Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "museum activity" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Jak kropla na kamień...”. Lokalna działalność rodziny Tarczyńskich jako przykład pracy na rzecz niepodległości Polski
„Like a drop falling on a stone...”. Local activity of the Tarczynski family as an example of work for the independence of Poland
Autorzy:
Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687462.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tarczyński
pozytywizm
muzeum
straż pożarna
edukacja
literatura
inteligencja
Tarczynski
positivism
museum
fire brigade
education
literature
intelligentsia
Opis:
In the second half of the 19th century, the slogans of organic work and basic work became popular in the Kingdom of Poland. They were realized by the positivists who believed that they would win independent Poland in this way. The Tarczyński family was a good example of such positivists in Mazovia. Members of this family were active in many areas of social and cultural life in the Kingdom of Poland. The head of the family was Kazimierz Tarczyński – a coin collector, an amateur archeologist, and a researcher of the history of the bells. He had a great impact on the education of children who, after reaching the age of majority, actively participated in public life. Franciszek Tarczyński participated in the January Uprising. As part of the repression, he was sent to Ufa. After returning, he worked as a drawing teacher, he was also interested in archeology. Józef Tarczyński was a musician and teacher at the Institute of Music in Warsaw. He took part in patrotic manifestations in 1861. Władysław Tarczyński was a piano tuner, but he became famous as the creator of the Museum in Łowicz, a co-organizer of the local fire service, a writer and a social activist. Hipolit Tarczyński was a teacher in elementary schools in the Płock Governorate. He also worked as a clerk on the Warsaw–Vienna Railway. At the same time, he was active in the field of literature. He wrote articles and moralizing books that encouraged social work. Helena Tarczyńska was a homework teacher and a librarian. The Tarczyński family influenced the social and cultural development of Płock, Łowicz and other towns of Mazovia. Although not everyone lived to see independent Poland, their work was of great importance on the way to a free homeland.
W drugiej połowie XIX w. w Królestwie Polskim popularne stały się hasła pracy organicznej i pracy u podstaw. Realizowali je pozytywiści, którzy wierzyli, że taką drogą można odzyskać niepodległą ojczyznę. Przykładem takich pozytywistów na Mazowszu była rodzina Tarczyńskich. Jej przedstawiciele działali na wielu polach życia społecznego i kulturalnego. Głową rodu był Kazimierz Tarczyński – kolekcjoner monet, archeolog amator, badacz historii dzwonów. Miał on duży wpływ na wychowanie i edukację swoich dzieci. Po wejściu w dorosłość, aktywnie udzielały się one w życiu publicznym. Franciszek Tarczyński brał udział w powstaniu styczniowym. Został za to zesłany do Ufy. Po powrocie pracował w Płocku jako nauczyciel rysunku, zajmował się także archeologią i kolekcjonował pamiątki przeszłości. Józef Tarczyński był muzykiem i nauczycielem w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Uczestniczył w manifestacjach patriotycznych w 1861 r. Władysław Tarczyński był stroicielem fortepianów, ale zasłynął jak twórca Muzeum w Łowiczu, współorganizator tamtejszej straży pożarnej, literat oraz działacz społeczny. Hipolit Tarczyński był nauczycielem w szkołach elementarnych w guberni płockiej. Pracował także jako urzędnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Jednocześnie działał na niwie literatury. Pisał artykuły i książki moralizatorskie, zachęcające do pracy społecznej. Helena Tarczyńska była nauczycielką domową oraz bibliotekarką. Rodzina Tarczyńskich wpłynęła na rozwój społeczny i kulturalny Płocka, Łowicza i innych miejscowości Mazowsza. Choć nie wszyscy doczekali niepodległej Polski, ich praca miała wielkie znaczenie w drodze do wolnej ojczyzny.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2018, 19; 169-190
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
30 lat działalności Muzeum Drogownictwa w Szczucinie
30 years of activity of Road Museum in Szczucin
Autorzy:
Bochenek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/144740.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
muzeum drogownictwa
zabytki techniki drogowej
historia drogownictwa
road museum
road technical monuments
road engineering history
Opis:
Kustosz Muzeum Drogownictwa w Szczucinie przypomniał początkowe fazy tworzenia tej placówki w pierwszych latach 80. ub. wieku oraz obecny jej stan i dorobek po 30 latach. Eksponaty "Izby Pamięci Pracy Drogowców" mieściły się w 1982 r. na powierzchni 12 m?, obecne zbiory ledwie mieszczą się na pow. 3000 m?. Dzięki dobrej współpracy centralnej administracji drogowej (GDDKiA) z Fundacją Ochrony Zabytków Drogownictwa, która udostępniła zaplecze techniczne w Delastowicach, Muzeum odrestaurowało zabytkowe 62 maszyny drogowe i 284 drogowe urządzenia techniczne. Skatalogowano i opracowano dokumentację 4822 eksponatów. Cały czas Muzeum prowadzi działalność statutową i dydaktyczną.
Curator of Road Museum in Szczecin recalled the first phases of museum creation in the beginning of the eighties in the former centaury, and the present state of the art and achievements after 30 years. Exhibits of Chamber of Roadmen Work Memory placed on 12 m2 in 1982 hardly fit on 3000 m2 presently. Thanks good cooperation of road administration with Foundation of Road Monuments Protection, the museum restored 62 monumental road machineries and 284 pieces of road equipment. 4822 exhibits have been documented and catalogued. The museum continues statutory and didactic activities.
Źródło:
Drogownictwo; 2012, 12; 411-414
0012-6357
Pojawia się w:
Drogownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIAŁALNOŚĆ EDUKACYJNA MUZEUM W WERSALU I WYBRANYCH MUZEÓW FRANCUSKICH. METODY PRACY
EDUCATIONAL ACTIVITY AT THE VERSAILLES MUSEUM AND SELECTED FRENCH MUSEUMS. WORKING METHODS
Autorzy:
Maria, Brodzka-Bestry,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433546.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
educational activity
French residential museums
offers for adults
scenarios of lessons
działalność oświatowa
rezydencjonalne muzea francuskie
scenariusze lekcji muzealnych
książeczki dla dzieci do wystaw
Opis:
The article is devoted to educational activity at the Palace of Versailles. The author has completed an internship as part of the EU programme Leonardo da Vinci. Mobility in the Centre of Educational Activities of the museum in question. During her internship she also visited other residential museums, such as Fontainebleau, Chantilly, Vaux-Le-Vicomte and Malmaison, as well as Paris museums like the Musée Bourdelle, the Musée d’Orsay, the Musée de l’Orangerie, Les Arts Decoratifs and the Musée de Monuments Français. The author starts by presenting the visual information system and the museum’s first contact with their public via website, newsletter, printed materials; she also describes the Ticket Office, the Entrance and the Waiting Hall. The museum in Versailles is visited by a huge number of tourists every day, 7.28 million in 2012. One important factor differentiating France from Poland is the close cooperation between the French Ministries of Culture and Education, as a result of which several teachers spend one day a week at the Centre of Educational Activities and work at schools on other days. The Centre is responsible for training teachers to guide their students around the Palace of Versailles independently; entrance to the Palace is free of charge for them, whereas lessons and workshops prepared by museum employees or their associates are payable. The article describes the basic educational offer for adults, students, families with young children, and also mentions the offer for disabled visitors. It also presents the guides’ work as well as the topics they present. Moreover, examples of free children’s booklets and main working methods, such as the use of models, props, drama and the latest technology applied in museums are presented. The author’s experience of educational work at the Royal Castle in Warsaw and other Polish, Central- and Eastern-European museums forms a backdrop to these considerations. There are also some proposals for changes which should take place at the Royal Castle in Warsaw.
Artykuł poświęcony jest działalności edukacyjnej pałacu w Wersalu. Autorka odbyła miesięczny staż w Biurze Działań Edukacyjnych tego muzeum, w ramach programu unijnego Leonardo da Vinci. Mobilność. Podczas stażu zwiedziała też inne muzea rezydencjonalne, takie jak Fontainebleau, Chantilly, Vaux-Le-Vicomte, Malmaison oraz paryskie muzea Musée Bourdelle, Musée d’Orsay, Musée de l’Orangerie, Les Arts Decoratifs, Musée de Monuments Français. Na początku autorka przedstawia system informacji wizualnej oraz pierwszy kontakt muzeów z publicznością za pomocą strony internetowej, newslettera, informatorów drukowanych, opisuje także kasy, wejście i poczekalnie. Muzeum w Wersalu odwiedza co dzień ogromna rzesza turystów. W 2012 r. frekwencja w Wersalu wynosiła7,28 mln zwiedzających. Ważnym elementem różniącym Francję od Polski jest ścisła współpraca resortu kultury i edukacji, której przejawem jest np. fakt, że w Biurze Działań Edukacyjnych jeden dzień w tygodniu pracuje kilku nauczycieli, którzy w pozostałe dni pracują w szkole. Biuro jest odpowiedzialne za kształcenie nauczycieli tak, aby mogli sami poprowadzić uczniów po pałacu wersalskim – wstęp dla nich do pałacu jest bezpłatny, natomiast lekcje i warsztaty prowadzone przez pracowników i współpracowników pałacu są odpłatne. W artykule omówiono podstawową ofertę edukacyjną dla dorosłych, uczniów, rodzin z małymi dziećmi oraz wspominano ofertę dla osób niepełnosprawnych. Przedstawiono pracę przewodników i tematy przez nich prowadzone. Zaprezentowane także zostały przykładowe, darmowe książeczki dla dzieci oraz podstawowe metody pracy, jak np. wykorzystanie modeli, rekwizytów, dramy oraz najnowsze osiągnięcia techniki stosowane w muzeach. Tłem do tych rozważań są doświadczenia z pracy oświatowej w Zamku Królewskim w Warszawie i innych, polskich oraz środkowo i wschodnio-europejskich muzeów. Sformułowano także postulaty w kierunku pewnych zmian, jakie powinny nastąpić w Zamku Królewskim w Warszawie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56; 104-114
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność inwentaryzacyjna muzeum diecezjalnego w Płocku
The Inventory Activity of the Diocesan Museum in Płock
Autorzy:
Skrzydlewska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955784.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The first professional inventory books for the Diocesan Museum in Płock were made when the Rev. canon Aleksander Dmochowski was its head. In order to work out the museum stores special books were prepared. Precise information ensuring the identification of the object has been placed in separate rubrics in a defined order. The books under consideration were regularly supplemented in the post-war period, marking the changes with accuracy, thus informing about indispensable interventions. In the 1980s a new manner of cataloguing objects was conceived. This was an attempt to make documentation uniform on the basis of the state regulations binding at the time. Apart from the inventory of the museum objects it was decided to catalogue the more precious objects in the territory of the whole of the diocese. The catalogues of 260 parishes were designed. They all contained the history of a parish, descriptions of local customs, thorough description of the church together with, if there were any, archival descriptions dealing with the object, or descriptions of the church which had earlier existed. The inventory files did not leave out the more interesting lay objects which were not connected with a local cult, if there was any. A photographic documentation and detailed plans of the objects under description were enclosed with the text. In result of such a large-scale inventory the Museum gained many collections. The current cataloguing of the sacral objects is sporadic, though the Instruction of how to work out, say, evidential cards of the Centre of the Documentation of Monuments is fully applied to the monuments of church art. The implementation of such a documentation is a duty resulting from the Code of Canon Law.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 47, 4; 179-197
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność kolekcjonerska Juliusza Zborowskiego na rzecz Muzeum Tatrzańskiego w kontekście plebiscytu spisko-orawskiego
Juliusz Zborowski’s collecting activity for the Tatra Museum in the context of the Spiš-Orava plebiscite
Autorzy:
Kwiecińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322546.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Juliusz Zborowski
collecting
plebiscite
Spisz
Orava
the Tatra Museum
ethnographic collection
kolekcjonowanie
plebiscyt
Spiš
Orawa
Muzeum Tatrzańskie
zbiory etnograficzne
Opis:
Juliusz Zborowski, absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1913 roku zamieszkał na Podhalu, bo podjął pracę nauczyciela w nowotarskim gimnazjum. Wydarzenia historyczne tamtych lat związane z ustalaniem nowych granic II Rzeczpospolitej sprawiły, że zaangażował się w działania na rzecz ochrony kulturowego dziedzictwa na spornych terenach Spisza i Orawy. Był członkiem Głównego Komitetu Plebiscytowego Spisko-Orawskiego, następnie kierownikiem jego referatu prasowego „Gazety Podhalańskiej” (1919–1920), od 1918 roku członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego, by w 1922 roku zostać pierwszym dyrektorem Muzeum Tatrzańskiego. W 1920 roku Główny Komitet Plebiscytowy uległ likwidacji, a zebrane na jego działalność pieniądze zostały przeznaczone na zakup etnograficznych okazów z tak zwanych kresów południowych II Rzeczpospolitej. Zborowski zajął się ich pozyskiwaniem dla muzeum. W efekcie ponad dwieście egzemplarzy obrazów malowanych na szkle i barwnej ceramiki oraz liczne obiekty od prywatnych kolekcjonerów wzbogaciły zbiory Muzeum Tatrzańskiego.
Juliusz Zborowski, a graduate of Polish Philology at the Jagiellonian University, moved to Podhale in 1913, as he started working as a teacher in a junior high school in Nowy Targ. The historical events of those years, related to the establishment of new borders of the Second Polish Republic, made him engaged in activities for the protection of cultural heritage in the disputed areas of Spisz and Orawa. He was a member of the Main Plebiscite Committee of Spisz-Orawa, then the head of its press section of Gazeta Podhalańska (1919–1920), from 1918 a member of the Tatra Society, and in 1922 he became the first director of the Tatra Museum. In 1920, the Main Plebiscite Committee was liquidated, and the money collected for its activities was allocated to the purchase of ethnographic artefacts from the so-called southern borderlands of the Second Polish Republic. Zborowski started sourcing them for the museum. As a result, over two hundred examples of paintings painted on glass and colored ceramics as well as numerous objects from private collectors enriched the collections of the Tatra Museum.
Źródło:
Lud; 2023, 107, 1; 307-328
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność kolekcjonerska ks. Jana Wiśniewskiego, na tle zainteresowań przeszłością sandomierskiego środowiska duchownego przełomu XIX i XX wieku
Rev. Jan Wiśniewski’s collecting activity compared to the interest in the past expressed by the cleric environment of Sandomierz at the turn of the 19th and 20th centuries
Autorzy:
Stępień, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022555.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ks. Jan Wiśniewski
ks. Józef Rokoszny
Borkowice
Dom Długosza
Sandomierz
Seminarium Duchowne
Muzeum Diecezjalne
kolekcjonerstwo
Rev. Jan Wiśniewski
Rev. Józef Rokoszny
Długosz House
Theological Seminary
the Diocesan Museum
collecting
Opis:
The article attempts to show the collections of Rev. Jan Wiśniewski (1876-1943). Rev. Wiśniewski was strongly influenced by a spiritual atmosphere of Sandomierz - the place of his seminary studies and the ecclesiastical environment interested in the past and souvenirs of the past. The first teachers at the seminary were role models and support for him. Rev. Wiśniewski donated  the Diocesan Museum in Sandomierz  remarkable artistic and patriotic collections, astonishing in terms of richness and diversity. His collecting interests were  rooted in the nineteenth century, in the atmosphere of developing patriotic thoughts and awaking interest in the history of his own country, which was in captivity. In addition to the collector’s activities, Rev. Wiśniewski was involved in extensive research activities. As an amateur historian, he edited and published 15 volumes of Monografia dekanatów (A monograph of deaneries) and Historyczne opisy kościołów (Historical descriptions of churches). Initially, Rev. Wiśniewski amassed his collections in Radom, and then in Borkowice. At the presbytery in Borkowice he arranged a "museum of national remembrance." He lent his collections on numerous exhibitions. The preserved source materials indicate the extensive contacts of Rev. Jan Wiśniewski with collectors, antiquarians, art dealers and bibliophiles, among them were many outstanding figures. Rev. Jan Wiśniewski’s collection gave rise to the foundation of the Diocesan Museum. It was created on the basis on his private collection, as his personal idea was, from the beginning, to make the collection available to the next generations.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 269-295
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Economic Activity Conducted by Publicly Owned Establishments. The Case of Museum
Prowadzenie działalności gospodarczej przez zakłady publiczne na przykładzie muzeum
Autorzy:
Nowińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22678678.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
zakłady publiczne
zakłady administracyjne
działalność gospodarcza
muzeum
publicly owned establishments
administrative establishments
economic activity
museum
Opis:
Artykuł ma na celu odpowiedź na pytanie, czy i kiedy zakłady publiczne mogą prowadzić działalność gospodarczą. Wyjaśniono w nim pojęcie działalności gospodarczej oraz zakładu publicznego. Wskazano, że w odniesieniu do zakładów publicznych prowadzenie działalności gospodarczej nie jest dowolne, i wyliczono warunki, od których zależy prowadzenie takiej działalności. Na przykładzie muzeum wskazano w jakiej formie może być prowadzona działalność gospodarcza. Podkreślono, że działalność gospodarcza prowadzona przez muzeum musi być działalnością dodatkową, nienastawioną na osiągnięcie zysku, lecz na realizację misji administracji publicznej.
The article aims to answer the question of whether and when publicly owned establishments are allowed to conduct economic activity. The concepts of economic activity and publicly owned establishment are explained. The author points out that publicly owned establishments are not fully free to undertake business activity but must fulfil certain conditions to be able to do so. By discussing the case of museums, the author considers the options and forms of possible economic activity. It was emphasized that the economic activity carried out by a museum must be of an auxiliary nature and should not be focused on profit-making only but should, in the first place, help execute the mission of public administration.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (1); 149-162
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja przed edukacją. Znaczenie działalności wystawienniczej Muzeum Zoologicznego w Warszawie w XIX i pierwszej połowie XX w. w kształtowaniu świadomości ekologicznej społeczeństwa polskiego
Education before education. The importance of exhibition activity the Zoological Museum in Warsaw in the 19th century and the first half of the 20th century in encouraging ecological awareness of Polish society
Autorzy:
Zawadzki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/881381.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
muzea przyrodnicze
muzea zoologiczne
Warszawa
Panstwowe Muzeum Zoologiczne
historia
wystawy przyrodnicze
zbiory zoologiczne
edukacja spoleczenstwa
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2016, 18, 2[47]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekonomiczne i społeczne efekty zewnętrzne działalności muzeów zamkowych oraz pałacowych w Polsce
Economic and Social Externalities of the Activity of Castle and Palace Museums in Poland
Autorzy:
Obłąkowska, Katarzyna Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151108.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
muzeum
pałac
zamek
efekty zewnętrzne
ekonomia kultury
museum
palace
castle
externalities (external effects)
cultural economics
Opis:
Niniejszy artykuł opisuje pozytywne efekty zewnętrzne działalności muzeów zamkowych i pałacowych w Polsce dla działalności prywatnych podmiotów gospodarczych oraz lokalnych społeczności. Opisano efekty gospodarcze lokalizacji, widoku i wizerunku oraz efekty społeczne w postaci części tożsamości miejsca, rozwoju intelektualnego i integracji lokalnych mieszkańców. Artykuł powstał na podstawie badań własnych autorki, zrealizowanych w ramach grantu udzielonego przez Narodowe Centrum Nauki (nr grantu: UMO-2016/21/N/HS4/02879). Podczas tych badań obserwacji poddano przestrzenie gospodarczo-społeczne wokół dwudziestu muzeów.
This article describes the positive externalities (external effects) of castle and palace museums in Poland for the activities of private businesses and local communities. The economic effects of location, view and image are described, as well as the social effects in the form of part relevant to the identity of the place, intellectual development and integration of local residents. This article is based on the author’s own research, carried out under a grant from the National Science Centre (grant number: UMO-2016/21/N/HS4/02879). During the research, the economic and social spaces around twenty museums were observed.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 2; 165-185
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fajansarnia w Jedlni (1840–1873) – historia, działalność i produkcja na przykładzie obiektów zachowanych w zbiorach muzealnych
The faience factory in Jedlnia 1840-1873. History, activity and production on the example of objects preserved in museum collections
Autorzy:
Wolska-Pabian, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36133855.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Jedlnia
fajans delikatny
motyw kwiatowy
dekoracja ludowa
Fryderyk Janslin
delicate faience
floral motif
folk-type decoration
Opis:
Manufaktura fajansu w Jedlni założona została ok. 1840 r. przez generała Aleksandra Bezaka, który dobra jedlińskie otrzymał jako nagrodę za tłumienie Powstania Listopadowego. Szybko okazało się, że znajdujące się w okolicy złoża gliny nie nadają się do produkcji fajansu. Problemy z dostępem do surowca oraz znalezieniem dzierżawcy i administratora reprezentującego na miejscu interesy Bezaka niemal doprowadziły do zamknięcia wytwórni około 1846 r. Krokiem milowym miało zapewne być zatrudnienie Fryderyka Janslina, doświadczonego ceramika, jednak jego wpływ nie jest widoczny w stylistyce znanych nam obecnie przykładów fajansu z Jedlni. Ostatecznie fabryka upadła po pożarze w 1873 r. Jej wyroby zdobione były malowaną naszkliwnie, często od szablonu, dekoracją malarską w typie ludowym. Głównymi motywami były kompozycje kwiatowe lokalnie występujących gatunków roślin.
The faience factory in Jedlnia was founded around 1840 by General Aleksander Bezak, who received the Jedlnia estate as a reward for suppressing the November Uprising (Polish-Russian War 1830-31). It soon turned out that the clay deposits in the area were not suitable for the production of faience. Problems with access to the good quality clay and finding a tenant representing the interests of the general Bezak on site almost led to the closure of the factory around 1846. A milestone was probably to be the employment of Fryderyk Janslin, an experienced ceramicist supposedly from England, but his influence is not visible in the style of the currently known examples of Jedlnia faience. Eventually, the factory has been liquidated after a fire in 1873. The products were decorated with overglaze painting, often from a template, with a folk-type painting decoration. The main motifs were floral compositions from locally occurring plant species.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2023, 74, 1; 45-49
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Initial diagnosis of activities connected with textiles, clothes, and fashion accessories undertaken by Polish museums
Autorzy:
Murzyn-Kupisz, Monika
Hołuj, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27781088.pdf
Data publikacji:
2022-10-14
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
fashion
fabrics
textiles
clothes
fashion accessories
museum collection
museum activity
Polska
Opis:
Coinciding with a lively topical debate on the presence of textiles, fabrics, clothes, and fashion accessories in museum collections and activities, the paper aims at showing a wide range of projects and initiatives undertaken in recent years by Polish museums. The presented analyses and conclusions are based on the results of the national survey on museum operations in 2019–2021 conducted by the paper’s Authors jointly with the National Institute for Museums and Public Collections in the first quarter of 2022, and allowing to review this phenomenon nationally. The survey’s goal was to consider various formats of the presence of such objects and references to them in museums, both those of a more traditional character (e.g., including fashion-related exhibits in the museum collection, their conservation, studying, displaying in exhibitions), as well as of a newer character (e.g., cooperation with clothing companies and fashion designers, holding fashion shows, workshops, and fashion-related contests).
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 173-184
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JAK ZORGANIZOWAĆ DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWĄ W MUZEUM
HOW TO ORGANIZE SCIENTIFIC ACTIVITY IN A MUSEUM
Autorzy:
Barbara, Świątkowska,
Łukasz, Bratasz,
Kamilla, Twardowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
działalność naukowa
kategoryzacja jednostek naukowych
działania statutowe
kompleksowa ocena
scientific activity
categorization of scientific units
statutory activity
comprehensive evaluation
Opis:
Depending on their profile and collections, museums perform scientific activity in every field of knowledge. Scientific activity is essential for high level of development of collections, publications, scenarios of permanent and temporary exhibitions as well as protection and safe sharing of collections. Unlike universities, institutes of the Polish Academy of Sciences or other typical scientific units, organizational structure of museum is not optimized in terms of performing scientific activity; in particular, no museum employees are assigned to conduct research. Conducted every four years by the Ministry of Science and Higher Education, complex evaluation and categorization of scientific units allows for obtaining unbiased data regarding activity of scientific units. Units being categorized can apply for financial support granted to fund their statutory scientific activity. This article aims at presenting experiences and opinions of the authors regarding obtaining scientific category by museums.
Muzea prowadzą działalność naukową w każdej z dziedzin wiedzy, zależnie od profilu muzeum i jego kolekcji. Jest ona warunkiem wysokiego poziomu opracowania zbiorów, publikacji, scenariuszy ekspozycji stałych i wystaw czasowych oraz prawidłowej ochrony zbiorów i ich bezpiecznego udostępniania. W odróżnieniu do uniwersytetów, instytutów Polskiej Akademii Nauk, czy innych typowych jednostek naukowych struktura organizacyjna muzeum nie jest zoptymalizowana pod kątem prowadzenia działalności naukowej, w szczególności nie określa ona, którzy pracownicy prowadzą badania. Prowadzona przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, co cztery lata kompleksowa ocena i kategoryzacja jednostek naukowych pozwala na uzyskiwanie obiektywnych danych o działalności jednostek naukowych. Jednostki, które poddadzą się kategoryzacji mogą wystąpić o przyznanie środków budżetowych na naukę i finansować swoje działania statutowe w tym zakresie. Artykuł ma na celu przedstawienie doświadczeń i opinii autorów związanych z uzyskaniem kategorii naukowej przez instytucje muzealne.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 24-27
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klisze pamięci. Labirynty Mariana Kołodzieja w Centrum św. Maksymiliana w Harmężach i anonimowe szkice przechowywane w zasobach Muzeum Gross-Rosen jako dokumenty czasu zagłady
Autorzy:
Sadzikowska, Lucyna
Giełdoń-Paszek, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088344.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
‘Memory Files. Labyrinths’
Marian Kołodziej
St Maximilian Centre in Harmęże
anonymous sketches
Gross-Rosen Museum in Rogoźnica
artistic activity of camp prisoners
Klisze pamięci. Labirynty
Centrum św. Maksymiliana w Harmężach
anonimowe szkice
Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy
działalność artystyczna więźniów obozu
Opis:
W dolnej kondygnacji kościoła Matki Bożej Niepokalanej w Harmężach, wchodzącego w skład Centrum św. Maksymiliana, zainstalowana została ekspozycja zatytułowana Klisze pamięci. Labirynty. Jest to wystawa rysunków Mariana Kołodzieja, byłego więźnia KL Auschwitz. W Archiwum Muzeum Gross-Rosen przechowywany jest zbiór szkiców anonimowego twórcy, najprawdopodobniej więźnia obozu koncentracyjnego, dotychczas niepublikowany w oryginalnej formie z aparatem naukowym. Autorki artykułu zestawiają poszczególne kompozycje rysunkowe M. Kołodzieja oraz anonimowe rysunki zachowane w archiwum Muzeum Gross-Rosen. Uwypuklając niezaprzeczalną wartość artystyczną rysunków, podkreślono ich wartość jako świadectwa. Zarówno Klisze pamięci. Labirynty, jak i poddane analizie rysunki z Gross-Rosen, które Henryk Motowilczuk przekazał w 2007 roku Archiwum Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy (sygn. 11022/DP), mają wartość dokumentu i wzbogacają studia drugowojenne. Podstawą artykułu, w którym zastosowano metodę case study, stało się siedem kompozycji sytuacyjnych, narysowanych po dwie, cztery i pojedyncza na trzech kartkach papieru pakunkowego, a także ekspozycja rysunków M. Kołodzieja, więźnia oznaczonego numerem 432. Tekst jest próbą syntetycznego przedstawienia z perspektywy historyka sztuki i literaturoznawcy świadectw – kompozycji rysunków stworzonej po bez mała pięćdziesięciu latach milczenia na temat przeżyć lagrowych M. Kołodzieja oraz dokumentu życia obozowego ujętego z perspektywy indywidualnej, odnalezionego za ramą obrazu po prawie sześćdziesięciu latach od wyzwolenia lagru. Artykuł porusza zagadnienie związane z kwestią analogiczności rysunku do rzeczywistości, a także dotyka istoty każdego szkicu z osobna i nakreśla podejmowane przez rysownika strategie.
On the lower floor of the Church of Our Lady of the Immaculate in Harmęże, which is part of the St Maximilian Centre, an exhibition has been installed entitled ‘Memory Files. Labyrinths’. The exhibition features drawings by Marian Kołodziej, a former Auschwitz prisoner designated as no. 432. The Archives of the Gross-Rosen Museum in Rogoźnica contain a collection of sketches by an anonymous author, most likely a prisoner at the concentration camp, as yet unpublished in their original form with back matter. The authors of this article jointly present the individual drawings by Kołodziej as well as the anonymous drawings which are preserved in the museum’s archives. Their value as testimonials is emphasised and the undeniable artistic value of the illustrations is highlighted. Both ‘Memory Files. Labyrinths’ and the drawings from Gross-Rosen, which Henryk Motowilczuk donated in 2007 to the Archives of the Gross-Rosen Museum (ref. 11022/DP), have documentary value and enrich the study on World War II. Seven compositions – drawn in pairs of two or four sheets of wrapping paper and a single drawing on three sheets – and the exhibition of Kołodziej’s drawings served as the sources for the article, which follows the case study method. From the perspective of an art historian and literary scholar, the text is a synthetic presentation of testimony: a composition of drawings created after almost 50 years of silence on the subject of Kołodziej’s experiences in the concentration camp and a document of camp life found behind a picture frame almost 60 years after the camp was liberated, seen from an individual perspective. The paper addresses the issue of the analogy of drawing to reality, touches on the essence of each sketch individually and outlines the strategies undertaken by the draughtsman.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 335-352
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LATO UMARŁYCH SNÓW – ROK 1945 NA ZIEMI PRUDNICKIEJ W ŚWIADOMOŚCI JEJ MIESZKAŃCÓW. DZIAŁALNOŚĆ EDUKACYJNA MUZEUM ZIEMI PRUDNICKIEJ
SUMMER OF DEAD DREAMS – 1945 PRUDNIK COUNTY IN THE AWARENESS OF ITS INHABITANTS. THE EDUCATIONAL ACTIVITY OF THE PRUDNIK COUNTY MUSEUM
Autorzy:
Wojciech, Dominiak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432945.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Śląsk
Ziemia Prudnicka 1945–1947
wielokulturowość
książka Harry’ego Thürka Lato umarłych snów
obiektywizm
Silesia
Prudnik County 1945–1947
multiculturality
Summer of dead dreams by Harry Thürk
expulsion
objectivity
Opis:
Some years have already passed since the book Summer of dead dreams by Harry Thürk (2015) was published. Some inhabitants of Prudnik County have treated the German perception as presented in its pages and interwoven in the historicists’ motifs, as a non-fiction and as a reliable source. This is why it has become essential to take some steps to present this multithreaded post-war event more honestly. One of the museums’ functions is their multi-dimensional educational activity, achieved through exhibitions and publications. Consequently, the Prudnik County Museum in Prudnik town has undertaken the task of showing the chequered history of this region from 1945 to 1947 by: a) preparing and elaborating a permanent exhibition entitled “Seen through a net curtain. The multiculturality of Upper Silesia based on Prudnik County”; b) publishing a book of the same title which brings closer the intangible heritage of Prudnik county, seen in its traditions and folk rituals of various social and cultural groups which together form its current “ethnos”; c) publishing a collection of eyewitness accounts by people who remember the years 1945–1947. The issue of changing borders and resettlements still evokes emotions for both the Polish and German communities. Although, the Polish and German tragedy of the civilian population had different origins, the tragedy itself was the same: extermination, forcing people to abandon their homes, going into the unknown, exile, illnesses and death are the common denominators of those sad events at the end of WWII. The museum’s role is to familiarise the public with a very frequently difficult and tragic history which would be free of stereotypes and subjectivity.
Od ukazania się powieści Harry’ego Thürka pt. Lato umarłych snów (2015) minęło już kilka lat. Zaprezentowana na jej łamach i wpleciona w wątki historyzujące optyka niemiecka przez część mieszkańców Ziemi Prudnickiej została potraktowana jako literatura faktu i wiarygodny przekaz źródłowy. Stąd też konieczne stało się podjęcie działań ukazujących rzetelnie wielowątkowo trudne wydarzenie powojenne. Jedną w funkcji muzeów jest działalność edukacyjna realizowana wielopłaszczyznowo, tj. poprzez wystawy oraz publikacje. Dlatego Muzeum Ziemi Prudnickiej w Prudniku podjęło się ukazania trudnej historii tego regionu z lat 1945–1947 poprzez następujące działania: a) przygotowania i opracowania ekspozycji stałej pt. „Spojrzenie przez gardinkę. Wielokulturowość Górnego Śląska na przykładzie Ziemi Prudnickiej”; b) publikację książki pod tym samym tytułem, która przybliża niematerialne dziedzictwo Ziemi Prudnickiej zawarte w zwyczajach i obrzędach ludowych różnych grup społeczno-kulturowych, tworzących jej obecne etnicum; c) publikację książki będącej zbiorem relacji świadków czasu, osób pamiętających lata 1945–1947. Kwestia zmiany granic i przesiedleń ludności wciąż wywołuje emocje po stronie polskiej i niemieckiej. Tragedia ludności cywilnej – polskiej i niemieckiej – chociaż inna była jej geneza, jest taka sama: wykorzenienie, zmuszenie do pozostawienia swoich domów, droga w nieznane, tułaczka, choroby, śmierć to wspólny mianownik smutnych wydarzeń końca II wojny światowej. Rolą muzeum jest jak najpełniejsze, wolne od stereotypów i subiektywizmu, przybliżenie tej trudnej, często tragicznej historii.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 169-180
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda sióstr Agazzi w wychowaniu przedszkolnym
The Agazzi Sisters method in preschool education
Autorzy:
Kuchnicka, Katarzyna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193026.pdf
Data publikacji:
2020-08-03
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
aktywność
przedszkole
metoda
edukacja sensoryczna
edukacja estetyczna
muzeum dydaktyczne
ogrodnictwo
nauka języków
kindergarten
method
sensory education
aesthetic education
didactic museum
gardening
language learning
activity
Opis:
Włochy przez bardzo długi okres nie interesowały się edukacją dzieci. Pierwsze centrum opieki nad nimi zostało założone w 1828 roku w Cremonie przez ks. Ferrante Aportiego. W latach 1895–1917 kolejną instytucję otworzyły siostry Agazzi w Nave, niewielkiej prowincji Bresci. Dzieci, którymi się zajmowały, pochodziły z bardzo trudnego środowiska. Założycielki powtarzały młodym nauczycielkom, że ich zadanie jest delikatne i często angażujące wszystkie osobiste zasoby, wymagając przy tym fizycznej energii, niezłomnych postaw i silnego charakteru. Według Agazzi, nauczycielka powinna być przygotowana do spełniana z pokorą zadań, bez okazywania w obecności dzieci oznak niechęci. Agazzi w pracy z dziećmi wykorzystywały proste i powszechnie używane materiały, dziecko mogło tworzyć od zera i robić coś samodzielnie własnymi rękoma i wykorzystując wyobraźnię. Czynności, które dziś potocznie nazywamy robótkami ręcznymi, miały wielką wartość edukacyjną. Towarzyszyły dziecku w odkrywaniu świata, kształtując umiejętność budowania i coraz bardziej świadomego tworzenia. Zabawa wszystkim tym, co naturalne, oferowała dziecku możliwość pełnego wyrażania swojej kreatywności. Również porządkowanie, mycie rąk – były idealnym sposobem na zabawę i naukę. W taki sposób powstała „rupieciarnia”. Metoda ta okazała się wielkim sukcesem i zaczęła być stosowana w wielu przedszkolach na terenie Włoch.
Italy was not interested in children’s education for a very long time. The first center for them was founded in 1828 in Cremona by Fr. Ferrante Aporti. In the years 1895-1917, another institution was opened by the Agazzi sisters in Nave, a small province of Brescia. The children they dealt with came from a very difficult environment. They told young teachers that their job was delicate and often involved all personal resources, requiring physical energy, attitudes and strong character. According to Agazzi, the teacher should be prepared to perform humbly her work without showing signs of resentment in the presence of children. Agazzi used poor and commonly materials when working with children, the child could create from scratch and do something independently with his own hands and imagination. Those which we colloquially call „needlework” today had great educational value. They accompanied the child in discovering the world through the ability to build and create more consciously. Playing with everything that was natural offered the child the opportunity to fully express his creativity. Organizing and washing hands was also an ideal way to have fun and learn. This is how was created „Rupieciarnia”. This method proved to be a great success and began to expand in many kindergartens in Italy.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2020, 17, 1; 165-192
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies