Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Osoba prawna"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Kościelna osoba prawna jako licencjobiorca autorskich praw majątkowych
Ecclesial Legal Entity as a Licensee of Royalties
Autorzy:
Skwierczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028994.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kościelna osoba prawna
majątkowe prawa autorskie
licencjobiorca
utwór
wynagrodzenie twórcy
ecclesial legal entity
royalties
licensee
(copyright) work
remuneration of authors
Opis:
Kościelne osoby prawne, nabywając na podstawie umowy licencyjnej autorskie prawa majątkowe, powinny, zgodnie z kan. 1290 w zw. z kan. 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. przestrzegać ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ochrona praw twórcy do otrzymania wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania z utworu naukowego, literackiego, architektonicznego, czy też z zakresu współczesnych sztuk wizualnych, traktowana jest priorytetowo przez polskiego ustawodawcę. Licencjobiorca utworu, mający status podmiotu kościelnego, jest traktowany na tych samych zasadach, jak każdy inny uczestnik obrotu autorskimi prawami majątkowymi. Brak umowy licencyjnej lub jej nieprawidłowa konstrukcja (np. nieprecyzyjne określenie pól eksploatacji utworu) są nie tylko sprzeczne z prawem majątkowym Kościoła, ale – jako niezgodne z wyżej wymienioną ustawą – narażają kościelną osobę prawną na sankcję zapłaty sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności należnego twórcy honorarium autorskiego.
Ecclesial legal entities purchasing royalties basing on a license agreement according to can. 1290 as well as can. 22 of the 1983 Canon Law Code shall comply with copyright regulations of the Act on Copyright and Related Rights applicable in Poland. Protection of authors’ remuneration rights for the use scientific, literary, architectonical or contemporary visual arts work is treated by the Polish legislator as a priority. The licensee of a copyright work having the status of an ecclesial entity is treated on the same basis as any other participant in authors’ rights trade. Lack of a licence agreement or its improper structure (for instance, inaccurate determination of the fields of use) does not only conflict with the Church property rights, but also an ecclesial legal entity can be subject to fines in the amount up to twofold author’s remuneration, being unlawful according to the above-mentioned regulations.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 43-54
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem urzędowego nazewnictwa jednostek organizacyjnych Kościoła Katolickiego
The problem of official names of organizational entities of the Catholic Church
Autorzy:
Malesa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154931.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia
dom zakonny
kościelna osoba prawna
Kościół Katolicki
wyznaniowa osoba prawna
parish
ecclesiastical legal person
Catholic Church
religious house
legal person of a religious organization
Opis:
Ustalenie i zmiana nazwy kościelnej jednostki organizacyjnej należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej (np. biskupa diecezjalnego lub wyższego przełożonego zakonnego), od której właściwy organ administracji państwowej (wojewoda lub minister) przyjmuje pisemne powiadomienie o utworzeniu podmiotu lub zmianach w jego strukturze oraz wskazuje dane osoby pełniącej funkcję organu jednostki. Na podstawie tego dokumentu organ państwowy może potwierdzić w drodze zaświadczenia nazwę kościelnej jednostki organizacyjnej. W artykule zostały ukazane okoliczności i przyczyny powstawania rozbieżności w nazewnictwie parafii, klasztorów i domów zakonnych między danymi potwierdzanymi przez wojewodę, figurującymi w bazie REGON oraz ujawnionymi w księgach wieczystych. Przeprowadzone analizy potwierdziły zasadność postulatu wprowadzenia jednolitej formy rejestrowania lub ewidencjonowania kościelnych osób prawnych. Efektem badawczym jest także twierdzenie, że ujednolicenie nazewnictwa kościelnych jednostek organizacyjnych stosowanego w różnych bazach jest możliwe bez rozwiązań systemowych. W artykule wskazano działania, które w tym celu mogą być podjęte zarówno przez przełożonych kościelnych, jak i zarządców konkretnych jednostek organizacyjnych oraz organy administracji państwowej.
Determining and changing the name of an ecclesiastical organizational entity is the exclusive competence of an ecclesiastical authority (e.g., a diocesan bishop or a higher religious superior), from which a competent authority of the state administration (a voivode or a minister) accepts a written notification of the establishment of the entity or changes in its structure and of the person acting as its legal representative. Based on this document, the state authority may confirm the name of the ecclesiastical organizational entity by means of a certificate. The paper presents the circumstances and causes of discrepancies in the official names of parishes, monasteries and religious houses between the data confirmed by the voivode, those appearing in the REGON database and those recorded in the land registers. The analysis reaffirms the need to introduce a uniform form of registering or recording ecclesiastical legal persons. It is also claimed that unifying the names of ecclesiastical organizational entities used in various databases is possible without systemic solutions. The paper concludes by identifying the measures that can be taken by church superiors, administrators of specific organizational entities and administrative authorities in this regard
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 217-236
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady generalne dotyczące połączenia osób prawnych w kanonicznym porządku prawnym
General Principles Concerning Aggregates of Juridic Persons in the Canonical Legal Order
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879506.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
system kanoniczny
połączenie osób prawnych
publiczna osoba prawna
prywatna osoba prawna
canonical system
aggregate of juridic persons
public juridic person
private juridic person
Opis:
The author of the presented article focused his attention on the issue of principal rules concerning aggregates of juridic persons in the canonical legal order. The analyses he carried out show that canon 121 CIC includes only dispositions regarding aggregates of public juridic persons. This approach to the problem, as the author suggests, results from the predominant doctrine of 1917 Code which accentuates the public nature of the canonical legal order. The author also believes that ignoring the dispositions concerning aggregates of private persons in canon 121 CIC should be considered as fully justified. The book of general norms (lex generalis) includes codified general solutions applicable in both code and non-code areas of law. On the other hand, the functioning of private juridic persons within the canonical legal order is characterized by significant autonomy. Because of the nature of such subjects, codifying the solutions regarding this type of aggregate of persons would be senseless. Moreover, the author took the position that the canonical system also allows mixed aggregates of persons, i.e. joining private and public juridic persons. This kind of fusion may result in forming both public and private juridic persons.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 9-19
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość prawna na tle podziału prawa na prywatne i publiczne
Legal subjectivity in the light of the division of law into public and private
Autorzy:
Doliwa, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368771.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
podmiot prawa
prawo publiczne
prawo prywatne
osoba prawna
osoba prawna prawa publicznego
legal entity
public law
private law
legal person
legal person of public law
Opis:
Przedmiotem opracowania są teoretyczne aspekty zagadnienia podmiotowości prawnej definiowanej na tle podziału systemu prawnego na prawo publiczne i prawo prywatne. Po przedstawieniu rozumienia ogólnego pojęcia podmiotu prawnego oraz relacji i kryteriów wyróżniania pojęć: prawo publiczne i prawo prywatne następuje analiza najważniejszych problemów w zakresie podmiotowości cywilnoprawnej i podmiotowości cywilnoprawnej. Celem rozważań jest wykazanie, że w odniesieniu do pojęcia osobowości prawnej (podmiotowości osób prawnych) ustalenia doktryny prawa cywilnego są uniwersalne i mogą stanowić punkt wyjścia dla konstruowania pojęcia osobowości publicznoprawnej. To ostatnie pojęcie uznane zostało za użyteczne w szczególności jako narzędzie analizy pozycji ustrojowej jednostek samorządu terytorialnego w państwie.
The subject of the study are the theoretical aspects of the issue of legal subjectivity defined against the background of the division of the legal system into public law and private law. After presenting a general understanding of the concept of a legal entity, as well as relations and criteria for distinguishing the terms: public law and private law, the most important problems in the field of civil law and administrative law subjectivity are analyzed. The purpose of the discussion is to show that in relation to the concept of legal personality (subjectivity of legal persons), the doctrines of civil law are universal and can be a starting point in constructing the concept of public law personality. The latter concept was considered useful in particular as a tool for analyzing the political position of local government units.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 65-89
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki organizacyjne w obrocie
Organizational Relations in the Trade
Autorzy:
Petraniuk, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806689.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kadencja
mandat
osoba prawna
organ
spółka
term of office
mandate
legal entity
company
Opis:
Autor w artykule analizuje następujące zagadnienia: 1) organ jako element konstrukcji osoby prawnej; 2) umowa jako wyłączne źródło stosunku organizacyjnego; 3) charakterystyka umów rodzących stosunki organizacyjne oraz 4) ustanie stosunków organizacyjnych. Mandat i kadencja, zawarte w treści umów organizacyjnych, są pojęciami uniwersalnymi, które mogą zostać wyprowadzone z art. 369 kodeksu spółek handlowych. Nie oznacza to jednak możliwości stosowania nawet odpowiednio pozostałych przepisów kodeksu spółek handlowych do innych, niż spółki, typów osób prawnych.
The Author in the article analyzes the following issues: 1) organ as part of the structure of a legal entity; 2) contract as the source of organizational relation; 3) characteristic of the contracts resulting in organizational relations and 4) cessation of the organizational relations. The mandate and the term of office, situated in the content of organizational contracts, are universal definitions, which can be derived from Article 369 of the Code of Commercial Companies. However, it does not mean the possibility to use, even adequately, other provisions of the Code of Commercial Companies concerning other than companies, types of legal entities.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 89-116
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
River as a Legal Person
Autorzy:
Bieluk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618285.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
environmental protection
legal personality
river as a legal person
ecology
ochrona środowiska
osobowość prawna
rzeka jako osoba prawna
ekologia
Opis:
The concepts of recognizing elements of nature as having legal personality have been appearing for many years as proposals for a new approach to ecology. Recent years have brought specific solutions in this regard. Attempts to recognize rivers (but not only rivers) as separate legal entities can be found in various places around the world. This is not a common trend, only a few such cases can be identified in the applicable legislation. The article is devoted to the analysis of the best-known examples of this type of activity. In 2017, the legal system of New Zealand recognized the Whanganui River as a legal person. Talks are ongoing about further solutions of this kind. Apart from environmental protection reasons, the basic motives for this type of solution are cultural considerations – connected with Maori beliefs and values. In the legal systems of India and Colombia, the courts have attempted to recognize the rivers (Ganges and Yamuna in India, the Atrata River, and the entire Amazon ecosystem) as legal persons. The motives for this type of activity were primarily ecological – protecting priceless parts of nature from destruction.
Koncepcje uznania elementów natury za mające osobowość prawną pojawiają się od wielu lat jako propozycje nowego podejścia do ekologii. Ostatnie lata przyniosły w tym zakresie konkretne rozwiązania. W różnych miejscach na świecie spotkać można próby uznania rzek (ale nie tylko) za odrębne podmioty prawa. Nie jest to powszechna tendencja, tylko kilka takich przypadków można zidentyfikować w obowiązujących ustawodawstwach. Artykuł poświęcono analizie najbardziej znanych przykładów tego rodzaju działań. W systemie prawnym Nowej Zelandii uznano w 2017 r. rzekę Whanganui za osobę prawną. Toczą się rozmowy na temat dalszych tego rodzaju rozwiązań. Podstawowym motywem takich rozwiązań, oprócz względów ochrony środowiska, są względy kulturowe – związane z systemem wierzeń i wartości Maorysów. W systemach prawnych Indii i Kolumbii sądy podjęły próby uznania rzek (Gangesu i Yamuny w Indiach, rzeki Atrata oraz całego ekosystemu Amazonki) za osoby prawne. Motywy tego rodzaju działań były przede wszystkim ekologiczne – ochrona bezcennych części przyrody przed zniszczeniem.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opodatkowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez stowarzyszenie
Taxation of business activities undertaken by the association
Autorzy:
Bernat, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444130.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
osoba prawna
podatek dochodowy
organizacja non-profit
body corporate
income tax
non-profit organization
Opis:
Stowarzyszenie jest podmiotem, w którym substratem są ludzie gromadzący się w celu wypełniania zadań o charakterze społecznym, kulturalnym, naukowym lub sportowym. Podstawową różnicą pomiędzy stowarzyszeniem a spółką handlową jest to, że istotą stowarzyszenia nie jest działalność zarobkowa i pomnażanie majątku udziałowców. Jednakże realizacja celów statutowych wymaga niekiedy od zarządu stowarzyszenia podjęcia działalności gospodarczej. Autor dokonał analizy możliwych form prowadzonej działalności na płaszczyźnie podatku od towarów i usług, podatku dochodowego oraz podatku od czynności cywilnoprawnych. Rozważania obejmowały także zagadnienia związane z odpowiedzialnością członków zarządu stowarzyszenia za zobowiązania podatkowe wynikające z działalności gospodarczej. Przyjęto, że dochód stowarzyszenia prowadzącego działalność gospodarczą nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jeśli zysk został przeznaczony na cele statutowe lub nabycie niektórych instrumentów majątkowych (obligacje Skarbu Państwa, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych). Stowarzyszenie, stając się czynnym podatnikiem VAT-u, nabywa wszelkie prawa i obowiązki podatkowe w zakresie podatku od wartości dodanej (w tym także prawo do zwolnień przedmiotowych). Na płaszczyźnie podatku do czynności cywilnoprawnych umowa spółki kapitałowej (i jej zmiany), za pośrednictwem której stowarzyszenie prowadzi działalność zarobkową, a także wszelkie umowy pożyczki i dopłaty dla spółki, podlegają opodatkowaniu. Za postulat de lege ferenda uznano zrównanie w prawach (w świetle ustawy o PCC) stowarzyszeń z organizacjami pożytku publicznego. Ponadto należy wprowadzić pojęcie „cele statutowe stowarzyszenia”, gdyż obecne postanowienia w tym zakresie mogą budzić uzasadnione wątpliwości.
The association is an entity in which the substrate are people flocking in order to carry out tasks of a social, cultural, scientific or sporting activities. The primary difference between an association and a commercial company is that the essence of the association is not a for-profit business and increased the assets of the shareholders. However, the implementation of statutory objectives requires sometimes from the board of directors of the association for business. The author has made an analysis of the possible forms of activity on a goods and services tax, income tax and tax on civil law transactions. Considerations included the issues related to the liability of the members of the board of directors of the association for tax liabilities arising from business operations. It is assumed that the income of the association established is not subject to income tax from legal persons, if the profile has been designed for the purposes of or purchase of certain financial instruments (Treasury bonds and units in investment funds). The association became active VAT taxable person acquires all the rights and obligations of tax in respect of value added tax (including the right to the exemption). On the plane to the tax on civil law transactions agreement capital company (and its amendments) through which the association leads a gainful activity as well as any loans and payments to the company shall be subject to taxation. As de lege ferenda was to equate the rights (in the view of the civil law transactions tax) associations of public benefit organisations. In addition, provision should be made for the term, “the objectives of the association”, as the current provisions in this regard can raise reasonable doubt.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/1; 149-158
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba prawna jako członek organu zarządzającego spółki w wybranych systemach prawnych
A legal person as a member of the governing body of the company in selected legal systems
Autorzy:
Golędzinowski, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28803309.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
legal person
management board
management body
company body
osoba prawna
zarząd
organ zarządzający
organ spółki
Opis:
Artykuł porusza problem regulacji pełnienia funkcji członków w organach zarządzających spółek. Przesłanką przeprowadzenia badań była okoliczność w postaci braku przyjęcia przez państwa europejskie jednolitego modelu w przedmiocie dopuszczenia osób prawnych do pełnienia funkcji członków w organach zarządzających spółek. Nieudaną próbą takiej regulacji była V Dyrektywa Spółek. Celem badań jest porównanie wybranych systemów prawnych oraz ukazanie potencjalnych skutków dopuszczenia osób prawnych do pełnienia funkcji członka zarządu, a także odpowiedź na pytanie, czy konieczne jest ujednolicenie regulacji w tym aspekcie na poziomie europejskim. Powyższą analizę przeprowadzono przede wszystkim przy wykorzystaniu metody dogmatycznoprawnej oraz prawnoporównawczej. Badania wykazały, że w niektórych systemach prawnych obecność osoby prawnej w organie zarządzającym spółki jest powszechnie dozwolona – przykładowo, taką sytuację dopuszczają prawodawcy francuski, belgijski oraz brytyjski, jednakże prawodawstwo tych państw nie jest w tym aspekcie jednolite. Z kolei w Niemczech czy Polsce pełnienie funkcji członka zarządu przez osobę prawną jest zabronione z mocy samego prawa. Autor formułuje tezę, że brak jednak konkretnych podstaw do ujednolicania opisywanego mechanizmu na poziomie europejskim. Poczynione ustalenia można uznać za istotne w kontekście ewentualnej nowelizacji polskiego Kodeksu spółek handlowych i dyskusji o możliwości wprowadzenia do polskiego prawa regulacji dotyczącej zdolności osób prawnych do pełnienia funkcji członka organów spółki.
The article discusses the issue of regulations governing the roles of members in the management bodies of companies. The rationale for conducting the research was that European countries have not adopted a uniform model regarding the participation of legal entities in the management bodies of companies. An unsuccessful attempt at such regulation was the Fifth Directive on Companies. The research aimed to compare selected legal systems and emphasize the potential consequences of allowing legal entities to hold positions on the management board, as well as to address the question of whether the standardization of regulations pertaining to this issue is necessary at the European level. This analysis was primarily conducted using the legal dogmatic and comparative legal methods. The research demonstrated that in some legal systems the presence of a legal entity in the management body of a company is widely permissible – for instance, this is allowed by the French, Belgian, and British legislators, although the legislation of these countries is not uniform in this aspect. On the other hand, in Germany and Poland the participation of legal entities as members of the management board is prohibited by the law itself. The author formulates the thesis that there are no specific grounds for harmonizing the described mechanism at the European level. The conclusions drawn can be deemed significant in the context of a potential amendment to the Polish Commercial Companies Code, which could reignite the discussion about the possibility of introducing regulations concerning the capacity of legal entities to hold positions in a company’s management bodies.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 4; 119-132
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373932.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra osobiste uczelni publicznej
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609307.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
civil law
personal interests
legal person
public university
Law on Higher Education and Science
prawo cywilne
dobra osobiste
osoba prawna
uczelnia publiczna
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
Opis:
The issues concerned with personal interests of a public university involve two aspects, which are currently subjected to significant transformation. The first one is the issue of personal interests granted to legal persons – the institiutions of civil law, regulated in the Civil Code. The second element refers to the public law, in terms of the public university regulated in the so-called Constitution for Science, i.e. the Law on Higher Education and Science. With reference to a fact that the public university has a legal presonality, it is entitled to personal rights as the subject of civil law. It means that these interests are subjected to protection provided for in the Civil Code. In consequence, in case of illegal threat or infringement of personal interests, the public university can effectively come up with claims provided for in Articles 24 and 448 of the Civil Code.
Zagadnienie dotyczące dóbr osobistych uczelni publicznej łączy w sobie dwa aspekty podlegające w ostatnim czasie znaczącym przemianom. Pierwszy z nich dotyczy dóbr osobistych przysługujących osobom prawnym, a więc instytucji prawa cywilnego uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego. Drugi element dotyczy pojęcia z zakresu prawa publicznego – uczelni publicznej, uregulowanego w tzw. Konstytucji dla Nauki, czyli ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W związku z tym, że uczelnia publiczna posiada osobowość prawną, przysługują jej dobra osobiste jako podmiotowi prawa cywilnego. Oznacza to, że dobra te podlegają również ochronie przewidzianej w przepisach Kodeksu cywilnego. W konsekwencji, w razie bezprawnego zagrożenia lub naruszenia dobra osobistego, uczelnia publiczna może skutecznie występować z roszczeniami przewidzianymi w art. 24 i 448 k.c.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy wspólników spółek komandytowych w obliczu zmiany formy opodatkowania
The dilemmas of partners of limited partnerships in the face of taxation changes
Autorzy:
Relidzyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078307.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
spółka komandytowa
osoba prawna
podatek CIT
limited partnership
legal person
corporate tax
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie ustawy z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, skutkiem której jest uzyskanie przez spółki komandytowe statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. W treści artykułu w sposób szczegółowy opisano regulacje dotyczące opodatkowania spółek komandytowych podatkiem CIT oraz wyjątki od tej zasady. Z uwagi na fakt, że wskazana ustawa w sposób całkowity zmienia sytuację podatkową przedsiębiorstw prowadzonych w formie spółek komandytowych, a w szczególności tzw. sp. z o.o. sp.k., oceniono zasadność jej uchwalenia oraz określono skutki jej wejścia w życie z perspektywy wspólników takich spółek. Ponadto w treści artykułu postawiono tezę, zgodnie z którą w chwili obecnej nie jest już możliwe utworzenie struktury przedsiębiorstwa łączącej w sobie cechy dotychczasowej spółki komandytowej, której komplementariuszem była spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zmusza to wspólników do rozważenia zmian w strukturze przedsiębiorstw prowadzonych do tej pory w formie w formie spółek komandytowych, których komplementariuszami są spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym w treści artykułu podjęto próbę określenia alternatywnych do sp. z o. o. sp. k. form prowadzenia działalności gospodarczej wraz z opisem sposobu ich przekształcenia.
The purpose of the article is to analyse the Act of 28 November 2020 amending the Personal Income Tax Act, the Corporate Income Tax Act, the Act on flatrate income tax on certain income received by natural persons and certain other acts, which results in limited partnerships obtaining the status of corporate income tax payer. The article describes in detail the rules of the taxation of limited partnerships with corporate tax and exceptions to this rule. Furthermore, since that law completely alters the tax situation of an enterprises operated in the form of limited partnerships, and in particular the so-called LLC LPs the merits of its adoption have been assessed and the effects of its entry into force have been determined from the perspective of the members of such companies. Moreover, the article argues that it is presently no longer possible to create a structure of an enterprises which combines the characteristics of an existing limited partnership of which a limited liability company was a general partner, forcing partners to consider changes in the structure of an enterprises previously operated in the form of limited partnerships, the general partners of which are limited liability companies. Accordingly, the article attempts to identify alternatives to the so-called LLC LPs, forms of establishment, together with a description of how they have been transformed.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 9; 57-66
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja uczelni niepublicznej w Prawie o szkolnictwie wyższym
Autorzy:
Kwiecień-Miland, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216254.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
non-public higher education institution
legal entity
liquidation
registry of non-public higher education institutions
archiving
uczelnia niepubliczna
osoba prawna
likwidacja
rejestr uczelni niepublicznych
archiwizacja
Opis:
This article discusses the legal basis and the process of the liquidation of non – public higher education institution when his founder decides to apply for a permission to go into liquidation, granted by the Minister of Science and Higher Education. Fundamental obligations of the liquidator have been presented together with conditions and consequences of deletion from the registry of non-public higher education institutions. Examples of problems have been also indicated, both legal and practical that can be faced on during the process of liquidation of non-public higher education institution.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2015, 1(8); 237-250
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie i status inwestora w międzynarodowym prawie inwestycyjnym. Część II
Autorzy:
Bors, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617427.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
international investment law
investor
natural person
legal person
the ICSID Convention
arbitration courts
międzynarodowe prawo inwestycyjne
inwestor
osoba fizyczna
osoba prawna
Konwencja ICSID
trybunały arbitrażowe
Opis:
International investment law, as branch of public international law, makes investors its main beneficiaries. Adoption of the correct definition of an investor in investment treaties is therefore one of the most important and basic elements of their content. The purpose of this article is to present the theoretical and practical problems related to a natural person and a legal person and then to present the conditions that must be met for recognition of these entities as investors. Only in such case investors may demand protection treaty and claim against the host state.The article describes how the matter of nationality of a natural person developed in domestic law and then in international investment law. It also describes the criteria for determining the nationality of legal persons, as nowadays the different sources of origin of the capital make it difficult to undoubtedly specify the nationality of legal persons. Therefore, the paper analyses the investor’s definition included in international investment law contained in the multilateral treaties, regional treaties, as well as bilateral investment treaties for the promotion and protection of the investment.In the article the author undertakes to present differences as to the requirements which must be met by an investor who is a natural person and a legal person, which are contained in the Washington Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States from 1965. The paper presents also the awards of international arbitration courts that dealt with the problems of the concept of the investor and the protection treaty.
Międzynarodowe prawo inwestycyjne, jako gałąź międzynarodowego prawa publicznego, czyni inwestorów swymi głównymi beneficjentami. Przyjęcie prawidłowej definicji inwestora w traktatach inwestycyjnych stanowi jeden z ich istotniejszych i podstawowych elementów. Celem artykułu jest ukazanie problemów teoretycznych i praktycznych związanych z osobą fizyczną oraz osobą prawną i zaprezentowanie warunków, jakie muszą być spełnione dla uznania tych podmiotów za inwestorów. Tylko w takim przypadku inwestorzy mogą domagać się ochrony traktatowej, w tym mogą kierować określone roszczenia przeciwko państwu goszczącemu ich inwestycje.W artykule przedstawiono, jak kształtowała się kwestia obywatelstwa osoby fizycznej na gruncie prawa krajowego, a w dalszej kolejności rozważania te zostały przeniesione na obszar prawa inwestycyjnego. Praca zawiera kolejno omówienie kryteriów pozwalających ustalić przynależność państwową w odniesieniu do osób prawnych, co – mając na uwadze różne źródła pochodzenia kapitału – niejednokrotnie utrudnia jednoznaczne ustalenie przynależności państwowej osób prawnych. W związku z tym w artykule poddano analizie pojęcie inwestora obecne w międzynarodowym prawie inwestycyjnym, zawarte zarówno w traktatach powszechnych oraz regionalnych, jak i w dwustronnych traktatach o popieraniu i ochronie inwestycji.W opracowaniu autor podjął się także przedstawienia odrębności dotyczących wymogów, jakie musi spełnić inwestor będący osobą fizyczną oraz osobą prawną, które są zawarte w Konwencji waszyngtońskiej o rozwiązywaniu sporów inwestycyjnych między państwami i obywatelami innych państw z 1965 r. W pracy przedstawiono orzecznictwo międzynarodowych organów arbitrażowych, które na potrzeby konkretnie rozpatrywanych sporów inwestycyjnych niejednokrotnie zajmowały się problematyką pojęcia inwestora i przyznania mu należnej ochrony traktatowej.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 30
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego – aspekty prawne
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014479.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska w europejskim prawie karnym. Część IV. Odpowiedzialność osób prawnych
Environmental protection in the European criminal law. Part IV. Liability of legal persons
Autorzy:
Radecki, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/272004.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
ochrona
środowisko
prawo karne
odpowiedzialność
osoba prawna
protection
environment
criminal law
liability
legal person
Opis:
Artykuły 6 i 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne zawierają regulacje dotyczące podstaw odpowiedzialności osób prawnych za przestępstwa przeciwko środowisku (art. 6) oraz sankcji stosowanych wobec osób prawnych (art. 7). Przedmiotem czwartej części szkicu jest omówienie tych regulacji oraz skonfrontowanie ich w polską ustawą z 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.
The articles 6 and 7 of the Directive 2008/99/EC of the European Parliament and the Council on the protection of the environment through criminal law dated 19 November 2008 include regulations addressing the principles of liability of legal persons for criminal offences against the environment (Article 6) and the penalties used towards legal persons (Article 7). Part IV of the overview includes a discussion of these regulations together with their comparison to the polish Act on the Liability of Collective Entities for Acts Prohibited under Penalty dated 28 October 2002.
Źródło:
Problemy Ekologii; 2010, R. 14, nr 3, 3; 112-116
1427-3381
Pojawia się w:
Problemy Ekologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies