Wszystkie pola: Mieczysław Treter - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Mieczysław Treter, contemporary museums
Mieczysław Treter, muzea współczesne
Autorzy:: de Rosset, Tomasz F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433170.pdf
Data publikacji:: 2019-07-09
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Mieczysław Treter (1883–1943)
muzeum
klasyfikacja
sztuka polska
kultura pamięci
kolekcja publiczna
museum
classification
Polish art
memory culture
public collection
Opis:: W 2019 r. wydana została przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów wespół z Państwowym Instytutem Wydawniczym – jako pierwszy tom serii Pomniki muzealnictwa polskiego – książka Mieczysława Tretera z 1917 r. zatytułowana Muzea współczesne. Studium to składa się z dwu części opublikowanych pierwotnie w wydawanym przez niego w Kijowie „Muzeum Polskim”, efemerycznym czasopiśmie związanym z Towarzystwem Opieki nad Zabytkami Przeszłości, działającym głównie w Królestwie Polskim, ale mającym swoje liczne oddziały w polskich skupiskach na terenie całej Rosji. Część pierwszą o charakterze teoretycznym otwiera autor syntetyczną prezentacją genezy instytucji muzeum (także na ziemiach Rzeczypospolitej), następnie dokonuje próby jej analizy pod względem charakteru i zakresu jej działalności kolekcjonerskiej i ekspozycyjnej, kategoryzacji wedle typowych dla niej obszarów merytorycznych, chronologicznych i terytorialnych (muzea ogólnoprzyrodnicze i ogólnohistoryczne, a także technologiczne, etnograficzne, historyczno-społeczne i historyczno-artystyczne), zastanawia się również nad problematyką: muzealnej wystawy, zarządzania, muzealnego budynku. Misją muzeów nie jest wedle Tretera dostarczanie prostej rozrywki, ani też tworzenie autonomicznego piękna (przestrzeń sztuki), ma ona natomiast charakter ściśle naukowy, służący nauce i jej popularyzacji, poprzez to jednak muzea stają się elitarne – służąc głównie nauce, nie mogą każdego laika bawić i upajać, nie są też wcale, jako takie, dziełami sztuki, do których można by stosować czysto estetyczne kryteria. Drugą część studium Tretera stanowi obszerny szkic sytuacji polskich muzeów w przededniu I wojny światowej, niejako w cieniu pierwszego zjazdu muzeologów polskich i w perspektywie „świata muzealnego” II Rzeczpospolitej. Jest to zarys monografii polskich muzeów, swego rodzaju raport o ich stanie na rok 1914, z pewnymi odniesieniami do lat późniejszych. Poprzez to natomiast staje się niejako zamknięciem pierwszego okresu ich dziejów – co autor pisząc swoje studium, mógł oczywiście jedynie przeczuwać.
In 2019, the National Institute for Museums and Public Collections in cooperation with the Państwowy Instytut Wydawniczy published the 1917 book by Mieczysław Treter titled Contemporary Museums as the first volume in the Monuments of Polish Museology Series. The study consists of two parts originally released in ‘Muzeum Polskie’ published by Treter in Kiev; it was an ephemeral periodical associated with the Society for the Protection of Monuments of the Past, active predominantly in the Kingdom of Poland, but also boasting numerous branches in Polish communities throughout Russia. The Author opens the first part of a theoretical format with a synthesized presentation of the genesis of the museum institution (also on the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth), to later follow to its analysis in view of its collecting and displaying character, classification according to the typical factual areas it covers, chronology, and territory (general natural history museums, general history ones, technological ones, ethnographic ones, historical-social ones, historical-artistic ones); moreover, he tackles questions like a museum exhibition, management, a museum building. In Treter’s view the museum’s mission is not to provide simple entertainment, neither is it to create autonomous beauty (realm of art), but it is of a strictly scientific character, meant to serve science and its promotion, though through this museums become elitist: by serving mainly science, they cannot provide entertainment and excitement to every amateur, neither are they, as such, works of art to which purely aesthetical criteria could be applied. The second part of Treter’s study is an extensive outline of the situation of Polish museums on the eve of WWI, in a way overshadowed by the first congress of Polish museologists, and in the perspective of the ‘museum world’ of the Second Polish Republic. It is an outline for the monograph on Polish museums, a kind of a report on their condition as in 1914 with some references to later years. Through this it becomes as if a closure of the first period of their history, which the Author, when involved in writing his study, could obviously only instinctively anticipate.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 103-107
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Mieczysław treter (1883–1943): precursor of polish museology
Mieczysław treter (1883–1943) – prekursor muzeologii polskiej
Autorzy:: Wawrzak, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933205.pdf
Data publikacji:: 2019-09-25
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Mieczysław Treter (1883–1943)
museologist
museum
classification of collections
museum policy
muzeologia
muzeum
klasyfikacja zbiorów
polityka muzealna
Opis:: Mieczysław Treter is by no means an ordinary individual: an art historian, aesthetician, museum practitioner and theoretician-museologist, an individual of many professions, lecturer, journal editor, member of numerous organizations, propagator of Polish art abroad, manager, exhibition organizer. In the interwar period one of the most influential critics and art theoreticians, among the museum circles he was mainly known as the author of the recently reissued 1917 publication called Contemporary Museums. Museological Study. Beginnings, Types, Essence, and Organization of Museums. Public Museum Collections in Poland and Their Future Development. Born on 2 August 1883 in Lvov, in 1904 Mieczysław Henryk Treter started working with the Prince Lubomirski Museum as the scholarship holder of the Lvov Ossolineum. In 1910, he became Curator at the Museum, performing this function until the outbreak of WW I. He participated in the First Congress of Polish Museologists, held in Cracow on 4 and 5 April 1914. During WW I, he was in Kharkov and Crimea, and it was there that he wrote his most important study Contemporary Museums. In 1917, having moved to Kiev he became involved in the activity of the social movement for the care of Polish monuments throughout the former Russian Empire. In 1918, he returned to Lvov, became member of the national Eastern Galicia Conservation Circle, and retook the position of the Curator at the Prince Lubomirski Museum, to finally become its Director. On 4 February 1922, Mieczysław Treter was appointed Director of the State Art Collections, the position he retained until 1924. In 1926, he became Director of the Society for the Promotion of Polish Art Abroad, whose main task was to promote works of Polish artists in Poland and abroad. He passed away in Warsaw on 25 October 1943. Systematizing the theoretical knowledge and the report on the existing museums in the country deprived of its statehood in the book Contemporary Museums created a departure point for its Author, who following Poland’s regaining independence worked out the organization of state collections. Treter’s proposals were to regulate the position of Polish museum institutions complicated due to the partition period, for them, while rivaling foreign museums, to become elements boosting the young state’s prestige.
Mieczysław Treter to postać nietuzinkowa, historyk sztuki, estetyk, praktyk muzealny i teoretyk- -muzeolog, człowiek wielu profesji, publicysta, wykładowca, redaktor pism, członek licznych organizacji, propagator sztuki polskiej za granicą, menadżer, organizator wystaw. W okresie międzywojennym był jednym z najbardziej wpływowych krytyków i teoretyków sztuki. W środowisku muzealnym znany jest głównie jako autor, wznowionej ostatnio, publikacji z 1917 r. pt. Muzea współczesne. Studjum muzeologiczne. Początki, rodzaje, istota i organizacja muzeów. Publiczne zbiory muzealne w Polsce i przyszły ich rozwój. Mieczysław Henryk Treter urodził się 2 sierpnia 1883 r. we Lwowie. W 1904 r. podjął pracę w Muzeum Książąt Lubomirskich, jako stypendysta Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. W 1910 r. został kustoszem tego muzeum i funkcję tę pełnił do wybuchu I wojny światowej. Uczestniczył w I Zjeździe muzeologów polskich, zorganizowanym 4 i 5 kwietnia 1914 r. w Krakowie. W czasie wojny przebywał w Charkowie i na Krymie, tam napisał swoją najważniejszą rozprawę Muzea współczesne. W 1917 r. przeniósł się do Kijowa, gdzie zaangażował się w działalność społecznego ruchu opieki nad zabytkami polskimi na terenie dawnego imperium rosyjskiego. W 1918 r. wrócił do Lwowa, został członkiem krajowego Grona Konserwatorskiego Galicji Wschodniej oraz ponownie objął stanowisko kustosza zbiorów w Muzeum im. XX Lubomirskich, a następnie dyrektora placówki. 4 lutego 1922 r. Mieczysław Treter został powołany na stanowisko dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki, którą to funkcję pełnił do roku 1924. W 1926 r. został dyrektorem Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej Wśród Obcych – organizacji, której nadrzędnym zadaniem było promowanie w kraju i za granicą dzieł artystów polskich. Zmarł 25 października 1943 r. w Warszawie. Uporządkowanie wiedzy teoretycznej i raport o istniejących muzeach w kraju pozbawionym państwowości w książce Muzea współczesne stworzyły bazę wyjściową dla jej autora, gdy po odzyskaniu niepodległości formułował projekt organizacji zbiorów państwowych. Propozycje Tretera miały uregulować powikłane w okresie zaborów losy polskich instytucji muzealnych, aby dorównując poziomem muzeom zagranicznym, mogły jednocześnie stać się czynnikiem wpływającym na wzrost prestiżu młodego państwa.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 273-284
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: O kulturotwórczej roli muzeum w projekcie Mieczysława Tretera
About the culturetic role of the museum in the project of Mieczysław Treter
Autorzy:: Kielak, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142669.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: culture
museums
Poland’s independence
Mieczysław Treter
kultura
muzea
niepodległość Polski
Opis:: The article addresses the problem of the culture-creating role of museums designed by Mieczysław Treter in the first years of the Second Polish Republic – an art historian from Lviv, the curator of the Museum of the Lubomirski family name in Lviv and the director of the State Art Collection in Warsaw. The publicist of this author is a testimony of how in the first years after Poland regained independence, attempts were made to develop a new way of thinking about the culture-forming function, status and formula of Polish museums, adequate to the changed realities of life in a free state. It formulated the postulate of treating museums as an institution of Polish cultural policy, an institution supporting the rebuilding of an independent state and its status on the international arena. In the perspective of the perceived role of museum outlets, the way of thinking about culture understood as a constant update of historical values was revealed at the same time. The museum discourse of Treter also revealed the shortcomings of extra-banking thinking about culture, which on the threshold of independence – on the one hand – was to be harnessed in state-building processes, and on the other – to realize values developed in the years of national captivity.
Źródło:: IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 161-174
0860-4487
Pojawia się w:: IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: International critical reception of propagandist exhibitions of polish art in the 1920s and 1930s
Propagandowe wystawy sztuki polskiej w opinii krytyki zagranicznej w latach 20. I 30. Xx wieku
Autorzy:: Wasilewska, Diana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034801.pdf
Data publikacji:: 2019-09-30
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:: Mieczysław Treter
TOSSPO
krytyka artystyczna
sztuka polska okresu międzywojennego
wystawy sztuki polskiej za granicą
Mieczyslaw Treter
art criticism
Polish art in the interwar period
exhibitions of Polish
art abroad
Opis:: The goal of this article is fi rst of all to describe the reception of exhibitions of Polish interwar art in the foreign press. I pay closer attention to those of exhibitions that were most prestigious and acclaimed, such as the Venice Biennale, where representatives of Polish art were juxtaposed with other countries’ pavilions and judged in comparison to them. It was the time of the battle against the radical avant-garde, accused of bringing art to a state of impasse, stagnation, or even slow agony. Most exhibitions of Polish art abroad were organized by Mieczysław Treter (1883–1943) a philosopher and art historian, but also an exhibition curator and director of TOSSPO (the Association for the Promotion of Polish Art Abroad), who faced a very diffi cult task trying to fulfi l his mission to promote Polish art through exhibitions. He had to take into account this artistic climate and the dynamically changing situation on the art market, and respond to the expectations of foreign critics, who would examine the art of particular nations with the focus on manifestations of national style. On the other hand, he had to consider the opinions of the Polish artists and critics as well as pressures from the ministry and Polish diplomats.
Celem artykułu jest przede wszystkim opis recepcji wystaw polskiej sztuki międzywojennej w prasie zagranicznej. Skupiono się przede wszystkim na wystawach najbardziej znanych i prestiżowych, takich jak weneckie biennale, gdzie reprezentanci polskiej sztuki konfrontowani byli z pawilonami innych krajów i oceniani w zestawieniu z nimi. A były to czasy walki przeciwko radykalnej awangardzie, oskarżanej o wprowadzenie sztuki w stan impasu, stagnacji, a nawet powolnej agonii. Większość wystaw polskiej sztuki za granicą organizował wówczas Mieczysław Treter, fi lozof i historyk sztuki, a także kurator wystaw i dyrektor TOSSPO (Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej Wśród Obcych), który mierzył się z niezwykle trudnym zadaniem, próbując wypełnić misję promowania sztuki polskiej za granicą. Musiał bowiem brać pod uwagę artystyczny klimat i dynamicznie zmieniającą się sytuację na rynku sztuki oraz odpowiadać na oczekiwania zagranicznych krytyków, którzy oceniali sztukę przede wszystkim pod kątem manifestowania przez nią stylu narodowego poszczególnych nacji. Z drugiej strony musiał się też liczyć z opinią polskich krytyków i artystów oraz z naciskami ze strony dyplomacji.
Źródło:: Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 3; 45-53
2084-3364
Pojawia się w:: Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki