Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "of the Liturgy" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The Status of the Liturgy in the Christian East and Liturgical Differentiations
Autorzy:
Caban, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/673651.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Ancient liturgy
anaphora
Eastern rites
anafora
ryty wschodnie
starożytna liturgia
Opis:
These types of liturgies and liturgical rites show us the richness that is present in the Christian East and West. They are the liturgical traditions of the Church, which preserves the continuity of the Christian liturgical tradition from the perspective of historical context in the environment where Christians live. Despite the glory of Constantinople, the Eastern Churches have preserved their own liturgies and rites. Although they are in smaller number, they are nonetheless still preserved in the liturgy despite circumstances hostile to Christianity and the influence of Islam. Local traditions in the West were gradually vanishing and the Roman liturgy had to confront life in Gallia. The celebration of the liturgy in the West according to the Roman model in the city of Rome and in areas under the jurisdiction of the Bishop of Roman was preserved in the Latin Church until the beginning of the eighth century. Then there came a very important breaking point when the focus of the cultural-political and Church life was moved from the Mediterranean area into the German and especially Frankish areas north of Alps. This led to the enormous spread of the influence of Roman liturgy, but, on the other hand, the Roman liturgy was merged with non-Roman liturgical traditions. This was the period of Christian Middle Ages.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archetyp liturgii słowa w liturgii synagogalnej
The Archetype of the Liturgy of the Word in the Synagogal Liturgy
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949485.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
aklamacja
ambona
liturgia słowa
liturgia synagogalna
acclamation
ambo
liturgy of the word
synagogal liturgy
Opis:
One should look for the roots of the Christian liturgy of the word in the Bible, as this is where the synagogal liturgy comes from. This paper consists of three parts: (1) The Liturgy of the Word, (2) Acclamations, and (3) The Ambo.  It shows sets of readings for different holidays as well as the gestures and responses of lectors and the faithful. In the liturgy of the word, the Torah was the most important book; the prophets’ texts were of a lesser importance. The homily and the singing of psalms were also crucial elements of the liturgy. The gathered assembly ended with a blessing. Acclamations: Amen and Alleluia have also been adopted into the Christian liturgy. In a synagogue there is an ambo, whose Biblical roots can be found in Neh 8 : 4. These synagogal elements have been adopted into Christianity. Taking into consideration 2 Cor 13–18, some differences between the synagogal liturgy and the Christian liturgy can be noticed. The archetype of the liturgy of the word refers only to the external characteristics of the liturgy. In times of the Old Testament, people addressed only God, whereas in the liturgy of the Church, Christ is also present during the proclamation of the word of God (cf. Vatican Council II, Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Therefore, in the Christian liturgy of the Word, man finds the Spirit and life (cf. J 6 : 63).
Genezy chrześcijańskiej liturgii słowa należy upatrywać w Biblii, ponieważ z niej wywodzi się liturgia synagogalna. Artykuł jest podzielony na trzy części: (1) Liturgia słowa, (2) Aklamacje, (3) Ambona. Pokazane są zestawy czytań w zależności od święta, a także zachowania lektorów i wiernych. Największe znaczenia miała Tora. Mniejsze znaczenie miało czytanie proroków. Do istotnych momentów liturgii słowa należy w synagodze także homilia i śpiew psalmów. Zgromadzenie kończyło się udzieleniem błogosławieństwa. Liturgia chrześcijańska przyjęła również aklamacje: Amen i Alleluja. W synagodze znajduje się także ambona, która bierze swoją podstawę biblijną z Ne 8, 4. Te synagogalne elementy przechodzą do chrześcijaństwa. Biorąc pod uwagę 2 Kor 13–18, widać różnicę pomiędzy liturgią synagogalną a liturgią chrześcijańską. O archetypie można mówić tylko w zewnętrznej formie. W czasach Starego Testamentu zwracano się tylko do Boga. W liturgii Kościoła podczas proklamacji słowa Bożego jest obecny Chrystus (por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Tak więc w chrześcijańskiej liturgii słowa człowiek odnajduje ducha i życie (por. J 6, 63).
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łacińskie rękopisy liturgiczne zachowane jako palimpsesty. Katalog
Autorzy:
Suski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083204.pdf
Data publikacji:
2022-06-21
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Palimpsest
Catalogue
Liturgy
Manuscript
History of the Liturgy
Theology
of the Liturgy
Opis:
A palimpsest is a manuscript written on previously used writing material, from which the previous text has been erased, but it is legible thanks to the use of ultraviolet rays, digital cameras and new processing techniques. The liturgical palimpsests have survived most often in the form of larger or smaller fragments of old liturgical books, which have been dissected, dispersed and trimmed to a new format. They are valuable sources of knowledge for research in the field of worship history, especially the history of the ancient Gallic, Celtic and Mozarabic liturgies. The list of liturgical palimpsests provided in this catalogue includes the place of storage, the reference number of the codex, foglia with the original text (scriptura inferior), their current sizes, type of the liturgical book, time and the determined or probable place of its creation, and a bibliography with the publication (if any).
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 59, 1; 163-205
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentalność liturgii słowa Bożego we Mszy Świętej
Sacramentality of the Liturgy of the Divine Word in Holy Mass
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
słowo Boże
misterium
sakramentalność
liturgia słowa
lekcjonarz
Word of God
Divine Word
mystery
sacramentality
liturgy of the word
lectionary
Opis:
Źródłem zainteresowania w Kościele tematyką sakramentalności słowa Bożego jest ponowne jego dowartościowanie w liturgii. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini przedstawia ją w analogii do działania sakramentalnego. Artykuł ukazuje związek sakramentalności słowa z dzisiejszym, misteryjnym widzeniem liturgii. Traktowanie jej jako celebracji misterium Chrystusa ma bowiem swoje konsekwencje w postrzeganiu sakramentów, a w dalszej perspektywie – analogicznie – słowa Bożego w liturgii. Słowo i sakrament są więc tymi elementami liturgii, w których można dostrzec poszczególne wymiary jej misteryjności. Takie podejście do słowa Bożego przekłada się także na celebrację, w której konkretne zasady sprawowania liturgii słowa uwidoczniają sakramentalną moc słowa Bożego.
The Church’s interest in the subject of sacramentality is due to the affirmation of the Divine Word in liturgy. In his exhortation Verbum Domini, Pope Benedict XVI presents the sacramentality as analogous to sacramental action. The article demonstrates a relationship between the sacramentality of the Word and the contemporary, mystery-centred vision of liturgy. The treatment of liturgy as a celebration of the mystery of Christ has consequences for the perception of the Sacraments and, on a broader plane, for the perception of the Divine Word in liturgy. The Word and Sacrament are then those elements of liturgy in which individual dimensions of its mystery character can be seen. Such an approach to the Word of God has an impact on celebration, in which specific rules of conducting liturgy manifest the sacramental power of the Divine Word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logocentrism of the Liturgy as Presented by Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328356.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos stworzenia
Wcielony Logos
Ofiara zastępcza
kult chrześcijański
logikē latreia
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Logos of creation
Incarnate Logos
Christian worship
representative sacrifice
Benedict XVI
Opis:
Logocentryzm należy uznać za najbardziej charakterystyczny rys myśli teologicznej Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Logocentryzm został tutaj ukazany jako główna zasada teologii liturgii, tak w wymiarze kosmicznym, historiozbawczym, jak i konkretnej celebracji liturgicznej. W opracowaniu wskazano też, że logocentryzm, będąc zwornikiem teologicznej myli Ratzingera jest nie tylko podstawą pełnego rozumienia liturgii, ale też jej ważnego miejsca w teologii systematycznej. W liturgii kosmicznej, sięgającej stworzenia, Logos jest zasadą wszystkich rzeczy i Liturgiem wszechświata. Z kolei Logos Wcielony jest Liturgiem historii zbawienia i eschatologii. On też sprawuje liturgię Kościoła, konkretną celebrację liturgiczną, czyniąc z niej logikē latreia (Rz 12,1), a tym samym miejsce przemiany serca człowieka, a przez to przemiany świata.
Logocentrism should be considered the most characteristic feature of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theological thought. Logocentrism is presented here as the main principle of the theology of the liturgy, both in its cosmic, salvation-history dimension and in the concrete liturgical celebration. The study also points out that logocentrism, being the keystone of Ratzinger’s theological thought, is not only the basis for a full understanding of the liturgy, but also for its important place in systematic theology. In the cosmic liturgy, going back to creation, the Logos is the principle of all things and the Liturgist of the universe. The Incarnate Logos, in turn, is the Liturgist of salvation history and eschatology. He also performs the liturgy of the Church, the concrete liturgical celebration, making it a logikē latreia (Rom 12:1) and thus a place for the transformation of the human heart and thus the transformation of the world.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 229-249
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowania melodii liturgii godzin Triduum Paschalnego
Elaborating the melody of the liturgy of the Hours of the Paschal Triduum
Autorzy:
Nowak, Monika Dolores
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197940.pdf
Data publikacji:
2023-06-10
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
Triduum Paschalne
Liturgia godzin
oficjum
Ciemne jutrznie
Paschal Triduum
Liturgy of the Hours
office
“Dark Morning Prayers”
Opis:
Triduum Paschalne posiada swoje jedyne i niepowtarzalne w całym roku liturgicznym celebracje, a wśród nich także poranne liturgie godzin. Kościół w wielu dokumentach podkreślał ogromne znaczenie i wartość tej formy modlitwy, zachęcając do jej czynnego, uroczystego i wspólnotowego sprawowania. Tradycja ta bardzo mocno zakorzeniła się także w Kościele w Polsce. W języku polskim oficjum to nazywano „Ciemnymi jutrzniami”. W odnowionej przez Vaticanum II Liturgii godzin „Ciemne jutrznie” po raz pierwszy w historii zostały całkowicie zreformowane w swojej strukturze i częściowo w tekstach. Aby umożliwić duchowieństwu oraz wiernym świeckim czynny udział w śpiewanych celebracjach tego wyjątkowego oficjum, w różnych ośrodkach lokalnych Kościoła w Polsce przez lata tworzono ich opracowania melodyczne. Celem niniejszego artykułu jest nie tyle wnikliwa analiza muzykologiczna powstałych melodii, co raczej wskazanie i omówienie zasadniczych kierunków oraz koncepcji kompozytorskich, jakimi kierowali się twórcy melodii i redaktorzy poszczególnych wydań w zaproponowanych opracowaniach muzycznych interesujących nas tekstów. Mamy nadzieję, że przedstawione w nim wnioski badawcze staną się przyczynkiem do stworzenia jednej wersji melodycznej tego oficjum dla Kościoła w Polsce.
The Paschal Triduum has its unique celebrations throughout the liturgical year, including the morning liturgies of the hours. In many documents the Church has stressed the great importance and value of this form of prayer, encouraging its active, solemn and communal practice. This tradition is also deeply rooted in the Church in Poland. In Polish it was called “Dark Morning Prayers”. In the Liturgy renewed by Vaticanum II, the hours of “Dark Morning Prayers” were completely reformed in their structure and partially in their texts for the first time in history. In order to enable the clergy and the faithful laymen to take an active part in the sung celebrations of the unique office, various local centers of the Church in Poland have been creating melodic arrangements for them over the years. The aim of this article is not so much an in-depth musicological analysis of the melodies created, but rather to indicate and discuss the main directions and compositional concepts that guided the authors of melodies and editors of individual editions in the proposed musical compositions of the texts of interest to us. We hope that the research findings presented in it will contribute to the creation of a single melodic version of this office for the Church in Poland.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2023, 18; 91-123
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A Precious Pearl.” On Liturgical Development
Autorzy:
Jurczak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036368.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
history of the liturgy
development of the liturgy
liturgical reforms
Order of Preachers
Dominican rite
Opis:
Every liturgy grows. The liturgy of the Order of Preachers was no exception. In the 1200s, the friars faced the necessity to revise their customs, texts, and rituals. On the one hand, this situation shows how diverse the 13th-century Christianitas was, and on the other hand, it proved the presence of a desire for unity within the newly formed Order, a struggle to have all the members of the then-worldwide community pray according to the same form. The process leading to that “liturgical consensus” needed by the Preachers back in the 1200s resembles the axioms of the liturgical renewal in the 20th century. The article focuses on the history of the Dominican liturgical developments, highlighting the mindset of the 13th-century Friars Preachers facing changes in the area of prayer. In the context of debates surrounding the liturgy after Vatican II, the author provides a historical perspective in order to show similarities between both processes of liturgical renewal.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8 English Online Version; 17-34
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoryczna interpretacja liturgii godzin w ujęciu Amalarego z Metzu
Allegorical interpretation of the liturgy of the hours by Amalary of Metz
Autorzy:
Frontczak, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496552.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Amalarius of Metz
the Liturgy of the Hours
allegory
allegorical sense
symbolism
Opis:
The following paper represents the allegorical interpretation of the Liturgy of the Hours in the Amalary’s of Metz primary work “Liber Officialis”. The liturgical allegory searches for “spiritual” meaning of words, gestures, postures and customs. Amalary builds his interpretations on time, numbers and celestial objects symbolism. He is interested in word etymologies, postures interpretations and customs that were used during prayers.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 28; 15-28
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno liturgii a miłość Chrystusa
Beauty of the liturgy and love for Christ
Autorzy:
Mieszczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553553.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
natura piękna
natura liturgii
prawda znaku
etyka czynności liturgicznej
miłość do Chrystusa
nature of the beauty
nature of the liturgy
truth of the liturgical sign
ethic in the liturgical action
love for Christ
Opis:
Piękno jest jednym z ważnych komponentów liturgii. Nie ogranicza się jednak do kryteriów związanych z estetyką. Należy brać pod uwagę, że celebracja liturgiczna jest wydarzeniem, w którym dokonuje się zbawienie człowieka i jego uświęcenie. Dlatego znając ogólne kryteria piękna, należy je uzupełnić o sens celebracji liturgicznej, odnieść je do kryterium prawdy i nawet etyki. Nie można zapomnieć także, że u podstawy prawdziwego piękna liturgii jest ofiara Jezusa Chrystusa i nie może jej braknąć także u tych, którzy w niej uczestniczą i troszczą się o nią. Właściwym motywem troski o jakość liturgii jest ostatecznie miłość do Chrystusa.
Beauty is one of important components of the liturgy. However, it is not limited to the criteria related to aesthetics. It should be taken into account that liturgical celebration is an experience in which salvation and sanctification of a man take place. Therefore, knowing the general criteria of beauty, they should be supplemented with a sense of liturgical celebration and referred to the criterion of truth and even ethics. It cannot be forgotten that at the base of the true beauty of the liturgy is the sacrifice of Jesus Christ which cannot be missed by those who participate in it and care for it. The proper motive for caring for the quality of the liturgy is ultimately love for Christ.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 77-91
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgii sakramentu małżeństwa w aspekcie historycznym
The Music of the Liturgy of the Sacrament of Marriage in the Historical Aspect
Autorzy:
Malec, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512273.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
song
psalms
songbook
Council of Trident
Antiquity
Opis:
Music accompanies each celebration of the sacraments. In the liturgy of the marriage, music has a special character, because the sacrament is celebrated very solemnly. Music has accompanied rituals and wedding customs in the Church since antiquity. Until the Second Vatican Council, it survived in the rituals and piety of the people expressed in church songs.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 4; 489-506
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Waldemar Jan Pałęcki MSF. Pytanie o liturgię. Misterium liturgii w życiu Kościoła
Waldemar Jan Pałęcki MSF. Pytanie o liturgię. Misterium liturgii w życiu Kościoła [The Question of the Liturgy. The Mistery of the Liturgy in the Life of the Church]
Autorzy:
Łastowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040504.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 233-233
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficiency of experiencing the liturgy
Autorzy:
Worbs, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585165.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 55, 1; 49-63
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La dimensione contemplativa della liturgia
The Contemplative Dimension of the Liturgy
Kontemplacyjny wymiar liturgii
Autorzy:
Bitar, Valery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706893.pdf
Data publikacji:
2021-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
kontemplacja
chrzest
tajemnica
celebracja
Kościół
liturgy
contemplation
baptism
mystery
celebration
Church
Opis:
Il rapporto tra liturgia e contemplazione è basilare per il vissuto cristiano. La contemplazione, per sua natura, è “misterica”, perché ha come oggetto i misteri salvifici, proclamati dalla Parola, compiuti pienamente nella persona di Cristo, celebrati dalla liturgia. Ogni contemplazione autentica deve nutrirsi della Parola proclamata e della celebrazione dei misteri della Salvezza. D'altronde, ogni liturgia è ordinata alla contemplazione come alla propria perfezione, non per cessare di essere liturgia, ma per diventare liturgia contemplativa. Il nostro articolo cerca di mettere in luce il rapporto inscindibile tra questi due aspetti che formano il “modo di essere cristiano”. Questo rapporto garantisce, allo stesso tempo, l'autenticità della contemplazione e la fruttuosità della partecipazione alla celebrazione liturgica.
Relacja między liturgią a kontemplacją jest fundamentalna dla życia chrześcijańskiego. Kontemplacja ze swej natury jest „tajemnicą”, ponieważ ma za przedmiot głoszone przez Słowo tajemnice zbawcze, które wypełniają się w pełni w Osobie Chrystusa, sprawowane w liturgii. Każda autentyczna kontemplacja powinna być karmiona głoszonym Słowem i celebracją tajemnic zbawienia. Z drugiej strony, każda liturgia jest skierowana na kontemplację własnej doskonałości tak, aby nie przestała być liturgią, ale stała się liturgią kontemplacyjną. Artykuł stara się podkreślić nierozerwalny związek między tymi dwoma aspektami, które składają się na „sposób bycia chrześcijaninem”. Relacja ta gwarantuje jednocześnie autentyczność kontemplacji i owocność uczestnictwa w celebracji liturgicznej. Il rapporto tra liturgia e contemplazione è basilare per il vissuto cristiano. La contemplazione, per sua natura, è “misterica”, perché ha come oggetto i misteri salvifici, proclamati dalla Parola, compiuti pienamente nella persona di Cristo, celebrati dalla liturgia. Ogni contemplazione autentica deve nutrirsi della Parola proclamata e della celebrazione dei misteri della Salvezza. D'altronde, ogni liturgia è ordinata alla contemplazione come alla propria perfezione, non per cessare di essere liturgia, ma per diventare liturgia contemplativa. Il nostro articolo cerca di mettere in luce il rapporto inscindibile tra questi due aspetti che formano il “modo di essere cristiano”. Questo rapporto garantisce, allo stesso tempo, l'autenticità della contemplazione e la fruttuosità della partecipazione alla celebrazione liturgica.
The relationship between liturgy and contemplation is fundamental to Christian living. Of its very nature, contemplation is concerns the mystery, because its object is the mysteries of salvation proclaimed in the Word of God, fulfilled in the person of Christ, and celebrated in the liturgy. Authentic contemplation has to be nourished by the Word proclaimed and by the celebration of the mysteries of salvation. Moreover, all liturgy is ordered towards contemplation as to its proper perfection − not so as to stop being liturgy, but to become contemplative liturgy. Our article seeks to highlight the inseparable bond between these two components of Christian existence, a bond guarantees both the authenticity of contemplation and the fruitfulness of participation in the liturgical celebration.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 93-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebracja Liturgii Godzin w życiu i w posłudze kapłana
Celebration of the Liturgy of the Hours in the Priest’s Life and Service
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062656.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liturgia Godzin
Eucharystia
duszpasterstwo
celebracja
kapłan
posługa
Liturgy of the Hours
Eucharist
pastorate
celebration
priest
service
Opis:
The article is divided into four parts. In Part One the connection between the Liturgy of the Hours and the Eucharist is dealt with. Part Two presents the Liturgy of the Hours as the source and crowning of pastoral work. In Part Three the other reasons inclining the priest to celebrate the Liturgy of the Hours are given. The last part — Part Four is an instruction concerning the salutary fruit resulting from a proper celebration of the Liturgy of the Hours. When writing about the connection between the Liturgy of the Hours and the Eucharist the emphasis is put both on the role of the Liturgy of the Hours in preparing the priest to the celebration of the Eucharist, and on enriching the whole day with Eucharistic values. The value of the Liturgy of the Hours for pastoral activity first of all lies in its being the source of the whole of apostolic work. Apart from this, by celebrating the Liturgy of the Hours the priest consolidates his love for Christ and His Church. However, if he wants to gain from the celebration of the Liturgy of the Hours, to which he is obliged every day, as much fruit as possible, he should celebrate it not only integrally, but also zealously.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 117-130
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Invitatorium oraz Te Deum w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne
Invitatorium and Te Deum in Book of the Liturgy of the Hours. Editorial Questions
Autorzy:
Stefański, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018404.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reform of the breviary
liturgy of the hours
invitatorium
Te Deum
reforma brewiarzowa
liturgia godzin
Opis:
Artykuł przedstawia prace redakcyjne nad rolą i miejscem invitarorium i Te Deum w reformowanej w okresie posoborowym Liturgii godzin. Opisuje przebieg dyskusji oraz proponowane rozwiązania. Wskazuje na różne rodzaje argumentacji i sposoby rozumienia znaczenia tych modlitw w brewiarzu. Pozwala na prześledzenie organizacji prac zespołu odpowiedzialnego za redakcję oraz konsultorów i ekspertów. Prezentuje ostateczne wyniki procesu redakcyjnego i uzasadnienia podjętych decyzji.
The article presents the editorial work on the role and place of invitarorium and Te Deum in reformed Liturgy of the Hours in the post-conciliar period. It describes discussions and proposed solutions. It indicates different types of argumentation and ways of understanding the meaning of these prayers in the breviary. It allows you to trace the organization of the team responsible for the editorial staff and consultors. It presents the final results of the editing process and justifying of the decisions taken.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2016, 17; 191-201
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagłówki psalmów (tituli psalmorum) w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne
Psalm Titles (tituli psalmorum) in the Book of the Liturgy of the Hours. Redaction Issues
Autorzy:
Stefański, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018611.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reform
Liturgy of the Hours
psalm titles
reforma
księgi Liturgii godzin
tytuły psalmów
Opis:
Liczne średniowieczne kodeksy brewiarzowe (a nawet wcześniejsze psałterze) znały praktykę umieszczania na początku psalmodii odpowiedniego tytułu (nagłówka), który miał ułatwiać recytację ofi cjum w duchu chrystologicznym lub eklezjalnym. Potrydenckie brewiarze porzuciły tę tradycję (wyjątek stanowią brewiarze cysterskie, które zachowały tradycję tituli psalmorum bez żadnej przerwy). Reforma liturgiczna Vaticanum II, głównie poprzez redakcyjne prace Grupy Studyjnej III (De psalmis distribuendis), stanowiącej część zespołu Consilium, doprowadziła do umieszczenia przy każdym psalmie tytułu (nagłówka) podającego jego treść oraz znaczenie dla życia chrześcijańskiego. Wraz z tytułem każdy psalm poprzedza także krótkie zdanie będące sentencją z Nowego Testamentu lub pism ojców Kościoła.
Numerous medieval breviary codices (and even earlier psalters) knew the practice of supplying an appropriate title (heading) at the beginning of the psalmody in order to facilitate the recitation of the offi ce in the Christological or ecclesial spirit. Post-Trident breviaries abandoned this tradition (with the exception of Cistercian breviaries which maintained an uninterrupted traditionof tituli psalmorum). The liturgical reform of Vaticanum II, mainly through the redaction work of Study Group III (De psalmis distribuendis) which was part of the Consilium team, resulted in furnishing each psalm with a title (heading) that states its content and signifi cance for the Christian life. Along with the title each psalm is also preceded by a short sentence which is a statement from the New Testament or the writings of the Church Fathers.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 163-180
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Instituted Ministries of Readers and Acolytes: A Kairos for the Synodality of the Liturgy
Autorzy:
Amherdt, François-Xavier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29751794.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ministries
institutions
readers
acolytes
catechists
men and women
synodality
Word of God
Body of Christ
Opis:
Among the proposals for the implementation of the motu proprio Spiritus Domini and Antiquum Ministerium of Pope Francis (2021), opening the instituted ministries also to women and to lay people not on the way to ordination, the Note of the Italian Bishops’ Conference of June 2022, is certainly one of the most relevant with respect to the discernment, formation and conditions of access of candidates. By receiving a sacramental from the bishop in a community liturgy, for a perennial ministry at the service of the Word of God, the care of the body of Christ in the Eucharist and in the sick, as well as for Christian initiation and small base communities, the instituted ministers can contribute to the synodal revitalization of the ecclesial communion. Decreed ad experimentum for three years, the Italian document can inspire other Bishops’ Conferences around the world.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 2; 215-223
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dystrybucja psalmów w posoborowej reformie księgi Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne
Distribution of the Psalms in the Post-Councillor Reform of the Book of the Liturgy of the Hours. Editorial Issues
Autorzy:
Stefański, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062611.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
redakcja księgi Liturgii Godzin
dystrybucja psalmów
edition of the Book of the Liturgy of the Hours
distribution of the psalms
Opis:
Przedmiotem studium jest prezentacja redakcyjnego procesu związanego z dystrybucją psalmów w posoborowej księdze Liturgii Godzin. Za te prace odpowiadała Grupa Studyjna nr III, wchodząca w skład Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia. W wyniku kilkuletnich prac redakcyjnych zrezygnowano z prawie półtoratysięcznej tradycji recytowania całego psałterza w ciągu jednego tygodnia. Wprowadzono zatem nowe ordinarium psałterza z czterotygodniowym schematem układu psalmów. Powyższa Grupa studyjna, poparta autorytetem kompetentnych organów Stolicy Apostolskiej, ustaliła także nowy układ i ilość psalmów w każdej z poszczególnych godzin kanonicznych dotychczasowego Breviarium Romanum. Dodatkową kwestią, z którą musieli zmierzyć się redaktorzy nowej księgi, była rola, znaczenie i miejsce tzw. psalmów złorzeczących (lub choćby samych wierszy psalmodycznych o takiej treści) oraz psalmów historycznych. Ostatecznie powyższe psalmy nie znalazły się w ordinarium czterotygodnio-wego układu psalmów.
This study presents the editorial process related with the distribution of the psalms in the post-councillor book of the Liturgy of the Hours. Study Group Three was responsible for these works. It was part of the Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia. As a result several years of editorial work was resignation from the one and a half thousand-year-old tradition to quote the whole of the Psalter during one week. New ordinarium of the Psalter has been introduced with a four-week scheme of the psalms. The above Study Group, supported by the authority of competent organs of the Holy See, established a new set and number of the psalms in each of particular canonical hours of the current Breviarium Romanum. An additional question which the editors of the new book had to face, was the role, meaning, and place of the so-called cursing psalms (or only the very psalmodic lines of this kind) and the historical psalms. Eventually, the above psalms are left out of the ordinarium of the four-week set of the psalms.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 449-479
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa czy reforma liturgiczna w świetle teologii Benedykta XVI
Renewal or the Liturgical Reform in the Light of the Theology of Benedict XVI
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432177.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Benedykt XVI
reforma liturgiczna
odnowa liturgii
teologia liturgii
liturgy
Benedict XVI
liturgical reform
renewal of the liturgy
theology of the liturgy
Opis:
Zagadnienie odnowy czy reformy liturgicznej wpisuje się w pontyfikat wybitnego teologa i miłośnika liturgii papieża Benedykta XVI.  Sam papież określił ją jako „reforma w ciągłości” (la riforma nella continuità), natomiast w ocenie współczesnych teologów - „dynamiczną hermeneutyką ciągłości”. Zarówno w nauczaniu Benedykta XVI, jak i w jego osobistej trosce oars celebrandi, a szczególnie w jego reformie liturgicznej wyraża się nieustanne zabieganie o wcielanie w życie Kościoła i wszystkich jego członków zasadylex orandi – lex credendi. Ta zasada wzajemnej zależności między liturgią a wiarą Kościoła ma prowadzić do ukazania ciągłości sprawowanego kultu oddawanego Bogu.
The issue of liturgical renewal or reform is part of the pontificate of the outstanding theologian and liturgy enthusiast, Pope Benedict XVI. The Pope himself described it as a „reform in continuity” (la riforma nella continuità), and in the opinion of contemporary theologians - a „dynamic hermeneutics of continuity”. Both in the teaching of Benedict XVI and in his personal concern for the ars celebrandi, and especially in his liturgical reform, there is a constant effort to implement the principle of lex orandi - lex credendi into the life of the Church and all its members. This principle of mutual dependence between the liturgy and the faith of the Church is intended to demonstrate the continuity of the worship given to God.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 67-84
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anamnetyczny wymiar liturgii Triduum Paschalnego w tekstach Mszału Rzymskiego
The anamnetic dimension of the liturgy of the Holy Triduum in the texts of the Roman Missal
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550380.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Anamneza
misterium paschalne
liturgia
Msza Wieczerzy Pańskiej
Liturgia Męki Pańskiej
Wigilia Paschalna
Niedziela Zmartwychwstania
zbawienie
życie
światło
Anamnesis
paschal mystery
liturgy
Mass of the Lord's Supper
Liturgy of the Friday of the Lord's Passion
Easter Vigil
Easter Sunday of the Lord's Resurrection
salvation
life
light
Opis:
Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar liturgii misterium paschalnego Chrystusa, które uobecnia się w czasie Triduum Paschalnego. W celu zrealizowania postawionego celu badawczego posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej oraz metodą krytyczno-praktyczną. Podstawowym źródłem opracowania są formuły modlitewne zawarte w Mszale Rzymskim. Odwołując się do tekstów liturgicznych zawartych w Mszale Rzymskim, artykuł ukazuje liturgiczne: hic, nunc i hodie wydarzeń paschalnych. Liturgiczna anamneza jest spoiwem łączącym wszystkie celebracje Triduum Paschalnego. W tym przypadku można mówić o jednej celebracji rozłożonej w czasie. Triduum Sacrum  przedstawia swego rodzaju tryptyk, czyli trzy różne obrazy. By jednak zobaczyć i zrozumieć sens tegoż tryptyku każdy obraz należy oglądać razem z dwoma pozostałymi. Liturgia Triduum Paschalnego uobecnia najpierw Ostatnią Wieczerzę, gdzie Chrystus ustanowił sakramenty Kapłaństwa i Eucharystii, następnie mękę i śmierć na krzyżu, spoczynek w grobie i w końcu zmartwychwstanie Jezusa. Artykuł pokazuje, że Pascha Chrystusa, czyli Jego przejście ze śmierci do życia nie jest tylko pobożnym wspominaniem faktów z historii zbawienia, ale ich rzeczywistym uobecnieniem w formie sakramentalnej. Dzięki temu człowiek każdej epoki może zanurzyć się w tajemnicy misterium paschalnego Chrystusa i korzystać z jego zbawczych owoców.
This article presents the anametic dimension of the liturgy of the paschal mystery of Christ, which takes place during the Holy Triduum. In order to achieve the main goal, the author was using the method of liturgical hermeneutics and the critical-practical method. The most important source of the study are the prayer formulas contained in the Roman Missal. Referring to the liturgical texts contained in the Roman Missal, this article presents the liturgical: hic, nunc and hodie of the paschal mysteries. The liturgical anamnesis unites all the celebrations of the Paschal Triduum. In this case, we can speak of one celebration, which is spread over time. The Triduum Sacrum is a kind of triptych, that is to say, three different paintings. To see and understand the meaning of this triptych, each painting should be viewed together with the other two. The Liturgy of the Easter Triduum presents the Last Supper, where Christ instituted the sacraments of the priesthood and the Eucharist. Then the passion and death on the cross, resting in the tomb, and finally, the resurrection of Christ. This article shows that the Passover o f Jesus, that is, His passage from death to life, is not only a pious recall of the facts of salvation history, but their actual sacramental presentation. Therefore, everyone can always immerse themselves in the mystery of Christ's paschal mystery and enjoy its saving fruits.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 57-73
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola kantyków w księdze Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne
The Position and role of the Canticles in Book of the Liturgy of the Hours. Editorial questions
Autorzy:
Stefański, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1017570.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reform of the breviary
canticles
liturgy of the hours
reforma brewiarza
kantyki
liturgia godzin
Opis:
 W przedsoborowym Breviarium Romanum, kantyki, czyli śpiewy, hymny zaczerpnięte ze Starego Testamentu, występowały wyłącznie w jutrzni (laudes). Psalmodia tejże godziny kanonicznej obejmowała cztery psalmy plus kantyk. Kantyk znajdował się zawsze na czwartym miejscu, czyli po trzech kolejnych psalmach następował kantyk, a potem na piątym miejscu ostatni z czterech psalmów. Psalmodia zaś była w układzie jednego tygodnia, natomiast laudes na każdy dzień były podwójne (I laudes oraz II laudes). Artykuł prezentuje problematykę rewizji kantyków Breviarium Romanum, która należała do kompetencji Grupy Studyjnej (Consilium) nr III De psalmis distribuendis.
The former Roman Breviary contained only canticles of the Old Testament (with the excep-tion of the Gospel Canticles), which occurred in a one week in laudes I and laudes II. This article describes several years of editorial work of the Study Group III Consilium, that led to its inclusion in the new book of the Liturgy of the Hours enlarged the amount of canticles of laudes and espe-cially, for the first time, in vespers and some feasts (canticles of the New Testament).
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 187-199
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Drogocenna perła”, czyli o kształtowaniu się liturgii. Studium przypadku liturgii Zakonu Kaznodziejskiego
“Precious Pearl”: On Liturgical Development. A Case Study of the Order of Preachers
Autorzy:
Jurczak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036476.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia dominikańska
rozwój liturgii
reforma liturgiczna
Zakon Kaznodziejski
ryt dominikański
history of the liturgy
development of the liturgy
liturgical reforms
Order of Preachers
Dominican rite
Opis:
Każda liturgia się rozwija. Nie inaczej było z liturgią Braci Kaznodziejów, którzy w XIII wieku stanęli przed koniecznością rewizji zwyczajów, tekstów i rytów. Oczywiście, z jednej strony, objawia to różnorodność liturgiczną trzynastowiecznej Christianitas, z drugiej strony zaś jest świadectwem zmagania się o to, by nowo powstający Zakon – sięgający krańców ówczesnej Europy – posiadał wyłącznie jedną i obowiązująca wszystkich jego członków formę modlitwy. Proces dochodzenia do „liturgicznego konsensusu”, potrzebnego Kaznodziejom w XIII wieku, przypomina założenia odnowy liturgicznej z XX wieku. W niniejszym tekście, na kanwie historii rozwoju dominikańskiej liturgii, uwypuklona została mentalność, z jaką średniowieczni Kaznodzieje pochodzili do zmian w przestrzeni modlitwy. Wobec trwających dyskusji o liturgii post Vaticanum II warto uzupełnić ją o historyczną perspektywę, wykazującą wiele punktów stycznych ze współczesnymi dyskusjami i propozycjami.
Every liturgy grows. The liturgy of the Order of Preachers was no exception. In the 1200’s the friars faced a necessity to revise their customs, texts, and rituals. On the one hand this situation shows how diverse the 13th century Christianitas was, on the other hand however it proves the presence of a desire for unity within the newly formed Order, a struggle to have all the members of the then-worldwide community pray according to the same form. The process leading toward that “liturgical consensus” needed by the Preachers back in the 1200’s resembles the axioms of the liturgical renewal in the 20th century. The article focusing on the history of the Dominican liturgical development, highlights the mindset of the 13th century Friars Preachers facing changes in the area of prayer. In the context of debates surrounding the liturgy after Vatican II the author provides a historical perspective in order to show similarities between both processes of liturgical renewal.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 39-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cipriano Vagaggini et Salvatore Marsili Au siècle des grands liturgistes entre le IIe et le IIIe millénaire
Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili in the Age of the Great Liturgists at the Turn of the Second and Third Millennium
Cyprian Vagaggini oraz Salvatore Marsili w wieku wielkich liturgistów na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia
Autorzy:
Sodi, Manlio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496637.pdf
Data publikacji:
2015-02-28
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
historia liturgii
ruch liturgiczny
odnowa liturgii
teologia liturgii
mistagogia liturgii
history of the liturgy
liturgical movement
liturgical renewal
liturgical theology
mystagogue of the liturgy
Opis:
Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia był okresem bezcennym z punktu widzenia oceny życia i żywotności liturgii, dlatego warto pamiętać o pewnych osobach, które przyczyniły się znacznie do faktu, że Sobór Watykański II został wcielony w życie i następnie rozwinął ruch liturgicznej odnowy w Kościele. Stąd pomysł przedstawienia myśli i dzieła Cypriana Vagaggini i Salvatore Marsili, dwóch mnichów benedyktyńskich, którzy przyczynili się w sposób decydujący do przywrócenia liturgii ludowi i uczynienia jej bardziej zrozumiałą. Wspomnienie tej pracy jest zaproszeniem do zwiększonego wysiłku teraz i w przyszłości zgodnie z perspektywami, które przyczyniają się do rozwoju teologii liturgii.
The turn of the second and the third millennium was an invaluable period to serve for an evaluation of the life and vitality of the liturgy. It is, therefore, important to remember those people who made a significant contribution to the enactment of the Second Vatican Council and subsequent development of the liturgical renewal movement within the Church. Hence, the idea to present the thought and works of Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili, two Benedictine monks who played a crucial role in the restoration of the liturgy to people, and in making it more understandable. The remembrance of their work is a call for increased efforts, now and in the future, in accordance with those perspectives which contribute to the development of liturgical theology.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 1; 91-104
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Mystery of the Nativity according to "Liber de divinis officiis" by Rupert of Deutz OSB
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088022.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
medieval liturgy
Nativity
history of the liturgy
salvation
allegory
theological monastic school
Opis:
The theological interpretation of liturgical texts and gestures presented by representatives of the German monastic school played an important role in the liturgy of the medieval era. Among its most important representatives was Rupert of Deutz OSB, who presented his views in Liber de divinis officiis. This article aims to show what the uniqueness of the Incarnation of the Son of God consists in according to Rupert of Deutz’s views, based on the example of the celebration of the Nativity. Particularly significant is his interpretation of Old Testament texts and images, and his reference of the Incarnation to the first day of creation. He presented his views not only based on liturgical customs but also according to the principles of medieval computistics.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 535-550
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelii gaudium o homilii jako części liturgii
Evangelii Gaudium on a Homily as a Part of the Liturgy
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040654.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
Evangelii gaudium
homily
liturgy
Evangelii Gaudium
Opis:
Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, nazywana często programowym dokumentem pontyfikatu papieża Franciszka, omawia bardzo szeroki zakres tematów. Jednym z tematów dominujących jest kaznodziejskie przepowiadanie słowa Bożego. Wprawdzie papież Franciszek w tym „wykładzie homiletycznym” omawia zagadnienia dość powszechnie znane, to jednak przypomnienie ich stanowi wartość samą w sobie. Spośród 25 punktów adhortacji poświęconych homilii (EG 135-159), dwa (EG 137 i EG 138) odnoszą się do jej kontekstu liturgicznego. Omówienie tych dwóch punktów adhortacji Evangelii gaudium oraz wydobycie z nich najważniejszego przesłania jest celem niniejszego opracowania. W opracowaniu omówione zostały zagadnienia: żywa obecność Boga w homilii, mistagogiczna funkcja homilii, homilia jako element integrujący celebrację liturgiczną oraz homilia jako część ofiary przekazywanej Ojcu i pośrednictwo łaski.
Apostolic exhortation Evangelii Gaudium, often called a programme document of the pontificate of pope Francis, touches upon many subjects. One of the dominant topics of this document is preaching the Word of God. Although in this “homiletic lecture” pope Francis analyses fairly known matters, the very drawing one’s attention to them is a value in itself. Among 25 points of the exhortation devoted to a homily (EG 135–159) two of them (EG 137 and EG 138) are related to its liturgical context. Analysis of these two points of Evangelii Gaudium and emphasizing their most important message is the aim of this paper. The paper analyses the following issues: the living presence of God in a homily, mystagogic function of a homily, a homily as an element that integrates a liturgical celebration and a homily as a part of a sacrifice offered to the Father and a mediation of grace.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 21-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ teologii liturgii Jeana Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego
The Effect of Jean Corbon’s Theology of Liturgy on the Liturgical Section of the Catechism of the Catholic Church
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040833.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jean Corbon
Katechizm Kościoła Katolickiego
liturgia
natura liturgii
sakramenty
trynitarna koncepcja liturgii
Catechism of the Catholic Church
liturgy
nature of the liturgy
sacraments
Trinitarian conception of the liturgy
Opis:
Jean Corbon († 2001), francuski teolog mieszkający w Libanie, w książce Liturgie de source (1983) przedstawił niezwykle oryginalną trynitarną koncepcję liturgii. Koncepcja ta jest zadziwiająco zbieżna z niektórymi punktami sekcji liturgicznej (nr 1066-1209) Katechizmu Kościoła Katolickiego z 1992 r. Corbon został powołany do zespołu redagującego Katechizm w celu napisania czwartej jego części dotyczącej modlitwy chrześcijańskiej. Jednakże w trakcie prac nad katechizmem powierzono mu również przejrzenie i poprawienie fundamentalnego wykładu o liturgii. Napisał on wtedy ten fragment Katechizmu od nowa i nadał mu charakterystyczną dla siebie biblijno-patrystyczną formę. Liturgia jest tam ujęta jako dzieło Trójcy Świętej, gdzie niezwykłą rolę odgrywa Duch Święty, którego działanie jest nazwane czterema synergiami: przygotowawczą, anamnetyczną, epikletyczną, komunijną (takie sformułowania zaproponował C. Folsom). Sakramenty zaś w ujęciu Corbona i Katechizmu są mocami wychodzącymi z zawsze żywego Ciała Chrystusa. To tylko nieliczne przykłady zbieżności koncepcji liturgii Jeana Corbona z myślą katechizmową. Analiza porównawcza tych tekstów pozwala na ewidentne wykazanie wpływu Corbona na sekcję liturgiczną Katechizmu Kościoła Katolickiego.
Jean Corbon (†2001), the French theologian living in Lebanon, in his book Liturgie de source (1983) presented an extraordinarily original Trinitarian conception of the liturgy. This conception surprisingly well coincides with some paragraphs of the liturgical section (Nr 1066-1209) of the Catechism of the Catholic Church of 1992. Corbon was appointed as a member of the editorial team of the Catechism in order to write its fourth part concerning the Christian prayer. However, in the course of work on the catechism he was also entrusted with the task of looking through and correcting the fundamental exposition of the liturgy. Instead, he wrote this fragment of the catechism from the beginning and gave it a biblical-patristic form that was characteristic of his thought. The liturgy is defined there as a work of the Holy Trinity, where an extraordinary role is played by the Holy Spirit, whose work is called “four synergies”: preparatory, anamnetic, epicletic and the synergy of communion (such terms were suggested by Cassian Folsom). And the sacraments, according to Corbon and the catechism, are powers that come forth from the ever-living Body of Christ. These are only some examples of the coincidence of Jean Corbon’s conception of the liturgy and of the catechismal thought. Comparative analysis of these texts allows demonstrating Corbon’s effect on the liturgical section of the Catechism of the Catholic Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 133-152
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Symbolism of Water in the Liturgy of the Catechumenate
Symbolika wody w liturgii katechumenatu
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037225.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
woda
obmycie
skrutynia
chrzest
mistagogia
water
washing
scrutinies
baptism
mystagogy
Opis:
W liturgii przygotowującej do przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej dominuje zagadnienie przymierza, nowego życia, oświecenia, włączenia do Kościoła. Obrzędy liturgiczne przygotowujące do zawarcia przymierza w wodach chrztu wprawdzie wspominają o symbolice wody, nie jest to jednak temat główny. Przeprowadzone badania tekstów liturgicznych okresu oczyszczenia i oświecenia ujawniły odniesienia do symboliki wody zaczerpniętej zarówno ze Starego, jak i Nowego Testamentu. Dotyczy ona wody dającej życie na pustyni oraz prorockich zapowiedzi oczyszczenia. Także niektóre psalmy wykorzystywane w obrzędach liturgicznych tego okresu nawiązują do obmywania wodą dla oczyszczenia lub dla potwierdzenia niewinności. Liturgia kieruje uwagę na rozmowę Jezusa z Samarytanką i zapowiedź wody dającej życie wieczne oraz na obmycie przywracające wzrok niewidomemu od urodzenia. Symbolika wody zostaje szerzej rozwinięta podczas obrzędu błogosławienia wody chrzcielnej i chrztu w Noc Paschalną. Przygotowanie do chrztu realizuje zasadę mistagogii, zakładającą pierwszeństwo celebracji znaku przed jego objaśnieniem.
The liturgy preparing for receiving the sacraments of Christian initiation is dominated by the issue of a covenant, a new life, enlightenment, inclusion in the Church. Liturgical ceremonies preparing for establishing a covenant in baptismal waters mention the symbolism of water. However, this is not the main theme. The study on the liturgical texts used in the period of purification and enlightenment revealed references to the symbolism of water taken from both the Old Testament and the New Testament. It concerns the living water in the desert and the prophetic message of purification. Also, some of the psalms used in the liturgical rites of this period refer to using water for purification or confirmation of innocence. The liturgy draws attention to the conversation between Jesus and the Samaritan woman and the promise of the water giving eternal life, and the blind from birth who regained his sight through washing. The symbolism of water is further developed during the rite of blessing of baptismal water and baptism in the Paschal Night. Preparation for baptism fulfils the principle of mystagogy, which assumes the priority of the celebration of the sign over its explanation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 43-53
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura liturgii i jej znaczenie dla życia Kościoła w świetle Konstytucji Sacrosanctum Concilium
The nature of the liturgy and its importance for the life of the Church in the light of the constitution Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Pakuła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgy
liturgy reform
nature of the liturgy
meaning of the liturgy
Christ the priest
common priesthood
sacrifice of Christ
liturgia
natura liturgii
znaczenie liturgii
Chrystus kapłan
kapłaństwo 
wspólne
ofiara Chrystusa
Opis:
The Second Vatican Council contributed much to the development of the theology of the liturgy, liturgical theology, but also introduced some practical and legal changes in the celebration and organization of liturgical life. The way to liturgical reform was reopened primarily by involving the laity. Liturgy, as the source and summit of Christian life, gives meaning to the Church and strengthens it on the way of salvation. The article reflects on and develops the truths contained in the “Conciliar Constitution on the Sacred Liturgy” regarding the nature of the liturgy itself as well as its meaning in the life of the Church. The text covers the issues covered in numbers 5–13. The author wants to clarify and deepen the document’s message in the light of Church teaching and the Bible.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 41-51
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu Libri ordinarii
Editions of the Medieval Liturgical Manuscripts of the Type of Libri ordinarii
Autorzy:
Suski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432107.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rękopis
Libri ordinarii
liturgia
księga liturgiczna
historia liturgii
Manuscript
Liturgy
Liturgical Book
History of the Liturgy
Opis:
Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu libri ordinarii wskazują na wzrastające zainteresowanie tymi źródłami ze względu na ich znaczenie dla badań historycznych, tak w zakresie liturgii, jak i kultury okresu średniowiecza (muzyki, sztuki, architektury, obyczajowości). Księgi te powstawały na użytek zakonów i diecezji, a ich celem było unormowanie miejscowych zwyczajów w ramach roku liturgicznego. Libri ordinarii pojawiły się w połowie XI wieku, gdy już używano mszałów, brewiarzy i pontyfikałów, zaś ich rozwój trwał do Soboru Trydenckiego, który dokonał reformy liturgii. Najbardziej produktywnym czasem był wiek XIII i XIV.
The editions of medieval liturgical manuscripts of known as the libri ordinarii indicate a growing interest in these sources due to their importance for historical research, both in the field of the liturgy itself and of the culture of the Middle Ages (music, art, architecture, customs). These books were created for the use of religious orders and dioceses, and their purpose was to normalize the local customs within the frame of the liturgical year. Libri ordinarii appeared in the middle of the 11th century, when the missals, breviaries and pontificals were already in use, and their development continued until the Council of Trent, which reformed the liturgy. The most productive time were the 13th and 14th centuries.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 163-203
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia genetycznie wpisana w Kościół
Liturgy Genetically Imprinted in the Church
Autorzy:
Nowak SA, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Kościół
genetyka liturgii
Ostatnia (Pierwsza) Wieczerza
liturgy
Church
genetics of the liturgy
the Last (First) Supper
Opis:
The article “Liturgy genetically imprinted in the Church” has been divided into four parts: 1. The Last Supper as the First Supper; 2. Corpus mysticum; 3. Ecclesiological and liturgical view of the paschal mystery; 4. Liturgy as a genetic fact. The paper shows that it is impossible to imagine the Church without the liturgy or the liturgy without the Church, since the Church, as a being, needs to have life i.e. the liturgy. The liturgy and the Church were created at the moment of Christ’s paschal mystery. The liturgy is a gene of the Church; in other words, the liturgy gives life to the Church.
Artykuł „Liturgia genetycznie wpisana w Kościół” został podzielony na cztery części: 1. Ostatnia Wieczerza Pierwszą Wieczerzą; 2. Corpus mysticum; 3. Eklezjologiczno-liturgiczne spojrzenie na misterium paschalne; 4. Liturgia jako fakt genetyczny. Opracowanie ukazuje, że nie można wyobrazić sobie Kościoła bez liturgii i liturgii bez Kościoła, ponieważ Kościół jako byt musi mieć życie, czyli liturgię. Liturgia i Kościół powstały w momencie misterium paschalnego Chrystusa. Liturgia jest genem Kościoła, czyli liturgia daje życie Kościołowi
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 5-16
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektoniczna transparentność liturgii w gotyckim i współczesnym wnętrzu sakralnym
Architectonic transparency of the liturgy on the gothic and contemporary interior of sacred
Autorzy:
Bogdan, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115331.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
Tematy:
chór
ambit
ołtarz
nawa
sklepienie
choir
ambulatory
altar
nave
vault
Opis:
Artykuł prezentuje obszar syntezy architektury i liturgii, która jest nieodzowna przy projektowaniu świątyni. Według pracy, transparentność mistyki i liturgii w gotyckim średniowieczu buduje dom Boży jako dwa kościoły, z których jeden wewnętrzny zawarty jest w drugim jako strefa chóru dla duchowieństwa zgromadzonego przy ołtarzu i wydzielonego od pozostałej części, przeznaczonej dla laikatu, poprzez lektorium. Od okresu liturgicznego bez lektorium, nawiązującego w XVI wieku do Kontreformacji (Sobór Trydencki), aż do naszych czasów (Drugi Sobór Watykański), czynnik scenograficzny a nie mistyczny - jak to było w gotyku - posiada swoje szczególne miejsce przy kształtowaniu architektury sakralnej. Artykuł uzasadnia możliwość przeniesienia intuicji gotyckiego chóru, gdzie jeden ołtarz istnieje w otoczeniu jednej hierarchii do posoborowej architektury sakralnej, odpowiadajacej całemu wnętrzu kościelnemu, a nie tylko jego wydzielonej wybranej części.
The article presents the sphere of synthesis of architecture and liturgy which is indispensable in the creation of a temple. According to the paper, the transparency of mystical and liturgy in a middle ages of gothic build the house of the Lord as two churches. One of them, the inner one, is incorporated in the other one as an area of the choir for the clergy gathered at the altar and separated by a jube from the other part destined for the lay people. From the period of a liturgi without a jube, referring in 16 th century to counter-Reformation (Council of Trent) till contemporary times (Second Vatican Council) it is the factor connected with the stage design and not the mystical one as it was in case of gothic that is particularly taken into consideration when creating the sacred architecture. The article justifies the possibility of transferring the intuition of the gothic choir, where one altar exists in the surrounding of one hierarchy to the after-council sacral architecture, where one altar exists in the surrounding of one community, belonging to the whole interior of the church and not only to its chosen separated part.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach; 2013, 5; 37-46
2082-7016
2450-5552
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi liturgii w nauczaniu Benedykta XVI / Josepha Ratzingera
Ars celebrandi of the Liturgy in the teaching of Benedict XVI / Joseph Ratzinger
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432174.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ars celebrandi
liturgia
Eucharystia
biskup
znak
symbol
sztuka
muzyka
śpiew
ars celebrandi
liturgy
Eucharist
bishop
sign
art
music
singing
Opis:
Artykuł przedstawia nauczanie Josepha Ratzingera / Benedykta XVI dotyczące ważnej przestrzeni życia liturgicznego, jaką jest ars celebrandi (sztuka celebracji). Jego nauczanie, odwołując się do reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II, jest osadzone na tak zwanej „ciągłości tradycji”. To pozwala widzieć celebrację liturgiczną w kontekście historycznym i przede wszystkim teologicznym. Przebadane, wybrane dokumenty, pokazują, że dla Benedykta XVI ars celebrandi jest kategorią teologiczną a nie tylko sposobem celebrowania liturgii.  By można było mówić o ars celebrandi liturgii, należy dostrzegać spójność norm liturgicznych, które wyrażają się w trzech elementach: wzorcowym charakterze liturgii biskupiej, pięknie i prostocie znaków liturgicznych i sztuce, która służy właściwemu przeżywaniu Eucharystii. Mając na uwadze dynamikę celebracji liturgicznych, szczególne miejsce w sztuce, zajmują muzyka i śpiew. Nauczanie Kardynała Josepha Ratzingera i papieża Benedykta XVI jest spójne i pokazuje liturgię jako kosmiczną rzeczywistość, w której za pomocą znaków dochodzi do zbawczego dialogu Boga z człowiekiem. Ten autentyczny dialog będzie skuteczny, jeśli człowiek odkryje w liturgii obecność Boga i będzie umiał na nią odpowiedzieć. Właściwie rozumiane ars celebrandi, zarówno sług liturgii (biskupów, prezbiterów i diakonów), jak również całego zgromadzenia liturgicznego, prowadzą do prawdziwej komunii z Bogiem, przez Jezusa Chrystusa i Duchu Świętym. W artykule posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej i metodą liturgiczno-kontekstualną.
The article shows the teaching of Joseph Ratzinger / Benedict XVI regarding an important part of the liturgical life, which is ars celebrandi (the art of celebration). His teaching, referring to the liturgical reform of the Second Vatican Council, bases on the so called “continuity of tradition”. This allows the liturgical celebration to be seen through the context of history and, most importantly, theology. Studied, chosen documents show, that for Benedict XVI ars celebrandi is a theological category and not just a way of celebrating the liturgy. To be able to speak of ars celebrandi liturgii, one must notice the connection of liturgical norms, expressed in three elements: the standard character of the episcopal liturgy, the beauty and simplicity of the liturgical signs, and the art, which serves the right experience of the Eucharist. Keeping in mind the dynamics of the liturgical celebrations, a particular spot in said arts is preserved for music and singing. The teaching of Cardinal Joseph Ratzinger and the Pope Benedict XVI is consistent, showing the liturgy as a cosmic reality. This authentic dialogue will only be effective if a person discovers in liturgy the presence of God and will be able to respond to it. Properly understood ars celebrandi, both that of the liturgy’s servants (bishops, presbyters, deacons), as well as the whole liturgical assembly, leads towards a true Communion with God, through Jesus Christ and the Holy Spirit. The article uses the method liturgical-contextual method.  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 49-66
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Namaszczenie chorych w liturgiach Kościołów tradycji bizantyjskiej i syryjskiej
The Anointing of the Sick in the Liturgy of the Byzantine and Syriac Churches
Autorzy:
Potoczny, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585312.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Anointing of the Sick
sacrament of healing
Byzantine Liturgy
Syriac Liturgy
namaszczenie chorych
sakrament uzdrowienia
liturgia bizantyjska
liturgia syryjska
Opis:
The Sacrament of the Sick is a clear expression of the Church’s care for the weakest members of its community. Even if the prayer for the sick is present in the whole liturgical Christian heritage, a special place in this field has the celebration of the sacrament of healing with its characteristic rite, i.e. the anointing of the body of the sick with a blessed “oil of grace”. In the liturgy of the Church the symbolic of the oil is abundant and refers mainly to the peculiar power and to the overflow of the divine graces. In the Sacrament of the Sick, through the prayer of the priests, the placing of the hands and the anointing with the blessed oil the sick person receives a special strength and healing which can have both spiritual and physical effects. The spiritual healing seems to be more important therefore almost every oriental liturgical tradition underlines the penitential character of the rite. Every sickness, also the spiritual one, make us able to receive the healing strength of the sacrament. This study shows the general outline of the development of the rite and its actual practice in two great tradition of Christian East: Byzantine and Syriac.
Sakrament namaszczenia chorych jest jaskrawym wyrazem troski Kościoła o najsłabszych członków jego wspólnoty. Chociaż modlitwa za nich obecna jest w całym dziedzictwie liturgicznym wspólnot chrześcijańskich, to jednak szczególne miejsce zajmuje tu celebracja specjalnego sakramentu uzdrowienia, której charakterystycznym elementem jest namaszczanie ciała chorego „olejem łaski”. Symbolika oleju w liturgiach wszystkich wspólnot chrześcijańskich jest niezwykle bogata i odnosi się głównie do szczególnej duchowej mocy oraz wylania obfitych łask Bożych. W sakramencie chorych poprzez modlitwę kapłanów, włożenie rąk i namaszczenie chory otrzymuje specjalną łaskę umocnienia i uzdrowienia, która może posiadać dwie płaszczyzny: duchową i fizyczną. Ta pierwsza wydaje się ważniejsza, dlatego też niemal wszystkie tradycje orientalne podkreślają pokutny charakter obrzędu. Każda choroba, nawet duchowa, czyni nas zdolnymi do przyjęcia uzdrawiającej mocy sakramentu chorych. Niniejsze studium ukazuje ogólny zarys historii rozwoju obrzędu poprzez wskazanie głównych źródeł historycznych oraz jego kształt we współczesnej praktyce dwóch wielkich tradycji chrześcijańskiego Wschodu: bizantyjskiej i syryjskiej.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 385-401
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-verbal Communication and Communicative Understanding of the Liturgy and Liturgical Signs in the Light of Charles Sanders Peirce’s Theory of Signs
Autorzy:
Krajnc, Slavko
Gerjolj, Stanko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668722.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ritual
Rites
Liturgy
non-verbal Communication
Liturgical Signs – Symbols
Peirce’s Theory of Signs
Spirituality
Opis:
 The human person as a “triadic” creature needs ritual at all three levels −  physical, psychological and spiritual − of his or her being. At the physical level, ritual serves as support for a healthier life-style. At the psychological level, ritual regulates intrapersonal and interpersonal communicatio. At the level of spirituality, it places him or her in the context of transcendence and “recent aims” and both individually and communally gives meaning to human life. Therefore, the author of the paper first This paper starts by considering the human person as a ritual creature that already with his body requires certain ritual acts and various forms of nonverbal communication. In the central part of the discussion, the author focuses on Peirce’s theory of signs and presents it as one model suitable for understanding and explaining liturgical signs. This is an interesting understanding of religious signs, which encourages an interpretative relationship between the human person and the liturgy, its signs and contents.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2014, 4, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim
The Problem of the Presence and Theology of the Latin Language in the Roman Liturgy Fifty Years After the Second Vatican Council
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
język łaciński
II Sobór Watykański
liturgia
teologia liturgii
Latin language
II Vatican Council
liturgy
theology of the liturgy
Opis:
W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.
Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 153-166
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie terminu „misterium” w refleksji teologiczno-liturgicznej
The Meaning of the Term Mysterium in the Theological-Liturgical Reflection
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062600.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrystus
misterium
liturgia
historia zbawienia
homilia
teologia liturgii
Christ
mystery
the Liturgy
history of salvation
homily
theology of the Liturgy
Opis:
Tradycja i liturgia chrześcijańska wiązała termin „misterium” z wydarzeniem Jezusa Chrystusa. Samo pojęcie „misterium” tłumaczone jest dosyć często na język polski jako „tajemnica”, przez co może być odbierane jedynie jako jakaś tajemna wiedza, co w odniesieniu do Jezusa mogłoby oznaczać jedynie Jego naukę nie dla wszystkich dostępną i zrozumiałą. Przy takim rozumieniu terminu „misterium” chrześcijaństwo łatwo może być sprowadzone do światopoglądu czy systemu moralnego. Ważne jest zatem dokładne zrozumienie samego pojęcia „misterium” oraz ewolucji, jaką słowo to przechodziło w refleksji teologiczno-liturgicznej. Wywodzący się z kultury greckiej termin „misterium” został przyjęty przez chrześcijaństwo i już w Nowym Testamencie służył do wyjaśnienia zamysłów Bożej woli oraz zbawczych dzieł Boga dokonanych w Jezusie Chrystusie. W teologii Ojców Kościoła termin ten staje się dosyć szybko centralnym pojęciem, za którego pomocą określali cały fenomen realizacji Bożego zbawienia w Chrystusie i w Kościele, szczególnie w jego aktach kultu, i równocześnie dla oznaczenia wielkości tych zbawczych dzieł Boga i ich nieprzeniknioności (por. Ef 3,8). Teologowie współcześni i magisterium Kościoła przyjęli to pojęcie dla zilustrowania zbawczego dzieła Chrystusa oraz Jego proklamacji i aktualizacji w kulcie Kościoła, w całej działalności Kościoła i w codziennym życiu chrześcijan. Misterium i misteria Chrystusa zatem to nie Jego tajemnicza nauka, lecz wydarzenia zbawcze, które domagają się przyjęcia w wierze. Uwagi te są szczególnie ważne dla kaznodziei, którego zadaniem jest doprowadzić wiernych do udziału w zbawczych misteriach Chrystusa aktualizujących się w liturgii oraz do mistycznego i egzystencjalnego zjednoczenia się z Nim.
The Christian tradition and Liturgy have combined the term mysterium with the event of Jesus Christ. The very concept of mysterium is fairly often translated into Polish as “tajemnica” (“secret,”) therefore it may be taken to mean as some mysterious knowledge, a fact that in relation to Jesus could denote only His teaching not accessible and understandable to all. With this understanding of the term mysterium in mind, Christianity may easily be reduced to a worldview or moral system. It is therefore important to accurately understand the very concept of mysterium and evolution the word has gone through in the theological and liturgical reflection. The term mysterium, derived from Greek culture, was first borrowed by Christianity in as early as the New Testament it served to explain the plans of God’s will and the salvific works of God made in Jesus Christ. In the theology of Church Fathers this term fairly quickly becomes central, be means of which the Fathers defined the whole phenomenon of God’s salvation in Christ and the Church, especially in its acts of worship. They used it also to mark the greatness of God’s works of salvation and their inscrutable character (cf. Eph 3:8). Contemporary theologians and the magisterium of the Church have assumed this concept to illustrate the salvific work of Christ, His proclamation and actualization in the worship of the Church, in the whole activity of the Church, and in Christians’ daily life. Christ’s mysterium and mysteria are not therefore His mysterious teaching, but a salvific work that call for being accepted in faith. Such remarks are especially important for the preacher whose task is to lead the faithful to participation in the salvific mysteria of Christ actualized in the Liturgy, and in the mystic and existential unity with Him.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 69-85
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monastic Profession according to the 12th-Century Pontifical of Płock and Its Sources in 10th-Century Romano-Germanic Pontifical
Profesja zakonna według Pontyfikału płockiego z XII wieku i jego źródła w Pontyfikale rzymsko-germańskim z X wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32072123.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
profesja mnisza
pontyfikał
liturgia średniowieczna
dzieje liturgii w Polsce
monastic profession
pontifical
medieval liturgy
history of the liturgy in Poland
Opis:
Obrzęd profesji zakonnej w tradycji Kościoła zachodniego zmieniał się w ciągu wieków, przyjmując bogate formy liturgiczne, które miały na celu uwypuklić znaczenie wprowadzenia nowych członków do wspólnoty mniszej. Na Zachodzie jednym z najstarszych świadectw tego obrzędu jest Reguła św. Benedykta, która przewiduje złożenie profesji w oratorium. Od średniowiecza przewidywano, aby z racji składanej profesji opat celebrował Mszę Świętą. Od X w. do ujednolicenia praktyki składanej profesji przyczyniły się pontyfikały, w których zamieszczano odpowiedni obrzęd. Najstarszym wzorcem stał się Pontyfikał rzymsko-germański z klasztoru św. Albana w Moguncji. Podobnie na terenie Polski do jednych z najstarszych zachowanych w całości ksiąg liturgicznych należy Pontyfikał płocki z XII w. Szczegółowe badania tej księgi, przeprowadzone przez ks. Antoniego Podlesia, wykazały, że księga ta jest odmianą Pontyfikału rzymsko-germańskiego. Obrzęd profesji mniszej zamieszczony w Pontyfikale płockim z XII w. można zaliczyć do najstarszych celebracji związanych z rozpoczęciem życia zakonnego. Występują w nim dwa obrzędy profesji mniszej. Na proweniencję z X w. wskazuje zamieszczony w tym pontyfikale drugi obrzęd, który występuje również w Pontyfikale rzymsko-germańskim. Celebracja oznaczona jako pierwsza w Pontyfikale płockim jest bogatsza w gesty i symbolikę. W tekstach liturgicznych zaakcentowano, że profesja mnisza traktowana jest jako drugi chrzest. W skutkach profesji zaznaczano też, że gładzi ona grzechy podobnie jak chrzest. Profesja mnisza w teologicznym ujęciu przedstawiona została jako ofiara złożona ze swego życia. U podstaw motywacji podjęcia życia zakonnego znajdowało się pragnienie dążenia do doskonałości. W czasie celebracji profesji mniszej opat recytował teksty, w których przypominał kandydatom cechy i cnoty, jakimi powinien odznaczać się przyszły mnich w życiu zakonnym. Obrzęd profesji mniszej znajdujący się w Pontyfikale płockim pozwala poznać bogatą średniowieczną liturgię i teologię życia zakonnego, a historyczne ujęcie tego zagadnienia pozwala pełniej zrozumieć współczesną tradycję zakonną praktykowaną przez wieki w Kościele.
The rite of religious profession in the tradition of the Latin Church has changed through ages, developing rich liturgical forms that served to highlight the importance of the act of initiation of new members into the monastic community. One of the oldest testimonies of this rite in the Latin Church is the Rule of St. Benedict, which predicts that the vows be made in the oratorium. Since the Middle Ages, it has been assumed that the vows be accompanied by a Holy Mass celebrated by the abbot. Since the 10th century, the rite of monastic profession became more regular, thanks to the pontificals, which contained the relevant guidelines for the ceremony. The oldest pattern was the Romano-German Pontifical from St. Alban’s Abbey in Mainz. In a parallel way, one of the oldest liturgical book used as a pattern in the territories of the historical Polish state is the 12th-century Pontifical of Płock. Detailed research of this book, conducted by Rev. Antoni Podleś, revealed that it constitutes is a specific variety of the older Romano-German Pontifical. The rite of monastic profession presented in the 12th-century Pontifical of Płock can count among the oldest celebrations of the initiation into monastic life. Two rites are included in the book. The historical relation to the 10th-century Pontifical is specially exhibited by the latter of the rites—also present in the Romano-German version. The former celebration in the Pontifical of Pock is richer in gestures and symbols. The liturgical texts emphasise the fact that monastic profession is treated as second baptism. As for the outcomes of the vows, it was also stated that they effect absolution in the same way as baptism does. In the theological outlook, the profession was presented as a sacrifice of one’s life to God. The decision to enter monastic life was motivated by the person's desire for perfection. During the celebration, the abbot recited the texts through which he reminded the candidates of the features and virtues which each votary should display throughout his monastic life. The rite of monastic profession presented in the Pontifical of Płock allows insight into the rich Medieval liturgy and theology of monastic life, while the historical approach to the issue enables better comprehension of contemporary monastic tradition preserved in the Church throughout ages.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 151-172
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Defektów interpretacyjnych jednak brak? Próba obrony własnego stanowiska w obliczu jego zakwestionowania w pracy naukowej księdza profesora Janusza Królikowskiego. Część pierwsza
Interpretive Defects Indeed Had No Place? An Attempt to Defend My Own Position in the Face of Its Being Challenged in the Scholarly Work of Rev. Professor Janusz Królikowski
Autorzy:
Mielnik, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37540282.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
renewal of the liturgy
Holy Mass
Roman Missal
De defectibus
Missal rubrics
reforma liturgiczna
Msza Święta
Mszał Rzymski
rubryki mszalne
Opis:
Celem opracowania jest próba polemiki z artykułem Księdza Profesora Janusza Królikowskiego opublikowanym w naukowym czasopiśmie „Teologia w Polsce”. W tym studium autor próbuje obronić się przed zarzutami postawionymi mu w artykule polemicznym poprzez bezpośrednie odniesienie się do nich. Artykuł został podzielony na trzy części. Najpierw przybliżone zostały najważniejsze założenia metodyczne studium. Następnie podjęta została polemika z argumentami niemerytorycznymi, a w części trzeciej – z argumentami merytorycznymi. Po dokonanych analizach autor utrzymał swoje zakwestionowane stanowisko.
The purpose of this study is an attempt to polemicize against an article by Father Professor Janusz Królikowski published in the  scientific journal “Teologia w Polsce”. In this study, the author attempts to defend himself against the accusations made against him in the polemical article by directly addressing them. The article is divided into three parts. First, the main methodological assumptions of the study are introduced. Then a polemic against the non-merits-related arguments was undertaken, and in the third part – against the merits-related arguments. After the analyses, the author maintained his contested position.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 155-172
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólne DNA liturgii Wschodu i Zachodu
The Common DNA of the Eastern and Western Liturgy
Autorzy:
Potoczny, Mateusz Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585115.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
euchologia
genotyp
DNA
rodziny liturgiczne
liturgia żydowska
historia liturgii
liturgy
euchology
genotype
DNA liturgy
liturgical families
Jewish liturgy
history of the liturgy
Opis:
Even if each liturgy of the different liturgical traditions has its own characteristics which are results of the different evolution and different theological approaches, in its lessens it still remains the one and same liturgy of the Church. Before describing the common DNA of the Christian liturgy, as the starting point of this paper, we showed a couple of elements which differ the rites of the Church. In the main part of the study the elements containing the common liturgical DNA were presented. Among them we pointed: the Jewish liturgy, proclamation of the Kerygma, sacramental life, the common proto-geography, euchology which lex orandi and the structure of the Eucharistic Prayer.
Chociaż liturgia Kościoła w każdej z tradycji liturgicznych posiada własne cechy charakterystyczne będące wynikiem odrębnej ewolucji oraz różnego rozłożenia akcentów teologicznych i celebracyjnych,to w swojej istocie jest jedną i tą samą liturgią jednego Kościoła. W punkcie wyjścia niniejszego studium ukazano elementy różniące poszczególne ryty w Kościele, a następnie te, które składają się na wspólny genotyp wszystkich wspólnot. Wśród nich szczególną uwagę zwrócono na liturgię żydowską, głoszenie kerygmatu, życie sakramentalne, wspólną geografię początków, euchologię wraz z ukrytym w niej lex orandi oraz strukturę Modlitwy Eucharystycznej.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 55-70
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium Najświętszego Imienia Jezus w liturgii Kościoła rzymskiego
Mystery of the Holy Name of Jesus in the Liturgy of the Roman Church
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375556.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Name of Jesus
liturgy
Holy Mass
Divine Office
Imię Jezus
liturgia
Msza św.
liturgia godzin
Opis:
According to the bible tradition, the name of a person determine its personality and dignity. Since the 18th century there is known commemoration of the most sacred name of Jesus in the liturgy of Roman Church. The essence of this devotion contains the liturgical texts assigned for that day. Especially many texts of the pre-Vatican liturgy point out the great importance of that day. After the Second Vatican Council the commemoration was removed from the liturgical agenda, but anew established in 2002. Analysis of the texts contained in missal and breviary show theological contain of that feast day. The base are words about the humiliation and glorification of the Servant of Yahwe derived from the second chapter of the Letter of Saint Paul to Philippians (Phil. 2:6–11) and from the Acts of Apostles. In that book it is said that the name of Jesus is the only one by which we can be saved (Acts 4:8–12). Liturgical texts from the Old Testament indicate the fulfilment of the prophecy in the name of Jesus. Different motivation of praising the name of Jesus is shown in the literature of Christian writers who demonstrate the beauty and sweetness of the name of Jesus. Before The Second Vatican Council, in the sermons of St. Bernard it is highlighted that this name is innate, not given. Saint Bernard from Siena said in his sermons that the name of Jesus is the name of His mercy. This text is the base of the Office of readings after the Second Vatican Council. Nowadays this feast is celebrated on 3rd January and links the mystery of the nativity and of the revelation of the Lord, pointing out the unity in the celebration of the mystery of Incarnation.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 36; 151-165
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia trzech głównych świąt żydowskich
The Liturgy of the Main Jewish Festivals
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469728.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Opis:
The paper concerns to the liturgy of the three main festivals of Judaism (Passover, Harvest Festival and Festival of Shelters). There are the following common elements of it: liturgical community in the shrine (Gilgal, Shiloh, Gibeah, Jerusalem), pilgrimages with psalms, processions (with lamps, sprigs and water), renovation of the covenant (reading of Torah) and offerings (animals, grains, bread, oil, wine, water). The author presents not only the liturgical rites, but mentions the spiritual dimensions of them.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2012, 19; 35-49
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hören – Bedenken – Antworten: Zur Dynamik des Antwortpsalms
To Listen—to Ponder—to Respond: Towards a Responsorial Psalm Dynamic
Słuchać – rozważać – odpowiadać: w kierunku dynamiki psalmu responsoryjnego
Autorzy:
Willa, Josef-Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131684.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
psalm responsoryjny
soborowa reforma liturgii
rola Biblii w liturgii
czynny udział wiernych
responsorial psalm
the Council’s reform of the liturgy
the role of the Bible in the liturgy
the active participation of all the faithful
Opis:
Der Antwortpsalm – ein Kind der Liturgiereform des Zweiten Vatikanischen Konzils – vereinigt in sich mehrere zentrale Anliegen der Reform und wird dadurch zum Gradmesser für dessen Umsetzung. Er macht den „Tisch des Wortes Gottes“ reichhaltiger. Er zeigt, dass das Singen wesentlich zur Feier der Liturgie gehört. Er ermöglicht eine zugleich persönliche und gemeinschaftliche Teilnahme aller an der Liturgie. Er trägt zur Vielfalt liturgischer Dienste bei durch den Einsatz eines Psalmisten (oder Kantors). Er vereinigt in sich die drei Schritte des liturgischen Dialogs: hören – bedenken – antworten.
Celem artykułu jest zdefiniowanie natury i znaczenia psalmu responsoryjnego, który jest nowym elementem odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii Mszy św. Podstawowym problemem badawczym jest pytanie na ile psalm responsoryjny w liturgicznej praktyce ukazuje realizację zasadniczych założeń soborowej reformy liturgii. Dlatego też, w kontekście psalmu, analizie zostały poddane następujące kryteria odnowy liturgicznej: podkreślenie roli Biblii w liturgii, docenienie śpiewu jako istotnej części świętych czynności, czynny udział wszystkich wiernych oraz różnorodność posług liturgicznych. Całość artykułu została osadzona na tle historii i teologii przemian tego elementu liturgii.
The purpose of this article is to define the nature and meaning of the responsorial psalm, which is a new element in the liturgy of the Mass since the renewal of the Second Vatican Council. The basic research problem is to what extent the responsorial psalm shows, in liturgical practice, an implementation of the fundamental principles of the Council’s reform of the liturgy. Therefore the following criteria for liturgical renewal were analyzed in the context of the psalm: emphasis of the role of the Bible in the liturgy; appreciation of singing as an essential part of sacred activities; the active participation of all the faithful; and diversity of liturgical ministries. The entire article is set against the background of the history and theology of changes in this element of the liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 83-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma i odnowa liturgii w świetle wybranych przemówień papieża Pawła VI z lat 1966-1969
The Reform and Renewal of the Liturgy in the Light of Selected Speeches by Paul VI from the Years 1966-1969
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konstytucja Sacrosanctum Concilium
odnowa liturgii
reforma liturgii
Consilium
uczestnictwo wiernych w liturgii
Inter Oecumenici
Tres abhinc annos
język łaciński i języki narodowe w liturgii
muzyka i sztuka w liturgii
„Notitiae”
Sacrosanctum Concilium
renewal of the liturgy
reform of the liturgy
participation of the faithful in the liturgy
Latin and vernacular languages in the liturgy
music and art in the liturgy
Notitiae
Opis:
Wielkie dzieło reformy liturgii z polecenia Vaticanum II dokonywało się stopniowo z pełną aprobatą papieża Pawła VI. W tym celu powołał specjalną Radę (Consilium) do wykonania soborowej Konstytucji o liturgii, która wydawała zatwierdzane przez papieża instrukcje zawierające szczegółowe wskazania dotyczące reformy liturgii i przygotowywała nowe księgi liturgiczne. Zaangażowanie Pawła VI w realizację reformy liturgii potwierdzają jego liczne wypowiedzi podczas audiencji generalnych, drukowane w czasopiśmie „Notitiae”. Autor artykułu analizuje te, które pochodzą z lat 1966-1969 i dotyczą głównie czynnego, wewnętrznego i zewnętrznego uczestnictwa wiernych (participatio actuosa) we Mszy św. oraz znaczenia języka narodowego w liturgii mszalnej.
The great work of the reform of the liturgy that had been recommended by Vaticanum II was done gradually with Pope Paul VI’s full approval. With this aim in mind he established a special Council (Consilium) to implement the Vatican II Constitution on the Sacred Liturgy; the Council published instructions containing detailed directives concerning the reform of the liturgy that were approved by the Pope, and it prepared new liturgical books. Pope Paul VI’s involvement in the implementation of the reform of the liturgy is confirmed by his numerous statements during papal general audiences, published in the periodical Notitiae. The author of the article analyzes the speeches that were made in the years 1966-1969 and mainly concerned the active, inner and outer participation (participatio actuosa) of the faithful in the Holy Mass, and the significance of the vernacular language in the liturgy of the Mass.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 41-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Herz der Kirche: Joseph Ratzingers Verständnis des Wesens der Liturgie
Heart of the Church. Joseph Ratzingers Understudding Nature of the Liturgy
Serce Kościoła: Josepha Ratzingera rozumienie istoty liturgii
Autorzy:
Vonderlin, Fabian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. Ratzinger
Liturgia
Kościół
Ofiara
Liturgy
Church
Sacrifice
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie liturgii, zwłaszcza Eucharystii rozumianej jako jej serce, w ujęciu teologii Josepha Ratzingera. Odnosząc się do nauczania ostatniego Soboru, Autor wskazuje na centralne miejsce Eucharystii w życiu całego Kościoła, który się ofiaruje jako część Mistycznego Ciała Chrystusa Ojcu przez Chrystusa w Duchu. W ten sposób dzieło wiernych, owoc ich życia, zostaje uświęcone. Autor ujmuje istotę liturgii trynitarnie, gdzie historia ludzkości zostaje wprowadzona w relacje między Ojcem i Synem w Duchu Świętym. Eucharystia uobecnia historyczne wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa, które znajdują swój punkt centralny w celebracji Ostatniej Wieczerzy, która posiada walor nie tylko historyczny i wyjątkowy, ale wyraża przede wszystkim wieczne oddanie Syna Ojcu w Duchu Świętym, jest tajemnicą wiecznej miłości Boga i wszystkich ochrzczonych. Autor ukazuje wymiar egzystencjalny Eucharystii, polegający na tym, iż życie chrześcijańskie jest głęboko eucharystyczne, jako prawdziwa pasja polegająca na związku miłości. Das Herz der Kirche: Joseph Ratzingers Verständnis des Wesens der Liturgie Ausgehend von Joseph Ratzingers Aufsatz „Der Geist der Liturgie” fasst der Verfasser das Wesen der Eucharistie als das Herz der Kirche zusammen. In Bezug auf die Liturgiekonstitution „Sacrosanctum Concilium” des Zweiten Vatikanischen Konzils verweist er auf die Zentralität der Feier der Liturgie im gesamten Leben der Kirche. In der Eucharistie wird das gesamte Leben aller Getauften als Teil des mystischen Leibes Christi durch Christus im Heiligen Geist dem Vater dargebracht, letztlich kann nur so das Wirken des Gläubigen, sein Bemühen um die Heiligung des Lebens Frucht bringen. Das Wesen der Eucharistie ist ein trinitarisches, dessen sakramentale Wirklichkeit von zutiefst soteriologischem Gehalt ist. Wie die Schöpfung durch Christus gewirkt wurde, so kehrt sie schließlich zu ihm zurück. Da sich Christus in der Eucharistie dem Vater darbringt, wird so der gesamte Kosmos, die gesamte Geschichte der Menschheit in die Beziehung zum Vater im heiligen Geist hineingenommen. In der Eucharistie wird die Verbundenheit der gesamten Schöpfung mit ihrem Schöpfer gegenwärtig. Die heilsgeschichtlichen Ereignisse des Todes und der Auferstehung Jesu Christi finden ihren Brennpunkt in der Feier des letzten Abendmahles, die aber gerade nicht nur ein rein historisches Ereignis ist, das sich in der Einmaligkeit dessen, was Geschichtlichkeit im Allgemeinen bedeutet, erschöpft. Sie ist vielmehr im innertrinitarischen ewigen Ja des Sohnes, das dieser in wechselseitiger Hingabe an den Vater im Heiligen Geist spricht, ein ewiges und daher gleich-zeitiges Ja, das das gesamte Heilshandeln Gottes in Jesus Christus zu einem über-zeitlichen macht. Inkarnation, Leben, Leiden, Sterben und Auferstehen Jesu Christi sind ein einmaliges, aber auch ewiges Geschehen, dessen Ver-Gegenwärtigung im eucharistischen Opfer in das ewige Liebesgeheimnis Gottes hineinragt, und alle Getauften im heiligen Geist in diese ewige Hingabe Christi an den Vater hineinnimmt. Das eucharistische Opfer ist somit über- bzw. gleich-zeitig, indem das „Heute” die ganze Zeit der Kirche umfasst. Der Verfasser zeigt überzeugend, dass die Eucharistie der Ermöglichungsgrund allen Lebens ist. Christliches Leben ist so zutiefst eucharistisches Leben - und zwar nicht als aktiver Akt, sondern als wahre Passion, als Sich-hineinziehen-lassen in dieses Liebesgeheimnis, das zutiefst Beziehung und so im besten Sinne Ewigkeit ist. Die bloße Faktizität des menschlichen Daseins ist verdankt und in diesem Sinne bereits eucharistisch. Eucharistische Anthropologie kann sicher nicht nur soziologisch, sondern muss immer auch in ihrer sakramentalen Dimension vorgenommen werden.
In this essay, the Catholic liturgy will be discussed, focussing especially on the eucharistic liturgy as it might be understood in the context of Joseph Ratzinger's approach. The sacramental reality constituting the substantial aspect of the Eucharist is a central part of Christian faith. Considering this, precisely this sacramental reality can only be comprehended as the celebration of the Eucharist, and the related effects are only conceivable in the Eucharist by the actual sacrifice of the cross of Christ. In the Eucharist, the entire life of every single person who is baptized as a part of the mystical body of Christ is brought to the Father by Christ himself within the Holy Spirit. Finally, we obtain the precondition for a fruitful work of a believer and the connected effects of his efforts to sanctify the mystical body of Christ, as every prayer is transferred only by the Father in the Eucharist in the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 167-190
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym
Autorzy:
Rudeyko, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgia bizantyjska
liturgia słowa
teologia liturgiczna
byzantine liturgy
liturgy of the word
liturgical theology
Opis:
Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le fonti patristiche e magisteriali della colletta per l’anniversario dell’Ordinazione sacerdotale
Autorzy:
Dudek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669323.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Liturgy and Magisterium
Fathers of the Church and liturgy
priesthood
the anniversary of the Ordination
sources of the liturgy
the collect
Liturgia e magistero
Padri della Chiesa e liturgia
sacerdozio
anniversario dell’Ordinazione
fonti della liturgia
colletta
Opis:
This article presents the patristic and magisterial sources of the collect of the Mass for the anniversary of priestly ordination. Most of the prayer alludes to the two recent documents of great magisterial importance for the presentation of the theme of the priesthood in the Church. Both are part of the teaching of the Second Vatican Council, namely the Constitution Lumen Gentium and the Decree Presbyterorum Ordinis. Thanks to them we understand better the sense of obtaining the Ordination to the priesthood which is a vocation to the close communion with Christ and the commitment of service to the Church. Besides, one sees better what the two main commitments of each priest, i.e., the preaching and the administration consist of. Research has shown a certain continuity in the development of theological thought and liturgical practice. Moreover, it must be emphasized that the liturgy can also interpret the theological data in order to express better certain concepts, as happens for example in the original proposal for the term communion to the priesthood of Christ.
Quest’articolo presenta le fonti patristiche e magisteriali della colletta della messa per l’anniversario dell’Ordinazione sacerdotale. La maggior parte dell’orazione allude ai due documenti recenti di grande importanza magisteriale per la presentazione del tema di sacerdozio nella Chiesa. Tutti e due fanno parte dell’insegnamento del Concilio Vaticano II, perché si tratta della Costituzione Lumen Gentium e del Decreto Presbyterorum Ordinis. Grazie ad essi si capisce meglio il senso dell’ottenimento dell’Ordinazione al presbiterato che è una vocazione alla comunione stretta con Cristo e l’impegno del servizio alla Chiesa. Inoltre, si vede meglio in che cosa consiste la predicazione e l’amministrazione che sono due impegni principali di ogni sacerdote. La ricerca ha dimostrato una certa continuità nello svolgimento del pensiero teologico e della pratica liturgica. E bisogna sottolineare che la liturgia sa anche interpretare i dati teologici per esprimere meglio certi concetto, come accade per esempio nella proposta originale del termine comunione al sacerdozio di Cristo.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnictwo wiernych w liturgii Triduum Paschalnego
THE PARTICIPATION OF THE FAITHFUL IN THE LITURGY OF THE PASCHAL TRIDUUM
DIE TEILNAHME DER GLÄUBIGEN AN DER TRI DU UM SACRUM-L1TURGIE
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012985.pdf
Data publikacji:
2018-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2002, 3; 210-225
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne założenia odnowy i reformy liturgicznej II Soboru Watykańskiego
Autorzy:
Dudek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical renewal and reform
the Second Vatican Council
Sacrosanctum Concilium
the essence of the liturgy
liturgical theology
odnowa i reforma liturgiczna
 II Sobór Watykańsk
istota liturgii
teologia liturgiczna
Opis:
The article deals with the issues of renewal and reform of the liturgy after the Second Vatican Council, to show its necessity and the deepest essence, which are forgotten now with the promotion of a return to the Tridentine liturgy (in extraordinary form). The study has been divided into two parts. The first briefly outlined the historical context, marking the four most important moments: the liturgical movement, the Liturgical Commission of Pius XII, the conciliar Constitution on the holy liturgy Sacrosanctum Concilium and the Council for the implementation of the provisions of the Conciliar Constitution on the liturgy. The second part presents the basic theological assumptions of post-conciliar liturgical renewal. They have been focused around the four most important issues in response to the following questions: 1. What is the liturgy in its innermost being, that is what is celebrated? 2. Who celebrates the liturgy? 3. What is the purpose of the liturgy? and 4. How should the Church celebrate the liturgy?
Artykuł podejmuje problematykę odnowy i reformy liturgii po II soborze watykańskim, aby ukazać jej konieczność i najgłębszą istotę, o które zapomina się w obecnie wraz z promocją powrotu do liturgii trydenckiej (w formie nadzwyczajnej). Został podzielony na dwie części. W pierwszej nakreślono krótko kontekst historyczny, zaznaczając cztery najważniejsze momenty: ruch liturgiczny, działalność Komisji liturgicznej Piusa XII, ogłoszenie Konstytucji soborowej o świętej liturgii Sacrosanctum Concilium oraz powołanie Rady do Wykonania Postanowień Soborowej Konstytucji o liturgii. W drugiej części zostały zaprezentowane podstawowe założenia teologiczne posoborowej odnowy liturgicznej. Zostały one skoncentrowane wokół czterech najważniejszych zagadnień wyrażających się w odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czym jest liturgia w swej najgłębszej istocie, czyli co się celebruje? 2. Kto celebruje liturgię? 3. Jaki jest cel liturgii? oraz 4. Jak Kościół ma celebrować liturgię?
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługi świeckich w liturgii słowa podczas Mszy św. w dziejach Kościoła
Ministry of the Laity in the Liturgy of the Word Through the Centuries
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432085.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
lektor
psałterzysta
posługi
liturgia słowa
Msza św
Lector
Cantor
Ministry
Liturgy of the Word
Holy Mass
Opis:
Liturgia ze swej natury domaga się zaangażowania wielu osób podczas jej sprawowania. W Konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II zaznaczono, że: „W odprawianiu liturgii każdy spełniający swą funkcję, czy to duchowny, czy świecki, powinien czynić tylko to i wszystko to, co należy do niego z natury rzeczy i na mocy przepisów liturgicznych” (KL 28). Z perspektywy wielu lat od ogłoszenia konstytucji soborowej zachęta ta jest ciągle aktualna, tym bardziej, że przez wiele wieków celebracja liturgii była sklerykalizowana, a wierni świeccy stali się wyłącznie słuchaczami. Na nowo na posługę podczas liturgii słowa zwrócił uwagę papież Paweł VI w motu proprio Ministeria quaedam, a zwłaszcza papież Franciszek w motu proprio Spiritus Domini, dopuszczając do tej posługi również kobiety. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie znaczenia i roli osób pełniących posługi podczas liturgii słowa we Mszy św. z perspektywy historii liturgii. Począwszy od św. Justyna, poprzez ojców Kościoła, rozporządzenia soborów i synodów przedstawiono miejsce lektorów i psałterzystów pełniących swoją w czasie Mszy św. Podkreślono, że osoby pełniące posługę lektorów w trzech pierwszych wiekach były przede wszystkim osobami świeckimi. Dopiero od papieża Syrycjusza, lektorat stał jednym ze stopni do otrzymania święceń wyższych. W ten sposób doszło do sklerykalizowania pełnienia tej funkcji. Również psałterzystów na Wschodzie dość wcześnie zaliczano do stanu duchownego. Klerykalizację pełnionych funkcji przypieczętował zwyczaj ustanawiania lektorów i psałterzystów w formie święceń. Stan ten został zmieniony dopiero po Soborze Watykańskim II.
By its nature the liturgy requires the involvement of numerous persons in its celebration. Vatican Council II’s Constitution on the Sacred Liturgy notes that, “In liturgical celebrations each person, minister or layman, who has an office to perform, should do all of, but only, those parts which pertain to his office by the nature of the rite and the principles of liturgy” (SC 28). From the perspective of the many years since the promulgation of this conciliar constitution, this encouragement is still valid, all the more so because for many centuries the celebration of the liturgy had been clericalized and the lay faithful had become merely an audience. Pope Paul VI in his motu proprio Ministeria Quaedam, and especially Pope Francis in his motu proprio Spiritus Domini, again drew attention to the ministry of the liturgy of the word, admitting also women to this service. The purpose of this article is to show the significance and role of persons carrying out ministries during the Liturgy of the Word at Holy Mass in terms of the history of the Church. Beginning with St. Justin, through the Fathers of the Church, the decrees of Councils and Synods, the place of lector and cantor performing their duties in the Mass is presented. It is noted that persons performing the ministry of lector in the first three centuries were primarily lay people. It was only from the time of Pope Siricius that office of lector became one of the stages of receiving higher orders. In this manner the carrying out of the function became clericalized. The office of cantor in the East also came to be included in the clerical state quite early on. The clericalization of performing these functions was sealed by the custom of establishing lectors and cantors in the form of holy orders. This state of affairs did not change until after Vatican Council II.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 29-54
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Liturgy of the Hours in the Life of the Church
Liturgia Godzin w życiu Kościoła
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480492.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liturgy of the Hours
Catholic Church
prayer
sanctification
Liturgia Godzin
kościół katolicki
modlitwa
uświęcenie
Opis:
The present article justifies the truth that the Liturgy of the Hours is one of the most important Church’s celebrations. This is the prayer of Christ and His people; it is the God’s Son from whom, expressed in human words, the God’s grace follows. Thus, the sanctification of man and the time experienced by him takes place. For the faithful it is also a source of piety and the way to rouse the personal prayer. Those who pray with the words contained in the breviary, continue the redeeming dialogue of the God’s Son with the Heavenly Father and, by unifying with Christ the Mediator – have access to the Father who is in Heaven. This conducted in every period of the day dialogue helps the creatures to trustingly open to the Creator; by remembering that the whole time belongs to Him, they notice His constant presence and they live through every moment of life in such a way – to perfect their own holiness. The topic of the value of the Liturgy of the Hours in the life of the Church is the more necessary to the contemporary Christians, the truer the opinion of the crisis concerning the breviary becomes in their everyday life. More and more often the statements are repeated about the misunderstanding of the prayer’s content, its too difficult a form and un-adaptation to the contemporary style of living. The Church, worried about man’s salvation, devotes much space to the Officium Divinum in its teachings, so that the faithful could develop their spiritual life, see the sense and implement the aim of their lives, enjoy the greater and greater union with God. Thus, they will effectively oppose to the prevailing secularisation.
Artykuł uzasadnia prawdę, że Liturgia Godzin należy do najważniejszych celebracji Kościoła. Jest to modlitwa Chrystusa i Jego ludu; od Syna Bożego płynie bowiem, wyrażona ludzkimi słowami, chwała Boża. W ten sposób dokonuje się uświęcenie człowieka oraz przeżywanego przez niego czasu. Dla wiernych jest to także źródło pobożności i droga ożywiania modlitwy osobistej. Ci, którzy modlą się zawartymi w brewiarzu słowami, kontynuują zbawczy dialog Syna Bożego z Ojcem Niebieskim i, przez jednoczenie się Chrystusem – Pośrednikiem, mają dostęp do Ojca, który jest w niebie. Ten prowadzony we wszystkich porach dnia dialog pomaga stworzeniom ufnie otwierać się na Stwórcę; przypominając sobie o tym, że do Niego należy wszelki czas – dostrzegają Jego nieustanną obecność i tak przeżywają każdą chwilę życia, by doskonalić się w świętości. Temat wartości Liturgii Godzin w życiu Kościoła jest tym bardziej potrzebny współcześnie żyjącym chrześcijanom, im bardziej prawdziwa w ich codziennym życiu staje się opinia o kryzysie, jaki dotyka brewiarz. Coraz częściej powtarzane są zdania o nierozumieniu treści tej modlitwy, jej zbyt trudnej formie czy niedostosowaniu do obecnego stylu życia. Kościół, zatroskany o zbawienie człowieka, w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęca Officium Divinum, aby wierni rozwijali swoje życie duchowe, widzieli sens i realizowali cel swojego życia, cieszyli się coraz większym zjednoczeniem z Bogiem. W ten sposób skutecznie przeciwstawiać się będą panującej sekularyzacji.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 117-133
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pielgrzymki w dokumentach i liturgii Kościoła
Pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church
Autorzy:
Krzyżak, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502028.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia pielgrzymki
normy prawne pielgrzymowania
pielgrzymka
rytuał pielgrzymów
the liturgy of the pilgrimage
the laws of pilgrimage
pilgrimage
pilgrim’s ritual
Opis:
The theme of the article is the “presence” of pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church. To explore this issue, the missals were examined and it has been found that there is no form of piety in them. We therefore focused on the rite of the liturgy for special groups. There was a review of other documents of the Church: The Catechism of the Catholic Church, exhortations and apostolic letters. According to them, the choice of the Eucharist or other church services depends on the priest. The rituals of these services are presented in the Directory on Popular Piety and the Liturgy, the Book of Blessings adapted to the customs of the Polish dioceses, in the Family ritual and Liturgical agendas. The devotions proposed by agendas were compared by taking into account local customs and special circumstances of pilgrimages. The reference was made to the laws, practical guidelines and advice for pilgrims, provided by the rectors of sanctuaries, and even the Holy See. It has been concluded that all the gathered material concerning pilgrimages in the documents and the liturgy of the Church is skimpy and insufficient.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 2; 93-106
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La ricchezza delle tradizioni liturgiche dell’Occidente: riti latini non romani
The Richness of the Liturgical Traditions of the West: The Non-Roman Latin Rites
Bogactwo tradycji liturgicznych Zachodu: obrządki łacińskie nierzymskie
Autorzy:
Valli, Norberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27316556.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
riti latini non romani
libri liturgici
rito ambrosiano
storia della liturgia
latin non-roman rites
liturgical books
ambrosian rite
history of the liturgy
obrządki łacińskie nierzymskie
księgi liturgiczne
ryt ambrozjański
historia liturgii
Opis:
Dopo una presentazione generale delle diverse liturgie sviluppatesi nel corso dei secoli in Occidente accanto al rito romano, l’articolo considera in modo particolare l’ambrosiano, attualmente ancora in vigore non solo in gran parte del territorio dell’arcidiocesi di Milano (nella quale il rito romano è minoritario), ma anche in alcune parrocchie delle diocesi italiane di Bergamo, Novara e nella diocesi svizzera di Lugano, per gran parte di rito romano. A una sintetica ricostruzione delle fasi che hanno contraddistinto la riforma postconciliare del rito proprio della Chiesa milanese segue una disamina dei libri liturgici in uso presso di essa. Le peculiarità che emergono consentono di apprezzare il contributo offerto dal rito della Chiesa di Milano alla bellezza pluriforme della liturgia cattolica.
The paper takes a general look at the various liturgies that have developed during the past centuries in the West, as well as the Roman rite; then it focuses on the Ambrosian rite. This one is still in use not only in much of the archdiocese of Milan, where the Roman rite is a minority, but also in some parishes of the Italian dioceses of Bergamo, Novara, and in the Swiss diocese of Lugano, where the Roman rite is a majority. After a synthetic description of the phases that characterized the post-conciliar reform of the Milanese Church, the article examines her current liturgical books. The emerging peculiarities allow to appreciate the Ambrosian Rite’s contribution to the pluriform beauty of the catholic liturgy.
Po ogólnym przedstawieniu różnych liturgii, które rozwinęły się w ciągu wieków na Zachodzie obok rytu rzymskiego, artykuł przygląda się w szczególności obrządkowi ambrozjańskiemu, który obowiązuje do dziś nie tylko na znacznej części terytorium archidiecezji mediolańskiej (w której obrządek rzymski stanowi mniejszość), ale także w niektórych parafiach włoskich diecezji Bergamo, Novara oraz w szwajcarskiej diecezji Lugano, w której w większości obowiązuje obrządek rzymski. Po krótkiej rekonstrukcji etapów, które wyznaczyły posoborową reformę własnego obrządku Kościoła mediolańskiego, następuje analiza używanych tam ksiąg liturgicznych. Wyłaniające się osobliwości pozwalają docenić wkład, jaki wniósł obrządek Kościoła mediolańskiego w wielopostaciowe piękno liturgii katolickiej.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2022, XIX/19; 277-290
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teomaterialismo della liturgia e la divinizazione della persona umana secondo Pavel Evdokimov
Theomaterialism of the Liturgy and the Divinizazione of the Human Person according to Pavel Evdokimov
Teomaterializm liturgii i przebóstwienie ludzkiej osoby według Pawła Ewdokimowa
Autorzy:
Kimsza, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036816.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość wschodnia
teologia liturgii
duchowość liturgii
liturgia bizantyjska
teomaterializm
Eastern spirituality
liturgical theology
liturgical spirituality
Byzantine liturgy
theomaterialism
Opis:
Artykuł prezentuje osobę i myśl jednego z współczesnych teologów prawosławnych Pawła N. Ewdokimowa. Autor skoncentrował się na jego teologii przebóstwienia ze szczególnym uwzględnieniem liturgii, prezentowanej przez Ewdokimowa jako swoisty „teomaterializm”, tzn. w słowach, gestach i przestrzeni liturgii jest „namacalny Bóg”, który pozwala wierzącemu Siebie rozpoznać, doświadczyć, wejść w intymną relację, zakosztować nieba na ziemi i przejść drogę Boskiego upodabniania się.
This article presents the person and thought of one of today's orthodox theologians, Paweł N. Evdokimov. The author concentrated on his theology of divinisation with particular emphasis on the liturgy, presented by Evdokimov as a specific “theomaterialism”, ie in the words, gestures, and space of the liturgy tangible God allowing believers to recognize, experience, enter into intimate relationships, taste the sky on earth and to go the way of the Divine likeness.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 51-62
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta poranka i wieczoru. Hymny św. Ambrożego w Liturgii godzin
The poet of dawn and dusk. The hymns of st Ambrose in the liturgy of the hours
Autorzy:
Nocoń, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611950.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ambroży
hymny
Liturgia godzin
Ambrose
hymns
liturgy of the hours
Opis:
Following the example of the Lord, who frequently sang hymns with his disciples, and encouraged to sing by St Paul, the early Christians praised God in music and song. The first Latin hymns were composed by Hilary of Poitiers. Their metrical complexity and content discouraged their liturgical use by the Church. Thus, St. Ambrose of Milan is considered the first „official” Latin hymnodist. He composed several hymns, still used in the Liturgy of the Hours, which were musicated by himself. These hymns come from the particular circumstances of the Arian controversy and derive, in the main, from the necessity of encouraging „orthodox” Christians in their defence of the Basilica Porziana in Milan. They were designed to guide their prayer at different times of the day. The Author’s text-critical analysis of two of these hymns – Aeterne rerum conditor, sung at dawn (in gallicinium) and Deus, creator omnium, sung at dusk as the lamps were lit (ad horam incensi) – well testifies to the literary and pastoral genius of the Bishop of Milan as he transforms the complex theological reflection of his time into poetry and music, while not only retaining the integrity of the depth of that reflection but also enhancing its aesthetic profile by drawing on a repertoire of images based on the parallelism of cosmic reality and human reality. St Ambrose’s corpus of hymns, together with his prose works, was admired both by his contemporaries and by successive generations. They promoted the flowering of a merciful Christocentricity which, according to the experts, is the most original and attractive feature of his poetry. As is clearly seen in the hymns received into the Divine Office, Ambrose’s singular ability effectively to stimulate the soul to prayer through a powerful and insuperable lyrical inspiration, is capable literally of transforming the daily hours into songs of praise, and explains Petrarch’s habit of rising during the night to sing hymns to the Lord.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 437-451
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teksty biblijne źródłem przepowiadania słowa Bożego w liturgii sakramentu święceń
Biblical Texts as Sources of Preaching the Word of God in the Liturgy of the Sacrament of Holy Orders
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32068834.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homileta
biskup
prezbiter
diakon
prorok
obrzędy święceń
źródło przepowiadania
homily
homilet
bishop
priest
deacon
the prophet
the rites of ordination
the source of preaching
Opis:
Przepowiadanie słowa Bożego należy do podstawowych zadań Kościoła. Benedykt XVI w posynodalnej adhortacji apostolskiej Verbum Domini przypomniał: „Homilia uaktualnia przesłanie Pisma świętego, ażeby wierni mogli odkryć obecność i skuteczność słowa Bożego w swoim codziennym życiu” (59). Źródło przepowiadania, jakim jest Pismo święte, jest konieczne, aby czerpać w obfitości ze stołu Bożego słowa. Bogactwo tekstów biblijnych zawartych w „Obrzędach święceń biskupa, prezbiterów i diakonów” wykorzystanych w homilii pozwala w pełni ukazać istotę kapłaństwa hierarchicznego, a także jego zadania i posłannictwo we współczesnym Kościele.
Preaching the Word is one of the fundamental tasks of the Church. In his apostolic exhortation Verbum Domini, Benedict XVI reminded us that: “The homily is a means of bringing the scriptural message to life in a way that helps the faithful to realize that God’s word is present and at work in their everyday lives” (59). Anchoring preaching in the Holy Bible is a must if a preacher and the faithful are to experience the richness of the feast of the Word of God. The richness of the biblical readings included in “Rituals of the Episcopal, Presbyterian and Diaconal Orders” and used in a homily helps fully unveil the essence of hierarchical priesthood, its objectives and mission in the contemporary Church.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 227-245
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia poza Mszą świętą. Aspekt prawno-duszpasterski
Homily Outside of Mass. Legal and Pastoral Aspects
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496724.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
homilia;
sakramenty;
sakramentalia;
homilista;
Liturgia godzin;
homily;
sacraments;
sacramentals;
homilist;
the Liturgy of the Hours;
Opis:
The aim of the article is to present legal and pastoral aspects of homily delivered outside of Mass. The first part refers to homily delivered during all liturgical celebrations. The second part depicts homily during the celebration of the holy sacraments (outside of Mass), and the third part is devoted to homily delivered during administration of sacraments. The fourth part discusses homily at the celebration of the Liturgy of the Hours.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 21-34
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie adwentu w liturgii Kościoła - analiza liturgiczno-duszpasterska
Meaning of advent in the liturgy of Church - liturgical and pastoral analysis
Autorzy:
Warwarko, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432118.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Adwent
Rok liturgiczny
Mszał Rzymski
Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii
Liturgy
Advent
liturgical year
Roman Missal
Directionary on popular piety and the liturgy
Opis:
Adwent jako jeden z okresów roku liturgicznego posiada ogromne znaczenie teologiczne. Świadczy o tym bogactwo tekstów liturgicznych, które zawarte są w Mszale Rzymskim, a także szereg propozycji pastoralnych zawartych w Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Autor artykułu analizuje powyższych treści, które są związane z teologią adwentu. Na podstawie tej analizy dokonuje krytycznego spojrzenia na praktykę duszpasterską, która często nie uwzględnia aktualnej myśli teologicznej i powiela zwyczaje, które są nie tylko obojętne wobec teologii, ale czasami sprzeczne z teologicznym rozumieniem czasu adwentu.
Advent, as one of the periods of the liturgical year, is of great theological importance. This is evidenced by the wealth of liturgical texts contained in the Roman Missal, as well as by the number of pastoral proposals contained in the Directory on Popular Piety and the Liturgy. The author of the article analyzes the above-mentioned contents that are related to Advent theology. On the basis of this analysis, he takes a critical look at pastoral practice, which often does not take into account the current theological thought and repeats customs that are not only indifferent to theology, but sometimes contrary to the theological understanding of Advent
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 103-118
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II w opinii i życiu alumnów Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie w latach jej wprowadzania
Liturgical reform of the Second Vatican Council in the opinion and life of the alumni of the Archdiocesan Theological Seminary in Krakow in the years of its introduction
Autorzy:
Mieczkowski, Janusz Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037996.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sobór watykański ii
konstytucja o liturgii świętej
odnowa liturgii
alumn seminarium duchownego
formacja liturgiczna
nowe obrzędy liturgiczne
second vatican council
constitution on the sacred liturgy
renewal of the liturgy
seminarists
liturgical formation
new liturgical rites
Opis:
Ojcowie Soboru Watykańskiego II zdawali sobie sprawę, że właściwe wprowadzenie odnowy liturgicznej będzie uzależnione od tego, w jaki sposób samo duchowieństwo będzie  przygotowywane do przyjęcia reformy liturgicznej. Artykuł przedstawia w jaki sposób realizowana była formacja liturgiczna alumnów Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie w czasie wprowadzania odnowy liturgicznej (od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych XX wieku). Formacja ta była realizowana była poprzez następujące elementy: poznanie nauki soborowej poprzez wykłady liturgiki, referaty zaproszonych gości, sesje i sympozja naukowe, kleryckie koło miłośników liturgii oraz poznanie obrzędów zreformowanej liturgii w kaplicy Seminaryjnej lub Katedrze Wawelskiej. Klerycy mieli także możliwość zaprezentowania swoich własnych przemyśleń na temat odnowy liturgicznej publikując artykuły w wewnętrznym seminaryjnym czasopiśmie „Novum Tempus Liberum”.
The fathers of the Second Vatican Council were aware that the proper introduction of liturgical renewal would depend on how the clergy itself would be prepared to adopt liturgical reform. The article presents how the liturgical formation of the seminarists of the Archdiocesan Seminary in Krakow was carried out during the introduction of liturgical renewal (from the sixties to the eighties of the twentieth century). This formation was accomplished through the following elements: learning the conciliar teaching through liturgy lectures, guest lectures, scientific sessions and symposia, a clerical circle of liturgy enthusiasts, and learning the rites of the reformed liturgy in the Seminary Chapel or the Wawel Cathedral. Clerics also had the opportunity to present their own thoughts on liturgical renewal by publishing articles in the internal seminar journal “Novum Tempus Liberum”.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 187-211
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgiczny obraz Trójjedynego Boga
The Image of the Triune God in the Liturgy
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037970.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Przenajświętsza Trójca
liturgia
Eucharystia
symbol
obraz
teologia liturgiczna
Alexander Schmemann
Tomáš Špidlík
Achille Maria Triacca
Most Holy Trinity
Liturgy
Eucharist
Symbol
Image
Liturgical Theology
Opis:
Liturgia nie tylko uobecnia wydarzenia zbawcze w perspektywie liturgii niebiańskiej. Poza swym wymiarem sprawczym, czyli działaniem ex opero operato w odniesieniu do zbawczego misterium Boga, jest ona symbolem tegoż misterium, a nawet jego obrazem. Przy czym znaczenie obrazowości liturgii musi być właściwie rozumiane, a w tym celu odniesione do znaczenia symbolu. Alexander Schmemann mówi, że w pierwotnym rozumieniu symbol jest ujawnieniem i obecnością innej rzeczywistości, która w danych warunkach nie może zostać ukazana inaczej niż w nim i poprzez niego. Dość często jednak zdarza się zewnętrzne podobieństwo pomiędzy widzialną warstwą symbolu a rzeczywistością symbolizowaną. Taka sytuacja doprowadza do spłycenia symbolu. Szczególnie cierpi na tym przestrzeń sakralna i sama liturgia, gdyż jej symbolika została ukształtowana w historii zbawienia, a swoje źródło ma w Piśmie Świętym. Jednakże można, a nawet należy mówić o symbolicznej obrazowości całej clebracji liturgicznej. Obrazowość ta powstaje w wyniku docierania do rzeczywistości symbolizowanej. W wyniku takiego zabiegu odkrywa się, że liturgia jest odbiciem Trójcy Przenajświętszej. Jest ona bowiem wspólnym dziełem trzech Osób Boskich. Głównym narzędziem i trwaniem w czasie dzieła zbawienia jest Kościół. Kościół i jego liturgia noszą w sobie symbol/obraz wewnętrznej jedności i miłości Osób Boskich, ale też objawiają posłannictwo poszczególnych Osób na zewnątrz. Kardynał Tomáš Špidlík ukazuje to na podstawie teologii Ojców Kościoła w odniesieniu do nauczania Soboru Watykańskiego II. Teologia liturgiczna przedstawia trynitarne źródło chrześcijańskiej miłości i jedności oraz chrześcijańskiej solidarności. Komunia Osób Trójcy Świętej objawia się zwłaszcza w Eucharystii jako źródło wszelkiej jedności. Objawia ona przejście od jedności trynitarnej do jedności wewnątrzkościelnej i między poszczególnymi wspólnotami eklezjalnymi, aż po wszelkie więzi międzyludzkie.
Liturgy does not only express the events of salvation in the perspective of the heavenly liturgy. Beyond its causative dimension − that is, its action ex opero operato − with respect to the saving mystery of God, it is a symbol of this same mystery, an image, even, of it. In this context the imagery of the liturgy must be properly understood, and to this end, the significance also of the attributed symbol. Alexander Schmemann says that in the original understanding, a symbol is a manifestation and a presence of another reality, which in given conditions may not be exhibited other than in and through this reality. An external likeness between the visible dimension of the symbol and the thing it actually symbolizes, while not essential, and can sometimes even trivialize the symbol, is not however uncommon. This pertains particularly to the Church itself and its liturgy, where symbolism has been shaped by salvation history and has a source of its own in Sacred Scripture. Thus it is possible, and even necessary, to speak of the symbolic imagery of the whole liturgical celebration. The Church and its liturgy are a reflection of the Most Holy Trinity, since they are the common action of the three Divine Persons. The Church is the principle tool of the work of salvation and its continuation in time, but it also carries within it an internal symbol/image of the unity and love of the Persons of the Most Holy Trinity and their outward mission/message. Cardinal Tomáš Špidlík shows this on the basis of the theology of the Fathers of the Church in relation to the teachings of Vatican II. Liturgical theology presents the trinitarian source of Christian love and unity as well as Christian solidarity. The communion of the Persons of the Holy Trinity, revealing itself in every liturgy and especially in the Eucharist, is the source of all unity − from unity within the Church and between particular ecclesial communities to every type of human connection.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 75-86
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek sprawowania Liturgii godzin w Kościele
The Obligation to Pray the Liturgy of the Hours in the Church
Autorzy:
Cyrklaff, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558942.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
obowiązek
Liturgia godzin
brewiarz
osoby duchowne
obligation
Liturgy of the Hours
breviary
clergymen
Opis:
Nie ma wątpliwości, że Sobór Watykański II dokonał generalnej odnowy Liturgii godzin. Przede wszystkim przywrócił ją pierwotnemu jej właścicielowi, czyli całemu Ludowi Bożemu. W okresie posoborowym w niektórych krajach, nie wyłączając Polski, wyrażane były opinie, że prawo kościelne właściwie zniosło bezwzględny obowiązek modlitwy brewiarzowej osób duchownych. Tymczasem dokumenty soborowe i posoborowe, w szczególności Konstytucja apostolska „Pieśń chwały” św. Pawła VI promulgująca nową księgę liturgiczną i “Ogólne wprowadzenie do Liturgii godzin” nie tylko nie zmniejszają tego obowiązku, ale jasno ukazują powody, zarówno teologiczne jak i pastoralno-prawne, dla których Kościół na osoby duchowne nakłada powinność modlitwy liturgicznej uświęcającej każdy dzień ich ziemskiego życia. Fundamentalną racją jest wola samego Zbawiciela, który pragnie, by Jego Kościół stale się modlił. Mistyczne Ciało Pana ma bowiem razem z Nim przedłużać Chrystusową modlitwę za zbawienie świata. W Kościele zaś szczególny obowiązek takiej modlitwy spełniają ci, których Chrystus Pan włączył w swoje sakramentalne kapłaństwo. Jak w czasach apostolskich, tak i w całej historii Kościoła, modlitwa i posługa słowa nie mogą nie stanowić istotnych elementów kapłańskiego powołania (por. (Dz 6, 4).
There is no doubt that the Second Vatican Council introduced an enormous reform of the Liturgy of the Hours. As J. Stefański rightly noticed, first of all this Council restored the Liturgy of the Hours to its original owner, that is the people of God. In the post conciliar period in some countries, Poland included, some were of the opinion that Church law exempted clergymen from the breviary obligation. However, conciliar and post conciliar documents, especially the Apostolic Constitution and General Introduction to the Liturgy of the Hours, not only do not reduce this duty, but even lay greater stress on it, clearly explaining why the Church imposes an obligation on clergymen to say the liturgic prayer that sanctifies the day. The fundamental reason is the will of the Saviour himself, who wants his Church to pray continually, as the Church is to prolong, along with the Saviour, his prayer to save the world. In the Church the special duty of saying such prayers is fulfilled by those whom the Lord Jesus involved in his priesthood. As in the Apostolic age, the same will remain true throughout all the history of the Church: ‚prayer and the ministry of the word’ (Acts 6:4) are essential elements of priestly vocation.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 173-185
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radość niedzieli „laetare”. W kierunku pogłębionej interpretacji antyfony „laetare Jerusalem”
The Joy of the „Laetare” Sunday. Towards a more Attentive Interpretation of the Antiphon „Laetare Ierusalem”
Autorzy:
Ostrowski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037079.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antyfona „Laetare Ierusalem”
IV Niedziela Wielkiego Postu
niedziela „Laetare”
radość
kolor różowy
złota róża
historia liturgii
antiphon “Laetare Ierusalem”
fourth Sunday of Lent
“Laetare” Sunday
joy
rose color
gold rose
history of the liturgy
Opis:
Antyfona „Laetare Ierusalem” stała się znakiem rozpoznawczym IV Niedzieli Wielkiego Postu, niedzieli „Laetare”. Powszechnie mówi się, że tytuł „Laetare” wyraża radosny charakter dnia, dodatkowo podkreślony różowym kolorem szat liturgicznych. Tymczasem teksty liturgii nie ukazują tematu radości i nie sprawiają wrażenia, że jest on kluczowy. Rodzą się zatem pytania, czy nazwa „niedziela Laetare” nie jest jedynie reminiscencją starej liturgii, i czy antyfona „Laetare Ierusalem” nie straciła na ważności? Przedmiotem niniejszego studium jest próba pogłębionego odczytania antyfonalnego wezwania „Laetare Ierusalem” z wyodrębnieniem ciekawych wątków teologicznych, które mogą być przydatne także w nowym kontekście liturgicznym, w jakim antyfona się znalazła: wątek Miasta Świętego Jeruzalem, wątek królewski oraz dodatkowe wątki złota, złotej róży i koloru różowego.
The antiphon “Laetare Ierusalem” has become an identification mark of the Fourth Sunday of Lent, Sunday “Laetare”. It is generally emphasized that the title “Laetare” expresses the joyful character of the day, in addition to the rose color of liturgical vestments. However, the texts of the liturgy of this Sunday, do not emphasize the theme of joy apparently, and do not give the impression that it is essential. So the question is whether the name “Laetare Sunday” is merely a reminiscence of the old liturgy, and whether the antiphon “Laetare Ierusalem” has not lost its importance. The object of the study is an attempt of reading more attentively the appeal “Laetare Ierusalem”, in order to locate a stronger connection of this antiphon with other, than joy, theological content, which this antiphon has brought already into the liturgy in the ancient times and still brings (the theme of the Holy City of Jerusalem, the royal theme and additional themes of gold, the gold rose and the rose color).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 129-143
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka modlitw wstawienniczych adwentowej Liturgii Godzin
The Characteristics of Intercessory Prayers of the Advent Liturgy of the Hours
Charakteristik der Fürbittengebete des Stundengebets im Advent
La caractéristique des prières d’intercession de la Liturgie des Heures d’Avent
Autorzy:
Filipowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973055.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Chrześcijańska modlitwa jest odpowiedzią na wezwanie Chrystusa Pana, aby zawsze się modlić i nie ustawać (por. Łk 18, 1). Jednak już sami Apostołowie, choć znane im były różne formy modlitwy starotestamentalnego ludu Bożego, występowali ze wzruszającą prośbą, aby ich Pan i Mistrz zechciał nauczyć ich modlić, zapewne tak, jak sam dawał im przykład (por. Łk 11, 1). Od tamtej pory Modlitwa Pańska pozostaje wzorem modlitwy chrześcijańskiej, choć w ciągu wieków wokół niej i innych modlitw – Psalmów, powstały inne, będące świadectwem chrześcijańskiego lex orandi – lex credendi. Modlitwy wstawiennicze, obok tekstów natchnionych i innych elementów składowych Liturgii Godzin, wyrażają świadectwo chrześcijańskiej pobożności, a także i wiary. Będąc publiczną modlitwą Kościoła, pozostają miejscem teologicznego poznania, gdyż nieustannie inspirują się słowem Bożym. Celem modlitw wstawienniczych Jutrzni jest poświęcenie Bogu rozpoczynającego się dnia wypełnionego pracą i szeroko rozumianym apostolatem. Nieszpory zaś, posiadające charakter wybitnie błagalny, zanoszone są w intencjach świata, Kościoła, niekiedy lokalnej wspólnoty. Ostatnie wezwanie rezerwowane jest modlitewnej pamięci o zmarłych. Liturgiczny czas Adwentu zabarwia wezwania modlitw wstawienniczych właściwym sobie kolorytem. Jest w nim często emocjonalna tęsknota za przyjściem wcielonego Zbawiciela i pełne ufności wyczekiwanie na miłosierdzie i litość podczas Paruzji. Grudniowe mroki Adwentu to czas, kiedy gromadzący się na modlitwie Kościół błaga o światło Chrystusowej nauki. Obok radości z rychłego przyjścia Zbawiciela na ziemię w ludzkim ciele, nie brakuje zadumy na potrzebą obudzenia uśpionej być może wiary, zmiany życia i – choć niekoniecznie wyraża to specyfikę adwentowego czuwania – prostowania ścieżek przed Panem przez ducha pokuty, bardziej charakterystycznego dla Wielkiego Postu. Natomiast Modlitwa Pańska, wieńcząca za każdym razem preces adwentowej Liturgii Godzin, przypomina o eucharystycznym misterium: zarówno tym w wymiarze sakramentalnym, jak i tym, będącym modus vivendi pozostającego w realiach ziemskiej egzystencji chrześcijanina.
The Intercessions at Morning and Evening Prayers are a kind of testimony of Christian faith. The last liturgical reform, made by Vatican Council II, offers much bigger variety of intercessions than earlier Breviary. Intercessions at the Morning Prayer focus their attention on sanctifying of beginning day, its work and apostolate. Intercessions at the Evening Prayer have a strong beseeching character and concern problems of the world, the Church and local community. The last intercession of Vespers always refers to dead. The Liturgy of the Hours are officinal prayer of the Church. So in the Advent time the intercessions show typical for this liturgical period themes: the Second Coming and the Incarnation of Jesus Christ. Also typical for the Advent intercessions are human attitudes to Christ’s coming: waiting, fear, hope, preparation by prayer and penance.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2015, 53, 1; 129-143
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnictwo w liturgii Mszy św. – pojęcie i wymogi
Participation in the liturgy of the Holy Mass – concept and requirements
Autorzy:
Słowikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797335.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
active participation
liturgy
Divine Worship
Holy Mass
office of sanctifying in the Church
czynne uczestnictwo
liturgia
kult Boży
msza św.
uświęcające zadanie Kościoła
Opis:
The problem connected with the issue of the participation of the Christian faithful in the liturgy of the Holy Mass has always been and still is the subject of many Church documents published by the Popes or the Roman Curia. In particular, term of the participation is identified with Pius X who his concern for an active, full and conscious participation expressed in motu proprio Tra le sollecitudini from 1903. This issue was also undertaken by his successors and subsequently by the Second Vatican Council. The legislator included the issue concerning the liturgy in canons: 835 § 4; 837; 899 § 2; 1247 of the Code of Canon Law of 1983. The analysis of the law shows that the participation in the liturgy is the realization of the office of sanctifying in the Church. All Christian faithful are obliged to this participation: bishops, presbyters, deacons, and the lays Christian faithful, particularly catholic parents. The participation in the liturgy is a consequence of belonging to Jesus Christ and the Church. Misunderstanding of participatio actuosa reduces it only to an external aspect of necessity of the general involvement and inclusion in the liturgy the greatest number of people, as often as possible and in front of the others. Meanwhile, the term ‘participation’ indicates an action, in which everyone should take part. Participatio actuosa in the liturgy is a main aim of the liturgical action and allows for the inclusion in celebrating liturgical action of God and the Church. In order to proper participating in the liturgy, the Church gives specific requirements to the Christian faithful, decided that they should not only participate in the liturgy actively but also consciously, in a full way, piously and fruitfully.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 25-37
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce świętych w liturgii Kościoła prawosławnego
The Place of the Saints in the Divine Liturgy of the Orthodox Church.
Die Stelle der Heiligen in der Liturgie der orthodoxen Kirche
Место святых в литургии православной Церкви
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494428.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Saints
Divine Liturgy
God
Theotokos
proskomidia
anaphora
Opis:
The saints are constantly present in all service of the Orthodox Church. In the most important service – the Divine Liturgy – they are also mentioned many times in different contexts and with different intention. Remembering saints in Divine Liturgy is multifaceted. When we remember them, we give a honor to the saints, we do it for their memory, we pray for them, but also ask them their prayer before God for us, as well as we thank God for them. All these feeling that the Orthodox Church addresses toward the Heavenly Church, in which the saints play an important role, means that they were, still are and will remain so close connected to the Orthodox spirituality, that without them it is impossible now to imagine the Orthodox church services, and in particular the Divine Liturgy. The most important moment in which the saints are mentioned in the Divine Liturgy is intercessory prayer (intercession) – the final part of the anaphora, as well as the proskomidia. Other important places of the saints presence in this service are also: litanies, antiphons, Small Entrance, troparions, kontakions, Apostolic readings, Gospel readings and dismissals.
Święci są stale obecni we wszystkich nabożeństwach Kościoła prawosławnego. W najważniejszym z nich – św. Liturgii – są również wspominani wielokrotnie, w różnym kontekście i z różną intencją. Wspominanie świętych podczas św. Liturgii posiada bowiem charakter wieloaspektowy. Wspominając świętych, oddajemy im tym samym cześć, czynimy to na ich pamiątkę, modlimy się za nich, ale również prosimy ich o modlitewne wstawiennictwo przed Bogiem oraz dziękujemy za nich Bogu. Całokształt uczuć jakie Kościół prawosławny kieruje ku Kościołowi niebiańskiemu, w której poczesne miejsce zajmują właśnie święci, sprawia, że w byli, są i pozostaną oni zawsze bliscy duchowości prawosławnej, że bez nich nie sposób już sobie wyobrazić prawosławnego nabożeństwa, a w szczególności Liturgii. Najważniejszymi momentami, w których podczas św. Liturgii wspominani są święci to: kończąca anaforę modlitwa wstawiennicza (intercesja) oraz obrzęd wyjmowania cząstek dokonujący się podczas proskomidii. Innymi istotnymi miejscami obecności świętych w tym nabożeństwie są m.in.: litanie, antyfony, Małe Wejście, tropariony, kondakiony, lekcje apostolskie, czytania ewangeliczne, rozesłania.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2012, 54, 1-2; 113-152
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tradycja liturgiczna” w dokumentach i wypowiedziach papieskich dotyczących dyscypliny sprawowania liturgii z 1962 r. po Soborze Watykańskim II
The „liturgical tradition” in the documents and papal statements concerning the discipline of celebrating the liturgy of 1962 after the Second Vatican Council
Autorzy:
Pietras, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762777.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liturgical tradition
preconciliar liturgy
the liturgy of 1962
the Second Vatican Council
Opis:
„Liturgical tradition” is a living form that expresses the Apostolic Tradition, which is the unchanging deposit of the Revealed Divine Truths. After the Second Vatican Council, the liturgical tradition that was included in the books of 1962 has been maintained on certain rules. The discipline of celebrating this liturgy changed depending on the attitude of the pope. The possibility of celebrating it has been gradually restored. Eventually, Pope Benedict XVI sanctioned the liturgy as the extraordinary form of the Roman Rite and ensured the general right to celebrate it. Currently – as a result of Pope Francis’s decision – it is emphasized that the liturgy reformed after Vaticanum II is the unique expression legis orandi of the Roman Rite.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2022, 54; 133-149
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce łaciny w liturgii Kościoła po Soborze Watykańskim II – analiza problemu i próba syntezy
Place of Latin in the Liturgy of the Church after the Second Vatican Council – Analysis of the Problem and Synthesis Attempt
Autorzy:
Szebla, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040495.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
łacina
Sobór Watykański II
Joseph Ratzinger
reforma liturgii
Latin language
Second Vatican Council
reform of liturgy
Opis:
Artykuł podejmuje problem obecności łaciny w liturgii Kościoła po Soborze Watykańskim II. Pomimo zaleceń zawartych w Konstytucji o liturgii łacina została wyłączona z życia Kościoła. Liczne świadectwa starożytnych autorów wyrażają przekonanie o wielkiej mocy i praktyczności łaciny w kulcie Bożym i wzajemnej komunikacji. Wypowiedzi papieży XX wieku zawierają pochwały tego starożytnego języka i zalecenie utrzymania go w obrzędach i edukacji (zwłaszcza w studium teologii). Po Soborze Watykańskim II doszło do „ofiarowania” (eliminacji) tego unitatis vinculum na rzecz specyficznie pojmowanej dostępność i zrozumiałości obrzędów. Niektórzy świeccy i duchowi pisarzy tamtych czasów nie pogodzili się z taką sytuacją. Szczególne miejsce zajmują tu wyjaśnienia J. Ratzingera, który miejscu łaciny w liturgii Kościoła poświęcił wiele uwagi w swoich licznych publikacjach.
The article takes up the problem of the presence of Latin in the liturgy of the Church after the Second Vatican Council. Despite the recommendations contained in the Constitution on the Liturgy, Latin was excluded from the life of the Church. The numerous testimonies of ancient authors convince about the great virtue and practicality of Latin in the worship of God and in the mutual communication. The statements of the Popes of the twentieth century include praise this ancient language and recommendation to keep it in the rites and education (especially in the study of theology). After the Second Vatican Council, there was the “sacrifice” (elimination) of that unitatis vinculum in favor of specifically conceived accessibility and comprehensibility of rites. Some lay and spiritual writers of those times do not agree with this situation. A special place have here explanations of J. Ratzinger, who in his numerous publications devoted much attention to the place of Latin in the liturgy of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 159-171
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja katolików świeckich do modlitwy Liturgią Godzin
The Formation of Lay Catholics to Prayer through the Liturgy of the Hours
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149884.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Liturgy of the Hours
prayer
celebration
formation
the song of praise
laity
Liturgia Godzin
modlitwa
celebracja
formacja
pieśń chwały
świeccy
Opis:
The Liturgy of the Hours, in accord with the teaching of the Church, is the prayer of all of the People of God. Everybody participates in accordance with their position in the Church: presbyters as well as all the lay faithful, to the extent they are able. This liturgical prayer of the Church can become the beginning of personal prayer if first the pastors are convinced of the significance of the Liturgy of the Hours in the life of the Church, the parish and in the internal life of the individual lay persons. There is a necessity for the formation of laity in this regard. There is also a need for adequate formation in seminaries as it relates to this matter. It is of great importance to celebrate the patrons of archdioceses, dioceses and parishes together with the Liturgy of the Hours with participation of laity. It is necessary to properly conduct biblical-liturgical catechesis for the lay people. It is of importance to underline the Liturgy of the Hours in the community, the family, the individual, groups and organizations.
Liturgia Godzin według nauczania Kościoła jest modlitwą całego Ludu Bożego. Każdy bierze w niej udział, zgodnie z miejscem w Kościele: prezbiterzy, jak i wszyscy wierni świeccy – według możliwości. Modlitwa liturgiczna Kościoła może stać się zaczynem modlitwy osobistej, jeśli najpierw sami duszpasterze będą przekonani o jej doniosłości w życiu Kościoła, parafii i w życiu wewnętrznym poszczególnych świeckich. Konieczna jest odpowiednia formacja katolików świeckich w tym względzie. Również formacja seminaryjna w tym zakresie powinna kształcić wśród przyszłych kapłanów właściwe postawy. Bardzo ważne są obchody ku czci patronów metropolii, diecezji, parafii z połączeniem celebracji Liturgii Godzin (z włączeniem w nią ludzi świeckich). Rolę kluczową w recepcji tej modlitwy wśród świeckich odgrywa permanentna katecheza biblijno-liturgiczna. Jedną z dróg rozpowszechniania Ducha Liturgii Godzin jest przeżywanie tej formy modlitwy, jak i dojrzewanie do niej w małych grupach i stowarzyszeniach, które swoją praktyką „popularyzują” modlitwy psalmami.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 157-170
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego
Everyday life which became liturgy. The life and activities of Cipriano Vagaggini
Autorzy:
Matczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056730.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
teologia liturgii
Cipriano Vagaggini
Sobór Watykański II
historia liturgii
Ateneum świętego Anzelma
Instytut liturgiczny świętego Anzelma
bierzmowanie
modlitwa eucharystyczna
theology of liturgy
The Second Vatican Council
history of the liturgy,
Athenaeum of St. Anselm
Liturgical Institute of St. Anselm
confirmation
Eucharistic Prayer.
Opis:
Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 99-109
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Salvific Dimension of Time in the Christian Liturgy
Autorzy:
Brzeziński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043883.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
time
καιρός
eternity
salvation
liturgy
anamnesis
Opis:
This paper discusses the relationship between time and salvation that exists in the Christian liturgy, in which time possesses two characteristics. One is its sacredness, and the other is a special property that does not exist outside the liturgy but derives directly from its anamnetic dimension: it is a “medium” and an “existential context” of the real salvation delivered and still being delivered by Christ. The author begins with a reflection on time in cultural anthropology and the history of religion, demonstrating unambiguously that, since the earliest of days, disparate cultures and religions have shared the conviction that time is sacred. He then goes on to address the biblical concept of time which has fundamentally contributed to a fuller understanding of the essence and nature of liturgical time as the καιρός of salvation. It is in the liturgy of the Church—the final earthly stage in the history of salvation—that the salvific, effective and real encounter between God’s eternity and human life takes place. The Christian liturgy is an otherworldly act of salvation in worldly space and time, a manifestation of the “fullness of time.” The paper also attempts to offer a preliminary juxtaposition of the theological understanding of liturgical time with the findings of modern physics concerning the understanding and description of time. This may serve to stimulate further, more in-depth biblical and theological (and in particular theologico-liturgical) reflection on the phenomenon of time, and perhaps even a new look at the phenomenon of time on the part of modern physicists.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 329-351
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impositio manuum w liturgii sakramentu bierzmowania. Zarys historycznoliturgiczny
Impositio Manuum in the Liturgy of the Sacrament of Confirmation: Historical-Liturgical Outline
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035176.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
bierzmowanie
nałożenie rąk (impositio manuum)
liturgy
Confirmation
imposition (laying on) of hands (impositio manuum)
Opis:
Już od czasów apostolskich do istotnych obrzędów pochrzcielnych należy przede wszystkim włożenie rąk. Potwierdzają to świadectwa liturgii pierwszych wieków, łączące ten gest z przekazaniem daru Ducha Świętego. We wczesnym średniowieczu, kiedy bierzmowanie stało się niezależnym od chrztu obrzędem, impositio manuum ma coraz mniejsze znaczenie, a jego istotną rolę przejmuje namaszczenie olejem wraz z odpowiednią formułą. Po Soborze Trydenckim zostaje w pewnej mierze przypomniana i przywrócona praktyka apostolska w tym zakresie, lecz sam właściwy gest jest nadal antycypowany przez namaszczenie, któremu towarzyszy formuła. Odnowa liturgii bierzmowania po Vaticanum II dokonała rewaloryzacji włożenia rąk (w sensie extensio manuum), które jest związane z modlitwą o dar Ducha Świętego.
Already from the Apostolic times, the important postbaptismal rituals include, above all, the imposition of hands (impositio manuum). This is confirmed by the liturgical testimonies of the first centuries, combining this gesture with the tradition of the gift of the Holy Spirit. In the early Middle Ages, when Confirmation became a rite independent of baptism, the impositio manuum was less and less important, and oil anointing, which was accompanied by the appropriate formula, took over its important role. After the Council of Trent, Apostolic practice in this regard is recalled and restored to some extent, but the actual gesture itself is still anticipated by anointing with formula. The renewal of the Confirmation liturgy after Vatican II revaluated the laying on of hands (in the sense of extensio manuum), which is associated with prayer for the gift of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 65-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia liturgii
procesja
okres Adwentu
uroczystość Narodzenia Pańskiego
święto Obrzezania Pańskiego
Epifania
liturgia potrydencka
Rytuał Piotrkowski
diecezja wrocławska
history of the liturgy
procession
Advent period
the Nativity
Feast of the Circumcision of the Lord
Epiphany
post-Tridentin liturgy
Piotrków Ritual
diocese of Wrocław
Opis:
Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego
The Liturgy of the Paschal Triduum—of the Crucified, Buried and Risen Christ
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062776.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
Triduum Paschalne
List okólny „Paschalis Sollemnitatis”
celebracja
Misterium Paschalne
odnowa liturgiczna
liturgy
Easter Triduum
Circular letter “Paschalis Sollemnitatis”
celebration
Paschal Mystery
liturgical renewal
Opis:
Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year—Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 31-48
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Messianism and Modernity. Commentary to the Liturgy of History
Autorzy:
Suskiewicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828613.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
Messianism
Romanticism
modernity
millenarism
Paweł Rojek
Opis:
In his recent book Liturgia dziejów [Liturgy of History], Paweł Rojek argues that Karol Wojtyła was to a large extent influenced by Polish Messianism. Although Rojek’s argument centres around this rather historical thesis, his book is essential reading not only for students of John Paul II’s legacy but anyone interested in the relationship between Christianity and modernity. It is so, because Polish Messianism, according to Rojek, was an early project of Christian modernity. By taking inspiration from the Messianists, Wojtyła was able to combine religious perspective with modern anthropocentrism.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2019, 7; 53-67
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Episkopatu Polski o muzyce w liturgii mszy świętej po II Soborze Watykańskim
Teachings of the Episcopate of Poland on music in the liturgy of the Holy Mass after the Second Vatican Council
Autorzy:
Bednarek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008985.pdf
Data publikacji:
2018-10-22
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
liturgia
muzyka
śpiew kościelny
normy liturgiczne
nauczanie Episkopatu Polski
liturgy
music
ecclesiastical singing
liturgical norms
the teaching of the Episcopate of Poland
Opis:
Music is an intrinsic element of the liturgy of the Church. There is a num-ber of documents of the Holy See concerning music. The Episcopate of Poland also cares about the form of music in Polish churches, publishing its documents. They derive from teachings of the Church, but concern more local issues. They contain instructions on how the musical reality should be formed and clearly show the areas where changes are needed. Teachings of the Episcopate put stress on dignity and sancity of music that should sound during the liturgy. Among the multitude of music genres we should especially respect Gregorian chant as it best suits the liturgy's character, but other music styles are also welcome and ingra-ined in it. As to musical instruments, the pipe organ is the best suited one, it sho-uld however be noted that for liturgy, the manner of performing music is no less important than the choice of instruments. Music should suit the specific subject of the liturgy, the liturgical season, the celebration of the particular day, as well as the moment it is performed. This regards not only the repertoire, but also the manner it is performed. Music has a priority among all the arts, as it carries word. It is so deeply ingrained in liturgy that each of its participants performs music. From the person presiding over the liturgy, to every serving person, to the gathe-red faithful, everybody has own tasks and office, and much of it is musical office. The bishops enumerate it. Not only the celebrant and the serving persons sing, the faithful also express their participation by singing and acclamations, that is by musical elements. The teachings of the Episcopate cover in detail all elements of liturgy than can be sung. The bishops encourage to sing every part of the liturgy for which there are melodies. They provide criterions for choosing chants. They care for musical education of the performers and participants in liturgy. They also provide directions for further reflection and work on practical functioning of music in liturgy in Poland.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 106-128
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie Boże w liturgii Roku nadzwyczajnego jubileuszu miłosierdzia
Gods Mercy in the liturgy of the year of an extraordinary jubilee of mercy
Autorzy:
Krzysztek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592032.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Holy Door
celebration of mercy
liturgical year
sacraments
prayer
religiousness
brama miłosierdzia
celebracja miłosierdzia
rok liturgiczny
sakramenty
modlitwa
pobożność ludowa
Opis:
Wyjątkowym symbolem Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia w Rzymie i w poszczególnych diecezjach stała się otwarta przez cały rok Brama Miłosierdzia. Ten symbol potwierdza, że Rok Święty jest szczególnym momentem łaski i odnowy duchowej, a także czasem kontemplacji tajemnicy miłosierdzia. Uprzywilejowanym miejscem kontemplacji tej tajemnicy jest celebracja liturgiczna, ponieważ w niej uobecnia się miłosierdzie Ojca objawione przez Chrystusa. Papieska Rada do spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji wskazała trzy drogi, które pomogą celebrować Rok Święty, aby miłosierdzie było bardziej skutecznie przeżywane i świadczone. Są nimi: rok liturgiczny, celebracja sakramentów i modlitwa obecna w życiu chrześcijańskim. Artykuł szczegółowo omawia te drogi. Lektura tego tekstu pozwala lepiej zrozumieć, że liturgia zawsze czyni żywym i obecnym miłosierdzie Ojca. Liturgia nie jest teorią, oderwaniem od rzeczywistości, ale otwiera człowieka ku pełni życia. Radość z doświadczenia przebaczenia, nawrócenie, miłość Boga i dar miłosierdzia wyrażają się w świadectwie życia. Stąd istotny wniosek: miłosierdzie celebrowane w liturgii jest przeżywane i świadczone. Nadzwyczajny Rok Jubileuszowy miał uświadomić wszystkim ochrzczonym, że są wezwani do tego, aby być wiernymi świadkami miłosierdzia, wyznając je i żyjąc nim w codzienności.
The Holy Door open all year, became a special symbol of the Year of the Extraordinary Jubilee of Mercy in Rome and in particular dioceses. This symbol confirms that the Holy Year is a special moment of grace and spiritual renewal, and also a time of contemplation of the mystery of mercy. The privileged place of contemplation of this mystery is the liturgical celebration, because in it the mercy of the Father revealed by Christ is made present. The Pontifical Council for the Promotion of the New Evangelization has indicated three paths that will help celebrate the Holy Year, that mercy may be more effectively lived in and provided with. These three paths are: the liturgical year, the celebration of the sacraments and the prayer present in Christian life. The article discusses these roads in detail. The reading of this text allows us to understand better that the liturgy always makes the Father’s mercy live and present. The liturgy is not a theory, a detachment from reality, but it opens a man to the fullness of life. The joy of experiencing forgiveness, conversion, God’s love and the gift of mercy are expressed in the testimony of life. Thus the important conclusion: the mercy celebrated in the liturgy is experienced and testified. The Extraordinary Jubilee Year was to make all baptized aware that they were called to be faithful witnesses to mercy, confessing it and living it in everyday life.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 197-210
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja osób świeckich do pełniejszego udziału w liturgii Kościoła
Formation of lay people for fuller participation in the liturgy of the Church
Autorzy:
Krakowczyk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40025382.pdf
Data publikacji:
2024-04-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
odnowa liturgii
uczestnictwo Ludu Bożego
formacja świeckich
liturgical renewal
participation of the People of God
formation of the laity
Opis:
W 2023 roku mija 60 lat od ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium. Jednym z głównych postulatów tego dokumentu była odnowa liturgii w taki sposób, aby wierni świeccy mogli w niej bardziej świadomie i pełniej uczestniczyć. W tekście szukamy odpowiedzi na pytania: Co znaczy pełniejszy udział świeckich w liturgii Kościoła? W jaki sposób i jakimi narzędziami powinna dokonywać się formacja osób świeckich do pełniejszego udziału w liturgii Kościoła?
The year 2023 marks sixty years since the promulgation of the Council's Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum concilium. One of its main demands of this document was the renewal of the liturgy in such a way that the lay faithful could more consciously and fully participate in it. The text seeks answers to the questions: what does it mean for the laity to participate more fully in the Church's liturgy, and how and with what tools should the formation of the laity to participate more fully in the Church's liturgy take place?
Źródło:
Sympozjum; 2023, 2(45); 97-114
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma liturgiczna Piusa XII i Jana XXIII
Liturgical Reform of Pius XII and John XXIII
Autorzy:
Karas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920231.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Pius XII
Jan XXIII
reforma liturgiczna
rubryki
Mszał rzymski
Brewiarz
John XXIII
reform of the catholic liturgy
Roman missal
Roman breviary
Opis:
Artykuł omawia zasady i przebieg reformy liturgii Mszału i Brewiarza w Kościele rzymskim w XX wieku, a zwłaszcza za pontyfikatów Piusa XII i Jana XXIII. Reformy te omówiono na tle epoki klasycznej (XIX w. i wcześniej) oraz w porównaniu do reform II Soboru Watykańskiego i Pawła VI. Obrzędy w tej epoce zostały uproszczone, odnowione w duchu wspólnotowym i dostosowane do mentalności współczesnego człowieka i do nowego sposobu życia, do warunków społeczeństwa przemysłowego. „Acta Apostolicae Sedis”.
The paper discusses the principles and the course of the reform of the liturgy of the Missal and Breviary in the Roman Church in the 20th century, in particular for the pontificates of Pius XII and John XXIII. These reforms were discussed against the background of the classic era (of the 19th century and earlier) and in comparison with the reforms of the Second Vatican Council and of Paul VI. The rituals of that era were simplified, renewed in a community spirit and adapted to the mentality of contemporary man and to the new way of life, to the conditions of industrial society. "Acta Apostolicae Sedis".
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2020, 58, 1; 166-205
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Imprecatory Psalms in the Liturgy of the Hours after the Second Vatican Council: Reform, Reception and the Current State of the Debate
Autorzy:
Węgrzyniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158367.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalms
imprecations
Second Vatican Council
Old Testament
Opis:
Since 1970, the Catholic Church has not used the so-called imprecatory Psalms and verses in the Liturgy of the Hours (in total, 122 verses have been removed). This article aims to analyze the presence of controversial fragments of the Psalms in the liturgy. It consists of four parts. First, it presents the history of the process that began during the Second Vatican Council and led to the decision to remove such fragments from the liturgy. What follows, is an overview of the reception and opinions on the imprecatory Psalms over the past fifty years. The next part of this study collects arguments in favor of removing the questionable texts from the liturgy as well as an argument in favor of keeping them in it. The article concludes with an appendix of all the texts from the Book of Psalms that have been removed from the Liturgy of the Hours. The author is personally in favor of leaving the unwanted verses in the liturgy.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 1075-1096
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hinge of Salvation: Body, Liturgy, and Bioethics
Autorzy:
Sikorski, John Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668610.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Person
body
communion of persons
John Paul II
liturgy
sacraments
Christian anthropology
dualism
utilitarianism
Incarnation
sacramentality
theology of the body
ritual
Opis:
Dominant trends within the philosophical debate over personhood and identity tend to discount the significance and meaning of the human body and often slip into dualistic conceptions. I will argue that a Catholic theology of the body challenges many of the prevalent understandings in bioethics today. Such a notion takes Christ’s Incarnation as its foundation and seeks to develop an account of the human body in the context of the call to communion imprinted on humanity as made in the image of the Trinitarian communion of love. Such a conception counteracts forms of utilitarian or technological reductionism of the person. While Catholic bioethicists will need to consider how such an account will have practical applicability to cases, the call to communion ought to be fostered through the liturgical life of the Church, which enables Catholic bioethicists to develop a liturgical worldview that guards against devaluations of the dignity of the human person.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nałożenie rąk w liturgii święceń w pierwszym tysiącleciu (Część i: Starożytność chrześcijańska)
Imposition of Hands in the Liturgy of Holy Orders in the First Millennium (Part One: Christian Antiquity)
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035181.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nałożenie rąk
święcenia
Duch Święty
biskup
prezbiter
diakon
imposition (laying on) of hands
ordination
Holy Spirit
bishop
presbyter
deacon
Opis:
Nałożenie rąk należy, obok modlitwy święceń, do istoty obrzędów święceń biskupa, prezbiterów i diakonów. Gest ten występuje w ścisłej korelacji z następującą po nim modlitwą święceń. Modlitwa błogosławieństwa i prośby określa jego znaczenie. Posoborowa reforma liturgiczna obrzędów święceń na nowo wyakcentowała obrzęd nałożenia rąk, przywracając mu w ten sposób pierwotne znaczenie. Celem artykułu jest ukazanie genezy i sensu teologicznego gestu nałożenia rąk, jak również jego miejsca w strukturze celebracji święceń w pierwszym tysiącleciu. Gest nałożenia rąk ma korzenie biblijne. W Nowym Testamencie nałożenie rąk na kandydata oznaczało przekazanie mu charyzmatu właściwego dla danego urzędu. W schemacie obrzędowym zawartym w Tradycji apostolskiej gestu nałożenia rąk używa się do powierzenia urzędu biskupa, prezbitera i diakona. Odgrywa on centralną rolę w dynamice celebracji święceń.
Imposition of hands belongs to the essence of the ordination rites of bishops, presbyters and deacons, beside the ordination prayer itself. This gesture occurs in close correlation with the ordination prayer which follows it. The prayer of blessing and petition determines its meaning. The post-conciliar liturgical reform of the rites of ordination emphasized the rite of imposition of hands, thus restoring its original meaning. The aim of this article is to show the origin and theological meaning of the gesture of imposition of hands, as well as its place in the structure of ordination celebrations in the first millennium. The gesture of imposition of hands has biblical roots. In the New Testament, placing hands on a candidate meant imparting to him the charism appropriate to the office. In the ritual schema contained in the apostolic Tradition, the gesture of laying on of hands is used to entrust the office of bishop, presbyter and deacon.  It plays a central role in the dynamics of the celebration of Holy Orders.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 5-22
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-conciliar Changes in Liturgy
Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii
Autorzy:
Mieszczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
The Second Vatican Council
Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
the reform of the liturgy
Christian archaeology
liturgical music
Cecilian Movement
Guéranger Proper
Liturgical Renewal Movement
liturgical ministry
Missals
Sobór Watykański II
Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
reforma liturgii
archeologia chrześcijańska
muzyka liturgiczna
ruch cecyliański
Proper Guéranger
ruch odnowy liturgicznej
duszpasterstwo liturgiczne
mszaliki
Opis:
Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misteryjna natura liturgii
The Mystery Nature of Liturgy
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062629.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium
misteria
misteryjny
misterium Chrystusa
sakrament
liturgia
Kościół
Objawienie
mystery
mysteries
mystery of Christ
sacrament
liturgy
Church
Revelation
Opis:
The mystery nature of liturgy issues from the mystery nature of God’s Revelation that has its height in Jesus Christ. It is in liturgy that Christ’s salutary mystery is actualized. Owing to this, man can participate in Christ’s mystery, and the very mystery achieves its aim. The mystery nature of liturgical celebration is fulfilled in its being a reorientation of Christian life to the mystery of Christ and to participating in it. The mystery character of celebration is also warranted owing to its five dynamisms: remembrance, participation, presence and action of the Holy Spirit, and in consequence the presence and action of Christ-the Church, and reference to the heavenly liturgy. Owing to these dynamisms liturgy is not just educating people and cheering up their hearts, but it is supposed to become the meaning of their lives, an impersonated adoration. The truth about the mystery nature of liturgy is confirmed in the Church’s Tradition and teaching, as well as in the post-Caselian liturgical theology that achieves its most mature form in the Roman school. The mystery character of liturgy should be constantly discovered and emphasized both in ars celebrandi and in ars participandi of liturgy. It consists in the concentration of the Person of Jesus Christ and on the attitude of adoration. If liturgy in its mystery character is a continuation of the mystery of Jesus Christ by its actualization, the care for the mystery character of liturgy is the care for the growth of God’s Kingdom until its fulfillment in the Heavenly Kingdom. Also its language results from the mystery nature of liturgy. The proper and the only permissible language of liturgical celebration is the symbol and the sign, whose special kind is the uttered word.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 159-183
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae – świadek liturgii galijskiej. Tłumaczenie z komentarzem.
Expositio Antiquae Liturgiae Gallicanae as a Witness of the Gallican Liturgy. A Translation with Commentary
Autorzy:
Frontczak, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
expositio missae
expositio baptismi
VIII wiek
alegoria
liturgia galijska
Galia
alegory
8th century
gallican liturgy
Gaul
Opis:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae to anonimowe pismo pochodzące prawdopodobnie z VIII wieku, z terenów Galii. Składa się z dwóch odrębnych części zwanych „listami” i każda z nich jest cennym źródłem dla badania liturgii galijskiej przed wprowadzeniem do królestwa Karolingów porządku rzymskiego. Ponadto pismo może wskazywać na kierunki z których może pochodzić liturgia galijskiej, ponieważ anonimowy autor z jednej stron dobrze zna charakterystyczne cechy liturgii hiszpańskiej tego czasu, ale z drugiej – wykorzystywane przez niego alegoryczne interpretacje bazują na interpretacjach autorów ze Wschodu (Germana z Konstantynopola czy Teodora z Mopsuestii). Autorka przede wszystkim chce udostępnić to cenne źródło poznania liturgii polskiemu czytelnikowi w języku polskim, ale też wyjaśnić pewne sporne do dziś kwestie, które mogą pojawić się w czasie lektury tekstu.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 227-244
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia z 1965 r. Jako odpowiedź na zalecenia Soborowej Konstytucji o liturgii świętej – aspekt liturgii mszalnej
Liturgy of 1965 as a Response to The Recommendations of the Council’s Constitution on the Sacred Liturgy – Aspect of the Mass Liturgy
Autorzy:
Makowski, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409062.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Liturgy
liturgical reform
rite of 1965
Constitution on the Liturgy
Second Vatican Council
liturgia
reforma liturgiczna
ryt z 1965 r.
Konstytucja o liturgii
Sobór Watykański II
Opis:
This article deals with the issue of the liturgy of the Mass in 1965. This form of celebration is a direct result of the Constitution on the Liturgy of the Second Vatican Council. Unfortunately, due to the pace of post-Council changes, the problem raised has not received much research. However, the liturgy of 1965 is important insofar as it represents the springtime of the Church’s liturgical renewal. This article presents the liturgical renewal of the Mass, showing the relationship between the changes and the decisions of the Constitution on the Holy Liturgy, which allows us to discern the hermeneutics of continuity between the Missal of John XXIII and the Missal of 1965.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 30-39
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O domniemanym związku anonimowej „Dumy” z XVI wieku z liturgią pasyjną
On the Supposed Link between an Anonymous Sixteenth-Century 'Duma' and the Liturgy of the Passion
Autorzy:
Zwolińska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470636.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Biblioteka Krasińskich
muzyka polska
XVI-wieczna muzyka
Duma
Sixtus Dietrich
liturgia Wielkiego Tygodnia
Krasiński Library
Polish music
16th-century music
liturgy of Holy Week
Opis:
Przedmiotem artykułu jest anonimowy utwór opatrzony nazwą Duma, pochodzący z XVI-wiecznej rękopiśmiennej księgi chórowej o niepewnej sygnaturze (4173 lub 4713) ze zbiorów Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Źródło to, zawierające łacińską polifonię religijną, zaginęło podczas II wojny, ale utwór ocalał  dzięki edycji w 1930 r. (seria Wydawnictwo Dawnej Muzyki Polskiej – Éditions de Musique Polonaise Ancienne, z. 8), wyróżniał się bowiem jako pozycja wpisana bez tekstu słownego i został uznany za wczesny przykład staropolskiej zespołowej muzyki instrumentalnej. Po wojnie opublikowano tę kompozycję także w wersji wokalnej, uznając ją za przykład świeckiej chanson bitewnej i dodając uznaniowo dobrany tekst z epoki. W niniejszym artykule postawiono jednak pytanie o ewentualny związek tego zagadkowego utworu z liturgią, kierując się faktem, że został zamieszczony w kolekcji o wyłącznie religijnych treściach. Wychodząc od pewnych cech stylu Dumy wykorzystano jako materiał porównawczy 4-głosową kompozycję Rumpelmette Sixtusa Dietricha (również beztekstową), skorelowaną z hymnem przeznaczonym do wykonania podczas matutinum tenebrarum. Podobieństwo utworów uwidacznia się w zakresie techniki kompozytorskiej, np. w stosowaniu figur redictae i elementów ilustracyjnych (imitatio tubarum czy timpanarum), natomiast różnice dotyczą faktury, np. w Dumie wyróżnia się wyeksponowanie partii górnego głosu. Pomimo tych różnic nie można wykluczyć, że oba utwory są świadectwem podobnej praktyki muzycznej, przekazanej w źródłach o różnej proweniencji. Stąd wynika podana w artykule propozycja uzupełnienia dawnych opinii o Dumie hipotezą o jej związku z liturgią Wielkiego Tygodnia czy innym nabożeństwem pasyjnym (np. Horae de Sancta Cruce).
This article discusses an anonymous work titled ‘Duma’ originally included in a sixteenth-century handwritten choirbook from the Krasiński Library in Warsaw (shelf mark 4173 or 4713). That source, which comprised sacred polyphony in Latin, was lost during the Second World War. The ‘Duma’, however, survived, thanks to an edition published in 1930 (in the series Early Polish Music Edition – Éditions de Musique Polonaise Ancienne, fasc. 8). Entered in the manuscript source without a text, it was singled out for publication as an early example of instrumental ensemble music in Poland. After the war, it was also published in a vocal version as a secular battle chanson and supplemented with a period text selected at the editors’ discretion. In this article, we examine what connection this enigmatic work might have to the liturgy, given that it was included in a volume of exclusively sacred material. Taking some stylistic features of the Duma as a point of departure, the author compared it to the (also textless) four-part Rumpelmette’ by Sixtus Dietrich, correlated with a hymn to be sung during the ‘matutinum tenebrarum’. The similarity between these works is evident in the area of composition technique, e.g. the use of ‘redictae’ figures and illustrative elements (‘imitatio tubarum’ and ‘timpanarum’). The differences concern the texture (for instance, the top part is prominent in the Duma). Despite these differences, it is possible that both pieces reflect a similar musical practice evidenced in sources of varying provenance. Hence the author supplements earlier opinions regarding the ‘Duma’ with a hypothesis concerning its links to the liturgy of Holy Week or some other Passiontide service (such as the ‘Horae de Sancta Cruce’).
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 3; 3-25
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich
The Bishop as Shepherd in the Liturgy of the Word in the Rite of Ordination of Bishops
Autorzy:
Papuziński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585153.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
biskup
pasterz
liturgia słowa
święcenia biskupie
bishop
pastor
liturgy of the word
ordination of bishops
Opis:
Pismo Święte, zawierające objawioną przez Boga prawdę, ma fundamentalne znaczenie w refleksji teologicznej nad rolą biskupa w Kościele. Wybrane fragmenty skrypturystyczne odczytywane w liturgii nie tylko stanowią przywołanie Bożego Słowa, ale mają również za zadanie wyjaśniać znaczenie celebracji i związanej z nią rzeczywistości. Stąd wydaje się słusznym oparcie analizy podjętej w niniejszym opracowaniu właśnie na czytaniach zaczerpniętych z obrzędu święceń biskupich. Ze względu na ich dużą ilość analizie poddano tylko niektóre z nich (dwa czytania ze ST i osiem z NT), tj. te, które najlepiej odpowiadały postawionemu w artykule tematowi. Przeprowadzona analiza, opierając się na Słowie Bożym, ukazuje rolę biskupa jako pasterza oraz wskazuje na znaczenie pełnionej przez niego posługi. Jako pasterz biskup jest przede wszystkim głosicielem Dobrej Nowiny oraz przewodnikiem i strażnikiem powierzonych mu wiernych. Ma być sługą gotowym oddać życie w obronie Ludu Bożego, zaś cała jego posługa musi wzorować się na przykładzie Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza (por. J 10,11).
The Bible has a fundamental place in the theological reflection on the bishop’s role in the Church. Selected biblical readings read during liturgy, are not only the word of God, but also clarify meaning of the celebration and of the reality manifested during different liturgical actions of the Church. For this reason, while reflecting on the pastoral mission of the bishop, it is worthwhile to analyze the readings of the liturgy of the word selected for the rite of ordination of bishops. In this study, due to the large number of proposed readings, only some examples have been analyzed (two taken from the OT, and eight from the NT). The analysis, in the light of word of God, shows both the bishop’s role as pastor and the meaning of his ministry. As pastor the bishop is primarily a proclaimer of the Good News and protector of the faithful entrusted to him. His entire pastoral service must follow the example of the true Good Shepherd - Jesus Christ (cf. J 10,11).
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 87-103
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Janusz Mieczkowski, Jednoczący charakter liturgii stacyjnej w Rzymie
Ks. Janusz Mieczkowski, Jednoczący charakter liturgii stacyjnej w Rzymie [The Unifying Nature of the Stational Liturgy in Rome]
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038132.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 195-199
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan liturgii chrześcijańskiej pod koniec starożytności w Europie – aspekt historyczny i liturgiczny
Status of the Christian liturgy at the end of antiquity in Europe – historical and liturgical aspect
Autorzy:
Caban, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949538.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Liturgia chrześcijańska
antyk
celebrowanie mszy świętej
Historia ecclesiastica
Liturgia sacra Antiqua
Christian Liturgy
antiquity
celebration of Mass
Historia Ecclesiastica
Opis:
The article presents the a brief overview of the liturgy at the end of antiquity (5th–7th centuries). The author introduces the reader to the political situation of the empire in the late fifth and sixth centuries. Then presents a celebration of the Mass at the end of the 6th century, and in the 7th century. The rest of this article lists the sources from this period: Sacramentarium Veronense, Gelasianum Vetus, books for lectors and books of chants. The article concludes with the celebration of the liturgy according to the Ordo Romanus Primus.
Artykuł przedstawia zwięzłe omówienie liturgii pod koniec starożytności (V–VII wiek). Autor wprowadza czytelnika w sytuację polityczną cesarstwa na przełomie V i VI wieku. Następnie prezentuje odprawianie mszy pod koniec VI wieku i w wieku VII. W dalszej części artykułu wymienione są źródła z tego okresu: Sacramentarium Veronense, Gelasianum Vetus, lekcjonarze i psałterze. Artykuł kończy opis celebracji liturgii według Ordo Romanus primus.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inicjacja chrześcijańska w liturgii pogrzebu
Christian initiation in the liturgy of funeral
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502019.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
inicjacja chrześcijańska
pogrzeb
paschał
woda
baptysterium
grób
kapłaństwo powszechne
Eucharystia
szaty liturgiczne
Opis:
The article “Christian initiation in the liturgy of funeral” shows the connection of promises, which man receives in the first sacraments, with their fulfilment in the moment of biological death. Hope takes the first place here. The element which connects both poles of human life is also water used in the liturgy of baptism and funeral. Paschal candle – the symbol of resurrected Christ also accompanies these celebrations. The source and the peak of the sacrificial feast shows fulfilling the pastoral function of Christ during the earthly liturgy and its full realization at the moment of death, because it means sacrificing life. Taking from patristic thought, we can also detect some similarity between baptistery and a grave. As a consequence, the colour of liturgical vestment during the funeral should be white, because it refers to the white robe from the sacrament of baptism. In the conclusion we are given the juxtaposition of biblical texts, which are identical, and which appear during the funeral, baptism and confirmation.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 2; 189-199
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierowanie świętą liturgią według Magnum principium. Komentarz do kan. 838 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Ordering and Guidance of the Sacred Liturgy under the Principles of Magnum principium. Commentary to can. 838 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Kołodziej, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233970.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uświęcające zadanie Kościoła
liturgia
sakramenty
adaptacje i akomodacje
the Sanctifying Office of the Church
liturgy
sacraments
adaptations and accommodations
Opis:
Liturgia stanowi przestrzeń szczególnego spotkania teologii i prawa. Nawet, jeśli niektórym wydaje się, że powinna być ona ograniczona tylko do wymiaru czysto mistycznego, bo widzi się w niej specjalny rodzaj modlitwy, to w rzeczywistości jej kształt jest dokładnie określony przez normy prawa kościelnego. Krytyczna ocena Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. musiała uwzględnić obiektywne stwierdzenie, że nie każdy przepis w nim określony i zawarty oddał w sposób precyzyjny sensus Ecclesiae twórców i uczestników Soboru Watykańskiego II. Tak było chociażby w przypadku kan. 838 KPK/83. Zawarte w nim normy odnoszące się do adaptacji i akomodacji oraz określające zasady współpracy pomiędzy Stolicą Apostolską a lokalnymi konferencjami biskupów wymagały uzgodnienia z przepisami przyjętymi już w ramach obrad Soboru Watykańskiego II. Dlatego na mocy listu apostolskiego motu proprio Magnum principium papież dokonał stosownych zmian, które uczyniły współpracę Stolicy Apostolskiej i konferencji biskupów jeszcze sprawniejszą i bardziej owocną w służbie wiernym. Ponadto dzięki tej nowelizacji modlitwa liturgiczna ma być bardziej przystosowana do zrozumienia ludzi.
Liturgy is a particular space of contact between theology and law. Despite of the fact that certain people are of the opinion that it should be limited only to a purely mystical dimension, as it is perceived as a special kind of prayer, its form is in fact precisely defined by the standards of church law. Critical assessment of the 1983 Code of Canon Law must also take into account the objective statement that not every precept defined and contained therein accurately reflects the sensus Ecclesiae of the founders and participants of the Second Vatican Council. This is the case with can. 838 of the Code of Canon Law. The standards relating to adaptation and accommodation contained therein and defining the principles of cooperation between the Holy See and local conferences of bishops, required agreement with the provisions already adopted as part of the deliberations of the Second Vatican Council. Therefore, by virtue of the apostolic letter of the motu proprio Magnum principium, the Pope made appropriate changes that made the cooperation of the Holy See and the Conference of Bishops even more efficient and more fruitful in the service of the faithful. Moreover, thanks to this amendment, the liturgical prayer is to be more adapted to the understanding of people.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 97-119
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia episkopatu w odnowionej liturgii
Ecclesiology of the episcopate in renewed liturgy
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056662.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
eklezjologia episkopatu
święcenia biskupie
pierścień biskupi
oblubieniec Kościoła
Kościół partykularny
kościół katedralny
katedra biskupia
kościół konkatedralny
ecclesiology of the episcopate
episcopal orders
the episcopal ring
the spouse of Church
particular Church
cathedral church
bishop’s cathedral
concathedral church
Opis:
Artykuł ukazuje pewne elementy eklezjologii episkopatu, jakie wyłaniają się z ksiąg liturgicznych odnowionych po Soborze Watykańskim II. Biskup jest oblubieńcem Kościoła, ponieważ od momentu święceń biskupich uobecnia on sakramentalnie w stopniu najwyższym Chrystusa Pasterza i Oblubieńca Kościoła. Chociaż biskup wykonuje swoją posługę uświęca-nia i kultu w całej diecezji, to jednak kościół katedralny, będący jakby kościołem matką i centrum Kościoła partykularnego, jest miejscem właściwym, w którym on rozwija funkcję „szafarza łaski najwyższego kapłaństwa” wobec swojej owczarni, zwłaszcza gdy przewodniczy liturgii w dniach uroczystych, gdy poświęca olej krzyża oraz udziela święceń. Postać biskupa celebrującego liturgię w kościele katedralnym jest wyjaśniana przez symbolikę elementów przestrzeni liturgicznej. Do tych symbolicznych „ikon” należą m.in.: katedra biskupia, ołtarz, prezbiterium, ambona, chrzcielnica, także zakrystia.
The article shows some elements of ecclesiology of the episcopate, which appear in liturgic books renewed after the second Vatican Council. The bishop is the spouse of Church, because since the moment of bishop ordination he represents Christ the Shepherd and the Spouse of Church on the highest level. Although the bishop does his duties connected with sanctification and worship in the whole diocese, it is the cathedra church which ist somehow mother church and the centre of particular church and it is the proper place where it develops its function of the minister of the grace of the high priesthood for its sheepfold, especialy when he leads the liturgy on special celebratory days, blesses the oil of chrism and admini-strates the sacred ordinations. The figure od the bishop who aministrates liturgy in cathedral church expresses its whole imagery through its presence in icons of liturgic space to which belong bishop’s cathe-dra, presbyterium, ambo or amboes, baptismal bowl and sacristy.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 64-79
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paruzja w adwentowej Liturgii Godzin
Parousia in the Advent Liturgy of the Hours
Die Parusie im Adventstundengebet
La Parousie dans l’Avent Liturgie des Heures
Autorzy:
Filipowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511885.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Paruzja w świetle tekstów Jutrzni i Nieszporów adwentowej Liturgii Godzin jest rzeczywistością niezwykle bogatą. Dominuje jednak w niej rys wyraźnie odkupieńczy. Powtórne przyjście Chrystusa będzie manifestacją Bożej chwały i ukazaniem się Kościoła, ludzkości w jej blasku, co doprowadzi do transformowania się w inną egzystencję: społeczność niebiańską. Należałoby to rozumieć jako stwarzanie ku niebu, triumf bytu, miłości i piękna działania (por. J 5, 21 – 30). Zbawcza działalność osiągnie w Paruzji zapowiedzianą pełnię. Jezus Chrystus przyniesie w dniu Paruzji pełną komunię z Bogiem. Pozwala to upatrywać w Nim ostateczny sens całej historii i jednocześnie jest ukazaniem Go jako eschatologicznego klucza do tajemnicy bytu.
Problem of Parousia in the texts of Lauds and Vespers of Advent Liturgy of the Hours is very rich. Main thoughts are focused around the time and signs of Parousia. Another important subject is the person of the Lord during Parousia, who will reveal as the messianic King and Judge. First of all Parousia has redemptive character. Jesus Christ will bring on the Second Coming full communion with God. This should be understood as a triumph of being, love and beauty. Jesus Christ at the Second Coming will reveal eschatological key of the mystery of existence.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2014, 52, 1; 139-164
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce liturgii w obszarach nowej ewangelizacji na podstawie adhortacji Evangelii gaudium
The place of liturgy in the areas of new evangelization on the basis of the exhortation Evangelii gaudium
Autorzy:
Araszczuk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056740.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
nowa ewangelizacja
adhortacja apostolska Evangelii gaudium
liturgia
new evangelization
apostolic exhortation Evangelii gaudium
liturgy
Opis:
Nowa ewangelizacja dotyczy całego Kościoła. Urzeczywistnia się ona zasadniczo w trzech obszarach. Pierwszym jest obszar duszpasterstwa zwyczajnego. Do niego należą wier-ni, którzy zachowują żywą i szczerą wiarę katolicką, dając jej wyraz na różny sposób, chociaż brak jest im systematyczności w uczestnictwie w celebracjach liturgicznych. Duszpasterstwo ma na celu pobudzenie tych wierzących do duchowego rozwoju w oparciu o słowo Boże i życie sakramentalne. Drugi obszar obejmuje osoby ochrzczone, które jednakże nie żyją zgodnie z wymo-gami chrztu św., nie przynależą całym sercem do Kościoła, nie doświadczają już pociechy płynącej z wiary. Trzeci obszar to ewangelizacja związana z głoszeniem orędzia zbawienia tym, którzy nie znają Jezusa Chrystusa lub dotychczas Go odrzucali. Wielu z nich, ogarnię-tych tęsknotą za obliczem Boga, szuka Go w skrytości, również w krajach o starej tradycji chrześcijańskiej. We wszystkich tych obszarach ważne miejsce stanowi liturgia. Ewangeliza-cja w Kościele potrzebuje liturgii, która jest sposobem i miejscem doświadczenia w wierze zbawczej obecności Chrystusa.
New evangelization concerns the whole life of the Church. It is carried out in three principal areas. The first of them is the area of ordinary pastoral ministry. It involves the faithful who preserve a deep and sincere faith, expressing it in different ways, but seldom taking part in worship. The main objective of this kind of pastoral ministry is the spiritual growth of the believers, which enables them to increasingly better respond to God’s love with their whole lives. The second area includes people who have been baptized but nevertheless do not live in accordance with the requirements of baptism, are not whole-hearted members of the Church, and no longer experience the consolation offered by faith. The third area revolves around the evangelization of these who do not know Jesus Christ or have always rejected him. Many of such people, yearning to see God’s face, secretly seek Him, even in countries with ancient Christian traditions. In all of the abovementioned areas liturgy is of significant importance. Evangelization in the Church needs liturgy, which is not only a human activity, but also a meeting with God leading to contemplation and deepening of our friendship with Him. Without liturgy, the profession of faith would be ineffective.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 281-297
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek Obowiązek odmawiania liturgii godzin przez diakonów stałych (kan. 276 § 2 nr 3)
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037986.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
permanent deacon
canon law
particular law
liturgy of the hours
episcopal
conference
Opis:
Obowiązek odmawiania liturgii godzin przez diakonów stałych (kan. 276 § 2 nr 3) Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia odmawiania liturgii godzin przez diakonów stałych. Kodeks zobowiązuje diakonów stałych do odmawiania części liturgii godzin, określonej przez konferencję episkopatu. W pierwszej części artykułu przedstawiono kwestię kształtowania się obowiązku sprawowania liturgii godzin w Kościele. W drugiej części ukazano liturgię godzin diakonów stałych według obowiązującego prawa kanonicznego, natomiast część trzecia została poświęcona normom komplementarnym konferencji episkopatów odnośnie do liturgii godzin diakonów stałych. Całość artykułu zamyka podsumowanie i bibliografia.
Obligation to recite the liturgy of hours by permanent deacons (kan. 276 § 2 nr 3) The aim of the article is to show the issue of the permanent deacons saying the liturgy of hours. The Code obliges permanent deacons to say part of the liturgy of the hours, as determined by the episcopal conference. The first part of the article presents the issue of shaping the obligation to celebrate the liturgy of the hours in the Church. The second part presents the liturgy of the hours of permanent deacons according to current canon law, while the third part was devoted to the complementary norms of episcopal conferences regarding the liturgy of the hours of permanent deacons. The whole article concludes with a summary and bibliography.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 165-186
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje lektora w liturgii i jego formacja
The Functions of the Lector in Liturgy, and His Formation
Autorzy:
Głowa, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062774.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
formacja
funkcja
lektor
posługa
uświęcenie
zgromadzenie liturgiczne
formation
function
lector
service
sanctification
liturgical congregation
Opis:
The article consists of four parts. First—as an introduction—it presents the issue of appointment of lectors and their presence in the liturgical congregation (1). Next it discusses the functions they perform (2), the necessity of their comprehensive formation (3) and—which especially deserves emphasizing—their service as a way to their own sanctification (4).
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 173-190
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Paul II and the Polish Messianism. Introduction to the Liturgy of History
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828615.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
Messianism
offices of Christ
theology of history
theology of nation
theology of suffering
Opis:
Karol Wojtyła, before he was ordained for a priest, was, as everybody knows, an amateur poet, a promising playwright, and an outstanding actor. It is not widely acknowledged, though, that he was also deeply influenced by Romantic Messianism, an original complex of philosophical, religious and social ideas, created by a number of nineteenth-century Polish poets and thinkers. Quite surprisingly, Polish commentators of John Paul II usually disregard this particular context, because, as they believed, it might somehow undermine the universal meaning of the pope’s teaching. Contrary to this view, I propose a program of systematic study of messianic influences on John Paul II. I believe that Polish Romantic Messianism is the key to understanding the thought of the Polish pope. I argue that John Paul II in his theology of history, theology of suffering, and theology of the nation actually developed three crucial ideas of Polish Messianism: millenarism, passionism and missionism. It seems, then, that the work of John Paul II, as the final form of Polish Messianism, is also the key to understanding the heritage of Polish Romantic thought.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2019, 7; 9-27
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sakramentu małżeństwa w realiach litewskich w diecezji Wiłkawiszskiej
Liturgy of the Sacrament of Marriage in Lithuania in Wiłkawiszska Diocese
Autorzy:
Dovda, Miroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029044.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
małżeństwo
prawo kanoniczne
liturgia sakramentu
family
marriage
canon law
liturgy of the sacrament
Opis:
Przymierze między mężczyzną a kobietą nie jest jedynie przedmiotem układu prawnego lub jakiegoś kontraktu. W Kościele katolickim zostało bowiem podniesione do godności sakramentu. Nauka Kościoła jest więc jednoznaczna: małżeństwo pochodzi z ustanowienia Bożego. Dlatego też określane jest ono mianem przymierza, w miejsce dawnego określenia umowa. Ze względu na to, że jest sakramentem, którego udzielaniu towarzyszy odpowiednia forma zewnętrzna – wymaga obrzędu liturgicznego. Dlatego też ustawodawca kościelny sformułował zasadę dotyczącą formy zawierania małżeństwa. Opierając się na badaniach socjologiczno-pastoralnych autora, ukazana została strona praktyczna zawarcia małżeństwa w diecezji Wiłkawiszskiej na Litwie po odzyskaniu niepodległości od 1991 r. do 2012 r., a także zmiany zachodzące w latach późniejszych.
The matrimonial covenant by which a man and a woman establish between themselves a partnership of the whole of life is not a legal arrangement. In the Catholic Church it has been raised to the dignity of a sacrament between the baptized. The teaching of the Church is unambiguous that marriage is a divine institution. It is therefore referred to as ‛covenant’ instead of the former ‛contract’. This is a sacrament, which to assist at marriage must be an appropriate external form – requires a liturgical rite. Therefore, the ecclesiastical legislator formulated a rule regarding the form of the celebration of marriage. Based on the author’s sociological and pastoral research, the study explores the practical side of celebration of marriage in Wiłkawiszska Diocese.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 119-129
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyscyplina sprawowania liturgii z 1962 roku według motu proprio „Traditionis custodes” papieża Franciszka oraz „Responsa ad dubia” Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (cz. 1)
The discipline of celebrating the liturgy of 1962 according to the motu proprio Pope Francis’s Traditionis custodes and Responsa ad dubia of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments (part 1)
Autorzy:
Pietras, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762045.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Traditionis custodes
Responsa ad dubia
liturgia z 1962
liturgia tradycyjna
liturgy of 1962
traditional liturgy
Opis:
Decyzją papieża Franciszka dokonano zmian w dyscyplinie celebracji liturgii według ksiąg z 1962 roku zwanej dotąd nadzwyczajną formą rytu rzymskiego. Dokonało się to poprzez ustawodawcze normy papieskiego motu proprio Traditionis custodes z 16 lipca 2021 roku – dekretu generalnego biskupa rzymskiego jako najwyższego ustawodawcy. Papieska ustawa została autentycznie zinterpretowana poprzez Responsa ad dubia Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 4 grudnia 2021 roku. Celem wydanych dokumentów, co dookreślił papież Franciszek, było ujednolicenie liturgii w Kościele łacińskim oraz ułatwienie procesu umacniania jedności eklezjalnej. 
By the Pope Francis’s decision, the ecclesiastical discipline of the celebration of the liturgy according to the books of 1962 was reformed, called hitherto the Extraordinary Form of the Roman Rite. This was done through the legislative norms of the papal motu proprio Traditionis custodes of July 16, 2021. It is a general decree of the Roman Pontiff as a supreme legislator. The papal decree has been authentically interpreted by the Responsa ad dubia of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments of December 4, 2021. The purpose of the documents issued, as Pope Francis stated, was to unify the liturgy in the Latin Church and to facilitate the process of ecclesial unity. 
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 1; 91-114
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyscyplina sprawowania liturgii z 1962 roku według motu proprio „Traditionis custodes” papieża Franciszka oraz „Responsa ad dubia” Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (cz. 2)
The discipline of celebrating the liturgy of 1962 according to the motu proprio Pope Francis’s “Traditionis custodes” and “Responsa ad dubia” of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments (part 2)
Autorzy:
Pietras, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762046.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Traditionis custodes
Responsa ad dubia
liturgia z 1962 roku
liturgia tradycyjna
liturgy of 1962
traditional liturgy
Opis:
W wyniku wydania listu apostolskiego motu proprio Traditionis custodes z 16 lipca 2021 roku papieża Franciszka liturgia zreformowana po Vaticanum II stała się jedynym wyrazem lex orandi rytu rzymskiego. Normy te zostały dookreślone w Responsa ad dubia z 4 grudnia 2021 roku Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Na mocy wydanych regulacji biskupi zostali upoważnieni do wydawania zezwoleń na celebrację mszy świętej z Mszału rzymskiego z 1962 roku oraz do wyznaczania miejsc i dni celebracji tej liturgii. Użycie innych ksiąg zarezerwowano jedynie dla parafii personalnych oraz wspólnot posiadających do tego prawo specjalne. Kompetencje nad tym przejęła Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Kongregacja ds. Instytutów Życia  Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
By Pope Francis’s July 16, 2021 general decree motu proprio Traditionis custodes, the liturgy reformed after Vaticanum II became the Roman Rite’s unique expression of the lex orandi. These norms were specified in the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments’ Responsa ad dubia, made on December 4, 2021. Roman Catholic bishops have been authorized to issue permits for the celebration of the Holy Mass of the 1962 Roman Missal and indicate the places and days of celebration for this  liturgy. The other books have been reserved only for personal parishes and the communities which have the special right to use them. The competences have been assumed by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments and the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life. 
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 2; 83-104
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies