Muzyka rockowa a polityka w Polsce: Poetyka protestu i oporu w tekstach utworów rockowych

Polska scena rockowa i punkowa służyła przez dziesięciolecia jako medium wyrażania antysystemowych wartości. W latach 80. XX w., w czasie mrocznych dni stanu wojennego, grupy takie jak Manaam, Perfect, TSA i Brygada Kryzys szydziły i satyrycznie traktowały władze komunistyczne; ostatni z nich przestał grać w 1983 r., po wprowadzeniu stanu wojennego, ale został reaktywowany w 1990 r. Od czasu "wielkiego wybuchu" w 1989 r. zmienili się zarówno gracze związani z establishmentem, jak i natura opozycji rockowej. Zamiast komunizmu, obecnie kapitalizm jest postrzegany jako główne wyzwanie, przede wszystkim przez niektóre rockowe i punkowe zespoły. Polska scena muzyczna jest zatem miejscem występowania różnorodnych perspektyw ideologicznych i muzycznych. Wszystkie odzwierciedlają dylematy współczesnego polskiego społeczeństwa z jego nierównościami, wyzwaniami tożsamościowymi i polaryzacją.

The Polish rock and punk scene has served for decades as amedium for the expression of anti-establishment values. In the 1980s, during the dark days of martial law, groups such as Manaam, Perfect, TSA, and Brygada Kryzys variously mocked and satirised the communist authorities. Kryzys stopped playing in 1983 rather than work under the conditions of martial law, but was resurrected in 1990. Since the “big bang” of 1989, both the groups dominating the establishment and the nature of rock opposition have changed. Instead of communism, it is capitalism which is now seen by some rock and especially punk bands as “the enemy”. The Polish music scene has witnessed avariety of perspectives. They all reflect the dilemmas of modern Polish society with its inequalities, identity threats and polarisation.