Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Church unity" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Iure divino i iure humano prymatu papieskiego w dialogu katolicko-luterańskim
Iure divino and iure humano of the papal primacy in the dialogue between Catholicism and Lutheranism
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040989.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Primat
Ökumenismus
Einheit
Papst
Kirche
Reformation
primacy
ecumenism
unity
pope
church
reformation
prymat
ekumenizm
jedność
papież
Kościół
reformacja
Opis:
Artykuł jest prezentacją poglądów ukazujących katolickie i ewangelickie stanowisko dotyczące funkcji prymacjalnej Biskupa Rzymu i jego pochodzenia. Kluczowe sformułowanie, które jest osią kontrowersji brzmi iure divino i iure humano, wskazując na boskie albo ludzkie pochodzenie prymatu. Katolicki pogląd wyraża przekonanie, że Jezus Chrystus powołał do istnienia Kościół i wyposażył go w stałe elementy strukturalne: prymat i apostolat. Teza ta jest traktowana jako imperatyw wiary. Oparta jest na tekstach ewangelijnych, które podkreślają pierwszeństwo św. Piotra Apostoła w gronie Dwunastu oraz w pierwotnym Kościele. Eklezjologia katolicka stwierdza, że nie był to tylko osobisty przywilej Piotra ale stały element struktury Kościoła, który na Soborze Watykańskim I otrzymał formalny status dogmatu. Reformacja nie negowała samej funkcji prymacjalnej ale sposób jej sprawowania oraz jej genezę. Przyjmuje od początku, że jest to element ukształtowany w historycznym rozwoju Kościoła. Dialog ekumeniczny katolicko-luterański wypracował stanowisko zmierzające do tratowania pochodzenia prymatu jako problemu mniej istotnego, na rzecz podkreślania komunijnego wymiaru Kościoła z istotną funkcją jednoczącą i prezentującą na zewnątrz całe chrześcijaństwo. Podstawową przesłanką jej wiarygodności jest oparcie na Ewangelii.
The paper outlines the Catholic and the Evangelical standpoint on the primate’s function served by the Bishop of Rome and its origin. The controversy revolves around the key phrase, iure divino and iure humano, which points to the divine or human origin of the primacy. In the Catholic perspective, Jesus Christ brought the Church into existence and provided this institution with permanent structural elements: primacy and apostolate. This thesis, considered an imperative of faith, is based on the texts of the Gospel which underscore the primacy of Saint Peter the Apostle among the Twelve and in the early Church. According to the Catholic ecclesiology, it was not only a private privilege enjoyed by Peter but a permanent element of the structure of the Church, which received the formal status of a dogma at the First Vatican Council. From the outset, the Reformation has assumed that primacy is an element shaped in the course of the historical development of the Church. The ecumenical dialogue between Catholicism and Lutheranism led to the establishment of a standpoint veering towards the consideration of the origin of primacy as a matter of lesser consequence. This step was taken in order to underscore the communal dimension of the Church, with its important function in unifying Christianity and presenting it to the world. The basic premise giving credence to this function is its foundation in the Gospel.
Der Artikel enthält eine Präsentation der Ansichten, welche die katholische und die evangelische Position bezüglich der primazialen Funktion des Bischofs von Rom und ihrer Herkunft kennzeichnen. Die wichtigsten Formulierungen, die eine Achse der Kontroverse bilden, lauten: iure divino bzw. iure humano und auf die göttliche bzw. menschliche Herkunft des Primats verweist. Nach der katholischen Überzeugung rief Jesus Christus die Kirche zum Sein und stattete sie mit den unveränderlichen Strukturelementen, also mit dem Primat und dem Apostolat, aus. Diese These wird als ein Glaubensimperativ betrachtet. Sie gründet in den Texten der Evangelien, welche die Vorrangstellung des Petrus im Zwölferkreis sowie in der Urkirche bezeugen. Gemäß der katholischen Ekklesiologie war das keineswegs nur ein persönliches Privileg Petri, sondern es ist ein bleibendes Strukturelement der Kirche, das am I. Vatikanischen Konzil den formellen Status eines Dogmas erhalten hat. Die Reformation stellte die primaziale Funktion nicht in Frage, sondern bemängelte lediglich die Art und Weise ihrer Ausübung sowie ihre Herkunft. Es wird angenommen, dass es ein Element ist, das im Laufe der historischen Entwicklung der Kirche herausgebildet wurde. Im Zuge der katholisch-lutherischen Dialogs wurde eine Stellungnahme herausgearbeitet, nach der man die Herkunft des Primats als ein untergeordnetes Problem zu sehen versucht. Die Aufmerksamkeit soll eher auf die Betonung der Communio-Dimension mit ihrer einheitsstiftenden Rolle sowie mit der Funktion, die gesamte Christenheit nach außen zu präsentativen, gelegt werden. Die wichtigste Prämisse der Glaubwürdigkeit dieser Funktion ist ihre Verwurzelung im Evangelium.      
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 129-143
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of Unity and Catholicity of the Church in the Custom of Mentioning the Bishop’s Name in the Eucharistic Prayer
Autorzy:
Żądło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134462.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskup
diecezja
Eucharystia
imię
jedność
Kościół
Mszał Pawła VI
bishop
diocese
Eucharist
name
unity
Church
Paul VI Missal
Opis:
The editio tertia emendata of the Paul VI Missal was made available to the Church in 2008. Particularly noteworthy among the many emendationes of this edition is the one that refers to the situation when the bishop celebrates the Holy Mass outside his own diocese. In the Missal published in 2002, it was suggested that this mention should be as follows: et me indigno famulo tuo, et fratre meo N., Episcopo huius Ecclesiae N. In the revised edition it is proposed that the “guest” bishop should mention his brother first (et fratre meo N.), who for him is the bishop of the diocese where he celebrates Mass, and only later mention himself (et me indigno famulo tuo). In doing so, he should also not additionally define the local Church as “N.,” i.e., for example, Varsovian or Washingtonian, which, as such, do not exist, but he should pray for the bishop of “this Church” (huius Ecclesiae), within which he celebrates the liturgy in communion with the universal Church, emphasized by fraternal unity with the local pastor. The article shows that this modification is of great theological significance and corresponds to the ecclesiology of Vatican II.
Editio tertia emendata Mszału Pawła VI została przekazana do użytku Kościoła w 2008 roku. Wśród wielu emendationes tejże edycji na szczególną uwagę zasługuje ta, która odnosi się do sytuacji, kiedy to biskup celebruje Mszę św. poza własną diecezją. W Mszale opublikowanym w 2002 roku sugerowano, aby to wzmiankowanie miało postać: et me indigno famulo tuo, et fratre meo N., Episcopo huius Ecclesiae N. W wydaniu poprawionym proponuje się, by biskup „gość” na pierwszym miejscu wymieniał swego brata (et fratre meo N.), którym jest dla niego biskup diecezji, na terenie której sprawuje Mszę św., a dopiero później wzmiankował siebie (et me indigno famulo tuo). Czyniąc tak, ma też nie dookreślać Kościoła lokalnego jako „N.,” a więc np. jako warszawskiego czy waszyngtońskiego, jako że takie nie istnieją, lecz ma się modlić za biskupa „tego Kościoła” (huius Ecclesiae), w obrębie którego sprawuje liturgię w jedności z Kościołem powszechnym, eksplicytnie podkreślonej braterską jednością z miejscowym pasterzem. Artykuł pokazuje, że ta zmiana ma swoją dużą wagę teologiczną i koresponduje z eklezjologią Soboru Watykańskiego II.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 149-167
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Geburt eines neuen orthodoxen Universalismus in Ruthenien: Östliche Antworten auf die westliche Polemik im Gefolge der Kirchenunionen von Florenz (1439) und Brest (1595/96)
The Birth of a new Orthodox Universalism in Ruthenia: Answers to the Latin Polemics after the projects of a Church Unity in Florence (1439) and Brest (1595/96)
Narodziny nowego prawosławnego uniwersalizmu na Rusi. Odpowiedzi na łacińskie projekty unii kościelnej we Florencji (1439) i w Brześciu (1595/96) jako wschodni wkład do długotrwałej polemiki religijnej
Autorzy:
Wünsch, Thomas
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352297.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
kościół prawosławny
unia florencka
unia brzeska
polemiki religijne
Jan Sacranus z Oświęcimia
Piotr Skarga
Benedykt Herbest
Antonio Possevin
Atanazy Brzeski
Zachariasz Kopysteński
Opis:
Ideologiczny rdzeń łacińskiej argumentacji był dostępny w XVI wieku w postaci traktatu krakowskiego teologa Jana Sacranusa z Oświęcimia („Elucidarius errorum ritus Ruthenici”, 1500), a następnie, w 2. połowie XVI w., jego ideologicznych następców: Antonio Possevina, Piotra Skargi i Benedykta Herbesta. Grecko-Ruska opozycja, sprzeciwiająca się łacińskiej stronie polemiki, po raz pierwszy pojawiła się w anonimowym piśmie z 1587 r., zatytułowanym „Ключъ царства небеснаго“ („Klucz cesarstwa niebieskiego”), pociągając za sobą dalsze anonimowe pisma ruskie oraz polskie (np. „Elenchus pism uszczypliwych” z 1622 r.), zawierające inwektywy przeciwko unii kościelnej ihumena bazyliańskiego monastyru w Brześciu Afanasijego Filipowicza (Atanazego Brzeskiego, 1646). Jednak najważnejszy wkład miał Zachariasz Kopysteński i jego „Палинодiя“ (1621/22). Kopysteński pochodził z okolic Przemyśla z drobnej szlachty. Prawdopodobnie uczył się w cesarstwie niemieckim zanim wstąpił do bractwa w Kijowie. Formalnie to replika nawiązująca do „Obrony Unii” (Оборона унiи), napisana przez archimandrytę wileńskiego Lwa Kreuzę (1617), czyli rozprawa Kopysteńskiego, składająca się z 800 kolumn, to dużo więcej niż tylko obronne „zaprzeczenie” katolickiego (unickiego) ataku. Po raz pierwszy w prawosławnej polemice, właśnie tu konstruktywny element staje się wymierny: Kopysteński nie walczył tylko o zniszczenie opozycji (papieża), czy też o istotne oskarżenie łacińskiej części chrześcijaństwa (dotyczącej ortodoksji). On raczej chciał stworzyć własną partię. Podkreślając różnice, a może lepiej powiedziawszy – przepaść pomiędzy Wschodem a Zachodem, stworzył możliwość opowiedzenia aż dwóch historii Kościoła jednocześnie: z jednej strony tę, o upadku wiary (czyli wersję „łacińską”), a z drugiej strony tę, o utrzymaniu wiary (czyli wersję „grecką”). W związku z tym, nowa jakość dyskusji wewnątrz kościoła chrześcjiańskiego wydaje się być osiągnięta. Jakość ta odróżnia się od własnego ortodoksyjnego uniwersalizmu. „Greckie” (czyli wschodniosłowiańskie) chrześcijaństwo wyemancypowało się w granicach „Rusi”.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 509-551
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruchy i grupy eklezjalne wspierające rodzinę
Movements and Ecclesial Group Supporting Family
Autorzy:
Wrońska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040424.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
wspólnota
Kościół domowy
zaangażowanie
współpraca
doświadczenie
świadectwo wiary
jedność małżeńska
więź rodzinna
odpowiedzialność
pomoc
family
community
domestic church
commitment
cooperation
experience
testimony of faith
unity of marriage
family ties
responsibility
help
Opis:
W dobie kryzysu tradycyjnego modelu rodziny zrzeszenia rodzinne są niezwykle potrzebne i zasługują na szczególną troskę Kościoła. Rodziny same w sobie są Kościołem domowym, ale potrzebują również szerszych grup, które służyłyby rodzinie wielorakim wsparciem. Ruchy rodzinne powstają z inicjatywy samych rodzin lub przedstawicieli hierarchii, jednak w perspektywie wiary zawsze ujawniają obecność i działanie Ducha Świętego. Posługują się one językiem, który wyraża lepiej zaangażowanie rodziny. W ruchach i grupach rodzinnych łatwiej dojrzewa się w wierze, ponieważ udzielana jest bezpośrednia pomoc ze strony całej wspólnoty. Rodziny mogą dzielić się własnym doświadczeniem, przekazywać świadectwo wiary oraz przezwyciężać indywidualizm. Wzajemna wymiana prowadzi do głębszego wchodzenia w problemy wiary oraz w tajemnicę sakramentu małżeństwa. Różne formy zrzeszonej aktywności rodzin stanowią wsparcie dla rodzin przeżywających kryzysy wiary, są pomocą w rozwiązywaniu problemów rodzinnych, pogłębiają jedność małżeńską, a głęboko wierzącym dają możliwość zaangażowania apostolskiego. Zrzeszenia rodzin katolickich mogą być znakiem przemiany, prawdziwym wyzwaniem skierowanym do Kościoła i społeczeństwa oraz źródłem odnowy całego chrześcijaństwa. Ożywiają one parafie i rodziny chrześcijańskie, pogłębiają świadomość religijną, tworzą środowiska chrześcijańskie, a przez to wpływają na kształt życia społecznego.
In times of crisis the traditional model of the family, family associations are vitally needed and deserve special care of the Church. Families themselves are the domestic church, but they also need broader groups that would serve families by multiple support. Family movements are formed on the initiative of the same families or representatives of the hierarchy, but in the perspective of faith, they always reveal the presence and action of the Holy Spirit. They use a language that expresses more family involvement. In the family movements and groups it is easier to mature in the faith, because an aid is given by the whole community. Families can share their own experiences, provide witness to the faith and are able to overcome individualism. Mutual exchange leads to a deeper entering into problems of faith and the mystery of the sacrament of marriage. Various forms of family activities constitute support for families experiencing crises of faith. They help in solving family problems, deepen marital unity, and for the deeply religious, they give the possibility of apostolic commitment. Catholic family associations can be a sign of change. They can be a real challenge facing the Church and society and can be a source of renewal of the whole of Christianity. They enliven the parishes and Christian families, deepen religious awareness, create a Christian environment and thereby affect social life.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 11; 69-94
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Maria, „Mutter der Einheit” („Mater unitatis”), red. M. Hauke, Regensburg 2020, ss. 392
Book review Maria, „Mutter der Einheit” („Mater unitatis”) ed. M. Hauke, Regensburg 2020, pp. 392
Autorzy:
Wojtczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038362.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mary
Mother of unity
Church
ecumenism
Mariology
Maryja
Matka jedności
Kościół
ekumenizm
mariologia
Opis:
Praca zbiorowa jest owocem sympozjum, które odbyło się w 2018 w Würzburgu na temat Maryi, Matki jedności. Składa się z osiemnastu artykułów. Pierwszy ukazuje zatroskanie Maryi o jedność jako przejaw Jej duchowego macierzyństwa. Dwa kolejne przedstawiają Matkę jedności w perspektywie Ewangelii Janowej i Łukaszowej. W następnych tekstach dochodzi do głosu na ten sam temat nauka św. Augustyna, św. J. H. Newmana, Leona XIII, Ch. Lubich i Soboru Watykańskiego II. Nie brakuje stanowiska protestanckiego (K. Barth i H. Asmussen) i motywu Matki jedności w rzymskiej liturgii i duchowości szensztackiej. Końcowy artykuł próbuje odczytać maryjne przesłanie niemieckiego poety J. W. Goethego. Wszystkie artykuły dotyczą głównie jedności w perspektywie eklezjalnej i ekumenicznej.
The collective work is the fruit of a symposium held in 2018 in Würzburg on Mary, Mother of Unity. It consists of eighteen articles. The first shows Mary’s concern for unity as a manifestation of her spiritual motherhood. The next two present the Mother of Unity in the perspective of the Gospels of John and Luke. In the following texts, the teachings of St. Augustine, St. J.H. Newman, Leo XIII, Ch. Lubich, and the Second Vatican Council are brought to bear on the same theme. There is no lack of Protestant positions (K. Barth and H. Asmussen) and the motif of the Mother of Unity in the Roman liturgy and Schoenstatt spirituality. The final article attempts to read the Marian message of the German poet J.W. Goethe. All articles deal mainly with unity in an ecclesial and ecumenical perspective.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 257-263
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza duchowości św. Andrzeja Boboli i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi w kontekście encykliki Piusa XII Invicti Athletae Christi
Faces of the spirituality of St. Andrzej Bobola and its messages for modern people in the context of the encyclical Pius XII Invicti Athletae Christi
Autorzy:
Wejman, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011181.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
spirituality
martyrdom
holiness
loyalty to Christ
unity of the Church
duchowość
męczeństwo
świętość
wierność Chrystusowi
jedność Kościoła
Opis:
Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości duchowości św. Andrzeja Boboli dla współczesnego pokolenia ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia zasadniczych elementów natury duchowości Andrzeja Boboli. Stanowiły je: bezgraniczna wierność kapłańskiemu powołaniu, żarliwa troska o zbawienie wiernych i ekumeniczna wrażliwość. Odsłonięcie tych składowych elementów jego duchowości pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływ jego duchowości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o wierności Chrystusowi i w otwartości na bliźnich, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowość św. Andrzeja Boboli.
The purpose of this article was to show the value of the spirituality of St. Andrzej Bobola for the modern generation of people. The implementation of such a specific goal could not begin without revealing the essential elements of the spirituality of Andrzej Bobola. They were: boundless fidelity to the priestly vocation, passionate concern for the salvation of the faithful and ecumenical sensitivity. The exposure of these components of his spirituality allowed him to highlight the areas of his influence on contemporary human activities in society. In this regard, the impact of his spirituality can be seen in pointing to the basis of all order in society, which is faithfulness to the Gospel of Christ, in showing support to people in need as a dimension of testimony of faithfulness to Christ and in openness to others who profess a different faith and follow a different worldview. It is in these planes that the current spirituality of St. Andrzej Bobola.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 315-327
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza świętości Ottona z Bambergu i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi
The faces of the holiness of Otto of Bamberg and the messages that flow from them for contemporary people
Autorzy:
Wejman, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098240.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Spiritualität
Berufung
Heiligkeit
Treue zu Christus
Einheit der Kirche
spirituality
vocation
holiness
fidelity to Christ
unity of the Church
duchowość
powołanie
świętość
wierność Chrystusowi
jedność Kościoła
Opis:
Celem niniejszego przedłożenia było ukazanie wartości postawy świętości Ottona z Bambergu dla współczesnych ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia uwarunkowań nadprzyrodzonych świętości, tj. Bożego powołania człowieka do niej, i tych naturalnych, tj. świadomości tego Boskiego zaproszenia ze strony Ottona. Następnym krokiem w realizacji celu było zaprezentowanie responsoryjnego wymiaru powołania do świętości, czyli ukazaniu Ottonowej odpowiedzi na to powołanie. W zakres tej odpowiedzi ze strony Ottona weszły: ofiarna posługa Chrystusowi w Jego Kościele, wrażliwość na bliźnich i wierność osobistej godności i powierzonej misji. Te trzy elementy stanowiły formy pełnienia przez Ottona powołania do świętości. Ich odsłonięcie pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływu jego postawy świętości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie i jedności w Kościele, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o Chrystusie i w otwartości w duchu dialogu na ludzi, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem jako podstawy wprowadzania między nimi pokoju. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowości Ottona z Bambergu.
The aim of this presentation was to show the value of the holiness of Otto of Bamberg for the modern generation of people. The implementation of such a goal could not fail to begin with the disclosure of the supernatural conditions of holiness, i.e. the Divine vocation of man to it and the natural ones, i.e. the awareness of this Divine invitation on the part of Otto. The next step in achieving the goal was to present the responsorial dimension of the call to holiness, i.e. to show the Otto’s response to this call. The Otto’s response included: his sacrificial service to Christ in his Church, his sensitivity to his fellow men, and his faithfulness to his personal dignity and the mission entrusted to him. These three elements were the forms of Otto’s call to holiness. The unveiling of these three elements of Otto’s attitude to holiness made it possible to highlight the planes of his influence on the contemporary actions of people in society. In this regard, the influence of his attitude of holiness can be seen in pointing to the basis of all order in society and unity in the Church, which is fidelity to Christ’s Gospel, in showing support to people in need as a dimension of witness to Christ and in openness in a spirit of dialogue to people who profess a different faith and are guided by a different worldview as the basis for establishing peace between them. It is in these planes that the spirituality of Otto of Bamberg is topical.
Ziel dieses Beitrags war es, den Wert von Ottos von Bambergs Haltung der Heiligkeit für den heutigen Menschen aufzuzeigen. Die Verwirklichung eines solchen erklärten Ziels konnte nicht umhin, zunächst die übernatürlichen Bedingungen der Heiligkeit, d.h. die göttliche Berufung des Menschen zu ihr, und die natürlichen, d.h. das Bewusstsein dieser göttlichen Einladung seitens Ottos, aufzuzeigen. Der nächste Schritt zur Erreichung dieses Ziels bestand darin, die responsoriale Dimension des Rufs zur Heiligkeit darzustellen, d. h. die Antwort Ottos auf diesen Ruf zu zeigen. Diese Antwort Ottos umfasste den aufopferungsvollen Dienst an Christus in seiner Kirche, die Sensibilität für seine Mitmenschen und die Treue zu seiner persönlichen Würde und der ihm anvertrauten Sendung. Diese drei Elemente stellen Formen der Erfüllung von Ottos Berufung zur Heiligkeit dar. Ihre Enthüllung ermöglichte es, die Ebenen seines Einflusses auf das heutige Handeln der Menschen in der Gesellschaft aufzuzeigen. In dieser Hinsicht zeigt sich der Einfluss seiner Haltung der Heiligkeit darin, dass er die Grundlage aller Ordnung in der Gesellschaft und der Einheit in der Kirche als Treue zum Evangelium Christi bezeichnet, dass er sich für Menschen in Not einsetzt als eine Dimension des Christuszeugnisses und dass er sich im Geiste des Dialogs für Menschen öffnet, die einen anderen Glauben und eine andere Weltanschauung haben, als Grundlage für den Frieden unter ihnen. In diesen Ebenen liegt die Aktualität der Spiritualität des Otto von Bamberg.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 99-117
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenical dialogue
path toward unity
fraternity
ancient Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church
Udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z Kościołem prawosławnym
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050601.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dialog ekumeniczny
droga do pełnej jedności
braterstwo
starożytna tradycja chrześcijańska
Kościół prawosławny
współpraca ekumeniczna
ecumenical dialog
way to full unity
fraternity
antique Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 68-88
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie darów hierarchicznych i charyzmatycznych w świetle wybranych ruchów kościelnych
The importance of hierarchical and charismatic gifts in the light of selected church movements
Autorzy:
Warchoł, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761792.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dar
charyzmat
hierarchia
Duch
więź
jedność
pentekostalizacja
odnowa
gift
charism
hierarchy
Spirit
bond
unity
pentecostalization
renewal
Opis:
Dary hierarchiczne i charyzmatyczne, które odczytujemy w Nowym Testamencie, są konieczne, aby nowe stowarzyszenia eklezjalne odnawiały się i rozwijały Kościół. Fundamentem tego rozwoju jest współpraca między hierarchią kościelną a charyzmatykami obszernie opracowana w liście Iuvenescit Ecclesia. Nie jest ona możliwa bez pomocy Ducha Świętego, który uzdrawia i buduje ludzkie więzi. Taką współpracę między pasterzami a charyzmatykami zauważamy w historii Kościoła, w tworzeniu zakonów i ruchów kościelnych. Sobór Watykański II przyniósł na nowo powiew Ducha Świętego w postaci narodzin zrzeszeń wiernych, ruchów kościelnych i nowych wspólnot, ukazując moc charyzmatów i świeżość Bożego działania w Kościele. Jednym z nich jest Katolicka Odnowa w Duchu Świętym, która otwierając się na dary Ducha Świętego, niosła i niesie dar odnowy ludzkich serc i doświadczenie obecności Boga. Znajduje ona wciąż zapotrzebowanie wśród świeckich, dlatego jej moc winna przedostać się do krwioobiegu Kościoła, by mógł on dalej ewangelizować i zmieniać ludzkie serca. Doświadczenie założycieli ruchów kościelnych i jego uczestników stanowi czytelne świadectwo dla głodnych Boga ludzi.
The hierarchical and charismatic gifts that we read in the New Testament are necessary for the new ecclesial associations to renew and develop the Church. The foundation of this development is the cooperation between the church hierarchy and the charismatics, elaborated extensively in the letter Iuvenescit Ecclesia. It is not possible without the help of the Holy Spirit who heals and builds human bonds. We see such cooperation between pastors and charismatics in the history of the Church, in the formation of religious orders and ecclesial movements. The Second Vatican Council brought a new breath of the Holy Spirit in the form of the birth of associations of the faithful, ecclesial movements and new communities, showing the power of charisms and the freshness of God’s action in the Church. One of them is the Catholic Renewal in the Holy Spirit, which, opening itself to the gifts of the Holy Spirit, carried and carries the gift of renewal of human hearts and the experience of God’s presence. It is still in demand among the laity, therefore its power should enter the bloodstream of the Church so that it can continue to evangelize and change human hearts. The experience of the founders of church movements and its participants is a clear testimony for God-hungry people.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 71-88
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja prawna Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i jej uwarunkowania społeczno-polityczne w latach 1944–1956. Problemy wybrane
Legal situation of Polish Autocephalous Orthodox Church and its socio-political dimensions in 1944–1956. Selected problems
Консолидация политической системы как источник политического поведения России в международной среде
Autorzy:
Waniek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15838691.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orthodoxy
population resettlement
operation “Vistula”
national and ethnic minorities
March constitution
Curzon-Namier line
PKWN Manifesto
Provisional Government of National Unity
PPS
separation of churches from the state
Moscow Patriarchate
autocephaly
Православие
переселение населения
операция «Висла»
национальные и этнические меньшинства
мартовская конституция
линия Керзона – Намьера
Манифест ПКВН
Временное правительство национального единства
ППС
отделение церквей от государства
Московский Патриархат
автокефалия
Opis:
The main purpose of this article is to recall and analyze from a political-legal point of view not only the little-known wartime history of the Polish Orthodox Church, but also attempts to bring order to the chaos that reigned in the Polish Orthodox Church after the end of World War II. This issue is most often taken up in intellectual circles associated with the Orthodox Church, or - less often - by experts in religious policy. The study presented here is an attempt to supplement this body of work with an own view of the policy of the authorities of the People’s Republic of Poland towards the Orthodox Church, carried out in 1944-1958, which was seriously influenced not only by ideological and legal decisions, characteristic of the period of building revolutionary political changes, but also by long unresolved nationality issues.
Основная цель данной статьи – вспомнить и проанализировать с политико-правовой точки зрения не только малоизвестную историю Польской Православной Церкви военного времени, но и попытки навести порядок в хаосе, царившем в Польской Православной Церкви после окончание Второй мировой войны. Этот вопрос чаще всего поднимается в интеллектуальных кругах, связанных с Православной Церковью, или – реже – среди специалистов по религиозной политике. Представленное здесь исследование является попыткой дополнить данный массив работ собственным взглядом на политику властей. Польской Народной Республики по отношению к Православной Церкви, проведенная в 1944-1958 годах, на которую серьезное влияние оказали не только идейно-правовые решения, характерные для периода построения революционных политических перемен, но и долго нерешенные национальные вопросы.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 189-219
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Towards Justice and Peace”: Ecumenical Perspective
„Ku sprawiedliwości i pokojowi” – perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Valencia Pérez, Andrés
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035039.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
Kościół
jedność
doktryna społeczna
ekumenizm
Christianity
Church
Unity
social doctrine
commitment
ecumenism
Opis:
Kościoły chrześcijańskie współpracują z sobą w sprzeciwianiu się wszystkiemu, co wypycha Królestwo Boże z tego świata. Wyraźnego przykładu takiej współpracy dostarczyło ostatnie Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołem w Pusan w Korei Południowej, gdzie wszystkie obecne na zgromadzeniu Kościoły podjęły konkretne zobowiązania, co odzwierciedla tak zwana Deklaracja Jedności (Unity Statement). Artykuł omawia teologiczny kontekst myśli społecznej ruchu ekumenicznego i przedstawia, jak jest ona egzemplifikowana w działalności Światowej Rady Kościołów.
The Christian churches collaborate in the eradication of everything that moves the presence of the Kingdom of God away from this world. A clear example has been the last assembly of the World Council Churches held in Busan, South Korea, where the concrete commitment was assumed by all the churches. This is expressed in the Unity Statement. Article discusses the theological context of the social thought of the ecumenical movement and it presents how this thought is exemplified by the World Council of Churches.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 49-58
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczna koncepcja Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Ukrainian Greek Catholic Church ecumenical concept
Autorzy:
Trochanowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
katolickie Kościoły wschodnie
jedność chrześcijan
Ukraiński Kościół Greckokatolicki
koncepcja ekumeniczna
ekumenizm
patriarchat
Eastern Catholic Churches
the unity of Christians
Ukrainian Greek Catholic Church
ecumenical concept
ecumenism
patriarchate
Opis:
Katolickie Kościoły wschodnie (KKW) stanowią integralną część Kościoła powszechnego. Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” podkreśla, że posiadają one taką samą godność w relacji do siebie oraz do Kościoła łacińskiego. Działania tychże Kościołów na płaszczyźnie ekumenicznej określają dokumenty Soboru Watykańskiego II: Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” oraz Dekret o Ekumenizmie „Unitatis Redintegratio”. KKW mają także prawo i obowiązek pomagać Stolicy Apostolskiej zrozumieć chrześcijański Wschód w poszukiwaniu utraconej jedności. Na tych Kościołach ze względu na wspólne dziedzictwo duchowe chrześcijańskiego Wschodu spoczywa odpowiedzialność współpracy z Kościołami prawosławnymi. W trosce o jak najlepsze relacje z bratnimi chrześcijanami pomocą ma służyć dokument opracowany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego pt. Koncepcja ekumeniczna Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK). Dokument został ogłoszony 23 grudnia 2015 r., a swojej mocy prawnej nabrał 23 lutego 2016 r. Koncepcja, zatwierdzona na pięć lat, szczegółowo przedstawia zagadnienia dotyczące genezy UKGK. Ponadto podchodzi bardzo krytycznie do procesów historycznych, które z jednej strony utrudniały rozwój UKGK, a z drugiej stanowiły zagrożenie utraty własnej tożsamości. Koncepcja ekumeniczna UKGK ukazuje otwartość na dialog z Kościołami prawosławnymi, w sposób szczególny na Ukrainie, oraz podkreśla potrzebę zjednoczenia chrześcijan, którzy są spadkobiercami chrztu św. Włodzimierza. W zakończeniu ekumenicznej koncepcji Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego autorzy stwierdzają, że odrodzenie wiary na Ukrainie nastąpi poprzez odnowienie Kościoła kijowskiego w jednym patriarchacie w jedności z biskupem Rzymu i z innymi Kościoła partykularnymi.
Eastern Catholic Churches (ECC) are an integral part of the universal Church. The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Orientalium Ecclesiarum’ emphasizes that they have the same dignity in relation to each other and to the Latin Church. The actions of these churches on the field of ecumenism are determined by the documents of the Second Vatican Council: The Decree about Ecumenism ‘Orientalium Ecclesiarum’ and The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Unitatis Redintegratio’. ECC Churches also have the right and duty to help the Holy See to understand the Christian East in search of the lost unity. These churches are responsible for cooperating with Orthodox Churches because of their common spiritual heritage. The Synod of Bishops of the Ukrainian Greek Catholic Church prepared a document in the interest of the best possible relations with fraternal Christians. The mentioned document is entitled ‘The ecumenical concept of the Ukrainian Greek Catholic Church’ (UGCC). It was published on 23 December 2015 and its legal force took on 23 February 2016. The concept has been approved for five years. The idea broadly describes the issues that are the source of the UGCC. The document is very critical to the historical processes, which on the one hand, hindered the development of UGCC and on the other hand posed a threat of losing its own identity. The ecumenical concept of the UGCC shows openness to dialogue with Orthodox Churches in particular in the Ukraine and emphasizes the need to unite the Christians, who are the heirs of St. Vladimir baptism. In the end of the ecumenical concept of the UGCC the authors state that the revival of faith in the Ukraine will take place through the renewal of the Church of Kiev in one Patriarchate in union with the Roman Pontiff and with the other particular Churches.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 201-211
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Duch Święty
Syn Boży
Jezus Chrystus
Trójca Święta
Wcielenie
teologia
pneumatologia
trynitologia
eklezjologia
jedność
communio
duchowość
instytucja
Kościół
charyzmat
ortodoksja
utopia
ideologia
Holy Spirit
Son of God
Jesus Christ
Holy Trinity
Incarnation
theology
pneumatology
trinitology
ecclesiology
unity
spirituality
institution
Church
charism
orthodoxy
ideology
Opis:
Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja wspólnotowa zrodzona z doświadczenia komunii Kościoła
Community evangelization born from the Church’s experience of communion
Autorzy:
Synoś, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339998.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelizacja
Kościół
wspólnota
braterstwo
jedność
evangelization
Church
community
brotherhood
unity
Opis:
In the article the issue of community evangelization springing from the Church’s experience of communion is undertaken. In its initial part the concepts of evangelization and the Church’s communion are precisely defined. Then the author stresses that the Church by its nature has the character of community, which results from both the social nature of man and God’s idea to lead people to salvation not individually, but as a community. Small Christian communities have a special place in the work of evangelization, and it is in them that the Church’s shepherds see one of the most important signs of its revival. It is exactly them that allow to keep and develop faith in the modern world, and at the same time they become dynamic circles involved in evangelization. They give the world a testimony of unity and of Christian love. This love is expressed in preaching the truth of the Gospel, it is fed and consolidated by common celebration of liturgy, and it is made concrete by the service to all people, especially the ones afflicted with suffering.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2013, 5; 31-46
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies