The aim of this article is to look at philosophy as a didactic practice in
which didactic is seen as critique. Both are immanent to philosophical
reflection as a whole. I would like to start with an analysis whether the
structure of philosophical thought determines the didactic results (e.g.
the Socratic method, philosophy as linguistic competence) and using
critical theory I will analyze the possible ways of overcoming
instrumental rationality. I will mainly contribute to the works of M. C.
Nussbaum. I will then look at the relations between theory and practice,
between instrumental and involved, between subjective and objective
reason with contributions to M. Horkheimer and T. W. Adorno. The case
to consider would be whether teaching philosophy should remain a
shallow discipline with only historical approach or can it be presented
as a problem-solving device thanks to introducing critical thought. Can it
be a remedy to the enlightenment that results in a goal – oriented formal
rationality?
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00