Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Redescription" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Redescription of Deroceras libanoticum (Pollonera, 1909) (Mollusca: pulmonata: Agriolimacidae)
Autorzy:
Wiktor, A.
Mienis, H.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84496.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wydział Biologii i Ochrony Środowiska. Stowarzyszenie Malakologów Polskich
Opis:
The status of Deroceras libanoticum as a good species was questioned. A rediscovery of the species on Mount Hermon, Israel, made it possible to verify its description and clarify the doubts regarding its status.
Źródło:
Folia Malacologica; 2006, 14, 1
1506-7629
Pojawia się w:
Folia Malacologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tandonia totevi (Wiktor, 1975) (Pulmonata: Milacidae) in Bulgaria and north eastern Greece. Redescription
Autorzy:
Schneppat, U.E.
Georgiev, D.G.
Dedov, I.K.
Wondrak, G.
Knechtle, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/83237.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wydział Biologii i Ochrony Środowiska. Stowarzyszenie Malakologów Polskich
Tematy:
Tandonia totevi
Pulmonata
Milacidae
Bulgaria
Greece
slug
anatomy
redescription
biogeography
ecology
Peloponnese
Opis:
New materials of Tandonia totevi (Wiktor, 1975) from Bulgaria have enabled the authors to prepare a detailed redescription and to distinguish the species from those from southern Greece which have been confused with T. totevi for almost 30 years. From the southern Greek Islands, the Peloponnese and the island of Euboea at least three more species need to be described and discriminated from T. totevi. The spermatophores of T. totevi from Bulgaria are described here for the first time, as is an intra-integumental glandular secreting organ of unknown function. The first description of spermatozoa of T. totevi is included. The first photographs of living specimens and the first observations on the behaviour and ecology are provided.
Źródło:
Folia Malacologica; 2011, 19, 4
1506-7629
Pojawia się w:
Folia Malacologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of the original collection of Zaphrentis calyculus Miller, 1881, Rugosa
Nowy opis oryginalnej kolekcji Zaphrentis calyculus Miller, 1881, Rugosa
Autorzy:
Fedorowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21298.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The type material of the Tournaisian Zaphrentis calyculus from the Miller’s (1891) collection, redescribed by Easton (1944) has been re-investigated. The better preserved specimens are assigned to 5 species and 5 genera (among them Rotiphyllum diutinum sp. n., Petraia (?) milleri sp. n. and Patularima gen. n.). Some forms are described in open nomenclature. The taxa are discussed in terms of morphology, ontogeny, intraspecific variability and relationships. Environmental and/or genetic control of straight, widely-flaring and horn shapes and of stereoplasmic infilling is discussed.
Rewizja Zaphrentis calyculus Miller, 1891 z Kinderhookian (dolny turnej) basenu Mississipi dokonana przez Eastona (1944) pozostawiła tak liczne wątpliwości, iż zastosowanie niektórych zaproponowanych przez niego taksonów okazało się niemożliwe. Ponowna rewizja oryginałów Millera (1891) zaliczanych przez Eastona (1944) do rodzaju Rotiphyllum Hudson, 1942 wykazała, iż w obrębie tego „rodzaju” można wyróżnić przedstawicieli Lophophyllum Milne-Edwards et Haime, 1850, Meniscophyllum Simpson, 1900, Petraia Münster, 1839, Rotiphyllum Hudson, 1942 i nowego rodzaju Patularima. Cztery dalsze rodzaje wyróżnione w zrewidowanym materiale, pozostawiono w nomenklaturze otwartej z powodu niedostatecznej reprezentatywności bądź złego stanu zachowania okazów. Opisano morfologię i ontogenezę wszystkich gatunków w takim stopniu, jaki był możliwy przy złym stanie zachowania okazów (figs. 1—10, pls. 1—8). W niektórych przypadkach opisano również mikrostrukturę septów. Przedyskutowano pokrewieństwa i podobieństwa opisanej fauny. W części ogólnej zwrócono uwagę na zależność kształtu koralitów od przypuszczalnych warunków życia (fig. 11). Wyrażono niektóre wątpliwości nasuwające się w związku z nową interpretacją przyczyn wytwarzania złogów wapiennych przez organizmy morskie.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1989, 34, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of the original collection of Zaphrentis calyculus Miller, 1881, Rugosa
Nowy opis oryginalnej kolekcji Zaphrentis Calyculus Miller, 1891, Rugosa
Autorzy:
Fedorowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945914.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The type material of the Tournaisian Zaphrentis calyculus from the Miller’s (1891) collection, redescribed by Easton (1944) has been re-investigated. The better preserved specimens are assigned to 5 species and 5 genera (among them Rotiphyllum diutinum sp. n., Petraia (?) milleri sp. n. and Patularima gen. n.). Some forms are described in open nomenclature. The taxa are discussed in terms of morphology, ontogeny, intraspecific variability and relationships. Environmental and/or genetic control of straight, widely-flaring and horn shapes and of stereoplasmic infilling is discussed
Rewizja Zaphrentis calyculus Miller, 1891 z Kinderhookian (dolny turnej) basenu Mississipi dokonana przez Eastona (1944) pozostawiła tak liczne wątpliwości, iż zastosowanie niektórych zaproponowanych przez niego taksonów okazało się niemożliwe. Ponowna rewizja oryginałów Millera (1891) zaliczanych przez Eastona (1944) do rodzaju Rotiphyllum Hudson, 1942 wykazała, iż w obrębie tego „rodzaju” można wyróżnić przedstawicieli Lophophyllum Milne-Edwards et Haime, 1850, Meniscophyllum Simpson, 1900, Petraia Münster, 1839, Rotiphyllum Hudson, 1942 i nowego rodzaju Patularima. Cztery dalsze rodzaje wyróżnione w zrewidowanym materiale, pozostawiono w nomenklaturze otwartej z powodu niedostatecznej reprezentatywności bądź złego stanu zachowania okazów. Opisano morfologię i ontogenezę wszystkich gatunków w takim stopniu, jaki był możliwy przy złym stanie zachowania okazów (figs. 1—10, pls. 1—8). W niektórych przypadkach opisano również mikrostrukturę septów. Przedyskutowano pokrewieństwa i podobieństwa opisanej fauny. W części ogólnej zwrócono uwagę na zależność kształtu koralitów od przypuszczalnych warunków życia (fig. 11). Wyrażono niektóre wątpliwości nasuwające się w związku z nową interpretacją przyczyn wytwarzania złogów wapiennych przez organizmy morskie.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1989, 34, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of a Danian oyster Pycnodonte simile (Pusch, 1837) from Poland
Taksonomia ostrygi Pycnodonte simile (Pusch, 1837) z danu okolic Puław
Autorzy:
Machalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21023.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Pycnodonte simile (Pusch, 1837) is revised and redescribed on the basis of a new material from the type horizon and area, i.e., Danian deposits of Puławy region, Middle Vistula Valley, Central Poland. Neotype of the species is designated. Variability and relations of Pycnodonte simile to other pycnodont oysters, especially to Pycondonte vesiculare (Lamarck, 1806), are considered.
W pracy opisano i zilustrowano (pl. 21, 22; fig. 2—4: D—F) morfologię i mikrostrukturę muszli, a także wyznaczono neotyp (okaz ZPAL L II/27; fig. 3: C, D). Zgodnie z wynikami ostatnich badań (Machalski i Walaszczyk 1987) siwak uznano za wieku dańskiego. Większość okazów pochodzi z okolic wsi Parchatka. Margliste gezy i wapienie środkowej części siwaka odsłaniające się w pobliżu tej wsi stanowią horyzont typowy gatunku. W oparciu o zbadane cechy całej populacji przedyskutowano różnice między P. simile a P. vesiculare (Lamarck, 1806) (pl. 22: 2, 3; fig. 4: A—C, fig. 5). Stwierdzono, że P. simile różni się od P. vesiculare mniejszymi rozmiarami muszli, słabszym wykształceniem płatu tylnego, silniejszym wykształceniem półek z chomata, brakiem rzeźby na prawej skorupie oraz bardzo małym udziałem struktury pęcherzykowatej w budowie ściany muszli. Wskazano, że takie cechy jak powierzchnia przyczepu i sposób wykształcenia wierzchołka nie mają znaczenia taksonomicznego gdyż zależą wyłącznie od wielkości i kształtu podłoża do jakiego przyczepiały się ostrygi. W pracy wykazano także, że, w ostatnich latach, okazy należące do P. simile były błędnie oznaczane jako P. bechkochensis przez Pugaczewską (1977) i jako Gryphaea antiqua i Liostrea reussi przez Kracha (1981). Praca wykonana w ramach problemu MR II 6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1988, 33, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of Tintinnopsis parvula Jörgensen, 1912 (Ciliophora: Spirotrichea: Tintinnina), Including a Novel Lorica Matrix
Autorzy:
Agatha, Sabine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763786.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Biogeography, ciliary pattern, ciliate, lorica ultrastructure, morphology, neotypification, taxonomy, tintinnid
Opis:
Tintinnopsis parvula Jörgensen, 1912 has apparently a cosmopolitan distribution in the pelagial of marine and brackish coastal waters. The species is redescribed based on material from the Irish Sea off the Isle of Man, using live observation, protargol impregnation, and scanning electron microscopy. The agglomerated and stiff lorica measures 38–60 × 24–31 μm and is composed of a usually broadly obovate bowl and a slightly narrowed cylindroidal collar with an inner diameter of ~ 20 μm. The somatic ciliary pattern is of the most complex type, viz., it comprises a ventral, dorsal, and posterior kinety as well as a right, left, and lateral ciliary field. The left ciliary field comprises four kineties, the lateral field about ten kineties, and the right field five kineties. The oral primordium develops apparently apokinetally posterior to the lateral ciliary field and generates ~ 15 collar membranelles and one buccal membranelle. Two further populations were studied: one from the North Sea off the Island of Sylt, the other from brackish polder basins at the German North Sea coast; they match the Irish Sea specimens in all main features. The loricae formed in almost particle-free cultures have a thin wall composed of an irregular network of fibres and very few attached or interwoven particles. This matrix type differs from the other three types found in congeners. Hence, the matrix ultrastructure might represent a promising feature for a reliable subdivision of the species-rich genus Tintinnopsis Stein, 1867 in the future.
Źródło:
Acta Protozoologica; 2010, 49, 3
1689-0027
Pojawia się w:
Acta Protozoologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of selected statistical methods and Kohonen networks in the revision and redescription of parasites
Autorzy:
Zaborski, D.
Kavetska, K.M.
Grzesiak, W.
Krolaczyk, K.
Dzierzba, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6593.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
Revisions and redescriptions of species and higher taxa have been known in parasitology since the first description of a parasite. Usually, they are based on standard morphometric methods or more modern genetic analysis. The former are not always sufficiently reliable, while the latter often require expensive equipment, pre-defined genetic markers, and appropriately prepared research material. They may be replaced by multivariate statistical methods, in particular discriminant analysis and cluster analysis, and Kohonen artificial neural networks included in data mining. This paper presents the examples of specific applications of these methods for the verification of the affinity of nematodes. The discriminant analysis showed that it was possible to statistically significantly discriminate individual nematode species, both for males and females, based on morphometric variables. This confirmed the previously assumed division of the species complex Amidostomum acutum into three distinct species. Similarly, hierarchical cluster analysis, used for the determination of coherent groups of nematode parasites, allowed the identification of relatively homogeneous clusters of nematode species depending on their circle of hosts, and groups of hosts.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2016, 62, 4
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of Strombidium coronatum (Leegaard, 1915) Kahl, 1932 (Ciliophora, Spirotricha) based on live observation, protargol impregnation, and scanning electron microscopy
Autorzy:
Agatha, Sabine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763730.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Marine waters, morphology, Oligotrichida, stomatogenesis, taxonomy
Opis:
The oligotrichid ciliate Strombidium coronatum (Leegaard, 1915) Kahl, 1932 is redescribed from plankton samples taken in the Irish Sea, using live observation, protargol impregnation, and scanning electron microscopy. The species is characterized by a conspicuous, uniquelly shaped peristome, which is flat and roughly triangular and extends in the sagittal plane. The Irish Sea specimens measure ~ 45 × 25 µm in vivo and ~ 40 × 24 µm after protargol impregnation. The girdle kinety is equatorial, ostensibly continuous, and composed of ~ 100 dikinetids. The ventral kinety extends longitudinally on the posterior fifth of the cell and is composed of about five dikinetids. The adoral zone of membranelles is widely open and composed of ~ 18 collar and ~ 12 buccal membranelles; the collar portion is disconnected from the buccal portion. The shape and orientation of the opisthe’s adoral zone of membranelles are apparently extraordinary, i.e., the membranelles form an inverted L-shaped stripe extending longitudinally in the elongated posterior cell portion of dividers.
Źródło:
Acta Protozoologica; 2014, 53, 4
1689-0027
Pojawia się w:
Acta Protozoologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redescription of neoceratopsian dinosaur Archaeoceratops and early evolution of Neoceratopsia
Autorzy:
You, H
Dodson, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21113.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cretaceous
Archaeoceratops
China
Dinosauria
neoceratopsian dinosaur
Mazongshan area
evolution
dinosaur
Gansu Province
Neoceratopsia
Archaeoceratops oshimai
paleontology
Opis:
Archaeoceratops oshimai Dong and Azuma, 1997 is a basal neoceratopsian from the late Early Cretaceous of Mazongshan area, Gansu Province, northwest China. Here we provide a detailed description on Archaeoceratops oshimai based on both the holotype, which consists of a well preserved, nearly complete skull, partial vertebral column, and partial pelvis, and the paratype, which consists of a partial vertebral column including a nearly complete tail, a partial pelvis, fragmentary hind limb bones, and a complete pes. Cladistic analysis shows that Archaeoceratopsis the sister group to all currently known Late Cretaceous Neoceratopsia, and Late Cretaceous Neoceratopsia diverged into two clades: the Asian Protoceratopsidae and the North American Ceratopsoidea, indicating a dual evolution for the two major groups of horned dinosaurs in two landmasses of Late Cretaceous. A suite of derived features characterizes Ceratopsoidea, such as a round−shaped external naris, a long caudolateral process of the rostral bone, and ventrally curved premaxillary ventral edge.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italy’s largest snake: Redescription of Palaeophis oweni from the Eocene of Monte Duello, near Verona
Autorzy:
Georgalis, G.L.
Del Favero, L.
Delfino, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082204.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Squamata
Serpentes
Palaeophis
Paleogene
Europe
Italy
Opis:
We here redescribe Palaeophis oweni, an almost neglected species of palaeophiid snakes from the Eocene of Monte Duello, northeastern Italy. Despite having been described since the 19th century and being the only known named species of its genus from Mediterranean Europe, P. oweni has so far received only minor and sporadic attention in the literature. The only as yet available information for this species was the original lithograph accompanying its brief, 1881 description. We here provide photographs and detailed description of the type and only known material for the first time, designate a lectotype, and clarify certain nomenclatural issues, as well as inaccuracies in the original lithograph. We distinguish certain features in its vertebral anatomy that allow us to treat P. oweni as a valid species and provide an emended diagnosis. Nevertheless, we highlight that a comprehensive reassessment of the nominal species of Palaeophis from the Eocene of the United Kingdom is essential in order to decipher with certainty the validity and distinctiveness of the Italian form. Palaeophis oweni represents the largest snake known from the Italian fossil record.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 3; 523-533
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies