Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "illusion" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
ИСКУССТВО ИЛЛЮЗИИ В РОМАНЕ МИХАИЛА ШИШКИНА «ВЗЯТИЕ ИЗМАИЛА» И В ТВОРЧЕСТВЕ ВЛАДИМИРА НАБОКОВА
The art of illusion in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in the oeuvre of Vladimir Nabokov
Sztuka iluzji w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił i w twórczości Vladimira Nabokova
Autorzy:
Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603896.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Михаил Шишкин
Владимир Набоков
илюзия
илюзионист
цирк
Michaił Szyszkin
Władimir Nabokow
iluzja
iluzjonista
cyrk
Mikhail Shishkin
Vladimir Nabokov
illusion
illusionist
circus
Opis:
Iluzjonista w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił oraz w twórczości Vladimira Nabokova pojawia się w nawiązaniu do tradycji platońskiej, w kontekście działań twórczych, które z kolei kojarzone są z boską kreacją świata (triada Stwórca – iluzjonista – pisarz). W związku z tym postać maga często występuje jako metafora autora tekstu – on też ma zdolność tworzenia czegoś z niczego, sprawia, że coś może znikać, czy ulegać przemianom. Zarówno Szyszkin jak i Nabokov (np. w utworach Król, dama, walet i Blady ogień) do sztuki iluzji porównują kreację światów literackich, co szczególnie u współczesnego prozaika kojarzone jest z powstaniem wszechświata. Istotnym motywem związanym ze sztuką iluzji jest znikanie/śmierć bohaterów (Kartoflany Elf, Obrona Łużyna Nabokova), co ma swe korzenie w tradycji literatury rosyjskiej i wiąże się z podkreśleniem roli autora tekstu jako siły sprawczej rozwoju fabuły utworu.
The illusionist in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in Vladimir Nabokov works appears in reference to the Platonic tradition, in the context of creative efforts, which, in turn, are associated with the divine creation of the world (the Creator - illusionist – writer triad). Therefore, the character of  the magus often functions as a metaphor of the author of the text: he also has the ability to create something out of nothing; he can make something disappear or undergo transformations. Both Shishkin and Nabokov (e.g. in King, Queen, Knave, and Pale Fire) compare the creation of literary worlds to the art of illusion, which is especially associated with the origin of the universe in contemporary prose writers. An important motif related to the art of illusion is the disappearance / death of heroes (The Potato Elf, and The Luzhin Defense by Nabokov), which has its roots in the tradition of Russian literature and is connected with emphasizing the role of the author of the text as the driving force for the development of the story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ze sceny na ekran kinowy: zniknięcie damy
From Stage to Cinema Screen: The Vanishing of a Lady
Autorzy:
Paech, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341305.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Georges Méliès
teatr
iluzja
trik
theater
illusion
trick
Opis:
Artykuł jest poświęcony szczegółowej anatomii bazowego triku Georges’a Mélièsa zaprezentowanego najpierw w Teatrze Robert-Houdin jako numer variétés, a potem – w postaci stechnicyzowanej wskutek zastosowania triku substytucji – przeniesionego do filmu Escamotage d’une dame chez Robert-Houdin (1896). Autor śledzi napięcia między iluzją sceny a trikiem substytucji w filmie, wskazując na intermedialny charakter efektu, który połączył iluzję sceniczną z kinem, a z Mélièsa uczynił autora teatru i kina. Paech wskazuje ponadto na jego żywotność w kinie współczesnym, analizując różne strategie adaptacji triku substytucji w filmach: Prestiż (2006) Christophera Nolana, Starsza pani znika (1938) Alfreda Hitchcocka, Scoop – gorący temat (2006) i Magia w blasku księżyca (2014) Woody’ego Allena oraz Nowojorskie opowieści (1989) Martina Scorsesego, Francisa Forda Coppoli i Woody’ego Allena.
The article is devoted to the detailed anatomy of Georges Melies’s basic trick, first presented at the Robert-Houdin Theater as varietes, and later, in the form of a substitute technique, transferred to Escamotage d’une dame chez Robert-Houdin (1896). The author follows the tension between the illusion of the stage and the tricks of substitution in film, pointing to the intermedia nature of the effect that combined the stage illusion with the cinema, which turned Melies into the author of both theater and the cinema. Paech also points to its vitality in contemporary cinema, analyzing various strategies for adaptation of substitution tricks in films such as Prestige (2006) by Christopher Nolan, The Lady Vanishes (1938) by Alfred Hitchcock, Scoop - Hot Topic (2006) and Magic in the Moonlight (2014) by Woody Allen and The New York Stories (1989) by Martin Scorsese, Francis Ford Coppola, and Woody Allen.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 19-30
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ Sposobu Przetwarzania Informacji Wzrokowej na Uleganie Złudzeniu Fałszywego Horyzontu i Efektywność Działania Pilotów
The Influence of Information Processing on A False Horizon Illusion and Pilots Effectiveness
Autorzy:
Bednarek, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/419382.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
złudzenie fałszywego horyzontu
uwaga ekstensywna - intensywna
zależność - niezależność od pola
false horizon illusion
extensive - intensive states of attention
field dependence - independence
Opis:
Badano wpływ sposobu przetwarzania informacji na uleganie złudzeniu fałszywego horyzontu i efektowność działania pilotów. Założono, że większy wpływ zarówno na percepcję jak i działanie ma wymiar globalne - fragmentaryczne przetwarzanie stymulacji wzrokowej, czyli płytki, sensoryczny poziom przetwarzania stymulacji (bottom-up), niż wymiar zależności - niezależności od pola, który wiąże się z zaangażowaniem głębszych struktur poznawczych (top-down). 66 pilotów wojskowych (wiek M = 32,25, 6,64 nalot M = 1017,6 godzin; 797,6) wykonało profil lotu na symulatorze HYPERION. Efektywność działania określano na podstawie wskaźnika asymetria kursu. Całościowy vs fragmentaryczny styl percepcyjny (ekstensywność - intensywność uwagi) określano za pomocą komputerowych zadań Navona, zaś zależność - niezależność od pola za pomocą zadań Witkina. Globalny styl percepcyjny (przy kontroli fragmentarycznego stylu) okazał się predyktorem efektywności wykonania profilu lotu pod wpływem złudzenia fałszywego horyzontu, który wyjaśnia ok. 6 % wariancji. Allocentryczne ramy odniesienia (środowisko) bardziej oddziaływają na percepcję osób globalnie ujmujących pole widzenia, u których ważną rolę pełni mechanizm orientacyjny uwagi, który sprzyja poszerzeniu zakresu przetwarzania informacji kosztem głębokości przetwarzania (jak w przypadku uwagi ekstensywnej).
Źródło:
Studia Psychologiczne (Psychological Studies); 2011, 49, 3; 83-98
0081-685X
Pojawia się w:
Studia Psychologiczne (Psychological Studies)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wina bez prawa. Struktura nowej iluzji
Punishment without Law The Structure of a New Illusion
Autorzy:
Leder, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Freud
Žižek
Father
Law
conscience
drive
Opis:
Basing his argumentation on Freud’s essay Civilisation and Its Discontents, the author poses a question about the essence of suffering which appears when the Law of the Father is suspended and no longer protects against the death drive. The author formulates a thesis that in the contemporary social space, abandoned by the Law of the Father, it is disciplinary practices that play a key regulative role, pretending to form the relations based on the law. These practices transform the drive energy of Thanatos, which then finds its embodiment in the everyday lifelessness of bureaucracy, the coolness of rules and the excess hidden beneath them. The answer to this situation is Eros, which drives people to community – yet not so much in the form of a family as of an infinite and noneconomic continuum of local games of love and death.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 7, 2; 7-11
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka szansa czy iluzja. Wielokulturowość w dobie ponowoczesności
A Great Chance or an Illusion. Multiculturalism in the Age of Postmodernity
Autorzy:
Możejko, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466954.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Edward Możejko "A Great Chance or an Illusion. Multiculturalism in the Age of Postmodernity" "A Great Chance or an Illusion. Multiculturalism in the Age of Postmodernity" takes as its starting point a discussion of Charles Taylor's essay "Multiculturalism and the Politics of Recognition". Moiejko, following Taylor, reconstructs the development of the ideological and philosophical foundations of multiculturalism. However, he points to the fundamental difficulty connected with the definition of multiculturalism, the impossibility of solving its ambiguity and reducing its polysemy. Moiejko distinguishes official multiculturalism (characterised by the assumption and recognition of the equality of all cultures in terms of their geography, races and religions) and unofficial multiculturalism (which implies a form of activity meant to prevent the repression of selected social and ethnic groups and their identities). What remains the central issue in all discussions of multiculturalism is our attitude to the Other and the relationships which originate from an encounter with other cultures and identities.
Edward Możejko "A Great Chance or an Illusion. Multiculturalism in the Age of Postmodernity" "A Great Chance or an Illusion. Multiculturalism in the Age of Postmodernity" takes as its starting point a discussion of Charles Taylor's essay "Multiculturalism and the Politics of Recognition". Moiejko, following Taylor, reconstructs the development of the ideological and philosophical foundations of multiculturalism. However, he points to the fundamental difficulty connected with the definition of multiculturalism, the impossibility of solving its ambiguity and reducing its polysemy. Moiejko distinguishes official multiculturalism (characterised by the assumption and recognition of the equality of all cultures in terms of their geography, races and religions) and unofficial multiculturalism (which implies a form of activity meant to prevent the repression of selected social and ethnic groups and their identities). What remains the central issue in all discussions of multiculturalism is our attitude to the Other and the relationships which originate from an encounter with other cultures and identities.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2003, 6
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o wiedzę pedagogiczną/wiedzę w pedagogice wolną od iluzji (cześć II)
For the sake of pedagogical expertise/ knowledge in pedagogy free from illusion (part II)
Autorzy:
Sztaba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811417.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiedza pedagogiczna
wiedza w pedagogice
iluzje
antypedagogika
ontologiczne
epistemologiczne
metodologiczne i aksjologiczne podstawy tworzenia wiedzy naukowej
pedagogical expertise
nowledge in pedagogy
illusions
antipedagogy
ontological
epistemological
methodological and axiological basis for the creation of scientific knowledge
Opis:
Wiedza pedagogiczna/wiedza w pedagogice tworzona jest w społecznym kontekście. Poznać stan wiedzy w pedagogice, to zarazem odkryć obecne w niej różne iluzje. Pedagogika bowiem, będąc dyscypliną z obszaru nauk społecznych i humanistycznych, korzysta z dorobku wielu nauk i tak jak one jest zagrożona różnorakimi iluzjami. W drugiej części artykułu autor „poszukuje” sposobów przeciwdziałania iluzjom, tak w pedagogice, jak i w innych naukach, poprzez świadomą troskę o ontologiczne, epistemologiczne, metodologiczne oraz aksjologiczne podstawy tworzenia i popularyzowania wiedzy naukowej.
Pedagogical expertise/ knowledge in pedagogy is created in a social context. Knowing the state of knowledge in pedagogy, is also discovering various illusions. Because education is a discipline of a social sciences and humanities, it uses achievements of many sciences, and as they are, it is threatened by illusions. In the article the problem of sources and types was taken on, as well as processes of formation and distribution of pedagogical knowledge. Then the typology was presented, and ways of understanding the illusion. As an example of the illusion as it appears in the pedagogical knowledge in education, antipedagogy as well as gender pedagogy is presented. In light of the analysis made in this article, effective way to counter any illusions, in education as well as in other sciences, there's concern for ontological, epistemological, methodological and axiological basis for the creation and popularization of scientific knowledge.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 9-31
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o wiedze pedagogiczną/wiedzę w pedagogice wolną od iluzji - część I
For the sake of Pedagogical Exprertise/Knowledge in Pedagogy Free From Illusion - Part I
Autorzy:
Sztaba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811455.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiedza pedagogiczna
wiedza w pedagogice
iluzje
antypedagogika
pedagogika gender
ontologiczne
epistemologiczne
metodologiczne i aksjologiczne podstawy tworzenia wiedzy naukowej
pedagogical expertise
knowledge in pedagogy
illusions
antipedagogy
gender pedagogy
ontological
epistemological
methodological and axiological basis for the creation of scientific knowledge
Opis:
Pedagogical expertise/knowledge in pedagogy is created in a social context. Knowing the state of knowledge in pedagogy, is also discovering various illusions. Because education is a discipline of a social sciences and humanities, it uses achievements of many sciences, and as they are, it is threatened by illusions. In the article the problem of sources and types was taken on, as well as processes of formation and distribution of pedagogical knowledge. Then the typology was presented, and ways of understanding the illusion. As an example of the illusion as it appears in the pedagogical knowledge in education, antipedagogy as well as gender pedagogy is presented. In light of the analysis made in this article, effective way to counter any illusions, in education as well as in other sciences, there’s concern for ontological, epistemological, methodological and axiological basis for the creation and popularization of scientific knowledge.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 3; 5-28
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W prześwitach światłocieni
Between shadow and light
Autorzy:
Kosicka-Pajewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954119.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witkacy
shadow images
portrait
landscape
photographic portrait
photographic landscape
shadow illusion
shadows of characters
theater shadows
film shadows
shadow projections
shadow colors
shadow transformations
obrazy cienia
portret malarski
pejzaż malarski
portret fotograficzny
pejzaż fotograficzny
iluzja cienia
cienie postaci
cienie teatralne
cienie filmowe
projekcje cienia
barwy cienia
transformacje cienia
Opis:
Książka Ewy Szkudlarek Portrety cieni Witkacego jest nowatorskim spojrzeniem na twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza. Autorka przedstawiła wizualne i metaforyczne aspekty cieni, poddając analizie wszystkie dziedziny twórczości artysty, dotąd niedostrzeżone przez innych badaczy. Cień jest tym czynnikiem, który łączy i różnicuje całą twórczość zakopiańskiego artysty. Wieloaspektowość cienia w ujęciu kulturowym, psychologicznym, psychoanalitycznym, egzystencjalnym spaja twórczość Witkacego. Cień pełni funkcję metafory ludzkiej kondycji, jej kruchości i ostateczności.
Ewa Szkudlarek’s book Portrety cieni Witkacego [Witkacy’s shadow portraits] is an innovative look at the work of Stanisław Ignacy Witkiewicz. The author discusses the visual and the metaphorical aspects of shadows by analyzing the artist’s oeuvre across different media. This has not been done so far. The shadow connects and differentiates the works of Witkacy. The multi-faceted nature of the shadow in the context of culture, psychology, psychoanalysis, and existentialism unites Witkacy’s work. The shadow acts as a metaphor for the human condition, human vulnerability and mortality.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 24; 252-261
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Victoria Kahn, The Future of Illusion: Political Theology and Early Modern Texts, The University of Chicago Press, Chicago-London 2014, s. 246.
Autorzy:
Probulski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636309.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Recenzja: Victoria Kahn, The Future of Illusion: Political Theology and Early Modern Texts, The University of Chicago Press, Chicago-London 2014, s. 246.
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 4(33)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vanishing plane in analysing geometrical illusions in interiors
Płaszczyzna zniknienia w analizie iluzji geometrycznych we wnętrzach
Autorzy:
Górko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119250.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
central projection
perspective
vanishing plane
geometric illusion
centralna projekcja
perspektywa
płaszczyzna zniknienia
złudzenie geometryczne
Opis:
Vanishing plane, together with projection plane and projection point, is one of the fundamental objects in the theory of central projection. Its position is determined by the position of an “eye” and the projection plane. Some properties of the vanishing plane may be useful to restore the often unknown position of punto stabile and an “eye”. One simple example presented in this paper shows how this can be done.
Płaszczyzna zniknienia, razem z płaszczyzną tła i środkiem rzutów („okiem”), stanowią podstawowe elementy w teorii rzutu środkowego. Jej położenie uwarunkowane jest położeniem środka rzutów i płaszczyzny tła. Pewne własności płaszczyzny zniknienia mogą być pomocne w odtwarzaniu często nieznanego położenia punto stabile i „oka”. Prosty przykład omówiony w artykule ilustruje tę metodę.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2004, 14; 10-13
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urojone-nic. Pojęcie zasady w Être, Monde, Imaginaire Stanislasa Bretona
Autorzy:
Polak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437555.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
zasada
urojenie
bycie
nicość
ontologia
ontomitologia
Stanislas Breton
principle
being
illusion
nothingness
ontology
ontomythology
Opis:
Stanislas Breton podjął temat metafizycznej zasady w swoich dwóch książkach: Du Principe i Être, Monde Imaginaire. W pierwszej z nich autor zaprezentował rozbudowaną analizę pojęcia zasady, które w tradycji filozoficznej pojawiało się w wielu kontekstach: metafizycznym, naukowym (metodologicznym) oraz teologicznym. Druga praca Bretona jest, z jednej strony, kontynuacją analiz Du principe, z drugiej strony stanowi śmiałą i oryginalną prezentację spekulatywno-urojeniowej strategii myślenia o zasadzie. Niniejszy artykuł podejmuje zadanie zrekonstruowania pojęcia zasady określonej przez Bretona jako „urojone-nic” (rien-imaginaire). Autor artykułu przedstawia dwa nurty myślenia podejmującego kwestię zasady: ontologiczny, oparty na kategorii logosu i ontomitologiczny, inspirowany mitem i poezją. Po omówieniu różnic między tymi dwoma prądami myślowymi autor przedstawia i omawia wprowadzone przez Bretona pojęcie urojonego-nic, śledzi przy tej okazji związki pomiędzy filozoficznymi pomysłami Bretona a ontologią Martina Heideggera. Artykuł kończy się analizą bajki jako oryginalnej formy ekspresji urojonego-nic.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 317-331
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Understanding anthropomorphisation in social robotics
Zrozumieć antropomorfizację robotów społecznych
Autorzy:
Zawieska, K.
Duffy, B. R.
Strońska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/275822.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:
antropomorfizacja
iluzja życia
roboty społeczne
zaangażowanie użytkownika
interakcja człowiek-robot
anthropomorphism
illusion of life
social robots
user engagement
human-robot interaction
Opis:
This paper discusses different approaches to anthropomorphism in social robotics. While anthropomorphisation in robotics is often understood as the human tendency to perceive robots as humanlike in response to stimuli provided by machines, the authors argue that it is also an interpretative process which is highly subjective and limited in duration. To project human characteristics onto robots means to attribute qualities that robots do not have. Thus, in order to understand the nature of user engagement in human-robot interaction, it is of crucial importance to have a clear understanding of anthropomorphism in the field of social robotics.
Artykuł przedstawia różne ujęcia antropomorfizmu w robotyce społecznej. Podczas gdy antropomorfizacja jest często rozumiana jako tendencja człowieka do przypisywania robotom cech ludzkich w odpowiedzi na bodźce dostarczone przez maszyny, autorzy niniejszej pracy twierdzą, że jest to także wysoce subiektywny proces interpretacyjny, którego trwanie jest ograniczone w czasie. Przypisywanie robotom właściwości ludzkich oznacza przypisywanie cech, których roboty nie posiadają. Z tego względu, dokładne zrozumienie antropomorfizacji w dziedzinie robotyki społecznej jest kluczowe dla zrozumienia sposobu, w jaki użytkownik angażuje się w interakcję z robotem.
Źródło:
Pomiary Automatyka Robotyka; 2012, 16, 11; 78-82
1427-9126
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczelnia organizacją w odcieniu turkusu - szansa czy iluzja?
The university with a shade of turquoise - an opportunity or an illusion
Autorzy:
Leja, Krzysztof
Pawlak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191704.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
university management
turquoise organisation
teal management
innovative management
self-management
zarządzanie uczelnią
turkusowa organizacja
turkusowe zarządzanie
innowacyjne zarządzanie
samoorganizacja
Opis:
After several years of discussions on the future shape of higher education in Poland, both at the systemic and institutional level, on July 20, 2018, "The Law on Higher Education and Science," from now on referred to as the Law, was enacted. Together with a package of ordinances, this regulation broadened the autonomy of universities in terms of organization and management while substantiating the importance of their accountability. Strengthening the rector's authority resulted in a change in the perception of universities as dispersed organizations (Weick, 1976) towards compact organizations (Brunsson and Sahlin-Andersson, 2000). The authors noticed that the concept of the university, in line with the letter and spirit of the Law, does not pay due attention to the relations between university employees. Therefore, the article aims to present a proposal to implement the elements of the turquoise organization concept (Laloux, 2015), which is more and more often described in the scientific literature - and at the same time evokes extreme emotions - into an academic institution. The article indicates the unused, in the authors' opinion, possibilities of organizational and management changes created by the Law and describes selected features of the turquoise organization, relating them to an academic institution. It also compares the characteristics of a traditional university, entrepreneurial, and a university with a shade of turquoise. The research part analyzes interviews with deliberately selected employees of the Gdańsk University of Technology. During individual conversations, they expressed their opinions on new organizational and management solutions proposed by the article's co-author. In summary, an attempt was made to answer the question formulated in the title.
Po kilkuletnich dyskusjach nad przyszłym kształtem szkolnictwa wyższego w Polsce, zarówno na poziomie systemowym, jak i instytucjonalnym, w 2018 r. uchwalono ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zwaną dalej Ustawą (2018). Regulacja ta wraz z pakietem rozporządzeń poszerzyła autonomię uczelni w zakresie organizacyjno-zarządczym, jednocześnie potęgując znaczenie ich rozliczalności. Wzmocnienie władzy rektora spowodowało zmianę postrzegania uczelni jako organizacji rozproszonych (Weick, 1976) w kierunku organizacji zwartych (Brunsson i Sahlin-Andersson, 2000) Autorzy opracowania dostrzegli, że koncepcja uczelni, zgodnie z literą i duchem Ustawy, nie zwraca należytej uwagi na relacje między pracownikami. Dlatego za cel artykułu uznano przedstawienie propozycji wdrożenia do instytucji akademickiej elementów coraz częściej opisywanej w literaturze naukowej – a równocześnie budzącej skrajne emocje – koncepcji organizacji turkusowej (Laloux, 2015). W artykule wskazano niewykorzystane, zdaniem autorów, możliwości zmian organizacyjno-zarządczych, jakie stworzyła Ustawa, a także opisano wybrane cechy organizacji turkusowej, odnosząc je do instytucji akademickiej. Ponadto zestawiono cechy uniwersytetu tradycyjnego, przedsiębiorczego oraz uniwersytetu z domieszką turkusu. W części badawczej przeanalizowano wywiady przeprowadzone z celowo wybranymi pracownikami Politechniki Gdańskiej, którzy wyrażali opinie dotyczące nowych rozwiązań organizacyjno-zarządczych zaproponowanych przez współautorkę artykułu podczas wywiadów. W podsumowaniu starano się odpowiedzieć na pytanie sformułowane w tytule.
Źródło:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2021, 89, 2; 15-24
1731-6758
1731-7428
Pojawia się w:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Translation in the Most Reverent Theory of Truth: A Self-Translative Act as an Illusion of Correspondence
Proces tłumaczenia w najczcigodniejeszej teorii prawdy. Akt samo-translacji jako iluzja relacji korespondencji
Autorzy:
Cirillo, Giulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
truth
intersemiotic translation
Russell
Austin
Moore
prawda
tłumaczenie intersemiotyczne
Opis:
Being the most intuitive and yet perhaps most contestable of all, the correspondence theory remains an axis around which the philosophical debate on truth incessantly spins, with indefiniteness remaining as its main propelling force. The following work presents one more interpretative attempt; it will be argued that each classical contemporary version of the theory incorporates an idea of translation process. For this purpose, initially one was specified what notion of translation should be applied here by enumerating its key features. Next, three classical models were examined—those proposed by Russell, Moore and Austin—in such a way as to expose the place of translation in each analysis. Consequently, the research both provide an element which unifies them and highlight the significance of translation for the philosophical inquiry into the concept of truth.
Choć niewątpliwie najbardziej intuicyjna, a jednocześnie prawdopodobnie najbardziej sporna teoria korespondencyjna stanowi nadal oś, wokół której toczą się nieustające spory filozoficzne na temat pojęcia prawdy, a ich zasadnicza nierozstrzygalność wydaje się je napędzać. Niniejsza praca stanowi kolejną próbę wyjaśnienia problematycznej relacji korespondencji. Celem autorki jest obrona tezy, iż niemal każde z klasycznych, współczesnych ujęć owej teorii zawiera w sobie element procesu tłumaczenia. Na początku zatem zostało sprecyzowane samo pojęcie przekładu i sposób użycia go w niniejszym artykule. Wymienione są więc główne cechy pozwalające sklasyfikować daną czynność jako translację. Następnie analizie zostały poddane trzy modele zaproponowane przez Russella, Moore’a oraz Austina, w taki sposób, aby wyeksponować rolę przekładu w każdym z nich. Ostatecznie został wskazany element łączący owe interpretacje, jak również podkreślono wagę procesu przekładu w filozoficznej refleksji nad ideą prawdy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 155-181
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transhumanistyczne szczęście – iluzja w świecie beztroski
Transhumanist happiness – an illusion in the world of ease
Autorzy:
Lekka-Kowalik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137635.pdf
Data publikacji:
2022-07-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transhumanism
project of a „better world”
happiness
truth
meaning of life
transhumanizm
projekt „lepszego świata”
szczęście
prawda
sens życia
Opis:
Transhumanistyczny projekt zbudowania „lepszego świata” ma zapewnić bytom czującym wszechogarniające szczęście. Filozofi a pokazuje, że życie szczęśliwe to trwałe, pełne, uzasadnione zadowolenie z całości życia jako sensownego. Takiego szczęścia „lepszy świat” nie oferuje. Sprowadza on szczęście do realizacji pragnień i doświadczania nowych rzeczy. Przez to szczęście staje się nieciągłym zbiorem przemijających „chwil szczęśliwych” i traci związek z prawdą i dobrem. Sam ciąg pragnień i doświadczeń nie wykreuje też sensu życia. Transhumanistyczne szczęście okazuje się więc iluzoryczne.
Transhumanism’s project of building a „better world” aims at giving sentient beings all-pervasive happiness. Philosophy sees happiness as a permanent, full, and justifi ed satisfaction with one’s life as a whole full of sense. The „better world” offers no such happiness. It reduces happiness to the fulfillment of desires and achievement of ever new experiences. Happiness then becomes a discrete set of transient „happy moments” with no necessary relation to truth and good. Moreover, the mere sequence of realized desires and experiences does not create the meaning of life. Thus, transhumanist happiness turns out to be illusory.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 1(31); 19-30
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies