Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Konopka, Wiesław" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-19 z 19
Tytuł:
Ocena i analiza hałasu impulsowego oraz badanie jego wpływu na narząd słuchu z wykorzystaniem emisji otoakustycznych
Autorzy:
Konopka, Wiesław.
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Łódź : Wojskowa Akademia Medyczna
Tematy:
Hałas wpływ na zdrowie
Higiena wojskowa
Ucho badanie
Opis:
Rozprawa na stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. prof. dr. med. Bolesława Szareckiego, Łódź.
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Leczenie głuchot z zastosowaniem implantów na przewodnictwo kostne
Autorzy:
Konopka, Wiesław
Strużycka, Małgorzata
Śmiechura, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401781.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
BAHD
dzieci
Opis:
Osoby z  niedosłuchem – lub głuchotą w  przebiegu przewlekłych chorób ucha środkowego, zewnętrznego czy wad wrodzonych – które nie mogą nosić klasycznych aparatów słuchowych, czy też nie poddają się leczeniu chirurgicznemu są kandydatami do wszczepienia implantu na przewodnictwo kostne. Druga kategoria kandydatów to chorzy z głuchotą „jednostronną”. Obecnie pacjenci i lekarze mają do dyspozycji wiele rozwiązań technicznych, które z powodzeniem mogą być zastosowane u  większości leczonych, dając im możliwość satysfakcjonującego słyszenia. Szczególną grupą chorych są dzieci, u których zastosowanie aparatów zakotwiczonych w kości możliwe jest już od 4–5 roku życia. Wprowadzenie implantów zakotwiczonych w kości z akcesoriami bezprzewodowymi pozwala pacjentom dodatkowo na bezprzewodowe korzystanie i łączenie się z innymi urządzeniami. Rozwiązania z magnetycznym wspornikiem umożliwiają schowanie implantu pod skórę, pozbawiają leczonych stygmatyzacji i są wygodne w codziennym użytkowaniu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 11-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treatment of deafness using bone anchored hearing device (BAHD)
Autorzy:
Konopka, Wiesław
Strużycka, Małgorzata
Śmiechura, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401754.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Bone Anchored Hearing Device
Opis:
People with hearing loss or deafness in the course of chronic middle ear, external or birth defects, which cannot wear conventional hearing aids or not treatable surgery are candidates for the implant to the bone conduction. The second category candidates are patients with „one-sided” deafness. Currently available to patients and physicians are many technical solutions that can be successfully used in the majority of treated giving them the opportunity satisfactory hearing. A special group of patients are children who can be the use of BAHD (Bone Anchored Hearing Device) from 4–5 years of age. The introduction of recently BAHD of wireless accessories also allows patients to wirelessly and connect to other devices. In contrast, solutions to hide the implant under the skin deprives treated stigma and is comfortable in everyday use. The aim of the study is to present the most widely used solutions using Bone Anchored Hearing Device in the rehabilitation of hearing and present their own experiences.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 11-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:
Olszewski, Jurek
Konopka, Wiesław
Repetowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398726.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ocena słuchu
leczenie operacyjnie
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:
Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 731-734
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jednostronne guzy migdałka podniebiennego – opis przypadku
Unilateral palatal tonsillar tumor – case report
Autorzy:
Jankowska, Katarzyna
Śmiechura-Gańczarczyk, Małgorzata
Konopka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033410.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
rak migdałka podniebiennego
Opis:
In the etiology of unilateral palatal tonsils we can distinguish two main processes inducing diseases of this organ, i.e., inflammation and cancerous process. Initial symptoms may be non-specific. Only the one-side symptoms such as: asymmetry in the size of the tonsils, ulceration of the mucosa of one palatal tonsil, neck tumor on one side, dysphagia and lack of improvement after anti-inflammatory therapy raise the suspicion of developing cancer. The authors present the case of a 17-year-old boy admitted to the Otolaryngology Clinic of the Polish Mother’s Memorial Hospital – Research Institute due to growing unilateral throat pain complaints lasting for 8 months and not improving although conservative anti-inflammatory treatment was applied. The Burkitt’s lymphoma was diagnosed on the basis of laryngological examination, magnetic resonanse imaging and intraoperative material collection for histopathological examination from the disintegrating right palatal tonsillar tumor. It is known that the common location of childhood lymphomas are head and neck (42-60%) and almost half of non-Hodgkin’s lymphoma cases are reported as Burkitt’s lymphoma. The presented case shows that any asymmetry and lack of improvement after anti-inflammatory therapy should be considered with special attention by the physician and should be an indication for further examinations.
W etiologii jednostronnych guzów migdałka podniebiennego można wyróżnić dwa procesy powodujące manifestację choroby w obrębie tego narządu: są to zapalenia i choroby nowotworowe. Początkowe dolegliwości mogą być niespecyficzne. Dopiero jednostronność objawów tj.: asymetria w wielkości migdałków, owrzodzenie błony śluzowej jednego migdałka podniebiennego, jednostronny guz szyi, zaburzenia połykania oraz brak poprawy po leczeniu przeciwzapalnym nasuwają podejrzenie rozwijającej się choroby nowotworowej. Omówiono przypadek 17-letniego chłopca przyjętego do Kliniki Otolaryngologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki z  powodu narastających jednostronnych dolegliwości bólowych gardła utrzymujących się od 8 miesięcy i nie ulegających poprawie mimo zachowawczego leczenia przeciwzapalnego. Na podstawie badania laryngologicznego, diagnostyki obrazowej rezonansem magnetycznym i śródoperacyjnego pobrania materiału do badania histopatologicznego z rozpadającego się guza migdałka podniebiennego prawego rozpoznano chłoniaka Burkitta. Częstą lokalizację zmian wśród chłoniaków u dzieci stanowi głowa i szyja (42-60%). Prawie co drugi przypadek chłoniaka nie-Hodgkina w populacji dzieci odnotowywany jest jako chłoniak Burkitta. Przedstawiony przypadek – a szczególnie jego jednostronność uzmysławia, że każda asymetria oraz brak poprawy po leczeniu przeciwzapalnym powinna budzić szczególny niepokój u lekarza prowadzącego i nasuwać podejrzenie zmiany nowotworowej.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 1; 36-40
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własne doświadczenia w rozpoznawaniu uszkodzeń słuchu za pomocą audiometrii impedancyjnej
Autorzy:
Kowalska, Sylwia
Konopka, Wiesław
Słomińska, Renata
Olszewski, Jurek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398773.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diagnostyka
uszkodzenia słuchu
audiometria impedancyjna
Opis:
Introduction. The aim of this work was to assess the value of impedance audiometry in the differential diagnostics of hearing disorders, especially in patients suffering from tinnitus. Material and methods. The analysis dealt with results of the audiological tests in 198 patients (116 female and 82 male), hospitalised in 2007 due to their hearing deterioration, tinnitus or sudden deafness. The conducted audiological tests covered threshold and suprathreshold pure tone audiometry, speech audiometry, BERA and impedance audiometry. Results of the studies. Women (58.5%) and people over 50 years old (58.6%) constituted the majority of the patients. In 166 (83.8%) patients the conducted tests via impedance audiometry did not prove any deviations from the normal condition, the lesions referred to both ears in 32 (16.9%) patients and one ear in 17 (8.5%) patients. An incorrect tympanogram was found in 23 people, including type As in 11, type Ad in 2, type B in 4 and type C in 6 subjects. Low values of acoustic receptivity of the middle ear were noted in 20 ears, whereas high values in 11 ears. In 3 ears we found low values of the gradient (below 0.3), high values – in 11 ears. The middle ear pressure between –170 and –350 daPa was noticed in 20 ears, and positive values, above +50 daPa up to +75 daPa, in 3 ears. Disorders in the stapedial refl ex registration were observed in 38 (19.1%) patients. The assessment of the conducted subjective and objective audiological examinations allowed to recognise bilateral perceptive hearing injuries in 139 patients, including 49(25,9%) of cochlear origin with OWG, in further 70 patients the hearing loss referred to higher frequencies and was rather slight. Conclusions. The own experiences indicated that the impedance audiometry constitutes the integral part of contemporary audiological diagnostics and still remains an objective method facilitating quick, non-invasive evaluation of the functions of particular elements in the middle ear.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 764-768
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wady wrodzone ucha wewnętrznego – klasyfikacja, przegląd, problemy kliniczne
Autorzy:
Haber, Karolina
Konopka, Wiesław
Amernik, Katarzyna
Mierzwiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399259.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
badania obrazowe
implant pniowy
implant ślimakowy
wady ucha wewnętrznego
Opis:
Wprowadzenie: U części pacjentów z głębokim niedosłuchem odbiorczym stwierdzane są wady ucha wewnętrznego. Początkowo uważano je za przeciwskazanie do wszczepienia implantu ślimakowego. Jednakże wraz z rozwojem chirurgii i technologii implantów ślimakowych możliwe stało się leczenie również tej grupy pacjentów. Wszczepienie implantu w przypadku wad ucha wewnętrznego może jednak wiązać się z wieloma trudnościami chirurgicznymi i możliwymi komplikacjami. Cel: Celem pracy jest przedstawienie: (1) współczesnej klasyfikacji wad ucha wewnętrznego, (2) problemów chirurgicznych i klinicznych związanych z poszczególnymi wadami, a także (3) przypadków wad ucha wewnętrznego stwierdzonych w ośrodkach autorów. Materiał i metody: Ze 111 dzieci kwalifikowanych do wszczepienia implantu ślimakowego w trzech ośrodkach klinicznych wyłoniono grupę pacjentów, u których stwierdzono wady ucha wewnętrznego. Przeanalizowano: badania obrazowe pacjentów wykonane przed założeniem implantu, badania słuchu, protokoły operacyjne ze wszczepienia implantu ślimakowego, wyniki pomiarów śródoperacyjnych oraz śródoperacyjne badania obrazowe. Omówiono klasyfikację wad ucha wewnętrznego uznawaną obecnie za wiodącą. Wyniki: U 19/111 (17%) dzieci stwierdzono duże wady ucha wewnętrznego w 35 uszach. U 13/19 (68%) pacjentów wada była obustronna i symetryczna, u 6/19 (32%) pacjentów zaobserwowano inne wady w uchu prawym i lewym lub wadę jednostronną. Stwierdzono wszystkie z głównych wad wyróżnionych w klasyfikacji, poza resztkową otocystą. Najczęstsze z nich to: hipoplazja ślimaka, niepełny podział ślimaka i poszerzony wodociąg przedsionka. Dyskusja: Duże wady wrodzone ucha wewnętrznego są istotnym problemem diagnostycznym i klinicznym u dzieci kwalifikowanych do wszczepienia implantu ślimakowego. Mogą one uniemożliwiać bądź znacząco utrudniać wszczepienie implantu ślimakowego i opiekę pooperacyjną. Duże wady stwierdzane są w badaniach obrazowych nawet u od 20 do 30% pacjentów z głębokim niedosłuchem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 1-11
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inner ear malformations – overview, current classifications, challenges in management
Autorzy:
Haber, Karolina
Konopka, Wiesław
Amernik, Katarzyna
Mierzwiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399247.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brainstem implant
cochlear implant
imaging tests
inner ear malformations
Opis:
Introduction: Some patients with profound sensorineural hearing loss have inner ear malformations. Initially, those were believed to be a contradiction to cochlear implantation. However, with the advance of cochlear implant surgery and technology, it has become possible to treat this group of patients. However, cochlear implantation in the case of inner ear malformations can be associated with numerous surgical difficulties and possible complications. Purpose: The paper aims to present: (1) modern classification of inner ear malformations, (2) surgical and clinical challenges related to all types of malformations, and (3) cases of inner ear malformations identified in the authors’ centers. Material and methods: Of 111 children enrolled for cochlear implantation in three clinical centers, a group of patients with malformations of the inner ear was selected. We analyzed: preoperative imaging studies of patients performed prior to cochlear implantation, hearing tests, surgical protocols of cochlear implantation, results of intraoperative measurements and intraoperative imaging studies. We discuss what is currently believed to be the leading classification of inner ear malformations. Results: In 19/111 (17%) children, we diagnosed severe inner ear malformations in 35 ears. In 13/19 (68%) patients the malfor mations were bilateral and symmetrical, while 6/19 (32%) patients had different malformations in the right and left ear or one-sided malformation. All inner ear malformations described in the classification were found, except for rudimentary oto cyst. The most common are: cochlear hypoplasia, incomplete partition, and enlarged vestibular aqueduct. Discussion: Severe inner ear malformations are a major diagnostic and clinical challenge in children qualified for cochlear implantation. They can preclude or considerably complicate cochlear implantation and postoperative care. Inner ear malformations are found in imaging studies even in 20 to 30% of patients with profound hearing loss.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 1-11
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czuciowo-odbiorcze uszkodzenie słuchu oraz powikłania okulistyczne w przebiegu wrodzonego zakażenia wirusem cytomegalii (CMV) u dzieci
Sensorineural hearing loss (SNHL) and ophthalmic complications as a cause of congenital cytomegalovirus (CMV) infection in children
Autorzy:
Śmiechura, Małgorzata
Strużycka, Małgorzata
Konopka, Łukasz
Konopka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037908.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
niedosłuch
zaburzenia widzenia
cytomegalia
dzieci
hearing loss
ocular complications
cmv
children
Opis:
INTRODUCTION Congenital cytomegalovirus (CMV) infection is a cause of sensorineural hearing loss (SNHL) in children. Symptomatic CVM is present in 5–10% of children with this disease and typical clinical signs of congenital cytomegalovirus infection are: microcephalia, mental retardation, progressive major amblyacousia, neuromuscular infection and ocular complications. One percent of live births has cytomegalovirus infection, 90% neonates with perinatal infection do not show symptoms of the disease. It is believed that symptomatic CMV is associated with a 90 % risk of neurological sequelae including hearing loss, or a risk of ophthalmic disorders. Ophthalmological symptoms of congenital CMV infection may affect between 5% and 30% of children. Most are disorders of the posterior segment of the eye such as retinochorioiditis, macular scars and peripheral retina, optic nerve atrophy and uveitis. Pathology of the anterior segment of the eye exists in the form of congenital cataract and corneal scarring. It is believed that with congenital CMV infection, strabismus, microphthalmia or lack of eyeball may coexist. Hypoacusis occurs in 30–60% of children with congenital symptomatic CVM. . The aim of the paper is to present the audiological examination schema in our Clinic for patients with CMV infection, involving the tonal audiometry threshold and objective hearing organ testing, as well as the ophthalmological view on these infections. MATERIAL AND METHOD The study group consisted of 30 children with cytomegalovirus infection at the age of 2–12 years, hospitalized at the Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki (Institute of Polish Mother's Health Center) in Lodz. 22 of them (73%) had congenital cytomegalovirus, 8 (27%) acquired cytomegalovirus. RESULTS AND DISCUSSION In the cases of congenital CMV infection, half of the patients in our study had bilateral profound sensorineural hearing loss (in pure tone audiometry threshold curves of air and bone conduction at low and medium frequencies of 70 dB, while for frequencies above 2000 Hz at 90 dB). The presence of wave V in the ABR examination was recorded on both sides at the level of 90 dB. Bilateral sensorineural hearing losses were associated with mental and physically retardation, brain malformation and microcephalia. In the group of children with acquired CMV, we did not observe hearing loss. CONCLUSIONS This research proved that only congenital cytomegalovirus infection caused hearing loss. In spite of this, all children with congenital and acquired CMV should be consistently controlled by an audiologist and ophthalmologist.
W S T Ę P Wrodzone zakażenie wirusem cytomegalii (Cytomegalovirus – CMV) jest jedną z najczęstszych infekcji wewnątrzmacicznych. Postać objawowa zakażenia występuje u 5–10% dzieci z tą chorobą i najczęściej charakteryzuje się objawami klinicznymi pod postacią: małogłowia, niedorozwoju umysłowego, ciężkiego uszkodzenia słuchu o charakterze postępującym, zakażeń nerwowo-mięśniowych i powikłań ocznych. Uważa się, że objawowa cytomegalia jest związana z 90-procentowym ryzykiem wystąpienia następstw neurologicznych, w tym uszkodzenia słuchu czy zaburzeń okulistycznych. Objawy okulistyczne wrodzonego zakażenia CMV mogą dotyczyć od 5 do 30% dzieci. Najczęściej stwierdza się zaburzenia tylnego odcinka gałki ocznej, takie jak retinochorioiditis, blizny w plamce oraz siatkówki obwodowej, zanik nerwu wzrokowego oraz zapalenie błony naczyniowej. Patologia odcinka przedniego oka przyjmuje postać zaćmy wrodzonej oraz blizn rogówki. Uważa się, że z wrodzonym zakażeniem CMV mogą współwystępować zez, małoocze czy brak gałki ocznej. Niedosłuch pojawia się u około 30–60% dzieci z objawową cytomegalią wrodzoną. Celem pracy było przedstawienie audiologicznej ścieżki diagnostycznej oraz obrazu okulistycznego u dzieci w przebiegu zakażenia CMV. M A T E R I A Ł I M E T O D A Badaniem objęto 30 dzieci zakażonych CMV w wieku od 2 do 12 lat, hospitalizowanych w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. U 22 dzieci (73%) stwierdzono cytomegalię wrodzoną, natomiast u 8 (27%) cytomegalię nabytą. WYNIKI I O M Ó W I E N I E W przypadkach wrodzonej postaci zakażenia ponad połowa badanych w naszym materiale miała obustronny głęboki niedosłuch odbiorczy (w audiometrii tonalnej progowej krzywe przewodnictwa powietrznego i kostnego w zakresie niskich i średnich częstotliwości na poziomie 70 dB, natomiast dla częstotliwości powyżej 2000 Hz na poziomie 90 dB). Obecność fali V w badaniu ABR zarejestrowano obustronnie na poziomie 90 dB. W pracy przedstawiono schemat prowadzonych badań audiologicznych u dzieci z CMV, obejmujących audiometrię tonalną progową i obiektywne badania narządu słuchu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 3; 169-175
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głuchota w przebiegu guza kąta mostowo-móżdżkowego u 5-letniego chłopca - opis przypadku
Sensorineural deafness due to cerebellopontine angle tumor in 5-year-old boy – case report
Autorzy:
Pepaś, Renata
Śmiechura, Małgorzata
Strużycka, Małgorzata
Konopka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037904.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
głuchota
kąt mostowo-móżdżkowy
nerwiak nerwu słuchowego
dzieci
deafness
cerebellopontine angle
acoustic neuroma
children
Opis:
Cerebellopontine angle tumors represent 6 to 10% of all proliferative lesions in the central nervous system. The most frequently encountered in this area are acoustic neuromas (80–90%), cholesteatoma (6%) and meningiomas (6%). Neuromas usually occur in women between the ages of 50–60 years. In 95% of cases these tumors are unilateral. Cerebellopontine angle tumors in the pediatric population are rare, and their occurrence is closely linked to genetically determined neurofibromatosis type 2, whose prevalence is 1/40000–50000. More than 95% of them are diagnosed with Schwannomas. We present the case of a 5-year-old boy, diagnosed in the our Department of Otolaryngology due to progressive unilateral hearing loss. In the pediatric and neurological examination, there were no significant deviations from the normal condition. The patient was otolaryngologically examined and had audiological diagnostics. We diagnosed deafness of the left ear, both in the subjective and objective studies. MRI examination revealed the presence of a solid tumor of 20 mm diameter in the left cerebellopontine angle, probably an acoustic neuroma. Cerebellopontine angle tumors in children are very uncommon and despite the lack of signs of neurofibromatosis type 2, they require precise genetic diagnosis.
Guzy kąta mostowo-móżdżkowego stanowią około 6–10% zmian rozrostowych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej spotyka się w tej okolicy nerwiaki nerwu słuchowego (ok. 80–90%), perlaki (ok. 6%) oraz oponiaki (ok. 6%). Nerwiaki w większości rozwijają się u kobiet, średnio w wieku 50–60 lat. Zwykle (w 95% przypadków) są to guzy nabyte, jednostronne. Guzy kąta w populacji dziecięcej są stosunkowo rzadkie, a ich występowanie jest nierozerwalnie związane z uwarunkowaną genetycznie neurofibromatozą typu 2, która dotyka 1 na 40–50 tys. ludzi, a u ponad 95% chorych diagnozuje się nerwiaki nerwu VIII. Najbardziej charakterystycznym objawem jest powstanie obustronnych nerwiaków nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Omówiono przypadek 5-letniego chłopca diagnozowanego w Klinice Otolaryngologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki z powodu postępującego niedosłuchu w wywiadzie. W badaniu pediatrycznym i neurologicznym nie stwierdzono istotnych odchyleń od stanu prawidłowego, natomiast badanie otolaryngologiczne z nasofiberoskopią oraz diagnostyka audiologiczna wykazały głuchotę ucha lewego, zarówno w badaniach subiektywnych, jak i obiektywnych. Badanie rezonansu magnetycznego uwidoczniło obecność litego guza o średnicy 20 mm w lewym kącie mostowo-móżkowym, prawdopodobnie o typie nerwiaka nerwu VIII. Guz okolicy kąta mostowo-móżdżkowego u 5-letniego chłopca stanowi wyjątkową rzadkość i mimo braku objawów neurofibromatozy typu 2, zarówno w badaniu podmiotowym, jak i w badaniach dodatkowych, wymaga przeprowadzenia dokładnej diagnostyki genetycznej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 3; 176-180
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of jet engine noise on hearing of technical staff
Wpływ hałasu silników odrzutowych na słuch personelu technicznego
Autorzy:
Konopka, Wiesław
Pawlaczyk-Łuszczyńska, Małgorzata
Śliwińska-Kowalska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166206.pdf
Data publikacji:
2014-12-19
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
hałas silników odrzutowych
uszkodzenie słuchu
audiometria tonalna
emisja otoakustyczna produktów zniekształceń nieliniowych
DPOAE
jet engine noise
hearing impairment
pure tone audiometry
distortion product otoacoustic emission
Opis:
Background: Due to high sound pressure levels (SPLs), noise produced by jet planes may be harmful to hearing of people working in their proximity. The aim of this study was to assess the effects of exposure to jet engine noise on technical staff hearing. Material and Methods: The study comprised 60 men, aged 24–50 years, employed in army as technical staff and exposed to jet engine noise for 6–20 years. The control group were 50 non-noise exposed males, aged 25–51 years. Exposure to noise emitted by jet engines was evaluated. Pure-tone audiometry (PTA) and distortion product otoacoustic emissions (DPOAE) were recorded in both groups. Results: Jet engines emitted broadband noise with spectrum dominated by components in the frequency range 315–6300 Hz (1/3-octave bands). Maximum A-weighted SPL during tests reached values of approx. 120–130 dB. Consequently, engine-servicing personnel (even in the case of a single engine test) was exposed to noise (at A-weighted daily noise exposure level above 95 dB) exceeding permissible levels. Averaged audiometric hearing threshold levels of technical staff were higher (≤ 17 dB HL, p < 0.001) than in the control group. Similarly, the DPOAE amplitude was lower (≤ 17 dB SPL, p < 0.01) in the noise-exposed subjects compared to the non-exposed ones. Significant reduction of DPOAE levels was mainly noted for high frequencies (3–6 kHz). Conclusions: Despite the usage of hearing protection devices, both PTA and DPOAE consistently showed poorer hearing in engine-servicing personnel vs. control group. Med Pr 2014;65(5):583–592
Wstęp: Hałas emitowany przez silniki odrzutowe ze względu na wysoki poziom dźwięku może być szkodliwy dla słuchu osób pracujących w ich sąsiedztwie. Celem pracy była ocena wpływu ekspozycji na hałas na stan słuchu techników obsługujących silniki odrzutowe. Materiał i metody: Badaniami objęto 60 mężczyzn w wieku 24–50 lat, zatrudnionych w wojsku i narażonych na hałas silników odrzutowych przez okres 6–20 lat. Grupę porównawczą stanowiło 50 mężczyzn w wieku 25–51 lat nienarażonych zawodowo na hałas. Oceniono ekspozycję na hałas emitowany przez silniki odrzutowe. Diagnostykę słuchu oparto na badaniu audiometrią tonalną i rejestracji emisji otoakustycznych produktów zniekształceń nieliniowych (distortion product otoacoustic emissions – DPOAE). Wyniki: Silniki odrzutowe emitowały hałas szerokopasmowy, w którym dominowały składowe z przedziału częstotliwości 315–6300 Hz (pasma 1/3-oktawowe). Maksymalny poziom dźwięku A w czasie testów osiągał 120–130 dB. W konsekwencji, nawet w przypadku pojedynczego testu, personel obsługujący silniki był narażony na hałas (dzienny poziom ekspozycji (L EX, 8h) > 95 dB) przekraczający wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń hałasu w środowisku pracy. Progi słuchu w grupie techników obsługujących silniki odrzutowe były wyższe (≤ 17 dB HL, p < 0.001) niż w grupie porównawczej. Amplituda emisji otoakustycznych DPOAE była również niższa (≤ 17 dB SPL, p < 0,01) u osób narażonych na hałas w porównaniu z nienarażonymi. Jej istotne statystycznie obniżenie stwierdzono głównie dla wysokich częstotliwości (3–6 kHz). Wnioski: Mimo stosowania ochronników słuchu zarówno wyniki audiometrii tonalnej, jak i DPOAE wskazywały na gorszy słuch u techników obsługujących silniki odrzutowe niż u osób z grupy porównawczej. Med. Pr. 2014;65(5):583–592
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 5; 583-592
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multidrug-resistant strains of coagulase-negative staphylococci isolated from patients with chronic sinusitis – MDR, XDR, PDR strains
Autorzy:
Michalik, Michał
Podbielska-Kubera, Adrianna
Samet, Alfred
Konopka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397490.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
antibiotic resistance
chronic sinusitis
coagulase-negative staphylococci
epidemiology
nosocomial infections
virulence factors
Opis:
Introduction: The development of resistance to multiple antimicrobial agents in pathogenic bacteria has become a threat to public health. Multidrug-resistant strains that are particularly dangerous include MDR, XDR and PDR strains. Material and methods: Aspirate material from paranasal sinuses, obtained from patients with chronic sinusitis undergoing functional endoscopic sinus surgery (FESS) in Medical Center MML in Warsaw, was subjected to bacteriologic analysis. The isolated strains were identified to the species level and tested for antibiotic resistance. Then, minimal inhibitory concentration (MIC) was determined. R esults: The isolated strains of coagulase-negative staphylococci were resistant mainly to macrolides, aminoglycosides and tetracycline. Nine of the isolated strains exhibited multidrug-resistance. Discussion: Bacteria causing chronic sinusitis are becoming increasingly resistant to antimicrobial agents. The diagnostic process for coagulase-negative staphylococci (CNS) is often limited to the identification of species, or even genus of the bacteria. The CNS strains are considered to be non-pathogenic and they are not subject to eradication. This may lead to erroneous therapeutic decisions and, consequently, to the development of antibiotic resistance. CNS infections are classified as nosocomial and therefore, appropriate epidemiological procedures have to be followed. The authors highlight the necessity to determine MIC values for antibiotics and to introduce personalized treatment.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 36-41
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielolekooporne szczepy gronkowców koagulazo-ujemnych wyizolowane od chorych z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych – oporność typu MDR, XDR, PDR
Autorzy:
Michalik, Michał
Podbielska-Kubera, Adrianna
Samet, Alfred
Konopka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397505.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
czynniki wirulencji
epidemiologia
gronkowce koagulazo-ujemne
oporność na antybiotyki
przewlekłe zapalenie zatok
zakażenia szpitalne
Opis:
Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 36-41
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ aktywności fizycznej na wyniki badań posturograficznych u osób zdrowych
Effect of physical activity on posturography in healthy subjects
Autorzy:
Pyda-Dulewicz, Agata
Konopka, Wiesław
Fedorowicz, Jędrzej Paweł
Pepaś, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033302.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
aktywność fizyczna
posturografia
równowaga
Opis:
Introduction. Balance is the ability to provide the body with a position in space. The balance system consists of the vestibular organ, organ of vision and proprioception. A thorough anamnesis can provide valuable information to help diagnose and plan treatment and rehabilitation. Posturography is an examination registering and analysing the displacement of the center of gravity projection on the stabilometric platform, also called the objective test of Romberg. It can be carried out in different variants, eg with open or closed eyes. Aim. Assessment of the influence of physical activity on balance functions in physiotherapy students based on the analysis of posturographic results in this group. Material and methods. The study group comprised 60 healthy students aged 21 to 26 including 50 women and 10 men. Based on the results of the questionnaire, the respondents were divided into two groups – physically active students (n=36) and students with limited physical activity (n=24). The study consisted of performing two thirty-second measurements of the balance of the test subject, first with the eyes open and then closed. Results. Most of the evaluated parameters proved to be better in sporty individuals, suggesting that sports activity supports balance and the performance of spino-vestibular reflex. Conclusions. Regular physical activity, building a better central stabilization, and improving equivalent responses through physical activity, translate directly into proportion to the efficiency of the balance system.
Wprowadzenie. Sprawny układ równowagi zapewnia ciału utrzymanie pozycji w przestrzeni. W jego skład wchodzą: układu przedsionkowy, narządu wzroku oraz czucia głębokiego. Dokładnie przeprowadzony wywiad może dostarczyć cennych informacji ułatwiających postawienie diagnozy, a także pozwolić na zaplanowanie leczenia i rehabilitacji. Posturografia jest badaniem rejestrującym i analizującym przemieszczenia rzutu środka ciężkości ciała na platformie stabilometrycznej; zwana jest również obiektywną próbą Romberga. Można ją przeprowadzać w różnych wariantach, w tym z oczami otwartymi i zamkniętymi. Cel pracy. Ocena wpływu aktywności fizycznej na funkcję układu równowagi u studentów fizjoterapii w oparciu o analizę wyników badań posturograficznych. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 60 zdrowych studentów w wieku od 21 do 26 lat, w tym 50 kobiet i 10 mężczyzn. Na podstawie wyników wypełnianej ankiety, badanych podzielono na dwie grupy – studentów aktywnych (n=36) i studentów nieaktywnych sportowo (n=24). Badanie polegało na dokonaniu dwóch trzydziestosekundowych pomiarów równowagi testowanej osoby, z oczami otwartymi i zamkniętymi. Wyniki. Większość ocenianych parametrów okazała się lepsza u osób aktywnych fizycznie, sugerując, że aktywność sportowa może wspomagać pracę układu równowagi i sprawność odruchów przedsionkowo-rdzeniowych. Wnioski. Regularna aktywność fizyczna, budowanie lepszej stabilizacji centralnej oraz doskonalenie reakcji równoważnych poprzez wysiłek fizyczny może przekładać się na sprawność układu równowagi.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 3; 125-130
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ usunięcia migdałków na moczenie nocne u chrapiących dzieci
The effects of adenotonsillotomy on nocturnal enuresis in snoring children
Autorzy:
Kostrzewa, Marta
Faltin, Kamil
Konopka, Wiesław
Andrzejewski, Jarosław
Stańczyk, Małgorzata
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034544.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adenotonsillotomia
chrapanie
dzieci
moczenie nocne
Opis:
Introduction: Nocturnal enuresis is a common problem in the paediatric population. A number of reports indicate that there is a relationship between sleep-disordered breathing in children with tonsillar hypertrophy and nocturnal enuresis. Restoration of nasopharyngeal patency may eliminate nocturnal enuresis. Aim: The aim of the study was to evaluate the incidence of nocturnal enuresis in children snoring due to nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy as well as to assess the effects of restored upper respiratory patency by means of adenectomy and tonsillectomy on the resolution of nocturnal enuresis in children. Material and methods: The study included 50 children with sleep-disordered breathing qualified for adenectomy, tonsillotomy or adenotonsillotomy (median age 7 years). The control group consisted of 20 healthy children (median age 8 years). Children in the study group were assessed prior to surgical procedure as well as 3 and 6 months after surgery. The presence of sleep-disordered breathing and nocturnal enuresis was determined based on author’s questionnaire completed by parents. Results: The incidence of nocturnal enuresis in children with nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy was 18% (M:F 17%:19%; p > 0.05). Nocturnal enuresis was still reported in 6% of children 3 months after tonsillotomy. The disorder resolved in all girls and 97% of boys 6 months after procedure. Conclusions: Sleep-disordered breathing in children with nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy is associated with nocturnal enuresis. Restoration of nasopharyngeal patency in these patients eliminates nocturnal enuresis. Tonsillar hypertrophy causing obstructive breathing should be included in the differential diagnosis of nocturnal enuresis.
Wstęp: Moczenie nocne jest częstym problemem w populacji pediatrycznej. Liczne doniesienia wskazują na związek pomiędzy występowaniem zaburzeń oddychania podczas snu u dzieci z przerostem migdałków a obecnością moczenia nocnego. Zabieg przywrócenia drożności nosogardła może się wiązać z ustąpieniem moczenia nocnego. Cel badania: Cele niniejszej pracy obejmowały ocenę częstości występowania moczenia nocnego u dzieci chrapiących z powodu przerostu układu limfatycznego nosogardła oraz ocenę wpływu adenektomii i tonsillotomii przywracających drożność górnych dróg oddechowych na ustąpienie objawów moczenia nocnego u dzieci. Materiał i metody: Badaniem objęto 50 dzieci z zaburzeniami oddychania podczas snu, zakwalifikowanych do adenektomii, tonsillotomii lub adenotonsillotomii (mediana wieku 7 lat). Grupa kontrolna składała się z 20 zdrowych dzieci (mediana wieku 8 lat). Dzieci z grupy badanej były oceniane przed zabiegiem oraz 3 i 6 miesięcy po nim. Obecność zaburzeń oddychania podczas snu oraz moczenia nocnego ustalano na podstawie autorskiego kwestionariusza wypełnionego przez rodziców. Wyniki: Częstość występowania moczenia nocnego u dzieci z przerostem układu chłonnego nosogardła wynosiła 18% (M:F 17%:19%; p > 0,05). Po 3 miesiącach od zabiegu usunięcia migdałków 6% dzieci moczyło się nadal. Po 6 miesiącach od zabiegu moczenie nocne ustąpiło u wszystkich dziewczynek oraz u 97% chłopców. Wnioski: Zaburzenia oddychania podczas snu u dzieci z przerostem układu limfatycznego nosogardła wiążą się z występowaniem moczenia nocnego. Zabieg udrożnienia nosogardła u tych dzieci skutkuje ustąpieniem objawów moczenia nocnego. W różnicowaniu przyczyn moczenia nocnego u dzieci powinno się brać pod uwagę przerost migdałków powodujący utrudnienie oddychania.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 507-513
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy dzieci, które chrapią, mają wyższe ciśnienie tętnicze od rówieśników?
Do children who snore have a higher blood pressure than their peers?
Autorzy:
Stańczyk, Małgorzata
Mazurek-Kula, Anna
Ostrowska, Katarzyna
Raczyński, Piotr
Konopka, Wiesław
Andrzejewski, Jarosław
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033695.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breathing disorders
children
hypertension
snoring
dzieci
chrapanie
zaburzenia oddychania
nadciśnienie
Opis:
Introduction: Breathing disorders during sleep in adults have an adverse influence on the circulatory system and promote the development of hypertension, among other disorders. A large number of literature data confirm the view that sleep-disordered breathing can increase the risk of the development of hypertension in childhood as well. The aim of the study was to evaluate blood pressure values in children with adenoid or tonsillar hypertrophy and sleep-related breathing disorders such as snoring or apnoea. Material and methods: Fifty-one children participated in the study (17 girls and 34 boys). Anthropometric measurements (body height and weight, body mass index, waist and hip circumference) and blood pressure values were analysed. The intensity of sleep-related breathing disorders was evaluated using a questionnaire administered to the children’s parents. The results obtained were compared to normative values established by a Polish population study (OLAF). Results: Children from the study group have body dimensions comparable with those of the whole children population. Blood pressure in the children from the study group is also within normal range, but in boys we found it to be slightly higher than in girls by comparing the Z-score values. Conclusions: We did not confirm the hypothesis that children who snore due to adenoid/tonsillar hypertrophy who were qualified to surgery had hypertension in comparison to the whole population of Polish children. However, it was observed that snoring had a greater impact on boys’ blood pressure.
Wprowadzenie: Zaburzenia oddychania podczas snu u osób dorosłych wpływają niekorzystnie na układ krążenia, m.in. sprzyjają rozwojowi nadciśnienia. Wiele danych z literatury potwierdza tezę, że zespół zaburzeń oddychania w trakcie snu może zwiększać ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego również w wieku dziecięcym. Celem przedstawionej pracy było określenie wysokości ciśnienia tętniczego u dzieci z przerostem układu limfatycznego nosogardła i zaburzeniami oddychania w czasie snu pod postacią chrapania lub bezdechów. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 dzieci (17 dziewcząt i 34 chłopców). Analizie poddano wyniki pomiarów antropometrycznych (wysokość i masa ciała, wskaźnik masy ciała, obwód talii i bioder) oraz ciśnienia tętniczego. Stopień zaburzeń oddychania oceniono za pomocą ankiety zbieranej z rodzicami dzieci. Uzyskane wyniki odniesiono do norm uzyskanych w polskim badaniu populacyjnym (OLAF). Wyniki: Z pomiarów antropometrycznych wynika, że dzieci z badanej grupy mają wymiary ciała porównywalne z ogólną populacją dziecięcą. Ciśnienie tętnicze tych dzieci również jest prawidłowe, ale u chłopców nieco wyższe (z uwzględnieniem Z-score) niż u dziewczynek. Wnioski: Biorąc pod uwagę uzyskane w badaniu rezultaty, nie można potwierdzić hipotezy, że dzieci chrapiące z powodu przerostu tkanki limfatycznej, kwalifikowane do leczenia operacyjnego, mają nieprawidłowe wartości ciśnienia tętniczego w odniesieniu do populacji dzieci polskich. Zaobserwowano natomiast, że chrapanie wywiera większy wpływ na wysokość ciśnienia u chłopców.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 95-103
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-19 z 19

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies