Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "śluby" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prawne aspekty przejścia zakonnika z jednego instytutu zakonnego do innego
Legal Aspects of Transferring of a Religious from one Institute to Another
Les aspects juridiques de la transition d’un religieux d’un institut religieux à un autre
Autorzy:
Zaleski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917337.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
transitus
śluby wieczyste
klasztor
prawo własne
profesja
inkorporacja
najwyższy przełożony
próba
perpetual vows
monastery
convent
proper law
profession
incorporation
supreme moderator
probation
Opis:
Zgodnie z ogólną zasadą, zakonnik po ślubach wieczystych nie może przejść z własnego instytutu do innego. Jednakże, prawodawca dopuszcza trzy wyjątki od tej reguły. Artykuł traktuje o jednej z nich. Jest to przejście z jednego instytutu zakonnego do innego instytutu zakonnego. Aby to zrobić, zakonnik musi mieć pozwolenie najwyższych przełożonych obydwu instytutów, którzy powinni uzyskać zgodę własnych rad. Po odbyciu przynajmniej trzyletniej próby, zakonnik może być dopuszczony do profesji wieczystej w nowym instytucie. Jeśli zaś nie chce złożyć profesji lub nie został do niej dopuszczony przez kompetentnych przełożonych, powinien wrócić do dawnego instytutu, chyba że otrzymałby indult sekularyzacyjny. Do momentu złożenia profesji w nowym instytucie, mimo pozostawania w mocy ślubów, zostają zawieszone uprawnienia i obowiązki, jakie miał zakonnik w poprzednim instytucie, jednakże od chwili rozpoczęcia próby obowiązany jest on do przestrzegania prawa własnego nowego instytutu. Przez złożenie profesji w nowym instytucie następuje włączenie do niego tego członka, równocześnie wygasają poprzednie śluby, uprawnienia i obowiązki.
According to general principle, a religious in perpetual vows cannot transfer from one institute to another. However, the legislator makes three exceptions to this rule. The article dealing with one of them. It is the transfer from one religious institute to another religious institute. To do this, a religious needs to be aworded a permission of the supreme moderator of each institute with the consent of their respective councils. After completing a probation which is to last at least three years, the member can be admitted to perpetual profession in the new institute. If the member refuses to make this profession or is not admitted to make it by competent superiors, however, the member is to return to the original institute unless an indult of secularization has been obtained. Until a person makes profession in the new institute, the rights and obligations which the member had in the former institute are suspended although the vows remain. Nevertheless, from the beginning of probation, the member is bound to the observance of the proper law of the new institute. Through profession in the new institute, the member is incorporated into it while the preceding vows, rights, and obligations cease.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 69-86
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola zakonników w dziele misyjnym Kościoła
The role of the religious and monks in the missionary work of the Church
Autorzy:
Szyszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554110.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
zakonnicy
misjonarze
działalność misyjna
ewangelizacja
śluby zakonne
zakony monastyczne
monks
missionaries
missionary activities
evangelization
religious vows
monastic life
religious orders
Opis:
Misyjne zaangażowanie zakonników reprezentujących rozmaite zakony oraz zgromadzenia misyjne stanowi w dużej mierze o dynamizmie misyjnym Kościoła. Od dawien dawna bowiem, zakony są postrzegane jako awangarda w dziele misyjnym. W tym kontekście jawią się zasadne pytania: jaka jest ich rola i czym się konkretnie zajmują? Nie mniej frapującym zagadnieniem jest to, czy konsekracja zakonna, czyli życie ślubami, przekłada się czy też ułatwia albo utrudnia misyjne zaangażowanie? Czy monastyczny tryb życia ma rację bytu na obszarach misyjnych? Poniższy tekst stara się odpowiedzieć na powyższe kwestie. Zarazem pragnie zachęcić czytelnika do dalszej pogłębionej refleksji nad rolą zakonników we współczesnym dziele misyjnym Kościoła. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nowe paradygmaty misyjne, wskazane przez ostatnich papieży, stanowią wielkie wyzwanie również dla zakonników, zaangażowanych w dzieło misyjne.
The missionary commitment of religious men and women representing different religious orders and mission societies are seen as the source of the missionary dynamism of the Church. In fact, the religious orders have been seen as the vanguard (avant-garde) of the missionary work. These realities cause arising of some well-founded questions like; What is the role of the missionary orders and mission societies in evangelization and what exactly these religious bodies do? No less puzzling issue is whether consecrated life, or life in the religious vows, helps or hinders missionary activities? Does the monastic life make any sense in the missionary territories? The following text looks for answers for the above questions. At the same time, the author wishes to encourage the readers to go into reflection on the role of the religious and monks in the Church’s contemporary mission work as there are no doubt that the new missionary paradigms, indicated by the recent popes, are a great challenge for the religious and monks who are involved in the missionary work.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 55-75
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po karaimską żonę
Autorzy:
Sulimowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
śluby
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2014, 25, 1 (42); 23-23
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesja zakonna jako sakramentalium w kontekście liturgii Kościoła
Autorzy:
Sielepin, Adelajda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950111.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Profession of the religious
vows
baptism
Eucharist
Holy Spirit
sacraments
Profesja zakonna
śluby
chrzest
Eucharystia
Duch Święty
sakramenty
Opis:
In the article the profession of the religious has been presented according to the mutual relationship between sacramentals and sacraments. The study based on the euchologies of the new ritual and of the proper Mass orders proves the clear reference of the profession to baptism, Eucharist and indirectly to confirmation. It has been also emphasized that sacraments and sacramentals are mutually conditioned. They allow Christians for constant and creative connection with God and confirm complementarity of the principles ex opere operato and ex opere operantis in liturgy. This is Spirit the Paraclete, who enables to participate in the mystery of the bridal engagement with Christ in mature and fruitful way. Conscious commitment to the Holy Spirit, who should be associated with the sacrament of confirmation and with each epiclesis, helps to experience the act of profession and the results of it in the eschatological dimension. The profession of the religious, which belongs to the constitutive sacramentals, has an essential impact into the shaping and development of the participatio actuosa of the consecrated persons in the liturgical life of the Church.
W artykule profesja zakonna została zaprezentowana w kluczu wzajemnej relacji między sakramentaliami i sakramentami. W opracowaniu opartym na euchologiach nowego rytuału i oraz mszy obrzędowych wykazano wyraźne odniesienie profesji zakonnej do chrztu, Eucharystii oraz pośrednio do bierzmowania. Dowiedziono też, że sakramentalia i sakramenty wzajemnie się warunkują i pozwalają chrześcijaninowi na stałą i twórczą łączność z Bogiem, potwierdzając komplementarność zasad ex opere operato i ex opere operantis w liturgii. Dojrzałe i owocne uczestnictwo w misterium zaślubin z Chrystusem zapewnia Duch Paraklet. Świadoma uległość Duchowi Świętemu, którego należy kojarzyć z sakramentem bierzmowania i z każdą epiklezą, pomaga przeżywać profesję i wynikający z niej stan w wymiarze eschatologicznym. Profesja zakonna, która należy do grupy sakramentaliów konstytutywnych, w istotny sposób wpływa na kształtowanie i rozwój participatio actuosa osób konsekrowanych w życiu liturgicznym Kościoła.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabożeństwa maryjne w życiu Kościoła partykularnego
The devotion to Mary in the local Church
Autorzy:
Rutkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469565.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Matka Chrystusa
Najświętsza Maryja Panna
pobożność ludowa
pobożność maryjna
sanktuarium maryjne
teocentryzm pobożności maryjnej
chrystocentryzm
tydzień maryjny
nabożeństwo majowe
nabożeństwo różańcowe
Litania loretańska
modlitwa „Anioł Pański”
Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
Apel jasnogórski
Jasnogórskie śluby narodu
oddanie się Najświętszej Maryi Pannie
Najświętsza Maryja Panna Matka Miłosierdzia
nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca
Sobota Królowej Polski
Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
Mother of God
The Blessed Virgin Mary
Popular piety
Devotion to Mary
Marian shrine
Marian devotion theocentrism
Marian devotion Christocentricism
Opis:
Synody w życiu Kościołów partykularnych diecezji i parafii świadczą, że dany Kościół partykularny, zwłaszcza po II Soborze Watykańskim, dokonuje oceny swojej działalności oraz wyznacza sobie zadania na przyszłość. W latach 1967-1994 synody odbyły się kolejno w Kościołach partykularnych diecezji: Włocławek, Poznań, Gdańsk, Warszawa, Katowice, Kraków, Gniezno, Tarnów, Częstochowa, Lublin, Koszalin-Kołobrzeg, Lubaczów, Płock, Kielce, Wrocław. Poprzez dzieło synodów nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, Matki Chrystusa, otrzymują w Kościele partykularnym uznanie swojego znaczenia oraz bogactwa w perspektywie życia Kościoła powszechnego i w Polsce. Zauważa się w Kościołach partykularnych znaczenie nabożeństw zarówno tradycyjnych, jak i nowych, nabożeństw dla określonych grup i w sanktuariach oraz inspiracji poprzez nabożeństwa do pobożności indywidualnej. Uwydatnia się w Kościołach partykularnych teocentryzm i chrystocentryzm w pobożności maryjnej, ubogacenie biblijne, przekazywanie prawd wiary, refleksję nad życiem, inspirację do apostolstwa oraz równowagę pomiędzy takimi sferami, jak wiara i rozum, umysł i serce. Odnośnie do rodzajów nabożeństw maryjnych w życiu Kościoła partykularnego, podkreśla się ich ubogacenie poprzez homilie, rozważania, śpiewy, przygotowanie poprzez katechezę oraz odpowiednie połączenie z kultem i adoracją eucharystyczną. Dotyczy to zwłaszcza nabożeństwa majowego oraz nabożeństw do Maryi Matki Miłosierdzia, do Niepokalanego Serca Maryi w pierwszą sobotę miesiąca, do Maryi w soboty Królowej Polski i do Maryi Nieustającej Pomocy podczas nowenny. Dodatkowo w nabożeństwie różańcowym, zwłaszcza w październiku, akcentuje się ducha kontemplacji i formę procesji różańcowej oraz obecność tegoż nabożeństwa podczas rekolekcji i dni skupienia. Przy śpiewie Litanii loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny i Godzinek o Jej Niepokalanym Poczęciu, uwrażliwia się na wyjaśnianie symboliki biblijnej i korzystanie z nowego przekładu. Wskazuje się na odpowiedni czas i dni na celebrację nabożeństw. W modlitwie „Anioł Pański” uwydatnia się uświęcanie czasu i pracy. W nabożeństwach „Apel jasnogórski” akcentuje się znaczenie intencji modlitwy za Ojczyznę i Kościół w Polsce oraz owoce tejże modlitwy poprzez apostolstwo w życiu. W nabożeństwie „Jasnogórskie śluby narodu” podkreśla się oddanie się Maryi także przy okazji przyjmowania sakramentów oraz przy okazji nawiedzenia rodzin parafii przez Maryję w znaku specjalnego obrazu. W pozostałych nabożeństwach maryjnych, wskazuje się na odpowiednie włączenie procesji, śpiewów i inscenizacji.
On the local Synods the Church reflect on its activities and sets goals for the future. Polish Local Synods in Poland (1967-1994) always take the cult of Mary. The Synods confirmed devotions to The Blessed Virgin Mary. It is noted that in the particular Churches the importance of worship both traditional and new, for specific groups, in the sanctuaries and in the individual piety. In the Synod’s documents the devotion to Mary is presented as theocentric and Christocentric devotion, based on the Bible and the teaching of the Church, associated with life's problems and directed to the apostolate. The documents draw attention to the balance between faith and reason, mind and heart. During the devotion should be homilies, reflections, songs and proper relationship with the adoration of the Eucharist. It’s very important in the service in May, devotion to Mary Mother of Mercy, Immaculate Heart of Mary, Our Lady Queen of Polish and Novena to Our Lady of Perpetual Help. An important role plays Rosary learning the spirit of contemplation. It should explain the symbolism of the Bible in devotion to Mary. Specific for Poland there are Appeal of Jasna Gora and peregrination of the image of Our Lady of Czestochowa. The peregrination takes place in dioceses, parishes and homes of the faithful.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 219-237
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krasne - dzieje demograficzne miejscowości od 1786 roku do drugiej połowy xix wieku na podstawie ksiąg metrykalnych
Autorzy:
Rejman, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179240.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
księgi metrykalne
śluby
zgony
chrzty
Krasne
koniec XVII i XIX wiek
rekonstrukcja rodzin
parish registers
baptisms
marriages
deaths
krasne
the end of XVIII and XIX century
reconstruction of the families
Opis:
Te demographic history of the village Krasne (the Krasne parish included also other villages) from 1786 to the second half of XIX century was presented in the article, and was based on the parish registers. Te Krasne parish in the examined period of time demonstrated a continuity of the pastoral cast. The demographic rates used to assess the credibility of the source are positive. During the examined period there were 3794 baptisms, 725 marriages and 2 645 deaths in Krasne. They were all analyzed using a number of statistical methods. Moreover, the following aspects were analyzed, based on a reconstruction of families method: unmarried births, women performing function of midwife, deaths due to epidemics in families, generation transformations in peasant families, individual fates of given members of the rural population, persons of the underclass of rural population, owners of the village: Skrzyńscy, Kochanowscy
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 373-390
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śluby i pogrzeby w księdze Acta Pontificalia biskupa krakowskiego Jana Aleksandra Lipskiego (Z życia religijnego i towarzyskiego elit staropolskich doby saskiej)
Trauungen und Beerdigungen im Buch Acta Pontifi calia des krakauer Bischofs Jan Aleksander Lipski (Aus dem religiösen und gesellschaftlichen Leben der altpolnischen Eliten des sächsischen Zeitalters)
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039578.pdf
Data publikacji:
2009-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krakau
Buch
Dokument
Geschichte
Kraków
księgi
dokumenty
historia
Krakow
books
documents
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2009, 92; 205-223
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Najczystsze Zwierciadło Czystości” w klasztorze Benedyktynek w Staniątkach
“The Purest Mirror of Purity” (“Najczystsze Zwierciadło Czystości”) in the Benedictine monastery in Staniątki
Autorzy:
Ponińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602560.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paolo Piazza
Raphael Sadeler Młodszy
Staniątki
śluby zakonne
Święta Rodzina
św. Benedykt
św. Scholastyka
Holy Family
St. Benedict
St. Scholastica
Benedictine nuns
religious vows
Raphael Sadeler the Younger
Opis:
W zbiorach klasztoru Benedyktynek w Staniątkach znajduje się obraz ukazujący założycieli zakonu adorujących Matkę Bożą z Dzieciątkiem i św. Józefem na tle ogrodu z fontanną i zabudowaniami. Ta z pozoru rodzajowa i łatwa do określenia tematyka przedstawienia, którą można odnaleźć odnotowaną w przechowywanych w konwencie archiwalnych zapisach, jest powielana przez wielu badaczy. Okazuje się jednak, że pod postaciami świętych Benedykta i Scholastyki, namalowanymi w tym konkretnym kontekście, mogą kryć się głębsze treści. Może za tym przemawiać wskazanie wzoru graficznego dokładnie odpowiadającego układem wersji malarskiej. Chodzi o jedną z rycin należącą do cyklu miedziorytów wykonanych przez Raphaela Sadelera Młodszego, na podstawie kompozycji kapucyna Paola Piazzy. Pod postaciami przedstawicieli najważniejszych zakonów (franciszkanów, benedyktynów i dominikanów) towarzyszących wydarzeniom z życia Zbawiciela starał się on zobrazować trzy podstawowe śluby zakonne: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, będące zobowiązaniem do wypełniania rad ewangelicznych. Malowidło przechowywane w klasztorze w Staniątkach odpowiada wizualnie ilustracji cnoty czystości. Brak pozostałych obrazów wzorowanych na serii graficznej nie świadczy, że opisywane przedstawienie nie mogło być nośnikiem wskazanych w artykule treści. Równocześnie nie można mieć też pewności, czy tak było rozumiane jego znaczenie. Porównanie z niewątpliwym wzorem graficznym pozwala jednak nie tylko wskazać źródło formalne kompozycji. Stanowi również punkt wyjścia do wyjaśnienia teologicznych podstaw dzieła funkcjonującego w murach klasztoru.
In the collection of the Benedictine monastery in Staniątki there is a painting showing the founders of the order adoring the Mother of God with the Child and St. Joseph against the background of a garden with a fountain and buildings. This, seemingly generic and easy to define subject of the portrayal, which can be found recorded in the archival records kept in the convent, has been duplicated by many researchers. It turns out, however, that the figures of Saints Benedict and St. Scholastica, painted in this specific context, may hide deeper content. This may be indicated by the pointing to a graphic pattern that exactly corresponds to the arrangement of the painted version. It is about one of the engravings belonging to the series of copperplate engravings made by Raphael Sadeler the Younger, based on the compositions of Capuchin Paolo Piazza. Under the figures of representatives of the most important orders (Franciscans, Benedictines and Dominicans) accompanying the events of the Savior's life, he tried to illustrate three basic religious vows: poverty, chastity and obedience, which are an obligation to fulfil the evangelical counsels. The painting kept in the monastery in Staniątki corresponds visually to the illustration of the virtue of chastity. The lack of other paintings modelled on the graphic series does not mean that the described representation could not be the carrier of the content indicated in the article. At the same time, it is also impossible to be certain that its meaning was understood in this way. A comparison with the implicit graphic pattern allows not only to indicate the formal source of the composition. It is also a starting point for explaining the theological foundations of the work functioning within the walls of the monastery.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 323-336
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog w życiu konsekrowanym w aspekcie realizacji ślubu posłuszeństwa oraz życia wspólnotowego
Dialog in the consecrated life as an aspect of realization of the vow of obedience and the community life
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147626.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
śluby zakonne
ślub posłuszeństwa
dialog
życie konsekrowane
charyzmat
świadectwo
religious vows
vow of obedience
consecrated life
charism
witness
Opis:
Jednym z ważnych wymiarów realizacji ślubu posłuszeństwa oraz życia wspólnotowego osób konsekrowanych jest dialog. Ma on duży wpływ na prawidłową realizację ślubu posłuszeństwa przez poszczególnych zakonników, jak też na jakość życia wspólnego, zwłaszcza w dziedzinie wierności charyzmatycznej. Zwracając uwagę na podstawowe cele dialogu w życiu zakonnym, artykuł przedstawia jego najważniejsze wymiary, które ostatecznie rzutują zarówno na świętość zakonników, jak też na wierność charyzmatyczną instytutu.
Dialog is one of the important dimensions of the practising of the vow of obedience and the community life of the consecrated people. This practice has significant influence on the correct involvement of the vow of obedience for particular religious as well as the quality of community life, especially when it comes to fidelity to charism. Noticing the main goals of dialog in the consecrated life, the article presents the most important aspects, which ultimately impact the holiness of the religious and the fidelity to the charism of their institute.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 2(41); 147-165
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja do ślubu ubóstwa w Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego
Formation towards the vow of poverty in the Polish Province of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147534.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
śluby zakonne
ubóstwo
formacja
wynagrodzenie
oblacja
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
sercanie
religious vows
poverty
formation
reparation
oblation
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus, Dehonians
Opis:
Formacja do ślubu ubóstwa jest jednym z elementów formacji osób konsekrowanych zmierzającej do życia radami ewangelicznymi. W Zgromadzeniu Księży Najświętszego Serca Jezusowego wszystkie śluby zakonne wpisane są w rys wynagradzający Instytutu oraz otrzymują wymiar oblacyjny, podkreślający całkowite oddanie się Bogu poprzez konsekrację. Dokumenty Zgromadzenia obok celu i różnych aspektów formacji określają również istotę ślubu ubóstwa, zachęcając do życia jego duchem. Celem formacji jest kształtowanie serca zakonnika, który coraz bardziej winien odzwierciedlać w sobie sposób życia ubogiego, jaki obrał Jezus Chrystus. Formacja ta ma także wymiar wspólnotowy, gdyż wspólnota winna stawać się świadkiem dóbr nieprzemijających, w czym wyraża się jej wymiar profetyczny.
Formation towards the vow of poverty is one of the elements of the preparation of consecrated persons aimed at living according to evangelical counsels. In the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus all three vows are inscribed in the figure of reparation characteristic for the Institute as well as oblation dimension which underlines total devotion to God through religious consecration. The documents of the Congregation besides the goals and various aspects of formation also set out the essence of the vow of poverty, encouraging life with its spirit. The goal of formation is to shape the heart of a religious person, who supposed to more and more reflect in himself the way of life of the poor which was chosen by Jesus Christ. That formation has also the community dimension, through which the religious community should become a witness of non-remissive goods and thus its prophetic dimension.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 211-228
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość sercańska i praktyka rad ewangelicznych
Dehonian spirituality and Practice of the Evangelical Counsels
Autorzy:
Pisarek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554258.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
rady ewangeliczne
śluby zakonne
Zgromadzenie Księży Sercanów
Leon Dehon
Opis:
The imitation of Jesus Christ on the way of the Evangelical Counsels according to the charisma offered to fr Leon Dehon, the founder of the Congregation of Priests of the Sacred Heart, constitutes a special vocation of Priests of the Sacred Heart. They imitate Jesus Christ – chaste, poor and obedient – living according to charisma of their founder and putting into practice the Evangelical Counsels on the their specific dehonian spirituality. Fr Dehon encourages his spiritual sons to pure love, to the total sacrifice made of themselves, and to count implicitly on God’s will. All these three elements make up the spirit of reparation, that was so important for the founder of the Congregation of Priests of the Sacred Heart of Jesus and for the spirituality of his Congregation. Religious consecration in our dehonian spirituality combines both: the spirit of reparation and religious vows, that are in the Church one of the ways to imitate Christ and at the same time a confession and a sign of the Holy Trinity. In our dehonian spirituality the life according to the Evangelical Counsels becomes a practice of pure love, full of sell-sacrifice and implicit entrustment to God’s will.
Źródło:
Sympozjum; 2014, 2(27); 45-58
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymas polski Stefan kardynał Wyszyński jako kontynuator nauczania Augusta kardynała Hlonda w realizacji odnowy narodu poprzez jasnogórskie sanktuarium
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33332437.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
August Hlond
Stefan Wyszyński
Jasna Góra
sanctuary
the Great National Vows of Jasna Góra
sanktuarium
Jasnogórskie Śluby Narodu
Opis:
Jasna Góra po obronie przed wojskami szwedzkimi (1655) i ślubach Jana Kazimierza (1656) stawała się sukcesywnie sanktuarium narodowym i duchową stolicą Polski. Trwałość kultu maryjnego jest wyrazem symbiozy narodu z Kościołem w dziedzinie religijno-moralnej, kulturalnej, społecznej i politycznej. Główne uroczystości maryjne łączono z obchodami Konstytucji 3 Maja (Matki Bożej Królowej Polski), masowymi pieszymi pielgrzymkami: 15 sierpnia (uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i 26 sierpnia (uroczystość Matki Boskiej Jasnogórskiej), a także 8 września (święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny). Wielcy prymasi Polski: kard. August Hlond i kard. Stefan Wyszyński byli konfratrami zakonu paulinów. Oni też ważniejsze decyzje podejmowali na Jasnej Górze podczas obrad Konferencji Episkopatu Polski, Komisji Prawnej czy Rady Głównej. W sanktuarium narodowym odbył się Pierwszy Synod Plenarny Odrodzonej Polski (1936), zakończone centralne obchody Sacrum Poloniae Millenium (1966) oraz liczne ślubowania i akty oddania. Wymienieni prymasi przybywali często na modlitwę przed cudownym obrazem Czarnej Madonny zarówno prywatnie, okazjonalnie, jak i urzędowo. Kardynał A. Hlond w okresie międzywojennym uczestniczył głównie w pielgrzymkach grup zawodowo-stanowych. Po II wojnie światowej w okresie komunistycznym, za kolejnego prymasa, na masową skalę rozwinął się pieszy ruch pielgrzymkowy. Kardynał S. Wyszyński przez cały okres prymasowskiego posługiwania w kazaniach i przemówieniach powoływał się na zdania o tematyce maryjnej wypowiedziane przez swojego poprzednika na łożu śmierci, które określał jako duchowy testament.
After its defence against the Swedish army (1655) and the vows of Jan Kazimierz (1656), Jasna Góra gradually became a national shrine and the spiritual capital of Poland. The persistence of Marian devotion is an expression of the nation’s symbiosis with the Church in the religious, moral, cultural, social and political fields. The major Marian celebrations were combined with the celebration of the Constitution of 3 May (Our Lady Queen of Poland), and mass walking pilgrimages: 15 August (Feast of the Assumption of the Blessed Virgin Mary) and 26 August (Feast of Our Lady of Jasna Góra), as well as 8 September (Feast of the Nativity of the Blessed Virgin Mary). The great Primates of Poland, Cardinal August Hlond and Cardinal Stefan Wyszyński, were both confrères of the Pauline Order. They also made more important decisions at Jasna Gora during the deliberations of the Polish Episcopal Conference, the Legal Commission or the General Council. The national shrine was the site of the First Plenary Synod of the reborn Poland (1936), the completed central celebration of the Sacrum Poloniae Millenium (1966) and numerous vows and acts of devotion. The aforementioned primates often came to pray before the miraculous image of the Black Madonna both privately, occasionally and officially. During the interwar period, Cardinal A. Hlond mainly participated in pilgrimages of professional groups. After World War II, during the communist period, under the next prime minister, pilgrimage on foot developed on a massive scale. Throughout his Primate’s ministry, Cardinal S. Wyszyński referred in his sermons and speeches to the Marian-themed sentences uttered by his predecessor on his deathbed, which he described as a spiritual testament.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 357-372
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)obecność prymasa
Autorzy:
Noszczak, Bartłomiej (1976- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2020, nr 6, s. 30-41
Data publikacji:
2020
Tematy:
Stefan Wyszyński (błogosławiony ; 1901-1981)
Duchowieństwo katolickie
Kardynałowie
Prymasi
Kościół a państwo
Słudzy Boży
Prześladowania polityczne
Więźniowie polityczni
Jasnogórskie Śluby Narodu (1956)
Tysiąclecie chrztu Polski (1966)
PRL
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł dotyczy stosunków państwo – kościół katolicki w Polsce w latach 1949-1956. Wydany w 1953 roku dekret Rady Państwa wprowadził obsadzanie duchownych stanowisk kościelnych decyzją państwa, a Prezydium Rady Ministrów zakazało wykonywania przez Stefana Wyszyńskiego funkcji prymasowskiej i biskupiej. Po aresztowaniu i izolacji prymasa doszło do pełnego, formalnego podporządkowania Episkopatu państwu. Dopiero śmierć Józefa Stalina, polski Październik '56 i powrót więzionego Władysława Gomułki odwrócił sytuację. Uwolnienie prymasa Stefana Wyszyńskiego i zawieszenie dekretu o obsadzaniu stanowisk kościelnych doprowadziło do normalizacji stosunków państwo-kościół. Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego i przygotowania do jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski wzmocniły kościół w Polsce.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies