Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Latin Church" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 75
Tytuł:
Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego (rec. Ks. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego)
Liturgical Law of the Latin Church (reviewed: Rev. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego [Liturgical Law of the Latin Church])
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035170.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 152-155
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronages of the Saints and the Beatified under the Current Legislation of the Latin Church
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804864.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronage
saints
cult
veneration
calendar
Latin Church
Opis:
The article addresses the following matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and the beatified, the reason why we observe the veneration of saints and the blessed, and the roots of the development of the cult of saints. Also, presented are the rules of inscribing saints in the General Roman Calendar and the rules of inscribing saints and the beatified in the liturgical calendar, and the making of saints patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities and religious community groups. Detailed information regarding the calendar of a particular country and the introduction of new saints into the calendar can be found in the current documents of the Latin Church. These documents emphasize that all celebrations concerning a particular Church to be included in the calendar must be subordinated to universal celebrations, as prescribed by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in a petition, to assign a liturgical rank and present the petition to the Holy Father. While saints can also be appointed – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities, and families of religious. The blessed can be made patrons of these places only pursuant to a special indult issued by the Holy See.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 101-117
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskupi tytularni w prawie Kościoła łacińskiego
Titular Bishops in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085814.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskupi tytularni
pozycja prawna Kościół łaciński
ustawodawstwo
kolegialność
episkopat
titular bishops
legal position of the Latin Church
legislation
collegiality
episcopate
Opis:
Genezy instytucji biskupów tytularnych należy doszukiwać się w okolicznościach historycznych, a mianowicie na skutek pojawienia się religii islamskiej. Inwazyjne nastawienie wyznawców tej religii względem chrześcijańskiego Wschodu i Afryki Północnej sprawiło, że wielu biskupów tamtejszych diecezji musiało opuścić swoje stolice biskupie. Chroniąc się przed prześladowaniami przenosili się do innych krajów chrześcijańskich, zwłaszcza europejskich, w których stolice biskupie były obsadzone. Początkowo uważano, że biskupi ci nie utracili opuszczonych stolic, a jedynie możność aktualnego sprawowania jurysdykcji. Nie byli jednak uważani za pełnoprawnych pasterzy diecezji w nowym miejscu pobytu. Od początku pojawienia się tych biskupów istniały, więc duże kontrowersje wokół ich pozycji prawnej, a szczególnie zadań i kompetencji. Byli, więc mianowani na diecezje, które opuścili z nadzieją powrotu do nich, który nie następował/ Pełnili, więc oni funkcje pomocnicze, służąc pomocą biskupom rezydencjalnym, zwłaszcza w wypełnianiu obowiązków wynikających z sakry biskupiej. Szybko sprawdziła się ich przydatność, a nawet konieczność w nowych diecezjach. Z biegiem czasu wytworzył się zwyczaj mianowania biskupów nierezydencjalnych z tytułami diecezji aktualnie nieistniejących, którzy pomagali w pracy pasterskiej biskupom diecezjalnym. Przez długi jednak czas status prawny tych biskupów był niedookreślony pod względem prawnym. Radykalna zmiana ich pozycji dokonała się w ramach prac i doktryny II Soboru Watykańskiego na temat sakramentalności sakry biskupiej i kolegialności biskupów. Sobór przyznał wszystkim biskupom zasadniczą równość w Kościele. Także ich pozycja w Kościele partykularnym uległa zmianie. Postanowienia nowego Kodeksu znacznie dowartościowały ich pozycję prawną. Pełnią oni obecnie wiele ważnych urzędów i funkcji w Kościele.
The author in his study analysed the legal position of titular bishops in the Latin Church. His analysis of historical legal texts led to the conclusion that from the beginning of the appearance of the titular bishops there was a great controversy around their legal status and tasks. They stemmed from the church’s assumption and previous practice that each diocese should have only one bishop. So they had jurisdiction in abandoned dioceses that they could not exercise in the dioceses they came to. They were appointed to dioceses they had left with the hope of returning to them. However, their helpfulness and sometimes necessity in the new dioceses also proved to be functional. Hence the practice of appointing coadjutor bishops and auxiliary bishops, nonetheless their position was still undervalued. Their apprizement took place within the framework of the doctrine of the Second Vatican Council on the sacramentality of the episcopal consecration and the collegiality of bishops. The Council granted all bishops fundamental equality in the Church. It manifests itself primarily in the right to participate in the General Council, the Synod of Bishops, and in the work of the Roman Curia. Their position in the local Church has also changed. The provisions of the new Code significantly added value to the legal position of the titular bishops, but did not make a radical change that would close the discussion on the role and tasks of titular bishops in the Church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 83-114
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdatność do przyjęcia urzędu chrzestnego w Kościele łacińskim
Ability to adopt office of godfather in the Latin Church
Autorzy:
JAKUBIAK, TOMASZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
chrzest
chrzestny
zdatność
baptism
sponsor
ability
Opis:
The mission of godfather is an ecclesial office (ecclesiale officium) and as such may be entrusted to one who is fit, that is possess required qualities (see can. 149§1 CIC). Conditions to be met by candidates for godparents so they can be admitted to this ecclesiastical officium, were included in the can. 874§1 CIC. Establishing criteria that should be followed when choosing godparents, the legislator is trying to protect against unwise or even fictional entrusting the office to a person who is not able to fulfill the tasks incumbent on the godparents at the moment of baptism and in the future. In connection with the emerging doubts about the implementation of the standard saved in the can. 874§1CIC, author decided to herein bring its interpretation. This is all the more useful since the complexity of life situations poses difficulties to pastors when deciding on admitting or not admitting people to take the office of godparent. Admitting a person to undertake the task godfather is not only dependent on its suitability. Restrictions may be the result of other rules regulating the life of the Latin Church, which are also quoted by the author.
Misja chrzestnego jest urzędem eklezjalnym (ecclesiale officium) i jako taki może zostać powierzony temu, kto jest do tego zdatny – czyli posiada wymagane prawem przymioty (por. kan. 149§1 KPK). Warunki, jakie muszą spełnić kandydaci na chrzestnych, aby mogli zostać dopuszczeni do spełniania tego kościelnego officium, zostały zawarte w kan. 874§1KPK. Ustawodawca ustanawiając kryteria, jakimi należy się kierować przy wyborze chrzestnych – a które to w dzisiejszych zlaicyzowanych społeczeństwach, trzeba jasno to powiedzieć, nie są wcale takie łatwe do spełnienia – stara się zabezpieczyć przed nieroztropnym, lub wręcz fikcyjnym powierzaniem urzędu chrzestnego osobie, która nie jest w stanie wypełnić zadań spoczywających na chrzestnych w chwili chrztu i w przyszłości. W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi realizacji normy zapisanej w kan. 874§1KPK, autor artykułu postanowił w niniejszym tekście przybliżyć jej interpretację. Jest to tym bardziej przydatne, gdyż stopień skomplikowania sytuacji życiowych nastręcza duszpasterzom trudności przy podejmowaniu decyzji o dopuszczaniu bądź nie dopuszczeniu osób do podjęcia przez nich urzędu chrzestnego. Dopuszczenie osoby do przyjęcia zadania chrzestnego nie jest jedynie uzależnione od jej zdatności. Ograniczenia mogą być wynikiem innych norm regulujących życie Kościoła łacińskiego, które również zostały przywołane przez autora.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 53-69
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Querela nullitatis w procesie małżeńskim według przepisów procesowych Kościoła łacińskiego
Querela Nullitatis in Matrimonial Cases in the Latin Church
Autorzy:
Kraiński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807896.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
skarga o nieważność wyroku
prawo małżeńsskie
nieważność usuwalna wyroku
nieważność nieusuwalna wyroku
sprawa o nieważność przedstawiona w formie zarzutu
podważenie wyroku
querela di nullità
diretto matrimoniale
nullità insanabile
nullità sanabile
la querela di nullità a modo di eccezione
l’impugnazione della sentenza
a complaint of nullity against the sentence
matrimonial law
remediable nullity of the sentence
irremediable nullity of the sentence
cause of complaint of nullity proposed by way of an action
the challenge of the sentence
Opis:
La querela nullitatis come istituzione del processo di appello del verdetto di nullità, ha vissuto una lunga evoluzione. Gli inizi di questa istituzione vanno cercati nel codice romano. Troviamo tracce della sua esistenza nel codice Pio-benedittino come anche nel codice di Giovanni Paolo II. L’Istruzione Dignitas connubii era applicata dal CIC querela nullitatis nel processo di affermazione della nullità del matrimonio. Nel codice canonico i fondamenti di appello contro una sentenza vanno cercati nelle norme generali che stabiliscono direttamente o indirettamente l’importanza e la legalità degli atti processuali, nei canoni 10,124 § 1 e 128 e canone 221 § 1, il quale autorizza tutti i credenti ad avere difesa legale dei propri diritti nel foro ecclesiastico. I soggetti processuali che possono usufruire del mezzo processuale, cioè querela nullitatis sono le parti, lono legale rappresentazione, difensore del vincolo e promotore della giustizia. La nullità del processo si basa su tre principali piattaforme: la parte del giudice e la sua decisione, l’intervento della parti e la negazione del diritto alla difesa nelle varie fasi processuali. La querela nullitatis ha anche un suo ordine procedurale. La sua importanza per il codice canonico,specialmente nei processi matrimoniali è fondamentale perché fa da alle parti impegnate nel processo, e protegge anche il bene pubblico che è nella Chiesa il matrimonio.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 2; 157-176
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzęd błogosławieństwa pól w prawodawstwie Kościoła łacińskiego
Rite of blessing of the fields in the legislation of the Latin Church
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804877.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uprawa
pastwisko
ziemia
urodzaj
sakramentalia
cultivation
pasture
land
harvest
sacramentals
Opis:
Błogosławieństwo pól (ziemi) zawiera w sobie szczególne uwielbienie Boga za udzielone łaski i prośbę o urodzaj ziemi. Błogosławieństwo jest wzywaniem opieki nad osobami, rzeczami, miejscami i jest działaniem Boga, przez które wyświadcza On swoją specjalną pomoc – łaskę. W szerszym zaś znaczeniu oznacza pomyślność, powodzenie, dobro, o które uprasza się Boga. Aktualny obrzęd błogosławieństwa pól znajduje się w księdze liturgicznej Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. W artykule autor szuka odpowiedzi na pytanie: Jaki jest sens tego obrzędu w dzisiejszych warunkach duszpasterskich? Należy zaznaczyć, że jest to bardzo ważny obrzęd w Kościele. Kościół od samego początku podkreślał ważność błogosławieństw w życiu wiernych. W artykule omówiono następujące zagadnienia szczegółowe dotyczące obrzędu błogosławieństwa pól w Kościele łacińskim: geneza obrzędu błogosławieństwa pól, podstawy dogmatyczno-prawne obrzędu błogosławieństwa pól i struktura obrzędów błogosławieństwa pól. Obrzęd ten dobrze przygotowany od strony duszpasterskiej może przynieść piękne owoce duchowe.
The blessing of the fields (land) combines in itself a particular praising of God for graces granted, with a petition for the harvest of the fields. A blessing is a calling of protection on persons, things, places, and is the action of God, by which He testifies his own special help-grace. In a broader sense of the term it signifies prosperity, good fortune, the good, which is asked from God. The current rite of blessing of the fields is found in liturgical book, Rites of Blessings adapted to customs of Polish dioceses. In this article the author seeks an answer to the question, „What is the meaning of this rite in the ministry of today?” It is necessary to point out that it is a very important ritual in the Church. The Church from the very beginning has emphasized the importance of blessings in the life of the Faithful. In the present article will be discussed the following specific questions concerning the blessing of fields in the Latin rite Church: the origins of the blessing of fields; the dogmatic-canonical foundations of the rite of blessing of the fields; and the structure of rites of blessing the fields. This ritual, when well-prepared pastorally, can bear beautiful spiritual fruit.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 1; 125-138
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność matrimonium per procura w prawie Kościoła łacińskiego
Invalidity of Matrimonium per Procura in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1752837.pdf
Data publikacji:
2020-05-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
zgoda małżeńska
wady zgody małżeńskiej
nieważność małżeństwa
matrimonium per procura
marriage
matrimonial consent
defects of matrimonial consent
invalidity of marriage
Opis:
Zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika w obowiązującym powszechnym prawie kanonicznym reguluje expressis verbis głównie kan. 1105 KPK/83. Stanowi on, że do ważnego matrimonium per procura wymaga się, aby było specjalne upoważnienie zawarcia go z określoną osobą oraz aby pełnomocnik był wyznaczony przez samego zleceniodawcę i osobiście wypełniał swoje zadanie. Pełnomocnictwo, by było ważne, powinno być podpisane przez zleceniodawcę i ponadto przez proboszcza lub ordynariusza miejsca, w którym wystawia się pełnomocnictwo, albo przez kapłana delegowanego przez jednego z nich, albo przynajmniej przez dwóch świadków, lub też winno być sporządzone w formie autentycznego dokumentu, zgodnie z wymogami prawa państwowego (kan. 1105 § 2 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca nie może pisać, należy to zaznaczyć w samym pełnomocnictwie i dodać jeszcze jednego świadka, który również podpisuje dokument. W przeciwnym razie pełnomocnictwo jest nieważne (kan. 1105 § 3 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca, przed zawarciem w jego imieniu małżeństwa, odwołał upoważnienie lub popadł w chorobę umysłową, małżeństwo jest nieważne, chociaż pełnomocnik lub druga strona o tym nie wiedzieli (kan. 1105 § 4 KPK/83). Sytuacja w której konsens małżeński nie jest wyrażany osobiście przez nupturientów lecz przez pełnomocnika (lub pełnomocników) skłania do refleksji, jak w tego rodzaju przypadku przedstawia się kwestia nieważności tak zawartego małżeństwa? Czy specyfika, która towarzyszy zawarciu matrimonium per procura przekłada się również na aspekt jego nieważności? A inaczej mówiąc: czy w przypadku zawierania małżeństwa przez pełnomocnika zachowują swoją aktualność wszystkie przesłanki nieważności, które generalnie odnoszą się do małżeństw, ewentualnie, czy przesłanki te, w przypadku małżeństwa zawieranego per procura, nie nabierają rysu właściwego sobie? A może, w matrimonium per procura występują takie elementy nieważności, które są charakterystyczne tylko dla tej formuły, a jeśli są, to czy nie budzą żadnych wątpliwości? Artykuł poprzez analizę rozwiązań obowiązujących we współczesnym prawie wewnętrznym Kościoła Rzymskokatolickiego oraz poglądów doktryny kanonicznej zawiera próbę odpowiedzi na te pytania; próbę, która w odniesieniu do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. jak dotychczas nie była podejmowana w literaturze przedmiotu.
Entering into marriage through proxy according to the currently valid canon law is regulated expressis verbis mainly by canon 1105 CCL. It states that for a valid matrimonium per procura it is required that a special power of attorney should be issued for a designated person and that the proxy should be designated by the principal and that they should perform the act by themselves. For the power of attorney to be valid, it has to be signed by the principal as well as by the parish priest or the bishop competent for the place where the power of attorney is issued, or by a priest delegated by either of them, or at least by two witnesses, or it should be drawn up as an authentic document, as required by the state law (canon 1105 § 2 CCL). If the principal cannot write, this must be stated in the document itself and there must be another witness who also signs the document. Otherwise, the power of attorney is invalid (canon 1105 § 3 CCL). If, before entering into marriage on their behalf, the principal revokes the power of attorney or develops a mental disease, the marriage is invalid, although the proxy or the other party may not have known about it (canon 1105 § 4 CCL). The situation in which the matrimonial consent is not expressed personally by the future spouses, but by a proxy (or proxies), makes one ponder on the issue of invalidity of such a marriage. Does the specificity of matrimonium per procura also spread to its invalidity? In other words, do all the factors which make a marriage invalid remain in force in marriage per procura, as such factors generally apply to marriages, or do the factors acquire certain specific features? Or perhaps there are certain elements of invalidity in matrimonium per procura which are typical only to this formula, and if there are, do they not raise any doubts? By analysing the solutions contained in the contemporary internal law of the Roman Catholic Church and the canonical doctrine, the article attempts to answer such questions. Such an attempt has never been made with respect to the 1983 Code of Canon Law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 2; 139-162
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celibat diakonów i prezbiterów w dyscyplinie kościoła łacińskiego
The celibacy of deacons and priests in the discipline of the latin church
Autorzy:
Stawniak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495512.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Celibacy
the dispensation from celibacy
celibacy
the vow of chastity
sexual abstinence
Opis:
The article is a reflection on the priesthood and the celibate related with it. The celibate is a topic that causes the discussion over the scandal of pedophilia in the Church, and although there is stressed in the media that no such sexual abuse should be combined with the requirement of the celibacy, these events indirectly provoked a discussion on the meaning of the celibacy and the need for the celibacy in the contemporary reality. There are some who maintains that because of the new look at celibacy is needed. The others ask questions about the origins and the original understanding of the celibacy. Did the medieval canonists and thinkers understand the celibacy in the same way as nowadays? What does the celibacy of a deacon and the priest mean today? What about the married priests of other religious communities, who are asking for the inclusion in the Latin Church? What is the procedure for receiving the dispensation from the celibacy? Is the celibacy with the tomorrow’s Church? Such questions and their answers constitute the main contents of the study.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 29; 47-59
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność prawa Kościoła łacińskiego w porządku prawnym Ukrainy
The Effectiveness of the Latin Church Law in the Legal Order of Ukraine
Autorzy:
Kawa, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792682.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Ukraina
Kościół rzymskokatolicki
prawo wyznaniowe
konferencja biskupów
metropolia
archidiecezja
diecezja
parafia
statuty
Ukraine
Roman Catholic Church
law on religion
conference of bishops
metropolitan
archdiocese
diocese
parish
statutes
Opis:
W artykule ukazano możliwości zastosowania regulacji Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. w systemie prawnym Ukrainy. Przedstawiono rys historyczny kształtowania się struktur Kościoła łacińskiego od uzyskania niepodległości przez Ukrainę w 1991 r. oraz ich obecny stan. Następnie ukazano kanoniczny status struktur Kościoła łacińskiego na Ukrainie oraz przeanalizowano prawny sposób istnienia i działania tychże struktur w ukraińskim porządku prawnym. Podkreślono, że wadą w systemie prawnym Ukrainy jest nieuznawanie osobowości prawnej Kościoła wynikającej z jego natury. Zasugerowano, że podpisanie konkordatu ze Stolicą Apostolską pozwoli uniknąć zbytecznych i karkołomnych sformułowań w statutach organizacji religijnych, aby te mogły cieszyć się uznaniem osobowości prawnej w ukraińskim ustawodawstwie zachowując swój prawno-kanoniczny status.
The article presents the possibilities of applying the provisions of the 1983 Code of Canon Law in the legal system of Ukraine. A historical outline of the shaping of the structures of the Latin Church from the achievement of independence by Ukraine in 1991 and their current state is presented. Then the canonical status of structures of the Latin Church in Ukraine was shown and the legal way of existence and creation of these structures in the Ukrainian legal order was analyzed. It was emphasized that the disadvantage in the legal system of Ukraine is the failure to recognize the legal personality of the Church resulting from its nature. It was suggested that signing the concordat with the Holy See would avoid unnecessary and dreadful wording in the statutes of religious organizations, so that they could enjoy the recognition of legal personality in Ukrainian legislation while maintaining their legal and canonical status.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 75-90
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronaty świętych i błogosławionych w aktualnym prawodawstwie Kościoła łacińskiego
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804839.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronaty
swieci
kult
kalendarz
Kosciół łacinski
patronage
saints
cult
calendar
Latin Church
Opis:
Artykuł Patronaty świętych i błogosławionych w prawodawstwie Kościoła łacińskiego zawiera następujące zagadnienia szczegółowe: podstawy prawno-dogmatyczne kultu świętych i błogosławionych, dlaczego oddajemy kult świętym i błogosławionym, jakie są przyczyny rozwoju kultu świętych. Ponadto, zostały ukazane zasady wprowadzania świętych do Ogólnego kalendarza rzymskiego, jak również zasady dotyczące wpisywania świętych i błogosławionych do kalendarza liturgicznego oraz ustanawianie świętych patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Szczegółowe dane odnośnie do kalendarza danego kraju i wprowadzenia nowych świętych do kalendarza zawierają aktualne dokumenty Kościoła łacińskiego. Dokumenty te podkreślają, że wszelkie obchody dotyczące Kościoła partykularnego, które należy uwzględnić w kalendarzach mają być – zgodnie z wytycznymi Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – podporządkowane obchodom powszechnym. Do tejże Kongregacji należy ocena warunków przedstawionych w prośbie, wskazanie rangi obchodu liturgicznego oraz przedstawienie prośby Ojcu Świętemu. Święci mogą być także ustanawiani – za zgodą Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Błogosławieni mogą zaś być patronami tych miejsc tylko na mocy specjalnego indultu Stolicy Apostolskiej.
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church is comprised of the following particular matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and blesseds; why we observe the cult of saints and blesseds; what are the causes for development of the cult of saints. In addition are presented the rules for adding saints to the General Roman Calendar and also for inscribing saints and blesseds into the liturgical calendar as well as establishing patron saints for provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. The particular details regarding the calendar of a given country and introducing new saints to the calendar are contained in current documents of the Latin rite Church. These documents emphasize that all commemorations concerning the particular Church which are included in the calendar, are to be subordinated to the commemorations of the universal Church, in conformity with the directives of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in requests, to assign liturgical ranking, and to introduce petitions to the Holy Father. Saints can also be established – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. Blesseds however can only be established as patrons of places only with special permission granted by indult from the Holy See.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 109-126
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 75

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies