Wszystkie pola: Bodzek, M. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przegląd możliwości wykorzystania technik membranowych w usuwaniu mikroorganizmów i zanieczyszczeń organicznych ze środowiska wodnego
An overview of the possibility of membrane techniques application in the removal of microorganisms and organic pollutants from the aquatic environment
Autorzy:: Bodzek, M
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/296807.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:: ciśnieniowe techniki membranowe
mikroorganizmy
uboczne produkty dezynfekcji
substancje endokrynnie aktywne
pozostałości po farmaceutykach
pressure driven membrane processes
microorganisms
disinfection by-products
endocrine disrupting compounds
pharmaceutical active compounds
Opis:: Ultrafiltracja (UF) i mikrofiltracja (MF) mogą wspomóc i polepszyć proces dezynfekcji wody i ścieków metodami tradycyjnymi, ponieważ membrana stanowi barierę dla wirusów, bakterii i pierwotniaków. Do mikrozanieczyszczeń organicznych, występujących w wodach i ściekach, należy zaliczyć uboczne produkty dezynfekcji i utleniania chemicznego. Ich prekursorami są naturalne substancje organiczne (NOM), których usuwanie jest jedną z najważniejszych operacji w technologii uzdatniania i oczyszczania wody. Chlorowanie, stosowane w uzdatnianiu wody, powoduje tworzenie się związków halogenoorganicznych, w tym głównie trihalometanów i kwasów halogenooctowych. Poprzez wprowadzenie ciśnieniowych technik membranowych do uzdatniania wody można usuwać NOM i kontrolować powstawanie ubocznych produktów dezynfekcji. Stosuje się albo bezpośrednio nanofiltrację/odwróconą osmozę, albo systemy zintegrowane, stanowiące połączenie UF lub MF z koagulacją i adsorpcją na węglu aktywnym. Antropogeniczne mikrozanieczyszczenia organiczne to przede wszystkim substancje endokrynnie aktywne (EDC) oraz pozostałości farmaceutyków. Do EDC zalicza się szeroką gamę mikrozanieczyszczeń, przede wszystkim: halogenowe związki organiczne, w tym dioksyny, furany, polichlorowane bifenyle oraz pestycydy, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, substancje powierzchniowo czynne, alkilofenole, ftalany, hormony naturalne i syntetyczne oraz syntetyczne farmaceutyki. Ciśnieniowe procesy membranowe stanowią skuteczną metodę usuwania rozpuszczalnych w wodzie związków organicznych w uzdatnianiu wód naturalnych. Wyższy stopień usunięcia, a w wielu przypadkach całkowite usunięcie farmaceutyków i EDC poniżej poziomu wykrywalności osiąga się w procesach nanofiltracji/odwróconej osmozy. Do ich usuwania można też stosować systemy zintegrowane, łączące UF lub MF z koagulacją, adsorpcją na węglu aktywnym czy utlenieniem. W przypadku ścieków ważną rolę mogą odegrać bioreaktory membranowe.
Drinking water containing biologically active substances, i.e. viruses, bacteria and protozoa, as well as other microorganisms, is a significant health threat. This also applies to the treated and the raw wastewaters discharged into the receiver. Ultrafiltration and microfiltration can help and improve the process of water disinfecting using traditional methods, because membrane is a barrier for microorganisms. Viruses can be retained by ultrafiltration membranes, whereas bacteria and protozoa using ultrafiltration and microfiltration membranes. For the removal of natural organic matter it is possible to use successfully either direct nanofiltration or integrated systems combining ultrafiltration or microfiltration with coagulation, adsorption on activated carbon, and even with oxidation. Natural organic matter and some other anthropogenic organic pollutants can be precursors of disinfection by-products, and that is why NOM removal from water is very important. Nanofiltration and to some extent reverse osmosis are the methods for the removal of the micro-pollutants from water and wastewaters, among them the most important are disinfection by-products, pharmaceutical active compounds and endocrine disrupting compounds which have high biological activity. In the first case, volatile trihalomethanes, and non-volatile compounds, mainly halogenacetic acids, are formed. To this last group of compounds, special attention in natural waters is paid onto polycyclic aromatic hydrocarbons and surface-active substances, chlorinated pesticides, phthalates, alkylphenols, polychlorinated biphenyls, hormones, synthetic pharmaceuticals and other chemicals and substances produced by man and put into the environment. Application of microfiltration and ultrafiltration in micro-pollutants removal is possible in integrated systems: with coagulation and adsorption processes, through polymer complexation and surfactant bounding. Also membrane bioreactors are useful in the removal of organic pollutants. The problems in operation of low-pressure-driven membrane processes is membrane fouling, responsible for continuous decrease of membrane flux and permeate quality in time.
Źródło:: Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2013, 16, 1; 5-37
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:: Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Removal of Phytoestrogens from Water Solutions Using Tubular Nanofiltration Membranes
Usuwanie fitoestrogenów z roztworów wodnych za pomocą rurowych membran nanofiltracyjnych
Autorzy:: Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/389275.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: nanofiltracja
matryca wody
fitoestrogeny
oczyszczanie wody
nanofiltration
water matrix
phytoestrogens
water treatment
Opis:: The research focused on the effectiveness of phytoestrogens (daidzein and coumestrol) removal from different water solutions using a tubular nanofiltration membrane (AFC-30). The micropollutants (concentration of 5 ng/dm3) were added to different matrices (deionized and tap water - with and without humic acid). The retention coefficient of phytoestrogens and volumetric permeate flux were determined during membrane filtration. The membrane was characterized in terms of the removal of salts representing mono- and divalent ions ie NaCl and MgSO4. The highest retention coefficient was found for coumestrol during the filtration of tap water with humic acid added, however, the volumetric permeate flux for this filtration was the lowest. The removal of inorganic and organic matter (measured as electric conductivity of water and UV absorbance at X = 254 nm) from the waters was high. Thanks to those properties, nanofiltration can be used to remove simultaneously organic micropollutants, excessive hardness and precursors of disinfection by-products formation, and also partially desalt water.
Badania dotyczyły efektywności usuwania dwóch fitoestrogenów (daidzeina i kumestrol) z różnych roztworów wodnych przy użyciu rurowej membrany nanofiltracyjnej (AFC-30). Mikrozanieczyszczenia dodawano do różnych matryc (woda dejonizowana i woda wodociągowa - bez i z dodatkiem kwasu humusowego) w stężeniu 5 mg/dm3. W trakcie filtracji membranowej wyznaczano współczynniki retencji fitoestrogenów oraz objętościowy strumień permeatu. Membranę scharakteryzowano pod kątem usuwania soli reprezentujących jony jedno- i dwuwartościowych, mianowicie NaCl i MgSO4. Największy współczynnik retencji uzyskano dla kumestrolu podczas filtracji wody wodociągowej z dodatkiem kwasu humusowego, ale objętościowy strumień permeatu dla tej filtracji był najmniejszy. Usunięcie substancji nieorganicznej i organicznej (mierzone jako przewodność elektryczna właściwa wody i absorbancja UV dla X = 254 nm) z badanych wód było duże. Z uwagi na te własności proces nanofiltracji może być stosowany do równoczesnego usuwania mikrozanieczyszczeń organicznych, nadmiernej twardości, prekursorów tworzenia ubocznych produktów dezynfekcji oraz do częściowego odsalania wody.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 2-3; 289-295
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Fluorki w środowisku wodnym – zagrożenia i metody usuwania
Fluorine in the water environment - hazards and removal methods
Autorzy:: Bodzek, M.
Konieczny, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/297154.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:: water treatment
fluoride removal
coagulation
precipitation
adsorption
membrane processes
uzdatnianie wody
usuwanie fluorków
koagulacja
wytrącanie
adsorpcja
procesy membranowe
Opis:: High fluorine concentrations in aquatic environment, even above 30 mg/L, are often detected in many parts of the world. Due to fluorine effects on health, World Health Organization (WHO) as well as national health authorities have established its maximum permissible concentration in drinking water at the level of 1.5 mg/L. This review article aims to provide detail information on researchers’ efforts in the field of fluorides removal during potable water production. The contaminant elimination methods have been broadly divided in three sections, i.e. coagulation/precipitation, adsorption and membrane techniques. Both, precipitation with the use of calcium salts or coagulation with aluminum sulphate and ferric salts followed by sedimentation are used for fluorine removal. In electrocoagulation, a coagulant is generated in situ by means of oxidation of anode usually made of aluminum or iron. The removal of fluorides from water and wastewater can be performed with the use of many different types of adsorbents, which are either applied already at industrial scale or still tested in the laboratory or pilot scale. The adsorption on activated aluminum oxide is already a common technology of fluorine removal from water and wastewater, and it is also indicated as the one of the best available technique (BAT) in this field. However, the adsorbent price is relatively high, while its efficiency mostly depends on pH and co-ions presence. Recently, a lot of effort has been devoted to develop an effective method of aluminum oxide modification with the use of metals’ oxides impregnation, which reveal significant defluoridation efficiency. The applicability of carbon based sorbents is less efficient than of aluminum compounds, hence a number of studies on modification of carbon based materials towards defluoridation improvement are carried out. The special attention is dedicated to carbon nanotubes. Among many natural materials, which are usable to fluorine adsorption, many different types of clays and minerals have been tested. Biosorbents, especially modified chitosan, also offer promising results in fluorine removal process. Additionally, a group of waste materials, which contain metal oxides, have also been examined to fluorides concentration decrease in contaminated aqueous streams, and those can be considered as alternative cheap sorbents. Synthetic layered double hydroxides (LDHs), hydrocalcite like compounds and nanosorbents have also gained a lot of attention as potential fluorine adsorbent, as they reveal high affinity toward the contaminant. Among membrane techniques reverse osmosis, nanofiltration, ultrafiltration in integrated systems, electrodialysis and Donnan dialysis have been discussed. The most important benefits offered by membrane processes are very high removal efficiency (up to 98%), single stage treatment, simultaneous water disinfection and low requirement for additional chemicals. However, the removal of other anions present in treated water is a serious disadvantage of those techniques, as it results in the need of water remineralization to assure the proper quality of finally produced potable water. Additionally, membrane processes are quite expensive due to relatively high initial concentrated solution containing fluorine may become a significant problem.
Występowanie fluorków (F^-) w wodach naturalnych jest związane z ich obecnością w skorupie ziemskiej, jak również aktywnością przemysłową człowieka. O ile obecność jonów F^- w wodzie do picia w ilości 0,5÷0,7 mg/l zabezpiecza przed próchnicą zębów, o tyle ich nadmiar jest uważany za poważny problem zdrowotny. Regularne spożywanie wysoce fluorowanej wody, zawierającej 1,5÷4 mg F/l, wywołuje wiele chorób związanych z tkanką kostną (fluoroza, artretyzm i osteoporoza), chorobę Alzheimera, utratę pamięci i inne neurologiczne dolegliwości. Według World Health Organization, a także polskich przepisów, maksymalne stężenie fluorków w wodzie do picia nie może przekraczać 1,5 mg/l, a rekomendowany jest zakres 0,5÷1 mg/l. Opracowano szereg metod usuwania fluorków, które można podzielić na trzy grupy procesów: koagulacja i wytrącanie, membranowe techniki separacji oraz adsorpcja/wymiana jonowa.
Źródło:: Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2018, 21, 2; 113-141
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:: Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Fouling membran półprzepuszczalnych podczas oczyszczania wody metodą ultra- i mikrofiltracji - przegląd piśmiennictwa
The fouling of semi-permeable membranes during water treatment by use of UF/MF proces - review
Autorzy:: Bodzek, M.
Płatkowska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/296721.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:: NOM
fouling
membrany
HPSEC
SEM/AFM
FTIR
koagulacja
PAC
membranes
coagulation
Opis:: Procesom membranowym uzdatniania wody i oczyszczania ścieków towarzyszy nieodłącznie zjawisko zmniejszania wydajności i żywotności membran zwane foulingiem. Pierwszym krokiem do ograniczenia foulingu jest poznanie natury tego zjawiska. Pozwalają na to dostępne techniki analityczne, takie jak: SEM, AFM, FTIR, HPSEC, analiza OWO, ASA, pomiar kąta zwilżenia oraz potencjału elektrokinetycznego membran czy też frakcjonowanie na żywicach XAD8/4. Stopień foulingu powodowanego przez NOM uzależniony jest m.in. od siły jonowej oraz pH. Zależy on w dużej mierze od właściwości filtrowanej wody, w tym hydrofilowości/hydrofobowości jej składników. Duża część badaczy obarcza frakcję hydrofobową odpowiedzialnością za fouling. Dla procesów niskociśnieniowych zaobserwowano wpływ rozmiaru cząstek filtrowanej frakcji (im mniejsze, tym większy obserwowany spadek strumienia oraz opór filtracji) na zjawisko foulingu. Zidentyfikowano 4 kategorie NOM, które uważane są za silne foulanty, a mianowicie białka, aminocukry, polisacharydy i związki poli(hydroksy-aromatyczne). Znaczenia ma również rodzaj membrany. W zdecydowanej większości prac zaobserwowano większą tendencję do foulingu w przypadku membran hydrofobowych niż hydrofilowych, co tłumaczono adsorpcją ujemnie naładowanych grup funkcyjnych NOM na dodatnio naładowanych powierzchniach membrany. Obecnie stosowane są różne procesy wstępnego przygotowania nadawy, mające na celu zwiększenie jakości wody i/lub wydajności membran. Koagulacja oraz adsorpcja na węglu aktywnym są polecane przy minimalizacji foulingu związanego z dużymi stężeniami poli(hydroksy-aromatów), proces utlenienia natomiast jest zalecany do zmniejszania foulingu powodowanego polisacharydami.
During membrane water and wastewater processes reduction of capacity and membranes lifetime can be observed. Those phenomena are caused by membrane fouling. To limit the influence of fouling on the efficiency of membrane processes detailed recognition of its nature is required. This can be done using available analytical technologies like: electron microscopy (SEM, AFM), infrared spectroscopy (FTIR), high performance size exclusion chromatography (HPSEC), TOC analysis, atomic absorption spectroscopy (AAS), measurement of contact angle and zeta potential or fractionation on XAD8/4 resins. The influence of fouling caused by NOM mainly depends on ionic strength and pH, but also on properties of filtrated water, including hydophobicity/hydrophilicity of its components. Resent scientific reports suggest that the hydrophobic water fraction has a significant impact on fouling. Size of molecules of filtrated fraction is responsible for fouling occurring fouling during low-pressure membrane processes (the smallest size of molecules the highest flux decline). 4 categories of NOM, which are considered to be strong foulants, were identified. They include: proteins, aminosugars, polysaccharides and poly(hydroxy-aromatics). The membrane composing material also has a meaning. Hydrophobic membranes seem to have greater ability to fouling than hydrophilic ones. It can be explained by the fact, that the positively charged membrane surface tends to adsorb negatively charged functional groups of NOM. Nowadays different water pretreatment processes are applied. Their aim is to improve water quality and/or membrane capacity. Fouling caused by poly(hydroxyl-amines) can be minimized by coagulation or adsorption on activated carbon, while oxidation reduces the fouling induced by polysacharides.
Źródło:: Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 1; 5-24
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:: Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Application of membrane techniques in the removal of inorganic impurities from water environment- state of art
Zastosowanie technik membranowych w usuwaniu zanieczyszczeń nieorganicznych ze środowiska wodnego - stan wiedzy
Autorzy:: Bodzek, M.
Konieczny, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/401228.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: procesy membranowe
usuwanie związków nieorganicznych
odsalanie i zmiękczanie wody
usuwanie anionów i metali
membrane processes
removal of inorganic
compounds
water desalination and softening
Opis:: Introduction and development of membrane technology in the production of drinking water, in the last 30 years, is considered as a significant step in the field of water treatment effectiveness, comparable with the introduction of sand filters at the beginning of 20 age. The special role played the high- and low- pressure-driven membrane processes as well as electrodialysis. Desalination of seawater and brackish groundwater is often the way to obtaining drinking water. Significant improvements in technology and design of reverse osmosis, the availability of alternative energy sources, the possibility of pretreatment and applied materials have caused the process to become environmentally-friendly source of fresh water in many regions of the world, particularly in those where their sources are limited. In the 1980s increased interest of nan filtration and to some extent the reverse osmosis as the methods of water softening, while in the 1990s. they start to be applied to remove micro-pollutants, also inorganic. To remove nitrate ions and fluoride, boron and metals (Fe, Mn and heavy metals) is successfully applied reverse osmosis, nan filtration and electro dialysis, as well as bioreactors and ultrafiltration integrated with coagulation and oxidation.
Wprowadzenie i rozwój technik membranowych w produkcji wody do picia, w ostatnich 30. latach, jest uważane jako znaczący krok w dziedzinie skuteczności uzdatniania wody, porównywalny z wprowadzeniem filtrów piaskowych na początku 20. wieku. Szczególną rolę odegrały w tym zakresie wysoko- jak i niskociśnieniowe procesy membranowe oraz elektrodializa. Odsalanie wody morskiej i zasolonych wód podziemnych jest częstym sposobem otrzymywania wody do picia. Znaczne ulepszenia w technologii i projektowaniu procesu odwróconej osmozy, dostępność alternatywnych źródeł energii, możliwości wstępnego oczyszczania oraz stosowanych materiałów spowodowały, że proces stał się przyjaznym ekologicznie źródłem wody słodkiej w wielu regionach świata, szczególnie w tych, gdzie ich źródła są ograniczone. W latach 80. wzrosło zainteresowanie nanofiltracją i w pewnym zakresie odwróconą osmozą jako metodami zmiękczania wody, natomiast w latach 90. zaczęto je stosować do usuwania mikrozanieczyszczeń, w tym nieorganicznych. Do usuwania jonów azotanowych i fluorkowych, boru oraz metali (Fe, Mn i metale ciężkie) z powodzeniem stosuje się odwróconą osmozę, nanofiltrację i elektrodializę, jak również bioreaktory membranowe oraz ultrafiltrację wspomaganą koagulacją i utlenieniem.
Źródło:: Inżynieria Ekologiczna; 2011, 26; 18-36
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:: Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie metodą ekstrakcji sorpcyjnej
Analyzing the content of xenoestrogens in water by sorptive extraction
Autorzy:: Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236516.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: ekstrakcja sorpcyjna
GC-MS
ksenoestrogeny
oczyszczanie wody
xenoestrogens
water treatment
SBSE
Opis:: Przedstawiono badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie z wykorzystaniem mało znanej metody ekstrakcji sorpcyjnej (SBSE) oraz analizy GC/MS. Z grupy ksenoestrogenów do badań wybrano 4-tert-oktylofenol, 4-nonylofenol i bisfenol A. Do ekstrakcji sorpcyjnej zaproponowano pręt z polidimetylosiloksanu o długości 2 cm. Badane związki upochodniono w wodzie do pochodnych acylowych z wykorzystaniem bezwodnika kwasu octowego. Do uwolnienia ksenoestrogenów z elementu sorpcyjnego wykorzystano desorpcję do niewielkiej ilości rozpuszczalnika organicznego (LD - liquid desorption) w polu ultradźwiękowym. Wydajność ekstrakcji ksenoestrogenów w przypadku wody wodociągowej i powierzchniowej, w zakresie stężeń 40÷200 ng/cm3, była większy niż 60%. Precyzja oznaczeń ilościowych metody nie przekraczała 11%, a granica detekcji wynosiła 1 ng/cm3 w przypadku 4-tert-oktylofenolu i bisfenolu A oraz 5 ng/cm3 w przypadku 4-nonylofenolu. Opisany sposób uwolnienia zaadsorbowanych związków z elementu sorpcyjnego jest konkurencyjny w stosunku do techniki SBSE z desorpcją termiczną, wykorzystywanej w laboratoriach analizy próbek środowiskowych.
The content of xenoestrogens in water was determined using the rather poorly known Stir Bar Sorptive Extraction (SBSE) technique, as well as GC/MS analysis. Of the xenoestrogen group the following compounds were selected for the study: 4-tert-octylphenol, 4-nonylphenol and bisphenol A. For soptive extraction the use of a polydimethyloxosilane bar (2 cm in length) was proposed. Using acetic acid anhydride, the compounds were derivatized in water to acyl derivatives. In order to release the xenoestrogens from the sorptive element, use was made of desorption to a small amount of an organic solvent (liquid desorption, LD) in an ultrasonic field. For tap and surface waters, at the concentration of xenoestrogens ranging between 40 and 200 ng/cm3, the efficiency of extraction exceeded 60%. The accuracy of the quantitative determinations performed with this method was lower than 11%, the limits of detection being 1 ng/cm3 for 4-tert-octylphenol and bisphenol A, and 5 ng/cm3 for 4-nonylphenol. The method of releasing the adsorbed compounds from the sorptive element in the way described above is competitive with the SBSE technique which involves thermal desorption and is used in laboratories for environmental analysis.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 9-14
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Możliwości wykorzystania nanofiltracji do usuwania estrogenów z roztworów wodnych
Removal of estrogens by nanofiltration
Autorzy:: Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236784.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: środowisko wodne
hormony płciowe
estrogeny
oczyszczanie wody
oczyszczanie ścieków
nanofiltracja
water environment
hormones
estrogens
water treatment
wastewater treatment
nanofiltration
Opis:: Obecnie obserwuje się nowe zagrożenia wynikające z obecności w środowisku wodnym substancji biologicznie aktywnych, które mogą zakłócać funkcje endokrynologiczne organizmu (EDCs - Endocrine Disrupting Compunds). Do tej grupy związków zalicza się żeńskie hormony płciowe (estron, 17(beta)-estradiol i estriol), których obecność w środowisku wodnym była do niedawna ignorowana. Ponadto w wodach zidentyfikowano szereg odpowiedników naturalnych estrogenów, stosowanych w medycynie i w weterynarii (17(alfa)-etinylestradiol, mestranol i dietylostilbestrol). Nieodpowiednio oczyszczone ścieki powodują obciążenie środowiska wodnego tymi mikrozanieczyszczeniami, co może prowadzić do nieodwracalnych zmian. Jako jeden z kierunków rozwoju technologii oczyszczania wody i ścieków proponuje się stosowanie technik membranowych. W pracy przedstawiono podstawowe parametry procesu nanofiltracji oraz jego zastosowanie do usuwania naturalnych i syntetycznych estrogenów z roztworów wodnych. Omówione w pracy osiągnięcia i problemy wskazują na potrzebę prowadzenia badań w tym kierunku, co może przyczynić się do lepszego poznania procesu nanofiltracji oraz do jego szybszego wdrożenia na skalę techniczną.
In recent years new environmental threats arising from the presence of some endocrine disrupting compounds (EDCs) in aquatic environment have been reported. Female sex hormones (estrone, 17 (beta)-estradiol and estriol) are frequently regarded as the main species belonging to the EDCs group. Their presence in the water environment has been ignored until recently. These days also various equivalent compounds to natural estrogens that are widely used in medicine and veterinary medicine (17 (alfa)-ethinylestradiol, mestranol and diethylstilbestrol) are being detected there. An inadequate treatment of wastewaters carrying micropollutants of that type may produce contamination of the aquatic environment, as well as some irreversible changes. Membrane techniques are regarded as an alternative to conventional water and wastewater treatment. In the study reported on in this paper consideration was given to the nanofiltration process, its parameters and potentiality for the removal of natural and synthetic estrogens from aqueous solutions. The results obtained, along with those reported by other investigators, substantiate the need of further research in this field in order to gain a better understanding of the nanofiltration process and speed up its application on a technical scale.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 2, 2; 9-12
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Występowanie i oznaczanie progestagenów w środowisku wodnym
The occurence and determination of progestogens in the water environment
Autorzy:: Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236806.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: progestagen
występowanie progestagenu
oznaczanie progestagenu
wody powierzchniowe
ścieki komunalne
progestogen
occurrence
determination
surface water
municipal sewage
Opis:: Progestageny są grupą żeńskich hormonów płciowych, wydzielanych głównie wraz z moczem zwierząt i ludzi, które zawsze były obecne w środowisku. Egzogenne progestageny są składnikiem leków, głównie skojarzonych z estrogenami, stosowanych obecnie powszechnie w medycynie, w hormonalnej terapii zastępczej i antykoncepcji. Powoduje to, że związki te są obecne w ściekach komunalnych i szpitalnych, w wodach gruntowych i powierzchniowych oraz osadach dennych rzek. Intensywny rozwój technik oznaczania tych związków, głównie chromatograficznych, umożliwia określenie profili stężeniowych progestagenów w środowisku wodnym. Przedstawiono zakresy zawartości tych związków w środowisku wodnym. Z uwagi na potwierdzony nieobojętny wpływ obecności tych związków na organizmy żywe, istnieje potrzeba opracowania objętej walidacją, szybkiej, powtarzalnej i precyzyjnej procedury oznaczenia tych związków. Omówiono podstawowe techniki chromatograficzne stosowane przy oznaczeniu progestagenów w środowiskowych próbkach wodnych, wraz z omówieniem samego procesu identyfikacji oraz potrzeb analitycznych w tym zakresie.
Progestogens are female sex hormones. They are mainly excreted with human and animal urine and have always been present in the environment. Exogenous progestogens are components of drugs, especially of those estrogens-based, which are commonly used in medicine, hormone-substitutive therapy, as well as in contraception. Those factors are responsible for the presence of progestogens in municipal and hospital sewage, ground and surface waters, as well as in the bottom sediments of rivers. The developments in analytical methods (especially in the chromatographic ones) for the determination of progestogens made it possible to characterize the progestogen concentration profiles in the water environment. Based on the literature reports, this paper presents the range of concentrations at which these compounds occur in the water environment. Taking into consideration the confirmed harmful effect of progestogens on living organisms, it is desirable to develop a quick and accurate analysis method that can be repeated and valuated. The basic chromatographic methods for determining the concentrations of progestogens in water samples are discussed. Consideration is also given to the process of identifying particular progestogens and to the resulting analytical needs.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 1, 1; 35-38
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Separacja nanofiltracyjna bisfenolu A w warunkach nasycenia powierzchni membrany
Separation of bisphenol A by nanofiltration under conditions of membrane surface saturatio
Autorzy:: Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237518.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: oczyszczanie wody
nanofiltracja
bisfenol A
nasycenie powierzchni membrany
water treatment
nanofiltration
bisphenol A
membrane surface saturation
Opis:: W badaniach dokonano oceny skuteczności separacji nanofiltracyjnej bisfenolu A (ksenoestrogen, stanowiący środowiskowe zanieczyszczenie o znacznej aktywności biologicznej) w warunkach zmiennego stężenia i ciśnienia transmembranowego procesu. Badania zmierzały do określenia wpływu nasycenia powierzchni membrany na współczynnik retencji usuwanego mikrozanieczyszczenia. Wykazano, że towarzyszące nanofiltracji zjawisko adsorpcji bisfenolu A na membranie i w jej strukturach narastało w czasie procesu aż do momentu nasycenia powierzchni membrany. Po tym czasie nie zaobserwowano zmiany wartości badanego parametru, a współczynnik retencji usuwanego związku utrzymywał się na stałym poziomie. Stwierdzono, że zjawisko adsorpcji było zależne zarówno od stężenia usuwanego związku w wodzie, jak i ciśnienia transmembranowego procesu. Powoduje to, że podczas separacji mikrozanieczyszczeń organicznych występujących w wodach można spodziewać się zaburzeń skuteczności procesu oczyszczania. Podkreślono, że podczas regularnego czyszczenia membran powstają roztwory poregeneracyjne, charakteryzujące się znacznie większą ilością biologicznie aktywnych mikrozanieczyszczeń niż w wodzie surowej, co powoduje konieczność ich oczyszczania i skutecznego unieszkodliwienia.
The aim of the study was to assess the efficiency of separating bisphenol A (a xeno-estrogen classified as an environmental pollutant of a comparatively high biological activity) by nanofiltration, at varying concentration and transmembrane pressure in the course of the process. Consideration was also given to the effect of membrane surface saturation on the retention coefficient of the micropollutant being removed. It has been shown that bisphenol A underwent adsorption on the membrane and in the membrane structures (a phenomenon concomitant with nanofiltration) and that the extent of adsorption increased up to the moment of membrane surface saturation. Once the membrane surface was saturated, no changes were observed in the value of the parameter examined, and the retention coefficient of the pollutant being removed remained constant. The adsorption phenomenon was found to depend both on the concentration of the pollutant in the water and on the transmembrane pressure in the course of the process. It can therefore be expected that during separation of the organic micropollutants which are present in the water the efficiency of the treatment process will be disturbed. It has been emphasized that regular membrane cleaning produces postregeneration solutions where the quantity of biologically active micropollutants is higher than in raw water, and this necessitates their treatment and an efficient decontamination.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2008, 30, 2; 17-21
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Usuwanie kwasów fulwowych z wody metodami fotokatalicznymi wspomaganymi ultrafiltracją
Removal of fulvic acids from water by means of photocatalytic methods enhanced by ultrafiltration
Autorzy:: Rajca, M
Bodzek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/296964.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:: kwasy fulwowe
fotoliza
kataliza
fotokataliza
oczyszczanie wody
ultrafiltracja
fulvic acids
photolysis
catalysis
photocatalysis
water treatment
ultrafiltration
Opis:: Przedstawiono wyniki badań usunięcia kwasów fulwowych (KF) z wody w procesie fotolizy, katalizy i fotokatalizy oraz w procesach zintegrowanych fotolizy-ultrafiltracji, fotokatalizy-ultrafiltracji. Badania prowadzone były w reaktorze HERAEUS, w którym oczyszczano wodę modelową, zawierającą kwasy fulwowe o stężeniu ok. 10 mg/l. Jako fotokatalizator stosowano ditlenek tytanu TiO2 niemieckiej firmy Degussa. Badano wpływ pH na efektywność procesu fotolizy, katalizy, fotokatalizy, a ponadto dawki katalizatora na efektywność procesu fotokatalizy. Efektywność procesów określano przez pomiary rozpuszczalnego węgla organicznego (RWO), absorbancji przy długości fali 254 nm oraz barwy w wodzie surowej i oczyszczonej. Wyższe efektywności otrzymane dla fotokatalizy w porównaniu z fotolizą i katalizą świadczą o tym, że połączenie promieniowania UV z dodawaniem TiO2 jest o wiele skuteczniejsze w usuwaniu KF i pozwala na skrócenie czasu naświetlania. Uzasadnione jest również prowadzenie procesu integrowanego fotokataliza-ultrafiltracja z uwagi na możliwość recyrkulacji katalizatora i ewentualne usuwanie zanieczyszczeń nierozłożonych lub powstających w procesie fotokatalizy.
The paper presents the results of fulvic acids removal (FA) from water using photolysis, catalysis, photocatalysis processes and integrated processes photolysis-ultrafiltration and photocatalysis-ultrafiltration. Experiments were carried out at constant temperature in the HERAEUS reactor, in which model water containing 10 mg/L of FA was treated. Titanium dioxide (TiO2) from Degussa (Germany) was used as a photocatalyst. Effect of pH on the efficiency of the photolysis, catalysis, photocatalysis and additionally the dose of catalyst for photocatalysis, has been studied. The efficiency of the process was established by measurement of dissolved organic carbon (DOC), absorbance at 254 nm and colour in raw water and treated water. The higher efficiency obtained for photocatalysis compared with photolysis and catalysis, indicates that the combination of UV with TiO2 allows for shortening the exposure time and obtaining higher removal degree of FA. Integration of photocatalysis with ultrafiltration is also justified, because the possibility to recycle the activated catalyst and additional removal of the impurities not removed or generated in the photocatalyse process.
Źródło:: Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 101-110
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:: Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Bodzek, M." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język