Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Karol Wojtyła" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Karol Wojtyła a nowoczesność
Karol Wojtyła and Modernity
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753221.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
modernizm
zbawcze piękno
etyka autentyczności
John Paul II
modernism
salvific beauty
ethics of authenticity
Opis:
Artykuł unaocznia związki twórczości Karola Wojtyły i Jana Pawła II z dziedzictwem myśli i sztuki modernistycznej. Jako wyznaczniki tego związku przyjęto: uprzywilejowanie języka sztuki, możliwość jej kontrmoralności oraz etykę autentyczności. Owe związki zostały ukazane tak, by podjąć polemikę z dobrze ugruntowanym w literaturze przedmiotu przekonaniem, że twórczość Wojtyły pozostała niezależna od wpływów nowoczesnej estetyki. W artykule wzięto pod uwagę nie tylko twórczość literacką, ale również pisma filozoficzne i teologiczne Karola Wojtyły/Jana Pawła II, szczególnie Osobę i czyn oraz List do artystów. Ważnym kontekstem rozważań są: wywiedziona z myśli Kanta kontrmoralność sztuki oraz Charlesa Taylora etyka autentyczności.
This article shows the relationship between the works of Karol Wojtyła / John Paul II and the heritage of modernist thought and art. The signs of such a relationship are the privileging of the language of art, the possibility of the counter-morality of art, and the ethics of authenticity. These relationships have been selected so as to refute the statement that the works of Karol Wojtyła were independent of the influences of modern aesthetics. Not only have the literary works of Karol Wojtyła / John Paul II been taken into consideration in this article, but also his philosophical and theological works, especially Person and Act and Letter to Artists. The conception of the counter-morality of art, as derived from Kant’s works, and Charles Taylor’s concept of the ethics of authenticity are the framework for this deliberation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 357-370
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła – teatr osoby
Karol Wojtyła – the Theatre of the Person
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731879.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba; personalizm
tomizm
fenomenologia
theatrum Dei
person
personalism
Thomism
phenomenology
Theatrum Dei
Opis:
W koncepcji personalizmu Karola Wojtyły osoba rozumiana jest jako podmiot i relacja. Człowiek jest więc istotą relacyjną, jego ciało jest predysponowane, by angażował się w dialog z drugą osobą. Spotkanie osób i ich wzajemne relacje tworzą w efekcie podstawę teatru i na tej przesłance Wojtyła stworzył swój teatr personalistyczny, w którym połączył mostem tomizm i fenomenologię przedstawiając człowieka jako aktora na scenie w relacji do drugiego. W Bracie naszego Boga Wojtyła próbował „przeniknąć” człowieka, by dotrzeć do źródeł jego człowieczeństwa. Kluczem była relacja „ja”, rozumianego jako podmiot poznający, do „ja” drugiego człowieka. Oryginalność dramatów Wojtyły polega na tym, że autor odwołując się do natury osoby, ukazuje jej pełnię w perspektywie theatrum Dei. Najmocniej jest ona wyrażona w trylogii: Brat naszego Boga, Przed sklepem jubilera i Promieniowanie ojcostwa. Analiza wnętrza osoby, jaka jest tam przeprowadzona, pozwala określić te dramaty jako teatr osoby.
According to Karol Wojtyła’s personalism, a person is both a subject and a relationship. A person is a relational being whose body predisposes him or her to engage in dialogue. The meeting of people, and their relationships as a result of this event, lie at the core of theatre. In his personalistic theatre, Wojtyła created a bridge between Thomism and Phenomenology, exploring the human person as an actor. In Our God’s Brother (Brat naszego Boga, 1945–1950), Wojtyła attempts to “penetrate man,” so as to be able to arrive at the sources of his humanity. What allows one to penetrate man’s nature is the revelation of the relationship between his “I,” understood as the subject which comes to know, and the “you” of the other, recognised in personal experience as a second “I.” The originality of Wojtyła’s drama is contained in its literary and theatrical nature, but its full sense is only revealed in the perspective of Theatrum Dei (especially in Wojtyła’s dramatic trilogy: Our God’s Brother – Brat naszego Boga; In front of the Jeweller’s Shop – Przed sklepem jubilera, 1960; The Radiance of Fatherhood – Promieniowanie ojcostwa, 1967). We could call Wojtyła’s drama of the inner Self the Theatre of the Person.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 123-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strzelec z cenzuzem Karol Wojtyła
Autorzy:
Gatty-Kostyla, Adam.
Powiązania:
Żołnierz Polski 1991, nr 31/33, s. 17
Współwytwórcy:
Pastuszewski, Karol. Opracowanie
Data publikacji:
1991
Tematy:
Wojtyła, Karol (1920-2005)
Obozy szkoleniowo-wojskowe historia Polska 1939 r.
Przysposobienie wojskowe historia Polska 1939 r.
Opis:
Udział Karola Wojtyły w obozie przysposobienia obronnego w lipcu 1939 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła - Jan Paweł II w Belgii
Karol Wojtyła - Johannes Paul II. in Belgien
Autorzy:
Guz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040573.pdf
Data publikacji:
2005-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Papst
Johannes Paul II.
Belgien
Besuch
Geschichte
papież
Jan Paweł II
Belgia
wizyta
historia
pope
John Paul II
Belgium
visit
history
Opis:
Karol Wojtyla hat Belgien in seinem Leben fünf Mal besucht. Das erste Mal kam er 194 7 als Priesterstudent in dieses Land, dann besuchte er Belgien 1970 und 1973 auf Einladung der belgischen kirchlichen Hierarchie schon als Krakauer Kardinal. Als Papst Johannes Paul II. stattete er Belgien 1985 einen offiziellen Besuch ab, und zehn Jahre später weilte er 1995 zum letzten Mal in diesem Land. Aber nicht nur diese Besuche und apostolischen Pilgerfahrten verbanden den polnischen Papst mit dem Land an Mosel und Scheide. Im Sommer 1947 begab sich Karol Wojty1a auf seine erste Reise durch Europa. Belgien erreichte er am 6. August von Paris aus. Zuerst besuchte er Flandern mit Gent und Brügge, danach Wallonien. Er machte sich mit der Arbeit von P. Cardijan und der Tätigkeit der von ihm gegründeten christlichen Arbeiteijugendorganisation näher bekannt. Außerdem besuchte er den damaligen Rektor der Polnischen Katholischen Mission in Brüssel P. Jacek Przygoda. Johannes Paul II. erinnerte sich: "Im Monat September des Jahres 194 7 arbeitete ich als Seelsorger der Polnischen Katholischen Mission unter Bergleuten in der Nähe von Charleroi. Das war eine sehr fruchtbare Erfahrung. Dort war ich zum ersten Mal in einem Steinkohlenbergwerk und konnte mich mit der schweren Arbeit der Bergleute bekanntmachen. Ich besuchte die Familien der polnischen Emigranten und unterhielt mich mit ihnen, und ich traf auch mit Jugendlichen und mit Kindern zusammen. Überall wurde ich mit Wohlwollen und Offenheit aufgenommen". Das zweite Mal bereistes Karo Wojtyla das Land der Flamen und Wallonen 1970, d.h. schon als Kardinal. Am Morgen des 16. November besuchte er die Universität in Löwen (Lovain) und am Nachmittag Brüssel. Schon 1958 hatte er als Dozent der Katholischen Universität eine Reise dorthin geplant, weil er ein analoges Studium im Westen kennenlernen wollte. Aber trotz der vorher erlangten Genehmigungen wurde ihm dann letztlich doch noch der Paß verweigert. Zum dritten Mal bildete Belgien an der Wende vom Mai zum Juni 1973 das Ziel des Besuches von Kardinal Wojtyla. Sein Hauptanliegen war es, die berühmte Prozession zu Ehren des Allerheiligsten Blutes des Herrn Jesus durch die Straßen von Brügge anzuführen. Ehe Kardinal Wojtyla nach Brügge kam, besuchte er am 30. Mai Löwen (Lovain). In Antwerpen wurde er vom dortigen Ortsbischof Daem empfangen und nahm an einem Treffen von Priestern teil, die an diesem Tag ihr dreißigjähriges Priesterjubiläum feierten. Zum vierten Mal kam Karo! Wojtyla als Papst Johannes Paul II. im Rahmen seiner apostolischen Pilgerreise vom 16. bis 21. Mai 1985 nach Belgien. Während seines fünftägigen Aufenthaltes besuchte er Brüssel, Antwerpen, Ypem, Gent, Mechelen, Beauraing, Namur, Liege, Löwen (Lovain) und Lovain-La-Neuve, Tilff, Banneaux und zum Abschluß Bierset. Johannes Paul II. kam zehn Jahre später noch einmal nach Belgien, und zwar am 3. Juni 1995 zur Seligsprechung des flämischen Aussätzigenapostels P. Joseph Damian Deveuster. Diese Pilgerreise war schon für 1994 geplant gewesen, wegen der Krankheit des Papstes dann jedoch auf später verschoben worden. Johannes Paul II. traf mit König Albert II. und der königlichen Familie zusammen; anwesend war auch Fabiola, die Witwe von König Bauduin I. Danach begab sich der Papst zum Gebet in die Krypta der Marienkirche in Laken und erwies dort dem verstorbenen König die Ehre.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2005, 83; 223-230
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła reads and interprets Max Scheler
Karol Wojtyła czyta i interpretuje Maxa Schelera
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31207429.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
Scheler
etyka
metoda fenomenologiczna
ethics
phenomenological method
Opis:
The present article addresses Karol Wojtyła’s “encounter” with Max Scheler’s thought, expressed mainly in his work Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik (Formalism in Ethics and Non-Formal Ethics of Values). Three stages can be clearly distinguished: (1) first inspirations, which came about in particular as a result of contact with Rev. Ignacy Różycki, Jacek Woroniecki OP, and Roman Ingarden; (2) the duration of work on the habilitation thesis, which was based on Scheler’s above-mentioned work; and (3) further application of the philosophical findings. Wojtyła concluded that Scheler’s ethical system was unfit for scientific interpretation of Christian ethics. The reason was that the German philosopher focused almost exclusively on the emotional sphere and did not discern the person’s causal sphere. In a case like this a person is incapable of realizing values, and can only feel them, as a passive subject. However, inasmuch as Christian ethics is based on the thesis whereby man is the agent of the ethical good and evil of his own acts, perfecting himself through ethically positive values, and devaluing himself through negative ones, Scheler’s concept is absolutely unacceptable to Wojtyła. Still, Wojtyła discerned an eminently positive aspect in Scheler’s approach, namely, the very method of the phenomenological analysis of ethical facts on the phenomenal and experiential levels. Moreover, by attempting a certain integration of classical metaphysics with phenomenological analysis, Wojtyła – in a peculiar and creative way – developed his own philosophical position.
Niniejszy artykuł porusza temat „spotkania” Karola Wojtyły z myślą Maksa Schelera, wyrażoną głównie w jego pracy „Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik” (Formalizm w etyce i niematerialna etyka wartości). Można wyraźnie wyróżnić trzy etapy: (1) pierwsze inspiracje, które pojawiły się przede wszystkim dzięki spotkaniu z ks. Ignacym Różyckim, Jackiem Woronieckim OP i Romanem Ingardenem; (2) okres pracy nad rozprawą habilitacyjną, opartą na powyższej pracy Schelera; i (3) dalszą aplikację wypracowanych wniosków filozoficznych. Wojtyła doszedł do wniosku, że etyczny system Schelera nie nadaje się do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej. Powodem było to, że niemiecki filozof skupiał się niemal wyłącznie na sferze emocjonalnej i nie dostrzegał sfery sprawczej osoby. W takim przypadku osoba nie jest zdolna do realizacji wartości, a jedynie może je odczuwać jako bierny podmiot. Gdyż w kontekście etyki chrześcijańskiej opierającej się na tezie, według której człowiek jest sprawcą dobra i zła etycznego swoich własnych czynów, doskonaląc się poprzez wartości etycznie pozytywne i deprecjonując się poprzez negatywne, koncepcja Schelera jest absolutnie nieakceptowalna dla Wojtyły. Niemniej jednak, Wojtyła dostrzegł wyjątkowo pozytywny aspekt w podejściu Schelera, mianowicie samą metodę fenomenologicznej analizy faktów etycznych na płaszczyźnie zjawiskowej i doświadczalnej. Ponadto, poprzez próbę pewnej integracji klasycznej metafizyki z analizą fenomenologiczną, Wojtyła — w swoisty i twórczy sposób — rozwijał swoje własne stanowisko filozoficzne.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 41-56
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico
Karol Wojtyła’s Poetry: an Ascetic Journey
Autorzy:
Fava Guzzetta, Lia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731482.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
twórczość literacka
poezje
krytyka i interpretacja
John Paul II
literary work
poetry
criticism and interpretation
Opis:
Poezja Karola Wojtyły: wędrówka ascetyczna Artykuł jest swego rodzaju wędrówką po twórczości poetyckiej Karola Wojtyły – Jana Pawła II, wędrówką ascetyczną, a jednocześnie niezmiernie bogatą, w ślad za osobą z zewnątrz, wolną od naszego rodzimego kontekstu historyczno-kulturowego, zatem i otwartą na nieograniczone perspektywy interpretacji. Praca ukazuje uniwersalny charakter dorobku poetyckiego Karola Wojtyły, kładzie akcent na nowe elementy percepcji tejże poezji i w innym świetle ukazuje znaczenia wersów, wciąż tak bardzo aktualnych i niezmiennie adresowanych do człowieka, który także (a może zwłaszcza) dziś boryka się z odwiecznymi dylematami. Już we wczesnych utworach literackich obecne są (i na trwale pozostaną) dwa głębokie wymiary: dusza słowiańska oraz intelektualna klasyczność, które staną się charakterystyczne również dla talentu komunikacji ekumenicznej i wizji teologicznej Kościoła u Jana Pawła II. W przejściu od młodzieńczych sonetów do hymnów można dostrzec nie tylko rozwój stylistyczny i głębię przesłania, ale przede wszystkim podążanie w kierunku świadomej religijności, kontemplacji, w kierunku kapłaństwa, które rodziło się w szczególnie dramatycznych czasach drugiej wojny światowej. Z kolei w okresie kapłańskim wybory poety naznaczone są pragnieniem zrozumienia kondycji człowieka oraz zauważanie miłości Boga w stosunku do stworzenia. Kontemplacja staje się coraz bardziej modlitwą, a z modlitwy rodzi się dialog. Twórczość literacka Karola Wojtyły jawi się jako opowieść o własnym doświadczeniu wewnętrznym oraz odsłania duchową antropologię. La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
This article is a kind of journey through the poetic work of Karol Wojtyła / John Paul II – a wandering that is ascetic, yet extremely rich – in the footsteps of an outsider, a person free from our native historical and cultural context, and hence open to the unlimited possibilities of interpretation. This work shows the universal character of Karol Wojtyła’s poetic output; it emphasises new elements in the perception of that poetry, while showing the meaning of the verses in a different light, verses still relevant and invariably addressed to man, who is also (and maybe especially) struggling with eternal dilemmas today. The early literary works already contained two profound dimensions: the Slavic soul and intellectual classicism, which would also become a feature of John Paul II’s talent for ecumenical communication and his theological vision of the Church. In the transition from youthful sonnets to hymns, we can notice not only the stylistic development and depth of the message, but, above all, a move towards conscious religiousness, contemplation, towards the priesthood, a move which was born in the very dramatic time of the Second World War. As a priest, on the other hand, his poetic choices were marked by a desire to understand the condition of man and to see God’s love for His creation. This contemplation becomes increasingly more like a prayer, and dialogue is born out of prayer. Karol Wojtyła’s literary work appears as a story about his own inner experience and reveals a spiritual anthropology.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 11-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła on Participation and Alienation
Autorzy:
Espartinez, Alma S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2190121.pdf
Data publikacji:
2023-02-27
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Karol Wojtyła
human person
self-fulfillment
participation
I-You
We-dimension
alienation
Opis:
This article examines Karol Wojtyła’s concept of participation and alienation by starting the discussion on his personalist anthropology, leading to his structure of the human community. Wojtyła’s personalist anthropology reveals to us the nature of the human person as a unique, unrepeatable personal subjectivity. According to Wojtyła, the human act takes us to the knowledge and understanding of the person’s interiority and simultaneously allows us to have a glimpse of the human person’s specific complexity. Then, I analyze the correlation between person-action in living and acting with other persons. Here, I attempt to demonstrate that if our existence has to acquire any human significance, it is that, rather than alienation, which makes such a unique experience possible. Finally, I explored the impact of the failure to grasp a genuine understanding of the human person and the capacity to participate in the humanity of other persons, setting a profound sense of alienation that dehumanizes us to our very core. This paper aims to answer the following questions: Given the actions that can be performed ‘together with others,’ how does the person’s acting with others affect the dynamic correlation of the action with the person? What is the significance of this participation for the personalistic value of the action? Why is alienation antithetical to participation?
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2023, 12, 1; 33-59
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy Karol Wojtyła przyjął szkaplerz karmelitański?
Autorzy:
Gil, Honorat Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458210.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Karol Wojtyła
karmelici
szkaplerz
Wadowice
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2013, 16; 167-169
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reżyserzy powołania – Karol Wojtyła na szklanym ekranie
Directors of Vocation – Karol Wojtyła on the Silver Screen
Autorzy:
Głąb, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753594.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
powołanie
kapłan
film
Karol Wojtyła – John Paul II
vocation
priest
movie
Opis:
Filmy o Janie Pawle II kręcono już za jego życia. Zarówno w pełnometrażowych obrazach fabularnych, jak i w realizacjach dokumentalnych, będących swego rodzaju przewodnikami po najważniejszych wydarzeniach wielkiego pontyfikatu, twórcy starali się ukazać dzieje człowieka, który swoją posługą zmieniał oblicze świata – czynił go lepszym. W niniejszym artykule starano się poznać i przedstawić źródła duchowej mocy Wojtyły – opowiedzieć o jego „seminarium domowym” i o drodze, którą musiał przebyć, aby zostać kapłanem. Kreatorzy świata przedstawionego oparli swój przekaz na dokumentach archiwalnych, świadectwach osób z najbliższego otoczenia Papieża, a także na wspomnieniach Jana Pawła II. Korzystając z takiej bazy materiałowej, reżyserzy ukazali widzom wędrówkę Lolka/Karola do Boga, do jego niezwykłej z Nim zażyłości. Drogę, która była dla Papieża procesem otwierania się na Miłość – pielgrzymką do „sensu istnienia”.
Several films about John Paul II were shot during his lifetime. Both in feature films and documentary productions, which are a kind of guide to the most important events of the great pontificate, the film-makers tried to depict the history of a man who, through his service, transformed the face of the world by making it better. In this article, efforts are made to study and present the sources of Wojtyła’s spiritual power – to talk about his ‘home seminary’ and the path he had to follow to become a priest. The creators of the worlds presented based their message on archival documents, the testimonies of those people closest to the Pope, as well as on the recollections of John Paul II. Based on such material, the directors showed the viewers the journey of Lolek/Karol towards God, towards his extraordinary intimacy with Him, a path which was, for the Pope, a process of opening himself up to Love – a pilgrimage to the ‘sense of existence’.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 507-522
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA NOCIÓN DE EXPERIENCIA ÉTICA EN KAROL WOJTYLA
THE CONCEPTION OF ETHIC EXPERIENCE ACCORDING TO KAROL WOJTYLA
Autorzy:
FERRER, URBANO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512576.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
ETHIC
EXPERIENCE
KAROL WOJTYLA
Opis:
The History of Ethics has often dissociated experience and rational normativity, which are the epistemological components of Ethics. Scheler has tried the synthesis of both through the phenomenological a prioris. But this experience is emotional and thus does not integrate enough in itself the person. This article analyses and develops the thesis of Wojtyla that there is a phenomenological experience which is simultaneously anthropological and ethical. For such an experience reveals the person in acting and her moral growth with the dinamysm of the person.
Źródło:
Studia Ełckie; 2014, 16, 4; 472-481
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła senior w wojsku austriackim i polskim
Karol Wojtyła`s military career according to the archives
Autorzy:
Kindziuk, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449873.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Karol Wojtyła senior
56 Infantry Regiment
the army of the Austro-Hungarian
Polish Army in 1918
Opis:
Little is known and studied of the Military personal records of Karol Wojtyla, from Vienna Kriegsarchiv until now which in turn has allowed for the accurate reproduction of his curriculum vitae, as well as taking into account the main steps in the course of his military service. Their analysis leads to the conclusion that Karol Wojtyla, senior, John Paul II's father was a professional soldier for 18 years in service in the Austro-Hungarian Army, in the 56th Infantry Regiment called Regiment of Wadowice, and later became an officer in the Polish Army in the reborn Polish Republic. Throughout the period of his military service he enjoyed a very good reputation: Superiors characterized him as a diligent and honest, valued for his ability to communicate in German.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 237-246
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethics Primer / Elementarz Etyczny by Karol Wojtyła
Autorzy:
Nwauzor, Lambert Uwaoma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507701.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
ethics
ethics primer
Karol Wojtyła
personalism of John Paul II
Opis:
A book review of Karol Wojtyla's Ethics Primer.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 2; 365-372
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła’s Concept of Personal Transcendence
Autorzy:
Gudaniec, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50145512.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Karol Wojtyła
transcendence
person
philosophical anthropology
human being
human experience
freedom
truth
spirituality
integration of the person
personal existence
Opis:
The article presents the understanding of the transcendence of the person in Wojtyła’s philosophy. The text discusses in turn: the role of the experience of the person; the concept of transcendence in relation to other concepts used by Wojtyła; the reference to the truth as the basis of personal transcendence; the integration of the person; the transcendence in the personal existence. The analyses conducted in the article show that transcendence of the person in the proper sense reveals the spiritual dimension of his existence as being superior to the material dimension. The presented text draws attention to the richness of threads showing the transcendence of the person in action on the basis of an analysis of lived experience. This approach not only illuminates or presents from another side the traditional concept of transcendence, based on the essential distinction between person and nature, but also adds new and revealing aspects to it. The person as an autonomous subjectivity not only freely determines himself/herself, but moreover transcends humanity as a general human nature – in virtue of an individual, unique personal existence. As a crowning achievement of the concept of the transcendence of the person, the metaphysical aspect of anthropology, which is strongly present in Wojtyła’s thought, is proposed here, which is somewhat new in the treatment of the topic of transcendence. According to this approach, transcendence experienced in action reveals its deeper level: transcendence in existence, which reveals the deepest foundation of being a person.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 3; 733-750
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofowie personalistycznego przebudzenia: Karol Wojtyła i Tadeusz Styczeń
Philosophers of the Personalist Awakening: Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376013.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
osoba
moralność
personalizm
norma personalistyczna
doświadczenie moralne
intuicjonizm etyczny
etyka niezależna
person
morality
personalism
personalist norm
moral experience
ethical intuitionism
autonomous ethics
Opis:
Artykuł stanowi rekonstrukcję formowania się lubelskiej personalistycznej szkoły etyki w myśli Karola Wojtyły i Tadeusza Stycznia jako jego ucznia i kontynuatora. Personalizm w kulturze, a zwłaszcza w filozofii XX wieku, jest odpowiedzią na kryzys człowieczeństwa. Formułującnormę personalistyczną jako podstawową normę moralności, Wojtyła dokonał przebudowy etyki chrześcijańskiej. Rozwijał filozofię osoby, aby jeszcze głębiej odsłonić aksjologicznepodstawy etyki. Styczeń dokonał z kolei szeregu krystalizacji metaetycznych: uściślił pojęcie doświadczenia moralnego jako macierzystej sytuacji etyki, przedstawiał personalizm jakokonsekwentny intuicjonizm etyczny i wreszcie uściślał pojęcie etyki niezależnej w krytycznym i twórczym dialogu z myślą etyczną Tadeusza Kotarbińskiego i Tadeusza Czeżowskiego.
This article is a reconstruction of the emergence of the Lublin personalist school in Ethics in the thought of Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń, who was his disciple and follower. Personalism in culture, and especially in the philosophy of the 20th century, is the answer to the crisis of humanity. Formulating the personalist norm as the fundamental norm of morality, Wojtyła accomplished a transformation of the Christian Ethics. In order to reveal the deeper axiological roots of Ethics he was developing the studies on the philosophy of a person. Styczeń accomplished significant categorisations in Metaethics. He precisely defined the concept of the moral experience as the underlying situation in Ethics, he presented personalism as consistent ethical intuitionism, and finally he clarified the concept of Autonomous Ethics through critical and creative dialogue with the ethical thought of Tadeusz Kotarbiński and Tadeusz Czeżowski.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 9-25
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies