Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Muzyka, Paweł" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Tradycja chrześcijańska w muzyce sakralnej Pawła Łukaszewskiego
Autorzy:
Borowiecka, Renata
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/973485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
tradycja chrześcijańska
muzyka sakralna
Paweł Łukaszewski
europejskie dziedzictwo muzyczne
piękno w sacrum
Opis:
Paweł Łukaszewski is considered to be one of the most interesting composers of contemporary sacral music, and his work raises interest not only in Poland but also abroad. Vocal and instrumental compositions as well as a cappella choir pieces take up a significant place among his abundant achievements, becoming part of Christian tradition and religion. Many times their subject-matter is related to the most important periods in the Church’s liturgical year or moments highlighted by the composer himself that are special times for experiencing the mysteries of faith. Łukaszewski’s oeuvres confirm the deep rooting in European musical culture and Christian spirituality with its the most important values: Truth, Goodness and Beauty.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 266-288
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgiczna a nowoczesność
Autorzy:
Botor, Henryk Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669101.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
contemporary composing techniques
John Paul II
card. Joseph Ratzinger
muzyka liturgiczna
współczesne techniki kompozytorskie
Jan Paweł II
kard. Joseph Ratzinger
Opis:
In every music age there occurred a certain kind of modernity which brought about the development of musical language. However, modernity as understood these days occurred more or less at the beginning of the 20th century, particularly in painting. It was initiated by the painting movement known as Dadaism. The artists who created this movement often followed nihilism. Dadaism turned into a new movement called surrealism. Its representatives were, among others, Salvador Dali, Giorgio de Chirico, Max Ernst, Marcel Duchamp. This movement was also characterised by artists’ rebellion against the traditional conception of beauty and art. A similar rebellion in music did not follow until the end of the 1950s in the form of avant‑garde tendencies, which brought about the breakdown of the traditional approach to music creation. At that time liturgical music maintained its traditional musical language, which showed results in the form of a bigger disintegration of the church and culture. In his book A song for the Lord Cardinal Joseph Ratzinger raises and analyses these phenomena, which makes the book a splendid title to solve those problems.An excellent lodestar for the authors of not only liturgical music is A letter to artists by saint John Paul II, in which the author raises the sense of artistic work. The letter is also a kind of a bridge between the creator of contemporary art and the church. One may also try applying certain modern composer techniques in liturgy, with particular consideration of the ones that concern concertina and musical scales (e.g. Messiaen scales). However, it should be done very carefully so as not to disturb experiencing liturgy by the faithful.
W każdej muzycznej epoce pojawiał się pewien rodzaj nowoczesności, który powodował rozwój muzycznego języka. Jednak nowoczesność pojmowana współcześnie rozpoczęła się mniej więcej na początku wieku XX w., szczególnie w malarstwie. Zapoczątkował ją kierunek malarski zwany dadaizmem. Artyści, którzy go tworzyli, nierzadko kierowali się nihilizmem. Dadaizm przerodził się w nowy kierunek, zwany surrealizmem. Jego przedstawicielami byli m.in. Salvador Dali, Giorgio de Chirico, Max Ernst, Marcel Duchamp. Kierunek ten cechował się też buntem artystów przeciwko tradycyjnemu pojęciu piękna i sztuki.Podobny bunt w muzyce nastąpił dopiero na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w., w postaci tendencji awangardowych, co spowodowało rozpad tradycyjnego podejścia do tworzenia muzyki. Muzyka liturgiczna w tym czasie zachowała swój tradycyjny język muzyczny, a to zaowocowało większym rozdźwiękiem między Kościołem a kulturą. Kardynał Joseph Ratzinger w swojej książce Nowa pieśń dla Pana porusza i analizuje te zjawiska, przez co książka ta jest znakomitą pozycją pomocną w rozwiązywaniu tych problemów.Znakomitym drogowskazem dla twórców nie tylko muzyki liturgicznej jest List do artystów św. Jana Pawła II, w którym autor porusza sens twórczości. List ten jest też pewnym pomostem między twórcą sztuki współczesnej a Kościołem.Można również próbować stosować pewne współczesne techniki kompozytorskie w liturgii, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które dotyczą harmonii i skal muzycznych (np. skale Messiaenowskie). Jednakże należy czynić to z rozwagą, aby nie zakłócić przeżywania liturgii przez wiernych.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pod Krzyżem. O niektórych aspektach piękna w III Symfonii „Symfonii pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego (1976) oraz Pasji wg św. Marka Pawła Mykietyna (2008)
Autorzy:
Cyran, Krzysztof
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972729.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
Paweł Mykietyn
numinotyczny wymiar piękna
Symfonia "Pieśni żałosnych"
muzyka polska
muzyka religijna
Opis:
Speaking of the contemporary religious art in general, it should be said that the classic Rudolf Otto’s theory of numinosum – an irrational element of deity – has still been valid and relevant. The author develops some Otto’s ideas in an analysis of two major contemporary Polish compositions: III Symphony “Symphony of sorrowful songs” (1976) by Henryk Mikołaj Górecki and Passion according to St. Mark (2008) by Paweł Mykietyn. This article focuses on beauty – a special and fundamental value, apparent in different layers of a masterpiece: the words, the sound, and the time.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 229-241
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zmyślnie wykoncypowana, postmodernistyczna zabawka”. Muzyka Pawła Mykietyna wobec kategorii postmodernizmu i konstruktywizmu na przykładzie III Symfonii na alt i orkiestrę1
“Cleverly Devised, Postmodern Toy”: Paweł Mykietyn’s Music in the Category of Postmodernism and Constructivism on the Example of III Symphony for Alto and Orchestra
Autorzy:
Daniec, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513938.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Paweł Mykietyn
postmodernism
constructivism
deconstruction
intertextuality
Opis:
Works of Paweł Mykietyn belong to the most characteristic trends of Polish contemporary music. His compositional attitude was individualised in the first decade of the 21st century, and today he is recognised as one of the most original Polish composers of the 20th and 21st centuries. Andrzej Chłopecki, when characterizing Mykietyn’s music after the premiere of the composer’s II Symphony, compared this work to a “cleverly devised, postmodern toy”. Also Mykietyn’s next, III Symphony (2011), can be considered in the context of the categories of postmodernism and constructivism. This work manifests the postmodern attitude, but it is also marked by strict, “cleverly devised”, constructivist thinking. Its musical language contains intertextual references to hip-hop and rap music; on the other hand, it includes such typical for Mykietyn measures as “(de)gradation form”, “accelerando form”, “permanent accelerando” and dodecaphony, which can be found while analysing the work. III Symphony can be also interpreted in relation to techniques of deconstruction, including both concept and structure of the composition.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39); 55-78
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego
The role of schola cantorum in Church documents
Autorzy:
Filipczak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009498.pdf
Data publikacji:
2017-10-18
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
schola cantorum
zespół śpiewaczy
muzyka sakralna
liturgia
prawo Kościoła
choir
sacred music
liturgy
Church law
Opis:
As it can be observed in Church documents schola cantorum plays a key role in the concern for proper quality of the sacred music. The Magisterium recommends that choirs should be established in every parish. Proper activity of schola cantorum may de facto result in introducing Pope’s and Vaticanum Secundum regulations into the life of the Church. Great responsibility rests upon the leader of a choir, who should be concerned about the quality of the sacred music in a particular parish. In view of numerous errors and breaking of the church law church musicians indicate urgent need to rethink the participation of choir in divine services. Also nowadays schola cantorum plays a very important role and may help to introduce liturgical renewal in the life of the Church.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 2; 178-202
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franz Liszt i jego muzyka fortepianowa w ujęciu Jarosława Iwaszkiewicza oraz Pawła Kubisza
Franz Liszt and his music in the view of Jarosław Iwaszkiewicz and Paweł Kubisz
Autorzy:
Gamrat, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649593.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Franz Liszt
Jarosław Iwaszkiewicz
Paweł Kubisz
polish literature of XX century
musical inspirations
Opis:
Franz Liszt is one of the greatest artists of the 19th century. He has attended the most important artistic and social events providing comments on their literature and musical aspects. In his articles published in ‘Gazette Musicale’ (1835—1841) he treats the artist, their place in the society till in his correspondence he reflects the life condition of the workers. This social sensibility can be observed in Lyon (1837) in the cycle Impressions et poesies. The literature was one of his main interests. All his life he kept reading and commenting in his correspondence the works he had read and most importantly he tried to imple-ment it in his musical works. The result of these attempts was the creation of the pro-gram music, a music inspired very often by the literature or preceded by a literature piece. In my article I am presenting the music of Liszt that has inspired literature deeds. My research is directed towards two works — the novel entitled Mefisto-Walc by Jarosław Iwaszkiewicz and the poem by Paweł Kubisz entitled Rapsod o Oszeldzie. Both are very different. In the first work it is the music (Erster Mephisto-Walzer) one of the main actors, equal to the others, the composer is just mentioned. In the work of Kubisz, Liszt is a principle actor who inspires the struggle of the workers and leads towards liberty and his music occupies secondary place (Lyon, Mazeppa, Mephisto-Walz). Both the works have one common point — Franz Liszt and his music. They both also refer to Faust. Ein Gedicht of Nikolas Lenau that has preceded Erster Mephisto-Walzer. They both have not only a common musical intertext but also a literature intertext though the musical work, what I have called intertext of second degree. This is proof that Liszt was right that it is possible to implement the ideas in the music.PE
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 15, 1; 163-179
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdański przekaz wielogłosowej pieśni „Ihesus Christus nostra salus” z XV wieku i jego środkowoeuropejskie koneksje
The Gdańsk version of the 15th-century polyphonic song 'Ihesus Christus nostra salus', and the Central European connection of that copy
Autorzy:
Gancarczyk, Paweł
Watkowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147324.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Gdańsk
muzyka polifoniczna
XV wiek
Ihesus Christus nostra salus
polyphonic music
15th century
Opis:
Znane są cztery źródła muzyki polifonicznej, które można wiązać z państwem zakonu krzyżackiego sprzed pokoju toruńskiego (1466). Jedno z nich, zawierające dwugłosowe opracowanie cantio Ihesus Christus nostra salus, dotychczas nie doczekało się szerszego komentarza. Niedbale zapisany utwór z rękopisu 2013 z Biblioteki Gdańskiej (PL-GD 2013) utrzymany jest w prostym kontrapunkcie, a cechy pisma muzycznego pozwalają datować kompozycję na drugą ćwierć XV wieku. Bazuje on na melodii i tekście pieśni znanych z najstarszego jej źródła z 1410 r. (CZ-VB 42, „Hohenfurther Liederhandschrift”), choć sposób opracowania polifonicznego jest odrębny od dotychczas nam znanych. Gdański przekaz pieśni Ihesus Christus nostra salus wskazuje – wraz z rękopisami PL-GD 2153a i PL-GD 2315 – na środkowoeuropejskie koneksje muzyki polifonicznej w Prusach XV w., a zarazem sugeruje jej powiązania z czeską kulturą muzyczną.
There are four known sources of polyphonic music that may be associated with the State of the Teutonic Order from before the Peace of Thorn (1466). One of them, a two-part setting of the cantio Ihesus Christus nostra salus, has not been the subject of a detailed commentary to date. This work, rather carelessly copied into manuscript 2013 from the Gdańsk Library of the Polish Academy of Sciences (PAN Biblioteka Gdańska: PL-GD 2013), is written in simple counterpoint. Features of the notation make it possible to date this piece to the second quarter of the fifteenth century. It is based on the melody and text known from its oldest source (CZ-VB 42, ‘Hohenfurther Liederhandschrift’), from 1410, but the technique employed for its polyphonic setting differs from those previously known to us. The Gdańsk version of Ihesus Christus nostra salus, along with the manuscripts PL-GD 2153a and PL-GD 2315, points to the Central European connections of polyphony as practised in fifteenth-century Prussia and suggests links to Czech musical culture.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 2; 179-188
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niektórych aspektach „filozofii piękna” Jana Pawła II na kanwie Listu do artystów
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972691.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
filozofia piękna
Jan Paweł II
antropocentryzm
muzyka sakralna
Opis:
A belief in the fundamental need for beauty in a man’s life and experience was one of the principal threads in the anthropology of Karol Wojtyła and John Paul II. The subject of the article is the role of beauty according to the author from the theological,anthropological and artistic perspectives with reference to classical and phenomenological aesthetics as well as to the views of the popes Paul VI and Benedict XVI. The principal guide is here the Letter to Artists in which this reflection is especially strongly visible. It is an important source because in the writings of John Paul II the thought of beauty seldom comes to the foreground. It is not intrusive as it remains hidden in its essence, although its concept is constantly present, “translucent” in the texts written throughout several decades, touching upon various problems, representing various genres (poetry, homilies, academic lectures, letters, exhortations, encyclicals),and thus in different, sometimes radically, expression styles. That is why a specific“reconstruction” of the thought has to be based on “peeling out” this reflections from the author’s various texts and subjecting them to uniform inspection. The aim and the objective of the article is the analysis of the papal thought on beauty in reference to artistic work and its current condition.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 28-42
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowione pojmowanie roli chórów w liturgii
Autorzy:
Linnenborn, Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668939.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical movement
cecilian movement – cecilianism
music and singing in liturgy
schola
church choir
liturgical choir
men’s choir
boys’ choir
capella musica
Cappella Sistina
Pius X
Pius XI
Pius XII
Pius Parsch
Paul VI
John Paul II
ruch liturgiczny
ruch cecyliański – cecylianizm
muzyka i śpiew w liturgii
chór kościelny
chór liturgiczny
chór męski
chór chłopięcy
Paweł VI
Jan Paweł II
Opis:
The author indicates a few crucially significant issues arisen after the Second Vatican Council, namely the revival of music and singing in liturgy, particularly the role of a choir, and the questions of a repertoire, choir composition and voice arrangement during liturgy entailing the problem of women’s inclusion into the choir. Through his most exhaustive, against the paper limitations, historical analysis, the author demonstrates how the role of the choir in liturgy was understood at the beginning and how this understanding has evolved over the years.According to the reformatory movement of sacred music and liturgy, the so called cecilianism, it is singing itself which is part of liturgy and not merely the music decoration of the latter, that is why “choir dignity” derives from the unity with a celebrant occurring while singing the antiphony through which the choir represents the faithful. The advocates of the cecilian movement claimed that the choir could consist solely of boys and men, which was later confirmed by the decisions of diocesan synods. Motu proprio Tra le sollecitudini issued by Pope Pius X in 1903, the 1928 Apostolic Constitution Divini cultus of Pope Pius XI or the encyclical Musicae sacrae disciplina of Pius XII from 1955, all addressing the issue of liturgical singing, even proposed the exclusive men’s choir composition. The Instruction on Sacred Music and Sacred Liturgy published in 1958 by the Congregation for Rites provided as well a precise definition of a singing choir: although the baptized laity take an active part in liturgy: “the direct, albeit symbolic service” may be delivered only by the laity of the male sex – boys, young men or adults. In its Constitution on Sacred Liturgy Sacrosanctum concilium of 4 December 1963, in the chapter devoted to church music, Vatican Council II postulated, on the one hand the promotion of boy’s choirs (“particularly in cathedral churches”), on the other hand it imposed upon the bishops and other ecclesiastical executives the obligation of guaranteeing that „whenever the sacred action is to be celebrated with song, the whole body of the faithful may be able to contribute that active participation which is rightly theirs“. The Instruction Musicam sacram of 5 March 1967 specified the role of a choir naming it capella musica or schola cantorum which is “to ensure the proper performance of the parts which belong to it, according to the different kinds of music sung, and to encourage the active participation of the faithful in the singing”. Although article 22 stipulates that a choir should consist of men, yet there is no quality differentiation with regard to liturgical service between boy’s and men-women’s or even solely women’s choirs. In this way the process of clericalisation of a singing choir finally reached its end.The author emphasizes as well a vital role of children choirs in liturgy, advocated by the liturgical movement which originally assumed children’s singing in a schola or a choir as a “pioneering function for singing of the faithful”. One of the main propagator of the above pioneering function of children’s singing was Pius Parsch, founder of the Volksliturgiche Bewegung. Pope Paul VI used beautiful words to describe the role of singing children when addressing Pueri Cantores: “We trust that you will become co-participants or even the pioneers of a concrete and practical liturgy revival of our liturgical assembly. Wherever children sing, the faithful pray and wherever children are silent, the faithful reluctantly open their mouths to sing”. Just like sacred music plays a servicing role in liturgy (cf. CL 112) “the primary and the most essential function of a choir or of a cantor is to serve the faithful in their singing during liturgy, not to replace them. The secondary function is to perform by the choir the singing parts which the faithful are not capable of performing on their own and on a high artistic level” (the Austrian liturgist Philipp Harnoncourt). In his letter celebrating the 100th anniversary of publishing motu proprio by Pius X on 22 November 1903, Pope John Paul II highlighted the double role of a choir: “The task of the schola has not decreased: it indeed develops in the assembly the role of guide and support and, at certain moments of the Liturgy, has its own specific role“. Pope Benedict XVI defied the exclusive singing of the faithful and of liturgical music, ascribing to the choir singing an equivalent value: „there are a good number of people who can sing better  «with their heart»  than  «with their mouths», but their hearts are really stimulated to sing through the singing of those who have the gift of singing «with their mouths». It is as if they themsleves actually sing in the others; thankful listening is united with the voices oft he singers in the one worship of God”.To conclude his study the author ensures that the responsibilities of the choir were not, despite the concerns voiced by some of church musicians, limited after the Second Vatican Council, rather they have become more ambitious. The role of a choir is not only to sing on behalf of a congregation, but also to sing together with it as part of a celebrating unity – and this involves, functionally and substantively, the choir in liturgy.
Autor artykułu stwierdza, że od czasu Soboru Watykańskiego II w życiu Kościoła bardzo ważne miejsce zajmuje sprawa odnowy muzyki i śpiewu w liturgii, zwłaszcza rola chóru i kwestia jego repertuaru, skład chóru śpiewającego podczas liturgii, w tym problem, czy kobiety mogą współtworzyć chór kościelny. Autor, dokonując wyczerpującej jak na ramy tego studium, analizy historycznej, pokazuje, jak pojmowano rolę chóru w liturgii i jakim przemianom owo pojmowanie podlegało.Reformatorski ruch muzyki sakralnej i liturgii, tzw. cecylianizm, uważał, że śpiew sam w sobie jest częścią liturgii, a nie tylko muzyczną ozdobą, i dlatego „godność chóru” bierze się z jedności z celebransem w śpiewaniu antyfony, przez co chór reprezentuje Lud. W pojęciu przedstawicieli cecylianizmu chór mógł się składać wyłącznie z chłopców i mężczyzn, co znalazło swoje potwierdzenie w postanowieniach synodów diecezjalnych. Motu proprio Tra le sollecitudini papieża Piusa X z roku 1903, konstytucja apostolska Divini cultus papieża Piusa XI z roku 1928 czy encyklika Musicae sacrae disciplina Piusa XII z roku 1955, poruszając kwestię śpiewu liturgicznego, zakładały jeszcze wyłącznie męski skład chóru. Wydana w roku 1958 przez Kongregację Kultu Bożego Instrukcja o muzyce sakralnej i liturgii Musicam sacram po raz kolejny precyzuje rozumienie chóru śpiewaczego: wprawdzie świeccy, będąc ochrzczonymi, biorą czynny udział w liturgii, ale „bezpośrednią, choć symboliczną służbę” mogą pełnić jedynie świeccy płci męskiej – a więc chłopcy, młodzieńcy i mężczyźni. Sobór Watykański II w konstytucji liturgicznej Sacrosanctum concilium z 4 grudnia 1963 roku w rozdziale poświęconym muzyce kościelnej postuluje z jednej strony propagowanie chórów męskich („zwłaszcza przy kościołach katedralnych”), z drugiej zaś nakłada na biskupów i pozostałych włodarzy kościelnych zadanie, aby „gorliwie dbali o to, żeby w każdej śpiewanej czynności liturgicznej wszyscy wierni umieli czynnie uczestniczyć w sposób im właściwy”. Instrukcja Musicam sacram z 5 marca 1967 roku określa rolę chóru, nazywanego capella musica, schola cantorum, która polega na „poprawnym, zgodnym z różnymi rodzajami śpiewu, wykonywaniu właściwych im części liturgii, oraz wspomaganiu wiernych, gdy ci śpiewem uczestniczą w liturgii”. W artykule 22. wprawdzie mówi się na pierwszym miejscu o męskim składzie chóru, ale nie ma już jakościowej różnicy w pełnieniu służby liturgicznej między chórami męskimi a żeńsko-męskimi czy wręcz tylko żeńskimi. W ten sposób zakończył się proces klerykalizacji chóru śpiewaczego.Autor zwraca w swym artykule uwagę także na ważną rolę w liturgii, jaką spełniają chóry dziecięce, promowane w sposób szczególny już przez ruch liturgiczny, który widział śpiew dzieci w scholi czy w chórze w aspekcie „pionierskiej funkcji dla śpiewu wiernych”. Ważnym propagatorem owej funkcji pionierskiej śpiewu dzieci był Pius Parsch, założyciel Ruchu Liturgii Ludu Bożego. Papież Paweł VI określił pięknie rolę śpiewających dzieci, zwracając się do chórów Pueri Cantores: „Ufamy, że staniecie się współuczestnikami, a może nawet pionierami konkretnej i praktycznej liturgicznej odnowy naszego zgromadzenia liturgicznego. Tam, gdzie śpiewają dzieci, modli się Lud, a kiedy dzieci milczą, Lud niechętnie otwiera swoje usta do śpiewu”. Tak jak muzyka sakralna spełnia w liturgii zadanie służebne (zob. KL 112), tak „pierwsza i najważniejsza funkcja chóru czy też kantora to służba w śpiewie wiernych podczas liturgii, a nie zastępowanie śpiewu Ludu. Wtórnym zadaniem zaś jest wykonywanie przez chór pewnych śpiewów, których Lud nie może wykonać, w pełni samodzielnie i na wysokim poziomie artystycznym (austriacki liturgista Philipp Harnoncourt)”. Papież Jan Paweł II w swoim liście napisanym z okazji setnej rocznicy opublikowania motu proprio Piusa X z 22 listopada 1903 roku opisuje bardzo wyraźnie tę podwójną rolę chóru: „Zadanie scholi niewiele zmniejszyło się: schola przewodzi i wspiera (w śpiewie) i przejmuje w określonych momentach liturgii swoją własną rolę”. Papież Benedykt XVI przeciwstawił się wyłączności śpiewu Ludu i muzyki liturgicznej i przypisuje śpiewowi chóru równoważną wartość: „Niemało jest ludzi, którzy lepiej potrafią śpiewać sercem niż ustami, ale którym śpiew tych, którzy umieją śpiewać ustami, zaprawdę pozwoli rozśpiewać serce, tak iż niejako w nich sami będą śpiewać, a wdzięczne słuchanie i śpiew śpiewaków stopią się w jedno nabożeństwo”.Autor na zakończenie swojego studium zapewnia, że zadania chóru nie zostały, wbrew obawom żywionym przez niektórych muzyków kościelnych po Soborze Watykańskim II, ograniczone, lecz stały się raczej jeszcze ambitniejsze. Chór ma już nie tylko za zadanie śpiewać w imieniu wspólnoty, lecz śpiewać wraz z nią jako część celebrującej wspólnoty – a to włącza go funkcjonalnie i merytorycznie w liturgię.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paweł Gancarczyk, „Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku”, Warszawa 2021 Instytut Sztuki PAN, ss. 327. ISBN 978-83-66519-23-7
Autorzy:
Lubieniecki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806181.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka późnego średniowiecza
Europa Środkowa
Petrus Wilhelmi de Grudencz
polifonia menzuralna
wykonawstwo muzyki dawnej
wykonawstwo historyczne
late medieval music
Central Europe
mensural polyphony
early music performance
historically informed performance
Opis:
Recenzja książki: Paweł Gancarczyk, Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku, Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2021.
Book Review of: Paweł Gancarczyk, Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku, Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2021.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 173-181
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Piano Dance Pawła Kwapińskiego: nowe drogi czy synteza muzyki fortepianowej?
New face of piano music — Paweł Kwapiński’s The Piano Dance. Composition technique, ideas and executive problems
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521974.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
aleatoryzm,
algorytm,
Kwapiński Paweł,
muzyka fortepianowa,
poliwersyjność,
sonoryzm
aleatoricism,
algorithm,
piano music,
sonority,
variability of many versions
Opis:
Artykuł jest poświęcony utworowi The Piano Dance Pawła Kwapińskiego (ur. 1988), absolwenta kompozycji w gdańskiej Akademii Muzycznej (klasa prof. Andrzeja Dziadka) i UMFC (klasa prof. Pawła Łukaszewskiego) oraz Podyplomowych Studiów Kompozycji (UMFC) w klasie prof. Mariana Borkowskiego. Za utwór ten otrzymał specjalne wyróżnienie na konkursie kompozytorskim w Wiedniu (2014). Dzieło składa się z 11 sekcji, następujących attacca. W niektórych kompozytor dopuścił możliwość wyboru kolejności mniejszych fragmentów przez wykonawcę. Utwór ma przebieg jednokierunkowy, lecz w niektórych sekcjach istnieje możliwość poliwersyjnego wykonania według określonych przez kompozytora sugestii. Dzieło nawiązuje do dwudziestowiecznych środków techniki kompozytorskiej, takich jak aleatoryzm, sonoryzm, dwunastodźwiękowość i atonalność, jednakże nie są one traktowane przez kompozytora w sposób dogmatyczny. Wykorzystuje on ich elementy do wykreowania własnego języka muzycznego. Kompozycja prezentuje wysoki stopień trudności wykonawczych, inicjuje nowe możliwości brzmienia fortepianu po okresie postmodernistycznym.
The article discusses the work of Paweł Kwapiński (born 1988), composer, graduate of the Academy of Music in Gdańsk (class of Prof. Andrzej Dziadek) and the Fryderyk Chopin University of Music in Warsaw (class of Prof. Paweł Łukaszewski). He also completed postgraduate composition studies in the class of Prof. Marian Borkowski. He received a special award for this piece at the Composer’s Competition in Vienna (2014). The composition consists of 11 sections, following in the attacca sequence. In some cases, the composer allowed for the performer’s choice of the order of the smaller pieces. The composition is unidirectional, but in some sections there is a possibility of a polyphonic performance as suggested by the composer. The work refers to the twentieth-century means of compositional technique, such as aleatoricism, sonorism, twelve-tone technique and atonality, but they are not approached in a dogmatic way by the composer who uses their elements to create his own musical language. The composition presents a high degree of performance difficulty, initiating new possibilities for the piano sound after the postmodern period.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 417-439
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje muzyką dawną w twórczości kompozytorskiej Pawła Łukaszewskiego na przykładzie wybranych utworów: „Luctus Mariae”, „Via Crucis” i „Resurrectio”
Early Music in the Works of Paweł Łukaszewski at the Example of Selected Works: “Luctus Mariae”, “Via Crucis” and “Resurrectio”
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495274.pdf
Data publikacji:
2015-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
figury retoryczne
inspiracja
kompozycja
muzyka sakralna
Paweł Łukaszewski
sacrum
technika kompozytorska
rhetorical figures
inspiration
composition
sacral music
Pawel Lukaszewski
compositional technique
Opis:
The article discusses some aspects of the work of Paweł Łukaszewski (b. 1968), a Polish composer working at the Frederic Chopin University of Music in Warsaw. Łukaszewski’s musical works primarily consist of sacral music. The article describes the features of his compositional techniques, inspiration derived from early music and the use of rhetorical figures in three works: Luctus Mariae, Via Crucis and Resurrectio. All works are written for Latin texts. Luctus Mariae – for the contemporary Latin poetry of Jerzy Wojtczak-Szyszkowski, the other works for liturgical texts and passages from the Scripture. Łukaszewski describes his musical language as “renewed tonality”. In the presented works, the author introduces the following musical rhetorical figures: saltus duriusculus, exclamatio, aposiopesis, suspiratio, dispositio. The lineup and deliberative use of a formal course in these works is also symbolic.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 2; 215-228
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moja droga do sacrum
Autorzy:
Łukaszewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669073.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy
religious music
Requiem
Resurrectio
sacrum
symbols
The Catholic church
time
Vesperae pro defunctis
Via crucis
importance
czas
Kościół katolicki
liturgia
muzyka religijna
symbolika
znaczenie
Opis:
It is my profound conviction that it is better to write music which is “my own” than the one which is just “new”. I have therefore distanced myself from the musical avant‑garde and I have discovered sacred music as my creative path. It includes over a dozen large‑scale vocal‑instrumental works, such as Vesperae pro defunctis, Requiem, Via crucis, Resurrectio, Missa de Maria a Magdala, Magnificat & Nunc dimittis, Miserere, four Symphonies – of Providence, of Love, of Angels and on the Mercy of God, as well as a wide range of a cappella choral compositions. Works exploring the theme of transience (Vesperae pro defunctis, Requiem) and those linked to the spirituality of the Passion and Easter (Via crucis, Resurrectio) constitute other important strands in my output. In order to describe my musical idiom I have coined the term “renewed tonality”, which seems to me to fit the sound material that I employ in my pieces. The article cites the documents of the Catholic Church relating to music, including the texts by Popes Pius X and Pius XII, and the Constitution of the Sacred Liturgy of the Second Vatican Council. In writing sacred music I am trying to follow the Catholic Church’s voice expressed in these documents, for I believe that sacred music should be holy and universal. I also follow the musicologist Bohdan Pociej in invoking the four ways in which composers enter the sphere of the sacrum: religious theme, religious climate, sacred time and sound, and sacred form, all of which find their reflection in my music.
Wychodzę z założenia, że lepiej pisać muzykę „własną” niż „nową”. Dystansuję się więc od muzycznej awangardy. Odnalazłem swoją drogę w tworzeniu muzyki sakralnej. Zaliczam do niej przede wszystkim kilkanaście dużych form wokalno‑instrumentalnych, takich jak Vesperae pro defunctis, Requiem, Via crucis, Resurrectio, Missa de Maria a Magdala, Magnificat & Nunc dimittis, Miserere oraz cztery symfonie – o Opatrzności, miłości, aniołach i miłosierdziu, a także kilkadziesiąt kompozycji chóralnych a cappella. Ważnymi etapami mojej drogi były dzieła związane z przemijaniem – Vesperae pro defunctis i Requiem, oraz z nurtem duchowości pasyjnej i paschalnej: Via crucis i Resurrectio. Na potrzeby swojego języka muzycznego zaproponowałem pojęcie „tonalność odnowiona”, które dobrze przystaje do materiału dźwiękowego, którym się posługuję w swoich utworach. W artykule przywołuję dokumenty Kościoła katolickiego odnoszące się do muzyki, w tym teksty papieży Piusa X i Piusa XII oraz Konstytucję o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II. Komponując muzykę sakralną, staram się podążać za głosem Kościoła katolickiego wyrażonym w tych dokumentach. Uważam bowiem, że muzyka sakralna powinna być święta i powszechna. Za Bohdanem Pociejem przywołuję cztery poziomy wnikania twórców w przestrzeń sacrum, tj.: temat religijny, nastrój religijny, czas i dźwięk sakralny oraz forma sakralna, które można odnieść również do mojej muzyki.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Repertuar muzyczny celebracji sakramentu małżeństwa. Aspekt medialny, kulturowy i liturgiczny
Musical Repertoire for the Celebration of the Sacrament of Marriage: Media, Cultural and Liturgical Aspects
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031173.pdf
Data publikacji:
2020-05-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sakrament małżeństwa
muzyka liturgiczna
pieśni kościelne
kultura
media
sacrament of marriage
liturgical music
church songs
culture
Opis:
The choice of musical repertoire for the celebration of the sacramentof marriage has become the subject of more frequent and widespreaddiscussions. Media publications on the subject which provide suggestions forthe choice published in the media and promoted cultural solutions for musicattest to the existence of a problem and the urgent need to arrive at someform of resolution. In this article, the issue of music and songs at churchweddings is presented in three parts: the first clarifies the existing problem;the second shows the cultural factors which have led to the existence of theproblem; the third part demonstrates the urgent need to formulate a rightfulsolution regarding the choice of music within the context of Christian liturgy.Suggestions for this choice put forward in the mass media, together withcurrent cultural trends, do not always advocate appropriate choices.The guidelines given to the bridal couple in order to assist them intheir choice of music should always be in keeping with liturgical law.The rules and regulations which govern liturgical law lead to a deeperunderstanding among the faithful of the true meaning of sacramentalrituals and their Christian significance. Consequently, they can never besubject to personal taste alone. Observance of these regulations ensuresthe Christian authenticity of the liturgy as ordained by Christ and theChristian community, and it enhances the aesthetic aspect; indeed, everybridal couple wishes their nuptial Mass to be beautiful. Consequently, theyshould be made acquainted with the Church’s teaching on liturgical musicalsettings. Adherence to prescribed norms not only guarantees the essentialholiness of the liturgical celebration, but also ensures that their sanctity isnot undermined, and allows for inclusive participation in the liturgy.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 1; 119-146
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies