Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hołówka, Jacek" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
A balanced résumé of Marx’s philosophy: Wahrheit und Dichtung
Wyważone streszczenie filozofii Marksa: prawda i poezja
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097128.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
instability of capitalism
exploitation
alienation
dialectic
commodity based economy
communism
niestabilność kapitalizmu
wyzysk
alienacja
dialektyka
gospodarka towarowa
komunizm
Opis:
Autor uważa, że każda jednoznaczna ocena filozofii Marksa jest nieprzekonująca, ponieważ zaciera istotne różnice w obrębie jego myśli. Choć Marks stworzył jedną filozofię, sprawiającą wrażenie jednolitej tkaniny, jest ona spleciona z wątków naukowych i nienaukowych. Wątek naukowy wiąże się z pojęciami niestabilności kapitalizmu, wyzysku proletariatu i alienacji człowieka. Wątek nienaukowy wiąże się z pojęciami dialektyki, gospodarki towarowej i komunizmu. Pierwszy wątek jest poważny i przekonujący, drugi fantastyczny i arbitralny.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 13-36
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luther and Marx
Luter i Marks
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096983.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Paul the Apostle
Luke the Evangelist
Joachim of Fiore
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
David Friedrich Strauss
Ludwig Feuerbach
Adam Smith
Andrew Carnegie
św. Paweł
św. Łukasz
Joachim z Fiore
Georg Wilhelm Fryderyk Hegel
Dawid Fryderyk Strauss
Ludwik Feuerbach
Opis:
Autor jest zdania, że na poglądy filozoficzne Karola Marksa silnie oddziałała tradycyjna kultura żydowska z jej wysokim uznaniem dla pracy umysłowej, wiarą w cudowną genialność pewnych poglądów, ambicją życiową i jakiegoś rodzaju fatalizmem. Po drugie, co sam Marks wyraźnie podkreślał, jego filozofia pozostawała pod silnym wpływem Hegla. Po trzecie, i to jest główny cel tego artykułu, można wykazać, że Marks wysoko cenił poglądy Marcina Lutra i jego wpływ na przemiany religijne w Europie. Autor stawia sobie za cel prześledzić wspólne wątki przewijające się w dziełach Lutra i Marksa. Obaj określali sens ludzkiego życia przez zaangażowanie w wykonywanie ciężkiej i mozolnej pracy, umysłowej lub fizycznej. Obaj byli oburzeni naiwnością i ideologicznym zaślepieniem niewykształconych mas. Obaj uważali, że przyczyną zabobonnego myślenia była opresyjna wiara nasilająca strach przed wiecznym potępieniem lub przed głodem i zmuszająca lud do posłuszeństwa. Wreszcie obaj uważali, że bierność i naiwność można przezwyciężyć tylko przez rewolucję, która zajdzie w powszechnej świadomości i w warunkach ży cia. Obaj dążyli do takiej rewolucji, choć każdy do innej.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 99-121
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adoksografia
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2100450.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Erazm z Rotterdamu
ironia
szyderstwo
poemat heroikomiczny
ukryta krytyka
naiwna gorliwość
udawana naiwność
szaleństwo
Opis:
Autor uważa, że trudno wyznaczyć granicę między naiwnym zachwytem nad pewnymi teoriami i skrytym ich ośmieszaniem. Krytyka literacka jest często prowadzona w sposób dwuznaczny lub nawet perfidny. Erazm z Rotterdamu był przekonany, że celowe wypaczanie prezentowanego stanowiska zdarza się szczególnie w prawie, filozofii i teologii. Nie starał się wyjaśnić, dlaczego tak jest. Ukazał jednak wyraźnie, że umiejętność odróżnienia pastiszu od pochwały znacznie się poprawia, gdy pod uwagę bierze się tradycję adoksograficzną, choć w jego czasach ten termin nie istniał.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 2; 213-236
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erazm i Luter o wolnej woli
Erasmus and Luther on free will
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425326.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
free will
grace
predestination
sin
good works
divine justice
Pelagius
Duns Scotus
Gilbert Ryle,
Donald Davidson
Opis:
The author discusses the controversy between Erasmus and Luther over free will. He recapitulates the position of Erasmus who identified three conceptions of free will attributing them to Pelagius, Duns Scotus and Martin Luther, respectively. Erasmus firmly rejected only the last one. The author also presents the Luther’s view that the exercise of free will would collide with the working of divine grace that forcesto reject the existence of free will. This controversy revitalizes a mediaeval problem, still highly inspirational. Is God at least partly responsible for our sins? Was He accountable for hardening the pharaoh’s heart (Ex 4: 21)? Was it approved by God that Judas would betray Jesus? Erasmus proposes an interesting solution to this problem that the author of this article finds bright and proper. It is based on the distinction between ‘the necessity of the consequence’ and the ‘necessity of the consequent’. The ‘necessity of the consequence’ is the acceptance of a logical implication together with its antecedent. In this case the consequent is entailed by logical inference (by ponendo ponens). Acceptance of this formula is equivalent to acting as an accomplice. The ‘necessity of the consequent’, however, is limited to the endorsing of the implication together with its consequent, but without accepting the antecedent. On these conditions the endorsement is no more than a concession for the occurrence of the fact implied, but it does not involve a volitional partnership in the act. To be more specific: God hardened the pharaoh’s heart and thereby He acted in collusion with the pharaoh. In the case of Judas, however, God only condescended that Judas would betray Jesus without cooperating in the act. Thus the will of pharaoh’s was weakened, or presumably deactivated, while Judas was free to act as he pleased, availing himself of his free will.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2017, 11; 197-223
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja i filozofia
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Charles-Marie-René Leconte de Lisle
praca doktorska
poezja
religia
ateizm
Baruch Spinoza
Charles Fourier
Opis:
Autor uważa, że opisując poezję Leconte de Lisle’a Henryk Elzenberg odkrył swą własną wrażliwość poetycką. W twórczości Elzenberga wyobraźnia poetycka pełni nie mniejszą rolę niż jego wiedza filozoficzna. W tej postawie należy szukać klucza dla zrozumienia aksjologii Elzenberga.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 487-502
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quasi-realizm i quasi-idealizm
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103078.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
monady
nieskończoność
harmonia
wolna wola
organizmy
przestrzeń
dusze
Bóg
Opis:
Leibniz nigdy dostatecznie nie wyjaśnił, co myślał o monadach. Twierdził, że są one najmniejszymi elementami świata obdarzonymi wolną wolą, że są czynne i podobne do „mikrokosmosów” zsynchronizowanych ze strumieniem świadomości innych monad. „Nie mają okien”, lecz tkwią w świecie, w którym stale działają siły naturalne zmieniające bieg wydarzeń. Czasem sugerował, że monady są nieskończenie małe, kiedy indziej dowodził, że jedynie „bierna przestrzeń” jest nieskończenie podzielna, podczas gdy monady są wymierne. Niekiedy głosił, że ciała są względnie stałymi porcjami materii wtórnej, połączonymi formami substancjalnymi, przy innej okazji ich spójność tłumaczył działaniem monady dominującej. W pewnych miejscach opisuje wprzód ustanowioną harmonię jako gigantyczną halucynację przeżywaną przez zastępy monad, które pozostają całkowicie niewzruszone, gdzie indziej twierdzi, że każdy organizm ma nieskończoną liczbę organów i każdemu z nich odpowiada jakaś monada, która pełni swoją funkcję w systemie nie zwracając uwagi na to, co robią inne. Te quasi-realistyczne i quali-idealistyczne wątki przeplatają się w twórczości Leibniza i Hołówka twierdzi, że żaden z nich nie został ostatecznie przez Leibniza uznany za jego własną filozofię.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 4; 173-199
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebłyski relacji wewnętrznych
Autorzy:
HOŁÓWKA, JACEK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706330.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2015, 4
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logika i teologia
Autorzy:
HOŁÓWKA, JACEK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705965.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2014, 3
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość podmiotu
Autorzy:
HOŁÓWKA, JACEK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705385.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2014, 4
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonałe halucynacje
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705529.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
eksternalizm
internalizm
rodzaje naturalne
pojęcia zastrzeżone
wybiórcza uwaga
zwroty pustowskazujące
perspektywa pierwszoosobowa
Opis:
Eksternaliści uważają, że werydyczne halucynacje są ciągiem obrazów reprezentujących wiernie ciąg źródłowych zdarzeń. Na przykład ciąg obrazów na ekranie telewizyjnym odtwarza ciąg wydarzeń rozgrywających się przed kamerą. Ale sprawy mogą się skomplikować. Jeśli pójdę do cyrku, mogę zobaczyć człowieka wykonującego dziwne gesty przed czymś, co wygląda jak lustro. W pewnym momencie postać w lustrze może zrobić jakiś własny gest. Wtedy odkrywam, że dałem się zwieść pozorom. Szkło w złoconej ramie nie było lustrem, tylko szybą, za którą skrywa się zwinny mim. Czyli miałem werydyczną halucynację – mógłby powiedzieć eksternalista. Sprawy mogą się jeszcze bardziej skomplikować. Listonosz ma dla mnie list, ale nie chce mu się wchodzić po schodach. Daje list synowi sąsiada i prosi, by mi go doręczył. Chłopiec to robi. Zawartość listu nie jest w żaden sposób zakłócona przez niezwykłą metodę jego doręczenia. Zatem nie ulegam werydycznej halucynacji, gdy czytam ten list. W artykule stawiam pytanie, czy normalne postrzeżenia mogą być opisane tylko jako bezpośrednia obserwacja, czy też jak widzenie obrazu na ekranie telewizyjnym, lub jak widzenie mima w cyrku, lub jak czytanie listu dostarczonego przez syna sąsiadów. Wybieram rozwiązanie internalistyczne. Liczy się treść, a nie metoda przekazu.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 2; 417-444
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy zasady sprawiedliwości
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705740.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ekwiwalentność
anonimowość
wstępna równość
empiryzm
konwencjonalizm
Opis:
Czyny sprawiedliwe muszą spełniać trzy warunki, zdaniem Ajdukiewicza: „zasadę równej odpłaty i zapłaty”, „zasadę równej miary” i „zasadę równouprawnienia”. Opis tych zasad wskazuje, że trafniej byłoby je nazywać: „warunkiem ekwiwalentnej wymiany”, „warunkiem anonimowości” i „warunkiem wstępnej równości”. Pierwszy warunek wymaga, by każdy, kto godzi się na wymianę dóbr, otrzymał coś, co ma taką samą wartość, co przedmiot, z którym się rozstaje. W transakcjach handlowych poza wolnym rynkiem taka zasada jest być może słuszna, jednak w warunkach wolnego rynku wolno ją uznać za zbędną, ponieważ sam rynek dba o ekwiwalentność ustalając ceny. Także poza transakcjami handlowymi pierwszy warunek wydaje się zbędny. Przekonuje o tym Arystoteles, gdy opisuje dary między przyjaciółmi. Drugi warunek żąda bezstronności i bezinteresowności. Ajdukiewicz potępia egoizm grupowy i faworyzowanie wybrańców z własnej wspólnoty. Ponieważ nie dokonuje przy tym żadnych zastrzeżeń, można odnieść wrażenie, że domaga się, byśmy również o cudze dzieci i rodziny dbali jak o własne. Nie wydaje się, by takie żądanie było przekonujące. Więcej nawet, mamy prawo - jak sądzę - obdarzyć szczególną życzliwością i hojnością każdego, kogo nam się podoba, w szczególności osoby nam najbliższe. Trzecia zasada przewiduje, że mamy prawo domagać się czegokolwiek tylko wtedy, gdy to, czego żądamy, będzie nagrodą za pracę i starania, a nie za jakieś dary natury, jak talent lub uroda. Zatem wstępnie - czyli zanim zbierzemy procentujący kapitał - każdy powinien być traktowany tak samo. Wydaje się, że te trzy zasady pozwalają empirycznie ustalać, komu się dzieje krzywda, i testować konkurencyjne metody jej usunięcia.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 4; 469-488
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguły polityczne i moralne
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706071.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wola powszechna
wola ogólna
cnota
sprawiedliwość
zasadymoralne
wychowanie moralne
Opis:
Rousseau jest słusznie uważany za szczególnie wnikliwego krytyka europejskiego społeczeństwa osiemnastego wieku. Karcił je za fascynację władzą, chwałą i rozrzutnością, za kultywowanie sztucznych potrzeb, brak szacunku dla cnoty i lekceważenie wypróbowanego charakteru moralnego. Jego krytyka jest często przesadna, ale jej ostrość bywa zbywana argumentem, że wymagała tego retoryka i zapał polemiczny. Myślę, ze problem jest poważniejszy. Rousseau nie przeprowadził linii, która by oddzielała jego osobistą niechęć wobec społeczeństwa opartego na fałszywych zasługach od zastrzeżeń ściśle moralnych. Ponadto nie potrafił ustalić, w jaki sposób można zmienić społeczeństwo, do którego czuł tak wiele niechęci. Jak przekonuję, wiąże się to z faktem, że stworzył dwie teorie normatywne. Sugerował, w jaki sposób można stworzyć sprawiedliwe państwo oparte na woli ogólnej, oraz w jaki sposób kobiety i dzieci powinny być poddane wychowaniu moralnemu. Niestety te dwa systemy nie zostały ze sobą powiązane i filozofia Rousseau nie ma jednolitej wykładni.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 193-207
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć w filozofii i w operze
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705653.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sens życia
sens śmierci
rezygnacja
poświecenie
wytrwałość,opera
Opis:
Artykuł sugeruje, że śmierć nie ma sensu, ale nadaje sens życiu. Śmierć czyni nas świadomymi tego, że podjęte przez nas działania mogą być przerwane przez nagły wypadek, naturalne nieszczęście, utratę sił życiowych. Ta sytuacja przypomina wyzwanie stojące przed reżyserem operowym, który w każdej chwili musi się liczyć z nerwowym załamaniem aktora lub techniczną awarią na scenie. By uniknąć klapy, reżyser musi zadbać o to, by w każdej chwili wydarzało się coś przykuwającego uwagę, nie zapominając jednak, że może mu się udać pokazać przedstawienie do końca i wywrzeć pełne wrażenie na widzach. Tylko w kontekście tych przeplatających się perspektyw widzenia dzieła w krótkich odcinkach i w pełnej rozciągłości można pokazać rezygnację jako coś szlachetnego, poświęcenie jako niezwykłą decyzję i wytrwałość jako niewylatujący z pamięci akt woli.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 549-570
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies