthodox Church allows for a divorce and another marriage of the divorced. Attempts at justifying the practice of divorce in the Orthodox tradition focus on three basic arguments: 1/ a literal interpretation of Matthew’s clause (5:32); 2/ a specific concept of marriage in which the emphasis is put on its personalistic and synergic dimension; 3/ reference to the “principle of oikonomia”. So far, the issue of marriage indissolubility has not been subject of a broader debate in the ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church. The documents of the dialogue were confined to stating the differences between the Roman Catholic and Orthodox positions on this issue. These differences have their pastoral implications, especially in the context of determining the singleness of persons who were ever married in the Orthodox Church.

Źródło:

Sympozjum; 2010, 1(19); 41-60
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Rodzinne mauzolea – prawosławne dziedzictwo województwa łódzkiego
Family mausoleums as the Orthodox heritage in the Lodz voivodeship

Autorzy:

Zdyb, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/684383.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

prawosławne dziedzictwo
rodzinne mauzolea
Jeżów
Chróścin
Uniejów
orthodox heritage
family mausoleums

Opis:

The settlement of the Orthodox population in the Lodz region was connected with the Russian administrative apparatus after the November and January Uprisings. The article will present the Orthodox family mausoleums located in the Lodz region. Due to a similar genesis, the family mausoleums situated in Jeżów, Chróścin and Uniejów were subject to analysis. The aim of the article is to determine the location, contemporary forms of ownership and the state of preservation of the studied objects in the cultural landscape.
Osadnictwo ludności prawosławnej w województwie łódzkim było związane z rosyjskim aparatem administracyjnym po powstaniach listopadowym i styczniowym. W artykule zostaną przedstawione prawosławne mauzolea rodzinne, usytuowane w województwie łódzkim. Ze względu na podobną genezę analizie poddano mauzolea zlokalizowane w Jeżowie, Chróścinie i Uniejowie. Celem autorki artykułu jest określenie położenia, współczesnych form własności oraz stanu zachowania badanych obiektów w krajobrazie kulturowym.

Źródło:

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 271-282
2300-0562
2450-0127

Pojawia się w:

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Teologia ikony w Kościele prawosławnym
The theology of icons in the Orthodox Church

Autorzy:

Skomoroszko, Andrej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2154388.pdf

Data publikacji:

2022-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

teologia
ikona
chrystologia
antropologia
liturgia
theology
icon
christology
anthropology
liturgy

Opis:

Artykuł przedstawia miejsce ikony w teologii oraz jej funkcję w liturgii w Kościele prawosławnym. Na początku zarysowano bogatą teologię ikony i jej znaczenie w tradycji wschodniej. W Kościele Wschodnim ikona jest chrystologiczna, antropologiczna i liturgiczna, gdyż ukazuje prawdziwego Boga w Chrystusie. Również ważna jest rola ikony w wyjaśnianiu wiernym nauczania Jezusa Chrystusa. Funkcje te pełni ikona przede wszystkim w obrębie świątyni, głównie podczas liturgii, która sprawowana na ziemi jest też uważana za obraz – ikonę niebiańskiej liturgii. Znajdując właściwe miejsce w przestrzeni sakralnej, ikony potwierdziły swoje liturgiczne i teologiczne znaczenie w życiu Kościoła Wschodniego.
The article presents the place of the icon in theology and its function in the liturgy in the Orthodox Church. At the beginning, the rich theology of the icon was outlined and its importance in the Eastern tradition. In the Eastern Church, the icon is Christological, Anthropological and Liturgical because it shows the true God in Christ. The role of the icon in explaining to the faithful the teaching of Jesus Christ is also important. These functions areperformed primarily by the icon within the temple, mainly during the liturgy, which when celebrated on earth is also considered an image – an icon of the heavenly liturgy. Finding the right place in the sacred space, the icons confirmed their liturgical and theological importance in the life of the Eastern Church.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2022, 23; 371-382
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Имя святого в православной традиции
The names of saints in the Orthodox tradition

Autorzy:

Kamalova, Alla

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/523623.pdf

Data publikacji:

2018-11-26

Wydawca:

Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu

Tematy:

imiona świętych
struktura hagioantroponimów
dwuskładnikowy i wieloskładnikowy hagioantroponimy
Igor
Pimen
Varlaam
Vasiliy
names of Saints
structure of agioanthroponyms
two-component and multicomponent agioanthroponyms
Vasily

Opis:

Artykuł poświęcony jest szczególnemu działowi onomastyki – imionom świętych. Imiona świętych mają funkcję sakralną, dlatego muszą być zindywidualizowane. Odwołanie do spisu imion świętych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej ujawnia powtórzenia imion własnych. Tak więc imię osobiste Vasiliy powtarza się 131 razy. Imię świętego – hagioantroponim – ma za zadanie służyć jako identyfikator osoby kanonizowanej, wyróżnić ją wśród innych, noszących to samo imię. Hagioantroponim nie może być reprezentowany wyłącznie przez imię i nazwisko, indywidualizacja zachodzi przy pomocy wieloskładnikowej, rzadziej dwuskładnikowej struktury hagioantroponimu. Struktura i skład danego hagioantroponimu zależy od sytuacji już istniejącej w systemie świętych imion, a także historii życia i duchowego heroizmu świętego. Dwuskładnikowe mogą być tylko najstarsze hagioantroponimy (katego¬ria świętości + imię), później system nazewnictwa komplikuje się poprzez dodanie wyróżników, na przykład: kategoria świętości + nazwa + wyróżnik (wyróżnikiem może być nominator, deskryptor, lokalizator, przydomek, nazwisko, tytuł, etnonim). W artykule zostały przeanalizowane hagioantropoimy z imionami własnymi Igor, Pimen, Varlaam, Vasiliy. Autor stwierdza, że struktura i zawartość hagioantroponimów mają nie tylko funkcję różnicującą, ale również informacyjną, są pojęciowym rdzeniem żywota świętego.
The article is devoted to original language material – to names of Saints. Names of Saints perform sacral function, therefore, they have to be individualized. The author studied the list of names of Saints of Russian Orthodox Church and revealed repetitions of personal names. For example, the personal name Vasily repeats 131 times. The name of the Saint (agioanthroponym) has to perform function of the identifier of the specific person canonized, to distinguish it from others, bearing the same personal name. Agioanthroponyms are not presented only by personal names, individualization of the Saint is carried out by means of multicomponent structure of agioanthroponyms, two-component agioanthroponyms seldom meet. The structure of the components of a particular agioanthroponyms depends on the situation in the system of Saints' names and testifies to the spiritual feat of Saint. Only the oldest agioanthroponyms (rank of holiness + name) can have two components, gradually the naming system became more com¬plex because of the differentiators, for example: rank of holiness + name + differentiator (nominees, descriptors, localizers, agno¬mens, cognomen, names, ethnonyms can function as a differentiator). The author describes the agioanthroponyms with personal names Igor, Pimen, Varlaam, Vasily. The conclusion contains the idea about the structure and content of agioanthroponyms perform not only a differentiating function, agianthroponym is the conceptual core of the life of Saint.

Źródło:

humanistica 21; 2018, 2; 63-76
2544-1345

Pojawia się w:

humanistica 21

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Kozaczyzna Zaporoska wobec synodów kijowskich w latach 1628–1629
The Zaporozhian Cossacks towards the Kiev synod in 1628–1629

Autorzy:

Drozdowski, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171280.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

Kiev
synods
the Orthodox Church
bisho
the Cossacks

Opis:

The article shows the attitude the Cossacks presented on two Kiev synods in 1628 and 1629. Their strong position during the Synod of Kiev in 1628 led Meleciusz Smotrycki to give up his efforts not only to reconcile the Orthodox and Orthodox priests, but above all to persuade the latter to accept union. The Cossacks, opposing the presence of the followers of the Orthodox Church at the synod of Lwów, undoubtedly expressed their uncompromising stance on the issue of the Uniate-Orthodox reconciliation. The attitude of the Cossacks at the synods of Kiev in 1628–1629 also provides us with another argument for her independent actions in the religious field, which should be treated as a clear testimony of the importance of matters of faith in her activities. Just like during the Kiev events from the beginning of 1625, the Cossacks’ activity was at odds with the attitude of the then authorities of the Orthodox Church, which undoubtedly were both Job Borecki and Piotr Mohyła. The undeniable fact of the Zaporozhians’ influence on the change of their initially positive attitude towards the idea of re-entering the union with the Uniate Church, makes them increasingly self-supporting in defending the rights, privileges and, above all, the sovereignty of the Orthodox Church regardless of the weaknesses of its spiritual leaders.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 41-51
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Nierozerwalność małżeństwa w rozumieniu Cerkwi prawosławnej
Indissolubility of marriage according to the Orthodox Church

Autorzy:

Rosochacki, Piotr Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662952.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Cerkiew prawosławna
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
rozwód
Orthodox Church, indissolubility of marriage, divorce

Opis:

Though the indissolubility of marriage is deeply rooted in the faith and the tradition of both the Catholic and Orthodox Churches, the understanding of this attribute of marriage is one of the differences in the doctrine on marriage in the teaching of the sister Churches. In the article the question of the indissolubility of marriage was presented from the point of view of teaching of the Orthodox Church with the detailed consideration given to the regulations of the Russian Orthodox Church (the Patriarchate of Moscow). Both the biblical and theological arguments were presented which gave the understanding of the indissolubility of the orthodox marriage, but also its eternal character. The author has shown the conflict which lays between the theological theory – teaching about the eternal marriage and the pastoral practice, which due to human weakness lets the new marriages to be blessed. “The sacrament of love” (as the marriage is often named in the orthodox theology) is for eternity – not only till the end of life, the article shows the actual juridical situation of the reasons for which the marriage could be dissolved. The article is a help to understand the teaching of the Orthodox Church in such an important sphere of the ecclesiastical law as the conjugal law.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 27-49
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Działalność reformatorska Komitetu Starozakonnych (1825–1837)
Reformatory activity of the Orthodox Committee (1825–1837)

Autorzy:

Jarota, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/503381.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

Historia Żydów
Komitet Starozakonnych

Opis:

Decrees of 22 May 1825 and 3 June 1825, Tsar Alexander I appointed a committee of Jews in the Polish Kingdom also called Orthodox Committee. The purpose of the establishing this institution was drafting of reform of the Jewish population. Orthodox Committee consisted solely of Christians. Jews were Orthodox Committee advisors. Thanks to the efforts of the Committee the Rabbinical School was opened in 1826. Science in the Rabbinical School lasted six years. Only those who have graduated this school would have the right to stay a rabbi. Creating Rabbinical School, the Committee described the principles and the curriculum, which included, inter alia lectures of the Bible, Myszny and Talmud. It was also taught Hebrew, Polish, world history, Polish history, geography, mathematics and science. The postulate of the Committee connected with the reform of the Jewish population was the establishment of elementary schools for Jewish children and youth. The aim of this action was to reduce the impact of the Talmud to the young generation of Jews. Science in the elementary boys’ school would last three years, in girls’ school – two years. Teaching language was to be Polish. At the same time it was claimed that any Jew without graduating this elementary school and without receiving school certificate would not be able to marry. Committee’s activities led to organizing a four year course of ancient Hebrew on May 1, 1828, at the Warsaw University. Hebrew and rabbinical literature were taught on the course. This course was intended for the Catholic youth, which in the future were supposed to take posts of officials to supervise the Jewish population. Orthodox Committee ceased its activity in 1837 due to lack of funds for its maintenance.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 99-106
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Matuszka – (nie tylko) żona prawosławnego duchownego
Matushka – (not only) the Orthodox priest’s wife

Autorzy:

Sanecka, Aneta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497110.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim

Tematy:

matuszka
znaczenie słowa matuszka
żona księdza prawosławnego
mniszka
rola matuszki
matushka
meaning of the word matushka
Orthodox priest’s wife
nun after vows
matushka’s role

Opis:

Rosyjskie słowo „matuszka”, oznaczające matkę, ale także rodzimy, drogi element przyrody lub świata, posiada również pewne znaczenia istotne z punktu widzenia teologii prawosławnej. Oznacza bowiem albo mniszkę po postrzyżynach, albo – rzadziej – świętą kobietę, czasem jest też określeniem Bogurodzicy. Jednak najczęściej nazwa ta stosowana jest w odniesieniu do żony prawosławnego duchownego. Temu ostatniemu rozumieniu pojęcia „matuszka” w większości poświęcony jest niniejszy tekst, który wyjaśnia krótko także dwa inne znaczenia – mniszka i święta kobieta (to ostatnie na przykładzie Świętej Matrony Moskiewskiej).
Russian world „matushka” which means mother or dear element of nature or word (like Matushka‑Russia), has also a meaning important from the point of view of the Orthodox theology. It means the Orthodox nun after the monastic vows or – rarer – a saint woman. Sometimes it’s used also as an epithet of Saint Mary. But most commonly this word is used in the meaning of Orthodox priest’s wife. The article is focused on that last meaning and it also shortly presents two other meanings: the nun and the saint woman (Matrona of Moscow is presented as an example).

Źródło:

Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 137-161
2083-8964
2544-1701

Pojawia się w:

Język. Religia. Tożsamość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

The Abbreviated Matrimonial Process before the Bishop and Ecclesiastical Divorce in the Orthodox Churches

Autorzy:

Popovič, Jurij

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40284894.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Church
Pope Francis
motu proprio
eparchial bishop
marriage
briefer process
divorced and remarried

Opis:

The article presents a critical examination of the abbreviated process before the bishop and ecclesiastical divorce in the Orthodox Churches. The basic point of departure for the analysis is the post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia promulgated by Pope Francis. Article 244 in the subsection entitled “Accompaniment after breakdown and divorce” explains Pope Francis’ motivation behind the modifications to the briefer process before the bishop in line with his Apostolic Letter motu proprio Mitis et misericors Iesus. Using a combined method of analysis, synthesis and comparison, the article aims to present a comprehensive theological and judicial view on the abbreviated matrimonial process before the bishop and on the practice of the Orthodox Churches in the process of ecclesiastical divorce. The textual analysis revealed that the primary reason for the modifications was the length of the process as it posed considerable difficulties and exhausted the parties involved. Pope Francis’ recent documents on the subject have resulted in simplification of the procedures eventually granting the declaration of nullity of marriage. These documents have highlighted a very important component of the Second Vatican Council’s teaching that the bishop himself, in his local church over which he has been appointed shepherd and head, is at the same time a judge of the faithful entrusted to him. The article also emphasizes that bishops do not delegate the said ministry entrusted to them to other structures within their eparchies but exercise their ministry personally for the salvation of immortal souls.

Źródło:

Ecumeny and Law; 2023, 11, 1; 59-87
2353-4877
2391-4327

Pojawia się w:

Ecumeny and Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Rosyjska Misja Prawosławna w Ameryce Północnej. Działalność arcybiskupa Tichona (Biełławina)
Russian Orthodox Mission in North America. Archbishop Tikhon’s (Bellavin) Activity

Autorzy:

Pawełczyk-Dura, Kamila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480664.pdf

Data publikacji:

2015-06-01

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Tichon (Biełławin)
misja prawosławna
Imperium Romanowów
Kościół prawosławny w Ameryce
Tikhon (Bellavin)
the Orthodox mission
the Romanov Empire
the Orthodox Church in America

Opis:

Niniejszy artykuł poświęcony został działalności prawosławnych misjonarzy rosyjskich na kontynencie północnoamerykańskim. Zakres chronologiczny badań objął okres od końca XVIII do początków XX wieku, a więc czas ponad stuletniego kształtowania się struktur Kościoła rosyjskiego w Ameryce. Dziedzictwo misji prawosławnych przedstawione zostało szczegółowo w oparciu o życie i działalność arcybiskupa alaskańskiego i północnoamerykańskiego, przyszłego patriarchy Moskwy i Wszechrosji Tichona (Biełławina). Motywacje, program działań, metody, a nade wszystko rezultaty aktywności podejmowanej przez tego duchownego na obszarze Stanów Zjednoczonych przeanalizowano na tle potrzeb, potencjału rozwojowego i oczekiwań tamtejszej wspólnoty. Głównie jednak skupiono się na kaznodziejskiej i organizacyjnej płaszczyźnie działań Tichona oraz ocenie ich rezultatów w kontekście rozprzestrzeniania się prawosławia na całym olbrzymim terytorium Ameryki Północnej.
This article is devoted to the activities of the Russian Orthodox missionaries in North America. The chronological scope of the study covered the period from the late eighteenth to the early twentieth century, that is the time of the over-century-old evolution of the structures of the Russian Church in America. The Orthodox mission heritage is thoroughly presented basing on the life and work of the Archbishop of Alaska and North America, the future Patriarch of Moscow and all Russia Tikhon (Bellavin). Motivations, activities programme, methods, and above all, the results of activities undertaken by the priest in the area of the United States – were analysed against the needs and expectations of the development potential of the local community. However, the present author focused her main attention on preaching and organisational level of Tikhon’s activities as well as on the evaluation of their results in the context of the spread of the Orthodox Church throughout the huge territory of North America.

Źródło:

Nurt SVD; 2015, 1; 124-139
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

The Uniate Alteration of the Orthodox Treatise Zercalo bogoslovii
Unicka przeróbka prawosławnego traktatu Zwierciadło teologii

Autorzy:

Kuczyńska, Marzanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/635531.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Kirill Stavrovetsky
theology
Pochaiv
Orthodox Church
Uniates
Polish-Lithuanian Commonwealth

Opis:

The article deals with the modification introduced by the Uniates to the Orthodox treatise Zercalo bogoslovii (1618), published in Pochaiv in 1790. The Uniate publishers created the Uniate roots of treatise, changed the language – a simple speech was replaced by the Russian Church Slavonic. Initial pages with the old title and preface to the reader were removed from the book, the title was rewritten, a new preface was written. The editors extended and corrected the content of the treatise, but they did not change the entire dogmatics – they did not add a chapter about the primacy of the Pope, and the dogma about the origin of the Holy Spirit was only partially changed in the spirit of Catholic theology, which sheds new light on the religious and cultural contacts between the Orthodox and the Uniates in Polish-Lithuanian Commonwealth.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 14
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Sakrament namaszczenia chorych w Kościele prawosławnym
The Sacrament of Holy Unction in the Orthodox Church

Autorzy:

Szmajda, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497096.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim

Tematy:

sakrament namaszczenia chorych
Kościół prawosławny
świeca
oliwa
wino
materia sakramentu
chory
7 kapłanów
Ewangelia
Sacrament of Holy Unction
Orthodox Church
candle
oil
matter of sacraments
sick
seven priests
Gospel

Opis:

Sakrament sięga swymi korzeniami do pierwszych wieków Chrześcijaństwa. Modlitwa i namaszczenie olejem chorego, ukazuje wierność nauce zawartej w Nowym Testamencie: „Choruje ktoś pośród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana! A modlitwa wiary zbawi dotkniętego słabością i Pan mu ulży, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13‑16). Troska o chorych wiernych jest obowiązkiem całej Cerkwi. Obrzęd ten powinien być sprawowany w cerkwi, w obecności tak wielu parafian, jak to tylko możliwe. Jeśli chory nie może się poruszać, wówczas obrzęd jest sprawowany w domu lub tez w szpitalu. W obrzęd uzdrowienia chorych powinna być zaangażowana cała Cerkiew, ponieważ choroba jednego z członków, podobnie jak grzech każdego z nich, dotyka całej Cerkwi. Takie właśnie znaczenie ma również cerkiewny wymóg, aby obecnych było siedmiu prezbiterów, którzy siedmiokrotnie czytają Ewangelię oraz modlitwy, w czasie których pomazują chorych olejem.
The origins of the Sacrament of Holy Unction are found in the first centuries of Christianity. Prayer and anointing the sick with oil shows faithfulness to the teachings of the New Testament: “Is any one among you suffering? Let him pray. Is any cheerful? Let him sing praise. Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5:13‑16). Providing care for sick Christians is the obligation of the whole Church. This rite should be performed in the church, and in the presence of as many parishioners as possible. If the sick person is not able to move, the rite is then performed at home or in the hospital. “The whole Church should be engaged in the rite of healing, because the sickness of one of its members, as in the case of sin, has an impact on the whole Church”. This rite also requires that seven priests, who read fragments of the Gospel and prayers, and later anoint the sick with oil, be present.

Źródło:

Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 63-78
2083-8964
2544-1701

Pojawia się w:

Język. Religia. Tożsamość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)

Autorzy:

Panasiuk, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/508842.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

icon
Orthodoxy
Catholicism
Siberia

Opis:

An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)In the Orthodox church in Tataurovo (Татаỳрово), a settlement in Eastern Siberia, consecrated in 2013, there is a noncanonical old icon with features of eastern and western painting. Ikona z cerkwi prawosławnej z Tataurowa (wschodnia Syberia)W miejscowości Tataurowo (Татаỳрово), znajdującej się we wschodniej Syberii, w prawosławnej cerkwi konsekrowanej w 2013 roku znajduje się niekanoniczna stara ikona nosząca cechy zarówno wschodniego, jak i zachodniego malarstwa.

Źródło:

Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419

Pojawia się w:

Colloquia Humanistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Patriarcha Miron w posłudze Bogu, Prawosławiu, Ojczyźnie
The Patriarch Miron in ministry to God, to the Orthodox and the Homeland

Autorzy:

Bendza, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494611.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Prawosławie
Historia Kościoła
Rumunia
Polska
sprawy międzynarodowe
Orthodox
The History of Church
Rumania
Polska
international contacts

Opis:

Patriarcha Miron był jedną z najważniejszych osób w Rumuńskim Kościele Prawosławnym. Jego dokonania mają charakter historyczny. Jako przykład wspomnieć należy spowodowanie ogromnego zaangażowania osób świeckich w życiu kościelnym. Doprowadził do otwarcia Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego na świat przez organizowanie szeregu konferencji międzynarodowych, liczne podróże do Ziemi Świętej i aktywną pomoc siostrzanym Kościołom. Jakkolwiek docenić należy jego zdolności organizacyjne, w szczególności jednak podkreślić trzeba jego głęboką duchowość. Był znany, jako postać wspierająca prawosławie w Polsce; dobrym przyjacielem hierarchów Kościoła prawosławnego w Polsce. Jego śmierć została odnotowana długimi dniami żałoby kościelnej w naszym państwie.
The Patriarch Miron was one of the most important person in Rumanian Orthodox Church. His achievements influenced in the History. For instance: his Orthodox Reform permitted laics become more active participant in the religious life. He opened the Rumanian Orthodox Church in the world by organising conferences, especially travels to the Holy Land, helping to the neighbour Churches and so on. His organising possibilities were very important, but more significant was His spiritual life. As a Patriarch he was also a great Supporter to the polish Orthodox and amicable friend polish Orthodox Hierarchy. So his dead caused in Poland a long period of funeral days.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2017, 01; 75-130
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Prawosławne parafie we Włodzimierzu Wołyńskim do końca XVI wieku
The Orthodox Parishes in Volodymyr-Volynsky

Autorzy:

Mironowicz, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171217.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

Cerkiew prawosławna
parafie prawosławne
Włodzimierz Wołyński

Opis:

The city of Volodymyr-Volynsky, named after Saint Volodymyr who was also the founder, was erected and established in 988. During the development of this city, a numerous amount of new parishes emerged as the Orthodox faith spread and grew. The first parish to be founded was located in a valley known as „Old Cathedral”. The founder was the aforementioned Great Duke Volodymyr. In the twelfth century the city’s center was relocated to the south-east to an area between the intersection of the Smog and the Lug rivers. This was the location for the new Cathedral dedicated to the Dormition of the Mother of God. From the eleventh to the sixteenth century, twenty one churches were built in this city of Great Volodymyr, in this amount include we five monasteries which were respectively dedicated to Saint Basil, the Holy Archangel Michael, Saints Joachim and Anna, the Prophet Elias and the Holy Apostles Saints Peter and Paul. By the end of the sixteenth century, only sixteen churches were still in existence.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 167-179
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Małżeństwo i rozwód w Kościele prawosławnym – aspekt prawno-kanoniczny

Autorzy:

Zaborowski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554747.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

marriage
divorce
legal conditions to marry
the Orthodox Church
Christianity

Opis:

The study above shows briefly legal issues related to marriage in the Orthodox Church. It takes notes of fundamental differences regarding a sacramental marriage in the Latin and Orthodox Churches. The study is divided into two chapters separated into particular points.The first chapter discusses legal conditions to marry, i.e. marriage formalities and main obstacles. The second one approaches us to a divorce issue in the Orthodox church: its form and circumstances. The analysis of the issues mentioned above is to show differences and similarities between marriage-related legislation in both Christian Churches.

Źródło:

Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

The Mediaeval Cemetery at 6 Bokšto St. The Orthodox Community’s Social Arena in Vilnius

Autorzy:

Jonaitis, Rytis
Kaplūnaitė, Irma

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408466.pdf

Data publikacji:

2022-12-07

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

mediaeval Vilnius
Christianity
funeral rites
community
social arena

Opis:

Each burial site is a reflection of the community that left it; thus the burial rite features allow assumptions to be made about the society, its social structure, its distribution of power, the social status and economic situation of the deceased, and possible gender and age differences. The Bokšto St. inhumation cemetery, which dates to the last third of the 13th – early 15th centuries, is unique in the context of mediaeval Vilnius due to being a Christian cemetery that appeared while Lithuania was still a pagan country. It is primarily a place where the Orthodox community could demonstrate its religious affiliation in pagan Vilnius by burying its dead in accordance with its own traditions. This cemetery also reflects the community’s internal features and was a place where its members could interact, i.e. a social arena. Therefore, investigation of the cemetery’s various elements and its burial rites allows for hypotheses to be made not only about the community’s religious affiliation but also about its social structure, its connections, cultural environment and distribution of power, as well as allowing one to talk about past traditions and rituals. The wealth of assembled information makes it possible to examine this cemetery as a place that reflects the traditions of not only death but also of life.

Źródło:

Światowit; 2021, 60; 97-111
0082-044X

Pojawia się w:

Światowit

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Ekskluzywizm soteriologiczny w Kościele prawosławnym?

Autorzy:

Leśniewski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2131942.pdf

Data publikacji:

2020-12-01

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Religioznawcze

Tematy:

the Orthodox Church
soteriological exclusivism
salvation
ecclesiality
fundamentalism
ecumenical openness

Opis:

The Orthodox Church teaches that it is the only true Church. Does it form the dogmatic thesis that salvation is only available in the Orthodox Church? Soteriological exclusivism is a reality, which is difficult to an unambiguous assessment. Depending on their presuppositions concerning the ecumenical openness, recognition of the ecclesiality of other Christian Churches and God’s saving will, Orthodox theologians reject or allow the possibility of salvation of people outside the visible borders of the Orthodox Church. In the search for the answer to the question posed in the title of the article, the theological reflection was undertaken on three main issues, namely: Orthodoxy as the true Church of Christ and the Holy Spirit, soteriological radicalism of the Orthodox Church and the possibility of salvation in other Churches and Christian Communities, and the openness to the opportunity of salvation for the Christians outside the Orthodox Church. The analyzes show that the soteriological views of Orthodox theologians are basically conditioned by their fundamentalist or ecumenical convictions.

Źródło:

Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 105-116
1230-4379

Pojawia się w:

Przegląd Religioznawczy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

The Fellowship of Orthodox Youth as an element in the activation of the orthodox laity
Bractwo Młodzieży Prawosławnej jako element aktywizacji prawosławnego laikatu

Autorzy:

Dudra, Stefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/53276446.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Lubuskie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

orthodoxy
laity
Fellowship of Orthodox Youth
prawosławie
laikat
Bractwo Młodzieży Prawosławnej

Opis:

Orthodox fellowships, with their centuries-old tradition were the main centers of Orthodox cultural life. They were involved in charitable, welfare and educational activities, financed the establishment of hospitals and shelters, and organized secular and religious celebrations. Through their publishing activities, they shaped the awareness of the faithful. During the period of the Polish People’s Republic, their activities were very limited for political reasons. It was only the establishment of the Brotherhood of Orthodox Youth in the 1980s that later became an impulse for the activation of the Orthodox laity. Its activities contributed to the emergence of many social religious initiatives. This was facilitated by the opportunities created by the socio-political changes in Poland after 1989.
Bractwa cerkiewne ze swoją wielowiekową tradycją były głównymi centrami prawosławnego życia kulturalnego. Zajmowały się działalnościącharytatywno-opiekuńczą, oświatową, finansowały tworzenie szpitali i przytułków, były organizatorami uroczystości świeckich i religijnych. Poprzezdziałalność wydawniczą kształtowały świadomość wiernych. W okresie Polski Ludowej, ze względów politycznych ich działalność była bardzo ograniczona. Dopiero powstanie w latach 80. ubiegłego stulecia Bractwa Młodzieży Prawosławnej stało się w późniejszym okresie impulsem do uaktywnieniaprawosławnego laikatu. Jego działalność przyczyniła się do powstania wieluspołecznych inicjatyw o charakterze religijnym. Sprzyjały temu możliwości stworzone w wyniku przemian społeczno-politycznych w Polsce po 1989roku.

Źródło:

Rocznik Lubuski; 2023, 49, 2; 98-109
0485-3083

Pojawia się w:

Rocznik Lubuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Święcenia kapłańskie kobiet z perspektywy prawosławnej
Ordination of Women from the Perspective of the Orthodox Church

Autorzy:

Kałużny, Cezary

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/953978.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

prawosławie
święcenia (ordynacja) kobiet
kapłaństwo
dialog ekumeniczny
Orthodoxy
ordination of women
priesthood
ecumenical dialogue

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest prezentacja aktualnego stanowiska prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet. Z problemem święceń (ordynacji) kobiet Kościoły prawosławne zetknęły się w latach 60. ubiegłego stulecia w ramach Światowej Rady Kościołów. Początkowo teologowie prawosławni postrzegali tę kwestię jako obcą dla ich świadomości eklezjalnej. Z biegiem czasu, pod wpływem kontaktów z Kościołami chrześcijańskimi na Zachodzie, prawosławie uświadomiło sobie wagę problemu i potrzebę pogłębionej refleksji na ten temat. Wyzwanie to podjęli teologowie prawosławni, zwłaszcza z Europy Zachodniej i USA. Praktyka święceń kapłańskich kobiet została negatywnie oceniona w dokumencie końcowym Międzyprawosławnej Konsultacji Teologicznej na Rodos (1988). Podobne stanowisko strona prawosławna wyraziła w dokumentach końcowych międzywyznaniowych dialogów ekumenicznych. Zawarte w tych tekstach prawosławne argumenty przeciw święceniom kobiet koncentrują się wokół tradycji poświadczonej w Piśmie Świętym, antropologii, symbolizmu liturgicznego i jedności chrześcijan. Aktualne stanowisko prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet jest więc negatywne. Można jednocześnie zauważyć pewne zróżnicowanie poglądów teologów prawosławnych w tej kwestii, co może świadczyć o tym, że debaty wokół święceń kapłańskich kobiet w prawosławiu nie można uznać za zakończoną.
The present article aims at explicating the present position of the Orthodoxy on a possibility of ordaining women to the priestly office. The Orthodox Churches met with the problem of women’s ordination in 1960’s when participating in the World Council of Churches. At first, the Orthodox theologians saw this issue as something alien to their ecclesiastic awareness. In the course of time however, influenced by contacts with Christian Churches in the West, the Orthodoxy realized the importance of the problem and the need for a deeper reflection on it. The challenge was taken up by Orthodox theologians, especially those from Western Europe and the USA. The practice of ordaining women was negatively evaluated in the final document of the Rhodes Inter-Orthodox Consultation (1988). The Orthodox party took a similar position in the final documents of interconfessional ecumenical dialogues. The Orthodox arguments against ordination of women which are contained in these texts concentrate on the Tradition testified in the Holy Scriptures, anthropology, liturgical symbolism and Christian communion. Thus, the present position of the Orthodoxy on a possibility of women’s ordination to the priestly office is negative. At the same time, one can notice certain differences in opinions of Orthodox theologians on this issue, which can mean that the debate on ordination of women should not be regarded as finished.

Źródło:

Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 133-153
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Prawosławne widzenie dogmatu o Trójcy Świętej. Filioque
The Orthodox Concepts of Dogma of the Trinity. Filioque

Autorzy:

Żakowska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/496337.pdf

Data publikacji:

2007-06-30

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

prawosławie
katolicyzm
spory dogmatyczne
Trójca Święta
filioque

Opis:

The purpose of the article is to present the dogmatic controversies between Orthodox and Ro- man Catholic Church, particulary these, related with the way of comprehending of the dogma of Trinity and the formula of filioque. It describes the historical basis of the dispute, the way it had evolved during the centuries, the reasons and the aspects of the escalations of the conflict as well as the attempts to prevent them and ecumenical attempts reconciliate both Churches in last decades. The article devotes particular attention to the question of instrumental taking advantage of theologi- cal dispute to secular purposes, related with the fight for power and primacy upon the Christian world. It presents the way in that the political competition between both Churches had found its indirect expression in strictly theological discussions and through formulating the succeeding dog- mas in credo. It describes as well the influence of the widely understaded extratheological, "exter- nal" factors on the process formulating of particular dogmas. The article presents also how in ground insignificant dogmatic aspects divide both Churches and how great importance in their mu- tual relations play the historical animosies and politic-prestigious reasons.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 145-155
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Międzynarodowy dialog teologiczny Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim
International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church

Autorzy:

Kuźma, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420363.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Chrześcijaństwo
Dialog teologiczny
Kościół rzymskokatolicki
Kościół prawosławny
problem Uniatyzmu i prozelityzmu
Christianity
Theological Dialogue
Roman Catholic Church
Orthodox Church
problem of Uniatism and proselytism

Opis:

Artykuł omawia historię i wartości teologiczne pierwszej fazy Międzynarodowego Dialogu Teologicznego między Kościołem prawosławnym i rzymskokatolickim w latach 1981-2000. Omówiony został proces przygotowawczy do rozpoczęcia dialogu. Podkreślona została rola i znaczenie działań patriarchy Konstantynopola Atenagorasa (1948-1972), który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju kontaktów ekumenicznych. Ze strony Kościoła rzymskokatolickiego istotnym dla kontaktów między-chrześcijańskich okazało się wstąpienie na tron rzymski kolejno papieży Jana XXIII (1958-1963) i Pawła VI (1963-1978), oraz zwołanie Soboru, Vaticanum II. Omówione zostały osiem sesji plenarnych, które odbyły się w latach 1982-2000, oraz przygotowania do nich. Rezultatem spotkań Komisji okazały się wspólnie przyjęte dokumenty teologiczne: 1) Misterium Kościoła i Eucharystii w świetle tajemnicy Trójcy Świętej (Monachium 1982), 2) Wiara, sakramenty i jedność Kościoła (Bari 1987), 3) Sakrament kapłaństwa w sakramentalnej strukturze Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia Sukcesji apostolskiej dla uświęcenia i jedności Ludu Bożego, (Valamo 1988), 4) Uniatyzm, metoda unijna przeszłości a obecne poszukiwanie pełnej wspólnoty (Balamand 1993). Omówione też zostały najistotniejsze problemy w tym dialogu tj. problem uniatyzmu i prozelityzmu, który zdominował tematykę spotkań po roku 1991.
This article discusses the history and theological values in the first phase of the International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church in the years from 1981 to 2000. In particular, this article addresses the preparatory process of commencing the dialogue and producing common theological documents; and also discusses the most important problems in the dialogue, such as the problem of Uniatism and proselytism, which have dominated the subject matter of the dialogue since 1991.

Źródło:

ELPIS; 2014, 16; 11-18
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Postulaty religijne w wystąpieniach kozackich pierwszej połowy XVII wieku
The Religious Aspects of the Cossacks’ Uprisings in the First Half of 17th Century

Autorzy:

Drozdowski, Mariusz Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951733.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

the Cossacks
religion
the Orthodox Church
uprising
rebellion
Polish-Lithuanian Commonwealth

Opis:

This paper focuses mostly on the religious aspects of the Cossacks’ uprisings in the first half of 17th century (mainly the 1625, 1630, 1637 and 1638 uprisings), and discusses their impact on the origins, the course and following peace negotiations as well. The paper is based mostly on Cossack primary sources like manifestos, proclamations issued by the leaders, together with the directions which were to be followed during the peace talks, and the not Cossack sources as well. They prove how the religious aspects, namely the appeals to defend the persecuted orthodox confession, contributed to the character of the developments. Another question was, to what extent the religious engagement of the Cossacks uprisings at that time was caused by a sincere concern for the Orthodox Church situation, or perhaps there were other reasons, not having much in common with the faith. The analysis discusses also the Cossack delegates’ actions and policy on the Commonwealth Sejm in the years 1631–33, during which they firmly demanded restoration of the status the Orthodox Church had before 1596.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 85-98
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

The celebrant of the Holy Sacrament of the Eucharist. Rules and canonical norms of the Orthodox Church

Autorzy:

Mititelu, Cătălina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554705.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Holy Sacrament
Eucharist
Orthodox Church
canon law
theology

Opis:

This review presents the canonical legislation text of the Orthodox Church, from the first millennium – corroborated with the text of the typiconal guidelines made and published over the centuries in this part of this ecumenical Christian world – concerning the celebration of the Divine Sacrament of the Eucharist and, ipso facto, its celebrant. Thus an opportunity is created to offer to the reader (canonist or theologian) some eloquent testimonies of the liturgical-canonical Tradition of this Church, which is part of the common liturgical-canonical heritage of the ecumenical Church of the first millennium.

Źródło:

Annales Canonici; 2014, 10; 137-150
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Święty Józef Oblubieniec w prawosławnej hymnografii liturgicznej
Saint Joseph the Betrothed in the Orthodox liturgical hymnography

Autorzy:

Karczewski, Pantelejmon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38410830.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Joseph
betrothed
Christmas
Theotokos
hymnography
Józef
Oblubieniec
Boże Narodzenie
Bogurodzica
hymnografia

Opis:

Postać Józefa, zaślubionego Bogurodzicy jest w tradycji prawosławnej dość słabo znana. Jednocześnie jest bardzo interesująca z liturgicznego punktu widzenia. Hymnografia dnia jego pamięci, a zwłaszcza królewskich godzin wigilii Bożego Narodzenia, porusza w sposób szczególny temat wątpliwości, jakie miał on w związku z brzemiennością Najświętszej Marii. Teksty liturgiczne poruszają także zagadnienie wieku Józefa, który określany jest przeważnie jako starzec.
The figure of Joseph, married to the Mother of God, is relatively little known in the Orthodox tradition. At the same time, it is very interesting from a liturgical point of view. The hymnography of the day of his remembrance, and especially of the Royal Hours of Christmas Eve, deals in a special way with the question of the doubts he had in connection with the pregnancy of the Blessed Virgin Mary. The liturgical texts also deal with the question of the age of Joseph, who is usually defined as an elder.

Źródło:

ELPIS; 2022, 24; 63-68
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Cerkiew prawosławna w II Rzeczypospolitej

Autorzy:

Mironowicz, Antoni

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2057321.pdf

Data publikacji:

2018-12-11

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

The Orthodox Church
2nd Polish Republic
Cerkiew prawosławna
II Rzeczpospolita

Opis:

Po odrodzeniu się państwa polskiego, w okresie II Rzeczypospolitej prawosławie nie było już wspierane autorytetem władzy, ale było utożsamiane z wyznaniem zaborcy. Przemiany społeczno-ustrojowe w Rosji Radzieckiej osłabiły pozycję patriarchatu moskiewskiego, który nadał Kościołowi prawosławnemu w Polsce autonomię, a kierownictwo nad nim powierzył lokalnemu soborowi biskupów z egzarchą o uprawnieniach metropolity. W latach 1918-1939 Kościół prawosławny w granicach Rzeczypospolitej liczył ponad 4 miliony wiernych i był podzielony na siedem diecezji. Władze polskie z jednej strony dążyły do ustanowienia niezależnej od Moskwy struktury cerkiewnej, z drugiej zaś ograniczały liczbę parafii prawosławnych i jego rolę w społeczeństwie. Odpowiedź na pytanie o pozytywne i negatywne fakty w dziejach prawosławia na terenie II Rzeczypospolitej wymaga całościowego spojrzenia na politykę państwa wobec Cerkwi w latach 1918-1939. Do pozytywnych procesów należy zaliczyć unormowanie się stanu prawnego Kościoła prawosławnego w państwie polskim. Co prawda ostateczne uregulowanie stanu prawnego na mocy Przepisów Tymczasowych z 1922 roku i dekretu Prezydenta RP z 1938 roku nie zadawalały ani władze państwowe ani cerkiewne to było ważnym etapem na drodze budowania osobowości prawnej Cerkwi. Dekret stwierdził autokefaliczność Kościoła prawosławnego w Polsce oraz prawo swobodnego rządzenia się w granicach ustawodawstwa państwowego. Głową Kościoła, jego naczelnym zarządcą i przedstawicielem był metropolita, który był jednocześnie arcybiskupem diecezji warszawskiej i archimandrytą Ławry Poczajowskiej. Organem najwyższym Kościoła, regulującym sprawy Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, był Sobór Generalny składający się z biskupów oraz przedstawicieli duchowieństwa i świeckich. Sobór Generalny mógł zmienić ustrój Kościoła z dominującego w latach 1918-1938 ustroju synodalno-konsystorskiego, w którym naczelną władzę posiadał Synod biskupów na ustrój soborowy, oparty na zasadach wybieralności episkopatu i dziekanów z czynnym głosem przedstawicieli wiernych. Organem wykonawczym Soboru Biskupów był Synod składający się z metropolity, który był jego przewodniczącym, biskupa wojskowego i 2 biskupów diecezjalnych.
In 1918 the independent republic of Poland was proclaimed. In 1920-1921, after the Polish-Soviet war, the Polish border was moved 200 km east of the Curzon line, which is more or less the Soviet-polish border of 1945. During the 2nd Polish Republic the Orthodox Church was not supported by an ascendancy of the authority yet, but was identified with the Russian invader’s religion. The Polish authorities treated Orthodoxy not as the religion of their people, but as the faith of the former occupant. The transfer of Orthodox Church property was part of the government’s policy of building a revived Polish state and its national unity on the basis of Roman Catholicism. This policy meant decreasing the number of Orthodox parishes and monasteries, the confiscation of church property by the state or its transfer to the Roman Catholic Church, closing Orthodox churches, and converting the faithful to Roman Catholicism. Throughout the mid-war period (1938-1939) the Orthodox Church had no regulated legal status. It was only after the transfer of Orthodox churches and estates by the state and the Roman Catholic Church that president Ignacy Mościcki signed a decree of 18 November 1938 On the attitude towards the Autocephalous Orthodox Church. On the basis of that decree the position of the highest authority governing the matters of the Autocephalous Orthodox Church was given to the General Council (Sobor) which consisted of bishops and representatives of the clergy and faithful. The executive body of the Church was a synod consisting of the metropolitan, the army bishop and two diocese bishops. The 1938 decree was the first document in the history of the Orthodox Church in the Second Polish Republic, which settled the relations between the Polish state and the Orthodox Church. It removed the state temporariness criticised by the clergy and faithful. On the basis of this decree the Orthodox Church was greatly subjected to the state and its policy. Within three weeks of issuing the decree, on 10 December 1938, a governmental decree was issued containing “The Internal Statute of the Polish Autocephalous Orthodox Church”. It settled in detail the competence of the Orthodox metropolitan, the General Council, the Bishops’ Council and the Bishops’ Synod.

Źródło:

ELPIS; 2018, 20; 85-109
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Natura unitatis ecclesiae et eventa anno domini 1054
Nature of the ecclesiastic unity and 1054 events

Autorzy:

Bendza, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/613303.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism

Opis:

This article above could be called as a supplement to the History of the Church – it has been written not to present in a narrative way the common-known course of the East-West Schism which began in the 11th century, but to give some remarks and to present some little known details, which could be helped to create a new dimension of reflexion, and even of discussion on problems included in this article. The event of the 1054th in modern historiography are treated as absolutely end of the “Church unity indivisibility period”. This point of view does not divide the Author of this article, so he decided to present a new- quality-reflexion, thanks of it the described events could be recognized as the consequence of earlier revealing trends. The Author also shows, that the Church unity is not so clear, because in the Church History you can meet some separatist tendencies. It is but very important, that no one of them could foil the principal ecclesiastical hallmark, the Unity. This Unity could situate the reality of Church in the God’s Plan of Salvation, making it independent from human decisions, disagreement cases or arrogance. The unity reflexion based both on the biblical and patristic analysis, permit us in new way treat the events of 1054th. Their “schismatic” character, especially in context of the patristic texts seems to by rather a heated discussion, in which both interested parts desire in cooperation to respond their epoch challenge. It was, after all, the great epoch of the Gregorian Roman Catholicism reform and of “theological Byzantine golden age”. So it should be better, when we treat the Schism simple as a division, and in the rough Hierarchy’s declarations we find signs of Church responsibility. This way of thinking is justified by creating Normans’ power and increasing problems with Caesaropapism tendencies. The conclusion of this article is clear: in consequence of the 1054th events “Byzantine Golden age” was about to be broken, but the Church Unity remained untouched…
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz aby przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz że nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną, pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój.Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jednak jedności kościelnej nic nie jest w stanie naruszyć…

Źródło:

Vox Patrum; 2016, 65; 49-73
0860-9411
2719-3586

Pojawia się w:

Vox Patrum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Cerkiew Prawosławna w ogniu ukraińskiej rewolucji 1917-1918
The Orthodox Church in the midst of the Ukrainian revolution of 1917-1918

Autorzy:

Kucy, Aleksy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1929171.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Cerkiew Prawosławna
Sobór
autokefalia
rewolucja ludowa w Rosji
The Orthodox Church
council
autocephalia
February Recolution in Russia

Opis:

The political events in the wake of the February revolution of 1917 in Russia resulted in new, independent national political entities. Ukraine went through the three-stage political metamorphosis, realized by three different governments: socialist, conservative and nationalist. Socio-political transformations also affected religion. The Orthodox Church was exposed to numerous reforming ambitions and aspirations. The main idea was to make the Church national and to grant it an autocephalous status – a problem that the particular Ukrainian revolutionary governments were trying to solve in their own ways. It is worthwhile to analyse the testimonies of the time, which illustrate the engagement of the Orthodox clergy in the processes mentioned above, and the role that the clergy played in the formation of a new Ukrainian statehood.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 2; 79-106
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Pojęcie laikatu i kleru w Kościele prawosławnym
The Concept of Laity and Clergy in the Orthodox Church

Autorzy:

Kostiuczuk, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2168704.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

Kościół prawosławny
kler
laikat
hierarchia

Opis:

The article describes the terminological issues referring to the concept of laity and clergy on the basis of the Holy Scripture and their use in the early Christian Church. In the further part of the article, we refer to the formation of the clergy, its degrees and the requirements and privileges basing on the canons. The question of various translations of canons into modern languages is also discussed, with reference to concepts related to clergy and laity. The last part of the article is devoted to the Orthodox understanding of the role and service of the laity in the Orthodox Church.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 8-17
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

The Resurrection of Christ in the teachings of the Orthodox Church
Zmartwychwstanie Chrystusa w nauce Kościoła prawosławnego

Autorzy:

Białous, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/695605.pdf

Data publikacji:

2019-01-01

Wydawca:

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Opis:

This article argues that in the thinking of the Orthodox Church, in spite of the simplified preconceptions, the kerygma of the resurrection is not limited to preach the theology of glory, but it covers the entire paschal mystery: the Cross of Christ, His descent into hell, His victory over death and the entrance to the glory of the Father. Such a way of seeing is a result of the biblical and patristic teachings. Its great importance lies in the fact that it takes into account the unity of the mystery of Jesus Christ, God and man. Therefore it assume the intrinsic unity of the cross and the incarnation, the passion and the glory. This unity is strongly present in the Orthodox theology but also the Liturgy celebrated in the Lent, Easter or Sunday.

Źródło:

Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2014, 22, 1
2544-6460

Pojawia się w:

Wrocławski Przegląd Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Some Remarks on the Views of the Orthodox Church in the United States on an Appropriate Model of Church–State Relations

Autorzy:

Marek, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/505965.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2010, 2; 105-120
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Filip Melanchton – prekursor dialogu z Kościołem wschodnim
Philipp Melanchthon – a precursor of dialoque with the Orthodox Church

Autorzy:

Pracki, Roman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/425346.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie

Tematy:

Reformation
Orthodoxe Kirche
Dialog
Ökumene

Opis:

Philipp Melanchthon (1497-1560), mit seiner inklusiven Perspektive in evangelischer Ekklesiologie, war wie ein Theologe von heute. Zu den wichtigsten dogmatischen Themen des sechzehnten Jahrhunderts, die auch im modernen ökumenischen Dialog weitergeführt werden, soll man die Confessio augustana graeca – die von Melanchthon ins griechische Übersetzte Augsburgische Konfession – und die theologische Korrespondenz zwischen dem Patriarchen von Konstantinopel Jeremiah II und dem lutherischen Theologen der Universität Tübingen, erwähnen. Die beiden wurden als Protagonisten in der Geschichte des ökumenischen Dialogs betrachtet. Bei der Übersetzung der Augustana hat Philipp Melanchthon statt der apologetischen Themen, die Begriffe der Orthodoxie und der Wiedergeburt bewusst betont, um die theologische Sensibilität des Ostens zu beachten. Auch im liturgischen Kontext kommt die griechische Version der Mentalität der Griechen entgegen. Zu den wichtigsten Initiativen des deutschen Reformators gehörte die zweiseitige Annäherung der Reformation und der Orthodoxe Kirche, die im interkonfessionellen multilateralen Dialog des XX-sten Jahrhunderts wiedererneuert wurde.

Źródło:

Gdański Rocznik Ewangelicki; 2011, 5; 218-239
1898-1127

Pojawia się w:

Gdański Rocznik Ewangelicki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

An interdisciplinary genre in the Theological Literature: the spiritual autobiography and its landmarks for the Orthodox space

Autorzy:

Morariu, Iuliu-Marius

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/628287.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

Saint John of Kronstadt, Saint Silouan the Athonite, mystique experience, meeting with God, repentance, sufferance

Opis:

Aim/Thesis. Important for all the Christian confessions, spiritual autobiography has, unfortunately until now, been insufficiently investigated and highlighted by contemporary researchers. Concept/Methods. Therefore, using information from sources like Confessions of Saint Augustin, but also recent works like the one of Saint Silouan from Athos, Saint John of Kronstadt or Nicolas Berdiaev, using these representative sources for the Orthodox sphere and other volumes, studies and articles, we will try to analyse this genre, to emphasise its interdisciplinary valences, and to show which are landmarks in the Orthodox sphere. We will also try to present its particularities here, its common points with other confessional spheres (Catholic or Protestant), and its practical importance for the Christian life. The information provided by the aforementioned sources will be investigated using deductive, analytic, and inductive methods (and also, the narrative one when the situation will request it).  Results and conclusion. The investigation will show to the reader why, despite of the fact that is a peripheral genre of Theological literature, spiritual autobiography is important for investigation and it helps to create bridges between different spiritualties and investigation domains, but also its potential practical use. Originality/Cognitive value. The analysis is also important because there we will show that, a long time before the rediscovering of subjectivism and subjectivity in literature (which happened in the 20th century, with Modernism), in the theological space this topic was not only known but also valorised in this genre. As methods, we will both use the deductive and the analytic, but we will also not neglect the narrative one.

Źródło:

Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 1; 145-150
2081-1640

Pojawia się w:

Journal of Education Culture and Society

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Obraz świętych dzieci-męczenników w prawosławnej hymnografii
The Image of Holy Children-Martyrs in the Orthodox Hymnography

Autorzy:

Karczewski, Pantelejmon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2169988.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

dziecko
męczennik
hymnografia
niewinność
prawosławie
chrześcijaństwo wschodnie
child
martyr
hymnography
innocence
Orthodoxy
Eastern Christianity

Opis:

The present paper discusses the presentation of holy children-martyrs in the Orthodox hymnography. Eight leading themes that appear in liturgical texts are presented. Four of them are common to the motifs used in the rite of a child’s funeral, and four others are reserved only for canonized children. The most attention was paid to the issue of childhood innocence and parents’ reaction to premature death (from sadness, through joy of the child’s salvation, to encouraging a child to suffer martyrdom for Christ). The presented examples come from the texts of services and Akathists in honor of selected holy children – mainly St. Gabriel of Zabłudów, St. Cyric and Julitta, St. Artemius of Verkola.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2020, Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia, 11; 207-222
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Исторические памятники православной культуры Кобринского района Брестской области
Historical monuments of the Orthodox culture of the Kobryn Region in Brest Province

Autorzy:

Harbatski, Andrej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1967781.pdf

Data publikacji:

2014-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Białoruś
wielokulturowość
kultura
architektura sakralna
tradycja religijna
duchowość
Belarus
multiculturalism
culture
sacral architecture
religious tradition
spirituality

Opis:

Artykuł poświęcony jest zabytkom historycznym kultury prawosławnej rejonu Kobryńskiego w obwodzie brzeskim na Białorusi – państwie wielowiekowej i bogatej kultury, w którym istnieją specyficzne tradycje budownictwa sakralnego. W tekście ukazane zostały osobliwości drewnianej architektury sakralnej w mieście Kobryń i na terenach rejonu Kobryńskiego. Szczegółowo została opisana drewniana cerkiew Świętych Piotra i Pawła. Tekst zawiera również wskazanie roli i miejsca murowanych cerkwi w przestrzeni kulturowej miasta Kobryń i rejonu Kobryńskiego. Autor artykułu wnioskuje, że na początku XXI wieku drewniane i murowane cerkwie miasta Kobryń i rejonu Kobryńskiego stały się symbolem i dumą kultury białoruskiej. Współcześnie – w warunkach współistnienia państwa białoruskiego i Cerkwi Prawosławnej, a także rozwoju agro- i ekoturystyki – drewniane i murowane cerkwie stają się nieodłączną częścią przestrzeni kulturowej i wyznacznikiem samoidentyfikacji ludności białoruskiej.
What is explored in the article are the historical monuments of the Orthodox culture in the Kobryn Region in Brest Province of Belarus – the country of centuries- long and rich culture, where specific traditions of sacral architecture have always been present. Some unique cases of sacral wooden architecture in the town of Kobryn are presented in the text. A detailed description has been provided of the wooden St. Peter and Paul Orthodox Church. The role and rank is indicated of stone Orthodox churches in the cultural space of the Kobryn town and region. The author concludes that at the beginning of the 21st century the wooden and stone Orthodox churches there became the symbol and pride of Belarusian culture. Nowadays, in the conditions of coexistence between the Belarusian state and the Orthodox Church and of the development of agri- and ecotourism, wooden and stone Orthodox churches become both an inseparable part of cultural space and a determinant of Belarusians’ self-identification.

Źródło:

Edukacja Międzykulturowa; 2014, 3; 103-118
2299-4106

Pojawia się w:

Edukacja Międzykulturowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Kalendarze używane w życiu liturgicznym Kościoła prawosławnego
Calendars used in the liturgical life of the Orthodox Church

Autorzy:

Kostiuczuk, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171313.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

kalendarz liturgiczny
Pascha
Kościół prawosławny
reforma
gregoriańska

Opis:

The calendar in a crucial element of the liturgical sphere of the Orthodox Church. All the attempts to change any detail in the calendar had significant consequences. At the very beginning the Christians celebrated Passover together with the Jews. The persecution of the Christian Church resulted in a great differentiation between Christian and Old Testament tradition. With the passage of time, the Christian Passover was celebrated at different time, on a fixed date, and the rules which were supposed to help to compute the exact date of Passover established at that time, are still being used in the Orthodox Church. The reform of a calendar raised by Pope George was introduced in 1582. According to its reformers, the spring equinox was to be always dated on 21st of March, and the 21st day of March did not mean only the earliest celebration of Jewish Passover but the spring equinox as well. The reintroduction of a new calendar style into the liturgical practice of the Orthodox Church (sometimes called a new Julian calendar), which also occurred in particular local churches is, in fact, illogical. The admission of the reforms and leaving the date of Passover computed with the Julian calendar resulted in the introduction of two calendars into the Orthodox Church. Additionally, a constant date change of nonshifting celebrations towards the shifting ones imputed on the basis of a standing rule of Passover boards, will introduce further changes in so called typik, which will cause an inevitable confusion in liturgical practice of mass serving.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 59-68
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego
The Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete or “Meeting in Crete”? Current Ecclesiological Dilemmas of the Orthodox World

Autorzy:

Leśniewski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037281.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Święty i Wielki Sobór na Krecie
eklezjologia prawosławna
soborowość
jedność
Kościół prawosławny
the Holy and Great Council in Crete
Orthodox Ecclesiology
Conciliarity
Unity
Orthodox Church

Opis:

W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 109-126
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

W poszukiwaniu męczeństwa. Analiza prawosławnych tekstów liturgicznych
In search for martyrdom. Analysis of the Orthodox liturgical texts

Autorzy:

Ławreszuk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420294.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

męczeństwo
Prawosławie
wiara
duchowość
teksty liturgiczne
śmierć
Martyrdom
Orthodoxy
faith
spirituality
liturgical texts
death

Opis:

W literaturze hagiograficznej opisy śmierci męczeńskiej uwypuklały bezkompromisową postawę człowieka, który nie wahał się wyznawać i bronić swojej wiary, wiedząc, że może to prowadzić do męczeństwa. W żywotach świętych i tekstach liturgicznych często pojawiało się określenie: „pragnienie śmierci”, bądź „pragnienie męczeństwa”. W jaki sposób należy rozumieć te słowa? Czy są one wyrazem pogardy dla doczesności i oczekiwaniem wieczności z Bogiem? Czy korzenie tej idei sięgają Ewangelii, czy raczej rodzą się z gnostyckiej inspiracji i pogardy dla tego, co ziemskie i materialne? Odpowiedzi na te pytania będziemy poszukiwać przed wszystkim w tekstach liturgicznych.
In the hagiographic literature, descriptions of the martyrdom appeared an uncompromising stance a man who did not hesitate to confess and defend their faith, knowing that this may lead to martyrdom. The lives of the saints and liturgical texts often contain the term “desire to die” or “desire for martyrdom”. How should we understand these words? Are they an expression of contempt for earthly life and the expectation of eternity with God? Are the roots of this idea dates back to the Gospel, or rather born with a Gnostic inspiration, and contempt for what earthly and material? The answers to these questions we will seek above all in the liturgical texts.

Źródło:

ELPIS; 2015, 17; 31-36
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczypospolitej po I wojnie światowej
The orthodox in the ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the polish republic world war I

Autorzy:

Mironczuk, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2164414.pdf

Data publikacji:

2009-12-15

Wydawca:

Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Prawosławie
Ostrołęka
cerkwie
Rzeczpospolita Polska
the Orthodox Church
Orthodox Churches
the Polish Republic

Opis:

Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczpospolitej po I wojnie światowej. Praca dotyczy pozycji prawosławia w powiecie ostrołęckim przed wybuchem I wojny światowej oraz tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Odnosi się zarówno do sytuacji ludności prawosławnej (jej liczebność, status prawny, zawodowy, stan oświaty) na tym terenie, jak też losów 5 cerkwi – 4 w samej Ostrołęce i 1 w Myszyńcu. Główny problem, przy którym się skupił autor, to ukazanie następującego zjawiska: Jak określone wydarzenia polityczne ( w tym przypadku wojna) diametralnie zmieniają położenie współistniejących społeczności wyznaniowych.
The Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the Polish Republic after World War I. The woeks refers to the position of the Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district before the outbreak of World War I and just after the regaining of independence by Poland in 1918. It refers both to the situaton of the Orthodox population (their numbers, legal and professional status, the condition of education) in this area, as well as to the history of five Orthodox Churses – four in the town of Ostrołęka and one in Myszuniec. The main problem, which the author has focused his attention on, is showing how certain political events (war in the case) diametrically change the situation of religious communities.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2009, Zeszyt, XXIII; 65-80
0860-9608

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Kościół prawosławny w Gruzji w latach zaboru rosyjskiego i władzy sowieckiej (XIX-XX w.)
La Chiesa ortodossa in Georgia nel periodo dell’Imperio Russo e del regime Sovietico (XIX-XX sec.)

Autorzy:

Chmielecki, Tymon Tytus

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1041824.pdf

Data publikacji:

1998

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

sacerdozio
Georgia
Chiesa ortodossa
duchowieństwo
Gruzja
Kościół prawosławny
clergy
the Orthodox Church of the East

Opis:

La Georgia e stata soggetta dalla Russia per quasi duecento anni: prima, quale vittima dell'annessione del Paese dagli Zar russi (1801-1917) e poi, sotto la forma dell'occupazione sovietica (1921-1991 ). Le autorità imperiali russe, sin dall'inizio, non poterono sopportare l'indipendenza della Chiesa ortodossa georgiana, governata del Cattolicos-Patriarca di tutta la Georgia, Antonio II. Nel 1811 deposero il patriarca e sottomisero la Chiesa all'autorità del Sacro Sinodo Russo. In questo modo si interruppe la continuità dell'autocefalia georgiana durata milletrecento anni. La programmata russificazione del Paese non risparmio quest'antica Chiesa. Il Cattolicos fu sostituito dagli esarchi russi, il numero delle eparchie fu ridotto a quattro, la lingua liturgica georgiana chuzuri fu soppressa e sostituita dallo sla-vo, si chiusero sistematicamente antichi monasteri e si face venire in massa il clero russo. Chiese e conventi subirono una serie di saccheggi e devastazioni. Le faccende della rivoluzione bolscevica procurarono un breve momento d'indipendenza: il 25 marzo 1917 la Chiesa riprese l'autocefalia e venne nominato il Cattolicos-Patriarca Kirion II. La rinascita religiosa fu presto impedita dal'occupatzione dell'Armata sovietica che cominciando dal febbraio 1921 segno un periodo di settant'anni esatti di regime antireligioso comunista. Il Patriarca e i Vescovi furono arrestati, quasi il 90% delle chiese furono chiuse e adibite ad edifici di utilità pubblica (musei, magazzini, cinema ecc.), i fedeli furono ostacolati nelle funzioni religiose e, se non obbedivano, venivano perseguitati. La propaganda atea non risparmio ne'bam-bini ne'giovani, ai quali fu assolutamente proibito di partecipare al culto e a qualsiasi istruzione cristiana fino all'età di 18 anni. Negli anni trenta la gerarchia ortodossa georgiana potè ricostituirsi, ma la sua esistenza dipendeva fortemente dalla collaborazione con il regime. La penetrazione di agenti del KGB nella gerarchia ecclesiastica e le divisioni tra il clero e il Cattolicato ridussero ulteriormente l'operatività della Chiesa nel suo insieme. Agli albori dell'indipendenza statale (1991), la società massimamente scristianizzata divenne una forte sfida per l'odierna gerarchia ortodossa, favorita dal Governo.

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1998, 70; 303-314
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Wpływ ojców Kościoła na prawosławne pojęcie obrazu Bożego
The Influence of Church Fathers on the Orthodox Concept of the Image of God

Autorzy:

Kucy, Aleksy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607201.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

image of God
Christ
the orthodox patristic thought
hesychasm
Obraz Boży
Chrystus
prawosławna myśl patrystyczna
hezychazm

Opis:

The concept of the divine image in the patristic thought has a very rich tradition and a well-developed semantics. In an exegetic interpretation one can find both a broad treatment of this concept and a very narrow one, the objective one. In the strict sense of this word, the Divine Image, on the image of whom was created man, is Christ, the Incarnate Logos, who has fulfilled the eternal, divine intent towards man and towards the whole creation, which was the divinisation and the state when God will be all in all (1 Corinthians 15:28).

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 337-351
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Reformation as an Inspiration for Reforms of the Eastern Churches in the Polish-Lithuanian Commonwealth

Autorzy:

Wereda, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/517525.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Tematy:

the Uniate Church
the Orthodox Church
Hipacy Pociej
Józef Welamin Rutski
Reformation

Opis:

The Reformation was a phenomenon influencing transformations of the Orthodox Church and the Uniate Church in the multi-denominational Polish-Lithuanian state. In response to a particularly severe lack of education compounded by the influence of the Reformation in the Easter Churches, certain educational initiatives were undertaken, translation of the Bibleand liturgical texts into the Old Orthodox Church Slavonic language, acquainting people with new forms and ways of religious apologetics. Ideas initiated by the Reformation weredeveloped in the 16th century by Piotr Mohyła. Under the influence of the Reformation a new quality of relationships and social bonds was created in the Orthodox Church society of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The activities of laymen and Orthodox Church fraternities became more intensified. The ideas of the Reformation on soteriological subjects became an inspiration for part of Orthodox Church elites to enter into union with the Papacy.

Źródło:

Historia i Świat; 2018, 7; 187-194
2299-2464

Pojawia się w:

Historia i Świat

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Ewolucja statusu prawnego cerkwi w Korczminie
The evolution of the legal status of the Orthodox Church in Korczmin

Autorzy:

Bielecki, Marek
Skorniewski, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1912807.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

GREEK CATHOLIC CHURCH
ORTHODOX CHURCH
church-state relations (Poland)
churches and religious associations
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Kościół greckokatolicki
prawo wyznaniowe
cerkiew
relacje panstwo - kościół
kościoły i inne związki wyznaniowe
związek wyznaniowy

Opis:

Kościół greckokatolicki w Polsce od momentu powstania w 1596 r. narażony był na częste zmiany swojego statusu prawnego. Działo się tak dlatego, że Kościół prawosławny, nie mogąc pogodzić się ze stratą dużej liczby wiernych i licznych dóbr materialnych, usilnie dążył do powtórnego włączenia go w swoje struktury. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ukazanie ewolucji statusu prawnego majątku będącego w posiadaniu Kościoła greckokatolickiego, na przykładzie zabytkowej cerkwi w Korczminie, położonej w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim. Opracowanie składała się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej została omówiona - ograniczona do najważniejszych wydarzeń - ewolucja uwarunkowań historyczno-prawnych działalności Kościoła greckokatolickiego w Polsce, w drugiej zaprezentowane zostały wyniki badań dotyczące cerkwi w Korczminie. Artykuł ukazuje jak decyzje władz centralnych wpływały na sytuację obiektu i jego właścicieli. Autorzy zwracają ponadto uwagę na wciąż istniejący problem braku ostatecznej regulacji statusu prawnego wielu obiektów należących do Kościoła greckokatolickiego, pomimo upływu ponad 20 lat od przemian, które dokonały się w Polsce.
Ever since its inception in 1596, the Greek Catholic Church in Poland has been compelled to alter her legal status several times. This was caused by the desire of the Orthodox Church, unable to come to terms with the loss of numerous adherents and property, to seek to incorporate the Greek Catholics back into its structure. This paper discusses the evolution of the legal status of the property held by the Greek Catholic Church, namely a historical Orthodox church in Korczmin near Tomaszow Lubelski, the Lublin region. The study has been structured into two main parts. The first covers the major facts of the evolving historical and legal aspects of the Greek Catholic Church in Poland; the other shows the outcomes of the research done on the Orthodox church in Korczmin. The authors demonstrate how the central government's decisions affected the status of the property and its owners. Further, they underscore the existing problem of failure to ultimately resolve the legal status of many immovables owned by the Greek Catholic Church, despite the twenty years that have passed since the political transformation in Poland.

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 221-239
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Encyklika Lumen fidei w świetle prawosławnej antropologii
Encyclical Letter Lumen fidei in the Light of the Orthodox Anthropology

Autorzy:

Leśniewski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595382.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Opis:

Lumen fidei, the first encyclical letter of Pope Francis is a very important document which presents the official teaching on faith of the Roman Catholic Church. A characteristic feature of this encyclical is an ecumenical way of presenting faith-based issues on biblical and theological foundations. It is worth noting that this document, important anthropological issues presents in the spirit of Christian personalism. This article attempts to reflect on the under- standing of man as an individual and a person in relation to the encyclical and the Orthodox anthropology. In addition, the focus is on the relationship to the faith so important anthropological concepts, such as the heart, the intellect and the reason.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2013, 33; 258-269
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Losy świata według Konstantego Leontjewa: Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji
The Future of the World by Konstanty Leontyev: An Ordinary European Man as an Ideal and a Device for the Worlwide Destruction

Autorzy:

Abassy, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807237.pdf

Data publikacji:

2020-01-03

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Rosja
imperium
Europa
Leontjew
prawosławie
Russia
empire
Europe
Leontyev
the Orthodox religion

Opis:

Artykuł stanowi analizę tekstów rosyjskiego konserwatywnego myśliciela, Konstantego Leontjewa, który w obliczu apokaliptycznych nastrojów rosyjskiej inteligencji 2 połowy XIX wieku próbował zdiagnozować przyczynę „choroby” kultury i znaleźć remedium na ów stan rzeczy. Nie był odosobniony w swoim przekonaniu, że Rosja przestanie istnieć jako samodzielna kultura, jeśli nie zahamuje napływu niszczących, jego zdaniem, idei zachodnich. Podobne przekonanie głosili Fiodor Dostojewski i Konstanty Pobiedonoscew. W artykule Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji Leontjew stwierdzał, że przedstawiciel cywilizacji zachodniej jest obojętny na piękno, zafascynowany rozwojem technicznym, oderwany od życiowych sił natury, cechuje się moralną ambiwalencją, a jednocześnie jest niezwykle ekspansywny. Postęp, którego celem jest materialny dobrobyt; trywialnie pojmowane szczęście, jawiły się myślicielowi jako zagrożenie dla istnienia państwa i religii. Ratunek upatrywał w silnej władzy carskiej, który to typ rządów nazywał „despotyzmem formy”. Myśliciel gloryfikował jedynowładztwo również z pozycji człowieka, który sens życia postrzega w poszukiwaniu i tworzeniu piękna, zmaganiach z rzeczywistością, a nie jedynie poruszaniu się w bezpiecznym, lecz nudnym, przewidywalnym świecie egalitaryzmu.
The paper includes the analysis of some texts of the Russian conservative thinker, Konstanty Leontyev who was confronted with the apocalyptic moods of the Russian intelligentsia of the second half of the 19th century. He made an effort to diagnose the “disease” and find a remedy. He was not single with his conviction that Russia would cease to exist as an independent culture unless stopped the influence of the Western ideas. Similar thoughts were expressed by Fyodor Dostoevsky and Konstanty Pobiedonoscew. In the article An European Man as an ideal and a device for the worldwide destruction Leontyev claimed that a representative of the Western civilization is indifferent to beauty, fascinated by technical progress, morally ambivalent and, at the same time, extremely expansive. The progress which is aimed at material prosperity and crude happiness Leontyev recognized as a threat for the State and Religion. Strong Tsar’s power, that he called a “despotism of form”, he regarded as remedy for the dangerous situation. He also glorified the state power as the person who perceived the meaning of life in searching and creating beauty, struggle with the real world. He contested the safe but boring and predictable world of egalitarianism.

Źródło:

Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 111-123
2082-8578

Pojawia się w:

Roczniki Kulturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Obraz Rosji mikołajowskiej w Pamiętnikach św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
The image of Nicholas Russia in the „Memoirs of saint Zygmunt Szczęsny Feliński

Autorzy:

Kościołek, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480939.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Tematy:

memoirs
Nicholas Russia
state of education
religious awareness
condition of the Orthodox clergy

Opis:

The memoirs of saint Zygmunt Szczęsny Feliński were written down during the archbishop’s stay in Jarosław, where he was sent in punishment for his defense of the rights of the Church and the Motherland. The works have played an important role in the history of Polish culture and literature. The article aims at depicting the Nicholas Russia, which the future archbishop had the opportunity to become well acquainted with during his studies in Moscow at the Łomonosow University and later on at the Roman Catholic Spiritual Academy in Petersburg. In his memoirs the author criticized the Russian Empire and noted its weak points, mainly bribery, the state of education, religious awareness and the condition of the Orthodox clergy.

Źródło:

Acta Polono-Ruthenica; 2014, 1, XIX; 71-84
1427-549X

Pojawia się w:

Acta Polono-Ruthenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Miejsce Świętego Ducha w prawosławnej tradycji liturgicznej
The place of the Holy Spirit in the Orthodox liturgical tradition

Autorzy:

Magruk, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38412819.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Święty Duch
nabożeństwo
prawosławie
Pięćdziesiątnica
święto
Holy Spirit
service
Orthodoxy
Pentecost
feast

Opis:

Poniższy artykuł dotyczy analizy miejsca, jakie zajmuje Trzecia Osoba Świętej Trójcy w wybranych aspektach życia liturgicznego Cerkwi prawosławnej. Analizie poddana została treść nabożeństw oraz konkretnych dni kościelnego kalendarza, pamięci świętych oraz wielkich świąt, w których w sposób szczególny zaakcentowana została rola i zbawcze działanie Świętego Ducha.
The following article analyzes the place occupied by the Third Person of the Holy Trinity in selected aspects of the liturgical life of the Orthodox Church. The content of services and specific days of the church calendar, the memory of saints and great holidays, in which the role and saving action of the Holy Spirit were particularly emphasized, were analyzed.

Źródło:

ELPIS; 2022, 24; 21-28
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

The presence of the Orthodox Churches and the Eastern-rite Catholic Churches in the III Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops .

Autorzy:

Laurinyecz, Mihály

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1008692.pdf

Data publikacji:

2019-01-05

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

Synod o rodzinie 2014
wschodnie Kościoły katolickie
Kościoły prawosławne
family synod 2014
eastern catholic churches
orthodox churches

Opis:

The aim of this article is to analyse the events and documents of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops in 2014 and Fourteenth Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops in 2015 in which Orthodox representatives also participated. It is commonly known that the Orthodox Churches allow divorced individuals to remarry and for remarried people to receive sacraments.In the present study we discuss who were present on behalf of the Orthodox Churches and sui iuris Eastern Catholics at the synod, what happened in relation to these denominations, and what references were made regarding Orthodox and Eastern practices and theology. First we look at the so-called “ordo” of the synods. Then we examine the preparatory documents in chronological order. After that we analyse the “Instrumentum laboris”. Following the analysis of the introductory document, the “Relatio ante disceptationem”, we summarise the activity of the so-called “circuli minores” based on the briefing reports. The entire extraordinary synod is summarised by the “Relatio synodi”, upon which the “Messaggio del Sinodo dei Vescovi al Popolo di Dio” is based. Finally we categorised the various issues discussed.

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 4; 138-150
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

History and Traditions of the Orthodox Ukrainian Community in Maramureș
Historia i tradycja prawosławnych wspólnot ukraińskich w Maramureszu

Autorzy:

Krauciuc, Ioan George

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1727341.pdf

Data publikacji:

2021-09-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Maramuresz
prawosławie
Ukraińcy
tradycja
tożsamość
Maramureș
Orthodoxy
Ukrainians
tradition
identity

Opis:

Maramureș County, located in the north-western part of Romania, has always represented one of the oldest religious centres of the ancient province of Transylvania. The first part of the present essay will illustrate the most relevant moments in the history of the Christian community of Orthodox Ukrainian people, who lived within the historical region of Maramureș, and also the structure and the evolution of the local Ukrainian Church. The second part will present and demonstrate the key role played by the Orthodox faith and beliefs in establishing mutual relations of friendship and collaboration between the smaller Ukrainian community and the larger Romanian population, within the boundaries of Maramureș County. These relations of friendship and mutual understanding must endure in order to fight against the newly emerging Antichristian ideology that has shaken the moral and Christian foundations of our society. By sharing the same faith and the same religious beliefs, members of the Ukrainian community have managed to preserve their customs and traditions, their traditional dress codes, music and dance and kept alive their spiritual heritage.
Rejon Maramureszu, umiejscowiony w północnozachodniej części Rumunii, zawsze był jednym z najstarszych ośrodków religijnych Transylwanii. Pierwsza część artykułu ukazuje najważniejsze wydarzenia w historii prawosławnych wspólnot ukraińskich, żyjących w tym regionie, jak i strukturę oraz rozwój lokalnego Kościoła prawosławnego. Druga część opracowania przedstawia kluczową rolę wiary prawosławnej w tworzeniu relacji przyjaźni i współpracy pomiędzy mniejszością ukraińską i rumuńską większością w tym rejonie. Dzięki wspólnej wierze oraz przekonaniom religijnym wspólnoty ukraińskie mają szansę zachować swe zwyczaje, tradycje i kulturę, jak i podtrzymywać swoje dziedzictwo duchowe.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 107-127
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej
The Vladimir Icon of the Mother of God

Autorzy:

Żukowska, Anna Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/440871.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Fundacja Naukowa Katolików Eschaton

Tematy:

religious painting
sacred painting
the Orthodox Church
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Kościół Prawosławny

Opis:

Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej została przywieziona z Konstantynopola na Ruś w XII w. Namalował ją artysta grecki. Ikona należy do sztuki bizantyjskiej z epoki macedońskiej, autorstwa anonimowego ikonografa1 (ikonopiśćcy). Początkowo, tuż po przywiezieniu z Bizancjum, ikona była przechowywana w pałacu książęcym w Wyszogrodzie2, następnie trafiła do Kijowa, skąd w 1155 r. została przewieziona przez księcia Andrzeja I Bogolubskiego do Włodzimierza nad Klaźmą. W 1917 r. znalazła się w Galerii Trietiakowskiej, gdzie była przechowywana do 1996 r., po czym trafiła do cerkwi pw. św. Mikołaja w dzielnicy Tołmacze w Moskwie3. Ikona Włodzimierska łączy dwa typy przedstawienia. Jeden to Dziewica typu Hodegetria („Wskazująca Drogę”) ukazująca dogmat chrystologiczny i przedstawiająca swego Syna, Tego, Który Jest Drogą. Maryja trzyma błogosławiące Dzieciątko na lewym ramieniu, a prawą wskazuje Zbawiciela. Matka Boża typu Eleusa („Dziewica Czuła”) tuli Dzieciątko do siebie, co podkreśla macierzyńskość Maryi. Przez swoją wysublimowaną doskonałość i czystość stylu Ikona Włodzimierska osiągnęła szczyt sztuki ikonograficznej. W opinii Paula Evdokimova znajduje się ona na biegunie przeciwnym do Rafaelowskiego typu Madonny4. Dzieciątko Jezus spowite jest w chiton i himation – szaty właściwe osobom dorosłym – utkane ze złota, tj. „barwy godności Bożej”5. Maryja nosi narzucony na suknię ciemny maforion, który okala jej głowę, obrzeżony drogocenną złotą lamówką i ozdobiony trzema gwiazdami; jedną nad czołem, dwie pozostałe umieszczone są na ramionach, co stanowi dogmatyczny znak jej trwałego dziewictwa. Matka Boża trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu, lewa dłoń ledwie Go dotyka i raczej wskazuje Jezusa oczom widzów. Dzieciątko przytula twarz do twarzy matki w geście czułości. Jedną rączką ściska Jej maforion, drugą otacza Jej szyję. Zaciśnięte usta, wąski nos i nieruchomość wpatrzonych w nieskończoność oczu nadają twarzy Maryi wyraz głębokiego i przejmującego zasmucenia. Lekkie pochylenie głowy ku Dzieciątku osłabia majestatyczność Matki Boskiej. Matka Boża na prezentowanej ikonie jest obrazem Kościoła.

Źródło:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 229-234
2299-9922

Pojawia się w:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

Obrońca Wiary - topos hagiograficzny w Cerkwi prawosławnej
Defender of the Faith – hagiography’s topos in the Orthodox Church

Autorzy:

Dżega, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420324.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Obrońcy Wiary
Ortodoksja
Święte Nieposłuszeństwo
Święta Pycha
Święta Doskonałość
ŚwiętaGorliwość
Święci Ojcowie-Hierarchowie
Męczennicy
Mnisi
Chrystusowa Pokora
Diabelska Pokora
Smiriennomúdrije
Defender of the Faith
Orthodoxy
Holy Insubordination
Holy Pride
Holy Perfection
Holy Zeal
Holy Fathers-Hierarchs
Martyrs
Monks
Christ’s Humility
Devil’s Humility

Opis:

In this article, the author wanted to show the specific for Orthodoxy – topos Her defender. As demonstratedby this topos is universal for any kind of holiness. Starting from the Martyrs ending the Hierarchs and Ascetics, inthe Orthodox Church, there is a never-ending battle for Purity of the Faith in Christ. In this paper author have shown thethree main determinants for the Fight of Faith: 1) Holy Zeal, 2) Holy Pride and 3) Holy Insubordination. To confirm histhesis the author gives some examples from the history of the Eastern Orthodox Church. At the same time author usingthe patristic and liturgical texts.

Źródło:

ELPIS; 2013, 15; 187-206
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Problemy Kościoła prawosławnego w Polsce w okresie międzywojennym
Problems of the Orthodox Church in Poland in the Interwar Period

Autorzy:

Sawicki, Doroteusz ks.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494576.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Kościół prawosławny
cerkiew
autokefalia
rewindykacja mienia
burzenie cerkwi
Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce
Polska międzywojenna
stosunki wyznaniowe
prześladowania
episkopat
Orthodox Church
church
autocephaly
revindication of property
destruction of churches
The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland
Interwar Poland
religious relations
persecution
episcopate

Opis:

W 1918 r. po ponad 120 latach niewoli Polska powróciła na mapy Europy. Wraz z odradzaniem się państwa wielkie przemiany sięgnęły Kościoła prawosławnego w Polsce. Przed I wojną światową był on częścią Patriarchatu Moskiewskiego, który decydował o jego kadrach, statucie, życiu liturgicznym, obrzędowości, itp. Teraz cerkiew w Polsce została oderwana od rosyjskiej. Z jednej strony władze Rzeczypospolitej pragnęły jak najmocniej zerwać z przeszłością niewoli. Dążyły więc do kościelnej niezależności polskiego prawosławia. Z drugiej strony Rosja ogarnięta pożogą Rewolucji Październikowej zamknęła się w kręgu wewnętrznych problemów. Patriarchat zmuszony był walczyć o przetrwanie. Sprawy cerkwi w Polsce siłą rzeczy miały dla niego drugorzędne znaczenie. W kraju tymczasem brakowało biskupów i duchownych. Co gorsza powracający na rodzinną ziemię przedwojenni hierarchowie i kapłani posiadali rosyjskie obywatelstwo. Ukształtowani też byli w duchu rosyjskich szkół teologicznych, z których się wywodzili i w duchowości rosyjskiego Prawosławia. Nie sprzyjało to normalizacji stosunków państwo – cerkiew. Władze nieprzychylnie patrzyły na Kościół prawosławny widząc w nim relikt zaborów. Od hierarchów wymagano pełnej lojalności włącznie z podpisywaniem deklaracji lojalności. Społeczność kapłańską podzielono na uznawaną przez państwo i nieuznawaną. Ta druga nie mogła liczyć na objęcie etatowych placówek duszpasterskich, zatrudnienie jako katecheta w szkołach publicznych, czy też uzyskanie obywatelstwa (w każdej chwili mogli być – i bywali – wydaleni poza granice Ojczyzny). Wystarczyło tylko sprzeciwiać się polonizacji cerkwi, zwalczać neounię, czy też krytykować plany autokefalii Kościoła by znaleźć się w tej grupie kapłanów „drugiej kategorii”. Władze dążyły również do ograniczenia ilości czynnych placówek duszpasterskich. Czyniono to na trzy sposoby. Po pierwsze wielu dawnym parafiom nie przyznano prawa samodzielności degradując je do rangi filii nieetatowej (nawet jeśli posiadały kilka tysięcy wiernych). Po drugie od razu po zakończeniu wojny rozpoczęła się rewindykacja prawosławnego mienia. Jeśli w przeszłości jakieś prawosławne grunta lub świątynia, choć przez kilka dni należały do Kościoła rzymskokatolickiego lub unickiego, mogły teraz być odebrane czy to w ramach wyroku sadowego czy też samowolnej akcji nieprawosławnej społeczności. Cerkiew pozbawiono kilkuset świątyń i dziesiątków tysięcy hektarów ziemi uprawnej oraz lasów. Trzecim sposobem destabilizacji życia parafialnego były akcje burzenia świątyń. Propagowane, jako rozbiórka opuszczonych świątyń w bardzo złym stanie technicznym były barbarzyńskim, zaplanowanym programem zniszczenia cerkwi w Polsce. Wysadzano, palono, rozbierano profanując, bijąc i poniżając nielicznych obrońców domów bożych. Jednocześnie z tym „fizycznym niszczeniem” państwo prowadziło „wojnę prawną”. Przez długie lata posługiwało się carskim ustawodawstwem cerkiewnym pozwalającym mu penetrować wewnętrzne życie cerkwi. Konstytucja marcowa z 1921 r. potwierdziła uprzywilejowaną rolę Kościoła rzymskokatolickiego. Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce, jako jednostronny akt rządowy nie uwzględniały specyfiki Prawosławia. Nie rozwiązywały też najważniejszych spraw. Episkopat coraz bardziej skłaniał się, wobec zaistniałej sytuacji politycznej (niezbyt przyjazne państwo i utrudniony kontakt z kanoniczną zwierzchnością w Moskwie), w stronę starań o uzyskanie statutu autokefalii z Konstantynopola, do którego należeliśmy do XVII w. Po wieloletnich zabiegach w Moskwie i Konstantynopolu ogłoszenie autokefalii nastąpiło w 1925 r. Niezależność sprzyjała reorganizacji i rozwojowi działalności edukacyjno – wydawniczej, normalizacji struktur w terenie, ujednoliceniu życia liturgiczno – obrzędowego, organizacji duszpasterstw specjalnych (w tym wojskowego ordynariatu), działalności młodzieżowej (bractwa cerkiewne), normalizacji zagadnień narodowościowych, itp. Oczywiście pozbawiała Kościół zewnętrznej opieki i patronatu. Zyski wydają się jednak dużo większe niż straty. Tych ostatnich było całkiem sporo. Państwo ograniczało rozwój prawosławnego monastycyzmu. Dążyło do narzucenia cerkwi nowego kalendarza (gregoriańskiego) i języka polskiego jako urzędowego i liturgicznego. Nie zaprzestało, a w 1938 r. nasiliło, proceder burzenia świątyń. Czteromilionowa prawosławna społeczność (11-15% obywateli) wielokrotnie zastanawiała się czym zasłużyła sobie na tak niesprawiedliwe traktowanie. Pokonała wszystkie te problemy, choć przyszło się jej złożyć daninę łez i krwi. Pamiętajmy, że wszystko to działo się w przededniu II wojny światowej. Rzeczpospolita zamiast jednoczyć się wewnętrznie wobec śmiertelnego zagrożenia prowadziła zgubną politykę szowinizmu, ksenofobii i nietolerancji.
In 1918, after over 120 years of captivity, Poland appeared once again on the map of Europe. Great changes also affected the Orthodox Church in Poland at the time of the re-emergence of the state. Before the First World War, the Orthodox Church was a part of the Moscow Patriarchate, which made decisions about its personnel, statutes, liturgical life, rites, etc. The church in Poland now has been detached from the Russian Church. On the one hand, the Republic’s authorities wanted to sever itself from the captivity of the past as much as possible. They strived for ecclesiastical independence for Polish Orthodoxy. On the other hand, Russia was overcome by the horrors of the Russian Revolution and was therefore confined to the sphere of domestic problems. The Patriarch was forced to struggle to survive. For him, the church’s situation in Poland was inevitably of secondary importance. At the time, there was a lack of bishops and priests in Poland. What’s worse, the pre-war hierarchs and priests, who were returning to their homeland possessed Russian citizenship. They were also shaped by Russian spirit of theological schools, from which they graduated, and by Russian Orthodox spirituality. This was not favourable for normalizing church-state relations. The authorities regarded the Orthodox Church in an unfavourable way, as they saw it as a relic of the partitions. The hierarchs were required to be fully loyal and to sign a declaration of loyalty. The community of priests were divided into two groups: those who were recognized by the state and those who were not. The latter could not count on receiving full-time pastoral positions, employment as catechists in public schools or obtaining citizenship (at any time they could be, and in some cases were, deported from their homeland). It was enough to oppose the polonization of the church, to fight the neo-union or criticise the plans for an Autocephalous church to find oneself in the “second category” of priests. The authorities also strived to limit the number of operational places for pastoral care. This was done in three ways. Firstly, several former parishes were not granted the right to independence, thus degrading them to the ranks of dependant parishes (even if they were made up of several thousand faithful). Secondly, immediately after the ending of the war, the process of revindication of Orthodox property commenced. If, in the past, any Orthodox land or church, even it belonged to the Roman Catholic or Uniate Church for merely a couple days, could now be re-possessed either by court ruling or by arbitrary action on the part of the non-Orthodox community. The Orthodox church was deprived of several hundred church buildings, tens of thousands of hectares of cultivated land and forests. The third way of destabilizing parish life were campaigns to destroy churches. What was propagated as dismantling abandoned churches in very poor technical condition was in fact a barbarian and planed program of destroying the Orthodox church in Poland. These churches were exploded, burned and dismantled and the few who defended the temples were mocked, beaten and humiliated. Simultaneously with the “physical destruction”, the state also waged a “legal war.” For many years, the Tsar’s church legislation, which allowed the state to penetrate into the internal life of the church was applied. The March Constitution of 1921 reaffirmed the privileged role of the Roman Catholic Church. The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland as a unilateral governmental act did not take the specific nature of Orthodoxy into consideration. It also failed to resolve the most important issues. The episcopate was more and more inclined, in the face of the existing political situation (a hostile state and difficulties in contacting the canonical leader in Moscow), to strive for obtaining autocephalous status from Constantinople, to which we belonged until the 17th century. After several years of intervention in Moscow and Constantinople, autocephaly was announced in 1925. Independence allowed for the reorganization and development of education and publishing, normalization of structures within the territory, standardization of liturgical and ceremonial life, organization of specific areas of pastoral care (including the military ordinariate), youth activities (church brotherhoods), normalization of issues of nationality, etc. This, of course, deprived the Church of external protection and patronage. The gains seem to be much greater than the losses. There was a great amount of the latter. The state limited the development of Orthodox monasticism. It strived to impose on the Church the new (Gregorian) calendar and Polish as the official and liturgical language. These efforts did not cease, and in 1938 they intensified, now taking the form of destroying churches. The Orthodox community, which was composed of four million people (11-15% of citizens), repeatedly wondered why they deserved such unfair treatment. The community overcame all of these problems, but only after paying a tribute of blood and tears. Let us remember that all of this took place just before the outbreak of the Second World War. The Republic, instead of uniting itself internally in the face of the deadly threat of war, chose to pursue a fatal policy of chauvinism, xenophobia and intolerance.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 75-106
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Dzieje Cerkwi prawosławnej na terenie diecezji grodzieńskiej do roku 1900
The history of the Orthodox Church on the Grodno region to the year 1900

Autorzy:

Pytel, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494606.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Grodno
Grodzieńszczyzna
Wilno
Wileńszczyzna
Cerkiew
Prawosławie
Diecezja
historia
Grodno region
Vilnius region
orthodox church
diocese
history

Opis:

Artykuł przedstawia historię dziejów Cerkwi prawosławnej na Grodzieńszczyźnie od czasów pojawienia się Prawosławia na terenach współczesnej Białorusi. Prezentowany tekst ma formę przekroju prawie tysiącletniej tradycji Prawosławia na Rusi ze szczególnym uwzględnieniem terenów Wileńszczyzny i Grodzieńszczyzny. W artykule omówione zostały plemiona zamieszkujące dawniej te tereny oraz okres pojawienia się chrześcijaństwa w obrządku wschodnim w Grodnie. Artykuł przedstawia podział historyczny, politykę poszczególnych państw i losy wiernych prawosławnych zamieszkujących tereny, które w latach 1900–1915 należały do diecezji grodzieńskiej. Znamiennym okresem historycznym w egzystencji Prawosławia i zarazem godzącym w jego niezachwiany status religii dominującej na terenach Kresów Wschodnich okazuje się być katolizacja oraz Unia Brzeska (1596 r.). Była propagowana z różnym nasileniem dzięki zmieniającej się w tym czasie władzy przez 243 lata, do ostatecznej jej kasaty w 1839 roku na Soborze w Połocku. Zabór rosyjski sprawił, iż granice Grodzieńszczyzny i Wileńszczyzny znalazły się pod panowaniem prawosławnej Rosji. Wiek XIX to przede wszystkim wpływ Imperium na restytucję Prawosławia na tych terenach oraz ich gwałtowny rozwój gospodarczy, ekonomiczny i konfesyjny. Grodno, stając się stolicą guberni, podnosiło status administracyjny swych terenów. Po powrocie unitów do Prawosławia Grodzieńszczyzna staje się ważnym zapleczem ekonomicznym diecezji wileńsko-litewskiej. Skutkiem tego jest ubieganie się wiernych o utworzenie samodzielnej diecezji Grodzieńskiej z siedzibą biskupa w Grodnie, co ostatecznie ma miejsce w 1900 roku.
The article shows history of the Orthodox Church in Grodno region from times of the appearance of the orthodox faith in the areas of contemporary Belarus. The presented text has a form of the diameter of almost a thousand year of tradition of the orthodox faith on Rus’ with particular reference of the areas of Vilnius region and Grodno region. The article describes the tribes dwelling on these areas before and period of the appearance of the Eastern Orthodox Christianity rite in Grodno. The article describes also historical periods, the politics of individual countries and fates of the dwelling orthodox faithful on these areas which belonged to the diocese of Grodno in 1900-1915. The conversion to Catholicism and the Brest Union (1596) are the characteristic historical period in existence of the orthodox faith and which at the same time are striking to its unswerving status of the dominant religion on the areas of the Eastern Borderlands. The Brest Union was propagated with variable intensity was propagated, thanks to the changing government during 243 years to its final dissolution in 1839 on the Council in Polotsk. The Russian annexation made that the borders of Grodno region and Vilnius region were under the rule of the orthodox Russia. The nineteenth century means primarily the influence of Empire on the reconstruction of the Orthodox Church in this areas and their rapid economic and confessional development. Grodno when became the capital of the province raised the administrative status of their land. After return of the Union members to Orthodoxy, Grodno region becomes the important economic facilities of Vilnius and Lithuania diocese. The result of this are efforts of faithful to create an independent diocese of Grodno with the bishop settlement in Grodno which finally take place in 1900.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 3; 339-376
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Assessing the Contacts between Stefan Báthory and the Serbian Monks from Hilandar Monastery on Mount Athos in the Light of a Sixteenth-Century Model Letter

Autorzy:

Dziadul, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2121459.pdf

Data publikacji:

2022-08-08

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

the Serbian monks
Mount Athos
Hilandar
the Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth
letter writing
Stefan Báthory

Opis:

The paper deals with contacts between Polish King and Lithuanian Grand Duke Stefan Báthory (1576–86) and the Serbian monks from Hilandar Monastery on Mount Athos. The contacts are presented based on a model letter found in the letter-writing manual from the Hilandar Archive (no. 153). The monks asked Báthory for the introductory and travel letters for their journey to Polish-Lithuanian Commonwealth, where they would search for new benefactors [ktetors] and financial assistance from the Ruthenian Orthodox Christians. The model letter, supported by other written sources, also sheds light on the general characteristics of contacts with Catholic Polish-Lithuanian authorities and other rulers who mediated intercultural relations between the Ruthenian Orthodox Church and the Serbian (and Balkan in general) monastic milieus. These relations had a special significance for the group (confessional-cultural) identity of the Ruthenian Orthodox Christians and their tradition in the Counter-Reformation climate due to the proselytic policy and polemical attacks in the Polish-Lithuanian Commonwealth.

Źródło:

Acta Poloniae Historica; 2022, 125; 155-178
0001-6829

Pojawia się w:

Acta Poloniae Historica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Pogrzeb nieochrzczonych dzieci w praktyce liturgicznej Cerkwi prawosławnej
Funeral of unbaptized children in the liturgical practice of the Orthodox Church

Autorzy:

Ławreszuk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595272.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Prawosławie;
Cerkiew
pogrzeb
nieochrzczone dzieci
Orthodoxy
Orthodox Church
funeral
unbaptized children

Opis:

The article addresses the issue of liturgical practice related to the death of unbaptized children. In the historical liturgical tradition of the Orthodox Church, the funeral rite of unbaptized children did not function. This article analyzes changes in the liturgical practice of local churches in Greece and Russia regarding prayer for unbaptized children. The liturgical and pastoral considerations are complemented by the funeral rite of an unbaptized child, prepared on the basis of current Greek and Russian texts.
Artykuł podejmuje zagadnienie praktyki liturgicznej związanej ze śmiercią nieochrzczonych dzieci. W historycznej liturgicznej tradycji Cerkwi prawosławnej obrzęd pogrzebu nieochrzczonych dzieci nie funkcjonował. Niniejszy artykuł analizuje zmiany w praktyce liturgicznej lokalnych cerkwi w Grecji i Rosji dotyczące modlitwy za nieochrzczone dzieci. Uzupełnieniem rozważań liturgicznych i pasterskich jest obrzęd pogrzebowy nieochrzczonego dziecka, przygotowany w oparciu o aktualne greckie i rosyjskie teksty.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2019, 19; 193-211
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Z badań nad śpiewem liturgicznym staroobrzędowców. Dwa "Oktoichy" neumatyczne
From the Research of Liturgical Singing of the Old Believers. Two Neumatic Oktoihs

Autorzy:

Sawicki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2031756.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
Pomorian old believers
Theodosian old believers

Źródło:

Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 2; 261-280
0037-6744

Pojawia się w:

Slavia Orientalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Zagrożenie buntem chłopskim w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1788–1789

Autorzy:

Trąbski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/686353.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

the Great Sejm
peasant revolt
the Orthodox Church
Ukraine
Sejm Czteroletni
bunt chłopski
prawosławie
Ukraina

Opis:

In the 18th century, in the south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, the state, commune and private administration had to face many problems. One of them was banditry, known on this territory as haidamaky banditry, and the threat of a Ukrainian people revolt linked with it. The last time the anxiety concerning that issue was visible was at the session of the Great Sejm. There was fear that, just like in 1768, Russia would push peasants against nobility in order to sow chaos in south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, and in consequence break the parliamentary debate and restore its sovereignty over the country. Orthodox priests, Russian merchants, Cossacks and even Greek Catholic priests were perceived as agitators.
Jednym z wielu problemów z jakim w XVIII wieku zmagały się struktury administracji państwowej, samorządowej i prywatnej w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów było rozbójnictwo, występujące na tamtych terenach pod określeniem hajdamaczyzny, oraz związane z nim zagrożenie buntem ludności ukraińskiej. Po raz ostatni obawy z tym związane dały o sobie znać w czasie obrad Sejmu Czteroletniego. Obawiano się, że podobnie jak w 1768 roku Rosja popchnie chłopstwo przeciwko szlachcie, w celu wywołania chaosu w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej, a tym samym doprowadzi do przerwania obrad sejmowych i przywróci swoje zwierzchnictwo nad krajem. Za agitarorów uważano duchowieństwo prawosławne, rosyjskich kupców, kozaków, a nawet księży grekokatolickich.

Źródło:

Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330

Pojawia się w:

Orientalia Christiana Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

Początek działalności i arcypasterskiej władyki Hilariona Ohijenki w roku 1940

Autorzy:

Smyrnov, Andrij

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/436976.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej

Tematy:

Hilarion Ohijenko
Kościół prawosławny
Ukraińcy
Chełm
biskup
Ilarion Ohiienko
the Orthodox Church
Ukrainians
Kholm
bishop

Opis:

The metropolitan Ilarion Ohiienko (1882–1972) was prominent Ukrainian Orthodox cleric, linguist, church historian, and cultural figure. In May 1937 the wife of Prof. Ivan Ohiienko died. And soon, in 1940, upon the recommendation of the Ukrainian Church Rada, the Council of the Orthodox Church in the Generalgouvernement, headed by metropolitan Dionisii Valedynskyi, elected Prof. I. Ohienko as Bishop of Kholm and Pidliashia. The Metropolitan of Warsaw Dionisii tonsured Ivan Ohiienko as a monk at St. Onuphrius monastery in Jableczna on October 9, 1940, giving him the name of Ilarion. The next day, Metropolitan Dionisii ordained him a deacon, and on October 11 his ordination as hieromonk took place, as well as his promotion to the rank of archimandrite. The episcopal nomination of archimandrite Ilarion took place in the Kholm Cathedral on October 19, 1940 and his episcopal ordination took place the next day, presided by Metropolitan Dionisii of Warsaw. Ohiienko began to Ukrainianize the Orthodoxy in the Kholm region, by introducing Ukrainian practices in the church rite and the use of Ukrainian in services and ordaining several Ukrainian priests. In August 1951 he was elected metropolitan of Winnipeg and head of the Ukrainian Orthodox Church of Canada.

Źródło:

Przegląd Środkowo-Wschodni; 2016, 1; 160-170
2545-1324

Pojawia się w:

Przegląd Środkowo-Wschodni

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

Cerkiew prawosławna w dobrach zabłudowskich w XVII i XVIII wieku
The Orthodox Church in the Zabłudów Estates in the 17th and 18th Centuries

Autorzy:

Mironowicz, Antoni

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2169983.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

Cerkiew prawosławna
dobra zabłudowskie
monaster
Orthodox Church
the Zabłudów estates
Monastery

Opis:

The history of the Orthodox Church on the territory of the Zabłudów estates and of Zabłudów itself has not been published much. In the sixteenth and eighteenth centuries, Zabłudów first belonged to the magnate family of Chodkiewicz and from 1599 to the Radziwiłł family. The Orthodox parish in Zabłudów has never changed its religion. In this study, I would like to discuss the history of Orthodoxy in the Zabłudów estates in order to better understand the life and death of St. martyr Gabriel.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2020, Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia, 11; 275-296
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Dary dziękczynne w płockiej parafii prawosławnej / Bartosz Gralicki.
Selected examples of the thanksgiving gifts of the Orthodox parish in Płock

Autorzy:

Gralicki, Bartosz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/492373.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Płockie

Źródło:

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2012, 57, 4 (233); 15-19
0029-389X

Pojawia się w:

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Wychowanie do postawy dialogu w katechezie Kościoła prawosławnego
Education to the Attitude of Dialogue in Catechesis of the Orthodox Church

Autorzy:

Ławreszuk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/594995.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

The Orthodox Church
catechesis
dialogue
education
attitude of dialogue
Kościół prawosławny
katecheza
dialog
wychowanie
postawa dialogu

Opis:

The article focuses on showing the basics of education to the dialogue present in the Orthodox catechesis carried out in the schools and catechetical-pastoral activities undertaken in the framework of parish communities and church organizations. Of the many issues taken in catechesis, we focus on the elements of upbringing and education aimed at interreligious dialogue. Conclusions focus on the justification of actions undertaken in the Orthodox Church towards education to the attitude of dialogue.
Artykuł skupia się na ukazaniu wychowania do postawy dialogu obecnego w katechezie prawosławnej prowadzonej w szkołach oraz w działalności katechetyczno-duszpasterskiej realizowanej w ramach wspólnot parafialnych i organizacji cerkiewnych. Spośród wielu podejmowanych w katechezie zagadnień, uwzględniono elementy wychowawcze i edukacyjne ukierunkowane na dialog międzyreligijny. Wnioski skupiają się na uzasadnieniu podejmowanych w Kościele prawosławnym działań w kierunku wychowania do postawy dialogu.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2016, 16; 151-166
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Cerkiew prawosławna na Podlasiu do końca XVI wieku
The Orthodox Church in Podlasie until the end of the 16th century

Autorzy:

Kiryluk, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1917172.pdf

Data publikacji:

2019-11-19

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

The Orthodox Church
Podlasie Region
parish
foundation of the church
Cerkiew prawosławna
Podlasie
parafia
założenie cerkwi

Opis:

Artykuł przedstawia zarys historii Cerkwi Prawosławnej na terenach Podlasia do końca XVI wieku. Przeanalizowano przynależność jurysdykcyjną podlaskich prawosławnych parafii , założycieli oraz liczebność cerkwi.
The article presents the outline of the history of Orthodox Church In the region of Podlasie until the end of 16-th century. The jurisdiction of Podlasie orthodox parishes , their founders and the number of churches were being analysed.

Źródło:

ELPIS; 2019, 21; 41-50
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

Od Lutra do Mohyły : Polska wobec kryzysu chrześcijaństwa 1517-1648, Ambroise Jobert ; przeł. Elżbieta Sękowska, Warszawa 1994

Autorzy:

Pelczar, Roman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1041912.pdf

Data publikacji:

1997

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

monografia
XVI-XVII wiek
Cerkiew prawosławna
monograph
16th-17th century
the Orthodox Church of the East

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1997, 67; 419-420
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Культ икон в православной традиции восточных славян: обряды, обычаи и традиции в прошлом и сегодня
Cult of the icons in the East Slavs culture – customs, rituals and religious practices in the past and today
Kult ikon w kulturze wschodniosłowiańskiej – obrzędy, tradycje i praktyki religijne w przeszłości i dziś

Autorzy:

Kozieł, Joanna Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/645203.pdf

Data publikacji:

2015-12-24

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

Icons
East Slavic’s culture
Tradition in the Orthodox Church
ikony
kultura wschodniosłowiańska
prawosławne tradycje

Opis:

This article discusses the phenomenon of cult of icons in the East Slavic’s culture. The Slavic culture is ingrained in the orthodox tradition. This fact is reflected in a strong impact of religion on the life of society: customs, rituals and art. The icons are one of the most important elements of Orthodoxy Church and for that reason they are close associated with Russian culture. Despite prolonged atheisation, the Slavic culture is ingrained in the orthodox tradition and cult of the icons. It is noticeable not only in Russian churches, but also in ordinary life of believers. Majority of homes of Orthodox Christian have special space: "beautiful" corner with icons. Moreover, role of the icons emphasize in language: there is a lot of idiom and phrases connected with icons.
Niniejsza praca koncentruje się wokół zagadnienia kultu ikon w kulturze wschodniosłowiańskiej, która od wieków zakorzeniona w tradycji prawosławnej. Znajduje to odzwierciedlenie w silnym wpływie religii na życie społeczne: obyczaje, tradycje czy sztukę. Nieodłącznym elementem prawosławia są zaś ikony i dlatego stały się one jedną z ważniejszych części kultury rosyjskiej. Widać to nie tylko w przestrzeni świątyni, ale również w życiu codziennym wiernych. Świadczy o tym m.in. praktyka wydzielania specjalnego miejsca dla kultu ikony tzw. „krasnogo ugła”. Ponadto, rolę ikon oddaje również język rosyjski, w którym istnieje wiele frazeologizmów związanych z ikonami.

Źródło:

Adeptus; 2015, 6; 26-36
2300-0783

Pojawia się w:

Adeptus

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

Niewykonalna misja: Metropolita Antoni Bloom na tle rosyjskiej emigracji religijnej XX wieku
Impossible Mission: Metropolitan Antoni Bloom Against the Background of the Russian Religious Emigration of the 20th Century

Autorzy:

Kucy, Aleksy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/52411865.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Umiejętności

Tematy:

emigracja rosyjska
Kościół prawosławny
metropolita Antoni Bloom
Russian emigration
the Orthodox Church
metropolitan Antoni Bloom

Opis:

Oddany życiu liturgicznemu Kościoła, posiadający wewnętrzną skłonność do refleksji duchowej i kontemplacji, metropolita Antoni swoją gorliwą modlitwą i płomiennym słowem zapalił w niezliczonych ludzkich sercach – nie tylko adeptów prawosławia, ale też innych wyznań – wiarę w Boga i miłość do Niego. Swoją osobistą drogę do Boga rozpoczął w wieku 14 lat, kiedy w trakcie pierwszego w swoim życiu, przemyślanego i wnikliwego czytania Ewangelii, przeżył osobiste mistyczne spotkanie z Chrystusem. Towarzysząca temu wydarzeniu przemiana świadomości hierarchy polegała na postrzeganiu świata i ludzi przez pryzmat Bożej miłości, definitywnie wyznaczyła ona dalszą, jakże niezwykłą drogę życiową przyszłego zwierzchnika Kościoła prawosławnego w Anglii.
Dedicated to the liturgical life of the Church, endowed with the genuine inclination to spiritual reflection and contemplation, with his fervent prayer and encouraging word, Metropolitan Anthony lit faith and the love of God in countless human hearts, and not just those of the students of Orthodoxy but of other religions, too. He embarked upon his personal journey to God at the age of 14 when he experienced a personal mystical encounter with Christ during his first thoughtful and in-depth reading of the Gospel. The accompanying transformation of consciousness consisted in a new perception of the world and people through the lens of God’s love and determined the extraordinary way of life of the future superior of the Orthodox Church in England.

Źródło:

Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 151-168
2451-4985
2543-9561

Pojawia się w:

Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Ekumeniczna misja Williama Palmera do Rosji w świetle jego Uwag po odwiedzeniu Cerkwi rosyjskiej w latach 1840–1841
William Palmer’s Ecumenical Mission to Russiain the Light of His Notes of a Visit to the Russian Church in the Years 1840–1841

Autorzy:

Popińska-Pindych, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/52416495.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Umiejętności

Tematy:

ekumenizm
William Palmer
ruch oksfordzki
traktarianie
prawosławie
ecumenism
The Oxford Movement
tractarians
the Orthodox Church

Opis:

William Palmer, traktarianin, absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, teolog i liturgista, poświęcił życie idei pojednania Kościoła anglikańskiego z Kościołem prawosławnym. W myśl opisanej przez niego „teorii gałęzi” Kościół katolicki, anglikański i prawosławny – jak gałęzie jednego drzewa – są głęboko ze sobą zjednoczone, nie tylko historycznie przez ten sam korzeń, ale i dogmatycznie przez tę samą istotę kultu. Po uzyskaniu listów polecających od angielskich dostojników kościelnych i świeckich Sir Palmer udał się z samozwańczą misją ekumeniczną do Rosji. Samozwańczą – gdyż choć miał poparcie wielu, to jednak propagowanie idei, by odnowić więzi z Cerkwią było próbą urzeczywistnienia jego własnego marzenia życia. Uwagi po odwiedzeniu Cerkwi rosyjskiej w latach 1840–1841 są owocem jego doświadczeń, rozczarowań i zachwytów podczas tego przedsięwzięcia. Choć jego nadzieje na interkomunię i zjednoczenie szybko okazały się nie mieć szans na realizację, podczas pobytu w Rosji poznał dogłębnie zwyczaje i codzienne życie tamtejszych wiernych i kapłanów, co zostało uwiecznione na kartach jego notatnika. Artykuł ten jest próbą przybliżenia czytelnikowi tego zupełnie nieznanego w Polsce dzieła, które zredagował i wydał po śmierci Palmera sam kardynał John Newman, nie chcąc, by poświęcenie tak wyjątkowego teologa poszło w zapomnienie.
William Palmer, a tractarian, a graduate of Oxford University, a theologian and liturgist devoted his life to the reconciliation of the Anglican Church with the Orthodox Church. According to the branches theory which he postulates, the Catholic, Anglican and Orthodox Churches – like the branches of one tree – are deeply united, not only historically – by the same root, but also dogmatically by the same essence of worship. Sir Palmer, after receiving letters of recommendation from the bishops of the Church of England and secular dignitaries, went on a self-proclaimed ecumenical mission to Russia. Notes of a Visit to the Russian Church in the Years 1840–1841 are the fruit of his adventures, disappointments and admirations he had experienced during his quest. Although his hopes for intercommunion and unification quickly proved to have no chance of fulfillment, during his stay he thoroughly learnt the customs and the routine of a daily life of the faithful and priests in Russia,  which was immortalized on the pages of his notebook. This article is an attempt to familiarize the reader with this outstanding work – completely unknown in Poland, which was edited after Palmer’s death by cardinal John Newman, who wanted to prevent the dedication of such an exceptional theologian from being forgotten.

Źródło:

Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2019, XV; 241-263
2451-4985
2543-9561

Pojawia się w:

Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

„Chrześcijańska joga”? Słów kilka o modlitwie Jezusowej i hezychazmie

Autorzy:

Brzeziński, Bartłomiej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/915712.pdf

Data publikacji:

2018-07-31

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

the Orthodox Church
the Jesus’ Prayer
the Prayer of the Heart
hesychasm
psychosomatic method
Michael Plekon.

Opis:

The article “«Christian yoga»? A few reflections on the Jesus’ Prayer and hesychasm” is a kind of commentary on the Polish translation of the article “Becoming what we pray...” by Michel Plekon that is presented in the same issue of periodical “Kultury Wschodniosłowiańskie — oblicza i dialog”. Author tried to remind the most important facts and figures connected with the history of the Jesus’ Prayer and hesychasm. Moreover, there are described controversies concerning the physical method that was used by some hesychasts during practice of the Jesus’ Prayer. Additionally, one can readabout the role of the heart in Orthodox theology and prayer tradition of Eastern Church. This role can not be overtaxed because from the point of view of Orthodox theology, the heart is the centre of human being, person. It is not only the physical organ, not only the area of emotions and affections but also the space of intelligence, thoughts and wisdom. But most of all, the heart is the place of mysterious meeting of God and man. In the secret hall of human heart a man can fell silent presence of Transcendence, can fellthe real epiphany of God who unceasingly waits for metamorphosis of human being’smentality, thinking, reason, activity, emotions, relations, who waits for transformation of the whole man.

Źródło:

Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2017, 7; 241-252
2391-470X

Pojawia się w:

Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

Ewolucja ikonostasu w sztuce cerkiewnej na terenie I Rzeczpospolitej
The Evolution of Iconostasis in the Orthodox Art. in the Territories of the First Polish Republic

Autorzy:

Janocha, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/642427.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Opis:

The article offers an outlook on the history and theology of the altar in the modern-period era in the context of the Byzantine Rite. In the Byzantine liturgy, the altar (prestoł) is separated from the nave by iconostasis which becomes a crucial structural and theological component of the Eastern Church. The time brackets for the paper are marked out by the Polish-Lithuanian Commonwealth (1569-1795). During that period, Orthodox art underwent the processes of the Westernisation of culture and the Latinisation of the liturgy, facilitated by the Union of Brest (1596). These factors resulted in the iconostasis gradually taking more Baroque forms, adapting certain elements of the reredos and becoming more alike (Photos 6-7), and eventually, in some 18th Century Orthodox churches, it was substituted with the Baroque reredos, which was particularly common in the territory of the Grand Duchy of Lithuania (Photos 8-10).It was an especially varied and diversified process. In Red Ruthenia and Subcarpathia, not only did the iconostasis not disappear, but it was also expanded, reaching its ‘classical’five-storey form in the second half of the 17th century (Photos 1-5). The aforementioned formal transformations were accompanied by liturgical changes, legitimised by the provisions of the Zamość Synod (1720). The article poses a question regarding the extent to which the form and the shape of the iconostasis were influenced by the Renaissance and Baroque reredoses within Polish churches. One can talk here about a purely formal influence, since a reredos in a church and an iconostasis within an Orthodox temple serve fundamentally different theological purposes.The reredos should emphasise the altar visually and ideologically (demonstratio et exposition), whereas the iconostasis is supposed to do the opposite, i.e. to cover and hide the altar (velatio et absconditio). What we encounter here are two extremes of Western and Eastern theology – the cataphatic one that aims at a positive depiction of the content of the Revelation and its systematic representation, and the apophatic one that accentuates the mystery of God which is inaccessible to the human mind. Naturally, both extremes coexist within Catholic and Orthodox theology, but – so to say – in reverse proportions. The iconostasis conceals the inconceivable mystery of the Eucharist and, at the same time, it reveals it through the very same cover. The metaphor of the window, used in the title of the Łodź-held conference, was derived from the theology of iconostasis by Father Pavel Florensky. The physical wall of the iconostasis is a symbolic boundary between Heaven and Earth, a boundary that unites and divides at the same time. Without windows, this wall would be solid. And in these windows stand Christ, Mary and the saints – those who once walked the earth and who now live somewhere else. And it is through them that the mystical light falls upon the faithful. They participate in the heavenly liturgy, the echo and reflection of which is the earthly liturgy. They stand at the border of two worlds in order to testify that Heaven does exist. This article is a preliminary attempt to systematise Ukrainian and Belarusian iconostases in their historical development, on the basis ofobjects preserved or known from the source contentand existing research results. This article was written alongside a profound iconographic research conducted by the author, presented in the book entitled Ukrainian and Belarusian Festive Icons in the former Polish Republic. The Issue of Canon (Ukraińskie i białoruskie ikony świąteczne w dawnej Rzeczypospolitej. Problem kanonu, Warsaw: Neriton 2001) and expanded in the article published under the following title: Iconostases in Orthodox Temples of the Polish Republic in the 17th and 18th Centuries (Ikonostasy w cerkwiach Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku, “PrzeglądWschodni”Issue No. 8 (2003), Vol. 4 (32), pp. 897-921).

Źródło:

TECHNE. Seria Nowa; 2018, 1; 79-106
2084-851X

Pojawia się w:

TECHNE. Seria Nowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Konflikt w parafii prawosławnej w Siemiatyczach w latach 1986–1988
The Conflict in the Orthodox Parish at Siemiatycze in 1986–1988

Autorzy:

Chomik, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2234985.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Siemiatycze
Urząd ds. Wyznań
konflikt w parafii prawosławnej
Polish Autocephalous Orthodox Church
Office for Religious Affairs
conflict in Orthodox parish

Opis:

Głównym celem artykułu było ukazanie przebiegu konfliktu w parafii prawosławnej w Siemiatyczach w latach 1986–1988. Na kanwie przemian społecznych zachodzących w Polsce doszło do konfliktu pomiędzy hierarchią cerkiewną, duchowieństwem parafialnym a Urzędem ds. Wyznań. Ingerencja władz jedynie zaogniała konflikt. Z zachowanych dokumentów nie wynika jednoznacznie, co stanowiło powód zażegnania sporu wiosną 1988 r. Mogły to być jakieś działania Urzędu ds. Wyznań. Teza ta wymaga jednak potwierdzenia w dokumentach archiwalnych.
The article’s main objective is to present the course of the conflict in the Orthodox parish at Siemiatycze between 1986 and 1988. In the context of social changes occurring in Poland, a conflict arose between the Orthodox Church hierarchy, parish clergy, and the Office for Religious Affairs. The interference of the authorities only exacerbated the conflict. It is not clear from the surviving documents what caused the dispute to be resolved in the spring of 1988. Perhaps it was some action from the Office for Religious Affairs. However, this thesis needs to be confirmed by archival documents.

Źródło:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 57, 1; 113-132
2353-6403
1230-5057

Pojawia się w:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Starotestamentowi prorocy jako typ świętości w Kościele prawosławnym
The Old Testament prophets as a type of sanctity in the Orthodox Church

Autorzy:

Charkiewicz, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494377.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

święci
świętość
Kościół prawosławny
prorocy
praojcowie
saints
sanctity
Orthodox Church
prophets
forefathers

Opis:

Zgodnie z nauka Kościoła prawosławnego prorocy stanowią osobny typ starotestamentowych świętych, czczonych jako osoby natchnione Świętym Duchem, które głosiły ludowi wolę Bożą. To nie tyle osoby zapowiadające czy przepowiadające przyszłość, co ludzie będący „ustami” Boga na ziemi. W prawosławiu prorocy, obok praojców, traktowani są zasadniczo jako osobna kategoria świętych Starego Testamentu. Przedmiotem rozważań autora artykułu jest przedstawienie proroków jako osobnej kategorii świętości w Kościele ze szczególnym zaakcentowaniem ich wewnętrznej systematyki. Autor przedstawia również definicje terminów: „prorok” oraz innych używanych wobec proroków terminów. Omawia rozwój profetyzmu starotestamentowego w różnych okresach historycznych, poczynając od Mojżesza, zwanego „pierwszym z proroków”, poprzez proroków poszczególnych epok dziejów narodu wybranego, na ostatnim proroku Starego Testamentu i pierwszym Nowego Testamentu – św. Janie Chrzcicielu – kończąc.
According to the teaching of the Orthodox Church prophets are the separate type of the Old Testament saints, venerated as persons inspired by the Holy Spirit, men announcing the will of God to the people. There were not so much persons foretelling the future as rather men fulfilling role of “the mouth of God” on the earth. In Orthodoxy, prophets as well as forefathers, are basically considered as a separate category of the Old Testament saints. In this article the author presents prophets as a separate category of sanctity in the Church, particularly accentuating their interior systematic. The author defines the term “prophet” as well as other words or expressions used when talking about prophets. He discusses the development of Old Testament prophetism in various historical periods, beginning with Moses – called “the first among prophets”, throughout the prophets of consecutive epochs in the history of the Chosen People, ending with the last of the Old Testament prophets being at the same time the firs of the New Testament – saint John the Baptist.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 2; 155-168
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

Działalność edukacyjna prawosławnych bractw cerkiewnych w Rzeczypospolitej w XVI-XVII wieku
The Educative Activity of the Orthodox Church Fraternities in 16th- and 17th-Century Poland

Autorzy:

Ćwikła, Leszek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1857066.pdf

Data publikacji:

2004

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

prawosławie
historia szkolnictwa w Polsce
bractwa cerkiewne
the Orthodox Church
history of education in Poland
Orthodox fraternities

Opis:

The paper discusses the educative activity conducted the Orthodox Church fraternities in the eastern Territories of Poland in the second half of the 16th and 17th centuries. The sources are dispersed and there are huge gaps in them. Therefore the author focused mainly on the most important fraternity schools, i.e. in Lvov, Vilnius, Kiev, and Luck. The first part depicts their history, and then their organization and curriculum. The final part highlights the significance of the fraternity schools for the Orthodox community in Poland.

Źródło:

Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 2; 95-111
0137-4176

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Społecznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Kwestia narodowościowa w Kościele prawosławnym na terenie diecezji wrocławsko-szczecińskiej
The Nationality Issue in the Orthodox Church in Wrocław–Szczecin Diocese

Autorzy:

Dudra, Stefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2165622.pdf

Data publikacji:

2012-03-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Opis:

The orthodox church in Poland is one of the few religious associations, which gathers the faithful of different nationalities. We can distinguish in this community Belarusians, Ukrainians, Lemkos, Russians, Poles, Greeks, Macedonians, Serbs, and even small number of the Germans and Romani people. Some contentious issues concerning the functioning of individual national minorities within the Church, and occurring in the interwar period, also found its continuation after 1945. It should be emphasized that the Church did not become a base for social or political life of a specific national minority. It was neither Belarusian nor Ukrainian, or Lemko. It was just Orthodox. The Church is of the primacy of faith in relation to national diversity and in case of the situation of the faithful does not differentiate them ethnically. According to the issue of nationality in the Orthodox Church in the Diocese of Wroclaw-Szczecin it should be mentioned first of all that Ukrainian and Lemko context and to a lesser extent, the Russian, Belarusian and Polish.

Źródło:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2012, 33; 80-93
1505-2192

Pojawia się w:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

Rola Kościoła rzymskokatolickiego w realizacji polityki wyznaniowej władz polskich na Wołyniu w okresie międzywojennym
The role of Roman Catholic Church in the realization of confessional policy of Polish authorities in Volyn (Wołyń) during the interwar period

Autorzy:

Kramar, Jurij

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/972991.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej

Tematy:

państwo polskie
konfesja
Kościoł Rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
Polish state
confession
Roman Catholic Church
the Orthodox Church

Opis:

W artykule ukazana jest rola Kościoła rzymskokatolickiego w realizacji polityki konfesyjnej przez władzę polską na Wołyniu w latach 1920–1939. Pokazano, że Kościół katolicki stał się ważnym instrumentem propagandy idei polskiej państwowości i kultury na ziemiach wschodnich. Wyjaśniono rolę tej konfesji w spełnieniu wpływu asymilacyjnego na miejscową ludność prawosławną.
The role of Roman Catholic Church in the realization of confessional politics of Polish power in Volyn, in years 1920–1930 is pictured in the article. It is shown that the Catholic Church became an important instrument in the propaganda of the idea of the Polish state system and culture on the Eastlands. It founds out the role of this confession in the realization of assimilatory influence on the local Orthodox population.

Źródło:

Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 207-219
2300-8296

Pojawia się w:

Rocznik Skrzatuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

Próby wprowadzenia kalendarza gregoriańskiego w Kościele prawosławnym w II Rzeczypospolitej
An attempt to introduce the Gregorian calendar in the Orthodox Church in the Second Polish Republic

Autorzy:

Pawluczuk, Urszula

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171310.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

kalendarz gregoriański
kalendarz juliański
Kościół prawosławny
II Rzeczpospolita

Opis:

It was a question of deliberation from the beginning of the Second Polish Republic according to which calendar the liturgical life was to take place, and the lives of the faithful of the Orthodox Church at the same time. The attachment to tradition and to creation of the liturgical life based on the Julian calendar was obvious for the Church and the faithful. However, the state authorities, which sought to create the Orthodox Church independent of Moscow, from the influence of a minority of Belarusians and Ukrainians in the Second Polish Republic, seen the Orthodox Church Polonised, and thus living according to the Gregorian calendar. The Orthodox hierarchy had to repeatedly balance in the relationship between the Church and the state in order to effectively maintain leadership in the Church; therefore, they considered the introduction of the Gregorian calendar in the life of the Church. On the other hand, the hierarchy perfectly realised the fact that in some regions, mainly of Orthodox population, the attachment to tradition is so intense that the calendar change was too obscure and unacceptable. The argument that the state authorities have used had a pragmatic tone. They believed that the change of the calendar will help improve the lives of citizens for economic reasons. The top-down introduction by means of a regulation met with fierce wave of criticism of the faithful of the Orthodox Church in Poland. The use of the intervention of the government in relation to the clergy not complying with the regulation aroused additional reluctance. Unnecessary conflicts on a calendar background were critically evaluated by both the Metropolitan Dionysius, who asked the ministry to “cease the calendar interference from the administrative authorities” and the deputies and senators from Ukraine and Belarus.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 103-112
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Srpska pravoslavna crkva tokom 90-ih
The Serbian Orthodox Church in the 90s

Autorzy:

Radić, Radmila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951764.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Serbian Orthodox Church
Federal Republic of Yugoslavia
wars of the 90s
desecularization
Kosovo
episcopate
interchurches relations

Opis:

This paper is based on the earlier works of the author (incurred mainly on the analysis of the press of state and Church provenance), surveys of sociologists of religion, and findings of other researchers dealing with the issues of the Serbian Orthodox Church. Several characteristic points could be drawn that marked the history of the Church in the late 80s and throughout the 90s: the Church’s return from the margins and its more significant presence in society; accelerated process of desecularization; complicated relationship to authorities, ranged from the first closeness to the complete break and disappointment over unfulfilled expectations of the Church; refusal to admit the divisions and the creation of new states formed into the wars on 90s, which for the Church constituted acts of violent secession to detriment of the Serbian people; negative attitudes to the West, ecumenism, Vatican and interfaith dialogue; efforts to resolve the issue of schism within the Church; and growing internal contradictions in the episcopate. Entering unprepared for transition processes that led from one political system to another, followed by the wars and the collapse of the state, and movements into the Church, the Serbian Orthodox Church has tried to oscillate between maintenance of the traditional role of the national Church, and a gradual adjustment to the changes, in aim to avoid major consequences for ecclesiastical organization.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 257-268
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church
Udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z Kościołem prawosławnym

Autorzy:

Warzeszak, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1050601.pdf

Data publikacji:

2020-09-25

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

dialog ekumeniczny
droga do pełnej jedności
braterstwo
starożytna tradycja chrześcijańska
Kościół prawosławny
współpraca ekumeniczna
ecumenical dialog
way to full unity
fraternity
antique Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration

Opis:

The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 68-88
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

Aleksander Archangielski – kompozytor, dyrygent, człowiek
Alexander Arkhangelsky – composer, conductor, human

Autorzy:

Wołosiuk, Włodzimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494372.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

muzyka religijna
Prawosławie
chóralistyka
kompozycja
człowiek
the religions music
the Orthodox
the choir art
composition
human being

Opis:

Powyższy artykuł jest próbą refleksji nad jednym z najbardziej znanych protagonistów cerkiewnego życia muzycznego, Aleksandrem Archangielskim. Autor artykułu poświęca sporo uwagi jego profilowi życiowemu i osobowościowemu, ujawniając meandry jego artystycznego rozwoju i artystycznej kariery. Wiele płaszczyzn, na których odznaczał się swą wielostronną działalnością stanowiło bardzo istotny element rosyjskiej kultury. Powszechnie znano Archangielskiego nie tylko jako cerkiewnego dyrygenta, dyrektora znamienitych chórów, lecz także jako społecznika, walczącego o lepszy byt dla współczesnych mu artystów. Życie kompozytora przypadło na czas przełomu: zaistnienie Związku Radzieckiego otworzyło artystom nowe drogi rozwoju, drogi, których Aleksander już nie do końca rozumiał. Ponadto choroba, na którą przez długi czas cierpiał, nie pozwalała mu na kontynuowanie artystycznej pracy czy podejmowanie nowych zamysłów kompozytorskich. Lecz przyszłość okazała się dlań daleko bardziej łaskawa: dziś dzieła Aleksandra Archangielskiego należą do rzędu najczęściej wykonywanych kompozycji nie tylko w jego Ojczyźnie, lecz także za granicą.
This article above is an attempt of reflexion on the one of the most famous protagonists in the Church musical activities, on Alexander Archangielski. The Author is concentrating not only on the composer’s way of life or his personality; he is also presenting “mysteries” of the artist’s human development and his brilliant carrier as well. Many spheres of his many-sided activity were an essential element of the Russian culture. Archangielski was generally known not only as a Church conductor or an excellent choir director, but also as a very active community worker, struggling against difficult social conditions and trying to better the situation of contemporary artists.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 4; 601-636
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

Specificity of designing a House of God in the light of the Orthodox theology
Specyfika projektowania Domu Bożego w świetle teologii prawosławnej

Autorzy:

Musiuk, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420313.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Orthodox church
house
designing
świątynia prawosławna
dom
projektowanie

Opis:

A house of God is a particular house. According to the Orthodox liturgics the whole world participates in a service – the priest, the faithful gathered, but equally the temple build of a material. It forces the designer to familiarize himself thoroughly with the technical requirements concerning the temple and observe them absolutely, so that the designed home could become the house of God.
Dom Boży, to dom szczególny. Zgodnie z liturgiką prawosławną w nabożeństwie bierze udział cały kosmos, a więc i kapłan, i lud zgromadzony, ale i materialnie zbudowana świątynia. Zmusza to projektanta do ścisłego zapoznania się z wymaganiami teologicznymi dotyczącymi świątyni i bezwzględnego ich przestrzegania, tak aby zaprojektowany dom mógł stać się Domem Bożym.

Źródło:

ELPIS; 2016, 18; 87-91
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

Obrzezanie Jezusa w Kościele wschodnim dawnej Rzeczypospolitej. Święto, treść, ikonografia
Circumcision of Jesus in the Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The Feast, Content, Iconography

Autorzy:

Gronek, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171238.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

sztuka cerkiewna
Cerkiew prawosławna
obrzezanie
obrzędy żydowskie
święta prawosławne

Opis:

The beginnings of the celebration of the Circumcision of Jesus feast, in the octave of Christmas, January 1st, date back to the 6th century in the West and probably 8th century in the East. Although this feast was marked as a great in the Orthodox liturgical calendar, it was not included in the dodekaorton. The oldest representation in art are known only from the post-iconoclastic period, and its compositions resemble The Presentation of the Lord in the Temple. In the Ruthenian churches of the Polish-Lithuanian Commonwealth it appeared in the XVI century. Circumcision of Jesus in the Christian Church has acquired a liturgical character and is celebrated as the moment when the Child is given the name Jesus. However, the content of this event is much deeper, based on the parallel between circumcision and baptism, as well as the idea of prefiguration and anticipation of the passion of Christ as the first and voluntary sacrifice of blood. The article will describe the depiction of the Circumcision of Jesus in Orthodox old art from the territory of the former Polish Republic. On the basis of liturgical texts and the homily of religious writers of the 17th and 18th centuries, the main content of this event will also be discussed.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2020, Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia, 11; 105-126
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów
Historical conditions of the Stoglavy Synod

Autorzy:

Wilkiel, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1917114.pdf

Data publikacji:

2019-11-26

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny

Opis:

Artykuł podejmuje historyczne uwarunkowania jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV, na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać zawiłości historyczne jakie były obecne w cerkwi na Rusi w XVI w., z których wynikała potrzeba zwołania soboru. Druga część artykułu przedstawia okoliczności otwarcia oraz przebieg obrad soborowych.
The article concerns historical conditions of one of the key councils  which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Iwan IV, at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions -  a final document  which contained one hundred chapters. This article is to present historical complexities which were in Russian Church in 16th  century and which resulted in  the need to convoke the Council. The second part of the  article presents opening circumstances and the course of the conciliar proceedings.

Źródło:

ELPIS; 2019, 21; 27-33
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

Kwestia „razdielnorieczija” i śpiewu wielogłosowego w nauczaniu staroobrzędowców rosyjskich
Razdelnorechie and Polyphonic Singing in the Teaching of Russian Old Believers

Autorzy:

Sawicki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420290.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
znamienny śpiew
staroobrzędowcy
liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
Old Believers

Opis:

Artykuł zawiera rozważania na temat dwóch bardzo istotnych problemów dotyczących śpiewu cerkiewnego na Rusi. Autor w pierwszej części analizuje genezę dość unikalnego zjawiska muzyczno-językowego, określanego mianem „razdielnorieczija” (in. chomonii). Przedstawiając problem z punktu widzenia jednej z bardziej konserwatywnych grup wyznawców prawosławia – staroobrzędowców, stara się udowodnić, że elementy chomonii zawarte w tekstach liturgicznych, zawartykch w staroruskich śpiewnikach były przez nich traktowane nie tylko w kategorii wypełniaczy melizmatów, (podobne do łacińskich tropów). Zwolennicy „starych tradycji” zarówno chomonię, jak również wielogłosowe sprawowanie nabożeństw traktowali jako jeden ze znaków sakralnych. W drugiej części artykułu, autor stara się odpowiedzieć na pytanie, o przyczyny negatywnego stosunku staroobrzędowców do śpiewów wielogłosowych.
This article discuses two very important problems concerning liturgical singing in Ruthenia. The first part of the article contains an analysis of the musical and linguistic phenomenon of razdelnorechie (also known as homonia). The author, presenting the issue from the Old Believers’ point of view, tries to prove that elements of homonia in liturgical texts, contained in Old Believers songbooks, have not only been treated as a fillers of melisma (similar to latin tropus). Supporters of ‘the old tradition’ treated homonia and polyphonic services as sacred signs. The author in the second part of the article tries to find out the reasons of the Old Believers’ negative attitude to polyphonic singing.

Źródło:

ELPIS; 2014, 16; 201-209
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

The evolution of the orthodox view of the Eucharist in the light of Western European anti-heretical texts of the 11th and 12th centuries

Autorzy:

Hinz-Wieczorek, Lidia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/44759512.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Religioznawcze

Tematy:

heresy
Eucharist
Berengar of Tours
Gregorian Reform

Opis:

The purpose of this article is to illustrate the change in the perception of the Eucharist in Western Europe through an analysis of medieval anti-heretical texts regarding heresies from the years 1000–1150. This period witnessed heated discussions regarding the sacrament of the Eucharist resulting from the Berengarian controversy and the Gregorian Reform. An analysis of the various descriptions of heresy shows how the frequency of accusations of rejection of the Eucharist increases during the period under study, and how they expand to include other aspects of the celebration of the sacrament. The article is divided into two sections corresponding to the 11th and 12th centuries, respectively, and subsections containing analyses of individual cases.

Źródło:

Przegląd Religioznawczy; 2023, 4(290); 169-186
1230-4379

Pojawia się w:

Przegląd Religioznawczy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

Rozwój drukarstwa muzycznego u staroobrzędowców popowców w XIX i na początku XX wieku
The music printing development with Popovtsy in the 19th century and at the beginning of the 20th century

Autorzy:

Sawicki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/420311.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
znamienny śpiew
staroobrzędowcy
liturgical singing of the Orthodox Church
znamenny chant
old Believers

Opis:

Głównym zadaniem, jakie postawił sobie autor przytoczonego artykułu, było nakreślenie początków pojawienia się drukarstwa muzycznego u staroobrzędowców uznających kapłaństwo. Analizując pierwsze przedsięwzięcia w dziedzinie drukowania śpiewników cerkiewnych zawierających nuty, wykazał jego pionierskość. Jednocześnie wskazuje na liczne niedociągnięcia redakcyjne oraz samego druku. Analizując wkład ks. Prof. Dymitra Razumowskiego w cały proces przygotowania do druku śpiewników autor udowadnia, iż realizacja wydania była możliwa tylko dzięki wzajemnej współpracy pomiędzy wydawcą a redaktorem. W dalszej kolejności autor wyjaśnia przyczyny nie przyjęcia nowo wydrukowanych ksiąg przez środowiska staroobrzędowców tak w Rosji, jak i na emigracji. Drugą część pracy autor poświęcił na opisanie działalności wydawniczej prowadzonej w Kijowie a potem w Moskwie przez Łazarza Kałasznikowa, a szczególnie wielkiego wkładu, jaki włożył w popularyzację różnych form staroruskiego śpiewu cerkiewnego. Na podstawie dostępnych źródeł autor wykazał, iż przedsięwzięcia wydawnicze realizowane przez Kałasznikowa zawdzięczają swoje powodzenie poparciu udzielonemu wydawcy przez władze cerkiewne oraz sprzyjającym staroobrzędowcom uwarunkowaniom politycznym.
The main goal of this article’s author is to describe the beginnings of the music printing with the Old Believers acknowledging priests (Popovtsy). The first attempts of printing the orthodox songbooks containing notes have been pioneering. However, there were quite a few editorial as well as printing flaws. The current author, by analyzing priest’s professor Dymitr Razumowski contribution into the whole process of songbooks printing, proves that it has been possible to organize edition only thanks to the cooperation between the editor and publisher. Further, there are explained the causes of printed songbooks rejection among the Old Believers not only in Russia but also among those who emigrated. The second part of this work is dedicated to Lasar Kalashnikov’s editorial activity carried in Kiev and afterwards in Moscow, especially his great contribution into popularization of different forms of the Old Believers’ church singing. Based on the accessible sources, it is described that Kalashnikov’s editorial successes have been only possible owing to the fact of the orthodox church authorities’ support and political favourable for the Old Believers circumstances.

Źródło:

ELPIS; 2015, 17; 127-138
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej
Decisions of the Stoglavy Synod regarding practical theology

Autorzy:

Wilkiel, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1913391.pdf

Data publikacji:

2020-11-12

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny

Opis:

Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.
The article concerns historical conditions of one of the key councils which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Ivan IV at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions – a final document which contained one hundred chapters. This article is the analysis of its decisions, concerning practical theology, as well as problems with conduction of liturgy, faced by the Russian Orthodox Church in 16th century.

Źródło:

ELPIS; 2020, 22; 45-54
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

Profile religijności młodzieży prawosławnej w perspektywie badań socjologicznych
Profiles of religiosity among the orthodox church youth from the perspective of sociological research

Autorzy:

Romanowicz, Wiesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/423715.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Lubuskie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

youth
the Orthdoox Church
religiosity
młodzież
prawosławie
religijność

Opis:

The aim of this article is to present the dominant profiles of religiosity among the Orthodox Church youth in Poland. The characteristics of religiosity is based on the empirical data gathered by the author in the circles of the Orthodox Church youth. During the study conducted between 2009 and 2016 in the Lubelskie and Podlaskie Voievodships, the questionnaires prepared by the author were used. Together, in four studies, 800 respondents aged 17-25 and belonging to the Orthodox Church were involved. The study allowed identifying three profiles of religiosity among the Orthodox Church youth, i.e. traditional, reformatory and individualistic. Furthermore, the author draws attention to the growing religious awareness among this youth and to the role of religion in the process of self-identification.
Celem artykułu jest przedstawienie dominujących profili religijności młodzieży prawosławnej w Polsce. Charakterystyka religijności jest oparta na danych empirycznych pozyskanych przez autora w środowisku młodzieży prawosławnej. Podczas badań prowadzonych w latach 2009-2016 w wojewodztwach lubelskim i podlaskim wykorzystano autorskie kwestionariusze ankiet.Wczterech badaniach łącznie wzięło udział ponad 800 prawosławnych respondentow w wieku 17-25 lat. Badania pozwoliły wyodrębnić trzy podstawowe profile religijności młodzieży prawosławnej - tradycyjny, reformatorski i indywidualistyczny. Ponadto, wskazano na wzrost świadomości religijnej młodzieży prawosławnej i na rolę religii w procesie samoidentyfikacji.

Źródło:

Rocznik Lubuski; 2018, 44, 1; 381-395
0485-3083

Pojawia się w:

Rocznik Lubuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Stosunek Kościoła prawosławnego wobec osób żyjących w związkach pozamałżeńskich
The attitude of the Orthodox Church towards people living in extra-marital relationships

Autorzy:

Ławreszuk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/621158.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Kościół Prawosławny, teologia, związki pozamałżeńskie, małożeństwo sakramentalne, związki faktyczne
Orthodox Church, theology, extra-marital relationships, sacramental mar- riage, informal relationships

Opis:

The aim of this paper is to show the attitude of the Orthodox Church towards extra-marital relationships. This approach is based on two pillars of the Church: the- ology and Canon Law, where the latter is subordinate to the first. In the Orthodox Church the sacrament of marriage is neither a contract nor a promise, but it is the beginning of a new community that orthodox theology describes as a Little Church. Just as Christians cannot live outside the community and truly be Christians, neither can a believing husband or wife, living without the sacramental marriage, be a true Christian family.

Źródło:

Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 139-148
1732-9132
2719-9991

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

Роль Митрополита Варшавського Діонісія Валединського в конституюванні УАПЦ формації 1942 року
Rola Metropolity Warszawskiego Dionizego Waledyńskiego w ukształtowaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego formacji 1942 roku
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church

Autorzy:

Смирнов, Андрій

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/436954.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej

Tematy:

Dionizy Waledyński
Kościół prawosławny
Metropolia Warszawska
kanoniczność
hierarchia
Dionisii Valedynskyi
the Orthodox Church
Warsaw Metropolitanate
canonicity
hierarchy

Opis:

Artykuł jest poświęcony zewnętrznym przemianom ukraińskiego prawosławia w latach II wojny światowej. Szczególną uwagę zwrócono na stosunki kanoniczne między Metropolią Warszawską i Patriarchatem Moskiewskim. Pod okupacją niemiecką prawosławie ukraińskie zostało podzielone na dwie grupy. Autonomiczny Kościół Prawosławny zarządzony przez metropolitę Aleksego Hromadskiego uznawał jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Metropolita Warszawski Dionizy Waledyński popierał ustanowenie Ukraińskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego i mianował arcybiskupa Polikarpa Sikorskiego administratorem tego Kościóła na ziemiach Ukrainy. Sikorski w lutym 1942 r. w Pińsku wyświęcił dwóch nowych ukraińskich władyków (Nikanora Abramowicza i Ihora Hubę). W maju 1942 r. w Kijowie Sobór Biskupów UAKP nadał Dionizemu godność locum tenens metropolii kijowskiej.
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church The article deals with external transformation of Ukrainian orthodoxy during the World War II. Special attention is paid to the canonical relations between the Warsaw Metropolitanate and the Moscow Patriarchate. Under German occupation, ukrainian orthodoxy split into two groups. One trend was led by Metropolitan Oleksii Hromadskyi who created the Autonomous Orthodox Church under the Moscow Patriarchate. Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi gave his blessing for the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church and designated Archbishop Polikarp Sikorskyi as administrator of the church. In February 1942 in Pinsk Sikorsky consecrated the fi rst two bishops of the UAOC on Ukrainian territory (Nykanor Abramovych and Ihor Huba), and in May 1942 the Kyiv Council of UAOC bishops elected Dionisii as locum tenens of the Metropolitan See of Kyiv

Źródło:

Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 389-406
2545-1324

Pojawia się w:

Przegląd Środkowo-Wschodni

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

Geneza stereotypu katolika i katolicyzmu w prawosławnej Rosji
The Origin of the Stereotype of the Catholic and Catholicism in the Orthodox Russia

Autorzy:

Kukharenko, Bohdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1945165.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

katolicyzm
Rosja
prawosławie
nieprzyjaźń
uprzedzenie
konflikt
stereotyp
Catholicism
Russia
Orthodoxy
hostility
prejudice
conflict
stereotype

Opis:

The problem of relations between Russia and the West, including the relation between Orthodoxy and Catholicism, is traditionally numbered as one of the most significant ones in Polish historical literature. The article presents the process of forming the stereotype of the image of the Catholic and Catholicism in Russia in the span of ten centuries. Continuous meeting strangers in the times of Kiev Ruthenia did not give any grounds for a negative attitude towards foreigners due to their Latin rite. A poor level of Christianization of Eastern Slavs does not allow perceiving other reasons for the arising hostilities than political and economic ones. The Tartar invasion broke the continuous history of the Ruthenian duchies and isolated the north-eastern ones from the others. It was in that period of isolation that the theory of the exceptional quality of the Moscow State originated, and of its particular role in the life of the surrounding nations. The religious factor served as a tool for policy of Russification and for making the other nations dependent. The author of the article tries to point to theological backwardness of the Orthodox clergy, to the fact that they uncritically adopted the Greeks’ attitudes, and then the attitudes of West European philosophers, towards Rome. It is exactly the lack of good knowledge of the subject and a close bond between religion and politics that does not allow the Orthodox Russians to enter a dialog with Catholics.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 193-208
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”

Autorzy:

Rusewa, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/677564.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

Carkoven vestnik
the II World War
the Orthodox Church
Tsar Boris III
the Great Bulgaria
Dobruja
Eric Voegelin

Opis:

The end of the age of revisionism – 1945 in the journal Carkoven vestnikThe main purpose of this article is to show a Bulgarian political and cultural memorial space from the perspective of the Orthodox Church, which is emblematic for the Second World War. In my work I analyse publications which appeared in the journal Carkoven vestnik between 1940 and 1944 concerning the religious, historical, political and social issues of the time. It is not my intention to deal with the religiosity of the Bulgarian people during this difficult period, even though the source material would suggest it. The idea is to reconstruct the attitudes of the Orthodox Church to the main contemporary ideologies and policies pursued by government of Tsar Boris III. I analyse the position of the Orthodox Church, which on the one hand stresses its role as the spiritual centre of Bulgarian society, and on the other as an institution serving national interests. I pay particular attention to the role of the „Great Bulgaria” myth and the age of revisionism, nurtured in the Church, in context of German assistance in regaining the territories lost after the First World War and Balkan wars. I present a detailed historical record of the annexation of Dobruja. All studies are placed in the broad social and cultural context of the age, as well as the context of local cultural texts. I base my analysis on the typology of Eric Voegelin, who showed Gnostic political influences in his works The New Science of Politics and Hitler und die Deutschen. Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”Na łamach gazety „Църковен вестник”, będącej oficjalnym organem Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej, w czasie II wojny światowej publikowano teksty o treściach wyraźnie inspirowanych ideologią narodowosocjalistyczną, jednoznacznie wskazujące na polityczne zaangażowanie, wiążące interesy Cerkwi i państwa. Artykuł miał na celu pokazanie środków perswazji, jakimi posługiwała się ta jawna propaganda oraz stopnia zależności oficjalnego stanowiska Cerkwi od koniunktury politycznej w kraju i Europie. W refleksji na ten temat użyto terminologię zaproponowaną przez Erica Voegelina, autora takich pozycji jak Hitler und die Deutschen czy Nowa nauka polityki, ze szczególnym uwzględnieniem szeroko omawianych przez autora gnostyckich inspiracji „odnowy świata”. Do przybliżenia złożoności problemu relacji kościelno-politycznych w Bułgarii oraz do przedstawienia wpływu haseł bułgarskiego rewizjonizmu terytorialnego na działania Cerkwi posłużyła analiza publikacji gazety kościelnej odnoszących się do aneksji Dobrudży Południowej.

Źródło:

Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400

Pojawia się w:

Slavia Meridionalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

KSIĄDZ HENRYK NOWACKI 18911968 I JEGO BADANIA NAD MUZYKĄ CERKIEWNĄ
Rev. Henryk Nowacki (1891-1968) and his research on the orthodox church music

Autorzy:

Sawicki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/946274.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych

Tematy:

ks. Henryk Nowacki
śpiew liturgiczny Kościoła Prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant

Opis:

The author of the article familiarized us with father Henryk Nowacki, a distinguished musicologist, historian and a researcher of the Orthodox church music. The author made thorough critical analysis of the articles published by father Nowacki from 1929 to 1931 in Hossanna journal. Furthermore, he points out father Nowacki’s paucity on basis of content and elaboration. Next, the author of the article claims that father Nowacki’s main thesis were the result of making use solely from Russian sources concerning the Orthodox music. In spite of the above-mentioned reservations, the author of the article stands in a position that father Nowacki’s elaborations concerning the Orthodox church music became a stimulant to further studies on the Orthodox church music in Poland.
W prezentowanym artykule autor przedstawił sylwetkę ks. Henryka Nowackiego, wybitnego muzykologa, historyka oraz badacza muzyki cerkiewnej. Autor dokonał szczegółowej analizy krytycznej prac ks. Nowackiego z dziedziny muzyki cerkiewnej, publikowanych w latach 1929–1931 na łamach czasopisma Hosanna. Autor zwraca uwagę na liczne braki merytoryczne i warsztatowe oraz istotne uzależnienie głównych tez autora od literatury rosyjskiej. Mimo wielu niedociągnięć prace ks. Henryka Nowackiego stały się, zdaniem autora, silnym impulsem dla dalszych badań nad muzyką cerkiewną w Polsce.

Źródło:

Musica Ecclesiastica; 2020, 15; 89-123
2353-6985

Pojawia się w:

Musica Ecclesiastica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Portrety prawosławnych duchownych w porewolucyjnej prozie rosyjskiej
Портреты православных священников в пореволюционной русской прозе

Autorzy:

Supa, Wanda

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1945252.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

duchowieństwo prawosławne
ateizacja
portret satyryczny
odrodzenie religijne
obiektywizm
the orthodox clergy
atheism
satirical portrait
religious renaissance
objectivism

Opis:

В статье анализируются, с учетом историко-политического контекста, портреты православных священников, созданные после 1917 г. до наших дней. В период насильственной атеизации советского общества доминировали сатирические или критически деградированные портреты представителей духовенства (Двенадцать стульев, Соть, Котлован). Сатирическая тенденция продолжалась и в 60-70-е г., но сатира была уже менее резкой (рассказы В. Шукшина и В. Тендрякова). Одновременно стали появляться трагические образы жертв репрессий (Факультет ненужных вещей), а затем образы священников – победителей в борьбе за человеческие умы и сердца (Пирамида Л. Леонова, Поп А. Сегеня, некоторые персонажи Л. Улицкой). Улицкая создает также портреты современных никчемных слуг божьих.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 35-51
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

The authority vs. the Orthodox Church – historical and contemporary role of the Russian Orthodox Church as an actor in the political system
Władza vs. Cerkiew – historyczna i współczesna rola Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej jako aktora systemu politycznego

Autorzy:

Sieńko, Natalia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26850916.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

Russia
Russian Orthodox Church
religion
secular state
Rosja
Kościół Prawosławny
religia
państwo świeckie

Opis:

In this article devoted to the relationship between the authority and the Russian Orthodox Church on the canvas of history. The author demonstrates the influence of historical experiences and the role of the Russian Orthodox Church on the current model of relations between secular and spiritual authority. An important part of the work is the assessment of the opportunities and threats stemming from the subordination of the Russian Orthodox Church to the current elites.
Niniejszy artykuł jest analizą stosunków pomiędzy władzą a Cerkwią w Rosji w ujęciu historycznym. Autorka podjęła próbę wykazania wpływ doświadczeń historycznych i roli Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na współczesny model relacji pomiędzy władzą świecką a duchową w Federacji Rosyjskiej. Ważną część rozważań stanowi ocena szans i zagrożeń wynikających z podporządkowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obecnym elitom władzy.

Źródło:

Facta Simonidis; 2018, 11, 1; 297-312
1899-3109

Pojawia się w:

Facta Simonidis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

The Non-Orthodox in The Martyrdom of John the New by Gregory Camblak Patterns of Dehumanization

Autorzy:

Wolski, Jan Mikołaj

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2027730.pdf

Data publikacji:

2021-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

religious minorities
dehumanization
medieval hagiography
Gregory Camblak
John the New
heretics
infidels
heresiology

Opis:

The image of the non-Orthodox in Camblak’s work is unequivocally negative. Behind the abusive rhetoric lie patterns well known to social psychology. One can easily recognize the author’s dehumanizing attitude, which reveals the meaning of many elements of Camblak’s narrative in The Martyrdom of John the New. The concept of dehumanization is useful for the study of the attitude of medieval literate elites towards minorities. Although at its core it concerns cognitive phenomena it immediately makes us think about their behavioral implications.

Źródło:

Studia Ceranea; 2021, 11; 763-781
2084-140X
2449-8378

Pojawia się w:

Studia Ceranea

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

Rozwój formuł melodycznych w staroruskiej monodii cerkiewnej na przykładzie dogmatyka tonu drugiego na podstawie wybranych zachodnioruskich irmologionów XVI-XVIII w.
The Development of the Melodic Formulas in Old Ruthenian Orthodox Church Monody on the Example of Dogmaticon of the Second Tone Based on Selected 16th-18th Century West Ruthenian Irmologions

Autorzy:

Sawicki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1795773.pdf

Data publikacji:

2020-01-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

śpiew liturgiczny Kościoła prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant

Opis:

W artykule autor dokonał analizy formuł melodycznych zastosowanych w dogmatyku tonu drugiego. W tym celu posłużył się wybranymi Irmologionami, zarówno tymi najstarszymi, pochodzącymi z terytoriów dzisiejszej Białorusi i Ukrainy, jak również śpiewnikami pochodzącymi z cerkwi unickich Południowego Podlasia, w szczególności Rokitna i Witoroża. Autor wskazuje na istotną rolę prawosławnych monasterów, a po zawarciu Unii brzeskiej (1596 r.) także parafii w rozwoju staroruskiego śpiewu cerkiewnego. W toku prowadzonych badań autor wykazał, iż pomiędzy melodyką dogmatyka tonu drugiego a tekstem zachodzi ścisły związek. Ponadto prowadzone badania ukazały, iż struktura melodii dogmatyka tonu drugiego oraz dobór formuł melodycznych, mimo upływu lat, nie uległy istotniejszym zmianom.
In the work in question, the author has analysed the melodic formulas used in the dogmaticon of the second tone. For this purpose, the author has used selected Irmologions, both the oldest, which originate from the territories of today’s Belarus and Ukraine, and song books originating from the southern Podlachia Uniate Orthodox churches, in particular of Rokitno and Witoroże. The author points to the important role of the Orthodox monasteries and, after the signing of the Union of Brest (1596), also to that of the parish, in the development of the Old Ruthenian Orthodox church singing. In the course of the research, the author has proven a close connection between the dogmaticon of the second tone melodics and the text. Moreover, the conducted research has shown that, despite the passage of time, there has been no change in the structure of the dogmaticon of the second tone and in the selection of the melodic formulas. Key words: liturgical singing of the Orthodox Church; Orthodox church music; znamenny chant

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 39-55
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce