Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Patient Rights" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Stosowanie preparatów przeciwpsychotycznych o przedłużonym działaniu – depot, u chorych pacjentów przyjętych do szpitala na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego: dylematy medyczne, prawne i etyczne
Using of long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalized on basis of article 24 of act of psychical health protection: medical, ethic and legal dilemmas
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945468.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
act of psychical health protection
compulsory treatment
human rights
law and psychiatry
long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot
obserwacja psychiatryczna
patient rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
prawo i psychiatria
preparaty przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu – depot
przymusowe leczenie
psychiatric observation
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The aim of this article is to show complex situations, which can take place during hospitalisation of patient basing on article 24 of the act of psychical health protection. In accordance of this article a patient staying in a hospital is subjected not to medical treatment but to compulsory 10-day observation. The considerations presented below mostly focus on the possibility of using long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalised in above-mentioned way. It should be emphasized that using of these pharmaceuticals is analysed here not in a context of starting a medical treatment, but with reference to its compulsory application in a case of an aggressive patient, which is acceptable by law. The article aims in presenting complexity of legal, ethic and medical dilemmas which meets a psychiatrist in above mentioned situation. There are two rights concerned: the right of the patient not to be treated with the pharmaceutical during an observation (when the preparation can still act after leaving the hospital) and – on the other hand – the right of a doctor to take an action aiming in protection of the patient and the others against patient’s behaviour resulting from his sickness or mental aberration. A basic question will be asked in the article: has the doctor got a right of using a long-term effect pharmaceutical in a case of aggressive or auto-aggressive patient who has been taken to a hospital within compulsory observation, taking into account that other medical preparations are not effective?
Poniższy artykuł ma na celu ukazanie złożonych sytuacji, jakie mogą wyniknąć w trakcie hospitalizacji pacjenta na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z zapisami powyższego przepisu pacjent przebywający w szpitalu podlega z mocy prawa nie leczeniu, lecz przymusowej, 10-dniowej obserwacji. Przedstawione w przedmiotowym tekście rozważania skupiają się przede wszystkim na kwestii możliwości stosowania leków o wydłużonym działaniu – depot, wobec pacjentów hospitalizowanych w ww. trybie. Zaznaczyć należy, iż stosowanie powyższych preparatów będzie analizowanie poniżej nie w kontekście rozpoczęcia leczenia pacjenta, lecz w odniesieniu do stosowania przymusowego podania leku wobec agresywnego pacjenta, a więc działania dopuszczonego w prawie. Tekst ten ma na celu ukazanie złożoności dylematów prawno- -medyczno-etycznych, na które w powyższej sytuacji może napotkać lekarz psychiatra. Dotykają one dwóch praw: prawa pacjenta do niepodawania mu leku w trakcie obserwacji, leku, którego działanie może utrzymywać się po ewentualnym opuszczeniu szpitala po 10 dniach, oraz prawa lekarza do podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie pacjenta oraz osób innych przed zachowaniami wynikającymi z jego choroby lub zaburzenia. W artykule zostanie postawione podstawowe pytanie: czy lekarz, obserwując pacjenta przyjętego bez zgody na obserwację, ma prawo zastosować lek uspokajający o wydłużonym działaniu (działanie ok. 14-dniowe) w sytuacji, w której pacjent ten wykazuje agresywne lub autoagresywne zachowanie, a inne standardowe leki nie przynoszą rezultatów?
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 204-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W jakim kierunku zmierzają relacje pomiędzy lekarzem a pacjentem w Polsce?
Patient-doctor relationship in Poland – where is it heading to?
Autorzy:
Dąbrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031029.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
health system reform
partnership
paternalism
paternalizm
patient information
patient rights
patient-doctor relationship
relacje pacjent – lekarz
reforma systemu opieki zdrowotnej
partnerstwo
informowanie pacjenta
prawa pacjenta
Opis:
The paper attempts to review, based on available literature, changes in patient-doctor relationship taking place within the last few years in Western societies and in Poland. It tries to answer the question whether patient-doctor relationship is closer to partnership or to paternalism. Particular emphasis is placed on such issues as doctor-patient information transfer, patient’s role in decision-making process and respect of patient’s rights. While it appears that in the West we are witnessing a clear transformation of patient-doctor relationship towards an increasingly active role of patient in the decision-making, where he or she is considered an expert in the field of own health and values, in Poland a more paternalistic model prevails, where it is the doctor who plays the leading role, makes decisions and, consequently, takes full responsibility for them. It appears that concerning partner-like relationship with doctor, greater chances for it have patients relatively better educated and from higher socioeconomic strata and women. Persons with higher education are more prone to question traditional role of doctor who “knows better”; such an attitude manifests itself by looking for alternative sources of information about the disease. Similarly, women more frequently seek a “second opinion” and more often obtain information about other treatment options from alternative sources. Furthermore, women more often express a need for a partner-like relationship with doctor.
Artykuł jest próbą przeanalizowania, na podstawie badań i dostępnej literatury, zmian, jakie w ostatnich latach zaszły w relacjach pacjent – lekarz w społeczeństwach zachodnich oraz w Polsce. Jest też próbą odpowiedzi na pytanie, czy relacje pacjent – lekarz można określić bardziej jako partnerskie, czy też raczej jako paternalistyczne. Obszary szczególnego zainteresowania autorów to: informowanie pacjenta przez lekarza, udział pacjenta w podejmowaniu decyzji oraz przestrzeganie praw pacjenta. O ile wydaje się, że na Zachodzie mamy do czynienia z wyraźną transformacją relacji pacjent – lekarz w kierunku relacji, gdzie pacjent współuczestniczy w podejmowaniu decyzji i jest postrzegany przez lekarza jako ekspert w zakresie swojego zdrowia i wartości, o tyle w Polsce ciągle występuje raczej model paternalistyczny, w którym to lekarz odgrywa dominującą rolę, podejmuje decyzje, a co za tym idzie, ponosi za nie niepodzielną odpowiedzialność. Wydaje się, że w kwestii relacji partnerskich z lekarzem znacznie większą szansę na nie mają pacjenci posiadający relatywnie wyższe wykształcenie i wyższą pozycję społeczną oraz kobiety. Osoby z wyższym wykształceniem częściej kwestionują tradycyjną rolę lekarza, który „wie najlepiej”, co przejawia się w poszukiwaniu alternatywnych źródeł informacji o chorobie. Podobnie kobiety częściej konsultują decyzje lekarza, a także częściej pozyskują informacje o sposobach leczenia z alternatywnych źródeł. Kobiety również częściej niż mężczyźni zgłaszają potrzebę kontaktu partnerskiego z lekarzem.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 278-281
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczne aspekty komunikacji w sytuacji pediatrycznej opieki paliatywnej
The Ethical Aspects of Communication in the Context of the Pediatric Palliative Care
Autorzy:
Wieczorek, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342973.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pediatryczna opieka paliatywna
etyczne aspekty opieki paliatywnej
sens cierpienia
mówienie prawdy pacjentowi
prawa pacjenta
pacjent jako osoba
the pediatric palliative care
the ethical aspects of the palliative care
the sense of suffering
the truth telling the patients
the rights of the patient
the patient as the person
Opis:
The aim of the article is to describe the moral obligation in the context of the pediatric palliative care. The practical aim is to answer the question about proper attitude of the family and the medical staff toward a dying child. The answers take into account the right of the child to the truth about his or her physical state, the possibility of taking part in the decision making process and the spiritual care of the dying children. The theoretical reflections are confronted with the empirical survey among the Warsaw physicians. The answers for the twelve questions of the questionnaire illustrate the practice of the doctors who deal with the sick children and their families.  
Źródło:
Roczniki Nauk o Rodzinie; 2010, 2; 155-175
2081-2078
Pojawia się w:
Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymusowa hospitalizacja psychiatryczna w trybie wnioskowym, w kontekście poszanowania praw pacjenta poradni zdrowia psychicznego
Compulsory psychiatric hospitalization in the petition mode, in the context of respect for the rights of outpatient mental health clinic patient
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945207.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
poradnia zdrowia psychicznego
prawa pacjenta
przymus bezpośredni
przymusowe leczenie w trybie wnioskowym
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The following text will show the specificity of the procedure of placing the patient in a psychiatric hospital, basing on the so called petition mode, as determined in article 29 of the mental health protection act. This procedure has a unique character because it is not related to the situation of direct threat to the patient’s health. The applicants usually are the people close to the patient or a social aid institution. This situation is unique also because it mostly takes place in an outpatient mental health clinic. Another important issue is that of the rights of the patient reporting to that type of outpatient clinic. Special attention is paid to the patient’s right to obtain information not only on the treatment but also on the purpose of treatment and circumstances of submitting an application for compulsory treatment. Furthermore, an answer was sought for such questions as whether or not in the above situation the doctor has the right to conceal some information from the patient, especially such information which may lead to a conflict or arouse its escalation in the patient’s family, or whether the presented situation contains some circumstances which allow to use direct coercion? The considerations were illustrated on the basis of a specific patient referred to hospital according to the above mentioned mode.
W niniejszej pracy została przedstawiona specyfika procedury umieszczenia pacjenta w szpitalu psychiatrycznym na podstawie tzw. trybu wnioskowego, o którym mowa w art. 29 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Procedura ta posiada wyjątkowy charakter, gdyż nie wiąże się ona ze stanem bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia pacjenta. Wnioskodawcą w sprawie są najczęściej: osoby bliskie pacjentowi lub organ do spraw pomocy społecznej. Sytuacja ta jest wyjątkowa, również dlatego że w większej część odbywa się ona na terenie poradni zdrowia psychicznego. Autorzy poświęcili też sporo miejsca zagadnieniu praw pacjenta zgłaszającego się do ww. typu poradni. W niniejszym artykule duży nacisk położono na zanalizowanie prawa pacjenta do uzyskania informacji na temat nie tylko swojego leczenia, ale też celu badania oraz okoliczności złożenia wniosku dotyczącego przymusowego leczenia. Ponadto podjęto próbę odpowiedzi na takie pytania, jak: czy w powyższej sytuacji lekarz ma prawo zataić przed badanym pewne informacje, zwłaszcza te, które mogą doprowadzić do pojawienia się konfliktu lub wywołać jego eskalację w rodzinie pacjenta? oraz czy w prezentowanej sytuacji dostrzec można okoliczności, które uprawniałyby zastosowanie przymusu bezpośredniego? Rozważania zobrazowano przypadkiem konkretnego pacjenta, który został skierowany do szpitala w wyżej przywołanym trybie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 282-287
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
direct coercion
hospitalisation in the petition mode
human rights
mental health protection act
rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
hospitalizacja w trybie wnioskowym
prawa człowieka
przymus bezpośredni
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Survey of the opinions on the occupational health system in turkey expressed by patients of the Istanbul Hospital of Occupational Diseases
Autorzy:
Hot, Inci
Karlikaya, Esin
Erdogan, Mehmet S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185362.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
workplace physician
occupational disease
occupational diseases hospitals
patient’s rights and ethics
Opis:
Objective: To examine the opinion of patients of an occupational diseases hospital on the quality of provision of occupational medicine services in Turkey. Materials and Methods: A total of 189 patients were interviewed using a 13-item survey about their jobs and workplaces. Results: The overall results of this study were as follows: 80.4% of the patients stated that physicians were located at their workplaces; 66.1% stated that inadequate attention was given to ensure the physical, psychological and social health of the employees; and 63.5% stated that sufficient protection against health risks was not provided. Conclusions: The quality of provision of occupational medicine services should be improved.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2011, 24, 2; 192-198
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność dziecka w szpitalu psychiatrycznym
The dignity of the child in a psychiatric hospital
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943214.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct contact
patient’s dignity
patient’s rights
the least disturbance
the rules of the unit
przymus bezpośredni
regulamin oddziału
prawa pacjenta
godność pacjenta
zasady jednostki
Opis:
The right to respect the dignity of children using medical services in psychiatric units is regulated among other by the Patients’ Rights act and the Patients’ Rights Ombudsman act, Physician and Dentist Professions Act and the Medical Ethics Code. Although since 1994 the Mental Health Protection Act has existed, some information appears about the violation of the dignity of the child in psychiatric hospitals. Material and methods: Analysis of the information obtained from different sources (the media, the Internet, from patients and/or their legal guardians, peror Psychiatric Hospital Patients’ Ombudsman) allowed to draw up a list of repeated situations in psychiatric units for children and adolescents where the dignity of the juvenile/minor patient may be violated. Results: The most frequently reported issues are: reduction of the minor/juvenile patients’ access to “privileges” (such as direct contacts with colleagues), lack of privacy (such as controls in toilets and bathrooms), irregularities during the use of direct coercion, lack of regular access to a mobile phone, the Internet, stereo equipment, lack of juvenile/minor patients’ consent for treatment (including the double permission), engaging the patients to cleaning work, and medical staff’s interventions of educational and corrective character (the patients perceive this as the use of penalties). Discussion: It was found out that the reaction of a minor/juvenile psychiatric unit patient or her/his carers to the detachment from her/his surroundings, favourite activities or things, and educational interventions are related to precise determination of diagnostic and therapeutic procedures and rules prevalent in the group, privileges, consequences, and application of behavioural effects in the form of negative reinforcements (so-called penalties) and positive reinforcements (rewards). A strong response to infringement of the rules may be perceived by the patients as a violation of their rights. Particularly important in such situations is the way the dialogue with the patient is conducted, besides the patient has to be informed about the consequences of infringement of the norms and rules. This should be reflected in the rules of the psychiatric unit. Furthermore, special importance within the respect for the dignity of the minor/juvenile patient in the psychiatric unit is ascribed to the use of a long-term direct coercion in case of a patient with severe mental impairment and/or autism, strongly agitated, aggressive or self-aggressive. The principle of the respect for the dignity of the patient requires notification of the patient, regardless of her/his condition, about the planned activities, immobilization of the patient in the near presence of the other staff, personal analysis of the patient’s health condition by the physician who ordered or prolonged the coercion (every 4 hours), by the nurse (control of the condition – every 15 minutes). However, the use of direct coercion and adherence to the principle of “the least disturbance” do not reduce the patient’s discomfort. Introduction of additional detailed executory rules does not eliminate the conflict between the respect for the dignity of the patient and the effectiveness of undertaken activities, the patient’s safety, the other patients’ comfort and multilateral staff encumbrance.
Prawo do poszanowania godności dzieci korzystających ze świadczeń medycznych na oddziałach psychiatrycznych regulują między innymi ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Mimo obowiązywania od 1994 roku ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiają się informacje, które mogą świadczyć o naruszaniu godności dziecka w warunkach szpitala psychiatrycznego. Materiał i metoda: Analiza informacji uzyskanych z różnych źródeł (z mediów, Internetu, od pacjentów i/lub ich opiekunów prawnych, od Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego) pozwoliła na opracowanie listy powtarzających się sytuacji na oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w których godność nieletniego/małoletniego pacjenta może być naruszona. Wyniki: Do najczęściej zgłaszanych spraw należą: ograniczenia nieletnim/małoletnim pacjentom dostępu do „przywilejów” (np. bezpośredniego kontaktu z kolegami), nieposzanowanie prywatności (m.in. kontrole w toaletach i łazienkach), nieprawidłowości przy stosowaniu przymusu bezpośredniego, brak stałego dostępu do telefonu komórkowego, Internetu, sprzętu grającego, brak zgody osoby nieletniej/małoletniej na leczenie (w tym podwójnej), angażowanie pacjentów do prac porządkowych oraz interwencje personelu medycznego o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym (w rozumieniu pacjentów – stosowanie kar). Omówienie: Ustalono, że reakcje nieletniego/małoletniego pacjenta oddziału psychiatrycznego czy jego opiekunów na pewne odcięcie od otoczenia, ulubionych zajęć i przedmiotów oraz interwencje wychowawcze wiążą się m.in. z precyzyjnym określaniem reguł postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, zasad panujących w grupie, przywilejów, konsekwencji, a także stosowaniem oddziaływań behawioralnych pod postacią wzmocnień negatywnych (tzw. kar) i pozytywnych (nagród). Stanowcze reagowanie na łamanie norm może być odbierane przez pacjentów jako naruszanie ich praw. Szczególnie istotny w tych sytuacjach jest sposób prowadzenia z pacjentem dialogu oraz informowania go o konsekwencjach naruszenia norm. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w regulaminie oddziału psychiatrycznego. Poza tym szczególną rangę w zakresie poszanowania godności nieletniego/małoletniego pacjenta na oddziale psychiatrycznym ma stosowanie długotrwałego przymusu bezpośredniego w przypadku pacjenta z głębszym upośledzeniem umysłowym i/lub autyzmem, silnie pobudzonego, agresywnego czy autoagresywnego. Zasada poszanowania godności pacjenta wymaga jego uprzedzenia, bez względu na stan, o planowanych działaniach, unieruchamiania w bliskiej obecności pozostałego personelu, osobistego analizowania stanu zdrowia pacjenta przez lekarza zlecającego bądź przedłużającego przymus (co 4 godziny), przez pielęgniarki (kontrola stanu co 15 minut). Niemniej jednak wymienione wymogi zastosowania przymusu bezpośredniego, a także stosowanie się do zasady „najmniejszej uciążliwości” nie zmniejszają dyskomfortu pacjenta. Wprowadzanie dodatkowych szczegółowych przepisów wykonawczych nie usuwa konfliktu pomiędzy poszanowaniem godności pacjenta a skutecznością podejmowanych działań, bezpieczeństwem pacjenta, komfortem pozostałych pacjentów oraz wielostronnym obciążeniem personelu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 273-282
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna na temat zawierania umów o świadczenie usług podstawowej opieki zdrowotnej i kontroli ich wykonania przez Narodowy Fundusz Zdrowia
Legal opinion on the contracts for performance of basic health services and con‑ trol their execution by the National Health Fund
Autorzy:
Bosek, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16611598.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
medical law
health service
patient’s rights
civil law
Opis:
The purpose of this opinion is to explain two legal issues relating to rules of concluding such contracts and control their execution by the National Health Fund. The author claims that the National Health Fund can shape content of contest notice and intention of obligations relationship to provide more than minimum required by the law number of employees in institution, where such health services are supplied. In the author’s view, control of the execution of contracts for performance of basic health services, carried out at night or during the holidays is allowed in any time without prior notice to the performer.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2012, 1(33); 185-193
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Kilka uwag o mechanizmie uzyskiwania odszkodowania lub zadośćuczynienia w postępowaniu przed wojewódzkimi komisjami do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych
Amendments to the Patients’ Rights and Patients’ Spokesman Rights Act. A few remarks on the mechanisms of awarding compensation for damage or injury caused by medical occurrences
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
patients’ rights and Patients’ Rights Spokesman Act
medical occurrences
claim for compensation
medical malpractice
No Fault Patient Insurance
Opis:
The objective of this paper is to present the amendments to the Patients’ rights and Patients’ Rights Spokesman Act of 28 April 2011. The paper focuses on the drawbacks of the provisions of the Act concerning claims for compensation for damage or injury caused by medical occurrences that are put before regional medical occurrences committees. Despite the undoubtedly right direction of the amended legislation, the purpose of the amendments has not been achieved. The renouncement by applicants of all the claims when accepting the insurers offer concerning the amount of compensation, low sums of the compensation which the patient or his heir may be awarded as well as restricting the places where medical occurrences may happen only to hospitals, narrow the applicability of the amendments and warrants further work on the existing solution.
The paper deals with the provision of Article 256 of the Polish Penal Code. The author discusses the offences of public propagation of tota The objective of this paper is to present the amendments to the Patients’ rights and Patients’ Rights Spokesman Act of 28 April 2011. The paper focuses on the drawbacks of the provisions of the Act concerning claims for compensation for damage or injury caused by medical occurrences that are put before regional medical occurrences committees. Despite the undoubtedly right direction of the amended legislation, the purpose of the amendments has not been achieved. The renouncement by applicants of all the claims when accepting the insurers offer concerning the amount of compensation, low sums of the compensation which the patient or his heir may be awarded as well as restricting the places where medical occurrences may happen only to hospitals, narrow the applicability of the amendments and warrants further work on the existing solution.
Źródło:
Adam Mickiewicz University Law Review; 2012, 1; 137-145
2450-0976
Pojawia się w:
Adam Mickiewicz University Law Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Kilka uwag o mechanizmie uzyskiwania odszkodowania lub zadośćuczynienia w postępowaniu przed wojewódzkimi komisjami do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych
Amendments to the Patients’ Rights and Patients’ Spokesman Rights Act. A few remarks on the mechanisms of awarding compensation for damage or injury caused by medical occurrences
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685045.pdf
Data publikacji:
2012-05-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
patients’ rights and Patients’ Rights Spokesman Act
medical occurrences
claim for compensation
medical malpractice
No Fault Patient Insurance
Opis:
The objective of this paper is to present the amendments to the Patients’ rights and Patients’ Rights Spokesman Act of 28 April 2011. The paper focuses on the drawbacks of the provisions of the Act concerning claims for compensation for damage or injury caused by medical occurrences that are put before regional medical occurrences committees. Despite the undoubtedly right direction of the amended legislation, the purpose of the amendments has not been achieved. The renouncement by applicants of all the claims when accepting the insurers offer concerning the amount of compensation, low sums of the compensation which the patient or his heir may be awarded as well as restricting the places where medical occurrences may happen only to hospitals, narrow the applicability of the amendments and warrants further work on the existing solution.
Źródło:
Adam Mickiewicz University Law Review; 2012, 1; 137-145
2450-0976
Pojawia się w:
Adam Mickiewicz University Law Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Halový systém ošetřovatelské péče a stud pacienta
Autorzy:
Gulášová, Ivica
Görnerová, Lenka
Breza ml., Ján
Breza, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135501.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Ethics
morality
moral problems
nursing
ethics
patient rights
indoor system
Opis:
Ethics earmark for Ethics Cod. It is the sum of the rules of behavior in a given society - these are the basic rules of conduct decent, as they are in every other profession, varies depending on career and code of ethics, too. It is a social phenomenon which interferes with prompt bizzare areas of life. Without ethics, respect for human beings and respect for the fundamental rights can not be expected to succeed in life. Morality can be characterized as social phenomenon that reflects human relationships and human activities in terms of good and evil. The moral problem is wherever a person in a daily struggle for existence is responsible for their actions. Therefore, one necessarily expects total remuneration for their morally good, free volitiona, decision, reward, whose impact extends beyond its currently. What are the key values and principles in nursing? Choosing values that are generally and most experts considered crucial, is quite complex and depends of multiple factors. We are talking about autonomy, utility, fairness, trustworthiness, truthfulness, and harmlessness. The aim of the European Charter of Patients' Rights to ensure a high level of human health. Authors pay attention in this allowance to shame, because the hospital is not the time to respect the sick. Embarrassment or shame or a sense of shame is (negative) feeling, knowing error, bad faith or any other personal deficiency.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2013, 1(10); 73-82
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka stosowania prawa rodziców do udziału w wyborze rodzaju znieczulenia dziecka do zabiegu chirurgicznego
The practice of application of the right of parents to participate in the selection of the type of anaesthesia for the children for the surgical procedure
Autorzy:
Sochocka, Lucyna
Wojtyłko, Aleksander
Elsaftawy, Ahmed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526772.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
dziecko
prawa pacjenta
zabieg chirurgiczny
znieczulenie
children
patient`s rights
surgical procedure
anaesthesia
Opis:
Wstęp: Fundamentalnie zapisany w obowiązującym prawie etos lekarza: niesienie pomocy chorym oraz respektowanie woli pacjenta, jak również Karta Praw Pacjenta, obligują zespół operacyjny do proponowania rodzicom udziału w wyborze znieczu- lenia dziecka do zabiegu. Powstaje więc pytanie, czy obowiązek prawny nie wyprzedza praktyki, czy rodzice oczekują informacji odnośnie znieczulenia ich dziecka do operacji i czy są gotowi przyjąć współodpowiedzialność za wybór znieczulenia. Cel pracy: Określenie gotowości rodziców do czynnego udziału w wyborze rodzaju znieczulenia u swoich dzieci oraz zdefni- owanie ich obaw związanych ze znieczuleniem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na przełomie maja i czerwca 2012 roku. Grupę badawczą (215 osób) stanowili rodzice dzieci operowanych w województwach: opolskim i śląskim. Narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki: 51,7% badanych rodziców odrzuciło możliwość współdecydowania o rodzaju znieczulenia u ich dziecka. Wolę współpracy zadeklarowało zaledwie 30,7%. Informacji na temat znieczulenia udzielał najczęściej lekarz anestezjolog (74,8%). 86,9% rodziców oceniło informacje te jako zrozumiałe i kompletne. Wystąpienia powikłań bała się ponad połowa rodziców (53,3%). Wnioski: Z przyznanego rodzicom prawa do uczestniczenia w wyborze rodzaju znieczulenia ich dziecka korzysta zaledwie co trzeci ankietowany. Większości rodzicom towarzyszy wiele obaw związanych ze znieczuleniem, często irracjonalnych.
Introduction: Doctors' ethos, fundamentally assured in the binding law: assissting patients and respecting their will, as well as the Patient Rights Charter, oblige the operating team to ofer the parents possibility of participation in the choice of the type of anesthesia for treatment of their children. Thus the question arises whether the legal obligation is not ahead of practice-whether parents expect information on their children's anesthesia and whether they are ready to bear co-responsibility for the choice of the type of anesthesia. Aim of research: To determine the readiness of parents to actively participate in the selection of the type of anaesthesia for their children and to defne their concerns about anaesthesia. Material and Methods: The research was conducted at the turn of May and June 2012. The research group (215 persons) con- sisted of the parents of children operated in Opole and Silesian voivodeships:. Research tool – authors' questionnaire survey. Results: 51.7% of surveyed parents rejected the possibility to co-determine the kind of anesthesia for their child. Will to cooperate was declared by solely 30.7% of them. Information on the anesthesia was provided mainly by physician anesthesiologist (74.8%). 86.9% of parents evaluated this information as clear and complete. More than half of parents (53,3%) feared the occurence of complications. Conclusions: The granted law of parents to participate in the choice of method of anesthesia for their children is used merely by one third of the surveyed. Most parents display many concerns about anesthesia which are often irrational.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 2; 4-8
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo pacjenta do bezpieczeństwa – regulacje europejskie i polskie
Patient’s Rights To The Safety – European And Polish Regulations
Autorzy:
Poździoch, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527269.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
bezpieczeństwo pacjenta
zdarzenie niepożądane
jakość opieki zdrowotnej
akredytacja
safety of patient
safety patient incident
quality of health care
accreditation
Opis:
The safety of the patient during the providing the health services is the main defiance for health policy and for the proper functioning of the units of the health care. The conditions of the health care system determinate the quality of the health services, and consequently cause the safety of the patient incidents. As a result, the right of patient to the safety is violated, frequently in very serious way. In this acrticle there are described two main questions. First of all, some statistical data has been cited, which illustrate the scale of the medical incidents, related to the health services in Poland and the other countries. Then there are briefly described european and polish legal acts, which regulate the procedures, areas and methods of the activities for improving the safety of the patients.
Bezpieczeństwo pacjenta w trakcie udzielania świadczeń zdrowotnych stanowi kluczowe wyzwanie dla polityki zdrowotnej i należytego funkcjonowania podmiotów leczniczych. Uwarunkowania systemowe powodują, że nienależyta jakość opieki zdrowotnej prowadzi w następstwie do zdarzeń niepożądanych i stawia pod znakiem zapytania prawo pacjenta do bezpieczeństwa. W artykule poruszono głównie dwie kwestie. Najpierw przywołano niektóre nowsze dane statystyczne ilustrujące skalę zdarzeń niepożądanych związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w Polsce i w innych krajach. Następnie zwięźle omówiono kluczowe dokumenty europejskie i polskie, które określiły konieczne procedury, zakresy i metody działania dla poprawy bezpieczeństwa pacjenta.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2013, 1; 71-87
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie tzw. specustawy dotyczącej kierowania groźnych przestępców do ośrodków terapii osobowości – kontekst społeczno-prawny
The introduction of the so-called special law on referral of dangerous offenders to personality treatment centers – socio-legal context
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942411.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coercive treatment
direct coercion
forensic psychiatry
human rights
the patient’s rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
przymus bezpośredni
przymus leczenia
psychiatria sądowa
Opis:
The Act on the procedures related to people with mental disorders posing a danger to other people’s life, health or sexual freedom has been one of the most criticized legal acts over the recent months. A large group of lawyers and psychiatrists indicates that the proposed solutions are contrary to human rights standards which Poland adopted many years ago. It is emphasized that the law will create in our country the practice of using psychiatry for political purposes. On the other hand, those who defend the mentioned law indicate that some of the prisoners because of their personality disorders or sexual preference disorders intend to return to criminal activities, often directed against the life and health of children. It should be noted that at the end of the 80s in the 20th century a similar action led to the capital punishment of the mentioned people. Interestingly, for over 20 years no one undertook the subject of those prisoners whose capital punishment was later replaced with 25 years imprisonment. So is it true that the law concerned violatesfundamental human rights and freedoms? Is there a real threat that the mentioned legal act could be used for political purposes? May psychiatrists be required to accomplish exclusively tasks of political nature? Is it possible that there is no other solution which would protect the public safety? Answers to such questions will be derived from analysis of official legal materials and media information and commentaries related to the said Act.
Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób to jeden z najbardziej krytykowanych w ostatnich miesiącach aktów prawnych. Liczne grono prawników oraz psychiatrów wskazuje, iż proponowane rozwiązania są sprzeczne ze standardami ochrony praw człowieka, które wiele lat temu zostały przyjęte przez Polskę. Podkreśla się ponadto, że przyjęcie ustawy otworzy drogę do wykorzystywania psychiatrii do celów politycznych. Z drugiej strony osoby broniące przywołaną ustawę twierdzą, że część osadzonych osób, z powodu doświadczania zaburzeń osobowości bądź zaburzeń preferencji seksualnych, zamierza powrócić do działań przestępczych, skierowanych często przeciwko życiu i zdrowiu dzieci. Należy wspomnieć, iż pod koniec lat 80. XX wieku podobne działania doprowadziły do orzeczenia kary śmierci wobec ww. osób. Co istotne, przez ponad 20 lat nie podejmowano tematu sytuacji więźniów, którym karę śmierci następnie zamieniono na karę 25 lat pozbawienia wolności. Czy prawdą jest zatem, iż omawiana ustawa łamie fundamentalne prawa i wolności człowieka? Czy istnieje realna obawa wykorzystywania przywołanego aktu prawnego do celów politycznych? Czy psychiatrzy mogą zostać zobowiązani do wykonywania zadań wyłącznie o politycznym charakterze? Czy obecnie nie ma innego rozwiązania zapewniającego poszanowanie bezpieczeństwa publicznego? W prezentowanym artykule odpowiedzi na powyższe pytania będą udzielane na podstawie analizy oficjalnych materiałów prawnych oraz medialnych informacji i komentarzy odnoszących się do omawianej ustawy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 217-224
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego pacjenta a możliwość jego ograniczenia w świetle artykułu 5 ustawy o Prawach Pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta
Respect for patients private and family life and the possibility of its limitation in the view of article 5 of the Act on the Patient Rights and the Ombudsman of the Patient Rights
Autorzy:
Jabłońska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499573.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prywatność
ograniczenie praw pacjentów
naruszenie praw pacjenta
privacy
limitation of patients' rights
violation of patients' rights
Opis:
Artykuł porusza kwestię ochrony dobra osobistego jakim jest prywatność w kontekście hospitalizowanych pacjentów. Problematyka, której dotyczy, to prawo pacjenta do poszanowania jego życia prywatnego i rodzinnego, a brak jego respektowania w wyniku ograniczeń spowodowanych decyzją kierownika szpitala. Przedstawia obecną sytuację w całodobowych placówkach świadczących usługi lecznicze, jak również możliwości jakie ustawodawca udzielił ich kierownikom w zakresie ograniczenia prawa do prywatności pacjenta. Porusza również problem związany z egzekucją prawa do prywatności w sytuacji jego naruszenia.
The article discusses the issue of protecting personal interest, such as privacy, within the view of hospitalized patients. The focus of attention is a patient's right to his private and family life to be respected, and the lack of foregoing due to limitations caused by a decision of a head of a hospital. The current situation in 24-hour medical service centers is presented, as well as the possibilities which the legislator has given to their managers in terms of limiting the right of a patient to privacy. The problem of enforcement of the right to privacy in a situation of its infringement is also described.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2014, 4
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies