Wielolekooporne szczepy gronkowców koagulazo-ujemnych wyizolowane od chorych z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych – oporność typu MDR, XDR, PDR

Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.