Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lamentation" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Nadzieja wyrażona w lamentacji Psalmu 13 (12)
Hope Expressed in Lamentation of Psalm 13 (12)
Autorzy:
Wilk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469488.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
lamentacja
milczenie Boga
kryzys
zniecierpliwienie
nadzieja
lamentation
God’s silence
crisis
impatience
hope
Opis:
Artykuł podejmuje filologiczno-teologiczną analizę Psalmu 13. Badając poszczególne jego strofy (I: „Pytania i lament” /w. 2–3/; II: „Wołanie o pomoc” /w. 4–5/; III: „Wyznanie ufności i wdzięczności” /w. 6/), autor przeprowadził studium egzystencjalno-duchowych zmagań psalmisty. Kluczową rolę w interpretacji tego utworu pełni zaufanie, jakie orant pokładał w Bogu. Pomimo zniecierpliwienia psalmisty, wywołanego długotrwałym milczeniem Boga wobec próśb, jakie do Niego kierował, nie przestał Mu ufać, jakby wyczuwał, że rezygnując z nadziei – najpożywniejszego owocu wiary w Boga – pozostanie tylko rozpacz.
The article makes philological-theological analyses of Psalm 13. Reviewing its each stanza (I: “Question and lament” /v 2–3/; II: “Calling for help” /v 4–5/; III: “Confession of thrust and gratitude” /v 6/) gave the possibility to study the existential-spiritual psalmist’s struggle. The trust that orans has placed in God performs the key role in the interpretation of the work. Despite the psalmist’s impatience caused by long God’s silence to answer the requests he has directed to Him, he did not stop to trust Him. He just might feel that resigning from hope which is the most nourishing fruit of faith in God one allows to stay in despair.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 55-66
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje obrazu „Opłakiwanie” z kościoła wizytek w Warszawie
The history of the painting "Lamentation" from the church of the Visitation Order in Warsaw
Autorzy:
Pyzel, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057724.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Tematy:
Jan Reisner
Lamentation [Opłakiwanie]
Church of the Holy Saviour in Warsaw
Janina Bylica
Wiesław Kononowicz
Second World War
Bishop Wacław Majewski
Church of the Visitation Order in Warsaw
Opis:
The paper presents the history, primarily the twentieth-century history, of a painting titled Lamentation [Opłakiwanie], at the present moment displayed on the northern wall of the presbytery of the Church of the Visitation Order in Warsaw. The study is based primarily on documents held in the Archives of the Convent of the Visitation Order in Warsaw. The painting, created by Jan Reisner, in 1698 was donated by his wife to the convent of the Sisters of the Visitation in Warsaw. According to the preserved inventories, it decorated the main altar in one of the chapels and was later kept in the sacristy, while in the nineteenth century it hung on the northern wall of the presbytery, opposite the cloister choir. This was its location until the outbreak of the Second World War. Shortly after the fall of the Warsaw Uprising, it was removed from the church and disappeared in unclear circumstances. At the end of 1947 and in early 1948, one of the nuns came across it in the Church of the Holy Saviour in Warsaw. Extant correspondence records how the nuns attempted to recover the painting and reveals the dramatic fortunes of the work in the final months of the war and after its end. The painting, found shortly after the entry of the Red Army to Warsaw on 17 January 1945, was handed over to Father Wacław Majewski, the then parish priest in the arch-cathedral of St. John the Baptist. He commissioned its conservation and decided to place the work in the church. Eventually, the painting returned to the Church of the Visitation Order in October 1948. In 1968, it underwent thorough conservation which not only made it possible to determine the scale of damage, but also revealed the preserved original sections. Shortly after its completion, a paper by Mariusz Karpowicz was published; the author attributed the painting to Jan Reisner, a court painter of King Jan III, who at that time was quite unknown.
Źródło:
Studia Wilanowskie; 2021, XXVIII; 165-204
0137-7329
2720-0116
Pojawia się w:
Studia Wilanowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lamentacja dla przyrody – (bez)nadzieja „Ziemskiego lamentu”?
A Lamentation for Nature – the (Dis)consolation of “Ziemski Lament”?
Autorzy:
Łopuszyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44921717.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
lamentacja
żałoba
„Śpiewnik Pelpliński”
tradycyjny obrzęd wiejski
katastrofa klimatyczna
protest ekologiczny
pozaludzka przyroda
communitas
lamentation
mourning
"Śpiewnik Pelpliński"
traditional folk rite
climate disaster
ecological protest
non-human nature
Opis:
Founded in 2019, the “Ziemski Lament” [Earthly Lament] initiative revitalizes and recontextualizes the folk rite of singing lamentations and dirges which come from traditional rural culture. The group, which I describe using the category of communitas, performs songs taken from Śpiewnik Pelpliński, an extensive 19-century collection of religious songs. This type of communal expression is used to work through negative emotions caused by the consequences of the climate disaster and of exploitation of non-human nature. It is also an instrument of criticism of the strategies responsible for these phenomena. This article takes the study of the lamentation’s essential features and ways of circulation as the point of departure for a reflection on the functionality of this form of ecological protest.
Powstała w 2019 roku inicjatywa „Ziemski lament” rewitalizuje i rekontekstualizuje obrzęd śpiewu pieśni lamentacyjnych oraz żałobnych pochodzący z wiejskiej kultury tradycyjnej. Grupa, którą opisuję w kategoriach communitas, wykonuje utwory zaczerpnięte ze Śpiewnika Pelplińskiego. Ten rodzaj wspólnotowej ekspresji służy do przepracowywania negatywnych emocji wywołanych konsekwencjami katastrofy klimatycznej i eksploatacji pozaludzkiej przyrody. Jest także narzędziem krytyki odpowiedzialnych za te zjawiska strategii. Zawarte w artykule badanie cech gatunkowych oraz własności obiegu lamentacji stanowi punkt wyjścia do rozważań o funkcjonalności tej formy protestu ekologicznego.
Źródło:
Adeptus; 2021, 17
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Tears of Odysseus: Brandstaetter’s Revisiting of the Ancient Homeric Tradition
Łzy Odyseusza. Brandstaetter w nurcie antycznej tradycji Homerowej
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046569.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Odysseus
tears
lamentation
weeping
heroism
homecoming
Opis:
The paper focuses on the connections between Homeric poems, mainly Odyssey and the Polish drama Odysseus Crying by the Polish playwright Roman Brandstaetter, especially in the light of the motif of weeping and crying.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 2; 121-129
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michała Leona Obuchowicza teksty z moskiewskiej niewoli
Michał Leon Obuchowicz’s Writings from Slavery in Moscow
Autorzy:
Barłowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535050.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Michał Leon Obuchowicz
slavery
lamentation
17th c. manuscripts
diaries
Opis:
A diary and a few letters and poems have been preserved from the time when Michał Leon Obuchowicz (circa 1630–1669) was in Moscow slavery (1660–1662). These various texts, which illuminate one another, express the difficult experience in ways characteristic of their genres. The diary was published twice (1859 and 2003) and the contemporary edition was enriched with official and private correspondence. The basis of the last edition of the diary is an eighteenth-century copy of Obuchowiczes’ silva rerum book (MS BK 358). The book contains also unpublished poems related to slavery, which can be attributed to Obuchowicz. The most interesting of them is Lament więźnia (see Annex). It is, similarly to Zbigniew Morsztyn’s Duma niewolnicza, an example of autobiographical lyric created by a soldier. Genologically, it forms a variation of the lamentation on Fortuna‘s instability.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 10, 2; 29-50
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„So fällt die Feder mir vor Wehmuth aus der Hand“ – Verstummen und Nicht -mehr -Schreiben -Können als Topos im Klagegedicht der Frühaufklärung
“The quill drops from my woeful hand” – Falling silent and losing the capacity to write as a topos in lamentation poetry from the Early Enlightenment
Autorzy:
Klimek, Sonja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1286828.pdf
Data publikacji:
2018-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Klagelyrik
Frühaufklärung
Unsagbarkeitstopos
Trauer
Frauenbildung
lamentation poetry
Early Enlightenment
topos of the inexpressible
learned women
Opis:
Trauer gilt seit der Antike als sprachlos machende Emotion. Dennoch gibt es in wohl allen Literaturen aller Zeiten Klagelyrik. Wie aber kann jemand, der eigentlich vor Trauer verstummt, überzeugend als ‚Sprecher‘ eines Klagegedichts vorgestellt werden? Anhand zweier Beispiele aus dem Barock wird gezeigt, mit welchen Topoi dieses Dilemma im Gedicht selbst thematisiert und somit zur eigentlichen ‚inventio‘ des Gedichtes gemacht wurde. Abschließend wird am Beispiel dreier Dichterinnen der Frühaufklärung untersucht, wie Frauen gegen das als ‚weiblich‘ konnotierte Verstummen vor Trauer anschrieben.
Since antiquity, grief has been regarded as an emotion that makes us fall silent. Nevertheless, all times and cultures have produced lamentation poetry. But how can someone who is in grieving be convincingly presented as the ‘speaker’ of a poem? Referring to two Baroque poems, this paper shows which topoi authors have used to make this dilemma the ‘inventio’ of a poem. Finally, three examples of early Enlightenment women poets are studied who, in their lamentation poetry, fight the silencing which is assumed to be typically ‘female’.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2018, 38; 26-42
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem of the Translation of Toponyms in the Septuagint Based on the Example of “Wool of Miletus” (Ez 27:18)
Problematyka przekładu toponimów w Septuagincie na przykładzie „wełny z Miletu” (Ez 27,18)
Autorzy:
Rambiert-Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917378.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Septuagint
Book of Ezekiel
toponyms
wool
Sahar/Zahar
Miletus
Lamentation over Tyre
Septuaginta
Księga Ezechiela
toponimy
wełna
Sachar
Milet
lament nad Tyrem
Opis:
In antiquity, wool was traded between the Levant countries and the rest of the known world. Clean, soft wool was especially desirable because it absorbed dyes perfectly, including the purple for which the Phoenician Tyre was famous. In his “Lamentation over Tyre” (Ez 27:1-36) the Hebrew author, followed by a Greek translator, lists a number of cities and regions with which Tyre traded. Ezekiel’s material is therefore an excellent basis for research into translation techniques used in the translation of toponyms. Their analysis and comparison indicates the existence of several types of translation, among them the technique based on association, which will explain the introduction of Miletus to LXX Ez 27:18 in place of the Hebrew Sahar/Zahar. Evidence will be provided by Greek literary texts and papyrus documents from Ptolemaic Egypt.
Wełna w starożytności była przedmiotem wymiany handlowej pomiędzy krajami Lewantu a resztą znanego świata. Pożądano przede wszystkim tej czystej i miękkiej, ponieważ doskonale przyswajała ona barwniki, m.in. purpurę, z której słynął fenicki Tyr. W Lamencie nad Tyrem (Ez 27,1-36) autor hebrajski, a za nim tłumacz grecki wymieniają szereg miast i krain, z którymi handlował Tyr. Dostarczony przez Ezechiela materiał jest dzięki temu doskonałą podstawą do badań nad technikami translatorskimi stosowanymi w przekładzie toponimów. Ich analiza i porównanie wskazują na istnienie kilku rodzajów przekładu, a pośród nich techniki bazującej na asocjacji, która pozwoli wyjaśnić wprowadzenie do LXX Ez 27,18 Miletu w miejsce hebrajskiego Sacharu. Dowodów dostarczą greckie teksty literackie i dokumenty papirusowe z ptolemejskiego Egiptu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 31-48
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lamentował Dawid żałobną pieśnią nad Saulem i Jonatanem, jego synem” — egzegeza 2 Sm 1,17–27 jako biblijnego przykładu trenu
“Lamentował Dawid żałobną pieśnią nad Saulem i Jonatanem, jego synem” — Davidic poetry reproduced in 2 Sm 1,17–27 as a Biblical example of a lamentation poem
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1534755.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
elegy
the Bible
Old Testament
the Books of Samuel
biblical theology
Opis:
The elegy in question presents and expresses in a poetic way the depth of feelings of a grieving man who suffers from the loss of his closest friends. The elegy belongs to the most illustrious achievements of early Hebrew lyric poetry and though it does not include distinct religious references in itself, it has to be understood within the context of the entire theology of the Old Testament that places God in the very centre of the life of the rulers of Israel and its people. The defeat in the battle so lamented in the Book by David himself is shown not as accidental or as a normal flow of things, but as part of God’s plan that, ultimately and paradoxically, helps the future king of Israel conquer his enemies and ascend to the throne. A characteristic feature of the lamentation is an exclusively favourable presentation of the main protagonists so that due honour, reverence and glory can be rendered to them. Therefore, the only way to treat the song is to consider it as one that expresses grief and mourning over the deceased, and not as a historically reliable review of their life. The way the lives of heroes is presented makes it possible to draw conclusions for the audience that may be important and may shape individual lives and their future progress. Undoubtedly, this is how David viewed his song to be delivered to the audience, as well: his access to rule the country was partly the result of the sacrifice paid by the two heroes slain in the battle.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2011, 18; 23-44
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieśni ku czci Matki Bożej Bolesnej w wybranych polskich śpiewnikach katolickich
Songs in honor of Our Lady of Sorrows in selected Polish Catholic songbooks
Autorzy:
Garnczarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761818.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ból
cierpienie
męka
ukrzyżowanie
matka
Syn
pieśń
lamentacja
pain
suffering
passion
crucifixion
mother
son
song
lamentation
Opis:
Rozważania o współcierpieniu Maryi i Jej czynnym jednoczeniu się z Chrystusem umęczonym i ukrzyżowanym stały się podstawą do rozwoju różnych form literatury oraz ikonografii pasyjnej. Źródłem pieśni ku czci Matki Bożej Bolesnej stały się plankty, czyli lamenty Matki Bożej Bolesnej, wywodzące się ze średniowiecznych pasyjnych dramatów liturgicznych oraz sekwencja Stabat Mater, wielokrotnie tłumaczona na język polski. Dialog, jako forma ustnej komunikacji została zastosowana w twórczości literackiej. Pieśni w tej formie dają możliwość dynamicznej konfrontacji różnych poglądów, przez co czytelnik, a w naszym przypadku śpiewający zostają wciągnięci do przeżywania ukazywanych treści. Ważny dział pieśni o cierpiącej Maryi stanowią śpiewy do siedmiu boleści Matki Bożej, czy też pieśni do Matki Bożej Saletyńskiej. Ostatnia grupę stanowią pieśni, w których wierni proszą Bolejącą Matkę o wstawiennictwo i pomoc w trudnych sytuacjach, zwłaszcza w cierpieniu. Przebadane pieśni prezentują szerokie spektrum struktury poetyckiej, więcej lub mniej odznaczającej się kunsztem poetyckim.
Meditations on Mary’s compassion and her active unity with the tormented and crucified Christ became the basis for the development of various forms of literature and passion iconography. The source of the songs in honor of Our Lady of Sorrows were planks, i.e. the laments of Our Lady of Sorrows, derived from medieval liturgical passions, and the sequence Stabat Mater, repeatedly translated into Polish. Dialogue as a form of oral communication has been used in literary works. Songs in this form allow for a dynamic confrontation of different views, thanks to which the reader, and in our case the singers, are drawn into experiencing the presented content. An important section of the songs about the suffering Mary are songs to the seven sorrows of Our Lady, or songs to Our Lady of La Salette. The last group consists of songs in which the faithful ask the Sorrowful Mother for intercession and help in difficult situations, especially in suffering. The examined songs present a broad spectrum of poetic structure, more or less characterized by poetic artistry.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 2; 41-70
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarstwo religijne i sakralne Stanisława Rodzińskiego
Religious and Sacred Paintings by Stanisław Rodziński
Autorzy:
Krasucka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887708.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Rodziński
polskie malarstwo współczesne
polskie współczesne malarstwo religijne
polskie współczesna malarstwo sakralne
ikonografia współczesna
typy ikonograficzne: Ukrzyżowanie
Lamentacja (Opłakiwanie)
Veraikon
brat Albert Chmielowski
bł. Julia Rodzińska
Stanisław Rodziński (born 1940)
Polish contemporary painting
Polish contemporary religious painting
Polish contemporary sacred painting
contemporary iconography
iconographic types: Crucifixion
Lamentation
Veil of Veronica
Brother Albert Chmielowski
Blessed Julia Rodzińska
Opis:
Stanisław Rodziński, krakowski malarz, już w czasie studiów pragnął zmierzyć się z dziełami o treści religijnej, uświęconymi tradycją ikonografii chrześcijańskiej. W swoje dzieła pragnął włączyć własną osobowość oraz swoje przeżycia, wzbogacone o formację duchową, jaką odebrał w duszpasterstwie akademickim w kościele pod wezwaniem św. Anny w Krakowie, szczególnie od ks. Wacława Swierzawskiego. Cykliczność twórczości malarza w obrębie sztuki religijnej objawiła się szeregiem obrazów o tematach Pieta lub Lamentacja (Opłakiwanie). W tradycyjne schematy kompozycyjne wplecione zostały nowe elementy - aktualizacje przez odwołanie do współczesnych historii: śmierć abpa Romero, ból po stracie brata - Janusza, wzruszenie nad ciałem jednego z zamordowanych górników w kopalni Wujek lub nad ciałem skatowanego ks. Jerzego Popiełuszki. Rodziński do dzieł religijnych włączył współczesną historię, przybliżył stare tematy przez połączenie schematów ikonograficznych z emocjami łączącymi się z najnowszymi wydarzeniami. Podobnie rzecz się miała z Ukrzyżowaniami Rodzińskiego, nowymi sposobami malowania oraz emocjonalnym wyrazem dzieł (gestykulacja Marii Magdaleny pod Krzyżem), a także oraz korzystaniem z inspiracji mistrzów (Griinewald, Georges Rouault) i mistyków średniowiecznych (np. Hildegarda z Bingen, Henryk Suso) oraz późniejszych (Anna Katarzyna Emmerich). Twórczość Rodzińskiego dotyka przeżyć transcendentnych, są to dzieła o treści religijnej (jednak niezawieszane w kościołach), skłaniają do kontemplacji. Podobnymi płótnami są też Veraikony oraz kilka kompozycji opatrzonych tytułem De profundis. Obrazy o charakterze sakralnym prezentują m.in. dzieła: Brat Albert, namalowany dla kościoła parafialnego w Wólce Podleśnej, 7 cykli Drogi Krzyżowej oraz portret bł. Julii Rodzińskiej (ciotki artysty). Twórczość religijna i sakralna Stanisława Rodzińskiego jest istotnym zapisem współczesnego odczytania tradycyjnej ikonografii, próbą jej aktualizacji przez włączenie do niej własnych doświadczeń i przemyśleń dotyczących najnowszej historii ludzkości.
Stanisław Rodziński, a Krakow painter, as soon as during his studies wanted to stand up to works with a religious content, hallowed with the tradition of Christian iconography. He wanted to include his own personality and his experiences into his works. The experiences were enriched by his spiritual formation he had received in the university chaplaincy in the St Anne Church in Krakow, especially from Rev. Wacław Świerzawski. The cyclical form of the painter’s work in the area of religious art gave a number of paintings with the two subjects: Pietà or Lamentation over the Dead Christ. Into the traditional composition patterns new elements were woven – updating the paintings by referring to contemporary events: the death of Archbishop Romero, pain over the loss of his brother – Janusz, emotions over the body of one of the murdered miners from the Wujek mine, or over the body of the cruelly beaten Rev. Popiełuszko. Rodziński included modern history into his religious works; he presented old subjects by joining iconographic patterns with emotions stirred up by recent events. It was similar with Rodziński’s Crucifixions, with new techniques of painting and emotional expression of the works (Mary Magdalene’s gesticulation at the foot of the Cross) and with the use of the inspiration of masters (Grünewald, Georges Rouault) and mystics of the Middle Ages (e.g. Hildegard of Bingen, Henry Suso) as well as later ones (Anne Catherine Emmerich). Rodziński’s works touch upon transcendent experiences; they are religious works (albeit they are not hung in churches); they make one muse. Veils of Veronica are similar canvases, as well as several works with the title De profundis. Paintings that have a sacred character are, among others, the following: Brother Albert, painted for the parish church in Wólka Podleśna, 7 cycles of Stations of the Cross, and a portrait of Blessed Julia Rodzińska (the artist’s aunt). Stanisław Rodziński’s religious and sacred works are a significant record of a contemporary interpretation of the traditional iconography, an attempt at updating it by including in it the painter’s own experiences and reflections concerning the recent history of man.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 169-192
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies