Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Aegilops" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Cechy morfologiczne i płodność mieszańców niektórych gatunków rodzaju Aegilops sp. z pszenicą heksaploidalną Triticum aestivum L.
Morphological traits and fertility of hybrids of some Aegilops species with hexaploid wheat Triticum aestivum L.
Autorzy:
Prażak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198201.pdf
Data publikacji:
2012-03-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Aegilops biuncialis
Aegilops columnaris
Aegilops cylindrica
Aegilops triaristata
Aegilops variabilis (peregrina)
Aegilops crassa
Triticum aestivum
cechy morfologiczne pędu i kłosa
mieszańce F1
płodność
F1 hybrids
fertility
morphological traits of tiller and spike
Opis:
W warunkach polowych wykonano krzyżowania między gatunkami Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x a odmianami Triticum aestivum L. (Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). Celem krzyżowań było poszerzenie zmienności genetycznej pszenicy zwyczajnej. Z uzyskanych 18-dniowych mieszańcowych ziarniaków F1 w warunkach in vitro izolowano zarodki i podkiełkowy¬wano je na pożywce MS z dodatkiem 10 mg dcm-3 IAA (kwas β-indolilo-3-octowy) i 0,04 mg dcm-3 kinetyny. Po 4 tygodniach rośliny mieszańcowe, które rozwinęły się z zarodków, przesadzono do doniczek, a następnie w połowie września wysadzono je na polu doświadczalnym. Na wiosnę po ruszeniu wegetacji rośliny mieszańcowe kolchicynowano. W fazie dojrzałości pełnej na roślinach mieszańcowych F1 dokonano pomiarów następujących cech biometrycznych — krzewienia ogólnego, długości pędu głównego, średnicy drugiego od dołu międzywęźla, długości osadki kłosowej kłosa głównego, zbitości kłosa głównego (liczba kłosków na 1 dcm osadki kłosowej) i płodności kłosa głównego (liczba ziarniaków na 1 kłosek). Większość mieszańców F1 charakteryzowały się silnym krzewieniem, podobnym do dzikich gatunków rodzicielskich (33,5–124,0 źdźbeł), zbliżoną do pszenic długością pędu głównego (87,0–98,0 cm) i osadki kłosowej (0,7–1,3 dcm), pośrednią średnicą 2. od dołu międzywęźla (2,2–3,7 mm) i zbitością kłosa głównego (10,4–14,9) oraz istotnie niższą płodnością (0,0–1,3). Wśród nich najwyższą płodnością wyróżnił się mieszaniec T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. Uzyskanie mieszańców F1 Aegilops sp. z T. aestivum L. jest pierwszym etapem umożliwiającym wyselekcjonowanie roślin o wysokiej zawartości białka i mikroelementów (żelaza i cynku) w ziarnie oraz tolerancyjnych na suszę i choroby grzybowe.
In the field conditions crosses were carried out between Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x and Triticum aestivum L. (cvs. Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). The aim of the crosses was to broaden genetic diversity of common wheat. The 18-day-old F1 hybrid embryos isolated from kernels were grown in vitro on the MS nutrient medium supplemented with 10 mg dcm-3 IAA (β-indolyl-3-acetic acid) and 0.04 mg dcm-3 kinetin. After 4 weeks hybrids plants, which developed from isolated embryos, were transferred into pots. Next, in half of September they were planted in experimental field. In spring at the start of vegetation period the hybrid plants were treated with colchicine. In laboratory investigations, fully mature F1 hybrid plants were analyzed for biometrical traits such as total tillering, length of main tiller, diameter of the second internode from the plant base, spike rachis length, main spike compactness (number of spikelets per 1 dcm of the spike rachis), main spike fertility (number of grains per 1 spikelet). Tillering of most hybrids was strong and similar as in the Aegilops species (33.5–124.0 tillers), length of main tiller (87.0–98.0 cm) and spike rachis (0.7–1.3 dcm) were similar to the wheat cultivars. Hybrids had intermediate diameter of the second internode (2.2–3.7 mm) and spike compactness (10.4–14.9) and significantly lower fertility (0.0–1.3) in comparison to parental forms. The fertility of T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. hybrid was outstanding. Obtaining F1 Aegilops sp. with T. aestivum L. hybrids is the first step allowing to select plants showing high content of protein and microelements (iron and zinc) in kernels and tolerance to drought and fungal diseases.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 263; 3-17
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości ziarna linii mieszańcowych Aegilops L. × Triticum aestivum L.
Autorzy:
Prażak, Roman
Molas, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148780.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Aegilops kotschyi Boiss.
Aegilops variabilis Eig.
pszenica zwyczajna
linie mieszańcowe
białko ogólne
masa 1000 ziarniaków
Opis:
Celem badań była ocena masy tysiąca ziarniaków i zawartości białka ogólnego w ziarnie linii mieszańcowych uzy- skanych w wyniku krzyżowania dzikich gatunków traw z rodzaju Aegilops – Aegilops kotschyi Boiss. i Ae. variabilis Eig. z odmia- nami pszenicy zwyczajnej Triticum aestivum L. Ziarno pocho- dziło z roślin uprawianych w latach 2012–2014 na polu Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przy- rodniczego w Lublinie. Pole doświadczalne zlokalizowane było na glebie brunatnej pochodzenia lessowego, należącej do kom- pleksu pszennego dobrego. W kolejnych latach rośliny zbierano z pola w fazie dojrzałości pełnej i na 10 pojedynkach z każdej formy oceniono masę tysiąca ziarniaków (MTZ). Analizę zawar- tości białka wykonywano na próbach ziarna z pojedynków o naj- większej MTZ. Ogólną zawartość białka oznaczono metodą Kjel- dahla. Ocenę przeprowadzono w celu wyselekcjonowania form, które mogłyby zostać wykorzystane jako materiał wyjściowy w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej. Badania pokazały, że linie mieszańcowe Ae. variabilis Eig. i Ae. kotschyi Boiss. z pszenicą zwyczajną charakteryzowały się wyższą zawartością białka ogólnego w ziarnie (średnio 15,8%) od pszenicznych komponentów rodzicielskich (średnio 13,4%). Najwyższą zawartość białka odnotowano w ziarnie dzikich ga- tunków rodzicielskich Ae. kotschyi Boiss. – 25,1% i Ae. variabilis Eig. – 23,4%. Wśród mieszańców Ae. variabilis Eig. × T. aestivum L. wyróżniała się linia Ae. variabilis Eig. × Rusałka, w ziarnie której odnotowano średnio 17,6% białka ogólnego. Wśród linii Ae. kotschyi Boiss. × T. aestivum L. najwięcej białka ogólnego w ziarnie zawierały Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka (średnio 17,0%) i (Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka) × Piko (średnio 16,3%). Średnia zawartość białka ogólnego w ziarnie odmian pszenicy zwyczaj- nej wahała się od 12,8% (Korweta) do 14,9% (Rusałka). Większa suma opadów w okresie kwiecień–lipiec wpływała pozytywnie na MTZ linii mieszańcowych i negatywnie na średnią zawartość białka w ich ziarnie. Najwyższą średnią zawartość białka odno- towano w ziarnie linii mieszańcowych w 2012 roku (16,5%), gdy suma opadów była najniższa w trzyletnim okresie badań. W kolejnych latach przy 2–3 razy większej sumie opadów w okresie kwiecień–lipiec zawartość białka była niższa (2013 – 15,9%, 2014 – 15,0%). Takiego wpływu nie odnotowano w przypadku odmian pszenicy i gatunków Aegilops. Ziarniaki linii mieszań- cowych były dobrze wypełnione, a ich kształt i barwa były po- średnie lub podobne do ziarniaków pszenicy. Średnia MTZ linii mieszańcowych z trzech lat badań była zbliżona (33,1 g) do MTZ odmian rodzicielskich pszenicy (33,9 g). Linie mieszańcowe o wyższej zawartości białka w ziarnie mogą stanowić cenne źró- dło genów w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej.
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2017, 29; 35-42
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidermal features of glumes and florets in Aegilops geniculata Roth and Aegilops peregrina (Hack.) Maire et Weiller x Secale cereale L. hybrids, amphiploids and parental forms
Autorzy:
Klimko, M.
Wysakowska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/790547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Tematy:
glume
lemma
micromorphology
floret
palea
Aegilops geniculata
Aegilops peregrina
Secale cereale
hybrid
amphiploid
parental form
Opis:
Micromorphological features of glumes, lemmas and paleas were examined under light and scanning electron microscopes in amphiploids of Aegilops geniculata, Ae. peregrina × Secale cereale and their parental species. The principal features include the size and shape of silica bodies, crown cells, prickles, macrohairs, stomata and the morphology of long cells. The SEM observations of glumes separate two parental forms of Aegilops by the type of prickles and types of wax on palea surface. The abaxial surfaces of lemmas in the parental species and amphiploids show the most taxonomical features. Amphiploids in many features exhibit an extended range of variation in comparison to their parental species, particularly in stomatal length. Epidermal features in amphiploids are inherited after Ae. geniculata and Ae. peregrina. Results of this study provided data on new quantitative and qualitative traits of the glumes, lemmas and paleas in the studied taxa.
Źródło:
Steciana; 2015, 19, 1
1689-653X
Pojawia się w:
Steciana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characterization of Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. hybrid lines
Charakterystyka linii mieszańcowych Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L.
Autorzy:
Prazak, R.
Paczos-Grzeda, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28277.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A study of four F5 and one BC1F1 Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. hybrid lines was conducted to determine their quantitative morphological and qualitative features as well as a molecular investigation was carried out. Observations of ten quantitative traits showed that the F5 hybrid lines exhibited intermediate values between Ae. kotschyi Boiss. and T. aestivum L., or had similar traits to one of the parents. These hybrid lines had a significantly lower number and weight of grains per main spike, main spike fertility and 1000-grain weight than T. aestivum L. cv. ‘Rusałka’. The BC1F1 hybrid line was characterized by wheat-like fertility and phenotype. The F5 hybrid lines were characterized by much higher variability of the analysed morphological traits than T. aestivum L. cv. ‘Rusałka’. Grains of the hybrid lines had higher protein and micronutrient (iron and zinc) content than wheat grains. The presence of DNA fragments specific to Ae. kotschyi Boiss. in the genotypes of the hybrid lines was confirmed by seven ISSR (Inter Simple Sequence Repeats) molecular markers. Two ISSR markers – ISSR23690 and ISSR33650 – were the most effective for germplasm analysis of the hybrid lines. The analysed lines can become a source material for improvement of common wheat T. aestivum L. in crossing programs.
Przeprowadzono ocenę cech morfologicznych i jakościowych czterech linii mieszańcowych F5 i jednej BC1F1 Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. Linie mieszańcowe wykazały się pośrednimi wartościami cech morfologicznych w porównaniu do Aegilops kotschyi Boiss. i Triticum aestivum L. lub zbliżonymi do jednej z form rodzicielskich. Linie mieszańcowe F5 miały istotnie niższą liczbę i masę ziarniaków z kłosa, płodność kłosa i masę tysiąca ziarniaków od pszenicy T. aestivum L. odmiany ‘Rusałka’. Linia mieszańcowa BC1F1 charakteryzowała się podobną do pszenicy płodnością i fenotypem. Zmienność cech morfologicznych linii mieszańcowych F5 była znacznie większa niż pszenicy odmiany ‘Rusałka’. Ziarniaki linii mieszańcowych zawierały więcej białka i mikroelementów (żelaza i cynku) niż ziarniaki pszenicy. W liniach mieszańcowych potwierdzono obecność prążków specyficznych dla Ae. kotschyi Boiss. za pomocą siedmiu markerów molekularnych ISSR (Inter Simple Sequence Repeats – polimorfizm odcinków DNA pomiędzy mikrosatelitami). Dwa markery ISSR – ISSR23690 i ISSR33650 – okazały się najbardziej efektywne w analizie genomów linii mieszańcowych. Badane linie mogą zostać wykorzystane w programach hodowlanych mających na celu ulepszenie pszenicy zwyczajnej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cross direction for successful production of F1 hybrids between Triticum and Aegilops species.
Autorzy:
Prażak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198821.pdf
Data publikacji:
2001-06-21
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Aegilops
cross direction
intergeneric hybrids
Triticum
Opis:
F1 hybrids between Triticum aestivum L. (cv. Chinese Spring, Chinese Spring nulli 5B tetra 5D, cv. Roazon, cv. Rusałka, line CZR 1406), Triticum durum Desf. cv. Grandur, Triticum turgidum (L.) Thell. cv. Rampton Rivet and seven Aegilops species - Ae. cylindrica Host., Ae. triuncialis L., Ae. variabilis (peregrina) Eig., Ae. ventricosa Tausch., Ae. crassa Boiss. 6x, Ae. juvenalis (Thell.) Eig., Ae. triaristata Willd. 6x were synthesized. In hybrid seeds, embryos and endosperms were observed. The endosperm was mostly well developed but the embryo varied from almost normal to poorly developed. Hybrids were generated directly from cultured in vitro immature embryos. The total of thirty-eight F1 plants were obtained. Crossability of Aegilops spp. as female with Triticum spp. was about seven times higher (15.30% on average) than in reciprocal crosses (1.99% on average).
Źródło:
Plant Breeding and Seed Science; 2001, 45, 1; 83-86
1429-3862
2083-599X
Pojawia się w:
Plant Breeding and Seed Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody PstI-AFLP do oceny mieszańców Aegilops x Triticum
Application of PstI-AFLP method to evaluating of Aegilops x Triticum hybrid strains
Autorzy:
Tyrka, M.
Stafanowska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798527.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
17 rodów mieszańcowych pszenicy uzyskanych w wyniku krzyżowania A. ventricosa i A. juvenalis z różnymi odmianami pszenicy zwyczajnej i odmianą pszenicy twardej oraz formy rodzicielskie analizowano przy wykorzystaniu uproszczonej metody AFLP. Celem badań była ocena zmienności genetycznej i wykazanie transferu materiału genetycznego z gatunków Aegilops oraz T. durum do uzyskanego potomstwa. Uzyskano ogółem 143 prążki, spośród których 17 było monomorficznych a 43 były specyficzne genotypowo. Przeprowadzone analizy potwierdzają transfer DNA z Aegilops venticosa i T. durum do rodów VGL, VGPP i VGPA i z A. ventricosa do kombinacji VGLL oraz VGPBP. Średnie wartości podobieństwa Dice'a w obrębie mieszańców z A. ventricosa i A. juvenalis wynosiły 0,919 i 0,925, odpowiednio. Podobieństwo w grupie odmian pszenicy zwyczajnej było wyższe (0,932). Wyniki świadczą o dużej wydajności zastosowanej metody do wykrywania DNA pochodzącego z innych gatunków w rodach pszenicy zwyczajnej.
17 hybrid strains obtained as a result of crosses of Aegilops ventricosa and Aegilops juvenalis with some cultivars of common and durum wheats along with parental forms were analyzed by simplified AFLP method. The purpose of this study was to assess the level of genetic diversity and to verify the presence of Aegilops and T. durum DNA in resultant progeny. We obtained totally 143 bands, out of them 17 were monomorphic, and 43 were genotype-specific. Analyses confirmed the DNA transfer from A. ventricosa and T. durum to VGL, VGPP, and VGPA strains and from A. ventricosa to VGLL and VGPBP. Average Dice similarity indices for materials derived from crosses with A. ventricosa and A. juvenalis were 0.919 and 0.925, respectively. Affinity within common wheat cultivars studied was higher (0.932). Results proved high efficiency of the method employed to detection of alien DNA introgression into wheat.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zimotrwalosc gatunkow rodzaju Aegilops i Triticum aestivum L. w warunkach klimatycznych Polski wschodniej
Autorzy:
Prazak, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798535.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zimotrwalosc
Triticum aestivum
rosliny uprawne
Aegilops
zboza
Polska Wschodnia
kozieniec
pszenica zwyczajna
Opis:
W latach 1989-1998 w Instytucie Nauk Rolniczych w Zamościu przeprowadzono polową ocenę zimotrwałości 19 gatunków z rodzaju Aegilops oraz trzech odmian pszenicy ozimej - Begra, Gama i Kamila. Miarą zimotrwałości był procent roślin żywych na wiosnę. Z ocenianych gatunków Aegilops najwyższą zimotrwałością odznaczały się: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa (67,61-76,48%), natomiast najniższą Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina) i Ae. variabilis (21,80-41,02%). Pozostałe gatunki Aegilops oraz pszenice Begra i Kamila charakteryzowały się pośrednią zimotrwałością.
In 1989-1998 in Institute of Agricultural Sciences in Zamość, 19 Aegilops species and three winter wheat cultivars - Begra, Gama, Kamila were investigated for winterhardiness under field conditions. The measure of winterhardiness was the percentage of alive plants in spring. The highest winterhardiness showed: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa and Gama wheat cultivars (67.61-76.48%) while Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina), Ae. variabilis the lowest (21.80-41.02%). The remaining Aegilops species and wheat Begra nad Kamila cultivars were characterized by intermediate reaction.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 445-450
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie zawartości białka w ziarnie gatunków Aegilops i Triticum
Comparision of protein content in the grain of Aegilops and Triticum species
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795225.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano ogólną zawartość białka w ziarnie 23 gatunków Aegilops (Ae. bicornis, Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. sharonensis, Ae. speltoides ssp. speltoides, Ae. speltoides ssp. ligustica, Ae. squarrosa, Ae. umbellulata, Ae. uniaristata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. crassa 4x, Ae. cylindrica, Ae. kotschyi, Ae. ovata, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis, Ae. variabilis, Ae. variabilis (peregrina), Ae. ventricosa, Ae.crassa 6x, Ae. triaristata 6x, Ae. juvenalis) i 5 Triticum (T. boeoticum, T. monococcum, T. dicoccum, T. durum odm. Grandur, T. aestivum - odm. Begra, Panda, linia CZR 1406) ze zbioru 2001-2003. Zawartość białka ogółem w ziarnie oznaczono metodą Kjeldahla. Przeprowadzone analizy wykazały, że poziom białka w ziarnie gatunków Aegilops okazał się dużo wyższy niż u odmian pszenicy heksaploidalnej (13,31-14,01%) i wahał się od 20,23% (Ae. squarrosa) do 29,97% (Ae. comosa). Niektóre gatunki Aegilops takie jak: Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. umbellulata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. kotschyi, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis i Ae. juvenalis zawierały ponad 25% białka ogólnego w suchej masie ziarna. W porównaniu do odmian pszenicy heksaploidalnej i gatunków Aegilops, pszenice diploidalne i tetraploidalne charakteryzowały się pośrednią zawartością białka w ziarnie (15,46-17,55%).
Total protein content in the grain of 23 Aegilops (Ae. bicornis, Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. sharonensis, Ae. speltoides ssp. speltoides, Ae. speltoides ssp. ligustica, Ae. squarrosa, Ae. umbellulata, Ae. uniaristata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. crassa 4x, Ae. cylindrica, Ae. kotschyi,Ae. ovata,Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis, Ae. variabilis, Ae. variabilis (peregrina), Ae. ventricosa, Ae.crassa 6x, Ae. triaristata 6x, Ae. juvenalis) and 5 Triticum (T. boeoticum, T. monococcum, T. dicoccum, T. durum cv. Grandur, T. aestivum - cv. Begra, Panda, CZR 1406 line) species harvested in 2001-2003 was estimated. The protein content was evaluated by the Kjeldahl method. Protein level of Aegilops species in comparison to the hexaploid wheat cultivars (13.31-14.01%) was much higher and varied from 20.23% (Ae. squarrosa) to 29.97% (Ae. comosa). Out of the analysed 23 Aegilops species nine (Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. umbellulata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. kotschyi, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis and Ae. juvenalis) had up to 25% protein content in the dry matter of grain. Diploid and tetraploid wheats were characterized by an intermediate content of protein (15.46-17.55%), as compared to the hexaploid wheat cultivars and Aegilops species.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of Aegilops species in the origin and improvement of common wheat
Udział gatunków Aegilops w powstaniu i doskonaleniu pszenicy zwyczajnej
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27054.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Some Aegilops species participated in wheat evolution playing a major role in wheat domestication and therefore the genus Aegilops represents a big part of the additional gene pool determining important traits of wheat. Breeders have been using these genes for many years to produce improved cultivars. Wide crosses between its wild relatives are sources of desirable characteristics for genetic improvement of common wheat. Triticum aestivum evolution and methods for transfer of alien material into wheat, briefly reviewed in this article, include incorporation of the whole genomes, single chromosomes, small chromosomal segments, single genes and cytoplasm substitution in wheat.
Niektóre gatunki Aegilops brały udział w ewolucji pszenicy zwyczajnej, odgrywając ważną rolę w jej udomowieniu, dlatego rodzaj Aegilops stanowi dużą część dodatkowej puli genów warunkujących ważne cechy użytkowe dla pszenicy. Hodowcy od lat wykorzystują te geny do tworzenia nowych doskonalszych odmian pszenicy. Krzyżowania oddalone napotykają na szereg barier niekrzyżowalności, które należy pokonać, aby uzyskać mieszańce, a następnie wyselekcjonować z nich linie charakteryzujące się pożądanymi cechami dzikich krewniaków pszenicy. W artykule przedstawiono doniesienia na temat ewolucji pszenicy zwyczajnej oraz główne metody i techniki umożliwiające transfer materiału genetycznego gatunków Aegilops do pszenicy, w tym dodawanie całych genomów, pojedynczych chromosomów, fragmentów chromosomów, pojedynczych genów oraz substytucję cytoplazmy w pszenicy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zasolenia środowiska na wzrost i zróżnicowanie tkanki kalusowej mieszańców Aegilops x Triticum
Influence of environment salinity on growth and differentiation of callus tissues in Aegilops x Triticum hybrid strains
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806250.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Tkankę kalusową uzyskaną z eksplantatów liściowych rodów mieszańcowych [(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Panda, (Ae. juvenalis × CZR 1406) × Begra, {[(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Arda} × Arda oraz {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 namnażano na pożywce indukcyjnej MS + 2,4-D (2 mg·dm⁻³) z dodatkiem soli NaCl w stężeniu 0 (kontrola), 100, 200, 300 i 400 mmol·dm⁻³. Kultury prowadzono przez 2 miesiące, w fitotronie, na świetle (9 μmol·m⁻²·s⁻¹) przy 16 godz. fotoperiodzie i temperaturze 24°C. Regenerację korzeni i pędów przeprowadzono na pożywce MS bez regulatorów wzrostu i soli NaCl, zwiększając oświetlenie do 18μmol·m⁻²·s⁻¹. Zbadano wpływ wysokich stężeń NaCl na przyrost świeżej masy kalusa oraz na liczbę centrów tkanki merystematycznej, korzeni i pędów. Wysokie stężenia NaCl powodowały słabszy od kontroli przyrost świeżej masy kalusa oraz hamowały proces powstawania i różnicowania się tej tkanki, ograniczając liczbę tworzących się centrów merystematycznych. Stres solny przyczynił się do wyraźnego zróżnicowania analizowanych genotypów pod względem liczby uformowanych struktur merystematycznych, korzeni i pędów. Najlepszymi właściwościami regeneracyjnymi charakteryzował się ród {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 wytwarzając w kombinacji kontrolnej więcej pędów od pozostałych i jako jedyny zregenerował pędy w tkance kalusowej namnożonej na pożywce z NaCl (100 mmol·dm⁻³). Ogólnie rody mieszańcowe z Ae. juvenalis okazały się bardziej tolerancyjne na zasolenie regenerując korzenie w kalusach pochodzących z kombinacji 100-300 mmol NaCl·dm⁻³, natomiast mieszańce z Ae.ventricosa regenerowały korzenie w kalusach otrzymanych przy niższych stężeniach 100-200 mmol NaCl·dm⁻³.
Callus tissues obtained from leaf explants of the hybrid strains [(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Panda, (Ae.juvenalis × CZR 1406) × Begra, {[(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Arda} × Arda and {[(Ae.juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 were proliferated on the MS medium supplemented with 2 mg·dm⁻³ 2,4-D and NaCl at concentrations: 0 (control), 100, 200, 300, 400 mmol·dm⁻³ . The callus cultures were maintained for 2 months in a growth chamber at 24°C under 16 h photoperiod (9 μmol·m⁻²·s⁻¹). Root and shoot regeneration was conducted on hormone-free MS medium without NaCl, under 18μmol·m⁻²·s⁻¹ lighting. The effect of high NaCl concentration on the growth of fresh callus mass and on the number of meristematic centres, roots and shoots was studied. High concentrations of NaCl caused the growth of callus fresh mass less than in control and inhibited proliferation and differentiation of this tissue by reducing the number of meristematic centers. Salt stress caused a distinct differentiation of genotypes in terms of the number of meristematic centres, roots and shoots regenerated. In the control combination, the strain {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 showed best regeneration parameters, producing more shoots than the other strains. In calli derived from salt combinations, this was the only strain in which shoot proliferation was noted (100 mmol NaCl·dm⁻³). Generally, the hybrid strains with Ae. juvenalis were more tolerant to salt stress than hybrids with Ae. ventricosa, as the former regenerated roots in calli proliferated in 100-300 mmol NaCl·dm⁻³ combinations, while the latter did so in calli obtained at lower concentrations (100-200 mmol·dm⁻³).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies