Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Architecture of Light of the Orthodox Temple
Autorzy:
Yatsiv, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
Orthodox Church
sacral space
light
architectonics
functions of the light
system of illumination
principles of illumination
cerkiew prawosławna
przestrzeń sakralna
światło
architektonika
funkcje światła
system iluminacji
zasady iluminacji
Opis:
Main tendencies, appropriateness and features of the embodiment of the architectural and theological essence of the light are defined in architecturally spatial organization of the Orthodox Church; the value of the natural and artificial light is set in forming of symbolic structure of sacral space and architectonics of the church building.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 147-150
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogoczłowieczeństwo w myśli prawosławnej
Godmanhood in the Orthodox Thought
Autorzy:
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600668.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Bogoczłowieczeństwo jawi się jako wielka kategoria interpretacyjna, zdolna pomieścić w sobie zarówno namysł nad Bosko-ludzką rzeczywistością Chrystusa, jak i nad istotą człowieczeństwa w jego indywidualnym i społecznym charakterze. Dlatego też warto przyjrzeć się bliżej możliwościom, jakie daje ta kategoria w wydaniu teologii prawosławnej.
The article is an outline of the idea of Godmanhood in the Orthodox thought. In the first part, the historical aspect of the concept is sketched. Next, the concept of Godmanhood is presented on three levels: Christological, which is fundamental and basic; anthropological, which is the humanistic reinterpretation of the first one; and social, which is typical of the Eastern thought.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2012, 6, 2; 121-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie wobec reformacji Lutra
The Orthodox Church towards Luther’s Reformation
Autorzy:
Pańkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Luther
orthodoxe Kirche
Westkirche
der Leipziger Disput
Primat
Rechtfertigung
Fegefeuer
Ekklesiologie
the Orthodox Church
the Western Church
the Leipzig dispute
primacy
justification
purgatory
ecclesiology
Luter
Kościół prawosławny
Kościół zachodni
dysputa lipska
prymat
usprawiedliwienie
czyściec
eklezjologia
Opis:
Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie i Cerkiew we francuskich Rossica XVIII wieku – Chappe’a d’Auteroche’a i Charles’a Massona
Autorzy:
Jolanta, Kazimirczyk-Kuncer,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897629.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
The Orthodox faith
The Orthodox Church
despotism
Chappe d’Auteroche
Charles Masson
prawosławie
Cerkiew
despotyzm
Opis:
The presentation shows the polemics of French travellers: Chappe d’Auteroche and Philip Mason, who reveal the secrets of Russian mirage during their journeys to Russia of Catherine II. The Orthodox faith and the institution of the Orthodox Church, which alongside the despotism of the authorities turn out to be the major source of Russia’s gloomy history, are at the heart of their reliable and insightful analyses. Revealing the weaknesses of the faith, it is the religion where they discover a hidden spring of Russian politics, which made the nation become the slavish peasants taught only to humble if confronted with force. Devoid of freedom or authority, the Orthodox Church, fully dependent on secular power, serves the despotic ruler.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(2 (453)); 107-120
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność Kościoła prawosławnego w przestrzeni medialnej
Presence of the Orthodox Church in the Media Space
Autorzy:
Karczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168691.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
media
telewizja
internet
radio
Orthodoxia
Cerkiew.pl
Opis:
The paper describes the main problems and challenges connected to the presence of the Orthodox Church and religious content in the media space – especially in electronic media (radio, television, internet). The text outlines the general history and current status of activities of the Polish Autocephalous Orthodox Church in the media, with particular emphasis on the role of the laity. Problems and possible ways of solving them are presented, as well as challenges faced by the clergy and lay people who use new forms of evangelization.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 150-157
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka Boża w teologii prawosławnej
Mother of God in the Orthodox theology
Autorzy:
Blaza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596383.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Maryja
Matka Boża
Bogurodzica
święta maryjne
dogmaty maryjne
Kościół prawosławny
Mary
Mother of God
Theotokos
Marial feasts
Marial dogmas
Orthodox Church
Opis:
W niniejszym artykule zostało podjęte zagadnienie dotyczące osoby Matki Bożej w teologii prawosławnej. Najpierw poruszono kwestię tytułów, które przypisane zostały Maryi, omówiono też treści sześciu spośród Dwunastu Wielkich Świąt roku liturgicznego, w których Bogurodzica zajmuje poczesne miejsce. Na końcu zaś naszej refleksji przeszliśmy do święta Poczęcia św. Anny i związanego z nim katolickiego dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. W tym kontekście ukazaliśmy, jak teologia prawosławna ustosunkowuje się do tego katolickiego dogmatu. Jako źródło naszej refleksji posłużyły nam przede wszystkim teksty liturgiczne, jak również orzeczenia pierwszych siedmiu soborów powszechnych, które są traktowane przez prawosławnych jako jedyne miejsce możliwości ogłaszania dogmatów. Analizując refleksję na temat osoby Maryi w teologii prawosławnej, najpierw trzeba podkreślić, że oparta jest ona przede wszystkim na liturgicznym życiu Kościoła, zgodnie z zasadą lex orandi, lex credendi. Prawosławne prawdy wiary o Bogurodzicy formułowane są w świetle tekstów liturgicznych, których autorami byli częstokroć Ojcowie Kościoła. Ponadto teksty te wynikają bezpośrednio z treści biblijnych, zwłaszcza Ewangelii, jak i apokryfów opisujących dzieciństwo lub kres doczesnego życia Matki Bożej. Sam układ świąt związanych z Maryją każe chrześcijaninowi przebywać pielgrzymi szlak wraz z nią, od Jej narodzenia do jej zaśnięcia. Wyraźnie też widać, że poczesne miejsce wśród świąt maryjnych zajmuje zwiastowanie. To w tym właśnie wyda- rzeniu znajduje się źródło doniosłości powołania Maryi z Nazaretu jako Matki Boga. Dlatego św. Jan Chryzostom nazwał zwiastowanie „Świętem Korzenia”. Widać zatem, że wątek inkarnacyjny w teologii jest bardziej doceniany i rozbudowany w refleksji teologicznej na Wschodzie niż na Zachodzie, który koncentruje się jedynie niemal na Misterium Paschalnym Chrystusa. Jednak Maryja łączy w sobie oba te wątki w swojej postawie, które można zawrzeć w trzech słowach: fiat, magnificat, stabat. Mariologia prawosławna, choć w dużym stopniu jest podobna do katolickiej, nie przyjmuje treści dogmatów o Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Po pierwsze: z prawosławnego punktu widzenia, to nie papież, a jedynie sobór powszechny może ogłosić dogmat, który domaga się potem przyjęcia go przez lud Boży (recepcja). Po drugie, treść obydwu tych dogmatów zbudowana jest na antropologii św. Augustyna, która w swej istocie różni się od antropologii Ojców greckich.
The article addresses the theme of the Mother of God in the Orthodox theology. First, the matter of the titles assigned to Mary, in which the Mother of God is prominent, was raised. Then the content of six among the Twelve Great Holidays of the liturgical year was discussed. At the end of our reflection, the Feast of the Conception of Saint Anna and the associated Catholic dogma about the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary is commented. In this context, it was shown how Orthodox theology would address this Catholic dogma. As the source for our reflection in this article liturgical texts were mainly used, as well as the verdicts of the first seven general councils which are treated by the Orthodox Church as the only place for announcing dogma. Analysing the reflection on the subject of Mary in Orthodox theology, it must first be emphasised that it is based primarily on the liturgical life of the Church, according to the principle of lex orandi, lex credendi. The Orthodox truths of faith about the Mother of God are formulated in the light of liturgical texts, whose authors were often the Fathers of the Church. In addition, these texts result directly from the Biblical content, especially the Gospel, as well as apocryphs describing childhood or the end of the life of the Mother of God. The very arrangement of the feasts associated with Mary makes the Christian attend the pilgrim path along with her, from her Birth to her Eternal Sleep. It is also evident that the Annunciation holds a prominent place among the Marian feasts. It is in this very event that the source of the importance of calling Mary of Nazareth as the Mother of God is found. That is why Saint Jan Chryzostom called the Annunciation “La Fête de la racine” (verbatim: the feast of the root). Thus, it can be seen that the East’s incarnation theme in theology is more appreciated and expanded in theological reflection than in the West which focuses almost only on the Paschal Mystery of Christ. However, Mary combines both these threads in her person what can be described with three words: fiat, magnificat, stabat. Orthodox Mariology, although to a large extent similar to the Catholic one, does not accept the content of dogmas about the Immaculate Conception and the Assumption of the Blessed Virgin Mary. First of all, from the Orthodox point of view, it is not the Pope, but the council, that can proclaim a dogma, which is then accepted by the people of God (reception). Secondly, the content of both these dogmas is based on the anthropology of Saint Augustine, which in its essence is different from the anthropology of the Greek Fathers.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 23-45
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w Kościele prawosławnym
Indissolubility of Marriage in the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554145.pdf
Data publikacji:
2010-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
Kościół prawosławny
Opis:
The Orthodox Church lays a big emphasis on indissolubility of marriage as the Roman Catholic Church does. However, the Orthodox Church does not treat the indissolubility as an absolute requirement of the law, but as a moral ideal which should be defended by the Church. When the indissolubility turns out to be inaccessible - the spouses having not become mature enough for receiving the mystery which the Church entrusts them with – then the Orthodox Church allows for a divorce and another marriage of the divorced. Attempts at justifying the practice of divorce in the Orthodox tradition focus on three basic arguments: 1/ a literal interpretation of Matthew’s clause (5:32); 2/ a specific concept of marriage in which the emphasis is put on its personalistic and synergic dimension; 3/ reference to the “principle of oikonomia”. So far, the issue of marriage indissolubility has not been subject of a broader debate in the ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church. The documents of the dialogue were confined to stating the differences between the Roman Catholic and Orthodox positions on this issue. These differences have their pastoral implications, especially in the context of determining the singleness of persons who were ever married in the Orthodox Church.
Źródło:
Sympozjum; 2010, 1(19); 41-60
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzinne mauzolea – prawosławne dziedzictwo województwa łódzkiego
Family mausoleums as the Orthodox heritage in the Lodz voivodeship
Autorzy:
Zdyb, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684383.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawosławne dziedzictwo
rodzinne mauzolea
Jeżów
Chróścin
Uniejów
orthodox heritage
family mausoleums
Opis:
The settlement of the Orthodox population in the Lodz region was connected with the Russian administrative apparatus after the November and January Uprisings. The article will present the Orthodox family mausoleums located in the Lodz region. Due to a similar genesis, the family mausoleums situated in Jeżów, Chróścin and Uniejów were subject to analysis. The aim of the article is to determine the location, contemporary forms of ownership and the state of preservation of the studied objects in the cultural landscape.
Osadnictwo ludności prawosławnej w województwie łódzkim było związane z rosyjskim aparatem administracyjnym po powstaniach listopadowym i styczniowym. W artykule zostaną przedstawione prawosławne mauzolea rodzinne, usytuowane w województwie łódzkim. Ze względu na podobną genezę analizie poddano mauzolea zlokalizowane w Jeżowie, Chróścinie i Uniejowie. Celem autorki artykułu jest określenie położenia, współczesnych form własności oraz stanu zachowania badanych obiektów w krajobrazie kulturowym.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 271-282
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia ikony w Kościele prawosławnym
The theology of icons in the Orthodox Church
Autorzy:
Skomoroszko, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154388.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
teologia
ikona
chrystologia
antropologia
liturgia
theology
icon
christology
anthropology
liturgy
Opis:
Artykuł przedstawia miejsce ikony w teologii oraz jej funkcję w liturgii w Kościele prawosławnym. Na początku zarysowano bogatą teologię ikony i jej znaczenie w tradycji wschodniej. W Kościele Wschodnim ikona jest chrystologiczna, antropologiczna i liturgiczna, gdyż ukazuje prawdziwego Boga w Chrystusie. Również ważna jest rola ikony w wyjaśnianiu wiernym nauczania Jezusa Chrystusa. Funkcje te pełni ikona przede wszystkim w obrębie świątyni, głównie podczas liturgii, która sprawowana na ziemi jest też uważana za obraz – ikonę niebiańskiej liturgii. Znajdując właściwe miejsce w przestrzeni sakralnej, ikony potwierdziły swoje liturgiczne i teologiczne znaczenie w życiu Kościoła Wschodniego.
The article presents the place of the icon in theology and its function in the liturgy in the Orthodox Church. At the beginning, the rich theology of the icon was outlined and its importance in the Eastern tradition. In the Eastern Church, the icon is Christological, Anthropological and Liturgical because it shows the true God in Christ. The role of the icon in explaining to the faithful the teaching of Jesus Christ is also important. These functions areperformed primarily by the icon within the temple, mainly during the liturgy, which when celebrated on earth is also considered an image – an icon of the heavenly liturgy. Finding the right place in the sacred space, the icons confirmed their liturgical and theological importance in the life of the Eastern Church.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 371-382
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Имя святого в православной традиции
The names of saints in the Orthodox tradition
Autorzy:
Kamalova, Alla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523623.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
imiona świętych
struktura hagioantroponimów
dwuskładnikowy i wieloskładnikowy hagioantroponimy
Igor
Pimen
Varlaam
Vasiliy
names of Saints
structure of agioanthroponyms
two-component and multicomponent agioanthroponyms
Vasily
Opis:
Artykuł poświęcony jest szczególnemu działowi onomastyki – imionom świętych. Imiona świętych mają funkcję sakralną, dlatego muszą być zindywidualizowane. Odwołanie do spisu imion świętych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej ujawnia powtórzenia imion własnych. Tak więc imię osobiste Vasiliy powtarza się 131 razy. Imię świętego – hagioantroponim – ma za zadanie służyć jako identyfikator osoby kanonizowanej, wyróżnić ją wśród innych, noszących to samo imię. Hagioantroponim nie może być reprezentowany wyłącznie przez imię i nazwisko, indywidualizacja zachodzi przy pomocy wieloskładnikowej, rzadziej dwuskładnikowej struktury hagioantroponimu. Struktura i skład danego hagioantroponimu zależy od sytuacji już istniejącej w systemie świętych imion, a także historii życia i duchowego heroizmu świętego. Dwuskładnikowe mogą być tylko najstarsze hagioantroponimy (katego¬ria świętości + imię), później system nazewnictwa komplikuje się poprzez dodanie wyróżników, na przykład: kategoria świętości + nazwa + wyróżnik (wyróżnikiem może być nominator, deskryptor, lokalizator, przydomek, nazwisko, tytuł, etnonim). W artykule zostały przeanalizowane hagioantropoimy z imionami własnymi Igor, Pimen, Varlaam, Vasiliy. Autor stwierdza, że struktura i zawartość hagioantroponimów mają nie tylko funkcję różnicującą, ale również informacyjną, są pojęciowym rdzeniem żywota świętego.
The article is devoted to original language material – to names of Saints. Names of Saints perform sacral function, therefore, they have to be individualized. The author studied the list of names of Saints of Russian Orthodox Church and revealed repetitions of personal names. For example, the personal name Vasily repeats 131 times. The name of the Saint (agioanthroponym) has to perform function of the identifier of the specific person canonized, to distinguish it from others, bearing the same personal name. Agioanthroponyms are not presented only by personal names, individualization of the Saint is carried out by means of multicomponent structure of agioanthroponyms, two-component agioanthroponyms seldom meet. The structure of the components of a particular agioanthroponyms depends on the situation in the system of Saints' names and testifies to the spiritual feat of Saint. Only the oldest agioanthroponyms (rank of holiness + name) can have two components, gradually the naming system became more com¬plex because of the differentiators, for example: rank of holiness + name + differentiator (nominees, descriptors, localizers, agno¬mens, cognomen, names, ethnonyms can function as a differentiator). The author describes the agioanthroponyms with personal names Igor, Pimen, Varlaam, Vasily. The conclusion contains the idea about the structure and content of agioanthroponyms perform not only a differentiating function, agianthroponym is the conceptual core of the life of Saint.
Źródło:
humanistica 21; 2018, 2; 63-76
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozaczyzna Zaporoska wobec synodów kijowskich w latach 1628–1629
The Zaporozhian Cossacks towards the Kiev synod in 1628–1629
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kiev
synods
the Orthodox Church
bisho
the Cossacks
Opis:
The article shows the attitude the Cossacks presented on two Kiev synods in 1628 and 1629. Their strong position during the Synod of Kiev in 1628 led Meleciusz Smotrycki to give up his efforts not only to reconcile the Orthodox and Orthodox priests, but above all to persuade the latter to accept union. The Cossacks, opposing the presence of the followers of the Orthodox Church at the synod of Lwów, undoubtedly expressed their uncompromising stance on the issue of the Uniate-Orthodox reconciliation. The attitude of the Cossacks at the synods of Kiev in 1628–1629 also provides us with another argument for her independent actions in the religious field, which should be treated as a clear testimony of the importance of matters of faith in her activities. Just like during the Kiev events from the beginning of 1625, the Cossacks’ activity was at odds with the attitude of the then authorities of the Orthodox Church, which undoubtedly were both Job Borecki and Piotr Mohyła. The undeniable fact of the Zaporozhians’ influence on the change of their initially positive attitude towards the idea of re-entering the union with the Uniate Church, makes them increasingly self-supporting in defending the rights, privileges and, above all, the sovereignty of the Orthodox Church regardless of the weaknesses of its spiritual leaders.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 41-51
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w rozumieniu Cerkwi prawosławnej
Indissolubility of marriage according to the Orthodox Church
Autorzy:
Rosochacki, Piotr Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cerkiew prawosławna
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
rozwód
Orthodox Church, indissolubility of marriage, divorce
Opis:
Though the indissolubility of marriage is deeply rooted in the faith and the tradition of both the Catholic and Orthodox Churches, the understanding of this attribute of marriage is one of the differences in the doctrine on marriage in the teaching of the sister Churches. In the article the question of the indissolubility of marriage was presented from the point of view of teaching of the Orthodox Church with the detailed consideration given to the regulations of the Russian Orthodox Church (the Patriarchate of Moscow). Both the biblical and theological arguments were presented which gave the understanding of the indissolubility of the orthodox marriage, but also its eternal character. The author has shown the conflict which lays between the theological theory – teaching about the eternal marriage and the pastoral practice, which due to human weakness lets the new marriages to be blessed. “The sacrament of love” (as the marriage is often named in the orthodox theology) is for eternity – not only till the end of life, the article shows the actual juridical situation of the reasons for which the marriage could be dissolved. The article is a help to understand the teaching of the Orthodox Church in such an important sphere of the ecclesiastical law as the conjugal law.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 27-49
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność reformatorska Komitetu Starozakonnych (1825–1837)
Reformatory activity of the Orthodox Committee (1825–1837)
Autorzy:
Jarota, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503381.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Historia Żydów
Komitet Starozakonnych
Opis:
Decrees of 22 May 1825 and 3 June 1825, Tsar Alexander I appointed a committee of Jews in the Polish Kingdom also called Orthodox Committee. The purpose of the establishing this institution was drafting of reform of the Jewish population. Orthodox Committee consisted solely of Christians. Jews were Orthodox Committee advisors. Thanks to the efforts of the Committee the Rabbinical School was opened in 1826. Science in the Rabbinical School lasted six years. Only those who have graduated this school would have the right to stay a rabbi. Creating Rabbinical School, the Committee described the principles and the curriculum, which included, inter alia lectures of the Bible, Myszny and Talmud. It was also taught Hebrew, Polish, world history, Polish history, geography, mathematics and science. The postulate of the Committee connected with the reform of the Jewish population was the establishment of elementary schools for Jewish children and youth. The aim of this action was to reduce the impact of the Talmud to the young generation of Jews. Science in the elementary boys’ school would last three years, in girls’ school – two years. Teaching language was to be Polish. At the same time it was claimed that any Jew without graduating this elementary school and without receiving school certificate would not be able to marry. Committee’s activities led to organizing a four year course of ancient Hebrew on May 1, 1828, at the Warsaw University. Hebrew and rabbinical literature were taught on the course. This course was intended for the Catholic youth, which in the future were supposed to take posts of officials to supervise the Jewish population. Orthodox Committee ceased its activity in 1837 due to lack of funds for its maintenance.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 99-106
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matuszka – (nie tylko) żona prawosławnego duchownego
Matushka – (not only) the Orthodox priest’s wife
Autorzy:
Sanecka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497110.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
matuszka
znaczenie słowa matuszka
żona księdza prawosławnego
mniszka
rola matuszki
matushka
meaning of the word matushka
Orthodox priest’s wife
nun after vows
matushka’s role
Opis:
Rosyjskie słowo „matuszka”, oznaczające matkę, ale także rodzimy, drogi element przyrody lub świata, posiada również pewne znaczenia istotne z punktu widzenia teologii prawosławnej. Oznacza bowiem albo mniszkę po postrzyżynach, albo – rzadziej – świętą kobietę, czasem jest też określeniem Bogurodzicy. Jednak najczęściej nazwa ta stosowana jest w odniesieniu do żony prawosławnego duchownego. Temu ostatniemu rozumieniu pojęcia „matuszka” w większości poświęcony jest niniejszy tekst, który wyjaśnia krótko także dwa inne znaczenia – mniszka i święta kobieta (to ostatnie na przykładzie Świętej Matrony Moskiewskiej).
Russian world „matushka” which means mother or dear element of nature or word (like Matushka‑Russia), has also a meaning important from the point of view of the Orthodox theology. It means the Orthodox nun after the monastic vows or – rarer – a saint woman. Sometimes it’s used also as an epithet of Saint Mary. But most commonly this word is used in the meaning of Orthodox priest’s wife. The article is focused on that last meaning and it also shortly presents two other meanings: the nun and the saint woman (Matrona of Moscow is presented as an example).
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 137-161
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Abbreviated Matrimonial Process before the Bishop and Ecclesiastical Divorce in the Orthodox Churches
Autorzy:
Popovič, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40284894.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Church
Pope Francis
motu proprio
eparchial bishop
marriage
briefer process
divorced and remarried
Opis:
The article presents a critical examination of the abbreviated process before the bishop and ecclesiastical divorce in the Orthodox Churches. The basic point of departure for the analysis is the post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia promulgated by Pope Francis. Article 244 in the subsection entitled “Accompaniment after breakdown and divorce” explains Pope Francis’ motivation behind the modifications to the briefer process before the bishop in line with his Apostolic Letter motu proprio Mitis et misericors Iesus. Using a combined method of analysis, synthesis and comparison, the article aims to present a comprehensive theological and judicial view on the abbreviated matrimonial process before the bishop and on the practice of the Orthodox Churches in the process of ecclesiastical divorce. The textual analysis revealed that the primary reason for the modifications was the length of the process as it posed considerable difficulties and exhausted the parties involved. Pope Francis’ recent documents on the subject have resulted in simplification of the procedures eventually granting the declaration of nullity of marriage. These documents have highlighted a very important component of the Second Vatican Council’s teaching that the bishop himself, in his local church over which he has been appointed shepherd and head, is at the same time a judge of the faithful entrusted to him. The article also emphasizes that bishops do not delegate the said ministry entrusted to them to other structures within their eparchies but exercise their ministry personally for the salvation of immortal souls.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2023, 11, 1; 59-87
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies