Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Freud, Sigmund" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-28 z 28
Tytuł:
Freud and the idea of a pseudoscience
Autorzy:
Cioffi, Frank
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/703801.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
psychoanalysis
Sigmund Freud
pseudoscience
Opis:
In this essay which comprises one of chapters in Frank Cioffi Freud and the Question of a Pseudoscience (Open Court, Chicago 1998, pp. 115-142) its author, the most harsh and provocative contemporary critic of psychoanalysis, has assembled reasons for concluding that psychoanalysis  is a pseudoscience. What makes this text unique among current offerings is the contrary view about a pseudoscience according to which it is constituted by methodologically defective procedures (in a sense of wilful which encompasses refined self-deception) rather than merely by formally defective theses.
Źródło:
Nauka; 2007, 1
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia miłości Rollo Maya: odpowiedź na dwudziestowieczny kryzys kultury
Autorzy:
Kutnik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076818.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Sigmund Freud
psychoanalysis
existentialism
contemporary culture
sexual revolution
Opis:
Rollo May’s phenomenology of love: a response to the twentieth-century cultural crisis: Love, belonging to the domain of affections, is considered in psychology along with motivation processes. The concept of will, which rarely appears in the discourse of empirical psychology, is also associated with motivation. The analysis of the phenomenon of love was one of the foundations of Sigmund Freud’s theory. In fact, Eros, entwined in the inseparable embrace of Thanatos, defined human personality along with him in psychoanalytic terms. The interaction of these two drives explained the process of directing the primary energy of life. Rollo May considered the concept of Freud as anti-voluntary, simultaneously formulating, in the spirit of existentialist thinking, an affirmative conception of will. The relationship of will and love, recognized by May, does not seem to be obvious from Freud’s psychology perspective. Identifying modern times as the times of alienation of love and domination of apathy, May proposed as a remedy for this crisis a specific dialectic of love and will. He distinguished the phenomenon of the will without love when the will inhibits love and love without a will when love undermines willpower. He perceived the proper relation of will and love as an important criterion for achieving maturity in all the basic aspects of life. In the article, I propose a critical reflection on the validity of May’s phenomenology and the placement of this theory in the context of the psychoanalytic tradition.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 1; 157-169
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie
(Auto)analytical case study. Isidor Sadger’s recollections of Freud
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041002.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
psychoanalysis
autobiography
pathography
Isidor Sadger
autoanalysis
Sigmund Freud
antisemitism
Opis:
The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 253-276
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania antyspołeczne w ujęciu psychodynamicznym
A Psychodynamic Study of Antisocial Behaviours
Autorzy:
Kołodziejczak, Liliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460154.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
psychodynamics
psychodynamics paradigm psychoanalysis
Sigmund Freud
antisocial behavior
crime
Opis:
The aim of this paper is to introduce the reader to the main tenets of psychodynamics. It also argues that psychodynamic approaches can be effective in determining the causes of various forms of deviance, because on the basis of individual biographies, neuroscience enables us to analyze such concepts as guilt, a fear of crime and conscience.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2012, 2
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unknowability, Persecution, and the Ethical Bind: Reading through the Works of Sigmund Freud and Emmanuel Lévinas
Autorzy:
Giovanini, Valerie Oved
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158916.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
alterity
critical theory
Emmanuel Lévinas
ethics
Paul Ricœur
persecution
philosophy
proximity
Sigmund Freud
subjective unknowability
subjectivity
the other
uncertainty
Opis:
This paper shows how persecution is a condition that binds each in an ethical obligation. Persecution is functionally defined here as an impinging, affective relation, one that is neither mediated by reason nor open to apology. The works of Sigmund Freud help illuminate the psychological mechanism responsible for impeding rational transparency in delusions of persecution and super-egoical moral demands. Similar to Freud who employs what Paul Ricœur has called a “hermeneutics of suspicion” to interrogate the status of a fully knowing subject, I contend that Emmanuel Lévinas’s work on the ethical subject is useful for developing a “hermeneutics of trust” in an ambivalent ontological condition that is unavoidably ethical. By thinking Freud and Lévinas together, I show how the commitment to total mastery of an unknowable ego leads to a persecutory relation, yielding moralities that are unconcerned with injuring the other in the name of that which is judged as good. In answer to this ethical dilemma, I propose that a turn toward relational ethics and an intentionality of search offers traces of a morality where differences are preserved and thus prevent the persecution of the other for one’s own moral fulfillment.
Źródło:
Avant; 2018, 9, 2; 87-105
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementos del psicoanálisis freudiano en algunas obras de Jorge Díaz: Fanfarria para marionetas (2001), Padre nuestro que estás en la cama (2002), Pasión de las marionetas (2003)
Autorzy:
Werman, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079602.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Jorge Díaz
teatro
Sigmund Freud
psicoanálisis
complejo de Edipo
Opis:
El presente artículo investiga la influencia de la teoría psicoanalítica de Sigmund Freud en tres obras teatrales de Jorge Díaz: Fanfarria para marionetas (2001), Padre nuestro que estás en la cama (2002) y Pasión de las marionetas (2003). Las tres obras exponen y desarrollan el motivo del complejo de Edipo de una forma diferente. El estudio de las categorías del tiempo y de la acción nos permite llegar a la conclusión de que Padre nuestro que estás en la cama presenta una interiorización subjetiva de este conflicto. A pesar de que Pasión de las marionetas carece de referencias terminológicas que apunten directamente al psicoanálisis freudiano, el análisis del discurso así como la aplicación del modelo actancial de Anne Ubersfeld sirven para descubrir la naturaleza edípica de uno de sus protagonistas masculinos. Finalmente, Fanfarria para marionetas saca el concepto del complejo de Edipo de un entorno íntimo y familiar para trasladarlo al nivel político. Asimismo, la temática psicoanalítica favorece la aparición de la estética de lo grotesco que provoca la deformación y la degradación de los personajes, reducidos a la categoría de fantoche.
Źródło:
Itinerarios; 2019, 30; 55-70
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The uncanny: development and perspectives on the future
Autorzy:
Mrówczyńska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048769.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Derrida
Cixous
the uncanny
Sigmund Freud
Ernst Jentsch
Mori
Todorov
Opis:
In 1919 Sigmund Freud raised the interest in the uncanny by claiming in his essay "Das Unheimliche" that something can be familiar and unfamiliar at the same time. Since the emergence of the concept in the 20th century, many scholars have presented their own definition of the uncanny. The concept originates from the German unheimlich but the meaning reaches far beyond its dictionary definition. As Masschelein suggests, the word itself "is untranslatable qua form and content" (Masschelein 2011, 7) and as long as the uncanny cannot be understood literally, the ambiguity of the term can lead to a multitude of interpretations. The aim of this paper is to explore how the perception of the uncanny has been changing through the years in connection with the Freudian definition. The paper offers an overview of various interpretations of the concept starting from 1906 until today. The juxtaposition of the most significant views on the uncanny shows how the concept has gradually formed a basis for various fields of study such as literature and art. The paper presents future perspectives of the uncanny where it no longer refers only to the motif of the double or supernatural elements but it also tackles the problems of body transformations and politics.
Źródło:
Forum for Contemporary Issues in Language and Literature; 2021, 2; 50-59
2391-9426
Pojawia się w:
Forum for Contemporary Issues in Language and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hipolit jako Edyp: reinterpretacja mitu w powieści Antoniego Libery Madame
Hippolytus as Oedipus: a reinterpretation of the myth in Antoni Libera’s novel Madame
Autorzy:
Stróżyński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039625.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Antoni Libera
Madame
myth
psychoanalysis
culture
Sigmund Freud
Hippolytus
Oedipus
Opis:
The article is a psychoanalytically oriented analysis of the use of the myth of Hippolytus and Phaedra in A. Libera’s novel Madame. The function of the myth in the novel is presented in terms of the categories of reinterpretation and prefiguration as well as in the context of its ancient sources. Libera brings together the myth of Hippolytus and the myth of Oedipus by emphasizing the role of the symbolic mother and the narrative constitutes a defense against both Oedipal and pre-Oedipal conflicts. The end of the novel is an attempt at a positive resolution of the Oedipal tensions in the narrative by means of sublimation and symbolization, in the context of the Freudian conception of drives and culture.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 79-111
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychoanalityczne koncepcje sztuki a metoda aktorska Konstantego Stanisławskiego
Psychoanalytic Concepts of Art and Konstantin Stanislavski’s Acting Method
Autorzy:
Sanetra, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521689.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
sztuka
aktorstwo
psychoanaliza
Sigmund Freud
Carl Gustav Jung
Konstanty Stanisławski
art
actingpsychoanalysis
Opis:
Celem artykułu jest porównanie wczesnopsychoanalitycznych koncepcji sztuki z metodą aktorską Konstantego Stanisławskiego oraz wykazanie analogii pomiędzy nimi. Na początku przedstawiono zarys głównych założeń metody aktorskiej rosyjskiego reżysera, następnie wskazano na podobieństwa zachodzące między nią a poszczególnymi elementami Freudowskiej i Jungowskiej koncepcji sztuki.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 321-340
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Edges of the World: Diasporic Metaphysics of Bruno Schulz
Autorzy:
Bielik-Robson, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108169.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Bruno Schulz
Sigmund Freud
Siegfried Kracauer
life
messianic vitalism
kabbalah
perversion
marginality
decenteration
Opis:
This essay is a theologico-philosophical meditation on Bruno Schulz, focusing on his “love for the marginal”: a special attention paid to tandeta, in other words all things trashy, located on the eponymous edges of the world, far away from the center. Contrary to the assumed mode of interpretation, which reads Schulz’s fascination with the “dark forces of life” in terms of the depth subversive toward the surface, I propose a different scheme: an opposition of center and edges/margins, deriving from the Kabbalistic metaphysics of Isaac Luria, which constituted the primary matrix of the Hasidic Kabbalah, known to Schulz as the member of the pre-war Drohobycz Jewry. I then juxtapose Schulz’s intuition of a life thriving on the cosmological margins with Freud’s early theory of the drives, especially his concept of perversion as a “libido on the edge.” In both writers we find a similar echo of the spatial Kabbalistic imagining of the relation between the emptied center and the rich diaspora of life, dispersing and multiplying on the fringes of the “cosmic exile.”
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2022, 6, 1; 49-64
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwojone ciała i trauma. Figura sobowtóra w gatunku fantastyki naukowej
Body Doubles and Trauma: The Figure of the Doppelgänger in the Science Fiction Genre
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38621426.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
trauma
sobowtór
Zygmunt Freud
ekokrytyka
Steven Soderbergh
Baltasar Kormákur
doppelganger
Sigmund Freud
ecocriticism
Opis:
Przedmiotem artykułu jest refleksja nad funkcją figury sobowtóra w kontekście traumy w gatunku fantastyki naukowej na przykładzie filmu Solaris (2002) Stevena Soderbergha i serialu Katla (2021) Baltasara Kormákura. Ich twórcy przeciwstawiają się tradycji literackiego gotyku, ugruntowanej przez kanoniczny esej Freuda Niesamowite i przywołanej przez René Girarda w koncepcji „potwornego sobowtóra”. Problematyka egzystencjalna i namysł nad cielesnym aspektem doświadczania inności sytuują omawiane filmy w paradygmacie ekokrytyki. Autorka podkreśla, że – w przeciwieństwie do wielu współczesnych utworów science fiction – nie koncentrują się one na relacji (podwojone) ciało – technologia, lecz (podwojone) ciało – natura. Natura wchodzi tu w bezpośrednią interakcję z człowiekiem, odpowiadając – za pośrednictwem zmaterializowanych ciał sobowtórów – na jego podświadome pragnienia związane z przeżytą traumą. Nieodłącznie w przypadku teorii traumy pojęcia z obszaru psychoanalizy freudowskiej pozwalają wydobyć konstruktywny aspekt konfrontacji z podwojonym ucieleśnionym Innym. 
The article discusses the function of the figure of the double in the context of trauma in the science fiction genre, based on the example of the film Solaris (2002) by Steven Soderbergh and the series Katla (2021) by Baltasar Kormákur. Their creators strongly oppose the literary Gothic tradition as established by Freud’s canonical essay “The Uncanny” and evoked by René Girard in the concept of the “monstrous double.” Existential issues and reflection on the corporeal aspect of experiencing otherness place the discussed films in the paradigm of ecocriticism. The author emphasizes that, unlike many contemporary science-fiction works, they do not focus on the (doubled) body – technology relationship, but on the (doubled) body – nature relationship. Here, nature interacts directly with humans, responding – through the materialized bodies of doppelgängers – to their subconscious desires related to the trauma they have experienced. Concepts from the field of Freudian psychoanalysis inherent in trauma theory allow us to bring out the constructive aspect of confrontation with a doubled embodied Other.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 6-28
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć ojca i narodziny matki – wzajemna analiza w „Dzienniku klinicznym” Sándora Ferencziego
The death of the father and mother’s birth: mutual analysis in Sándor Ferenczi’s Clinical diary
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Barański, Jarosław
Okupnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/962158.pdf
Data publikacji:
2019-11-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dziennik kliniczny
korespondencja
Sigmund Freud
Sandor Ferenczi
wzajemna analiza
clinical diary
mutual analysis
correspondence
Opis:
Prezentowany tekst stanowi omówienie „Dziennika klinicznego” Sándora Ferencziego, pisanego w 1932 roku. Na podstawie analizy dziennika oraz wybranej intymistyki psychoanalityka, między innymi korespondencji z Georgiem Groddeckiem oraz Sigmundem Freudem, autorka szczegółowo opisuje koncepcję „wzajemnej analizy” (niem. mutuelle Analyse) i dowodzi, że wpłynęła ona na przekształcenie teorii oraz praktyki psychoanalitycznej przed wybuchem drugiej wojny światowej. W tekście przywołano kontekst narodzin i rozwoju psychoanalizy na Węgrzech, co pozwala w jaśniejszym świetle spojrzeć na sylwetkę jednego z najważniejszych uczniów Freuda, ciągle nieobecnego na polskim gruncie. Autorka analizuje relacje węgierskiego neurologa z twórcą psychoanalizy i rekonstruuje rozwój teorii Ferencziego, prowadzącej go do zakwestionowania najważniejszych założeń psychoanalizy Freudowskiej.
The aim of the article is to present Sándor Ferenczi’s Clinical Diary written in 1932. Thanks to a close reading of his journal and Ferenczi’s other life-writing materials, especially correspondence with Sigmund Freud and Georg Groddeck, the authoress examines a concept of “mutual analysis” (“mutuelle Analyse”), which affected and changed a psychoanalytic theory and practice before the outbreak of the Second World War. In this article, the context of the emergence and development of psychoanalysis in Hungary has been evoked, in order to bring closer the figure of Freud’s most brilliant disciple, still little known in Poland. The author analyses Ferenczi’s relations with Freud in attempt to re-enact the development of his own theory – a pathway that brought him to the deconstruction of Freud’s psychoanalysis.
Źródło:
Medycyna narracyjna. Opowieści o doświadczeniu choroby w perspektywie medycznej i humanistycznej; 205-222
9788323540755
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomistyczna a Freudowska koncepcja sumienia
Thomistic versus Freudian theory of conscience
Autorzy:
Jasek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426579.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
conscience
superego
feeling of guilt
practical reason
objective moral truth
St. Thomas Aquinas
Sigmund Freud
Opis:
The aim of this paper is to present and confront Thomistic and Freudian theories of conscience despite the essential differences between these two concepts. According to St. Thomas Aquinas conscience is an act of practical reason that recognizes objective moral truth in a receptive way. On the contrary, Sigmund Freud states that conscience is a part of the superego which supervises and controls human behavior taking into consideration changeable ethical norms and values. This paper is an attempt to complete Aquinas’s classical doctrine of conscience with Freud’s contemporary yet controversial psychoanalytic theory of personality, especially in the matter of pathological feeling of guilt.
Źródło:
Logos i Ethos; 2013, 2(35); 27-42
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek Zbigniewa Herberta do psychoanalizy
Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis
Autorzy:
Butewicz, Walery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363428.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Zbigniew Herbert
Zygmunt Freud
psychoanaliza
psychologia głębi
świadomość
podświadomość
Sigmund Freud
psychoanalysis
depth psychology
consciousness
unconsciousness
Opis:
Artykuł poświęcony jest stosunkowi Zbigniewa Herberta do psychoanalizy. Spuścizna polskiego poety cieszy się dużym zainteresowaniem wśród badaczy literatury, chociaż – o ile mi wiadomo – do tej pory nie powstał żaden artykuł, który analizowałby twórczość Herberta we wspomnianym kontekście. Dlatego ten szkic jest próbą wypełnienia tej luki, ale nie w sensie interpretacji poszczególnych utworów, lecz w sensie próby odpowiedzi na pytanie: dlaczego badacze pomijają psychoanalityczne wątki i nie korzystają z psychoanalitycznych narzędzi. Stosunek poety do psychoanalizy był ambiwalentny. Z jednej strony w wypowiedziach publicznych Herbert podkreślał swoją niechęć do Freuda i psychoanalizy. Z drugiej zaś – dużo wskazuje na to, że nie był całkowicie obojętny wobec tej tradycji intelektualnej, co zresztą odpowiada zasadzie poetyckiej praktyki Herberta; w jednym z wywiadów poeta określił ją jako: „zasadę podważalności własnych przekonań. Jest to zasada wewnętrznego dialogu i dialektycznego napięcia między racją głoszoną i racją, która temu zaprzecza”.
This article analyses Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis. The legacy of the Polish poet is prevalent among literary scholars. However, until now – as far as I know – no work has been written that would analyse Herbert’s work in the context of psychoanalysis. This sketch attempts to fill this gap, but not in the sense of interpreting individual works. It aims to answer the question: why researchers ignore psychoanalytical threads and do not use psychoanalytical tools. The poet’s attitude towards psychoanalysis was ambivalent. On the one hand, in public statements, Herbert emphasised his reluctance to Freud and psychoanalysis. On the other hand, a lot strongly indicates that he was not indifferent to this intellectual tradition, which, moreover, agrees with the main principle of Herbert’s poetic practice, escribed by the poet in one of the interviews: „The principle of your own opinions questionability. It is the principle of internal dialogue and dialectical tension between preached reason and reason that negates it”.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2020, 6; 73-83
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melancholia dyskursu kresoznawczego
The Melancholy of The Borderland Discourse
Autorzy:
Skórczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179225.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
melancholia
Sigmund Freud
psychoanalysis
“Borderlands”
Polish “Borderland” discourse
postcolonialism
Zygmund Freud
psychoanaliza
„Kresy”
dyskurs kresoznawczy
postkolonializm
Opis:
Poszukując odpowiedzi na pytanie o przyczyny trudności, jakie sprawia Polakom rozpoznanie i krytyczne opisanie swej obecnej postkolonialnej tożsamości, autor odwołuje się do pojęcia melancholii, dostrzegając w niej kategorię interpretacyjną pozwalającą objaśnić postkolonialną kondycję Polski w kontekście „kresowym” i wynikające stąd współczesne problemy Polaków z autodefinicją. Freudowska koncepcja melancholii stanowi proponowane narzędzie analizy praktyk panujących na terenie tzw. dyskursu kresoznawczego. Dyskurs ten podtrzymuje wśród jego użytkowników poczucie Freudowskiej melancholii i subtelnie skłania do trwania w tym stanie. Podczas gdy tradycyjne podejścia badawcze, w znacznej części przemycające postawę tęsknoty za świetną przeszłością polsko-litewskiej Rzeczypospolitej, utrudniają Polakom pogodzenie się ze swą postkolonialną kondycją jako dawnych kolonizatorów i skolonizowanych, przyszłe studia postkolonialne nad dyskursem kresoznawczym nie powinny poprzestać na krytyce status quo, a raczej uczynić postkolonialną melancholię obiektem swoich badań, lokując ją jednak bezwzględnie w szerszym kontekście rosyjskiego i sowieckiego kolonializmu.
In seeking to answer the question why Poles are having difficulties in recognizing and critically describing their present postcolonial identity, the author refers to the notion of melancholia as an important interpretative category for illuminating the postcolonial condition of Poland in relation to its former Eastern territories, known as “Borderlands,” and accounting for the nation’s present problematic self-definition. The paper adopts the Freudian concept of melancholia to the study of discursive practices of the so-called Polish “Borderland” discourse. This discourse reinforces the view that Poles are in a condition of Freudian melancholia and subtly encourages the Poles to remain in such a condition. While traditional critical approaches to a great extent implicitly smuggle the attitude of yearning for the splendid past of the Polish-Lithuanian Republic and thus prevent Poles from coming to terms with their postcolonial condition as both “colonisers” and colonised, the prospective postcolonial studies in the “Borderland” discourse should not stop at the critique of this status quo. Instead, it should make the Polish postcolonial melancholia an object of scrutiny by placing this melancholia within the broader context of Russian and Soviet colonialism. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 125-138
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adlerova etika a psychológia v kontexte vzťahu so Sigmundom Freudom
Adler’s Ethics and Psychology in the Context of Relationship with Sigmund Freud
Autorzy:
Marková, Dagmar
Lištiak Mandzáková, Stanislava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
ethics
morality
values
individual psychology
psychoanalysis
applied ethics
Opis:
Adler’s theory is considered as applied ethics and whole individual psychology is saturated by ethics. This text is orientated to some aspects of Adler’s ethic. We describe periodical development of Adler’s and Freud’s theory from the ethics or psychology point of view. Following we analyze some differences between Freud’s and Adler’s theory.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2014, 3(15); 55-65
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Haupt’s literary engineering
Inżynieria literacka Zygmunta Haupta
Autorzy:
Zając, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312320.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Haupt
Sigmund Freud
Jacques Lacan
montage
representation
doll
mannequin
surrealism
montaż
reprezentacja
lalka
manekin
surrealizm
Opis:
Prezentowany artykuł podejmuje tematykę konstrukcji świata przedstawionego, a zwłaszcza literackich postaci, w prozie Zygmunta Haupta z wykorzystaniem narzędzi psychoanalizy Sigmunda Freuda oraz Jacques’a Lacana. Szczególnie istotna w tym kontekście okazuje się koncepcja popędu jako artystycznego montażu wypracowana przez francuskiego psychoanalityka. Z jej pomocą analizie poddane zostały literackie portrety wybranych bohaterek Haupta. Proza ta, skonstruowana na zasadzie montażu wspomnień, wskazuje jednocześnie na sam mechanizm wyobrażeniowej reprezentacji napędzany przez sprężynę popędową. To ona jest podstawą sceny, na której prezentowane są poszczególne postaci, ona je napędza, ona wreszcie jest metaforą ukazującą mechanizm wspominania i pisania. Napędzane przez sprężynę popędową postaci Haupta przypominają lalki albo manekiny, wskazując tym samym również na surrealistyczną tradycję, w obrębie której przedstawienia te mogą być lokowane.
With the tools borrowed from the psychoanalytical theory of Sigmund Freud and Jacques Lacan, this article discusses the topic of the represented world, and especially literary characters, in the prose of Zygmunt Haupt. The concept of the drive presented as an artistic montage – as developed by Lacan – turns out to be particularly useful in the analysis of literary portraits depicted by Haupt. Constructed as a montage of memories, this prose points to the very mechanism of imaginary representation driven by what is described by Freud as “drive-spring”. It constructs a stage on which individual characters are presented; it drives them as characters. It is also a metaphor describing the mechanisms of remembering and writing. Propelled by the “drive-spring” those literary characters resemble dolls or mannequins; they also point to the surrealist tradition within which these literary representations can be located.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 32; 28-45 (eng); 28-43 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skrzynie i kukła psa w Gepardzie Giuseppe Tomasiego di Lampedusy. O życiu pośród resztek słów i rzeczy
Boxes and a Dog Dummy in The Leopard, by Giuseppe Tomasi di Lampedusa: On Life in the Midst of Remains of Words and Things
Autorzy:
Gielata, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203059.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Giuseppe Tomasi di Lampedusa
Sigmund Freud
wound
slips of the tongue
memory traces
wit
Zygmunt Freud
rana
błąd językowy
resztki wspomnieniowe
dowcip
Opis:
Artykuł stawia pytanie o znaczenie finałowej sceny Geparda Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (grzebania przez Concettę szczątków psiej kukły) i w całości przedstawia analizę motywu skrzyń posagowych. Tropiąc Freudowskie anachronizmy w narracji powieści, autor dowodzi, że nieotwarte nigdy skrzynie są dla Concetty znakiem „zmumifikowanej” pamięci o erotycznym niespełnieniu. Zbutwiała w zamkniętych skrzyniach wyprawa posagowa stanowi zatem obraz „resztek wspomnieniowych” (Freud), które przez lata raniły niezamężną kobietę, zamieniając całe jej życie w „piekło wspomnień”.
This article is an attempt to interpret the final scene of The Leopard by Giuseppe Tomasi di Lampedusa (in which Concetta buries the remains of a decomposing stuffed dog) and to present an analysis of the motif of hope chests. Tracing Freudian anachronisms in the novel’s narration, the author proves that Concetta’s never-opened hope chests are a sign of her “mummified” memories of erotic unfulfillment. The decayed dowry kept in the chests is an image of “memory traces” (Freud) which harm the unmarried woman, turning her life into a “hell of memories.”
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-17
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religiousness – Between Defence Mechanism and Consciousness. A Study Based on Sigmund Freud’s Moses and Monotheism
Religijność – między mechanizmem obronnym a świadomością na podstawie Człowiek imieniem Mojżesz a religia monoteistyczna Sigmunda Freuda
Autorzy:
Powęska, Michał Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37550237.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Freud
Człowiek imieniem Mojżesz a religia monoteistyczna
religijność
trauma
nerwice eklezjogenne
Moses and Monotheism
Religiousness
Trauma
Ecclesiogenic Neurosis
Opis:
According to Sigmund Freud, the emergence of Judaism should be associated with the murder of Moses, which the Hebrews allegedly committed against their leader. This thesis, which the psychoanalyst takes over from Ernst Sellin, became the basis for his reflections on trauma, which is the source of religious neurosis experienced by man. This paper attempts to show that the basis of neuroses related to religiousness should not be seen in the traumatic events related to the time of the Exodus of the Israelites from Egypt, as Freud wanted, but in the individual approach of a person to religion and in the internal conflicts he or she experiences.
Według Zygmunta Freuda powstanie religii judaistycznej należy łączyć z zabójstwem Mojżesza, którego mieli dokonać względem swojego przywódcy Hebrajczycy. Teza ta, którą psychoanalityk przejął od Ernsta Sellina, stała się podstawą jego rozważań dotyczących traumy stanowiącej źródło doświadczanej przez człowieka nerwicy na tle religijnym. W niniejszym artykule podjęto próbę wykazania, iż podłoże nerwic eklezjogennych nie należy upatrywać w traumatycznych wydarzeniach związanych z czasem wyjścia Izraelitów z Egiptu, jak chciał Freud, ale w indywidualnym podejściu człowieka do religii oraz w przeżywanych przez niego konfliktach wewnętrznych.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 433-446
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Disgust as a form of legitimization of perversion in „Lovetown” by Michał Witkowski
Wstręt jako legitymizowanie perwersji w „Lubiewie bez cenzury” Michała Witkowskiego
Autorzy:
Wróblewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090029.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 21st century
gay and lesbian literature
cathartic disgustand perversion
Sigmund Freud
Michał Witkowski (b. 1975)
wstręt
perwersja
płeć
homoseksualizm
Opis:
This article examines the relationship of disgust and perversion in Lovetown (Lubiewo bez cenzury) by Michał Witkowski. An overview of the reception of the book reveals that reviewers and critics have focused mainly on Witkowski’s portrayal of the LGBT community, the structure of the novel (dubbed the ‘queer Decameron’), and the textual (meta) creation of the writer’s voice, but it ignored his handling of disgust and perversion. Central to this reading of Lovetown, which draws on Sigmund Freud’s analyses of disgust and perversion, is the observation that the narrator interlards his lingo with neutral, ‘objective’ explanations of the main characters’ deviant behaviours. This glossary, written for the general reader, tends, in effect, to legitimize deviance. An in-depth analysis of the writer’s handling of the categories of the disgusting, the perverse and the sacred leads to the conclusion that Lovetown exemplifi es a cathartic-therapeutic narrative in which disgust becomes a tool of self-fulfi llment.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 3; 305-322
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vor, in und hinter der Wirklichkeit. Die Annexion der Persönlichkeit in Ingmar Bergmans Filmnovelle "Persona" und in Martin Walsers Novelle "Ein fliehendes Pferd"
Autorzy:
Pilipowicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032637.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
okres prenatalny
rzeczywistość
granica śmierci
transplantacja osobowości
Sigmund Freud
prenatal stage
reality
borders of life
transplantation of personality
pränatale Periode
Wirklichkeit
Todesgrenze
Transplantation der Persönlichkeit
Opis:
Jede Existenz wird von der Form verfälscht, aber der Mensch braucht sie, um geboren werden zu können. Die Protagonistin der Filmnovelle Persona von Ingmar Bergman und der Protagonist der Novelle Ein fliehendes Pferd von Martin Walser treten gegen die Formen der sozialen Relationen auf, die ihr Dasein der Authentizität entledigen. Elisabet bringt ihre Existenz bis auf die pränatale Periode zurück, wodurch sie sowohl ihre Form als auch alle von der Realität erzeugten Formen demontiert. Helmut dagegen nimmt ein Spiel mit ihnen auf, indem er sie auf diese Weise konserviert: Er verschiebt seine Existenz an das Ende der postnatalen Periode und gelangt an die Grenze des Todes, der jede Form endgültig vernichtet. Um zu dem ohne Formen nicht auskommenden Leben zurückzukehren, müssen die Protagonisten eine Transplantation der Persönlichkeit vollziehen: Elisabet versucht die Identität von Alma zu übernehmen, und Helmut ist bemüht, die Identität von Klaus an sich zu reißen. Die in ihrer Persönlichkeit eingetretenen Veränderungen werden sichtbarer aus der Perspektive von Sigmund Freud, der auf die Dynamik, Kompliziertheit und Sensibilität der menschlichen Psyche hinweist.
Każda forma fałszuje egzystencję, jednak człowiek potrzebuje jej, aby móc się narodzić. Bohaterka noweli filmowej Persona Ingmara Bergmana i bohater noweli Spłoszony koń Martina Walsera występują przeciwko formom społecznych relacji, które pozbawiają ich byt autentyczności. Elisabet cofa swoją egzystencję do okresu prenatalnego, dzięki czemu demontuje zarówno swoją formę, jak i wszystkie formy wytworzone przez rzeczywistość. Helmut natomiast podejmuje z nimi grę, utrwalając je w ten sposób: przesuwa swoją egzystencję na koniec okresu postnatalnego i dociera do granicy śmierci, która każdą formę ostatecznie unicestwia. Aby wrócić do życia, które nie może obyć się bez form, bohaterowie muszą dokonać transplantacji osobowości: Elisabet próbuje przejąć tożsamość Almy, a Helmut usiłuje przywłaszczyć sobie tożsamość Klausa. Zmiany zachodzące w ich osobowości stają się bardziej widoczne z perspektywy teorii Zygmunta Freuda, który wskazuje na dynamikę, złożoność i wrażliwość ludzkiej psychiki.  
Every existence is falsified by the form but man needs it to be able to be born. The protagonist of the film-novella Persona by Ingmar Bergman and the protagonist of the novella Runaway Horse by Martin Walser rise against the forms of social relations that deprive their being of authenticity. Elisabet turns back her existence to the prenatal period by which she disassembles both her form and all the forms begotten by reality. On the contrary, Helmut takes a game with them by conserving them that way: He pushes his existence to the postnatal period and arrives at the limit of death that finally destroys every form. In order to return to life that cannot get on without forms the protagonists must execute a transplantation of the personality: Elisabet tries to assume the identity of Alma and Helmut attempts to seize the identity of Klaus. The changes occurred in their personality get more evident from the perspective of the theory by Sigmund Freud who points to the dynamics, complexity and sensibility of the human psyche.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2012; 91-119
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ciało wiersza” – corpus (alter) ego poety – artefaktualizacja tekstu. Psyche lirycznej persony Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Ciało wiersza [The Body of the Poem] – corpus (alter) ego of the poet – artifactualization of text. Psyche of lyrical persona of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Autorzy:
Koniuszy, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062531.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
psychoanalysis and poetry
somatopoetics
corpus
schizophrenia in literature
somatext
Jean-Luc Nancy
Sigmund Freud
psychoanaliza i poezja
somatopoetyka
schizofrenia w literaturze
somatekst
Opis:
The article is an analysis of Ciało wiersza [The Body of the Poem], a poetic volume by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, in the light of psychoanalysis, somatopoetics and philosophy of the body. The author juxtaposes the category of the “body of the poem” with Jean-Luc Nancy’s Corpus. In this context he presents Ciało wiersza as a collection of texts describing the situation of a subject embodying the content of its psyche, transgressing and being on the verge of mental entropy or schizophrenia. Close to Freud’s cathartic method, Tkaczyszyn-Dycki treats the poem as a reservoir of psychogenic material and a projection instrument. The somatext, as embodied unconsciousness, analyzed through the prism of basic Freudian tools (defense mechanisms, regressive shifts), appears as a resultant of the dialectic of repression and the imperative of commemoration, which channels libidinal energy through imaginative displacements. Referring to the recurring leitmotifs of Tkaczyszyn-Dycki’s imagination in Ciało wiersza, the author traces how the poet reflects in the poetic text the workings of the psychic apparatus and the “multiple names” of schizophrenia.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 40; 87-110
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Several Comments on Polish-Ukrainian Relations after Russia’s Annexation of Crimea from the Perspective of Political Sciences
Декілька коментарів про польсько-українські відносин після приєднання Криму до Росії з точки зору політичних наук
Autorzy:
Citkowska-Kimla, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489434.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
Ukraine,
Russia,
Poland,
Polish-Ukrainian relations,
international relations,
Adolf Bocheński,
Hannah
Arendt,
Hans Morgenthau,
Sigmund Freud,
romantic,
idealistic and realistic currents in the realm of politics
Opis:
The annexation of Ukrainian Crimea by Russia and its activities in the eastern part of Ukraine encourage political scientists and experts in international relations and security to conduct diverse analyses. This article aims to reflect on the problem of how, from the point of view of political science, Polish-Ukraine relations should be shaped as well as how Russia’s actions could be explained. Concepts of the following researchers have been used in the analysis: Adolf Bocheński, Hannah Arendt, Hans Morgenthau, Sigmund Freud and the paradigm of realism and romanticism in politics. The conclusions of the discussion are as follows: the course adopted by Polish decision-makers towards Ukraine (and hence against Russia), although understandable in some respects and having a theoretical justification, seems to be in line with the current of the romantic and idealistic political thought. These trends, generally speaking, are discredited in international relations.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2015, 5; 8-13
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narrative as Expiative Fantasy in Ian McEwan’s Atonement
Opowiadanie jako fantazja ekspiacyjna w powieści Iana McEwana Atonement [Pokuta]
Autorzy:
Dobrogoszcz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ian McEwan
Pokuta
brytyjska powieść współczesna
Jacques Lacan
psychoanaliza
Sigmund Freud
fantazja
pragnienie
Porządek Symboliczny
nieświadomość
Atonement
British contemporary novel
psychoanalysis
fantasy
desire
Symbolic Order
the unconscious
Opis:
Artykuł podejmuje analizę autotematycznej powieści Iana McEwana Atonement [Pokuta] z wykorzystaniem aparatu pojęciowego zapożyczonego z teorii psychoanalitycznej Jacques’a Lacana. McEwan nadaje swojej książce formę „powieści w powieści” napisanej przez Briony Tallis, starzejącą się pisarkę, chcącą odpokutować za popełniony w dzieciństwie błąd, który zmarnował życie jej siostry Cecylii oraz ukochanego siostry – Robbiego. Z myślą o pozyskaniu współczucia czytelnika, Briony przedstawia swoją własną postać w wieku 13 lat jako idealistyczne i niewinne dziecko, pozbawione ojcowskiego autorytetu i sterowane przez nieświadome struktury Porządku Symbolicznego. Cechujący dziewczynkę upór w dążeniu do porządku i sprawowania kontroli nad otaczającą ją rzeczywistością jest przejawem jej narcystycznej osobowości, która, jak twierdzi Freud, jest przymiotem każdego pisarza. Artykuł analizuje proces budowania przez Briony misternej fantazji ekspiacyjnej, która pozwala jej stworzyć nie tylko odpowiednią scenę spektaklu pokuty, ale umożliwia również wyznaczenie koordynatów własnego pragnienia jako artysty-pisarza.
The paper endeavours to analyse Ian McEwan’s self-reflexive novel with the theoretical apparatus provided by the psychoanalytic theory of Jacques Lacan. McEwan designs his novel as a fictitious narrative written by Briony Tallis, an aging novelist who wishes to atone for the childhood blunder that ruined the lives of her sister, Cecilia, and her sister’s beloved, Robbie. In order to gain reader’s sympathy, Briony describes her thirteen-year-old self as an idealistic and innocent child, deprived of paternal guidance, governed by the unconscious structures of the Symbolic Order. The girl’s compulsive craving for order and for control of the reality around her is linked to her narcissistic constitution, which, as Freud suggests, proves an important quality in the creative writing process. The paper follows Briony’s efforts to devise an elaborate expiative fantasy which allows her not only to create the appropriate mise-en-scène of personal atonement, but also to establish the coordinates of her desire to achieve some purpose through her writing.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 115-127
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i początki rozwoju psychoanalitycznej koncepcji symbolu w oparciu o teorię Zygmunta Freuda, Ernesta Jonesa i Melanie Klein
The origins and beginnings of a psychoanalytical concept of the symbol based on the theory of Sigmund Freud, Ernest Jones and Melanie Klein
Autorzy:
Iwaszuk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459695.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
psychoanaliza
symbol
Z. Freud
E. Jones
M. Klein
psychoanalysis
S. Freud
Opis:
Teza. Celem artykułu jest omówienie początków psychoanalitycznej koncepcji symbolu w oparciu o teorię Zygmunta Freuda, Ernesta Jonesa oraz Melanie Klein i wskazanie na związek psychoanalitycznego i semiotycznego ujęcia symbolu. Omówione koncepcje. Przegląd literatury podążający za historycznym rozwojem koncepcji symbolu, przedstawiający najpierw jej podwaliny w pracach Z. Freuda (Freud, 1900/1996), następnie jej „przestrzenny” rozwój za sprawą E. Jonesa (Jones, 2000), aby na końcu omówić jej interpretację w oparciu o paradygmat relacji z obiektem autorstwa M. Klein (Klein, 1930/2007). Analiza omówionych ujęć w kontekście zbieżności w traktowaniu symbolu, jako współtworzonego przez wewnętrzny świat nieświadomej fantazji jednostki przy jednoczesnym zastosowaniu zdobyczy semiotyki, z gruntu zorientowanej na perspektywę zewnętrznego porządku. Wyniki. Śledzenie rozważań Z. Freuda na temat symbolu pozwala ustalić, jak jego wąska definicja symbolu zyskuje wielowymiarowość za sprawą nieoczywistego rozpoznania, że zasada substytucji ma swoje zastosowanie w języku nieświadomości. Wraz z tym odkryciem Z. Freud wkracza w tzw. szeroką koncepcję symbolu, uwalniając jego interpretację od kulturowych klisz. Koncepcja E. Jonesa podąża za odkryciem Z. Freuda i jednocześnie utrwala związek symbolu z jednostką za sprawą objaśniania go poprzez pryzmat regresji, a także związków krwi, kwestii narodzin i śmierci. Przełomowe wydaje się być ujęcie M. Klein, która podejmuje trudniejszy wątek odkrycia Z. Freuda, a mianowicie problem „milczenia” symbolu, jego związku z tym, co niewyrażone, który udaje jej się rozwikłać za sprawą opisu konfiguracji lęków i pragnień. Wnioski. Przyjrzenie się początkom psychoanalitycznej koncepcji symbolu pozwala uchwycić jego istotę i wykazać jego ścisły związek z problematyką ekspresji, szczególnie zaś mowy i myślenia, ze względu na jego usytuowanie na granicy semiotyki i psychoanalizy.
Thesis. The aim of the paper is to present the origins of a psychoanalytical concept of the symbol, based on the psychoanalytic theory of Sigmund Freud, Ernest Jones and Melanie Klein, which will allow us to indicate connections between the psychoanalytic and semiotic perspectives relating to symbols. Concepts discussed. A review of the literature on the concept of the symbol in its historical development, starting from initial remarks on the symbol in S. Freud’s papers (Freud, 1900/1996), through the recognition of the symbol in its spatial quality in E. Jones’s theory (Jones, 2000), up to the interpretation of the symbol according to the object relation paradigm proposed by M. Klein (Klein, 1930/2007). There is an analysis of these concepts with reference to their comprehension of the symbol as co-created by a unique internal world of unconscious fantasy with the simultaneous employment of semiotic discoveries, which in their very core are oriented to an external, group order perspective. Results. Following S. Freud’s elaboration on the symbol allows us to locate the point when his narrow concept of the symbol gains multidimensionality through unobvious recognition that the rule of substitution can be employed to the language of the unconscious. With that in place, S. Freud enters into a broad concept of the symbol freeing its interpretations from cultural clichés. E. Jones’s concept traces S. Freud’s discoveries, and at the same time strengthens the relation between the symbol and the individual by considering it in the context of regression, blood relations and matters of life and death. M. Klein encounters an even more demanding part of the symbol definition which is its muteness: a peculiar quality of an attack on the external through the inhibition of what is internal. This confrontation leads her to a description of the anxieties and desires which create a dynamic structure disabling the expression of meaning. Conclusions. An analysis of the origins of the psychoanalytical concept of the symbol leads to capturing its essentials and indicating its close linkage to problem of individual expression, especially in the matter of verbal expression and its relation to thinking, as it reveals that the psychoanalytic symbol is placed between the semiotic and psychoanalysis.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 135-146
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W brzuchu architekta Willa Leopolda Kindermanna
In the Belly of the Architect – Leopold Kindermann’s Villa „Created Following the Act of Creation Proper”
Autorzy:
Sztwiertnia, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14186720.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Tematy:
Willa Kindermanna
architektura Łodzi
secesja
modernizm
ornament
Gustaw Landau-Gutenteger
Adolf Loos
antropozofia
Rudolf Steiner
Joseph Beuys
Zygmunt Freud
Kinermann’s Villa
architecture of Łódź
Secession
modernism
anthroposophia
Sigmund Freud
Opis:
Tekst inspirowany jest projektem badawczo-artystycznym pn. „Tatort” zrealizowanym w 2021 r. w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. To próba zbadania, opisania i zdiagnozowania – za pomocą interdyscyplinarnych narzędzi – fenomenu Willi Kindermanna na mapie polskiej i europejskiej architektury secesyjnej. Bazując na różnorodnych źródłach i poszukiwaniach, tropi związki architektury Łodzi i Wiednia z początku XX w. z burzliwymi przemianami historycznymi oraz snuje refleksję nad konsekwencjami radykalnych przemian w architekturze okresu międzywojnia. Poszukując różnych, nieoczywistych czasem punktów odniesienia i zestawienia, przywołuje nieco zapomniane dziś, jednak wpływowe dla rozwoju cywilizacyjnego XX w. zjawiska i prądy kulturowe, takie jak antropozofia czy architektura organiczna. Bada również konsekwencje rewolucji modernistycznej zainicjowanej m.in. przez Adolfa Loosa i jego manifest „Ornament i zbrodnia” nakazujący całkowite zerwanie z ornamentem w kulturze. Zestawia wybrane, acz kluczowe dla zrozumienia istoty przemian światopoglądowych europejskiego społeczeństwa początku XX w. fakty społeczno-intelektualno artystyczne w celu ukazania nieredukowalnego piętna uwikłania idei i projektów nowoczesności w tworzenie systemów opresji, przemocy i kontroli. Proponuje ujęcie historycznego obiektu architektonicznego – Willi Kindermanna – jako tekstu dającego różnorodne perspektywy odczytania i możliwość, warstwa po warstwie, odkrywania ukrytych narracji o współczesności.
This paper is inspired by the “Tatort” artistic-research project realized in 2021 in Municipal Art Gallery in Łódź. It is an attempt at researching and diagnosing Kindermann’s Villa on the map of Polish and European architecture through using cross-disciplinary tools. On the basis of various sources and research the author traces the relations between the architecture of Łódź and Vienna and the tumultuous historical transformations and weaves a reflection on consequences of radical changes in the architecture of the interwar period. Searching for various and unobvious points of reference and compilation the author invokes the cultural phenomena and trends which are now somewhat forgotten but which were influential for the civilizational development of the XX century such as anthroposophia and organic architecture. The author also researches consequences of the modernist revolution initiated by various artists including Adolf Loos and his manifest “Ornament and Crime” which dictates complete departure from ornamentation in culture. The author compiles selected social-intellectual-artistic facts crucial for understanding of the essence of changes in the outlook of the early XX century European society with the goal of demonstrating irreducible stigma of intertwining ideals and designs of modernity with establishing systems of oppression, violence and control. The author proposes approaching a historical architectural object – Kindermann’s Villa – as a text which presents various contexts for reading and discovering hidden narratives of modernity layer by layer.
Źródło:
Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 9-21
2545-2363
Pojawia się w:
Eruditio et Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жест палача, или тело клейменное историей (Предел забвения Сергея Лебедева)
The executioners gesture, i.e. body marked by the history (Oblivion by Sergei Lebedev)
Gest kata, czyli ciało naznaczone historią (Granica zapomnienia Siergieja Lebiediewa)
Autorzy:
Zilborowicz, Bożena Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311700.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Сергей Лебедев
Зигмунд Фрейд
Элиас Канетти
палач
память тела
язык тела
Siergiej Lebiediew
Zygmunt Freud
Elias Canetti
kat
pamięć ciała
język ciała
Sergei Lebedev
Sigmund Freud
executioner
body memory
body language
Opis:
The novel Oblivion (2010) by Sergei Lebedev (born in 1981) - the subject of our analysis - is one of the first literary examples of a new trend in a Russian memorial discourse, so far focused solely on commemorating the victims of the Stalinist regime and ignoring the figures of executioners in a complete silence. By breaking the social and cultural taboos, the writer creates a hero - a former torturer of the regime whose criminal nature is revealed through the practices of a bodily memory. The purpose of this article is to semantically analyse the executioner's body language (i.e., gestures, facial expressions, eyesight,silence). Lebedev's concentration on bodily and physiological aspects makes it possible to unmask a carefully hidden biography of the torturer.
Powieść Granica zapomnienia (2010) Siergieja Lebiediewa (ur. 1981) – przedmiot naszej analizy – to jednen z pierwszych literackich przykładów nowego nurtu w rosyjskim dyskursie memorialnym, dotychczas koncentującym się wyłącznie na upamiętnieniu ofiar rezimu stalinowskiego i pomijającym całkowitym milczeniem postacie katów. Przełamując społeczno-kulturowe tabu pisarz kreuje bohatera – byłego oprawcę rezimu, którego zbrodnicza natura ujawnia się poprzez cielesne praktyki pamięci. Celem artykułu jest analiza semantyczna języka ciała kata (gesty, mimika, wzrok, milczenie). Koncentracja Lebiediewa na aspektach cielesno-fizjologicznych pozwala zdemaskować skrzętnie skrywaną biografię oprawcy.
Роман Предел забвения (2010) Сергея Лебедева (р. 1981) – предмет нашего анализа – справедливо можно назвать одним из первых явлений, поспособствовавших открытию новых граней мемориального дискурса в России; доныне сфокусированного прежде всего на увековечении памяти жертв и одновременно полностью замалчивающего авторов насилия. Сделать бывшего начальника лагеря – и ему подобных, спрятавшихся под разными масками и личинами – видимым, значит материализовать его, наделить его тело личным языком, что и заложено в основу идеологической концепции романа.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 114-133
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje psychoanalizy Zygmunta Freuda dla teorii socjologicznych Jürgena Habermasa, Talcotta Parsonsa oraz socjologii psychoanalitycznej.
The Implications of Sigmund Freuds Psychoanalytic Theory for the sociological theories of Jürgen Habermas, Talcott Parsons and psychoanalytic sociology.
Autorzy:
Dyba, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441258.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Zygmunt Freud
Jürgen Habermas
Talcott Parsons
psychoanaliza
socjologia psychoanalityczna
teoria agresji
działanie komunikacyjne
Sigmund
Freud
Jürgen
Habermas
Talcott, Parsons
psychoanalysis
psychoanalytic sociology
theory of aggression
communicative action
Opis:
Artykuł, w oparciu o wybrane aspekty konkretnych teorii społecznych, zwięźle przedstawia trzy rodzaje wpływu myśli psychoanalitycznej Zygmunta Freuda na teorię socjologiczną. W pierwszej części pracy ukazane zostały wpływy psychoanalizy freudowskiej na sposób ujmowania dynamiki zjawisk oraz procesów społecznych na przykładzie niektórych komponentów teorii Jürgena Habermasa. Następnie pokazano rodzaj oddziaływania, polegający na zapożyczeniu pojęć i konstruktów teoretycznych opracowanych przez Freuda do analizy i opisu zjawisk społecznych. Do zilustrowania tego rodzaju oddziaływania posłużono się elementami myśli Talcotta Parsonsa. Artykuł zamyka syntetyczna analiza trzeciego rodzaju oddziaływania, przyjmującego formę samodzielnego paradygmatu, a przejawiającego się w ramach ukształtowania nowego sposobu myślenia o zjawiskach społecznych.
This article concisely outlines three types of influence that Sigmund Freud's psychoanalytical thought has had on sociological theory, based on selected aspects of various social theories. In the first part of the paper the impact of Freudian psychoanalysis is shown with regards to describing the dynamics of social phenomena and processes, as illustrated by chosen components of Jürgen Habermas’ social theories. The next influence discussed consists of adopting concepts and theoretical constructs developed by Freud for the purpose of analyzing and describing social phenomena. The argument is exemplified by elements of Talcott Parsons’ social thought. The paper concludes with a synthetic analysis of the third type of influence, which manifests itself in the form of a separate paradigm, which can be observed as a completely new way of thinking about social phenomena.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2009, 6; 120-132
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-28 z 28

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies