Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Phomopsis" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
The occurrence and biotic activity of Phomopsis diachenii Sacc.
Występowanie i biotyczna aktywność Phomopsis diachenii Sacc.
Autorzy:
Machowicz-Stefaniak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27089.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
occurrence
biotic activity
Phomopsis diachenii
caraway
fungi
necrosis
disease symptom
Opis:
Phomopsis diachenii was isolated from caraway cultivars Konczewicki, firstly in 2006 and next in 2007. Single cultures were obtained from the roots and the stem base of eight six-week-old seedlings and from the stems of two plants with symptoms of necrosis, in the second year of planting. This fungus was isolated from the plant parts superficially disinfected on malt agar medium with an addition 0.01% of streptomycin. The identification of the species was made on PDA medium. The biotic interactions between P. diachenii and S. carvi and other species of phyllosphere fungi of caraway were studied. Interactions among the fungi, i.e. between P. diachenii and one of the fungi representing the studied community, were examined using the biotic series method. The biotic effects of the fungi in dual cultures were evaluated after 10 and 20 days of common growth and were expressed as the individual biotic effect (IBE). It was shown that P. diachenii is a weak competitor because its growth was limited by numerous species of phyllosphere fungi. The obtained results indicated the dominance of biotic activity of P. diachenii over that of S. carvi. It is possible that P. diachenii has a greater ability to survive in the phyllosphere fungal community than S. carvi, causing septoriosis of caraway.
Phomopsis diachenii wyizolowano po raz pierwszy w Polsce z roślin kminku zwyczajnego, odmiany Konczewicki w 2006 roku, a następnie w 2007 r. Pojedyncze kultury otrzymano z korzeni i szyjki korzeniowej ośmiu 6-tygodniowych siewek oraz z łodyg dwu roślin w drugim roku uprawy z objawami nekrozy. Grzyb wyizolowano z odkażonych powierzchniowo części roślin na pożywce maltozowej z dodatkiem 0,01% streptomycyny. Identyfikację do gatunku prowadzono na pożywce PDA. Przebadano również biotyczne oddziaływanie pomiędzy P. diachenii i Septoria carvi oraz innymi gatunkami grzybów fylosferowych z kminku zwyczajnego. Na pożywce PDA w szalkach Petriego zakładano hodowle dwuorganizmowe, tj. składające się z P. diachenii i jednego z grzybów reprezentujących badane zbiorowisko. Biotyczne oddziaływanie grzybów w kulturach dwuorganizmowych oceniono po 10 i 20 dniach wspólnego wzrostu i wyrażono jednostkowym efektem biotycznym IBE. Wykazano, że P. diachenii posiada niewielkie właściwości konkurencyjne. Jego wzrost ograniczają liczne gatunki szybko rosnących grzybów fylosferowych. Uzyskane wyniki wskazały na przewagę właściwości biotycznych P. diachenii nad Septoria carvi. Można wnioskować, że P. diachenii ma większe możliwości utrzymania się w zbiorowiskach grzybów fyllosferowych niż S. carvi, powodujący septoriozę kminku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Growth and development of Phomopsis diachenii Sacc. in different culture conditions
Wzrost i rozwój Phomopsis diachenii Sacc. w różnych warunkach hodowli
Autorzy:
Machowicz-Stefaniak, Z.
Zalewska, E.
Król, E.
Kowalik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542244.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The knowledge of life requirements of phytopathogenic fungi allows to provide the periods of their mass occurrence on plant plantations and determine the optimal conditions for their isolation and culture on artificial media. Areas of occurrence of P. diachenii on caraway plants indicate the thermophilic nature of the fungus although there is a lack of information about research on this topic. In the present study the growth and development of one-spore cultures of six isolates of P. diachenii at the temperature: 0º C, 4º C, 10º C, 16º C, 22º C, 28º C, 33º C and 38º C on Czapek-Dox medium and also the growth and development of the same isolates in eight agar media at the temperature 25°C were examined. It was shown that the optimum temperature for the growth and sporulation of most isolates of P. diachenii and for the secretion of mature conidia from conidioma ranged 22º C to 28º C. Based on the nature of growth and development of P. diachenii on the examined media, Czapek-Dox and mineral ones as slightly acidic, and possibly malt extract should be recommend for isolation of the fungus from the plant tissue. PDA and CzapekDox media were considered the most suitable for diagnostic purposes due to the formation of characteristic macroscopic and microscopic features on these substrates. These substrates with fragments of carnation leaves should be recommended for the stimulation of fungal sporulation.
Znajomość wymagań życiowych fitopatogennych grzybów pozwala przewidzieć okresy ich masowego występowania na plantacjach roślin, ustalić optymalne warunki ich izolacji i hodowli na sztucznych podłożach. Rejony występowania P. diachenii na roślinach kminku zwyczajnego wskazują na ciepłolubny charakter grzyba, aczkolwiek brak jest informacji o badaniach na ten temat. W niniejszej pracy przebadano wzrost i rozwój jednozarodnikowych kultur sześciu izolatów P. diachenii, w temperaturze: 0º C, 4º C, 10º C, 16º C, 22º C, 28º C, 33º C, 38º C, na pożywce Czapek-Dox oraz wzrost i rozwój tych samych izolatów na ośmiu pożywkach agarowych w temperaturze 25º C. Wykazano, że optymalną temperaturą do wzrostu i zarodnikowania większości izolatów P. diachenii oraz wypływu dojrzałych zarodników z konidiomy jest temperatura 22º C do 28º C. Na podstawie charakteru wzrostu i rozwoju P. diachenii na testowanych podłożach należy polecać do izolacji grzyba z tkanek roślinnych pożywki Czapek-Dox i mineralną jako lekko kwaśne i ewentualnie maltozową. Do hodowli kultur P. diachenii w celach diagnostycznych za najodpowiedniejsze uznano PDA i Czapek-Dox, ze względu na wytwarzanie na tych podłożach charakterystycznych cech makroskopowych i mikroskopowych. Natomiast podłoża te z fragmentami liści goździka należy polecać do stymulacji zarodnikowania grzyba.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 6; 69-80
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pathogenicity of Phomopsis diachenii SACC. isolates to caraway Carum carvi L. (Apiaceae)
Patogeniczność izolatów Phomopsis diachenii SACC. dla kminku zwyczajnego Carum carvi L. (Apiaceae)
Autorzy:
Machowicz-Stefaniak, Z.
Zalewska, E.
Król, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542369.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Phomopsis diachenii belongs to the fungi recently detected on the herbs in the Polish climatic conditions. The purpose of this work was to study the fungus harmfulness to sowing material, seedlings, stems and leaves of caraway. The pathogenicity tests according to Koch’s postulates were carried out for 2 and 4 P. diachenii isolates using postculture liquids, water suspension of conidia and discs of fungus sporulating mycelium to inoculate the plants’ parts. The studies were conducted both in the laboratory and a climatic chamber. P. diachenii caused disease symptoms in the form of necrosis on all plant organs tested. The ability for asymptomatic P. diachenii colonization of inoculated plants’ parts was determined. It was found that injuries of the plant epidermal tissue significantly increased the efficiency of inoculation. The performed pathogenicity tests and the results from electron microscopy SEM observation showed that the tested isolates of P. diachenii were occasional pathogens of caraway.
Phomopsis diachenii należy do grzybów niedawno wykrytych na roślinach zielarskich w warunkach klimatycznych Polski. Celem pracy było rozpoznanie szkodliwości grzyba dla materiału siewnego, siewek, łodyg i liści kminku zwyczajnego. Testy infekcyjne, zgodnie z regułami Kocha, przeprowadzono dla 2 i 4 izolatów P. diachenii, stosując do inokulacji organów roślinnych: płyny pohodowlane, wodną zawiesinę konidiów i krążki pożywki z zarodnikującą grzybnią. Badania prowadzono w laboratorium oraz w fitotronie. P. diachenii wywoływał objawy chorobowe w postaci nekroz na wszystkich testowanych organach roślin. Wykazano zdolność P. diachenii do bezobjawowego zasiedlania inokulowanych części roślinnych. Zranienia tkanki okrywającej podnosiły wyraźnie efektywność inokulacji. Wykonane testy patogeniczności oraz wyniki spod mikroskopu elektronowego SEM wskazały, że testowane izolaty P. diachenii należą do okolicznościowych patogenów kminku zwyczajnego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 2; 185-202
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Harmfulness of Phomopsis diachenii Sacc. to herbs from Apiaceae family and preparations limiting the growth of this fungus
Szkodliwość Phomopsis diachenii Sacc. dla ziół z rodziny Apiaceae i preparaty ograniczające wzrost grzyba
Autorzy:
Zalewska, E.D.
Machowicz-Stefaniak, Z.
Król, E.D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542659.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Phomopsis diachenii belongs to the fungi increasingly noted on herbal plants from Apiaceae family. Considering the documented fungal pathogenicity for herbs, the possibility of limiting the growth and development of P. diachenii was studied. Two biotechnical preparations i.e. Biosept Active and Beta-chikol and 12 fungicides from different chemical groups as well as one isolate of P. diachenii K 651, obtained from caraway were used for the study. Tests were performed by poisoning the culture media with each of the tested preparations, which were then inoculated with the P. diachenii inoculum. The percentage of inhibition of the growth of four- and eight-day-old fungus colonies on the medium with preparations in comparison to the control colonies was a measure of the toxic activity of the preparations. The effectiveness of Beta-chikol in limiting P. diachenii growth was significantly higher than the efficiency of Biosept Active. All fungicides limited the growth and development of P. diachenii, and the effectiveness of inhibitory activity was correlated with the concentration of the active ingredient in fungicide. The most promising compound in reducing the growth and development of P. diachenii was mancozeb.
Phomopsis diachenii należy do grzybów coraz częściej notowanych na roślinach zielarskich z rodziny Apiaceae. Wobec udokumentowanej patogeniczności grzyba dla ziół, przebadano możliwości ograniczania wzrostu i rozwoju P. diachenii. Uwzględniono 2 preparaty biotechniczne: Biosept Active i Beta-chikol, 12 fungicydów z różnych grup chemicznych oraz szczep K 651 P. diachenii, uzyskany z kminku właściwego. Testy przeprowadzono metodą zatruwania podchody hodowlanych każdym z preparatów i wszczepiania na nim inokulum P. diachenii. Miarą toksyczności preparatu był procent zahamowania wzrostu 4- i 8-dniowych kolonii grzyba na pożywce z preparatem w stosunku do kolonii kontrolnych. Efektywność hamującego oddziaływania Beta-chikolu na P. diachenii była znacznie większa niż efektywność Bioseptu Active. Wszystkie fungicydy ograniczały wzrost i rozwój P. diachenii, a efektywność hamującego działania była skorelowana ze stężeniem substancji aktywnej fungicydu. Za najbardziej perspektywiczny związek w ograniczaniu wzrostu i rozwoju P. diachenii uznano mankozeb.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 5; 69-83
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of RAPD-PCR and ITS markers for identification of Diaporthe/Phomopsis from fruit trees in South-Eastern Poland
Wykorzystanie RAPD-PCR oraz markerów ITS do identyfikacji Diaporthe/Phomopsis wyizolowanych z drzew owocowych w południowo-wschodnej Polsce
Autorzy:
Abramczyk, B.
Król, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543456.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
In recent years, it has been reported the increasing harmfulness of Diaporthe/Phomopsis spp. in the orchards and nurseries worldwide. They cause nonspecific symptoms which in combination with the morphological similarity of the cultures and difficult sporulation creates problems with their correct identification using classical methods. This implies the need to integrate advanced molecular techniques to identify the strain on the species level. The aim of this research was to determine the identity and genetically characterize forty isolates of Diaporthe/Phomopsis obtained in 2010–2012 from the shoots of selected fruit trees grown in the south-eastern Poland. Using the RAPD-PCR technique the genetic similarity within studied population has been demonstrated irrespectively of the origin and type of the host plant from which the isolates derived. Based on the comparative analysis of the non-coding sequence of the ITS regions (ITS1, 5.8S rDNA, ITS2) with the sequences available in NCBI database the studied Diaporthe isolates were identified as Diaporthe eres species complex not described previously on fruit trees under Polish conditions.
W ostatnich latach zanotowano rosnącą szkodliwość grzybów z rodzaju Diaporthe/Phomopsis w sadach i szkółkach na całym świecie. Grzyby te powodują niespecyficzne objawy chorobowe, co w połączeniu z podobieństwem morfologicznym kultur i utrudnionym zarodnikowaniem stwarza duże problemy z ich poprawną identyfikacją metodami klasycznymi. Oznacza to potrzebę włączania zaawansowanych technik molekularnych do identyfikacji szczepu na poziomie gatunku. Celem przeprowadzonych badań była identyfikacja oraz zróżnicowanie genetyczne czterdziestu izolatów Diaporthe/Phomopsis wyizolowanych w latach 2010–2012 z pędów wybranych drzew owocowych uprawianych w południowo-wschodniej Polsce. Za pomocą techniki RAPD-PCR wykazano podobieństwo genetyczne uzyskanych izolatów niezależnie od miejsca izolacji oraz gatunku rośliny gospodarza. Za pomocą analizy porównawczej niekodujących sekwencji regionów ITS w obrębie genu rDNA (ITS1, 5.8S rDNA, ITS2) z sekwencjami dostępnymi w bazie danych NCBI zidentyfikowano badane izolaty jako jeden gatunek należący do kompleksu Diaporthe eres, nieopisany wcześniej na roślinach sadowniczych w warunkach naszego kraju.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 6; 161-175
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi inhabiting fruit tree shoots with special reference to the Diaporthe (Phomopsis) genus
Autorzy:
Król, E.D.
Abramczyk, B.A.
Zalewska, E.D.
Zimowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855247.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The purpose of the study was to determine which fungal species colonize the shoots of apple, pear, cherry, plum, apricot and peach in south-eastern Poland and whether Diaporthe (Phomopsis) isolates there are among them. The study was conducted in 2010–2012 and the plant material was collected from five orchards. In three of these chemical controls were carried out, while there was no protection applied in the other two. The results showed that species composition of the fungi was very similar regardless of host plant and year of study. Alternaria spp., Fusarium spp. and Phoma spp. were isolated most frequently from the studied shoots. Fungi cultures known for pathogenicity towards fruit trees such as Botrytis cinerea, Colletotrichum gloeosporioides, Leucostoma spp., Monilinia spp. and Neofabraea spp. were also isolated. Moreover, there were isolates of Diaporthe (Phomopsis) among the fungi present in the shoots. Cultures of these fungi were obtained both from shoots with disease symptoms and from visually healthy ones but mainly from shoots originating from unprotected orchards, what indicates their greater threat to fruit trees grown without chemical protection. This is the first documented report of the occurrence of Diaporthe (Phomopsis) on fruit trees in Polish conditions.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 4; 113-126
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symptomy chorobowe i grzyby na zamierajacych jesionach [Fraxinus excelsior L.] w drzewostanach Nadlesnictwa Staszow
Disease symptoms and fungi on dying ash trees [Fraxinus excelsior L.] in Staszow Forest District stands
Autorzy:
Kowalski, T.
Czekaj, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45557.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
lesnictwo
Nadlesnictwo Staszow
stan zdrowotny drzew
jesion wyniosly
Fraxinus excelsior
objawy chorobowe
grzyby
Alternaria alternata
Botryosphaeria stevensii
Chalara fraxinea
Cytospora pruinosa
Diaporthe
Didymosphaeria acerina
Fusarium lateritium
Massaria
Phomopsis scobina
Phomopsis
Pezicula cinnamomea
Źródło:
Leśne Prace Badawcze; 2010, 71, 4; 357-368
1732-9442
2082-8926
Pojawia się w:
Leśne Prace Badawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość ograniczania wzrostu grzybów patogenicznych dla leszczyny przez bakterie antagonistyczne
Autorzy:
Król, Z.
Machowicz-Stefaniak, Z.
Zalewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347122.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Botrytis cinerea
Cytospora corylicola
Gleosporium coryli
Phomopsis
bakterie antagonistyczne
drzewa owocowe
grzyby patogeniczne
leszczyna
Gloeosporium coryli
hazel
antagonistic bacteria
fruit tree
pathogenic fungi
Opis:
Spośród 138 badanych izolatów bakterii epifitycznych pochodzących z liści leszczyny, 12 izolatów ograniczało in vitro wzrost kolonii Botrytis cinerea, 33 ograniczało wzrost Cytospora corylicola, 31 hamowało wzrost Gloeosporium coryli, a 36 wykazywało antagonistyczne oddziaływanie w stosunku do Phomopsis sp. Stwierdzono, że tylko 9 izolatów ograniczało wzrost kolonii wszystkich wymienionych patogenów, a 7 izolatów ograniczało wzrost przynajmniej 3 gatunków grzybów patogenicznych. Zdolność badanych izolatów bakterii do ograniczania wzrostu patogenów była większa po 4 dniach biotycznego oddziaływania, a po 8 dniach znacznie się zmniejszyła. Najefektywniejsze w ograniczaniu izolaty bakterii należały do rodzajów Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas spp., Bacillus sp., Enterobacter, Citrobacter, Klebsiella lub Erwinia cypripedii.
Amangst 138 epiphytic bacterial isolates originating from hazel leaves 12 isolates limited the growth of B. cinerea, 33 limited the growth of C. corylicola, 31 inhibited the growth of G. coryli and 36 isolates showed antagonistic activity against Phomopsis sp. in-vitro. It was found that 9 isolates limited the growth of all the pathogenes tested and 7 isolates inhibited the growth of at least 3 out of them. The abilities of bacterial isolates tested to limit of the pathgenes growth were higher after 4 days of the biotic influence than after 8 days. Isolates of bacteria with the highest inhibitory activity against the above – mentioned pathogenes were identified as Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas sp., Bacillus sp. and Enterobacter, Citobacter, Klebsiella or Erwinia cypripedii.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 51-57
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chitosan as a compound inhibiting the occurrence of soybean diseases
Chitozan jako związek ograniczający występowanie chorób soi
Autorzy:
Pastucha, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541685.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
chitosan
occurrence
soybean
plant disease
plant protection
pathogenic fungi
fungal disease
soil-borne fungi
fungi
mycological analysis
Fusarium
Pythium
Phomopsis
Botrytis cinerea
Sclerotinia sclerotiorum
Rhizoctonia solani
Opis:
Studies were conducted on a field of soybean monoculture at Czesławice near Nałęczów in the years 2002–2004. The object of the studies were soybean plants ‘Polan’ cv. and chitosan. A water solution of chitosan micro-gel at the concentration of 0.1% was used for studies. The studies tested the effect of this compound on the inhibition of soybean diseases caused by soil-borne pathogenic fungi. The solution of chitosan was used a few times, i.e. for seed dressing, seedling spraying, plant spraying at anthesis and in mixed combinations. During the experiment field observations were conducted in particular developmental stages when the number and healthiness of plants were established. Infected plants were submitted to mycological analysis. Results from the field observations and mycological analyses showed that chitosan used in a mixed combination (for seed dressing + seedling spraying + plant spraying at anthesis) was the most effective in protecting soybean from the infection of soil-borne pathogenic fungi. In those combinations the best density of soybean seedlings and plants at anthesis was obtained. The mycological analysis of infected parts of soybean seedlings and plants at anthesis showed that chitosan proved effective in inhibiting the infection of soybean plants from fungi from the genera of Fusarium, Pythium, Phomopsis and Botrytis cinerea, Sclerotinia sclerotiorum and Rhizoctonia solani.
W latach 2002–2004 na polu monokultury soi w miejscowości Czesławice k. Nałęczowa prowadzono badania, których przedmiotem były rośliny soi odm. Polan oraz chitozan. Do badań używano wodny roztwór mikrożelu chitozanu w stężeniu 0,1%. W prowadzonych badaniach testowano wpływ tego związku na ograniczenie chorób soi powodowanych przez grzyby chorobotwórcze przeżywające w glebie. Roztwór chitozanu zastosowano wielokrotnie, tj. w formie do zaprawiania nasion, oprysku siewek, oprysku roślin na początku kwitnienia oraz w kombinacjach mieszanych. W trakcie trwania doświadczenia w poszczególnych fazach rozwojowych soi prowadzono obserwacje polowe, podczas których określano liczebność i zdrowotność roślin. Porażone rośliny pobierano do analizy mikologicznej. Wyniki uzyskane z przeprowadzonych obserwacji polowych oraz wykonanych analiz mikologicznych wykazały, że chitozan stosowany w kombinacji mieszanej (do zaprawiania nasion + oprysku siewek + oprysku roślin na początku kwitnienia) był najskuteczniejszy w ochronie soi przed infekcją grzybów patogenicznych przeżywających w glebie. W kombinacjach tych uzyskano najlepszą obsadę siewek soi i roślin w fazie kwitnienia. Przeprowadzona analiza mikologiczna porażonych organów siewek oraz roślin w fazie kwitnienia soi wykazała, że chitozan okazał się skuteczny w ograniczaniu infekcji roślin soi przez grzyby z rodzaju Fusarium, Pythium, Phomopsis oraz Botrytis cinerea, Sclerotinia sclerotiorum i Rhizoctonia solani.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 3; 41-55
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies