Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ostracods" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-39 z 39
    Tytuł:
    Palaeoecological analysis of Berriasian ostracods of the central Crimea
    Autorzy:
    Savelieva, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061054.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    ostracods
    Berriasian
    palaeoecology
    central Crimea
    małżoraczki
    paleoekologia
    Krym centralny
    Opis:
    The author has completed a palaeoecological analysis of assemblages of ostracods, collected from the sections of the Berriasian deposits of central Crimea. The strata belonging to this stage are divided into four formations, and these into stratigraphic subdivisions of member rank, numbered 1–29. The members accumulated in deeper and shallower environments in a shallow marine basin, and are distinguished on the basis of the characteristic features of the composition of the ostracod complexes. Changes of temperature conditions and water mobility were identified.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2014, 12, 1; 163--174
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Molluscs and ostracods of the qarun lake:preliminary report from fa-1 core in faiyum oasis, Northern Egypt
    Autorzy:
    Szymanek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2026006.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Molluscs
    ostracods
    Holocene
    Qarun Lake
    Egypt
    Egipt
    Opis:
    A research was conducted on the Holocene lake sediments from the full-cored FA-1 drilling at the southern shore of the Qarun Lake in the Faiyum Oasis in northern Egypt. Altogether 10 taxa of molluscs and 8 taxa of ostracods were identified in the examined deposits, with total amounts of 768 and 2872 individuals, respectively. The fauna was investigated with palaeoecological purpose and allowed for preliminary reconstruction of sedimentary environment in the lake. The occurrence of Valvata nilotica Jickeli, 1874 and Gomphocythere sp. in the lower part of the core and a low proportion of carapaces (2.4–28%) indicated freshwater and higher-energy conditions, respectively. Rapid expansion of Cyprideis torosa (Jones, 1850) at a depth of 18 m could point to very short saline episode in the lake. The increase in salinity and drop of water level were evidenced in the uppermost part of the core (4–3.5 m), when the lake was dominated by Hydrobia ventrosa (Montagu, 1803), Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) and C. torosa. The steady sedimentation in a shallow lake was also supported by considerable amount of complete ostracod carapaces (45%). The faunal assemblage and smooth valves of C. torosa suggested salinity of 14–25‰.
    Źródło:
    Studia Quaternaria; 2017, 34; 39-45
    1641-5558
    2300-0384
    Pojawia się w:
    Studia Quaternaria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Hirnantian deep-water refuge for warm-water ostracods in Baltoscandia
    Autorzy:
    Truuver, K.
    Meidla, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2059998.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Upper Ordovician
    Baltic Palaeobasin
    ostracods
    north-eastern Poland
    Kętrzyn IG1 borehole
    Opis:
    The latest Ordovician is marked by a severe climate change, the Hirnantian glaciation. This climatic event affected many marine taxa including ostracods. Rich and abundant ostracod assemblages of the Baltic Palaeobasin were severly impoverished. Many of the typical pre-Hirnatian warm-water ostracod species died out, but also some distinct, cold-water species appeared. Two very different but likely coeval latest Ordovician ostracod assemblages are recorded in the Baltic countries and north-eastern Poland. The latest Ordovician Estonian Shelf (inner ramp) is characterized by the Medianella aequa association whilst sections in the Livonian Basin (middle to outer ramp) reveal the Harpabollia harparum association that is thought to represent a cold-water assemblage belonging to the Dalmanitina-Hirnantia Fauna sensu lato. A transitional assemblage composed of a “species mixture” of typical Hirnantian cold-water and some pre-Hirnantian warm-water ostracod species is described for the first time from the Kętrzyn IG1 borehole, north-eastern Poland. The assemblage is dominated by Cryptophyllus pius sp. n. The genus Cryptophyllus is rare in the two other well-known assemblages. The discovery suggests that marginal parts of the Baltic Palaeobasin could serve as a kind of refuge for the last representatives of the ostracod faunas of the inner shelf of Baltic Palaeobasin. The Hirnantian assemblage is replaced by the low-diversity recovery assemblage that is dated as late Hirnantian-Silurian in Estonia and other areas. This suggests that the position of the systemic boundary in the Kętrzyn borehole and elsewhere in north-eastern Poland should be re-evaluated.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2015, 59, 4; 738--749
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Palaeogeography of Late Glacial and Lower Holocene lakes in the Pomeranian Bay on the basis ofmalacofauna and ostracods and seismoacoustic data
    Autorzy:
    Krzymińska, Jarmila
    Przedziecki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2026791.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Pomeranian Bay
    malacofauna
    ostracods
    seismoacoustic data
    Opis:
    Within a small (2.5 x 2.5 km) test field, located in the eastern part of the Pomeranian Bay, the geological structure was sq investigated in detail using seismoacoustic profiling and coring. In the cores, mineral grain size and micro- and macrofauna were analysed. Basing on seismoacoustic records, three main seismostratigraphic units were distinguished. The lowest unit is built of sand and muddy sand. Higher up lies the unit of sandy mud, in some places - of clay. Fauna assemblages indicate cold climate conditions, and clearly point to an existence of lacustrine reservoir of oligotrophic character. Analysis of cores shows that sedimentation began in bog conditions. The lakes in the area existed till the Atlantic period, when due to sea transgression they became filled with sandy sediments. The third unit is built mainly of fine sand, locally medium sand, even with addition of gravel. Basing on the presence of marine fauna, this unit is classified as marine sand.
    Źródło:
    Studia Quaternaria; 2001, 18; 3-10
    1641-5558
    2300-0384
    Pojawia się w:
    Studia Quaternaria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Silurian myodocope ostracods from Poland
    Autorzy:
    Perrier, V.
    Olempska, E.
    Siveter, D.J.
    Williams, M.
    Legiot, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22910.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Newly collected material reveals that the Silurian myodocope ostracods from the Holy Cross Mountains, Poland comprise ten species (one new to science) belonging to four families: Bolbozoidae, Entomozoidae, Rhomboentomozoidae, and Cypridinidae. Biostratigraphic control using graptolites indicates that all three Polish outcrops investigated are of about the same chronostratigraphical level: middle Gorstian, lower Ludlow. The new occurrences in Poland extend the known distribution of several species and reinforce data that show many Silurian myodocope species with wide dispersal. Our new observations on the Holy Cross Mountains material confirm that the occurrences of Silurian myodocopes are mostly associated with pelagic animals and with rocks ranging from mudstone, siltstone or shale deposited in open- or deep-shelf marine settings. The cosmopolitan distribution of these ostracods, coupled with their facies and faunal associations, supports the notion of an ostracod (myodocope) ecological shift from benthic to planktonic habitats during the late Wenlock and Ludlow.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lower Eifelian ostracods from the West Swietokrzyskie Mountains
    Małżoraczki z dolnego eiflu zachodniej części gór Świętokrzyskich
    Autorzy:
    Malec, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22755.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Twenty-two benthic ostracod species have been described from the lower Eifelian Partitus Zone, the Chimaerothyris dombrowiensis local brachiopod biozone. The species described by Gürich (1896) and Kummerow (1953) from the lower Eifelian of Dąbrowa have been revised and the following new ones described: Sulcatiella pusilla, Evlanella kielcensis, Jefina larga, Cytherellina clara, Orthocypris magna, Bairdiacypris subbafasi and Cryptophyllus nidae. Neotypes of the following species have been designated: Rishona obliqua (Gürich), Poloniella devonica Gürich, Evlanella humiliformis (Gürich) and Bythocyproidea polaris (Gürich).
    W pracy przedstawiono zespół dolnoeifelskich małżoraczków z wapieni lokalnej biozony ramienionogowej Chimaerothyris dombrowiensis z Dąbrowy i ze Zbrzy (fig. 1). W utworach tych wyróżniono 32 gatunki małżoraczków należących do 27 rodzajów (Tablica 1). Opisano 22 gatunki w tym 7 jako nowe (pl. 1—5): Sulcatiella pusilla sp. n., Evlanella kielcensis sp. n., Jefina larga sp. n., Cytherellina clara sp. n., Orthocypris magna sp. n., Bairdiacypris subbafasi sp. n. i Cryptophyllus nidae sp. n. Spośród okazów topotypowych wyznaczono neotypy gatunków: Rishona obliqua (Gürich), Poloniella devonica Gürich, Evlanella humiliformis (Gürich) i Bythocyproidea polaris (Gürich). Na podstawie konodontów występujących w wapieniach poziomu Chimaerothyris dombrowiensis profilu Grzegorzowic, w sposób pośredni określono wiek osadów z Dąbrowy i ze Zbrzy, zawierających zbadane małżoraczki, na dolny eifel. W przybliżeniu odpowiada on konodontowemu poziomowi partitus, będąc najprawdopodobniej wiekowym ekwiwalentem osadów formacji Lauch z Gór Eifel.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1989, 34, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integrated palaeontological characteristics (ammonites, ostracods, foraminifers, dinocysts) of the Berriasian deposits of central Crimea
    Autorzy:
    Savelieva, J.
    Feodorova, A.
    Shurekova, O.
    Arkadiev, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061034.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Berriasian
    biostratigraphy
    ostracods
    foraminifers
    spores
    pollen
    dinoflagellates
    ammonites
    palaeoecology
    correlation
    central Crimea
    biostratygrafia
    małżoraczki
    otwornice
    zarodniki
    pyłek
    wiciowce
    amonity
    paleoekologia
    Krym centralny
    Opis:
    The Berriasian deposits of the central Crimea have been studied in order to compose a composite sequence of the stage with detailed palaeontological characterization. The Berriasian includes the Bedenekyrskaya Formation (packstones), Bechku Formation (siltstones, sandstones) and Kuchkinskaya Formation (sponge packstones, clays, siltstones, and coral-algal bioherm framestones). The Jacobi, Occitanica and Boissieri zones were identified based on ammonites found in the sections. A micropalaeontological analysis determined the following: 6 foraminiferal assemblages, the Costacythere khiamii – Hechticythere belbekensis and Costacythere drushchitzi – Reticythere marfenini ostracod assemblages, and a Phoberocysta neocomica dinocyst assemblage. Palaeoecological analysis of the ostracod and foraminiferal associations indicates a moderately warm marine basin with normal salinity and shallow depths (tens of meters). Only the sponge horizon was probably deposited in a deeper-water environment.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2014, 12, 1; 129--162
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recent ostracods from Admiralty Bay, King George Island, West Antarctica
    Autorzy:
    Majewski, Wojciech
    Olempska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052043.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Antarctica
    King George Island
    Ostracoda
    Recent
    Źródło:
    Polish Polar Research; 2005, 26, 1; 13-36
    0138-0338
    2081-8262
    Pojawia się w:
    Polish Polar Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Middle Jurassic ostracods of the Częstochowa Region (Poland)
    Małżoraczki środkowo-jurajskie regionu Częstochowskiego
    Srednejurskie ostrakody Chenstokhovskogo rajjona (Polsha)
    Autorzy:
    Blaszyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23018.pdf
    Data publikacji:
    1967
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1967, 12, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foraminifera and ostracods from the carbonate sediments of the Polish Zechstein
    Otwornice i małżoraczki z węglanowych osadów cechsztynu Polski
    Autorzy:
    Woszczynska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22938.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Fifty six species of foraminifera (17 new) and twenty six species of ostracods (4 new) have been described from the carbonates of the Polish Zechstein (cyclothems PZ1, PZ2, PZ3). In the regions of peri-Baltic syneclise and Podlasie depression the microfauna occurs in deposits of cyclothems PZ1, PZ2 and PZ3, while in the Koszalin—Chojnice region and at the pre-Sudetian monocline the microfauna has been found only in deposits of PZ1 cyclothem. Geinitzina richteri — Roundyella lebaensis zone characteristic of cyclothem PZ1 and Lingulina minima — Dorsoobliquella pulchra zone, characteristic of PZ2 and PZ3, have been distinguished in Poland.
    Z osadów cyklotemów PZ1, PZ2 i PZ3 opisano i zilustrowano (plansze 1—10) 56 gatunków otwornic (17 nowych) oraz 26 gatunków małżoraczków (4 nowe). Próby do badań pochodzą z wierceń z następujących regionów (fig. 1, tabela 1): 1. synekliza peribałtycka, 2. obniżenie podlaskie, 3. strefa Koszalina-Chojnic i 4. monoklina przedsudecka. Zbadano 4.000 prób, z których mniej niż 30% zawierało mikrofaunę. Materiał do badań stanowią wyizolowane ze skały, dobrze zachowane skorupki i, na ogół, całe pancerzyki małżoraczków. Nie badano mikrofauny w szlifach skał. Rozprzestrzenienie regionalne mikrofauny w cechsztynie Polski jest bardzo niejednolite: najbardziej zróżnicowane gatunkowo i najliczniejsze są otwornice i małżoraczki w wierceniach z obszaru syneklizy peribałtyckiej i następnie, obniżenia podlaskiego, a najuboższy w mikrofaunę jest obszar monokliny przedsudeckiej. Również rozprzestrzenienie stratygraficzne mikrofauny jest niejednakowe w poszczególnych cyklotemach (tabela 2). W Wapieniu Cechsztyńskim (cyklotem PZ1) mikrofauna, a zwłaszcza otwornice, jest bardzo zróżnicowana gatunkowo (w tym wiele nowych gatunków) i występuje bardzo licznie. Wykazuje ona duże powiązania z mikrofauną całej Europy (ponad 30 gatunków wspólnych z nadbałtyckim obszarem ZSRR i ponad 40 z basenami Europy zachodniej). W Dolomicie Głównym (cyklotem PZ2) mikrofauna jest mniej zróżnicowana niż w Wapieniu Cechsztyńskim, a otwornice tracą dominującą rolę w zespołach faunistycznych. W porównaniu z otwornicami Wapienia Cechsztyńskiego, w Dolomicie Głównym występuje zespół odmienny, zawierający wiele nowych gatunków. Wśród małżoraczków większość gatunków przechodzi z Wapienia Cechsztyńskiego, lecz również pojawiają się nowe gatunki. Mikrofauna Dolomitu Głównego Polski różni się od mikrofauny pozostałych regionów Europy swoim dużym zróżnicowaniem. Ma ona większe powiązania z fauną Europy wschodniej (nadbałtycki obszar ZSRR), z którą łączy ją 7 gatunków, niż Europy zachodniej, z którą ma tylko 2 gatunki wspólne (tabela 2). W Dolomicie Płytowym mikrofauna z obszaru Polski, licząca 16 gatunków (w tym nowy gatunek otwornicy), ma tylko 2 gatunki wspólne ze wschodnim obszarem Europy i żadnych elementów wspólnych z pozostałymi partiami basenu cechsztyńskiego. Odmienny skład mikrofaunistyczny, jaki obserwuje się pomiędzy osadami poszczególnych cyklotemów pozwala na wyróżnienie dwóch zespołowych poziomów mikrofaunistycznych w cechsztynie Polski: I — Geinitzina richteri — Roundyella lebaensis, który obejmuje osady cyklotemu PZ1 oraz II — Lingulina minima — Dorsoobliquella pulchra, który obejmuje osady cyklotemów PZ2 i PZ3. Opracowane materiały są przechowywane w Muzeum Instytutu Geologicznego w Warszawie.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 3-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostracods from the Purbeckian of Central Poland
    Małżoraczki z purbeku Polski Środkowej
    Autorzy:
    Sztejn, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23135.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ostracod
    Purbeckian
    Central Poland
    Polska
    Ostracoda
    paleontology
    Opis:
    The recent stratigraphical and paleontological research in the Jurassic/Cretaceous boundary sequence in central Poland confirmed a validity of the hitherto accepted local ostracod zonation. Six ostracod zones have been compared with the zones distinguished in England, France and Germany. From 51 ostracod species and subspecies recorded in the sequence of superposing marine-brackish and brackish-fresh-water sediments the author describes the following new species and subspecies: Limnocythere biverrucosa, Timiriasevia polonica, Cypridea aleksandrowiensis, C. wandae, C. binodosa polonica, C. dunkeri spinosa, C. granulosa polonica, C. lata polonica, C. obliqua polonica, C. prealta iuvencula and C. tumescens granulosa.
    W pracy ukazano zróżnicowanie zespołów małżoraczkowych w purbeku Kujaw (figs. 1—4, tabele 1—2) oraz przedstawiono opisy i ilustracje (pls. 1—8) 4 nowych gatunków (Limnocythere biverrucosa, Timiriasevia polonica, Cypridea aleksandrowiensis, C. wandae) i 7 podgatunków (Cypridea binodosa polonica, C. dunkeri spinosa, C. granulosa polonica, C. lata polonica, C. obliqua polonica, C. prealta iuvencula, C. tumescens granulosa). Dotychczasowe badania zespołów małżoraczków purbeckich były oparte na stosunkowo niewielkiej liczbie gatunków. Znaczne powiększenie kolekcji, które się dokonało w ciągu ostatnich lat, umożliwiło przeprowadzenie rewizji uzyskanych dotąd wyników. Nowe obserwacje pozwoliły utrzymać dotychczasowy, lokalny podział stratygraficzny purbeku na 6 poziomów małżoraczkowych, określonych literami od F do A (por. Bielecka i Sztejn 1966). Na podstawie nowych danych można polskie poziomy małżoraczkowe wiązać z poziomami z Europy zachodniej. Osady purbeku w Polsce są w pełni wykształcone tylko na Kujawach i tylko tam można stwierdzić obecność wszystkich lokalnych poziomów małżoraczkowych. W poziomie F, osady facji purbeckiej tworzyły się w środowisku morskim o okresowo mniejszym lub większym zasoleniu. W poziomie E, w centralnej części zbiornika oberwuje się mikrofaunę środowiska morskiego, a wśród osadów ewaporatowych (we wkładce wapiennej) nieliczne małżoraczki, które najprawdopodobniej reprezentują środowisko hypersalinarne. Ubożenie taksonomiczne i masowy rozwój małżoraczków rodzaju Cypridea świadczą o okresowym wysładzaniu się zbiornika, które powiększało się następnie w poziomie D. W poziomach C i В środowisko stało się brakiczno-słodkowodne, a następnie w poziomie A, przez zwiększenie zasolenia, stało się środowiskiem morsko-brakicznym. Analogicznie do purbeku Anglii (por. Anderson 1985), w polskim purbeku wyróżniono zespoły małżoraczków charakterystyczne dla trzech faz ekologicznych: brakiczno-słodkowodnej fazy C, morsko-brakicznej fazy S oraz hypersalinarnej fazy E. Na Kujawach przeważają małżoraczki fazy S (fig. 2). W polskim purbeku obserwuje się zdecydowaną przewagę małżoraczków nad otwornicami. Stwierdzono tu obecność następujących nadrodzin małżoraczków. Cytheracea, Darwinulacea i Cypridacea. Szczególnie wiele rodzajów należy do Cytheracea. Niektóre małżoraczki, jak Klieana alata Martin, Rhinocypris jurassica (Martin), Cypridea prealta prealta Bielecka i C. lata polonica subsp. n. występują masowo i w kolekcji liczą od około tysiąca do kilku tysięcy skorupek. Inne są reprezentowane zaledwie przez kilka lub kilkanaście egzemplarzy, do nich należą M. (Macrodentina) maculata Malz, M. (Dictyocythere) aff. mediostricta transfuga Malz i Protocytheropteron brodiei (Jones). Otwornice, to nieliczne formy zlepieńcowate. Wśród nich najlepiej jest reprezentowany rodzaj Ammobaculites, wykazujący bardzo dużą tolerancję na zmiany zasolenia w środowisku.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostracoda of the Eemian Interglacial at Kruklanki in NE Poland
    Autorzy:
    Namiotko, Tadeusz
    Szczechura, Janina
    Namiotko, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027451.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    NE Poland
    Eemian Interglacial
    lacustrine chalk
    ostracods
    Opis:
    The assemblage of lacustrine ostracods found in the Eemian Interglacial sediments at Kruklanki (Masurian Lake Dis- s q trict, northeastern Poland) contains 18 species belonging to 13 genera. The most dominant species are Candona neglecta Sars, 1887, Limnocytherina sanctipatricii (Brady et Robertson, 1869), Limnocythere inopinala (Baird, 1843) and Candona candida (O.F. Muller, 1776). Cyclocypris serena (Koch, 1838), llyocypris decipiens Masi, 1905, Pseudocandona insculpta (G.W. Muller, 1900) and Leucocythere mirabilis Kaufmann, 1892 are recorded for the first time from the Eemian of Poland; the latter two species are also new for the Eemian lacustrine deposits of Europe. The ecological requirements of the recognised ostracod species as well as their geographic ranges in the Quaternary of Europe are summarised. Based on these data, past habitat type is estimated as a deeper littoral of a lake with reasonably cold, well-oxygenated and calcium-rich waters. The present state of knowledge of the Eemian ostracods from Poland is reviewed and their comparison with the Eemian ostracod assemblages from Europe is briefly given. Comparison of the ostracod fauna! assemblage from Kruklanki with those from other Eemian sites in Poland enables to establish and describe one general type of ostracod assemblages characteristic for lacustrine littoral in this interglacial.
    Źródło:
    Studia Quaternaria; 2003; 3-24
    1641-5558
    2300-0384
    Pojawia się w:
    Studia Quaternaria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Two new Bathonian ostracods of the genus Progonocythere
    O dwóch nowych ostrakodach batońskich z rodzaju Progonocythere
    O dvukh novykh batskikh ostrakodakh roda Progonocythere
    Autorzy:
    Blaszyk, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21277.pdf
    Data publikacji:
    1959
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Two new Upper Bathonian species : Progonocythere polonica n. sp . and Progonocythere ogrodzieniecensis n, sp. are described from the Clydoniceras discus zone in Ogrodzieniec near Zawiercie, Poland. The ontogeny and development of the hinge in t he successive instars of the species P. polonica n . sp. have been studied. The presence there has been ascertained of a sieve plate closing up the lumen of straight pore canals.
    Praca przedstawia wyniki badań nad Progonocythere polonica n. sp , i P. ogrodzieniecensis n. sp , z górnego batonu, z poziomu Clydoniceras discus. Materiał zebrany został przez autora w Ogrodzieńcu koło Zawiercia. Duża liczba osobników dorosłych i młodych gatunku P. polonica n, s p. pozwoliła prześledzić jego rozwój ontogenetyczny, który graficznie przedstawiony jest na wykresie (fig . 2). Obwód koła podzielono na 36 części , z których każda równa się ok. 0,028 mm. Czarne prostokąty odpowiadają wielkości skorupek w poszczegó1nych stadiach rozwojowych. Obok po stronie wewnętrznej są ich wartości liczbowe. Na zewnętrznym pasie podano wartości , w których powinna była nastąpić wylinka. Wartości te są wynikiem uzyskanym na podstawie procentowego współczynnika wzrostu. U Progonocythere polonica n. sp, skorupka jednego stadium do następnego powiększa swoje wymiary w przybliżeniu o stały współczynnik procentowy (1,26), co jest potwierdzeniem prawa Brooksa rozwoju osobniczego ostrakodów. Wewnątrz koła, przy pomocy nawiasów, wydzielono odcinki (od 1 do VI ). odgraniczające poszczególne cykle rozwojowe. Przeprowadzone obserwacje nad P. polonica n. sp, i P. ogrodzieniecensis n. sp. pozwoliły na wykrycie nowych szczegółów morfologicznych, nie opisanych u dotychczas znanych przedstawicieli rodzaju Progonocythere. Są to: 1) kształt skorupki - u wszystkich gatunków rodzaju Progonocythere linia brzegu zawiasowego, przechodząc na tylny odcinek skorupki, zagina się pod kątem 40 ° ; 2) kanaliki porowe - występują na całych skorupkach i widoczne są również w strefie brzeżnej ; ujścia tych kanalików u P. polonica n. sp . i P. ogrodzieniecensis n. sp . w części centralnej skorupki nakryte są płytką sitowatą od strony zewnętrznej.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1959, 04, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biostratigraphy of the Emsian to Eifelian in the Holy Cross Mountains (Poland)
    Autorzy:
    Fijałkowska-Mader, A.
    Malec, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2059160.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Holy Cross Mountains
    palynomorphs
    conodonts
    ostracods
    foraminifers
    biostratigraphic correlation
    Opis:
    The paper give a biostratigraphic interpretation of the Emsian to Eifelian in the Łysogóry and Kielce regions of the Holy Cross Mountains, based on the different groups of microfossils: miospores, conodonts, ostracods and foraminifers. Four miospore zones were identified in the uppermost Pragian, Emsian and lowermost Eifelian: Verrucosisporites polygonalis-Dibolisporites wetteldorfensis (PW), Emphanisporites annulatus-Brochotriletes bellatulus (AB), Emphanisporites foveolatus-Verruciretusispora dubia (FD) and Acinosporites apiculatus-Grandispora protea (AP). In the Łysogóry region, the Emsian and lowermost Eifelian comprises four cono-dont zones: serotinus,patulus,partitus and costatus, three ostracod assemblages and several foraminifer assemblages. In the Kielce region, deposits from the Emsian/Eifelian boundary interval yield conodonts from the patulus and partitus zones, two ostracod assemblages and assemblages of agglutinated foraminifers. The joint biostratigraphic analysis allows a tentative correlation of the lithostratigraphic units from both areas. It also provides independent control/calibration on the different biostratigraphical systems. The Pragian/Emsian boundary is located in the lower part of the Barcza Formation and in the lower part of the Haliszka Formation, whereas the Emsian/Eifelian boundary lies in the upper part of the Grzegorzowice Formation and in the upper part of the Winna Formation.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2011, 55, 2; 109-138
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eridostraca a new suborder of ostracods and its phylogenetic significance
    Eridostraca - nowy podrząd Ostracoda i jego filogenetyczne znaczenie
    Eridostraca - novyjj podotrjad Ostracoda i ego filogeneticheskoe znachenie
    Autorzy:
    Admaczak, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20165.pdf
    Data publikacji:
    1961
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    This paper reports the results of investigations on the structure and texture of multilamellar ostracod carapaces and of comparative studies on the microstructure of the shell in Leperditiidae Jones and Healdiidae Harlton. The writer's inferences are that the multilamellar ostracod carapace has been derived from Conchostraca (Phyllopoda) with concentric growth lines. The consequent result is the separation of the group Eridoconchinae Henningsmoen into a distinct suborder - the Eridostraca. A new genus, Aberroconcha, has been established in this suborder and two species from the Middle Devonian of Poland a redescribed as new: Aberroconcha plicata and A. devonica. Moreover, one new species of Eridoconcha Ulrich & Bassler, equally of Devonian age, is described: Eridoconcha granulifera. A concept of the diphyletic origin of ostracods is postulated, based on the morphology and microstucture of their carapace.
    Rozprawa ta zawiera rezultaty badań nad morfologią Eridoconchidae Henningsmoen i obserwacje nad mikrostrukturą pancerzy przedstawicieli kilku prymitywnych grup paleozoicznych Ostracoda. Rozpatrywany w niej problem obejmuje rownież zagadnienia związane z genezą pancerza ostrakodowego. Wysunięte w tej pracy tezy oparte zostały na obserwacjach zarówno Ostracoda, jak i kambryjskich Archaeostraca oraz współczesnych Conchostraca. Materiały, na których dokonane zostały te badania, zebrano z dewonu środkowego w Górach Świętokrzyskich (Wydryszów, Grzegorzowice, Skały, Świętomarz-Śniadka). Prócz tego zbadano okazy Aberroconcha magna (Harris) z ordowiku Platformy Syberyjskiej, przekazane autorowi przez Dr W. A. Iwanową z Instytutu Paleontologicznego Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Do celów porównawczych wykorzystano również Ostracoda ze Związku Radzieckiego (Estonia, Platforma Rosyjska, Platforma Syberyjska) i ze Stanów Zjednoczonych, jak również materiały z głazów narzutowych pochodzenia skandynawskiego oraz współczesne z Adriatyku i wiele innych. W badaniach tych uwzględniono w szerokim zakresie studia porównawcze nad mikrostrukturą pancerzy, oparte na szlifach cienkich i seryjnych naszlifowaniach. Stosowano też fluorydyzacje skorupek w celu zbadania struktury pancerza, jego laminacji i budowy wewnętrznej Eridoconchidae. Szczegółowa analiza morfologiczna skorupek Eridoconchidae wykazała, że pancerze tych zwierząt zbudowane były z licznych blaszek ułożonych jedna pod drugą, odzwierciedlających kolejne fazy wzrostu zwięrzecia. Poszczególne blaszki stanowią elementy wylinkowe, nie zrucane w procesie wzrostu. Pod tym względem pancerze Eridoconchidae przypominają stosunki panujące u Conchostraoa (Phyllopoda), różnią sie jednak od tych ostatnich ilością blaszek na pancerzu, która w obrębie rodzajów Aberroconcha n. gen. i Eridoconcha Ulrich & Bassler dochodzi do 11 i liczby tej nie przekracza. Poza tym, skorupki tych zwierząt są z reguły wapienne, a tylko partie centralne blaszek są chitynowe i wpuklone do środka skorupki, tworząc komory, jak to jest u przedstawicieli rodzaju Aberroconcha. Reprezentują one jeden z najprymitywniejszych typów Ostracoda; nie osiagnęły jeszcze zdolności linienia, która jest cechą charakterystyczną dla małżoraczków. Obok form typu Aberroconcha, zarówno z Polski, jak i z Platformy Syberyjskiej, zbadano i opisano gatunki rodzaju Eridoconcha, z których dwa (E. rugosa Ulrich & Bassler, E. arsiniata (Stover)) znane są ze Stanów Zjednoczonych. Ich pancerze mają wszystkie blaszki całkowicie wapienne. Stanowi on dalsze ogniwo morfologiczne rozwoju pancerza ostrakodowego. Liczba faz wzrostu u tego rodzaju pozostaje nadal wysoka (do 11), a poszczególne blaszki ściśle do siebie przylegają. Swoisty typ budowy pancerza Eridoconchidae uzasadnia wyodrębnienie tej grupy ostrakodów w samodzielny podrząd - Eridostraca n.subordo. Stanowisko filogen etyczne tego podrzędu, do którego włączono również proponowaną nową rodzinę - Cryptophyllidae, cechujacą się skorupkami zbudowanymi z niewielkiej liczby blaszek (od 6 do 1), - jest pośrednie między Conchostraca a Ostracoda, z grupy Palaeocopa. Wysunięta przez Levinsona (1951) dla skorupek wieloblaszkowych Ostracoda hipotez a "retencji linienia", jako cechy przystosowawczej dla niewielkiego kręgu form, wydaje się niesłuszną , ponieważ mała liczba blaszek na pancerzu takich form, jak np. Cryptophyllus Levinson, nie ilustruje retencji, lecz przypuszczalnie inicjację linienia, zaś skorupki wieloblaszkowe Eridoconchidae (Aberroconcha i Eridoconcha) wskazują na pierwotny stan budowy, odziedziczony po swoich wieloblaszkowych przodkach z grupy Conchostraca. Pod względem morfologicznym istnieją stopniowe przejścia od pancerza wieloblaszkowego (Aberroconcha, Eridoconcha), poprzez pancerz o niewielkiej liczbie blaszek (Cryptophyllus), do pancerza trzy- , dwu- i jednoblaszkowego (Conchoprimitia Öpik, Milleratia Swartz, Schmidtella Ulrich). Wskazują one równocześnie na sposób powstania dużej grupy paleozoicznych Ostracoda, a przede wszystkim prymitywnej i ważnej pod względem filogenetycznym grupy Leperditellidae Ulrich & Bassler. Badania prowadzone nad Eridoconchidae rzucają jednocześnie światło na pochodzenie Ostracoda. Okazało się, że znana od dawna koncepcja paleontologiczna pochodzenia Ostracoda z grupy Bradoriidae Matthew (Ulrich & Bassler, 1931; Raymond, 1946), nie wyczerpuje całkowicie zagadnienia. Autor uważa, że z grupy kambryjskich Bradoriidae (Archaeostraca) mogły wyodrębnić się tylko bardzo prymitywne ostrakody, a mianowicie Leperditiidae Jones. Odznaczają się one dużymi rozmiarami pancerza, obecnością odcisków mięśniowych na skorupce, których w grupie Palaeocopa na ogół brak. Pancerz tych małżoraczkow (Leperditiidae) ma strukturę pryzmatyczną, a w jego jednoblaszkowej skorupce wyróżnić można trzy warstwy: 1) zewnętrzną, ciemno zabarwioną ; 2) środkową, przezroczystą; 3) wewnętrzną, grubszą od zewnętrznej i również ciemno zabarwioną. Podobny typ struktury pancerza i wyraźne odciski mięśniowe, złożone z licznych śladów przyczepow adduktorów, mają przedstawiciele Healdiidae Harlton (Podocopa). W związku z tym autor jest skłonny wyprowadzić te ostatnie z Leperditiidae. Jeśli chodzi o mikrostrukturę pancerza Eridostraca, to jest ona kryptokrystaliczna. Po sfluorydyzowaniu można na ich skorupkach wyróżnić dwie warstwy: 1) zewnetrzną, ciemno zabarwioną, 2) wewnetrzną, przezroczystą. Poza tym na skorupkach przedstawicieli tego podrzędu mięśnie zwierające nie pozostawiają śladów przyczepu ścięgien. Analogiczne stosunki panują wśród prymitywnych Leperditellidae (Conchoprimitia), których przodkami, według wszelkiego prawdopodobieństwa, były wieloblaszkowe Eridostraca. Ta ostatnia grupa, jak już wspomniano, wykazuje duże podobieństwo do jednego z najprymitywniejszych szczepów skorupiaków, a mianowicie Conchostraca, których pancerz jest z reguły chitynowy (bardzo rzadko wapienny). Powstanie pancerza ostrakodowego dokonało się na drodze głębokich przeobrażeń, polegających m.in na uzyskanej stopniowo zdolności przyswajania soli węglanowych i wydalania ich w postaci blaszek wapiennych oraz na zdolności zrzucania skorupek wylinkowych. Na podstawie dokonanych obserwacji i badań można z dużym prawdopodobieństwem przyjąć, że występujące w paleozoiku grupy małżoraczków wskazują na difiletyczne pochodzenie tego rzędu. Szczep Leperditiidae wywodziłby się z Archaeostraca (Bradoriidae), szczep zaś obejmujący Eridostraca zwiazany byłby z Conchostraca (Lepidittidae Kobayashi). DIAGNOZY Podrząd Eridostraca n. subordo Ostracoda o pancerzu wieloblaszkowym, rzadziej jednoblaszkowym, wapiennym, z krótkim, prostym brzegiem zawiasowym i wypukłym dorsalnym. Maksymalna liczba blaszek na skorupce - 11. Mikrostruktura pancerza kryptokrystaliczna. Występowanie : ordowik - dewon (jura?). Rozprzestrzenienie geograficzne : Ameryka, Azja, Europa. Aberroconcha n. gen. Owalne Eridoconchidae z licznymi (9-11) blaszkami na pancerzu, o prostym brzegu zawiasowym. Niezwapniałe elementy blaszek, wpuklone do środka skorupki, tworzą komory. Dymorfizm nie znany. Wystepowanie: ordowik - dewon. Rozprzestrzenienie geograficzne: Ameryka Północna, Europa (Góry Świętokrzyskie), Azja (Platforma Syberyjska). Aberroconcha plicata n. sp. (pl. III , fig. 1 a-c) Pancerz średniej wielkości, umbonalny, wieloblaszkowy, z licznymi (do 10) pasmami przyrostowymi. Blaszki chitynowe, wpuklone do środka skorupki, tworzą niewielkie komory. Aberroconcha devonica n. sp. (pl. IV, fig. 2 a-c) Pancerz prawie owalny, średniej wielkości, z licznymi (9) blaszkami na pancerzu. Poszczególne blaszki zwapniałe i częściowo wpuklone do wnętrza skorupki. Przednia część pancerza ostro ścięta. Eridoconcha granulifera n. sp. (pl. III. fi g. 2 a- c) Zarys skorupki owalny. Liczne drobne granulacje na ostatnich pasmach przyrostowych. Blaszki, całkowicie wapienne, przylegają do siebie na całej powierzchni, Liczba blaszek - 9.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1961, 06, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Palaeoenvironmental changes in the Holsteinian (MIS 11c) palaeolake at Ortel Królewski II (Eastern Poland) in the light of ostracod analysis
    Autorzy:
    Wasążnik, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2025230.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ostracods
    MIS 11
    palaeolakes
    climate change
    Opis:
    Lacustrine deposits from Ortel Królewski II (Eastern Poland) represent the Holsteinian Interglacial (MIS 11c). They are characterized by an extremely rich occurrence of ostracod and mollusc fauna. Collected samples represent pre-optimal part of the Holsteinian Interglacial corresponding to Picea–Alnus, Taxus and Pinus–Larix zones. Based on ostracod assemblage analysis a depth of the paleolake, the energy of the environment and the average January and July air temperature were reconstructed. Ostracods from Ortel Królewski II indicate a lake with possible periodic overflow surrounded by periodically flooded grasslands, which existed in the study area during the pre-optimal part of Holsteinian Interglacial.
    Źródło:
    Studia Quaternaria; 2018, 35; 91-102
    1641-5558
    2300-0384
    Pojawia się w:
    Studia Quaternaria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia pierwszej w Warszawie pracowni mikropaleontologicznej
    History of the first micropalaeontological laboratory in Warsaw
    Autorzy:
    Gawor-Biedowa, Eugenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076091.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    mikropaleontologia
    otwornice
    małżoraczki
    Państwowy Instytut Geologiczny
    micropalaeontology
    foraminifers
    ostracods
    Polish Geological Institute
    Opis:
    Micropalaeontological Laboratory at the Polish Geological Institute in Warsaw was organized by Władysław Pożaryski in 1947. The studies were going towards the development of regional micropalaeontological stratigraphic schemes of Mesozoic deposits of Poland (excluding the Carpathians) and dating rocks, based on micropalaeontological analyses. Results of examination of a huge number of samples (over 90,000) have been the basis for biostratigraphical reports and monographs, diagnoses of many new taxa, and over 1000 archival collections of Mesozoic, Paleogene and Neogene microfaunas. The golden era of the Laboratory had lasted almost four decades.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2020, 68, 5; 449--460
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The earliest ostracods from the Ordovician of the Prague Basin, Czech Republic
    Autorzy:
    Lajblová, K.
    Kraft, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138871.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Ostracoda
    Middle Ordovician
    Barrandian area
    Prague Basin
    taxonomy
    palaeobiogeography
    ordowik
    Barrandian
    dorzecze
    Praga
    systematyka
    paleobiogeografia
    Opis:
    The earliest ostracods from the Bohemian Massif (Central European Variscides) have been recorded from the Middle Ordovician of the Prague Basin (Barrandian area), in the upper Klabava Formation, and became an abundant component of fossil assemblages in the overlying Šárka Formation. Both early ostracod associations consist of eight species in total, representing mainly eridostracans, palaeocopids, and binodicopids. The revision, description, or redescription of all species and their distribution in the basin is provided. Their diversification patterns and palaeogeographical relationships to ostracod assemblages from other regions are discussed.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2014, 64, 4; 367-392
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New insights into the early diversification of the Ostracoda: Tremadocian ostracods from the Cordillera Oriental, Argentina
    Autorzy:
    Salas, M.J.
    Vaccari, N.E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22883.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    insight
    early diversification
    Ostracoda
    Tremadocian
    ostracod
    Argentina
    Andes Mountains
    Opis:
    New species of ostracods from the Tremadocian in the northwest region of Argentina are described. These are among the earliest well−documented records of ostracods, which shed new light onto the early diversification of the group. The described fauna consists of seven species, five of which are new: Saltite uchuy sp. nov., Saltite kuraq sp. nov., Conchoprimitia? iglesiasi sp. nov., Orechina violetae sp. nov., and Orechina catalinae sp. nov. The fauna consists primarily of soanellids, a non−dimorphic family of palaeocopids, and of binodicopids. One factor leading to diversification of the group in this region may have been the complex configuration of the northwest basin, which had a restricted pattern of circulation. The distribution of the first ostracods is largely restricted to Gondwana and peri−Gondwana regions. Accordingly, it is possible to envision that the origin or at least an important radiation of the group was centred in this region. Both the Soanellidae and the genus Orechina would have originated in Gondwana and would have become widespread later during the Middle Ordovician. The Tremadocian fauna located in Argentina show significant affinities with fauna located in the warm−water setting of the east Gondwana, mainly in Australia and China.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carboniferous ostracods from the borings in North-western Poland
    Małżoraczki karbońskie z wierceń Północno-Zachodniej Polski
    Kamennougol'nye ostrakody iz burovykh skvazhin v Severo-Zapadnojj Pol'she
    Autorzy:
    Blaszyk, J.
    Natusiewicz, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23402.pdf
    Data publikacji:
    1973
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1973, 18, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sieve-type normal pore canals in Jurassic ostracods: A review with description of a new genus
    Autorzy:
    Lord, A.R.
    Cabral, M.C.
    Danielopol, D.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082183.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Ostracoda
    Cytheroidea
    normal pore canals
    systematics
    Jurassic
    Cretaceous
    Europe
    Opis:
    Sieve-type normal pore canals (StPC) occur commonly in living and fossil cytheroid ostracods but their biological function(s) and evolutionary history are poorly known. The new genus Minyocythere and its four species: Minyocythere macroporosa sp. nov., M. angulata sp. nov., M. maculosa, and M. tuberculata from the Middle Jurassic have StPC prominently developed, display a range of normal pore canals, and provide a context for review of the geological record and palaeobiological potential of these structures, and their application as a taxonomic tool compared with classical approaches. The related Cretaceous genus Dolocythere is reviewed and Dolocythere amphistiela sp. nov. described. The significance of StPC for comparative morphology, systematics, palaeobiology and environmental interpretation are discussed. The range of normal pore canals observed, including StPC, is greater than previously described and several types can occur on one animal implying different life functions. The potential of normal pore canals especially StPC for systematic use is established although good preservation is essential. The functional significance of normal pore canals and their setae must be verified with living material before their evolutionary history can be deduced and their application to palaeoenvironmental interpretation and modern environmental monitoring enhanced.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 2; 313-349
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benthic ostracods from the Early-Middle Frasnian transition in the north-western East European Platform, Russia
    Autorzy:
    Evdokimova, I O
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21796.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    benthic ostracod
    ostracod
    Early-Middle Frasnian
    Frasnian
    paleontology
    East European Platform
    Russia
    Ostracoda
    Main Devonian Field
    Opis:
    Pronounced changes in benthic ostracod associations in the north−west part of the East European Platform, across the Early–Middle Frasnian (Devonian) transition, track a marine transgression event. More than 80 ostracod species belonging to the Eifelian Mega−Assemblage were recorded. Cavellinidae and Acratiidae generally dominate the Early Frasnian Sargaevo Horizon. Middle Frasnian ostracod associations of the Semiluki Horizon are more diverse and are characterised by different dominant both geographically and stratigraphically, resulting from significant palaeo−basin bottom relief and benthic biotope differentiation. The ostracod associations are indicative of very shallow, well oxygenated semi−restricted epeiric environment, with occasional marine influence, alternating with short periods of open shelf conditions. The relative abundance of ostracod species in the different associations, and faunal diversity indices, show considerable variations throughout the Early–Middle Frasnian, and suggest a less restricted position within an intra−platform setting in the Middle Frasnian, relative to a more restricted ostracod habitat in the Early Frasnian. The succession of Early–Middle Frasnian micro−benthic associations within the Main Devonian Field seems to be of a regional scale, and resulted from a marine regression−transgression couplet, corresponding to eustatic cycles IIb–IIc. This was paired with synsedimentary tectonic subsidence in adjacent areas of the north−east East European Platform, progressively improving marine water circulation in the extremely shallow−water shelf seas.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 4; 773-778
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ordovician ostracods from East Central Iran
    Autorzy:
    Ghobadi Pour, M.
    Williams, M.
    Vannier, J.
    Meidla, T.
    Popov, L.E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22059.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    geographic setting
    Iran
    Ordovician
    Ostracoda
    Shirgesht Formation
    brachiopod
    geological setting
    ostracod
    paleontology
    trilobite
    systematics
    ostracod fauna
    biogeography
    stratigraphy
    Opis:
    Ordovician ostracods are described for the first time from Iran, enhancing the record of this group from the Lower Palaeozoic of the Middle East. The ostracods occur in the Shirgesht Formation, in the east central part of the country, and comprise Ogmoopsis achaemenid sp. nov., Cerninella aryana sp. nov., Ordovizona amyitisae sp. nov., cf. Aechmina? ventadorni, Vogdesella sp., and podocope taxa tentatively identified as species of Longiscula, Pullvillites, and Rectella. These taxa were hitherto unknown from this region. The ostracod−bearing interval is associated with trilobites (Neseuretinus) and brachiopods (Nicolella) that suggest a late Middle Ordovician age. Although the ostracod fauna is small, it demonstrates biogeographical links at genus−level, and possibly at species−level, with the fauna of the late Middle Ordovician Travesout Formation of western France, which also lay in a peri−Gondwanan palaeogeographical setting. It also suggests the potential use of some ostracods as stratigraphical tools for correlating Ordovician rock successions between Europe and the Middle East.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Late Devonian Upper Kellwasser Event and entomozoacean ostracods in the Holy Cross Mountains, Poland
    Autorzy:
    Olempska, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20081.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ostracod
    Polska
    entomozoacean ostracod
    Ostracoda
    Upper Kellwasser Event
    paleoenvironment
    Famennian
    stratigraphy
    Frasnian
    Late Devonian
    Devonian
    Entomozoacea
    extinction
    Holy Cross Mountains
    paleontology
    Opis:
    Late Frasnian–Early Famennian entomozoacean ostracod assemblages from the Płucki section in the Holy Cross Mountains were studied to establish the effect of the “Kellwasser bio−event” on the planktonic biodiversity and faunal content. The composition of ostracod assemblages changes from a moderately diverse (10 species) Entomoprimitia–Richterina– Nehdentomis–Nandania dominated “background” assemblage characterising a pre−event interval, to an Entomoprimitia−assemblage during the event interval, and finally to a Franklinella−dominated post−event assemblage in the Middle Palmatolepis triangularis conodont Zone. The Frasnian–Famennian extinction caused substantial losses among entomozoacean lineages. In the Płucki section it occurred in two closely spaced steps within the Palmatolepis linguiformis conodont Zone. The first step, at the base of the dark cephalopod limestone (Upper Kellwasser Horizon), reduced the abundance and the species diversity of entomozoaceans to only two Entomoprimitia species. The vacant niche was then filled by the new, immigrant species Entomoprimitia (Entomoprimitia) kayseri which is dominant in the Upper Kellwasser interval. All these species were lost at the second step within the Upper Kellwasser Horizon. The entomozoaceans remained virtually absent during a long time interval between the end−Frasnian crisis and the Middle Pa. triangularis Zone. They reappear as new species from refugia lineages (Franklinella, Nehdentomis) and became widespread, indicating favourable ecological conditions. Some 13 species have been identified and assigned to seven genera. Rabienella? lagowiensis sp. nov. is proposed.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biostratigraphy and sequence stratigraphy of the Lower Cretaceous in central and SE Poland
    Autorzy:
    Dziadzio, P. S.
    Gaździcka, E.
    Ploch, I.
    Smoleń, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191639.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    biostratigraphy
    ammonites
    foraminifers
    ostracods
    calcareous nannofossils
    depositional systems
    sequence stratigraphy
    Lower Cretaceous
    central and southeastern Poland
    Opis:
    Detailed biostratigraphy and sequence stratigraphy of the Lower Cretaceous deposits in central and southeastern Poland (the Warsaw and Lublin troughs and the Carpathian Foredeep) were established and refered to the cyclicity nature of the sedimentary basins filling. The surfaces of transgression and maximum flooding, and sequence boundaries were identified on the grounds of geophysical well-logs analysis, including: gamma (G), neutron (N), spontaneous potential (SP), and resistivity (R) logs. The analysis allowed us to distinguish sedimentary sequences of various scales and to correlate them precisely throughout the studied area. The chronostratigraphic framework was based on analyses of ammonite, microfauna and calcareous nannoplankton assemblages analysed in the same series. Mixed, Tethyan and Boreal macro- and microfauna allowed us to identify biostratigraphic zones of both, the Tethyan and Boreal realms. The recognised boreal ammonite zones included robustum, heteropleurum (lowermost Valanginian), polytomus-crassus, triptychoides (Upper Valanginian), amblygonium, noricum (Lower Hauterivian) and gottschei (Upper Hauterivian), as well as the Tethyan zones, such as petransiens (Lower Valanginian), verrucosum (Upper Valanginian) and radiatus (Upper Hauterivian). Eight foraminiferal assemblages were identified in the studied series. Some of them were correlated with the six Berriasian and Valanginian ostracod zones: Cypridea dunkeri, C. granulosa, C. vidrana, Protocythere propria emslandensis, P. aubersonensis and P. frankei. Thirteen calcareous nannoplankton zones have been distinguished, in reference to the stratigraphical zonal scheme of the Lower Saxony Basin. The microfossil data allowed us to recognise the position of the Jurassic/Cretaceous boundary. It was correlated with a sequence boundary by analysis of geophysical logs. This boundary was identified along the studied area, over a distance of more than 170 km. Genetically controlled third order sedimentary sequences (parasequences) were described in the Lower Cretaceous, which record the progress of the sedimentary basins filling. A local curve of relative sea-level changes presented in this paper was correlated with a global one. A reconstruction of depositional sequences allowed us to indicate periods of tectonic activity in the studied area, adjacent to the Teisseyre-Tornquist Zone.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 2; 125-196
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lower Carboniferous (Mississippian) stratigraphy of northwestern Poland: conodont, miospore and ostracod zones compared
    Stratygrafia dolnego karbonu (missisippian) Pomorza Zachodniego: porównanie zon konodontowych, miosporowych i małżoraczkowych
    Autorzy:
    Matyja, H.
    Turnau, E.
    Żbikowska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191174.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    Tournaisian
    Viséan
    biostratigraphy
    conodonts
    miospores
    ostracods
    Western Pomerania
    Opis:
    Detailed stratigraphy of the Tournaisian and Viséan in western Pomerania has been established on conodonts, miospores and ostracods recovered from 25 boreholes. Miospore associations from the Tournaisian and Viséan are assigned to nine biostratigraphic units (zones and subzones) erected earlier. Three successive benthic ostracod assemblages and two sub-assemblages are distinguished for the Tournaisian. The miospore zones/subzones and the ostracod assemblages/subassemblages are correlated with the Tournaisian sandbergi, Lower crenulata, isosticha-Upper crenulata, and typicus conodont zones. Stratigraphic gap has been demonstrated at the Devonian/Carboniferous boundary, using the results of both conodont and miospore studies. The Tournaisian/ Viséan boundary has been established approximately on the first appearance of the miospore species Lycospora pusilla Somers.
    Przedstawiono szczegółową stratygrafię turneju i wizenu Pomorza Zachodniego w oparciu o konodonty, miospory i małżoraczki. Materiał do badań biostratygraficznych pochodził z 25 otworów wiertniczych. Zespoły miospor z badanych utworów zaliczono do dziewięciu wcześniej wyróżnionych jednostek biostratygraficznych (zon i podzon). Dla turneju wyróżniono trzy kolejne zespoły i dwa podzespoły małżoraczków bentonicznych. Zony/podzony miosporowe i zespoły/podzespoły małżoraczkowe skorelowano z turnejskimi zonami konodontowymi sandbergi, dolna crenulata, isosticha-górna crenulata i typicus. Obecność luki stratygraficznej na granicy dewon/karbon udokumentowano na podstawie konodontów i miospor. Granica turnej/wizen została ustalona jedynie w przybliżeniu, na podstawie pierwszego pojawienia się gatunku miosporowego Lycospora pusilla Somers.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, No. 3-4; 193-217
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biodiversity evolution through the Permian-Triassic boundary event: Ostracods from the Bükk Mountains, Hungary
    Autorzy:
    Forel, M.-B.
    Crasquin, S.
    Hips, K.
    Kershaw, S.
    Collin, P.-Y.
    Haas, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23146.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    biodiversity
    evolution
    Permian
    Triassic
    ostracod
    Ostracoda
    Bukk Mountains
    geological setting
    paleontology
    systematics
    Hungary
    Opis:
    One of the most complete Permian–Triassic boundary sections located in the Bükk Mountains (Hungary) was sampled for ostracod study. Seventy−six species are recognized, belonging to twenty genera. Fifteen new species are described and figured: Acratia? jeanvannieri Forel sp. nov., Acratia nagyvisnyoensis Forel sp. nov., Bairdia anisongae Forel sp. nov., Bairdia davehornei Forel sp. nov., Callicythere? balvanyseptentrioensis Forel sp. nov., Cytherellina? magyarorsza− gensis Forel sp. nov., Eumiraculum desmaresae Forel sp. nov., Hollinella fengqinglaii Crasquin sp. nov., Hungarella gerennavarensis Crasquin sp. nov., Langdaia bullabalvanyensis Crasquin sp. nov., Liuzhinia venninae Forel sp. nov., Liuzhinia bankutensis Forel sp. nov., Microcheilinella egerensis Forel sp. nov., Reviya praecurukensis Forel sp. nov., Shemonaella? olempskaella Forel sp. nov. One species is renamed: Bairdia baudini Crasquin nom. nov. Comparison of the Bálvány North section with the Meishan section (Zhejiang Province, South China), Global Boundary Stratotype Sec− tion and Point (GSSP) of the Permian–Triassic Boundary (PTB), reveals discrepancies linked to the environmental set− ting and particularly to bathymetry. The stratigraphical distribution of all the species is given and diversity variations are discussed. The Bálvány North section exhibits the lowest extinction rate of all PTB sections studied for ostracods analysis associated with a high level of endemism.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2013, 58, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A multidisciplinary study on the palaeoenvironmental history of the Resko Przymorskie Lake spit during the Late Glacial and Holocene (the southern Baltic coast, NW Poland)
    Autorzy:
    Sydor, P.
    Krzymińska, J.
    Rzodkiewicz, M.
    Kotrys, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2059656.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sedimentology
    pollen
    diatom
    ostracods
    molluscs
    palaeogeography
    Baltic Sea coast
    Opis:
    The paper presents the results of sedimentological and biostratigraphical analyses from the Resko Przymorskie Lake spit (NW Poland), supported by radiocarbon datings. The study has aimed to recognize the geological structure of the spit and its base and to recognize the palaeoenivronmental changes. Nine sedimentary series composing the Resko Przymorskie Lake spit have been distinguished (I–IX). The oldest sediments are the Vistulian Glaciation till (series I) and fluvioglacial sand and gravel (series II). In the Early Holocene, in the study area there was a river valley (series III) followed by a shallow water basin (series IV), which was replaced by a peat bog (series V). In the Atlantic (7.4 ka cal BP), the water level rose (Littorina transgression) and accumulation of lagoonal sediments started (series VI). Biostratigraphic analysis of deposits in series VI indicates a marine influence. In the Atlantic and Subboreal, the spit moved southwards and fine sand (series VII) was deposited on lagoonal gyttja and silt (series VI). In the western part of the study area, peat accumulated (series VIII), dated at 6.7 ka cal BP (Late Atlantic). The youngest series IX is composed of aeolian fine sand in white dunes that formed in the last 400 years.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2015, 59, 3; 531--550
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Frasnian ostracods from the Arche quarry (Dinant Synclinorium, Belgium) and the Palmatolepis punctata Isotopic Event
    Autorzy:
    Casier, J.-G.
    Olempska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20928.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Ostracoda
    Early Frasnian
    ostracod
    Arche quarry
    Dinant Synclinorium
    Belgium
    Palmatolepis punctata
    isotopic event
    Scrobicula gracilis
    Microcheilinella archensis
    Bairdia chalonensis
    paleoecology
    Frasnian
    paleontology
    Opis:
    Ostracods from the Arche quarry at Frasnes are analysed. Twenty−seven species are recognised in the Chalon Member and in the very base of the Arche Member of the Moulin Liénaux Formation. Three new species: Scrobicula gracilis, Microcheilinella archensis, and Bairdia (Rectobairdia) chalonensis, and one subspecies Plagionephrodes laqueus praelaqueus, are proposed. The fauna is in the Favulella lecomptei Zone based on metacopid ostracods and belongs to the Eifelian Mega−Assemblage. Ostracods are indicative of a regressive trend from a moderately deep poorly oxygenated marine environment below fair weather wave base to very shallow well oxygenated and agitated environments. Comparison of the ostracod fauna present in the Arche quarry with faunas described from the Frasnes railway section and from the Lion quarry shows that ostracods did not suffer a crisis during the Palmatolepis punctata Conodont Zone and close to the Early–Middle Frasnian boundary.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostracods from the Upper Eocene of East Poland
    Małżoraczki z górnego eocenu wschodniej Polski
    Ostrakody verkhnego ehocena Voctochnojj Pol’shi
    Autorzy:
    Szczechura, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21345.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ostracod
    Flexus erikae
    Pterygocythereis siemienensis
    sediment
    locality
    stratigraphy
    regional distribution
    systematics
    species list
    paleogeography
    paleoecology
    Upper Eocene
    Eocene
    paleontology
    Eastern Poland
    Polska
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1977, 22, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostracods and facies of the Early and Middle Frasnian at Devils Gate in Nevada: Relationship to the Alamo Event
    Autorzy:
    Casier, J -G
    Berra, I.
    Olempska, E.
    Sandberg, C.
    Preat, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23394.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ostracod
    Early Frasnian
    Frasnian
    Middle Frasnian
    Nevada
    relationship
    Alamo Event
    Ostracoda
    conodont
    sedimentology
    paleoecology
    Opis:
    In order to document the Alamo Event and to investigate its influence on shallow−marine environments, we undertook a study of ostracods, conodonts, and analysis of the sedimentology of the lower member of the type Devils Gate Limestone. Six major carbonate microfacies (MF1–MF6) ranging from open−marine environments below storm wave base to pre−evaporitic supratidal lagoons were recognized. The sedimentological study detected no important sedimentological changes during the Alamo Event; only an influx of detrital material and lithoclasts indicate that an unusual event had occurred. Ostracods are generally rare or absent in the lower member of the Devils Gate Limestone, and only 2,000 carapaces, valves and fragments were extracted; from these some 26 taxa were identified. Two new species, Voronina? eureka and Serenida dorsoplicata are proposed. The ostracods belong to the Eifelian Mega−Assemblage and their distribution was influenced by strong salinity variations. Because of the rarity and low diversity of ostracods and conodonts in samples collected from the lower part of the lower member of the Devils Gate Limestone it is not adequate to demonstrate conclusively an extinction event close to the Alamo Event Bed. Nevertheless the greater abundance and diversity of ostracods above this bed seems to indicate that the Alamo Event did not result in significant extinction of ostracod taxa in this shallow water setting. The ostracod fauna present in the lower member of the Devils Gate Limestone suggests faunal exchanges between Nevada and the Russian Platform via the Western Canadian platform.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 4; 813-828
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New biostratigraphic evidence (calcareous nannofossils, ostracods, foraminifers, ammonites, inoceramids) on the Middle Coniacian in the eastern Bohemian Cretaceous Basin
    Autorzy:
    Svobodova, Andrea
    Kočí, Tomáš
    Kočová-Veselská, Martina
    Ferré, Bruno
    Košťák, Martin
    Čech, Stanislav
    Chroustová, Markéta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058594.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    biostratigraphy
    Coniacian
    Late Cretaceous
    Březno Formation
    Bohemian Cretaceous Basin
    Czech Republic
    Opis:
    The classical locality of Svinary in the eastern Bohemian Cretaceous Basin is the site of new biostratigraphic investigations. Besides some scarce macrofossil evidence, bulk sediment samples were processed to retrieve micropalaeontological assemblages, and calcareous nannofossil smear slides were analysed. The studied material provided calcareous nannofossil assemblages including Micula staurophora, Lithastrinus septenarius and Broinsonia parca expansa, thus documenting the Middle Coniacian (upper part of UC10 Zone and lower part of UC11 Zone). The foraminifera assemblage is relatively rich, planktonic species show a wide stratigraphical range, while the benthic association represented by Neoflabellina suturalis suturalis and Gaudryina carinata is very similar to the Coniacian biozone of Stensioeina granulata-Eponides whitei, valid for the Bohemian Cretaceous Basin. Ostracods are represented by two common cytherellid species, and two rare ornamented species: Imhotepia marssoni? and Pterygocythereis spinosa. Inoceramid bivalves, namely Platyceramus mantelli, and a newly recorded ammonite, Tridenticeras tridens, support the late Middle Coniacian age of the Svinary outcrop. New biostratigraphic results are given along with palaeoecological interpretations of newly collected fossil material.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2019, 63, 3; 586--602
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostracods and fore-reef sedimentology of the Frasnian-Famennian boundary beds in Kielce [Holy Cross Mountains, Poland]
    Autorzy:
    Casier, J G
    Devleeschouwer, X.
    Lethiers, F.
    Preat, A.
    Racki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21725.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Famennian
    new ostracod
    Frasnian
    ostracod
    Polska
    sedimentology
    new species
    Ostracoda
    Holy Cross Mountains
    mass extinction
    Kielce town
    paleontology
    Opis:
    Four major microfacies have been recognized in the Psie Górki section and the bioclastic content indicates an open marine environment in the photic zone close to an algal shole. Sedimentological studies point to a regressive episode starting close to the Frasnian–Famennian boundary. The regressive microfacies pattern is revealed by the presence of semirestricted algal microbreccias that compose all of the lower part of the Famennian. The regression was accompanied by meteoric water invasion as the sea level fell. Seventy−six ostracod species are recorded. The ostracod assemblage, dominated by podocopids, belongs to the Eifelian ecotype and is indicative of a well−oxygenated marine environment below fair−weather wave base in the Frasnian part of the section, and of shallower environments in the base of the Famennian. No ostracod assemblage characteristic of hypoxic or semi−restricted water conditions has been recorded. The rate of extinction of ostracod species (>70%) close to the Frasnian–Famennian boundary is comparable with that known on the same level in several other sections investigated in the world. Five new ostracod species are proposed by J.−G. Casier and F. Lethiers: Selebratina vellicata, Samarella? minuta, Bairdiocypris ventrorecta, Acratia pentagona, and “Bairdia” psiegorkiensis.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Middle and Upper Vesulian ostracods of the genus Glyptocythere Brand and Malz of the Czestochowa region (Poland)
    Ostrakody z rodzaju Glyptocythere Brand i Malz ze środkowego i górnego wezulu okolic Częstochowy
    Ostrakody roda Glyptocythere Brand i Malziz srednego i verkhnego vezulija okrestnostejj Chenstokhovy Polsha
    Autorzy:
    Blaszyk, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21261.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1972, 17, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Detailed biostratigraphic scales as based on the palaeobiogenetical approach (an example of the Upper Bajocian – Lower Bathonian ostracod scale of the Russian Platform)
    Autorzy:
    Shurupova, Y. A.
    Tesakova, E. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2060983.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    palaeobiogenetic method
    biostratigraphy
    ostracods
    new species
    Bajocian
    Bathonian
    Saratov Volga Region
    heterochrony
    metoda paleobiogenetyczna
    biostratygrafia
    małżoraczki
    nowe gatunki
    Bajos
    baton
    Opis:
    Two new species of ostracods of the family Progonocytheridae Sylvester-Bradley Camptocythere (C.) lateres Tesakova et Shurupova, sp. nov. and C. (C.) angustius Tesakova et Shurupova, sp. nov. from the Michalskii and Besnosovi ammonite zones (Upper Bajocian – Lower Bathonian, Middle Jurassic) of the Sokur section (Saratov) are described. The changes in ontogenesis in the phylogeny of Camptocythere (C.) lateres Tesakova et Shurupova in the stratigraphical interval corresponding to the Palaeocytheridea kalandadzei ostracod Zone, and especially to the beds with C. (C.) lateres, have been studied. The levels of the change in the predominant type of sculpture (corresponding to evolutionary boundaries) are recognized in the sculpture development among the adult representatives of the species in its phylogeny. This palaeobiogenetic (heterochrony) approach allows subdivision of the beds with C. (C.) lateres into three stratigrapical intervals characterized by changes in the type of sculpture.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2017, 15, 1; 121--138
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fauna z osadów plejstoceńskich w stanowiskach Sucha Wieś (Pojezierze Ełckie) i Czarnucha (Równina Augustowska), północno-wschodnia Polska
    Pleistocene fauna in the Sucha Wieś (Ełk Lakeland) and Czarnucha (Augustów Plain) sections, northeastern Poland
    Autorzy:
    Skompski, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063329.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    ślimaki
    małże
    małżoraczki
    paleoekologia
    interglacjał
    Pojezierze Ełckie
    Równina Augustowska
    gastropods
    bivalves
    ostracods
    palaeoecology
    interglacial period
    Ełk Lakeland
    Augustów Plain
    Opis:
    Do badań faunistycznych wykorzystano próbki osadów pobranych z otworu wiertniczego Sucha Wieś (Pojezierze Ełckie) z głębokości 153,60-178,00 m oraz z otworu wiertniczego Czarnucha (Równina Augustowska) z głębokości 96,05-118,85 m. Z badanej serii osadów jeziorno-bagiennych opisano szczątki różnych grup zwierząt: ślimaków (Gastropoda), małży (Bivalvia), małżoraczków (Ostrazoda), ryb (Pisces), chrząszczy (Coleoptera) i innych. Do określenia wieku osadów, szczególnie przydatne okazały się mięczaki (ślimaki i małże) oraz małżoraczki. Na podstawie obecności ślimaka Lithoglyphus jahni oraz małżoraczka Scottia browniana uznano, że osady nie mogą być młodsze od interglacjału mazowieckiego.
    Samples collected from the Sucha Wieś borehole (Ełk Lakeland) from a depth interval of 153.60-178.00 and from the Czarnucha borehole (Augustów Plain) from a depth interval of 96.05-118.85 m were analysed for faunal content. The lacustrine-marsh deposits contain fragments of various animals including gastropods, bivalves, ostracods, fish, Coleoptera and others. Especially important for age determinations are moluscs (gastropods and bivalves) and ostracods. The presence of Lithoglyphus jahni (gastropod) and Scottia browniana (ostracod) indicates that the deposits cannot be younger than the Mazovian Interglacial.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2009, 435; 85--95
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przykłady wykorzystania testu OSTRACODTOXKIT F™ do oceny zanieczyszczenia pyłów drogowych metalami w aglomeracji wrocławskiej
    The application of OSTRACODTOXKIT F™ test to assess metals contamination in road dust in Wrocław agglomeration
    Autorzy:
    Wróbel, Magdalena
    Rybak, Justyna
    Rogula-Kozłowska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/118671.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    pył drogowy
    metale ciężkie
    toksyczność
    ruch drogowy
    małżoraczki
    Wrocław
    road dust
    heavy metals
    toxicity
    traffic
    ostracods
    Opis:
    Zanieczyszczenia obecne w pyle drogowym, pochodzące z ruchu ulicznego takie jak WWA i inne związki organiczne czy metale ciężkie, są wymywane wraz z deszczem i dostają się do wód, ostatecznie kumulując się w osadzie dennym na wiele lat, tym samym zagrażając organizmom wodnym oraz istotnie wpływając na jakość wód. Aby zbadać wpływ tych związków na zdrowie organizmów żywych, nie wystarczą tylko rutynowe badania chemizmu wód i badania osadów dennych, ponieważ do tego celu bardziej nadają się organizmy żywe. Z tego powodu chcąc poznać reakcję na tego typu zanieczyszczenia organizmów żywych, do badania toksyczności pyłów drogowych spłukiwanych z dróg po raz pierwszy w Polsce zastosowano test toksyczności chronicznej OSTRACODTOXKIT F™, który polega na obserwacji rozwoju Heterocypris incongruens naturalnie występującego w osadach dennych. Małżoraczki H. incongruens wykorzystane w badaniach są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenie metalami ciężkimi, stanowią zatem odpowiednie narzędzie do badania toksyczności pyłu drogowego wymywanego do fazy wodnej. Badania prowadzono w aglomeracji wrocławskiej (w centrum miasta i na przedmieściach), na stanowiskach różniących się intensywnością ruchu drogowego. Stwierdzono, że pył drogowy ma istotny wpływ na zahamowanie wzrostu oraz żywotność małżoraczków, ponieważ na obszarach o dużym natężeniu ruchu drogowego ich śmiertelność była bardzo duża, co korespondowało z podwyższonymi poziomami stężenia badanych pierwiastków na tych stanowiskach badawczych. Z kolei pył drogowy zebrany na przedmieściach Wrocławia nie powodował śmiertelności małżoraczków i tylko nieznacznie wpłynął na ich rozwój. Podsumowując, stwierdzono, że test toksyczności chronicznej OSTRACODTOXKIT F™ jest odpowiednim narzędziem do badania wpływu pyłów drogowych na ekosystem wodny.
    The application of OSTRACODTOXKIT F™ test to assess metals contamination in road dust in Wrocław agglomeration. Pollutants present in road dust deriving from traffi c, such as PAHs and other organic compounds or heavy metals, are washed out with rain and get into the water bodies accumulating in sediments for many years and simultaneously posing a threat to aquatic life and signifi cantly affecting water quality. To study the impact of these toxic compounds on the health of living organisms, routine tests of water and sediments chemistry are insuffi cient as studies based on living organisms are much more reliable. And therefore, in order to know the response of living organisms to road dust pollutants which enter the water bodies the chronic toxicity test OSTRACODTOXKIT F™ was used. This test is based on the observation of development of Heterocypris incongruens that normally lives in sediments. Ostracod, H. incongruens is very sensitive to heavy metal contamination, thus it is a very good tool to study toxicity of road dust washed out with rain into the water bodies. The research was conducted in the Wrocław agglomeration (in the city centre and suburbs) at sites differing in the intensity of car traffi c. We observed that road dust had a signifi cant effect on growth inhibition and death of ostracods, as highest growth inhibition and mortality in the busy areas occurred which also corres ponded with highest concentrations of studied elements at these sites. On the other hand, road dust collected in the suburbs of Wrocław did not cause death of H. incongruens and only slightly affected their development. In conclusion, we can state that the chronic toxicity test OSTRACODTOXKIT F™ is a suitable tool to study the impact of road dust on the aquatic ecosystem.
    Źródło:
    Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2020, 29, 1; 27-36
    1732-9353
    Pojawia się w:
    Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemiany klimatyczno-środowiskowe w późnym glacjale i holocenie na podstawie badań zespołów malakofauny i małżoraczków na obszarze południowego Bałtyku : wpływ na ówczesne biocenozy
    Climate and environmental changes in the Late Glacial and Holocene in the Southern Baltic area based on investigations of malacofauna and ostracod assemblages : their influence on pre-existing biocoenoses
    Autorzy:
    Krzymińska, J.
    Pikies, R.
    Przezdziecki, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075569.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    późny glacjał
    holocen
    obszar południowego Bałtyku
    malakofauna
    małżoraczki
    Late Glacial
    Holocene
    Southern Baltic area
    malacofauna
    ostracods
    Opis:
    The climate changes and related crucial environmental changes in the Late Glacial and Holocene in the Southern Baltic area can be investigated by mollusc and ostracod analyses. It is well known that accumulation of mineral and biogenic sediments in the Southern Baltic area began in the Late Glacial. The process took place in cold tundra lakes and mires. The presence of lake basins is confirmed by seismoacoustic investigations and the resulting 3D spatial model. Lacustrine sediments contain an assemblage of molluscs and ostracod fauna represented by freshwater species indicating cold climate, such as: Armiger crista f. cristatus, Gyraulus laevis, Lymnaea peregra, Pisidium casertanum, Pisidium casertanum f. ponderosa, Pisidium milium, Pisidium nitidum, Pisidium obtusale f. lapponicum, Valvata cristata, Pisidium conventus, Candona candida, Candona neglecta, Cytherissa lacustris, Darwinula stevensoni and Cypridopsis vidua. The accumulation in freshwater reservoirs was continued during the Early Holocene. Besides cold freshwater species, sediments of that age also contain freshwater species of molluscs and ostracods that required higher temperature: Bithynia tentaculata, Physa fontinalis, Pisidium amnicum, Candona compressa and Metacypris cordata. It indicates a climate warming in the Preboreal period. These lake sediments were partly destroyed and covered by marine sands during the Middle and Upper Holocene. Good indicators of changing from a freshwater to marine environment are the following marine species found in the sediments: Hydrobia ulvae, Hydrobia ventrosa, Cerastoderma glaucum, Mytilus edulis, Macoma balthica, Cyprideis torosa and Cytheromorpha fuscata.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 1; 49--58
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-39 z 39

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies