Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego (rec. Ks. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego)
Liturgical Law of the Latin Church (reviewed: Rev. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego [Liturgical Law of the Latin Church])

Autorzy:

Megger, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035170.pdf

Data publikacji:

2020-02-06

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 152-155
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Patronages of the Saints and the Beatified under the Current Legislation of the Latin Church

Autorzy:

Syczewski, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804864.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

patronage
saints
cult
veneration
calendar
Latin Church

Opis:

The article addresses the following matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and the beatified, the reason why we observe the veneration of saints and the blessed, and the roots of the development of the cult of saints. Also, presented are the rules of inscribing saints in the General Roman Calendar and the rules of inscribing saints and the beatified in the liturgical calendar, and the making of saints patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities and religious community groups. Detailed information regarding the calendar of a particular country and the introduction of new saints into the calendar can be found in the current documents of the Latin Church. These documents emphasize that all celebrations concerning a particular Church to be included in the calendar must be subordinated to universal celebrations, as prescribed by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in a petition, to assign a liturgical rank and present the petition to the Holy Father. While saints can also be appointed – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities, and families of religious. The blessed can be made patrons of these places only pursuant to a special indult issued by the Holy See.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 101-117
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Biskupi tytularni w prawie Kościoła łacińskiego
Titular Bishops in the Law of the Latin Church

Autorzy:

Wroceński, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2085814.pdf

Data publikacji:

2021-03-12

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

biskupi tytularni
pozycja prawna Kościół łaciński
ustawodawstwo
kolegialność
episkopat
titular bishops
legal position of the Latin Church
legislation
collegiality
episcopate

Opis:

Genezy instytucji biskupów tytularnych należy doszukiwać się w okolicznościach historycznych, a mianowicie na skutek pojawienia się religii islamskiej. Inwazyjne nastawienie wyznawców tej religii względem chrześcijańskiego Wschodu i Afryki Północnej sprawiło, że wielu biskupów tamtejszych diecezji musiało opuścić swoje stolice biskupie. Chroniąc się przed prześladowaniami przenosili się do innych krajów chrześcijańskich, zwłaszcza europejskich, w których stolice biskupie były obsadzone. Początkowo uważano, że biskupi ci nie utracili opuszczonych stolic, a jedynie możność aktualnego sprawowania jurysdykcji. Nie byli jednak uważani za pełnoprawnych pasterzy diecezji w nowym miejscu pobytu. Od początku pojawienia się tych biskupów istniały, więc duże kontrowersje wokół ich pozycji prawnej, a szczególnie zadań i kompetencji. Byli, więc mianowani na diecezje, które opuścili z nadzieją powrotu do nich, który nie następował/ Pełnili, więc oni funkcje pomocnicze, służąc pomocą biskupom rezydencjalnym, zwłaszcza w wypełnianiu obowiązków wynikających z sakry biskupiej. Szybko sprawdziła się ich przydatność, a nawet konieczność w nowych diecezjach. Z biegiem czasu wytworzył się zwyczaj mianowania biskupów nierezydencjalnych z tytułami diecezji aktualnie nieistniejących, którzy pomagali w pracy pasterskiej biskupom diecezjalnym. Przez długi jednak czas status prawny tych biskupów był niedookreślony pod względem prawnym. Radykalna zmiana ich pozycji dokonała się w ramach prac i doktryny II Soboru Watykańskiego na temat sakramentalności sakry biskupiej i kolegialności biskupów. Sobór przyznał wszystkim biskupom zasadniczą równość w Kościele. Także ich pozycja w Kościele partykularnym uległa zmianie. Postanowienia nowego Kodeksu znacznie dowartościowały ich pozycję prawną. Pełnią oni obecnie wiele ważnych urzędów i funkcji w Kościele.
The author in his study analysed the legal position of titular bishops in the Latin Church. His analysis of historical legal texts led to the conclusion that from the beginning of the appearance of the titular bishops there was a great controversy around their legal status and tasks. They stemmed from the church’s assumption and previous practice that each diocese should have only one bishop. So they had jurisdiction in abandoned dioceses that they could not exercise in the dioceses they came to. They were appointed to dioceses they had left with the hope of returning to them. However, their helpfulness and sometimes necessity in the new dioceses also proved to be functional. Hence the practice of appointing coadjutor bishops and auxiliary bishops, nonetheless their position was still undervalued. Their apprizement took place within the framework of the doctrine of the Second Vatican Council on the sacramentality of the episcopal consecration and the collegiality of bishops. The Council granted all bishops fundamental equality in the Church. It manifests itself primarily in the right to participate in the General Council, the Synod of Bishops, and in the work of the Roman Curia. Their position in the local Church has also changed. The provisions of the new Code significantly added value to the legal position of the titular bishops, but did not make a radical change that would close the discussion on the role and tasks of titular bishops in the Church.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 83-114
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Zdatność do przyjęcia urzędu chrzestnego w Kościele łacińskim
Ability to adopt office of godfather in the Latin Church

Autorzy:

JAKUBIAK, TOMASZ

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662624.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

chrzest
chrzestny
zdatność
baptism
sponsor
ability

Opis:

The mission of godfather is an ecclesial office (ecclesiale officium) and as such may be entrusted to one who is fit, that is possess required qualities (see can. 149§1 CIC). Conditions to be met by candidates for godparents so they can be admitted to this ecclesiastical officium, were included in the can. 874§1 CIC. Establishing criteria that should be followed when choosing godparents, the legislator is trying to protect against unwise or even fictional entrusting the office to a person who is not able to fulfill the tasks incumbent on the godparents at the moment of baptism and in the future. In connection with the emerging doubts about the implementation of the standard saved in the can. 874§1CIC, author decided to herein bring its interpretation. This is all the more useful since the complexity of life situations poses difficulties to pastors when deciding on admitting or not admitting people to take the office of godparent. Admitting a person to undertake the task godfather is not only dependent on its suitability. Restrictions may be the result of other rules regulating the life of the Latin Church, which are also quoted by the author.
Misja chrzestnego jest urzędem eklezjalnym (ecclesiale officium) i jako taki może zostać powierzony temu, kto jest do tego zdatny – czyli posiada wymagane prawem przymioty (por. kan. 149§1 KPK). Warunki, jakie muszą spełnić kandydaci na chrzestnych, aby mogli zostać dopuszczeni do spełniania tego kościelnego officium, zostały zawarte w kan. 874§1KPK. Ustawodawca ustanawiając kryteria, jakimi należy się kierować przy wyborze chrzestnych – a które to w dzisiejszych zlaicyzowanych społeczeństwach, trzeba jasno to powiedzieć, nie są wcale takie łatwe do spełnienia – stara się zabezpieczyć przed nieroztropnym, lub wręcz fikcyjnym powierzaniem urzędu chrzestnego osobie, która nie jest w stanie wypełnić zadań spoczywających na chrzestnych w chwili chrztu i w przyszłości. W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi realizacji normy zapisanej w kan. 874§1KPK, autor artykułu postanowił w niniejszym tekście przybliżyć jej interpretację. Jest to tym bardziej przydatne, gdyż stopień skomplikowania sytuacji życiowych nastręcza duszpasterzom trudności przy podejmowaniu decyzji o dopuszczaniu bądź nie dopuszczeniu osób do podjęcia przez nich urzędu chrzestnego. Dopuszczenie osoby do przyjęcia zadania chrzestnego nie jest jedynie uzależnione od jej zdatności. Ograniczenia mogą być wynikiem innych norm regulujących życie Kościoła łacińskiego, które również zostały przywołane przez autora.  

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 53-69
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Querela nullitatis w procesie małżeńskim według przepisów procesowych Kościoła łacińskiego
Querela Nullitatis in Matrimonial Cases in the Latin Church

Autorzy:

Kraiński, Wiesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807896.pdf

Data publikacji:

2019-11-15

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

skarga o nieważność wyroku
prawo małżeńsskie
nieważność usuwalna wyroku
nieważność nieusuwalna wyroku
sprawa o nieważność przedstawiona w formie zarzutu
podważenie wyroku
querela di nullità
diretto matrimoniale
nullità insanabile
nullità sanabile
la querela di nullità a modo di eccezione
l’impugnazione della sentenza
a complaint of nullity against the sentence
matrimonial law
remediable nullity of the sentence
irremediable nullity of the sentence
cause of complaint of nullity proposed by way of an action
the challenge of the sentence

Opis:

La querela nullitatis come istituzione del processo di appello del verdetto di nullità, ha vissuto una lunga evoluzione. Gli inizi di questa istituzione vanno cercati nel codice romano. Troviamo tracce della sua esistenza nel codice Pio-benedittino come anche nel codice di Giovanni Paolo II. L’Istruzione Dignitas connubii era applicata dal CIC querela nullitatis nel processo di affermazione della nullità del matrimonio. Nel codice canonico i fondamenti di appello contro una sentenza vanno cercati nelle norme generali che stabiliscono direttamente o indirettamente l’importanza e la legalità degli atti processuali, nei canoni 10,124 § 1 e 128 e canone 221 § 1, il quale autorizza tutti i credenti ad avere difesa legale dei propri diritti nel foro ecclesiastico. I soggetti processuali che possono usufruire del mezzo processuale, cioè querela nullitatis sono le parti, lono legale rappresentazione, difensore del vincolo e promotore della giustizia. La nullità del processo si basa su tre principali piattaforme: la parte del giudice e la sua decisione, l’intervento della parti e la negazione del diritto alla difesa nelle varie fasi processuali. La querela nullitatis ha anche un suo ordine procedurale. La sua importanza per il codice canonico,specialmente nei processi matrimoniali è fondamentale perché fa da alle parti impegnate nel processo, e protegge anche il bene pubblico che è nella Chiesa il matrimonio.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 2; 157-176
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Obrzęd błogosławieństwa pól w prawodawstwie Kościoła łacińskiego
Rite of blessing of the fields in the legislation of the Latin Church

Autorzy:

Syczewski, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804877.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

uprawa
pastwisko
ziemia
urodzaj
sakramentalia
cultivation
pasture
land
harvest
sacramentals

Opis:

Błogosławieństwo pól (ziemi) zawiera w sobie szczególne uwielbienie Boga za udzielone łaski i prośbę o urodzaj ziemi. Błogosławieństwo jest wzywaniem opieki nad osobami, rzeczami, miejscami i jest działaniem Boga, przez które wyświadcza On swoją specjalną pomoc – łaskę. W szerszym zaś znaczeniu oznacza pomyślność, powodzenie, dobro, o które uprasza się Boga. Aktualny obrzęd błogosławieństwa pól znajduje się w księdze liturgicznej Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. W artykule autor szuka odpowiedzi na pytanie: Jaki jest sens tego obrzędu w dzisiejszych warunkach duszpasterskich? Należy zaznaczyć, że jest to bardzo ważny obrzęd w Kościele. Kościół od samego początku podkreślał ważność błogosławieństw w życiu wiernych. W artykule omówiono następujące zagadnienia szczegółowe dotyczące obrzędu błogosławieństwa pól w Kościele łacińskim: geneza obrzędu błogosławieństwa pól, podstawy dogmatyczno-prawne obrzędu błogosławieństwa pól i struktura obrzędów błogosławieństwa pól. Obrzęd ten dobrze przygotowany od strony duszpasterskiej może przynieść piękne owoce duchowe.
The blessing of the fields (land) combines in itself a particular praising of God for graces granted, with a petition for the harvest of the fields. A blessing is a calling of protection on persons, things, places, and is the action of God, by which He testifies his own special help-grace. In a broader sense of the term it signifies prosperity, good fortune, the good, which is asked from God. The current rite of blessing of the fields is found in liturgical book, Rites of Blessings adapted to customs of Polish dioceses. In this article the author seeks an answer to the question, „What is the meaning of this rite in the ministry of today?” It is necessary to point out that it is a very important ritual in the Church. The Church from the very beginning has emphasized the importance of blessings in the life of the Faithful. In the present article will be discussed the following specific questions concerning the blessing of fields in the Latin rite Church: the origins of the blessing of fields; the dogmatic-canonical foundations of the rite of blessing of the fields; and the structure of rites of blessing the fields. This ritual, when well-prepared pastorally, can bear beautiful spiritual fruit.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 1; 125-138
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Nieważność matrimonium per procura w prawie Kościoła łacińskiego
Invalidity of Matrimonium per Procura in the Law of the Latin Church

Autorzy:

Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1752837.pdf

Data publikacji:

2020-05-25

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

małżeństwo
zgoda małżeńska
wady zgody małżeńskiej
nieważność małżeństwa
matrimonium per procura
marriage
matrimonial consent
defects of matrimonial consent
invalidity of marriage

Opis:

Zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika w obowiązującym powszechnym prawie kanonicznym reguluje expressis verbis głównie kan. 1105 KPK/83. Stanowi on, że do ważnego matrimonium per procura wymaga się, aby było specjalne upoważnienie zawarcia go z określoną osobą oraz aby pełnomocnik był wyznaczony przez samego zleceniodawcę i osobiście wypełniał swoje zadanie. Pełnomocnictwo, by było ważne, powinno być podpisane przez zleceniodawcę i ponadto przez proboszcza lub ordynariusza miejsca, w którym wystawia się pełnomocnictwo, albo przez kapłana delegowanego przez jednego z nich, albo przynajmniej przez dwóch świadków, lub też winno być sporządzone w formie autentycznego dokumentu, zgodnie z wymogami prawa państwowego (kan. 1105 § 2 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca nie może pisać, należy to zaznaczyć w samym pełnomocnictwie i dodać jeszcze jednego świadka, który również podpisuje dokument. W przeciwnym razie pełnomocnictwo jest nieważne (kan. 1105 § 3 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca, przed zawarciem w jego imieniu małżeństwa, odwołał upoważnienie lub popadł w chorobę umysłową, małżeństwo jest nieważne, chociaż pełnomocnik lub druga strona o tym nie wiedzieli (kan. 1105 § 4 KPK/83). Sytuacja w której konsens małżeński nie jest wyrażany osobiście przez nupturientów lecz przez pełnomocnika (lub pełnomocników) skłania do refleksji, jak w tego rodzaju przypadku przedstawia się kwestia nieważności tak zawartego małżeństwa? Czy specyfika, która towarzyszy zawarciu matrimonium per procura przekłada się również na aspekt jego nieważności? A inaczej mówiąc: czy w przypadku zawierania małżeństwa przez pełnomocnika zachowują swoją aktualność wszystkie przesłanki nieważności, które generalnie odnoszą się do małżeństw, ewentualnie, czy przesłanki te, w przypadku małżeństwa zawieranego per procura, nie nabierają rysu właściwego sobie? A może, w matrimonium per procura występują takie elementy nieważności, które są charakterystyczne tylko dla tej formuły, a jeśli są, to czy nie budzą żadnych wątpliwości? Artykuł poprzez analizę rozwiązań obowiązujących we współczesnym prawie wewnętrznym Kościoła Rzymskokatolickiego oraz poglądów doktryny kanonicznej zawiera próbę odpowiedzi na te pytania; próbę, która w odniesieniu do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. jak dotychczas nie była podejmowana w literaturze przedmiotu.
Entering into marriage through proxy according to the currently valid canon law is regulated expressis verbis mainly by canon 1105 CCL. It states that for a valid matrimonium per procura it is required that a special power of attorney should be issued for a designated person and that the proxy should be designated by the principal and that they should perform the act by themselves. For the power of attorney to be valid, it has to be signed by the principal as well as by the parish priest or the bishop competent for the place where the power of attorney is issued, or by a priest delegated by either of them, or at least by two witnesses, or it should be drawn up as an authentic document, as required by the state law (canon 1105 § 2 CCL). If the principal cannot write, this must be stated in the document itself and there must be another witness who also signs the document. Otherwise, the power of attorney is invalid (canon 1105 § 3 CCL). If, before entering into marriage on their behalf, the principal revokes the power of attorney or develops a mental disease, the marriage is invalid, although the proxy or the other party may not have known about it (canon 1105 § 4 CCL). The situation in which the matrimonial consent is not expressed personally by the future spouses, but by a proxy (or proxies), makes one ponder on the issue of invalidity of such a marriage. Does the specificity of matrimonium per procura also spread to its invalidity? In other words, do all the factors which make a marriage invalid remain in force in marriage per procura, as such factors generally apply to marriages, or do the factors acquire certain specific features? Or perhaps there are certain elements of invalidity in matrimonium per procura which are typical only to this formula, and if there are, do they not raise any doubts? By analysing the solutions contained in the contemporary internal law of the Roman Catholic Church and the canonical doctrine, the article attempts to answer such questions. Such an attempt has never been made with respect to the 1983 Code of Canon Law.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 2; 139-162
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Celibat diakonów i prezbiterów w dyscyplinie kościoła łacińskiego
The celibacy of deacons and priests in the discipline of the latin church

Autorzy:

Stawniak, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/495512.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Celibacy
the dispensation from celibacy
celibacy
the vow of chastity
sexual abstinence

Opis:

The article is a reflection on the priesthood and the celibate related with it. The celibate is a topic that causes the discussion over the scandal of pedophilia in the Church, and although there is stressed in the media that no such sexual abuse should be combined with the requirement of the celibacy, these events indirectly provoked a discussion on the meaning of the celibacy and the need for the celibacy in the contemporary reality. There are some who maintains that because of the new look at celibacy is needed. The others ask questions about the origins and the original understanding of the celibacy. Did the medieval canonists and thinkers understand the celibacy in the same way as nowadays? What does the celibacy of a deacon and the priest mean today? What about the married priests of other religious communities, who are asking for the inclusion in the Latin Church? What is the procedure for receiving the dispensation from the celibacy? Is the celibacy with the tomorrow’s Church? Such questions and their answers constitute the main contents of the study.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 29; 47-59
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Skuteczność prawa Kościoła łacińskiego w porządku prawnym Ukrainy
The Effectiveness of the Latin Church Law in the Legal Order of Ukraine

Autorzy:

Kawa, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22792682.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

Ukraina
Kościół rzymskokatolicki
prawo wyznaniowe
konferencja biskupów
metropolia
archidiecezja
diecezja
parafia
statuty
Ukraine
Roman Catholic Church
law on religion
conference of bishops
metropolitan
archdiocese
diocese
parish
statutes

Opis:

W artykule ukazano możliwości zastosowania regulacji Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. w systemie prawnym Ukrainy. Przedstawiono rys historyczny kształtowania się struktur Kościoła łacińskiego od uzyskania niepodległości przez Ukrainę w 1991 r. oraz ich obecny stan. Następnie ukazano kanoniczny status struktur Kościoła łacińskiego na Ukrainie oraz przeanalizowano prawny sposób istnienia i działania tychże struktur w ukraińskim porządku prawnym. Podkreślono, że wadą w systemie prawnym Ukrainy jest nieuznawanie osobowości prawnej Kościoła wynikającej z jego natury. Zasugerowano, że podpisanie konkordatu ze Stolicą Apostolską pozwoli uniknąć zbytecznych i karkołomnych sformułowań w statutach organizacji religijnych, aby te mogły cieszyć się uznaniem osobowości prawnej w ukraińskim ustawodawstwie zachowując swój prawno-kanoniczny status.
The article presents the possibilities of applying the provisions of the 1983 Code of Canon Law in the legal system of Ukraine. A historical outline of the shaping of the structures of the Latin Church from the achievement of independence by Ukraine in 1991 and their current state is presented. Then the canonical status of structures of the Latin Church in Ukraine was shown and the legal way of existence and creation of these structures in the Ukrainian legal order was analyzed. It was emphasized that the disadvantage in the legal system of Ukraine is the failure to recognize the legal personality of the Church resulting from its nature. It was suggested that signing the concordat with the Holy See would avoid unnecessary and dreadful wording in the statutes of religious organizations, so that they could enjoy the recognition of legal personality in Ukrainian legislation while maintaining their legal and canonical status.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 75-90
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Patronaty świętych i błogosławionych w aktualnym prawodawstwie Kościoła łacińskiego
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church

Autorzy:

Syczewski, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804839.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

patronaty
swieci
kult
kalendarz
Kosciół łacinski
patronage
saints
cult
calendar
Latin Church

Opis:

Artykuł Patronaty świętych i błogosławionych w prawodawstwie Kościoła łacińskiego zawiera następujące zagadnienia szczegółowe: podstawy prawno-dogmatyczne kultu świętych i błogosławionych, dlaczego oddajemy kult świętym i błogosławionym, jakie są przyczyny rozwoju kultu świętych. Ponadto, zostały ukazane zasady wprowadzania świętych do Ogólnego kalendarza rzymskiego, jak również zasady dotyczące wpisywania świętych i błogosławionych do kalendarza liturgicznego oraz ustanawianie świętych patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Szczegółowe dane odnośnie do kalendarza danego kraju i wprowadzenia nowych świętych do kalendarza zawierają aktualne dokumenty Kościoła łacińskiego. Dokumenty te podkreślają, że wszelkie obchody dotyczące Kościoła partykularnego, które należy uwzględnić w kalendarzach mają być – zgodnie z wytycznymi Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – podporządkowane obchodom powszechnym. Do tejże Kongregacji należy ocena warunków przedstawionych w prośbie, wskazanie rangi obchodu liturgicznego oraz przedstawienie prośby Ojcu Świętemu. Święci mogą być także ustanawiani – za zgodą Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Błogosławieni mogą zaś być patronami tych miejsc tylko na mocy specjalnego indultu Stolicy Apostolskiej.
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church is comprised of the following particular matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and blesseds; why we observe the cult of saints and blesseds; what are the causes for development of the cult of saints. In addition are presented the rules for adding saints to the General Roman Calendar and also for inscribing saints and blesseds into the liturgical calendar as well as establishing patron saints for provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. The particular details regarding the calendar of a given country and introducing new saints to the calendar are contained in current documents of the Latin rite Church. These documents emphasize that all commemorations concerning the particular Church which are included in the calendar, are to be subordinated to the commemorations of the universal Church, in conformity with the directives of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in requests, to assign liturgical ranking, and to introduce petitions to the Holy Father. Saints can also be established – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. Blesseds however can only be established as patrons of places only with special permission granted by indult from the Holy See.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 109-126
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Nierozerwalność małżeństwa w pismach łacińskich ojców Kościoła z IV wieku
Indissolubility of Marriage In the Writings of 4th Century Latin Church Fathers

Autorzy:

Dzierżon, Ginter

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662752.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

nierozerwalność małżeństwa
Ojcowie Kościoła
indissolubility of marriage
Latin Church Fathers

Opis:

The author of the presented article discusses the issue of indissolubility of marriage in the writings of 4th century Latin Church Fathers. His analyses proved that among patrologists there are mixed opinions concerning the value of some writings on this topic. The majority of patrologists believes that, apart from Ambrosiaster, all other writers of that time gave no consent for people to remarry while some patrologists think the opposite.On the basis of the research carried out by H. Crouzel, the author pointed out that, apart from Ambrosiaster, all Church Fathers agreed that the texts of Mt 5, 32 and 19, 9 should be interpreted as an exception to the rule of not abandoning the spouse. Only Ambrosiaster stood for entering into a new marriage not only in the case of adultery but also for a few other reasons. Some patrologists think that his writings reflect certain practices adopted in the Church of that time. In this case, however, it was not a common practice but, as Kamas believes, a kind of laxism which appeared in the practice of a local Church.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2015, 26, 2; 61-72
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

The Church of Georgia in War

Autorzy:

TSURTSUMIA, Mamuka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/517497.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Tematy:

Latin Church
Byzantine Church
Georgian Church
Church Law
Warrior Bishops

Opis:

In Western Europe the Church as an institution was integrated into the military system and was obliged to serve the monarchy. Apart from performing vassal duties, the Latin clergy frequently participated in military actions. Although the Church laws forbade clergymen to shed blood, there were many examples of the violation of this rule. The attitude of the Orthodox Church in the Byzantine Empire concerning the possible participation of the clergy in war differed significantly from that of Latin Europe. The Byzantine priesthood did not become involved in military actions. The Greek Church possessed neither military units nor vassal commitment to the Empire. Despite a very close relationship with the Byzantine Church the attitude of the Georgian Church to the issue differs from that of Byzantium and is closer to the Western practice. The feudal organization of Georgia conditioned the social structure of the Georgian Church and its obligations before the monarchy. Despite the fact that the Georgian Church enjoyed many advantages, it had to take part in military campaigns. The upper circles of Georgian Church dignitaries were accustomed to both conducting military campaigns or taking part in the combat. In regard to military activities of clergy, Georgian law was much more lenient than Byzantine, and in the case of necessity, it even modified Greek legal norms. The conflict with the Christian canons was decided in favor of military necessity, and it was reflected in the legislation.

Źródło:

Historia i Świat; 2019, 8; 115-132
2299-2464

Pojawia się w:

Historia i Świat

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Prawnokanoniczna ochrona osoby zawiadamiającej o zaniedbaniach biskupa Kościoła łacińskiego zgodnie z motu proprio VELM
The Legal Canonical Protection of a Person Reporting the Negligence of a Latin Church Bishop According to Motu Proprio VELM

Autorzy:

Jaszcz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29551687.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

negligence
bishop of the Latin Church
crime
legal protection

Opis:

List apostolski motu proprio papieża Franciszka Vos estis lux mundi uznaje za przestępstwo utrudnianie przez przełożonego kościelnego dochodzeń przeciwko duchownemu oskarżonemu o przestępstwo contra sextum cum minoribus. Zgodnie z przepisami każdy ma prawo złożyć zawiadomienie dotyczące biskupa Kościoła łacińskiego, jeśli posiada wiarygodne informacje o jego zaniedbaniach. Rozpoczyna to specjalną procedurę regulowaną przepisami motu proprio, mającą na celu wyjaśnienie sprawy. Istnieje pilna potrzeba ochrony prawnej osoby składającej zawiadomienie. Autor wyjaśnia, na czym polega ochrona prawna takiej osoby, analizując zagadnienie z punktu widzenia przestrzegania obowiązującego porządku prawnego oraz zagwarantowania praw podmiotowych przysługujących osobie zgłaszającej zaniedbanie.
This article answers the question of what is the legal protection of a person reporting the negligence of a bishop of the Latin Church. The Apostolic Letter Motu Proprio of Pope Francis Vos estis lux mundi considers it a crime for an ecclesiastical superior to obstruct investigations against a clergyman accused of a contra sextum cum minoribus crime, which is why it is important for the creation of a uniform law protecting minors. Unfortunately, people reporting a crime may face a lack of understanding, or even abuse of power on the part of those receiving information. It is therefore necessary to examine which subjective rights fall within the scope of the legal protection of the person reporting negligence. The author suggests refining the existing provisions strengthening legal protection.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 1; 117-132
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Proces o stwierdzenie nieważności święceń w aktualnych przepisach Kościoła łacińskiego
A Case for Nullity of Sacred Ordination in the Current Provisions of the Latin Church

Autorzy:

Miziński, Artur Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1861591.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

The current legislation that regulates proceedings to declare nullity of a sacred ordination was laid down by Benedict XVI in his motu proprio Quaerit semper of 30 August 2011, according to which the competence to hear such cases, hitherto with the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments, was handed over to the Tribunal of the Roman Rota. Another special office, instituted with this tribunal, is moderated by the Dean of the Rota with the assistance of judicial vicars, deputy commissioners and consultors. The cases in question are heard in accordance with regulations determined by universtal law or the proper law of the Rota, congrua congruis referendo. CIC/83 devotes only 5 canons to matters concerning nullity cases. The reasons for a declaration of nullity are listed in Book IV of CIC/83 entitled Function of the Church, in part I called Sacraments. These are: inability of a cleric to administer sacraments (can. 1012); inability of a candidate to receive them validly (cann. 124, 849, and 1024); unawareness or lack of intent in a candidate, resulting in a fictitious reception of holy orders; reception of holy orders under duress or grave fear that the candidate was unable to resist (cann. 125 §1; 1026); non-observance of an essential element of the ceremony of ordination (can. 1009). Moreover, as a juridic act, ordination must fulfill all requirements for the validity of such an act. Apart from the interested party, i.e. the subject of ordination, an ordinary is entitled to register a complaint regarding the invalidity of this ordination. The validity of ordination can also be questioned by the promoter of justice in the diocese of a cleric's incardination or residence. Having accepted a complaint concerning invalidity of ordination (fulfilling the provisions of cann. 1501-1504), the Tribunal of the Roman Rota decides upon a relevant action – administrative or judicial. In the former case, proceedings take place before a competent ordinary before the Rota adjudicates the matter. His duty is to personally supervise the preparation of a process. All evidence gathered at this stage, along with comments of the defender of the ordination, votum of the ordinary, and the instructor's report, is submitted to the Tribunal in three identical copies. The Tribunal accordingly institutes a college and decides the case by way of decree. By the power of a nullity decree, the interested party loses all his entitlements that belong to the clerical state and is excused from his duties. If the Tribunal of the Rota decides upon judicial proceedings, its competent Office nominates a tribunal to deal with a case. A judicial decision in a nullity case becomes legally valid when two declarations of nullity have been issued. Upon the second pronouoncement a cleric loses his entitlements and is freed of duties pertaining to the clerical state.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2012, 22, 4; 167-183
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Polskojęzyczne podręczniki i komentarze do skodyfikowanego prawa małżeńskiego Kościoła Łacińskiego i Kościołów Wschodnich Część I
Manuals and commentaries in the Polish language to the codified marital law Latin Church and Eastern Churches Part I

Autorzy:

Góralski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662930.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

prawo małżeńskie
Kościół Łaciński
Kościół Wschodni
marital law
Latin Church
Eastern Church

Opis:

Although marital law was attracting particular attention of the doctrine from the very beginning of its creation (as a field of science), only the promulgation of codes of canon law (CIC 1917, CIC 1983, CCEO 1990) “liberated” the natural need of issuing manuals and commentaries regarding marital law.The subject of the first part of the paper are the manuals and commentaries in Polish regarding the entire marital law (substantive), from before 1917 and then those issued after 1917 – before the Second Vatican Council and after the Council.The author discusses particular manuals and commentaries in chronological order and provides their evaluation.In that period of time several comprehensive manuals and commentaries appeared (in Polish) to the marital law included in CIC by: J. Pycia, F. Bączkowicz, J. Baron, W. Stawinoga, B. Wilanowski, W. Szmyd, S. Biskupski, W. Szafrański, M. Żurowski. E. Sztafrowski.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2016, 27, 1; 5-23
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Polskojęzyczne podręczniki i komentarze do skodyfikowanego prawa małżeńskiego Kościoła Łacińskiego i Kościołów Wschodnich Część II
Manuals and commentaries in the Polish language to the codified marital law Latin Church and Eastern Churches Part II

Autorzy:

Góralski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/663265.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

prawo małżeńskie
Kościół Łaciński
Kościół Wschodni
marital law
Latin Church
Eastern Church

Opis:

The circumstances of promulgating in 1983 by John Paul II of the new Canon Law shaped in the spirit of science and the guidelines of the Second Vatican Council, which was raising interest of canonist, prompted deeper studies over its norms, also in the sphere of marital law. Marital law has been amended and modifies since the Code of 1917, which was clear from the post-Council law and intense work of the Papal Commission on Revision of CIC.In that period of time several comprehensive manuals and commentaries appeared (in Polish) to the marital law included in CIC by: T. Pawluk, E. Sztafranowski, W. Góralski, J. Krukowski, M. Żurowski, P. Gajda and P. Majer.The authors of the manuals and commentaries to the marital law included in CCEO are W. Góralski and K. Nitkiewicz.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2016, 27, 2; 5-19
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

The Formation of the Concept of a Hermit, or an Anchorite, in the Light of the Latin Church Law Codification After the Second Vatican Council

Autorzy:

Bider, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1803876.pdf

Data publikacji:

2019-10-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

anachoresis
hesychast
cenobitism
eremitism

Opis:

The subject of the article is the formation of the concept of a hermit or an anchorite in the light of the codification of the Latin Church law after Vatican II. In canon 603 CIC/83, the legislator uses two terms of a hermit and anchorite, which when used interchangeably have a rich semantics as presented by the author, going back to Christian antiquity. CIC/17 did not normalize the canonical status of eremitic life in the Latin Church. It was not until the period of codification after Vatican II that a canonical norm governing eremitic life was formed. As a result of codification work, eremitic life was recognized by canon 603 CIC/83 as one of the forms of individual consecrated life. In modern times, both in the Byzantine and Latin traditions, eremitic life is flourishing attracting both men and women.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 4; 149-168
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Problem zawierania powtórnych małżeństw w piśmiennictwie łacińskich Ojców Kościoła żyjących na przełomie IV i V wieku aż do czasów św. Augustyna
The Problem of Contracting Another Marriage in the Writings of Latin Church Fathers at the Turn of the 5th Century Up to the Times of Saint Augustine

Autorzy:

Dzierżon, Ginter

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/663053.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

powtórne małżeństwo
Ojcowie Kościoła
Święty Augustyn
remarriage
Latin Church Fathers
Saint Augustine

Opis:

The author of the article presented the views of Latin Church Fathers from the turn of the 5th century on the question of the possibility of contracting another marriage. His analyses showed that they were against such practices. The popes of those times, Innocent I and Gregory the Great, made a few particular decisions in that matter connected with the specific conditions in which Christians lived at that time, namely the relation between the Christian doctrine and the then valid Roman law. The author also proved that, as far as marriage was concerned, the Church Fathers implicitly acknowledged secular jurisdiction apart from the regulations that were non-acceptable from the perspective of the Christian doctrine.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2016, 27, 3; 35-47
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Początki instytucji diakonis w Kościele łacińskim w ujęciu historyczno-kanonicznym
The Beginnings of the Institution of Deaconesses in the Latin Church in Historical and Canonical Terms

Autorzy:

Bider, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1806687.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

diakonat kobiet
prawo kanoniczne
Feba
diaconate of women
canon law
Phoebe

Opis:

Problematyka związana z szeroko pojmowanym diakonatem kobiet, w kontekście pojawiających się przychylnych opinii za jego przywróceniem, budzi w Kościele katolickim co raz żywsze zainteresowanie. Zapewne stanowi to wynik również prowadzonej refleksji teologicznej o miejscu kobiety w strukturze teologicznej i prawnej Kościoła. Kontynuowane współcześnie przez teologów i kanonistów badania mają za cel ustalenie przyczyn powstania w II w. diakonatu kobiet, jego naturę oraz zadania. Chociaż metoda syntetyczno-analityczna pozwala na ogólne zrekonstruowanie drogi ewolucji, jaką przebył diakonat kobiet od czasów apostolskich aż do jego rozwoju w IV w., to jednak na obecnym stanie badań nie da się w pełni wykazać istnienia ciągłości teologicznej i kanonicznej tego procesu. Przyczyny trudności tkwią we fragmentaryczności zachowanych źródeł, specyfice kontekstu historyczno-kulturowego starożytności oraz we współczesnym kontekście naznaczonym tzw. teologią feministyczną. Kontynuowane badania być może w przyszłości wykażą istnienie takiej ciągłości, szczególnie wtedy, gdyby odkryto nowe źródła. Zrozumienie natury starożytnych diakonis przyczyni się w przyszłości do poprawnego, zgodnego z tradycją apostolską, przyznania kobiecie miejsca, które odpowiadałoby jej godności we wspólnocie Kościoła.
The issues related to the broadly understood diaconate of women, in the context of appearing favorable opinion for its return, it stimulates the Catholic Church at once vivid interest. Perhaps this is the result of well conducted theological reflection on the place of women in the structure of theological and canonical Church. The continued today by theologians and canonists study has as its objective to define the reasons for the establishment of deaconesses in the second century, its nature and objectives. Although synthetic-analytical method allows to reconstruct the general process of evolution, which has traveled the diaconate of women from the apostolic times until its development in the fourth century, however, at the present state of research can not be fully demonstrate the existence of a theological and canonical continuity of this process. The reasons for the difficulties lie in the fragmentation of the preserved sources, the specifics of cultural context of antiquity and in modern context marked by the so-called „feminist theology“. Continuing research may in the future prove the existence of such continuity, especially if it were discovered new sources. The defining of the nature of the ancient deaconesses in the future will help to correct in accordance with the apostolic tradition, confering to a women the place, that would correspond to their dignity, in the community of the Church.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 137-161
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Jedność i nierozerwalność małżeństwa w pismach łacińskich ojców Kościoła z II i III wieku
The Unity and Indissolubility of Marriage in the Writings of Latin Church Fathers of 2nd and 3rd Century

Autorzy:

Dzierżon, Ginter

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662870.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

jedność małżeństwa
nierozerwalność małżeństwa
Ojcowie Kościoła
unity of marriage
indissolubility of marriage
Latin Church Fathers

Opis:

The author of the presented article carried out an analysis of the writings of Early Christian Latin writers of 2nd and 3rd centuries concerning the unity and indissolubility of marriage. He pointed out that all of them stood for the unity of marriage (Tertullian, Marcus Minucius Felix, Saint Cyprian, Novatian). Some interpretative controversies arise among patrologists around the texts of Tertullian and Lactantius concerning the indissolubility of marriage. The author proved, mainly on the basis of the views of Crouzel, that these texts should be interpreted primarily in the context of conditions in which they were written. They should not be perceived as consent for a new marriage in the case of adultery.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2015, 26, 1; 59-76
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego a Kodeks prawa kanonicznego z 1983 roku. Wybrane zagadnienia
Liturgical law of the latin Church and the Code of Canon Law of 1983. Selected problems

Autorzy:

Korporowicz, Łukasz Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951211.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Prawo kanoniczne
prawo liturgiczne
Kodeks prawa kanonicznego
Kościół rzymskokatolicki
Canon law
Liturgical law
Code of Canon Law
Roman Catholic Church

Opis:

In this article Author is attempting to answer on question referring to the category and character of liturgical norms embodied in the Code of Canon law of 1983. In the first part of the article Author has outlined the main factors of the development of liturgical legislation since the Apostolic times until the promulgation of the Codex Iuris Canonici 1917. In the second part of his article Author has analysed the rule of law contained in can. 2 of the modern Code of Canon Law of 1983 as well as the vision of liturgical law introduced in this Code. Finally, in the third part of the article Author has discussed the actual examples of the liturgical provisions embodied in the Code. The examination of those provisions enables Author to proclaim that the Code of Canon law contains three types of rules referring to the liturgy: (1) administrative rules that describe the responsibilities of the Church authorities to act in the liturgical matters, (2) provisions that contain cross-references to the liturgical books and (3) provisions that contain “pure” liturgical norms.

Źródło:

Studia Prawno-Ekonomiczne; 2014, XCI (91)/1; 23-45
0081-6841

Pojawia się w:

Studia Prawno-Ekonomiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Ortodoksja języka czy język ortodoksji? Argument lingwistyczny w sporze reprezentantów Kościoła łacińskiego i Cerkwi ruskiej w dobie kontrreformacji

Autorzy:

Stradomski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2167813.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Akademia Supraska

Tematy:

Kontrreformacja
Kościół łaciński
Cerkiew ruska
język liturgii
Counter-Reformation
Latin Church
Russian Orthodox Church
Language Liturgy

Opis:

During the Counter-Reformation issues of using the national languages in the liturgy and the rite of the church became the source of lively discussion of the representatives of the Roman Church (Catholic) and the Greek Church (Orthodox). Strategy outlined by the Council of Trent to maintain the dominance of Latin as the universal language of all Christians subordinate to Pope after the establishment of the union in Brest-on-the-Bug had to be significantly modified. The best interests of the Church consolidation required concessions on the part of Rome and recognition of the Slavonic language to be, as effective as the Latin an instrument of the saving activity of the Church. Following the Slavonic, Polish language gradually breaks into the missionary and catechetical use, which the Greek Catholics are increasingly eager to speak. The subject of this article is the phenomenon of coexistence of many languages in liturgical and administrative practice of the Latin and Russian Christians in the Republic of Poland in the 16 th -18th century and reflection on resulting from this fact preferences and translations of polemic and religious texts.

Źródło:

Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 125-134
2082-9299

Pojawia się w:

Latopisy Akademii Supraskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Organizacja Kościoła łacińskiego na terenach wschodnich Rzeczypospolitej w początkach unii brzeskiej
The organization of the Latin Church on eastern territories of the Polish Commonwealth after the Union of Brześć

Autorzy:

Pietrzykowski, Jan
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/chapters/24201243.pdf

Data publikacji:

2017-10-31

Wydawca:

Archiwum Główne Akt Dawnych

Tematy:

Kościół katolicki
Rzeczpospolita
unia brzeska
relacja katolicko-prawosławne

Opis:

W artykule przedstawiono struktury organizacyjne Kościoła rzymskokatolickiego na przełomie XVI i XVII w. Diecezje łacińskie istniejące na terenach Rusi Czerwonej i Rusi Litewskiej należały do dwóch metropolii: lwowskiej (archidiecezja lwowska oraz diecezje przemyska, chełmska, kamieniecka i kijowska) i gnieźnieńskiej (diecezje wileńska, łucka a od XVII w. także diecezja smoleńska). Wymienione diecezje obejmowały obszary zamieszkiwane przez ludność różnych narodowości i wyznań. Jako wyznawcy prawosławia Rusini w dużej mierze dominowali nad katolikami. Struktury Kościoła katolickiego zaczęto trwale zaznaczać na Rusi Czerwonej, Podolu i Wielkim Księstwie Litewskim w drugiej połowie XIV i na początku XV w. Miało to związek z ekspansją Królestwa Polskiego pod panowaniem Kazimierza Wielkiego i chrystianizacją Litwy zapoczątkowaną przez Władysława II Jagiełłę. Na rozwój katolicyzmu we wschodniej części Rzeczypospolitej wpływ miały: polityka królewska sprzyjająca polonizacji tych ziem, konwersja wpływowych rodów z Kościoła prawosławnego, reformowanego i ewangelickiego wyznania augsburskiego na rzymskokatolicki, działalność wychowawcza jezuitów i działalność kapłańska franciszkanów (bernardynów), renesans katolicyzmu po przyjęciu dekretów Soboru Trydenckiego.
This article presents the organizational structures of the Roman Catholic Church at the turn of the 16th and 17th centuries. Latin dioceses existing on the territories of Red Ruthenia and Lithuanian Ruthenia belonged to two metropolises: the one of Lwów (the Archdiocese of Lviv and the Dioceses of Przemyśl, Chełm, Kamieniec and Kiev) and the one of Gniezno (the Dioceses of Vilnius, Lutsk and, since the 17th century, also the Diocese of Smolensk). The above mentioned dioceses covered areas the population of which comprised people of various nationalities and religions. As the adherents of Eastern Orthodox Church, Ruthenians largely dominated Roman Catholics. Catholic Church structures began to be permanently marked in Red Ruthenia, Podolia and the Grand Duchy of Lithuania in the second half of the 14th century and early 15th century. This was related to the expansion of the Kingdom of Poland ruled by Casimir the Great and the christianisation of Lithuania started by Władysław II Jagiełło. The development of Catholicism in the eastern part of the Polish Commonwealth was influenced by: royal policies supporting the Polonisation of those lands, the conversion of influential families from the Orthodox Church, the Reformed Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession to the Roman Catholic confession, educational activities of the Jesuits and priesthood activities of the Franciscans (Bernardines), the renaissance of Catholicism after the reception of the Council of Trent decrees.

Źródło:

Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 121-137
9788394837433

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Celebracja sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w katolickich Kościołach wschodnich (Refleksje na tle norm Kościoła łacińskiego)
The Celebration of Christian Initiation Sacraments in Eastern Catholic Churches (Reflections in the Light of Latin Church Regulations)

Autorzy:

Mikołajczuk, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1870995.pdf

Data publikacji:

2019-11-14

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

According to Catechism of the Catholic Church, “Christian initiation is accomplished through three Sacraments: Baptism, which commences new life; Confirmation, which reinforces Baptism; the Eucharist, which feeds the Flesh and Blood of Christ to the disciple to transubstantiate him into Him.” Therefore, it is only a human being who has been baptised that is able to receive the other Sacraments of the Church. The next Sacrament of Christian initiation (Confirmation – Chrismation) is intended to perfect the grace of Baptism for us to be more deeply immersed in divine filiation, to embed us in Christ, to strengthen our bonds with the Church, and then to incorporate each of us in His mission and help us proclaim Christian faith with words that will be accompanied by deeds. In the eastern tradition, “the newly baptized person is confirmed directly afterwards, and then receives the Eucharist. This tradition emphasises the unity of the three Sacraments of Christian initiation.” Next, the Eucharist completes the initiation, and those who were raised to the dignity of royal priesthood and became like Christ through Baptism and Confirmation (Chrismation) participate in Lord's offering together with the congregation. To sum up the above, it must be concluded that in Eastern Catholic Churches “those who were Baptised, should also receive the Chrismation Sacrament to be anointed with the Holy Spirit's seal so that they may become witnesses and co-architects of Kingdom of God.” In the Eastern Church tradition, the Eucharist is administered along with the Baptism and Chrismation, hence it usually takes place during infancy. For historical and cultural reasons, the Western Church “has neglected” this practice and the Sacraments of initiation are not administered (to children) simultaneously, but in a sequence at different times. In the East, however, this practice has persisted in an unchanged and uninterrupted manner.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2006, 16, 2; 209-227
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Działania Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce w zakresie ochrony zabytków
Actions of the Roman Catholic Church in Poland in the field of monument protection

Autorzy:

Czernik, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/113916.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków

Tematy:

historic monuments and sites
Latin Church
historic preservation service
historic preservation officers
zabytki i miejsca
kościół łaciński
konserwator zabytków

Opis:

It has always been of tremendous importance for latin church to protect and preserve cultural heritage which it has been collecting and creating for ages. Particular attention is therefore paid to take care of, preserve, and conserve historic monuments and sites as well as to ensure they hold the right place in cult and liturgy. in the past, this approach was reflected not only in documents produced by church (both general and particularistic ones) but also in carrying out works to historic monuments and sites. church in Poland has always aimed its actions at providing monuments and sites with good care. Participants of the Polish episcopal conference and members of Diocesan synods made a considerable number of legal regulations. a church system of historic preservation service has been developed for years; an abundance of works are carried out to historic monuments and sites; there are church institutions collecting and listing properties and sites as well as supervising protection-related activities and cooperating with selected government bodies.

Źródło:

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 15-30
2543-6422

Pojawia się w:

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Rozwój sieci parafialnej Kościoła Łacińskiego w ziemi chełmskiej do początku XVII w.
Development of the Parish Network of the Latin Church in the Chełm Province From the Beginning of the 17th Century

Autorzy:

Czarnecki, Włodzimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954997.pdf

Data publikacji:

2000

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół
parafia
Chełmskie
Church
paristz
the Chełm province

Opis:

The Chełm province, similar to the remaining Ruthenian territories that were part of the Polish Republic, was aland where two great Christian Churches coexisted: the Latin and the Orthodox ones. Polish settler expansion in the Chełm province was accompanied from the middle of the 14th century by afast development of territorial structures of the Latin Church. Formally the beginnings of the Chełm Bishopric go back to 1359 but one can speak about actual functioning of the diocese only from 1417 when it was taken over by Jan Biskupiec. At the first stage of development of the Church territorial organization the existing system of stronghold centers was used. All the parishes of the district type founded by the King were in towns (Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw, Luboml, Ratno, Szczebrzeszyn), which stresses their relation to the town-foundation process. Besides the King's patronage, the Church's, or more precisely the Bishop's, property participated in development and consolidation of the parish network. The Church's fund activity was based on the Chełm Bishops' property. The pastoral institutions in Łyszcz, Skierbieszów, Kumów, Sawin and probably in Dobryniów were founded at the expense of the Diocese's Ordinaries – mainly Jan Biskupiec. The King's and the Bishops' fund movement (dying out as soon as the first half of the 14th century) was outdistanced by parish projects carried out owing to powers and means of the noblemen's property. The nobility did not fail to use the parish organization for economic stimulation of their neighborhood and for improving administration of their lands. This aim was the guiding principle of the 29 noblemen's funds set up until the middle of the thirties of the 17th century. Altogether 43 parish funds were established in the Chełm province up to 1635. Not all of them were permanent in their character: afew of them vanished completely (3), some churches were translated to new parishes (5), apart of them were reduced to the role of succursal chapels (2). The peak of the fund movement falls on the first half of the 15th century. 50% of all the founding projects were carried out then and all the categories of property participated in it. The proportions of particular types of patronage in the fund movement were not even: noblemen's funds comprised 67%, the King's – 21%, and the Church's – 12%, which probably corresponded to the ownership structure in the Chełm province. The erected parish churches show aclose correlation to the territories that had been settled for along time. The parish network was afunction and emanated from colonization. Most new churches were founded in the southwest and central parts of the province. The parishes of that region also took pride in being the oldest ones. On the other hand, there was aclear deficiency in development of Church institutions in Polesie Lubelskie and the north-east territories of the Chełm province situated on the right bank of the River Bug, that were backward as far as colonization is concerned. The average parish district comprised 244 km2, that is acircle whose radius was nearly 9 km. The mean area was very high due to the fact that there were only four functioning churches in the Luboml-Ratno region. In the Chełm region there was amodest average number of pastorate institutions, nevertheless in the thirties of the 17th century the parish network comprised the whole Chełm ecumene.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 29-90
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Kanoniczne przesłanki formalno-porządkowe i ceremonia zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika w Kościele łacińskim w Polsce
Canonical formal-structuring grounds and the marriage license granted by proxy in the Latin Church in Poland

Autorzy:

Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/985894.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

małżeństwo, zawarcie małżeństwa, pełnomocnictwo, kanoniczne badanie przedślubne, prawo kościelne
marriage, marriage contraction, proxy, canonical prenuptial examination, canon law

Opis:

The contraction of a marriage by proxy is a tradition deeply embedded in the Church history and, although it is rare in practice, it is still present in the canon law. The contraction of a marriage while one of the nuptrients is absent is obviously far from a typical situation and not well recognized in the church practice and canon doctrine, which raises some doubts. The first question that appears is whether, due to the specific nature of matrimonium per procura, are the canonical requirements regarding the activities directly preceding the contraction of marriage still valid? Are all the regulations applied when both nuptrients are physically present also required of the nuptrients who cannot be present at the marriage contraction? What are the consequences of the potential breaches in this matter? Is the ceremony itself of the marriage contraction by proxy in any way different than the ‘classic’ ceremony, and if so – what are these differences? This article is an attempt to answer these questions, presenting the relevant regulations of the canon law concerning the subject matter.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2018, 29, 3; 5-24
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

„[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
„[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła

Autorzy:

Kołosowski, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

kobieta;
zbawienie;
patrologia;
Św. Paweł Apostoł;
egzegeza patrystyczna;
grzech pierworodny;
literatura wczesnochrześcijańska;
Św. Hilary z Poitiers;
Św. Ambroży z Mediolanu;
Św. Hieronim;
Św. Grzegorz Wielki;
Św. Augustyn;
the woman;
the salvation;
the patrology;
St Paul the Apostle;
the patristic exegesis;
the literature early Christian;
St. Hilary of Poitiers;
Saint Ambrose of Milan;
St. Jerome;
St. Gregory the Great ;
St. Augustine;

Opis:

[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus

Autorzy:

Bakalarz, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

syncel
protosyncel
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
katolickie Kościoły wschodnie
Kościół łaciński
latynizacja
syncellus
protosyncellus
general vicar
episcopal vicar
Catholic Eastern Churches
Latin Church
latinization

Opis:

Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Formy kanonicznej zależności indywidualnego eremity od hierarchii kościelnej w potrydenckich źródłach prawa kościoła łacińskiego
The forms of canonical dependence of an individual hermit from the church hierarchy in the post-Tridentine sources of the law of the Latin Church

Autorzy:

Bider, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1371714.pdf

Data publikacji:

2019-06-08

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

anachoreta
zgromadzenie niezakonne
konstytucje
kwesta
„privilegium fori”
anachoretta
non-order congregation
constitutions
alms
„pri-vilegium fori”

Opis:

The object of the article was to present forms of the canonical dependence of an individual and independent hermit from the Church hierarchy in the post-Tridentine sources of the Latin Church. The historical and legal method is used in this scientific article. Theological and social-political transformations during the post-Tridentine period in Europe contributed to the fact, that independent and individual eremitic life, flourishing in Catholic countries still in the 17th century, lost so much in its intensity in the 18th century that the French Revolution contributed to its extinction. Resident bishops, erecting or approving the non-order hermits’ congrega-tions, attempted to reform the independent and individual eremitic life. The canonists taking into account, among others things, the non-order nature of individual and independent eremitism, were not very interested in it. The author came to the conclusion that the legislation of the resident bishops attempted to make individual and independent eremitic or anchoritic life canonically similar to religious life.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 2; 55-72
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Kształtowanie się pojęcia pustelnika, czyli anachorety, w świetle kodyfikacji prawa Kościoła łacińskiego po Soborze Watykańskim II
The Formation of the Concept of a Hermit, or an Anchorite, in the Light of the Codification of the Latin Church Law After the II Vatican Council

Autorzy:

Bider, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804016.pdf

Data publikacji:

2019-10-28

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

anachoreza
hezychasta
cenobityzm
eremityzm
anachoresis
hesychast
cenobitism
eremitismo

Opis:

Przedmiotem artykułu jest kształtowanie się pojęcia pustelnika, czyli anachorety, w świetle kodyfikacji prawa Kościoła łacińskiego po Soborze Watykańskim II. Prawodawca w kan. 603 KPK/83 stosuje dwa terminy pustelnika i anachorety, które używane zamiennie, mają bogatą semantykę prezentowaną przez autora, która swymi korzeniami sięga chrześcijańskiej starożytności. Prawodawca w CIC/17 nie unormował kanoniczego statusu życia pustelniczego w Kościele łacińskim. Dopiero w okresie kodyfikacji po Soborze Watykańskim II została ukształtowana norma kanoniczna regulująca życie pustelnicze. W wyniku prac kodyfikacyjnych w kan. 603 KPK/83 życie pustelnicze zostało uznane za jedną z form indywidualnego życia konsekrowanego. Życie pustelnicze w czasach współczesnych, zarówno w tradycji bizantyjskiej, jak i łacińskiej, na nowo się rozwija, pociągając swym powabem zarówno kobiety, jak i mężczyzn.
The subject of the article is the formation of the concept of a hermit or an anchorite in the light of the codification of the Latin Church law after the Second Vatican Council. The legislator in the can. 603 CCL uses two terms of a hermit and an anchorite which used interchangeably have a rich semantics presented by the author which roots date back to Christian antiquity. The legislator in the CIC did not regulate the canonical status of the eremitic life in the Latin Church. It was only in the period of the codification after the Second Vatican Council the canonical norm regulating the eremitic life was redacted. As a result of the codification works in the can. 603 CCL the eremitic life was recognized as one of the forms of individual consecrated life. The eremitic life in the modern times, both in the Byzantine and Latin traditions, is developing again, attracting both women and men with its beauty.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 4; 159-177
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Czy diakon może w Polsce zgodnie z przepisami Kościoła łacińskiego asystować jako świadek urzędowy przy zawarciu małżeństwa w zwykłych okolicznościach?
Whether the deacon can, according to regulations of the Latin Church, assist as The Official Witness at the solemnization of a marriage in ordinary circumstances?

Autorzy:

Jakubiak, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/663243.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

diakon
asysta
zawarcie małżeństwa
diakon jako świadek urzędowy
świadek urzędowy
deacon
solemnization of a marriage
assist
official witness
deacon as official witness

Opis:

According to the belief prevailing in Poland that the deacon cannot assist at the marriage, the author enquires whether the practice of blessing marriages only by the priests is consistent with the law of the Roman Catholic Church. In his discussion, the author goes back to the norms written in the Second Vatican Council constitution Lumen Gentium and the Apostolic Letter of Pope Paul VI Sacrum Diaconatus Ordinem – consisting the basis of legislation regulating the considered matter. Subsequently, applying the general norms of the code of Canon Law about the collisions of law, he is answering a question about the value of the documents released by the Apostolic See and Polish Bishop’s Conference since 1983. In conclusion, the author notes that if, contrary to the cited arguments, someone would still insist that the deacon, beyond the delegation needs a specific consent of the local ordinary, it should be noted that in this case it is a doubt about the lawand such law do not oblige.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2016, 27, 2; 55-77
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

„Utrum sexus femineus impediat ordinis susceptionem‟. Niezdolność kobiet do przyjęcia święceń diakonatu w Kościele łacińskim w ujęciu historyczno-prawnym
Utrum sexus femineus impediat ordinis susceptionem. A womens inability to be promo-ted to the diaconal order in the Latin Church in the historical-legal terms

Autorzy:

Bider, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2056629.pdf

Data publikacji:

2017-11-17

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

diakonise
kapłaństwo
ordynacja
ordo diaconarum
sacra ordinato
deaconesses
priesthood
ordination
sacra ordinato.

Opis:

Celem artykułu jest ukazanie w ujęciu historyczno-prawnym stanu toczącej się dyskusji wśród teologów i kanonistów na temat dopuszczalności kobiet do przyjmowania święceń diakonatu w kontekście kan. 1024 KPK. Artykuł ma charakter naukowy i powstał przy zastosowaniu metody historyczno-prawnej oraz dogmatyczno-prawnej. Prawodawca w tenorze kan. 1024 KPK postanowił, że jedynie mężczyzna ochrzczony może zostać ważnie dopuszczony do przyjęcia sacra ordinato. Przez termin sacra ordinatio należy rozmieć sakrament święceń wszystkich stopni (episkopat, prezbiterat i diakonat). Kobiety mogłyby zostać dopuszczone do święceń diakonatu, ponieważ nie stanowi stopnia kapłaństwa Chrystusa. Mogłoby się to dokonać przy obecnym stanie prawnym na drodze abrogacji kan. 1024 KPK lub wydania przez Stolicę Apostolską indultu. Ocena kanonicznych implikacji dopuszczenia kobiet do diakonatu uzależniona jest od historycznej i teologicznej oceny zachowanych źródeł świadczących o istnieniu w starożytności i średniowieczu praktyki ordynowania diakonis. Cel artykułu został osiągnięty tylko w części, ponieważ tocząca się dyskusja nie została jeszcze zamknięta, a fragmentaryczność zachowanych źródeł nie pozwala na postawienie końcowych tez.
The objective of the article is the historical and canonical status of today's continuing debate among theologians and canonists on the admission of women to be promoted to the diaconal order in the context of can. 1024 CCL. The article has the scientific nature and has been developed using the historical-canonical and dogmatic-canonical method. The legislator in tenor can. 1024 CCL decided that a baptized male alone receives sacra ordinato validly. The sacra ordinatio should be understood as the sacrament of ordination of all degrees (episcopate, presbyterate and diaconate). Women could be promoted to the diaconate, because it does not constitute in the priesthood of Christ. This could be done under the current legal system by abrogation of can. 1024 CCL or the issuing of an indult by the Apostolic See. The estimation of the canonical implications of the admission of women to the diaconate depends on the historical and theological valuation of the preserved sources, which testify to the existence in the ancient and medieval practice of the ordination of deaconesses. The objective of the article has been realized only in part because the continuing discussion has not yet been closed, and the fragmentation of the preserved sources does not allow for the final theses.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 247-274
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Dzieje prawa w Kościele Łacińskim – synteza dla Europy Środkowo-Wschodniej. Recenzja książki Vojtecha Vladára pt. Dejiny cirkevného práva, Praga: Wydawnictwo Leges 2017, ss. 608
History of law in the Latin Church – a synthesis for East-Central Europe. Book review of Vojtech Vladár, Dejiny cirkevného práva, Leges 2017, pp. 608

Autorzy:

Różański, Mieczysław
Szymaniec, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1043532.pdf

Data publikacji:

2018-12-18

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

church law
history of the Church
Christianity
prawo kościelne
chrześcijaństwo
historia Kościoła

Opis:

Niniejszy artykuł stanowi recenzję publikacji autorstwa Vojtecha Vladára omawiającej dzieje prawa kościelnego. Książka ta ma charakter podręcznikowy i koncentruje się na powszechnej historii Kościoła zachodniego. Sporo miejsca poświęca również rozwojowi prawa kościelnego na ziemiach, które składają się na obecne terytorium Słowacji. Jej autor jest badaczem z zakresu prawa rzymskiego i prawa kościelnego, wykładającym na uniwersytecie Trnawie.
The present paper reviews the book by Vojtech Vladár devoted to the history of church law. The textbook focuses on the general history of the Western Church. It also thoroughly discusses the development of church law on the territory of contemporary Slovakia. The author conducts research on Roman law and church law and is a lecturer at the University of Trnava.

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 423-432
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)
The origin of exclaustration «ad nutum Sanctae Sedis» in the Latin Church, as a consequence of the protective measure of «vita communis» (can. 594 CIC)

Autorzy:

Bider, Marcin Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2056762.pdf

Data publikacji:

2014-12-07

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

profes wieczysty
instytut zakonny
eksklaustracja „ad nutum Sanctae Sedis”
indult
życie wspólne
prawo zakonne
perpetually professed
religious institute
exclaustration „ad nutum Sanctae Sedis”
common life
religious law

Opis:

The so-called exclaustration ad nutum Sanctae Sedis, in the Latin Church, gradually developed from the temporary secularization, i.e. in some serious instances a period of ex-claustration was granted to a religious. Such a practice came to life around the XIX century. In fact, the Apostolic See began the practice of imposing exclaustration in the early 50’s of the previous century. The imposition of exclaustration on a perpetually professed was exer-cised by way of an indult requiring of him living temporarily out of community. The above procedure was part of a protective measure of the vita communis, and it often was a result of circumstances independent of the religious, such as establishing a new religious institute or as a result of the challenges and difficulties faced by the Western civilization, which had a significant impact on religious life in the 60’s of the previous century. The exclaustration ad nutum Sanctae Sedis was imposed in cases, in which there was a need for a perpetually pro-fessed to be formally expelled; due to the formal or material impediment, however, such a procedure could not be executed. The new Code of Canon Law of 1983 adopted such proce-dures and they were finally included in the Code.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 131-151
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Procedura zmierzająca do uzyskania dyspensy od celibatu w Kościele łacińskim na prośbę prezbitera
The Procedure of Obtaining a Dispensation from Celibacy in the Latin Church at the Request of the Presbyter
La procédure pour l'obtention d'une dispense du célibat à la demande du prêtre dans l'Eglise latine

Autorzy:

Ossowski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1791615.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

cleric
priestly ministry
purity
rescript
Congregation for the Clergy
duchowny
posługa kapłańska
czystość
reskrypt
Kongregacja ds. Duchowieństwa

Opis:

In the modern world, a dispensation from celibacy of presbyters is hotly debated problem and very thought provoking issue among both clerics and the lay Christian faithful. It also raises universal interest of media and public opinion. The Author analyses the legal status in force and the practice of the Apostolic See concerning the obtaining a dispensation from the obligations of sacred ordination validly received in the Latin Church at the request of the presbyter, included celibacy. In the first part of the article, provisions regulating an issue of dispensation from celibacy of presbyters are presented. Attention is paid at the competences in the procedure of granting the dispensation and the legal grounds for it. In the second part, the Author shows different stages of the proceedings in order for obtaining a dispensation at the request of the presbyter which are the proceedings before the ordinary and then in the Congregation for the Clergy. In the last part of the article, the Author presents the legal effects of the rescript of the Apostolic See.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 115-132
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

A LATIN INSCRIPTION IN ST. MARYS CHURCH IN KATOWICE

Autorzy:

Matusiak, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/702533.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

HISTORY OF SILESIA (19TH-20TH CENTURY)
SCHMIDT W.

Opis:

A Latin inscription in St. Mary's church in Katowice commemorates its first parson, Father Wiktor Schmidt (1841-1917). Father Schmidt did much to promote the Catholic faith in Upper Silesia. Simultaneously, as a politician, he actively opposed Polish national aspirations. Latin was probably chosen as the language of the inscription because it seemed acceptable for both Polish and German members of the congregation.

Źródło:

Meander; 2005, 60, 1; 112-121
0025-6285

Pojawia się w:

Meander

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Łacińskie epitafia w farze poznańskiej
Latin Epitaphs in the Parish Church in Poznań

Autorzy:

Rosół, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1045779.pdf

Data publikacji:

2018-08-24

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Latin epigraphy
Latin epitaphs
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
Stanisław Grabski
Kasper Drużbicki
Józef Pawłowski

Opis:

The paper deals with three Latin epitaphs that are located in the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). These inscriptions honour Stanisław Grabski (ca. 1633–1693), Kasper Drużbicki (1590–1662) and Józef Pawłowski (1698–1759). The author provides a critical edition of the inscriptions, their Polish translations, as well as a commentary.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2018, 28, 1; 187-203
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Strategie misyjnego działania Kościoła w Ameryce Łacińskiej
Strategies for missionary activity of the Church in Latin America

Autorzy:

Hajduk, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2150926.pdf

Data publikacji:

2016-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Kościół
misje
ewangelizacja
inkulturacja
wyzwolenie
parafia
małe wspólnoty kościelne
Church
missions
evangelization
inculturation
liberation
parish
small Churches communities

Opis:

W swojej pracy misyjnej (lub ewangelizacyjnej) Kościół stosuje strategie, które zakładają działania racjonalne i funkcjonalne, odpowiadające danemu kontekstowi historycznemu i społecznemu, umożliwiając w ten sposób właściwy przekaz Ewangelii. W Ameryce Południowej można wyróżnić trzy podstawowe strategie, które są widoczne w posoborowej działalności misyjnej Kościoła: inkulturacja Ewangelii, wyzwolenie jako konsekwencja opcji na rzecz ubogich oraz rozwój struktur kościelnych. Strategia inkulturacji opiera się na uznaniu godności, tożsamości, integralności i bogactwa kultur tubylczych. Strategia misyjna wyzwolenia człowieka z niewoli grzechu i nędzy materialnej prowadzi do realizacji opcji na rzecz ubogich, wyraźnie zakorzenionej w Ewangelii. Strategia misyjna, która polega na wspieraniu rozwoju Kościołów lokalnych i tworzeniu nowych struktur kościelnych, docenia działalność ewangelizacyjną parafii i małych wspólnot kościelnych, które formują swoich członków w duchu Ewangelii i w tym samym duchu służą przemianie rzeczywistości ludzkiej w cywilizacji miłości. Wszystkie te strategie stosowane w działalności misyjnej Kościoła południowoamerykańskiego przenikają się i uzupełniają wzajemnie, wzywając ludzi do nawrócenia i prowadząc do spotkania z Chrystusem, dzięki któremu rozkwita nowa ludzkość" (por. VD 93).
In her missionary (or evangelizing) work, the Church uses strategies which involves rational and functional activities, corresponding to a given historical and social context, thereby enabling the appropriate transmission of the Gospel. In South America, there are three basic strategies which are visible in the post-conciliar Church’s missionary activity: the inculturation of the Gospel, the liberation as a consequence of the option for the poor and the development of ecclesial structures. The strategy of inculturation is based on the recognition of the dignity, identity, integrity and richness of indigenous cultures. The missionary strategy of liberation of man from the slavery of sin and material misery leads to the fulfillment of the option for the poor, clearly rooted in the Gospel. The missionary strategy what consists insupporting the development of local Churches and in creating new ecclesiastical structures, appreciates the evangelizing activity of the parish and of the small ecclesial communities thatform their members in the spirit of the Gospel and in that same spirit, serve the transformation of human reality in the civilization of love. All of these strategies used in the missionary activity of the South American Church penetrate and complement each other, calling people to conversion and leading to the encounter with Christ, through whom a new humanity flowers” (cf. VD 93).

Źródło:

Studia Elbląskie; 2016, 17; 171-182
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

The Greek Church in Latin and Venetian Cyprus 1191–1570
Kościół grecki na Cyprze łacińskim i weneckim 1191–1570

Autorzy:

Coureas, Nicholas

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2057712.pdf

Data publikacji:

2021-12-30

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Greeks
Latins
Lusignans
Venetians
monasteries
Bulla Cypria
papacy
clergy
Grecy
łacinnicy
Lusignanowie
Wenecjanie
klasztory
papiestwo
duchowieństwo

Opis:

The Greek Church faced considerable problems following the Latin Conquest of Cyprus and the establishment of the Lusignan dynasty. Much of its property was impounded by the new Latin rulers, in the 1220s its bishoprics were reduced to four, with each bishop subject to a Latin diocesan. Under the provisions of the Bulla Cypria of 1260 it accepted papal primacy and ceased to have its own archbishop following the death of Germanos. Limits were placed on the numbers of monks in Greek monasteries and the refusal of Greek monks to accept the validity of Latin unleavened communion bread resulted in the martyrdom of 13 of them in 1231. Despite this, however, the Greek Church overcame these challenges and even strengthened its position in the later Lusignan and Venetian periods. Several reasons explain its ability to survive and maintain the allegiance of most of the population. The small number of Latins on Cyprus, concentrated mainly in the towns of Nicosia and Famagusta, made them fear absorption into the far more numerous Greeks and so disposed to tolerate a Greek Uniate Church that formally accepted papal primacy. The great distance separating Cyprus from Rome and Avignon together with increasing absenteeism among the Latin clergy from the later fourteenth century onwards made it impossible to enforce papal directives. The growing Ottoman threat from the late fifteenth century onwards likewise made the Venetian authorities on Cyprus reluctant to implement papal rulings that would anger the Greek majority. In addition, the Greek Church of Cyprus maintained contact with the Greek patriarchates of Constantinople, Antioch and Alexandria, all outside the areas under Latin rule, and so was not isolated from the Orthodox Christians subject to the patriarch of Constantinople.
Po łacińskim podboju Cypru i ustanowieniu dynastii Lusignanów Kościół grecki stanął w obliczu poważnych problemów. Duża część jego majątku została skonfiskowana przez nowych łacińskich władców, w latach 20. XII w. liczba jego biskupstw została zredukowana do czterech, a każde z nich podlegało łacińskiemu biskupowi diecezjalnemu. Na mocy postanowień Bulli Cypriańskiej z 1260 r. diecezje przyjęły prymat papieski, a po śmierci Germanosa przestały mieć własnego arcybiskupa. Ograniczono liczbę mnichów w greckich klasztorach, a odmowa przyjęcia przez nich ważności łacińskiego niekwaszonego pieczywa eucharystycznego doprowadziła do męczeńskiej śmierci trzynastu z nich w 1231 r. Mimo to Kościół grecki przezwyciężył te trudności, a nawet wzmocnił swoją pozycję w późniejszym okresie panowania Lusignanów i Wenecjan. W tekście wyjaśniono kilka powodów tej zdolności do przetrwania i utrzymania lojalności większości mieszkańców. Niewielka liczba łacinników na Cyprze, skupionych głównie w miastach Nikozja i Famagusta, sprawiała, że obawiali się oni wchłonięcia przez znacznie liczniejszych Greków i dlatego byli skłonni tolerować grecki Kościół unicki, który formalnie akceptował prymat papieski. Ogromna odległość dzieląca Cypr od Rzymu i Awinionu, wraz z rosnącą absencją wśród łacińskiego kleru od końca XIV w., uniemożliwiała egzekwowanie papieskich dyrektyw. Rosnące zagrożenie osmańskie od końca XV w. również sprawiło, że władze weneckie na Cyprze niechętnie wdrażały papieskie nakazy, które mogłyby rozgniewać grecką większość. Ponadto, Kościół grecki na Cyprze utrzymywał kontakt z greckimi patriarchatami Konstantynopola, Antiochii i Aleksandrii, które znajdowały się poza obszarami pod panowaniem Kościoła łacińskiego, a więc nie był odizolowany od prawosławnych chrześcijan podlegających patriarsze Konstantynopola.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 55-86
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Uwagi do łacińskich inskrypcji z fary poznańskiej
Notes on Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań

Autorzy:

Rosół, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1045680.pdf

Data publikacji:

2020-10-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Latin epigraphy
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
emblems
church bells
Saint Francis Xavier
Saint Hyacinth
Saint Rosalia
Pietro Sforza Pallavicino

Opis:

The Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church) is known to house about 200 Latin inscriptions. The majority of them have not been investigated in detail yet. The paper deals with six different inscriptions that require some comments from the philological or cultural point of view.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2020, 30; 153-164
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Prawo dziecka do wychowania w prawodawstwie Kościoła łacińskiego z elementami prawa polskiego
Right of a Child to be Raised in Church Legislation Latin and Polish Law

Autorzy:

Pereta, Martyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2029034.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

prawa dziecka
obowiązki rodziców
wychowanie potomstwa
ochrona praw dziecka
children’s rights
parent’s responsibility
education of children
protection of children’s rights

Opis:

Prawo dziecka do wychowania stanowi szczególną troskę Kościoła. Wskazuje na to chociażby liczba kanonów odnoszących się do dzieci. Dziecko jest podmiotem wychowania. Posiada niezbywalne prawo do wychowania z uwagi na przyrodzoną godność. Rodzice, ponieważ dali dzieciom życie, mają najcięższy obowiązek jego wychowania. W małżeństwach mieszanych należy uświadamiać nupturientów o zobowiązaniach w zakresie katolickiego wychowania potomstwa. Rodzice powinni wprowadzić dzieci w życie sakramentalne. Religijność rodziców przekłada się na późniejszy rozwój dziecka oraz jego funkcjonowanie w społeczeństwie. Prawo dziecka do wychowania zabezpieczają instytucje, których zadaniem jest wspieranie rodziców i wzmocnienie ochrony prawnej w tym zakresie. Rodzice nie powinni swoich obowiązków względem potomstwa przerzucać na instytucje i inne wspólnoty. Jest oczywiste, że ustawodawca prawo dziecka uważa za rzecz na tyle naturalną, że zrezygnował z uregulowania tego zagadnienia w formie przepisu.
The child’s right to education is an open concern of the Church. It indicates at least the number of canons related with children. The child is the object of upbringing. He has an inalienable right to education, observing his inherent dignity. Parents, since they have given life to their children, have a most grave obligation and possess the right to educate them. In mixed marriages, nupturients should be made aware of their obligations in the field of Catholic applied education. Parents must share their sacramental life. Parental religiosity translates into the later development of the child and his functioning in society. The child’s right to secure parenting that is available to parents and protection in this regard. Parents should not shift their religious responsibilities to institutions and other communities. It is obvious that the law is the duty of a child, that it is natural that he gave up regulating this issue in the form of a provision.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 31-48
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

La influencia de la Iglesia católica en América Latina según las normas concordatarias – estudios histórico-jurídicos
The Influence of the Catholic Church in Latin America under the Concordat Regulations – Legal and Historical Studies

Autorzy:

Osuchowska, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/486072.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Iglesia católica
concordato
papa
Santa Sede
América Latina
Catholic Church
concordat
pope
Holy See
Latin America

Opis:

La forma más importante de regulación de las relaciones entre el Estado y la Iglesia Católica es el concordato. Como tratado internacional bilateral es único debido al hecho de que una de las partes es la Santa Sede. Se analizaron los concordatos, que debido a la posición dominante de la Iglesia católica en América Latina, fortalecieron aún más la influencia de esta institución religiosa. Debido a las diferencias en la teoría de la institución del concordato, se han seleccionado los concordatos del siglo XIX y los que fueron firmados después del Concilio Vaticano II. De entre ellos se sometieron a un análisis detallado los acuerdos más destacados. Esto permitió identificar las áreas que se mantuvieron bajo la influencia directa de la Iglesia católica, y por lo tanto determinar los efectos de este tipo de intervención, que a menudo se siente hasta hoy en día.
The most important form of regulating relations between the State and the Catholic Church is the concordat. As a bilateral international agreement it is specific due to the fact that involves the Holy See as a one of the parties. Concordats that have been analyzed, due to the dominant position of the Catholic Church in Latin America, additionally strengthen influences of this religious association. Considering the differences in the concordat theory, the nineteenth century concordats and those signed after Second Vatican Council have been singled out. From among them agreements that stand out from the others have been particularly studied, analyzed. This allowed to identify areas that have remained under direct influence of the Catholic Church, and thus to determine the effects of this type of intervention, which often exists to this day.

Źródło:

Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2014, 17; 63-86
1641-4713

Pojawia się w:

Revista del CESLA. International Latin American Studies Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Opcja na rzecz ubogich

Autorzy:

Pietrzak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2041358.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

poor
poverty
option for the poor
Church of the poor
CELAM
Church in Latin America
Latin American theology
ubodzy
ubóstwo
opcja na rzecz ubogich
Kościół ubogi
Kościół w Ameryce Łacińskiej
teologia latynoamerykańska

Opis:

Kategoria opcji na rzecz ubogich powstała na przełomie lat 60. i 70. XX wieku w Ameryce Łacińskiej, jako owoc audytu wiary i życia społeczno-eklezjalnego. W punkcie pierwszym autor omawia jej definicję, przywołując wypowiedzi biskupów (Medellín i Puebla),  Jana Pawła II oraz przyjęte określenia w teologii latynoamerykańskiej. Następnie zwraca uwagę na potrzebę doprecyzowania znaczenia ubóstwa i ubogich, a zwłaszcza obiektywizacji potocznego i teologicznego rozumienia tych pojęć. W punkcie trzecim  przedstawia racje teologiczne opcji na rzecz ubogich. Wśród nich wymienia: Boży plan zbawienia; teologię stworzenia; godność człowieka; misterium grzechu; fenomen ubóstwa jako miejsce weryfikacji fundamentalnych twierdzeń o Bogu; funkcję ubogich i ubóstwa w  słowach i czynach Jezusa Chrystusa; eklezjologiczne znaczenie opcji na rzecz ubogich. W ostatniej części, w ramach podsumowania, autor przytacza tłumaczenie tzw. Paktu z Katakumb św. Domitili, który ilustruje jedną z możliwych dróg wprowadzenia tej opcji w życiu osobistym i eklezjalnym.
The article discusses the category of option for the poor, by answering four key issues: 1) What is option for the poor?; 2) Who are the poor?; 3) Why option for the poor?; 4) How to opt? The category of option for the poor emerged in Latin America at the turn of the 60s and 70s of the twentieth century, as the fruit of an audit of faith and personal, communitarian, social and ecclesial life. The author defines the category, according to the teaching of the bishops (Medellin and Puebla), John Paul II and Latin-American theologians. He highlights the need for clarifying the meaning of poverty and poor, specifically of the current and theological understanding of these concepts. Next, he describes the main theological reasons of option for the poor: God's plan of salvation; theology of creation; human dignity; mystery of sin; phenomenon of poverty as a place of proving the fundamental statements about God and Jesus Christ; ecclesiological significance of the option for the poor. In the last part, the author places the Polish translation of the so-called “The Catacomb Pact of St. Domitilia”, which illustrates one of the promising ways of implementing that option in personal and ecclesial life.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 47-62
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich
Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints

Autorzy:

Rosół, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1045685.pdf

Data publikacji:

2019-10-11

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Latin epigraphy
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
Jesuit Saints
Saint Stanislaus Kostka
Saint Ignatius of Loyola
Saint Francis Borgia
Saint Aloysius de Gonzaga
Saint John Francis Regis
the Saint Jesuit Martyrs
Saint Francis Xavier

Opis:

Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 117-145
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

The Preferential Option for the Poor and Credibility of the Church
Opcja na rzecz ubogich i wiarygodność Kościoła

Autorzy:

Pietrzak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037177.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wiarygodność
ubodzy
ubóstwo
preferencyjna opcja na rzecz ubogich
Kościół ubogi
CELAM
Kościół w Ameryce Łacińskiej
teologia latynoamerykańska
credibility
the poor
poverty
preferential option for the poor
the poor Church
the Church in Latin America
Latin American Theology

Opis:

Kategoria opcji na rzecz ubogich powstała w Ameryce Łacińskiej na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku jako owoc audytu wiary, osobistego, wspólnotowego i eklezjalnego życia. Artykuł przedstawia jej istotę i związek z zagadnieniem wiarygodności. Część pierwsza odpowiada na pytanie: co to jest preferencyjna opcja na rzecz ubogich? W części drugiej omawia się miejsce ubogich w Bożym planie zbawienia i misji Kościoła. W części ostatniej autor wskazuje na związek opcji na rzecz ubogich z wiarygodnością Kościoła. Doświadczenie Boga w kontekście ubóstwa i niesprawiedliwości współczesnego świata sprawia, że opcja na rzecz ubogich może pełnić rolę znaku wiarygodności Kościoła i chrześcijaństwa.
The category of option for the poor emerged in Latin America at the turn of the 60s and 70s of the 20th century, as a result of authentication of faith and personal, communitarian, social and ecclesiastical life. The article consists of three parts. In the first part, the key question of the article is discussed, namely: “What is the Preferential Option for the Poor?” In the second part, the place of the poor in God's plan of salvation and in the mission of the Church, are presented. The final part, deals with the issue of the option for the poor as a sign of the credibility of the Church. Experiencing God in the context of poverty and injustice in the modern world makes the option for the poor a sign of the credibility of the Church and Christianity.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 87-98
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Integralny System Nowej Ewangelizacji jako odpowiedź na wezwanie Kościoła w Ameryce Łacińskiej do nowej ewangelizacji
The Integral System for the New Evangelization as a Response to the Call of the Church in Latin America for a New Evangelization

Autorzy:

Pabiś, Dariusz
Makowski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2032416.pdf

Data publikacji:

2020-12-31

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Integralny System Nowej Ewangelizacji
model pastoralny
nowa ewangelizacja
parafia
SINE
Integral System for the New Evangelization
pastoral model
new evangelization
parish

Opis:

Od czasu Soboru Watykańskiego II świadomość ewangelizacyjnych wyzwań przed jakimi stoi Kościół jest coraz mocniejsza. Przynaglenie, aby w szybko zmieniającej się rzeczywistości poszukiwać dla ewangelizacji świeżych form i metod zaczęło być określane, począwszy od III Konferencji Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej (CELAM) w Puebla z roku 1979, jako „nowa ewangelizacja”. Dzięki św. Janowi Pawłowi II określenie to zaś na stałe zagościło w świadomości Kościoła powszechnego. Pontyfikat papieża Franciszka sprzyja, aby Ameryka Łacińska nadal kontynuowała inspirującą rolę wobec całego Kościoła w obszarze „nowej ewangelizacji”. W przekonaniu autorów artykułu godnym zainteresowania jest zainicjowany w Meksyku i z powodzeniem implementowany w wielu regionach świata, gdzie stał się oficjalnym programem duszpasterskim dla licznych diecezji i parafii - Integralny System Nowej Ewangelizacji (SINE – Sistema Integral de la Nueva Evangelización). Dostrzegając realia Kościoła w Polsce i ewangeliczy niepokój wielu duszpasterzy, System ten jest ciekawą propozycją, która – twórczo rozwinięta – może przekształcić tradycyjnie prowadzoną parafię w tętniącą życiem wspólnotę wspólnot.
Since the Second Vatican Council, the awareness of the challenges to evangelization that the Church is facing has been growing stronger. Beginning with the Third Latin American Episcopal Council (CELAM) in Puebla in 1979, the call to seek new forms and methods for evangelization in a rapidly changing reality started to be called "new evangelization". Thanks to St. John Paul II, this term has permanently stayed in the consciousness of the universal Church. The pontificate of Pope Francis supports Latin America in continuing its inspirational role in "new evangelization". According to the authors, an interesting pastoral initiative of new evangelization is the Integral System of New Evangelization (SINE - Sistema Integral de la Nueva Evangelización), initiated in Mexico and successfully implemented in many regions of the world, where it has become an official pastoral program for numerous dioceses and parishes. Recognizing the situation of the Church in Poland and the evangelical anxiety of many priests, this system is an interesting solution which – if creatively developed - can transform a traditionally run parish into a vibrant community of communities.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2020, 90, 4; 125-142
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Ks. Alfons-Eugen Zelionca, Kościół katolicki obrządku łacińskiego na Bukowinie (1900-1940)
Ks. Alfons-Eugen Zelionca, Kościół katolicki obrządku łacińskiego na Bukowinie (1900-1940) [The Catholic Church of the Latin rite in Bukovina (1900-1940)]

Autorzy:

Zelionca, Alfons-Eugen

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038305.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 172-176
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Język łaciński językiem Kościoła i teologii. 50 lat Konstytucji apostolskiej Veterum sapientia
Latin as a Language of the Church and Theology. 50 Years of Apostolic Constitution Veterum sapientia

Autorzy:

Nastałek, Julian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1600664.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Opis:

Język łaciński przez wieki używany jest przez Kościół jako język urzędowy. Potwierdzają to wszystkie oficjalne wypowiedzi Magisterium oraz ciągłe używanie łaciny w dokumentach Kościoła, prawie kanonicznym, a przede wszystkim w liturgii. W tym języku zostały spisane najdonioślejsze dzieła teologii i kultury, dlatego jego znajomość ma nieocenione znaczenie nie tylko dla duchowieństwa i studentów teologii, ale dla każdego.
The Veterum Sapientia is a document that was promulgated by a pope John XXIII on 22 february 1962. In this Apostolic Constitution the pope underlined importance of a study and an use of latin in the Church. The article reminds the most important contents of this Constitution and makes analysis of ufficial documents of the Church on this argument. 50 years after publication papal’s document it is necessary to constatate that Church teaching about the role of latin in theology, in liturgy and in formation of clergy has not changed. Latin is important also for the Church of XXI century as a language that makes possible access to the immense theological and cultural patrimony and as a language of the divine worship.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2012, 6, 2; 129-139
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Kościół grekokatolicki w wpływ cywilizacji łacińskiej na Ukrainie
Greek Orthodox Church and the Influence of Latin Civilization in Ukraine

Autorzy:

Szczupak, Adam
Wliczyński, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/540332.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Geopolityczne

Tematy:

kościół greckokatolicki
Ukraina
cywilizacja łacińska
Greek Orthodox Church
Ukraine
Latin civilization

Opis:

W Ukrainie, poszukującej coraz intensywnie swojej najautentyczniejszej tożsamości narodowej, wpływy Kościoła greckokatolickiego polu transmisji wartości łacińskich będą cały czas rosły. W pierwszej kolejności, dzięki zniesieniu dawnych granic między Zachodnią a Centralną i Wschodnią Ukrainą, Kościół greckokatolicki może prowadzić swobodną działalność duszpasterską na terenie całego kraju, a co za tym idzie, trafić z katolicką etyką i dogmatyką do większej ilości chrześcijan, wychodząc poza „tradycyjny” dla grekokatolików obszar dawnej Galicji Wschodniej. Jednocześnie, łacińskie wzorce życia społecznego, przyniesione na Ukrainę przez Kościół greckokatolicki i nadal propagowane przez jego duchownych, będą w dalszym ciągu rozwijane ku pożytkowi tej wspólnoty wiernych oraz kultury politycznej, społecznej oraz duchowej narodu ukraińskiego.
In independent Ukraine influence of the Greek Catholic Church will grow all the time. With the abolition of the former boundaries between Western and Central and Eastern Ukraine, the Greek Orthodox Church could engage with the peaceful pastoral work throughout the country, and thus, hit with ethics and Catholic dogma to more Christians, going beyond the “traditional” area of the former Greek Catholics in Eastern Galicia. Latin patterns of social life, brought to Ukraine by the Greek Orthodox Church and still propagated by the clergy, will continue to be developed for the benefit of the community of the faithful and a culture of political, social, and spiritual Ukrainian nation.

Źródło:

Przegląd Geopolityczny; 2014, 9; 119-
2080-8836
2392-067X

Pojawia się w:

Przegląd Geopolityczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce