Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish composer" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Wojciech Gurgul, Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Wirtuozka cytry, kompozytorka i działaczka społeczna [Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Zither Virtuoso, Composer and Social Activist], Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie 2023, ISBN 978-83-66536-88-2, pp. 156
Wojciech Gurgul, Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Wirtuozka cytry, kompozytorka i działaczka społeczna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie, 2023, ISBN 978-83-66536-88-2, ss. 156
Autorzy:
Karwaszewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48520400.pdf
Data publikacji:
2024-03-23
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
review
Zofia Zdziennicka-Bergerowa
Polish women composers
Zither movement
music for plucked instruments
recenzja monografii
muzyka polskich kompozytorek
ruch cytrowy
muzyka na instrumenty strunowe szarpane
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2023, 18; 331-336
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Gurgul, Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Wirtuozka cytry, kompozytorka i działaczka społeczna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie, 2023, ISBN 978-83-66536-88-2, ss. 156
Wojciech Gurgul, Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Wirtuozka cytry, kompozytorka i działaczka społeczna [Zofia Zdziennicka-Bergerowa. Zither Virtuoso, Composer and Social Activist], Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie 2023, ISBN 978-83-66536-88-2, pp. 156
Autorzy:
Karwaszewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48520015.pdf
Data publikacji:
2024-03-23
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
recenzja monografii
Zofia Zdziennicka-Bergerowa
muzyka polskich kompozytorek
ruch cytrowy
muzyka na instrumenty strunowe szarpane
review
Polish women composers
Zither movement
music for plucked instruments
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2023, 18; 325-329
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inklinacje, refleksje, niedopowiedzenia w muzyce Katarzyny Kwiecień-Długosz. Szkic o kompozytorce z Zielonej Góry
Inclinations, Reflections, Understatements in Katarzyna Kwiecień-Długosz’s Music. A Sketch of a Female Composer from Zielona Gora
Autorzy:
Literska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179091.pdf
Data publikacji:
2023-03-21
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
polska kompozytorka
kompozytorzy zielonogórscy
Instytut Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego
Polish female composer
composers from Zielona Góra
Institute of Music University of Zielona Góra
Opis:
Kobiety kompozytorki zajmują ważne i widoczne miejsce we współczesnej polskiej kulturze muzycznej, którą współtworzą za sprawą swej wszechstronnej działalności (twórczej, organizacyjnej, dydaktycznej). Jedną z nich jest Katarzyna Kwiecień-Długosz (ur. 1978), wywodząca się z Zielonej Góry. Posiada ona świetny warsztat kompozytorski, doskonale włada formą, której konstrukcja jest oparta na fluktuacji napięć i odprężeń łatwo odczytywalnych przez słuchacza. Komponowanie od osiemnastu lat jest artystycznym reportażem z jej życia, co zostało zasygnalizowane w trzech kadrach z jej dorobku twórczego. Pierwszy — „Inklinacje — wskazuje na upodobanie artystki do pewnych zagadnień muzyczno-warsztatowych (m.in. do technik „translatorskich”, np. „Memories from VN” na wiolonczelę i fortepian). Kadr drugi — „Refleksje” — ukazuje terapeutyczny cel tworzonej muzyki, na pozór dookreślonej w swoich tytułach i odautorskim komentarzu, ale otwierającej się na słuchacza w warstwie bardzo emocjonalnej, osobistej (np. „Punctum” na orkiestrę smyczkową). W kadrze trzecim — „Niedopowiedzenia” — ujawnia się introwertyczna i kontemplacyjna natura kompozytorki (np. „Ad fontes” na carillon). Katarzyna Kwiecień-Długosz jest inicjatorką i organizatorką cyklu kameralnych koncertów akademickich, prezentujących dorobek artystów z trzech ośrodków: Uniwersytetu Zielonogórskiego, Akademii Muzycznej z Poznania i Akademii Sztuki ze Szczecina. W ten nurt działalności włącza też swoich studentów z Uniwersytetu Zielonogórskiego, stwarza tym samym gwarancję dalszego rozwoju kultury muzycznej.
Female composers occupy and important and visible place in Poland’s contemporary musical culture, which they co-create thanks to their versatile activity (creative, organisational, didactic). They include Katarzyna Kwiecień-Długosz (b. 1978), a composer from Zielona Góra with a substantial oeuvre (67 works), who for some time has devoted herself to carillon music (e.g. “Epitafium” for Paweł Adamowicz). Kwiecień-Długosz has an excellent compositional technique and is a master of the form, the structure of which is based on a fluctuation of tensions and releases easily discernible to the listeners. For eighteen years composing has been a piece of artistic reportage from her life, which is signalled in three scenes from her oeuvre. The first — “Inclinations” — suggests the artist’s predilection for some musical-technical issues (including “translating” techniques, e.g. “Memories from VN” for cello and piano). The second — “Reflections” — presents the therapeutic objective of the composed music, seemingly defined in the titles and the author’s commentary, but opening itself up to the listener in a very emotional layer (e.g. “Punctum” for string orchestra). The third — “Understatements” — reveals the composer’s introvert and contemplative nature (e.g. “Ad fontes” for carillon). Katarzyna Kwiecień-Długosz is the initiator and organiser of a series of chamber academic concerts presenting the oeuvres of artists from the University of Zielona Góra, Poznań Academy of Music and Szczecin Academy of Art. She includes her students from the University of Zielona Góra in this type of activity, thus safeguarding further development of the musical culture.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 132-172
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Edmund Jurkowski as a composer compared to other composing guitarists in Poland after 1944
Jan Edmund Jurkowski jako kompozytor na tle innych komponujących gitarzystów w Polsce po 1944 roku
Autorzy:
Gurgul, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17904541.pdf
Data publikacji:
2023-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Jan Edmund Jurkowski
Silesian contemporary music
Polish guitar music
composing guitarists
Silesian Guitar Autumn Festival
śląska muzyka współczesna
polska muzyka gitarowa
gitarzyści-kompozytorzy
Śląska Jesień Gitarowa
Opis:
Związany z ośrodkiem śląskim Jan Edmund Jurkowski odegrał znaczącą rolę w historii powojennej polskiej gitarystyki. Jego działalność jako pedagoga, organizatora życia muzycznego i lutnika-konstruktora (jako twórcy 8-strunowej gitary polskiej) jest powszechnie znana, wielokrotnie bowiem była omawiana na kartach różnego rodzaju publikacji. Mniej powszechna jest świadomość działalności kompozytorskiej Jurkowskiego, która, choć niezbyt obfita (14 zachowanych kompozycji oraz 3 opracowania), zajmuje istotne miejsce w rozwoju polskiej literatury gitarowej. Niniejszy tekst przybliży jego spuściznę twórczą, zarówno tę przeznaczoną na gitarę, jak i pomyślaną na inne składy wykonawcze, przedstawiając ją na tle innych gitarowych kompozytorów, działających w Polsce po drugiej wojnie światowej. Ukazane zostanie znaczenie jego dorobku jako kompozytora w historii polskiej gitarystyki – był bowiem pierwszym wykształconym w zakresie kompozycji gitarzystą w Polsce.
Associated with the Silesian musical circle, Jan Edmund Jurkowski played a significant role in the history of post-war guitar music in Poland. His activity as a teacher, music event organiser and designer of string instruments (as the creator of the eight-string Polish guitar) is widely known, as it has been repeatedly discussed in various publications. What is less common is the knowledge of his creative work, which – while not very prolific (14 preserved compositions and 3 compilations) – occupies a prominent place in the development of Polish guitar literature. The present text offers an insight into his creative legacy, both in terms of pieces intended for the guitar as well as performing ensembles consisting of different instruments, presenting it against the backdrop of other guitar composers working in Poland after the II World War. It demonstrates the importance of his achievements as a composer in the history of Polish guitar music, for he was the first guitarist in Poland to receive formal education in the field of composition.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2022, 17, 17; 65-119
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Lissa i Włodzimierz Iwannikow — polska muzykolog i radziecki kompozytor we wspólnej walce o nowy, lepszy ład
Zofia Lissa and Vladimir Ivannikov — A Polish Musicologist and Soviet Composer Fighting Together for a New, Better Order
Autorzy:
Zymer, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179095.pdf
Data publikacji:
2023-03-21
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
Zofia Lissa
Włodzimierz Iwannikow
Moskwa
Związek Patriotów Polskich
Ambasada Rzeczpospolitej Polskiej w Moskwie
Vladimir Ivannikov
Moscow
Union of Polish Patriots
The Embassy of the Republic of Poland in Moscow
Opis:
W życiorysie Zofii Lissy jest wiele faktów dobrze udokumentowanych, lecz także sporo niemal białych plam. Są to okresy najsłabiej opisane w znanych źródłach: dzieciństwo (wraz z pobytem w Austrii podczas I wojny światowej) oraz ucieczka i pierwsze miesiące po opuszczeniu Lwowa (po ataku Niemców na ZSRR w roku 1941). Trzeba mieć nadzieję, że odnajdą się materiały, które pozwolą na uzupełnienie tych luk. Obok plam białych mamy jednak w tej biografii również różne odcienie szarości. Dotyczy to m.in. okresu spędzonego przez Lissę w Moskwie. Tu źródeł jest więcej, jednak są słabo opracowane, a to stworzyło pożywkę dla żądnej sensacji powszechnej wyobraźni. Niniejszy artykuł to próba rozwiania unoszącej się nad tematem mgły i atmosfery tajemniczości. Teza artykułu brzmi następująco: przez cały pobyt w Moskwie, z właściwą sobie naiwnością, Lissa pracowała najlepiej jak umiała dla dobra muzyki polskiej. Zakres jej zainteresowań był szeroki — od muzyki dawnej po współczesną, przy czym w problemach nowej twórczości orientowała się znakomicie. Równolegle do propagowania muzyki profesjonalnej zajmowała się zagadnieniami upowszechnienia muzyki. Wierzyła, że ma tu do spełnienia misję jako muzykolog i że najlepiej ją wypełni, blisko współpracując z kompozytorem, który jej wskazówki będzie „wcielał” w muzykę. W tym kontekście jej powrót do Polski może się jawić jako próba wprowadzenia w życie podobnych idei na daleko szerszej płaszczyźnie: odtąd ona nie będzie już reprezentowała siebie, ale całą muzykologię polską, zaś jednego kompozytora zastąpi cały Związek Kompozytorów Polskich.
Zofia Lissa’s biography contains many well-documented facts, but there are also numerous gaps. These are periods described the least in the known sources: childhood (including her stay in Austria during the First World War) as well as the escape and first months after leaving Lviv (following Germany’s attack on the USSR in 1941). Let us hope that material that will enable us to fill these gaps will be found. However, in addition to complete gaps there is also a lot of incomplete information. It concerns, for example, the period Lissa spent in Moscow. There are more sources dealing with that time, but they have not been studied in detail and this has paved the way for sensational rumours. The present article is an attempt to disperse the fog and clear the atmosphere of mystery surrounding the matter. The thesis of the article is as follows: throughout her stay in Moscow Lissa, with her customary naivety, worked as best as she could for the benefit of Polish music. Her interests were wide-ranging — from early to contemporary music, with the latter being a subject with which she was particularly familiar. In addition to promoting professional music, Lissa tackled questions relating to the dissemination of music in general. She believed that as a musicologist she had a mission and that the best way to accomplish it was to collaborate closely with composers who would “implement” her guidelines in their music. In this context Lissa’s return to Poland may seem as an attempt to put similar ideas into practice on a much broader scale: from then on she would no longer represent herself but the entire Polish musicology, and one composer would be replaced by the entire Polish Composers’ Union.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 53-79
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacy Jan Paderewski - apostoł polskiej niepodległości, uosobienie niepospolitej inteligencji, mistrz z Riond-Bosson
Ignacy Jan Paderewski - an apostle of polish independence, personification of uncommon intelligence, legendary piano virtuoso from Riond-Bosson
Autorzy:
Ogorzałek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32929808.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Ignacy Jan Paderewski
composer
virtuoso
outstanding musician
Switzerland
Riond-Bosson
Opis:
Ignacy Jan Paderewski – „King of tones” and son of great Polish culture, was an excellent composer and pianist, who, as an interpreter of Chopin’s music and his own works, delivered speeches during numerous journeys before public performances at concerts, lobbying for Poland. Out of the need of a patriotic heart, this esteemed diplomat and outstanding politician who demanded independence for Poland, actively supported various initiatives, including large sums for charity and public purposes. Despite the fame and honour of the whole world, he had a great dream to use the money he earned to buy a manor and agricultural property. In this article, the author presents the Swiss headquarters in Riond-Bosson, which has become not only an important centre of a thriving Polish political emigration, but a forge of Polish living art and outstanding individuality. In the suburbs of Morges, in the Paderewski villa, master classes for Polish pianists preparing to participate in the Chopin Competitions in Warsaw were held, as well as meetings during which Polish political and cultural history was shaped for a long time.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2022, 1; 13-28
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Полiвекторнiсть життєтворчостi Станiслава Монюшка: украïнський сегмент
Multi-vector life and creative work of Stanisław Moniuszko: Ukrainian segment
Autorzy:
Romaszczenko, Ludmyła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519435.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
опера
Polish
Ukrainian
Cossack
musical
composer
genre
opera
польський
украïнський
козацький
музичний
композитор
жанр
Opis:
The article reveals the combination of factors (Polish, Belarusian, Lithuanian, Russian, and most deeply – Ukrainian) that played a crucial role in the life and creative work of Stanisław Moniuszko. He was the father of Polish national opera. Emphasis was put on the place of Ukraine in the biography of Polish creative figures – Adam Mickiewicz and Karol Szymanowski, whose lives were closely connected with the region of Cherkasy. The activity of the creative tandem: Moniuszko – Mickiewicz is also analysed, as well as relations of the Polish composer with the Russian ones of Ukrainian or Polish origin. The variety of genres in Moniuszko’s musical heritage and the forms of its presentation in Ukraine were also discussed.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2022, 22; 213-222
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieła kameralne Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście przemian stylu kompozytora. Wybrane przykłady
Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
Autorzy:
Sucharska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159088.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
20th-century music
chamber music
Polish music
composition techniques
Aria operatic stage
Concerto for Five Instruments and String Quartet
Quartettino
Muzyczka IV
Opis:
The aim of this paper is to study stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s works based on four predefined instances of chamber music: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Muzyczka IV, Op. 28 and Aria scena operowa, Op. 59. The use of structural, auditory and style-critics analyses has made is possible to follow the variety of the composition techniques present in chamber compositions. Additionally, it has allowed to exhibit idiomatic features of Górecki’s style and enabled to study the way in which Górecki used chamber music.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46); 91-113
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
Autorzy:
Sucharska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171384.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
twentieth-century music
chamber music
Polish music
composition techniques
Aria (‘operatic scene’)
Concerto for Five
Instruments and String Quartet
Quartettino
Little Music 4
Opis:
The aim of this paper is to analyse stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s output on the example of four selected chamber music works: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Little Music 4, Op. 28 and Aria (‘operatic scene’), Op. 59. By applying the methods of structural and auditory analysis as well as style criticism, I discuss the diversity of composition techniques found in these compositions. Additionally, my methodology has allowed me to represent the idiomatic, idiosyncratic features of Górecki’s style and study the ways in which Górecki approached chamber music.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46) ENG; 87-108
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do historii przyjaźni Stefana Jarocińskiego i Witolda Lutosławskiego. Listy kompozytora przechowywane w Dziale Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN (1947–1961)
Toward a Historical Study of the Friendship between Stefan Jarociński and Witold Lutosławski. The Composer’s Letters kept in the Special Collections of the Institute of Art, Polish Academy of Sciences (1947–1961)
Autorzy:
Sieradz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328344.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polska muzyka współczesna
historia muzykologii polskiej
życie kulturalne w latach pięćdziesiątych XX w.
Witold Lutosławski
Stefan Jarociński
Polish contemporary music
history of Polish musicology
cultural life in the 1950s
Opis:
Komunikat przedstawia materiały związane z postacią i twórczością Witolda Lutosławskiego zachowane w archiwum Stefana Jarocińskiego (od jesieni 2017 r. wchodzącego w skład Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN). Wśród archiwaliów znajduje się m.in. trzynaście listów będących dowodem wieloletniej przyjaźni między tymi dwoma wybitnymi osobowościami oraz materiały zebrane przez Jarocińskiego przy okazji prac nad publikacjami na temat dzieł i samego twórcy Mi-parti. Przyjaźń między Stefanem Jarocińskim, jednym z głównych przedstawicieli drugiego pokolenia muzykologów polskich, i Witoldem Lutosławskim, artystą wliczonym do panteonu najwybitniejszych kompozytorów stulecia, jest wzruszającym przykładem relacji między tymi dwiema wybitnymi postaciami polskiej kultury II poł. XX wieku. Znajomość, która sięgała czasów nauki w warszawskim Gimnazjum im. Stefana Batorego, a która po latach przerodziła się w przyjaźń, przerwana została wojenną zawieruchą. Po wojnie spotkali się po raz pierwszy w roku 1946 w Paryżu, gdzie Jarociński dotarł po wyzwoleniu z oflagu w Murnau, a Lutosławski przyjechał na zorganizowany przez UNESCO koncert, w programie którego znalazły się m.in. jego Wariacje symfoniczne. W ciągu trzech miesięcy na przełomie roku 1946/47 spędzali ze sobą wiele czasu, a miejsce z tym czasem związane – paryskie Battignoles – kompozytor obdarzył szczególnym sentymentem. Krótko po powrocie do Polski, 10 III 1947 r., wysłał do Jarocińskiego list, w którym zachęcał go do powrotu do kraju i przedstawił perspektywę objęcia wakującego stanowiska redaktora w Teatrze Radiowym. W kolejnych pismach dzielił się wrażeniami z wydarzeń artystycznych, ale pisał też o sprawach osobistych, wspominając m.in. osobę zaprzyjaźnionego także z Jarocińskim Michała Spisaka. Dzieła Lutosławskiego zainspirowały Jarocińskiego na tyle, że dość szybko stały się obiektem jego analiz i studiów; sylwetkę kompozytora przygotował na inaugurację prowadzonej przez siebie w tygodniku Przegląd Kulturalny rubryki „Sylwetki twórców”. W tym samym czasie rozpoczął pracę w Państwowym Instytucie Sztuki (późniejszym Instytucie Sztuki PAN), gdzie obok badań nad historią polskiej krytyki muzycznej i rozważań na temat muzyki przełomu XIX i XX w., kilkakrotnie powracał do twórczości bliskiego sobie kompozytora (artykuły i recenzje na łamach wydawanych przez Instytut czasopism: Muzyka (miesięcznik i kwartalnik), Studia Muzykologiczne oraz Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką. Planował też przygotować monografię o kompozytorze. Na te wielokrotne dowody przyjaźni muzyk odpowiedział, poświęcając Jarocińskiemu skomponowane jego pamięci Grave, utwór, który rozpoczyna „motyw lasu” z Peleasa i Melizandy – symboliczny hołd oddany naukowej pasji Jarocińskiego. Do komunikatu dołączono edycję trzynastu nieznanych wcześniej, niepublikowanych listów Witolda Lutosławskiego do Stefana Jarocińskiego z l. 1947–1961. Lektura pism, skonfrontowana ze znaną autorce opracowania wojenną i powojenną korespondencją między Stefanem Jarocińskim a polskim muzykologiem-chopinologiem, Ludwikiem Bronarskim (zachowana w Polskiej Misji Katolickiej w Marly), pozwoliła na dodanie bądź wyjaśnienie kilku epizodów z życia Jarocińskiego i Lutosławskiego.
This is a brief paper presenting materials related to the person and work of Witold Lutosławski, preserved in the archive of Stefan Jarociński (which has been part of the Polish Academy of Sciences, Institute of Art’s Special Collections since the autumn of 2017). The archive includes, among others, 13 letters which testify to the long-standing friendship between these two eminent personalities, as well as materials collected by Jarociński during his work on publications concerning the person and oeuvre of the composer of Mi-parti. The friendship between Jarociński, one of the main representatives of the 2nd generation of Polish musicologists, and Lutosławski, who is included in the pantheon of the century’s most outstanding composers, is a moving example of relations between great personalities in Polish culture in the 2nd half of the 20th century. They had met as students at Warsaw’s Stefan Batory Grammar School. Years later the ex-schoolmates became close friends. Their contact was interrupted during WWII. Following the war they first met in Paris (1946), where Jarociński settled after the liberation of Murnau POW camp (Oflag), and where Lutosławski came to attend a UNESCO concert featuring, among others, his Symphonic Variations. Over the period of three months in late 1946 and early 1947 they spent much time together, largely in the Paris neighbourhood of Battignoles, of which the composer grew particularly fond. Shortly after coming back to Poland, on 10th March 1947 Lutosławski sent his friend a letter, in which he encouraged Jarociński to return and tempted him with the prospect of taking up the then vacant post of journalist in the Polish Radio Theatre. In later letters, the composer shared his impressions of artistic events, but also wrote about his personal life, mentioning, among others, Michał Spisak, who was likewise Jarociński’s friend. Lutosławski’s works inspired Jarociński so much that they quite soon became the object of his analyses and studies. He presented the composer’s portrait in the inaugural issue of his column ‘Artist Profiles’ printed in Przegląd Kulturalny [Culture Review]. In the same period, Jarociński took up a post at the State Institute of Art (the later Institute of Art of the Polish Academy of Sciences), where, apart from studying the history of Polish music criticism and late 19th- / early 20th-century music, he returned several times to Lutosławski’s output (in articles and reviews printed in the Institute’s periodicals: Muzyka (monthly and quarterly) as well as Studia Muzykologiczne [Musicological Studies] and Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką [Materials for the Study and Discussion of Art Theory and History, Art Criticism, and Methodology of Research on Art]. He also planned to write a monograph dedicated to that composer. Lutosławski responded to these frequent manifestations of friendship by dedicating to Jarociński’s memory his Grave, which opens with the ‘forest motif’ from Pelléas et Mélisande, quoted there as a symbolic homage to Jarociński’s scholarly passion. My paper is accompanied by an edition of the 13 previously unknown and unpublished letters written by Witold Lutosławski to Stefan Jarociński in 1947–1961. The study of these documents, in correlation with that of the correspondence between Jarociński and Polish Chopin scholar, musicologist Ludwik Bronarski (preserved at the Polish Catholic Mission in Marly), with which I have been able to become acquainted, has made it possible for me to describe for the first time or shed light on several episodes from the lives of both Jarociński and Lutosławski.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 139-170
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetka twórcza Aleksandra Zarzyckiego – zapomnianego kompozytora doby romantyzmu
The Artistic Profile of Aleksander Zarzycki: A Forgotten Composer of the Romantic Era
Autorzy:
Popielska, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159092.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Aleksander Zarzycki
Polish music of the 19th century
piano works
solo songs
Opis:
The second half of the 19th century in the history of Polish music is a neglected period, both in the aspect of performance and the aspect of research on this music. Unfortunately, works of many composers from this period have been forgotten. One of such composers is undoubtedly Aleksander Zarzycki (1834–1895), a composer, teacher, virtuoso pianist; the author of over 40 opuses and the composer of many solo songs with piano accompaniment, which were often compared to the songs of Stanisław Moniuszko. Similarly to the most famous Polish composer of songs, Zarzycki created two songbooks that are part of the trend of egalitarian songs. He was also renowned for his short piano pieces, written in a salon style with virtuoso elements. One of his most famous works was the Mazurka in G major, which was popularised by the Spanish virtuoso violinist Pablo Sarasate. Also noteworthy is his Piano Concerto in A flat major Op. 17, referring to the Piano Concerto in A minor by Fryderyk Chopin and the Concerto in G minor by Józef Wieniawski. Zarzycki’s works are characteristic of his era, including references to folklore, national style, virtuosity and the socalled "Romantic mood".
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46); 23-39
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Artistic Profile of Aleksander Zarzycki: A Forgotten Composer of the Romantic Era
Autorzy:
Popielska, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171396.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Aleksander Zarzycki
Polish music of the nineteenth century
piano works
solo songs
Opis:
The second half of the 19th century in the history of Polish music is a neglected period, both in the aspect of performance and the aspect of research on this music. Unfortunately, works of many composers from this period have been forgotten. One of such composers is undoubtedly Aleksander Zarzycki (1834–1895), a composer, teacher, virtuoso pianist; the author of over 40 opuses and the composer of many solo songs with piano accompaniment, which were often compared to the songs of Stanisław Moniuszko. Similarly to the most famous Polish composer of songs, Zarzycki created two songbooks that are part of the trend of egalitarian songs. He was also renowned for his short piano pieces, written in a salon style with virtuoso elements. One of his most famous works was the Mazurka in G major, which was popularised by the Spanish virtuoso violinist Pablo Sarasate. Also noteworthy is his Piano Concerto in A flat major Op. 17, referring to the Piano Concerto in A minor by Fryderyk Chopin and the Concerto in G minor by Józef Wieniawski. Zarzycki’s works are characteristic of his era, including references to folklore, national style, virtuosity and the socalled "Romantic mood".
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46) ENG; 21-37
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Danuta Gwizdalanka: „Der Verführer. Karol Szymanowski und seine Musik”, przekł. Peter Oliver Loew, Wiesbaden 2017 Harrasowitz Verlag, ss. 292. ISBN 9783447108881
Autorzy:
Dziadek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411995.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka polska
kompozytor polski
Polish music
Polish composer
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 4; 139-143
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość fortepianowa kompozytorów polskich w latach 2000-2017 na przykładzie wybranych utworów
Piano Works of Polish Composers in the Years 2000-2017 at the Example of Selected Works
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494878.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
fortepian
generacja
muzyka fortepianowa
postmodernizm
styl
technika kompozytorska
composer technique
generation
piano
piano music
postmodernism
style
Opis:
Artykuł dotyczy polskiej muzyki fortepianowej w latach 2000-2017. W XXI wieku nastąpił wzrost zainteresowania twórców fortepianem. Wśród kilkuset napisanych utworów można wyróżnić gatunki i formy tradycyjne (jak mazurek, toccata, sonata, wariacje, preludium, etiuda, nokturn), jak i o innej formie i tytule. Utwory te można ułożyć w cztery grupy: nurt postmodernistyczny, nurt modernistyczny, nurt neomodernistyczny, nurt antymodernistyczny oraz ujęcia hybrydowe, czyli takie, w których kompozytorzy stosują dwudziestowieczne i dawniejsze (romantyczne) środki techniki kompozytorskiej. Do analiz wybrano utwory przedstawicieli nurtów: postmodernizm: Krzysztof Baculewski i Andrzej Dziadek, neomodernizm: Paweł Kwapiński, antymodernizm: Paweł Michał Chmielnicki, Tomasz Kamieniak, ujęcia hybrydowe: Maciej Zieliński i Piotr Gryska. Tematyka nie doczekała się dotychczas naukowego opracowania.
The article deals with Polish piano music composed in the years 2000-2017. In the 21st century, there was an increasing interest of musicians in the piano. Among the hundreds of works written at that time, we can distinguish genres and traditional forms (such as mazurka, toccata, sonata, variations, preludes, etude, nocturnes), as well as other forms and titles. These compositions can be divided into four groups: postmodern current, modernist current, neomodernist current, antimodern current, and hybrid approaches, in which composers use both the twentieth century and former (romantic) compositional techniques. Postmodernism: Krzysztof Baculewski and Andrzej Dziadek, neomodernist current: Paweł Kwapiński, antimodern current: Paweł Michał Chmielnicki, Tomasz Kamieniak, hybrid approaches: Maciej Zieliński and Piotr Gryska. The subject has not yet been elaborated scientifically.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 1; 181-198
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Zaremba (1833–1902) – zapomniany polski kompozytor z Podola i jego zbiór pt. Mały Paderewski
Władysław Zaremba (1833–1902) – a forgotten Polish composer from Podolia and his collection titled Little Paderewski
Владислав Заремба (1833–1902) – забутий польський композитор з Поділля та його збірка „Маленький Падеревський”
Autorzy:
KRULIKOVSKA, Tetyana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453972.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Władysław Zaremba,
polscy kompozytorzy Podola,
dydaktyka muzyki fortepianowej.
Владислав Заремба,
польські композитори Поділля,
фортепіанна педагогіка.
Polish composers from Podolia,
piano music didactics.
Opis:
The paper gives rise to further research on the legacy of the Polish composer from Podolia, Władysław Zaremba, whose creativity has not been studied in detail in musicological terms so far. The main aim of the paper is to raise the subject and to present his collection of tunes for piano Little Paderewski. This work was published in Leon Idzikowski publishing house in Kiev in 1911. It is a patchwork of easy tunes for didactic purposes, based on Polish national, folk and church songs as well as on passages from operas and Polish composers’ songs (i.a. by Moniuszko, Ogiński, Noskowski, Wieniawski, Żeleński and Paderewski). The collection in question constitutes a kind of summary of the pedagogical activity which the composer performed for many years. On account of its undeniable artistic and didactic values, it deserves a greater attention in the contemporary instrumental didactics.
Стаття є внеском у подальше вивчення спадщини польського композитора з Поділля Владислава Заремба, творчість якого ще детально не досліджена в музикознавстві. Основна мета роботи – окреслити проблему та представити збірку фортепіанних творів композитора „Маленький Падеревський”. Збірка була надрукована у видавництві Леона Ідзіковського в Києві в 1911 р. Це – ряд легких дидактичних творів, заснованих на польських національних, народних та церковних піснях, а також фрагментах з опер та пісень польських композиторів (зокрема, Монюшка, Огіньського, Носковського, Венявського, Зеленського і Падеревського). Представлена збірка є своєрідним підсумком багаторічної педагогічної діяльності композитора. Завдяки безперечним художнім та дидактичним цінностям вона заслуговує на більший інтерес у сучасній інструментальній педагогіці.
Artykuł stanowi przyczynek do dalszych badań nad spuścizną polskiego kompozytora z Podola Władysława Zaremby, którego twórczość dotychczas nie została szczegółowo opracowana muzykologicznie. Głównym celem niniejszej pracy jest zasygnalizowanie problemu oraz przedstawienie zbioru utworów na fortepian autorstwa W. Zaremby pt. Mały Paderewski. Dzieło to zostało wydane w oficynie Leona Idzikowskiego w Kijowie w roku 1911. Jest mozaiką łatwych utworów o założeniu dydaktycznym, opartych na polskich pieśniach narodowych, ludowych, kościelnych, a także na fragmentach oper i pieśniach kompozytorów polskich (m.in. Moniuszki, Ogińskiego, Noskowskiego, Wieniawskiego, Żeleńskiego i Paderewskiego). Omawiany zbiór stanowi rodzaj podsumowania wieloletniej działalności pedagogicznej kompozytora. Ze względu na niezaprzeczalne wa- lory artystyczne oraz dydaktyczne zasługuje na większe zainteresowanie we współczesnej dydak- tyce instrumentalnej.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2018, 13; 223-241
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies