Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "persona" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-89 z 89
    Tytuł:
    Insight into Bergman’s Persona
    Autorzy:
    Danielewicz, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/704426.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Persona
    identity
    existentialism
    Bergman
    Opis:
    The aim of the article is to discuss Ingmar Bergman’s film Persona in a philosophical context and analyze the problem of the identity of the main characters. During the analysis, elements of existential thought and Sartre's philosophy were used. The psychological and philosophical layer of the film combines the common theme of broadly understood existence. The focus was on the identity problems of the main characters of the film and the linguistic layer in the context of the interpersonal conflict.
    Źródło:
    Nauka; 2019, 1
    1231-8515
    Pojawia się w:
    Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Persona (non) grata. Czy muzyka absolutna potrzebuje narratora?
    Persona (non) grata. Does the absolute music need a narrator?
    Autorzy:
    Chęćka-Gotkowicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/522000.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    music alone
    persona
    narration
    Opis:
    Some narrative interpreters of absolute music canon — as Jenefer Robinson or Edward T. Cone — tend to perceive it as the symbolic utterance of a virtual musical character. This character, called musical persona, is supposed to have the ability to sustain listener’s interest as characters in literary fi ction do. The explanation for the fact that the piece of music is „powerfully moving” is that it depicts a „musical persona’s psychological drama”. In my paper I want to concentrate on Jenefer Robinson’s infl uential book Deeper than Reason and her conception of musical persona which seems to be highly controversial.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2013, 3; 11-25
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada reprezentacji zawarta w formule in persona Christi agere
    The Role of Representation in in persona Christi agere Formula
    Autorzy:
    Dańczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559384.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    in persona Christi
    kapłaństwo
    mężczyźni
    prezbiter
    reprezentacja
    sakrament
    men
    presbyter
    priesthood
    representation
    sacrament
    Opis:
    Formuła in persona Christi wyraża zasadę reprezentacji Chrystusa‑Głowy przez kapłana wobec wspólnoty Kościoła. Jest ona wspólna zarówno dla rozumienia episkopatu jak i prezbiteratu i jako taka przyczynia się w kontekście współczesnej dyskusji nad tożsamością poszczególnych stopni święceń do zaakcentowania tradycyjnego rozumienia kapłaństwa w teologii katolickiej, które wiązane jest ze sprawowaniem liturgii jako uobecnianiem uwielbionego Chrystusa. Zasada reprezentacji od starożytności chrześcijańskiej ujmowana była w głębokim powiązaniu z ogólną tożsamością celebransa‑kapłana. Wyraża się to w całościowym rozumieniu natury sakramentu święceń oraz m.in. w przekonaniu o możliwości dopuszczania do prezbiteratu wyłącznie mężczyzn.
    By virtue of the sacramental consecration which the priest receives, he is conformed to Christ the Priest, in such a way that he can act in the Person of Christ the Head. The ordained priest acts in persona Christi. The priest does not simply become a functionary and the consecration does not set him apart to simply perform certain tasks in the Church. The sacraments are signs related to the events of salvation. The person who is ordained enters into the constitution of the sacramental sign: the priest is a sign of Christ in His relation to the Church. The theological argumentation also appeals to the complementarity of the sexes. Given the sacramental nature of the priesthood the one who acts not only by the power but also in the person of Christ should be a man. The “natural resemblance” of gender has sacramental significance, especially in the Eucharist, the mystery of the New Covenant. The priest is a man because he is a sacramental sign of Jesus Christ, who was and remains a man, in his Covenant relationship to the Church as her Head and Bridegroom. This sacramental symbolism makes both the ministry of Christ and the Church’s dependence on Christ visible.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2010, 26; 27-42
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Persona liryczna w wierszach Cypriana Norwida i Emily Dickinson
    Autorzy:
    Karol, Samsel,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897124.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Emily Dickinson
    Roman Jakobson
    Charles Baudelaire
    lyrical persona
    poetic function
    Opis:
    The study is devoted to personological analysis of the one-hundred-poem collection entitled Vade-mecum by Cyprian Norwid in the light of advanced and, above all, multidimensional research on the personology of the subject of creative activities of Emily Dickinson’s poems. Based to a large extent on Robert Weisbuch’s complex terminology from the canonical volume Emily Dickinson’s Poetry, using his typology of lyrical personas, the researcher on Norwid gains important, additional comparative literature tool allowing, e.g. the juxtaposition alongside each other of the types of poetry written by Norwid, Dickinson and Baudelaire (Norwid’s and Dickinson’s lyrical persona is – it seems – a mixture of a “wounded dialectician” and “engaging sufferer”, Baudelaire’s persona is, in turn, the marriage of features of an “engaging sufferer” and “withdrawn bard”). This is how the premodernist “theatre of personas” is created, the stronger that – which I am trying to emphasize in this text – despite appearances, it is possible to find similarities in the poetic language between the works of Norwid and Dickinson. In the same way, Norwid and Dickinson – in order to build their lyric – use a poetic function in the Jakobsonian sense: on the one hand, they strengthen and intensify its impact, on the other hand, they use it to “cover up” the phenomenon of linguistic disintegration of the world for which Modernist lyric poetry served in a special way as a detector, a kind of litmus paper.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(4 (459)); 93-101
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasyczna argumentacja a persona w inskrypcjach nagrobnych czasów nowożytnych
    The Aantique Argumentation a persona in Inscriptions on Modern Gravestones
    Autorzy:
    Nowaszczuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791392.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kompozycja inskrypcji nagrobnych
    struktura epitafiów
    aplikowanie loci a persona w twórczości funeralnej
    zasady tworzenia napisów nagrobnych
    Composition of gravestone inscriptions
    structure of epitaphs
    application of loci a persona in funeral writings
    the rules for creating gravestone inscriptions
    Opis:
    Starożytni znawcy dziedziny retoryki formułowali katalogi loci a persona, czyli wypisy okoliczności (circumstantiae) albo atrybutów (attributa) dotyczących opisywanej postaci. Niektórzy z nich, jak Marek Fabiusz Kwintylian, doceniali znaczenie tych loci jako sedes argumentorum, czyli źródeł, którymi można posłużyć się w zakresie dowodzenia. Kategorie, które wyszczególnili antyczni uczeni są w wysokim stopniu zbieżne z tymi, jakie w charakterystyce postaci zmarłego, a przez to w strukturze inskrypcji nagrobnych wyodrębnili nowożytni teoretycy tej formy pisarstwa, jak choćby Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani. Jak przekonuje wywód Christiana Weise w dziele De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, koincydencja nie jest przypadkowa. Uczony stwierdza wprost, że w tworzeniu napisów nagrobnych można wykorzystać topikę retoryczną z zakresu przyporządkowanego osobie (a persona). Twierdzenia badaczy gatunku znajdują potwierdzenia w zachowanym dorobku epigraficznym. Wysiłki pisarzy zmierzały ku temu, by jak najzwięźlej odnieść się do maksymalnej ilości loci a persona. Jak pokazano na przykładzie, tendencja do amplifikacji poprzez congeries, nie wiązała się z wielkością płyty nagrobnej i kosztami jej wykonania, lecz wynikała z upodobań estetycznych epoki.
    Antique rhetoricians produced loci a persona directories, i.e. lists of circumstances (circumstantiae) or attributes (attributa) relating to the person being described. Some of them, such as Marcus Fabius Quintilianus, valued the importance of these loci as sedes argumentorum, i.e. sources that can be referred to for arguments. The categories identified by the antique scholars are largely consistent with those identified in the descriptions of the dead, and thus in the structure of gravestone inscriptions, by modern researchers studying this form of writing, including Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani, to mention only a few. In his work entitled De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, Christian Weise argues that this coincidence is not accidental. This scholar points out clearly that rhetoric topics can be used for a persona epigraphic inscriptions. The assertions made by epigraph researchers are reflected in the preserved epigraphs. The writers made efforts to refer, as concisely as possible, to the largest possible number of loci a persona. An example shows that the tendency towards amplification through congeries was not linked with the size of the gravestone or the cost of making it, but was a result of the aesthetic preferences of the time.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 71-92
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La regola "persona est affirmanda" nella vita del Venerabile Servo di Dio Serafin Kaszuba OFMCap
    The principle "persona est affirmanda" in the life of Venarable Serafin Kaszuba OFMCap
    Autorzy:
    Niewiadomski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035589.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    zasada moralna
    persona est affirmanda
    bonum est faciendum
    Serafin Kaszuba
    personalizm
    Opis:
    According to the personalist ethicists the moral principle persona est affirmanda is very important in human life; some of them propose even to replace it with the general rule of the natural law: bonum est faciendum. The polish capuchin, Venerable Serafin Kaszuba, may be a special example of the life in the light of the principle persona est affirmanda. His moral discernment is used in this paper for analyzing – in practice – the relation between the usage of the moral standards and the place of the principle persona est affirmanda
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 150-165
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LOST IN TRANSLATION: THE VERBAL CHANGE FROM PERSONA TO PERSON
    UTRACONE W PRZEKŁADZIE: ZMIANA WERBALNA Z OSOBISTOŚCI W OSOBĘ
    Autorzy:
    WU, Tzung-Mou
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920048.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    koncepcja “osoby”
    zmiana werbalna
    prawo rzymskie
    łaciński termin “persona”
    tłumaczenie
    concept of „person”
    verbal change
    Roman law
    Latin word “persona”
    translation
    Opis:
    This paper challenges the modern legal concept of “person” by analyzing the translation problems of some Roman law fragments. It shows why the Latin word “persona” cannot be the etymon of the vernacular “person,” and argues that the modern use of “person” stems from the nineteenth-century German juridical literature, especially that of F. C. von Savigny. This paper shows that “persona” forms a phrase with verbs like gerere, tenere and sustinere (bear, carry, hold, etc.) and has no meaning by itself. Such phrases require a noun complement in genitive form, as their synonym “represent,” which is transitive, needs a direct object. On the other hand, the modern literature attributes a sense to “person,” taking it as equivalent to “human individual” and using it word with the verb “be.” This use is a modern invention and cannot be re-translated into Latin without semantic confusion.
    Artykuł analizuje współczesną koncepcję prawną „osoby” skupiając się na problemach tłumaczeniowych wybranych fragmentów prawa rzymskiego. Tekst dowodzi, że łaciński termin persona nie może być źródłem dla terminu osoba, jak i zastanawia się nad pochodzeniem współczesnego użycia terminu osoby wywodzącym się z XIX-wiecznej niemieckiej literatury sądowej, szczególnie F.C. von Savigny’ego. Persona tworzy zwroty z czasownikami jakimi jak gerere, tenere oraz sustinere (posiadać, mieć, trzymać itp.,), zaś termin ten sam w sobie nie posiada znaczenia. Zwroty takie wymagają rzeczownika w dopełniaczu, ze względu na to, że ich współczesny synonim reprezentować (czasownik przechodni) wymaga bezpośredniego dopełnienia. Współczesna literatura skłania się ku znaczeniu osoby, przyjmując je jako ekwiwalent dla człowieka jako jednostki, łącząc je z czasownikiem być (be).  
    Cet article met en cause le concept juridique moderne de « personne » en analysant les problèmes de traduction de quelques fragments de droit romain. L’article explique pourquoi le mot latin « persona » ne peut pas être l’étymon du mot vernaculaire « personne », et que l’emploi moderne de « personne » remonte à la littérature juridique allemande de XIXe siècle, en particulier des écrits de F. C. von Savigny. Cet article constate que « persona » fait partie des expressions idiomatiques construites avec des verbes tels que gerere, tenere et sustinere (porter, tenir, supporter, etc.) et n’a pas de signification en lui-même. Ce genre d’expression a besoin d’un substantif en génitif comme complément, tout comme leur synonyme « représenter », qui est transitif, nécessite un complément d’objet direct. De l’autre côté, la littérature moderne attribue un sens au « personne », le traitant comme équivalent de l’ « individu humain » et l’employant avec le verbe « être ». Cet emploi est une invention moderne et ne peu se retraduire en latin sans perplexité sémantique.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 2, 1; 141-152
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Persona i Cień w epoce wiktoriańskiej i w ponowoczesności. Jungowska analiza zachodnioeuropejskiej hipokryzji
    PERSONA AND SHADOW IN THE VICTORIAN ERA AND POST-MODERNITY. JUNGIAN ANALYSIS OF WESTERN HYPOCRISY
    Autorzy:
    Olchanowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579404.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
    Tematy:
    Persona
    Cień
    hipokryzja
    iluzje
    samooszustwo
    enancjodromia
    ideał
    duch czasu
    Shadow
    hypocrisy
    self-deception
    enantiodromia
    ideal
    illusions
    zeitgeist
    Opis:
    Autor artykułu próbuje porównać z sobą widmo człowieka epoki wiktoriańskiej z widmem człowieka ponowoczesnego, perfekcjonistów, jeśli chodzi o obłudę i tłumienie tego, co wskazuje na kruchość ich masek. W epoce wiktoriańskiej idealny gentleman spychał w sferę Cienia seksualność, emocje i uczucia. Proces ten znalazł swój finał w wulkanicznej erupcji na frontach I wojny światowej. W epoce ponowoczesnej mamy do czynienia z neoliberalnym modelem człowieka sukcesu, entuzjastą wolnego rynku i globalnej monokultury, który jest zmuszony do tłumienia tego, co wykracza poza sztywny kanon poprawności politycznej. W konsekwencji zza jego maski wyziera przepełnione nietolerancją i fascynacją przemocą ciemne, nieoswojone królestwo.
    The author of the article tries to compare a spectre of the man from Victorian Era to spectre of postmodern man, perfectionists, regarding to hypocrisy and suppression things which indicate the fragility their masks. During the Victorian Era a perfect gentleman pushed sexuality, emotions and feelings into the realm of Shadow. That process ended during the final in the volcanic eruption during the First World War. In the era of postmodernity we have to deal with neoliberal model of man of success, enthusiast of the free market and global monoculture, which is forced to suppress things transgressing beyond inflexible canon of political correctness. Whit the result from behind the mask there is a dark, untamed kingdom which is fulled of intolerance and fascination with violence.
    Źródło:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 126-148
    1896-5903
    Pojawia się w:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Persona: maska z ludzką twarzą. O archeologii prawnej prawa osobowego
    Autorzy:
    Stagl, Jakob Fortunat
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632216.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Phersu
    persona
    Spaemann
    Roman law
    law of persons
    natural law
    prawo rzymskie
    prawo osobowe
    prawo naturalne
    Opis:
    The article analyses the archaeology of the concept of ‘person’, from the Etruscan Phersu to the Roman ius personarum. The ‘law of persons’ was at the beginning just a tool for the domination of all those who were not patres familias, due to its origin in the sinister and sadistic Etruscan Phersu, a man-hunter with a mask. But, little by little, Phersu’s face changed and became human. The driving force behind this development, apart from natural law, was the idea of formal equality which morphed into a material category. The modern concept of person, which was developed in the middle ages, has its archaeological foundations in the persona of the ancients.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2020, 86; 256-285
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La persona handicappata nella Chiesa
    Osoba niepełnosprawna w Kościele
    Autorzy:
    Zapotoczny, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695573.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-01
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Opis:
    La Chiesa considera l’handicappato nel fisico, nella mente o con altre carenze una persona particolarmente amata da Gesù Cristo. Dopo il 1989 se ne e sviluppata una vera consapevolezza e sono stati compiuti progressi nell’educazione speciale , il che significa che la famiglia e con le altre istituzioni educative, sotto la guida della Chiesa, può dare alla persona la possibilità di partecipare alla vita della fede e della grazia della salvezza. Atteggiamento ambita della Chiesa verso le persone disabili viene dalla continuazione della missione di Gesù, che è la pienezza della Parola di Dio rivolta all’uomo. Questa Parola è piena di amore, perché Dio ha creato l’uomo per amore e per amore resta nel dialogo e nella cooperazione. Gesù si identifica con le persone povere dando loro lo stesso valore inalienabile (Mt 25,40). La persona disabile è chiamata a portare nel corpo e nella psiche la Passione di Cristo. Il Santo Padre è consapevole del valore della vita dei disabili. Esprima costantemente la sua preoccupazione per chi mostra Cristo, specialmente con la sua sofferenza. Una persona disabile come membro della comunità della Chiesa è anche chiamata a ricevere le esigenze della santità di base: lo strumento essenziale educativo della chiesa e la chatechesi. Giovanni Paolo II sottolinea che gli uomini handicappati monitorati a causa della loro particolare situazione, nella vita richiedono cure speciali, hanno diritto allo stesso modo dei loro coetanei di conoscere i misteri della fede. La Chiesa cattolica in Polonia ha adottato e confermato le norme generali relative all’accoglienza delle persone disabili nel mondo e nella Chiesa. Il primo principio è quello di trattare un disabile come persona con diritti inalienabili. Questa affermazione deriva dal fatto che un essere umano ha il proprio, unico valore della dignità e della propria autonomia dal momento del concepimento e in ogni fase del suo sviluppo, indipendentemente dal loro stato di benessere fisico, mentale o spirituale. Il secondo principio - strettamente legato allo primo – è che una persona piena di disabilità è un soggetto che ha tutti i diritti, e si dovrebbe quindi agevolare la partecipazione alla società e alla Chiesa. Questo è tutto ciò che deve avvenire ai livelli e nei limiti delle capacità di ogni handicappato. Il terzo principio sottolinea che il livello di fede della società si misura sulla capacita di proteggere i disabili con stima ed amore.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2014, 22, 1
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autowizerunek jako maska
    Personal Image as a Mask
    Autorzy:
    TYLIKOWSKA, Anna `
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047360.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    maska, persona, autoprezentacja, publiczny autowizerunek, rozwój indywidualny, relacje międzyludzkie, kultura
    mask, persona, self-presentation, public self-image, personal development, interpersonal relationships, culture
    Opis:
    Procesy tworzenia i wykorzystywania przez ludzi publicznych autowizerunków są opisywane i wyjaśniane przez teorie autoprezentacji, koncentrujące się na motywach, strategiach i efektywności zachowań mających na celu kierowanie wrażeniem wywieranym na innych ludziach. Teorie te w niewielkim stopniu dotykają głębszych, skomplikowanych mechanizmów psychologicznych, wielorakich, w większości pozaosobowych uwarunkowań oraz dalekosiężnych, także etycznych konsekwencji autowizerunków, jakie ludzie kreują w świecie społecznym. Takie mechanizmy, uwarunkowania i konsekwencje przedstawiają psychologiczne teorie maski, zainicjowane przez Carla Gustava Junga i wciąż rozwijane. Psychologiczne teorie maski, posiadające szerszy zakres niż teorie autoprezentacji, wskazują szerokie spektrum uwarunkowań tworzenia i stosowania masek, definiowanych zwykle jako składnik osobowości reprezentujący „ja” w świecie społecznym. Uwarunkowania te można skategoryzować jako ewolucyjne, egzystencjalne, historyczno-kulturowe, społeczne i indywidualne. W tworzenie i stosowanie maski zaangażowane są specyficzne procesy emocjonalne, motywacyjne i poznawcze. Maska jest narzędziem prezentowania „ja” w świecie zewnętrznym, które zarazem ochrania „ja” i je kształtuje. Jej używanie może mieć różne konsekwencje, które – niezależnie od tego, czy są pozytywne, czy negatywne – mają wymiar etyczny. Do konsekwencji negatywnych należą: niezdolność budowania autentycznych relacji z innymi ludźmi, zahamowanie rozwoju indywidualnego oraz zaburzenia psychiczne. Pozytywne skutki wykorzystywania maski są związane z prorozwojowymi procesami samopoznania i poznawania świata społecznego. Współczesne społeczeństwa masowe wydają się zachęcać ludzi do kreowania takich publicznych autowizerunków, które nie sprzyjają ani indywidualnemu rozwojowi, ani etosowi służącemu budowaniu wspólnego dobra. Kulturowo-społeczne warunki naszych czasów mogą powodować usztywnianie masek, które ludzie wykorzystują, przyczyniając się do obniżania jakości życia osobistego i społecznego. W takich warunkach postulat Junga, wzywającego do rozpoznawania własnej maski, zyskuje dodatkową etyczną moc.
    The idea of personal public image that people present to others corresponds with the psychological concept of self-presentation. Theories of self-presentation concentrate on motives, strategies and effectiveness of behaviours aiming to impression management, and partly neglect deeper, complicated psychological mechanisms, mostly non-personal determinants, and far-reaching, also ethical, consequences of the creation and usage of personal image in social world. Descriptions of such mechanisms, determinants, and consequences are offered by theories of a mask or persona that were initiated by Carl Gustav Jung and are still being developed. Psychological theories of a mask, having a broader range of description and explanation than self-presentation theories, indicate and discuss a variety of determinants of constructing and using a mask, usually defined as a part of personality that represents the self in social reality. These determinants can be categorized as evolutional, existential, historical, cultural, social and individual. The creation and usage of a mask is based on specific emotional, motivational and cognitive processes. A mask is an instrument of the presentation of the self in the outer world. It protects the self. It also shapes personal image of one’s self. Wearing a mask may have various consequences, both negative and positive, all of them having an ethical aspect. The most important are: inability to build authentic relationships, inhibition of personal development, and mental disorders. The positive results of wearing a mask are mostly developmental: using a mask supports the processes of acquiring knowledge about one’s individuality and social reality. Contemporary mass societies seem to favour an ethos of creating public self-images that does not encourage developmental changes of a personal mask. Such an ethos may cause rigidness of individual masks, effecting in a low quality of life, both personal and social. In this context, Jung’s postulate to recognize one’s own mask is gaining additional ethical power.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 2 (114); 61-80
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieje doktryny actio personalis moritur cum persona w angielskim common law
    Autorzy:
    Halberda, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641213.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    Pursuant to the maxim that actio personalis moritur cum persona, the claims and debts of the party become extinct on the day of its death. That is the reason why in English common law the successors could not sue their predecessor’s debtors; on the other hand, they were protected against the creditors of the deceased. It is difficult to exaggerate the importance of doctrine for the legal relations, especially within the scope of contract law. In the early years (12th–13th centuries) of the functioning of the doctrine nearly all personal actions came into play. However, lawyers began to create more and more exceptions that narrowed the maxim’s impact. As a result, at the beginning of the 17th century (the Pynchon’s case, 1611) the court had in fact transformed the doctrine of actio personalis moritur cum persona into the exception. It is worthwhile to note that the maxim’s history may act as an example of the peculiarity of English law and the domination of its procedural rules. Throughout the centuries the most important reason against the transmission of rights and duties was the practical impossibility of the wager of law’s application. In that case lawyers could only modify rules of evidence. Instead, in England it was decided to treat the claims and debts of the deceased as extinct. As a result, the consequences of the actio personalis moritur cum persona doctrine went much too far.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2010, 3
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityczna rozrywka czy nowa retoryka? W stronę współczesnej widoczności medialnej polityków
    Political Entertainment or New Rhetoric? Towards Contemporary Media Visibility of Politicians
    Autorzy:
    Walecka-Rynduch, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459187.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    MediaEgo
    MediaPolis,
    widoczność medialna
    polityczna persona
    Andrzej Duda
    Pudelek.pl
    MediaPolis
    media visibility
    political persona
    Opis:
    Numerous variables must be considered in an analysis of paradigms used to create the image of a politician in the contemporary media space. The author aims to describe the changes that have occurred in Poland in this area since the year 2015 (two concurrent election campaigns), associated with a completely new way of perception and thus with a new set of tools used to create the media image of a politician. The discussion is based on an original research category: a politician understood as a MediaEgo who exists in a complex media and political reality termed the MediaPolis. The contents of the Pudelek.pl web portal are discussed to identify the methods used to create the image of one of Polish politicians (who are analyzed by the author in terms of MediaEgo existence), President Andrzej Duda.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2016, 11; 137-151
    2083-1765
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    U zarania łacińskiego pojęcia osoby (persona). Przyczynek do teologicznego myślenia o osobie
    The beginning of the concept of the term persona. A contribution to a theological thinking about a personal being
    Autorzy:
    Witko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612845.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    osoba
    indywidualne istnienie
    natura
    relacja
    person
    individual being
    nature
    relationship
    Opis:
    The article presents the meaning of the term persona in the Latin literature. The author shows that Boetius’ understanding of this term as individuum or rationalis naturae individua substantia is not sufficient. The author proposes to explore Tertullian’s teaching about the human person. This ancient theologian used the term persona in a Christian sense. Thus he contributed to the development of the Christian vocabulary. We notice that in the Patristic sources there are keys for the theological reflection about the human person in a soteriological aspect; we can better understand the true nature of the human being (or person) in the light of the work of salvation accomplished by Jesus Christ.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 517-528
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukces spektakli "Persona. Marilyn" i "Wycinka" Krystiana Lupy w Chinach – analiza zjawiska na podstawie relacji organizatorów
    The success of Krystian Lupa’s performances “Persona. Marylin” and “Wycinka” [Woodcutters] in mainland China: The analysis of the phenomenon based on the organizers’ reports
    Autorzy:
    Gryszkiewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664582.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    The research purpose was to examine the success of the Polish stage director Krystian Lupa’s performances presented in mainland China. The content of the study was divided into two separate articles. In the first article “The success of Polish stage director Krystian Lupa’s performances “Persona. Marylin” and “Wycinka” [Woodcutters] in mainland China – analysis of the phenomenon based on the organizers’ report”, the main source of research is the interview with Marcin Jacoby, who at that time was the manager of the Asia Project in the Adam Mickiewicz Institute, which is a prime mover of Polish contemporary theatre display in China. Lupa’s performances in China were displayed in Hong Kong at first, but at that time did not achieve any success. While the Chinese people were used to theatre involved in social issues, sated with a constructive image of the world and the place of the individual within society, Polish theatre plays encountered all-encompassing misapprehension. As Polish organisers often mentioned in media, the base for the breakthrough was a collaboration with the director of the newly-created Tianjin Grand Theatre, who invited Kristian Lupa with his “Persona: Marilyn” to continental China for the first time, while at the same time taking care of very good promotion and media coverage. In the first article, all “back room” activities that could contribute to success of  Lupa’s performances in China were included. An unveiling of these arrangements can help the reader understand what constitutes a success of Polish modern theatre in China.
    Źródło:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej; 2017, 12; 117-132
    2353-8724
    Pojawia się w:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukces spektakli "Persona. Marilyn" i "Wycinka" Krystiana Lupy w Chinach – analiza zjawiska na podstawie recenzji prasowych chińskiej krytyki teatralnej
    The success of Polish stage director Krystian Lupa’s performances “Persona. Marylin” and “Woodcutters” in mainland China – spectators’ reaction and official reviews
    Autorzy:
    Gryszkiewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664576.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    This publication is the second part of the article entitled “The success of Polish stage director Krystian Lupa’s performances Persona. Marylin and Woodcutters in mainland China”. The second part is an in-depth research of Chinese spectators’ reaction and official reviews. In this part, the writer scrutinises the background of Polish director Krystian Lupa’s performances played in China, namely: the purpose of invitation, accessible knowledge about Kristin Lupa in China, Chinese spectators’ spontaneous reactions (recorded by local TV and noted on unofficial sites), theatrical environment backstage commentaries and official press reviews. Seeking for appropriate data is one of the most difficult issues that the writer had to deal with. A major part of the content was available only via Internet, the ephemeral nature of which was another difficulty in conducting the study. All the content was previously translated into Polish. As the translation was a part of the writer’s examination, it also required valuable input. Through the thesis, the author seeks for the component of the plays that the Chinese press reviewers pinpointed as the most significant, as well as provides a detailed analysis of the differences between interpretations among Polish and Chinese audiences and links them to a particular sensitivity of these two cultures. At the same time, the thesis shows how interdisciplinary theatre can conquer culture conflicts and how meaningful are similar historical experiences.
    Źródło:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej; 2018, 13; 63-85
    2353-8724
    Pojawia się w:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lo sport come un cammino verso il perfezionamento della persona umana
    Sport jako droga doskonalenia człowieka
    Autorzy:
    Pogodzińska, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695106.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-12
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Opis:
    Il contributo del magistero della Chiesa sullo sport inizia agli albori del ‘900 con Pio X. Al centro degli interventi dei Papi sullo sport, che sono oltre 200, c’è sempre l’uomo. Attraverso lo sport, che riguarda la persona umana e in particolare il corpo dell’uomo, si esprime la potenza, la bellezza, la gloria del Signore. Lo sport ha un valore per il corpo ma anche per lo spirito. Attraverso lo sport, l’uomo può crescere come persona. Lo sport ha delle grandi potenzialità: può far riscoprire il senso del sacrificio, il senso dell’impegno, della lealtà. Ma allo stesso tempo presenta anche vari rischi, quali l’ingerenza dell’economia e la ricerca della vittoria ad ogni costo. E’ comunque importante dire che ci sono anche delle grandi risorse per promuovere una crescita integrale della persona umana attraverso lo sport.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 18, 2
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joanna Szczepkowska przerywa spektakl
    Joanna Szczepkowska Interrupts the Play
    Autorzy:
    Waligóra, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/889449.pdf
    Data publikacji:
    2020-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Szczepkowska
    Lupa
    Persona
    embarrassing performance
    interrupted play
    Opis:
    The article analyses the events that took place in Warsaw on 13 February 2010 during the premiere of Krystian’s Lupa production of Persona. Ciało Simone (Persona: Simone’s Body). The actress Joanna Szczepkowska, who played one of the main roles, interrupted the performance for a few seconds by doing three things: she stepped in among the spectators, raised her hand in a Hitler salute and bared her buttocks. The article examines the reasons for the actress’s insubordination and then reflects on the meaning of her behaviour and the reactions provoked by it in the theatre community.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 159; 1-38
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Una persona que jo cognoisso". Strategie "ja" autorskiego a topika wstępu w dziełach wybranych autorek francuskiego Średniowiecza
    "Une persona que jo cognoisso". Stratégies du narra teur-auteur et les lieux communs des préfaces dans les ceuvres des femmes-écrivains du moyen âge français
    Autorzy:
    Sakowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322443.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    On a édité jusqu'à présent les textes de plusieurs femmes-écrivains du Moyen Age actives sur le territoire de la France dans les régions parlant les dialectes de la langue d'oїl. Certaines d'entre elles s'exprimaient en latin. Elles ont produit des ouvrages d'hagiographie, des poemes lyriques courtois, des traités parénétiques ainsi que des reuvres mystiques. Dans le présent article, je me propose d'envisager le discours prefaciel de ces auteurs et d'y examiner les moyens de composition et les manières de créer le sujet d'énonciation, en interrogeant tout particulièrement les lieux communs. J'ai analyse les reuvres de huit ecrivains qui sont les suivantes: Liber manualis de Dhuoda (841-843), les Lais de Marie de France (environ 1160-1180), La vie de seinte Catherine de Clemence de Barking (avant 1200), la Vie d'Edouard le confesseur d'une moniale anonyme de Barking (environ 1163-1189), la Vie seinte Audrée de Marie de Chatteris (avant 1285), le Speculum de Marguerite d'Oingt (1289-1294), Le Mirouer des simpies ames aneanties de Marguerite Porete (1285-1295), et enfin Les trois vertus de Christine de Pisan (1405). Ces femmes-écrivains développent diverses strategies du ,je" narratif. Les lieux communs apparaissent chez elles de façon abondante mais sans èxces. Elles n'ont pas toujours recours à celui de la modestie: parfois, elles l'abandonnent en construisant leur préface ainsi que leur image d'auteur avec une grand e confiance en soi. Contrairement à d'autres femmes-écrivains du Moyen Age, elles ne font pas référence à leur sexe. Le corpus envisagé permet de saisir la personnalité de quelques femmes alors meme que I'époque leur accordait rarement le privilège de la parole.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2006, 004; 11-20
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Embrion jest osobą
    El embrion es persona
    Autorzy:
    Dziuba, Andrzej F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663597.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    embrion
    embrion jako osoba
    embryo
    embryo as a person
    Opis:
    La tecnica ho existente permite hacer con el ser humano casi todo lo que se hace con vegetales y animales, por medio de transplantes, hibridación o clonación. Parece incluso que dentro de poco sera posible dar inicio a nuevas variedades de la especie hu mana. Aqui es necesario remrir a la bioetica y plantear cuestiones vinculadas con la problematica moral que tienen significación en las intervenciones medico-biológicas. En este dominio es fundamental responder a la pregunta G que es el hombre, cual es su destino y su dignidad? La pregunta planteada no se refiere a la cinigia de la celula humana, sino al valor de la persona humana, el valor del ser humano. El embrión <> Es una cuestión fundamental desde el punto de vista ontológico y moral. El ser humano no es, en un principio, individuo, para sólo despues - con el crecimiento, el tiempo y la cultura - llegar a ser persona. Se es persona por el propio hecho de ser uno quien es, y no a titulo de lo que se posee (p.ej. un dia de vida, determinado peso del cuerpo, bienes poseidos). Tampoco el ser persona depende de lo que uno logre ser о del reconocimiento que le confiera la sociedad о un grupo de gente. Tampoco se trata de la autoconciencia, la posibilidad de libre eleccion, incluido el reconocimiento de ello por la familia y la sociedad, etc. Si se supone esto, se abre de par en par la puerta al aborto, la eutanasia, la perseeucion de los retardadas mentales о nacidos con diferenta deformaciones. Par ende, el factor en acto necesario para ser persona no son susu posibilidades, sino su esencia „essere”, el propio acto de existir como individuo personal o persona humana. En consecuencia, lo fundamental aqui consiste en; ≪ due es el hombre en su esencia e inherente dignidad. En ultima instancia, las cuestiones plenteadas conciernen la pregunta si el aima humana es espiritual o sólo vegetativo-sensitiva. Si entonces admitimos que el embrión es persona, tenemos que constatar que desde el principio posee el aima espiritual. Esto tiene significacion para cada etapa de la vida del hombre: embrión, nińo, adulto, anciano. En el ser humano el aima espiritual en el adulto no es tal a causa deldesarrollo fisico о intelectual, del desarollo moral y religioso de la persona, pues el atma espiritual no se recibe con la educación o con prestarle atención, о bien junto con el amor. El alma es espiritual gracias a la constitución óntica del hombre. Por eso, en la persona, о bien el alma es espiritual desde el principio, о -bien nunca llegara a serlo.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1999, 10, 4; 215-225
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aleksander z Malonne – persona mixta. Wojowniczy biskup na krańcach chrześcijańskiego świata i jego kronikarski portret
    Autorzy:
    Kotecki, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603587.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Aleksander z Malonne
    Bernard z Clairvaux
    biskupstwo płockie
    biskup-wojownik
    Chronica Polonorum
    De consideratione
    Liber ad Milites Templi de laude novae militiae
    mistrz Wincenty
    persona mixta
    Bernard of Clairvaux
    Bishopric of Płock
    Opis:
    Alexander of Malonne – persona mixta: militant bishop at the edges of the Christian world and his historiographical portraitThe narration of the Master Vincentius dedicated to Alexander of Malonne (Chronica Polonorum, bk. III, chaps. 8–9), the bishop of Płock (1129–1156) is undoubtedly the most intriguing evidence addressing the commitment of the Polish medieval bishop in military action. Although such information goes well with other evidence indicating the aristocratic style of this bishop’s ministry resembling those of “courtier” Reichsbischof, Michał Tomaszek has already pointed out that motives as well as the entire construction of Vincentius’s story are the evidence of the chronicler’s reference to some early medieval literary patterns. This analysis makes it even clearer, highlighting however, that the chronicler while creating the portrait of Alexander of Malonne entered the more contemporary discourse on the admissibility limits of bishop’s military activity.The analysis shows that the starting point for the chronicler’s writing were the views of Bernard of Clairvaux stigmatizing all the possibilities of combining the attitudes appropriate for a warrior and a cleric. Vincentius, however, benefited from the “loophole” left by Clairvaux abbot and some canonists, which granted the permission to combine these two responsibilities with the restriction that actions taken by bishop would not cause the destruction of his spiritual perfection or pastoral function, and hence they would not change him into a chimera-monster. Being influenced by the idea of bishop as a persona mixta or gemina persona, the theory assuming the possibility of using two kinds of weapon (two swords) by the Church or even some views of St Bernard stated in his Liber ad Milites Templi de laude novae militiae, Vincentius advocated clearly for the possibility of getting the diocesan involved in the military sphere. The applied strategy aiming at the legitimization of Alexander’s actions, reveals Vincentius’s broad knowledge of arguments defending military prerogatives attributed to episcopacy, and says a lot about the chronicler itself, who did not have to be so ardent supporter of the Church reform as it is quite commonly believed.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie rozkładu Persona III we wstępnej ocenie ryzyka powodziowego na rzece Odrze w obszarze Malczyc
    The using of Person III distribution for initial assessment of flood risk on Odra river
    Autorzy:
    Kuźmiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/591468.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Maksima roczne
    Przepływ rzeczny
    Rozkład Persona III
    Ryzyko powodziowe
    Annual maxima
    Flood risk
    Fluvial floow
    Person III distribution
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony zastosowaniu teoretycznych rozkładów wartości ekstremalnych do szacowania ryzyka zagrożenia powodziowego na Dolnym Śląsku. W badaniu zostały wykorzystane maksymalne dobowe przepływy na rzece Odrze zebrane w stacji hydrologicznej w Malczycach w okresie 1971-2013. Z danych tych zostały wyselekcjonowane maksima roczne maksymalnych dobowych przepływów. Na ich podstawie został stworzony ich empiryczny rozkład prawdopodobieństwa, do którego został dopasowany teoretyczny rozkład Persona III. Po statystycznej weryfikacji dopasowania rozkładu teoretycznego do empirycznego został on zastosowany do oszacowania ryzyka zagrożenia powodziowego na badanym terenie.
    The article concerns the application Person III distribution to estimate risk of risk flood danger in Lower Silesia. In study maximal daily flow on Odra river were used, that in the hydrological station Malczyce were gathered. From the collected date from period 1971-2013 annual maximum flows were selected. Based on selected maximum they empirical distribution was created, for which theoretical Person III distribution was fitted. After statistical verification of fitting one was used for assessment flood risk on studying area.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2016, 301; 151-163
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’etica nei procedimenti giudiziari
    Ethics in judicial proceedings
    Autorzy:
    Indellicato, Michelle
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046509.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    persona
    etica
    diritto
    verità
    procedimento giudiziario
    person
    ethics
    law
    truth
    judicial process
    Opis:
    L’etica nei procedimenti giudiziari è una tematica di rilevante interesse che da sempre ha acceso il dibattito a livello culturale in generale e a livello etico – giuridico in particolare. Etica e diritto non sono su due piani differenti, bensì sono interconnessi. I procedimenti giudiziari, e gli operatori di diritto in esso coinvolti, non possono prescindere da questa interconnessione e devono essere imparziali, altrimenti ledono la dignità della persona e i suoi diritti fondamentali, come ad esempio il diritto alla verità, alla lealtà, alla giustizia, ad una convivenza democratica e civile per un’ordinata vita sociale e di relazione.
    Ethics in judicial proceedings is a topic of considerable interest that has always sparked debate at the cultural level in general and at the ethical – legal level in particular. Ethics and law are not on different levels, but are interconnected. Judicial proceedings and all those involved in law enforcement cannot be separated from this interconnection and must be impartial, otherwise they undermine the dignity of a legal person and his fundamental rights, such as the right to truth, loyalty, justice, and a democratic and civil cohabitation for an orderly social life.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 201-208
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem osoby szafarza sakramentu małżeństwa
    II problema di persona del ministro del matrimonio
    Autorzy:
    Rychlicki, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663735.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    szafarz sakramentu małżeństwa
    minister of sacrament of Matrimony
    Opis:
    Nell’attuale dibattito teologico sulla persona del ministro del sacramento del matrimonio si tratta di capire il senso attribuito all’affermazione, che gli sposi „si conferiscono” il matrimonio. Alla luce della visione personalista dei sacramenti esiste il pericolo di „cosificazione” dei sacramenti, quando si dice della mutua donazione dell'uomo e della donna. II segno sacramentale deve essere inteso in relazione con tutta la realtà della comunione matrimoniale, perchè essa è il segno visibile dell’alleanza di Cristo con la Chiesa. Gli sposi, in forza dei reciproco consenso, partecipano alla grazia sacramentale significata dal rito che li unisce. Perciò loro sono il soggetto del sacramento e anche i suoi ministri. II sacramento però è originariamente l’atto di Cristo e della Chiesa. Perciò la ministerialità degli sposi è da concepire entre il contesta cristologico – ecclesiologico, cioè in dipendenza da Cristo operante nella Chiesa e tramite la Chiesa. Da quando la Chiesa ha definito una forma canonica „ad validitatem” del sacramento del matrimonio, quella non può essere ignorata. In forza di quella forma il sacerdote assistente è incluso all’efficacia dell’atto sacramentale del matrimonio. La sua presenza e la sua azione fanno parte della forma canonica valida per la celebrazione del matrimonio - sacramento. Così sacerdote assistente - anche se non appartiene, in sostanza, al segno sacramentale - entra corne il suo componente. Quindi la sua presenza non può essere ridotta ad un’assistenza solo giuridica.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1999, 10, 4; 125-138
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’approccio agatologico-cristologico al concetto di persona nella riflessione teatrologica-teologica di Hans Urs von Balthasar e di Józef Tischner
    The agathological–christological approach to the concept of person in the theatrological-theological thought of Hans Urs von Balthasar and Józef Tischner
    Autorzy:
    Wołowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571752.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    persona
    teodramma
    ruolo–missione
    maschera-volto
    Balthasar
    Tischner
    person
    theodrama
    role–mission
    mask–face
    Opis:
    In quest’articolo, presentiamo l’approccio contemporaneo alla comprensione teologica del concetto di persona, formatosi nella corrente del pensiero teodrammatico, rappresentato da H. U. von Balthasar e da J. Tischner. Descriviamo gli aspetti fondamentali antropologici (agatologici–dialogici) e teologici (cristologici– trinitari) caratteristici degli approcci di entrambi gli autori. Prestiamo attenzione particolare ai contributi originali di Balthasar e di Tischner al problema preso in esame, soprattutto per quanto riguarda l’uso della terminologia teatrologica nelle considerazioni riguardanti la descrizione teologica del concetto di persona. L’asse dell’analisi la costituisce il paragone tra due teatrologiche–teologiche analogie chiave, riguardante la nozione di persona introdotte dagli autori su menzionati e concernente, rispettivamente, il rapporto ruolo-missione (Balthasar) e quello di maschera-volto (Tischner).
    In this article we present the contemporary approach to the theological understanding of the concept of person according to the theodramatical current of thought represented by H. U. von Balthasar and J. Tischner. We describe the basic anthropological (agathological–dialogical) and teological (christological– trinitological) aspects characteristic for the approach of both authors. We pay a particular attention to the original contribution of Balthasar and Tischner in the analyzed problem, especially as far as the application of theatrological terminology to the considerations regarding the theological notion of person is concerned. The axis of the analysis is the comparison of the two key theatrological–theological analogies regarding the notion of person introduced by the above mentioned authors concerning respectively the relation role–mission (Balthasar) and mask–face (Tischner).
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 31-51
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La persona e l’insegnamento di Gesù Cristo e l’idea veterotestamentaria della sapienza
    Osoba i nauczanie Jezusa Chrystusa a starotestamentowa idea Mądrości
    Autorzy:
    Pietkiewicz, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695377.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Opis:
    Siamo abituati ad osservare la persona e l’insegnamento di Gesù dal punto di vista profetico: in Gesù, vale a dire, si realizzarono tutte la profezie veterotestamentarie. È plausibile affermare che in Lui si siano compiuti anche gli scritti sapienziali dell’Antico Testamento? La Bibbia ebraica usa diversi termini per esprimere l’idea della sapienza, tra questi, i più usati sono quelli con radice ḥkm, che si riferiscono tanto alla sapienza e alle capacità umane quanto alla sapienza che proviene da Dio. Nel corso della storia del pensiero veterotestamentario l’idea della sapienza fu personificata e immaginata come un essere di sesso femminile: una donna giovane che attira l’attenzione dei giovani, una donna vecchia che conosce bene la vita, una sorella, una moglie o una fidanzata. Nei testi biblici si possono notare delle tensioni nell’immagine della sapienza personificata: infatti Essa è contemporaneamente umana e divina, creata ed eterna. Queste tensioni sono l’evidente testimonianza di come gli agiografi intuissero che nella Sapienza Divina c’era molto più di quanto la loro fede monoteistica permettesse loro di esprimere e cioè il mistero della Sapienza Divina che sarà poi rivelato nel Nuovo Testamento: Gesù Cristo che col suo insegnamento, portò alla perfezione la sapienza umana, e nel contempo rivelò se stesso quale vera Sapienza di Dio personificata.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 20, 2
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Application of the Design Thinking Method in Customer Experience Management
    Autorzy:
    Prorok, Michał
    Kosicka, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364516.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
    Tematy:
    design thinking
    customer experience management
    customer experience
    customer journey map
    persona
    Opis:
    The aim of this paper is to conceptualize Design Thinking and customer experience management (CEM), to situate the use of the Design Thinking method in customer experience management processes and to present its practical application based on a case study from the financial services industry — the trade credit insurer, Euler Hermes Poland, Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. This article is an attempt to identify actionable Design Thinking process elements and tools and their intersections with the components of the Customer Experience Management processes.
    Źródło:
    Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych; 2021, 42, 4; 35-40
    2353-8414
    Pojawia się w:
    Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marlene Dietrich i "The Millionaire Waltz" Queen. Językowo-muzyczne konstrukcje persony w muzyce popularnej
    Autorzy:
    Gradowski, Mariusz
    Konert-Panek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186474.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    musicology
    persona
    popular music
    sociophonetics
    stylization
    Opis:
    The paper adopts an interdisciplinary research perspective on popular music on the basis of the song The Millionaire Waltz by Queen. The main focus is placed on the key part of the song: the fragment in which the vocalist, Freddie Mercury, adopts German accent. This fragment is analyzed with reference to the concept of persona, both musical (A.F. Moore) and linguistic – as emphasized in the theory of style-shifting (A. Bell) and the third wave in sociolinguistics (P. Eckert). The analysis concentrates on the problem of the split between the performer, persona and protagonist in the song, as well as the artistic tension between projection and originality. The applied research tools and methods (Praat and Sonic Visualiser programs, as well as formal and auditive analises) lead to the conclusion confirming the popular impression according to which Freddie Mercury imitates Marlene Dietrich in the analyzed song. His performance may be theorized as an example of Referee Design. Yet, some linguistic and musical aspects of this stylization suggest that this interpretation is not unambiguous. The complex character of the persona created by Mercury may be seen as an asset which gives rise to a wide spectrum of meanings (Marlene – German diva – diva), corresponding with Queen’s artistic tropes (stylization, cabaret, operetta, contrast, humor, nostalgia, queer) and maintaining the balance between reproduction and innovation.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 301-326
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Los sustantivos de persona en -nte. El caso de la alternancia -nte/-nta para el femenino
    Autorzy:
    Ramírez García, Jessica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079341.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    género
    léxico
    morfología
    sufijos -nte/-nta
    sustantivos
    Opis:
    En cuanto a los sustantivos de persona que terminan en el sufijo -nte, llaman la atención aquellos que presentan alternancia -nte/-nta, pero que, a su vez, son comunes en cuanto al género, como, por ejemplo, presidente/presidenta al lado de el/la presidente, de manera que alternan para el femenino la terminación -nte/-nta (la presidente/la presidenta). Ahora bien, el objetivo de esta investigación consiste, por un lado, en determinar si en el Diccionario académico (2014-2019) se ha producido un incremento de sustantivos de persona en -nte comunes en cuanto al género o con alternancia de género, ya sea por incorporaciones recientes o por cambios producidos en los masculinos en -nte. Y, por otro lado, en recoger información actual sobre los femeninos en -nta que cuentan con sus correspondientes femeninos en -nte, para lo cual se han realizado consultas en el Corpus del Español del Siglo XXI (CORPES XXI). Los resultados obtenidos confirman que sí se ha producido un incremento de este grupo de voces en -nte en el Diccionario, así como que existe un mayor empleo de los sustantivos en -nta en América, respecto de España, con ciertas excepciones.
    Źródło:
    Itinerarios; 2020, 32; 221-243
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać
    The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part I: The Character
    Autorzy:
    Czerwińska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648682.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ekphrasis
    dramatis persona
    ancient Greek tragedy
    Euripides
    Opis:
    Ekphrasis is one of the forms that the Greek tragic dramatists used in their plays. From a dramaturgical point of view it was a very important element of play strictly connected with the conventions of the ancient theater. The examples taken from the Euripidean tragedy will be used to demonstrate the ways the ancient Greek tragedians applied ekphrasis in their works. Their review will start with descriptions, which can be conventionally called the ekphrasis of the theatrical “mask”. The term mask is understood here not sensu stricto as a part of actor’s costume, but as having a reference to what it hides. This type of ekphrasis may be found in visually inaccessible to the public of the Greek theater face of dramatis personae that is hidden behind the mask. It concealed facial expressions, so important to understand the action of the drama itself, as well as the role played by the actor. It is impossible to overestimate the importance of this dramaturgical element as a non-verbal means of communication which harmonizes with the text of play and its action and is crucial to perceive the intended meaning of the actors’ words.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2018, 21; 39-57
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dignity of the Human Person
    La dignité de la personne humaine
    Dignità della persona umana
    Autorzy:
    Loretan, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25723981.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Roman Catholic Church
    Second Vatican Council
    Vatican II
    human person
    freedom
    human dignity
    human rights
    Église catholique romaine
    Concile Vatican II
    personne humaine
    liberté
    dignité humaine
    droits de l’homme
    Chiesa cattolica romana
    Concilio Vaticano II
    Vaticano II
    persona umana
    libertà
    dignità umana
    diritti umani
    Opis:
    The Vatican II fundamentally changed the ecclesiastical view towards the human person. Especially in Nostra aetate, Gaudium et spes, and Dignitatis humanae it strengthens the dignity of the human person and personal freedom as base for a world with equal rights for all mankind. Therefore, the council qualified discrimination of all kind as against God’s will. These statements have a huge impact on the necessary further development of theology and canon law.
    Le concile Vatican II a fondamentalement changé la vision ecclésiastique de la personne humaine. En particulier dans Nostra Aetate, Gaudium et Spes et Dignitatis Humanae, il renforce la dignité de la personne humaine et la liberté personnelle comme bases d’un monde où tous les êtres humains jouissent de droits égaux. Par conséquent, le Concile a qualifié toute forme de discrimination comme étant contraire à la volonté de Dieu. Ces déclarations ont un impact considérable sur le développement nécessaire de la théologie et du droit canonique.
    Il Vaticano II ha cambiato radicalmente la visione ecclesiastica nei confronti della persona umana. Soprattutto in Nostra Aetate, Gaudium et Spes e Dignitatis Humanae rafforza la dignità della persona umana e la libertà personale come base per un mondo con uguali diritti per tutta l’umanità. Pertanto, il concilio ha qualificato la discriminazione di ogni tipo come contraria alla volontà di Dio. Queste affermazioni hanno un enorme impatto sul necessario ulteriore sviluppo della teologia e del diritto canonico
    Źródło:
    Philosophy and Canon Law; 2022, 8, 2; 1-8
    2450-4955
    2451-2141
    Pojawia się w:
    Philosophy and Canon Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Oscillate Wildly”: Morrissey’s art and persona as a continuation of Oscar Wilde’s artistic legacy
    Autorzy:
    Adamskich, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047635.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Oscar Wilde
    Morrissey
    aestheticism
    modernist literature
    indie rock
    Opis:
    The works of Oscar Wilde form a link between late Victorian and modernist literature. His art and wit have continued to exert a great influence on other artists. The art of Morrissey, a legendary poet and singer, may serve as a case in point. Thus, this paper aims at presenting Morrissey’s works and persona as a continuation of Oscar Wilde’s artistic legacy. The article presents their attitude to life and to the process of creation. In view of that, breaking with traditional moral code, the artists’ fascination with beauty, their defense of humanity and all possible freedoms, as well as earnestness of their works, is depicted as the key to the analysis of their art. Thus, the writers’ rebellion against society and modern life, along with propounding aestheticism, will be investigated in this paper
    Źródło:
    Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2020, 20; 249-261
    1509-4146
    Pojawia się w:
    Scripta Neophilologica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walidacja w metrologii agrofizycznej
    Validation in metrology of agrophysics
    Autorzy:
    Bieganowski, A
    Persona, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401763.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    agrofizyka
    metrologia
    metrologia agrofizyczna
    walidacja
    metody pomiarow
    agrophysics
    metrology
    agrophysical metrology
    validation
    measurement method
    Opis:
    W pracy przedstawiono zagadnienia związane procedurą walidacyjną metod pomiarowych stosowanych w naukach agrofizycznych. Na poszczególnych etapach procedura ta zawiera w sobie określenie specyficzności, selektywności, wyznaczenia zależności funkcyjnej, dokładności, powtarzalności, odtwarzalności, zakresu, granicy detekcji, granicy oznaczalności, stabilności i niewrażliwości.
    The problems of validation of measurement methods in agrophysics are described in this paper, Demonstrate of specificity, selectivity, functional dependence, accuracy, repeatability, reproducibility, limit of detection, limit of quantitation, stability and robustness should be demonstrated during the validation procedure.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 38; 15-27
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Black utopian and dystopian technological simulation: Tupac Shakur’s holographic persona at the Coachella Valley Music and Arts Festival
    Autorzy:
    Whitaker, Roy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828575.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-09
    Wydawca:
    Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Tupac Shakur
    Afrofuturism
    Technology
    Utopia
    Dystopia
    Opis:
    Tupac Shakur’s holographic persona at the Coachella Valley Music and Arts Festival in Indio, California is a point of departure for discussing the Black utopian and dystopian imagery in a future world through technological innovation. In conversation with hip hop studies and critical race theory, Afrofuturism is used as an aesthetic and humanistic methodology to interpret the manner in which Tupac’s posthumous representation complicates ethical, cultural, and theological debates about idealistic and undesirable depictions of Black virtual reality. Understanding Tupac’s routine through an Afrofuture perspective presents a model for assessing perceptions of virtual Black life in the context of a range of social issues, including the perspectives of alternative Black religious futures, resistance of Black artists to White appropriation and altering of Black dead people for the purposes of profit-making. Tupac’s performance underscores the need for broader dialogue, not only on the racial implications of post-human mediations in public space, but also the ideological challenges that Black scholars of future studies face due to larger cultural concerns, especially those of the White hegemony in a hyper-commodified digital age.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 63-83
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LOS PADRES CAPADOCIOS Y EL CONCEPTO DE PERSONA
    CAPPADOCIAN FATHERS AND THE CONCEPT OF PERSON
    Autorzy:
    Barreto, Luz Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507468.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Cappadocian fathers
    God
    Divine Trinity
    person
    metaphysics
    John Zizioulas
    Opis:
    The thought of the Cappadocian fathers is linked to the Trinitarian nature of God. They strive for formulating a definition of divine person. The extent of the Cappadocian notion of person covers two other important ideas which refer to being someone: an ability to be in a fraternal relation with others, and a disposition to enter such a relation voluntarily. The Christian idea of divine person also implicates a concept of infinite dignity. The authoress shows that at the grassroots of the Western concept of person, associated with human inalienable rights, there are ceratin metaphysical intuitions.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2013, 2; 53-64
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LA INTERSUBJETIVIDAD EN EL PENSAMIENTO DE KAROL WOJTYLA Y SAN JUAN PABLO II: LA PERSONA ES CAPAZ DE SER PARA EL OTRO
    Autorzy:
    Rodriguez, Maria de las Mercedes Rosa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915861.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    La visión del hombre que presenta Karol Wojtyla es transcendente, la persona no es un ser encerrado en sí mismo, que mira a los otros hombres como una amenza, bien al contrario es un ser relacional, y está constituido originalmente “para” y destinado “a” la comunión con otras personas; la intersubjetividad, ese actuar del hombre junto con otros, en la medida que permite a la persona alcanzar su propio e intrínseco desarrollo, se constituye como un derecho inalienable para la persona. Sin embargo, la relación de la persona con el otro está dada de forma potencial, y aún siendo necesaria, sólo se realiza en diálogo y en partcipación. Esta relación entre personas considerada como un derecho natural en el pensamientofilosófico de Karol Wojtyla, la encontramos igualmente formulada en el magisterio de San Juan Pablo II, donde la dignidad de la persona se expresará en términos de intersubjetividad.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2016, 26-27, 3-4; 151-167
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy bezosobowa tożsamość jest możliwa? O „zdemaskowanej” idei osoby Giorgio Agambena
    Autorzy:
    Wincław, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647259.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    person
    mask
    Agamben
    Hobbes
    Boetius
    identity
    subject
    individual
    osoba
    maska
    Boecjusz
    tożsamość
    podmiot
    persona
    indywiduum
    Opis:
    “Person” is a very old concept, which is strongly embedded in philosophy. It has come a long way in its semantic development and, according to Giorgio Agamben, whose views will be presented in this article, some of these periods are still alive in the influence of this concept. The Italian philosopher strives to prove that it is not a mere dictionary term, but a concept that has an almost performative power. In this article, the author tries to trace back, following Agamben’s views, the many contexts to which the term owes its existence (ancient philosophy, theatre, Christianity, Roman law, the early modern period), and especially the original meaning of the word ‘person’, that is, ‘mask’, which remains with it in close affinity, if not being identical to it. Finally, the author tries to outline in a few words the still vague yet rather obscure Agamben’s project, namely a philosophy that builds identity based on categories other than “person”.
    „Osoba” to pojęcie bardzo stare i silnie osadzone w filozofii. Przemierzyło ono długą drogę semantycznego rozwoju i – jak twierdzi Giorgio Agamben, którego poglądy w tym artykule autor pragnie zreferować – niektóre z tych okresów wciąż w oddziaływaniu tego pojęcia są żywe. Włoski filozof próbuje dowodzić, że nie jest to zwykły słownikowy termin, lecz pojęcie o niemal performatywnej mocy. W niniejszym artykule autor próbuje prześledzić za Agambenem liczne konteksty, którym to pojęcie zawdzięcza swoje istnienie (filozofia starożytna, teatr, chrześcijaństwo, prawo rzymskie, nowożytność), a szczególnie pierwotne znaczenie słowa ‘osoba’, tj. ‘maska’, które pozostaje z nim w bliskim pokrewieństwie, jeśli nie jest z nim tożsame. Na koniec autor próbuje w kilku słowach nakreślić mglisty jeszcze i dość niejasny projekt Agambena – filozofii, która tożsamość buduje w oparciu o inne niż „osoba” kategorie.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2017, 42, 1
    2300-7540
    0137-2025
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tra filosofia e teologia: l’aspetto “negativo” del concetto di persona alla luce della definizione di calcedonia e alcune sue ricadute antropologiche
    Between philosophy and theology: the “negative” approach to the concept of person in the light of the chalcedonian definition and its anthropological consequences
    Autorzy:
    Calore, Giacomo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148272.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    philosophy
    person
    Chalcedon
    two-level ontology
    filosofia
    persona
    Calcedonia
    ontologia a due livelli
    filozofia
    osoba
    ontologia dwupoziomowa
    Opis:
    La Costituzione conciliare Gaudium et spes indica chiaramente dove si devono ricercare le risposte a tutte le domande sull’uomo: nella Parola incarnata, in Gesù Cristo, “nuovo Adamo” (n. 22). La stessa Costituzione rimanda in questo punto ai concili che approfondirono proprio il mistero di Cristo, tra cui il Concilio di Calcedonia (451), mettendo così in risalto il signi¬ficato antropologico della sua famosa definizione di fede. Sulla base quindi delle analisi in particolare di Alois Grillmeier e di Adrian Magdici, l’articolo affronta l’odierna difficoltà della filosofia nella definizione di persona e in risposta presenta la sua distinzione cristologica dal concetto di natura introdotta a Calcedonia (persona non è natura: ontologia a due livelli), per trarre da questa sua “negativa” concezione alcune conseguenze antropologiche importanti per la nostra odierna civiltà occidentale – chiamata “antropocentrica” proprio per aver assimilato la centralità della persona dal cristianesimo.
    Konstytucja soborowa Gaudium et spes naucza wyraźnie, gdzie należy poszukiwać odpowiedzi na wszystkie pytania o człowieka: w Słowie wcielonym, w Jezusie Chrystusie, „nowym Adamie” (nr 22). Ta sama Konstytucja odnosi się w tym punkcie do soborów, które właśnie zgłębiły tajemnicę Chrystusa, w tym i do Soboru Chalcedońskiego (451 r.), wskazując tym samym na antropologiczne znaczenie jego słynnej definicji wiary. Na podstawie analizy Aloisa Grillmeiera oraz Adriana Măgdici niniejszy artykuł omawia dzisiejsze trudności filozoficzne w definicji osoby, i w odpowiedzi na to przedstawia jej chrystologiczne odróżnienie od pojęcia natury, wprowadzone w Chalcedonie (osoba nie jest naturą: ontologia dwupozio¬mowa), aby wyciągać z jej „negatywnego” pojmowania niektóre antropologiczne wnioski ważne dla naszej dzisiejszej cywilizacji zachodniej. Ona to cieszy się mianem „antropocentrycznej”, właśnie dlatego że przyswoiła osobę i jej centralne znaczenie od chrześcijaństwa.
    The Gaudium et spes constitution teaches where the answer to all the questions about man is to be sought: in the Incarnate Word, in Jesus Christ, “the new Adam” (No. 22). The Constitution relates here to the councils which explored the mystery of Christ, including the Council of Chalcedon (451), thus indicating anthropological meaning of its definition of faith. This article, based on analyses of Alois Grillmeier and Adrian Măgdici, discusses modern philosophical issues in the definition of person and, as a solution, proposes its Christological distinction from the concept of nature introduced by the Chalcedon (person is not nature: two-level ontology) to draw from its “negative” approach certain anthropological conclusions, important for our modern Western civilization called “anthropocentric” precisely because it incorporated person and its key status from Christianity.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 71-85
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osoba i głos: postać w najnowszym polskim dramacie
    A Persona and a Voice – Dramatic Character in Recent Polish Drama
    Autorzy:
    Wąchocka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/510847.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    contemporary Polish drama character
    identity crisis
    voice
    choir
    Opis:
    The disintegration of character in recent Polish drama is closely related to identity crisis and the ensuing negation of the basis and integrity of one's sense of self. A character can hardly be analysed as a person – more often than not, it resembles a linguistic or textual entity rather than a human being. The persona is replaced by a voice or a polyphonic collective body – a choir. In the dramatic works of contemporary Polish playwrights such as M. Ko-terski, M. Bieliński, M. Modzelewski, L. Amejko or D. Masłowska these forms can be real-ized as either a fragmented subject split into aspects that cannot be reconciled, or as the subject's external reality, which they perceive as fragmented, incomprehensible and hostile.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2011, 2(8); 27-42
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramentalność małżeństwa w relacji do ludzkiej egzystencji
    The Sacramentality of Marriage in Relation to Human Existence
    Autorzy:
    Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601629.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sakrament małżeństwa
    ewangeliczny etos
    egzystencja Jezusa
    małżeństwo chrześcijańskie
    in Persona Christi
    in Persona Ecclesiae
    the Sacrament of Marriage
    the evagelical ethos
    the existence of Jesus
    the Christian marriage
    Opis:
    Artykuł odpowiada na pytanie o specyfikę urzeczywistniania się egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych. Sakrament małżeństwa tworzy nową komórkę wspólnoty eklezjalnej. Małżonkowie sakramentalni wdrażają w swoje życie naukę Jezusa przez naśladowanie Jego etosu miłości. Dlatego zasadne jest stwierdzenie, że konkretyzacja egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych jest działaniem „in Persona Ecclesiae”.
    The article answers the question for the specificity of the coming true of the existence of Jesus in the life of sacramental spouses. The sacrament of matrimony creates a new cell in the ecclesial community. The sacramental couple initiate into their own life Christ learning through the imitation of His love ethos. Therefore, it’s reasonable to conclude that the concretisation of Jesus’ existence in the sacramental-spouses’ life is “in persona Ecclesiae”.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 47-63
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The contemporary multi-layered cybersecurity landscape and emerging nano-threats. An overview
    Współczesny wielowarstwowy krajobraz cyberbezpieczeństwa i pojawiające się nano-zagrożenia. Przegląd
    Autorzy:
    Olszewski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16539466.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    cyberspace
    persona
    cyberpersona
    layers
    cyberwar
    adversary
    Opis:
    Presented article attempts to identify the key node located in the three-tier model of cyberspace, the node which is characterized by the greatest potential impact on the other elements essential for the functioning of the whole network, especially in the security context. Based on the network analysis, it was proposed to place the ‘persona’ in the center of interest, in other words the human factor. In this way – regardless of the future direction of the further development of artificial intelligence – an individual adversary is able to dispose the historically unprecedented ability to put an impact on the critical and – potentially – military infrastructure of the state. Thus, individual digitally-skilled person is capable of destabilizing the post-industrial society not only in the context of network/computer security, but also physical security (through the cyber-physical systems).
    Źródło:
    Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2021, 10; 63-72
    2450-9078
    Pojawia się w:
    Studia Krytyczne/ Critical Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Knowledge and Agency. The Case of Claes Rålamb and the Swedish Embassy to Istanbul, 1657–58
    Autorzy:
    Forss, Charlotta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036083.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    History of knowledge
    Ottoman Empire
    Swedish Empire
    agency
    diplomatic persona
    travel writing
    Opis:
    This article explores the interplay between knowledge and agency in early modern diplomacy. Focusing on the power dynamics of early modern empire through a case study of a Swedish embassy to the Ottoman Empire in 1657–58, the article shows how agency and knowledge interlinked throughout the diplomatic mission. At the centre of the study is Claes Rålamb, a Swedish nobleman who was sent to Istanbul to secure an alliance between Sweden and the Ottoman vassal state Transylvania. Rålamb’s journey to, and stay in, Istanbul was framed by global political developments, yet, it was also directly influenced by local customs and personal connections. In particular, Rålamb’s ability to act as an agent of the Swedish Empire was shaped by the difficulties of attaining reliable information. Moreover, the framework within which he was able to act changed between different stages of the journey. This makes the intersection between knowledge and agency a fruitful focal point for examining early modern empire, going beyond traditional national frameworks and categories of actors. Rålamb was sent out as an envoy of the Swedish empire, yet the meaning of that position changed constantly.
    Źródło:
    Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 133-158
    2545-1685
    2545-1693
    Pojawia się w:
    Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christ as the Persona Speaking according to Origen’s First Homily on Psalm 15(16)
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134453.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Logos
    Syn Boży
    Mesjasz
    Chrystus
    Kościół
    Eucharystia
    Hades
    God’s Son
    Messiah
    Christ
    Church
    Eucharist
    Opis:
    The discovery of Origen’s commentaries on Psalms in 2012 was an event for patristic studies. These commentaries are prepared in the form of homilies. It is said that Origen published them at the end of his life. In preparing his homilies, he applied the allegorical method as he used to do in many of his works. The implied author of Psalm 15(16) speaks in the first person. For Origen, it was evident that the persona speaking in Psalm 15(16) was Christ. Indeed, this Psalm belongs to the messianic Psalms. The article draws attention to three points: 1) Christ as the persona which has seen no corruption after the death in body; 2) Christ speaking about the Church; 3) Christ’s double inheritance corresponding to His double nature: Divine and human. The Son of God (eternal Logos) is connected ontologically to the Father. He is also connected to the people, especially to Christians. The Son of God acts for Christians in the Church. When the Son prays for protection, He prays for Himself and for the faithful. In his commentary on Psalm 15(16), Origen wanted to expose the unity of the Old Testament with the New Testament: God’s Son, Logos, Messiah and Christ is the center of both Testaments.
    Odkrycie komentarza Orygenesa do dziesięciu psalmów w 2012 roku było znaczącym wydarzeniem dla studiów patrystycznych. Komentarze te zredagowane są w formie homilii. Przypuszcza się, że Orygenes opublikował je pod koniec życia. Orygenes posługuje się w nich, podobnie jak wielu innych swych dziełach, alegoryczną metodą interpretacji Pisma Świętego. Autor Psalmu 15 mówi w pierwszej osobie. Dla Orygenesa było rzeczą oczywistą, że tą osobą (prosōpon) jest Chrystus. Istotnie, Psalm 15(16) należy do psalmów mesjańskich. Niniejszy artykuł dotyczy trzech rzeczy: 1) Chrystus jako osoba, której ciało nie doznało rozkładu po śmierci; 2) Chrystus mówiący o Kościele; 3) podwójne dziedzictwo Chrystusa odpowiadające dwu naturom – boskiej i ludzkiej. Syn Boży (wieczny Logos) jest związany z Bogiem Ojcem ontologicznie. Jest on także związany z ludźmi, szczególnie z chrześcijanami. Syn Boży działa na rzecz chrześcijan w Kościele. Jeśli Syn prosi Boga Ojca o protekcję, to prosi o nią dla siebie, a także dla wierzących. W swym Komentarzu do Psalmu 15(16) Orygenes chciał podkreślić jedność Starego Testamentu z Nowym: w centrum obu znajduje się Logos jako Syn Boży, Mesjasz i Chrystus.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 65-86
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    El personalismo de Karol Wojtyla: persona, prójimo, comunidad, sociedad
    Autorzy:
    Burgos Velasco, Juan Manuel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969873.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Karol Wojtyla/Juan Pablo II
    personalismo
    filosofía social
    participación
    comunidad
    karol wojtyła/jan paweł ii
    personalizm
    filozofia społeczna
    partycypacja
    wspólnota
    Opis:
    PROPÓSITO CIENTÍFICO: Este texto presenta una visión sintética del personalismo de Karol Wojtyla/ Juan Pablo II poniendo especial énfasis en los aspectos sociopolíticos. PROBLEMA Y MÉTODOS DE INVESTIGACIÓN: La posición teórica de Karol Wojtyla/Juan Pablo II no es sencilla de establecer porque sufrió una evolución intelectual importante que, si no se tiene en cuenta, puede llevar a conclusiones erróneas sobre su pensamiento. Por ello, seguiremos un itinerario cronológico mostrando cómo a partir de sus influencias intelectuales originales, el tomismo y la fenomenología, elaboró progresivamente su propuesta original e integradora de filosofía personalista. PROCESO DE ARGUMENTACIÓN: Establecidos estos principios se muestran los rasgos principales de su propuesta personalista: 1) su contribución a la renovación de la ética a través de la denominada escuela ética de Lublin; 2) su elaboración de una original perspectiva sobre la ética sexual en Amor y responsabilidad; 3) algunas claves antropológicas de su obra maestra Persona y acción. Y, 4) sus propuestas en el ámbito sociopolítico, que se presentan a través de cuatro perspectivas: la participación como construcción de la persona en la acción social; su peculiar teorización de la relación persona‑sociedad; su propuesto sobre el bien común y los sistemas prójimo y comunidad. RESULTADOS DEL ANÁLISIS CIENTÍFICO: El análisis muestra que Karol Wojtyla ha sido capaz de desarrollar un personalismo original y potente a partir de sus premisas tomistas y fenomenológicas. Y, basado en esa original filosofía ha desarrollado también una perspectiva socio‑política original. Esta perspectiva es visible, entre otros aspectos, en su concepto de participación, la noción de bien común construida mediante la inclusión de una dimensión subjetiva; la tesis según la cual colectivismos e individualismos comparten la misma antropología y la primacía que otorga al sistema prójimo sobre el sistema comunidad en la estructuración de las relaciones sociales. CONCLUSIONES, INNOVACIONES, RECOMENDACIONES: Estos rasgos originales han sido estudiados en algunas investigaciones como las de Sánchez (2015) y Lozano (2016), pero todavía está pendiente un estudio en profundidad de esta aspecto de su pensamiento.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2016, 7, 19; 11-33
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota teatru
    The Essence of the Theatre
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807434.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teatr
    dramat
    antropologia teatru
    relacja
    teodramatyka
    persona
    personalizm
    osoba
    aktor
    rola
    scena
    theatre
    drama
    theatre anthropology
    relationship
    theo-drama
    personalism
    person
    actor
    role
    scene
    Opis:
    Autor artykułu wychodząc z założenia, że teatr już w starożytnej Grecji był związany ze współuczestnictwem osób tworzących społeczność polis, postuluje by także we współczesnym spojrzeniu na teatr uwzględnić koncepcję człowieka, który tworzy teatr i który do niego przychodzi. Relacyjny wymiar teatru istnieje od starożytności, gdy był on związany z polityczną i religijną funkcją jednoczącą społeczeństwo,  aż do współczesnej koncepcji teatru,  jako sztuki autonomicznej. Najważniejsza konsekwencja wynikającą z tego zestawienia (teatr i antropologia) ukazuje sztukę teatru jako miejsce formowania się koncepcji świata jako spektaklu (propozycje H. U. von Balthasara i H. Gouhier’a, J. Tischnera, A. Krąpca). Widz może odnaleźć na scenie metaforyczny obraz własnego życia, ogólny los człowieka jako istoty tragicznej, rozpiętej między życiem a śmiercią. Niezależnie od rodzaju realizowanego na scenie dzieła (komedia, tragedia, farsa) istotą teatru jest zawsze relacja między aktorem i widzem. Autor wskazuje także na genezę powstania teatru, pojęcie aktora, gry, roli, sceny oraz udziału widza. Ponieważ teatr jako sztuka nie ma utrwalonej formy, realizuje się w konkretnym czasie realizacji spektaklu (in statu nascendi), wymaga dlatego obecności odbiorcy w całym procesie swego trwania. Jest z tego powodu sztuką w swej istocie personalistyczną. Spektakl, o ile nie jest odbierany w kategoriach osobowych, przestaje być teatrem, a staje się widowiskiem pozbawionym relacji osobowych.
    The author of the article, assuming that the theatre, already in Ancient Greece, was connected with co-participation of persons constituting the community of polis, calls for equal recognition of the idea of man, who creates the theatre and who visits it, in the contemporary outlook upon the theatre.     The relational dimension of the theatre has existed since antiquity when it was strictly connected with a political and religious function uniting the community and reached the point of contemporary perception of the theatre as an independent art. The most crucial outcome resulting from the combination (theatre and anthropology) shows the art of theatre as a place of forming the conception of the world as a performance (suggestions of H.U. von Balthasar and of H. Gouhier, of J. Tischner, of A. Krąpiec). On the stage, theatre audience can find a metaphorical image of his or her life, of general fate of a man portrayed as a tragic being, suspended between life and death. Independently of the kind of performance given on the stage (comedy, tragedy, farce), a relation between the actor and theatre audience is a clue issue of the theatre. The author also shows the genesis of theatre formation, outlines the notion of the actor, stage acting, theatre roles, scenes and of theatre audience participation. Because the theatre as an art form does not have a stiff pattern, it acquires its shape at a concrete point of time during the stage performance (in statu nascendi). Therefore it requires the presence of theatre audience throughout the whole time of its duration. Because of that aspect, it is fundamentally personalistic at its roots. If a stage performance is not viewed on the grounds of personalistic categories, it stops being called the theatre and turns into a show devoid of personalistic relationships.  
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 89-107
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legami capaci di futuro: dalle basi intersoggettive dello sviluppo della persona all’esperienza dello “stare” in relazione. Attaccamento, fiducia, desiderio e cura nei rapporti interpersonali
    Autorzy:
    Lerda, Gian Sandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ties
    attachment
    trust
    desire
    care
    Opis:
    Many conceptual analyses of the structure and mode of operation of the contemporary society outline a worrying and discouraging framework. They describe the decadence of values and they depict a world populated with individuals who are narcissistically self-oriented, looking for the satisfaction of their own desires, unable to desire, build and keep stable, continual and deep relations and affects. Nevertheless, recent psychological research, supported by the evidence of neuroscientific research, has evidenced that the origins of the psychic development of the individual are connected to the domain of the relational experience. New-borns become persons in and thanks to the context of relations where they live and grown up. Thus, relations are an essential feature and a fundamental and peculiar experience for the human being. This is evident if we try to analyse aspects and dimensions, such as attachment, trust, desire and care. Attachment allows not only the survival but also the internalization of relational patterns which are necessary for life. The trust experience in the primal relations allows the vital energy to be addressed towards the world and to build ties thanks to the experience of faith in the other. Experimenting satisfaction and frustration, possibility and limits in the interpersonal relations fosters the development of desire and of the capability of wait, renounce, choice, care, as well as the necessity/opportunity of recognizing/knowing the other. Feeling himself or herself understood by a caring other prepares the ground for the experience of personal safety and thanks to some special pedagogical reinforcements, it opens to the possibility of taking care of someone else, in a structure of mutual exchanges and material, affective and spiritual support which is necessary for any human being. Significant socio-cultural changes occurred in the last decades have influenced those fundamental experiences and contributed to produce new relational styles and models which are characterised by precariousness and discontinuity. It is thus of primary importance to promote and sustain a reflection and education on these themes with the aim of fostering our needs and relations, whose expression is essential for the wellness and selfrealization of individuals and communities. And this is not only in order to achieve a harmonic development of growing-up subjects but even for adults who want to fully accomplish their life and the related needs of sharing, intimacy and generativity. These results have to be achieved by taking into consideration the peculiarity of modern life and by searching for creative solutions thanks to which, at least partially, we can try to combine the new claims with the essential experience of “being” in a relation.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2017, 8, 1; 174-196
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posłannictwo rodziny w formacji osoby ludzkiej i społeczeństwa
    La missione della famiglia nella formazione della persona umana e della società
    Autorzy:
    Rychlicki, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203415.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    kobieta
    Kościół
    małżeństwo
    mężczyzna
    państwo
    rodzina
    Chiesa
    famiglia
    femmina
    matrimonio
    Stato
    uomo
    Opis:
    Refleksja nad misją rodziny w procesie formowania osoby i społeczeństwa staje się aktualna w kontekście kulturowych i ideologicznych niebezpieczeństw naszych czasów, które wpływają na naturę i fundamentalną tożsamość tych instytucji, których podstawą jest rodzina, oparta na małżeństwie. Poprzez pewne hasła – solidarność, demokracja, tolerancja i równość – które nabrały siły przekonywania w politycznej propagandzie i reklamie, zauważalna jest tendencja do zmiany tożsamości małżeństwa i rodziny, które są dwiema instytucjami ściśle ze sobą związanymi i ze swej natury ukierunkowanymi na cel, jakim jest dobro osoby i społeczeństwa. Zagrożenia te są sprzeczne z prawem naturalnym oraz zobowiązaniami rodziny i małżeństwa, zmierzającymi do formacji osób z nich się wywodzących. Chrześcijaństwo wyprowadza prawdę o roli małżeństwa i rodziny z doktryny obecnej w Piśmie Świętym. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę oraz powierzył im funkcję przekazywania nowego życia i jego rozwoju fizycznego i duchowego. Dlatego żadna próba zmiany charakteru małżeństwa i rodziny nie może być akceptowana w świetle prawa naturalnego i prawa Stwórcy. Tylko wzajemna współpraca między instytucjami świeckimi i kościelnymi na rzecz rozwoju rodziny i życia ludzkiego może służyć dojrzałości społecznej i formacji osób oraz może stworzyć klimat pokoju i umocnić prestiż państwa.
    La riflessione sulla missione della famiglia nel processo formativo della persona e della società diventa attuale nel contesto dei pericoli culturali e ideologici del nostro tempo, che colpiscono la natura e l’identità fondamentale di quelle istituzioni che hanno come base la famiglia fondata sul matrimonio. Mediante certi slogan – solidarietà, democrazia, tolleranza e parità – divenuti suggestivi e fortemente persuasivi nella propaganda politica e nella pubblicità, si tende a cambiare l'identità del matrimonio e della famiglia che sono due istituzioni strettamente legati fra loro e, per propria natura destinati ad avere come obiettivo il bene della persona e della società. Questi pericoli vanno contro la legge naturale e contro gli obblighi della famiglia e del matrimonio, diretti alla formazione delle persone da loro discendenti. Il cristianesimo deduce la verità del ruolo del matrimonio e della famiglia dalla dottrina presente nella Sacra Scrittura. Dio ha creato l’uomo come maschio e femmina e ha affidato loro la funzione di trasmettere nuova vita e il suo sviluppo sia fisico che spirituale. Perciò ogni tentativo di cambiare la natura del matrimonio e della famiglia non deve essere accettato alla luce del diritto naturale e della legge del Creatore. Solo la reciproca collaborazione tra le istituzioni laiche e quelle ecclesiastiche per lo sviluppo della famiglia e della vita umana può servire alla maturità sociale e alla formazione delle persone, e può creare un clima di pace ed un rafforzamento del prestigio dello Stato.
    Źródło:
    Studia nad Rodziną; 2019, 23, 1(51); 25-42
    1429-2416
    Pojawia się w:
    Studia nad Rodziną
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “I Disagree”: Narratives of Empowerment in Poppy’s Project
    Autorzy:
    Kaszuba, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057132.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    narracje emancypacyjne
    kultura Internetu
    persona
    kobiety w metalu
    estetyka post-genre
    narratives of empowerment
    the Internet culture
    personae
    women in metal
    post-genre aesthetics
    Opis:
    In this article I shall examine how Poppy uses her extreme grotesque effect to construct visual, audial and lyrical narratives of empowerment – in gender, personal, and musical context. I shall shed a light on the way her self-awareness as a female vocalist deconstructs the image of ‘metal woman’ – through subversive combination of hyperfeminine image with aggressive music and involved lyrics – to expose excluding paradigms which determine female presence in metal. Finally, I shall show how her post-genre aesthetics undermines hardened determinants of what is, and what is not ‘metal’.
    W niniejszym artykule zbadam, w jaki sposób Poppy używa ekstremalnego efektu groteski by skonstruować wizualną, audialną i liryczną narrację emancypacyjną – w kontekście genderowym, osobistym i muzycznym. Zanalizuję sposób, w jaki samoświadomość Poppy jako wokalistki dekonstruuje wizerunek „metalowej kobiety” – poprzez subwersywne połączenie hiperkobiecego wizerunku z agresywną muzyką i zaangażowanymi tekstami – by obnażyć wykluczające paradygmaty warunkujące kobiecą obecność w metalu. Wykażę, jak jej estetyka “post-genre” podważa skostniałe wyznaczniki tego, co jest, a co nie jest “metalem”.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 2; 57-71
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una Persona in tre Persone. La teologia trinitaria in Sergej Bulgakov
    Autorzy:
    Kowalczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368701.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Bulgakov
    Trójca
    absolutna Osoba
    Osoby Boskie
    ontologia miłości
    natura boska
    sofiologia
    Trinity
    absolute Person
    Divine Persons
    ontology of love
    divine nature
    sophiology
    Opis:
    Teologia trynitarna Sergieja Bułhakowa jest w gruncie rzeczy rozwinięciem dwóch biblijnych stwierdzeń: „Bóg jest Duchem” i „Bóg jest miłością”. Bycie Duchem, i to Duchem absolutnym, oznacza, że Bóg jest absolutnym Ja, absolutną Osobą. A skoro tak, to Bóg ma w sobie także Ty, On, My, Wy. Ja nie może bowiem istnieć bez Ty. Objawienie dane nam w Jezusie Chrystusie pozwala powiedzieć, że owa pełnia relacji realizuje się między Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Stąd dla Bułhakowa Bóg jest Ja w trzech Ja czy też Osobą w trzech Osobach. Innymi słowy, Bóg jest Duchem absolutnym trój-hipostatycznym. Nasz autor przeciwstawia się tradycji, która wyprowadza doktrynę o Trójcy z pochodzeń wewnątrztrynitarnych rozumianych przyczynowo. W konsekwencji odrzuca koncepcję Boga Ojca jako odwiecznej przyczyny Syna i Ducha. Monarchia Ojca nie polega na byciu pierwszą przyczyną, ale na samoobjawianiu się w dwóch innych Hipostazach. Drugie stwierdzenie, tj. „Bóg jest miłością”, Bułhakow rozumie jako przede wszystkim ontologiczne, to znaczy wyrażające wewnętrzne życie Trójcy. Ponadto formułuje aksjomat ontologii miłości: nie ma miłości bez ofiary (kenozy) i nie ma miłości bez radości (błogosławieństwa). Także miłość w Bogu jest kenotyczna. Każda Osoba umniejsza siebie, aby dać „przestrzeń” innym Osobom. Jednocześnie kenoza jest przezwyciężana w radości odnalezienia siebie w jedności z innymi Osobami. Kenotyczne relacje między Boskimi Hipostazami mają swoją treść, zawartość, czyli to, co nazywamy Bożą naturą, życiem intratrynitarnym. Boska natura nie jest – podkreśla Bułhakow – jakąś statyczną wielkością, w której partycypują Osoby Boskie, ale jednym, trójhipostatcznym życiem, polegającym na manifestowaniu się Ojca, Syna i Ducha w wewnętrznym Bożym życiu (Sofia niestworzona) i na manifestowaniu się w nie-Bogu, czyli w stworzeniu (Sofia stworzona). Ta sofiologiczna perspektywa zmierza ku pokazaniu, że Trójca Przenajświętsza istnieje nie tylko w swej transcendencji, ale także w świecie i w człowieku, natomiast stworzenie istnieje nie obok Boga, ale w Bogu (panenteizm).
    The trinitarian theology of Sergei Bulgakov is in fact an extension of two biblical statements: „God is Spirit” and „God is love”. To be Spirit, and to be absolute Spirit, means that God is the absolute I, the absolute Person. And if so, then God also has you, him, us, the plural you. I cannot exist without you. The revelation given to us in Jesus Christ allows us to say that this full relationship is realized between the Father, the Son and the Holy Spirit. Hence, for Bulgakov, God is I in three selves, or a person in three persons. In other words, God is an absolute tri-hypostatic Spirit. The author is opposed to the tradition that derives the doctrine of the Trinity from causal intra-Trinitarian origins. Consequently, he rejects the concept of God the Father as the eternal cause of the Son and the Spirit. The Father’s monarchy is not in being the first cause but in self-revelation in two other Hypostases. Bulgakov understands the second statement, i.e., „God is love,” as primarily ontological, that is, expressing the inner life of the Trinity. Moreover, he formulates the axiom of the ontology of love: There is no love without sacrifice (kenosis) and there is no love without joy (blessing). Also, love in God is kenotic. Each Person diminishes themselves in order to give „space” to other Persons. At the same time, kenosis is overcome in the joy of finding oneself in union with other Persons. The kenotic relations between the Divine Hypostases have their content, that is God’s nature, an intratrinitarian life. The divine nature is not – emphasizes Bulgakov – some static greatness in which the Divine Persons participate, but one, three-hypostatic life, consisting in the manifestation of the Father, Son and Spirit in God’s inner life (un-created Sophia) and in manifesting itself non-God, that is in creation (Sophia created). This sophiological perspective aims to show that the Holy Trinity exists not only in its transcendence, but also in the world and in the human being, while creation exists not next to God, but in God (panentheism).
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 173-191
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem urzeczywistniania się osoby w czynie w personalistycznej filozofii wychowania Karola Wojtyły-Jana Pawła II
    Il problema di realizzarsi della persona nell’atto nella filosofía personalistica dell’educazione di Karol Wojtyła-Giovanni Paolo II
    Autorzy:
    Chrobak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495395.pdf
    Data publikacji:
    1999-06-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 1999, 15; 103-113
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le personnage théâtral dans les approches « poétique » et « pratique » du texte dramatique à lépoque classique en France
    Dramatis persona in poetical and practical approach of dramatic text in 17th century French theory of theatre
    Autorzy:
    Bajer, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052623.pdf
    Data publikacji:
    2009-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    The idea of the dramatis persona posited by the first French theatre theorists of the Richelieu circle, Jean Chapelain and Jules de la Mesnardiere, emerges as a quite literał implementation of the Aristotelian concepts unfolded in the sixth and fifteenth chapter of his Poetics. In a later period, the third of the aforementioned group of authors, François Hédelin d’Aubignac, dismisses the Aristotelian categories, erecting his theory upon the elements adopted from the Roman theory of rhetoric. The analysis of the Persona in classical drama theory allows to reconstruct the relation between these two 17th century dramatic approaches. The former is the traditional perspective relying on the postulations of the Aristotelian theory. The latter, which is a practical grasp, is new to the 17th century’s dramatic mindset, and was formulated by abbé d’Aubignac. Whereas the axis of poetics is the structural analysis of a work of art, it is the functioning of that work of art in the theatrical process of communication between the stage and the audience that remains the core interest of the practical approach. In this process, the rhetorical effect of presence of the dramatis persona should by created in the imagination of the spectator-auditor. The subject of analysis is common to both perspectives and the discrepancies concem merely aspects of its description. Therefore poetics and practice are neither competitive nor mutually exclusive, but can both legitimately coexist in the description of the very same work of art.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2009, 36; 139-153
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Provocative greenness and staged rebellion: Youth’s rhetorical performances of environmental citizenship
    Prowokacyjna ekologiczność i bunt na pokaz: obywatelstwo ekologiczne w retoryce młodzieżowe
    Autorzy:
    Andersen, Ida Vikøren
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232047.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    obywatelstwo ekologiczne
    sprawczość retoryczna
    persona
    parezja
    styl prowokacyjny
    parrhesia
    provocative style
    environmental citizenship
    rhetorical agency
    Opis:
    The paper examines the rhetorical use and function of a provocative “rebel” persona in argumentative texts, collected from the youth column in Norwegian newspaper Aftenposten and the national speech contest for high school students, Ta ordet!, seeking to influence the audience’s attitudes towards green lifestyles. Approaching “the rebel” as a persona construction and a rhetorical appeal, I explore how young people engage with and participate in environmental debates and how their rhetorical intervention invites the audience to experience and perform environmental citizenship.
    W artykule przedstawiono retoryczne zastosowanie konstruktu prowokacyjnej persony buntownika. Funkcje tego zabiegu zostały odtworzone na podstawie analizy tekstów argumentacyjnych z kolumny prowadzonej przez młodzież w norweskim dzienniku „Aftenposten” oraz materiały z konkursu krasomówczego dla uczniów szkół średnich Ta ordet!. Ich celem było nakłonienie odbiorców do przyjęcia zielonego stylu życia. Analiza posłużyła również do zbadania, jak młodzi ludzie angażują się w debatę publiczną o środowisku i jak ich retoryczne zaangażowanie włącza odbiorców do współuczestniczenia w ekologicznym obywatelstwie.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 134-153
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja duchowa i lewatywa: Jungowskie tropy w twórczości zespołu Tool
    Spiritual evolution and enema: Jungian tropes in the lyrics of Tool
    Autorzy:
    Gornat, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521056.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Jungowskie tropy
    ewolucja duchowa
    indywiduacja
    ego
    persona
    cień
    anima
    Jaźń
    Jungian tropes
    spiritual evolution
    individuation
    shadow
    Self
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest analiza Jungowskich wątków w tekstach grającej progresywny metal amerykańskiej grupy Tool. Maynard James Keenan, wokalista i autor tekstów, zawsze przyznawał się do swojej fascynacji teoriami Carla Gustava Junga i Josepha Campbella, a tropy Jungowskie, poza piosenkami, można odnaleźć również w grafice okładek albumów, w promocyjnych teledyskach oraz w oprawie wizualnej koncertów zespołu. W słowach piosenek Keenan bezpośrednio lub pośrednio nawiązuje do kolejnych etapów Jungowskiego procesu indywiduacji, ewolucji duchowej i transformacji, którego celem jest całkowita integracja świadomych i nieświadomych treści psychiki. W tekstach z albumów Opiate i Undertow Keenan wyraża poczucie konieczności duchowego rozwoju oraz integracji persony, maski służącej kontaktom ze światem zewnętrznym. Powracającym motywem na pierwszych płytach Toola jest również konfrontacja z cieniem, którego wyparcie powoduje fragmentację i dezintegrację psychiki. Płyta Ænima podejmuje wątek potrzeby zrozumienia i integracji animy, nieświadomego pierwiastka żeńskiego w psychice mężczyzny, oraz koncentruje się na wynikającym z tego duchowym oczyszczeniu. Końcową fazą procesu indywiduacji jest dotarcie do Jaźni – przekroczenie wszelkich przeciwieństw i odkrycie boskiego pierwiastka w człowieku. Oznacza to całkowitą równowagę funkcji psychicznych symbolicznie odzwierciedloną w perfekcyjnym kształcie spirali. Ten etap rozwoju duchowego jest przedmiotem refleksji w tekstach niektórych piosenek z albumu Lateralus.
    The aim of this paper is to analyse Jungian tropes in the lyrics of an American progressive rock band, Tool. Maynard James Keenan, the singer and lyricist, has always admitted to his enduring fascination with the theories of Carl Gustav Jung and Joseph Campbell and, apart from the songs, Jungian tropes are also evident in the album covers, promotional videos and the visuals of the group’s live shows. In his lyrics, Keenan directly or indirectly refers to the consecutive stages of Jung’s process of individuation, continuous spiritual evolution and Ewolucja duchowa i lewatywa: Jungowskie tropy w twórczości zespołu Tool transformation. Its aim is the complete integration of the conscious with the unconscious in the psyche. In the songs from Opiate and Undertow, Keenan expresses his sense of the need for spiritual development and integration of the persona, the mask used in one’s contacts with the outside world. Another recurring motif in the first albums is confrontation with the shadow, which, when repressed, brings about the fragmentation and disintegration of the psyche. The album Ænima focuses on the necessity to understand and realise the anima, an unconscious female element in a man’s psyche, which leads to spiritual cleansing. The final phase of individuation is the Self – the transcendence of all opposites and the discovery of the divine in a human being. It means a total balance of all mental functions, which is symbolically reflected in the perfect shape of the spiral. This stage of the spiritual evolution is addressed in the lyrics of several songs from Lateralus.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 118-133
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anioł i syn – językowy portret Stanisława Witkiewicza-ojca
    Angel and son – Witkiewicz-father`s persona and his relationship with son
    Autorzy:
    Majewska-Wójcik, Anna Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046363.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    rodzina w XIX wieku
    ojciec
    postawa rodzicielska
    wychowanie
    dyrektywność
    a family in XIXth century
    father
    parental attitude
    upbringing
    directiveness
    Opis:
    W artykule Autorka prezentuje Stanisława Witkiewicza w jednej z jego prywatnych ról – w roli ojca. Pokazuje, jakie relacje łączyły ojca z jedynym synem – Stanisławem Ignacym, jak układały się stosunki pomiędzy tymi dwiema wybitnymi osobowościami, jak postrzegany był Witkacy przez ojca oraz jakimi priorytetami kierował się ojciec w wychowaniu jedynaka. Na podstawie korpusu listów do syna oraz innej korespondencji familijnej Autorka szkicuje portret Witkiewicza-ojca. Artykuł stanowi kontynuację tematu zapoczątkowanego przez Małgorzatę Król, dotyczącego ojców: Wincentego Pola i Gustawa Zielińskiego.
    In the article the Stanisław Witkewicz`s figure is presented from the perspective of one of his private roles – the father role. The items discussed in the paper concern relations between the father and the only son Stanisław Ignacy, what way Witkacy the son was perceived by the father, and what were Witkewicz`s priority parental rules which he was governed by in his only child`s upbringing. The analysis are made on the grounds of the letters from Witkiewicz to his son and another family correspondence, and the article is the continuation of the subject originated by Małgorzata Król who has studied the personas of Wincenty Pol and Gustaw Zieliński in such a context.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 533-546
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Magična moćmaski kao paradigma iluzije stvarnosti u drami Ive Vojnovića „Maškarate ispod kuplja”
    Magical Power of Masks in Ivo Vojnović’s Drama. Maškarate ispod kuplja as Paradigm of the Illusion of Reality
    Autorzy:
    Pivac, Antonela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635677.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mask
    carnival
    persona
    alienation
    Vojnović
    maškarate
    grotesque
    illusion
    deformation
    Opis:
    The  present  paper  analyses  Ivo  Vojnović’s  drama  Maškarate ispod kuplja  by  intending  to emphasize  the  importance  of  carnival  masks  considered  as  instruments  of  liberation  of individuals from social conformism. The protagonists of Vojnović’s  Maškarate show their non-conformist faces and experience freedom only incarnival season. The carnival is described  as  the allegory  of  surreal  and  phantasmagoric  world  displaying  pseudo-realistic situations that represent the deformed face or, rather, the alter of the masked reality. Masks are,  therefore, perceived  as  shields  from  the  frustrating  reality  and  external  influences, whereas life under masks is understood as the perfect model of concealing internal weaknesses and insecurities. The enchanting carnival atmosphere enables the protagonists to openly show the suppressed personality and personal choices. The clear model of searching for the illusion of the truth and the truth of the illusion is also shown, notwithstanding the complicating conditions of the emotional world of the protagonist-symbol who creates false identity provoked and conditioned by external factors. The influence of the Italian grotesque theatre has been reported as well, whereas the similarities have been perceived in particular in the behavioral pattern of the protagonists and perception  of  time and  place  as  metaphysical  categories.  The  determination  of  the  level of  interdependence between  the  Croatian  author  and  the  Italian  role models  has  also  been possible.  The comparison  with  the  Italian  literary  contemporaries  has  been  performed  by examining the intertextual correspondences in particular related to the selection of the „carnivalesque” motives. 
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ¿Resulta interesante ser persona? Las posibilidades del personalismo como currículum oculto
    Is It Interesting to Be a Person? The Possibilities of Personalism as a Hidden Curriculum
    Autorzy:
    Villalba Lucas, Francisco Manuel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507536.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Leonardo Polo
    education
    person
    student
    teacher
    educational interest
    educational process
    hidden curriculum
    personalism
    Opis:
    The author addresses the problem of education which, as never before, is nowadays so widespread and valued but, at the same time, so ideological and instrumental. In order to resolve this problem, he makes an attempt to build a synthesis of the following: (1) Leonardo Polo’s conception of education and his conception of the person as having capacity for unrestricted growth, which seem to open up a new way of studying. (2) The educational interest of teachers and students which, though fundamental in the educational process, is easily exposed to be lost or diverted toward becoming “something,” rather than “someone.” (3) Ivan Illich’s concept of “hidden curriculum.” The author concludes that the “hidden curriculum,” when purified of its ideological content, can effectively contribute in students’ development as persons.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2019, 8, 3; 733-748
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd co do przymiotu osoby (kan. 1095 §2 KPK)
    L’errore sulla qualità della persona (can. 1097 § 2 CJC)
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663757.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do przymiotu osoby
    kanon 1095 §2 KPK
    error as to the quality of person
    canon 1095 §2 CIC/1983
    Opis:
    L’errore „ridondante sull’errore di persona” (can. 1083 CJC /1917), che in sostanza si confondeva con lo stesso errore di persona e che nel contesta odierno diffieilmente si può verificare, ha trovato nella più recente giurisprudenza ecclesiastica, una interpretazione più consona allo spirito dei Concilio Vaticano II, che insiste sul concetto integrale della persona umana e non solo sul suo aspetto fisico. Riferendosi in sostanza alla terza regola di S. Alfonso il legislatore ha abbandonato la vecchia formulazione per quella presente (can. 1097 § 2 CJC/1983). La nuova formula dell’„error in qualitate directe et principaliter intenta”, passata anche nel codice dei canoni delle Chiese Orientali, viene analizzata dall’autore dello studio. L’oggetto dell’analisi sono i rispettivi elementi della formula dei canone; l'errore, la qualità di persona l'intendimento della qualità di persona. Inoltre si pone la questione della incompatibilit qualità dell’errore della condizione.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1999, 10, 4; 45-59
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Techniques for designing value propositions applicable to the concept of outcome-economy
    Autorzy:
    Gierej, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/125576.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    industrial internet of things
    minimum viable product
    outcome-economy
    persona
    value proposition canvas
    value proposition design
    przedmiot przemysłowy
    minimalna opłacalność produktu
    wynik gospodarki
    osoba
    wartość propozycji
    konstrukcja wartości propozycji
    Opis:
    The purpose of this article is to analyse and present some techniques that support the design of a value proposition in the context of the outcome-economy. The proposed techniques are intended to support traditional companies in the design of innovative solutions. Also, the discussed techniques were compared to identify the most effective. The study was conducted based on the information available in the literature on the impact of the Industrial Internet of Things on the economy and creation of a value proposition.
    Źródło:
    Engineering Management in Production and Services; 2017, 9, 1; 56-63
    2543-6597
    2543-912X
    Pojawia się w:
    Engineering Management in Production and Services
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd co do osoby w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. Davino z 26 III 1987 r.
    Error in persona in luce sententiae Rotae Romanae coram Davino die 26 martii 1987 an.
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663517.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do osoby
    error as to the quality of person
    Opis:
    Sententia /facta executiva/ Tribunalis Apostolici Rotae Romanae in causa Cabgayen. nullitatis matrimonii c. Davino, prolata in II instantia die 26 martii 1987 an., nullitatem matrimonii ex capite erroris in persona declarat. Agitur de qualitate virginitatis mulieris conventae quae qualitas, etsi directe et principaliter ab actore non intenta, tamen obiective , utpote apud omnes gentes, maxime vero in Africa summi est momenti, personam eiusdem mulieris in occulis viri identificabat. Secundum auditores turni, illa qualitas in conventa qualificavit consensum matrimonialem actoris, propterea deficiente tanta qualitate in conventa eandem personam uti futuram coniugem ipse respuit.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1994, 5; 87-94
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Реализация трансцендентальной функции в контексте художественного произведения (на примере повести Николая Гоголя Шинель)
    Realization of “Transcendental Function” in the Context of Literary Work (on the Example of Nikolai Gogol’s Story "The Overcoat")
    Autorzy:
    Betko, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032481.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    “transcendental function”
    Nikolai Gogol’s story "The Overcoat"
    archetypal motives of Persona and Shadow
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2018, LXVII, 3; 445-459
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROZWAŻNY POSTHUMNANIZM I ROMANTYCZNY TRANSHUMANIZM – NIEKTÓRE PRZYPADKI KINA
    THE REASONABLE POSTHUMANISM AND THE ROMANTIC TRANSHUMANISM – SOME CASES OF THE CINEMA
    Autorzy:
    Sapeńko, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423738.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Lubuskie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    posthumanim
    transhumanizm
    natura człowieka
    tożsamość
    elektroniczna persona
    singurality
    Test Turinga
    myślenie symboliczne
    twórczość
    posthumanism
    transhumanism
    human nature
    identity
    electronic personae
    singularity
    Turing test
    symbolic thinking
    creativity
    Opis:
    Artykuł stara się pokazać podobieństwa i różnice miedzy posthumanizmem i transhumanizmem oraz dociec czy więcej dzieli czy łączy oba te nurty. Rozważania prowadzone są na przykładzie dwóch filmów w których węzłowe problemy tego dylematu są wyraźnie widoczne: „Ona”,2013, reż. Spike Jonze, „Ex Machina" 2015, reż. Alex Garland. W konkluzji autor konstatuje, że oba nurty poruszają się w kręgu tych samych kwestii, lecz mają inne aksjologiczne nastawienie – transhumanizm reprezentuje klasyczny oświeceniowy optymizm, jest romantyczny i progresywistyczny, zaś posthumanizm: rozważny, ostrożny, praktyczny, realistyczny.
    The article tries to present the similarities and the differences between posthumanism and transhumanism, it tries also to check whether there is more that joins or that separates them. The analysis is illustrated with the examples of two films where the reader may observe the crucial problems for this dilemma. The first film is entitled "Ona" (2013, directed by Spike Jonze), the second "Ex Machina" (2015, directed by Alex Garland). As a conclusion the author states that both trends concern the same questions, however, they have different axiological attitude: transhumanism represents the classical Enlightenment optimism, it is romantic and progressive, while the posthumanism presents the reasonable, careful, practical and realistic standpoint.
    Źródło:
    Rocznik Lubuski; 2016, 42, 2; 97-113
    0485-3083
    Pojawia się w:
    Rocznik Lubuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humanización de la comunicación institucional. Estudio histórico-crítico
    Humanizacja komunikowania instytucjonalnego. Studium historyczno-krytyczne.
    Humanization of institutional communication. Historical and critical study
    Autorzy:
    Del Bello, Sara
    Kovalenko, Alla
    La Porte, José María
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502581.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    comunicación institucional
    persona
    humanización
    relaciones humanas
    komunikowanie instytucjonalne
    osoba
    humanizacja
    relacje ludzkie
    institutional communication
    person
    humanization
    human relations
    Opis:
    Recent years have witnessed a lack of depth in the ethical view of relationships created by organizations as many scholars, public relations practitioners and institutions have focused more on the relationship with the public itself and less on the nature of the relationship and ethical aspects of the content offered by the communication plans developed by organizations. The article attempts to present how public institutions have focused less on the human person (as they sought to in the 20th century) due to the excessive growth of public and private organizations and the decaying of institutions that link individuals with the government institutions (local and national) and companies, like neighborhood associations, families’ networks, consumers’ organizations or grass roots groups. This situation has left individuals helpless before companies and public institutions. Public relations ethics have focused on the relationships between the organization and the public, but Church communication suggests in addition to this a reflection on the content of communication. Therefore, the Church’s approach to communications could help to regenerate the public relations field (as well as communications of institutions in general) by focusing more on the relationships between ethics and the content of public relations.
    W ostatnich latach odnotowuje się brak pogłębionego etycznie spojrzenia na relacje tworzone przez organizacje. Wiele instytucji, uczonych i praktyków public relations bardziej skupia swoją uwagę na instytucjonalnych relacjach ze społeczeństwem, a mniej na charakterze tych relacji i etycznych aspektach treści oferowanych w programach komunikacji opracowywanych przez organizacje. Celem artykułu jest próba przedstawienia tego, jak organizacje publiczne zaczęły mniej skupiać się na osobie ludzkiej (tak jak to czyniły w XX wieku) z powodu rozrostu organizacji publicznych i prywatnych oraz upadku instytucji łączących ludzi z instytucjami rządowymi (lokalnymi i krajowymi) oraz firmami, takich jak na przykład: stowarzyszenia sąsiedzkie, firmy rodzinne, organizacje konsumenckie czy grupy oddolnej demokracji. Sytuacja ta sprawia, że jednostki stają się bezradne wobec firm i instytucji publicznych. Etyka public relations skupia się na relacji pomiędzy organizacją a opinią publiczną, natomiast Kościół proponuje ponadto refleksję nad zawartością przekazu. Dlatego też podejście Kościoła do komunikacji może pomóc odnowić obszar public relations (a także ogólnie biorąc komunikowania instytucjonalnego) dzięki zwróceniu większej uwagi na relacje pomiędzy etyką a treścią w public relations.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 1; 11-28
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vor, in und hinter der Wirklichkeit. Die Annexion der Persönlichkeit in Ingmar Bergmans Filmnovelle "Persona" und in Martin Walsers Novelle "Ein fliehendes Pferd"
    Autorzy:
    Pilipowicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032637.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    okres prenatalny
    rzeczywistość
    granica śmierci
    transplantacja osobowości
    Sigmund Freud
    prenatal stage
    reality
    borders of life
    transplantation of personality
    pränatale Periode
    Wirklichkeit
    Todesgrenze
    Transplantation der Persönlichkeit
    Opis:
    Jede Existenz wird von der Form verfälscht, aber der Mensch braucht sie, um geboren werden zu können. Die Protagonistin der Filmnovelle Persona von Ingmar Bergman und der Protagonist der Novelle Ein fliehendes Pferd von Martin Walser treten gegen die Formen der sozialen Relationen auf, die ihr Dasein der Authentizität entledigen. Elisabet bringt ihre Existenz bis auf die pränatale Periode zurück, wodurch sie sowohl ihre Form als auch alle von der Realität erzeugten Formen demontiert. Helmut dagegen nimmt ein Spiel mit ihnen auf, indem er sie auf diese Weise konserviert: Er verschiebt seine Existenz an das Ende der postnatalen Periode und gelangt an die Grenze des Todes, der jede Form endgültig vernichtet. Um zu dem ohne Formen nicht auskommenden Leben zurückzukehren, müssen die Protagonisten eine Transplantation der Persönlichkeit vollziehen: Elisabet versucht die Identität von Alma zu übernehmen, und Helmut ist bemüht, die Identität von Klaus an sich zu reißen. Die in ihrer Persönlichkeit eingetretenen Veränderungen werden sichtbarer aus der Perspektive von Sigmund Freud, der auf die Dynamik, Kompliziertheit und Sensibilität der menschlichen Psyche hinweist.
    Każda forma fałszuje egzystencję, jednak człowiek potrzebuje jej, aby móc się narodzić. Bohaterka noweli filmowej Persona Ingmara Bergmana i bohater noweli Spłoszony koń Martina Walsera występują przeciwko formom społecznych relacji, które pozbawiają ich byt autentyczności. Elisabet cofa swoją egzystencję do okresu prenatalnego, dzięki czemu demontuje zarówno swoją formę, jak i wszystkie formy wytworzone przez rzeczywistość. Helmut natomiast podejmuje z nimi grę, utrwalając je w ten sposób: przesuwa swoją egzystencję na koniec okresu postnatalnego i dociera do granicy śmierci, która każdą formę ostatecznie unicestwia. Aby wrócić do życia, które nie może obyć się bez form, bohaterowie muszą dokonać transplantacji osobowości: Elisabet próbuje przejąć tożsamość Almy, a Helmut usiłuje przywłaszczyć sobie tożsamość Klausa. Zmiany zachodzące w ich osobowości stają się bardziej widoczne z perspektywy teorii Zygmunta Freuda, który wskazuje na dynamikę, złożoność i wrażliwość ludzkiej psychiki.  
    Every existence is falsified by the form but man needs it to be able to be born. The protagonist of the film-novella Persona by Ingmar Bergman and the protagonist of the novella Runaway Horse by Martin Walser rise against the forms of social relations that deprive their being of authenticity. Elisabet turns back her existence to the prenatal period by which she disassembles both her form and all the forms begotten by reality. On the contrary, Helmut takes a game with them by conserving them that way: He pushes his existence to the postnatal period and arrives at the limit of death that finally destroys every form. In order to return to life that cannot get on without forms the protagonists must execute a transplantation of the personality: Elisabet tries to assume the identity of Alma and Helmut attempts to seize the identity of Klaus. The changes occurred in their personality get more evident from the perspective of the theory by Sigmund Freud who points to the dynamics, complexity and sensibility of the human psyche.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2012; 91-119
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una sola «voluntad de la persona» en Cristo según J. Ratzinger
    One single «will of the person» in Christus according to J. Ratzinger
    Jedna «wola osoby» w Chrystusie według J. Ratzingera
    Autorzy:
    Ruano, Raúl Orozco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041037.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    J. Ratzinger
    Maxim der Bekenner
    Christologie
    Neu-Chalzedonismus
    Maximus the Confessor
    christology
    neochalcedonism
    Maksym Wyznawca
    chrystologia
    neochalcedonizm
    Opis:
    W katolickiej chrystologii dokonał się począwszy od drugiej połowy ubiegłego wieku wyraźny zwrot antiocheński, który miał przezwyciężyć coś, co w swoim artykule z okazji 1500-lecia Chalcedonu Karl Rahner określił jako „monofizytyzm ortodoksyjny”. W tym celu proponowano powrót do “ścisłego chalcedonizmu” wobec neochalcedońskich interpretacji Soboru z 451 r. Zarówno u von Balthasara, jak i Ratzingera istotne miejsce zajmuje chrystologia Maksyma Wyznawcy. Ratzinger zamierza dzięki niej odpowiedzieć na to, co uważa za prawdziwe niebezpieczeństwo we współczesnej teologii. Wobec tez formułowanych przez J.A. Jungmanna, K. Adama, K. Rahnera i F. X. Arnolda, którzy stwierdzali faktyczny monofizytyzm wiernych, Ratzinger wskazywał na pojawienie we współczesnej chrystologii się nowego nestorianizmu (i arianizmu) jako na prawdziwe niebezpieczeństwo, któremu należy się przeciwstawić. Autor niniejszego artykułu przedstawia w sposób syntetyczny w pierwszej części post-chalcedońską dyskusję, koncentrując się na pojawieniu się prądu teologicznego neochalcedonizmu i chrystologicznym wkładzie Maksyma Wyznawcy. Obydwa aspekty J. Ratzinger omawia w szóstej tezie swojego dzieła Patrzeć na przebitego, a rozwinie je później w rozdziale poświęconym Getsemani w swojej trylogii Jezus z Nazaretu.
    During the second half of the past century the Catholic Christology suffered an anthioquian twist in order to overcome what the German theologian K. Rahner called "orthodox monophysitism" in his article about Chalcedon on the occasion of its 1500 th anniversary. For this, he proposed the recovery of a "strict chalcedonism" that opposed to the neochalcedonian interpretations of the 451's Concillium. Maximus the Confessor has a decisive role in both Balthasar and Ratzinger's Christology. With this, Ratzinger pretends to answer what he believed is the true danger in today's theology. Contrary to J.A. Jungmann, K. Adam, K. Rahner, and F.X. Arnold's thesis that denounced a factical monphysitism amongst the faithful, Ratzinger upholds that the reapparition of a new Nestorianism (and arianism) in today's Christology is the true danger that must be fought against. In the first place, the article presents, synthetically, the post chalcedonian discussion, concentrating on the apparition of the theological trend of neochalcedonism and on Maximus the Confessor's Christological contribution. From there on it approaches the neochalcedonian and maximillian interpretations that J. Ratzinger formulates in his sixth thesis of "Behold the Pierced One" and that will be later developed in the Gethsemani chapter of "Jesus of Nazareth".
    Angefangen bei der zweiten Hälfte des letzten Jahrhunderts erfuhr die katholische Christologie eine deutliche antiochenische Wende, deren Ziel es war eine Tendenz zu überwinden, die K. Rahner in seinem Artikel zum 1500. Jahrestag des Chalzedons als ein „orthodoxer Monophysitismus“ bezeichnete. Um das zu erreichen wurde angesichts der neuchalzedonischen Interpretationen des Konzils vom Jahr 451 die Rückkehr zum „strengen Chalzedonismus“ vorgeschlagen. Sowohl bei von Balthasar als auch bei Rahner nimmt die Christologie von Maxim dem Bekenner einen wesentlichen Platz ein. Dank dieser versucht Ratzinger auf etwas zu antworten, was er zur wahren Herausforderung in der gegenwärtigen Theologie hält. Angesichts der Thesen von J.A. Jungmann, K. Adam, K. Rahner i F. X. Arnold, die einen faktischen Monophysitismus der Gläubigen festgestellt haben, verwies Ratzinger auf das Erscheinen eines neuen Nestorianismus (und Arianismus) in der modernen Christologie als auf eine echte Gefahr, der man sich stellen muss. Im ersten Teil des folgenden Artikels gibt der Autor in eine synthetische Weise die post-chalzedonische Diskussion wieder, mit besonderer Aufmerksamkeit auf dem Erscheinen der Strömung des theologischen Neu-Chalzedonismus und dem christologischen Beitrag von Maximus dem Bekenner.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 89-112
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktorka, archetyp, amnezja. Na marginesie „Persony” Bergmana
    The Actress, the Archetype, the Amnesia: On the Margins of Bergman’s “Persona”
    Autorzy:
    Nadgrodkiewicz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341199.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Ingmar Bergman
    Carl Gustav Jung
    Elisabet Vogler
    archetyp
    amnezja
    archetype
    amnesia
    Opis:
    Nadgrodkiewicz prezentuje interpretację jednego ujęcia z filmu Ingmara Bergmana Persona (1966) – ujęcia ukazującego aktorkę Elisabet Vogler w chwili porzucenia roli w przedstawieniu Elektry i moment jej tajemniczego zamilknięcia na scenie. Według autora traumatyczne doświadczenie Elisabet można analizować w kontekście psychologii głębi Carla Gustava Junga, a zwłaszcza w odniesieniu do proponowanej przez niego koncepcji oddziaływania wiecznotrwałych archetypów. Egzystencjalne doświadczenie Vogler zostaje ponadto zestawione z przypadkami utraty pamięci dokonującymi się w trakcie spektaklu, które w swoich wspomnieniach opisują Krystyna Janda i Helena Modrzejewska. W oparciu o zachodzące tu analogie Nadgrodkiewicz wysuwa wniosek, że aktorskie doświadczenie amnezji i wiążącego się z nią milczenia może być efektem porażenia mocą starodawnego archetypu, który według Junga preegzystuje w nieświadomości kolektywnej, a w świadomości ujawnia się dopiero w procesie tworzenia dzieła sztuki.
    Nadgrodkiewicz presents an interpretation of one shot from the film by Ingmar Bergman Persona (1966) - the shot showing the actress Elisabet Vogler at the time of abandoning the role in the performance of Electra and the moment of her mysterious silence on the stage. According to the author, Elisabet’s traumatic experience can be analysed in the context of the depth psychology of Carl Gustav Jung, and especially in relation to the concept of the impact of the everlasting archetypes proposed by him. Vogler’s existential experience is also compared with the cases of memory loss occurring during the performance, which Krystyna Janda and Helena Modrzejewska describe in their memoirs. Using the analogies that are taking place here, Nadgrodkiewicz concludes that the actor’s experience of amnesia and the silence connected with it can be attributed to the effect of being struck down with the power of the ancient archetype, which according to Jung exists in the collective unconscious and which reveals itself in the process of creating a work of art.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 213-221
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zerwany film. „Crux interpretum” jako problem teorii i praktyki interpretacji (na przykładzie „Persony” Ingmara Bergmana)
    Broken Film: “Crux interpretum” as a Problem of the Theory and Practice of Interpretation (on the Example of Ingmar Bergman’s “Persona”)
    Autorzy:
    Koschany, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850575.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Ingmar Bergman
    interpretation
    theory of interpretation
    film theory
    interpretacja
    teoria interpretacji
    teoria filmu
    Opis:
    Persona (1966) Ingmara Bergmana jest uznawana za jeden z najbardziej tajemniczych i wielowymiarowych filmów wszech czasów, na co bez wątpienia wpłynął także słynny moment zerwania i spłonięcia taśmy filmowej. Czy jest to moment wpisany w opowiedzianą historię, czy też zewnętrzny wobec niej? Znak dany od reżysera, narratora czy może jeszcze innej instancji? To tylko nieliczne i przykładowe pytania spośród tych zadawanych przez interpretatorów, udzielających następnie niejednokrotnie szczegółowych, wyczerpujących i logicznych odpowiedzi, ale także zdających sprawę z trudności w ich formułowaniu. W artykule nie tyle (czy nie tylko) referowane są istniejące już wykładnie, ile przede wszystkim formułowany jest związany z nimi teoretycznie ważki problem interpretacji, która nie ma szansy na zadowalające rozstrzygnięcie. Crux interpretum to bowiem nieinterpretowalne miejsce w tekście, a jednocześnie miejsce zapalne dla teorii interpretacji w ogóle.
    Ingmar Bergman’s Persona (1966) is considered one of the most mysterious and multidimensional films of all time, which was undoubtedly influenced by the famous moment of tearing and burning of the film reel. Is that moment inherent in the story or external to it? Is it a sign given by the director, narrator, or some other instance? These are just a few examples of questions asked by the interpreters, who then often give detailed, exhaustive, and logical answers, but also report difficulties in formulating them. The paper presents not only the existing interpretations, but above all the theoretically important problem of interpretation which has no chance to be satisfactorily resolved. Crux interpretum is an uninterpretable place in the text, and at the same time a trigger for the theory of interpretation in general.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 136-152
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bergman vs. Batman. Chwyt technicznej deziluzji w grach wideo na tle praktyk literackich i filmoznawczych
    Bergman vs. Batman. Technical Disillusion as an Artistic Device in Video Games in the Context of Literary and Film Techniques
    Autorzy:
    Kubiński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920460.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    videogames
    computer games
    digital games
    emersion
    Bergman
    Batman
    technical disillusion
    device of technical disillusion
    defamiliarisation
    Persona
    Opis:
    The aim of the article is to present the idea of technical disillusion as an artistic device used in particular videogames. This phenomenon is analyzed using the example of Batman: Arkham Asylum (Rocksteady; 2009). Because of the far-reaching analogies with techniques present in other artistic discourses, the device of technical disillusion is also examined in the context of literature and film – especially in regards to Ingmar Bergman’s Persona. From this perspective, using technical disillusion as a device exposes its artistic potential and enables us to consider games as space for creative exploration.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 113-123
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quaerite faciem eius semper. La “cristología espiritual” de Joseph Ratzinger
    Quaerite faciem eius semper. Joseph Ratzingers "spiritual Christology"
    Autorzy:
    Sarto, Pablo Blanco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050569.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    naturaleza
    persona
    unicidad
    mediación
    concilio de Calcedonia
    nature
    person
    unicity
    mediation
    council of Chalcedon
    Opis:
    Ratzinger propone una “cristología espiritual”, en la que se unan ontología y soteriología, teología de la cruz y de la encarnación, cristología, pneumatología y eclesiología. Para esto se requiere superar la fractura entre entre el Jesús histórico y el Cristo de la fe, y defender el homousios y la divinidad de Jesucristo definidos en Nicea y III Constantinopla. De igual manera recuerda Ratzinger la centralidad de la figura salvífica de Cristo, en la que no solo hay que recordar su divinidad, sino su carácter único de mediador en la salvación. No es un avatar más de la divinidad, sino el Hijo de Dios, hecho hombre “por nosotros” y “para nuestra salvación”. Jesús de Nazaret tendrá una “singularidad y unicidad irrepetible”. Solo Él puede ser el mediador y redentor. La búsqueda del rostro de Cristo culminará en la última obra teológica del actual papa emérito.
    Ratzinger proposes a “Spiritual Christology”, in wich will be together Ontology and Soteriology, the Theology of the Cross and the Theology of Incarnation, Christology, Pneumatology and Ecclesiology. In the first place, it is need to fulfill the breaking-off between he historical Jesus and the Crist of the faith, and to defend the homousios and the divinity of Jesus Christ defined in Nicaea and III Constantinople. On the other hand Ratzinger reminds the centrality of the salvific figure of Christ, in which is related not only the divinity, ut also the unique character of mediation in the salvation. He is not an avatar more of the Divinity, but the Son of God, who was made man “for us” and “for our salvation”. Jesus of Nazaret will have an “unrepeteable singularity and unicity”. He is the only Mediator nd Saviour. The Seeking of Christ’s Face will be the summit of the theological work of the present pope emeritus.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 5-30
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teomaterialismo della liturgia e la divinizazione della persona umana secondo Pavel Evdokimov
    Theomaterialism of the Liturgy and the Divinizazione of the Human Person according to Pavel Evdokimov
    Teomaterializm liturgii i przebóstwienie ludzkiej osoby według Pawła Ewdokimowa
    Autorzy:
    Kimsza, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036816.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowość wschodnia
    teologia liturgii
    duchowość liturgii
    liturgia bizantyjska
    teomaterializm
    Eastern spirituality
    liturgical theology
    liturgical spirituality
    Byzantine liturgy
    theomaterialism
    Opis:
    Artykuł prezentuje osobę i myśl jednego z współczesnych teologów prawosławnych Pawła N. Ewdokimowa. Autor skoncentrował się na jego teologii przebóstwienia ze szczególnym uwzględnieniem liturgii, prezentowanej przez Ewdokimowa jako swoisty „teomaterializm”, tzn. w słowach, gestach i przestrzeni liturgii jest „namacalny Bóg”, który pozwala wierzącemu Siebie rozpoznać, doświadczyć, wejść w intymną relację, zakosztować nieba na ziemi i przejść drogę Boskiego upodabniania się.
    This article presents the person and thought of one of today's orthodox theologians, Paweł N. Evdokimov. The author concentrated on his theology of divinisation with particular emphasis on the liturgy, presented by Evdokimov as a specific “theomaterialism”, ie in the words, gestures, and space of the liturgy tangible God allowing believers to recognize, experience, enter into intimate relationships, taste the sky on earth and to go the way of the Divine likeness.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 51-62
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eksterminacja i wygnanie ludności polskiej w pow. Włodzimierz Wołyński, woj. wołyńskie -- w latach 1939-1945. Cz. 1
    Powiązania:
    Na Rubieży 2001, nr 50, s. 41-56
    Współwytwórcy:
    Komański, Henryk. Opracowanie
    Data publikacji:
    2001
    Tematy:
    Domagała Alina pamiętniki
    Domagała, Alina
    Oręziak Natalia pamiętniki
    Oręziak, Natalia
    Kunysz Bronisław pamiętniki
    Kunysz, Bronisław
    Domagała Kazimiera pamiętniki
    Domagała, Kazimiera
    Kosowski Kazimierz pamiętniki
    Kosowski, Kazimierz
    Persona-Gruz Teresa pamiętniki
    Persona-Gruz, Teresa
    Grzejdziak Helena pamiętniki
    Grzejdziak, Helena
    Sokołowska-Jaślikowska Janina pamiętniki
    Sokołowska-Jaślikowska, Janina
    Wójcik Jadwiga pamiętniki
    Wójcik, Jadwiga
    Korniak Wiktor pamiętniki
    Korniak, Wiktor
    Zaborowska Kazimiera pamiętniki
    Zaborowska, Kazimiera
    Zaborowski Zygmunt pamiętniki
    Zaborowski, Zygmunt
    Wadowska Izabella pamiętniki
    Wadowska, Izabella
    Koniczuk Kazimiera pamiętniki
    Koniczuk, Kazimiera
    Błaszczuk Bolesław pamiętniki
    Błaszczuk, Bolesław
    Koniczuk Stanisław pamiętniki
    Koniczuk, Stanisław
    Wawryszczuk Bolesław pamiętniki
    Wawryszczuk, Bolesław
    Polityka narodowościowa ZSRR 1939-1941 r.
    Wysiedlanie Polaków ZSRR 1939-1941 r.
    Opis:
    Zawiera: wspomnienia Aliny Domagały, Natalii Oręziak, Bronisława Kunysza, Kazimiery Domagały, Kazimierza Kosowskiego, Teresy Persony-Guz, Heleny Grzejdziak, Janiny Sokołowskiej-Jaślikowskiej, Jadwigi Wójcik, Wiktora Korniaka, Kazimiery i Zygmunta Zaborowskich, Izabelli Wadowskiej, Kazimiery Koniczuk, Bolesława Błaszczuka, Stanisława Koniczuka, Bolesława Wawryszczuka.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd co do osoby (kan. 1097 § 1 KPK) w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. Funghini z kwietnia (brak dnia) 1997 r.
    L’errore sulla persona (can. 1097 § 1 CJC) alla luce della sentenza della Rota Romana c. Funghini del aprile 1997
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663673.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do osoby
    kanon 1097 § 1 KPK
    error as to the person
    canon 1097 § 1 CIC/1983
    Opis:
    L'autore presenta la sentenza rotale emanata in terza istanza с. Funghini del aprile [manca il giorno] 1997 in causa di nullità del matrimonio dal titolo di errore sulla persona del convenuto (non constare). Questa decisione fa indubbiamente parte dei notevole contributo dalla giurisprudenza della Rota Romana al compito della retta interpretazione del error in persona. Nell'ampia parte in iure della sentenza il ponente espone la dotrrina e la giurisprudenza riguardo all’errore di persona dimostrando che esso significa esclusivamente l'errore sulla identità fisica della persona dei contraente. Nello stesso tempo vengono decisamente respinte le tendenze della interpretazione del can. 1097 § 1 CJC nel senso di errore circa la personalità dell'individuo. Nella parte in facto il ponente dimostra che alla luce delle deposizioni dell’attrice e dei testimoni nonchè delle circostanze la tesi dell’errore sulla persona del convenuto non può essere accettata.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2001, 12, 6; 183-202
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Sądu Metropolitalnego w Katowicach (c. Sobański) z 23.02.2001 r. z tytułu błędu co do przymiotu bezpośrednio i zasadniczo zamierzonego
    La sentenza del Tribunale Metropolitano di Katowice (с. Sobański) del 23.02.2001 dal titolo del errore circa la qualità della persona
    Autorzy:
    Sobański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663121.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do przymiotu
    błąd bezpośrednio i zasadniczo zamierzony
    quality of person
    intended mistake
    error as to quality of person
    Opis:
    Si presenta il testo della sentenza del Tribunale Mertopolitano di Katowice c. Sobański ob errorem circa la qualita („non constare”).
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2002, 13, 7; 227-231
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czytanie Pilcha w sensie ścisłym. O wpływie autotematyzmu na powstanie persony medialnej Jerzego Pilcha
    Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch
    Autorzy:
    Hanik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520381.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    self-referentiality
    autobiography
    image of the writer
    Jerzy Pilch
    autotematyzm
    autobiografia
    image pisarza
    Opis:
    Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch The essential focus of this article is the issue of the “trap of self-referentiality” that Jerzy Pilch and his audience fell into. The aim of the article is to trace Pilch’s autobiographical and self-referentiality comments and examine how they affected the reception of his image, as well as the interpretation of his persona. The analysis of various commentaries allows the author to carefully trace the intricacies of the public persona created by Jerzy Pilch, a persona that became for him both a popularizing trademark and a burden for a sensitive man. Hanik shows that Pilch destined himself to such a fate, over the years meticulously creating the image, that he maintained in interviews, numerous speeches and numerous autobiographical novels. This earned him both a crowd of loyal fans and a group of harsh critics. The author sketches Pilch’s image emerging from these statements in order to retrace where it was disturbed, and to analyze the statements, reviews and comments on his persona that reinforced this image or undermined its authenticity. Finally, the article shows that the creation of one of the first such distinctive media personas in the Polish literary market, was at the same time the creation of one of Pilch’s characters, one of the most difficult to interpret.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 59-74
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cittadinanza digitale e valori della persona umana
    The Digital Citizenship and the Values of the Human Person
    Obywatelstwo cyfrowe a wartości osoby ludzkiej
    Autorzy:
    Dammacco, Gaetano
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339309.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    digital society
    human rights
    digital citizenship
    human dignity
    świat cyfrowy
    prawa człowieka
    społeczeństwo cyfrowe
    godność człowieka
    Opis:
    L’obiettivo di questo saggio, intitolato “La cittadinanza digitale e i valori della persona umana”, è investigare come sia possibile progettare una cittadinanza digitale aperta e consapevole adatta a proteggere i valori fondamentali e i diritti della persona umana attraverso i seguenti sei punti: 1) il significato della cittadinanza digitale; 2) i principi della società digitale nelle previsioni dell’Unione Europea: la costruzione di un senso di appartenenza attraverso la rete; 3) i diritti digitali per i cittadini o per le persone?; 4) necessità di separare i principi cristiani dai valori cristiani: vita, la protezione della persona umana, testimonianza della verità come valori “cristiani” e civili; 5) gli aspetti negativi della società digitale; 6) la società digitale e i diritti umani nella chiesa e nelle religioni.
    Celem opracowania zatytułowanego „Obywatelstwo cyfrowe a wartości osoby ludzkiej” jest zbadanie, w jaki sposób można zaprojektować otwarte i świadome obywatelstwo cyfrowe, odpowiednie do ochrony podstawowych wartości i praw osoby ludzkiej, przez następujące sześć punktów: 1) znaczenie obywatelstwa cyfrowego; 2) zasady społeczeństwa cyfrowego w prognozach Unii Europejskiej; budowa poczucia przynależności poprzez sieć; 3) prawa cyfrowe dla obywateli czy dla ludzi?; 4) potrzeba oddzielenia zasad chrześcijańskich od wartości chrześcijańskich: życia, ochrony osoby ludzkiej, świadectwa prawdy jako wartości „chrześcijańskich” i obywatelskich; 5) negatywne aspekty społeczeństwa cyfrowego; 6) społeczeństwo cyfrowe a prawa człowieka w Kościele i religiach.
    The goal of this essay, entitled “The digital citizenship and the values of the human person”, is to investigate how it is possible to design an open and aware digital citizenship suitable for protecting the fundamental values and rights of the human person through the following six points: 1) the meaning of digital citizenship; 2) the principles of the digital society in the forecasts of the European Union; the construction of a sense of belonging through the network; 3) digital rights for citizens or for people?; 4) need to separate Christian principles from Christian values: life, the protection of the human person, witness to the truth as “Christian” and civil values; 5) the negative aspects of the digital society; 6) digital society and human rights in the Church and in religions.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 31-47
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eksterminacja i wygnanie ludności polskiej w pow. Włodzimierz Wołyński, woj. wołyńskie -- w latach 1939-1945. Cz. 1
    Autorzy:
    Komański, Henryk.
    Domagała, Alina.
    Oręziak, Natalia.
    Kunysz, Bronisław.
    Domagała, Kazimiera.
    Kosowski, Kazimierz.
    Persona-Gruz, Teresa.
    Grzejdziak, Helena.
    Sokołowska-Jaślikowska, Janina.
    Wójcik, Jadwiga.
    Korniak, Wiktor.
    Zaborowska, Kazimiera.
    Zaborowski, Zygmunt.
    Wadowska, Izabela.
    Koniczuk, Kazimiera.
    Błaszczuk, Bolesław.
    Koniczuk, Stanisław.
    Wawryszczuk, Bolesław.
    Powiązania:
    Na Rubieży 2001, nr 50, s. 41-56
    Data publikacji:
    2001
    Tematy:
    Martyrologia Polaków Włodzimierz Wołyński (okręg) 1939-1945 r. pamiętniki
    II wojna światowa (1939-1945)
    Martyrologia
    Pamiętniki i wspomnienia
    Literatura polska
    Opis:
    Zawiera: wspomnienia Aliny Domagały, Natalii Oręziak, Bronisława Kunysza, Kazimiery Domagały, Kazimierza Kosowskiego, Teresy Persony-Guz, Heleny Grzejdziak, Janiny Sokołowskiej-Jaślikowskiej, Jadwigi Wójcik, Wiktora Korniaka, Kazimiery i Zygmunta Zaborowskich, Izabelli Wadowskiej, Kazimiery Koniczuk, Bolesława Błaszczuka, Stanisława Koniczuka, Bolesława Wawryszczuka.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Sądu Biskupiego w Katowicach (fragment) coram Sobański (z pominięciem daty) w sprawie o nieważność małżeństwa z tytułu błędu co do przymiotu osoby (kan. 1098)
    La sentenza del Tribunale Diocesano di Katowice (Polonia) coram Sobański nella causa di nullità del matrimonio dal titolo dellerrore circa la qualità della persona (can. 1018)
    Autorzy:
    Sobański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662766.pdf
    Data publikacji:
    1993
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    nieważność małżeństwa
    błąd co do przymiotu osoby
    kanon 1098 KPK
    nullity of marriage
    error as to the quality of person
    canon 1098 CIC/1983
    Opis:
    Il Tribunale Dioecesano di Katowice ha pronunziato la sentenza ("constatde nullitae matrimonii") nella causa di nullità del matrimonio accusato dal titolo dell’errore circa la religione dei convenuto. L’errore della oratriceé stato provocato dall’inganno del convenuto. Secondo il Tribunale il matrimonio - celebrato nel 1982 cioè prima della entrata in vigore del cjc/1983 - é invalido sulla base del can. 1083 § 2, n. 1 del cjc/1917 perché il can. 1098 del cjc/1983 proviene dalla legge ecclesiastica e con seguentemente non agisce in modo retroattivo.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1993, 4; 92-97
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgłoszenie zamiaru usunięcia drzewa z terenu nieruchomości stanowiącej własność osób fizycznych na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej
    Una segnalazione riguardante l’intenzione di abbattere alberi dal terreno di proprietà di una persona fisica per scopi non commerciali
    Уведомление о намерении удаления дерева на земельном участке, принадлежащем физическому лицу для некоммерческих целей
    Autorzy:
    Kubista, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489166.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Zgłoszenie
    drzewa i krzewy
    ochrona przyrody
    Notification
    Trees and Bushes
    Environmental Protection
    Segnalazione
    alberi e arbusti
    protezione della natura
    заявка
    деревья и кустарники
    охрана природы
    Opis:
    Na mocy ustawy z dnia 11 maja 2017 roku o zmianie ustawy o ochronie przyrody do polskiego systemu prawnego w ramach procedury usuwania drzew i krzewów inkorporowany został nowy tryb zgłoszeniowy. Znajduje on zastosowanie w przypadku, gdy drzewa rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych i są usuwane na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pomiędzy dokonaniem zgłoszenia zamiaru usunięcia drzewa lub krzewu, a koniecznością uzyskania zezwolenia od właściwego organu zachodzą znaczące różnice.
    Pursuant to the Act of May 11 2017, which amended the Environment Protection Act, the Polish legal system has incorporated new notification procedure. This procedure finds application when trees are growing on property belonging to natural persons, and are going to be removed with no relation to the economic activity. Between the notification of intention to remove a tree or a bush, and necessity of obtaining permission from competent authority, significant differences can be found.
    Ai sensi della legge dell'11 maggio 2017 sulla modifica della legge riguardo la protezione della natura, al sistema giuridico polacco nell’ambito della procedura dell’abbattimento di alberi e arbusti e’ stato inserito un nuovo modo di segnalazione. Esso viene utilizzato quando gli alberi crescono sui terreni di proprietà di persone fisiche e vengono rimossi per scopi non commerciali. Esistono differenze significative tra segnalare l'intenzione di rimuovere un albero o un cespuglio e la necessità di ottenere un permesso dall'autorità competente.
    В соответствии с Законом о внесении изменений в Закон об охране природы от 11 мая 2017 года в польскую правовую систему для процедуры удаления деревьев и кустарников была включена новая процедура уведомления. Она используется, когда деревья растут на земельных участках, принадлежащих физическим лицам, и удаляются для некоммерческих целей. Существуют значительные различия между предоставлением уведомления о намерении удалении дерево или кустарник и необходимостью получения разрешения от компетентного органа.
    Źródło:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 2
    2451-3431
    Pojawia się w:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie w ujęciu bł. Jana Pawła II
    Mercy in the Concept of Blessed John Paul II
    La misericordia nella concezione del Beato Giovanni Paolo II
    Autorzy:
    Wejman, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340023.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłosierdzie
    ufność
    godność
    poszanowanie osoby
    pomoc bliźniemu
    Charity
    trust
    dignity
    respect of person
    help to one the neighbour
    la misericordia
    la fiducia
    la dignita’
    il rispetto della persona
    l’aiuto per il prossimo
    Opis:
    Giovanni Paolo II esprime la misericordia nelle prospettiva personale. Il fonte della misericordia e’ Dio. Lui ha’ creato l’uomo e in Cristo ha’ perdonato a lui i suoi peccati. Una piu piena riposta che l’uomo può offrire a questo Dio dovrebbe essere la sua fiducia in Cristo. In questo contesto la misericordia umana consistera’ nel prestare aiuto ad una persona bisognosa. Essa dobrebbe farla nello spirito del rispetto della sua dignita’, e nella fedelta’ a se stessa. L’articolo persuade sul valore salvatrice della misericordia nella vita tra delle singole persone e nella società cristiana.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2011, 3; 93-106
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ciało wiersza” – corpus (alter) ego poety – artefaktualizacja tekstu. Psyche lirycznej persony Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
    Ciało wiersza [The Body of the Poem] – corpus (alter) ego of the poet – artifactualization of text. Psyche of lyrical persona of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Autorzy:
    Koniuszy, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062531.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    psychoanalysis and poetry
    somatopoetics
    corpus
    schizophrenia in literature
    somatext
    Jean-Luc Nancy
    Sigmund Freud
    psychoanaliza i poezja
    somatopoetyka
    schizofrenia w literaturze
    somatekst
    Opis:
    The article is an analysis of Ciało wiersza [The Body of the Poem], a poetic volume by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, in the light of psychoanalysis, somatopoetics and philosophy of the body. The author juxtaposes the category of the “body of the poem” with Jean-Luc Nancy’s Corpus. In this context he presents Ciało wiersza as a collection of texts describing the situation of a subject embodying the content of its psyche, transgressing and being on the verge of mental entropy or schizophrenia. Close to Freud’s cathartic method, Tkaczyszyn-Dycki treats the poem as a reservoir of psychogenic material and a projection instrument. The somatext, as embodied unconsciousness, analyzed through the prism of basic Freudian tools (defense mechanisms, regressive shifts), appears as a resultant of the dialectic of repression and the imperative of commemoration, which channels libidinal energy through imaginative displacements. Referring to the recurring leitmotifs of Tkaczyszyn-Dycki’s imagination in Ciało wiersza, the author traces how the poet reflects in the poetic text the workings of the psychic apparatus and the “multiple names” of schizophrenia.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2023, 40; 87-110
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Magistero dei papi riguardo alla persona del confessore e alla sua formazione, sulla base dei discorsi alla Penitenzieria Apostolica negli anni 2007–2016
    Magisterium of Popes Benedict XVI and Francis on the person and the formation of a confessor on the basis of speeches to participants in a course sponsored by the Apostolic Penitentiary in the years of 2007–2016
    Autorzy:
    Niewiadomski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011708.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    penitencjaria apostolska
    sakrament pojednania
    spowiednik
    Benedykt XVI
    Franciszek
    Apostolic Penitentiary
    the Sacrament of Reconciliation
    confessor
    Benedict XVI
    Francis
    Opis:
    The article discusses speeches given by Popes Benedict XVI and Francis which were addressed to the Apostolic Penitentiary in the years 2007-2016. In these addresses one can see indications of high importance for a contemporary confessor. Popes show the him as a person who takes care of the penitent and prays for him or her. His sacerdotal and spiritual life should be constantly strengthened by contact with Christ. The confessor is to be reachable and available for the people. His different duties, as indicated by Popes, also also include raising one’s a pqualifications, and obedience to the Magisterium of the Church. He reveals God’s mercy and should be merciful himself for this reason but not permissive towards sins of the penitent. Now more than in previous centuries the emphasis is put on personal qualities of the confessor such as communicative skills, restraint, empathy, which facilitate a confession for the penitent.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 1; 88-106
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il direttore spirituale come persona discernente. Studio sulla base della moderna letteratura teologica italiana
    Kierownik duchowy jako osoba rozeznająca. Studium na podstawie współczesnej włoskiej literatury teologicznej
    The Spiritual Director as a Discerning Person. A Study Based on Contemporary Italian Theological Literature
    Autorzy:
    Miczyński, Jan K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340069.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kierownictwo duchowe
    rozeznawanie duchowe
    sakrament pojednania
    kierownik duchowy
    direzione spirituale
    discernimento spirituale
    sacramento della penitenza
    direttore spirituale
    Opis:
    Szczególnym miejscem rozeznawania duchowego jest kierownictwo duchowe, które należy rozumieć jako pomoc w stawaniu się dojrzałym w wierze, w otwieraniu się na działanie Ducha Świętego. Celem jest rozwój człowieka, czyli stawanie się podobnym do Jezusa Chrystusa. Kierownictwo duchowe może być również definiowane jako przekazywanie wiary przez osobę podejmującą się funkcji kierownika duchowego. Celem jest pozwolenie, aby w osobie kierowanej wzrastał Chrystus. W świetle Mt 28, 19 sprawowanie kierownictwa jest wpisane w strukturę hierarchiczną Kościoła. Przedmiotem rozeznawania w sakramencie pokuty winno być odkrywanie sposobu udzielania się Boga, a także Jego woli. Kierownik winien nieustannie zwracać uwagę na harmonijny wzrost modlitwy i pokory u penitenta, biorąc pod uwagę i rozumiejąc wszystkie zdolności osoby kierowanej, jej słabości oraz łaski udzielane przez Ducha Świętego.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 207-214
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La crisis de la “relación” en el matrimonio y la familia, y la respuesta de la Iglesia a través de la iniciación cristiana para adultos
    The Crisis of "Relation" in Marriage and Family, and the Response of the Church Through the Christian Initation
    Autorzy:
    Vargas, Armando Medina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050710.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    la persona
    la relación
    el matrimonio
    la familia
    la iniciación cristiana
    person
    relation
    marriage
    family
    Christian initiation
    Opis:
    Todas las criaturas han sido creadas por Dios para vivir en relación entre ellas mismas, y también entre ellas mismas y su Creador. Ninguna criatura ha sido creada para vivir en soledad. La relación es una expresión de amor. Dios es amor, y este amor se expresa en la permanente relación que tiene con las otras Personas de la Trinidad, y también con toda la creación. Por lo tanto, el hombre, creado a imagen y semejanza de Dios, está llamado a vivir en una relación con su Creador, así como con las otras criaturas que lo rodean. Las corrientes posmodernas, contrarias a la familia, reducen el matrimonio a solo un contrato sin ninguna dimensión estable y duradera. El Papa Francisco declaró que hay una especie de guerra mundial con el propósito de destruir el matrimonio. Las consecuencias de esta “guerra” no solo recaen en los cónyuges, sino también en los hijos, y en última instancia, en Dios mismo, porque ella destruye el diseño que Él había pensado para la familia. La relación que Dios, a través de nuestro Señor Jesucristo, ha querido manifestar a la humanidad, encuentra su más alta realización en el “amor al enemigo”. Esta es la belleza de la relación del amor Cristiano, del hombre nuevo, del matrimonio y la familia, según el diseño original de Dios.
    All creatures have been created by God in order to live in relation among themselves, and also between themselves and their Creator. No creature has been created in order to live in solitude. The relationship is an expression of love. God is love, and his love isexpressed in the permanent relationship He has with the other Person of the Trinity, and also with entire creation. Therefore, man, created in the image and likeness of God, is called to live in a relation with his Creator, as well as with other creatures surrounding him. Post-modern currents contrary to the family reduce marriage to only a legal contract, without any stable and lasting dimension. Pope Francis stated that there is a kind of world war with the purpose of destroying marriage. The consequences of this “war”, not only fall on the spouses, but also on children, and ultimetely, on God Himself, because it destroys the design that He had thought for the family. The relationship that God, through our Lord Jesus Christ, has wanted to manifest to humanity, finds its highest realization in the “love of the enemy”. This is the beauty of the relationship of Christian love, of the new man, of marriage and family, according to the original design of God.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 141-150
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd co do przymiotu osoby spowodowany podstępem, jako tytuł nieważności małżeństwa w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. Faltin z 30 X 1996
    L’errore circa la qualità della persona causato dal dolo come il titolo di nulità del matrimonio alla luce della sentenza della Rota Romana с. Faltin del 30 ottobre 1996
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663293.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do przymiotu osoby
    przymiot osoby
    podstęp
    nieważność małżeństwa
    wyrok Roty Rzymskiej
    error as to the quality of person
    quality of person
    deception
    nullity of marriage
    case-law of the Roman Rota
    Opis:
    I turno rotale с. Faltin, in causa Pragen., ha sentenziato (in terza istanza) la nullità del matrimonio dal titolo dell' errore dell’attore circa la qualità della persona (la gravidanza della convenuta) causato dal dolo dalla parte della convenuta. L’autore presenta e commenta suddetta sentenza.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1998, 9, 3; 173-187
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
    “Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
    Autorzy:
    Tański, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    rock performance
    punk
    song’s language and style
    rock lyrics
    the lyrical and the musical “I
    singing
    Nick Cave’s work
    habitus
    the grain of the voice
    the pheno-text
    the geno-text
    voice
    performatyka rocka
    język i styl piosenki
    teksty piosenek rockowych
    persona tekstowo-muzyczna
    głos
    śpiew
    twórczość Nicka Cave’a
    ziarno głosu
    feno-tekst
    geno-tekst
    Opis:
    W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
    This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Sądu Metropolitalnego w Katowicach (c. Sobański) z 10.05.2001 r. z tytułu : 1) błędu co do przymiotu osoby, 2) podstępnego wprowadzenia w błąd, 3) niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich (anoreksja)
    La sentenza del Tribunale Metropolitano di Katowice (с. Sobański) del 10.05.2001 dal titolo: 1) del errore circa la qualità della persona, 2) deceptionis dolosae, 3) dell’incapacità ad assumere gli obblighi essenziali del matrimonio (anoressia)
    Autorzy:
    Sobański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663127.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błąd co do przymiotu osoby
    podstępne wprowadzenie w błąd
    niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich
    anoreksja
    quality of person
    deception
    fraud in fact
    incapability of conjugal duty
    anorexia
    error as to quality of person
    Opis:
    Si presenta il testo della sentenza del Tribunale Mertopolitano di Katowice с. Sobański ob errorem circa la qualità („non onstare”), ob deceptionem dolosam („non onstare”), ob inapacitatem assumendi („constare”).
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2002, 13, 7; 213-225
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Sądu Metropolitalnego w Katowicach (w trzeciej instancji) c. Sobański z 20 listopada 1997 r. w sprawie o nieważność małżeństwa z tytułu niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich (k. 1095, n. 3) oraz błędu co do przymiotu osoby (kan.
    La sentenza del Tribunale Metropolitano di Katowice (in terza istanza) c. Sobański del 20 novembre 1997 in causa di nullità del matrimonio dal titolo della „incapacites” (can. 1095, n.3) e dell’errore circa la qualità della persona (can. 1097).
    Autorzy:
    Sobański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663239.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    nieważność małżeństwa
    niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich
    obowiązek małżeński
    błąd co do przymiotu osoby
    kanon 1095, n. 3 KPK
    kanon 1097 §2 KPK
    nullity of marriage
    incapacity to fulfil conjugal duty
    conjugal duty
    error as to the quality of person
    canon 1095 n. 3 CIC/1983
    canon 1097 § 2 CIC/1983
    Opis:
    Si tratta della sentenza negativa emanata nel tribunale di IIΙ istanza da due titoli: della incapacità                                e dell'errore circa la qualità della persona. Il Tribunale di prima istanza ha esaminato la causa da qutatro titoli decretando „pro vinculo”, mentre il tribunale d’apello ha emanato sentenza affirmativa solo da due titoli sopra indicati.  
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 1998, 9, 3; 217-227
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd co do przymiotu osoby (kan. 1097 § 2 KPK), brak rozeznania oceniającego (kan. 1095, n. 2) i niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich (kan. 1095. n. 3 KPK) w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. De Angelis z 16 czerwca 2006 roku
    L’errore circa una qualità della persona (can. 1097 § 2), il difetto di discrezione di giudizio (can. 1095, n. 2) e l’incapacità ad assumere gli obblighi essenziali del matrimonio (can. 1095, n. 3) alla luce della sentenza della Rota Romana c. De Angelis
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663625.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przymiot osoby
    błąd co do przymiotu osoby
    rozeznanie oceniające
    brak rozeznania oceniającego
    kanon 1097 § 2 KPK
    kanon 1095, n. 2 KPK
    niezdolność do podjęcia obowiązków małżeńskich
    obowiązek małżeński
    quality of person
    error as to the quality of person
    discretion of judgment
    defect of discretion of judgment
    canon 1097 § 2 CIC/1983
    canon 1095, n. 2 CIC/1983
    conjugal duty
    incapacity to fulfil conjugal duty
    Opis:
    L’autore presenta e commenta la sentenza della Rota Romana c. De Angelis nella causa Reg. Apuli seu Baren. Nullitatis matrimonii del 16 giugno 2006, giudicata dai cinque titoli di invalidità, tra i quali i due sono stati introdotti dopo l’appello dalla sentenza della prima istanza. Nella sua sentenza il turno rotale ha pronunciato – come tribunale di prima istanza –l’invalidità del matrimonio solo dal titolo l’incapacitas assumendi dalla parte dell’attore.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2012, 23, 17; 139-159
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-89 z 89

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies