Lamentacja dla przyrody – (bez)nadzieja „Ziemskiego lamentu”?

Founded in 2019, the “Ziemski Lament” [Earthly Lament] initiative revitalizes and recontextualizes the folk rite of singing lamentations and dirges which come from traditional rural culture. The group, which I describe using the category of communitas, performs songs taken from Śpiewnik Pelpliński, an extensive 19-century collection of religious songs. This type of communal expression is used to work through negative emotions caused by the consequences of the climate disaster and of exploitation of non-human nature. It is also an instrument of criticism of the strategies responsible for these phenomena. This article takes the study of the lamentation’s essential features and ways of circulation as the point of departure for a reflection on the functionality of this form of ecological protest.

Powstała w 2019 roku inicjatywa „Ziemski lament” rewitalizuje i rekontekstualizuje obrzęd śpiewu pieśni lamentacyjnych oraz żałobnych pochodzący z wiejskiej kultury tradycyjnej. Grupa, którą opisuję w kategoriach communitas, wykonuje utwory zaczerpnięte ze Śpiewnika Pelplińskiego. Ten rodzaj wspólnotowej ekspresji służy do przepracowywania negatywnych emocji wywołanych konsekwencjami katastrofy klimatycznej i eksploatacji pozaludzkiej przyrody. Jest także narzędziem krytyki odpowiedzialnych za te zjawiska strategii. Zawarte w artykule badanie cech gatunkowych oraz własności obiegu lamentacji stanowi punkt wyjścia do rozważań o funkcjonalności tej formy protestu ekologicznego.