Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "racjonalność instrumentalna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Idea społecznej odpowiedzialności biznesu w kontekście racjonalności instrumentalnej i koherencyjnej
The idea of corporate social responsibility regarding instrumental and coherent models of rationality
Autorzy:
Litwiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694076.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporate social responsibility
instrumental rationality
coherent rationality
społeczna odpowiedzialność biznesu
racjonalność instrumentalna
racjonalność koherencyjna
Opis:
The growing competition among enterprises makes them realise two basic values: economic (profit maximisation) and social (satisfying of stakeholders’ needs). The idea of Corporate Social Responsibility (CSR) is also spreading. However, not all organisations that engage in such activities do this selflessly. The aim of the article is to verify the assumption that the activity in CSR is often instrumental. To achieve this goal the author carried out a complex analysis of the literature and in the activity of companies that engage in the social sphere. The deliberations were based on two models of rationality: instrumental and coherent. The results indicate that CSR instrumentalisation is an expression of tendency, observed in western culture, that regards the increase in instrumental rationality at the expense of a coherent model. The consequence is a gradual termination of development opportunities in the western civilisation.
Idea społecznej odpowiedzialności biznesu zyskuje współcześnie coraz większą popularność. Wskazuje się jednak, że nie wszystkie organizacje, których działania wpisują się w ten nurt, kierują się chęcią realizacji wartości społecznej w sposób bezinteresowny. Dlatego też autor opracowania podejmuje problem prawdziwych motywacji przedsiębiorstw, które promują się jako społecznie odpowiedzialne. Celem artykułu jest uzasadnienie tezy, że działania w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu są w coraz większym stopniu instrumentalizowane. Osiągnięciu celu opracowania służy analiza literatury przedmiotu oraz przegląd badań odnoszących się do działań społecznie zaangażowanych współczesnych przedsiębiorstw. Rozważania zostały przy tym osadzone w kontekście dwóch modeli racjonalności: instrumentalnego i koherencyjnego. Wyniki przeprowadzonej analizy wskazują, że instrumentalizacja idei CSR (ang. corporate social responsiblity) stanowi coraz częstsze zjawisko. W kontekście stosowania idei CSR jest to równoznaczne z jej porzuceniem ze względu na zmniejszenie jej skuteczności jako narzędzia budowy przewagi konkurencyjnej (z uwagi na coraz częstsze wykorzystanie).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 3; 205-212
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lifelong learning i poradoznawstwo w perspektywie krytycznej: pedagogie konformizmu i rządomyślności
Lifelong Learning and Counselling as Pedagogies of Conformism and Governmentality – a Critical Look
Autorzy:
Kruszelnicki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141282.pdf
Data publikacji:
2015-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
całożyciowe uczenie się
andragogika
poradnictwo
pedagogika krytyczna
neoliberalizm
racjonalność instrumentalna
lifelong learning
andragogy
counselling
critical pedagogy
neoliberalism
instrumental rationality
Opis:
Kształcenie ustawiczne, wraz z wyrosłą na jego gruncie ideą całożyciowego uczenia się, podziela dziś los każdego innego podsystemu oświaty: w coraz większym stopniu zagarniane jest przez dominującą ideologię neoliberalną, która w uczeniu się dostrzega narzędzie rozwoju ekonomicznego, otwierającego drogę do konsumpcyjnego uczestnictwa w gospodarce. Warunkiem wstępnym tego uczestnictwa jest akceptacja – dostosowywanie się do istniejącego porządku rzeczy. W artykule tym rozpatruję dyskurs całożyciowego uczenia się i poradoznawstwa z punktu widzenia udziału, jaki bierze on we wzmacnianiu i w reprodukowaniu neoliberalnej filozofii edukacji. Na przykładach wypowiedzi wybranych badaczy pokazuję obecność w ramach andragogicznej i poradoznawczej refleksji nad edukacją aksjologicznej i interpretacyjnej perspektywy racjonalności instrumentalnej. Nieświadome przyjmowanie tej perspektywy przez badaczy jest powodem charakterystycznego dla nich braku krytycznej postawy wobec przedrozumienia pochodzącego z ich własnego społecznego otoczenia, ostatecznie zaś nadaje ściśle konformistyczny charakter postulowanym przez nich oddziaływaniom edukacyjnym.
The pedagogical idea of lifelong learning is currently partaking the lamentable fate of all the other sub-systems of education: it is increasingly being subsumed under the neoliberal ideology of market fundamentalism which sees learning as a vehicle to economic progress and to consumptionist participation in the economy and thus strips learning it of its public, ethical and emancipatory significance. The main precondition of this participation is, simply, acceptance – the individual’s ability to conform to the existing state of things. In my paper, I use Foucault’s critical concepts of discourse, knowledge/power and bio-power to analyze the mainstream discourses of lifelong learning and counseling and to illuminate the part they play in reinforcing and reproducing the neoliberal philosophy of education: a philosophy of social conformism and “governmentality”. I demonstrate within the andragogical and “counsellogical” reflection on education the overwhelming presence of instrumental rationality, rampant both in its axiological and interpretive assumptions. I further argue that adopting such a perspective makes educators characteristically uncritical of pre-understandings originating in their own social environment and thus governing their thought, and ultimately renders their pedagogies a grossly conformist, antiintellectual, let alone anti-pedagogical enterprise.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2015, 18, 1(69); 21-43
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Racjonalność komunikacyjna jako podstawa legitymizacji good governance
Communicative rationality as the basis for the legitimacy of good governance
Autorzy:
Żak, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531486.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
good governance
sieci
legitymizacja
racjonalność instrumentalna
racjonalność komunikacyjna
uniwersalna pragmatyka
transcendentalna pragmatyka
networks
legitimacy
instrumental rationality
communicative rationality
universal pragmatics
transcendental pragmatics
Opis:
Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że koncepcja governance, oparta na teoretycznym opisie i metodologii z zakresu nauk o organizacji, nauki administracji i zarządzania publicznego, posiada wymiar kognitywny, odwołujący się do praktycznego (moralnego) rozumowania jednostek. Dzięki podporządkowaniu konkretnych strategii działań zbiorowych racjonalności komunikacyjnej, w zależności od kontekstu normatywnego, różne sposoby zarządzania sektorami mogą być dobierane przez agencje administracji publicznej do określonej dziedziny stosunków społecznych, ze względu na racjonalny konsensus zawarty pomiędzy interesariuszami a tzw. depozytariuszami prawa, przez co rozumie się podmioty decydujące o prawie. Artykuł ukazuje zastosowanie teorii etyki dyskursu w postaci uniwersalnej pragmatyki J. Habermasa oraz transcendentalnej pragmatyki K-O. Apla w sferze eksplikacji oraz uzasadnienia modelu good governance.
The main aim of this paper is to demonstrate that the concept of good governance, based on the theoretical description and methodology of the sciences of organization, public management and economy, auxiliary extending to other reconstructive sciences (political science, sociology, psychology), has the cognitive dimension, referring to the practical reasoning of individuals. Through subjection of specific strategies to the communicative rationality, depending on the normative context, the different ways of public sector management may be selected by the public agencies to a specific area of social relations. This choice is made based on the rational consensus, concluded between the stakeholders and the so-called depositary of the law, by which is meant the professionals associated with the performance of the public service: the politicians, the lawyers and the law-applying officials. The article shows the application of the theory of the communicative ethics: the universal pragmatics of J. Habermas and the transcendental pragmatics of K.-O. Apel in order to explain and justify good governance model.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2017, 2(15); 98-114
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Positivism Social Source Thesis and Metaphysical Grounding: Employing Metaphysical Grounding based on Metaphysical Laws
Pozytywistycznoprawna teza o społecznych źródłach prawa i metafizyczne ugruntowanie. Zastosowanie metafizycznego ugruntowania opartego na prawach metafizycznych
Autorzy:
Mazurkiewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531554.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
social source thesis
legal facts
metaphysical grounding
metaphysical laws
instrumental rationality
teza o społecznych źródłach prawa
fakty prawne
metafizyczne ugruntowanie
prawa metafizyczne
racjonalność instrumentalna
Opis:
The core of legal positivism is the so-called social source thesis, which claims that legal facts are determined only by social facts. I examine an interpretation of this thesis that uses metaphysical grounding as an exact relation between legal facts and social facts. I argue that the current interpretation of the social source thesis in terms of metaphysical grounding has significant drawbacks that stem from it being based on the view that metaphysical grounding is a primitive relation. For that reason, the current interpretation is unintelligible and poses problems with explaining the normativity of legal facts. I present two other views on metaphysical grounding: that it holds due to essences of facts and that it holds due to metaphysical laws. I apply the notion that metaphysical grounding holds due to metaphysical laws and argue that in the case of grounding of legal facts in social facts, this metaphysical law is constituted by instrumental rationality. It provides intelligibility to this grounding relation, is able to explain the normative character of legal facts, and is compatible with the general form of explanation.
Rdzeniem pozytywizmu prawnego jest tzw. teza o społecznych źródłach prawa, która stanowi, że fakty prawne są zdeterminowane jedynie przez fakty społeczne. W niniejszym artykule badam interpretację tej tezy, która korzysta z relacji metafizycznego ugruntowania jako dokładnej relacji zachodzącej pomiędzy faktami prawnymi a faktami społecznymi. Twierdzę, że dotychczasowa interpretacja tezy o społecznych źródłach prawa korzystająca z relacji metafizycznego ugruntowania posiada znaczące wady z powodu bycia opartą na poglądzie, że metafizyczne ugruntowanie jest relacją pierwotną. Z tego względu, obecna interpretacja jest nieprzejrzysta i ma problem z wyjaśnieniem normatywności faktów prawnych. Przedstawiam dwa inne poglądy na metafizyczne ugruntowanie: że zachodzi ze względu na istoty faktów oraz, że zachodzi ze względu na prawa metafizyczne. Korzystam z ujęcia metafizycznego ugruntowania zachodzącego ze względu na prawa metafizyczne i argumentuję, że dla sytuacji ugruntowania faktów prawnych w faktach społecznych tym metafizycznym ugruntowaniem jest racjonalność instrumentalna. Dostarcza to przejrzystości dla tej relacji ugruntowania, jest w stanie wyjaśnić normatywny charakter faktów prawnych oraz jest spójna z ogólną formą wyjaśnienia.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 2(20); 5-19
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia jako dydaktyka, dydaktyka jako filozofia. Od racjonalności instrumentalnej do „oświecenia”?
Autorzy:
Wieczerzyński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600632.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
instrumental rationality
involved reason
Socratic method
critical theory
philosophical didactics
meta-knowledge
racjonalność instrumentalna
rozum zaangażowany
podejście sokratejskie
edukacja sokratejska
teoria krytyczna
dydaktyka filozoficzna
metapoznanie
Opis:
The aim of this article is to look at philosophy as a didactic practice in which didactic is seen as critique. Both are immanent to philosophical reflection as a whole. I would like to start with an analysis whether the structure of philosophical thought determines the didactic results (e.g. the Socratic method, philosophy as linguistic competence) and using critical theory I will analyze the possible ways of overcoming instrumental rationality. I will mainly contribute to the works of M. C. Nussbaum. I will then look at the relations between theory and practice, between instrumental and involved, between subjective and objective reason with contributions to M. Horkheimer and T. W. Adorno. The case to consider would be whether teaching philosophy should remain a shallow discipline with only historical approach or can it be presented as a problem-solving device thanks to introducing critical thought. Can it be a remedy to the enlightenment that results in a goal – oriented formal rationality?
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2017, 36 (1)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Violence to Terror: Beyond Instrumental Violence in Hannah Arendt´s Political Thought
Od przemocy do terroru: wyjście poza ideę przemocy jako narzędzia w myśli politycznej Hanny Arendt
Autorzy:
Varela, Manograsso Agustina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540704.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Hannah Arendt
violence
means
end
instruments
instrumental rationality
terror
overwhelming
dispensability
przemoc
środki
cele
instrumenty
instrumentalna racjonalność
totalny
zbędność
Opis:
Hannah Arendt, victim and witness of totalitarian violence, confronted the glorification of violence with her philosophical and political theory. However, she was not a pacifist, because she was aware that “under certain circumstances violence is the only way to set the scales of justice right again” [Arendt, 1970, p. 64]. This ambivalence reveals the boundless character of violence in any attempt to conceptualize it. When she defines violence, she does it in instrumental terms in two complementary ways: violence requires instruments, and it is instrumental in itself. Meansend rationality crosses the phenomenon of violence, and this is why the question about decency of means appears to be essential. However, Arendt knew that the own dynamic of violence tends to go beyond its own limits in which it would remain enclosed. This paper aims to recover those tools provided by her work to analyze the overwhelming and generative character of violence which, abandoned to its own logic, loses the distinction between means and aims. This is a type of violence that it is not a means, but an end in itself, and, in Arendtian terms, is no more instrumental violence because it turns into “total terror”: an indiscriminate violence which becomes its own purpose.
Hannah Arendt, ofiara i świadek totalitarnej przemocy, skonfrontowała gloryfikację przemocy z własnymi teoriami filozoficznymi i politycznymi. Nie była wszakże pacyfistką, mając świadomość, że “w pewnych okolicznościach przemoc jest jedyną metodą, która pozwala ponownie ustawić szalę sprawiedliwości we właściwym położeniu” [Arendt, 1970, p. 64]. Owa ambiwalencja ujawnia bezgraniczną naturę przemocy podczas wszelkich prób jej konceptualizacji. Arendt definiuje przemoc w kategoriach instrumentalnych na dwa dopełniające się sposoby: przemoc wymaga stosownych instrumentów i jest zarazem narzędziem sama w sobie. Skupiona jedynie na celu racjonalność wykracza poza zjawisko przemocy, prowokując zasadne pytanie o moralnoć stosowanych dla osiągnięcia celu środków. Arendt wiedziała jednakże, że naturalna dynamika przemocy oznacza przekraczanie przypisanych jej ograniczeń. Niniejszy artykuł jest próbą ponownego wykorzystania narzędzi zdefiniowanych w dziełach Arendt do analizy totalnego, a zarazem twórczego charakteru przemocy, która, poddana wyłącznie działaniu mechanizmów własnej logiki, traci zdolność rozróżnienia środków i celów. Ten typ przemocy nie jest środkiem, lecz celem samym w sobie i, wedle rozumienia Arendt, przestaje być instrumentalną przemocą, zmieniając się w “totalny terror” – bezrefleksyjną przemoc, której celem staje się ona sama.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 5; 29-38
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy moralne jako konstytutywny element badania naukowego
Moral Judgements as a Constitutive Element of Scientific Research
Autorzy:
Lekka-Kowalik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016191.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ideał nauki wolnej od wartości
nauka jako działanie
struktura badania naukowego
sądy wartościujące
nauki czyste i stosowane
sądy moralne
racjonalność praktyczna i instrumentalna
ideal of value-free science
science as activity
structure of scientific research
value judgements
basic and applied sciences
moral judgements
practical and instrumental rationality
Opis:
The paper aims at answering the question of whether scientists qua scientists pass moral judgements. My answer is: “yes”. I claim that moral judgements are necessary for advancing science and that they may even belong to the content of science. This fact threatens neither rationality nor objectivity of science. On the contrary − pretending that science is morally neutral distorts it. I develop two arguments for my theses. First, against the background of the ideal of value-free science I show that value-judgements are constitutive for science. This ideal is not tenable when we consider science as human activity. By analyzing cases of research I then show that in applied sciences both methodological and moral judgements are necessary for any successful inquiry. The structure of scientific research allows me to extend this claim to science in general. Secondly, by considering science as governed by practical − not instrumental − rationality I show that moral judgements, which evaluate actions constitutive of any research as “permissible”, have their source in this rationality. Without them rationality, freedom, and autonomy of science are endangered.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 91-115
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies