Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "photography and death" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Pomiędzy Erosem a Tanatosem. Susan Sontag/Annie Leibovitz
    Between the Eros and Thanatos. Susan Sontag/Annie Leibovitz
    Autorzy:
    Karczmarek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
    Tematy:
    śmierć
    choroba
    eros
    tanatos
    fotografia
    death
    thanatos
    photography
    disease
    Opis:
    Artykuł jest próbą przedstawienia relacji zachodzących w sferze praktyk codzienności, które odnoszą się do obszaru intymności. Punktem wyjścia jest analiza fotografii Annie Leibovitz zrobionych Susan Sontag w trakcie ostatnich lat jej życia, podczas których zmagała się z chorobą. Charakterystyczna jest tu obecność erosa i tanatosa, które determinowały zapośredniczone w obiektywie fotografa spojrzenie. To uwikłanie w pewną formę erotyzmu a jednocześnie wizualna transgresja, która może wywoływać kulturowy skandal.
    Article is an attempt of presenting set of relations in the area of everyday life practices connected with intimacy. Start point is an analyze of Ann Leibovitz’s photogtaphy of suffering because of cancer, Susan Sontag’s last days of life. Presence of Eros and Thanatos is very significant, this two qualities determined the way in which the (mediated by object glass) gaze is seen. This erotic value of the photograpfy entagled it into visual transgression which can be a source of cultural scandal.
    Źródło:
    Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 39-51
    1898-3901
    Pojawia się w:
    Tematy z Szewskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz i jego cień. O związkach fotografii, magii i śmierci w kontekście teorii Hansa Beltinga
    The Picture and Its Shadow. On Connections between Photography, Magic, and Death in the Context of Hans Belting’s Theory
    Autorzy:
    Żukowska, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181956.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Hans Belting
    fotografia
    obraz
    śmierć
    maska
    photography
    picture
    death
    mask
    Opis:
    Artykuł poświęcony został antropologicznemu znaczeniu fotografii i jej odniesieniom do innych mediów reprezentujących obraz człowieka. Fotografię, jak pisał Hans Belting, zwolennik koncepcji antropologicznego spojrzenia na sztukę, należy rozumieć jako nowy rodzaj maski pośmiertnej. Teoria rozumienia fotografii jako maski ma długą tradycję i została poświadczona w głównych tekstach programowych poświęconych sztuce fotografii (Benjamin, Sontag, Barthes). Perspektywa Beltinga pozwala jednak na wyodrębnienie ukrytych znaczeń i paradoksów wynikających z funeralnych korzeni przedstawienia człowieka. W tekście zostają zrekonstruowane główne koncepcje maski powstałe na przestrzeni dziejów (maska pośmiertna, maska teatralna, maska balowa), dzięki czemu znaczenie fotografii traktowanej jako maska staje się pełniejsze. W ten sposób ujęta zostaje wyjątkowość fotograficznego przedstawienia, łączącego wszystkie konteksty rozumienia maski. Potraktowanie fotografii jako kolejnego w historii medium służącego ludzkiej reprezentacji pozwala na prześledzenie głównych zmian w podejściu do ciała i ludzkiej skończoności. Fotografia okazuje się najbardziej wyjątkową techniką reprezentacji ponieważ sprzeciwia się śmierci i zarazem ją potwierdza – jest świadectwem XX-wiecznej próby ukrycia śmierci i uniwersalnego pragnienia zachowania życia. Fotografia bowiem, wpisując się w zmianę jaka dokonała się w XVIII i XIX wieku, zapewnia fotografowanemu pamięć, która traktowana jest wówczas jako symbolicznie “miejsce” pośmiertnego życia. Koncepcja obrazu i medium Beltinga stwarza kontekst do rozważań o fotografii jako strategii mającej na celu symulację życia.  
    The paper explores the anthropological meanings of photography and its connections with other visual media representing the human being. Complementing a long tradition of anthropological conceptualizations of the mask, Hans Belting’s theory of photography – treating it as a new form of a death mask – allows one to identify additional senses and paradoxes of this particular art form. By adopting Belting’s perspective, the author seeks to demonstrate how this medium manifests itself as unique by allowing one to trace historical transformations in our approach to the human body and its finitude. Also, by simultaneously defying death and acknowledging it, photography surfaces as an exceptional testimony to the twentieth-century drive to conceal death as well as to the universal desire to preserve life. Thus, Belting’s concept of photography may be argued to offer a point of departure for an analysis of photography as a life simulation strategy.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 41; 127-143
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznośna lekkość pocieszenia, nieznośna miałkość protestu. Internetowe zmartwychwstania Alana Kurdiego
    Autorzy:
    Jakubowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187264.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Aylan Kurdi
    photography and death
    migrant crisis
    political protest
    remix
    internet’s art
    culture of convergence
    Opis:
    The aim of this article is to critically analyze the internet’s remixes of Nilüfer Demir’s photography showing the dead body of Alan Kurdi – a 3-year old Syrian refugee – found on the beach near Turkish city Bordum. The main question here is: how the convergence culture ‘regards the pain of the other’ and deals with it? Semiotic analysis of chosen examples leads to a conclusion that while some artists undertake a specific visual tactics of protest and objection, more often, and even in clearly critical pictures, the ‘rhetoric of consolation’ is a predominating one and serves to both artists’ and viewers’ complacency and consoling. Terror of the pain and death is deleted from those images and replaced by cheap and idle tenderness or even kitsch.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2016, 3; 300-340
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontekst medialny fotografii mortualnej na przykładzie zdjęć pośmiertnych Stanisława Wyspiańskiego i Adama Mickiewicza
    The media context of photography of the death body on the example of post-mortem images of Stanisław Wyspiański and Adam Mickiewicz
    Autorzy:
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046458.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Stanisław Wyspiański
    Adam Mickiewicz
    fotografia mortualna
    prasa przełomu XIX i XX wieku
    photography of death body
    press in XIX and XX century
    Opis:
    Artykuł pokazuje na przykładzie historii obecności kulturowej ciał zmarłych dwóch wieszczów narodowych: Stanisława Wyspiańskiego i Adama Mickiewicza historię rozwoju prasowego dyskursu wokół śmierci. W wypadku Wyspiańskiego: odejście poety i pogrzeb stały się samodzielnymi faktami medialnymi, które po stu latach doczekały się osobnej wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie. Przywołany w niniejszym kontekście Mickiewicz stał się pierwszym polskim wieszczem, którego zdjęcie zwłok weszło do obiegu powszechnego. Obecna kultura dokonała marginalizacji zagadnień funeralnych. Tekst prowokuje do postawienia pytania: czy taka droga jest słuszna?
    The article shows on the example of the history of the cultural presence of dead bodies of two national poets: Stanisław Wyspiański and Adam Mickiewicz – the story of the development of the press debate around death. In Wyspiański’s case: the departure of the poet, the funeral became a stand-alone media event in Cracow. Mentioned in this context, Miciewicz became the first Polish national bard, who photographed a corpse entered the general circulation. The author shows that in the modern world the presence of death in the media is limited to press releases. Current culture has marginalized death. The text provokes the question whether such a way is right?
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 265-282
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Attempt to Restore the Ordinary Death to the Visual Realm—Artistic, Therapeutic, and Ethical Aspects of the Post-Mortem Photography of Children in the 21st Century. Short Introduction
    Autorzy:
    Lange, Łucja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1024347.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Post-Mortem Photography of Children
    Bereavement Process
    Parent’s Grief
    Opis:
    Post-mortem photography was a transcendental element in the 19th century, which not only democratized portraiture, but also helped in the bereavement process. The comeback of post-mortem photography as a psychological tool helping parents of deceased children to cope with death was only a matter of time. The role and importance of memento-moris has to be taken into account in order to make significant changes in the grieving process, but all of the aspects of this kind of photography need to be considered. The artistic, therapeutic, and ethical dimensions of post-mortem photography in the 21st century has its rules, and those rules need to be followed. The article constitutes only a part of the research devoted to the bereavement process from a sociological perspective.
    Źródło:
    Qualitative Sociology Review; 2020, 16, 3; 106-116
    1733-8077
    Pojawia się w:
    Qualitative Sociology Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Dance of Death with Maiden”: The Visual Grammar of the Death and the Maiden Motif: Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed
    Autorzy:
    Lillington, David
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076565.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    "Dance of Death"
    "Death and the Maiden"
    Birgit Jürgenssen
    Assunta Abdel Azim Mohamed
    art-photography
    Taniec śmierci
    Śmierć i Dziewczyna
    fotografia artystyczna
    Opis:
    This article looks at the allusions made by Austrian artists Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed to the historical genres “Dance of Death” and “Death and the Maiden”. I examine in particular Jürgenssen’s series “Totentanz mit Mädchen” and “Untitled Polaroids” (also known as the “Death and the Maiden” polaroids). I raise the significance of her titles and argue that she is dancing with the genre, in effect with art history itself. Then I consider Mohamed, 43 years Jürgenssen’s junior. I propose her as an heir of Jürgenssen. I argue that one of the reasons both artists allude to the two traditional genres is in order for the work to address the nature of art itself.
    W tym artykule omówiono odniesienia i aluzje w twórczości austriackich artystek Birgit Jürgenssen i Assunty Abdel Azim Mohamed do historycznego gatunku „Tańca śmierci” i „Śmierci i dziewczyny”. Badam przede wszystkim serie fotograficzne Jürgenssen „Totentanz mit Mädchen” oraz „Untitled Polaroids” (znane również jako polaroidy „Śmierć i dziewczyna”). Uwydatniam znaczenie tych tytułów i twierdzę, że artystka tańczy z całym gatunkiem, a w efekcie z samą historią sztuki. Dalej rozważam twórczość Mohamed, 43 lata młodszej od Jürgenssen. Typuję ją na spadkobierczynię Jürgenssen. Twierdzę, że jednym z powodów, dla których obie artystki nawiązują do tych dwóch tradycyjnych motywów historii sztuki, jest to, że mówią w swoich pracach o samej istocie sztuki.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 2; 253-266
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies