Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kino niemieckie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
„’Fragment’ bardziej nadaje się do sfilmowania niż dramat”. „Wozzeck” Georga C. Klarena
“Where a ‘Fragment’ Is More Suited to Be Filmed Than the Whole Play”: “Wozzeck” by Georg C. Klaren
Autorzy:
Burzyńska, Anna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28631388.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
Georg C. Klaren
Georg Büchner
German cinema
Opis:
W grudniu 1947 r. na ekranach kin pojawił się pierwszy powojenny niemiecki film będący adaptacją dzieła literackiego – Wozzeck w reżyserii Georga C. Klarena, adaptacja sztuki Georga Büchnera. Nieoczywisty w tym momencie historycznym wybór XIX-wiecznego dramatu, zachowanego jedynie w postaci luźnych, niedokończonych scen, każe zastanowić się nad rozmaitymi kwestiami, począwszy od spraw związanych z samym procesem filmowej adaptacji literatury (na ile reżyser mógł być wierny autorowi, mając do czynienia z utworem niedokończonym? czy fragmentaryczna forma dramatu pomagała czy przeszkadzała w procesie adaptacji?), skończywszy na niejednoznacznej wymowie filmu Klarena (czemu służą liczne w ekranizacji anachronizmy? jaki był sens pokazywania wciąż przytłoczonemu traumą wojny społeczeństwu postromantycznego dramatu?).
In December 1947 the world saw the first postwar German film adaptation of a literary work. That was Wozzeck directed by Georg C. Klaren, a film adaptation of a play by Georg Büchner. The choice of the 19th century drama, preserved only in fragments and incomplete scenes, is far from obvious and makes one think about a number of questions, starting with the process of film adaptation of fragmentary work of literature (how far could the director be faithful to the author and the original piece of literature, given its fragmentary and unfinished nature? did the fragmentary character of the play aid or hinder the process of adaptation?), and ending with the ambiguous message of Klaren’s film (what is the purpose of the numerous anachronisms present in the film? what was the point of showing an audience, still traumatised by war, a post-romantic drama?).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 151-159
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Studenta z Pragi” żywot dwudziestodwuletni, czyli o pierwszym w historii kina filmie grozy i jego dwóch remake’ach
The Twenty Two Years Life of the “Student of Prague”, or the First Film Horror in the History of the Cinema and Its Two Remakes
Autorzy:
Kurpiewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stellan Rye
film grozy
Faust
kino niemieckie
horror
German cinema
Opis:
Tekst przedstawia analizę pionierskiego filmu grozy Student z Pragi (reż. Stellan Rye) oraz dwóch kolejnych ekranowych wersji opowieści inspirowanej faustowskim motywem zaprzedania duszy diabłu. Autor artykułu zastanawia się nad zmianami, jakie zaszły w poetyce i sposobie realizacji filmów w Niemczech na przestrzeni ponad dwudziestu lat. Lata 1913-1935 obejmują kilka okresów w historii kinematografii niemieckiej, co znajduje odzwierciedlenie w analizowanych filmach.
The text presents an analysis of the pioneering horror film The Student of Prague (directed by Stellan Rye) and two subsequent screen versions of the story inspired by the Faustian motif of selling one’s soul to the devil. The author considers the changes that took place in the poetics and the way of film-making in Germany over the period of just over twenty years. The years 1913-1935 included several periods in the history of German cinematography, which is reflected in the films analysed.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 74-82
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika niemieckiej pamięci
The Dynamics of German Memory
Autorzy:
Brzezińska-Pająk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
studia nad pamięcią
kino niemieckie
nazim
memory studies
German cinema
Nazism
Opis:
Konrad Klejsa w publikacji Pamięć lat nazizmu w niemieckim filmie fabularnym lat 1946-1965 (2015) mierzy się z problematyką niemieckiej kinematografii powojennej skonfrontowanej z nazizmem i jego kontekstami. Autor podejmuje zagadnienie w sposób złożony, rozbudowany, wykraczając poza typowo filmoznawcze opracowanie, a refleksja na temat filmów współgra z namysłem historycznym i politycznym. Spoiwem łączącym wielowymiarowe rozważania na temat dwudziestu lat historii kina niemieckiego w perspektywie nazistowskiej przeszłości jest problematyka studiów nad pamięcią, które wpisują publikację Klejsy w uniwersalny i międzynarodowy kontekst badawczy. Jego monografia jest rzetelnym, oryginalnym studium problematyki opracowywanej dotąd wybiórczo i niewystarczająco.
Konrad Klejsa in the book Pamięć lat nazizmu w niemieckim filmie fabularnym lat 1946-1965 [The Memory of the Nazi Period in the German Feature Film 1946-1965] (2015) deals with the problems of German post-war cinema confronting Nazism and its contexts. The author takes up the problem in a complex, extended way, going beyond a typical film studies approach, and his thoughts on films are in tune with his historical and political reflection. The connection between multidimensional reflections on the twenty years of German cinema history in the perspective of the Nazi past is the problem of the study of memory, which incorporates Klejsa’s publication into a universal and international research context. His monograph is a reliable, original study of issues so far selectively and insufficiently developed.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 332-334
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flucht in die Freiheit in Filmproduktionen. Reale und irreale Übergänge durch den Eisernen Vorhang
Escape to freedom in film productions. Real and unreal transitions through the Iron Curtain
Ucieczka do wolności w produkcjach filmowych. Realne i surrealne przejścia przez żelazną kurtynę
Autorzy:
Matuszak-Loose, Bernadetta Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27315986.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Eiserner Vorhang
Flüchtlinge
Berliner Mauer
Kino im Kalten Krieg
deutsch-polnische Beziehungen
żelazna kurtyna
uchodźcy
mur berliński
kino okresu zimnej wojny
relacje polsko-niemieckie
Iron Curtain
refugees
Berlin Wall
Cold War cinema
German-Polish relations
Opis:
Die filmische Auseinandersetzung mit dem Kalten Krieg war real und symbolisch immer wieder auch mit der wirkmächtigen Metapher der politischen Konfrontation, dem Eisernen Vorhang, befasst. Dabei galt das Filmschaffen nicht nur den Phänomenen von Inklusion und Exklusion entlang dieser Systemgrenze, sondern auch dem Problem der Überwindbarkeit des Eisernen Vorhanges, das heißt seiner Permeabilität. Besonders verdeutlichen lässt sich dies am Beispiel der deutsch-deutsch-polnischen Ménage à trois, waren die Beziehungen zwischen den beiden deutschen Staaten und der Volksrepublik Polen doch in vielerlei Hinsicht spezifisch. Polen galt in der Bundesrepublik als Schlüssel zum Ostblock, in der DDR als potenzielle Gefahr, da es – in West wie in Ostdeutschland – für weniger systemtreu, geradezu libertär gehalten wurde. Der Beitrag möchte anhand einiger Filmbeispiele zeigen, wie die Durchlässigkeit und (Un-)Überwindbarkeit des inmitten Berlins 1961 buchstäblich in Stein gemeißelten Eisernen Vorhanges im Film thematisiert wurde und welche Rolle hierbei Polen spielte bzw. Polen zugewiesen wurde. Dabei wird der Wandel der audiovisuellen Repräsentation von Flucht und Übergang durch den Eisernen Vorhang vergleichend nachgezeichnet, wobei gleichermaßen Filme für das Kino und das Fernsehen herangezogen werden sollen.  
Filmowa konfrontacja „na granicy” w czasach zimnej wojny była zarówno rzeczywista, jak i symboliczna. Nierzadko posługiwano się w niej także jedną z bardziej wyrazistych metafor konfrontacji politycznej – żelazną kurtyną. Produkcje filmowe obrazujące to zjawisko dotyczą nie tylko przejawów inkluzji i ekskluzji, procesów przebiegających niejako równolegle do granic systemowych, ale także samego problemu anulowania żelaznej kurtyny, a więc ukazywania jej swoistej przepuszczalności. Szczególnie wyraźnie widać to w specyficznym „trójkącie politycznym” – w relacjach między dwoma państwami niemieckimi a PRL-em. W RFN Polska była postrzegana jako klucz do bloku wschodniego, w NRD – jako potencjalne zagrożenie, ponieważ zarówno w Niemczech Zachodnich, jak i Wschodnich uważano ją za mniej lojalną wobec systemu, a wręcz za liberalną. Autorka artykułu obrazuje tę problematykę na przykładzie wybranych produkcji filmowych i telewizyjnych, poruszając w szczególności kwestię przepuszczalności i (nie)przekraczalności żelaznej kurtyny, zamkniętej granicy czy muru, wzniesionego w samym środku Berlina w 1961 roku oraz roli, jaką w tym kontekście odgrywać miała bądź odegrała Polska.
he cinematic confrontation with the Cold War was both real and symbolic, and repeatedly concerned with the powerful metaphor of political confrontation—the Iron Curtain. The films did not only focus on phenomena of inclusion and exclusion along these system boundaries, but dealt also with the problem of how to overcome the Iron Curtain, i.e. with its permeability. This can be made particularly clear using the example of the German-German-Polish ménage à trois, since the relations between the two German states and the People’s Republic of Poland were specific in many respects. In the Federal Republic of Germany, Poland was seen as the key to the Eastern Bloc, in the GDR as a potential threat, since it was considered far less loyal to the Soviet system of power, downright libertarian, in both West and East Germany. Using a number of film examples, the article shows how the permeability and (in)surmountability of the Iron Curtain, which was literally carved in stone in the middle of Berlin in 1961, was addressed in these films and what role Poland played in this context. The change in the audio-visual representation of flight and transition through the Iron Curtain is traced in a comparative manner, with films for cinema and television being used equally.  
Źródło:
Wortfolge. Szyk Słów; 2023, 7; 1-15
2544-4093
Pojawia się w:
Wortfolge. Szyk Słów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hanna Schygulla – w pułapce Fassbindera
Hanna Schygulla – Trapped by Fassbinder
Autorzy:
Włodek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341612.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Hanna Schygulla
Rainer Werner Fassbinder
nowe kino niemieckie
New German Cinema
Opis:
Recenzja pracy zbiorowej Kino Hanny Schygulli pod redakcją Andrzeja Gwoździa (2015). Recenzentka omawia zawartość i konstrukcję książki, wskazując najważniejsze kwestie, którym współautorzy tomu poświęcili swe artykuły. W opinii Włodek wieloautorskość tej publikacji jest jej niewątpliwą zaletą, ze względu na różne punkty widzenia, ale zarazem rodzi groźbę powielenia pewnych kwestii. Recenzentka zauważa, że o ile analizy wypełniające trzecią część publikacji rzeczywiście wprowadzają wątki dla książki raczej nowe, o tyle w niektórych syntezach można znaleźć wiele powtórzeń, zwłaszcza tych obejmujących rozległe tematy rozpisane na wiele filmów. Włodek rekonstruuje też podskórnie obecną w książce tezę mówiącą o tym, że Hanna Schygulla przez długi czas tkwiła w pułapce Fassbindera, uwalniając się z niej właściwie dopiero po śmierci reżysera, choć i tak do dziś jest postrzegana przede wszystkim jako stworzona przez niego ikona Nowego Kina Niemieckiego. Recenzentka podkreśla także, iż publikacja jest cenna również z tego względu, że oferuje wszechstronną i bogatą analizę aktorstwa Schygulli.
A book review of Kino Hanny Schygulli [Cinema of Hanna Schygulla] (2015), a volume edited by Andrzej Gwóźdź. The reviewer presents an overview of the content and construction of the book, and points to the most important issues taken up by the authors of the articles. According to Włodek the fact that this publication has many authors is an advantage, in that sense it presents a variety of points of view, and yet it stands behind the repetitions that appear in the book. The reviewer notes that although the analysis presented in the third part of the book introduces new topics, in a number of syntheses one may find repetitions, especially those dealing with wider themes spread over several films. Włodek reconstructs the thesis implicit in the book, that is that Hanna Schygulla was for a long time a “prisoner” of Fassbinder, and only freed herself following the death of the director. Even so, to this day she is primarily seen as an icon, created by Fassbinder, of the New German Cinema. Włodek points out that the publication is also valuable, because it offers a comprehensive and rich analysis of Schygulla’s acting.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 231-237
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologie (i) przyjemności
Ideologies of/and Pleasure
Autorzy:
Kempna-Pieniążek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341057.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Gwóźdź
kino niemieckie
ideologia
przyjemność
German cinema
ideology
pleasure
Opis:
Najnowszy tom wrocławskiej serii Niemcy – Media – Kultura wpisuje się w formowany od niedawna nowy, wielowymiarowy obraz dziejów kina niemieckiego, nie stanowi jednak typowego wykładu historycznofilmowego. Autorka recenzji zwraca uwagę na liczne zalety książki Andrzeja Gwoździa Zaklinanie rzeczywistości. Filmy niemieckie i ich historie 1933-1949 (2018), przede wszystkim na to, że łączy ona w sobie walory interesującej lektury ze skrupulatnym rekonstruowaniem pejzażu audiowizualnego Niemiec lat 1933-1949. Najważniejszy kontekst tego pejzażu stanowią rozmaite ideologie, dlatego też jednym z dominujących wątków monografii jest motyw kina jako narzędzia walki, podporządkowanego różnym instytucjom. Drugim spoiwem filmów analizowanych w książce jest natomiast zasada przyjemnościowa, realizowana zarówno przez kino Trzeciej Rzeszy, jak i przez kinematografie powojennych stref okupacyjnych. Na uwagę zasługuje również trzecia część tomu, oferująca zbiór precyzyjnie zredagowanych pism z omawianej epoki.
The latest volume of the Wrocław series Germany - Media - Culture fits in with the new, multifaceted picture of the history of German cinema that has been formed recently, but it is not a typical presentation of film history. The author of the review draws attention to the numerous merits of the book by Andrzej Gwóźdź Zaklinanie rzeczywistości. Filmy niemieckie i ich historie 1933-1949 [Enchantment of Reality. German Films and their Histories 1933-1949] (2018). Above all, it combines the qualities of an interesting reading with the meticulous reconstruction of the audiovisual landscape of Germany of the years 1933-1949. The most important context of this landscape are various ideologies, which is why one of the dominant themes of the monograph is the theme of cinema as a weapon of war, subordinated to various institutions. The second common theme in the films analysed in the book is the pleasure principle, implemented both by the cinema of the Third Reich and by cinematographies of the post-war occupation zones. The third part of the volume, offering a collection of precisely edited writings from the discussed era, is also noteworthy.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 247-252
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino weimarskie i ciąg dalszy
Weimar Cinema and After
Autorzy:
Zalewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408649.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tomasz Kłys
Fritz Lang
III Rzesza
kino niemieckie
Third Reich
German cinema
Opis:
Książka Tomasza Kłysa Od Mabusego do Goebbelsa. Weimarskie filmy Fritza Langa i kino niemieckie do roku 1945 (2013), zgodnie ze swoim tytułem, obejmuje dwie części tematyczne: kino Fritza Langa aż do jego wyjazdu z Niemiec po przełomie hitlerowskim oraz dźwiękowe kino niemieckie okresu III Rzeszy. W innym przekroju w książce obecne są dwie warstwy strukturalne: zniuansowane analizy i interpretacje filmów niemieckiego mistrza, ale także kulturoznawcze opisy ekonomicznych, społecznych i kulturowych uwarunkowań życia w Niemczech weimarskich i hitlerowskich. Na wszystkich tych poziomach Kłys demonstruje bogatą wiedzę faktograficzną, wrażliwość estetyczną, błyskotliwość interpretacyjną, swadę pisarską. To, jak również bogaty materiał filmowy uwzględniony przez autora, czyni z książki Kłysa jedną z najciekawszych polskich pozycji filmoznawczych ostatnich lat.
A book review of Tomasz Kłys’ Od Mabusego do Goebbelsa. Weimarskie filmy Fritza Langa i kino niemieckie do roku 1945 [From Mabuse to Goebbels. Weimar films of Fritz Lang and the German cinema until 1945] (2013). The book consists of two thematic parts: the films of Fritz Lang until his departure from Germany after the coming of the Nazis and the sound cinema of the period of the Third Reich. There are also two structural layers to the book: a nuanced analysis and interpretations of the films of the German master and descriptions of economic, social and cultural conditions of life in Germany during the Weimar Republic and under Hitler’s rule. At all these levels Kłys demonstrates rich factual knowledge, aesthetic sensitivity, insightful interpretation, and a talent for words. This combined with rich film material analysed by the author, makes Kłys’ book one of the most interesting work in the field of film studies published recently in Poland.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 241-245
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult przywódcy w III Rzeszy w filmie propagandowym Triumf Woli
The Cult of the Leader in the Third Reich in the Propagandist Film the Triumph of the Will
Autorzy:
Wichert, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Third Reich
propaganda
German cinema
III Rzesza
kino niemieckie
Opis:
Propaganda stanowiła jedną z najważniejszych sfer aktywności narodowych socjalistów w okresie Republiki Weimarskiej i III Rzeszy. Centralnymi zagadnieniami nazistowskiej propagandy były szczególnie takie kwestie, jak rasizm i antysemityzm, ideologia egalitarnej wspólnoty narodowej, militaryzm oraz pseudoreligijny kult Adolfa Hitlera. Charakterystyczne dla indoktrynacji narodowego socjalizmu było jej ścisłe powiązanie z nowymi środkami masowego przekazu, przede wszystkim z filmem i radiem. Klasycznymi dziełami propagandy filmowej spod znaku swastyki były zwłaszcza audiowizualne dokumenty ze zjazdów NSDAP, które odbywały się w Norymberdze. Triumf woli autorstwa Leni Riefenstahl prezentuje kongres partii w roku 1934, czyli w momencie, kiedy konsolidowały się już totalitarne zręby reżimu hitlerowskiego. W obrazie tym, który służyć miał propagandowym celom nowych władców Niemiec, reżyserka przy pomocy odpowiednich technik montażu, organizacji ujęć oraz symboliki światła przedstawiła sugestywnie kult Hitlera jako charyzmatycznego przywódcy i politycznego zbawiciela narodu niemieckiego. Filmowanie dyktatora z ,,żabiej perspektywy”,czyli od dołu powodowało, że wydawał się on potężniejszym, zaś ukazywanie zebranych na zjeździe ludzi w swej masie stwarzało wrażenie ich nikłości wobec wszechobecnego Führera. Celem autorki Triumfu woli było również ukazanie emocjonalnego związku pomiędzy Führerem i jego ludem oraz podkreślenie bezgranicznej miłości Niemców do Hitlera. Film Leni Riefenstahl do dziś budzi kontrowersje wśród badaczy kina i historyków, którzy nieprzerwanie prowadzą dyskusje na temat jego dokumentalnych walorów estetycznych oraz propagandowego przesłania w duchu nazistowskiego mesjanizmu.
Propaganda was one of the most important spheres of activity for the national socialists in the Weimar Republic and the Third Reich. The central questions of the Nazi propaganda were racism, anti-Semitism, the ideology of an egalitarian national community, militarism and a pseudo-religious cult of Adolf Hitler. The specific feature of the Nazi indoctrination was its close connection with the new mass media, first of all with the film and the radio. The classical cinematographic productions under the sign of the ‘Hakenkreuz’ were the audio-visual documents from the NSDAP conventions, which took place in Nuremberg. The Triumph of the Will directed by Leni Riefenstahl depicts the party congress in 1934, i.e. when the totalitarian foundations of the Nazi regime were being built. The film – meant to be a propagandist instrument of the new rulers of Germany – presents the cult of Hitler as a charismatic leader and a political saviour of the German nation in a convincing way thanks to an appropriate film editing, the organisation of takes and the symbolism of light. The dictator filmed from below (a worm’s eye view) appeared much bigger, and the mass of the people gathered at the convention gave the impression of their smallness compared to the omnipresent Führer. The director of The Triumph of the Will also sought to show an emotional link between the Führer and his people and to underline the unconditional love for Hitler felt by the Germans. The film is still giving rise to controversy among researchers and historians, who even today are engaged in a discussion on its documentary and aesthetic values and the propagandist message in the spirit of the Nazi messianism.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 79-106
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mabuse – Żyd czy nazista?
Mabuse – a Jew or a Nazi?
Autorzy:
Kłys, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591890.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Caligari
Goebbels
Fritz Lang
dr Mabuse
the German cinema
kino niemieckie
Opis:
Ostatni weimarski film Fritza Langa, Testament doktora Mabuse (Das Testament des Dr. Mabuse / Le Testament du Dr. Mabuse, 1933), dość powszechnie uchodzi za film antynazistowski. Ta renoma jest rezultatem m.in. niedopuszczenia filmu na niemieckie ekrany przez cenzurę Trzeciej Rzeszy oraz wielokrotnie przytaczanej w rozmaitych wariantach opowieści reżysera o jego jakoby natychmiastowej ucieczce z Niemiec w kwietniu 1933 roku po rzekomym spotkaniu z ministrem propagandy, Goebbelsem. W świetle dostępnych po śmierci reżysera dokumentów i znanych dziś faktów wiadomo już, że historia ta jest wymysłem Langa, jego „wyobrażonym filmem”. Na emigracji w USA Lang wzmocnił przekonanie opinii publicznej o antynazistowskim charakterze swego filmu poprzez manipulacje przekładem napisów przy okazji amerykańskiej premieryfrancuskojęzycznej wersji Testamentu doktora Mabuse w roku 1943. Jeszcze większych manipulacji na oryginalnym materiale filmowym reżyser dokonał, gdy na ekrany amerykańskie, pod tytułem The Crimes of Dr. Mabuse, wchodziła w roku 1952niemiecka wersja filmu: antynazistowską wymowę sugerowały bynajmniej nieliteralny przekład niemieckich dialogów w angielskim dubbingu i dokrętka expressis verbis objaśniająca, że akcja filmu toczy się między rokiem 1932 a 1939, gdy Niemcami rządzili „hitlerowscy przestępcy”. To właśnie tych ostatnich, wedle tej interpretacji, uosabia gang Mabusego/Bauma. Wprost przeciwną wymowę sugerowała wersja filmu na krótko dopuszczona przez Goebbelsa na ekrany Trzeciej Rzeszy – dokrętka o charakterze ramy narracyjnej (Rahmenhandlung) sugerowała osadzenie akcji w niedawnych, „mrocznych”czasach Republiki Weimarskiej, gdy krajem rządzili Żydzi…Analiza oryginalnej, pozbawionej manipulacyjnych zabiegów, wersji filmu dowodzi, że Mabuse to „puste miejsce”, które można „wypełnić” odmiennymi politycznymi i kulturowymi sensami, zawsze jednak związanymi z władzą, przemocą, zbrodnią, finansowymi matactwami i zakulisową manipulacją. Może jednak zamiast na siłę znajdować polityczną wymowę filmu, lepiej przyjrzeć się jego afiliacjom estetycznym: fabułą Testament doktora Mabuse dość zastanawiająco przypomina słynny film Roberta Wiene Gabinet doktora Caligari (Das Cabinet des Dr. Caligari, 1919), a próg i kres kina weimarskiego wyznaczają zatem dwa filmy o zbrodniczych psychiatrach, którzy sami popadają w szaleństwo i ostatecznie zostają pacjentami kierowanych przez siebie „domów wariatów”.
The last Weimar film by Fritz Lang, Das Testament des Dr. Mabuse / Le Testament du Dr. Mabuse (1933), is commonly regarded as anti-Nazi. Such an opinion results, inter alia, from the fact that the film was not authorised to go on general release in the Third Reich and from the story according to which the director must have escaped from Germany in April 1933 after an alleged meeting with Goebbels, minister of propaganda. In the light of the documents revealed after the death of the director and the facts commonly known now it has turned out that the whole story had been Lang’s fabrication, it is a ‘conjured-up film’. Being an expatriate in the USA Lang strengthened the widespread conviction of the anti-Nazi character of his film by manipulating the translation of the subtitles while the French version of his film was being released in the USA in 1943. The director made further manipulations on the original material of the film when its German version was being released in the USA in 1952 under the title of The Crimes of Dr Mabuse; its anti-Nazi character was suggested by the dialogues in the English-language dubbingtranslated from the German language; the translation was not literal (word-for-word) in the least. Some additional fragments of the film were shot later in order to explain that the plot took place between 1932 and 1939 when Germany was ruled by ‘Hitler’s criminal gang’. It was just ‘Hilter’s criminal gang’ – according to this interpretation – that is synonymous with the gang of Mabuse/Baum. Just the reverse interpretation was suggested by the version of the film released by Goebbels in the Third Reich – some extra scenes (Rahmenhandlung) shot then suggested placing the action in the ‘gloomy’ times of the Weimar Republic ruled by the Jews.The analysis of the original, devoid of any manipulations, version of the film proves that Mabuse is an ‘empty space’ that may be ‘filled’ with various political and cultural meanings, but always connected with the authorities, with violence, crime, financial chicaneryand behind-the-scenes manipulation.Yet, instead of looking for a political interpretation of the film, it might be interesting to have a look at its aesthetic affiliations: the plot of The Last Will of Dr Mabuse surprisingly resembles the famous film by Robert Wiene Das Cabinet des Dr. Caligari(1919), the last production of the Weimar Cinema. The two films describe criminal psychiatrists that became mad and eventually were locked in a mental hospital, which had been headed by them before.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 43-58
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melanż historii, polityki i liryzmu – przyczynek do analizy filmu „Patriotka” Alexandra Klugego
Melange of History, Politics and Lyricism - A Contribution to the Analysis of Alexander Kluge’s “Patriot”
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341700.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Alexander Kluge
German cinema
esej filmowy
kino niemieckie
film essay
Opis:
Autorka analizuje pochodzący z 1979 r. film Patriotka (Die Patriotin), zrealizowany przez niemieckiego reżysera Alexandra Klugego, jednego z sygnatariuszy manifestu z Oberhausen, bodaj najsłynniejszego przedstawiciela tamtego pokolenia. Stworzony częściowo w oparciu o metodę found footage utwór, będący kompilacją formy fabularnej i dokumentalnej, oferuje wgląd w eseistyczną strategię autorską Klugego, zaś w szerszym znaczeniu stanowi przykład odbywających się na gruncie Nowego Kina Niemieckiego poszukiwań form wyrazu zdolnych przerodzić się w wehikuł trudno komunikowalnych treści historycznych, szczególnie w odniesieniu do mrocznej, pełnej imperialnych gestów historii Niemiec. Autorka przyjmuje, że narracja Patriotki jest rozpięta między trzema kontekstami – historią, polityką i liryzmem, stanowiącymi nie tylko punkty odniesienia w procesie interpretacji, ale również przenikające się elementy sensotwórcze.
The author analyses the film Patriot (Die Patriotin, 1979), made by the German director Alexander Kluge, one of the signatories of the manifesto from Oberhausen, probably the most famous representative of that generation. Created partly on the basis of the found footage method, the work, which is a compilation of the narrative and documentary form, offers an insight into Kluge’s essayistic strategy, and in a broader sense it is an example of the exploration of forms of expression that can turn into a vehicle of hard-to-communicate historical content on the grounds of the New German Cinema, especially with regard to the dark German history, full of imperial gestures. The author assumes that the narrative of Patriot is spread between three contexts – history, politics and lyricism, which are not only reference points in the process of interpretation, but also interpenetrating elements generating meaning.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 167-177
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mordercy są wśród nas – rozliczenia z historią Narodowosocjalistycznego Podziemia w kinie niemieckim
Murderers Are Among Us - Reckoning with the History of the National Socialist Underground in German Cinema
Autorzy:
Wesołowska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407763.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
NSU
National Socialist Underground
neo-nazis
right-wing terrorism
contemporary German cinema
Narodowosocjalistyczne Podziemie
prawicowy terroryzm
neonazizm
współczesne kino niemieckie
Opis:
W 2011 roku świat dowiedział się o istnieniu Narodowosocjalistycznego Podziemia (NSU) – terrorystycznej organizacji neonazistowskiej. Dwa lata później rozpoczął się jeden z najdłuższych, a także najważniejszych procesów w historii współczesnych Niemiec, tak zwany proces NSU. Jeszcze zanim zapadł wyrok twórcy filmowi podejmowali próby przedstawienia działalności tego środowiska. Główne pytania badawcze artykułu koncentrują się wokół kwestii obrazu NSU przedstawianego przez niemieckie filmy fabularne oraz relacji, w jakiejfilmowe reprezentacje pozostają do medialnej debaty o tej neonazistowskiej organizacji (czy ją uzupełniają czy też tworzą inne wizerunki prawicowych terrorystów). Korpus badawczy stanowią następujące filmy: Letzte Ausfahrt Gera – Acht Stunden mit Beate Zschäpe (2016, reż.Raymond Ley), Die Täter – Heute ist nicht alle Tage (2016, Christian Schwochow), W ułamku sekundy (Aus dem Nichts, 2017, reż. Fatih Akin) oraz Wintermärchen (2018, reż. Jan Bonny).
In 2011, the world learned that the National Socialist Underground (NSU) was a terrorist and neo-Nazi organization. Two years later, one of the longest and most important trials in modern German history, the so-called NSU trial, began. Even before the verdict was passed, filmmakers tried to depict the activities of the National Socialist Underground. The main research question of this paper is - what image of the NSU is conveyed by German feature films? In what connection do cinematic representations continue to have with the media debate on this neo-Nazi organization? To complement it, or to create other images of right-wing terrorists? The research body of this article includes the following films: Letzte Ausfahrt Gera - Acht Stunden mit Beate Zschäpe (dir. R. Ley, 2016), Die Täter - Heute ist nicht alle Tage (dir. Ch. Schwochow, 2016), In the Fade (Aus dem Nichts, dir. F. Akin, 2017) and Wintermärchen (dir. J. Bonny, 2018).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2023, 18, 376; 127-146
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kinie niemieckim z przyjemnością
On German Cinema with Pleasure
Autorzy:
Saryusz-Wolska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340624.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kino niemieckie
German Cinema
Opis:
Książka Andrzeja Gwoździa Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) (2019) przedstawia szeroką panoramę kina NRD i RFN w omawianym okresie. Autor kreśli bogaty obraz kinematografii niemieckiej tego czasu, wskazując czytelnikom kilkaset filmów. Książka uporządkowana jest chronologicznie i zajmuje się zarówno dziełami kanonicznymi, jak i popularnymi czy rozrywkowymi. Autor nie przedstawia usystematyzowanych problemów badawczych ani nie podąża za konkretną metodologią, lecz raczej dzieli się historiami, które stoją w tle omawianych filmów, a także własnymi impresjami i przyjemnościami płynącymi z obcowania z kinem. 
A review of a book by Andrzej Gwóźdź Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) [Rocking Cinema. German Films and Their Histories (1949-1991)] (2019). The book presents a wide panorama of the cinema of the GDR and West Germany in the period in question. The author sketches a rich picture of German cinematography of that time, pointing to several hundred films. The book is organized chronologically and deals with both canonical and popular or entertainment cinema. The author does not present systematized research problems nor does he follow a specific methodology, but rather shares stories that stand in the background of the discussed films, as well as his own impressions and pleasures flowing from the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 302-305
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy aktorzy w filmach Defy w ostatnim ćwierćwieczu istnienia Niemieckiej Republiki Demokratycznej
Polish Actors in the Films of DEFA in the Last Twenty Five Years of the Existence of the German Democratic Republic
Autorzy:
Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341984.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
DEFA
kino niemieckie
NRD
German cinema
East Germany
Opis:
Udział polskich aktorów w produkcjach wschodnioniemieckiej Defy jest na ogół znany, choć nie dość wyczerpująco opisany. Oczywiście nie chodzi jedynie o koprodukcje, choć i one (jak chociażby pierwsza z nich, Milcząca gwiazda Kurta Maetziga, 1960) zaświadczają o aktorskim transferze między Warszawą a Berlinem. Deficyt aktorów w NRD, ale także dobra marka kina polskiego w NRD sprawiły, że często korzystano z zasobów polskiego rynku aktorskiego. Autor skupia się na analizie oraz interpretacji zjawiska przechodniości sztuki aktorskiej między kinematografiami narodowymi. Niezwykła w tym względzie okazała się zwłaszcza rola młodej i pięknej pani inżynier w wykonaniu Krystyny Stypułkowskiej, która zagrała w kultowym filmie Ślad kamieni (1966) Beyera – wystylizowanym na western produkcyjniaku, odesłanym przez NRD-owską cenzurę na półki do roku 1990. Na szczególne miejsce w takiej perspektywie oglądu zasługuje sztuka aktorska Franciszka Pieczki w rozliczeniowym filmie Jadup i Boel (1980/1988) Rainera Simona, a zwłaszcza jego tytułowa rola właściciela objazdowego teatru lalek w filmie Fariaho…! (1983) Rolanda Gräfa. Pieczka zagrał także m.in. w zachodnioniemieckim Dawidzie (1979) Petera Lilienthala (pierwszym filmie produkcji RFN, który otrzymał Złotego Niedźwiedzia w kategorii filmu fabularnego – na Berlinale 1979). Obok niego kinematografię Niemiec Zachodnich zasilili m.in. aktorzy grający w filmach Volkera Schlöndorffa, a wśród nich Jerzy Skolimowski jako dziennikarz na walczącym Bliskim Wschodzie (Fałszerstwo, 1981). W artykule Andrzej Gwóźdź szuka odpowiedzi na pytania dotyczące zjawiska eksportu aktorów jako faktu głównie kulturowego.
The role Polish actors played in East German DEFA is usually well known, though not sufficiently well described. Of course this is not merely a question of co-productions, although they (like for example the first one, Kurt Maetzig’s Silent Star, 1960) confirm the transfer of actors between Warsaw and Berlin. A deficit of good actors in GDR, and the good reputation of Polish cinema in GDR meant that they often relied on actors from Poland. The author focuses on the analysis and interpretation of the phenomenon of transitivity of acting between national cinematographies. Remarkable in this regard was especially the role of a young and beautiful woman engineer created by Krystyna Stypułkowska, who starred in the cult film The Trail of Stones (1966) by Frank Beyer - Western like social realist movie, that was blocked by the East German censorship until 1990. Franciszek Pieczka deserves particular attention in this overview, especially in Rainer Simon’s Jadup and Boel (1980/1988), and in the title role as the owner of a travelling puppet theatre Fariaho...! (1983) by Roland Gräf. Pieczka also played in West German David (1979) by Peter Lilienthal (the first West German production to obtain the Golden Bear in the feature film category on Berlinale 1979). In West Germany, in addition to Pieczka, other Polish actors were active, especially in films by Volker Schlöndorff, among them Jerzy Skolimowski as a journalist working on the warring Middle East (Forgery, 1981). In the article Gwóźdź is searching for answers regarding the phenomenon of transfer of actors as a cultural fact.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 84-96
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenie migracji. Przypadek kina niemieckiego
Spaces of Migration. The Case of German Cinema
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340632.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
migracja
postmigracja
transkulturowość
transnarodowość
German cinema
migration
post-migration
trans-culturality
trans-nationality
Opis:
Tekst jest próbą możliwie najszerszego ujęcia kwestii migracji w filmie na przykładzie kina niemieckiego. Autorka wprowadza w tym celu cztery kategorie analityczne, w ramach których definiuje poszczególne konteksty kina migracyjnego – to jest tworzonego przez twórców o takim doświadczeniu oraz, choć niekoniecznie, poświęconego tej tematyce – przypisując im jednocześnie konkretne dzieła filmowe. Fiuk nazywa owe kategorie przestrzeniami, wywodząc relewantność tego określenia ze znaczenia, jakie dla fenomenu migracji mają właśnie rozmaite rodzaje przestrzeni: terytoria, sfery, obszary, pola, a następnie klasyfikuje je jako: przestrzeń czasu, miejsca, kultury i medium. Dodatkowo, by scharakteryzować kino migracyjne w Niemczech, posługuje się pojęciami postmigracji, transkulturowości oraz transnarodowości, odwołując się do istniejących teorii, ale też proponując własne ich rozumienie.
The text is an attempt at the broadest possible approach to the issue of migration in film on the example of German cinema. To this end, the author introduces four analytical categories, within which she defines individual contexts of migratory cinema – that is, cinema created by artists with such experience and, although not necessarily, devoted to this subject – while assigning them specific film works. Fiuk calls these categories spaces, deriving the relevance of this term from the significance of various types of space for the migration phenomenon: territories, spheres, areas, fields, and then classifies them as: space of time, place, culture and medium. In addition, to characterize migration cinema in Germany, she uses the concepts of post-migration, trans-culturality and trans-nationality, referring to existing theories, but also proposing her own understanding of these terms.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 52-72
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadkowie, ofiary, mściciele... Żydowscy bohaterowie w niemieckich i austriackich filmach o procesach zbrodniarzy wojennych na przykładzie Murer: Anatomia procesu i Labiryntu kłamstw
Autorzy:
Wesołowska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407812.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
komparatystyka
Żydzi
kino austriackie
kino niemieckie
polityka pamięci
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę kreowania wizerunku żydowskich protagonistów w filmach Labirynt kłamstw (Im Labirynth des Schweigens, 2014, reż. Giulio Ricciarelli) oraz Murer: Anatomia procesu ( Murer: Anatomie des Prozesses, 2018, reż. Christian Frosch). Podstawowym celem badawczym jest tu wskazanie strategii, z jakich korzystają twórcy tych dzieł w procesie kodowania żydowskości. Refleksji poddane zostają także motywy i role przypisywane żydowskim postaciom. Materiał badawczy stanowią współczesne produkcje z Austrii oraz Niemiec. Komparatystyczna analiza umożliwia podjęcie refleksji nad tym, na ile odmienna polityka pamięci i przebieg rozliczeń z nazistowską przeszłości wpływają na filmowe wizerunki Żydów.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2021, 16, 363; 68-84
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies