Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Experiment and “Art Art”. From Uncertainty to Imitation
Eksperyment i „sztuka artystyczna”. Od niepewności do imitacji

Autorzy:

Białkowski, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1366146.pdf

Data publikacji:

2020-12-25

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

experiment
Art art
experimental novel
experimental art
pastiche
imitation
eksperyment
sztuka artystyczna
powieść eksperymentalna
pastisz
imitacja
sztuka eksperymentalna

Opis:

The article discusses three various stages of artistic experiment. Both a source concept of experiment in artistic practice, developed by Émile Zola in the 19th century under the banner of 'experimental novel', and the neo-avant-garde distinction into Art art and experimental art created by Allan Kaprow in the 1960s, established a close connection of experiment with uncertainty and risk. In this context, the article investigates the extent to which contemporary artists' practices, including those frequently defined as experimental, can be subsumed under the historical meaning of experiment and poses a question whether they might have created another style of art. The problem is analysed in reference to Artur Żmijewski's film, Powtórzenie [Repetition].
Artykuł przedstawia trzy różne odsłony eksperymentu artystycznego. Źródłowa idea eksperymentu w działalności artystycznej, przedstawiona w XIX wieku przez Émila Zolę pod hasłem „powieści eksperymentalnej” a także neoawangardowe rozróżnienie na „sztukę artystyczną” i eksperymentalną dokonane przez Allan Kaprowa w latach 60. XX wieku łączyły ściśle eksperyment z niepewnością i niewiedzą. W tym kontekście w artykule postawione zostaje pytanie, w jakiej mierze praktyki współczesnych artystów, również często określane mianem eksperymentalnych, wpisują się w historyczne rozumienie eksperymentu i czy nie stały się kolejną artystyczną stylistyką. Kwestia ta jest analizowana w odniesieniu do filmu Powtórzenie Artura Żmijewskiego.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 143-155
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Sztuka, twórczość artystyczna i modlitwa
Art, artistic creativity and prayer

Autorzy:

Królikowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147565.pdf

Data publikacji:

2020-11-25

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

sztuka
twórczość artystyczna
religia
duchowość
modlitwa
art
artistic creativity
religion
spirituality
prayer

Opis:

Jednym z ważnych zagadnień, które stają przed współczesną teologią, jest okazanie wsparcia sztuce, aby mogła spełnić swoją tradycyjnie uznaną rolę „pośredniczki” w relacjach między człowiekiem a Bogiem. Wytwory sztuki, zwłaszcza malarstwa, sprawdziły się już wielokrotnie w tej roli. W sposób szczególny ich rola odnosi się do modlitwy, która stanowi uprzywilejowane miejsce spotkania człowieka z Bogiem. Twórczość artystyczna w swoim dynamizmie wewnętrznym może stanowić ważną pomoc w tym względzie, ponieważ nie tylko dostarcza wierzącemu konkretnych obrazów inspirowanych religijnie, ale ukazuje także człowiekowi drogę wychodzenia poza siebie, która odgrywa podstawową rolę w religii i w duchowości.
One of the key questions with which contemporary theology has to deal is providing support for art, so that it could perform its tradition-honoured role of a „mediator” in relation between man and God. Works of art, especially paintings, have proven their unquestionable value in this respect more than once. The unique role of paintings finds its manifestation particularly in prayer which constitutes a privileged place of meeting between man and God. Artistic creativity in its internal dynamism may constitute substantial aid in this respect, since it not only provides the believers with actual visualisations of religious themes, but also conveys the example for man of how to go beyond oneself, which plays the fundamental role in religion and spirituality.

Źródło:

Sympozjum; 2020, 2(39); 125-139
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Homo sapiens a sztuka – twórczość artystyczna w perspektywie psychologii ewolucyjnej
Homo Sapiens and Art – Artistic Creation in the Perspective of Evolutionary Psychology

Autorzy:

Jach, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/468200.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

psychologia sztuki
psychologia ewolucyjna
mentalizacja
poziomy intencjonalności
warunki brzegowe uprawiania sztuki

Opis:

Ujęcie ewolucyjne stanowi jedno ze współczesnych podejść psychologicznych starających się wyjaśnić ludzką aktywność artystyczną. W artykule zostały zaprezentowane wybrane funkcjonujące w jego ramach teorie, odnoszące się do poznawczych, emocjonalnych i społecznych uwarunkowań, stanowiących niezbędne podłoże doświadczeń estetycznych, uprawiania oraz odbioru sztuki. Ponadto przedstawiono dwa ewolucyjne sposoby wyjaśniania zjawisk związanych ze sztuką: ujęcie zakładające, że spełnia ona określone funkcje adaptacyjne, oraz ujęcie interpretujące sztukę w kategoriach ubocznego efektu działania mechanizmów psychicznych powstałych w celu radzenia sobie z konkretnymi problemami napotykanymi w fizycznym i społecznym środowisku. W końcowej części tekstu zawarto wskazówki na temat innych zagadnień i powiązanych z nimi koncepcji z zakresu ewolucyjnej psychologii sztuki.
The evolutionary approach is a contemporary psychological concept, explaining human ar-tistic activity. The article presents selected evolutionary theories referring to cognitive, emo-tional and social conditions, which are the fundamental basis of esthetical experience and the creation and reception of art. Additionally, two evolutionary explanations of the art phenomena are presented: the concept of functional meaning and the concept of side effects. The final part of the article contains information about other evolutionary issues and concepts related to the psychology of art.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica; 2016, 9; 75-92
2084-5596

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Między sztuką i polityką: awangarda artystyczna wobec zmian społeczno-politycznych w Republice Weimarskiej

Autorzy:

Cześniak-Zielińska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/647789.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Opis:

Article discusses the relationships between art and politics on the example of the German avantgarde, whose origins must be sought in the period before the First World War had broken out. Ideas of the German expressionism evolved under the influence of the Great War and the news from the Bolshevik Russia. Many left-wing artists in post-war Germany were involved in the revolutionary movement, especially the so-called November Revolution; after the Versailles Treaty, some of them joined the management of culture institutions and artistic schools with the famous Bauhaus School of Design at the forefront. Hitler’s rise to power brought an end to both the Weimar Republic and the avant-garde art in Germany.
Artykuł omawia związki między sztuką i polityką na przykładzie awangardy artystycznej w Niemczech, której początków należy szukać w okresie poprzedzającym wybuch I wojny światowej. Założenia artystyczne niemieckiego ekspresjonizmu w sztuce ewoluowały pod wpływem Wielkiej Wojny i wieści dobiegających z bolszewickiej Rosji. Wielu lewicowych artystów zaangażowało się w ruch rewolucyjny, zwłaszcza w czasie tzw. rewolucji listopadowej; po podpisaniu traktatu wersalskiego niektórzy z nich włączyli się w zarządzanie instytucjami kultury i szkołami artystycznymi ze słynnym Bauhausem na czele. Dojście Hitlera do władzy przyniosło kres nie tylko Republice Weimarskiej, ale i awangardzie artystycznej w Niemczech.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2014, 21, 2
1428-9512
2300-7567

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Mitologia artystyczna na kontrkulturowych ścieżkach: Roy Harper

Autorzy:

Jeziński, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/634293.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

muzyka popularna, antropologia kultury współczesnej, sztuka politycznie zaangażowana, mitologia artystyczna, mit

Opis:

W artykule niniejszym przedstawiam polityczny wymiar muzyki popularnej w kontekście działań mitologizacji własnej twórczości przejawianych przez politycznie i społecznie zaangażowanych wykonawców z kręgu miejskiego folku i rocka, na przykładzie brytyjskiego artysty Roy’a HarperaArtistic Mythology on Counterculture Paths: Roy HarperSUMMARYThe article presents the political dimension of popular music in the context of actions meant to mythologize their own musical works by politically and socially engaged urban folk and rock performers, as exemplified by a British artist Roy Harper. The case of this performer shows that artistic mythology can be gradually constructed strictly according to the patterns taken from mythical narratives that function in all cultures in the world. It serves the specifically understood process of mythologizing the activities of an artist and the personality created by the performer. Harper’s biography is a contemporary version of the heroic myth transmitted to the public through the mass media and complemented with themes originating from folkloristic stories such as the magic fairy story. A myth like that is a certain pivot around which a mythological narrative is developed, consisting of diverse elements essential to a specific artist.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
2083-3636
1732-1352

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

„Sztuka dla sztuki” czy „sztuka dla narodu”? Działalność artystyczna, krytycznoliteracka oraz wydawnicza Iwana Trusza wobec wyzwań ukraińskiego życia społecznego w Galicji na przełomie XIX i XX wieku
“Art for the art’s sake” or “art for the nation”? Iwan Trusz’s artistic, critical literary and publishing activity against the challenges of Ukrainian social life in Galicia at the turn of the 19th and 20th centuries

Autorzy:

Neszew, Vira

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40615046.pdf

Data publikacji:

2023-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

Iwan Trusz
Galicja
modernizm
polsko‑ukraińskie kontakty artystyczne na przełomie XIX i XX wieku
Galicia
modernism
Polish-Ukrainian artistic relations at the turn of the 19th and 20th centuries

Opis:

The article is an attempt at reconstructing the artistic and critical literary activity of a Ukrainian painter Iwan Trusz, who noticed a great need of the Ukrainian society to cultivate and develop national art. The Ukrainian artist also contributed to the development of Polish art of that period, as he was highly estimated among Polish intellectuals and took an active part in Polish and Ukrainian cultural enterprises that took place in Lviv at the turn of the 19th and 20th centuries. The experience which Trusz gained during his education in the Cracow Academy of Fine Arts, as well as his direct contact with distinguished Polish painters (e.g. Leon Wyczółkowski, Jan Stanisławski) evoked in the painter a great need to take care of the enrichment of contemporary Ukrainian art and to raise the awareness of Galician Ukrainians about the effect which art has on the formation of every nation. Looking at the activity of Trusz‑an artist or Trusz‑an art critic from the perspective of the 21st century, makes it possible to find the answers to some key questions: “Should national art be promoted?”, “How to educate society through art?” and “What is the role of an artist during the formation of an independent nation?”

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 73-93
2081-1853

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Arte-Gra – Edukacja artystyczna z elementami terapii sztuką
ART-GAME – Artistic Education with Therapy Elements

Autorzy:

Wejchert-Gajczyk, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/509474.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Finansów i Biznesu Vistula

Tematy:

sztuka
edukacja artystyczna
terapia
dziecko
art
artistic education
therapy
children

Opis:

Artykuł prezentuje nowe podejście do zajęć plastycznych przeznaczonych dla dzieci młodszych, uczniów klas 0-2. Zajęcia składają się z dwóch części zwanych GRA i ARTE. Celem pierwszej jest stworzenie nastroju, artystycznej atmosfery, pobudzenie, bądź zrelaksowanie uczestników. Druga część ma charakter działań artystycznych i bazuje na podstawowych wartościach sztuki. Mottem do zajęć, które również odbywają się w plenerze, jest zrobić coś z niczego. Zajęcia służą pobudzeniu wrażliwości, kreatywności oraz uczą wnikliwej obserwacji.
The article presents a new approach to art classes for younger children, students of grades 0-2. Classes consist of two parts called GRA and ARTE. The goal of the first is to create a mood, artistic atmosphere, stimulate or relax the participants. The second part has the character of artistic activities and is based on the basic values of art. The motto for the classes that also take place outdoors is to do something out of nothing. Classes are used to stimulate sensitivity, creativity and teach careful observation.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 61(4) Architektura; 182-193
2353-2688

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

„Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki

Autorzy:

Rejniak-Majewska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033728.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

avant-garde
art criticism
surrealism
abstract art
Jan Brzękowski
art magazines
L’Art Contemporain (Sztuka Współczesna)
awangarda
krytyka artystyczna
surrealizm
sztuka abstrakcyjna
prasa artystyczna

Opis:

Z końcem lat dwudziestych XX wieku w Europie nowe kierunki artystyczne wydawały się już czymś okrzepłym, częścią „awangardowej tradycji”. Wyrazem tej świadomości była m.in. książka Jeana Arpa i El Lissitzky’ego Kunstismen (1925) oraz Art. Bilan des arts modernes en France Ozenfanta (1928). Jan Brzękowski, polski poeta i krytyk, widział ten czas podobnie, jako okres „ustalania się pewnych wartości” raczej niż nowych przełomów. W artykule śledzę poglądy Brzękowskiego dotyczące sztuk wizualnych oraz jego strategie jako rzecznika sztuki nowoczesnej, pośrednika między środowiskiem paryskim a polską awangardą, autora powiązanego z konstruktywizmem (członka grupy „a.r.”), a równocześnie z kręgami surrealistów w Paryżu. Głównym przedmiotem moich analiz jest wydawane przez Brzękowskiego pismo „Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) i jego cykl artykułów Kilometraże, będący próbą podsumowania przemian nowej sztuki. Zdając sobie sprawę ze „zużywania się” awangardowych idei i zachowując krytycyzm wobec „kultu nowości”, Brzękowski bronił awangardowych pozycji w oparciu o ideę formalnego rygoru i twórczej „budowy”. Zgodnie z modernistycznym światopoglądem odrzucał mimetyczną koncepcję sztuki i opowiadał się za formą abstrakcyjną; zaznaczał jednak, że powinna być ona „zakotwiczona o dno życia” – w oryginalny sposób podkreślał dialektyczne napięcie między abstrakcją i figuracją.
By the late 1920s in Europe new art directions were regarded as already completed phenomena, a part of “avant-garde tradition.” Such views were expressed by Jean Arp and El Lissitzky’s in their book Kuntismen (1925), and by Amédée Ozenfant’s in Art. Bilan des arts modernes en France (1928). Similar opinions were also voiced by Jan Brzękowski, a Polish poet and critic, who regarded this time as a period of “establishing certain values” rather than new breakthroughs. In this article I discuss Brzękowski’s strategies as a spokesman of modern art, an intermediary between the Parisian artworld and Polish avant-garde, an author connected with constructivism (a member of “a.r.” group), and also with surrealist circles in Paris. My main focus is his magazine “Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) and his series of articles “Mileages,” in which he summarizes the developments of modern art. Conscious of the “wearing up” of avant-garde ideas and critical about seeking “novelty” for its own sake, Brzękowski tried to establish a progressive position based on the idea of formal discipline and creative construction. While rejecting a mimetic conception of art, he argued for abstract artistic form that would be “anchored to the bottom of life,” thus emphasizing the interplay of abstract and figurative elements and their dialectic.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 57-72
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Truizmy Jenny Holzer jako kontrhegemoniczna praktyka artystyczna

Autorzy:

Adamska-Kijko, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22792565.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny

Tematy:

sztuka publiczna
agonistyka
kontrhegemonia
hegemonia
przestrzeń publiczna
nowa sztuka publiczna
Jenny Holzer

Opis:

Celem artykułu jest interpretacja strategii artystycznych wykorzystanych przez amerykańską artystkę neokonceptualną Jenny Holzer w pracy Truizmy w kontekście agonistycznej koncepcji polityki Chantal Mouffe. Powstały pod koniec lat 70. XX wieku ciąg wzajemnie wykluczających się znaczeniowo jednowersówek, pozbawionych autora, multiplikowany w różnorodnych formach i obszarach życia codziennego – od przedmiotów jednorazowego użytku, takich jak długopisy czy prezerwatywy, aż po tablice świetlne na Times Square – staje się doskonałą metonimią tego, co można nazwać wiedzą potoczną. Powielając pracę w różnorodnych formach i kontekstach od końcówki lat 70. XX wieku aż do dziś, Holzer obnaża sposoby uprawomocniania się przestrzeni dyskursywnych, próbując włączyć do niej swój własny język.

Źródło:

Władza sądzenia; 2020, 19; 293-308
2300-1690

Pojawia się w:

Władza sądzenia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Krytyka artystyczna dwudziestolecia międzywojennego. Między estetyką filozoficzną i sztuką nowoczesną (wprowadzenie)

Autorzy:

Kazimierska-Jerzyk, Wioletta
Polit, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033738.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 7-9
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Urszula Czartoryska – działalność pisarska i muzealnicza

Autorzy:

Lechowicz, Lech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27750400.pdf

Data publikacji:

2022-08-30

Wydawca:

Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków

Tematy:

fotografia
film
wideo
krytyka artystyczna
sztuka nowoczesna
multimedia
intermedia

Opis:

Urszula Czartoryska (1934–1998) w pierwszym okresie aktywności zawodowej zajmowała się krytyką. Jej głównym przedmiotem była fotografia oraz jej relacje z innymi zjawiskami artystycznymi, szczególnie z twórczością pogranicza gatunków artystycznych, obejmujących również film i wideo. Podsumowanie tej fazy twórczości pisarskiej stanowiły dwie książki: Przygody plastyczne fotografii (1965) i Od pop-artu do sztuki konceptualnej (1973). Obszar aktywności zawodowych Czartoryskiej poszerzył się w 1977 r. o nową sferę, kiedy zaczęła pracę jako kierownik i kustosz nowo powstałego Działu Fotografii i Technik Wizualnych Muzeum Sztuki w Łodzi, jednego z pierwszych w muzealnictwie światowym działu multimedialnego (fotografia, film, wideo, instalacje multimedialne), stanowiącego część Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej (udostępnionej publiczności w 1931 r.). Praca w Muzeum Sztuki wiązała się nie tylko z budową kolekcji Działu, lecz także z zaangażowaniem w działalność całego Muzeum, w jego aktywność wystawienniczą i wydawniczą. Wpłynęło to także na jej twórczość pisarską, która poszerzyła się o pracę o charakterze badawczym, skoncentrowaną głównie na problemach wielowątkowej sztuki interczy multidyscyplinarnej. Obok pracy pisarskiej i muzealniczej w latach 1978–1993 prowadziła także działalność dydaktyczną w Uniwersytecie Łódzkim (1978–1986), Wyższym Studium Fotografii w Warszawie (1985–1993) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu (1989–1993). Urszula Czartoryska reprezentowała typ krytyka, muzeologa i badacza otwartego na wielość relacji występujących w sztuce współczesnej oraz inspirującego się wieloma metodami ich analizy i opisu.

Źródło:

Muzealnictwo; 2022, 63; 120-127
0464-1086

Pojawia się w:

Muzealnictwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Artystyczna funkcja pracy konserwatora (Artykuł dyskusyjny)
THE ARTISTICAL FUNCTION OF THE CONSERVATOR’S WORK

Autorzy:

Furdyna, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/535925.pdf

Data publikacji:

1970

Wydawca:

Narodowy Instytut Dziedzictwa

Tematy:

konserwator-artysta
sztuka dawna
sztuka współczesna
teoria konserwacji
dokumentacja konserwatorska

Opis:

To throw the light on some doubtful problems connected with the work of a conservator acting as an artist was the author’s intention in preparing of his article. For his considerations were taken into account both the art of the past and that modern seen from the point of view of their social function with regard to actual cultural requirements and basing on elements of the art and artistic production theory. Going on an assumption that the monuments of art affected by the action of time and under influence of local conditions are subjected to constant changes and destruction it may be generally stated that the scope of conservation in equal measures consists in protection and preservation of both the documentary and artistic values present in the works but also in the aesthetical and artistical preparation and arranging of the objects subjected to conservation for utilitarian purposes. As has already many times been emphasized in his theoretical publications and practically applied solutions by the late Professor J. E. Dutkiewicz the conservation so meant may, and in several cases should display an artistically active and creatively orientated attitude. As an obligatory rule in conservation should be accepted the striving to get the most precisely defined truth about the work of art — comprising the historical, material, content, and artistic truth in the object by itse lf representing an authentic record of the time, style, place and ideology. In his efforts aimed at the practical defining the precise truth about the work the conservator as an executor should possess a good deal of manual abilities and also be conscious in his choice of technological methods and possibilities of historical and style argumentation. As the manual abilities of a conservator are to be understood both the skill and artistry able to subordinate his activities to the final, purely artistic result. The problem, however, does not merely consist in the active apprehension of conservation as an one of artistic disciplines. A considerable number of works of art has come up to our days in fragmentary forms. In the proper elaboration, arrangement and organisation on a wall, within an interior, in a sculpture or picture of authentic elements are to be sought the possibilities and in some cases even the artistic and utilitarian sense of the conservator’s action. Since the conditionings of an existence are not only contemporary but also historical ones, in his search for authenticity in works which frequently enough is not linked with a single author or even the single historical period he must form these works purposefully, by his creative will, at the same time furnishing them with a documentary force and binding them with the context of the local artistic realities. A purposeful arrangement of an ancient work of art in a neighbourhood of modern elements or with a linkage to the new social, ideological, educational or utilitarian functions frequently results in a quite unexpected, artistically modern expression. And also in this respect it may be considered as the creative act from the other artistic disciplines differing only by its kind and „taste” of engagement. The conservator’s ex e cu tion in Poland, repudiating the formerly observed rules of the style purity, the ignoring of the cultural context of the work, the belief that the work of art represents a pure product of an artistic concept as such deserving the extension of its life, is rising nowadays to the level of an authentic artistical discpline with its strictly determined and unique, own peculiarities. As the expression of such approach to this profession may be considered the fact that those w illing to act as conservators are being trained mainly at the Academies of Fine Arts and within the final period of their studies specialising in their respective lines of the future activities. At the end of his article the author makes an attempt to determine the terms — fine arts and beautiful arts, relating them to the specialised section of the Union of Polish Artists which, according to its statuary outlines, is being understood as a kind of professional community. Within this community there is a place for different artistical orientations, including the s.c. applied art, to which the conservation is closely related being today lastingly connected with the programme of building the culture of the nation who has suffered such immense losses in her history.

Źródło:

Ochrona Zabytków; 1970, 4; 243-249
0029-8247

Pojawia się w:

Ochrona Zabytków

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Niewidzialna Sztuka. Niezależne Działania Artystyczne w Koszalinie w Latach Osiemdziesiątych Dwudziestego Wieku i Ich Konsekwencje

Autorzy:

Ciesielski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171481.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

Osieki
sztuka prywatna
Kultura Zrzuty
Pielgrzymka Artystyczna
Kolęda Artystyczna
Po Roku
Plenery w Karlinie
Galeria Na Plebanii
Galeria Moje Archiwum
galerie niezależne
samoorganizacja artystów
lata osiemdziesiąte w PRL
stan wojenny

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2021, 25; 25-32
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

„Czasem aż boję się koledzy, że na obrazy z telewizorem nie wygramy”. Artystyczna odpowiedź na tęsknotę człowieka współczesnego za żywym doświadczeniem

Autorzy:

Kwiatkowska-Tybulewicz, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1967899.pdf

Data publikacji:

2019-09-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

sztuka
pedagogika
zwrot  performatywny
sztuka  partycypacyjna
sztukajakopedagogika
sztuka jako pedagogika
art
pedagogy
performative turn
participatory art
artaspedagogy

Opis:

Artykuł jest prezentacją współczesnych działań artystycznych, które mogą być postrzegane jako odpowiedź na tęsknotę współczesnego człowieka za żywym doświadczeniem. Odbiorcy pogrążeni w wirtualnym świecie mediów społecznościowych, twitterowych dialogów, w kulturze nadmiaru i nadobecności obrazów poszukują wizualnej ciszy. Komunikacja zapośredniczona medialnie wzmaga potrzebę kontaktu z „żywym” człowiekiem. Z drugiej strony zaś współczesny odbiorca, przyzwyczajony do aktywnego bycia w świecie, tego samego oczekuje od sztuki. Sztuka musi „się dziać”, aby przyciągnąć uwagę. Punktem centralnym procesu twórczego przestaje być dzisiaj niezależne dzieło sztuki (tworzone przez artystę - interpretowane przez odbiorcę), a staje się nim wydarzenie, które powstaje, trwa/ rozwija się i kończy w wyniku działań wszystkich podmiotów zaangażowanych w proces: zarówno artysty/artystów, jak i odbiorcy/odbiorców. Wyraźnie dziś widoczne jest przeniesienie uwagi z „uprawiania sztuki” na „doświadczanie sztuki”. Odpowiedzią na potrzeby współczesnego odbiorcy mogą być projekty artystyczne związane ze zwrotem performatywnym, ze sztuką partycypacyjną, sztuką społeczności, a także sztuką-jako-pedagogiką. W artykule omówione zostały wybrane projekty artystyczne należące do powyższych kategorii, w kontekście ich pedagogicznego potencjału.
The article is a presentation of contemporary artistic activities that can be seen as a response to the longing of a modern man for a living experience. Recipients, immersed in the virtual world of social media, twitter dialogues, in the culture of excess and the over-presence of images, are looking for a visual silence. Media-mediated communication increases the need for contact with a „living” person. On the other hand, a contemporary recipient, accustomed to being active in the world, expects the same from art. Art must „be happening” to attract attention. Today the focal point of the creative process ceases to be an independent work of art (created by an artist - interpreted by a recipient), and becomes an event that creates, continues / develops and ends as a result of the activities of all actors involved in the process: both the artist / artists, and recipient / recipients. You can see clearly today the shift of attention from „practicing art” to „experiencing art”. The response to the needs of a contemporary recipient can be projects related to performative turn, participatory art, community art and also artas-pedagogy. The article discusses selected artistic projects belonging to the above categories, in the context of their pedagogical potential.

Źródło:

Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 140-151
1230-266X

Pojawia się w:

Kultura i Edukacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Walory historyczne i artystyczne kościoła pw. Świętych Wojciecha i Stanisława w Wilamowie

Autorzy:

Owczarek, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2034135.pdf

Data publikacji:

2021-11-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Wilamów
kościół
sztuka
wartość artystyczna
church
art
artistic value

Opis:

Neogotycki kościół pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wilamowie to przykład zabytkowej sztuki sakralnej na terenie gminy Uniejów. Mimo że ma wartość zabytkową oraz położony jest w pobliżu głównych tras komunikacyjnych, pozostaje obiektem mało znanym. W obiegowej opinii funkcjonuje raczej jako niewielki kościół wiejski niż godny uwagi i wart odwiedzenia obiekt sakralny. W artykule przedstawiono na podstawie analizy specjalistycznej literatury, źródeł pisanych oraz przekazów ustnych historię kościoła oraz parafii, których okoliczności powstania osnute są lokalnymi legendami. Omówiono ponadto wystrój i otoczenie zabytku, skupiając się przede wszystkim na walorach historycznych i artystycznych obiektu, których analiza wykazała potencjał turystyczny miejsca i możliwości wykorzystania go jako celu w kontekście turystyki dziedzictwa kulturowego.
The neo-gothic church dedicated to St Wojciech the Bishop and Martyr and St Stanisław the Bishop and Martyr in Wilamów is an example of monumental sacral art in Uniejów municipality. In spite of its historical value and location in the vicinity of major transport routes, it is rather little known – it is commonly perceived as a village church rather than a sacral monument worth visiting. The article presents the history of the church and the parish on the basis of specialist literature as well as written and oral sources. It also describes the surroundings and the interior decorations of the church, with a particular focus on its historical and artistic value. The presented analysis demonstrates the touristic potential of this place as an element of cultural heritage.

Źródło:

Biuletyn Uniejowski; 2021, 10; 249-272
2299-8403

Pojawia się w:

Biuletyn Uniejowski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Dzieło sztuki w architekturze, dzieło architektury jako sztuka

Autorzy:

Dardzińska, Ilona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408144.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Sopocka Akademia Nauk Stosowanych

Tematy:

sztuka
architektura
malarstwo
instalacja artystyczna
wartość

Opis:

W artykule przedstawiono analizę dotyczącą charakterystyki dzieła sztuki i dzieła architektury. Próbowano określić, jakie cechy są dominujące w każdej z obydwu dziedzin, a jakie w szczególności przynależą tylko do jednej z nich. Rozpoczęto od przedstawienia warsztatu twórczego i poglądów na temat stylu z perspektywy samych twórców. Przytoczono słowa kilku z nich. W dalszej części wskazano na wspólny środek wyrazu, który służy najczęściej demonstracji idei, początkowego zamysłu z dziedziny sztuki i architektury. Następnie omówiono kilka wyjątkowych przykładów z pogranicza rzeźby i architektury. W dalszej kolejności odniesiono się do relacji sztuki z nauką. Opracowano tabelę porównującą walory dzieła sztuki z dziełem architektury, uwzględniającą dominację określonych cech. Wyszczególnione w tabeli cechy podzielono na trzy grupy, które opatrzono komentarzem w dalszej części artykułu. Odniesiono się też do innej klasyfikacji, stanowiącej kompleksowe, filozoficzne ujęcie sztuki. W kontekście rozpatrywania granic w sztuce, przytoczono kontrowersyjne działania z obszaru bioartu. Artykuł zakończony jest podsumowaniem zawierającym najistotniejsze cechy charakteryzujące wyjątkowość dzieła sztuki i dzieła architektury.

Źródło:

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 11-23
2299-1263
2353-0987

Pojawia się w:

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Marka artystyczna. Jak rozumiane jest pojęcie marki w świecie sztuki?
The Artistic Brand: How is the Concept of a Brand Understood in the Art World?

Autorzy:

Szymańska-Palaczyk, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1373208.pdf

Data publikacji:

2017-01-30

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

brand
artistic brand
contemporary art
art world
marka
marka artystyczna
sztuka współczesna
świat sztuki

Opis:

This article shows how members of the contemporary art world in Poland understand the concept of the brand: how they define and validate it; what associations it evokes; and what kind of language is used to speak about it. The article summarizes part of the research conducted in 2015 with members of the art world within the framework of the project ‘The Artistic Brand as a Social Phenomenon: The Creation, Differentiation, and Role of Artistic Brands in Contemporary Poland.’ Thoughts on the subject of art brands lead to a description of the state of contemporary art in Poland. The definitions formulated by the respondents are compared to marketing theories, thus making it possible to determine the respondents’ level of knowledge of such theories. In conclusion, definitions of artistic brands are reviewed and supplemented on the basis of the material obtained from the research.

Źródło:

Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 231-251
2300-195X

Pojawia się w:

Kultura i Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Sztuka w poszukiwaniu tożsamości. Wstęp do rozważań na temat związków sztuki, nauki i technologii.

Autorzy:

Kluszczyński, Ryszard W.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/634365.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

dekonstrukcja sztuki
transgresja artystyczna
art @science
artistic research

Opis:

W tekście zostały podjęte rozważania na temat relacji między sztuką a nauką i technologią. Uwaga została skierowana zarówno na teoretyczne aspekty rozważanych zagadnień, jak i na ich początki, na praktyki i koncepcje, na których zostały ufundowane współczesne rozwiązania.  Art in Search of Identity. An Introduction to Considerations on Relationships between Arts, Science, and Technology SUMMARYThe text discusses relations between art and science with technology, which, the author believes, are one of the major consequences of problematization of the boundaries of art. This process, begun already in the nineteenth century, gained momentum owing to the development of avant-garde trends, having ultimately upset the identity of art. The institutional conception of art became a method of work in the Post-Identity art. Another response to this situation was the development of interaction between art and science, based on technological foundations, and the consequent emergence of the hybrid, transdisciplinary vision of art. The author presents and analyzes his proposed typology of artistic trends focused on cognitive activity, emerging from the dialogue with science. He focuses in particular on the third of the foregoing trends: art@science, which he regards as the most signifi cant for the recent manifestations of the analyzed phenomenon. At the same time he emphasized the specifi city and dissimilarity of contemporary relationships between art and science as compared with its earlier, historical manifestations.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
2083-3636
1732-1352

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Edukacja artystyczna w dobrach bialskich Anny z Sanguszków Radziwiłłowej
Artistic Education in Bialskie , Endowments of Anna Sanguszko Radivill

Autorzy:

Zaborowska, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/459757.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

Biała Radziwiłłowska (Podlaska), sztuka XVIII wieku, Radziwiłłowie, rzemiosło artystyczne, edukacja artystyczna
Biała Radziwiłłowska (Podlaska), 18. century art, Radivill's family, arts and crafts, education in art

Opis:

Anna Sanguszko Radivill (1676-1746) became a wife of Karol Stanislav Radivill in 1692. She went to this family from Nieśwież and remained devoted to them as a mother of five children. When she became a widow in 1719, she took the control and started restructuring Radivill's estates by creating worhshops, studios and factories of arts and crafts. The aim of her actions was to gather the goods and strengthen the family image by finalizing sacral and private foundations which had been started by her husband and his mother Katarzyna Sobieska Radivill.
Anna z Sanguszków Radziwiłłowa (1676-1746) w 1692 r. została żoną Karola Stanisława Radziwiłła. Weszła do rodu linii nieświeskiej i pozostawała mu oddana jako matka pięciorga dzieci. Gdy w 1719 r. owdowiała, przejęła rządy i zrestrukturyzowała dobra, rozwijając w nich warsztaty, pracownie i manufaktury rzemiosła artystycznego. Celem jej działań było pomnożenie majątku i wzmocnienie wizerunku rodu przez dokończenie fundacji sakralnych i prywatnych rozpoczętych przez męża i teściową, Katarzynę z Sobieskich Radziwiłłową. Musiała pozyskać i wykształcić znaczne grono wykwalifikowanych pracowników, których dotychczas nie było w dobrach bialskich.

Źródło:

Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 227-237
2084-1426

Pojawia się w:

Ogrody Nauk i Sztuk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Berta Zuckerkandl i krytyka artystyczna polskiej sztuki (na wybranych przykładach)

Autorzy:

Świdnicka, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2007186.pdf

Data publikacji:

2021-08-26

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

Berta Zuckerkandl
sztuka polska
krytyka Zuckerkandl
malarstwo polskie
Polish art
criticism of Zuckerkandl
Polish painting

Opis:

Cel badań. Celem badań jest przedstawienie poglądów Berty Zuckerkandl dotyczących polskiej sztuki w jej tekstach prasowych. Metoda badań. Metodami użytymi podczas badań są te właściwe dla dyscypliny literaturoznawstwa, historii sztuki, metoda „skoposu”, aparatu tłumacza. Wyniki badań. Rozeznanie w tekstach Berty Zuckerkandl o sztuce polskiej nie jest wystarczające. Teksty nie zostały przetłumaczone i zanalizowane. Wnioski. Berta Zuckerkandl jako jedyna z wielkich krytyków artystycznych swojego czasu poświęciła tak wiele miejsca sztuce polskiej. Jej znajomość sztuki, artystów i kultury polskiej jest niezwykle szeroka. Wynosi ona sztukę polską, stawia na równi z innymi artystami i analizuje ich dzieła.   
Aim. The aim of the research is to present Berta Zuckerkandl's views on Polish art in her press texts. Methods. The methods used during the research are those specific to the discipline of literary studies, art history, the skopos method, and the translator's apparatus. Results. Discernment in Berta Zuckerkandl's texts on Polish art is not sufficient. The texts have not been translated and analyzed. Conclusions. Berta Zuckerkandl was the only one of the great art critics of her time to devote so much space to Polish art. Her knowledge of art, artists and Polish culture is extremely broad. It elevates Polish art, puts it on an equal footing with other artists and analyzes their works. Key words: Berta Zuckerkandl, Polish art, criticism of Zuckerkandl, Polish painting

Źródło:

Ogrody Nauk i Sztuk; 2021, 11; 153-161
2084-1426

Pojawia się w:

Ogrody Nauk i Sztuk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Ignacio Domeyko y las bellas artes
Ignacy Domeyko and the Fine Arts

Autorzy:

Drien, Marcela
Guzmán, Fernando

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1787932.pdf

Data publikacji:

2021-05-10

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Ignacy Domeyko
sztuka
edukacja artystyczna
rysunki
Chile
art
artistic education
drawings

Opis:

Ignacy Domeyko i sztuki piękne Polski uczony Ignacy Domeyko zapisał się w historiografii przede wszystkim jako założyciel mineralogii w Chile, reformator Instytutu Narodowego i następca Andresa Bello na stanowisku rektora Universidad de Chile. Celem niniejszej pracy jest analiza, słabo jak dotąd zbadanych, związków Domeyki ze sztuką. Ten wymiar aktywności polskiego uczonego, związanego na stałe z Chile od 1838 r., znalazł odbicie przede wszystkim w jego rysunkach, zainteresowaniu sztuką i kolekcjonowaniu dzieł, a także w pracy na rzecz promowania edukacji artystycznej w Chile i w jego poglądach na temat funkcji sztuki w życiu społecznym.   La historiografía ha prestado atención a la actividad del científico polaco Ignacio Domeyko como de fundador de la mineralogía en Chile, reformador del Instituto Nacional y sucesor de Andrés Bello en la rectoría de la Universidad de Chile. El propósito del presente texto es analizar la poco conocida vinculación de Domeyko con las Bellas Artes. Esta dimensión del científico polaco, radicado en Chile desde 1838, se puede observar en su actividad como dibujante, su condición de amante de las artes y propietario de obras, su labor como promotor de la educación artística en Chile y sus ideas en torno a la función de las artes en la vida social.
La historiografía ha prestado atención a la actividad del científico polaco Ignacio Domeyko como de fundador de la mineralogía en Chile, reformador del Instituto Nacional y sucesor de Andrés Bello en la rectoría de la Universidad de Chile. El propósito del presente texto es analizar la poco conocida vinculación de Domeyko con las Bellas Artes. Esta dimensión del científico polaco, radicado en Chile desde 1838, se puede observar en su actividad como dibujante, su condición de amante de las artes y propietario de obras, su labor como promotor de la educación artística en Chile y sus ideas en torno a la función de las artes en la vida social.
The Polish scientist Ignacy Domeyko made his name in historiography primarily as the founder of mineralogy in Chile, as one of the reformers of the Chilean National Institute, and as the successor to Andres Bello as rector of the Universidad de Chile. The aim of this study is to analyse Domeyko’s connections with art, which have been hitherto poorly researched. This area of his activity, which was permanently linked to Chile since 1838, was reflected primarily in his drawings, interest in art and collection of works of art, as well as in his efforts to promote artistic education in Chile and his views on the function of art in social life.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 229-240
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

W poszukiwaniu nowoczesnego języka krytycznego. Sztuka awangardowa w ujęciu Stefanii Zahorskiej

Autorzy:

Wasilewska, Diana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033741.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Stefania Zahorska
dwudziestolecie międzywojenne
krytyka artystyczna
awangarda
forma
interwar period
art criticism
avant-garde
form

Opis:

Tekst jest próbą przyjrzenia się krytycznemu pisarstwu Stefanii Zahorskiej, przede wszystkim z uwzględnieniem wystąpień krytyczki dotyczących awangardy. Analizie poddane zostały ewoluujące poglądy autorki, jej koncepcja sztuki, uwzględniająca również estetyczne i metodologiczne inspiracje, a także kryteria, jakie stosowała do oceny dzieł czy kierunków artystycznych. Dokonując druzgocącej diagnozy stanu międzywojennego pisarstwa o sztuce, Zahorska wielokrotnie apelowała o odrzucenie impresjonistycznej schedy i stworzenie nowego modelu krytyki artystycznej, będącego w stanie zmierzyć się ze sztuką nowoczesną. Odpowiedzią na te potrzeby miała być również jej własna praktyka krytyczna. Dlatego przedmiotem artykułu jest również język krytyczny Zahorskiej – pojęcia wypracowane przez krytyczkę, retoryka wypowiedzi, dominujący w tekstach styl odbioru itp. Jest to zarazem sposób, by oddać specyfikę pisarstwa Zahorskiej i określić jej miejsce na mapie międzywojennej krytyki artystycznej w Polsce.
This text is an attempt to examine Zahorska’s art criticism, primarily her statements about the avant-garde. The author analyses Zahorska’s evolving views and her concept of art, considering her aesthetic and methodological inspirations, as well as the criteria by which she evaluated works of art and artistic movements. Making a crushing assessment of the state of interwar art criticism, Zahorska repeatedly called for the rejection of impressionist pattern and the creation of a new model of writing capable of facing modern art. Her own practice was also to be the answer to these needs. For this reason, special attention is given in the article to the language of Zahorska’ art criticism – the concepts developed by the critic, the rhetoric of expression, the mode of reception dominant in her texts, etc. This makes it possible to present the specificity of her writing and determine the place of Zahorska in the field of interwar art criticism in Poland.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 11-30
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Znaki wolności

Autorzy:

Łysiak, Magdalena.

Powiązania:

Gazeta Polska 2019, nr 1, s. 70-71

Data publikacji:

2019

Tematy:

Zamek Królewski (Warszawa ; instytucja kultury)
Kultura
Wystawy sztuki
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Sztuka
Recenzja artystyczna

Opis:

Artykuł dotyczy wystawy pt.: "Znaki wolności. O trwaniu polskiej tożsamości narodowej", Zamek Królewski, Warszawa, 10 listopada 2018 r. - 31 marca 2019 r.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

BAUHAUS – poszukiwanie „całościowego dzieła” a społeczna misja sztuki
Bauhaus – from the Aesthetic of the Total Artwork to the Social Mission of Art

Autorzy:

Migdał, Anna M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/11542855.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu

Tematy:

sztuka
twórczość
dzieło sztuki
rzemiosło
design
projektowanie
kształcenie
szkoła artystyczna
edukacja artystyczna
technologia
warsztat
art
fine arts
art school
art works
crafts
education
technology
workshop

Opis:

Bauhaus – o co dokładnie chodzi? Wraz z powstaniem nowego typu szkoły artystycznej, stworzonej w Weimarze pod okiem niemieckiego architekta Waltera Gropiusa, rozwija się tendencja zmierzająca w kierunku przeobrażenia dotychczasowej materialnej przestrzeni poprzez zjednoczenie wszystkich sztuk. Tym samym Bauhaus połączył pod jednym dachem sztuki piękne i rzemiosło drogą stosownej edukacji artystycznej. Procesowi kształcenia, wprowadzającego nowicjuszy do materiałoznawstwa, teorii koloru i estetyki form, odpowiadały warsztaty ukierunkowane na metaloplastykę, tkactwo, ceramikę, stolarstwo, druk graficzny, reklamę, fotografię, szkło artystyczne i malarstwo ścienne, rzeźbę w kamieniu oraz drewnie, jak i teatr. Już w roku 1938 nowojorska MoMA zorganizowała pierwszą wystawę tego awangardowego ruchu. Śledząc bauhausowski rozkwit w Dessau, gdzie państwową szkołę o profilu artystyczno-rzemieślniczym przekształcono w szkołę projektowania, aż do rozwiązania berlińskiej instytucji w roku 1933, należy zwrócić uwagę na siłę jej społeczno-kulturowego oddziaływania jako najbardziej wpływowej dwudziestowiecznej otwartej twórczo instytucji edukacyjnej o oryginalnym programie kształcenia. Budownictwo to nic innego jak organizacja: społeczna, techniczna, ekonomiczna, psychologiczna organizacja. Hannes Meyer
Bauhaus – what exactly is it about? The new type of art school, founded in 1919 in the city of Weimar by German architect Walter Gropius, its objective was to reimagine the material world through the unity of all the arts. The Bauhaus combined elements of both fine arts and crafts, by means of its appropriate education, under one roof. The teaching process started with a preliminary course introducing the beginners to the study of materials, color theory, and formal relationships in preparation for more specialized studies. This initial course was often taught by visual artists, including Johannes Itten, László Moholy-Nagy, Josef Albers, Wassily Kandinsky, and several others. The workshops included metalworking, weaving, ceramics, carpentry, graphic printing, advertising, photography, glass and wall painting, stone and wood sculpture, and theatre. Gropius explained his vision for a union of crafts, art, and technology in the „Programm des Staatlichen Bauhauses Weimar”. In 1938, the Museum of Modern Art in New York (MoMA) launched its first exhibition of the German avant-garde movement, entitled „The Bauhaus 1919–1928”. The Bauhaus experienced its heyday in Dessau, where the “State Bauhaus” became a „School of Design”. After the dissolution of the Bauhaus in Berlin, in 1933, many those who taught and studied over there emigrated contributing to the dissemination of the movement’s activities. The Harvard Art Museums hold one of the first and largest collections relating to the Bauhaus, the 20th century’s most influential school of art and design. Building is nothing but organization: social, technical, economical, psychological organization. Hannes Meyer

Źródło:

Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 23-40
2545-2363

Pojawia się w:

Eruditio et Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Sztuka żydowska w świetle krytyki artystycznej dwudziestolecia międzywojennego

Autorzy:

Piątkowska, Renata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033737.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

sztuki piękne
Żydzi
Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych (ŻTKSP)
krytyka artystyczna
Fine Arts
Jews
Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts (ŻTKSP)
art criticism

Opis:

Artykuł analizuje pojęcie sztuki żydowskiej w zapisach krytyki dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Rozważania o sztuce żydowskiej, dyskusje o znaczeniu sztuk pięknych dla społeczności żydowskiej w diasporze oraz roli, jaka przypadła im w budowaniu nowego narodowego uniwersum wizualnego Żydów europejskich rozpoczęły się w przededniu I wojny światowej. W niepodległej Polsce kontynuowano dyskusje o kierunkach rozwoju narodowej kultury, zarówno w kontekście niezależnego, autonomicznego życia żydowskiego, jak i relacji między kulturą polską, kulturą dominująca a peryferyjną w kontekście państwa kulturą żydowską. Na przykładzie otwartego 20 maja 1928 roku Salonu Wiosennego Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych (ŻTKSP) widzimy, że polska krytyka artystyczna nie tylko dopiero w połowie lat dwudziestych XX wielu. dostrzegła istnienie sztuki żydowskiej, ale i nie zdawała sobie sprawy ze znaczenia ideowego konstruktu sztuki żydowskiej dla żydowskiej społeczności. Równie niewielu krytyków zdawało sobie sprawę z doniosłości istnienia odrębnej, żydowskiej instytucji artystycznej, jaką było ŻTKSP i roli Towarzystwa w rozwoju żydowskiego życia artystycznego.
This paper discusses the notion of Jewish art in Poland in the interwar period. Although in the Jewish cultural milieu discussion of how to define Jewish art started at the beginning of 20th century, Polish art critics realized the very existence of Jewish art as an independent phenomenon only in the late twenties. The first part of the article analyses the reviews of the Spring Salon of the Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts [Polish abbr. ŻTKSP], opened in Warsaw in May 1928. The Spring Salon is a good illustration of the diverse approaches to the idea of Jewish art as well as of the participation of Jewish artists in Polish art. The subsequent part of the article concludes that for the Jewish cultural circles in interwar Poland the most important goal was not to formulate a definition of Jewish art but to question how Jewish art manifests itself as an expression of national culture. All associations dealing with Jewish art, including the largest and most important Jewish artistic exhibitive institution in the interwar period – the Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts in Warsaw – advocated as their central objective popularising and strengthening Jewish art (without defining it) and providing support to Jewish artists in their fight for existence and free artistic development.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 73-93
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Sensory Landscapes
Sensory Landscapes. Krajobrazy sensoryczne

Autorzy:

Juarez, Ivan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147634.pdf

Data publikacji:

2021-12-11

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Tematy:

Senses
Perceptions
Sensory interventions
Art Interventions
Landscape
Site-Specific
Environmental Art
Artistic Practice
Multidiscipline
zmysły
postrzeganie
interwencje sensoryczne
interwencje artystyczne
krajobraz
site-specific
sztuka środowiskowa
praktyka artystyczna
multidyscyplinarność

Opis:

The purpose of this article is to provide a wider range of environmental disciplines by highlighting a series of reflections, processes and artistic projects for a sensitive approach to our environment involving a combination of bodily experience and landscape awareness. Sensory Landscapes are based on practical research into progressive action designed to raise awareness and increase our understanding of the natural and human environment through the conception and results of artistic approaches to landscape using senses and experiences. As part of the process, a conductive thread weaves diverse geographies with the sensory experience of touching, smelling, observing, tasting and listening. Throughout this article, various ways of thinking and acting are explored, interweaving disciplines, media and places. At the same time, this article raises a series of questions that broaden the understanding of site-approximation and landscape concepts through a dialogue between artistic practice, critical thinking and environmental mindset. With this in mind, Sensory Landscapes is designed to be a conceptual framework for exploring various perceptions as a medium for approaching a given scenario, connecting tangible and intangible concepts to transform sensual concepts - smells, textures, tastes, sounds, scenes - into experiences.
Mając na celu wyeksponowanie szerokiej perspektywy dyscyplin środowiskowych, artykuł opisuje serię refleksji, procesów i projektów artystycznych skoncentrowanych na wrażliwym podejściu do środowiska poprzez połączenie doświadczeń cielesnych i świadomości krajobrazu. Sensory Landscapes to autorska praktyka badawcza, której celem jest uwrażliwienie na środowisko naturalne i ludzkie oraz zrozumienie go poprzez konceptualizację i odkrycie artystycznego zbliżenia się do krajobrazu poprzez zmysły i doświadczenia. W trakcie tego procesu przewodząca nić splata różnorodne geografie ze zmysłowym doświadczeniem dotykania, wąchania, obserwowania, smakowania i słuchania. W artykule eksplorowane są różne sposoby myślenia i działania, przeplatające się dyscypliny, media i miejsca. Jednocześnie artykuł ma na celu postawienie serii pytań, które poszerzają rozumienie koncepcji aproksymacji miejsca i krajobrazu poprzez dialog między praktyką artystyczną, krytycznym myśleniem i nastawieniem na środowisko. Z tej perspektywy Sensory Landscapes to rama konceptualna umożliwiająca badanie percepcji jako medium poznawania kontekstu, łącząca materialne i niematerialne koncepcje, które identyfikują terytorium – zapachy, tekstury, smaki, dźwięki, sceny – jako doświadczenia.

Źródło:

inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2021, 2; 82-106
2719-7816

Pojawia się w:

inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Jan Matejko - znawca i opiekun zabytków historii i sztuki

Autorzy:

Remer, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/535836.pdf

Data publikacji:

1954

Wydawca:

Narodowy Instytut Dziedzictwa

Tematy:

działalność artystyczna Matejki
Matejko w Krakowie
kult przeszłości Krakowa
Ambroży Grabowski
badania nad średniowieczną sztuką polską
historyczne malarstwo Matejki
Władysław Łuszczkiewicz
„Ubiory w Polsce”
konserwatorska działalność Matejki

Źródło:

Ochrona Zabytków; 1954, 1; 4-16
0029-8247

Pojawia się w:

Ochrona Zabytków

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Sztuka a komunikacja: o pragmatycznych aspektach komunikacji artystycznej
Art and communication: on the pragmatic aspects of artistic communication
Искусство и коммуникация: о прагматических аспектах художественной коммуникации

Autorzy:

Kiklewicz, Aleksander

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20311890.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Rusycystyczne

Tematy:

эстетика
прагматика
эстетическая коммуникация
художественная коммуникация
искусство
взаимодействие
интенция
estetyka
pragmatyka
komunikacja estetyczna
komunikacja artystyczna
sztuka
interakcja
intencja
aesthetics
pragmatics
aesthetic communication
artistic communication
art
interaction
intention

Opis:

The subject of the article concerns aesthetic and artistic communication. The author assumes that many theories of social communication, as well as pragmatic theories, do not take into account language activities and discourses, the purpose of which is to evoke an aesthetic experience in the recipients. The author refutes such a view, presenting an alternative concept that aesthetic and artistic discourses meet the basic conditions of social communication: they rely on influencing through information; they are intentional; they are realized in interactions at the macro-social level within representative communication. The functionalist theory of culture by Bronisław Malinowski and the concept of aesthetic values by Ivor A. Richards will justify this approach to artistic communication. The author examines artistic discourses due to their synchronic and asynchronous character and proposes a typology of this type of discourses, illustrating particular types with examples from fiction.
Тема статьи касается эстетической и художественной коммуникации. Автор исходит из того, что многие теории социальной коммуникации, а также прагматические теории не учитывают речевые акты и дискурсы, цель которых - вызвать у реципиентов эстетическое переживание. Автор опровергает такое мнение, представляя альтернативную концепцию, согласно которой эстетические и художественные дискурсы отвечают базовым условиям социальной коммуникации: опираются на информационное воздействие; они преднамеренные; они реализуются во взаимодействиях на макросоциальном уровне в рамках репрезентативного общения. Функционалистская теория культуры Бронислава Малиновского и концепция эстетических ценностей Айвора А. Ричардса оправдывают такой подход к художественной коммуникации. Автор рассматривает художественные дискурсы в силу их синхронного и асинхронного характера и предлагает типологию этого типа дискурсов, иллюстрируя отдельные типы примерами из художественной литературы.
Tematyka artykułu dotyczy komunikacji estetycznej i artystycznej. Autor wychodzi z założenia, że wiele teorii komunikacji społecznej, a także teorii pragmatycznych nie uwzględnia czynności i dyskursów językowych, których celem jest wywołanie u odbiorców doświadczenia estetycznego. Autor obala taki pogląd, przedstawiając alternatywną koncepcję, że dyskursy estetyczne i artystyczne spełniają podstawowe warunki komunikacji społecznej: polegają na oddziaływaniu poprzez informację; są zamierzone; realizują się w interakcjach na poziomie makrospołecznym w ramach komunikacji reprezentatywnej. Funkcjonalistyczna teoria kultury Bronisława Malinowskiego oraz koncepcja wartości estetycznych Ivora A. Richardsa uzasadnią takie podejście do komunikacji artystycznej. Autor analizuje dyskursy artystyczne ze względu na ich synchroniczny i asynchroniczny charakter oraz proponuje typologię tego typu dyskursów, ilustrując poszczególne typy przykładami z literatury artystycznej.

Źródło:

Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 9-30
0137-298X

Pojawia się w:

Przegląd Rusycystyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Współczesna praktyka artystyczna jako droga do doświadczania sacrum na wybranych przykładach z własnej twórczości
Contemporary art practice as a means to experiencing the sacred based on selected examples of own work

Autorzy:

Szostak, N.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/398185.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej

Tematy:

duchowość pozareligijna
nowa duchowość
sacrum w sztuce
sztuka rytualna
sztuka jako religia
sztuka w przestrzeni publicznej
street art
non-religious spirituality
new spirituality
sacred in art
ritual arts
art as religion
art in public space

Opis:

Na przykładzie dwóch realizacji w przestrzeni publicznej (przestrzeń miejska i przestrzeń leśna) pokazano sposób, w jaki sztuka – przenikając się z życiem (miejskim i przyrodniczym) – może poruszać temat sacrum. Obie realizacje powstały w przestrzeni pozareligijnej (w naturze i kulturze): „Holy!” (2012) to akcja artystyczna w przestrzeni czterech szczecińskich ośrodków mieszkaniowych. „Umajenie” (2015) to instalacja na terenie Lasu Oliwskiego w Gdańsku Oliwie. Obie prace czerpią swoje inspiracje i bezpośrednio odnoszą się do ikonografii religijnej, jednocześnie przeinterpretowując ich tradycyjne założenia w celu skonstruowania współczesnej wypowiedzi na temat duchowego potencjału sztuki. Wypowiedź świadomie sformułowano wobec panującego obecnie kryzysu religijności w ogóle, a w szczególności w kontekście dyskursu artystycznego. Prace te są efektem osobistej potrzeby obcowania ze sferą sacrum poprzez medium sztuki i poza zdającą się tkwić w impasie tradycyjną przestrzenią sakralną. Zastosowane metody badawcze: eksperymentalna, obserwacyjna, intuicyjna, metoda indywidualnych przypadków, metoda wywiadu.
On the basis of two examples of art in public space (urban and natural), I show how art – interfused with life (urban and natural) – can pertain to the sphere of the sacred. Both works were realized in non-religious environment (in nature and culture): “Holy!” (2012) is an art intervention in four different housing developments in Szczecin. “Umajenie” (2015) is an installation inside the Forest of Oliwa in Gdansk. Both pieces draw their inspiration from and directly refer to religious iconography, simultaneously reinterpreting their traditional premises in order to construct a contemporary statement about the spiritual potential of art. I consciously formulate this statement in the current circumstance of crisis of religion in general, and in particular in the context of contemporary artistic discourse. These works result from a personal need to commune with the sphere of the sacred through art – and outside of weary traditional sacred space. Scientific methods used in the process: experimental, intuitive, observation, case study, interview.

Źródło:

Architecturae et Artibus; 2017, 9, 2; 35-45
2080-9638

Pojawia się w:

Architecturae et Artibus

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Język krytyki artystycznej a pojęcia estetyki Mieczysława Wallisa

Autorzy:

Kazimierska-Jerzyk, Wioletta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033743.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Mieczysław Wallis
estetyka
pluralizm estetyczny
pluralizm artystyczny
krytyka artystyczna
sztuka polska dwudziestolecia międzywojennego
wartości estetyczne
aesthetics
art criticism
Polish art of the interwar period
aesthetic values
aesthetic pluralism
artistic pluralism

Opis:

Artykuł poświęcony jest działalności Mieczysława Wallisa jako krytyka sztuki, zarówno jego tekstom publikowanym w gazetach codziennych, jak i czasopismach kulturalnych lub naukowych. Uwzględnione zostały recenzje wystaw i publikacji poświęconych sztuce, teksty okolicznościowe, jubileuszowe oraz krótkie wspomnienia. Najpierw przedstawiono wszechstronną edukację i interdyscyplinarne zainteresowania filozofa. Następnie omówiono jego teksty z zakresu krytyki artystycznej z podziałem na sztukę tradycyjną i nowoczesną. Ważnym historycznym punktem zwrotnym jest tutaj II wojna światowa, w której Wallis stracił cały swój dorobek. W związku z tym próbował odtworzyć wiele prac, co nie pozwoliło mu zająć się wszystkim, czym się aktualnie interesował. Ponadto w artykule podkreślono elementy wyróżniające Wallisa jako krytyka, są to: odważne decyzje terminologiczne i aksjologiczne, obszerny katalog wartości estetycznych, rehabilitacja pogardzanych zjawisk, obrona sztuki współczesnej, zmysłowy opis przedmiotów. Zwrócono także uwagę na to, jak dziedziny semiotyki i psychologii uprawiane w dojrzałej fazie twórczości wpłynęły na jego krytykę artystyczną. Ostatnia część tekstu jest poświęcona refleksji metakrytycznej.
This article discusses the activities of Mieczysław Wallis as an art critic, published both in daily newspapers and in cultural or philosophical magazines. It also takes into account exhibition reviews, discussions of publications devoted to art, various occasional, jubilee texts, and short memories. First, the comprehensive education and interdisciplinary interests of the philosopher are presented. Then, his critical articles are discussed. This part of the paper considers the division into traditional and modern art. An important historical turning point is World War II, when Wallis’ legacy was lost. He tried to recreate many works, which made it impossible to take care of everything he was currently interested in. The article highlights the distinguishing features of Wallis’s criticism, which are: bold terminological and axiological decisions, an extensive catalogue of aesthetic values, rehabilitation of despised phenomena, defence of modern art, sensual description of objects. Attention is also paid to how the fields of semiotics and psychology cultivated in the mature phase of the author’s work influenced his artistic criticism. The last part of the article is devoted to metacritical aspects of Wallis’s aesthetic thought.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 31-57
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Metoda jako gra. Mieczysława Porębskiego metodologia badań nad sztuką
Method as game. Mieczysław Porębskis methodology of art research

Autorzy:

Kasperowicz, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/707045.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Porębski
art history
art theory
art criticism
20th century
Polska
historia sztuki
teoria sztuki
krytyka artystyczna
XX wiek
Polska

Opis:

Mieczysław Porebski was one of the most important Polish art historians of the twentieth century. An outstanding interpreter of nineteenth and twentieth-century art, he also practiced art criticism in a creative way, and was an organiser of cultural activities – a sympathetic observer of many developments in modern art. The methodology of art history occupies a special place in his scholarzy accomplishments. In contrast to many researchers, who dealt with history and its methods as a humanistic discipline, Porebski developer his own methodology of art research, which he formed under the strong infl uence of methods borrowed from information theory, semiotics, anthropology and structural sociology. As the author of numerous methodological studies, later collected in a large volume entitled Art and Information, he tried to construct a systematic approach to art, beginning with a semiotic (iconic) understanding of the work, incorporated in the system of semiotic and social communication. One of Porebski’s main objectives was to discover a koncept of art as communication, which would allow for a comprehensive view of the story of art, with room for the particular role of moments of structural breakthrough (the crises – the transgressions), modelled on the basis of the achievements of structural anthropology and modern interpretations of myth and times of festivity, operating at different levels in societies characterised by different attitudes to painting, which can nonetheless be encompassed in repetitive patterns and formulas. In giving the work a three-layered structure, centred on the original idea of “morphisms”, Porebski tried to capture the changing functions of art within the framework of the variants of specifi c stylistic codes and communication systems. At the same time, as a methodologist, Porebski was well aware of the restrictions faced by information and semiotic theories when applied to artistic (more generally, visual) images, which build symbolic systems by expressing something and pointing at themselves. Porebski continued to develop his methodology of art research, on the one hand fascinated by the possibilities of adding the rigours of accuracy to it, as is the case with linguistic and semiotic studies, and on the other shaping his decisions under the strong spell of modernity, both on an ideological as well as artistic level.

Źródło:

Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 41-48
0080-3472

Pojawia się w:

Rocznik Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Już Po Osiekach?
Has Osieki Definitely Finished?

Autorzy:

Ciesielski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/424409.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

Osieki
Międzynarodowe Spotkania Artystów
Naukowców i Teoretyków Sztuki
Sztuka prywatna
Kultura Zrzuty
Pielgrzymka Artystyczna
Kolęda Artystyczna
Plenery w Teofilowie
Plenery w Karlinie
miejsca niezależne
wydawnictwa artystyczne
samoorganizacja artystów
International Meetings of Artists
Researchers and Theoreticians of Art
Private Art
Pitch-in Culture
Artistic Pilgrimage
Artistic Christmas Call
Meetings in Teofilów
Meetings in Karlino
independent places
art publishing
self-organization of artists

Opis:

Tekst prezentuje sposób interpretacji Międzynarodowych Spotkań Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach poprzez kilka kluczowych strategii artystycznych oraz ich zastosowania w późniejszych działaniach - jako pewnego rodzaju zespołu wzorców i matrycy dla niezależnych inicjatyw artystycznych. Prezentowane wydarzenia, które miały miejsce po 1981 roku, po zakończeniu „Osiek”, świadczą o sile oddziaływania i powracającej potrzebie stojącej za większością podobnych działań i pozwalają zrozumieć zjawisko specyficznych metod organizowania się samych artystów i powoływania sytuacji oraz przestrzeni zapewniających im jak największą wolność wypowiedzi, tworzenia i funkcjonowania. Na elementy obecne w sposobie funkcjonowania „Osiek”, przeniesione w różnym stopniu do wielu inicjatyw dekady lat osiemdziesiątych to między innymi okolicznościowe publikacje składanych przez samych uczestników i pomiędzy nich dystrybuowane, poszerzanie kręgu uczestników o osoby spoza tzw. świata artystycznego, po poszukiwanie alternatywnych miejsc takim spotkaniom i konfrontacjom sprzyjających. Tekst opisuje takie zjawiska jak Sztuka prywatna, Kultura zrzuty , alternatywne miejsca sztuki, wydawnictwa artystyczne: Fabryka, Tango oraz niezależne wydarzenia artystyczne: Kolęda i Pielgrzyma Artystyczna, Plenery w Teofilowie, Plenery w Karlinie. Te inicjatywy jak i wiele innych podejmowanych w dekadzie lat osiemdziesiątych. łączy niezwykła energia i nieszablonowa odwaga uczestników. Nie wynikały one jednak jedynie z konfrontacji z ówczesną sytuacją polityczną lecz, tak jak i w dekadach poprzednich, z immamentnej wartości przenikającej ducha sztuki – potrzeby wolności. Prezentowane strategie odnaleźć można w licznych inicjatywach podejmowanych w kolejnych dekadach, aż po dzień dzisiejszy.

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 143-152
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Sztuka potrydencka na Śląsku na przykładzie kościoła św. św. Stanisława i Wacława w Świdnicy. Założenia teoretyczne i praktyka artystyczna
The Church of St. Stanislas and Vaclav as Example of „After Trident Council Art in Silesia. Theoretical Foundations and Artistic Practice

Autorzy:

Karkocha, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/16538953.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Opis:

„After Trident Council art” term refers to the sacral artistic realizations which originated after the Trident Council (1545-1563). Generally, the foundations of this art were formulated during the last (XXVth) session of the Council (3-4 December 1563) in the decree entitled De invocatione, veneratione el reliqvis sanctorum, et sacris imaginibus. Because the decree did not give answer to many very important questions for artists, which were born during the artistic practice, detailed solutions were found by the Catholic art theoreticians, such as Johannes Molanus, Andrea Possevino, Gabriele Paleotti or Carlo Borromeo. The Church of St. Stanislas and Vaclav in Świdnica proves that decisions of the Trident Council with reference to the sacral art were strictly realized. The formal and ideological analysis of this structure confirms that within the space of the parochial church in Świdnica were realized all topics recommended by the Council: The Christology, The St. Mary’s Cult and The Hagiography. In representations of Jesus Christ was marked the role of The Eucharist in redeem, in the scenes in which St. Mary was presented, according to the instructions of the Catholic Church, were heightened the elements such as her Immaculate Conception and Advocacy which distinguished St. Mary from other women. Finally, in the representations of the Saints, the personages of the church patrons and the founders of the Society of Jesus were marked. Other motifs visible in the church decoration (The Trinity, The Salomon Temple, The Triumph of the Church) were repercussions of the local religious and political situation in Silesia in 17th and 18th century.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2008, 83; 7-28
0208-6050
2450-6990

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Katarzyna Kozyra. An Artist in the Art Field. A Case Study
Katarzyna Kozyra – artystka w polu sztuki. Studium przypadku

Autorzy:

Kidoń, Dagna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2027800.pdf

Data publikacji:

2022-03-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

sztuka krytyczna
Katarzyna Kozyra
pole sztuki
Pierre Bourdieu
percepcja sztuki
komunikacja artystyczna
critical art
art field
reception of art
artistic communication

Opis:

The purpose of the paper is to present the artistic accomplishments of Katarzyna Kozyra as a representative of critical art in the context of her position in the art field. The analysis was expanded to her relationship with the audience, based on a chain of artistic communication exemplified by the Nude Study sculpture of 1991. In March 2021, a study on the reception of modern artworks was carried out in the Zachęta Gallery in Warsaw. The respondents were asked to view and to interpret, among others, the Nude Study by Katarzyna Kozyra of 1991. To confront the general understanding of the work and to verify the efficiency of artistic communication, a free-form interview with the artist was also carried out, where she presented her own interpretation of the study. The artist’s responses and opinions of the audience became the research material quoted here. The analysis disclosed consistency of the message and even though the answers did not overlap closely with the artist’s intention, they were fully accepted by her. The interview also offered an impetus for reflecting on the position of the artist in the art field and her relationship with the agents in the field. It turns out that the artist is clearly dominated by the political field which affects her functioning in the art field. The results above may offer an inspiration for further research on the creative activities of other artists, who may struggle with completely different problems and create different layouts in the art field.1
Celem artykułu jest zaprezentowanie działalności artystycznej Katarzyny Kozyry w kontekście jej pozycji w polu sztuki, a także przeanalizowanie jej relacji z widzem w oparciu o łańcuch komunikacji artystycznej na przykładzie rzeźby Studium aktu z 1991 roku. Katarzyna Kozyra to jedna z czołowych polskich artystek nurtu sztuki krytycznej. Porusza tematy uznawane za społeczne tabu, otwarcie mówi o śmierci, chorobie, kruchości ciała czy stereotypach kobiecego ciała funkcjonujących w sferze publicznej. Dlatego jej działania bywają postrzegane jako kontrowersyjne. Zgodnie z terminologią Pierre’a Bourdieu Kozyra tworzy sztukę krytyczną, przez co należy do pola ograniczonej produkcji kulturalnej. Jak sama przyznaje, niektóre instytucje sakralizacji kulturalnej jej nie uznają, a niektóre, jak krytycy sztuki i galerie, traktują ją jako uznanego twórcę i umiejscawiają ją w polu kultury prawomocnej. Do jej świata społecznego należą również sponsorzy, właściciele galerii, inni znajomi artyści oraz oczywiście odbiorcy. To ci ostatni stanowią niezbędny element w komunikacie artystycznym, potwierdzający społeczną wartość dzieła. Aby sprawdzić sposób rozumienia i interpretacji sztuki współczesnej, w marcu 2021 roku zrealizowano badania recepcji dzieł na wystawie Rzeźba w poszukiwaniu miejsca w warszawskiej Galerii Zachęta. Respondentów poproszono o obejrzenie m.in. pracy Katarzyny Kozyry Studium aktu z 1991 roku. W wyniku rozmów z odbiorcami oraz przeprowadzonych testów powstał obraz potocznego rozumienia dzieła. Aby skonfrontować odbiór uczestników oraz sprawdzić skuteczność komunikatu artystycznego, przeprowadzono również wywiad swobodny z artystką, która przedstawiła interpretację odautorską studium. Wypowiedzi artystki nagrane podczas wywiadu stały się materiałem badawczym cytowanym w niniejszym artykule. Konfrontacja intencji autorki z komentarzem widzów pozwoliła zbadać pełen łańcuch komunikacji artystycznej (artysta – dzieło – odbiorca). Analiza wykazała spójność komunikatu oraz możliwość odczytywania intencji emocjonalnych artystki. Chociaż interpretacje nie pokrywały się wiernie z jej zamysłem, to liczne koncepcje i interpretacje dodatkowo wzbogaciły sens pracy i zostały w pełni zaakceptowane przez autorkę. Rozmowa stała się również przyczynkiem do refleksji nad miejscem artystki w polu sztuki, jej relacjami z innymi twórcami, instytucjami mediatyzującymi i organizacjami dotującymi projekty. Okazało się, że artystka, choć w pewnych kręgach ceniona i rozpoznawalna, wyraźnie zdominowana jest przez pole polityczne, co ostatecznie wpływa na jej funkcjonowanie w polu sztuki. Powyższe wyniki mogą być inspiracją do przeprowadzenia dalszych badań na temat działalności twórczej innych artystek, które być może mierzą się z zupełnie innymi problemami i tworzą odmienne układy w obrębie pola sztuki.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 77-94
0208-600X
2353-4850

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

[…] Ja nie wykładam tutaj estetyki. Wincenty Pol a sztuki plastyczne
[...] I don’t give lectures on aesthetics here. Wincenty Pol and fine arts

Autorzy:

Zaremba, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046368.pdf

Data publikacji:

2020-10-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Wincenty Pol
sztuka
krytyka artystyczna
literatura XIX wieku
romantyzm krajowy
art
art criticism
literature of 19th Century
romanticism

Opis:

Biorąc pod uwagę, jak ją nazywa Sudolski, kontrowersyjną recepcję twórczości autora Pieśni o ziemi naszej, warto uporządkować stanowiska obecne w literaturze przedmiotu oraz wskazać miejsce Pola wśród dziewiętnastowiecznych krytyków sztuki. Na gruncie literatury przedmiotu i krytyki artystycznej wieku XIX widoczny rozziew pomiędzy określeniem poety wieszczem sztuki i mistrzem romantycznego pejzażu literackiego a poetą, który swymi opisami wpisuje się nie tylko w ówczesną myśl artystyczną, ale i jest nieoryginalnym, „poczciwym” twórcą sentymentalnym. Istotne jest wyprowadzenie osi, która ukazałaby spójność programu artystycznego nie tylko w esejach czy w epistolografii, lecz także w wybranych utworach poetyckich. Obecność wzmianek o roli sztuki w twórczości Pola jest zdawkowa; wpisuje się jednak w program krajowego odbioru ówczesnej sztuki oraz wizji jej porozbiorowego kształtu. Uzupełniają ją fragmenty poezji czy literackie ułamki „krajowidoków”. Kontekstem stają się słowa kierowane do malarzy: Juliusza Kossaka, Januarego Suchodolskiego czy Wojciecha Kornelego Stattlera, będące raczej świadectwem pewnych zażyłości, aniżeli dyskursów o malarstwie podobnych do tych, które w latach 40. XIX wieku kreślił Juliusz Słowacki.
Taking into consideration, as it is called by Sudolski, a controversial reception of the works of the author of Pieśń o ziemi naszej (Song of Our Land)43, it seems worthwhile to systematise attitudes visible in reference books and to determine Pol’s place among 19th century literary critics. Basing on reference books and 19th century art criticism, one may notice a discrepancy between the vision of the poet as a pioneer of art and a master of literary romantic landscape and as a poet who, with his descriptions, fits not only in the then artistic thought but also he is an unoriginal, “goodhearted”, sentimental author. A most relevant step is to introduce an axis which would present the cohesion of artistic programme not only in Pol’s essays or correspondence but also in chosen poetic works. The remarks on the role of art in Pol’s works are scarce; yet, they fit in the programme of the national reception of the then art and the vision of its post-partition shape. It is completed with fragments of poetry or literary fractions of “krajowidoki” (landsights). The context is formed by words addressed to painters: Juliusz Kossak, January Suchodolski or Wojciech Korneli Stattler being rather a testimony of familiarity of some kind than discourses about painting similar to those written by Juliusz Słowacki in the forties of the 19th century.

Źródło:

Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 601-613
0044-4405
2543-9715

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

The Art of Compromise: The Human Figure in Eastern European Synagogue Decoration

Autorzy:

Kotlyar, Eugeny

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117177.pdf

Data publikacji:

2013-12-31

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

Jewish folklore
symbolism
the universe
synagogues
normative Judaism
Judaic art
prayer
artistic analysis
Torah
Ashkenazi tradition
folklor żydowski
symbolizm
wszechświat
synagogi
judaizm normatywny
sztuka judaistyczna
modlitwa
analiza artystyczna
Tora
tradycja aszkenazyjska

Opis:

Arguments against human representation, leveled by normative Judaism at artistic practice, are based on the Second Commandment. Yet the principle of hiddur mitzvah, em-phasizing serving God “in all ways befitting His Holiness,” led to elaborate synagogue decoration supposed to intensify awe before the Lord. This discrepancy is clearly instantiated in Eastern European synagogue wall paintings, where Ashkenazi traditions met the spiritual mystery of the shtetl to produce new graphic renditions of Torah, midrashim, and local folklore. Humanly imaged Shekhinah, Moshiach, kohanim, simple Jews, and metaphors for the virtues became central in symbolically imag-ing the universe, spiritualizing space and intensifying concentration during prayer. But this was done rather originally, indicating the painters’ attempt to avoid human figures. Com-mon anthropomorphic motifs include images of hands, small-scale human figures barely silhouetted or schematized, and the few large-scale ones with “dissolving forms” and smudged facial features. The populous bestiary expressed the didactic, ritual, or eschato-logical subtext, where people “through animal and bird masks gaze with human eyes” (El Lissitzky). These tactics produced powerful artistic effects, turning physical space into a mystical essence available to the congregation’s inner beholding. Based on surviving text documents and photographs, the article studies general typol-ogy, iconography, and specific instances of these images.
Argumenty przeciwko przedstawianiu człowieka, wysuwane przez judaizm normatywny wobec praktyk artystycznych, opierają się na drugim przykazaniu. Jednak zasada hiddur micwa, kładąca nacisk na służenie Bogu „na wszelkie sposoby godne Jego świętości”, doprowadziła do powstania misternych dekoracji synagogalnych, które miały wzmagać zachwyt przed Panem. Ta rozbieżność wyraźnie uwidacznia się w malowidłach ściennych synagog wschodnioeuropejskich, gdzie tradycje aszkenazyjskie zetknęły się z duchową tajemnicą sztetla, tworząc nowe graficzne interpretacje Tory, midraszy i lokalnego folkloru. Ludzkie wyobrażenia Szechiny, Mosziacha, kohanim, prostych Żydów i metafor cnót stały się centralnym elementem symbolicznego wyobrażenia wszechświata, uduchowienia przestrzeni i wzmożenia koncentracji podczas modlitwy. Czyniono to jednak dość oryginalnie, co wskazuje na dążenie malarzy do unikania postaci ludzkich. Do typowych motywów antropomorficznych należą wizerunki rąk, małe postacie ludzkie, ledwie zarysowane sylwetką lub schematem, a także nieliczne duże, o „rozpływających się formach” i rozmazanych rysach twarzy. Ludowe bestiarium wyrażało podtekst dydaktyczny, rytualny lub eschatologiczny, gdzie ludzie „przez maski zwierząt i ptaków patrzą ludzkimi oczami” (El Lissitzky). Taktyka ta przynosiła potężne efekty artystyczne, przekształcając przestrzeń fizyczną w mistyczną esencję dostępną dla wewnętrznego postrzegania zgromadzonych. Na podstawie zachowanych dokumentów tekstowych i fotografii w artykule przeanalizowano ogólną typologię, ikonografię oraz konkretne przypadki tych obrazów.

Źródło:

Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 13-27
2083-5574

Pojawia się w:

Studia Żydowskie. Almanach

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis

Autorzy:

Niemira, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf

Data publikacji:

2020-10-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

sztuka francuska
malarstwo religijne
rokoko
salon
krytyka artystyczna
XVIII wiek
French art
religious painting
rococo
art criticism
18th century

Opis:

Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.

Źródło:

Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
0044-4405
2543-9715

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Cyfryzacja jako główny czynnik wpływu na nowe formy współczesnej sztuki a ich przynależność do kategorii kultury artystycznej
Digitalization as the main factor influencing new forms of contemporary art and their belonging to the category of artistic culture

Autorzy:

Szczepaniak, Marika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1179557.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska

Tematy:

sztuka współczesna
sztuka nowych mediów
cyfryzacja a digitalizacja
demokratyzacja sztuki
kultura artystyczna
contemporary art
new media art
digitalization vs. digitization
democratization of art
artistic culture

Opis:

The subject of reflection in the paper is the impact of digitalization process on the overall shape of contemporary art. It focuses on the controversies concerning categorization into the fields of artistic culture of those types of artistic activity that have evolved as a result of the ongoing technologicalization of social life. The analysis considers also the dialogue between the latest technologies and the art market. The resulting symbiosis in the consumer society leads to democratization of art through high availability of its latest interactive forms. The author attempts to determine the role and significance of the medium in the new forms of participation in culture, as well as to shed light on the problem of reception of new media art, as revealed through analysis of their affiliation to classically defined fields of artistic expression. The conclusions include a suggestion that digitalization should be regarded as a term distinct from digitization, as well as comprehension of the artist-work relationship within the culture of convergence.

Źródło:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2018, 68; 151-165
0006-3940
2450-0410

Pojawia się w:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Miłość do sztuki? O (nie)słabnącym związku między dyspozycją estetyczną a pozycją społeczną
Love of Art: On the (Un)Diminishing Link Between Aesthetic Disposition and Social Position

Autorzy:

Cebula, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1373183.pdf

Data publikacji:

2017-01-30

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

art
cultural capital
aesthetic disposition
artistic competence
social structure
sztuka
kapitał kulturowy
dyspozycja estetyczna
kompetencja artystyczna
struktura społeczna

Opis:

As part of the broader debate on the changing nature of the art sphere, the author raises the question of whether Poles’ degree of participation in art is still strongly connected with social position. He makes use of the categories of esthetic disposition and artistic competence in Pierre Bourdieu’s sense of the terms. He bases his conclusions on quantitative and qualitative data obtained from research into the tastes and cultural participation of Wrocław inhabitants in 2011. He analyses patterns of cultural engagement. While the general attitude toward art and knowledge of artists appears, in accord with the author’s hypothesis, to be connected with occupation, income, and education at the same time the distinctive power of ‘high culture’ has decreased among the young generation in comparison with the older generation. This leads the author to suppose that traditional forms of high culture are playing a lesser role in the creation of social boundaries, although this does not mean the erosion of cultural capital as such but rather the emergence of new forms of culture and new socio-cultural divisions.

Źródło:

Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 43-70
2300-195X

Pojawia się w:

Kultura i Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Teologiczne wątki maryjne mozaik Centro Aletti w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie
Theological Marian Themes of the Centro Aletti Mosaics in the Sanctuary of Saint Paul II in Krakow

Autorzy:

Bartkowiak, Lucjan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147527.pdf

Data publikacji:

2021-05-31

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

Centro Aletti
sztuka sakralna
Maryja
mozaiki
twórczość artystyczna
sacred art
Mary
mosaics
artistic creation

Opis:

Posoborowe wskazania liturgiczne, których widomym znakiem stał się wolnostojący ołtarz z kapłanem sprawującym liturgię „przodem do wiernych”, uwolniły ściany prezbiteriów nowobudowanych świątyń od wielkich nadstaw ołtarzowych. Zaistniała sytuacja stała się swego rodzaju wezwaniem dla twórców sztuki sakralnej, stwarzając możliwość powrotu do szlachetnej sztuki mozaikowej, której monumentalne dzieła pierwszego tysiąclecia przetrwały do dziś. Wystarczy wspomnieć chociażby świątynie Rawenny, Palermo czy samego Rzymu. Ich bogate w formę i treść programy ikonograficzne znajdują swoją kontynuację w wielkoformatowych, współczesnych mozaikach ołtarzowych o. Marko Ivana Rupnika, w których wyrafinowana forma artystyczna splata się z przemyślaną koncepcją teologiczną, ukazując żywotność tradycji u progu trzeciego tysiąclecia. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel ukazanie zasadniczych teologicznych wątków maryjnych, obecnych w największym kompleksowym zespole mozaik, jaki w ostatnich latach powstał w Polsce.
The post-conciliar liturgical indications, of which the free-standing altar with the priest celebrating the liturgy „facing the faithful” became a visible sign, freed the presbytery walls of newly built churches from large altar extensions. The situation became a kind of call for the creators of sacred art, providing an opportunity to return to the noble mosaic art, whose monumental works of the first millennium have survived to this day. It is enough to mention the temples of Ravenna, Palermo or Rome itself. Their iconographic programs, rich in form and content, are continued in the large-format, contemporary altar mosaics by Father Marko Ivan Rupnik, in which a refined artistic form intertwines with a well-thought-out theological concept, showing the vitality of tradition at the threshold of the third millennium. The aim of this article is to present the basic Marian theological themes present in the largest complex set of mosaics that has been built in Poland in recent years.

Źródło:

Sympozjum; 2021, 1(40); 103-127
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Atlas działań niepotrzebnych Juliana Rosefeldta
Atlas of Unnecessary Actions of Julian Rosefeldt

Autorzy:

Pitrus, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31341016.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Julian Rosefeldt
film galeryjny
sztuka współczesna
instalacja artystyczna
gallery film
contemporary art
installation art

Opis:

Tekst jest prezentacją twórczości Juliana Rosefeldta, którego Manifesto stało się sensacją w świecie zarówno filmu artystycznego, jak i sztuki współczesnej. Rosefeldt reprezentuje sferę tak zwanego filmu galeryjnego. Jego prace sytuują się na pograniczu kina, fotografii i instalacji. Różnorodność stylistyk i tematów utrudnia jednoznaczne podsumowanie jego twórczości, ale uwagę zwracają próby mierzenia się z najnowszą historią Niemiec, a także podejmowane coraz częściej wątki egzystencjalne. Pitrus analizuje również kwestie formalne – bardzo ważne w dokonaniach niemieckiego artysty, coraz częściej sięgającego po rozwiązania rodem z wysokobudżetowych produkcji Hollywoodu.
The text is a presentation of the work of Julian Rosefeldt, whose Manifesto has become a sensation in the world of both artistic film and contemporary art. Rosefeldt represents the sphere of the so called gallery film. His works are located on the borderline of cinema, photography and installation art. The variety of styles and themes makes it difficult to unambiguously summarize his work, but attention is drawn to the attempts to confront the latest history of Germany, as well as increasingly present existential themes. Pitrus also analyses formal issues - very important in the achievements of the German artist, increasingly reaching for solutions straight from high-budget Hollywood productions.

Źródło:

Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 203-210
0452-9502
2719-2725

Pojawia się w:

Kwartalnik Filmowy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Wiara i swoboda artystyczna a prawo karne – kontratyp sztuki w kontekście obrazy uczuć religijnych
Faith and artistic freedom vs. penal law – justification of art in the context of the defamation of religious feelings

Autorzy:

Kownacka, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/499448.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

sztuka
kontratyp
artysta
obraza uczuć religijnych
art
justification
artist
defamation of religious feelings

Opis:

W artykule przedstawiono koncepcję kontratypu sztuki oraz ocenę jej zasadności poprzez skonfrontowanie z przestępstwem obrazy uczuć religijnych. W tym celu zostały przywołane i porównane stanowiska różnych przedstawicieli doktryny – zarówno przeciwników, jak i zwolenników wprowadzenia tej konstrukcji w prawie polskim. Rozważania dotyczą konstrukcji kontratypu sztuki oraz ewentualnych skutków jego wprowadzenia. Konkluzją jest myśl, że wprowadzenie okoliczności wyłączającej bezprawność nie jest zasadne, ponieważ może się to odbyć w ramach już istniejących konstrukcji w prawie karnym, a ponadto prowadziłoby to do nieuzasadnionego uprzywilejowania artystów, w szczególności w zakresie konfliktów sztuki z wiarą, będącą jednym z najbardziej fundamentalnych praw człowieka.
Presented article depicts the concept of justification of art as well as an assessment of its validity through comparison with the offence against religious feelings. Therefore standpoints of both the supporters and opponents of introducing this particular justification concept into the Polish legal doctrine are cited and collated. The construction of the justification of art as is and potential effects of its implementation into the Polish law are being discussed as well. Ultimately, the article concludes that introduction of this particular exception excluding the unlawfulness is not justified since it could be done within the limits of already existing constructions in the penal law. Moreover, its interpolation could lead to artists’ unjustified privilege, especially in case of a conflict with religion being one of the most fundamental human rights.

Źródło:

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 75-87
2299-2774

Pojawia się w:

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

„Tunel do sześcianu”: art-based research w praktyce edukacji wyższej
Tunnel to the Third Power – art-based research in the practice of higher education

Autorzy:

Kwiatkowska-Tybulewicz, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2159136.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

edukacja artystyczna
sztuka
art-based research
zwrot edukacyjny w sztuce
art-as-pedagogy
badania jakościowe
art education
art
educational turn in art
qualitative research

Opis:

The article presents the artistic-educational-research project Tunnel to the Third Power, implemented by two communities related to artistic and educational spaces: a group of students of Artistic Education at the Faculty of Education, University of Warsaw, who are prepared to work as art educators, and the second group: the students of the Academy of Fine Arts in Warsaw. The methodological basis of the implemented activities was art-based research. The theoretical basis of the project was the art-as-pedagogy of Clair Bishop and the widely commented educational turn in contemporary art. The artistic basis was the project of the artist Piotr Grabowski Tunnel. The importance of mankind for the future. The article discusses the assumptions of the project, its implementation and research conclusions. The student project was also shown as an example of using art-based research in the practice of higher education.
W artykule zaprezentowano projekt artystyczno-edukacyjno-badawczy Tunel do sześcianu, zrealizowany przez dwa środowiska związane z przestrzenią artystyczną i edukacyjną: grupę studentek i studentów Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, specjalności edukacja artystyczna i medialna, przygotowujących się do pracy w charakterze edukatorów i edukatorek artystycznych, oraz drugą grupę: osoby studiujące w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podstawą metodologiczną zrealizowanych działań były badania posługujące się sztuką (art-based research). Podstawę teoretyczną projektu stanowiła sztuka-jako-pedagogika Clair Bishop oraz szeroko komentowany zwrot edukacyjny w sztuce współczesnej. Podstawą artystyczną zaś był projekt artysty Piotra Grabowskiego Tunel. Znaczenie ludzkości dla przyszłości. W artykule omówiono założenia projektu, jego realizację oraz wnioski z badań. Pokazano również projekt studencki jako przykład wykorzystania art-based research w praktyce edukacji wyższej.

Źródło:

Kultura i Edukacja; 2022, 3(137); 188-203
1230-266X

Pojawia się w:

Kultura i Edukacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Sztuka i ekspresja plastyczna na drodze poznania dziecka – próba konstrukcji narzędzia
Art and Artistic Expression as an Aid to Understanding the Child: An Attempt to Design a Tool

Autorzy:

Krasoń, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/478714.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

ekspresja artystyczna
diagnoza dziecka
arteterapia
ekspresja emocjonalna
terapia ekspresyjna
artistic expression
diagnosis of the child
art therapy
emotional expression
expressive therapy

Opis:

Artykuł podejmuje próbę skonstruowania autorskiego narzędzia deskrypcji dziecięcego procesu tworzenia dzieła plastycznego oraz oceny finalnego efektu tego procesu, jakim jest wytwór wizualny. Poszukiwanie sposobów poznawania dziecka jest jednym z zasadniczych wyzwań współczesnej pedagogiki wczesnoszkolnej, zwłaszcza kiedy podejmujemy kwestie wsparcia rozwoju najmłodszych o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Wymiar terapii implikuje bowiem konieczność dogłębnej diagnozy wychowanka, przy czym w tym kontekście istotny jest każdy przejaw jego funkcjonowania, w tym także ekspresja estetyczna. W części pierwszej Autorka skupia się przede wszystkim na wyjaśnieniu, czym jest ekspresja, zwłaszcza emocjonalna, będąca podstawą działań arteterapeutycznych. Dokonuje również przeglądu opracowań dotyczących terapii ekspresyjnej. Zaprezentowane narzędzie deskrypcji dziecięcego procesu tworzenia dzieła plastycznego jest propozycją zapisu danych potrzebnych do postawienia diagnozy. Artykuł jest adresowany przede wszystkim do wykwalifikowanych terapeutów, jest też głosem w dyskusji na temat kompetencji diagnostycznych nauczycieli i pedagogów szkolnych pracujących z dziećmi, których jedną z form ekspresji jest ekspresja artystyczna.
The article attempts to design a proprietary tool to describe the child’s process of creating a work of art and to assess the final effect of this process, namely the visual product. Finding methods of understanding the child is one of the basic challenges of modern early school pedagogy, especially when the issues of support for the development of the youngest are tackled together with those with special educational needs. The dimension of therapy implies the necessity of in-depth diagnosis of the child, with every aspect of his or her functioning being important in this context, including aesthetic expression. In the first part, the author concentrates primarily on an explanation of what expression means, especially in the emotional terms which appear fundamental for art therapeutic activities. The author also makes an overview of issues on expressive therapy. The tool for the description of a child’s art creation process presented proposes the data record needed in order to make a diagnosis. The article is addressed primarily to qualified therapists. It is also a voice in the discussion on the diagnostic competences of teachers and school pedagogues who work with children whose main form of expression is the artistic.

Źródło:

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 67-82
1896-2327

Pojawia się w:

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Artystyczna działalność Gustava Ludwiga w Kriegsgräber Abteilung Krakau i projekty cmentarzy wojennych w X Okręgu Cmentarnym „Limanowa” na tle jego twórczości architektonicznej
Gustav Ludwig’s artistic activities in Kriegsgräber Abteilung Krakau and designs for war cemeteries in the ‘Limanowa’ 10th Cemetery District against the backdrop of his architectural work

Autorzy:

Partridge, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/21151082.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Narodowy Instytut Dziedzictwa

Tematy:

architektura
sztuka
cmentarze wojenne
I wojna światowa
sztuka sepulkralna
detal architektoniczny
architecture
art
war cemeteries
First World War
sepulchral art
architectural detailing

Opis:

Artykuł prezentuje sylwetkę i dokonania artystyczne jednego z najciekawszych austriackich architektów – Gustava Ludwiga (1876–1952), którego twórczość dotąd nie została opracowana. Przed I wojną światową pracował on ze swoim bratem Aloisem Ludwigiem przy projektowaniu wielkich hoteli w południowym Tyrolu, a także budynków mieszkalnych w Wiedniu, Düsseldorfie i Kolonii. Wspólnie tworzyli firmę „Brüder Ludwig”, w której młody architekt zdobył potrzebne później doświadczenie. Podczas I wojny światowej wcielony został do Kriegsgräber Abteilung Krakau i stworzył na terenie dawnej Galicji Zachodniej 37 założeń cmentarnych, głównie w X Okręgu Cmentarnym „Limanowa”. Do najciekawszych jego realizacji należą cmentarze położone w samej Limanowej lub jej okolicach: nr 366 Limanowa, nr 368 Limanowa-Jabłoniec oraz nr 357 Kamionka Mała-Orłówka i nr 365 Tymbark. Najważniejsze cechy stylowe jego projektów to znakomite wyczucie krajobrazu Beskidu Wyspowego i okolic Limanowej, otwarcie na lokalne tradycje architektury ludowej oraz bogata stylistyka odwołująca się do cytatów zaczerpniętych z wielkiej architektury i symboliki przemijania, pełnej respektu dla żołnierskiej ofiary. Niniejszy artykuł stanowi wstęp do dalszych badań nad spuścizną tego architekta i jest próbą odpowiedzi na mnożące się pytania.
This article gives a profile and presents the artistic achievements of one of Austria’s most interesting architects, Gustav Ludwig (1876–1952), whose work has not yet been fully studied. Before the First World War, he worked with his brother Alois Ludwig on the design of large hotels in South Tyrol, as well as residential buildings in Vienna, Düsseldorf and Cologne. Together they formed the firm ‘Brüder Ludwig’, where the young architect gained the experience he later needed. During the First World War, he was conscripted into the Kriegsgräber Abteilung Krakau and conceived 37 cemetery layouts in former Western Galicia, mainly in the ‘Limanowa’ 10th Cemetery District. His most interesting projects include cemeteries located in or around Limanowa itself: no. 366 Limanowa, no. 368 Limanowa-Jabłoniec, as well as no. 357 Kamionka Mała-Orłówka and no. 365 Tymbark. The most important stylistic features of his designs are his excellent sense of the landscape of the Beskid Wyspowy mountain range and the Limanowa area, his openness to the local traditions of folk architecture and features rich in stylistics alluding to great architecture and the symbolism of transience, full of respect for the soldiers’ sacrifice. This article is an introduction to further research into the legacy of this architect and attempts to answer the mounting questions.

Źródło:

Ochrona Zabytków; 2023, 1; 163-192
0029-8247
2956-6606

Pojawia się w:

Ochrona Zabytków

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Co warto widzieć na pierwszy rzut oka? Zarys praktyki dydaktycznej Franciszki Themerson w latach 1963–1968
What is Worth Seeing at First Glance? An Outline of Franciszka Themerson’s Teaching Practice in 1963-1968

Autorzy:

Sroka, Honorata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148859.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Franciszka Themerson
experimental art
Gaberbocchus Press
„It’s”
artistic book
avant-garde
academy
sztuka eksperymentalna
książka artystyczna
awangarda
akademia

Opis:

W artykule zarysowuję pięcioletni okres w życiu Franciszki Themerson, w którym awangardystka była wykładowczynią dwóch uczelni wyższych w Wielkiej Brytanii: Wimbledon School of Art (1963–1968) oraz Bath Academy of Art (1967–1968). Opisuję praktykę dydaktyczną malarki, skupiając uwagę na analizie materialnego efektu tych działań w postaci jednego z wydań czasopisma „It’s”. Przybliżenie eksperymentu edytorskiego zrealizowanego przez studentów pod kierunkiem plastyczki ma na celu ukazanie relacji pomiędzy praktykami: artystyczną, wydawniczą i dydaktyczną Themerson.
In the article I concern a period of Franciszka Themerson’s life when she was a lecturer at two academies in Great Britain: Wimbledon School of Art (1963–1968) and Bath Academy of Art (1967–1968). I display a didactical practice of the painter, putting attention on material outputs of collaborations – the selected issue of magazine “It’s”. The aim of analysis of publishing experiments made by Themerson together with her students is to show relations between artistic, editional and didactical practices of this vanguard artist.

Źródło:

Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 99-109
2353-8694
2719-4361

Pojawia się w:

Autobiografia Literatura Kultura Media

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Oddziaływanie sztuki Dalekiego Wschodu w Polsce od końca XIX do XX wieku
The impact of Far Eastern art in Poland from the late 19th to the 20th century

Autorzy:

Mingchunxiao, Yue

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/10509884.pdf

Data publikacji:

2023-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

sztuka polska
kultura Dalekiego Wschodu
japonizm
Chiny
wymiana kulturalna i artystyczna
Polish art
Far Eastern culture
Japanism
China
cultural and artistic exchanges

Opis:

Kultury Wschodu i Zachodu są bardzo różne i pozostają w ciągłej łączności od czasów odkryć geograficznych po obecną erę globalizacji. Od końca XIX wieku do XX wieku, czyli od okresu „Młodej Polski” do czasów współczesnych po II wojnie światowej, inspiracje z Dalekiego Wschodu nieustannie wpływały na polską scenę artystyczną. Zainteresowanie Japonią i jej sztuką rozprzestrzeniło się z Paryża do Polski na przełomie wieków. Wzrost znaczenia sztuki japońskiej w Polsce i jej akceptacja odpowiadały potrzebom społeczno-kulturowym, a nawet politycznym. Wiele koncepcji w sztuce japońskiej, jak np. drzeworyty ukiyo-e, pokrywało się z ideologią okresu Młodej Polski i tym samym stało się podstawą wielu szkół artystycznych. Wymiana kulturalna i artystyczna między innym wielkim wschodnim krajem, Chinami, a Polską, jest też nieprzerwana i można ją zaobserwować w dziedzinie malarstwa, kina, scenografii itd.
From the period of geographic discovery to the current era of globalization, Eastern and Western cultures have been in constant communication while being very different from one another. The Polish art scene was profoundly influenced by inspiration from the Far East from the late nineteenth century to the early twentieth century, or from “Young Poland” to the modern era following World War II. At the turn of the century, interest in Japan and its art expanded from Paris to Poland. The popularity of Japanese art in Poland increased as a result of social, cultural, and even political demands. Numerous ideas in Japanese art, such as ukiyo-e woodcuts, were compatible with the philosophy of the Young Poland era and hence served as the foundation for numerous art schools. Poland and China, another Eastern nation, frequently exchange cultural and artistic works during the aforementioned period, which are evident in sectors such as painting, film, stage design, etc.

Źródło:

Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 2(38); 132-149
1643-6911

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Małopolskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Faszyzm, Żydzi i sztuka nowoczesna. Antysemityzm we włoskiej krytyce artystycznej lat 30. i 40. XX wieku
Fascism, the Jews and Modern Art. Anti-Semitism in the Italian Art Criticism of the 1930s and 1940s

Autorzy:

Wasilewska, Diana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/15618424.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

anti-Semitism
art criticism
fascism
Jews
fascist Modernism
fascist aesthetics
antysemityzm
krytyka artystyczna
faszyzm
Żydzi
faszystowski modernizm
estetyka faszystowska

Opis:

Tekst jest próbą przyjrzenia się specyfice i rozwojowi włoskiego antysemityzmu czasów reżimu faszystowskiego, ze szczególnym naciskiem na sferę kultury i krytykę artystyczną. Ówcześni publicyści, z Mussolinim na czele, w pierwszej dekadzie panowania nowego ustroju wyraźnie negowali istnienie w Italii tzw. kwestii żydowskiej. Około połowy lat 30. XX w. sytuacja uległa jednak znaczącym przeobrażeniom, odpowiadającym kierunkom, w jakim ewoluowała również doktryna rasistowska, a także paradygmat faszystowskiej estetyki. Przyglądając się tym zmianom, Autorka próbuje przybliżyć specyfikę antyżydowskiej, a zarazem antymodernistycznej nagonki (główne osie sporów, ale też retorykę wypowiedzi), obecnej przede wszystkim w pismach redagowanych przez charyzmatyczną postać Telesia Interlandiego. Artykuł w dużym stopniu opiera się na tekstach źródłowych tego czasu i porusza zagadnienia dotąd nieopisane (lub opisane tylko fragmentarycznie) w literaturze przedmiotu.
The article constitutes an attempt to examine the characteristic features and the development of Italian anti-Semitism in the period of the fascist regime with special attention to the sphere of culture and to art criticism. In the first decade of the regime, the essayists of the day, with Mussolini at the fore, clearly denied that the “Jewish Question” existed in Italy. This changed significantly around the middle of the 1930s, and these changes were parallel to the directions in which the racist doctrine and the paradigm of fascist aesthetics were evolving at the time. Examining those changes, the author attempts to shed light on the characteristic features (the main lines of the debate, but also the applied rhetoric) of the anti-Jewish, and at the same time anti-Modernist witch-hunt launched especially in press publications edited by the charismatic Telesio Interlandi. The article is largely based on source texts of the era and refers to areas hitherto unexplored or only fragmentarily explored in specialist literature.

Źródło:

Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 947-980
0006-3967
2719-4612

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Oprawa artystyczna proklamacji królów hiszpańskich Filipa V i Ferdynanda VI w Cusco (1702, 1747)
The artistic setting of the proclamation of the Spanish kings Philip V and Ferdinand VI in Cusco (1702, 1747)

Autorzy:

Kubiak, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1791414.pdf

Data publikacji:

2020-08-25

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Filip V
Ferdynand VI
Cusco
architektura okazjonalna
proklamacje królewskie
emblematy
sztuka kolonialna
Philip V
Ferdinand VI
occasional architecture
royal proclamations
emblems
colonial art

Opis:

Artykuł został poświęcony uroczystościom proklamacji królewskiej Filipa V i Ferdynanda VI w Cusco (Peru), które odbyły się 8 stycznia 1702 r. i 23 września 1747 r. Rekonstrukcja świąt była możliwa dzięki trzem źródłom: kronice miasta napisanej w połowie XVIII w. przez Diego de Esquivela y Navię oraz dwóm drukom okazjonalnym zawierającym opisy uroczystości, autorstwa Pedro José de Bermúdeza (1702) i José Antonio Santandera (1748). W artykule została przeanalizowana oprawa artystyczna związana z uroczystościami, a także w pewnym zakresie odtworzono wygląd architektury okazjonalnej wraz ze zdobiącym ją malarstwem. Program ikonograficzny w czasie proklamacji Ferdynanda VI odzwierciedlał społeczny i polityczny kontekst uroczystości, która stanowiła manifestację dążeń emancypacyjnych miasta, opierających się na podkreślaniu starożytności Cusco i jego bogatej tradycji imperialnej w okresie przedhiszpańskim.
The article concerns the royal proclamation ceremonies of Philip V and Ferdinand VI in Cusco (Peru), which took place on 8 January 1702 and 23 September 1747, respectively. The reconstruction of the ceremonies is based on three sources: the city chronicle written in the mid-18th century by Diego de Esquivel y Navia and two occasional prints containing descriptions of the festivities by Pedro José de Bermúdez (1702) and José Antonio Santander (1748). The article analyses the artistic setting associated with the ceremonies and, to some extent, reconstructs the appearance of the occasional architecture along with the paintings that decorated it. The iconographic programme at the time of Ferdinand VI’s proclamation reflected the social and political context of the celebration, which was a manifestation of the city’s emancipatory aspirations based on highlighting the history of Cusco and its rich imperial tradition in the pre-Hispanic era.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 155-174
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Edukacja artystyczna na Ukrainie w kontekście dynamicznych zmian współczesnej cywilizacji
Art Education in Ukraine in the Context of Dynamic Changes of Modern Civilization

Autorzy:

CHYŻNA, Olga
ANDRUSZKIEWICZ, Fabian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/456047.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski

Tematy:

System
rozwój i rozwój osobowości
własna sztuka i pedagogiczne kształcenie
samoorganizacja
modernizacja szkolnictwa artystycznego
the system
developing and a self-developing personality
art and pedagogical training
self-organization
modernization of art education

Opis:

W artykule analizuje się rozwój edukacji artystycznej w obrębie noosferogenezy. Uzasadniono znaczenie orientacji noosferycznej całego systemu edukacji artystycznej polegającej na formowaniu świadomości opartej na wiedzy noosferycznej i światopoglądzie noosferycznym. Osiągnięcie integracji edukacji artystycznej ze współczesnym globalnym światem informacyjnym wymaga włączenia przyszłych nauczycieli dyscyplin artystycznych w metasystem działalności artystyczno-pedagogicznej, który mimo swej dynamiczności posiada pewną strukturę i organizację, pozwala orientować się w procesie samorozwoju, dodając mu własne ukierunkowanie.
In clause the scientific essence of modernization of art and pedagogical education is considered. The system of a self-developing personality should be included in the open, dynamic dissipative metasystem of art and pedagogical process. The development of future teacher’s creative potential is analyzed on the basis of synergetic approaches to teaching art subjects in vocational training.

Źródło:

Edukacja-Technika-Informatyka; 2015, 6, 4; 80-84
2080-9069

Pojawia się w:

Edukacja-Technika-Informatyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce