Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "manifest" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 84
Tytuł:
STYL NARODOWY –FORMA MANIFESTU CZY MANIFEST FORMY?
THE NATIONAL STYLE – A FORM OF A MANIFEST OR A MANIFEST OF FORM?
Autorzy:
Dardzińska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441588.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
tożsamość
styl zakopiański
modernizm
art déco
EXPO
identity
Zakopane Style
Opis:
W artykule przedstawiono początki poszukiwań elementów narodowych w tendencjach stylowych na przełomie XIX i XX wieku w wybranych k rajach europejskich i U SA. Ponadto przeanalizowano kształtowanie się stylu narodowego w Polsce – genezę jego powstania i zmiany rozwojowe od XIX wieku po czasy współczesne. W Polsce poszukiwania stylu narodowego miały związek zarówno z chęcią manifestacji niepodległości, jak i z wykreowaniem nowego stylu w architekturze. W drugiej połowie XIX wieku, w polemicznym dyskursie pomiędzy zwolennikami tradycjonalizmu a propagatorami nowatorskich rozwiązań, przeważyły tendencje powrotu do minionych stylów architektonicznych. W budownictwie świeckim starano się lansować motywy ludowe, bliskie „stylowi zakopiańskiemu”, a budownictwo sakralne miało stać się kolejną odsłoną form gotyckich, nazwaną „stylem wiślano-bałtyckim”. W drugim dziesięcioleciu XX wieku, sięganie do form średniowiecznych, zwłaszcza romańskich i łączenie ich z modernizmem, miało na celu wykreowanie tzw. „stylu swojskiego”. Trendy w manifestowaniu cech narodowych w architekturze były zauważalne w innych krajach europejskich na przełomie XIX i XX wieku, np. Heimatstil w Niemczech. Awangardowe odmiany modernizmu w postaci art déco, streamline czy zig-zag stanowiły amerykański odpowiednik modernizmu Europy Zachodniej. Zastosowanie wysokiej jakości materiałów budowlanych w połączeniu z kompozycją wyjątkowych układów artykułujących elewacje sprawiło, że wiele obiektów z lat 20. i 30. XX wieku do tej pory uznaje się za symbole architektonicznej elegancji. Pewnego rodzaju próbą manifestacji stylu narodowego są m.in. pawilony wystawiennicze na EXPO. Ich formy, już w drugiej połowie XIX wieku wskazywały na stopień zaawansowania technologicznego, np. Pałac Kryształowy w Londynie. Obecnie istotniejsze wydają się prezentacje przygotowane dla zwiedzających EXPO. Jednak wybór formy pawilonu nadal pozostaje wskazówką trendu i stylistyki, z jaką dany kraj chce być utożsamiany. Część pawilonów manifestuje nowatorskie idee kształtowania bryły. Większość jednak osadzona jest w klasycznych elementach architektury, których rozpoznawalność umacnia w poczuciu bycia we wspólnej tradycji kulturowej.
The article presents the beginnings of a search for national elements in style tendencies at the turn of the 19thand 20thcenturies in selected European countries and in the USA. In addition, the development of national style in Poland was analyzed: the history of creating and progressive changes from the 19thcentury to contemporary times. In Poland, the search for a national style was associated both in the need for manifestation of independence and the invention of a new architectural style. In the second half of the 19th century, a polemical discourse between traditionalism supporters and promoters of innovative solutions raised in which a tendency for returning to bygone architectural styles were dominant. In secular architecture, efforts were made to promote folk motifs close to the Zakopane style, and sacred architecture was supposed to become another line of gothic forms called the Vistula-Baltic style. In the second decade of the 20th century, referring to medieval forms, in particular Roman ones, and blending them with modernism were aimed at creating so-called a ‘native style’. Trends in the manifestation of national traits in architecture were noticeable in other European countries at the turn of the 19th and 20thcenturies, e.g. Heimatstil in Germany. Avant-garde variants of modernism in the form of art déco, streamline or zig-zag were an American equivalent of Western Europe modernism. Many buildings of the 1920s and 1930s are still considered symbols of architectural elegance owing to the use of high quality building materials in combination with an arrangement of unique façade articulating units. Some sort of an attempt of a manifestation of the national style are exhibition pavilions for EXPO, etc. Their forms, already in the second half of the 19th century, indicated the technical advancement, e.g. the Crystal Palace in London. Nowadays, presentations provided for visitors of EXPO seem to be more significant. However, selection of the form of a pavilion still remains an indication of a trend and a style a given country wants to be identified with. Some pavilions manifest innovative ideas of building body development, yet most of them are associated with classical architectural elements, the recognisability of which strengthens the sense of belonging to a common cultural tradition.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2018, 14/II; 27-41
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifest NTGent
Autorzy:
Rau, Milo
Kautsch-Landorf, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231264.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 155; 1-6
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifest als Medium des Protestes in der Berliner Dadabewegung und im Wiener Aktionismus
Manifest jako medium protestu w dadaizmie berlińskim i w akcjonizmie wiedeńskim
Autorzy:
Kupczyńska, Kalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530371.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Tematem artykułu jest manifest jako gatunek dominujący w awangardzie historycznej (w tym wypadku w dadaizmie), jak i w neoawangardzie austriackiej (akcjonizm wiedeński). Ten ostatni, radykalny ruch sztuki austriackiej lat sześćdziesiątych, dotychczas postrzegany w kategoriach jego osiągnięć w zakresie sztuki performance i body art, analizowany jest przeze mnie w kategoriach literackich na przykładzie manifestu jako środka autoprezentacji, obecnego na skalę masową po raz pierwszy w awangardzie lat dwudziestych. Istotą poruszanego przeze mnie problemu jest kontynuacja tradycji samookreślenia się awangardy w formie manifestu, jak również przemiany, jakie dokonały się w strukturze tekstów tego typu w okresie swoistego renesansu awangardy w latach sześćdziesiątych. Ograniczam się przy tym do zakreślenia jednego z głównych rysów manifestu - jego kontestacyjnej krytyki skierowanej zarówno przeciwko skostniałym formom sztuki, jak i przeciwko państwu i społeczeństwu, narzucającym sztuce granice i sposoby jej oddziaływania. Manifesty dadaistyczne stanowią tutaj tło dla analizy manifestów akcjonistycznych, które, według postawionej przeze mnie tezy, mogą być rozumiane jako radykalna modyfikacja tego gatunku w neoawangardzie, która w swej ostatecznej formie prowadzi do zaniechania manifestu jako przekazu literackiego i do odwołania się do demonstracji celów artystycznych w sposób pozawerbalny - poprzez akcjonizm. W analizie manifestów obu awangard podkreślam krytyczne podejście ich autorów do gatunku jako takiego, jak i do jego korzeni wywodzących się z dziedzin pozaartystycznych (polityka i wojskowość).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2004, 04; 199-209
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yes is more comics as an architectural manifesto
Komiks Yes is more jako manifest architektoniczny
Autorzy:
Jarczewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835680.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architecture
comics
manifesto
Ingels Bjarke
architektura
komiks
manifest
Opis:
The aim of the article was to present a comic book as a new medium of communicating the architectural manifesto and to highlight the transmission possibilities that this genre of art brings to architects. The subject of our study was the archicomic Yes is more created by Bjarke Ingels, the founder of the Danish architectural firm BIG. The visual and narrative means used by the author, which are characteristic of the language of comics, have been analyzed. A study was conducted on what linguistic and graphic forms the author used to take advantage of the popularity of the medium chosen by him. In a declaration so important for every author, which is a creative manifesto, the choice of the medium of communication also becomes an artistic declaration. During the research, the case of the architectural manifesto of the British design group Archigram was investigated, which first published it as a comic book. The article describes how Bjarke Ingels, in his archicomic, gave his thoughts on the architect’s methods of operation, how to create architecture, and how this architecture should exist and function. The 400-page long graphic novel used the divisions, narrative lines and visual effects characteristic of a comic book. The author, appearing here as a comic book hero, uses images illustrating the methods of designing architecture and the effects of this work. The conclusions of the study are in line with Ingels’ actual achievements. Referring to the phenomenon that the comic has now become in the form of a manifesto gives measurable marketing effects, confirming the effectiveness of the medium used. Yes is more is the most cited example of an architectural comic today.
Celem artykułu było ukazanie komiksu jako nowej formy przekazu manifestu architektonicznego i naświetlenie możliwości transmisyjnej, jaką niesie ten gatunek sztuki dla projektantów architektury. Przedmiotem pracy był archikomiks Yes is more stworzony przez Bjarke Ingelsa – założyciela duńskiego biura architektonicznego BIG. Przeanalizowane zostały zastosowane przez Inglesa środki wizualne i narracyjne charakterystyczne dla komiksu. Przeprowadzono badanie, jakimi formami językowymi i graficznymi się posłużył, by wykorzystać popularność wybranego przez siebie medium. W tak ważnej dla każdego autora deklaracji, jaką jest manifest twórczy, wybór nośnika przekazu staje się również deklaracją artystyczną. W artykule opisano, jak Bjarke Ingels w archikomiksie przekazał swoje przemyślenia na temat metod działania architekta, sposobu tworzenia architektury oraz jak ta architektura powinna istnieć i funkcjonować. Stworzona 400-stronicowa nowela graficzna wykorzystała charakterystyczne dla komiksu podziały, tory narracyjne i efekty plastyczne. Autor, występując tu jako komiksowy bohater, używa obrazów ilustrujących metody projektowania architektury i efekty tej pracy. W trakcie analiz zbadano też przypadek manifestu architektonicznego brytyjskiej grupy projektowej Archigram, która jako pierwsza opublikowała go w postaci komiksu. Wnioski z badania pokrywają się z rzeczywistymi osiągnięciami Ingelsa. Odwołanie się formą manifestu do fenomenu, jakim obecnie stał się komiks, daje wymierne efekty marketingowe, potwierdzające skuteczność zastosowanego środka przekazu. Yes is more to obecnie najczęściej przytaczany przykład komiksu architektonicznego.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 2 (66); 105-112
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja z marką jako manifest tożsamości młodych nabywców - przykład iPoda
Autorzy:
Szymkowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518054.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Ekonomiczny
Źródło:
Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”; 2009, 4; 347-358
1731-6707
Pojawia się w:
Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DWA OBRAZY ŚWIATA: MANIFESTUJĄCY SIĘ I NAUKOWY
THE MANIFEST AND SCIENTIFIC IMAGES OF THE WORLD
Autorzy:
Bremer, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488743.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obraz manifestujący się
obraz naukowy
problem umysł – ciało
redukcjonizm
neuronauka
manifest image
scientific image
mind-body problem
reductionism
neuroscience
Opis:
The article below consists of two parts. In the longer first one, we present the salient features of Sellars’ conception of the manifest and scientific images of the world, and seek to determine the ways in which these two elements may be said to be related to one another. On the basis of this, we then point out one of the sources of the contemporary mind-body problem. In the shorter second part, we outline a variety of philosophical and neuroscientific proposals for resolving the issue of the relationship between our everyday intuitive understanding of what the mental states of a person amount to and their brain states as described in strictly scientific terms.
Niniejszy artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej, dłuższej charakteryzujemy W. Sellarsa rozumienie manifestującego się i naukowego obrazu świata (manifest and scientific image) oraz określimy typy zachodzących pomiędzy nimi zależności. Na przykładzie tej charakterystyki wskażemy na jedno ze źródeł współczesnego problemu umysł - ciało. W drugiej części, krótszej omówimy kilka typowych - filozoficznych i neuronaukowych - propozycji rozwiązań kwestii zależności pomiędzy potocznie rozumianymi stanami mentalnymi osoby a naukowo opisywanymi stanami jej mózgu.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 1; 27-49
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortograficzny „prymitywista”: Mańifest w sprawie ortografji fonetycznej Jasieńskiego w perspektywie antropologiczno-historycznej
Ortographic „Primitivist”. Bruno Jasieński’s Manifest of Phonetic Ortography in Anthropological and Historical Perspective
Autorzy:
Rakoczy, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578975.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
distinction
phonetic ortography
anthropology of writing
typographic practice
politic of writing
Opis:
The article concerns the futuristic design of phonetic spelling by Bruno Jasieński, examined in the perspective of the anthropology of writing and cultural history. It is an attempt to answer the following questions: (1) why in the first half of the twentieth century an attack on the very visuality of letters — unveiling its non-transparency — begins to be perceived by both futurists and researchers on them as a revolt which achieves certain extreme; (2) what are the cultural origins of the belief that formal experiments on literary language are less bold and more keeping with tradition than experiments in character-shaping and spelling, and what cultural circumstances must exist so that a spelling experiment could become a tool for avant-garde attitudes which use it to constitute and emphasize their own radicalism. In order to answer this, I try to see the spelling in a historical and cultural perspective, understand it as a set of standards responsible, on one hand, for visual standardization of writing and written language, on the other hand — for social and cultural distinction based on the reference to the specific, historically variable and socially located literary competence. I also try to associate spelling with other extra-linguistic and extra-literary socio-political-cultural institutions: especially with education and a modern state as an „imagined community”.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2016, 59/120 z. 4; 109-124
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Science and Different Images of the World
Autorzy:
Marsonet, Michele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036727.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
science
language
common sense
scientific image
manifest image
Opis:
It has often been claimed in contemporary philosophy that the scientific world-view will necessarily replace the view of the world provided by common sense. It may be argued, however, that common sense holds a sort of methodological primacy over the aforementioned scientific world-view. For example, the thesis of the indeterminacy of radical translation entails the impossibility of establishing what a scientific theory is talking about. We can say what a scientific theory deals with only by having recourse to our ordinary language, i.e., by assuming that we know and understand in advance what we are talking about normally, in our daily life. It follows that science cannot be conceived of as a form of knowledge which is totally independent of ordinary language and, therefore, alternative to it. According to such a stance, even scientific theories stem from the universe of meanings that belong to common language. On his part Davidson, in challenging the scheme-content dualism, mentions both “a dualism of total scheme (or language) and uninterpreted content”, and “a dualism of conceptual scheme and empirical content”. What we have here is a real dichotomy between these two elements, in the sense that the (conceptual) scheme is “other than” the (non-conceptual) content that is opposed to it. Now, Davidson’s rejection of the scheme-content distinction is supported by a set of arguments purporting to reject, first of all, the thesis that totally different conceptual schemes can actually exist. To put things in a very sketchy manner, he equates having a conceptual scheme with having a language, so that we face the following elements: (1) language as the organizing force; (2) what is organized, referred to as “experience”, “the stream of sensory experience”, and “physical evidence”; and, finally, (3) the failure of intertranslatability. It follows that “It is essential to this idea that there be something neutral and common that lies outside all schemes”. If this is the situation, he goes on, then we could say that conceptual schemes that are different in a radical way from each other correspond to languages that are not intertranslatable. How can we, however, make sense of a total failure of intertranslatability among languages? For sure “we could not be in a position to judge that others had concepts or beliefs radically different from our own”. Davidson’s conclusion is that if one gives up the dualism of scheme and world, he will not give up the world, but will instead be able to “re-establish unmediated touch with the familiar objects whose antics make our sentences and opinions true”. Davidson’s solution is radical, but we are bound to ask at this point what the expressions “reality” and “world” mean for him. They seem to coincide with the world of common sense which is formed by the familiar objects whose antics - as he says - make our sentences and opinions true or false. These familiar objects are tables, chairs, houses, stars, etc., just as we perceive them in our daily life. One is not entitled to ignore, however, that the current discussions on the problem of scientific realism arise because there appears to be a strong asymmetry between the commonsense view of the world and the scientific one. For instance, the table that we see with our eyes is not the same table that we “see” through the mediation of scientific instruments, and this fact is not trivial. It is rather easy to reach a high level of inter-subjective agreement among the individuals present in a room about the color, size and weight of a table, and it can also be granted that we form our beliefs in this regard by triangulating with our interlocutors and the surrounding environment. Such an agreement, however, may turn out to be problematic when we try to reconcile this vision of the world with what today science tells us about it. So, being in touch with such familiar objects as tables, chairs and stars “all the time” - as Richard Rorty adds - has a fundamental bearing only on the ontology of common sense, since our actual science shows that quite a different representation of reality can actually be provided (or, even better, it shows that those objects might not exist as men perceive them). Naturally, one can always resort to an objection of the following kind: Why should we deem the table viewed as a collection of subatomic particles more important than the table that our eyes see in daily life? After all, we can conduct our life well enough even ignoring what science claims (just like men did for many thousand years). This, however, may be judged as a serious underevaluation of the scientific enterprise. As a matter of fact, in the last centuries we are confronted not by one world-view, but by two complex images, each of which means to be a complete picture of man in the world. Wilfrid Sellars called these two perspectives, respectively, the manifest and the scientific image of man in the world. They are both intersubjective and non arbitrary. What are, however, these two images, and are they really alternative? Let us note, from the onset, that the two images we just mentioned are both idealizations in the same sense of Max Weber’s “ideal types”. This means that, in order to discover their actual presence, we need having recourse to a good deal of philosophical abstraction. In other words, they are not disclosed by mere empirical recognition. For instance, we live in the commonsense view of the world, and only a complex process of reflection makes us understand that we, as human beings, share a common view of the world, which is in turn determined by the fact that our physical structure bounds us to conceive of reality in a certain way rather than in another. Think about the importance that light, for example, has not only in daily life, but even in our philosophical conceptualization of the world. The story is complicated by the fact that each image has a history, and while the manifest image dates back to pre-history, the scientific image is constantly changing shape.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2016, 14; 14-27
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 84

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies