Wszystkie pola: politics and music - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Singing in the singular: aesthetic and policy of a romantic voice
Autorzy:: Wojda, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/605916.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: music and politics, voice, music and literature, 19th Century, Romanticism
Opis:: Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch und Französisch
The article proposes a reflection concerning the connections between the voice representations or vocal practices, worked out towards the end of the Enlightenment period and in the first decades of the 19th century in the French cultural area, and the birth of the socio-economic system characteristic of the bourgeois society. The paper focuses, in particular, on political presuppositions – in the Aristotelian sense of the word « political » – on which all the uses of voice, both spoken and sung, are based. The objective of the study is to understand the status of voice and singing in the process of creation of a modern anthropology.
L’article propose une réflexion sur les rapports entre les représentations et les pratiques vocales qui s’élaborent entre le crépuscule des Lumières et les premières décennies du XIXe siècle dans l’espace culturel français et l’émergence d’un système socio-socioéconomique spécifique de la société bourgeoise. Nous nous interrogeons en particulier sur l’ensemble des présupposés politiques, au sens aristotélicien du terme, sur lesquels repose tout usage de la voix, qu’elle soit parlée ou chantée. L’objectif de notre étude est celui de comprendre le statut de la voix et du chant dans le processus de l’émergence d’une anthropologie moderne.
Źródło:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2019, 43, 1
0137-4699
Pojawia się w:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: At the Intersection of Musical Culture and Historical Legacy: Feminist Musicology in Poland
Pomiędzy kulturą muzyczną a dziedzictwem historycznym: muzykologia feministyczna w Polsce
Autorzy:: Beszterda, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/514053.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:: Feminist musicology
Polish musicology
women composers
communist regimes
politics and music
gender
Grażyna Bacewicz
muzykologia feministyczna
muzykologia w Polsce
kobiety-kompozytorki
komunizm
muzyka i polityka
Opis:: In Poland, feminist perspectives in the field of musicology are still not only very rare, but also hold a highly problematic status. Both an overview of relevant Polish literature and scholars’ experiences reveal a twosided problem within Polish feminist musicology, where there is on the one hand a great disregard for the study of intersections between sex, gender and music, and on the other hand a significant controversy over how to approach the subject once it is acknowledged. The challenges which today’s feminist musicology in Poland needs to confront, are connected with complex and very often ambivalent way in which classical music culture and the feminist discourse have been shaped since the beginning of the communist era (1945-1989). Reaching back to that period, various historical, political and social factors have influenced the study of women and gender in the contemporary Polish musicology. Three equally crucial issues are investigated in order to understand the status of feminist musicology in Poland: 1) the challenges Polish musicology has had to face due to the communist propaganda; 2) the way in which communist reality has shaped the attitude to feminism in the society; 3) the way in which history of Polish classical music is influenced by the figure of Grażyna Bacewicz. The essay characterizes each of these phenomena and presents how they may have contributed to the problematic status of feminist musicology in Poland nowadays.
Przyjmowanie perspektyw feministycznych w badaniach muzykologicznych nie tylko jest w Polsce nadal wielką rzadkością, ale też ma głęboko problematyczny status. Zarówno istniejące w Polsce prace naukowe, jak i doświadczenia badaczek i badaczy, ujawniają podwójny problem istniejący w polskiej muzykologii feministycznej: z jednej strony powiązaniom pomiędzy muzyką a płcią biologiczną i kulturową poświęca się niezwykle mało uwagi, a z drugiej strony, gdy temat już się pojawia, uchodzi za bardzo kontrowersyjny. Wyzwania, przed którymi stoi współczesna muzykologia feministyczna w Polsce, mają swoje źródło między innymi w złożonym i często bardzo ambiwalentnym sposobie, w jaki kultura muzyczna i dyskurs feministyczny w Polsce kształtowały się już w czasach PRL (1945-1989). Sięgając aż do okresu komunistycznego, można zaobserwować jak rozmaite czynniki historyczne, polityczne i socjologiczne wpłynęły na badania nad statusem kobiet i płcią we współczesnej polskiej muzykologii. W celu wyjaśnienia statusu muzykologii feministycznej w Polsce omówione zostały trzy istotne zagadnienia: 1) wpływ propagandy komunistycznej na polską muzykologię; 2) wpływ rzeczywistości komunistycznej na recepcję feminizmu w polskim społeczeństwie; 3) sposób, w jaki na historię polskiej muzyki wpłynęła postać Grażyny Bacewicz. Artykuł charakteryzuje każde z tych zagadnień i omawia, w jaki sposób każde z nich mogło przyczynić się do aktualnego stanu muzykologii feministycznej w Polsce.
Źródło:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 29-50
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Themes of politics and southern patriotism in country music lyrics
Autorzy:: Giersz, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052498.pdf
Data publikacji:: 2019-12-15
Wydawca:: Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: politics
patriotism
south
southerners
country music
country lyrics
Opis:: While analyzing a song we can concentrate on its three main aspects: how we look at the song, how we respond to the song and how we think about the story in the lyrics. A song is lyrics and music that illuminate a particular reality. We focus on places and people it mentions, on the sounds we hear, on the personal reactions to the lyrics, the music and the imagery it evokes. We often think about the artist and why he/she wrote a particular song and what it tells us about life in general. It refers to what David Fillingim says, that “music should not only entertain; it should make the world a better place” (2003: 93). Country music typically represents the epic – lyric opposition which is emphasized in cyclical songs and the “timelessness of (its) themes.” (Fox, 2004: 236–237). The timeless themes analyzed in this chapter were Southern patriotism, politics and religion. The imaginary moments of utopia, shared values and ideals, bring people together and keep them together, as well as the culture they grew up in does. Music creates community relationships, it works as a process of social bonding “for integration of individual selves, for imagining the possible, for explaining the actual and for flow.”(Turino, 2008: 181, 227). Through the lyrics of their songs, country musicians show how they perceive the world around them “to invoke an ironic, nostalgic, patriotic, sacred, polemical, frightening, and unstable image” (Fox, 2004: 76). They interpret and comment on the political reality they live in and share their opinions and personal experience with the listeners. Religion, as a cultural institution, is a sphere of musical practice. Musical techniques specific to country are used to pass the spiritual message to the recipients. Country fans like it because the songs explain complicated issues in simple words. Using colloquialisms, they stress out ordinary emotions and use simple narratives to tell stories their listeners can refer to. Country music is part of the Southern identity because of its bonding power. Songs about politics and Southern patriotism invite one to participate in the national discussion where everyone has the same right to comment on the issues. Country artists speak about difficult matters in a simple language. That is why their voice is so recognizable. The following paper synthesizes my research of the influence of the “voice” of country music in the construction of the Southern Identity through the ideals of the Imaginary South.
Źródło:: Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2019, 9; 129-149
2084-1302
Pojawia się w:: Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: MUSIC IN THE FIELD OF POLITICAL SCIENCE RESEARCH QUESTIONS AND TRENDS
Autorzy:: Massaka, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/594783.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: music
music and politics
theory of politics
sounds
democracy
Opis:: Research on relations between art and politics has its tradition. However, it mainly refers to literature, whose part, as far as its authors’ intentions are concerned, is of a political character, in a lesser degree – of a picture. Sound, especially if it is not linked to a text and/or a picture, is considerably more seldom analyzed from the point of view of its importance in politics. As long as a word and a picture happen to convey unequivocal political meaning, qualified as such by most recipients, sound cannot be obviously considered a political message. It is questionable whether music can convey any meaning in whatever sense. If one can manage to suppress this doubt, it will result in a question how to construe the senses conveyed through the medium of melodic – rhythmic structures. However, the findings in the field of widely understood humanities affirm that music serves as a creator’s message directed to both individual and collective receivers. Political science studies often bring up a matter of communication between authorities and the subjects (in authoritarian regimes), and also between representatives of a nation or people claiming their role and electorate (in democratic regimes). At the end of the 1960s, American and Canadian scientists made room for music, one of the most widespread communicators, i. a. in political sphere. At that time, interdisciplinary teams including American sociologists, political scientists, culture and media experts undertook.
Źródło:: Polish Political Science Yearbook; 2013, 42; 317-330
0208-7375
Pojawia się w:: Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Muzykalia w zbiorach Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
Musical sources survived in the Collection of the Auschwitz- -Birkenau State Museum
Autorzy:: Szczęśniak, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/514086.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:: KL Auschwitz-Birkenau,
musical sources,
Holocaust Music,
Music and Politics,
Auschwitz-Birkenau State Museum.
Opis:: The article presents the conclusion of the research conducted by the author in the collection of the State Museum of Auschwitz-Birkenau, former German Nazi concentration and extermination camp. The sources are fully featured and described for the first time. The article focuses on showing a complicated post-war history of the camp items connected with music (musical instruments, printings, manuscripts, handwritten copies of instrumental books), which are auxiliary sources to reconstruct the repertoire of chapels in KL Auschwitz-Birkenau. The main aim of the article is to also discuss the preserved repertoire. In the last chapter, the author presents a short characteristics of original works composed by musicians and composers in slavery with a short analysis of all of them. Presented musical printings are a reflection of tastes of the German public in the 1930s as well as an example of ridiculous anthropological establishments of Nazi music scientists and no ability to implement it on listeners practice. In addition, the work contains annexes: musical instruments, original works composed during camp existence, and musical printings – a list of music materials which survived in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum.
Źródło:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32); 125-175
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Musical Sources Survived in the Collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum1
Autorzy:: Szczęśniak, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/514008.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:: KL Auschwitz-Birkenau
musical sources
Holocaust Music
Music and Politics
Auschwitz-Birkenau State Museum
Opis:: The article presents the conclusions of the research conducted by the author in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum, former German Nazi concentration and extermination camp. The sources are fully featured and described for the first time. The article focuses on showing a complicated post-war history of the items connected with music (musical instruments, printings, manuscripts, handwritten copies of instrumental books), which are auxiliary sources to reconstruct the repertoire of chapels in KL Auschwitz-Birkenau. The main aim of the article is also to discuss the preserved repertoire. In the last chapter, the author presents a short characteristics of original works composed by musicians and composers in slavery with a short analysis of all of them. Presented musical printings are a reflection of tastes of the German public in the 1930s as well as an example of ridiculous anthropological establishments of Nazi music scientists and the lack of ability to implement it on listeners practice. In addition, the work contains annexes: musical instruments, original works composed during camp existence, and musical printings—a list of music materials which survived in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum.
Źródło:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32) Eng; 125-173
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: O historii Opery Robotniczej w Krakowie (1954–1957)
On the History of Kraków Workers’ Opera (1954–1957)
Autorzy:: Wieczorek, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328088.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Opera Robotnicza
Stanisław Drabik
Nowa Huta
muzyka i polityka
Halka
Stanisław Moniuszko
Workers' Opera
music and politics
Opis:: Stanisław Drabik był pomysłodawcą i organizatorem dwóch specyficznych placówek operowych, których historia przez wiele lat pozostawała zapomniana. W latach 1947–1949 we Wrocławiu prowadził Operę Robotniczą, która przygotowała w 1948 wystawienie opery Flis Stanisława Moniuszki. Do pomysłu tego powrócił w 1954 roku w Krakowie, gdzie działała pod jego kierownictwem druga placówka tego rodzaju. Po dwóch latach prób w lipcu 1956 roku krakowska Opera Robotnicza przedstawiła inscenizację Halki Stanisława Moniuszki na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego. Oficjalnie zespół miał składać się z utalentowanych muzycznie robotników Kombinatu Metalurgicznego w Nowej Hucie, jednak rzeczywisty skład zespołu znacznie odbiegał od tych deklaracji. Finalnym celem działań Drabika było zorganizowanie w Krakowie i kierowanie operą zawodową, a nawiązanie do haseł stalinowskiej propagandy o upowszechnianiu sztuki wśród robotników miały mu pomóc uzyskać finansowe i administracyjne wsparcie instytucji państwowych dla jego planów. Przemiany polityczne polskiego Października, destalinizacja i odwilż w życiu artystycznym skutecznie przekreśliła te plany. Opera Robotnicza straciła dyskursywny i instytucjonalny parasol ochronny. Premiera Halki została bardzo negatywnie przyjęta przez krytyków – pisano o profanacji narodowej opery, fatalnym poziomie aktorskim i muzycznym przedstawienia oraz o nadużyciach finansowych. Część z tych krytyk została jednak sformułowana przez przedstawicieli konkurencyjnej wobec Drabika instytucji walczącej o powstanie zawodowej opery w Krakowie. Podjęta przez ponad rok po premierze walka zespołu i Stanisława Drabika o utrzymanie placówki nie zakończyła się powodzeniem, a Opera Robotnicza popadła w całkowite zapomnienie.
Stanisław Drabik initiated and organised two unique opera companies, which later sank for many years into oblivion. In 1947–1949 Drabik ran the Workers’ Opera in Wrocław, which prepared a production of Stanisław Moniuszko’s The Raftsman in 1948. He returned to this idea in 1954 in Kraków, where a second opera house of this kind was set up under his direction. Following two years of rehearsals, in July 1956 Kraków’s Workers’ Opera staged Stanisław Moniuszko’s Halka at the Juliusz Słowacki Theatre. Officially the cast was to consist of musically gifted workers from Nowa Huta’s steelworks, but its actual make-up proved far removed from such declarations. Drabik’s ultimate aim was to organise and direct a professional Cracow-based opera. He took advantage of the Stalinist propagandist call to disseminate art among workers in order to obtain funding and organisational support for his project from state institutions. The political transformations following the Polish October (1956), de-Stalinisation and the political thaw in the artistic scene effectively thwarted his plans. The Workers’ Opera lost its discursive and institutional protective umbrella. The premiere of Halka was very badly received by critics, who wrote about the profanation of a national opera, about extremely poor level of music performance and acting, as well as misappropriation of funds. Part of this criticism came from Drabik’s competitors, who, like him, strove to set up a professional opera in Kraków. The crew and director’s struggle to save their opera company, which started more than a year after the premiere, failed, and the Workers’ Opera fell into complete oblivion.
Źródło:: Muzyka; 2020, 65, 3; 69-94
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ku alternatywnej historii scenicznej «Halki» Stanisława Moniuszki: O przedstawieniu «Halki» Opery Robotniczej w Krakowie (1956)
Towards an Alternative Stage History of Stanislaw Moniuszko’s «Halka»: The Performance of «Halka» by the Workers’s Opera in Kraków (1956)
Autorzy:: Wieczorek, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47019822.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Stanisław Moniuszko
«Halka»
Stanisław Drabik
socrealizm
Opera Robotnicza
muzyka i polityka
socialist realism
Workers’ Opera
music and politics
Opis:: Punktem wyjścia dla artykułu jest postulat dokonania rewizji w historii scenicznej Halki Stanisława Moniuszki poprzez uwzględnienie w jej historiografii również kryteriów społecznych i politycznych, a zatem szerszych niż dotychczasowe – artystyczne i patriotyczne. Dla zilustrowania i wsparcia tego postulatu przypomniano trzy skrajnie różne i zapomniane realizacje Halki z lat 1944–1956: z okupowanego Krakowa, ze zrujnowanego Wrocławia i jeszcze jedną z Krakowa, tym razem z ostatnich miesięcy stalinizmu. To ostatnie przedstawienie, przygotowane przez Operę Robotniczą w Krakowie w lipcu 1956, zostało przedstawione szczegółowo. Inicjatorem instytucji, a także autorem inscenizacji był Stanisław Drabik. W artykule omówiono jego koncepcję reżyserską, relację do słynnych inscenizacji Halki autorstwa Leona Schillera oraz odbiór spektaklu przez krytyków.
This article takes as its starting point the postulate that the stage history of Stanisław Moniuszko’s opera Halka should be revised to include in its historiography also social and political criteria, going beyond the previously adopted artistic and patriotic ones. To illustrate and support this postulate, three radically different forgotten stagings of Halka from the period 1944–1956 are recalled: in the Nazi-occupied Kraków, in the ruined Wrocław, and another one in Kraków, during the final months of Stalinism. This last-named performance, prepared by the Workers’ Opera in Kraków in July 1956, is presented in detail. It was directed by Stanisław Drabik, the initiator of the Workers’ Opera. The article discusses his concept of the staging, its the relation to the famous performances of Halka directed by Leon Schiller, and its critical reception.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 3; 149-164
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Bunt kobiet w polskiej muzyce tradycyjnej i folkowej
Autorzy:: Małanicz-Przybylska, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2029481.pdf
Data publikacji:: 2021-05-07
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: traditional music
contemporary folk music
folklore
anthropology of music
feminism
Oskar Kolberg
music and politics
muzyka tradycyjna
folk
folklor
antropologia muzyki
feminizm
muzyka i polityka
Opis:: Punktem wyjścia moich rozważań jest założenie, że muzyka może ucieleśniać polityczne poglądy, porządkować ludzkie rozumienie społeczeństwa i świata oraz stawać się polityczną ekspresją. W artykule poddaję analizie wybrane teksty pieśni z etnograficznych zbiorów Oskara Kolberga i współczesne polskie utwory folkowe. Mają one wspólny temat, który określam mianem buntu kobiet. Staram się pokazać, że pewna myśl feministyczna łączy współczesne działania polskich kobiet z doświadczeniami naszych przodkiń. Na podstawie przeprowadzonych analiz stawiam tezę, że muzyka ma moc nie tylko kreowania, ale także zmieniania porządków społecznych, często staje się też politycznym głosem uciśnionych – tych, którym głos odebrano, może być orężem walki, ale także sposobem radzenia sobie z trudną rzeczywistością. W konsekwencji dochodzę do wniosku, że to złączenie muzyki z polityką jest wartością uniwersalną i ponadczasową.
My assumption is that music can embody political views, organise the human understanding of society and the world, as well as become a political expression, that it has the power to create as well as change social orders. Music often becomes the political voice of the oppressed, whose voice cannot be heard otherwise. Music can be treated as a weapon, but also as a way of dealing with difficult reality. Moreover, I am deeply convinced that this combination of music and politics is a universal, timeless value. To prove this hypothesis, I analysed selected traditional lyrics taken from the ethnographic collections of Oskar Kolberg and contemporary Polish folk songs. They all share a common theme that I have identified as women’s rebellion. My aim is to show that certain feminist ideas connect contemporary actions of Polish women with the experiences of their female ancestors.
Źródło:: Literatura Ludowa; 2021, 1; 55-71
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:: Literatura Ludowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Emigracyjne drogi Romana Palestra i Andrzeja Panufnika
Roman Palester and Andrzej Panufnik: Their Roads to Emigration
Autorzy:: Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807119.pdf
Data publikacji:: 2020-01-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Roman Palester
Andrzej Panufnik
kompozytorzy emigracyjni
twórcy emigracyjni
muzyka a polityka
muzyka polska za granicą
émigré composers
émigré artists
music and politics
Polish music abroad
Opis:: Po drugiej wojnie światowej spora grupa polskich kompozytorów postanowiła pozostać poza granicami kraju. W kolejnych latach dołączali do nich twórcy początkowo działający jeszcze w Polsce i próbujący znaleźć swe miejsce w ramach narzuconego systemu. W 1949 r. decyzję o pozostaniu na emigracji we Francji podjął Roman Palester (1907–1989), jeden z najważniejszych polskich kompozytorów okresu przedwojennego i pierwszych lat po wojnie. Wkrótce nawiązał współpracę z Radiem Wolna Europa w Monachium, gdzie przez wiele lat odpowiadał za emisję audycji kulturalnych. Kontynuował też pracę kompozytorską, tworząc dzieła o wysokich walorach artystycznych, dziś jednak niemal zupełnie zapomniane Inaczej ułożyły się losy Andrzeja Panufnika (1914–1991), który zdecydował się na nielegalny wyjazd z Polski dopiero w 1954 r. Osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie po trudnych pierwszych latach zdobywał stopniowo rosnące uznanie jako kompozytor i dyrygent. Jego utwory znajdują się dziś w repertuarze wielu znakomitych solistów i orkiestr na całym świecie, niemniej jednak — podobnie jak w przypadku Romana Palestra — wieloletni zakaz cenzury, obejmujący w Polsce zarówno wykonania muzyki, jak i wymienianie nazwisk obu kompozytorów w publikacjach, spowodował wciąż trudną do zapełnienia lukę w świadomości dotyczącej przynależności obu twórców do kultury muzycznej Polski XX wieku Dlaczego Roman Palester i Andrzej Panufnik w ogóle wybrali emigrację i jak ta decyzja zdeterminowała ich dalsze losy? Jak wpłynęła na postrzeganie obu twórców oraz obecność (bądź nieobecność) ich muzyki w polskim życiu kulturalnym ostatnich siedmiu dekad? Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
After the end of the Second World War, a large group of Polish composers decided to stay outside Poland. In the next few years this group was enlarged by other composers who had initially tried to make their lives in People’s Poland, searching for their own place within the framework of the imposed communist system. In 1949, Roman Palester (1909–1989), one of the most important Polish composers of the pre-war period and very active in the first years after the war, took the decision to remain in France. Soon afterwards he started working for Radio Free Europe in Munich, where he was responsible for preparing cultural programmes as the head of the cultural department. Simultaneously, he kept composing and managed to write many works of distinction. Unfortunately, his music today remains almost entirely forgotten. Andrzej Panufnik (1914–1991) took a quite a different road, deciding to leave Poland illegally in 1954. He settled in the United Kingdom, where after some extremely hard years he started to gain sustained recognition both as a composer and a conductor. His works are nowadays in the repertoire of many outstanding soloists and orchestras all over the world. However — as is also in the case with Roman Palester — the long-lasting censorship of his music and of any mention of his name in the Polish press meant that it was hard to consider him as part of 20th-century Polish musical culture. It is still difficult to bridge this gap. Why Roman Palester and Andrzej Panufnik decided to choose emigration and how this decision determined their lives henceforth? How did it influence the reception of both composers and the presence (or non-presence) of their music in Polish cultural life of the last seven decades? This article aims to answer these questions.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 155-175
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Muzyka rockowa a polityka w Polsce: Poetyka protestu i oporu w tekstach utworów rockowych
Rock music and politics in Poland: The poetics of protest and resistance in the lyrics of rock songs
Autorzy:: Ramet, Sabrina P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2200500.pdf
Data publikacji:: 2019-04
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: muzyka rockowa
muzyka alternatywna
Polska
transformacja
rock music
alternative music
Polska
transformation
Opis:: Polska scena rockowa i punkowa służyła przez dziesięciolecia jako medium wyrażania antysystemowych wartości. W latach 80. XX w., w czasie mrocznych dni stanu wojennego, grupy takie jak Manaam, Perfect, TSA i Brygada Kryzys szydziły i satyrycznie traktowały władze komunistyczne; ostatni z nich przestał grać w 1983 r., po wprowadzeniu stanu wojennego, ale został reaktywowany w 1990 r. Od czasu "wielkiego wybuchu" w 1989 r. zmienili się zarówno gracze związani z establishmentem, jak i natura opozycji rockowej. Zamiast komunizmu, obecnie kapitalizm jest postrzegany jako główne wyzwanie, przede wszystkim przez niektóre rockowe i punkowe zespoły. Polska scena muzyczna jest zatem miejscem występowania różnorodnych perspektyw ideologicznych i muzycznych. Wszystkie odzwierciedlają dylematy współczesnego polskiego społeczeństwa z jego nierównościami, wyzwaniami tożsamościowymi i polaryzacją.
The Polish rock and punk scene has served for decades as amedium for the expression of anti-establishment values. In the 1980s, during the dark days of martial law, groups such as Manaam, Perfect, TSA, and Brygada Kryzys variously mocked and satirised the communist authorities. Kryzys stopped playing in 1983 rather than work under the conditions of martial law, but was resurrected in 1990. Since the “big bang” of 1989, both the groups dominating the establishment and the nature of rock opposition have changed. Instead of communism, it is capitalism which is now seen by some rock and especially punk bands as “the enemy”. The Polish music scene has witnessed avariety of perspectives. They all reflect the dilemmas of modern Polish society with its inequalities, identity threats and polarisation.
Źródło:: Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2018, 13; 109-139
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:: Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Jim Samson, Music in the Balkans, Leiden 2013 Brill (= Balkan Studies Library 8), ss. 729. ISBN 978-90-04-25037-6
Autorzy:: Guzy-Pasiak, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408910.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: muzyka Bałkanów
historia Bałkanów
muzyka ludowa
muzyka narodowa
muzyka i polityka
Europa Południowo-Wschodnia
music of Balkans
history of Balkans
folk music
national music
music and politics
South-Eastern Europe
Źródło:: Muzyka; 2018, 63, 1; 121-125
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Art Attractive for the Masses or Fetters of the Artistic Freedom? Elements of Folklore in the Music of Polish Socialist Realism
Sztuka dla mas czy pragnienie artystycznej wolności? Elementy folkloru w muzyce polskiego socrealizmu
Autorzy:: Krzymowska-Szacoń, Kinga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040362.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: folklor
muzyka ludowa
muzyka polska
polska muzyka współczesna
kompozytorzy polscy
socrealizm
socrealizm w muzyce
muzyka i polityka
folklore
folk music
Polish music
Polish contemporary music
Polish composers
socialist realism
socialist realism in music
music and politics
Opis:: Estetyka socrealizmu, narzucona polskim kompozytorom po konferencji w Łagowie Lubuskim (1949 r.), nigdy nie została precyzyjnie zdefiniowana. Jednym z promowanych elementów twórczości artystycznej, obok prostoty wypowiedzi, była inspiracja ludowa. Paradoksalnie, sposób ujęcia folkloru mógł oznaczać zarówno kompromis wobec presji ideologicznej, jak i potwierdzenie suwerenności artysty, który odwołując się do narodowej tradycji, twórczo ją kontynuował. Polscy kompozytorzy, wśród których przeważała postawa unikowa, chętnie z owego neutralnego źródła inspiracji korzystali, ze względów politycznych przełom lat 40. i 50. był więc w polskiej muzyce czasem licznych stylizacji folklorystycznych. W artykule podjęto próbę podsumowania stosunku wybranych kompozytorów do muzyki ludowej jako źródła inspiracji oraz do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej czasów polskiego socrealizmu. Wyróżniono cztery podstawowe kategorie obecności nurtu folklorystycznego: jako etapu twórczości (u W. Lutosławskiego, A. Panufnika i G. Bacewicz), jako kontynuacji międzywojennej idei upowszechnienia muzyki narodowej (jak to miało miejsce w twórczości S. Wiechowicza czy B. Woytowicza), jako rodzaju kompromisu, czynnika odsuwającego groźbę oskarżenia o formalizm, jak w przypadku P. Perkowskiego, K. Serockiego i całej „Grupy 49” oraz – w najbardziej ogołoconej formie – jako narzędzia propagandy, szybko i chętnie zapomnianego wraz z nadejściem nowych prądów artystycznych.
The aesthetic of socialist realism, which was imposed on Polish composers after the conference in Łagów Lubuski (1949), has never been precisely defined. One of the recommended elements of creative activity—apart from intelligibility of musical language—was folk inspiration. Paradoxically, the way the folklore was seized could mean both the compromise with the ideological pressure and confirmation of the artist’s sovereignty (when the artist creatively continued national tradition). Polish composers chose this neutral source of inspiration willingly. Therefore, the turn of the 40s and 50s was the time of multitudinous folkloristic stylizations in Polish music. The purpose of this paper is to recapitulate the attitude of chosen Polish composers to folk music as the source of inspiration, as well as to a general socio-political situation during the Polish socialist realism. Resuming briefly the subject matter of folklore in the Polish socialist realism four categories might be distinguished: it could be a phase of evolution of musical language (in the works of W. Lutosławski, A. Panufnik and G. Bacewicz), a continuation of pre-war idea of popularization of national music (S. Wiechowicz or B. Woytowicz) or a sort of compromise and a factor which was able to withdraw the accusations of formalism, as in the case of Perkowski, Serocki and all the 49’Group. Finally, in its most barest form, folklore was just an instrument of propaganda, quickly and willingly forgotten after the arrival of new artistic trends in 1956.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 69-87
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: EBERHARD PREUßNER I JEGO WYOBRAŻENIA O ZWIĄZKACH MIĘDZY PEDAGOGIKĄ MUZYCZNĄ I PIELĘGNOWANIEM POWSZECHNEGO ŻYCIA MUZYCZNEGO
EBERHARD PREUßNER’S IDEAS CONCERNING THE RELATIONS BETWEEN MUSIC PEDAGOGY AND THE CULTIVATION OF THE GENERAL MUSICAL LIFE
Autorzy:: Richter, Christoph
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/566369.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:: Eberhard Preußner
Leo Kestenberg
Die Musikpflege
wychowanie muzyczne
chór amatorski
amator muzyki
polityka muzyczna
music education
amateur choir
amateur muscian
music politics
Opis:: Since the 1930s, Słupsk-born Eberhard Preußner (1899-1964), who would later become president of the Akademie Mozarteum Salzburg, had been ranking among Leo Kestenberg’s (1882-1962) most important colleagues. From 1930 to 1943 he was the editor of the periodical “Die Musikpflege” which was changed into an official institution following the Enabling Act of 1933. This article systematically and critically pursues the question if and how this periodical, for which Preußner had been able to recruit numerous competent and high-profile authors, has contributed to supporting Kestenberg’s concept of a music-reform in its first three year’s issues before his compulsory retirement and emigration.
Źródło:: Ars inter Culturas; 2015, 4; 31-42
2083-1226
Pojawia się w:: Ars inter Culturas
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Rock i polityka w PRL-u. Historia trudnej znajomości
Rock and Politics in the People’s Republic of Poland
Autorzy:: Idzikowska-Czubaj, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488065.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:: rock-music
People's Republic of Poland
muzyka rockowa
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Opis:: The combination of rock music and the regime policy of the Polish People's Republic is certainly a high-risk relationship and it can lead us to many different conclusions. Not obviously positive and desirable, but not only negative. This is specific nature of life in the Polish People's Republic: multi-dimensional and, therefore, often paradoxical and incomprehensible. Relations between rock and politics can be presented in at least three dimensions. First - it is important to consider how state policy affects the rock music, secondly - whether the rock also affect state policy, and thirdly – whether politics is present in the rock art as a subject, theme, and an object of interest. Most thoroughly was analyzed the first dimension: how the policy of the regime affected the rock music. State policy developed youth culture. On the other hand, we can observe many signs of spontaneous culture created by the youth. History of bigbeat in Polish People's Republic is a story of a specific game between the creators and the official cultural policy of the state. The rock music in Polish People's Republic occasionally was political. The texts of rock songs were highly politicized in the eighties, when rock musicians announced that: "no one believes politicians". Rock music in the eighties, especially in the state of war, in 1981-82, was a symbolic political protest.
Źródło:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2012, 1; 5-18
2299-890X
Pojawia się w:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: MUSIK – HUMANITÄT – ERZIEHUNG KARL HEINRICH EHRENFORTH ALS PÄDAGOGE, WISSENSCHAFTLER, THEOLOGE UND VERBANDSPOLITIKER
MUSIC – HUMANITY – EDUCATION KARL HEINRICH EHRENFORTH AS PEDAGOGUE, SCHOLAR, THEOLOGIAN AND AGENT OF ASSOCIATION POLITICS
Autorzy:: Gruhn, Wilfried
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/566409.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:: Hermeneutik
Horizontverschmelzung
Kulturanthropologie
Phänomenologie
dialogisches Verstehen
Lebensweltorientierung
didaktische Interpretation von Musik
hermeneutics
horizon mergence
cultural anthropology
phenomenology
dialogic understanding
life-world philosophy
didactic interpretation of music
Opis:: The main scientific and educational characteristics of Karl Heinrich Ehrenforth will be demonstrated based on his writings and political activities. Therefore, the article focuses on his philosophical foundation in cultural anthropology and phenomenology of life-world (lebensweltliche Phänomenologie). As a scholar and pedagogue he was always dedicated to the human (pupil) as well as the music. His thinking centered around the self-conception of music education based upon a bearing consensus about the fundamentals of cultural values in society. This attitude will be demonstrated by means of a brief analysis of his most influential publications such as the introduction and philosophical justification of the hermeneutic philosophy of understanding (Verstehen und Auslegen, 1971) and his seminal history book on music education (Geschichte der musikalischen Bildung, 2005) among others, and will be confirmed by his political involvement as president of the German Association of School Music (VDS) and his rootedness in Christian ethics. By this means, Ehrenforth appears as a scholar and educator who was grounded in humanistic intellectual history and became deeply influential on the after-war generation.
Źródło:: Ars inter Culturas; 2017, 6; 287-294
2083-1226
Pojawia się w:: Ars inter Culturas
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Genologia i polityka. Swoistość „Cudu, czyli krakowiaków i górali” w horyzoncie gatunków operowych końca XVIII stulecia
Genology and Politics. The Specific Qualities of ‘Cud, Czyli Krakowiacy i Górale’ in the Context of Late Eighteenth-Century Operatic Genres
Autorzy:: Chachulski, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26470640.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Cud, czyli Krakowiacy i Górale
Wojciech Bogusławski
Jan Stefani
muzyka polska
gatunki operowe
singspiel
opéra-comique
Dialogoper
The Miracle, or Cracovians and Highlanders
Polish music
operatic genres
Opis:: Dotychczasowe badania genologiczne opery Cud, czyli Krakowiacy i Górale ograniczały się zasadniczo do stwierdzenia pokrewieństwa utworu z singspielem bądź opera-comique, ze względu na obecność dialogów mówionych. Nowe spojrzenie wprowadził ostatnio Adam Tomasz Kukla, wskazując na szczegółowe cechy opery łączące ją zarówno z dwoma wymienionymi gatunkami jak i operą buffa. Artykuł niniejszy podejmuję próbę przekroczenia ograniczeń dotychczasowych rozpoznań poprzez wnikliwsze uwzględnienie historycznego kontekstu genologicznego opery. W tym ujęciu kluczowe stają się dwa aspekty dzieła wykraczające poza krąg gatunków operowych uprawianych w stanisławowskiej Warszawie. Przyjęcie metodologii badań nad operą dialogową (Dialogoper) wypracowanych Thomasa Betzwiesera pozwala uchwycić nowatorstwo dzieła w zakresie łączenia numerów muzycznych z tekstem mówionym, wykraczające poza dominujące w środowisku warszawskim wpływy wiedeńskiego singspielu i opery buffa oraz dotychczasowa polską oryginalną twórczość operową, zbliżające się zaś raczej do pewnych koncepcji francuskich. Istotnie nowatorska – i znajdująca podówczas pewne paralele jedynie w francuskiej twórczości operowej doby rewolucji – okazuje się także dramaturgia scen chóralnych opery, ściśle wpisująca się w fenomen opisany przez Jamesa Parakilasa formułą „chór jako reprezentacja polityczna”. Oba spostrzeżenia, ujęte w kontekście historycznych okoliczności prapremiery i horyzontu oczekiwań ówczesnej publiczności, dają się połączyć na płaszczyźnie całościowej interpretacji wiążącej gatunkową nowatorskość utworu z zamierzonym oddziaływaniem społeczno-politycznym, to jest apelem powstańczym połączonym z radykalnymi ideami egalitarnej redefinicji wspólnoty narodowej. Kluczową rolę odegrała zmiana znaczenia pierwiastka ludowości, wysuniętego z początku jako czynnik konstytuujący dramatyczno-estetyczną spójność spektaklu w duchu baletowo-chóralnego divertissement, potem jednak zreinterpretowanego poprzez polityczną emancypację chóralnego podmiotu zbiorowego.
Previous genological studies of the opera ‘Cud, czyli Krakowiacy i Górale’ (The Miracle, or Cracovians and Highlanders) have limited themselves essentially to pointing out affinities with the singspiel or the opéra-comique, on account of the presence of spoken dialogues. Adam Tomasz Kukla recently presented a new approach, indicating specific qualities which link this work both to those two genres and to opera buffa. This article represents an attempt to surmount the limitations of earlier studies by taking more thorough account of the historical-genological context behind the opera. Of key importance to this approach are two aspects of the work that transcend the operatic genres cultivated in Warsaw during the reign of King Stanislaus Augustus. By adopting the methodology elaborated by Thomas Betzwieser for research into the ‘dialogue opera’ (Dialogoper), we can bring out the innovation of this work in terms of linking musical numbers with spoken text, which goes beyond existing original Polish operatic output and the influence of the Viennese singspiel and opera buffa which held sway in Warsaw at that time, and brings ‘The Miracle’ closer to French operatic concepts. Also genuinely innovative, with some parallels only in Revolution-era French operatic output, is the dramatic construction of the opera’s choral scenes, which perfectly fits the formula described by James Parakilas: ‘the chorus as political representation’. These two observations, taken within the context of the historical circumstances surrounding the work’s premiere and the expectations of the audience at that time, can be brought together on the plane of an integral interpretation which links the work’s generic innovation to its intended social-political impact, namely, an appeal for insurrection, combined with radical ideas for an egalitarian redefinition of national community. A key role was played by a change in the understanding of the folk element, originally viewed as a determinant of the spectacle’s dramatic-aesthetic unity in the spirit of a ballet-choral divertissement, but later reinterpreted in terms of the political emancipation of the choral collective subject.
Źródło:: Muzyka; 2021, 66, 3; 117-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "politics and music" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język