Mieczysław Treter is by no means an ordinary individual: an art historian, aesthetician, museum practitioner and theoretician-museologist, an individual of many professions, lecturer, journal editor, member of numerous organizations, propagator of Polish art abroad, manager, exhibition organizer. In the interwar period one of the most influential critics and art theoreticians, among the museum circles he was mainly known as the author of the recently reissued 1917 publication called Contemporary Museums. Museological Study. Beginnings, Types, Essence, and Organization of Museums. Public Museum Collections in Poland and Their Future Development. Born on 2 August 1883 in Lvov, in 1904 Mieczysław Henryk Treter started working with the Prince Lubomirski Museum as the scholarship holder of the Lvov Ossolineum. In 1910, he became Curator at the Museum, performing this function until the outbreak of WW I. He participated in the First Congress of Polish Museologists, held in Cracow on 4 and 5 April 1914. During WW I, he was in Kharkov and Crimea, and it was there that he wrote his most important study Contemporary Museums. In 1917, having moved to Kiev he became involved in the activity of the social movement for the care of Polish monuments throughout the former Russian Empire. In 1918, he returned to Lvov, became member of the national Eastern Galicia Conservation Circle, and retook the position of the Curator at the Prince Lubomirski Museum, to finally become its Director. On 4 February 1922, Mieczysław Treter was appointed Director of the State Art Collections, the position he retained until 1924. In 1926, he became Director of the Society for the Promotion of Polish Art Abroad, whose main task was to promote works of Polish artists in Poland and abroad. He passed away in Warsaw on 25 October 1943. Systematizing the theoretical knowledge and the report on the existing museums in the country deprived of its statehood in the book Contemporary Museums created a departure point for its Author, who following Poland’s regaining independence worked out the organization of state collections. Treter’s proposals were to regulate the position of Polish museum institutions complicated due to the partition period, for them, while rivaling foreign museums, to become elements boosting the young state’s prestige.
Mieczysław Treter to postać nietuzinkowa, historyk sztuki, estetyk, praktyk muzealny i teoretyk- -muzeolog, człowiek wielu profesji, publicysta, wykładowca, redaktor pism, członek licznych organizacji, propagator sztuki polskiej za granicą, menadżer, organizator wystaw. W okresie międzywojennym był jednym z najbardziej wpływowych krytyków i teoretyków sztuki. W środowisku muzealnym znany jest głównie jako autor, wznowionej ostatnio, publikacji z 1917 r. pt. Muzea współczesne. Studjum muzeologiczne. Początki, rodzaje, istota i organizacja muzeów. Publiczne zbiory muzealne w Polsce i przyszły ich rozwój. Mieczysław Henryk Treter urodził się 2 sierpnia 1883 r. we Lwowie. W 1904 r. podjął pracę w Muzeum Książąt Lubomirskich, jako stypendysta Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. W 1910 r. został kustoszem tego muzeum i funkcję tę pełnił do wybuchu I wojny światowej. Uczestniczył w I Zjeździe muzeologów polskich, zorganizowanym 4 i 5 kwietnia 1914 r. w Krakowie. W czasie wojny przebywał w Charkowie i na Krymie, tam napisał swoją najważniejszą rozprawę Muzea współczesne. W 1917 r. przeniósł się do Kijowa, gdzie zaangażował się w działalność społecznego ruchu opieki nad zabytkami polskimi na terenie dawnego imperium rosyjskiego. W 1918 r. wrócił do Lwowa, został członkiem krajowego Grona Konserwatorskiego Galicji Wschodniej oraz ponownie objął stanowisko kustosza zbiorów w Muzeum im. XX Lubomirskich, a następnie dyrektora placówki. 4 lutego 1922 r. Mieczysław Treter został powołany na stanowisko dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki, którą to funkcję pełnił do roku 1924. W 1926 r. został dyrektorem Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej Wśród Obcych – organizacji, której nadrzędnym zadaniem było promowanie w kraju i za granicą dzieł artystów polskich. Zmarł 25 października 1943 r. w Warszawie. Uporządkowanie wiedzy teoretycznej i raport o istniejących muzeach w kraju pozbawionym państwowości w książce Muzea współczesne stworzyły bazę wyjściową dla jej autora, gdy po odzyskaniu niepodległości formułował projekt organizacji zbiorów państwowych. Propozycje Tretera miały uregulować powikłane w okresie zaborów losy polskich instytucji muzealnych, aby dorównując poziomem muzeom zagranicznym, mogły jednocześnie stać się czynnikiem wpływającym na wzrost prestiżu młodego państwa.
