Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 954
Tytuł:
North Schleswig, czyli o kompilacjach Teresy Grzybkowskiej
North Schleswig, or, on the Compilations by Teresa Grzybkowska
Autorzy:
Michalski, Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145676.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 203-204
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik: Korespondencja. Część 1: lata 1949–1969, opracowanie, wstęp i komentarze Beata Bolesławska-Lewandowska, Warszawa 2016 Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk, ss. 252. ISBN 9788365630315
Autorzy:
Szymańska-Stułka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408957.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zygmunt Mycielski
Andrzej Panufnik
korespondencja
muzyka polska
muzyka XX wieku
Zygmunta Mycielski
correspondance
Polish music
twentieth-century music
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 147-149
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Festa eterna
Autorzy:
Plater-Zyberk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084113.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
festa
Italian South
Festa dei Gigli
święto
Włochy
Opis:
Tekst opisuje festę dei gigli – wydarzenie, które należy do niezwykle szerokiego i bardzo zróżnicowanego zbioru świąt ludowych włoskiego południa. Gigli di Nola, to wydarzenie poświęcone świętemu Paolino, patronowi niewielkiego miasta w okolicach Neapolu. Włoskie festy to klucz do zrozumienia kultury. Moment otwarcia, manifestacja tożsamości, oparta często na opozycjach; sacrum – profanum, zwyczajne – niezwykłe, nasze – obce. Próba wyznaczenia granic tych kategorii i ich znaczenia dla danej społeczności, może prowadzić do głębszego doświadczenia jej inności. Tekst ten, będący częścią pracy magisterskiej autorki, przybliża mit założycielski, historię oraz przebieg święta Gigli. Nie jest to jednak wyłącznie opis niezwykłego zjawiska, ale i przykład analizy świata festy, jako klucza do kultury i historii danej społeczności.
The article describes the Festa dei gigli – an event that belongs to an extremely wide and diverse set of folk festivals of the Italian South. Gigli di Nola is dedicated to Saint Paolino, patron of Nola; a small town near Naples. In this text, I argue that the Italian festas are the key to understanding of the respective local community. A moment of opening, a manifestation of identity, often based on oppositions: the sacred – the profane, the ordinary – the extraordinary, ours – foreign. An attempt to delineate the boundaries of these categories and their significance for a given community may lead to a more profound experience of its otherness. This text, part of the author's master's thesis, presents the founding myth, history, and course of the Gigli festival.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 204-211
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trinacria. Równania sycylijskie
Trinacria. Sicilian Equations
Autorzy:
Sochacki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084124.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Sycylia
trinacria
antropologia
Sicily
anthropology
Opis:
Artykuł jest antropologiczną próbą odczytania fragmentu tekstu sycylijskiego. Autor rozważa motywy labiryntu, szaleństwa i triskelonu jako motywów organizujących dyskurs o Sycylii.
An anthropological attempt at deciphering a fragment of a Sicilian text. The author considers motifs of the labyrinth, frenzy, and the triskelion as those organising a discourse on Sicily.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 134-140
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cierpieć
To Suffer
Autorzy:
Szerszeń, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084311.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wojna
cierpienie
Ukraina
fotografia
war
suffering
Ukraine
photography
Opis:
Patrzeć oznacza cierpieć? I czy obrazy zadają cierpienie, czy mogą być „okrutne”? Wychodząc od postawionego przez Judith Butler pytania, „czy fotografia sprawia, że wydarzenie toczy się dalej, w przyszłości?”, autor zastanawia się nad obrazami toczącej się wojny w Ukrainie, nad ich zdolnością do mobilizowania, ale również zdolnością do przenoszenia przemocy i traumy, do zadawania ran. Dziwna czasowość traumatycznego widoku oznacza powrót tego samego: proces żałoby pozostaje wobec tego czymś niedomkniętym, czymś, co stale wymyka się próbom ujęcia cierpienia w ramy.
Does to look mean to suffer? And do images cause suffering, can they be cruel? With the question posed by Judith Butler: “Does the photograph continue the event into the future?” as his point of departure the author ponders on images of the war taking place in Ukraine, their ability to mobilise but also to transfer violence and trauma, and to wound. The strange duration of a traumatic scene signifies a return to the same: the process of mourning thus remains not closed and constantly evades attempts at capturing suffering within frames.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 182-186
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radykalizm powolności
Radicality of Slowness
Autorzy:
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342073.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
neomodernizm
slow cinema
Rafał Syska
neomodernism
Opis:
Recenzja książki Rafała Syski Filmowy neomodernizm (2014). Samo pojęcie „neomodernizm”, choć blisko związane z takimi kategoriami opisującymi pewien nurt współczesnego kina artystycznego, jak slow cinema czy contemplative cinema, ma charakter całkowicie autorski. Syska, choć opisuje zjawisko jak najbardziej współczesne, widzi w nim wskrzeszenie ducha modernizmu filmowego z lat 50. i 60. Jego książka z jednej strony ukazuje sieć powiązań między neomodernizmem a modernizmem, z drugiej proponuje wyznaczniki konstytutywne dla twórczości neomodernistów. Częściom publikacji o charakterze ogólnym towarzyszą eseje monograficzne przedstawiające sylwetki poszczególnych twórców.
Book review of Rafał Syska’s Filmowy neomodernizm [Neomodernism in Film] (2014). The very concept of “neomodernism”, though closely associated with categories describing trends in contemporary cinema, such as slow cinema or contemplative cinema, is entirely original in character. Syska, in describing a thoroughly modern phenomenon, sees it as a reincarnation of the spirit of film modernism of 1950s and 1960s. His book on the one hand shows the network of links between neomodernism and modernism, and on the other hand proposes determinants constitutive of the work of neomodernists. The more general parts of the book contains essays depicting profiles of individual artists.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 203-207
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna. Kobiece spojrzenie.
War. Female Gaze
Autorzy:
Bojarska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084473.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kobiecość
spojrzenie
fotografia
femininity
gaze
photography
Opis:
Autorka bada wątek kobiecego spojrzenia w relacji do fotografii, zwłaszcza wojennej. W tym celu sięga po Trzy gwinee Virginii Woolf i analizuje użycie fotografii w antywojennej narracji pisarki.
In her article the author theorizes female gaze in relations to atrocity photography, especially war photography. In order to do so he revisits Virginia Woolf’s Three Guineas and discusses the use of photography in Woolf’s anti-war narrative.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 192-198
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna. Sztuka. Dekolonizacja
War. Art. Decolonization
Autorzy:
Szerszeń, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084575.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ukraina
wojna
dekolonizacja
Ukraine
war
decolonization
Opis:
Pełnoskalowa rosyjska inwazja na Ukrainę wywołała nie tylko bezprecedensową erupcję cierpienia, której symbolem stała się Bucza; przywołała dawno niewidziane stare-nowe obrazy, ale stała się również punktem zwrotnym wprawiającym w ruch całą dyskursywną mapę. Ten zwrot w myśleniu wiąże się z powrotem wojny jako centralnej figury ramującej świat, w którym przyszło nam żyć. Wojna w Ukrainie uruchomiła również głębokie procesy, w których centrum stoi dekolonizacja. Dekolonizowanie polityki Rosji, rosyjskiego imperializmu i rosyjskiej kultury (jej „niewinności”) nie jest jednak – znów – wyabstrahowanym z szerszego tła gestem, lecz na naszych oczach staje się częścią zwrotu, którego celem jest przywrócenie epistemicznej sprawiedliwości. Dekolonizować znaczy być nieposłusznym. Pojęcie nieposłuszeństwa przenosi nas, ponownie, do szkoły: tam, gdzie przyswajamy wiedzę i jesteśmy przyuczani do posłuszeństwa. Jednocześnie dekolonizacja wiąże się z uświadomieniem sobie konieczności wyjścia poza wyuczone i przyjmowane a priori ramy, kategorie i pojęcia. „Powrót do szkoły” następuje jednak nie po to, by kontynuować naukę, lecz by oduczyć się tego, co z takim trudem nauczone. Po 24 lutego 2022 roku jesteśmy obserwatorami tego przyśpieszonego procesu.
The full-scale Russian invasion of Ukraine not only triggered an unprecedented eruption of suffering, symbolised by Bucha; it evoked long-lost old-new images, but also became a turning point setting the entire discursive map in motion. This turn in thinking is linked to the return of war as the central figure framing the world in which we live. The war in Ukraine has also set in motion profound processes at the centre of which is decolonisation. However, the decolonisation of Russian politics, Russian imperialism and Russian culture (its 'innocence') is not - again - a gesture abstracted from a broader background, but, before our eyes, becomes part of a turn aimed at restoring epistemic justice. To decolonise means to be disobedient. The notion of disobedience takes us, again, to school: where we acquire knowledge and are taught to be obedient. At the same time, decolonisation involves the realisation of the need to go beyond learned and a priori accepted frameworks, categories and concepts. "Back to school", however, occurs not to continue learning, but to unlearn what has been learned with such difficulty. After February 24, 2022, we are observers of this accelerated process.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 4-6
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unisono
Autorzy:
Jarząbek-Wasyl, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084577.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
historiografia
performatyka
Routledge
theater history
historiography
performatics
Opis:
Artykuł stanowi recenzję niedawno wydanego tomu The Routledge Companion to Theatre and Performance Historiography (2021). Przedstawiając zwięzłą historię powstania publikacji, jej układ i mozaikową koncepcję, główną problematykę i metodę, autorka przybliża niektóre teksty (szczególnie interesujące dla polskiego czytelnika). Tom, jak każde monumentalne przedsięwzięcie, budzi też zastrzeżenia; te dotyczą głównie realizacji postulatu polifonicznego i odnowicielskiego podejścia do historii widowisk oraz ograniczeń krytyki instytucjonalnej (jej optyka miewa również „ślepy punkt”).
This article offers a review of the recently published edited volume The Routledge Companion to Theatre and Performance Historiography (2021). The reviewer briefly presents the origins of this publication, its structure and mosaic-like design, as well as its main topics and methodology, and then she discusses selected contributions (of particular interest to the Polish reader) in more detail. Like any large-scale undertaking of this kind, this volume also raises concerns and doubts, especially with regard to following the postulated polyphonic and refreshing approach to performance history, as well as the limitations of institutional critique, whose outlook has its "blind spot," too.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 185-194
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzymski antykrajobraz
Roman anti-landscape
Autorzy:
Salwa, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084145.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Rzym
krajobraz
antropologia
miasto
Rome
lanscape
anthropology
city
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie, jak tradycyjne, estetyczne rozumienie krajobrazu skutkuje przeoczaniem krajobrazów uważanych za zdegradowane. Tego rodzaju spojrzenie zdaje się dominować we współczesnych wyobrażeniach o Włoszech, na skutek czego jawią się one jako Bel Paese, którego panoramę bywa zakłócana brzydkimi miejscami. Ich brzydota ma zaś wynikać m.in. z braku wrażliwości krajobrazowej mieszkańców. Tego rodzaju przeoczenie jest jednak aktem niesprawiedliwości. Osnową artykułu jest konfrontacja wizji Rzymu zaoferowanej przez Georga Simmla z obrazem Wiecznego Miasta pokazanym w filmie dokumentalnym Rzymska Aureola (2013). Jego reżyser ukazuje codzienne życie mieszkańców okolic rzymskiej obwodnicy, które łatwo opatrzyć mianem antykrajobrazu. Konfrontacja ta posłuży także pokazaniu na wybranych przykładach, jak zmieniło się rozumienie pojęcia krajobrazu we włoskiej literaturze przedmiotu 2. połowy XX wieku: krajobraz przestał być wyłącznie zjawiskiem estetycznym, nabierając wymiaru etycznego.
The intention of this article is to show how a traditional aesthetic comprehension of the landscape results in overlooking landscapes regarded as degraded. Such an approach appears to dominate contemporary perceptions of Italy, resulting in their depiction as Bel Paese, whose panorama is sometimes disturbed by ugly sites. In turn, unsightliness is regarded as the outcome of, i.a. a lack of sensitivity on the part of the inhabitants. Such an omission, however, is an act of injustice. The article‘s substance is a confrontation of a vision of Rome as seen by Georg Simmel and a depiction of the Eternal City in the documentary film Sacro GRA (2013); the director presents the daily life of the residents of the region of an extensive Roman urban highway, which can be easily described as anti-landscape. Such a confrontation also serves a depiction, based on selected examples, of the way in which the comprehension of the landscape in Italian literature from the second half of the twentieth century changed: by acquiring an ethical dimension the landscape ceased to be an exclusively aesthetic phenomenon.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 24-34
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa powroty
Two Returns
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222575.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tian Zhuangzhuang
Fei Mu
kino chińskie
Chinese cinema
Opis:
Autorka analizuje Wiosnę w małym miasteczku (2002) Tiana Zhuangzhuanga jako reinterpretację wersji zrealizowanej przez Fei Mu w 1948 r. Ten ostatni film, odrzucony przez władze, pozostawał przez kilka dekad w zapomnieniu. W 2002 r. został ogłoszony najwybitniejszym chińskim filmem stulecia. Autorka upatruje różnic między filmami w fakcie, że Fei Mu realizował film naonczas współczesny, podczas gdy Tian zrobił film historyczny, dążąc do zachowania efektu dystansu. Obaj twórcy posługiwali się strategią „okrężnej drogi” oraz nawiązywali do podobnych założeń formalnych, integrując estetykę starego malarstwa chińskiego z pracą kamery.
The author analyses the Springtime in a Small Town (2002) by Tian Zhuangzhuang as a reinterpretation of a version made by Fei Mu (Spring in a Small Town) in 1948. This latter film which was rejected by the authorities, remained hidden and forgotten for decades. In 2002 it was declared to be the best Chinese film of the century. The author explains the differences between the films by the fact that Fei Mu made a film that was contemporary to himself, while Tian made a historical film, aiming to maintain the effect of distance. Both artists used the “detour” strategy and relied on similar formal solutions, integrating the aesthetics of old Chinese painting with camera work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 269-286
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrzej Kondratiuk. Metafizyka
Andrzej Kondratiuk: Metaphysics
Autorzy:
Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341614.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Kondratiuk
śmierć
pożegnanie
death
farewell
Opis:
Tekst jest swoistym pożegnaniem ze zmarłym 22 czerwca 2016 r. reżyserem Andrzejem Kondratiukiem, który w większości swoich filmów dotykał spraw ostatecznych, choć często czynił to w kuglarski sposób. Autorka zauważa, że pierwiastki metafizyczne, które widzowie odnajdują w filmach, są najczęściej efektem zamierzonych działań twórców, czasem nadinterpretacji odbiorczej. Zdarza się jednak, że to, co irracjonalne, trudne do wyjaśnienia, pojawia się w kontekście danego dzieła filmowego zaskakująco i zupełnie niespodziewanie. Przykładem takiej sytuacji jest nakręcony w 1997 r. Słoneczny zegar, do którego metafizyczny kontekst dopisało życie. W końcowej scenie filmu grany przez Kondratiuka bohater, Andrzej, rozstaje się ze światem, podkreślając, że jest rok 2016.
The article is a farewell to Andrzej Kondratiuk, the film director who died on June 22nd, 2016. Most of his films dealt with ultimate questions, though sometimes in a tongue-in-cheek manner. The author notes that metaphysical elements that viewers may find in films are usually the result of the intentions of the director and sometimes of an over-interpretation on part of the viewer. Sometimes that which is irrational and difficult to interpret, appears in a given film in an unexpected and surprising manner. An example of such a case is the Sundial, made in 1997, where the metaphysical aspect was given by the real life. In the last scene of the film, Andrzej, the character played by Kondratiuk, bids farewell to the world, stressing that the year is 2016.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 114-120
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na czasy kryzysu
For Times of Crisis
Autorzy:
Sitek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341624.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Magdalena Kempna-Pieniążek
neo-noir
noir
Opis:
Sitek recenzuje książkę Magdaleny Kempnej-Pieniążek Neo-noir. Ciemne zwierciadło czasów kryzysu (2015). Stwierdza m.in., że współcześnie nieokreślone i wielopostaciowe kryzysy dotyczą każdego mieszkańca globalnej wioski, a swoistym przepracowaniem tej kwestii na gruncie filmoznawczym jest właśnie książka Magdaleny Kempnej-Pieniążek – pierwsza polskojęzyczna monografia poświęcona zagadnieniu kina neo-noir. Diagnozom autorki wiążącym się z fenomenem kina neo-noir towarzyszy w wywodzie wprowadzenie koniecznych uściśleń definicyjnych, typologicznych i periodyzacyjnych. Autorka zestawia stanowiska, tradycje i ujęcia badawcze, co prowadzi ją do sformułowania kluczowych tez publikacji. Według niej z produkcji neo-noirowych wyłania się odczucie ciągłego zagubienia, które wymusza redefinicję pojęć związanych m.in. z tożsamością, rolami płciowymi, doświadczaniem świata i człowieczeństwem. Typowe recenzenckie uwagi dotyczące tematyki i konstrukcji książki Sitek wzbogaca wysoką oceną jej walorów edytorskich (bogaty materiał ilustracyjny), a także jej dobrego sprofilowania nie tylko pod kątem czytelników reprezentujących środowisko naukowe, ale również zwykłych pasjonatów kina.
Sitek’s review of the book by Magdalena Kempna-Pieniążek Neo-noir. Ciemne zwierciadło czasów kryzysu [Neo-noir. Dark Reflection of the Times of Crisis] (2015). He argues that contemporary undefined and multiform crises touch every inhabitant of the global village, and the book by Magdalena Kempna-Pieniążek, the first Polish monograph devoted to the area of neo-noir cinema, is a film based analysis of this phenomenon. The author’s diagnosis connected to the neo-noir cinema are accompanied by necessary clarifications in terms of definitions, typology and time periods. The author of the book summarizes and compares positions, traditions and possible research approaches to the problem, which leads her to formulate the key theses of the publication. According to her from neo-noir productions there emerges a continuous feeling of confusion, which forces one to redefine terms related to identity, gender roles, perception of the world and humanity. Sitek in his review touches not only on the typical elements of review related to the theme and the structure of the publication, but also on the question of editing. In particular he appreciated the richness of the illustrations and the book’s accessibility not only to the readers representing the scientific community, but also ordinary cinema fans.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 244-249
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszyscy jesteśmy migrantami
We Are All Migrants
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341699.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Paweł Mościcki
uchodźcy
imigranci
refugrees
imigrants
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Pawła Mościckiego Migawki z tradycji uciśnionych (2017), poświęconej sztuce eksperymentalnej oraz alternatywnej, której autorzy i autorki podejmują kwestię migracji i uchodźstwa. Autorka zwraca uwagę na zalety publikacji, odnosząc się zarówno do wyboru tematu, jak i formuły jego przedstawienia, a także wskazując – miejscami szczegółowo – przykłady dzieł filmowych, fotograficznych i poetyckich, o jakich w niej mowa. Jednocześnie podaje w wątpliwość niektóre tropy interpretacyjne, którymi podąża Mościcki, oraz wymienia przykłady europocentrycznego sposobu oglądu kwestii uchodźców, a także dzieł sztuki tworzonych na ich temat, który – jej zdaniem – przyjmuje autor książki oraz niektórzy przywołani przez niego artyści i artystki.
The article is a review of the book by Paweł Mościcki Migawki z tradycji uciśnionych [Images from the Tradition of the Oppressed] (2017), devoted to experimental and alternative art, the authors of which address the issue of migration and refugees. Fiuk draws attention to the merits of the publication, referring both to the choice of the theme and the formula of its presentation, and also points out - in places in detail - examples of film, photographic and poetic works which are mentioned. At the same time, she questions some of the interpretative clues that Mościcki follows, and lists examples of Eurocentric works of art created about refugees and an Eurocentric view of them, which - in her opinion - the author of the book and some artists cited adopt.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 241-246
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cztery noty o Witkacym
Four Notes on Witkacy
Autorzy:
Degler, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520142.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Witkacy
biography
Jerzy Grotowski
biografia
Opis:
Cztery uwagi do biografii Witkacego. 1. Czy Witkacy zamierzał wrócić do tropików? 9 kwietnia 1918 roku Maria Witkiewiczowa, matka Witkacego, wysłała pocztówkę do swojej przyjaciółki, siostry Leona Chwistka, z informacją, że Witkacy planuje powrót z Piotrogrodu do Polski lub podróż na Sumatrę. Choć zafascynowany tropikalną przyrodą i naturą, po podróży z Malinowskim w 1914 roku, która wpłynęła na jego malarstwo i inną twórczość, w lipcu 1918 roku Witkacy wrócił do Polski i opisał swoje cejlońskie doświadczenia w reportażu Podróż do Tropików. 2. Zagadka Prologu do Pentemychosa i Jej Niedoszłego Wychowanka. W archiwum Jadwigi Witkiewiczowej zachowała się jedna kartka z niemieckojęzycznym wierszem będącym fragmentem prologu zaginionej sztuki Pentemychos i Jej niedoszły wychowanek, która powstała na początku 1920. Zachowany fragment pochodzi prawdopodobnie z tłumaczenia, które Witkacy zamówił u przyjaciela w 1922, po spotkaniu w Zakopanem z panią Eckert, która obiecała polecić jego sztuki producentowi teatralnemu w Hamburgu. 3. Witkacy „dzieckiem podszyty”, czyli jak samemu ulepszyć kalejdoskop. Witkacy od dziecka był zapalonym kolekcjonerem. Zbierał laski i różne osobliwości, które umieszczał w swoich "albumach osobliwości". Dla kalejdoskopu, swojej ulubionej zabawki, napisał szczegółową zabawną instrukcję. 4. Grotowski i Witkacy. Jako student krakowskiej szkoły teatralnej Jerzy Grotowski planował wystawienie Szewców na Wawelu w 1958/59 roku. Ponieważ plan nie został zaakceptowany, Grotowski rzucił szkołę i wyjechał do Opola, gdzie został kierownikiem artystycznym Teatru 13 Rzędów. Zapytany o to, czyj portret powiesiłby w swoim dyrektorskim gabinecie, Grotowski wymienił Witkacego wraz z trzema innymi „męczennikami” teatru: Artaudem, Meyerholdem i Stanisławskim.
Four notes on Witkacy’s biography. 1. Did Witkacy Intend to Return to the Tropics? On 9 April 1918, Maria Witkiewiczowa, Witkacy’s mother, sent a postcard to her friend, Leon Chwistek’s sister, with an information that Witkacy was planning to return to Poland from Petrograd or to travel to Sumatra. Though fascinated with tropical wildlife and nature, after his travel with Malinowski in 1914, which has influenced his painting and other creative work, in July 1918 Witkacy returned to Poland and described his Ceylon experiences in the reportage Podróż do Tropików (A Voyage to the Tropics). 2. The Puzzle of Prologue to Pentemychos i Jej Niedoszły Wychowanek. The Jadwiga Witkiewiczowa archive contains a single page with a German-language piece of verse which is a fragment of the prologue of the now lost play Pentemychos i Jej niedoszły wychowanek (Pentemychos and Her Would-be Pupil), written at the beginning of 1920. The surviving fragment probably comes from a translation that Witkacy commissioned from a friend in 1922, after meeting in Zakopane with Ms. Eckert who promised to recommend his plays to a theatre producer in Hamburg. 3. Witkacy “Honeycombed with Childishness,” or a DIY Way of Improving One’s Kaleidoscope. Witkacy had been a passionate collector since childhood. He collected walking sticks and various curios, which he put in his “albums of curiosities.” For a kaleidoscope, his favorite toy, he wrote a detailed funny manual. 4. Grotowski and Witkacy. As a student of the Cracow theatre school, Jerzy Grotowski planned to put on The Shoemakers at Wawel in 1958/59. Since the plan was not approved, Grotowski dropped out of school and went to Opole where he became the artistic manager of the 13 Rzędów Theatre. When asked whose portrait he would hang up in his directorial office, Grotowski mentioned Witkacy along with three other “martyrs” of the theatre: Artaud, Meyerhold, and Stanislavsky.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 113-139
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orientalne gwiazdy Hollywood
Oriental Hollywood Stars
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342039.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Edward Said
Orient
rasa
stereotyp
race
stereotype
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest hipoteza, że amerykańska kultura popularna wytworzyła na przełomie XIX i XX w. wizerunek Dalekiego Wschodu oparty na stereotypowym wyobrażeniu innych ras i narodów jako stojących niżej w rozwoju cywilizacyjnym oraz całkowicie odmiennych kulturowo. Wychodząc od charakterystyki orientalizmu w ujęciu Edwarda W. Saida, autor skupia się na produkcjach hollywoodzkich powstałych w pierwszej połowie ubiegłego stulecia, zwłaszcza tych z udziałem aktorów pochodzących z krajów azjatyckich: Sessue Hayakawy, Tsuru Aoki, Anny May Wong i Philipa Ahna. W filmach z tego okresu pojawia się obraz Orientu jako potencjalnego zagrożenia dla zachodniego porządku (symbol cielesnych pokus), ale jednocześnie źródło urzekających obrazów oraz egzotyczna sceneria dla opowieści przygodowych.
The starting point of this article is the hypothesis that American popular culture has created in the late 19th and early 20th century the image of the Far East based on stereotypical conception of other races and nations as entirely different culturally and behind the West in terms of development. Starting with Edward W. Said notion of orientalism, the author focuses on Hollywood productions from the first half of the 20th century, in particular those which included actors from Asia: Sessue Hayakawa, Tsuru Aoki, Anna May Wong and Philip Ahn. In the films of this period the Orient is portrayed as a potential threat to the Western order - a symbol of carnal temptations - but at the same time a source of captivating images and exotic setting for adventure stories.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 21-34
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thanksgiving
Thanksgiving Day
Autorzy:
Fereński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343475.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Thanksgiving
collective memory
history
Święto Dziękczynienia
pamięć zbiorowa
odpominanie
historia
Connerton
Ricoeur
Opis:
Święto Dziękczynienia jako święto narodowe obchodzone jest w Stanach Zjednoczonych od roku 1789. Początki związane są z dziękowaniem Bogu za błogosławieństwa jakie osadnicy otrzymali w Nowym Świecie, najpierw za obfite żniwa, a następnie także za zwycięstwa w bitwach. Święto nadal służy podkreśleniu znaczenia wspólnoty, dla której miniony rok był pomyślny. Obchody mają charakter zarówno religijny, jak i świecki. Pozostaje jednak pytanie dla kogo ziemia ta była „nową”, dla kogo „żyzną” oraz kto mógł się cieszyć pomyślnością i wygranymi w konfliktach zbrojnych. Święto Dziękczynienia stanowi radość i manifestację jedności narodowej, może być też jednak postrzegane jako symbol skrywania przemocy, nierówności i wyzysku, na których zostały ufundowane USA. Autor analizuje Thanksgiving Day w kontekście pamięci zbiorowej rozwijając koncepcje teoretyczne Paula Connertona i Paula Ricœura.
Thanksgiving Day as a national holiday has been celebrated in the United States since 1789. The origins are related to thanking God for the blessings that the settlers received in the New World, first for bountiful harvests, and then also for victories in battles. The holiday still serves to emphasize the importance of the community, for which the past year was successful. The celebrations are both religious and secular. However, the question remains for whom this land was "new", for whom it was "fertile" and who could enjoy prosperity and victories in armed conflicts? Thanksgiving is a joy and a manifestation of national unity, but it can also be seen as a symbol of concealing the violence, inequality and exploitation on which the USA was founded. The author analyzes Thanksgiving Day in the collective memory context, developing the theoretical concepts of Paul Connerton and Paul Ricœur.  
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 157-168
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perturbacje kinematografii słoweńskiej
Perturbations of Slovenian Cinematography
Autorzy:
Guštin, Maša
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kinematografia słoweńska
Slovenian Cinematography
Opis:
Słoweńska kinematografia rozwinęła się wyraźnie po 1945 r., kiedy socjalistyczne państwo rozpoczęło budowę struktur nowej kinematografii jugosłowiańskiej, a KC ZKJ decydował o wszystkim, co dotyczyło świata filmowego. W latach 50. i 60. pod skrzydłami studia Triglav Film powstało wiele obrazów, które odniosły sukces i dziś uważane są za klasyki filmu słoweńskiego. Kinematografia słoweńska przeżywała w owym czasie odrodzenie na płaszczyźnie instytucjonalnej: w Lublanie działała Kinoteka, wychodził magazyn filmowy „Ekran”, został otwarty Wydział Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej, powstało Słoweńskie Archiwum Filmowe. W latach 70. w filmach widać krytykę społeczną oraz problematykę jednostki znajdującej się na krawędzi upadku. Lata 80. to ciężki kryzys ekonomiczny i polityczny; pojawiają się także kasety wideo konkurujące z filmami hollywoodzkimi i programami telewizyjnymi. Tym niemniej powstaje wówczas pierwszy „niezależny” film zrealizowany poza głównymi strukturami produkcyjnymi, punkt przełomowy w liberalizacji słoweńskiej kinematografii. Po uzyskaniu niepodległości Republika Słowenii przejmuje odpowiedzialność za subwencjonowanie produkcji filmowej, którą w dużej mierze tworzy nowe pokolenie reżyserów, skupione na problematyce współczesności i okresu transformacji.  
Slovenian cinematography developed clearly after 1945, when the socialist state began building structures of the new Yugoslav cinematography, and the Central Committee of the League of Communists of Yugoslavia decided about everything that concerned the film world. In the 1950s and 1960s, under the wings of the Triglav Film studio, many films were made that were successful and are today considered classics of the Slovenian film. Slovenian cinematography at that time experienced a renaissance on the institutional level: in Ljubljana a film library operated, the film magazine “Ekran” [“Screen”] was published, the Film and Television Directing Department was opened, the Slovenian Film Archive was established. In the 1970s, the films were showing social criticism and the problems of the individual on the brink of collapse. The 1980s was a difficult period characterised by an economic and political crisis; video cassettes that competed with Hollywood films and TV shows also appeared. Nevertheless, the first “independent” film created outside of the main production structures was created, a breakthrough point in the liberalization of Slovenian cinematography. After regaining the independence, the Republic of Slovenia assumes responsibility for subsidizing film production, which is largely created by a new generation of directors focused on the problems of the present and the transformation period.  
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 137-154
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciała tańczące ku wolności
Bodies dancing towards freedom
Autorzy:
Szymajda, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520797.pdf
Data publikacji:
2024-03-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
dance
choreography
war
taniec
choreografia
wojna
Opis:
Wstęp Joanny Szymajdy do bloku tekstów Prawo (do) tańca.
Joanna Szymajda's introduction to the essay-cluster The Right to Dance.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 9-13
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Film jako zdarzenie
Film as an Event
Autorzy:
Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341058.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Śląsk
Ilona Copik
topografia
krajobraz
Silesia
topography
landscape
Opis:
Monografia Topografie i krajobrazy. Filmowy Śląsk (2017) Ilony Copik oferuje czytelnikowi całościowe ujęcie kwestii „filmowego Śląska” w perspektywie geografii kulturowej regionu. Za przedmiot rozważań autorka obiera filmy „topograficzne”, czyli takie, w których przedstawione na ekranie miejsce jest wypadkową świadomych działań twórczych i ewokuje określoną strategię dotyczącą przestrzeni w rozmaitych kontekstach. Książa Copik przedstawia satysfakcjonujący, bo całościowy, oryginalny i inspirujący, a niejednokrotnie poznawczo wyrafinowany obraz filmowego Śląska. Ukazując żywotność praktyk filmowych związanych z górnośląskimi reprezentacjami ekranowymi, z całą mocą uświadamia, że zajmowanie się kinem śląskim oznacza dotykanie newralgicznych dla wiedzy o kulturze kwestii, podobnie jak zastosowany w pracy splot metod i narzędzi badawczych fortunnie służy rozpoznaniom filmowych topografii i krajobrazów.
Ilona Copik’s monograph Topografie i krajobrazy. Filmowy Śląsk [Topographies and Landscapes. Silesia in Film] (2017) offers the reader a comprehensive approach to the issue of “Silesia on film” in the perspective of the region’s cultural geography. For the object of consideration, the author chooses “topographic” films, i.e. films in which the place depicted on the screen is the resultant of conscious creative activities and evokes a specific strategy regarding space in various contexts. Copik’s book presents a satisfying, comprehensive, original and inspiring, and often cognitively sophisticated, film image of Silesia. By showing the liveliness of film practices related to Upper Silesian film representations, she demonstrates with all her power that dealing with Silesian cinema means touching sensitive cultural issues, just as the combination of methods and research tools used in the work fortunately serves the recognition of film topography and landscapes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 242-245
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudne rozwijanie niewykorzystanego potencjału
Difficult Development of Unused Potential
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341059.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kamila Żyto
kino noir
noir cinema
Opis:
Recenzja książki Kamili Żyto Film noir i kino braci Coen (2017). Jak pisze Helman, autorka poświęciła pierwszą, stosunkowo obszerną część pracy rozważaniom teoretycznym na temat pojęć noir i neo-noir, wykraczając daleko poza przedstawienie literatury przedmiotu, czyli zdanie sprawy z tego, co na interesujący ją temat napisano wcześniej. W jej ujęciu noir to przede wszystkim kwestia światopoglądu filozoficzno-ideologicznego (także estetycznego), czego dowodzi, odwołując się do takich źródeł inspiracji, jak egzystencjalizm (również w jego wersji amerykańskiej) i psychoanaliza, do których przywiązuje duże znaczenie. Jak zauważa recenzentka, książka składa się z poprzedzonych wstępem dwóch części. Pierwsza jest poświęcona teoretycznym rozważaniom wokół fenomenu noir, druga wybranym filmom braci Coen, udowadniającym wysuniętą w pierwszej części tezę. Po przeczytaniu części pierwszej czytelnik jest już doskonale zaznajomiony z warsztatem i narzędziami, które posłużą Kamili Żyto w części drugiej. Choć „kino braci Coen” to drugi człon tytułu, jest to w istocie główny przedmiot zainteresowań autorki, skądinąd wyraźnie zafascynowanej kinem noir. Przedstawiwszy konstrukcję książki i jej główne założenia, Helman dyskutuje z niektórymi tezami Żyto. Ponadto przybliża czytelnikowi analizy filmów przeprowadzone przez autorkę, a także sygnalizuje, że zakończenie książki przynosi próbę zlokalizowania kina neo-noir i twórczości braci Coen w kontekście paradygmatu modernistycznego.
Book review of Kamila Żyto’s Film noir i kino braci Coen [Film noir and Coen brothers’ cinema] (2017). According to Helman, the author devoted the first, relatively large part of the work to theoretical considerations on the concepts of noir and neo-noir, going far beyond the presentation of the literature on the subject. In her view, noir is primarily a matter of philosophical-ideological (also aesthetic) world-view, which is proved by referring to such sources of inspiration as existentialism (also in its American version) and psychoanalysis, to which she attaches great importance. The book consists of two parts preceded by an introduction. The first one is devoted to theoretical considerations around the noir phenomenon, the second - to the selected films of the Coen brothers. After reading the first part, the reader is already perfectly familiar with the research methods and concepts that will be used by Kamila Żyto in the second part. Although the Coen brothers’ cinema is the second part of the title, it is in fact the main subject of interest of the author, clearly fascinated by the noir cinema. Having presented the design of the book and its main assumptions, Helman discusses some theses of Kamila Żyto. In addition, she introduces the reader to the analysis of films carried out by the author, and also signals that the ending of the book is an attempt to locate the neo-noir cinema and the creativity of the Coen brothers in the context of the modernist paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 232-236
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia, ludobójstwo i obrazowanie
Anthropology, Genocide and Imagery
Autorzy:
Singer, André
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
antropologia
ludobójstwo
Joshua Oppenheimer
anthropology
genocide
Opis:
Wydaje się, że antropologia długo dojrzewała do podjęcia tematu ludobójstwa albo – patrząc na to z drugiej strony – długo ten temat omijała. Przemiany, jakie zaszły w tej dziedzinie w drugiej połowie XX w. i później, wraz z coraz bardziej znaczącym oddziaływaniem antropologii zaangażowanej, zmieniły tę sytuację. André Singer, antropolog i filmowiec, był w ostatnich latach w różnym charakterze zaangażowany w produkcję trzech filmów – Scena zbrodni (reż. Joshua Oppenheimer, 2012), Scena ciszy (reż. Joshua Oppenheimer, 2014) i Ciemności skryją ziemię (reż. André Singer, 2014) – które wykorzystały ruchome obrazy do sportretowania ludobójstw dokonanych w całkiem odmiennych okolicznościach w Europie i Indonezji. W niniejszym tekście, na podstawie materiału zgromadzonego do wspomnianych filmów, Singer zastanawia się, czy paradygmat antropologiczny przyczynia się bądź czy mógłby się przyczynić do lepszego zrozumienia tych fenomenów.
It seems that anthropology needed time to take up the topic of genocide or from another point of view, avoided the subject altogether. Transformations that took part in the discipline during the second half of the 20th century and later on, together with the growing importance of engaged anthropology, changed this. In recent years Andre Singer, an anthropologist and filmmaker, was involved in various capacities in the production of three films: The Act of Killing (dir. Joshua Oppenheimer, 2012), The Look of Silence (dir. Joshua Oppenheimer, 2014) and Night Will Fall (dir. Andre Singer, 2014) – which used moving images to portray genocide carried out in completely different circumstances in Europe and in Indonesia. In this text Singer is looking at whether the anthropological paradigm can contribute to the better understanding of these phenomena.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 214-234
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta, komunistka, filmowiec
Woman, Communist, Filmmaker
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342090.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Monika Talarczyk-Gubała
Wanda Jakubowska
kino kobiet
women's cinema
Opis:
Monika Talarczyk-Gubała zrobiła kolejny krok w kierunku zapełnienia ciągle zbyt licznych białych plam w historii polskiego kina. Bohaterką swojej nowej książki Wanda Jakubowska. Od nowa (2015) uczyniła reżyserkę jednocześnie znaną i nieznaną, stale przypominaną i prawie całkowicie zapomnianą, której filmy są nieustannie oglądane, a zarazem pokrywają się kurzem, ponieważ nikt do nich nie sięga. Książka stanowi esej najwyższej próby. Podejmuje rzadko poruszany temat, proponuje jego oryginalne, autorskie ujęcie, zwłaszcza w perspektywie badań nad polskim kinem – jako przykład kina kobiet ze wszystkimi konsekwencjami tego określenia. Książka jest znakomicie, wręcz błyskotliwie napisana.
Monika Talarczyk-Gubała took another step toward filling still too many gaps in the history of Polish cinema. The protagonist of her new book Wanda Jakubowska. Od nowa [Wanda Jakubowska. Afresh] (2015) is the eponymous film director. Through her book, Talarczyk-Gubała made the film director both familiar and enigmatic, almost completely forgotten, and yet one of which we are constantly reminded. Her films are constantly watched, and yet the film reels are covered in dust, as nobody reaches for them. The book is an essay of the highest order. It takes up a rarely discussed topic, it adopts an original approach in its analysis, especially in view of research on Polish cinema, that is it considers Jakubowska’s work as an example of women’s cinematography, with all the consequences of this label. The book is wonderfully written and reads very well.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 208-215
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 954

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies